Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | You've captured my love

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Vanaf het begin had Naylene, Ashton leren kennen als iemand die diep na kon denken. Dit kwam niet alleen tot uiting in de diepe gesprekken die ze met elkaar konden hebben. Er waren ook momenten waarop Naylene kon zien dat Ashton nadacht over alles, en dan ook echt alles. Gepaard met zijn soms wat impulsieve gedrag, liep dat niet altijd goed. Vandaag was daar wel een goed voorbeeld van. Het deed haar pijn om te zien dat hij zich zo voelde, dat was het laatste wat hij verdiende. Hij had misschien een fout gemaakt, maar ze wist zeker dat hij en Calum er samen uit konden komen. Daar leek het echter al lang niet meer om te gaan in Ashton zijn hoofd. Het was al veel verder dan dat.
“We fucken het allemaal wel eens op Ash.” Fluisterde Naylene. Ze wist dat de gebeurtenissen zich nu op hadden gestapeld. Het leek alsof hij van alles had gedaan wat de mensen om hem heen pijn had gedaan .Er waren misschien wat dingen gebeurd, daar tussendoor had hij echter ook genoeg gegeven. Aan haar en ook aan Calum. Zij zou dat nooit vergeten en ze wist zeker dat Calum dat ook had.
“Niet zo extreem. Kijk nou wat ik de afgelopen tijd heb gedaan. Denk aan alles wat er kan gaan gebeuren. Het is gewoon niet te stoppen."
“Misschien niet, maar misschien ook wel? Niemand kan in de toekomst kijken.” Het kon best gebeuren dat er in de komende maanden weer van alles mis zou gaan. Het kon echter ook dat alles goed zou lopen. Dat er onbewust iets zou gaan veranderen. Al wilde Naylene niet dat Ashton het te veel zou doen.
“Maar ga alsjeblieft niet op je tenen lopen” Naylene liet haar hand nog even over Ashton zijn rug heen glijden. “Hoe meer je bang bent dat je iets opfuckt, hoe eerder het gebeurd. Dan ga je nadenken over alles. Echt alles en dat is ook niet goed.” Naylene wist niet hoe ze het op een andere manier uit moest leggen. Ashton was al iemand die veel nadacht en dat kon hij niet zomaar veranderen. Hij hoefde zich echter niet slechter te voelen, alleen maar omdat hij nadacht over dingen die konden gebeuren.
Het bleef even stil. Het was alsof Ashton de woorden even in zich door moest laten dringen. Naylene wist niet of het hem ging lukken om het uiteindelijk te laten rusten. Om door te gaan met zijn leven, zonder maar na te blijven denken over alles wat er verkeerd kon gaan. Misschien wanneer hij met Calum had besproken wat er precies was gebeurd. Die twee kwamen er echt wel uit en in haar ogen ging dat ook altijd gebeuren.
“Wanneer je de juiste mensen om je heen hebt, maakte het niet uit dat je het opfuckt. Als het mensen zijn die van je houden, dan luisteren ze na je, vergeven ze en komt het allemaal weer goed.” Het waren woorden die Naylene niet zo snel in haar mond zou nemen. Zelf kon ze het echter niet meteen ontkennen. Er was zeker liefde in het spel en ze zou zelf haar best willen doen om hun relatie zo goed mogelijk te laten verlopen. Als er dan iets gebeurde, konden ze er samen over praten. Ze wist dat Calum er precies hetzelfde over dacht.
Naylene voelde hoe Ashton zich wat bijdraaide, zodat hij haar aan kon kijken.
“Nay…”
Naylene knikte voorzichtig.
“Ik weet het. Maar op het moment is dat denk ik niet waar we ons op moeten focussen.” Ze had het niet gezegd om er voor te zorgen dat Ashton zich beter voelde. Het was de waarheid. Ze wist dat Calum bij zou draaien. De man had zoveel liefde voor zijn beste vriend, dus Ashton zou echt wel worden vergeven. Wanneer het weer gebeurde, dan zou Calum ook wel bijdraaien. Daarbij waren zij ook echt niet perfect en zou Ashton op zijn beurt precies hetzelfde doen als zij er voor zorgden dat het even niet meer lekker liep.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De woorden van Naylene waren verstopt geweest. Ashton had ze kunnen missen, als hij er geen aandacht aan zou hebben besteed. En zelfs als hij ze goed zou hebben gehoord, dan had hij nog aan kunnen nemen dat ze op Calum doelde. Dat Calum de persoon was die van hem hield en hem, in zijn eigen tijd, wel zou vergeven. Het kwam door het feit dat Ashton ook ruzie had gehad met Naylene dat hij zich besefte dat ze zich elf ook tot die groep rekende. Zij had hem ook vergeven. Op deze manier wilde ze hem laten weten dat ze van hem hield, zoals hij haar al weken geleden had verteld. Ze had het dan niet letterlijk gezegd, maar het was genoeg voor Ashton om te snappen wat ze bedoelde.
Naylene had echter ook gelijk. Dit was niet het moment om daar op te focussen. Ze had echter wel een kleine, persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt en Ashton was niet van plan om dat zomaar te laten schieten. Hij wilde er echter ook niet een te groot iets van maken, want dat was niet hoe Naylene was. Toch kon hij het niet laten om iets naar Naylene op t schuiven, zodat hij zijn armen rond haar middel kon leggen. Hij hoefde haar nu niets terug te fluisteren. Dat was nergens voor nodig. Zij wist het immers al. En ze zouden focussen op het verkeerde.
‘Ik wil gewoon dat het stopt,’ gaf hij toe. Hij wilde dat hij zou stoppen met anderen pijn doen. Het was nooit zijn bedoeling. Het gebeurde altijd per ongeluk. Hij handelde vanuit zijn emoties en soms ging hij te snel. Dat deed hij bij Naylene en dat had hij nu ook gedaan bij Calum. Als Ashton iets langer stil had gestaan, dan had hij kunnen bedenken hoe het over zou kunnen komen op Calum. Dan had hij zijn acties in kunnen schatten en kunnen besluiten dat hij niet met Benjamin zou afspreken. ‘Maar ik weet niet of ik het wel kan stoppen en dat maakt me bang.’
Het maakte hem bang dat zijn gedachtegang soms zo snel kon werken dat hij het niet eens door had. Dat het soms meer controle leek te hebbe over hem dan dat hij had gedacht. Een gedachte was ontzettend krachtig. Niet alleen op een positieve manier, maar ook op de negatieve manier. Ashton probeerde zijn leven te vullen met zoveel mogelijk positieve, vrolijke momenten. Hij probeerde dat ook te delen met iedereen om zich heen, maar hij kende de keerzijde maar al te goed. Dat was iets wat hij voor een lange tijd voor zichzelf had gehouden.
‘Ash…’ Naylene legde haar arm over zijn schouders, zodat ze Ashton iets meer naar zich toe kon trekken. ‘Iedereen heeft van die dingen, waar we bang voor zijn bedoel ik dan. Dingen die ons helemaal op kunnen fucken, en daarmee ook anderen.’ Ashton knikte. Dat was inderdaad hetgeen waar hij op doelde. Hij wist dat het reëel was om bang te zijn, zeker als het ging om de geliefden in het leven.
Ook wist hij dat Naylene zijn gevoelens niet minder probeerde te laten lijken. Totaal niet. Ze probeerde hem enkel het inzicht te geven dat hij niet de enige was die het soms moeilijk had. Iedereen had dit soort strubbelingen. Ashton, Naylene en Calum, waarschijnlijk zelfs Linn en iemand zoals Benjamin, die hij daarvoor eigenlijk niet genoeg kende.
‘Ik wil ook niet op eieren gaan lopen,’ gaf Ashton aan. Het waren de woorden die Naylene eerder in het gesprek had gebruikt. Hij wilde inderdaad niet teveel moeite gaan doen om rekening te houden met iedereen om zich heen, maar nu leek het net alsof hij totaal geen rekening had gehouden met de mensen van wie hij juist het meeste hield. Dat maakte het verwarrend. Hij zou er een middenweg in moeten vinden, maar ook dat gebeurde niet zomaar.
Ashton ging met zijn hand door zijn haren en dacht aan Calum. Hij hoopte dat het goed zou komen. Dat moest wel. Hij wist dat hun vriendschap sterk genoeg was, maar toch vroeg hij zich af waar Calum naar toe was gegaan. Naar huis, waar hij zich had teruggetrokken? Of had hij een andere plek gevonden, waar hij eventuele gevoelens aan de kant zou kunnen schuiven? Ashton vroeg zich af wie hij als eerste zou vergeven. Hem of Linn. Niet dat het Ashton uitmaakte. Het was Calum zijn keuze, maar Ashton vroeg zich wel af wat er op het moment in Calum zijn hoofd om ging.
Ashton legde zijn hoofd tegen Naylene haar schouder aan. Hij pakte zijn telefoon en zocht op Spotify naar een playlist die hij zelf had gemaakt, waarna hij de playlist af liet spelen op de speaker die Naylene in haar appartement had staan. Hij legde zijn telefoon aan de kant en sloot zijn ogen. ‘Is het oké als we hier gewoon even zitten?’
‘Natuurlijk,’ antwoorde Naylene vrijwel direct. Ashton was blij dat ze het niet erg vond. Wellicht had zij de rust ook wel nodig.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Het leven liep nooit als je het had verwacht. Calum had gedacht dat hij na de tour de rust zou kunnen vinden. Zijn hoofd was altijd goed geweest in overuren draaien. Hij dacht na over de dingen die konden gebeuren, er misschien niet eens echt waren. Toen hij over Benjamin had gehoord, was hij op tilt geslagen. Hetgeen wat er daarna was gebeurd, had echter totaal niet geholpen. Hij had zo snel mogelijk willen proberen het weer op een rijtje te krijgen, maar doordat Linn en Ashton ineens voor hem hadden gestaan, was het tegenovergestelde gebeurd.
Toen Calum eenmaal thuis was geweest, had Roy ook wel doorgehad dat er iets was geweest. Hij had er wel proberen over te praten, maar er was niet veel meer uitgekomen. Daarom hadden ze er voor gekozen om een er een rustige middag van te maken. Ze hadden samen in de tuin gezeten en genoten van het nog zonnige weer dat over Los Angeles heen had gehangen.
Toch was het al snel bij Calum gaan dagen dat hij dit niet lang zo door kon laten gaan. Ondanks dat het zijn gevoelens waren en hij daar het recht toe had, wilde hij niet dat de mensen om wie hij gaf zich zo voelde door zijn toe doen. Ze moesten er over praten.
Iets wat Calum dan ook had willen regelen. Toch had hij dat niet gekund voordat hij nog even met Naylene had gesproken. Dit keer hadden ze elkaar niet echt gezien, maar hadden ze even met elkaar kunnen bellen in Naylene haar pauze. Ook de advocate was het er over eens geweest dat het vanuit hem had moeten komen. Ze had van zowel Linn als Ashton begrepen dat ze zouden wachten totdat Calum contact met hen opzocht. Verder had Calum met haar besproken wie hij eerder had kunnen spreken. Zoals hij diep van binnen al wel had gevoeld, was het Linn geweest.
Deze ochtend had hij Linn dan ook een berichtje gestuurd om te vragen of ze in de middag thuis zou zijn. Ondanks dat hij het eng vond, wist hij maar al te goed dat dit een gesprek was die ze face to face moesten voeren. Linn verdiende het om te horen dat hij spijt had van hoe hij alles aan had gepakt en dat hij haar daarin pijn had gedaan. Toch wilde hij haar ook uitleggen dat het niet zo makkelijk ging en hij niet kon beloven dat het de volgende keer totaal anders zou lopen.
Tijdens zijn wandeling in de ochtend, was Calum een kraampje tegen gekomen waar ze de hele bloem van de artisjok verkochten. Ondanks dat hij niet de persoon was om zijn vergeving te vragen met een bos bloemen, had hij door de bijzondere bloem wel aan Linn moeten denken. Hij had dan ook wat geld achter gelaten en had twee grote bloemen meegenomen. Linn had vaak genoeg voor een bos bloemen in hun kleedkamer gezorgd. Zoiets kleins kon ze dan vast wel waarderen. Helemaal omdat dit iets was wat Calum ook zelf nog niet vaak tegen was gekomen. Toen hij had gegoogled had hij wel gezien dat de bloemen lang op zand konden staan en dat ze daarna ingedroogd kunnen worden.
Een beetje ongemakkelijk stond Calum nu voor het appartement van Linn. Al vrij snel werd de deur geopend. “Bedankt dat je tijd voor me wilde maken.” Calum wist hoe druk Linn het had in deze tijd. Alles voor Kerst stond weer voor de deur en daar moest ze wel echt klaar voor zijn .Linn had hem wel verteld dat de meeste dagen nu bestonden aan afspraken na elkaar. Dat hij hier kon zijn was dan al heel erg fijn.
“Natuurlijk Cal.” Zei Linn zachtjes. Calum probeerde te peilen hoe Linn hier instond. Hij had ook wel begrepen dat hij haar pijn had gedaan met zijn acties. Natuurlijk wilde hij ook dat het anders was, maar op sommige momenten kon hij niets anders. Dan zat hij zo in zijn hoofd, dat het niet los te laten was. Zelf had hij de situatie ook niet fijn gevonden, zeker niet toen Linn en Ashton elkaar toen op de kop hadden gegeven. Dat was echt wel te veel geworden. Toen had hij echt weggemoeten.
“Ik kwam deze vanmorgen tegen en vond ze heel erg bijzonder, dus ik heb ze meegenomen. Het zijn artisjokken.”
“Dankjewel, ze zijn heel erg mooi. Ik zal ze zo op een vaas zetten.”
“Ze hoeven niet op water. Blijkbaar is dat zelfs niet goed voor ze.”
“Goed om te weten.”
Calum liep achter Linn aan naar de woonkamer. Linn liep door naar de keuken, zodat ze de bloemen weg kon leggen. Op zijn beurt ging Calum op de bank zitten. Hij zag Mitten achter haar aanrennen, hij wilde waarschijnlijk iets lekkers.
“Het spijt me.” Zei Calum in de richting van de keuken. Nu hij Linn niet aan hoefde te kijken, voelde het iets makkelijker. Dan was het er ook meteen uit.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het had Linn verrast dat Calum uit zichzelf haar een bericht had gestuurd, met de vraag of ze elkaar hadden kunnen zien. Ze had hem de ruimte willen geven, maar ze had niet verwacht dat hij zo snel contact met haar zou zoeken. Ze was blij dat hij dat had gedaan, want het was moeilijk voor haar om het niet zelf in gang te zetten. Ondanks dat ze zich had voorgenomen om op Calum te wachten, had ze al meerdere keren naar zijn naam gestaard en getwijfeld om hem te bellen. Ze zag dit soort dingen graag opgelost, maar zij was niet altijd degene die het moest oplossen. Of die daar al klaar voor was. Anderen hadden daar ook de ruimte voor nodig, zoals Calum dat ook had gehad.
Wat ze wel had gedaan, was Benjamin opbellen om bij hem verhaal te halen. Om te vragen wat hem bezielde om zich op deze manier in haar leven te werken, ook al was dat dan via Ashton. Zij excuus was geweest dat hij op deze manier indirect had kunnen peilen hoe Linn in haar leven had gestaan en of ze eventueel open had gestaan om hem een keer te ontmoeten voor een kopje koffie. Linn had niet begrepen waarom hij zo te werk was gegaan. Ze had hem uitgelegd dat als hij op een normale manier contact had gezocht, ze nog veel eerder geneigd zou zijn geweest om samen een keer koffie te drinken. Nu was die kans verkeken.
Calum had haar voor de tweede keer die dag verrast met de twee bloemen die hij mee had genomen. Linn zou ze moeten opzoeken om de precieze verzorging te weten, maar ze was hem erg dankbaar dat hij iets voor haar mee had genomen, ook al had dat niet gehoeven.
Ze hoorde zijn woorden uit de woonkamer komen en stopte voor even met de bloemen. Ze was blij dat hij zijn excuses aanbood. Ze hadden allebei schuld aan wat er was gebeurd.
‘Het spijt mij ook,’ liet Linn hem weten, terwijl ze het blikje met kattenvoer leegde in het bakje van Mitten. Ze nam het mee terug naar de woonkamer en zette het op de juiste plek, waar Mitten neerstreek en een goedkeurige miauw liet horen. Linn liep naar Calum, die al op de bank was gaan zitten. Ze nam naast hem plaatst, zodat ze haar armen om hem heen kon slaan.
‘Ik had gewoon meteen weg moeten gaan. Jij had de keuze gemaakt om met Nay te praten en ik had niet moeten blijven hangen.’ Het had haar pijn gedaan dat hij eerder naar Naylene was gegaan. Ze zou ook niet ontkennen dat ze die pijn nu niet meer voelde, maar op dat moment had Calum behoefte gehad aan Naylene. Hoe naar dat voor Linn ook was geweest, ze had zijn behoeften moeten respecteren. Al was het met name erg geworden toen ook Ashton weer thuis was gekomen. Die ontplofte bom hadden ze echter kunnen voorkomen als Linn eerder weg was gegaan.
‘Het is fijn dat je dat begrijpt,’ zei Calum zacht. Linn knikte voorzichtig. Het was soms moeilijk om te begrijpen hoe zijn hoofd werkte. Ze kon het niet altijd volgen, maar ze probeerde het wel. Nu haar boosheid volledig weg was, snapte ze ook wel dat Calum ergens behoefte aan had gehad. Datgeen wilde ze hem graag geven, maar het was nog altijd aan hem om daar een beslissing in te maken.
‘Ik vind het wel moeilijk,’ gaf Linn toe. Ze vond dat hij dat wel moest weten. Dan zou hij misschien ook snappen waarom ze zo had gehandeld. ‘Ik zou het zo fijn vinden als ik dat ook voor je zou kunnen doen? De dingen die Nay doet. En het maakt me onzeker, maar uiteindelijk gaat het om jou en dat jij je gevoelens en gedachten bij iemand kwijt kan waar jij je comfortabel bij voelt.’ Dat was uiteindelijk ook belangrijk. Calum was daar heel selectief in en dat hij Naylene had gevonden en vertrouwde, was juist heel belangrijk voor hem.
‘En wat ik zei, over waarom we dan in een relatie zitten…’ Linn schudde haar hoofd. Dat was absoluut het verkeerde geweest. Daar kon ze niemand anders de schuld voor geven, want Ashton was er toen nog niet eens geweest. Dat had ze puur uit wanhoop geroepen. ‘Niet elke relatie heeft zelfde voorwaarden. Dat snap ik nu.’
Ze hoopte dat Calum uiteindelijk wel zijn gevoelens en gedachten met haar zou delen. Dat hij dat zou durven en zich comfortabel zou voelen, maar dat had tijd nodig. Dat snapte ze nu.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum had vanaf het begin geweten dat een relatie veel werk zou gaan kosten. Dat was in normale gevallen al zo. Voor hem koste het misschien net nog even iets meer, wat voor Linn ook betekende dat ze met meer om moest gaan dat ze gewend was. In zijn hoofd rekenende Calum zich dat aan. Door zijn gevoelens was dit alles gekomen. In andere relaties was er misschien jaloezie in het spel als er een ex-vriend bij kwam kijken. Bij Calum had zich dat meteen omgedraaid in onzekerheid. Hij wist dat Linn en Benjamin verleden tijd waren. Toch had hij aan hun relatie moeten denken; hoe anders die was dan wat zij nu hadden.
“Ik weet het.” Fluisterde Calum. Hij wist maar al te goed dat het niet makkelijk was voor Linn. “Het is iets waar ik juist de hele tijd over nadenk?” Calum kon zich maar al te goed indenken dat het moeilijk was voor Linn. Natuurlijk had hij er over nagedacht om eerst met zijn gevoelens naar haar toe te komen.
“Ik zou willen dat ik het kon?” Ergens vond hij het stom klinken. Alsof hij smoesjes voor zichzelf verzon. Het was namelijk iets wat maar al te goed mogelijk was. Hij moest het gewoon doen, anders zou hij er nooit achter komen dat het niets ergs was. Op het moment was het echter nog niet iets waar hij toe in staat was. Misschien uiteindelijk wel, maar nu gewoon nog niet.
“Ik weet dat het niet makkelijk voor je is. Maar dat maakt het voor mij ook best wel moeilijk? Want ik wil er voor je zijn. Ik wil je helpen met alles wat je voelt. Het echt begrijpen en er voor je zijn.” Voorzichtig pakte Calum de hand van Linn vast. De woorden die ze gebruikte waren echt heel erg lief. Toch vond hij het ergens ook wel moeilijk om te horen. Hij wist namelijk niet wanneer hij haar dat alles kon geven. Ondanks dat hij het ergens wel wilde, was hij er op het moment nog niet toe in staat.
“Dat wil ik ook. Echt Linn, ik zou niets liever willen dan dat.” Zo zou een perfecte relatie moeten gaan. Maar was een relatie nog wel perfect als het gemaakt was? Als alles zou gaan zoals het zou moeten, in plaats van hoe het voelde. Iedere relatie had zijn ups en downs.
“Dat weet ik. En dat je het wil, dat betekent al heel erg veel voor mij.” Calum kneep zachtjes in de hand van Linn.
“Wat je net zei, over de voorwaarden van een relatie?” fluisterde Calum. Dat was iets waar ze het over moesten hebben. Linn wist nu dat ze niet dezelfde voorwaarden aan iedere relatie moest stellen. Dat had ze net gezegd. Calum had dat echter ook gedaan. Zij had aan hun relatie dezelfde eisen gesteld, aan als aan die van Linn en Benjamin.
“Wat jij en Benjamin hadden. Dat was zo anders dan wat wij hebben. Ik was diegene die dezelfde voorwaarden aan onze relatie wilde stellen en dat was helemaal niet mijn plaats om te doen.” Daarmee had hij aannames gemaakt die niet eens juist waren. Dat had hij nooit mogen doen. Toch was het zijn hoofd. Over dat soort dingen kon hij blijven malen. Tot op het moment dat hij zichzelf helemaal de grond in had gedrukt.
“Het is gewoon…” Calum haalde zijn schouders op, hij wist best wat hij in zijn hoofd had. Hij wist alleen niet hoe hij het er uit moest gooien. Het was alsof er een knoop in zijn maag zat en die alles tegenhield. “Soms denk ik dat het niet genoeg is. Ik wil je een relatie geven die je verdient en er zijn momenten waarop ik het gevoel krijg dat ik niet genoeg ben of kan geven.”
“Cal.” Linn moest zichtbaar slikken door de woorden. Alsof ze tranen in moest houden, waardoor Calum haar haast niet aan durfde te kijken. Hij had haar niet aan het huilen willen maken. Zelfs als ze dat niet echt deed, wilde hij niet dat ze zich zo voelde, door iets wat hij had gezegd.
“Het doet me pijn dat je je zo voelt.” Linn verzette zichzelf een beetje, zodat ze Calum zijn gezicht vast kon pakken.
“Je bent genoeg Cal. Ik kan die twijfel misschien niet altijd weghalen, maar ik wil dat je wel aan deze woorden denkt als je je zo voelt. Onze relatie hoeft niet te zijn zoals eerdere relaties. Die van mij niet, maar ook niet die van jou.” Dat waren de woorden die Calum ook even deden slikken. Het was niet dat hij ieder moment in tranen uit kon barsten, maar hij voelde dit wel. Het was iets wat misschien wel waar was. Hij liep op zijn tenen door alles wat er bij hem was gebeurd en daardoor wilde hij alles voor Linn misschien ook beter maken.
“Dankjewel.” Er kwam een diepe zucht over de lippen van Calum heen. Onbewust had hij zijn adem in gehouden door dit alles. “Ik denk dat ik die woorden even nodig had.” Ze waren er echt nog niet, ze zouden vast nog genoeg te bespreken hebben. Ze moesten samen nog heel erg groeien. Maar dit waren wel woorden die hij even had moeten horen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het deed haar pijn dat Calum zo over zichzelf kon denken. Het was al zo lang geleden dat de gevoelens bij Linn waren opgeborreld. Al bijna twee jaar. Ze had het een lange tijd geheim gehouden en onderdrukt, wetend dat Calum er geen interesse in had gehad. Dat maakte echter wel dat Calum in haar ogen altijd de persoon was geweest bij wie ze had willen zijn. Benjamin had daar tussen gezeten en ze had oprecht van hem gehouden, maar haar relatie met Calum was anders. In haar ogen zelfs beter, omdat ze zich ook beter voelde bij Calum in de buurt. Hij leerde haar zoveel en hij deed zoveel kleine dingen die hem aandoenlijk maakte.
Linn kreeg een lichte glimlach op haar gezicht. Ze merkte dat haar woorden hem goed deden. Dat hij ze in ieder geval voor een deel leek te geloven en dat hij zichtbaar wat ontspande. Daar was ze blij om. Ze besefte zich dat het nog niet over was. Dat ze dit misschien nog wel een keer mee zouden maken, omdat hij ergens mee zou zitten en niet goed zou weten, of durven, hoe hij dat aan haar kon vertellen. Ze hoopte dat hij langzaam in zou zien dat ze altijd voor hem klaar zou staan, wat er ook aan de hand zou zijn.
Linn liet zijn gezicht los, alleen maar zodat ze haar armen om hem heen kon slaan en hem tegen zich aan kon trekken. Zachtjes gleden haar vingers door zijn opgeschoren haren. ‘Ik ben blij dat je de stap hebt genomen om hier naar toe te komen. Ik wilde je de ruimte geven om te bedenken waar je behoefte aan had.’ Ze gaf hem een kus op zijn wang. ‘Heb je ook met Ash gepraat?’
Calum schudde enkel zijn hoofd, waarop Linn begripvol knikte. Diep van binnen was ze blij dat zij nu zijn eerste prioriteit was geweest, maar ze wist dat ze er niet zo over moest denken. Ashton betekende veel voor Calum en Linn wist ook dat ze niet al te nette woorden tegen hem had gebruikt.
‘Alles op z’n tijd,’ suste ze Calum, waarna ze zich weer terugtrok. Als Calum er nog niet aan toe was om met Ashton te praten, dan was dat zijn recht. Linn had zelf al wel haar excuses aangeboden aan Ashton, nadat ze had gerealiseerd dat het vooral Benjamin was die het één en ander had veroorzaakt. Uiteindelijk kon Ashton ook niet vierentwintigzeven rekening houden met zijn acties en de gevolgen daarvan. Niemand deed dat. Linn had aanvallend op hem gereageerd omdat het Calum pijn had gedaan en dat was het laatste wat ze wilde zien.
‘Het spijt me trouwens dat we een soort van twee mislukte ouders tegen elkaar begonnen te schreeuwen. Dat sloeg echt nergens op.’ Calum verdiende daar ook een excuses voor. Toen zij en Ashton tegen elkaar waren gaan schreeuwen, was het hem immers teveel geworden. Ze hadden hem laten gaan, maar waren daarna ongestoord door gegaan met schreeuwen totdat Naylene had ingegrepen. En dat op haar vrije dag. Linn had zich al voorgenomen om iets naar Naylene te sturen, als bedankje. Ze had hen er ook allemaal uit kunnen schoppen.
‘Het spijt mij ook.’ Calum had het al gezegd en voor Linn was dat nu ook voldoende. Ze hoefde geen uitgebreid excuses. Het was immers al een hele stap dat hij hier naar toe was gekomen.
‘Wil je hier blijven? We kunnen wat muziek aan doen en gewoon op de bank liggen?’ stelde Linn voor. Ze had de rest van de dag niks te doen, behalve het uploaden van haar video in de avond. Tot die tijd zou ze al haar vrije tijd met Calum door kunnen brengen. Op wat voor een manier hij dan ook wilde. Als hij liever naar buiten wilde gaan, dan was dat voor haar ook goed.
‘Ik vind het wel fijn om nu tijd samen door te brengen,’ gaf Calum aan, waarop Linn knikte. Ze verplaatste wat kussens op haar bank en maakte plaats, zodat ze samen konden gaan liggen. Linn greep het dekentje van de leuning, zodat ze die over hen twee hen kon trekken.
‘Misschien kunnen we morgen samen ontbijten?’ stelde Calum voor, terwijl Linn haar arm om hem heen sloeg en hun benen met elkaar verstrengelde.
‘Altijd,’ fluisterde Linn, waarna ze hem een kus op zijn wang gaf. Met het ontbijten was hun hele vriendschap begonnen. Linn vond het fijn dat ze nog steeds dat soort dingen samen konden doen. Dat geen van hen het erg vond om er wat vroeger uit te gaan, zodat ze samen naar een cafétje konden gaan en daar wat lekkers van de kaart uit konden kiezen.
Mitten leek zijn hapje op te hebben gegeten en wandelde tevreden naar de bank, waar hij met gemak opsprong. Veel plek was er niet, waardoor de kat besloot om zowel over Linn als Calum heen te wandelen.
‘Bro,’ zei Calum tegen de kat, terwijl hij over zijn schouder keek.
Lachend gaf Linn haar kat een aai, terwijl hij langsliep. Mitten nam uiteindelijk plaats op het vrije plekje voor Calum, ook al moest hij zichzelf daar iets voor opvouwen. ‘Hij wil gewoon bij uncle Cal, can’t blame him.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Ze hadden een paar dagen samen gemist door alles wat er was gebeurd. Dat terwijl hun tijd samen al best wel schaars was. Calum zou over een paar dagen alweer vertrekken om daar de feestdagen met zijn familie door te kunnen brengen. Linn bleef in Amerika, om hetzelfde te doen. Daardoor hadden ze niet heel veel tijd meer over. Calum had dan ook voorgesteld, om de rest van de dag te blijven. Met Roy had hij afgesproken dat zijn vriend zou zorgen voor Duke. Even heen en weer rijden naar huis, zat er namelijk niet zomaar in. Niet zonder ongeveer twee uur kwijt te zijn.
Samen hadden ze een hele tijd op de bank gelegen. Linn had zoals voorgesteld muziek opgezet en daar hadden ze een hele tijd samen naar geluisterd. Het had niet eens lang geduurd voordat Calum zijn ogen dicht had gedaan en zelfs in slaap was gevallen. Niet heel lang, want hij was wakker geschrokken door een nummer dat hij op de achtergrond had gehoord. Op het moment dat hij op had gekeken en Linn naar hem had zien glimlachen, had het goed gevoeld. Hij wist dat het niet makkelijk was geweest, maar dat ze zo samen hadden kunnen liggen gaf hem wel aan dat hij de juiste keuze had gemaakt.
Terwijl Linn haar video live was gegaan en ze zich bezig had gehouden met de reacties, waar ze vragen had beantwoord, had Calum wat te eten besteld. Linn had wel gezegd dat ze het een andere keer had kunnen doen, maar hij wilde haar niet van haar werk afhalen. Iets wat ze ook niet bij hem zou doen. Dus Calum had zich even teruggetrokken en had hij even over de app met Naylene gesproken. Hij wist dat ze gek was op het strand, maar er lang niet altijd graag samen met Ashton kwam, omdat er dan mensen waren die van alles van hen wilden. Ze hadden het echter laatst nog gehad over een stuk strand, wat naar haar zeggen vrijwel altijd rustig was.
Na heerlijk te hebben gegeten, had Calum dan ook voorgesteld om naar het strand te gaan. Het had hem doen denken aan Thanksgiving met haar vaders. Ze hadden toen een hele tijd over het strand gelopen. Dat was een goede herinnering, een gevoel wat ze vandaag beiden wel konden gebruiken. Linn had dan ook snel ingestemd met het idee. Ze had zich warm aangekleed in een hoodie. Gelukkig had ze er ook nog eentje voor hem liggen, waardoor ze beiden nu warm gekleed waren.
Zoals Naylene had beloofd, was het stukje strand redelijk rustig. Een geheel leeg strand leek je in Los Angeles nooit te kunnen vinden. Calum kon echter leven met de hoeveelheid mensen die er nu waren. Zeker omdat iedereen bezig was met zijn eigen ding.
Omdat ze nu de tijd pas echt samen hadden, kwamen ze op onderwerpen die ze normaal al lang met elkaar hadden besproken. Zo waren benieuwd wat ze in elkaars leven hadden gemist. Van de meeste dingen hadden ze elkaar wel op de hoogte gehouden. Toch vond Calum het altijd fijn om te horen wat Linn precies deed. Het was misschien niet hetgeen wat hij als beste begreep, maar hij wilde altijd zijn best doen om te weten wat in Linn haar leven speelde. Andersom deed Linn daarvoor ook haar best.
“Waren de reacties positief?” vroeg Calum geïnteresseerd. Ze hadden net het filmpje even laten rusten, omdat Linn er toch al wel even mee bezig was geweest.
“Ja van wat ik zag wel! Ik vind het altijd leuk om even met iedereen te praten.” Calum knikte, hij snapte het wel. Als hij rustig met fans kon praten, dan nam hij daar ook wel de tijd voor. Tijdens de tour was dat al wat makkelijker. Het lag er ook maar net aan wat voor mensen tegenover hem stonden, soms rende hij het liefst weg.
“Dat is fijn. Nog eventjes en je begint met het kerst ding toch?” Calum wist al wel dat ze nu ook dingen deed dat met Kerst, maar dat ze voor de dagen voor Kerst, ook al allemaal filmpjes klaar had gemaakt.
“Ja! Ik heb ook al allemaal dingetjes klaar die ik weg kan geven. Er waren genoeg merken die er aan mee wilden werken en het is toch wel leuk om cadeautjes te kunnen geven. En ik heb zelf nog wat pakketjes samen kunnen stellen, zodat er genoeg mensen wat krijgen.” Calum legde zijn hand even op de rug van Linn. Hij vond het lief dat ze zo nadacht over alles wat ze deed. Ze probeerde het iedereen naar hun zin te maken. Dat niet alleen, maar ze deed ook heel veel goede dingen met haar platform.
“Dat is echt lief van je Linn. Ik denk dat ze daar echt heel erg blij mee zijn.”
“Er zijn altijd mensen die er iets negatiefs over te zeggen hebben, maar voor het grootste gedeelte is het positief en daar gaat het mij om. En ik vind het zelf heel erg leuk om te doen.”
“Dat is misschien nog wel het meest belangrijke.” Zolang ze er zelf plezier in had, was het goed. Zo voelde het voor Calum ook wel. Er waren echt wel dagen dat hij er even doorheen zat, zelfs met hetgeen wat hij deed. Maar als hij zich dan weer terug trok en relativeerde waar het over ging, dan veranderde dat al snel weer. Als hij ergens kon zitten met zijn gedachten en een boek waar hij ze in op kon schrijven, voelde hij zichzelf rustiger worden.
“En bij jullie? Je vertelde laatste dat een deel van de nummers al klaar waren?”
Calum knikte, ze zouden nog genoeg moeten doen. Een van de nummers waren er echter al. Of ze op deze manier blijven staan, wist ze nog niet.
“Wil je iets horen?” Er was een nummer waar Calum zelf toch behoorlijk trots op was, iets wat hij graag met Linn wilde delen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het waren momenten als deze waarop het voor Linn voelde alsof ze een normaal koppel waren. Samen wandelden ze over het rustige strand, wat Calum had weten te vinden dankzij Naylene. Ondanks dat het december as en de zon al lang was verdwenen, was het nog vol te houden in de frisse zeelucht. Gelukkig was het gedeelte van het strand dat vlak langs de weg liep, nog verlicht. Ze waren enkele anderen gepasseerd, maar een van hen had vreemd opgekeken bij het zien van nog een ander stel dat er voor had gekozen om een avondwandeling te maken langs de kust.
Het was voor Linn de ontspanning die ze nodig had. Ondanks dat ze het leuk vond en er van genoot om de reacties te lezen en op een aantal mensen te reageren, kostte het vaak meer energie dan dat ze in eerste instantie verwachtte. Toch werd ze er erg blij van, evenals het bespreken van haar plannen met Calum. Ze wist dat hij niet altijd thuis was in haar wereld, net zoals dat zij ook lang niet alles begreep wat er speelde in die van hem. Hij probeerde er wel naar te vragen en daar was ze erg blij mee.
Vanzelfsprekend had Linn ook naar de muziek gevraagd, wetend dat het allemaal zo goed als klaar was. Niet alle nummers waren al op het punt waar ze moesten zijn, maar er werd hard aan gewerkt. Linn had Calum vaak horen neuriën of zelfs horen zingen, maar ze had nooit geweten of het een nummer was geweest wat op het album zou belanden, of dat het iets willekeurigs was. Dat hij nu vroeg of ze iets wilde horen, maakte haar meteen enthousiast.
‘Ja! Ja, natuurlijk!’ Linn keek om zich heen en besloot om uiteindelijk in het zand te gaan zitten. ‘Easier en Teeth waren allebei geweldig! En als jullie in dezelfde vibes zijn gebleven, dan wordt het vast amazing,’ zei ze, terwijl Calum naast haar was komen zitten en zijn telefoon had gepakt.
‘Wacht, ik heb wel oortjes,’ zei Linn en ze haalde haar draadloze oortjes uit haar tas. Ze zette ze aan en gaf er eentje aan Calum, voor het geval hij ook zou willen luisteren. Calum verbond de oortjes via de bluetooth, wat Linn hoorde door het oortje wat ze in had.
Nieuwsgierig keek ze naar Calum zijn telefoon. Ze wist dat hij notities en spraakmemo’s had die hij bewaarde op zijn telefoon, maar ze had zich nooit gerealiseerd dat sommige nummers al die tijd al op zijn telefoon hadden gestaan. Klaar om te beluisteren.
In de lijst van nummers stonden nog geen namen, alleen maar tracks en nummers. Linn was benieuwd wat Calum haar wilde laten horen. Of het vergelijkbaar was met de nummers die ze al uit hadden gebracht, of hij er in zong of dat er juist een hele kenmerkende bas in zou zitten.
‘Klaar?’ vroeg Calum. Linn knikte meteen en wachtte af totdat hij op play drukte.
Verrast door de vier stemmen die meteen begonnen te zingen, greep Linn naar Calum zijn arm. Toen ze vervolgens hoorde dat het Calum was die haar toezong, op een iets wat trage, zwoele manier, kneep ze in zijn arm. Vlak daarna werden er meer instrumenten toegevoegd aan de beat, waardoor Linn heen en weer bewoog op de maat van de muziek.
‘Het is een bop.’ Ondanks dat ze slechts het eerste couplet had gehoord, wist ze zeker dat het nummer het goed zou doen. Zodra het refrein was begonnen en er tekst weg werd gelaten en alles voor een seconde leek te stoppen, knikte Linn. ‘Definitily a bop.’
Linn luisterde verder naar hetgeen wat Calum aan haar presenteerde. Ze probeerde voor het tweede gedeelte van het nummer ook beter naar de tekst te luisteren, om er zo achter te komen waar het nummer precies over ging. Ondertussen bleef ze heen en weer bewegen op de muziek.
‘Oh,’ zei Linn, waarna ze met haar wenkbrauwen bewoog bij het horen van de tekst You’re the only one who makes me… Every time we…”. Grinnikend keek ze naar Calum, die zelf geen oortjes in had, maar ongetwijfeld wel wist waar ze het over had.
Het nummer was veel te snel afgelopen, waardoor Linn haar hoofd schudde en de telefoon van Calum pakte, zodat ze het weer opnieuw af kon spelen. ‘Ik ben nog niet klaar met luisteren.’ Zodra ze het nummer weer aan had geklikt, gaf ze zijn telefoon weer terug en luisterde ze opnieuw naar het gehele nummer.
‘My wilfdlower!’ zong Linn mee, terwijl ze met haar armen omhoog bewoog. ‘Every time we what, Cal?’ vroeg ze vervolgens aan hem, ondanks dat het nummer alles behalve suggestief was en het juist vrij duidelijk was wat er werd bedoeld tussen de regels door.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Als je een band met iemand had, welke dan ook, vond Calum het belangrijk dat je ook echt interesse had in wat diegene in hun leven deed. Het was zo’n groot gedeelte van iemand. Bij Linn vond hij het helemaal fijn, omdat hij aan haar kon zien hoeveel ze het waardeerde. Ze waren dan niet helemaal thuis in de wereld van de andere, maar ze deden wel hun best om het zo goed mogelijk te begrijpen. Hij was trots op Linn als ze een nieuwe deal had met een merk waar ze blij van werd. Hij wist dat Calum zich net zo voelde als ze een nieuw nummer af hadden, daarom had hij het met haar willen delen.
De manier waarop Linn reageerde, maakte Calum alleen maar duidelijk dat hij de juiste keuze had gemaakt. Ze wilde het nummer zelfs nog een keer luisteren en de manier waarop ze naast hem zat, gaf hem alleen maar aan dat ze er echt van genoot. Ergens had hij misschien nog een soort van ongemak bij zichzelf verwacht. Het was immers zijn werk en Linn zou er over oordelen. Hij voelde zich echter juist relaxt nu hij het had laten horen.
“Fuck, Linn. Fuck” Bracht Calum op een droge toon uit, al moest hij diep van binnen wel een klein beetje lachen. Natuurlijk zou dat iets zijn wat er meer mensen om zou vallen. Ze hadden het wel opgenomen met de woorden er in, maar het had niet goed genoeg geklonken. Nu liep de muziek goed door, wat het belangrijkste was.
“Ik dacht dat het wel duidelijk was.” Natuurlijk was dat het wel. Calum kon aan Linn haar gezicht ook wel zien dat ze precies wist waar het nummer over ging en welke woorden niet uit werden gesproken. De manier waarop ze nu te werk ging, was dat ze de woorden uit zijn mond had willen laten komen, waardoor ze hem ook met een bepaalde blik in haar ogen aankeek.
“That’s hot.” Zei Linn op een manier die Calum ook alleen maar op die manier kon beschrijven: hot. De blik in Linn haar ogen zei genoeg, ze wilde laten zien dat het nummer genoeg waarheid in zich had.
Calum borg zijn mobiel op in zijn zakken, zodat hij zijn handen vrij had. Zo kon hij Linn tegen zich aantrekken, zodat hij zijn hand rond haar gezicht kon brengen en haar een kus kon geven. Om hier nu meer te doen dan dat, was nog iets wat voor Calum niet goed voelde. Hij wist niet wat voor mensen er om hen heen waren. Ondanks dat het rustig leek en iedereen bezig was met zijn eigen ding, wist je maar nooit.
“Wil je nog verder wandelen?” Ze waren hier nu al eventjes. Ondertussen was het al donker buiten geworden. Ze hoefden niet terug naar huis. Calum zou vannacht waarschijnlijk bij Linn blijven slapen. Zeker met wat er nu in de lucht hing.
Linn schudde haar hoofd, behoorlijk stellig, waardoor Calum moest lachen. “Deed het nummer zoveel met je?” Dat was niet hetgeen wat Calum had verwacht, maar hij vond het leuk dat Linn het ook zo leuk leek te vinden en dat ze de tekst nu vooral in haar hoofd leek te zitten. Of de manier waarop hij het zelf had gezegd.
“Dan kunnen we terug naar huis gaan.” Calum was blij dat hij vandaag de keuze had gemaakt om Linn een berichtje te sturen. Dat ze rustig hadden kunnen praten over wat op hun hart had gelegen en dat het nu weer goed tussen hen ging. Een relatie was nog iets wat Calum lastig vond op sommige momenten. Dat er iemand was wie zo dicht bij hem stond dat ze hem pijn kon doen. Soms moest hij zich echter ook bedenken dat het precies het omgekeerde ook zo was. Door zijn gedrag had hij Linn ook pijn gedaan.
Het stel liep samen naar de auto van Linn, die op de parkeerplaats stond. Daar stapte ze beiden in de auto. Omdat het nog donker was en er geen mensen te zien waren, durfde Calum nu wel een stap meer te nemen. Hij boog zich dan ook in de richting van Linn. “Ik ben blij dat ik vandaag bij je ben gekomen.” Dit had hij wel gewild, het eerst goedmaken met Linn. Ondanks dat het op een voorstel van Naylene was, voelde hij het zelf ook als de beste manier. Hij had Linn gemist. Iets wat hij haar ook liet zien door haar te zoenen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Als Calum eventuele bijbedoelingen had gehad, dan had hij ze ongetwijfeld behaald. Linn wilde nu niets liever dan terug naar haar auto, zodat ze naar haar huis zouden kunnen rijden om daar samen met Calum in bed te kruipen. Als ze dat al zouden halen. Dat Calum over een paar dagen naar Australië zou vertrekken, om daar de feestdagen door te brengen met zijn familie, was voor Linn alleen nog maar een extra reden om zoveel mogelijk tijd met hem door te brengen, op alle manieren die ze voor hen twee kon bedenken. Dit was er zeker één van.
‘Daar ben ik ook heel erg blij mee!’ Het was voor hem vast een hele stap geweest om haar kant op te komen. Linn was daar zelf veel gemakkelijker in. Als zij de ruimte had gevoeld om Calum op te zoeken, had ze dat dan ook zeker gedaan. Het was echter aan Calum geweest om te beslissen wat hij had willen doen. Dat hij er voor had gekozen om naar haar toe te komen, om samen te praten over wat er was gebeurd en zelfs zijn excuses aan te bieden, maakte dat Linn ontzettend trots op hem was.
Door de zoen kreeg ze echter niet direct de kans om dat te vertellen, maar ze nam hem maar al te graag in ontvangst. Buiten hielden ze vaker hun afstand van elkaar, om eventuele foto’s en roddels te voorkomen. Daarnaast was het hun relatie. Het was iets tussen hen en niet de hele wereld, en zeker niet Calum zijn fans, hoefden het mee te krijgen. Linn wist dat het onmogelijk was om ergens tussendoor te glippen. Het was al vaak genoeg voorgekomen dat mensen hen door hadden gehad, maar toch wilden ze de voorzichtigheid bewaren. Nu het donker was en ze zich op een afgelegen stuk strand bevonden, leek dat echter minder aan de orde te zijn.
Linn liet zich tegen de auto aan zakken, terwijl ze Calum zachtjes met zich mee trok. Calum had misschien gegrapt dat het aan het nummer had gelegen dat Linn nu naar huis wilde, maar het was wel degelijk zo. Hij had zijn manier van kunst maken met haar gedeeld en het had ontzettend goed geklonken. Hij had zelf de bewuste keuze gemaakt om dit nummer met haar te delen, wat Linn deed vermoeden dat hij zelf ook een reden had gehad dat Linn het zou beluisteren.
Ondanks dat Linn hier nog uren zou kunnen staan en niet eens meer te doen dan zoenen, besloot ze dat ze nu liever naar huis wilde. Ze stopte de zoen dan ook, maar het betekende voor haar niet dat ze Calum ook meteen los wilde laten. Ze verplaatste haar handen naar zijn gezicht en keek hem glimlachend aan.
‘Ik ben trots op je, echt. Wat je vandaag hebt gedaan, dat kostte vast veel kracht en energie.’ Alleen al het nadenken over wat hij tegen haar had willen zeggen, had hem energie kunnen kosten. Laat staan het daadwerkelijk naar haar toe rijden en uitleggen wat er daadwerkelijk aan de hand was geweest. ‘En ik heb je gemist.’
Niet alleen nu, maar ook de afgelopen maanden. Linn had dan wel het geluk gehad dat ze in de herfst bij hem had kunnen zijn, waardoor ze een aantal leuke activiteiten hadden kunnen doen samen. Ook hadden ze Thanksgiving samen gevierd en had ze kunnen kijken bij de shows in Los Angeles en San Francisco, maar het was wel degelijk anders dan hier samen zijn. In de kleedkamer konden ze minder gemakkelijk bijpraten. Het gebeurd wel, maar niet zoals hun afgelopen uur op het strand. Letterlijk alles was aan bod gekomen.
‘Wilde jij niet graag naar huis?’ vroeg Calum plagend aan haar, met een twinkeling in zijn ogen. Linn lachte en knikte, waarna ze op haar tenen ging staan om hem een kus te kunnen geven.
‘Ik wilde het alleen nog even melden.’ Ze liet Calum los en zocht naar haar sleutels, zodat ze de auto kon openen en ze samen naar haar huis zouden kunnen rijden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Linn was de eerste stap geweest. Calum had de bewuste keuze gemaakt om eerst met haar te praten. Hij was Ashton echter niet vergeten. Voordat hij weg ging naar Australië, wilde hij alles zich hebben gelaten. Het was geen fijne situatie, voor niemand niet. Daarom had hij besloten om vandaag naar Ashton te gaan.
Omdat het een heftige dag was geweest voor iedereen en nu juist de feestdagen er aan zaten te komen, had Calum er voor gekozen om cadeautjes mee te nemen voor zijn twee vrienden. Hij had er ook nog een paar thuis liggen voor Linn en Roy, die van de week nog wel iets kregen, voordat hij echt vertrok.
In tegenstelling tot hoe Calum bij Linn was gekomen, had hij er nu niet voor gekozen om Ashton van te voren een bericht te sturen, voordat hij naar het huis van zijn vriend was gereisd. Aangezien het maar een paar straten verderop was, was het niet erg mocht Ashton niet thuis zijn.
Toch had hij zijn vriend aangetroffen, maar niet alleen. Naylene was ook er ook geweest en op het moment dat de deur was geopend, had Calum al wel door gehad dat hij niet heel erg gelegen was gekomen. De twee waren immers van plan geweest om net weg te gaan.
Ondanks dat hij aan had gegeven dat hij ook later terug had kunnen komen, hadden zowel Ashton als Naylene aangegeven dat hij mee had gemogen. Al was het vooral Ashton geweest, Naylene had eerder voorgesteld om een tijdje in het huis te blijven. Of zelfs in haar eentje te gaan.
Ze waren echter met z’n drieën in de auto gekropen, waar het Calum duidelijk was geworden dat hij onderweg was naar een plaats waar ze kerstbomen verkochten. Ergens was hij wel bang geweest voor een ongemakkelijke rit, maar dat was het totaal niet geweest. Naylene had hem gevraagd over de plannen met kerstmis, wat hij precies wilde gaan doen in Australië. Het antwoord dat hij geen plannen had, was eigenlijk het beste gevoel wat hij een hele tijd gehad. Niets hoeven, soms was dat echt heel erg fijn. Hij had echter ook de grimas op het gezicht van Ashton gezien, die dat totaal niet op die manier zag.
Eenmaal aangekomen bij de plaats waar ze de bomen verkochten, was het Naylene die aan had gegeven dat ze eerst ergens koffie zou gaan halen, zodat ze met zijn tweeën konden praten. Omdat Calum al voorin de auto had gezeten, net zoals Ashton, zodat ze het gesprek met elkaar aan konden gaan.
Calum wist zeker dat Ashton van alles te zeggen had. Iets wat vast leek op de excuses die Linn hem aan had geboden, maar ook zeker meer dan dat. Aan de andere kant wilde Calum niet tussen Ashton en zijn leven in staan. Als hij de behoefte had om Benjamin als vriend in zijn leven te hebben, moest Calum daar mee leren leven.
“Sorry voor de onnodige drama.” Nu Calum er op terug keek, was dat wel het laatste wat hij had gewild. Hij had toen de keuze gemaakt om naar Naylene te gaan. In zijn hoofd wilde hij dat het anders was, dat hij naar Linn kon gaan of zelfs naar Ashton, omdat daar toch wel het probleem had gelegen. Calum kende zichzelf echter en dat was niet hetgeen wat hij zou doen.
“Cal…”
“Ik weet het. Ik heb het er ook met Linn over gehad. Ik weet dat ik mijn gevoelens mag hebben, maar het maakt het ook allemaal heel erg ingewikkeld en dat is iets wat ik nooit op die manier heb willen doen.” Hij was naar Naylene toegekomen om over zijn gevoelens te spreken. Als Linn en Ashton op dat moment niet waren gekomen, was het misschien wel goed gelopen. Toch mocht hij daar niet zomaar vanuit gaan. Het was zijn keuze geweest, dus hij had het ook anders aan kunnen passen.
“Jij bent niet diegene die je excuses aan hoeft te bieden. Zeker niet voor wat je voelt en voor wat je heb gedaan met die gevoelens.”
Calum knikte, zo ver was hij wel gekomen met Linn. Of hij er helemaal in geloofde, wist hij nog niet. Door hem was het ingewikkeld geworden, terwijl dat helemaal niet had gehoeven.
“Dat weet ik wel. Maar ik moet er ook gewoon geen gedoe over maken. Als jij bevriend wil zijn met Benjamin, dan moet ik dat accepteren. Wat voor gevoelens dat ook bij mij opwekt.” Calum zou Ashton nooit weghouden bij andere mensen. Hij wist ook dat Ashton het nooit verkeerd had bedoeld. Hoe kon hij ook? Ashton had ook niet kunnen weten hoe het voor Calum had gevoeld. Dat had zelfs Calum niet eens echt aan zien komen. Naylene was misschien de enige die dat wel had gedaan.
“Soms is het gewoon moeilijk en dat zou het ook nog wel een tijdje blijven?” Soms voelde Calum zich gewoon niet goed genoeg. Linn had hem verzekerd dat hij dat wel was. Toch was het niet meteen zo dat hij dat ieder moment van de dag zou denken. Er kwam vast weer een moment dat hij er niet zo over dacht. Dan moest hij er voor zorgen dat zijn relaties er voor bestand waren.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Dat Calum opeens voor de deur had gestaan, had Ashton verbaasd. Hij had met een schuin oog naar Naylene gekeken, maar ook van haar gezicht had hij af kunnen lezen dat zij niet op de hoogte was geweest van Calum zijn bedoelingen. Natuurlijk was het voor Ashton geen probleem geweest dat zijn beste vriend voor de deur had gestaan. Het gaf hem juist aan dat Calum klaar was om er over te praten, of om alles gewoon te laten voor wat het was geweest en dat het nu weer goed zat tussen hen twee. Ashton snapte ook wel dat Calum dit soort dingen af wilde handelen voordat hij naar Australië zou vertrekken. Hij zou hetzelfde willen doen.
Naylene had hen al snel alleen gelaten op de kerstbomenmarkt, waardoor ze vrij gemakkelijk op het onderwerp waren gekomen. Calum had zijn excuses aangeboden, wat Ashton niet eens nodig had gevonden. Hij was, in zijn ogen, degene die alles had verpest en die geen rekening had gehouden met wat Calum eventueel had kunnen voelen. Nu wist hij, dankzij Naylene, dat hij ook niet altijd rekening kon houden met wat de gevolgen van zijn acties waren, maar Ashton vond het belangrijk dat Calum zich goed voelde. Iets wat hij tijdens de tour had gedaan, ook deels door Linn en hun relatie.
Ashton knikte begripvol naar Calum. Soms waren dingen moeilijk en die dingen werden niet altijd meteen opgelost. Ashton vond het zelf moeilijk om rust te nemen, om te voorkomen dat hij in een gat zou vallen. Dat zou voor hem ook moeilijk blijven. Dat was niet van de één op de andere dag opgelost.
‘Ik hoop dat je weet dat niemand boven jou komt, Cal. Echt niemand.’ Wat zij samen hadden, was in Ashton zijn ogen bijzonder. Het was meer dan vriendschap. Het ging veel dieper dan dat. Niemand zou dat ooit kunnen veranderen. Zeker niet iemand zoals Benj. ‘En je bent meer dan genoeg. Voor mij, waarschijnlijk voor iedereen.’
‘Linn zei hetzelfde,’ gaf Calum aan, waarop Ashton opnieuw knikte. Natuurlijk zei ze dat. Als er één ding was waar Ashton ooit aan had getwijfeld, was het wel hoeveel gevoelens Linn voor Calum had gehad. Ashton was echter altijd bang geweest dat Linn te snel verveeld zou raken. Nu kon hij inzien dat hij het fout had ingeschat. Dat hij haar fout had ingeschat. Ze was immers woedend op hem geweest vanwege de pijn die bij hij Calum had veroorzaakt. Ondanks dat hij dat niet had gewaardeerd, was het voor Ashton nu wel een teken dat Linn ontzettend veel om Calum gaf.
‘Ik ben wel heel blij dat je hier bent,’ gaf Ashton toe. Hij vond het niet erg om zijn gevoelens te delen met Calum. Voor een lange tijd, voordat hij vriendschappen had opgebouwd in Los Angeles en Naylene had gehad, was Calum vaak degene geweest die naar hem had geluisterd. Nu ging het echter wel over hun vriendschap en dat was voor Ashton wel iets wat kwetsbaar was.
Ashton stopte met lopen en hield Calum ook tegen om verder te gaan. Hij spreidde zijn armen, wat voor Calum het teken leek te zijn dat het nu allemaal weer goed was en dat ze het konden laten rusten. Ashton sloot zijn armen om Calum en hield hem voor enkele seconden stevig vast.
‘Oh, ik moet je nog wat laten zien!’ Een tijd terug had Ashton al het idee gehad om een tweede hond voor Naylene te halen. Deels omdat hij zelf ook wel behoefte had aan een hond, maar hij wist dat de hond veel beter op zijn plek zou zijn bij Naylene. Ashton had weken geleden al iemand gevonden die dalmatiër pups zou krijgen en hij had een aantal dagen geleden een nieuwe update gehad. Het waren een aantal foto’s en video’s geweest en als er iemand was die blij zou worden van het zien van een puppy, dan was het Calum.
‘Niet aan Nay vertellen, want het is een verrassing. Maar je moet hem echt zien.’ Ashton liet Calum los en zocht zijn telefoon, waarna hij naar het mapje ging met de foto’s van de puppy. Naylene pakte soms wel eens zijn telefoon en hij wilde niet dat ze te vroeg achter zijn verrassing zou komen. Zodra hij de foto’s had gevonden, overhandigde hij de telefoon aan Calum.
‘Die met de groene halsband.’ Dat was de hond die Ashton uit had gekozen. Hij had nog geen naam bedacht, want dat was iets wat Naylene hoorde te doen. Aan de kleur van de halsband was echter gemakkelijk te zien welke hond degene was die hij voor haar uit had gekozen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Soms waren heel wat woorden nodig om uit te leggen wat je voelde. Om iemand iets duidelijk te maken, om vergeving te vragen. Calum en Ashton hadden die woorden niet nodig. Beiden wisten ze wat er verkeerd was gegaan. Iets wat ze niet tussen hen beide in lieten komen. Ze hoefden er ook niet in te blijven hangen. Nu ze nog wat tijd hadden, vond Calum het ook wel fijn om dat met Ashton en Naylene door te brengen.
Iets wat Ashton ook had begrepen. Want hij liet Calum al snel in tot een geheimpje, wetende dat hij Calum daar gelukkig mee kreeg. Niet zo zeer het feit dat het een geheim was, maar wel dat het om een hond ging.
Calum pakte de telefoon van Ashton over zodat hij de hondjes beter kon zien. Een grote groep met puppy dalmatiërs, zorgde er voor dat hij een grote glimlach op zijn gezicht kreeg. Calum was gek op honden. Duke vooral, maar iedere andere hond was ook geweldig. Zo was hij ook echt gek op Watts en nu zou er gewoon een hond bij komen! Een puppy nog wel.
Calum richtte zich op de hond met het groene bandje. Er waren foto’s waarop de hond zijn ogen nog niet eens open had, maar toen hij verder ging zag hij ze langzaam groter worden. Het zag er echt als een schatje uit.
“Wat een lieverd!” Er was niets anders over te zeggen. Het was een heel bijzonder hondje, met al zijn vlekjes. Het zag er nu nog zo klein en onschuldig uit, dat het haast gek was om te bedenken dat de hond uiteindelijk zo groot zou worden als Watts.
“Ik denk dat het heel erg goed is voor Wattsie.” Calum wist wel dat de hond heel erg gericht was op Naylene. Wat Naylene soms naar vond, omdat ze dacht dat de labrador er op sommige momenten vermoeid van raakte, maar niet wist hoe hij het moest stoppen. Een nieuwe hond zou hem daar misschien wel uit kunnen trekken.
“Is het een teef of een reu?” Dat was wel belangrijk om te weten. Ashton had daar vast wel over nagedacht.
“Een reu!” Calum knikte, dat was wel verstandig. Van wat hij had gezien ging het tussen Duke en Watts heel erg goed. Het kon ook wel moeilijk worden met twee mannetjes, maar dan hadden ze in ieder geval niet de onverwachtse verrassing van een zwangerschap of dat ze de honden daarvoor uit elkaar moesten houden.
“Het is echt een schatje. Ik denk dat Naylene er echt heel erg blij mee is.” Het kon haast niet anders dan dat ze er blij mee was! Ze was gek op Watts en ze zou de nieuwe hond ook met open armen ontvangen. Calum zou een gat in de lucht springen als hij verrast zou worden met een hond, ondanks dat het voor hem niet handig was om er een hond bij te hebben.
Calum gaf de telefoon terug aan Ashton, blij dat hij deze verrassing mee had gekregen. Hij was echt benieuwd naar de reactie van Naylene.
Er waren nog genoeg vragen aan Ashton, bijvoorbeeld hoe oud het hondje was en wanneer hij naar huis zou mogen. Calum hield zichzelf echter tegen, omdat hij Naylene terug zou komen met een tray met drie koppen koffie en een zakje, waar duidelijk wat lekkers in zat.
“Jullie zien er smiley uit.” Merkte ze op. Calum knikte, uiteindelijk was hij blij dat hij vandaag deze stap had gezet. Het zou misschien wel een maand duren voordat hij zijn vrienden weer kon zien. Hij wist nog niet precies hoe lang hij in Australië zou blijven. Op een gegeven moment moest hij wel terug om het laatste beetje aan het album te werken. Toch hadden ze ook afgesproken om het rustig aan te doen.
“Het is allemaal zwart.” Naylene stak de koffie uit en Calum pakte er dankbaar eentje uit. Dankbaar dat Naylene verder niets zei, maar ook omdat koffie altijd goed uit. Calum pakte een van de cinnamon rolls uit het zak en nam er een hap van.
“Zullen we kijken of we een goede boom kunnen vinden?” Stelde Ashton voor, toen ze alles hadden verdeeld. Calum knikte en liep al met hem weg. Naylene volgde hen beiden al snel, maar ze bleef een beetje bij hen achter, terwijl ze naar de kerstbomen keken.
“Wat voor soort zoek je?” Vroeg Calum. Terwijl hij zijn drinken en eten in één hand hield, pakte hij een van de bomen vast. Het was niet een hele grote boom, zeker niet als Ashton hem in de keuken wilde zetten.
“Iets groter.” Dat was wat Calum dacht en daarom liet hij de boom ook weer los. Ze liepen verder, terwijl ze over hun plannen met Kerst praatte. Ashton en Naylene zouden samen gaan koken en het low key zouden houden. Dat was ook Calum zijn plan. Hij zou vooral tijd met zijn moeder doorbrengen en de rest kwam vanzelf wel.
Ashton keek achterom naar Naylene en vervolgens terug naar Calum. “Nay is echt aan het thrid wheelen.”
Naylene moest lachen om die uitspraak. “Bij jullie maakt het mij helemaal niets uit.” Ze leek het ook echt te menen, want het leek alsof ze zich behoorlijk op haar gemak voelde.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Calum was vertrokken naar Australië. Linn had een pauze genomen van het opnemen van video’s, maar had voldoende van tevoren gefilmd om er zeker van te zijn dat ze tot aan kerst een video kon uploaden voor haar volgers. Dat ze nu zo goed als vrij was, behalve een aantal evenementen waarvoor ze uitnodigingen had mogen ontvangen, gaf haar de kans om tijd te besteden met de mensen die nog in Los Angeles waren. Zo verbleef ze al enkele dagen bij haar vaders, met wie ze de Kerst ook door zou brengen. Vandaag was echter een dag voor haar en Naylene. Eentje die Naylene absoluut had verdiend.
Om Naylene te bedanken voor hetgeen wat ze voor hen allemaal had gedaan, maar ook om zich voor een deel te verontschuldigen voor haar eigen gedrag, had Linn haar aangeboden om een dag naar een wellness spa te gaan. Het had wat van haar overtuigingskracht gekost, maar uiteindelijk had Naylene toegegeven en ingestemd met het idee om zich een hele dag te laten verwennen. Linn had alle vrijheid gehad over de indeling van de dag en ze had dan ook kosten nog moeite bespaard om alles perfect in te plannen.
In de ochtend hadden ze al een Ayurvedische massage gehad, gevolgd door het bezoeken van verschillende sauna’s die ze hadden in het complex. Voor de lunch zouden ze nog een gezichtsbehandeling hebben, maar om de tijd te overbruggen die er tussen zat, waren ze het zwembad ingedoken. In het zwembad bevond zich ook een bar, waar Linn haar bandje kon laten scannen. Ze had dan ook twee grote smoothies voor haar en Naylene besteld en op haar tenen wandelde ze door het aangename water naar de ingebouwde banken, maar Naylene op haar zat te wachten.
‘Ik ben zo blij dat we dit doen!’ zei Linn enthousiast, terwijl ze de smoothie aan Naylene overhandigde. Linn zette die van haar op de rand, zodat ze plaats kon nemen naast haar vriendin. Zodra dat gelukt was, nam ze de smoothie weer in haar handen en nam ze tevreden een slok.
‘Ik ook. Ik had niet verwacht dat ik het zo nodig zou hebben om te ontspannen op een andere plek dan op mijn bank in de woonkamer.’ Linn knikte. Ze snapte wat Naylene bedoelde. Soms was het zo normaal om even op de bank te liggen, dat het haast niet meer voelde als ontspannen. Daarnaast werkte Linn veel vanuit haar huis. Dat was dan wel in verschillende ruimtes, maar met haar zoektocht naar een ander huis en alle voorbereidingen die daar bij kwamen kijken, was het lastiger om daar de rust te vinden. Iets wat voor Naylene, met haar werk, al een uitdaging op zichzelf was.
‘Je verdient het ook. Je hebt allemaal maar gedeald met ons drama, wat eigenlijk niet zo had mogen zijn. En ik wilde je ook bedanken voor wat je allemaal voor Cal doet. Hij voelt zich echt op zijn gemak bij jou en ondanks dat ik dat soms wel lastig vind, weet ik ook dat hij er echt beter van wordt als hij even met jou kan praten. Of niet kan praten.’ Calum had haar wel uitgelegd dat het bij Naylene soms simpeler was. Niet alleen omdat ze hem soms goed kon begrijpen, maar ook omdat er minder gevolgen aan vast zaten als hij zijn gevoelens of gedachten deelde met Naylene. Iets wat Linn wel begreep. Zelf reageerde ze erg snel en had ze haar mening ook snel klaar staan. Dat kon het moeilijk maken voor Calum om iets met haar te delen.
‘Ach, wel nee,’ zei Naylene, waarna ze haar hoofd schudde. ‘Daar hoef jij me toch niet voor te bedanken.’
Linn schudde haar hoofd. In haar hoofd moest ze dat wel. Het was immers ook dankzij Naylene dat Calum zich had beseft dat hij het met haar goed had moeten maken en dat hij daar als eerste een stap in had moeten zetten.
‘We kunnen het ook anders noemen. Gewoon een uitje,’ stelde Linn voor. ‘Als je maar weet dat ik waardeer wat je allemaal voor hem doet. Ik zou willen dat ik hetzelfde terug kon doen, maar je weet hoe het gaat als Ash en ik met elkaar praten.’ Linn maakte een pratend gebaar met haar vrije hand. Ze waren vaak genoeg vriendelijk tegen elkaar, maar zodra ze tegenover elkaar stonden, ging het vaak veel te snel. Slechts één keer had Linn hem advies gegeven, toen ze in Korea waren geweest. Hij leek haar advies nu echter ook niet echt nodig te hebben.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Voor Naylene was het echt niet nodig geweest. Ze wist dat Linn deze dag in eerste instantie had willen regelen door al het gedoe wat er was gebeurd. Dat Naylene op haar vrije dag, zichzelf opzij had moeten zetten voor haar vriendschappen. Het was iets wat ze iedere dag zou doen, als ze de keuze moest maken. Toen Linn echter had gezegd dat ze het had verdiend en dit graag met haar had willen doen, had ze haar vriendin alles laten regelen.
Naylene zou er zelf nooit voor kiezen om een dag naar een welness te gaan. Nu ze hier echter was, vond ze het echt heerlijk en snapte ze niet waarom ze dit niet vaker deed. Nu al had ze het idee dat ze zich vaker door Linn mee moest laten slepen. Dit was een goede plaats om tot rust te komen. Zeker met alle kleine dingetjes die tot in de puntjes waren geregeld.
“Een uitje klinkt goed.” Naylene tikte met haar glas tegen die van Linn aan. Ze konden hier samen genieten van de rust. Voor de feestdagen en met alles wat er was gebeurd, was het wel even fijn om dat te hebben. Zeker met de vooruitzichten die Naylene had. Ze wist dat de eerste weken in het nieuwe jaar flink aanpoten werd, omdat een belangrijke zaak op haar aan het wachten was.
Vandaag ging echter niet over werk, maar juist om de rust. Om twee vriendinnen die met elkaar weg waren. Naylene had misschien nooit gedacht dat ze hier zou zitten met Linn. Ze vond het echter prettig dat de vrouw haar vriendin was geworden. Omdat ze zo van elkaar verschilden, leerden ze alleen maar dingen van elkaar. Kwamen ze op plaatsen zoals deze.
“Ik zou er geen probleem mee hebben om dit vaker te doen.” Naylene liet zichzelf nog iets verder in het water zakken. Ze vond het heerlijk. Op het moment zaten ze op een plaats van het gebouw waar geen zonlicht binnen scheen, maar dat zorgde alleen maar voor rust. Zelfs onderwater had Naylene kalme muziek gehoord. Zeker in navolging van de massage die Linn had geregeld, voelde ze de kalmte door heel haar lichaam.
“Dat moeten we eigenlijk ook. Het is helemaal niet verkeerd om eens per maand of twee maanden zoiets te doen. Zeker met de drukke schema’s die ons eigenlijk leven.” Naylene was het wel eens met Linn, ze wist niet of ze het voor elkaar zouden krijgen om dit vaker te doen. Maar het voornemen was in ieder geval goed en ze hadden nog de hele dag om te genieten van alles wat de welness te bieden had. Ze zouden vast nog wel kijken naar de verschillende sauna’s, baden en al het andere wat er aan zat te komen.
“Ash vindt de massage vast super interessant.” Naylene had er nog nooit van gehoord, maar wat de vrouw aan haar uit had gelegd, had goed geklonken. Zeker toen ze er eenmaal had gelegen. Ze wist niet of het iets met haar chakra’s had gedaan en of ze daar zo in geloofde, maar ze stond er open genoeg voor om het over haar heen te laten komen.
“En over Ash gesproken.” Ging Naylene verder, omdat ze een beetje het idee had gehad dat ze Linn haar zin af had gekapt. “Ik weet zeker dat hij je wel waardeert.” In het begin had Ashton zeker zijn twijfels gehad bij Linn, zeker als het ging om de relatie die ze met Calum had. Ondertussen leek Ashton ook wel in te zien dat de twee goed bij elkaar pasten. Dat Linn juist heel er goed haar best deed om Calum de ruimte te geven die hij nodig had. Haar bedankje aan Naylene zei daar wel genoeg over.
“Ik denk dat hij het in jouw geval soms moeilijk vindt om toe te geven dat hij fout. Juist omdat jullie zo op elkaar lijken in sommige dingen?” Naylene wist maar al te goed dat Linn het ook wist. Het was waarschijnlijk de reden waarom zij het zelf met Linn en Ash kon vinden en hetzelfde gold voor Calum. De twee verschilden ook heel veel van elkaar, maar bij de meeste dingen konden ze nogal botsen, dat staken ze dan beiden, vooral Ashton, niet onder banken.
“Maar hij was zeker blij om te horen dat Calum met jou had gepraat en wist dat hij zich al beter in zijn vel zat.” Naylene had het zelf ook wel naar gevonden om Calum op die manier over zichzelf te horen praten. Hij had zoveel in zich en er waren juist mensen die dat geweldig vonden. In Naylene haar ogen zou iedereen zich gelukkig mogen prijzen met een vriend als Calum. Dat hij op dat moment niet zo over zichzelf had kunnen denken, was zwaar. Helemaal omdat hij er daarna zelf doorheen had gemoeten.
“Dat is fijn om te horen. Het is ook niet zo dat we echt niet met elkaar kunnen.” Naylene wist ook wel dat er geen haat tussen die twee zaten. Ze zouden echter nooit echt de beste vrienden worden.
“Hij is soms gewoon zo…” Linn gebaarde met haar handen, ten teken alsof er iets explodeerde, waardoor Naylene moest wachten.
“Much.” Probeerde Naylene af te maken. Ze wist niet eens of het het juiste woord was. Want zo voelde ze het een beetje. Het was niet te veel, maar het was wel heel Ashton.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld