Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

21 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TMRO☼ If we should die tonight, we should all

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Vertrouwde Cleo gewoon niet helemaal? Misschien was dat stom, aangezien we hier wel samen zaten en het toch echt met elkaar zouden moeten doen, maar ik vond het niks om haar voorop te laten met die kaart! Dat betekende dat zij de regie in handen had en als ik van iemand niet wilde hebben dat hij of zij de baas was, dan was dat Cleo! Die zou echt voor onbenullige dingen stoppen! Straks wilde ze om de vijftien minuten stoppen met lopen omdat ze moe was. Dat was echt klunk! Ik wilde hier gewoon zo snel mogelijk weg en in mijn ogen was dat het makkelijkste als ik de kaart zou hebben en voorop zou lopen. Want ik zou tenminste niet meteen stoppen als ik last zou krijgen van mijn benen, of omdat ik honger of dorst had! Als je echt hele erge dorst had, dan kon je ook wel lopen en drinken tegelijk! Ik wist ook echt wel wat ik deed? Ik kon behoorlijk wat aan en ik was blijkbaar heel erg goed in het verzorgen en verplegen van mensen, dus hoe moeilijk was het dan om een kaart te lezen? Ik kon ook een wond hechten! Dus hoe ingewikkeld zou dit dan kunnen zijn? Daarom negeerde ik Cleo ook toen ze zei dat we de verkeerde kant op gingen. Ze had me net nog aangewezen waar we waren en vanuit daar had ik gewoon verder gekeken op de kaart. We konden moeilijk de andere kant op, want dan zouden we weer een stuk terug gaan? Dus dat sloeg helemaal nergens op! Volgens mij kwamen we ook gewoon van deze kant. Ik herkende wel een paar dingen? Dus we zouden gewoon deze kant op moeten lopen en dan zouden we vanzelf wel weer een keer bij de Glade komen! Ik zuchtte toen Cleo naast me kwam lopen. Vervolgens deed ze alsof ik één of ander irritant kind was die in alles goed moest zijn. Deed ik helemaal niet! Wist ook wel dat ik lang niet in alles goed was, maar ik vond het gewoon irritant dat ik haar moest vertrouwen! Dat wilde ik namelijk echt niet! ‘Als ik jou was, zou ik eens wat aardiger zijn voor degene die net je leven heeft gered en misschien nog wel moet gaan redden in de komende paar uur,’ snauwde ik naar Cleo. Ik had nog niet eens een bedankje gehoord? Dat terwijl het door mij kwam dat we nu nog leefden. Niet door haar! Zij wist zo goed waar we heen moesten, waarom was ze dan niet ergens heen gerend waar we ons hadden kunnen verstoppen voor die Griever? Volgens mij wist ze ook echt niet waar ze heen moest, zelfs niet als ze de kaarten had gemaakt! Dus het was belachelijk dat ze dacht dat ze de weg beter wist dan ik? We wisten het beide niet en misschien was het juist wel goed als ik even een stukje zou lopen. Ik kon heus wel die kaart lezen en misschien zou ik iets zien wat zij nog niet had gezien? Cleo trok aan de kaart, maar ik was niet van plan om hem los te laten. ‘Dit is dus precies wat je altijd doet. Overal een drama van maken,’ siste ik en ik trok de kaart naar me toe, waardoor hij in tweeën scheurde. Mooi dit, echt geweldig zelfs! Nu zou Cleo waarschijnlijk denken dat alle hoop verloren was en dat we hier nooit meer uit zouden komen. Dat terwijl we de stukken gewoon bij elkaar zouden kunnen houden? Dan zouden we het ook nog wel zien! Het zou een stuk erger zijn als we een deel van de kaart kwijt zouden raken. ‘Niet flippen. We kunnen hem gewoon naast elkaar leggen en alsnog de kaart lezen.’ Ik pakte het stuk uit Cleo haar handen en hield de twee stukken naast elkaar, waarna ik weer verder liep. Vervolgens sloeg ik de linker gang in, waar we volgens mij in moesten om terug te gaan naar de Glade.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Vond het echt belachelijk dat Nefeli alles meteen weer wilde regelen. Kon dit! Moest zij ook maar een keertje toegeven! Was niet altijd over de beste in. Soms waren er mensen die beter waren dan zij. Vond ze misschien moeilijk, maar was nou eenmaal. Kon ik nou ook niet heel erg veel aan doen? Wilde ik ook niets aan doen. Moest zij maar mee leren leven. Het was belachelijk hoe ze zich gedroeg. Hoefde niet meteen alles te regelen! Ging er nu toch om dat we hier uit kwamen en niet dat zij gelijk had? In mijn ogen ging het daar in ieder geval niet om! Moest gewon een keer inzien dat ze de touwtjes wel wat losser mocht laten! Wilde hier gewoon uitkomen? Het liefst zonder gezeur, maar dat ging echt niet met haar er bij. Jammer genoeg. Was gewoon klunk dat we hier doorheen moesten samen. Zeker met haar gedrag. Baalde nu echt van hetgeen wat er was besloten. Hadden best met andere Runners mee kunnen gaan! Was het veel beter gegaan. Snapte ook niet waarom het wel goed was gegaan toen Ben er was. Hij had misschien de leiding gelopen, wat Nefeli ook niet erg had gevonden? Waarom deed ze dat dan wel als wij hier samen waren? Was idioot dat ze zich zo gedroeg? Alleen maar omdat ik het was? Misschien omdat ik ook een meisje was, net zoals zij. Was een dreiging? Geen idee! "Als ik jou was, zou ik je shucking bek een keer houden. Kan ons misschien redden, maar is niet nodig als ik ons hier uit krijg. Daar kan ik voor zorgen. Jij duidelijk niet!" Wist er geen shuck van! Moest niet doen alsof ze dat wel deed? In de Glade mocht ze weer doen alsof ze overal van af wist. Alsof zij alles even over kon nemen, maar kon niet hier! Wilde ons gewoon naar buiten krijgen. Was mijn kaart. "Is mijn kaart!" zei ik dan ook. Had het gemaakt, zij had helemaal geen recht om hem zomaar af te pakken. "Bij Jeff en Clint kun je misschien dwingen wat je zo graag wil doen, maar lukt bij mij echt niet. Hoeft niet de baas over mij te spelen. Nergens voor nodig." Was misschien een Keeper, maar betekende niet dat ze dingen over mij te zeggen had! Was namelijk niet mijn Keeper! En hier waren we allebei gelijk! Konden allebei iets anders! In mijn geval was dat gewoon hier uit komen en ze moest mij dat even laten doen. Ging toch ook niet ineens proberen om een Griever uit te schakelen omdat ik dat zo graag in haar plaats wilde doen? Mocht zij doen, was haar doen, ging ik mij niet mee bemoeien! Moest zij zich ook niet met mijn dingen bemoeien! Rolde met mijn ogen toen ze riep dat ik overal een drama van maakte, was echt helemaal niet zo! Was juist haar probleem! Zij had er meteen een drama van gemaakt toen er per ongeluk modder op haar was gekomen en dat was maar één voorbeeld! "Dit is wat jij altijd doet. Alles naar je shucking hand willen zetten! Zal je eens wat vertellen. Kan echt niet alles zo goed als je denkt! Zijn mensen die in sommige dingen beter zijn en dat moet je eens een keer gaan accepteren! Hoeft echt niet alles te doen!" Ging er echt niet om hoeveel je deed, als je maar samen werkte? Was het belangrijkste! Samen werken deed je niet door een kaart kapot te trekken, iets wat ze nu wel deed! Iets waardoor ik nu toch echt heel erg pissig was. "Geef me dat ding!" Zij ik over de rest van de kaart. Had het al erg gemaakt! Hoefde niet erger te worden. Snapte ook wel dat we die dingen aan elkaar konden houden! Had we echter niet hoeven te doen als zij mij gewoon had laten leiden! Was toch niet zo moeilijk! Waren nu dan al heel wat gangen opgeschoten!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Cleo dacht echt dat ze hier de weg wist, maar dat wist niet! Het enige wat zij kon doen, was lijntjes op een papier zetten. Dat konden we allemaal! Volgens mij deden de Runners dat zelf ook wel, wat betekende dat het echt niet zo moeilijk was! Die waren immers ook niet allemaal even slim! Het was echter belachelijk dat Cleo dacht dat ze hier de weg wist, alleen maar omdat ze die lijntjes op een papiertje had gezet. Zij wist net zo weinig als ik! Waarschijnlijk had ze ook geen idee waar we precies waren, maar wilde ze dat gewoon niet toegeven! Het was gewoon belachelijk en ik vond het echt verschrikkelijk dat ze dacht dat ze nu boven mij stond, want dat deed ze echt niet! Ik had ook helemaal niet samen met haat dit stomme doolhof in gewild! Zij had opeens mee gemoeten, omdat ze zo nodig weer de aandacht had moeten trekken! Dat terwijl ze helemaal niet mee had gehoeven. Het was ondertussen wel duidelijk dat we nergens letters zouden gaan vinden! Dat hadden de Runners ook wel kunnen vertellen? Die liepen hier elke dag, dus die wisten ook wel dat die letters er helemaal niet waren! Het was belachelijk dat ze Cleo mee was gegaan, want het was helemaal nergens goed voor geweest en nu probeerde ze ook weer de schuld op mij af te schuiven! ‘Jij kan er gewoon niet tegen dat er iemand is die de aandacht van jou wegtrekt! Ik heb nooit iemand gedwongen om iets te doen of dingen naar mijn hand gezet. Ik weet gewoon wat ik doe! Jij duidelijk niet! Je denkt misschien dat je dit doolhof kent, omdat je een paar lijntjes op papier hebt gezet, maar je hebt op dit moment geen idee waar we zijn!’ Ze had waarschijnlijk echt geen idee! Ze deed alleen maar alsof ze hier verstand van had, maar dat had ze niet en nu was die stomme kaart ook nog eens gescheurd! Misschien was dat ook wel een beetje mijn schuld, maar het was zeker ook haar schuld! Ze deed gewoon ongelooflijk irritant! ‘Ik doe helemaal niet alles in mijn eentje en dat hoeft ook niet! Ik vertrouw je gewoon niet met die shucking kaart!’ Dat deed ik echt niet en ik vond ook echt dat ik daar al het recht toe had! Ik keek naar de twee delen van de kaart die ik in mijn handen had en zuchtte geïrriteerd. ‘Weet je wat, neem die kaart maar lekker! Ik weet zeker dat jij er net zo weinig mee kan als ik! Ik weet in ieder geval dat ik deze kant op ga!’ Ik gooide de twee delen haar kan top en liep verder de gang in waar ik heen had willen gaan. Ik had geen idee waar ik precies heen liep, maar ik had net wel gezien op de kaart dat ik deze kant op had moeten gaan! Cleo kwam waarschijnlijk toch wel achter me aan, want zij wist ook niet waar we heen moesten! Ze deed alleen maar alsof! Dat kind maakte me echt helemaal gek! Ik wist dat het onmogelijk was om iedereen te mogen, dat hoefde ook helemaal niet, maar het was wel echt verschrikkelijk! Ze was gewoon zo irritant! Ze moest altijd de aandacht hebben en ik snapte niet waarom! Misschien kwam het wel door Newt. Die kwam altijd naar haar toe als er iets aan de hand was en volgens mij regelde hij ook echt alles voor haar! Dus als hij dat dan eens niet deed, moest iemand anders het maar doen! Waarschijnlijk was dat gewoon de reden! Want gister was het ook zo geweest dat Newt het er totaal niet mee eens was geweest en toen had ze er ook weer een drama van gemaakt. Misschien deed ze dat ook wel als hij ergens anders mee bezig was dan haar! Misschien was het ondertussen al zo erg dat ze het gewoon niet kon hebben als hij ergens anders mee bezig was. Dat zou me niets verbazen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Kon dat mens echt niet een keer der shucking mond dichthouden en doen wat iemand anders zei. Ik droeg haar echt niet meteen op om van alles te doen. Maar wist toch echt wel beter waar ik het over had dan zij. Was hier misschien ook niet eerder geweest, was echter wel bezig geweest met die kaarten. Was voor haar de eerste keer dat ze zo’n ding in der handen had? Moest ze misschien maken en hoefde ze niet vaak te volgen, maar betekende wel echt dat ik ze kon lezen. Moest er ook op letten dat ik één dag verder ging waar ik de andere dag was gebleven. Irriteerde me nu echt door aan der, zoals ik normaal ook al wel deed, maar nu had ze toch echt wel iets geraakt waardoor het echt helemaal ver ging. Kon hier echter niet doen. Wist maar al te goed dat ik bij haar moest blijven. Als ik een Griever tegen kwam in mijn eentje, dan zou ik niet meer leven. Had haar dan wel echt nodig, wat echt rot was, want anders had ik dit wel echt in mijn eentje gedaan. "Slaat echt helemaal nergens op?!" Vond dat het echt nergens op sloeg dat ik perse de aandacht van dingen weg haalde. Van haar. Was echt niet wat ik op het moment deed, wat ik normaal al niet deed! Maar alsnog, hoe zou ik nu de aandacht van haar weg moeten trekken? Kregen helemaal geen aandacht? Of ze moest graag aandacht hebben van Grievers! Wilde ik echt niet, dus die aandacht hoefde ik echt niet te hebben. Normaal ook niet! Wist niet waar ze dat ineens vandaan haalde?! Zij trok aandacht? Deed ze echt en vond het echt heel erg vervelend dat ze dat maar gewoon deed. Ging dit echter niet om! "Jawel! Wil alles in je eentje doen! Als het aan jou ligt, neem je de plaats van Alby in!" Mocht niet?! Was ineens zomaar Keeper geworden, wat ook al een hele rare stap was geweest. Niemand die hier nog maar een paar dagen was, was een Keeper geworden. Duurde maanden voordat gebeurde! Moest iets bijzonders gebeuren! Zoals toen bij Newt! Runners hadden op een gegeven moment best veel van Keeper veranderd. Was ook raar geweest voor hen! Ik kreeg de kaart ineens weer in mijn handen gedouwd. Waardoor ik ze snel bij elkaar pakte. Had de kaart nu wel terug, maar nu liep die Shuck ook nog eens weg! Moest ze niet doen! Wist niet waar ze heen ging! Maar moest wel met haar mee lopen, want anders zou ik straks worden neergestoken door een Griever! Wilde echt nooit meer zo’n ding zien! Laat staan dat ik hem dicht bij me in de buurt wilde hebben! Wilde hier levend uit kwamen! Naar Newt! Wilde zo graag naar Newt! Wilde op het moment echt heel erg graag in zijn armen staan en nooit meer terug in deze vreselijke ruimte! Had zoveel spijt dat ik niet naar hem had geluisterd. Maar zou echt niet spijt krijgen dat ik niet meer naar Nefeli luisterde. Waren twee hele andere dingen! Als ik naar der luisterden, kwamen we niet op de juiste plek! Liep gewoon achter der aan, maar besloot om verder mijn mond dicht te houden. Vond niet dat ze het nog verdiende om mijn energie aan te verspillen. Moesten nog wel een tijdje rennen. Iets wat niet heel erg goed ging, als ik daarbij ook nog moest praten. Al zou ik haar zo gewoon een andere kant op moeten trekken als ze verkeerd liep. In mijn ogen was dat in ieder geval nodig! Want volgens mij had ze hier echt helemaal geen verstand van. Gaf haar nu maar even der zin. Dan konden we over een half uurtje, als ze door had dat we helemaal verkeer liepen, erg voor zorgen dat we terug kwamen naar de Glade. Daarom moest ik wel echt heel erg goed in de gaten houden, waar we nu precies waren! Anders kwamen we echt niet meer terug!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Cleo was gewoon jaloers op wat ik had bereikt in de Glade? Ja, zij had misschien een vriendje, maar dat was echt niet zo moeilijk! Er waren hier een stuk of vijftig jongens, waarvan er zeker veertig waren die oud genoeg waren om verliefd te kunnen worden op een meisje. Waarschijnlijk wilden de meeste van hen alleen maar seks en wie weet was dat ook wel de reden dat Newt bij haar was! Dat leek me in ieder geval één van de redenen. Ik zou waarschijnlijk ook wel een jongen kunnen krijgen als ik zou schreeuwen dat ik zin had in seks! Of dat ik iemand wilde die me zoende. Ik gokte dat er dan zeker tien op me af zouden komen. De verhouding in de Glade was gewoon heel erg vreemd! Zoveel jongens en maar twee meisjes. Ik snapte niet waarom het zo was, maar goed. Het maakte het in ieder geval niet speciaal dat Cleo iets met Newt had! Voor de rest was ze Slopper? Wat deed ze nou? Ze maakte dingen schoon! Dat was ook iets wat letterlijk iedereen zou kunnen! Ze zorgde ook voor de dieren, maar ik had gehoord dat ze dat ook niet hadden gedaan toen Cleo er niet was geweest, en toen was het ook goed gegaan! Dus waar was Cleo nou eigenlijk goed voor? Volgens mij voor vrij weinig! Ze was gewoon jaloers dat ik meer had bereikt! Ja, ik was een Med-jack en ja, ik was keeper geworden. Dat was ik alleen maar geworden omdat ik meer kennis had gehad van al die dingen! Ik wist hoe ik mensen moet verzorgen, ik wist hoe ik breuken en wonden moest behandelen en verhelpen. Ik wist ook niet waarom ik dat wist? Ik wist het gewoon en blijkbaar was dat een goede reden geweest voor iedereen om mij een keeper te maken! Nu wilde ik ook opeens Alby vervangen? Dat wilde ik helemaal niet! Alby deed het prima! ‘Dat is echt belachelijk! Alby is een prima leider en ik zou nooit zijn plaats in willen nemen!’ Ik zou niet eens weten hoe ik dat dan zou moeten doen! Ik had helemaal geen zin meer om hier over te praten met Cleo en gelukkig hield ze haar mond, wat betekende dat het eindelijk weer rustig zou worden. Ik wilde gewoon terug naar de Glade, niet meer dan dat. Jammer genoeg duurde dat nog wel even. Het was nog een hele tijd lopen en we hadden ook nog eens een tijd verspilt door die stomme ruzie, wat duidelijk de schuld van Cleo was! Zij was immers degene die weer drama had moeten maken door al dit stomme gedoe! Ze trok er ook dingen bij die totaal niet relevant waren! Alsof ik ooit de plek van Alby in zou kunnen nemen? Nooit! Totaal niet! Ik vond het echt belachelijk dat ze zoiets had gezegd, want zoiets zou ik gewoon nooit kunnen doen! Alby was een prima leider! We waren vrienden, dat wel, maar meer was het ook niet? Ik zat heus niet te slijmen omdat ik zijn plek in wilde nemen! Ik bleef stug doorlopen. Ik had geen idee of ik de goede kant op ging, maar Cleo zei er helemaal niks van, ook niet toen ik een andere gang in sloeg. Dus dan zou het wel goed zijn. Als ze me niet zou stoppen, terwijl we verkeerd liepen, zou dat wel heel erg dom zijn. Daar hielp ze zichzelf dan ook niet mee! Ik stopte met lopen toen ik zag waar ik was beland. Vol verbazing keek ik om me heen. We waren aangekomen bij een soort klif? Het doolhof hield hier in ieder geval op! Het was echter alsof we in een groot, zwart gat waren beland? Een zwart gat dat oneindig ver door leek te gaan! Op de grond lag hier en daar wat slijm, wat volgens mij niet veel goeds betekende! Het was echter heel rustig hier, dus ik wist niet wat ik er van moest denken! Het leek alsof we bij het einde van het doolhof waren, maar dat zou Cleo dan ook moeten kennen? De Runners ook!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Gingen echt de hele verkeerde kant op. Had echter besloten om maar gewoon mijn mond dicht te houden, anders zou er alleen nog maar meer tijd worden voldaan. Daarbij was het nutteloos om te blijven discussiëren die niet eens luisterde naar wat een andere te zeggen had. Ging duidelijk allemaal, in haar ogen in ieder geval. Hopelijk kwam ze er achter dat ze echt niet alles wist en dat ze helemaal de verkeerde kant op ging. Had dan nog wel tijd om weer terug te komen. Kon ook wel een hele andere kant op lopen, maar dan zou ik niet bij Nefeli in de buurt zijn en betekende dat ik zomaar door een Griever dood kon worden gestoken en wilde ik niet hebben. Moest wel bij haar in de buurt blijven. Hoe vervelend dat eigenlijk ook was. Liepen wel een stukje voordat er uiteindelijk iets gebeurde. Keek ondertussen zo goed mogelijk op de kaart, om te weten waar we langs waren gelopen. Zodat ik straks tenminste wist waar ik naar toe moest lopen. Hoopte echt dat Nefeli in zou gaan zien dat ze niet altijd gelijk had. Had ze vandaag gewoon niet? Kon denken dat ze alles beter wist, wilde ook best wel toegeven dat ze echt beter wist hoe het ging met medische dingen, maar hierin wist ze dat echt niet! Wilde dat het niet nodig was om dat haar te laten leren, maar anders zouden we echt niet uit het doolhof komen? Zouden alleen maar ruzie maken en had ik ook geen zin in. Moesten al zoveel inspanning leveren. Was ik echt niet gewend! Als ik hier uit was, wilde ik gewoon een paar dagen op bed liggen. Maakte niet zoveel uit wat ik anders nog wilde doen. Was vreselijk wat hier was gebeurd en wist ook wel dat ik gewoon aan het werk zou moeten, maar het idee klonk wel heel erg fijn. Was alleen nog veel fijner om te bedenken dat ik dicht tegen Newt aan kon kruipen! Kon dat op het moment echt gebruiken! Wilde bij hem zijn, tegen hem praten. Vertellen dat hij gelijk had, want was toch ook wel nodig om te vertellen! Had echt geen ruzie met hem willen maken. Had hij helemaal niet verdiend, snapte ook wel waarom hij niet had gewild dat ik hier naar binnen zou gaan. Nu alleen nog maar meer! Wilde dat ik naar hem had geluisterd, kon op het moment niet heel erg veel meer? Moest er nu voor zorgen dat ik daar weer terug kwam. Keek verbaasd naar de afgrond waar we blijkbaar ineens waren. Was toch heel erg raar dat was hier waren? Runners waren hier ook al wel eens geweest, stond ook wel op de kaarten, maar alsnog! Was heel erg ver van de Glade af. Echt heel erg ver! "Zie je nou wel dat je niet weet waar we naar toe gaan." Mompelde ik. "Moeten hier misschien maar iets eten en dan echt terug gaan naar de Glade." Was volgens mij wel lunchtijd. Had in ieder geval wel honger. Vond dat ik nu toch ook wel een beetje mocht bepalen wat we zouden gaan doen. Nefeli had dat net gemogen, was der niet gelukt. Nou kon ze het maar beter aan mij over laten, zou het beter gaan, kwamen we terug. Maar hadden misschien wel even pauze nodig. "Is wel een vreemde plaats he?" vroeg ik, terwijl ik nog naar beneden kijk. Was zo duister. Echt heel erg duister! Vroeg me echt af wat dit was. Wilde het misschien helemaal niet weten. Had vast iets te maken met de Grievers. Kon best dat ze hier overdag zaten? Moesten normaal in de nacht komen, moesten dan overdag ook wel ergens zijn? Kon hier wel zijn. "Al weet ik niet of dat een goed idee is. Weet niet precies wat dit voor plaats is, maar heeft denk ik iets met de Grievers te maken?" Had hier eigenlijk nooit echt iemand over gehoord? Hadden het er niet met mij over gehad?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Vond dit echt een hele vreemde plek? Het leek een plek waar je eigenlijk niet hoorde te komen, maar ik had Ben niet echt over zo’n plek horen praten? Geen van de Runners eigenlijk! Het leek me dat als er zo’n plek was, het toch best belangrijk was om dat met ons te delen? Zeker als ze niet eens wisten wat hier was. Of nog erger: het wel wisten. Misschien was het wel een hele gevaarlijke plek? Ik had echt geen idee! Het zag er in ieder geval niet uit als een soort uitgang? Ik wist eigenlijk ook niet wat het dan wel was, maar het leek me niet een heel goed idee om hier te lang te blijven? Misschien was dit wel een plek waar de Grievers kwamen. Ze moesten toch ergens zitten? Zeker overdag! Normaal kwamen ze alleen in de nacht naar buiten, volgens de rest. Dat betekende dat ze overdag ook ergens zouden moeten zitten, wat ze dan ook precies deden! Ik wilde het eigenlijk ook niet weten! Dus misschien was het maar beter als we gewoon weer terug zouden gaan, al wilde Cleo duidelijk iets anders. Die wilde hier eerst gaan eten! Dat leek me echt het domste wat we zouden kunnen doen! Ik keek om me heen en knikte. ‘Ja, inderdaad. Heel vreemd.’ Het was echt raar? We stonden echt op een soort klif en om ons heen was alleen maar zwart? Zelfs boven ons! Alsof we in een soort donkere ruimte waren? Dat terwijl we buiten hoorden te zijn! Al waren Blaise en ik er wel meer op gaan letten. Er was geen zon hier! Ook geen maan en al helemaal geen sterren, dus misschien waren we wel niet echt buiten? Er was immers ook nooit wind, laat staan ander weer dan “licht” want echt zonnig was het dan ook niet! Dat bleef echt heel erg vreemd. Het enige wat ik kon bedenken, was dat we in een hele grote ruimte waren. Maar dat zou dan wel een hele grote ruimte moeten zijn, als het hele doolhof er in zou moeten passen! Ik keek naar Cleo en schudde mijn hoofd. ‘Geen goed idee. Denk niet dat dit de plek is waar we kunnen eten. Denk echter wel dat het slim is om te kijken of hier iets is, zodat we dat aan de rest kunnen vertellen. Volgens mij weten ze namelijk niet van deze plek.’ Dat leek me tenminste! Als ze van deze plek hadden geweten, hadden ze dat ons wel verteld? Dan was dat waarschijnlijk wel bekend geweest bij Cleo, want zij maakte de kaarten! Die zou dan moeten weten dat het ergens ophield en dat dit er was! Dat leek ze echter niet te weten. Ik liep iets naar voren en keek om me heen. Ik vond dit echt een bizar iets. Ik wist gewoon niet waar we waren beland! Het zag er echt heel erg raar uit en daardoor kreeg ik gewoon een vreemd gevoel? Al vertrouwde ik het slijm aan de zijkanten van de klif ook niet helemaal! Ik pakte een stuk steen wat afgebrokkeld was en gooide hem een paar keer over in mijn handen. Ik wilde weten tot hoe ver die duisternis om ons heen ging? Als we echt in een soort ruimte zouden zitten, zou het toch ook ergens op moeten houden? Ik gooide het stuk steen naar voren en keek toe hoe hij door de lucht vloog. Uiteindelijk zag ik hem gewoon naar beneden vallen, wat betekende dat het nog wel een stukje verder ging. Ik pakte opnieuw een steen en gooide hem iets naar links. Ik probeerde enkel te inventariseren waar we precies waren en hoe het er hier precies uit zag. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ik de steen zag vallen, maar vervolgens zag verdwijnen. Dat klopte niet? Ik had de steen volgens mij net verder naar beneden zien vallen. ‘Zag jij dat ook?’ vroeg ik aan Cleo, al had ik niet het idee dat ze echt aan het opletten was op wat er allemaal gebeurde.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Was toch raar dat hier ineens een heel erg groot gat was. Zo ineens in het niets. Was wel bekend. Volgens mij stonden hier op kaarten niet heel erg veel. Muren waren ineens ook afgelopen, dus was wel logisch dat er heel erg weinig op de kaarten stonden. Vond het een hele vreemde plaats. Eng zelfs, best wel. Vond het hele doolhof eigenlijk wel eng! Was niet de plaats waar je rond hoorde te rennen. Niemand moest hier naar binnen als die shucking Grievers echt overal rondliepen! Kans was groot dat ze je ineens zouden vermoorden! Niemand wilde dat, toch werden er iedere dag heel wat jongens naar binnen gestuurd. Hoopte dat Alby er over na zou denken om dat minder te laten worden. Was nu echt te gevaarlijk voor iedereen! Nefeli kon ze verlammen, maar moest ook echt niet iedere dag naar binnen? Zou haar niet zomaar meer naar binnen sturen, hoe vervelend ze ook was. Wilde niet dat ze dood ging? Gunde ik echt helemaal niemand! Had ik Steve zelfs niet gegund! "Moeten zo wel echt iets eten voordat we verder gaan rennen. Onze lichamen hebben dat nodig." Moest ze zelf toch ook wel weten, was van de medische onzin, moest dat ook wel weten. Wist ze ook wel en had het echt niet gezegd om haar ergens op te wijzen, had vooral heel erg veel honger en voelde dat mijn lichaam het echt nodig had. Was echter ook wel zo dat we uit moesten zoeken wat dit was. Jongens hadden dit ook wel gezien, kon haast niet anders. Had er echter niet heel erg veel over gehoord. Vertelden niet vaak over wat er precies gebeurden in het doolhof. Was alsof ze het allemaal geheim wilden houden. Snapte ik ook wel, waren gewoon dingen die niet iedereen hoefden te weten. Zouden er alleen maar voor gaan zorgen dat iedereen echt in paniek zou raken. Mocht niet! Zou voor ellende gaan zorgen. "Laten we kijken." Was nodig, iets wat Nefeli ook vond. Was raar om het eindelijk ergens een keer over eens te zijn. Was nieuw? Maar ook wel nodig. Liep achter Nefeli aan, was alleen een beetje eng om haar zo te zien. Ze leunde zo ver naar voren dat ik bang was dat ze zo vallen. Daarom pakte ik haar arm en klein beetje vast, zodat ze in ieder geval niet zomaar naar beneden kon vallen. Was toch heel wat lichter dan ik was, dus kon haar misschien wel tegen houden? Vond ik! Keek naar beneden, was echt raar om te zien. Was diep, heel diep, zag alleen maar zwart. Heel veel zwart! Was zo duister! Vond het toch wel eng toen Nefeli de steen erin gooide. Wist niet precies wat ik moest verwachtten. Was slijmerig, dus kon best dat er Grievers in zaten. Wat ik net had gezien, waren die beesten echt heel slijmerig! Vies! Wat nou als ze er eentje raakte en hem heel erg boos maakte? Was niet de bedoeling! Wilde niet dat ons ineens iets zou gebeuren. Keek naar de steentjes. Tweede steentje dat Nefeli gooide, leek ineens te verdwijnen! Uit het niets! Was toch wel echt heel erg vreemd. "Zag het ook." Zei ik ten teken dat ik het ook had gezien. Was echt zo geweest! Normaal had ik Nefeli vast voor gek verklaard, maar was echt zo! Had het zelf ook gezien! Keek naar de plaats waar het steentje was verdwijnen. "Ligt het aan mij, of is het ook iets anders?" Leek alsof het anders was qua structuur. Misschien wilde ik dat wel heel erg graag zien, maar leek wel echt zo. Was donker, heel donker, maar was gewoon iets wat er niet helemaal aan klopte en wilde weten wat het precies was? Konden daar echter niet zomaar naar beneden. Hadden wel touwen, maar leek me niet echt een goed idee om daar iets mee te proberen? Zouden daar naar beneden kunnen vallen, waardoor we dood zouden gaan?!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
‘We eten zo wel wat. Daarnaast is het niet verstandig om te eten en daarna weer meteen te gaan rennen. Als het eten nog niet goed verwerkt is, krijg je waarschijnlijk een steek in je zij en dat is niet bepaald fijn tijdens het rennen.’ Natuurlijk was het verstandig om wat energie op te doen voordat we zouden rennen, maar we zouden er wel echt de tijd voor moeten nemen. Als we dat namelijk niet zouden doen, zouden we er last van krijgen en dat zou alleen maar betekenen dat we niet verder zouden kunnen en weer pauze zouden moeten nemen. Dat zou ons dan alleen maar afremmen en dat was niet echt wat ik wilde. Al wilde ik nu eerst weten waar ik precies was! Want dit was echt een vreemde plek? De Glade was al vreemd, maar dit sloeg echt alles! Ik wilde het hier toch wel heel graag met Blaise over hebben? Ik wist niet of wij de enige waren wie het ooit was opgevallen dat er nooit echt zon was, of wolken. Er waren ook geen sterren en als het nacht was, was het ook compleet donker. Dat was vreemd? Ik wist echter niet of wij de enige waren die er zo over dachten. Misschien vonden de anderen het wel normaal. Hoe dan ook, Blaise was de enige met wie ik hier over zou kunnen praten en dat wilde ik dan ook wel doen. Daarvoor zouden we echter wel eerst de weg terug moeten vinden en ik wist niet hoe dat zou gaan. Met een beetje geluk zouden we de andere Runners tegen komen en zij zouden vast wel weten hoe we weer terug zouden moeten komen, maar ik betwijfelde of we ze hier tegen zouden komen. Ik had nog nooit iemand horen praten over deze plek. Echt helemaal niemand! Dat terwijl het best een vreemde plek was? Eentje waarvan je in ieder geval de Mappers zou moeten laten weten dat hij bestond! Cleo kende deze plek ook niet. Misschien hadden we wel iets nieuws ontdekt? Dan was ik misschien niet terug gelopen naar de Glade, maar ik had wel iets anders gevonden! Al was dit niet echt het moment om daar trots op te zijn! Ik keek opzij naar Cleo en ergens verbaasde het me dat ze zei dat ze het ook had gezien. Ik had ergens verwacht dat ze zou zeggen dat er niks aan de hand was en dat ik het me inbeeldde, maar dat deed ik dus niet! Het tweede steentje wat ik had gegooid, was echt zomaar verdwenen! Alsof het zomaar uit de lucht was geplukt. Ik had geen idee hoe dat kon. In mijn ogen was dat niet eens mogelijk! Cleo had het echter ook gezien! Dus er was hier wel iets aan de hand? Al konden we dat alleen maar zeker weten als we nog een steentje zouden gooien, misschien nog wel een paar extra. Pas dan zouden we zeker weten of er ook echt iets aan de hand was. Ik probeerde iets beter te kijken naar de plek waar ik het steentje net had zien verdwijnen. Cleo zei dat het anders leek daar. Alsof er iets was? Ik had geen idee wat ze er precies mee bedoelde. Misschien wilde ze wel meer zien dat er iets was, maar ik meende ook wel iets te zien. Een soort… Ik wist niet precies hoe ik het moest uitleggen? Het leek alsof er een verandering was in de textuur. ‘Probeer jij ook eens iets te gooien?’ Zij stond ergens anders, dus misschien zou ik dan iets anders zien als zij een steentje weg zou gooien. Ik pakte opnieuw een paar steentjes van de grond en ik gaf Cleo er eentje. Ik gooide er zelf eerst eentje, in de hoop dat ik hem precies de goede kant op gooide. ‘Verdween hij nou weer?’ vroeg ik aan Cleo, toen ik het steentje na een paar seconden niet meer zag. Het leek er wel echt op! Ik snapte alleen niet hoe zoiets mogelijk was! Een steentje kon niet zomaar verdwijnen?

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Waren het volgens mij eindelijk een keer eens over iets en dat was best wel iets nieuws. Hoopte dat Nefeli na het eten mij de leiding gaf als het ging om hier uit te komen. Als ik der zin zou geven door wat langer te wachten na het eten. Was ergens wel fijn, was weer wat tijd waardoor we konden rusten. Moesten echter wel echt rekening houden dat we terug moesten. Kostte ook nog best wel veel tijd, zeker nu we hier waren. Was toch een eindje uit de richting, moesten daar ook wel echt rekening mee houden. Moesten dicht echt wel kijken wat dit was. Had dit nog nooit gezien, over gehoord. Was toch heel erg vreemd. Was een groot vierkant op de Map normaal. Wist niet at het betekende? Misschien dat er normaal muren omheen zaten? Wist ik echt niet! Moesten het maar vragen, maar konden eerst wel even kijken wat dit precies wat. Wat er allemaal de hand was? Konden er misschien wel iets mee! Was iets nieuws?! Konden er wat mee! Alles waardoor we naar buiten konden komen was goed. Moesten echt hier vandaan komen! Wilde niet meer in de Glade wonen, helemaal niet meer in het doolhof zijn. Al moest het waarschijnlijk wel, omdat we vanaf hier ergens naar buiten zouden moeten komen. Misschien hier wel! Dit grote zwarter gat! Zou belachelijk zijn als we hier zomaar naar beneden gingen, maar alles was hier heel erg vreemd? Misschien moesten we dat juist wel doen! Geen idee! Nefeli had wel echt iets ontdekt en wilde ook wel kijken of het echt zo was. Zag er echt uit alsof er iets anders was aan het plekje waar ze een steentje had gegooid. Klonk echter heel erg vreemd. Kon toch haast niet dat het anders was? Zou heel erg raar zijn als het zo was! Had het echter met mijn eigen ogen gezien, anders had ik der echter niet geloofd! Zoiets klonk echt bloody raar! Pakte het steentje van Nefeli over. Vond het eng om hier zo bij de rand te staan. Stonden wel echt heel erg dicht bij. Te dicht, in mijn ogen in ieder geval. Moesten echter wel kunnen kijken wat dit was. Kon echt iets zijn! Keek naar het steentje ven Nefeli dat ook weer in het gat viel, meer op dezelfde plaats, waardoor het steentje weer uit het niets verdween. Kon niet! Was niet zo dat het ineens niet meer te zien was door de diepte, maar was gewoon de zijkant! Niet eens zo heel erg ver van de bovenkant af! Kon het gewoon nog zien. "Is bloody raar." Mompelde ik. Pakte het steentje zo goed mogelijk vast en gooide het in dezelfde richting als Nefeli de andere steentjes had gegooid. Schrok er gewoon van toen die ook gewoon verdween. "Kan toch niet?" Kon echt niet in mijn ogen. Kon niet zomaar iets verdwijnen. "Moeten misschien kijken of het ook met andere dingen gebeurd?" Steentjes waren klein? Haalde mijn rugzak van mijn rug af en pakte het flesje eruit, was bijna leeg en had er nog wel eentje in zitten, dus kon best. Gooide de rugzak weer op mijn rug en nam het laatste slokje water, zodat hij leeg was en ik niets verspilde. Keek vervolgens nog een keer naar het gat en naar de precieze plek waar Nefeli net de steentjes in had gegooid. Zag er volgens mij echt anders uit? Was heel erg moeilijk te zeggen? Zag er zo uit, maar ook weer niet. Misschien wilde ik het wel zien? Wist het niet zo heel erg goed! "Oké, let op?" Nefeli moest wel meekijken, anders zou één van ons het zien en dan was het niet echt! Kon het in ieder geval niet echt zijn! Gooide het flesje, tot mijn verbazing verdween die ook. In het niets! Zomaar weg. Was daar echt iets! Wist niet wat het was, maar was iets. "Hebt volgens mij iets gevonden." Zei ik tegen Nefeli, was gewoon zo!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Dit was gewoon bizar! We waren hier op een plek was zo goed als het einde van het doolhof leek te zijn. Een plek waar niemand van leek te weten. Iets wat ook niet klopte? Waarom waren de anderen hier nog nooit geweest? Runners hoorden toch het hele doolhof te kennen? Of waren ze na drie jaar nog steeds niet klaar met rennen en ontdekken? Blijkbaar niet! Toch was het wel heel vreemd dat wij dit hadden gevonden? Alsof ze hadden gewild dat we dit zouden vinden, wie “ze” dan ook precies was! We waren hier toch niet zomaar? Ik wist het echt niet! Het was in ieder geval een hele vreemde plek! Er was helemaal niks om ons heen, maar toch was er een soort plek die weer anders was! Want als je een steentje in die richting gooide, verdween hij zomaar! Dat hoorde ook niet! Zelfs Cleo zag dat wel? Zij kon er op dit moment ook niets anders van maken dan dat er iets aan de hand was! Ik wilde dit echt heel graag met Blaise bespreken! Hij wist er waarschijnlijk ook niks van, maar ik wilde dit aan iemand kwijt en hij was voor mij wel echt degene met wie ik dit kon bespreken! Natuurlijk kon ik het ook aan Minho vertellen, maar die zou er anders tegenaan kijken omdat hij een Runner was! Blaise was dat niet! Die was nog nooit in het doolhof geweest, dus die zou waarschijnlijk op een andere manier naar dit kijken! Daarnaast was hij gewoon degene bij wie ik me het meest op mijn gemak voelde? Het was niet meer dan dat. We waren alleen maar goede vrienden, al dachten een paar jongens volgens mij wel dat er iets tussen ons was. Dat was echt niet zo! Blaise en ik hadden gewoon een goede klik samen? Eentje die ik zelf ook niet echt kon begrijpen. Hij was een van de weinigen die echt naar me wilde luisteren? En ik had hem natuurlijk rond mogen leiden, waardoor ik vrijwel de eerste persoon was geweest die toenadering naar hem had gezocht! ‘Misschien,’ mompelde ik toen Cleo zei dat we het ook met andere dingen zouden moeten proberen. Ergens was dat wel slim. Want de steentjes waren klein en misschien verloren we ze gewoon uit het oog? We zouden iets moeten hebben wat opviel. Het liefst nog iets wat goed afstak in die duisternis, maar dat was een stuk moeilijker! Cleo had echter al een flesje gepakt. Ik wilde zeggen dat het niet slim was om hem weg te gooien, aangezien we hem waarschijnlijk nog nodig zouden hebben. Er zat echter nauwelijks meer water in en ik had nog een fles met drinken van Ben in mijn tas, dus waarschijnlijk hadden we nog wel genoeg. Totdat we hier langer dan een dag zouden zitten. Dan zou het wel een probleem zijn. Voor nu was het echter van belang dat we zouden weten wat hier precies aan de hand was! Cleo hooide het flesje en tot mijn grote verbazing, hadden we het echt goed gezien. Het flesje verdween, net zoals de steentjes dat hadden gedaan! Er was daar dus echt iets! Ik wist niet precies was, maar er was daar iets en ik had het gevonden! ‘Moeten we dit opschrijven? Onthouden?’ vroeg ik zacht aan Cleo. Ik wist het niet? Ik had geen idee wat we in zo’n situatie zouden moeten doen! Waarschijnlijk zouden we het toch een soort van op moeten schrijven, zodat we zouden weten waar het was! Dan zouden de Runners, als we ze nog terug zouden zien, hier later nog een keer naar toe kunnen gaan! ‘Denk trouwens dat het ondertussen wel veilig is? Zijn geen Grievers gekomen, dus misschien kunnen we nu ook wel wat eten?’ Ik haalde mijn schouders op en zakte voorzichtig op de grond, zodat ik kon zitten. Ik haalde het eten uit mijn rugzak en nam voorzichtig een hap van het brood dat Frypan mee had gegeven. Als je vergat dat er hier iets raars aan de hand was, was het nog best wel vredig.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Kon toch haast niet?! Zoiets kon gewoon niet gebeuren! Waren ineens allerlei dingen die verdwenen! De steentjes, het flesje! Kon in mijn ogen niet, toch gebeurde het gewoon! Zo voor onze ogen! Was niet de enige die het zag! Nefeli had het ook gezien, was diegene die het had bedacht. "Kan toch haast niet?" Vroeg ik zachtjes. Was heel erg vreemd, waren hele rare dingen aan de hand. Net al die muren die waren verschoven, terwijl we er naar toe waren gerend. Gewoon zo voor onze neuzen! Hoorde normaal ook niet te gebeuren. Doolhof was altijd hetzelfde geweest. Veranderde wel, maar zat een patroon in. In mijn ogen was het nu ineens heel erg anders! Was een gat! Een gat midden in het doolhof en er verdwenen dingen in. Wist niet of het iets goeds was, konden wij daar ook in verdwijnen? Konden er misschien wel uit. Wist het niet! Durfde het ook niet uit te proberen. Straks verdwenen we zelf ook en kwamen we niet meer terug. Wilde terug komen. Gewoon naar de Glade. Moesten hier ook echt niet te lang hangen. Was echter wel belangrijk om dit goed in ons op te nemen. Runners moesten dit weten, net zoals Alby! Konden dit verder onderzoeken, wisten hier meer van. Kon natuurlijk dat ze dit al eerder hadden gezien, hadden er alleen niet over gepraat. Wisten we niet, moesten dit gewoon voorleggen. "Schrijf het op." Liet de rugzak weer zakken en pakte het papier en het potlood eruit. Stapte wat naar achteren, zodat ik in ieder geval rustig kon tekenen. Nefeli had gezegd dat we hier wel konden eten en was het ook wel mee eens. Ging een stukje van het randje af zitten en begon de gangen hier in de buurt te tekenen. Wist volgens mij wel ongeveer waar het was en waar het uiteindelijk uit zou moeten komen. Was belangrijk dat we dit onthielden! Moesten hier terug konden komen. Ik liever niet, waren genoeg andere die hier ook naar toe konden. Runners wisten hier meer van. Ging hier echt niet meer naar binnen. Kwam niet meer voor. Echt niet. Ook al moest het, moesten ze me maar naar binnen drukken, want zou niet zomaar meer een dag naar binnen gaan. Hadden nu misschien wel wat gevonden, maar Ben was dood gegaan! Was een kans geweest dat ik ook niet meer had geleefd als Nefeli er niet was. Was haar wel echt heel erg dankbaar! Zonder haar had ik niet meer geleefd. Zou er voor zorgen dat we hier uitkwamen, moest ik voor zorgen. "Zijn nu wel een eindje van de juist weg af, is iets langer lopen. Maar is echt iets dat we dit hebben gevonden." Wilde niet meteen bitchy gaan doen, zou anders zo wel weer beginnen dat ze dit had gevonden en dat ze zo goed in dingen was! Was inderdaad door haar gevonden, maar kwam straks heel erg kort in de tijd. Konden immers niet zo heel erg hard rennen. Hoopte ergens dat we een Runner tegen zouden komen. Wist dan wel zeker welke kant we op moesten, maar was toch ook wel fijn om iemand te hebben wie hier dagelijks kwam. Nadat ik had getekend, pakte ik mijn eten er bij en begon er zachtjes van te eten. Wist niet echt goed waar ik nu over moest praten. Was ook vreemd. Nefeli was nou niet echt een persoon met wie ik heel erg graag praatte. Zeker niet over de normale dingen waar ik normaal over praatte. Kon met Newt echt uren praten, bijvoorbeeld over de diertjes! Was juist heel erg leuk. Hij kende ze ook, kwam ook wel eens bij ons zitten! Zag echter niet zoveel als ik deed en als ze iets leuks deden, moest dat ook wel gedeeld worden! Dieren waren echt heel erg lief! Was vervelend om ze op te moeten eten, maar hadden het wel echt nodig!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Het bleef echt heel erg vreemd, maar meer konden we er niet echt mee doen? We konden dingen richting dat gat, of wat het dan ook was, blijven gooien, maar wat zouden we daar dan mee opschieten? Helemaal niks! Het was beter als we het nu op zouden schrijven, of wat dan ook, zodat we het aan Alby en de rest zouden kunnen vertellen. Dit leek me een belangrijke plek? Er was iets waar dingen verdwenen? Maar het moest toch ergens naar toe? Het kon niet zomaar verdwijnen! Dat was echt onmogelijk! Ik keek opzij naar Cleo en ik haalde mijn schouders op. ‘Vraag me af waar die dingen naar toe verdwijnen. Ze kunnen niet zomaar weg zijn?’ Dat kon gewoon niet! Dat was echt onmogelijk! Ik wist dat we ons op een rare plek bevonden, maar muren konden bewegen en waar monsters behoorlijk wat ijzeren poten hadden en iemand konden doorboren met één uithaal, maar dat was vast allemaal te verklaren. Dit niet! Er was hier iets waardoor objecten zomaar verdwenen! Dat was gewoon iets wat je niet zomaar tegen kwam, zelfs niet op een plek zoals dit! Dus er moest meer aan de hand zijn. Die spullen moesten nu ergens anders zijn! Ik wist alleen niet precies waar. Cleo waarschijnlijk ook niet! ‘Probeer ook die plek te markeren, als je het tekent. Het is aan de rechterkant,’ zei ik tegen Cleo, terwijl ik nog een hap nam van mijn brood. Ik wist ook niet precies hoe ze dat op een kaart zou zetten. Misschien een soort kruis, of een rondje. Iets om aan te geven waar het was. Meer kon ze ook niet doen, aangezien we niet echt wisten hoe het er verder uit zag, of wat het deed. Als we het maar zouden kunnen uitleggen aan de rest! Daarvoor zouden we alleen wel de rest moeten vinden. Dat was jammer genoeg nog niet zo makkelijk. Ik knikte kort. Het was mijn schuld dat we verder van de Glade waren, maar ik had wel dit gevonden? Wat dit dan ook precies was! Ik wist het ook niet precies, maar ik wist wel dat ik er voor had gezorgd dat we een nieuw deel van het doolhof hadden gevonden! Dat telde ook wel voor iets? Al vond ik het maar niks dat we nu ook langer terug zouden moeten lopen naar het doolhof! Cleo had me gewoon niet rond moeten laten lopen? Het was nu wel duidelijk dat ik er geen verstand van had en dat had zij waarschijnlijk ook wel geweten. Ze had gewoon die kaart niet aan me moeten geven en me anders moeten stoppen. Zij had geweten dat we de verkeerde kant op waren gegaan, maar ze had haar mond gehouden. Dus het was ook deels haar schuld dat we nu verder van de Glade waren! Ik at in stilte mijn eten op, terwijl Cleo bleef tekenen. Toen ze daar eenmaal mee klaar was, pakte ze ook haar eten. Mijn eten was op een gegeven moment op, dus ik probeerde een beetje rond te kijken. Misschien dat ik nog iets anders zou zien? Iets wat ons zou kunnen helpen in dit alles! Ik wist ook niet precies waar ik naar zocht! Ik keek achter me, naar de gang waar we vandaan waren gekomen. Ik zuchtte toen ik de hoge muren met het klimop zag en schudde kort mijn hoofd. Op dit moment leek het echt onmogelijk dat we hier uit zouden komen. Ik hoopte dat Cleo wist wat ze deed en waar ze ons straks naar toe zou leiden, want anders zaten we hier vast! Ik keek weer voor me en zag dat er ook klim aan de rand van de klif hing. Ik keek naar de plek waar we net de stenen naar toe hadden gegooid. Ik kroop iets naar voren en probeerde aan de klimop te trekken, zodat ik hem los kon maken. Als we die in het gat zouden proberen te gooiden, zouden we pas echt zien of er iets was! Ik gaf opnieuw een ruk aan de klimop, maar het gaf echt niet mee! Plotseling klonk het geluid van een Griever en voor ik het wist, kroop er een naar boven. Geschrokken deinsde ik achteruit. ‘Cleo, we moeten weg hier!’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Hadden er waarschijnlijk wel echt iets aan om dit te tekenen. Al was het maar voor onszelf, zodat we het goed uit konden leggen. Als hier nog niemand was geweest, moesten ze hier toch ook echt wel heen. Konden ze kijken wat hier aan de hand was en of het misschien een oplossing kon zijn. Zag de oplossing nog niet echt! Had niets te maken met de letters die ik had gevonden in de kaarten. Wist echt niet waar ik dat voor moest gebruiken. Leek me echter wel, dat het ergens voor nodig was. Kon geen toeval zijn. Dat één kaar een letter vormde als je verknipte was toeval. Twee kon ook nog. Maar zoveel, kon gewoon niet. Was iets mee en daar moesten we ook nog achter zien te komen. Wist alleen niet hoe! Wilde hierna toch echt wel weg. Deed wat Nefeli had gezegd en markeerde de plaats waar we net de spulletjes in hadden gegooid. Wilde niet naar haar luisteren, zeker niet als ze met iets op zo’n manier opdroeg, maar moest haast wel. Wist dat ze gelijk had hierin. Konden er uiteindelijk wel iets aan hebben. Eten was toch wel echt heel erg fijn nu. Had echt honger gehad en toen ik de eerste happen naar binnen had, voelde dat toch echt wel in mijn maag. Nefeli was ondertussen bezig met iets, wist niet precies wat, maar liet haar maar even. Vond het echter wel eng dat ze daar zo bij de rand stond. Kon zo naar beneden vallen! Wist ook niet hoe diep dat was, volgens mij heel erg?! Kon haar daar echt niet meer uitkrijgen, als ze nog leefde als ze daar naar beneden viel! Moest blijven leven, dood was echt iets vreselijks. Daarbij had ik haar gewoon nodig. Wilde niet graag toegeven, maar was gewoon zo. Konden hier alleen samen uitkomen. Had haar nodig, zij mij! Moesten nu maar samen werken. Betekende echter wel dat ze naar mij moest gaan luisteren als het ging om de wegen waar we heen moesten. Was er volgens mij nu wel achter gekomen dat we helemaal verkeerd waren gelopen. Had ons iets gebracht, maar konden het niet gebruiken om nog wat rond te dwalen! Moesten echt wel terug, want anders zou het doolhof dicht zitten! Konden hier gewoon geen nacht blijven, zou niet goed gaan! Ondanks dat Nefeli der ogen het rare ding konden doen, wilde niet dat we werden omringt door die monsters! Hoorde ineens een vreselijk geluid, dat me steeds bekender begon te worden. Had het gisteren gehoord, net ook nog een keer. Was een Griever. Keek naar Nefeli, die best in paniek omkeek en riep dat het ook echt zo was! Griever! Alweer een. Snapte dit echt niet, hoorde niet! Klopte iets niet aan het doolhof vandaag, laatste dagen misschien. Schoof het laatste van mijn brood in mijn mond en propte de rest wat er allemaal nog lag zo snel mogelijk in de tas. Kwam overeind, wist niet hoe snel ik dat moest doen. Wist wel dat Nefeli zou kunnen zorgen voor de Griever, maar wat nou als ze niet goed kon kijken! Wat nou als het niet lukte voordat één van ons neer werd gestoken! Was ook zo geweest bij Ben, wilde niet eindigen als Ben! Kwam overeind en trok aan Nefeli der arm, zodat ik der mee kon trekken. Konden beter meteen de goed kant op rennen, anders zou het echt niet goed gaan. Konden niet nog verder weg gaan of verdwalen. "Moeten we doen?!" Vroeg ik terwijl we aan het rennen waren. Hoorde Griever achter ons, had volgens mij in de gaten dat wij er waren. Rende natuurlijk heel erg snel, maar dat ding was sneller. Moest weten of Nefeli wilde proberen om hem te verlammen?! Als ze dat wilde, moesten we echt wel opletten met wat we deden. Was echter wel een beter idee dan ons in de val laten lokken. Was het al te laat natuurlijk! Zeker als het doolhof weer zomaar veranderde!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ik snapte echt niet waar al die Grievers vandaan kwamen! Het was niet de bedoeling dat ze overdag rondliepen! Al hadden we misschien net wel gevonden waar ze waren overdag! Die Griever kwam echt uit het niets naar boven en volgens mij zaten er daar nog veel meer! Als er ook nog eens meer naar boven zouden komen, wist ik echt niet hoe dit zou gaan! Ik wist dat ik er eentje aan kon, maar ik wist nog steeds niet hoe ik dat precies deed! Laat staan hoe het zou gaan als ik er meerdere aan zou moeten kijken! Ik had maar twee ogen, ik kon maar naar één ding tegelijk kijken! Ik pakte zo snel mogelijk mijn spullen en rende achter Cleo aan. Ik wist ook niet wat we op dit moment moesten doen! Rennen? Rennen en op de weg letten tegelijk! Cleo was degene die wist waar we heen moesten, dus zij moest wel voorop! Daardoor wist ik echter niet waar ik precies heen rende en dat vond ik ook niks! Ik wist niet eens of ik de goede kant op ging en het kon zomaar zijn dat Cleo opeens naar rechts zou rennen! Ik had het idee dat het ons echt een hoop vertraagde en dat was nou niet echt wat je wilde op het moment dat er een Griever achter je aan zat! Dan wilde je juist zo snel mogelijk weg! ‘Weet ik niet!’ riep ik terug. Ik wist echt niet wat we zouden moeten doen! We zouden de Griever kwijt moeten raken, maar hoe zouden we dat in godsnaam moeten doen? Dat ging ook echt niet zomaar! Ik wist ondertussen wel dat ik echt iets kon, maar ik wist nog steeds niet hoe ik dat deed! Als ik me nu opeens om zou draaien om dat ding aan te kijken, zou het zo kunnen zijn dat hij net nog zou uithalen. Dat hij sneller te werk ging dan mijn ogen. Ik wist het echt niet! Ik keek achter me en slaakte een gil toen ik niet één, maar drie Grievers achter ons aan zag komen. Drie! ‘Cleo, er zijn er drie!’ Dat zouden we nooit kunnen redden! Grievers waren sneller dan ons. Als één van hen ons in zou halen, dan zouden we ingesloten zijn en waarschijnlijk zouden we het dan niet meer redden! We waren nu voor hen en het leek me dat ik daar gebruik van moest maken. Ik wist echter niet of als ik me nu om zou draaien, ze ook meteen neer zouden vallen! Ik had echt geen idee! We zouden echter niet kunnen blijven rennen, want ze zouden ons hoe dan ook inhalen! Daar zouden we echt niet onderuit komen! ‘We moeten iets doen! Als we niks doen, halen ze ons in en dan zijn we er waarschijnlijk geweest!’ Dat was echt zo! En ondanks dat ik Cleo echt heel irritant vond, wilde ik niet dat dat zou gebeuren! We moesten hier wel uit zien te komen en dat zouden we alleen kunnen als we samen zouden werken! Zij was degene die de weg terug moest zien te vinden en ik was degene die de Grievers af moest handelen, hoe erg dat misschien ook was. Ik was wel hetgeen wat ze kon stoppen, of eigenlijk waren mijn ogen dat! Dus ik zou hier eigenlijk iets aan moeten doen! Al had ik echt geen idee hoe ik dat zou moeten doen! Net was het wel gelukt, maar ik wist nog steeds niet hoe ik dat had gedaan! ‘Blijf rennen, oké?!’ riep ik naar Cleo. Ze moest echt blijven rennen! Want als ze ook zou stoppen, zouden we alleen maar een grotere prooi zijn voor de Grievers. Zelf stopte ik met rennen en draaide ik me om. Ik probeerde mijn blik te focussen op de drie Grievers, die met een grote vaart op me af kwamen. Ik dwong mezelf om niet weg te kijken, of weg te rennen, maar ze kwamen steeds dichterbij en voor mijn gevoel had het echt geen nut! Uiteindelijk zakte één van de Grievers door zijn poten, maar de andere twee bleven mijn kant op komen! Ik slikte en draaide me zo snel mogelijk weer om, zodat ik achter Cleo aan kon rennen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld