Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg // Hate that I love you

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
Ook Adriana haar moeder lijkt te willen protesteren. Mijn vader staat recht en ik zie zijn gezicht rood aanlopen. Ik blijf hem onverschillig aankijken om hem wat meer te irriteren. Hij gebaart naar de deur, ten teken dat ik naar buiten moet gaan. Ik blijf koppig staan. Als hij tegen me gaat brullen, mag hij dat lekker doen als Abigail erbij is. "Hoe lang is dit al bezig," vraagt hij kwaad. "We flirten al sinds we op 1 kamer liggen, we hebben op mijn verjaardag voor het eerst gekust en we hebben met Valentijn voor de eerste keer seks gehad. Moet je ook weten waar en hoelang," vraag ik uitdagend

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Ik kijk naar de vader van Michiel als hij naar de deur wijst. Ik kijk vervolgens naar Michiel als hij dat allemaal zegt en voel mijn hart sneller kloppen. "Adriana!" Zegt mijn moeder dan boos. "Heb je seks met heb gehad?" Vraagt mijn moeder boos. "Eh nee joh? We hebben een relatie en zijn ook helemaal niet actief op dat gebied." Zeg ik vol met sarcasme en rol kort met mijn ogen. Ik ga iets dichter tegen Michiel aan staan als ik merk dat ze bozer worden.

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
Mijn vader komt dichter naar me toe terwijl Adriana haar moeder tegen Adriana staat te roepen. "Sla zo geen toon tegen me aan, ik ben je vader, jij zit diep in de problemen," dreigt hij. "Goh, je meent het, dat had ik nog niet door hoor met je geschreeuw," zeg ik luchtig terug. Mijn vader wordt nog roder. "Dat is verdomme je zus waar je mee naar bed gaat. Dat is ziek," roept hij tegen me. "Je kan het ook zien dat jij de moeder van mijn vriendin neukt," roep ik terug. Mijn geduld is op.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Ik volg hun gesprek en voel me bozer worden. "Ik ben officieel niet zijn zus, net zoals jij niet officieel mijn vader bent." Snauw ik dan tegen de vader van Michiel. "Wat is er met je gebeurt meisje." Zegt mijn moeder terwijl ze mijn hand pakt. Ik trek mijn hand gelijk los. "Pardon? Wat is er met jou gebeurt? Sinds we hier zijn ingetrokken heb je helemaal geen tijd meer voor me." Zeg ik boos en voel mijn ogen met tranen vullen.

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
Mijn vader ziet eruit alsof hij me ieder moment een mep gaat verkopen. "Waarom zou jij wel een relatie mogen hebben en ik niet. Jij bent gewoon te dom om in te zien hoe kortzichtig je nu reageert. Jij wilt gewoon dat ik Marie doe omdat dat zo hoort. Wel je kunt mijn reet kussen. Ik doe Adriana en ik zal haar blijven doen en de volgende keer ga ik er extra van genieten omdat jij er zo dom op reageert," roep ik voordat hij zijn mond kan opendoen. Ik merk te laat dat zijn hand richting mijn gezicht komt en kan niet meer uitwijken. De klap komt enorm hard aan en ik hoor iemand geschrokken gillen. Ik weet mijn evenwicht te bewaren en probeer me te focussen. Alles draait, maar ik probeer mijn vader toch recht aan te kijken. Hij is volgens mij zelf ook geschrokken. "Jij bent dood voor me," zeg ik rustig en draai me om. Ik wandel rustig naar boven terwijl ik niet van de trap probeer te vallen. Er klinkt een luid gesuis in mijn oren. Ik pak mijn koffer vanonder mijn bed en begin mijn kleren in te pakken

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Ik slaak gelijk een gil als ik zie dat de vader van Michiel, Michiel ene klap geeft. "Je bent gek geworden." Zeg ik boos en duw hem bij Michiel wel. "Jullie allebei." Zeg ik nog boos en veeg even snel een traan weg. Ik loop gelijk achter Michiel aan naar onze kamer. "Nee." Zeg ik serieus als hij zijn koffer in pakt. "Michiel alsjeblieft." Smeek ik hem en loop naar hem toe waarna ik zijn handen vast pak zodat hij niet verder kan in pakken. "Je mag me niet alleen laten." Zeg ik gemeend en leg zijn hand tegen mijn borst zodat hij kan voelen hoe snel mijn hart op dit moment aan het kloppen is.

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
Ik merk pas als Adriana in de kamer is als ze tegen me begint te praten. Ik blijf verder inpakken tot ze mijn handen vast neemt. De hoofdpijn is bijna weg, hoewel ik mijn oog wel voel kloppen, waarschijnlijk een blauw oog of dat wordt het nog. Ik kan me al beter concentreren en alles is gestopt met draaien. Ik voel haar hart racen tegen haar ribben. "Ik zoek een plaats voor ons met twee. Ik beloof dat ik geregeld langskom, maar ik blijf hier niet Adriana. Ik beloof dat ik je kom halen," zeg ik tegen haar. Ik kus haar stevig op haar lippen en .maak mezelf dan los. Ik loop vlug naar de deur en draai hem op slot. Mijn vader of Abigail zal zo wel naar boven komen. Ik ga weer verder met inpakken

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Ik voel tranen over mijn wangen rollen terwijl ik luister naar hem. Het lijkt me geweldig om ergens een appartementje te hebben, voor ons twee. Of een klein knus huisje. Maar toch maakt het me bang, bang dat Michiel nu weg gaat en misschien niet meer terug komt. "Je moet echt terug komen.." Zeg ik zacht breekbaar. Ik beweeg me niet als hij mij op mijn lippen kust. Ik volg vervolgens zijn bewegingen. Ik kijk naar hem als hij weer begint te inpakken, ik voel weer tranen rollen.

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
Ik pak vlug verder in en hoor iemand op de deur kloppen. Ik negeer het en ga verder tot mijn deel van de kast leeg is. Ik draai me weer om naar Adriana en trek haar in mijn armen. "Geen zorgen maken. Ik laat je hier echt niet zitten, ik kom terug," beloof ik. Het geklop aan de deur is nog steeds bezig. Ik pak Adriana haar kin en kijk haar aan. "Ik zie je liever dan wie dan ook op deze wereld, goed onthouden," zeg ik tegen haar. Ik druk mijn lippen stevig tegen de hare

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Ik volg elke beweging van Justin terwijl ik het geklop negeer. Ik ben op dit moment boos, boos op mijn ouders en boos op Michiel. Hoe kan hij mij nu alleen laten? Ik hou Justin stevig vast en luister naar zijn volgende woorden. "Blijf niet te lang weg." Zeg ik zachtjes en kus hem even. Ik laat zijn lippen voorzichtig los en kijk hem aan.

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
"Beloof ik," zeg ik serieus, " ik bel je vanavond nog, maak je maar geen zorgen. Ik ga je iedere avond bellen om te zien hoe het gaat en ik kom langs wanneer dat gaat, dat beloof ik.". Ik blijf haar nog even knuffelen en loop dan weer naar mijn reistas. Ik doe hem dicht en pak een rugzak, waar ik mijn geld en andere belangrijke dingen in stop. "Ik hou van je," zeg ik nog tegen Adriana, voordat ik de deur open trap. Mijn vader springt geschrokken achteruit en ik loop vlug naar beneden met mijn spullen. Ik loop rechtstreeks naar de garage en spring zowat op mijn motor. Ik neem niet eens de moeite om mijn helm op te zetten. Ik wil hier gewoon weg. Ik geef volle gas en rij zowat mijn vader omver. Pas als ik een paar straten verder ben, vertraag ik en stop dan, zodat ik mijn tassen goed kan hangen en mijn helm kan opzetten. Het laatste wat ik wil is dat ik gearresteerd wordt

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Check je mail, haha

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Het doet pijn, dat hij me nu alleen gaat laten, hij gaat me nu alleen laten terwijl ik hem nu het hardst nodig heb. Wanneer hij me knuffelt en al die dingen zegt, hou ik hem stevig vast en probeer ik over het idee na te denken. Niet wetend of ik hem moet geloven of niet. Gaat hij me echt bellen? Misschien gaat hij bij Marie overnachten vanavond en vergeet hij me compleet. Het idee alleen al maakt me kapot. Hij wordt vast gelukkiger met een meisje waar het niet stiekem mee moet. Een meisje waar hij alles mee kan doe in het openbaar, ik voel mijn hart automatisch in kleine stukjes breken. "Ik hou oo-" Ik kan mijn zin niet afmaken. Alles gaat zo snel. Ik loop gelijk achter de vader van Michiel aan naar beneden. Nadat Michiel weg is gereden, kijkt mijn stiefvader me boos aan. "Dit komt allemaal door jou!" Roept hij boos. Ik kijk gelijk naar mijn moeder, hopend dat ze zou zeggen dat hij niet zo tegen me mocht praten, ik voel me zwakker worden als ze niks zegt. Hoe kon ze. "Jullie zijn vreselijk, ik walg van jullie." Zeg ik boos. "Michiel is weg en dat komt door jullie. In mijn ogen zijn jullie geen ouders, in mijn ouders zijn wij ook geen gezin." Voeg ik nog boos toe.

Ro2002
Wereldberoemd

ro2002 schreef:
ts (2 maanden verder)

ik wordt redelijk laat wakker omdat ik de avond daarvoor heb moeten werken. Ik rek Me even op de zetel uit en zucht. Ik besluit om naar Adriana te gaan vandaag. Ik sta op uit de zetel en zoek naar mijn gsm.'vandaag plannen? Mis je xx' stuur ik naar haar. Ze is één van de weinige die mijn nieuwe nummer heeft en enkel zij en Marie weten waar ik tegenwoordig woon. Mijn eerste gedachte was om naar Marie te gaan, maar ik wilde niet gevonden worden, dus ik begon doelloos wat rond te rijden. Plots kwam het idee in Me op om naar Adriana's oude stad te gaan. Ik was er al een paar keer geweest en mijn vader wist dat niet. Ik had geen slaapplaats kunnen vinden dus was ik het café ingedoken. De barmeid had medelijden met Me gehad. Ik had in een dronken bui verteld waar ik mijn blauwe oog had gekregen en ze had Me een slaapplaats boven het café aangeboden. Ze bleek de dochter van de uitbater te zijn en ze kreeg het geregeld dat ik daar mocht blijven zolang ik maar twee avonden in de week werkte en het café proper hield. Er was wel geen bed enkel een bank, maar dit was toch maar tijdelijk. De avonden dir ik extra werkte kreeg ik betaald zodat ik wat Kon sparen. Ik probeerde een evenwicht te zoeken tussen werk en Adriana. Ik ging vaak bij haar op bezoek en we hadden een paar keer al weer seks gehad. Ik liet elke keer weten hoe het met mijn rekening stond zodat ze wist hoelang ze ongeveer nog moest wachten. Op zich redde ik Me dus prima

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik zit beneden aan de eettafel alleen aan het ontbijten. Net zoals de afgelopen twee maanden heb ik elke dag alleen zitten te onbijten. Dat komt omdat mijn ouders toch een stuk eerder wakker worden maar ik voel gewoon een grote leegte sinds Michiel er niet meer is. Ondanks hij me wel eens komt bezoeken. Zodra mijn telefoon trilt, pak ik die. Ik lees Michiel ze berichtje en glimlach zwak tevreden. Ik ben blij dat hij me blijft bellen en bezoeken. Hij is me niet vergeten en daar ben ik blij mee. - Geen plannen, kom je langs? - Verstuur ik dan terug. Sinds hij weg is, heeft hij me een aantal keren gedaan. Soms waren onze ouders weg en da liet ik Michiek langs komen. Maar ook soms gewoon als onze ouders thuis waren, dan liet ik hem door de raam naar binnen kruipen. En ik moet zeggen dat het elke keer weer opnieuw perfect is, het is altijd perfect als we onder de dekens kruipen en hij zijn ding bij me doet. Ik moet toch even zwak glimlachen om de gedachtes. Het idee dat hij niet meer in mijn armen kan liggen en hij op een bank moet slapen in een café doet me toch een beetje pijn. Maar het is voor tijdelijk en ik hoop gewoon dat we binnenkort al samen weg kunnen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld