Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TMRO☼ If we should die tonight, we should all

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Uit alle mensen moest ik hier naar binnen met Nefeli. Was misschien nog wel erger dan het doolhof op zich. Vond het in ieder geval niet heel erg fijn om nu bij der te zijn? Wilde ook gewoon maar rustig praten over der ogen, maar werd meteen weer helemaal verkeerd opgepakt. Ben had er over dat we onze monden dicht moesten houden en vond dat eigenlijk wel een goed idee. Had dan wel alleen maar willen helpen net, maar Nefeli begon meteen te zeuren! Was ze echt goed in, alles wat ik tegen der zei, werd meteen verkeerd opgevat en vond ze en reden om gemeen terug te doen? Was helemaal nergens voor nodig? Kon toch wel gewoon met mij praten als dat nodig was? Leek ze echter heel erg moeilijk te vinden. Merkte maar al te goed hoe ik steeds meer last kreeg tijdens het rennen. Ademhaling, maar ook mijn benen. Begon echt pijn te doen! Was ook helemaal niet gewend om te rennen! Deed hele andere dingen met mijn lichaam. Hoorde Nefeli van voor me roepen dat ik op moest schieten of moest blijven lopen, wat ze er ook mee bedoelde. Waarschijnlijk het eerste, want zo was ze gewoon! Kon er ook echt niets aan doen dat ik niet zo’n goede conditie had, hadden ze van te voren ook wel kunnen weten! Had ook een hele andere bouw dan Nefeli? Kwam dichter bij me, waardoor ik zuchtte. Had het niet erg gevonden om iets achter der te lopen. Was ze toch nog niet kwijt geraakt. Wilde ik uiteindelijk ook echt niet doen, dus ergens was dit wel weer heel erg fijn, rende ik hier uiteindelijk ook niet alleen. Begon echter ook meteen te zeuren. Wist natuurlijk alles beter, zoals ze altijd deed. Rolde dan ook eventjes met mijn ogen. Was gewoon zo, deed dit altijd. Alsof ze alles, echt alles, beter wist. Vond het echt heel erg vervelend! Probeerde er nu echter maar gewoon naar te luisteren. Moesten rennen en Ben had net gezegd dat we beter niet hadden kunnen kibbelen. Kostte energie. Wilde niet dat ik niet meer terug zou kunnen omdat ik zo moe was of omdat mijn benen het hadden begeven. "’Ké." Mompelde ik, terwijl ik probeerde te doen wat ze zei en begon in mijn hoofd maar mee te tellen. Raakte alleen maar in de war door die tellen. Moest me juist met andere dingen bezig houden. Moesten toch zoeken naar iets nieuws?! Moest in de gaten houden wat er aan de hand was om mij heen. Het ging niet alleen maar om het rennen. Misschien was er in de tweede gang al wel iets geweest waar we iets aan hadden gehad! Uiteindelijk stopten we even, waar ik echt wel behoefte aan had! Ging tegen de muur aan staan en legde mijn handen op mijn bovenbenen. Mijn ademhaling was echt heel erg zwaar, was heel erg moeilijk! Voelde echt alsof ik zo echt moest overgeven. Voelde echt vreselijk! Haalde een paar keer adem, wilde dit echt niet! Had toch best wel spijt dat ik hier naar binnen was gegaan. Had wel verwacht dat het heel erg moeilijk zou worden, maar was toch heel wat erger dan ik had gedacht. Gooide het rugzakje op de grond en bukte er bij neer, zodat ik een flesje met water kon pakken en nam er flinke slokken van, maakte me niets uit wat Nefeli had gezegd, had dorst, dus had er heel wat grote slokken van nodig! Luisterde naar Ben en keek om me heen. Knikte moesten hier zo maar even rond gaan kijken. "Zo." Mompelde ik zachtjes. Kon nu niet meteen weer door! Was een wonder dat ik sowieso kon praten! Voelde hoe er druppeltjes zweet langs mijn gezicht heen gingen en ging er even met mijn hand langs. Had er net nog niet zo heel erg veel last van gehad, maar kwam nu ineens! Was toch vreemd?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ik was ook vermoeid? Het rennen was echt niet makkelijk, maar op de één of andere manier ging het nog wel? Ik wist ook niet hoe het kwam! Het was niet zo dat ik er nog zo goed aan toe was als Ben, maar ik voelde me in ieder geval nog een stuk beter dan Cleo! Ik had ook wel kunnen raden dat ze na een tijdje buiten adem zou zijn! Ze was ten eerste al niet heel groot, dus ze zou meer stappen moeten zetten dan wij. Daarnaast was haar conditie ook niet echt geweldig? Dus het was wel te voorspellen geweest. Ondanks dat ik eigenlijk gewoon wilde dat ze nu opzoek ging naar iets van de letters, wist ik ook wel dat het beter voor haar en haar lichaam was als ze nog even zou rusten. Toch ging dit niet alleen om haar en wat goed voor haar was? Het was voor ons allemaal lastig en ik zou straks misschien wel oog in oog moeten staan met een Griever! Dat zou ook niet heel erg goed zijn voor mij! Jammer genoeg zou ik dat ook gewoon moeten doen, dus ik vond toch wel dat Cleo straks ook weer op moest staan om haar taak te doen. ‘Ik wist gewoon dat je dit niet vol zou houden,’ mompelde ik. Dat was eigenlijk wel duidelijk geweest? Het was ook helemaal niet slim om mensen die geen Runners waren, mee te sturen! Niet dat ik wel een Runner was, maar het ging me gek genoeg een stuk beter af! Ik wist ook niet waarom dat zo was, maar het was wel zo. Dus in mijn ogen zou Cleo het toch ook wel moeten kunnen? In ieder geval een stukje meer dan dat ze nu deed! Want volgens mij stelde ze zich ook wel een beetje aan. ‘Nefeli, laat haar even uitrusten. Ze heeft het duidelijk moeilijk,’ zei Ben. Ik rolde met mijn ogen en liep een stukje verder, zodat ik zelf ook kon gaan zitten. Ik leunde met mijn rug tegen de koude muur aan en keek naar Cleo. Ik had nog gezegd dat ze rustig moest drinken, maar volgens mij deed ze dat ook niet. Ze zou ook eens wel luisteren naar wat ik te zeggen had! In tegenstelling tot haar, wist ik wel waar ik het over had! Ben kwam bij me zitten, al had ik daar niet heel erg veel zin in. Hij vond duidelijk dat Cleo haar rust wel even verdiende? Dat terwijl hij net nog had gezegd dat we straks toch echt naar dit dingen zouden moeten zoeken! ‘Is goed dat jij wel mee kan komen, maar Cleo heeft er moeite mee. Gaan straks wel weer verder. Beetje rust is ook niet verkeerd.’ Ik haalde mijn schouders op. Ik wilde dit ook gewoon hebben gedaan? Hoe sneller we weer terug zouden zijn in de Glade, hoe beter! Wilde namelijk gewoon naar de Glade om daar weer mijn eigen werk te doen. Vond dit eigenlijk niks? Het ging me wel goed af, maar het was niet iets wat ik elke dag zou willen doen! Ik snapte ook echt niet dat Minho en Ben dit elke dag konden doen! Na een tijdje zou het me echt opbreken. Zeker omdat ze elke dag moesten rennen. Dat was echt heel erg zwaar? Ik pakte mijn fles water en nam er voorzichtig een slok van, zodat ik nog genoeg zou hebben voor straks. De dag was nog maar net begonnen! We waren echt nog maar een klein anderhalf uur bezig. Dus we zouden zeker nog een paar uur hier rondlopen! Ik liet mijn hoofd ook tegen de muur aan rusten en keek om me heen, of ik misschien ergens een letter zag staan. De klimop was ook wel minder geworden, maar ik zag nergens iets op de muren staan? Ik wist ook niet of dat de bedoeling was. Cleo had letters gezien en ik had gister wel begrepen wat ze had bedoeld, maar het waren allemaal vage letters geweest? Ze hadden niet echt op elkaar aan gesloten? Dus ik wist ook niet waar we naar zochten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo
Vond het best wel logisch om nu een beetje uit te rusten! Was heel erg moeilijk om dat hele eind te rennen! Heel erg vermoeiend, voelde aan heel mijn lichaam dat ik kapot was! Was niet heel erg fijn? Wist ook maar al te goed dat dit het uiteindelijk vast wel waard was. Zeker als we er uiteindelijk iets aan hadden! Wilde nu echter gewoon vijf minuutjes even bij komen! Was zwaar om dat heel eind te rennen, helemaal als je dat niet gewend was! "Heeft dat nou weer te betekenen?!" Was belachelijk dat Nefeli dat zei? Had gedacht dat ik het niet vol had gehouden? Hield het nog wel vol, was niet zo dat ik ineens op de grond viel en niets meer kon doen! Ging zo vast wel weer, moest alleen eventjes pauze hebben! Paar minuutjes! Zij had ook moeite? Kon je aan der zien! Wilde ze natuurlijk niets over zeggen. Had misschien niet zo’n moeite met ademhalen, maar moest niet doen alsof ze er helemaal perfect in was, alsof ze overal het beste in was! Deed ze nou echt altijd! Deed alsof ze alles zo goed begreep en wist en dat iemand anders er echt geen verstand van had! Was echt heel erg irritant! Dit maakte het echt niet beter! Gelukkig vond Ben ook dat ik even mocht rusten. Daarom liet ik mezelf ook langs de muur op de grond glijden, zodat ik goed zat. Legde mijn hoofd tegen de muur aan, die lekker koel aan voelde tegen mijn wang! Kon gewoon niet geloven dat Newt hier een hele tijd iedere dag naar binnen was gegaan. Toen ik er was gekomen, was hij er nog maar om de dag geweest! Gelukkig, was ergens ook wel blij dat hij hier niet meer naar binnen hoefde? Ging niet omdat ik geen vertrouwen in hem had, maar was gewoon geen plek die niet fijn was. Vond het ergens best wel stom, had zelf echt naar binnen gewild, maar wilde niet meer dat hij hier naar binnen ging. Snapte maar al te goed dat hij het niet leuk had gevonden, was alleen maar eigenwijs geweest. Hoopte dat hij niet meer zo boos was als ik terug kwam. Was vanmorgen ook wel geweest om me uit te zwaaien en succes te wensen en dat was ook wel echt heel erg fijn. Vond het echter best moeilijk om te bedenken dat het nog niet helemaal goed zat. Nam nog een paar slokjes van mijn drinken en schroefde het dopje weer dicht. Deed het vervolgens weer in mijn tas en keek even twijfelend naar het eten dat we mee hadden gekregen. Had ergens wel behoefte aan eten, wist echter maar al te goed dat we hier nog wel een tijdje zouden zijn en had het straks waarschijnlijk nog meer nodig. Nadat ik echt bij was gekomen en weer normaal ademde besloot ik op te staan. Voelde wel alsof mijn benen heel erg zwaar waren! Moest daarom misschien ook wel weer gaan bewegen? Leek mij, geen idee eigenlijk. Nefeli wist het vast precies allemaal! Wilde echt niet naar haar luisteren als ze daar weer over begon te zeuren. Was ze goed in, zeuren was echt haar ding. Wilde haar wel nageven dat ze daar in ieder geval shucking goed in was! "Zullen we kijken?" vroeg ik terwijl ik naar Ben en Nefeli liep. Wilde gewoon rustig rond gaan kijken. Was niet mijn bedoeling dat we ook meteen als een idioot rond zouden moeten rennen, zagen we toch echt niet wat er toe deed? Moesten iets vinden wat we konden gebruiken om hier uit te komen! "Kan echt van alles zijn, dus leek mij dat we niet te hard moeten rennen?" stelde ik ook nog maar eens voor. Kon nu ook niet meteen weer heel erg hard rennen! Was zo zwaar om dat te doen, zeker voor iets van een uur lang! Was nu echt al zo moe!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ergens snapte ik nu ook wel waarom sommigen ons hier niet hadden gewild. Het was niet zo dat we echt heel veel konden helpen, tenzij we echt zouden vinden wat Cleo had gevonden op de kaarten! Ik snapte echt niet wat ze met die letters wilde. Ik had er niet echt een verband in gezien, maar blijkbaar had zij dat wel gedaan? Alby had het een goede reden gevonden om haar het doolhof in te sturen. Ik snapte ook wel waarom ik hier was, maar dat betekende niet dat ik het er ook meteen mee eens was geweest. Het was een stuk moeilijker om aan de groep te denken nu ik hier was! Het kwam een stuk dichterbij nu ik in het doolhof zat? Daarnaast vond ik het ook helemaal niks dat ik niet wist wat er zou gaan gebeuren? Daar hield ik echt niet van! Daarom vond ik het fijner in de Glade. Daar wist ik wat mijn taak was en wat er van me verwacht werd. Nu wist ik dat niet, puur omdat ik geen idee had wat ik precies kon betekenen voor de anderen! Ik wist ook helemaal niet wat er gister was gebeurd, wat het alleen nog maar moeilijker maakte. Uiteindelijk zou het allemaal moeten laten gebeuren, maar dat was wel iets wat ik echt lastig vond! Ook omdat ik niet wist wanneer we een Griever tegen zouden komen. Normaal zouden ze hier niet overdag zijn, maar gister waren ze er ook eentje tegen gekomen? Dus wie zei dat het vandaag niet kon? Het was dan wel verschrikkelijk om niet te weten wat ik op dat moment zou moeten doen, maar ik wist ook dat we op dit moment bezig zouden moeten met wat Cleo had gevonden. In ieder geval, als Cleo weer normaal zou kunnen lopen en ademen, want daar leek ze nu wat moeite mee te hebben. Ik keek op toen Cleo naar ons toe kwam lopen en ik knikte meteen. ‘Lijkt me een goed idee.’ Cleo had ergens wel een punt. Als we echt iets zouden willen vinden, dan zouden we rustig moeten lopen en niet te gehaast rond moeten rennen, anders zouden we misschien iets missen. ‘Denk dat het inderdaad verstandig is om het nu rustiger aan te doen, zodat we inderdaad kunnen kijken of we iets kunnen vinden. Blijven bij elkaar in de buurt. Ik voorop, Cleo in het midden en Nefeli achter. Als je iets ziet, moet je roepen,’ zei Ben en ik knikte opnieuw. Wist niet of Cleo het leuk zou vinden dat hij nu de leiding nam, maar dit was nou eenmaal zijn sterke kant? Hij kwam hier elke dag, hij wist waar we heen zouden moeten en hoe we zouden moeten lopen, dus hij wist waarschijnlijk ook het beste hoe we hier mee om zouden moeten gaan en hoe we iets zouden kunnen zoeken in dit gigantische doolhof! Ik kwam dan ook weer overeind en pakte mijn rugzak, die ik weer op mijn rug hees. Daarna volgde ik Ben, terwijl ik zo goed mogelijk om me heen keek. Ik wist nog steeds niet waar ik precies naar zocht. Waarschijnlijk een letter, die ergens op een muur zou moeten staan. Ik probeerde ondertussen wel in de gaten te houden waar Cleo en Ben waren, want zij liepen voor me en ik wilde niet dat ik ze straks kwijt zou raken! Ik stopte met lopen toen ik dacht iets te zien in één van de gangen. Iets donkers op de muur? Het kon een letter zijn! Daarom liep ik ook een stukje de gang in, in de hoop dat Ben en Cleo straks niet te ver zouden zijn! Ik stopte verschrikt met lopen toen ik de donkere plek zag bewegen. Dat was geen letter! ‘Ben!’ riep ik meteen en ik liep snel terug. Volgens mij was het een Griever!? Ik wist het niet! Pas toen ik hetzelfde geluid hoorde wat ik gister ook had gehoord, wist ik zeker dat het een Griever was! Ik wist dat ik hier was om te testen of ik iets kon doen tegen die Grievers, maar ik wilde het liever niet te weten komen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Wilde echt wel iets vinden, wist echter ook wel dat de kans niet groot was. Runners hadden waren hier al meer daar twee jaar naar binnen gegaan en hadden tot nu toe helemaal niets gevonden? Was niet echt een vooruitgang geweest? Hadden nu door dat ze niet verder konden dan dit. Wist niet precies hoe lang het was, maar was er nog niet zo heel erg lang geleden achter gekomen dat ze echt geen verandering meer hadden gezien in het doolhof. Was toch best wel vervelend! Hoopte dat dit echt iets uithaalde, maar zat er niet op te wachten om hier iedere dag naar binnen te gaan. Zou ik echt niet volhouden! Was heel erg zwaar! Voor één dag was dit meer dan genoeg! Hoopte echt dat het iets uit kon maken? Dat Nefeli en ik samen konden werken en echt iets vonden, samen met Ben natuurlijk! Maakte me echter niet echt zorgen over hem. Was tenminste verstandig! Was hij net ook geweest! Was best verbaasd toen Nefeli toe gaf dat het een goed idee was! Gebeurde haast nooit! Was het nooit ergens mee eens! Zeker niet met dingen die ik zei! Was toch heel wat dat ze me nu gewoon gelijk gaf! Liep gewoon netjes op de manier die Ben zei. Had er verstand was, wist waar we naar moesten zoeken, was beter als hij dan voorop ging. Had nooit echt iets met Ben gehad, maar moest toegeven dat hij echt wel een goede Runner was! Wist nog maar al te goed dat hij de maand voor mij was gekomen, had me echter niet rond willen leiden, omdat ik een meisje was. Dacht daar volgens mij nu wel een beetje anders over. Zag Nefeli waarschijnlijk wel zitten. Dus meiden waren duidelijk niet zo eng en raar. Jongens vonden Nefeli toch leuken dan ze mij vonden. Wist ik ondertussen ook maar al te goed, was meteen al wel duidelijk geweest. Probeerde me er echt overheen te zetten? Had Newt, hoefde nou ook niet meteen aandacht van die jongens! Keek zo goed mogelijk om me heen, opzoek naar iets wat met de letters, of zelfs woorden te maken had. Ben had gezegd dat er geen letters zomaar ergens stonden. Maar misschien moesten we wel iets met de woorden? Kon er namelijk verschillende woorden van maken? Daar konden we van alles mee! Moesten alleen een idee krijgen wat precies! Hoorde Nefeli ineens achter me naar Ben roepen. Hoorde toen ineens het geluid wat gisteren ook had geklonken. Was echt een vreselijk geluid! Was een Griever, waardoor ik verstijfde! Wist echt even niet meer wat ik moest doen. Had gisteren dat ding gezien, maar had eigenlijk meteen mijn ogen dicht gedaan omdat ik niet had willen zien hoe Nefeli of Minho door dat ding open waren gereten. Kon het nu ook nog niet zien. Ben rende me ineens voorbij. "Kom! Moeten rennen!" Had ik niet eens over na gedacht. Voelde me verstijfd van angst! Was het engste aan dit doolhof. Verdwalen was nog niet zo erg, dit was nog zoveel erger! Ben rende in de richting van Nefeli. "Moeten deze kant op! Anders zitten we in de val!" Begon ook te rennen, al betekende dat dat we langs de gang moesten, waar de Griever nu stond! Snapte echt wel dat we nu niet meteen uit zouden proberen of Nefeli echt iets met Grievers kon? Alleen als het echt niet anders kon! Rennen was nu beter! Ben was ondertussen op de plaats waar Nefeli stond en draaide zich om naar ons. "Kom op! Rennen!" Ik keek om en zag de Griever. Het was echt een vreselijke wezen. Omdat Ben, probeerde om mij en Nefeli weg te krijgen, had hij volgens mij niet door dat het wezen dichter bij was gekomen! "Ben!" Riep ik, ten teken dat hij op moest letten. Was echter al te laat. Zag ineens hoe één van de ijzeren poten, Ben letterlijk doorboorde! Het kwam echt door hem heen! "Nefeli. Kom op, we moeten hier weg!" Of ze moest iets doen met haar ogen! Maakte niets uit! Was echt een vreselijk idee dat Ben nu niet meer te rennen was! Voelde me ook vreselijke misselijk!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Op dit moment was het meest logische dat we weg zouden rennen! Ik wist dat ik hier was om te testen of ik echt iets zou kunnen met mijn ogen, maar op dit moment wilde ik dat echt niet! Ik wilde hier weg en dat was ook precies wat Ben dacht! Het leek even te duren voordat Cleo ook door had dat we weg moesten rennen, maar uiteindelijk renden ze ook mee. Het enige stomme was dat we langs de gang moesten waar de Griever nu was en ik wist niet of we dat zouden redden! Ik hoopte van wel, maar ik wist niet hoe snel dat ding was! Ik probeerde zo hard en zo snel mogelijk te rennen, maar toen Ben plotseling stopte en zich naar ons draaide, zodat hij ons hier weg kon krijgen, wist ik gewoon dat er iets niet goed zat. De Griever was al veel te dicht bij en ik wist niet of Ben het zou redden om op tijd weer weg te komen! ‘Ben, pas op!’ gilde ik toen ik de Griever dichterbij zag komen, maar één van de ijzeren poten had Ben al geraakt en niet zo’n klein beetje ook! De ijzeren poot was direct door zijn hele lichaam geschoten en dat betekende dat hij niet meer te redden zou zijn! Ik voelde mijn maag omkeren en de tranen al prikken in mijn ogen, maar Cleo had gelijk. We moesten hier inderdaad weg! Al was het echt verschrikkelijk om Ben hier alleen te laten! Ben was degene die wist waar we heen moesten, hoe we weer terug zouden moeten komen bij de Glade. Iets wat nu niet meer zou kunnen, tenzij Cleo een kaart bij zich had en wist waar we waren! Maar we zouden Ben echt achter moeten laten en dat was eigenlijk nog veel erger! Ik keek achterom en schrok toen ik zag dat de Griever niet bij Ben was gebleven, maar nu achter ons aan kwam. Dat terwijl ik wel had verwacht dat hij bij zijn veroverde prooi zou blijven, wat dat beest er dan ook mee zou doen! ‘Cleo, hij komt achter ons aan!’ gilde ik en ik probeerde sneller te rennen, maar ik merkte wel dat Cleo het moeilijker had. Daarom nam ik haar hand vast en probeerde ik haar met me mee te trekken, in de hoop dat we daardoor alsnog wat sneller zouden gaan! Ik wilde namelijk echt niet eindigen zoals Ben. De kans dat ze ons dan ooit nog zouden vinden, zou heel erg klein zijn. En ik had beloofd dat ik terug zou komen! Ik rende een gang in, maar die werd net afgesloten door een andere muur. Ik zag hem letterlijk verschuiven! ‘Shuck!’ Nu wist ik echt niet meer wat we moesten doen! Ik draaide me om, maar ik zag de Griever al onze kant op komen. Als ik niet iets zou kunnen met mijn ogen, wat dat dan ook precies was, dan zou dit het einde zijn voor mij en Cleo! Ik voelde de adrenaline door mijn lichaam gieren, of misschien was het wel angst. Ik had de hand van Cleo nog altijd vast en ik durfde hem nu ook echt niet los te laten! We waren dan misschien geen vriendinnen en misschien zouden we dat ook nooit worden, maar op dit moment wilde ik haar echt niet loslaten. Ik dwong mezelf om naar de Griever te blijven kijken, die met een grote vaart op ons af kwam. Ik voelde Cleo in mijn hand knijpen en ik kneep volgens mij nog harder terug. Het liefst wilde ik nu weg kijken, maar dan zouden we dit sowieso niet overleven! De enige manier waarop we dat wel zouden kunnen doen, was als ik iets met mijn ogen zou doen! Ik wist alleen niet wat ik moest doen, hoe ik het moest doen! ‘Cleo, ik denk niet dat ik iets kan doen!’ Er gebeurde nu namelijk niks! Dat terwijl de Griever al behoorlijk dicht bij was! Net op het moment dat de Griever uit wilde halen en ik dacht dat het voorbij zou zijn, zakte hij plotseling in elkaar. Ik staarde verbaasd naar het ingezakte monster, terwijl ik mijn hart letterlijk in mijn keel voelde kloppen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Had niet verwacht dat we zomaar een Griever tegen zouden komen! Waren wel deels naar binnen gekomen om te zien of Nefeli ook echt iets met haar ogen kon doen! Maar had van Newt wel gehoord dat de Grievers alleen maar ’s nachts ter voorschijn kwamen. Er waren natuurlijk wel een keer wat andere dingen gebeurd, waardoor mensen waren gestoken. Iets wat ook niet fijn was! Gally was één van hen, wilde er echter niet heel erg veel over kwijt. Snapte ik ook wel, want was echt een vreselijke gebeurtenis! Was nu allemaal heel erg eng! Ben was er ineens niet meer! Vond het heel erg om hem achter te laten, want wist maar al te goed dat hij nog leefde, maar net! Nefeli kon hem misschien nog wel helpen! Wist immers hoe ze met dat soort dingen om moest gaan! Hadden er nu echter niets aan, want moesten weg rennen! Moesten er voor zorgen dat we zelf bleven leven! Daarvoor moesten we echt heel erg hard rennen, maar was echt heel erg moeilijk om dat te doen! Was gewoon echt heel erg zwaar! Helemaal omdat dat ding achter ons aan bleef rennen! Ik had net gekeken hoe het eruit zag! Heel erg eng! Wilde liever niet omkijken! Maar toen we eenmaal een gang in renden, schoof één van de muren dicht! Dit was het! Gingen dood! Was gewoon heel erg duidelijk! Zouden net zoals Ben eindigen! Tenzij Nefeli toch iets met haar ogen kon doen! Kneep in Nefeli der hand, die ik nog vast had. Was op het moment het enige wat een beetje houvast gaf, had ik nodig! Zij waarschijnlijk ook! Zouden toch dood gaan! Ik keek opzij naar Nefeli, die riep dat der ogen niets meer deden! Ze deden niets! "Kunt het!" Moest! Was de enige manier waarop we nog konden leven! Wilde echt blijven leven! Wilde niet dat dit mijn laatste seconden waren! Had Newt beloofd dat ik terug zou komen! Helemaal heel! Moesten dan wel hier weg komen. Wilde niet meer naar de Griever kijken, zeker niet als dit de laatste momenten waren die ik zou leven. Moest aan Newt denken, was tenminste een blije gedachten voordat ik dood zou gaan. Bleef echter wel naar Nefeli kijken. Gebeurde ineens iets met haar ogen? Kon het niet echt uitleggen. Alsof haar irissen, zo heette die dingen toch? Groter werden! Wilde niet meteen zeggen dat ze ligt gaven, deden ze volgens mij ook niet echt. Kon het niet echt uitleggen. Hoorde ineens een doffe klap. Keek opzij naar de Griever die ineens op de grond lag! "Bloody hell." Mompelde ik! Kon dit echt niet geloven! Was niet waar! Leefden nog. Griever was dood?! Kon toch haast niet! Kon niet anders dan haar hand vast houden. Was nog vreselijk bang. Wat als het ding niet echt dood was? Ineens weer op stond! "Bloody hell." Mompelde ik nog een keer, terwijl ik heen en weer keek van de Griever, naar Nefeli. "Je o-ogen." Moest een paar keer diep adem halen, want had net echt heel erg hard gerend! Iets wat nu wel echt heel erg pijn deed, alsof er iets vreselijks in mijn keel aan het stek was. "Ze werden groter en…" Ik kon dit gewoon niet geloven. "Hebt ons gered!" Had mij gered? Had nooit verwacht dat er zoiets zou gebeuren! Was echt wel blij dat ze dat had gedaan, dat ze met me zich mee had getrokken. Als ze dat niet had gedaan, had ik niet eens meer geleefd! Was door haar, dat ik hier nu was. Vond haar echt niet ineens geweldig, maar had nu toch wel echt iets aan haar te danken en was der ook echt wel dankbaar! Had mij ook achter kunnen laten, omdat ze had gevonden dat ik te langzaam was geweest. Al kwam ze dan helemaal niet meer het doolhof uit. "Moeten we bij Ben kijken?" Wilde daar liever niet meer terug, wat als er nog een Griever kwam? Maar wat nou als hij nog leefde en Nefeli kon helpen? Moesten dan wel snel terug naar de Glade, voor een spuit! Maar kon wel het bloeden en zo stoppen?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Wist echt niet wat er zojuist was gebeurd! Ik had echt gedacht dat we er waren geweest. Dat de Griever ons te pakken zou krijgen en dat we hier zouden sterven. Iets wat niet was gebeurd! Ik wist nog steeds niet precies waarom, maar volgens mij was ik echt degene die daarvoor had gezorgd! Ik had me echter niet ergens op geconcentreerd? Ik had wel gehoopt dat mijn ogen iets zouden doen, zeker toen de Griever dichterbij was gekomen, maar ik had niet geweten of ze ook echt iets hadden gedaan. Ik had niet iets gevoeld? Cleo leek echter wel zeker te zijn dat er iets was gebeurd, want ze had het over mijn ogen! Er was dus wel iets met mijn ogen geweest, want ze had het gezien! Misschien had ze het ook enkel willen zien, maar dat verklaarde niet waarom de Griever zomaar op de grond lag! Dan was er dus echt iets met mijn ogen. Ik wist niet of ze daarom ook twee verschillende kleuren hadden, maar ik kon er dus wel echt iets mee! Ik kon er Grievers mee uitschakelen! Iets wat heel goed nieuws zou zijn geweest als we het eerder hadden geweten! Ik had ons er misschien mee kunnen redden, maar Ben niet! Ben lag ergens dood te bloeden in een gang. Ik wist niet eens welke gang, laat staan hoe we ooit weer terug zouden komen bij de Glade. Ik hoopte echt dat Cleo een kaart bij zich had, want ik wist niet hoe ik terug zou moeten komen! Ik keek naar de Griever en vervolgens naar Cleo, wie zei dat ik ons had gerend. Volgens mij had ik dat ook echt! Ik had Ben alleen ook kunnen redden en dat had ik nu niet gedaan! Dat terwijl het misschien wel mogelijk was geweest! ‘Dus Minho had gelijk…’ zei ik zachtjes. Hij had ook al gezegd dat er iets met mijn ogen aan de hand was geweest. Iets wat dus ook zo was! Er was echt iets met mijn ogen. Blijkbaar konden ze Grievers… Verlammen? Ik wist niet of hij dood was of niet, ergens wilde ik het ook niet weten. Cleo stelde voor om terug te gaan naar Ben, maar ik wist niet eens waar Ben precies was! Toch leek het me wel slim, want hij had nog extra spullen in zijn rugzak liggen en misschien zouden we hem aan de kant van het doolhof kunnen leggen, zodat er niets met hem zou kunnen gebeuren. ‘Ik denk dat we inderdaad terug moeten naar Ben.’ Het zou verschrikkelijk worden om hem te zien, maar we moesten op dit moment iets doen en het was veiliger om terug te gaan naar waar we vandaan kwamen, dan naar een plek te lopen die we niet kenden! ‘Heb jij misschien een map of een kaart?’ vroeg ik aan Cleo, terwijl ik voorzichtig om de Griever heen liep. Als hij alleen verlamd was, of misschien in een korte slaap zat, wilde ik hem absoluut niet wakker maken! Dan zouden we alsnog moeten rennen! Dat terwijl ik nog niet eens wist wat er net precies was gebeurd. Iets waardoor we nu veilig waren, maar wat? Geen idee! ‘Ik denk dat als we Ben vinden, hij waarschijnlijk al is doodgebloed. Het beste is om hem aan de kant te leggen en te kijken wat er in zijn rugzak zit. Extra eten en drinken kunnen we altijd gebruiken.’ Misschien kwam het een beetje harteloos over, maar wat konden we anders doen? Ben viel niet meer te redden! Hij was letterlijk doorboord! Waarschijnlijk was hij nu al dood! Zelfs Cleo zou kunnen bedenken dat hij dat niet zou overleven? Het enige wat we voor hem konden doen, was zorgen dat we hier zelf weer uit zouden komen. Misschien nog zoeken naar de letters van Cleo, maar het leek me het beste om nu gewoon terug te gaan! Het zou alleen maar moeilijker worden als we hier langer zouden blijven. Ik wilde het niet riskeren dat we hier vast kwamen te zitten!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Kon echt niet geloven dat ze zomaar iets deed met haar ogen! Had alleen maar gekeken en toen was er wel iets veranderd! Maar volgens mij had ze het zelf niet eens door gehad! Was wel goed dat het zo was! Leefden door haar nog! Zou ik echt niet over gaan klagen! Was echt wel blij dat ze hier nu was! Moest alleen niet denken dat ik nu alles voor der ging doen, omdat ze mijn leven had gered. Was er echt wel dankbaar voor, hoefde alleen niet te denken dat ze echt helemaal geweldig was! Moesten hier nu eerst uitkomen! Dan hadden we pas echt praten! Wilde echt niet lullig over der denken, was echt blij dat ze dit had gedaan, was alleen bang dat ze zou gaan zeuren over hoe ze me had gered. Zo was ze namelijk! "Minho had gelijk." Had echt gelijk gehad! Hadden het allemaal heel erg raar gevonden dat het echt zo was geweest! Maar was echt zo, had het net gezien! Kon zo vertellen wat er was gebeurd! Wist niet eens of het wel mogelijk moest zijn! Nefeli moest daar meer van weten, was helemaal van het medische gedoe, dus moest wel weten wat het allemaal was! Leek me niet echt normaal te zijn, maar hoefde dat haar niet te vertellen. Als ze het er mee eens was, kwam er meteen ruzie en als ze er wel mee eens was, dan zou ze het volgens mij niet eens zeggen. Het met mij eens zijn, was blijkbaar heel erg! Gingen nu terug naar Ben, was waarschijnlijk vreselijk om te zien. Wilde ik eigenlijk helemaal niet, amar als we nog iets konden doen, dan moesten we dat doen. Al leek Nefeli te denken dat hij al dood was en had ook wel gelijk. We moesten in ieder geval terug om te kijken of hij iets van eten en drinken bij zich had. "Kom, weet welke kant we op moeten." Waren toch een paar verschillende gangen ingegaan, maar wist nog wel precies waar Ben lag of zou moeten liggen. Wist ook niet wat er was gebeurd. Kon van alles gebeuren! Was immers zo dat er net een muur voor onze neus was verschoven! Hoorden ze volgens mij niet te doen. Deden ze alleen ’s nachts! Was toch wel raar dat het nu ook ineens gebeurde. Wilde er niet eens aan denken dat er nog meer muren waren die zouden verschuiven. Had een kaart mee van hoe het doolhof vandaag was. Wist welke gangen waar waren. Niet precies, maar als ik even naar de kaart keek kwamen we wel terug. Hoopte echt dat het ging gebeuren! Moesten terug komen! Wilde er niet aan denken dat we hier vannacht zouden moeten blijven! Wilde hier niet dood gaan. Nefeli kon Grievers misschien uitschakelen, maar betekende niet dat we echt heel wat aan konden. Ik knikte "Heb kaart van vandaag bij me." Hadden Minho en ik het wel even over gehad. Was beter geweest als ik zoiets mee zou nemen. Had misschien voorzien dat er misschien iets mis zou gaan. Of ik achter zou raken. Was nu wel echt blij dat ik het had. "Maar weet niet of we daar iets mee kunnen? Is net ook ineens een muur veranderd. Horen ze niet te doen? Alsof het doolhof iets tegen ons heeft." Voelde wel zo voor mij! Liep in de richting waar we Ben achter hadden gelaten. Schrok echter heel erg, toen ik hem zag liggen. Zoals Nefeli al had gezegd, hij leefde niet meer. Maar zag er echt vreselijk uit! Lag levenloos op de grond, hele shirt zat onder het bloed! Wist even niet waar ik moest kijken! Echt geen idee! Was zo rot om dit te zien! Moesten hier wel snel weg, maar moesten dus eerst kijken wat hij bij zich had gehad. Had misschien ook wel een kaart? Wist ik niet! Hoopte eigenlijk niet, want had Nefeli ook iets en ging het echt niet goed!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Was natuurlijk niet leuk om Ben te zien, maar ik vond wel dat we daar naar toe zouden moeten. We zouden zijn eten en drinken mee kunnen nemen en misschien had hij nog wat andere dingen bij zich, waar we iets aan zouden hebben. Ik wist ook niet precies wat hij mee zou kunnen hebben, maar we zouden het vanzelf zien! Het zou alleen wel verschrikkelijk zijn om te zien hoe erg hij er aan toe zou zijn, want ik wist wel zeker dat hij ondertussen al dood was! Hij was letterlijk doorboord! Dat kon je niet overleven, hoe erg dat misschien ook was! Daarom haalde ik diep adem en volgde ik Cleo. Zij wist blijkbaar nog waar we heen moesten, waar ik blij mee was. Ik zou het namelijk niet meer weten, echt niet! Ik wist niet eens waar we nu waren! Zeker niet omdat er net een muur voor onze neus dicht was gegaan. Ik keek naar Cleo en ik haalde mijn schouders op. ‘Misschien was het toeval dat dit niet was veranderd? Het zou bizar zijn als dit doolhof iets tegen ons heeft.’ Misschien wel de mensen die hier achter zaten. De muren verplaatsten zich immers niet zomaar! Dat kon gewoon niet! Iemand zou die dingen moeten besturen! Volgens Gally waren Blaise en ik dat, maar dat was echt niet zo? Ik wist niet eens wat ik in godsnaam zou moeten doen! Ik snapte ook echt niet waarom Gally zoiets dacht. Het was niet zo dat ik Blaise kende? Ik vond het heel fijn om bij hem te zijn en ik had het idee dat we een goede, vriendschappelijke klik hadden, maar meer dan dat was het ook echt niet? Blaise en ik konden het enkel goed met elkaar vinden. We waren hier niet om alles te verpesten! Ik was nu immers hier! Ik deed mijn best om hier rond te lopen en we hadden net iets meegemaakt wat ik echt nooit meer mee zou willen maken! Ik wilde er niet eens aan denken! Als ik echter het wapen zou zijn tegen de Grievers, dan zou ik nog veel vaker om moeten gaan met die Grievers! Ik slikte toen ik Ben op de grond zag liggen en ik voelde mijn maag opnieuw omdraaien. Normaal was ik wel bestand tegen bloed en alles, maar dit was echt tien keer zo erg! Ben lag echt in zijn eigen bloed! Nu voelde ik me nog schuldiger dat ik hem niet had geholpen, want dat had ik wel kunnen doen. Als ik voor hem was gesprongen de Griever aan had gekeken, had ik hem kunnen helpen! Misschien zouden de anderen me dat ook wel verwijten? Gally sowieso! Die probeerde me echt te betrappen op elke fout die ik had gemaakt, zelfs als ik net Cleo zou hebben gered. Hij zou dan toch alleen maar horen dat ik iets fout had gedaan en dat zou voor hem dan weer een soort van bevestiging zijn. Ik wist niet wat het dan precies bevestigde, maar volgens mij wist hij dat zelf niet eens. ‘Ik denk dat we even in zijn rugzak moeten kijken?’ opperde ik en ik liep zo voorzichtig mogelijk naar Ben. Ik wist niet of ik het echt kon bestempelen als “gelukkig”, maar hij lag wel op zijn rug. Ik probeerde het bloed te negeren, al moest ik haast wel met mijn voeten er in staan om bij Ben te komen. Ik maakte zijn rugzak open en haalde als eerste zijn fles met water er uit, samen met het eten. Verder lagen er nog wat lege papieren in, waar hij waarschijnlijk aantekeningen op maakte als hij hier in zijn eentje rondliep. Verder zat er niks in. Ik zuchtte en liep weer terug naar Cleo, waarna ik alles in mijn rugzak deed. ‘Ga jij voorop? Ik wil terug naar de Glade.’ Wilde echt niet meer zoeken naar die stomme letters! Ik wist dat we dat zouden moeten doen, maar ik had er echt geen zin meer in. Zeker niet na wat er net was gebeurd! Cleo waarschijnlijk ook niet?

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Was echt vreselijk! Waren Ben ineens kwijt geraakt! Was toch best wel vreemd? Grievers kwamen nooit naar buiten, was uitzonderlijk dat het een keer gebeurde. Gisteren was er echter al eentje geweest, dicht bij de Glade en nu gewoon weer! Net op het moment dat we weg hadden willen rennen, was er een muur veranderd, waardoor we niet verder hadden kunnen gaan! Als Nefeli der ogen niet gewerkt hadden, waren we er ook niet meer geweest. "Klopt gewoon iets niet aan dit alles? Gebeuren dingen die niet horen en snap niet hoe dat komt." Niemand natuurlijk! Gally riep misschien dat het door Blaise en Nefeli kwam, maar wist niet of het zo was. Als dat zo was, had Nefeli er wel voor gezorgd dat ik dood was geweest. Mocht mij toch niet, dan was ze beter af zonder mij, dan met mij. Had er echter wel voor gezorgd dat ik nu nog leefde. Wist niet precies hoe het verder zou gaan, maar wisten we beiden niet en zou echt wel mijn best doen om ons hier allebei uit te krijgen. Wilde niet zo eindigen als Ben! Zag er echt vreselijk uit en hij echt niet verdiend! Had echt zijn best gedaan om ons mee te nemen en ons ding te doen. Gelukkig besloot Nefeli dat zij de stap nam om alles uit de rugzak van Ben te halen. Gebruikte dat zelf als een kans om mijn rugzak wat van mijn schouder te glijden en daar de kaart te halen. Vouwde het open en keek naar de verschillende lijntjes. Was een beetje moeilijk om me te bedenken waar we precies waren, maar had wel een idee. Wist in ieder geval hoe we de laatste tien minuten net hadden gerend. Volgens mij dan. Dus daar moest ik wel terug kunnen rennen. Hoopte echter dat het dit keer niet zo snel moest. "Gaan terug naar de Glade. Moeten tempo echter wel aanpassen. Wil niet dat we ineens een afslag missen." Ben had dit al dagen lang gedaan! Een hele tijd, meer dan een jaar. Wist precies waar hij naar toe moest. Zelf wist ik dat niet zo goed. Kon de kaart echt wel goed lezen, maar moesten wel echt even de tijd nemen. "Niet te snel dus." Wilde niet dat ze ging zeuren dat ik niet hard genoeg renden. Hadden volgens mij best wel veel tijd over voordat de deur dicht zouden gaan. Moesten het wel in de gaten houden. Keek nog even naar Ben en zuchtte zachtjes. "Voelt raar om hem hier achter te houden." Had dan wel niet heel erg veel met hem, maar hoopte echt dat hij naar een betere plek was gegaan? Wist echt niet of je het zo kon noemen! Op die plek was Steve ook? Was zo’n raar idee dat hij hier binnen ook ergens dood was gegaan. Was een hele tijd geleden, maar moest soms nog wel eens aan hem denken. Ging gewoon van zelf. Hoopte niet dat Ben bij hem in de buurt kwam, nu hij dood was. Verdiende hij niet. Deed mijn rugzak weer goed op mijn rug en keek goed op de kaart. Keek nog even opzij naar Nefeli, om te weten of ze er klaar voor was. Was volgens mij wel zo, daarom begon ik op een rustig tempo te rennen. Wilde echt niet te hard lopen om mezelf helemaal kapot te maken, zodat we niet verder kwamen. Was wel echt bang dat de muren nu weer zouden gaan verschuiven. Konden we echt niet gebruiken! Wilde nu zo snel mogelijk terug! Had dit niet moeten doen! Was stom. Hadden hier nu helemaal niets uit! Kon helemaal niets onderzoeken! Ben was dood en moesten er nog voor zorgen dat we terug kwamen in de Glade. Zou Newt waarschijnlijk wel vertellen dat hij gelijk had gehad! Had hij ook! Had naar hem moeten luisteren! Was echt stom dat ik dat nu niet had gedaan! Moesten er nu toch echt voor zorgen dat we terug kwamen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ik zuchtte toen Cleo begon over dat er dingen gebeurden die niet hoorden te gebeuren. Als ze ook zou zeggen dat het door mij kwam, dan zou ik haar echt slaan! Het was gewoon onzin dat mensen dat dachten? Gally was degene die het echt dacht, maar volgens mij kreeg hij steeds meer mensen achter zich? Dat terwijl er echt helemaal niks aan de hand was! Ik had hier niks mee te maken. Ook niet met die stomme muur die net was verplaatst! Waarom zou ik mezelf dood willen hebben? Dat sloeg toch helemaal nergens op? Gelukkig hield Cleo haar mond. Ik wist niet of ze dat deed omdat ze er echt niks over te zeggen had, of omdat ze wist dat ze beter haar mond kon houden, maar ik had ook helemaal geen zin om daar nog over te discussiëren! Er gebeurden misschien rare dingen, maar dat was niet mijn schuld! Ik had er helemaal niks mee te maken. ‘Zal wel. Wil hier gewoon zo snel mogelijk weg.’ Ik wilde echt weg! Ik knikte toen ze zei dat we terug zouden gaan naar de Glade. Dat was wel wat ik wilde! Wilde hier gewoon weg en het liefst zo snel mogelijk! Iets wat in mijn ogen alleen maar zou gebeuren als we ook snel terug zouden rennen. Wie weet hoe lang het anders zou duren! Wilde echter ook niet dat we verkeerd zouden lopen, omdat we een afslag zouden missen. Dus misschien had ze wel een punt en zouden we wat langzamer terug moeten lopen. Ik keek naar Ben en zuchtte opnieuw. Cleo had gelijk. Ik zei het niet graag, maar ze had gelijk. Het was echt niet fijn om Ben hier achter te houden. Ik kende Ben misschien niet zo goed als dat ik Blaise bijvoorbeeld kende, maar ik kende hem wel? Ik at vaak mee met de Runners en daar zat Ben ook bij! Ik had heus wel eens met hem gepraat, dus het voelde toch niet goed om hem hier opeens achter te laten. We konden echter niet anders! We konden hem niet meenemen naar de Glade. Hij was al dood! Het enige wat we in de Glade zouden kunnen doen, was hem begraven. Iets wat gewoon niet hoefde. Hij verdiende het wel, dat absoluut. Het was echter niet zo dat ik hem alleen daarvoor helemaal mee zou nemen. Alsof Cleo en ik dat aan zouden kunnen! Cleo was klein en ik was ook niet bepaald heel sterk gebouwd, dus we zouden het nooit redden om helemaal tot aan de Glade mee te nemen. Dat ging gewoon niet! Dus we zouden hem hier achter moeten laten, hoe erg dat misschien ook was. ‘We hebben geen keuze, hoe erg het misschien ook is,’ zei ik zacht. Ik vond het zelf ook echt verschrikkelijk! Ze moest niet denken dat dit niks met me deed, omdat ik misschien wel wat bloed en pijn gewend was. Dit vond ik net zo erg als zij! Ik begon mee te rennen en probeerde ondertussen op de kaart te kijken die Cleo in haar handen had. Zij wist waar we heen moesten en ergens vond ik dat gewoon niks! Ik wilde het ook weten? Ik wist zeker dat ik die kaart ook wel zou kunnen lezen, als ik maar zou weten waar we nu waren! Dan kon ik ons hier echt wel uit krijgen! ‘Ik wil die kaart ook even zien,’ zei ik en daarom liet ik haar ook stoppen met rennen, zodat ik hem kon bekijken. Ik draaide hem een kwartslag, omdat ik hem anders uit haar handen had gepakt en keek vervolgens om me heen. ‘Waar zijn we nu?’ Ik wilde het gewoon weten! Daarnaast vond ik dat ik dit toch wel mocht zien, aangezien ik haar net had gered! Ik wilde gewoon weten waar we waren en hoe we zouden moeten lopen? Ik keek op de kaart en zocht vervolgens naar de gangen om ons heen. Er was er verderop eentje aan de linkerkant en we waren net voorbij een rechtergang gekomen, maar er stonden er zoveel op die kaart!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Moesten ook terug naar de Glade. Wilde hier zelf ook niet langer blijven, was alleen jammer dat we hier naar toe waren gekomen om iets te doen en we dat niet uit konden voeren. Uiteindelijk was het allemaal voor niets geweest en dat voelde wel heel erg vervelend! Wilde gewoon dat we iets konden doen waardoor we hier uit konden komen! Was toch niets als de Runners hier iedere dag weer naar binnen zouden moeten, terwijl de Grievers nu echt gewoon los leken te lopen? Kon heel erg gevaarlijk zijn! Wat nou was er steeds minder Runners terug kwamen? Konden hier dan toch niet meer naar binnen! Nefeli kon ze wel uitschakelen, maar wilde zelfs niet dat ze hier iedere dag naar binnen moest! Hoefde echt niet dood van mij, hoe erg ik haar ook echt niet mocht! Had me net ook wel gered en daar was ik echt wel blij mee. Al verpeste ze het nu wel weer een beetje. Wat moest ze met die kaart! Had er helemaal geen verstand van! Moest zich maar bezig houden met haar Med-Jack gedoe, niet met kaarten! Wist ik heel veel meer van af dan zij? Was hier ook niet eerder geweest, maar werkte wel iedere dag met die kaarten! Wist hoe ze eruit zagen, had genoeg dingen over het doolhof gehoord van de jongens. Moesten mij namelijk ook wel wat dingen vertellen zodat ik wist hoe het precies in elkaar zat. Had het belangrijk gevonden dat ik het een beetje had geweten, was echter heel anders nu ik hier zo stond! Vond dat Nefeli zich daar helemaal niet mee moest bemoeien! Moest mij maar even mijn gang laten gaan, zouden dan wel terug komen. Niet als ze zo deed! Stond er ook maar ongemakkelijk bij en zag hoe ze al snel de hand in de kaart had. "Hebt helemaal niets te maken met de kaart? Laat mij dit maar doen, weet waar we heen moeten. Heb de kaart gemaakt." Was voor haar misschien vreemd, maar de kaarten moesten gewoon op een bepaalde schaal worden gemaakt? Was heel erg belangrijk geweest en Newt had vanaf het begin al wel gezegd dat ik daar goed in was geweest! Wist nu ook echt wel wat er op het papier stond. Nefeli had daar geen idee van. Dacht ze misschien. Was immers maar een deel! Had nog een deel in mijn tas zitten, voor als we dichter bij de Glade zouden komen! Was immers allemaal in verschillende secties en was belangrijk om daar rekening mee te houden! Ik rolde met mijn ogen en trok het ding weer een beetje terug, zodat ik hem kon draaien, want had hem helemaal verkeerd om gedaan door haar stomme getrek! Legde mijn vinger op de kaart en keek nog even om me heen, om er zeker van te zijn dat we daar waren. Volgens mij wel! Waren bijna aan het uiteinde, hadden en paar gangen gelopen, kon haast niet anders. "Zijn hier. Kunnen we nu weer verder?" Probeerde de kaart weer wat terug te trekken, wilde gewoon niet dat ze zich hier mee zou bemoeien! Wist wat ik deed, zij waarschijnlijk niet. Al dacht ze natuurlijk van alles dat ze dat wel zo goed wist! Kon ook niet alles perfect doen en moest ze ook gewoon een keertje bedenken! En niet doen alsof ze gewoon even alles over kon nemen. Kon misschien met Jeff en Clint, voor mij zou dat echt niet gaan lukken. Maar als ze het zelf zo goed wist, mocht ze het mooi zelf oplossen. Had ik er ook geen zin meer in? Wilde hier uitkomen! Liefst zo snel mogelijk. Hadden we misschien twee uurtjes voor nodig? Hadden net een uurtje gerend, deden het nu langzamer aan. Dus moest haast wel kunnen? Als Nefeli ophield met een Shuck zijn en een keer naar me luisterde. Was moeilijk voor der, maar kon ze wel even proberen toch?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Vond het niet raar dat ik wilde weten waar we precies waren? Cleo wist het misschien, maar dat betekende niet dat ik blind achter haar aan zou lopen! Ik wilde toch een beetje weten waar we waren en hoe ver het nog zou zijn naar de Glade! Iets wat sowieso nog wel een heel stuk lopen zou zijn, dat snapte ik ook wel. We hadden net een uur gerend, dus het zou een stuk langer duren als we langzamer zouden lopen. Daarom wilde ik eigenlijk ook gewoon weer rennen? Iets wat Cleo niet wilde, waardoor het echt niet op zou schieten! Dat was ook een reden dat ik die kaart had gepakt. Ik wilde er gewoon voor zorgen dat we hier zo snel mogelijk weg zouden zijn. We zouden ook nog het nieuws moeten melden. Iets wat echt niet leuk zou zijn! Er waren genoeg mensen bevriend met Ben? Zeker de andere Runners! Ik had echter geen idee waar ze waren en het was niet zo dat als we nu zouden roepen, ze deze kant op zouden komen. Minho had er immers alle vertrouwen in gehad dat Ben ons wel terug zou krijgen. Iets wat nu niet meer zou kunnen! We zaten zonder Runner in het doolhof! Dat was wel echt verschrikkelijk! Op dit moment hadden we alleen die kaarten en de kennis van Cleo, maar zij kende het doolhof ook alleen maar van een kaart? Dus ze had heus niet meer recht op die kaart, alleen maar omdat zij hem toevallig had gemaakt of een soort van wist waar we waren. Ik wilde het ook weten en ik vond ook dat ik daar recht op had! ‘Ik wil gewoon even kijken waar we zijn en waar we heen moeten? Straks lopen we nog verkeerd en zijn we alleen nog maar verder van de Glade.’ Dat was niet de bedoeling! Ik keek nog eens goed op de kaart en vervolgens weer om me heen. Ik snapte er echt vrij weinig van, maar zo moeilijk zou het toch niet moeten zijn? Cleo kon het ook! Als zij het kon begrijpen, dan zou ik dat ook moeten! Cleo wees de plek aan waar we nu stonden en ik keek nog eens goed naar de kaart. Ze zei dat we daar stonden, maar ik wist niet of dat klopte? Volgens mij wel! Ik keek nog eens voor me en vervolgens naar de plek die Cleo aan had gewezen. ‘Oh, ik zie het al! Deze kant op.’ Ik hield de kaart stevig in mijn handen, ondanks dat Cleo hem weer terug wilde hebben. Ik wilde hem ook wel even vasthouden en rondlopen? Nu ik wist waar we stonden, was het echt niet meer zo moeilijk! Daarom begon ik ook weer te lopen. Als ik het goed begreep, zouden we straks naar links moeten en die weg een tijdje moeten volgen? Ik wist niet of Cleo hetzelfde zou zijn gelopen, maar misschien was het ook wel weer veranderd? Ik snapte eigenlijk ook niet waarom ze nog een kaart maakten terwijl het doolhof steeds veranderde. Daar had je dan toch helemaal niks aan? Dan kon je kaarten blijven maken! Er waren volgens mij ook echt ontelbaar veel combinaties mogelijk in dit doolhof! Waarschijnlijk zouden de muren nog zo vaak kunnen veranderen, waardoor we misschien nooit ene uitgang zouden vinden. Een uitgang was nu ook helemaal niet belangrijk. Het was nu belangrijker dat we de weg naar de Glade terug zouden vinden. Daarna zou ik Alby duidelijk maken dat ik echt niet meer zomaar het doolhof in zou gaan! Ik wilde echt wel de rest helpen, zeker als het ging om de Grievers, maar we hadden wel dood kunnen zijn! Ben was dood! Dat was ook iets wat we niet zomaar konden negeren? Ik vond in ieder geval dat we daar wel rekening mee moesten houden! Ik wilde echt wel helpen, maar het was belachelijk om ons het doolhof in te sturen! Zeker nu we geen Runner meer hadden die ons kon helpen! Daar hadden ze echt niet goed over nagedacht!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Natuurlijk wilde ze het weten. Was precies hoe ze was. Vervelend nieuwsgierig! Echt irritant gewoon! Wist toch ook wel dat ik hier beter in was, had er geen shucking verstand van! Had nooit iets met de kaarten gedaan. Mocht net misschien een Griever neer hebben gekregen, gisteren ook. Betekende niet meteen dat ze wist hoe we moesten gaan rennen! Of hoe ze een kaart moest lezen. Was niet voor iedereen! Had die dingen zelf gemaakt! Wist iets meer over het doolhof, als ze verstandig was, dan liet ze mij maar gewoon zeggen welke kant we op moesten. Deed ze echte niet! Tuurlijk niet! Zo was ze gewoon niet! Zou een keer iets aan een andere over laten! Wilde gewoon echt alles doen! Stom wijf. Had het nu al meter der gehad en moest ook nog met der terug zien te komen naar de Glade. Ging misschien niet eens lukken op deze manier. "Weet echt wel welke kant we op moeten. Heb die kaarten gemaakt. Weet hoe ik ze moet lezen." Snauwde ik. Was gewoon zo! Moest ze maar gewoon even vrede mee hebben. Had ze niet, zou ze ook een keer hebben! Ze was echt zo’n shuck en ik was echt klaar met der! Gewoon echt helemaal klaar! Sloeg nergens op dat ze dacht dat ze dit allemaal kon maken! Mocht best even kijken, maar had nu de kaart zo strak vast, dat ze hem gewoon letterlijk uit mijn handen trok! Liet hem zelf dan ook maar los. Wilde zo graag kijken, liet haar maar mooi kijken. Had zelf al gekeken welke kant we op moesten! "Is de verkeerde kant." Mompelde ik. Was zelf een hele andere kant opgelopen. Kon ook wel zijn dat het op dezelfde gangen uitkwamen. "Geef mij dat ding nou maar mooi terug. Weet dat je graag heel erg goed in alles wil zijn. Ben je echter niet. Heb die dingen gemaakt! Denk toch wel dat ik iets beter weet waar we naar toe moeten." Pakte daarom de kaart ook weer vast en trok er een beetje aan. Wilde niet dat ik hem kapot zou trekken. Dan kwamen we hier helemaal niet meer uit. Wist namelijk wel van een stukje hoe we zouden moeten lopen, maar dan zou ik ook de kaart wel weer even moeten hebben om er zeker van te zijn hoe het ging! Hadden er echt geen shuck aan als we hier zouden blijven staan om te beslissen wie nou precies de kaart mocht lezen. Was toch veel logischer als ik dat zou doen! Was Klunk dat ze dacht dat ze het allemaal maar kon doen! Kon ze niet! Wist haast wel zeker dat ze er echt helemaal niets meer kon doen! Kon ook niet zomaar een andere kant op gaan, zij had de kaart! Kon Grievers tegen komen en moest zeggen dat ik der dan wel nodig had. Jammer genoeg. Zat de komende paar uren met haar opgescheept! Waarom hadden ze er voor gekozen dat we samen met Ben mee hadden gemoeten! Sloeg nergens op als ik er zo aan dacht! Konden niet met elkaar, wist letterlijk iedereen. Hadden daarbij allebei iets naders uit moeten proberen hier binnen! Was Klunk dat we dat samen hadden moeten doen! Was op het moment boos op letterlijk alles! Moest ik echter wel even op zij zetten, moest terug komen! Als het niet voor mezelf was, was het wel voor Newt! Wilde hem daar niet alleen achter laten. Had natuurlijk wel andere mensen, maar waren gek op elkaar en dat kon niet ineens zo over zijn! Hadden echter nu genoeg tijd om terug te komen naar de Glade, als Nefeli dat niet ging verpesten! Leek er wel op dat ze dat ging doen, was echt eigenwijs. Hoe ze daar gewoon stond. Wilde der het liefst een klap geven zodat ze der mond een keer dicht hield en naar mij luisterde! Ging niet gebeuren, wist ik ook wel, dus misschien moest ik maar even mijn mond houden. Want moesten wel echt beginnen met lopen!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld