Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever
Demish
Internationale ster



Michael.

Ik wist ook niet zo goed wat ik nog moest vertellen aan iemand die mij al een beetje kende? Het was echt belachelijk hoeveel er op het internet stond! Zelfs wie mijn vriendinnetjes waren geweest toen ik een jaar of zestien was geweest! Ik snapte echt niet hoe mensen daar allemaal achter konden komen, maar het kon blijkbaar wel en daardoor was het lastig om nog iets te vertellen over jezelf, terwijl het meeste al open en bloot op het internet stond! Nu wist ik ook wel dat Edyn lang niet alles over me wist. Misschien dat ze zo nu en dan wat mee had gekregen van Rosa, maar meer dan dat was het ook niet? Toch had ik er niet veel voor gevoeld om te vertellen dat ik mijn haar vaak verfde en dat ik van pizza hield. Dat waren toch ook wel een beetje de standaard dingen. Dit waren tenminste dingen die iemand niet zo snel zei? Ik doelde er echt niet op dat Edyn nu precies hetzelfde zou vertellen als wat ik had gedaan, maar het was wel wat interessanter dan de standaard onderwerpen? Al wilde ik ook best naar Edyn luisteren terwijl ze vertelde wat haar favoriete kleur was en wat ze graag at, of welke films ze leuk vond. Dat kon soms ook heel interessant zijn? Al was dat meer iets voor een relatie. Niet dat ik het erg zou vinden om eindelijk weer een relatie te krijgen, want dat was al een hele tijd geleden! Soms had je gewoon de behoefte aan iemand naast je. Zeker nu Ashton het toch wel goed leek te kunnen vinden met een meisje dat hij had ontmoet. Ik had haar zelf nog niet gezien, maar als Ashton haar leuk vond, was ze vast ook wel leuk? Ik glimlachte toen Edyn moest lachen. Ze had een leuke lach! Ze kreeg er een heel schattig gezichtje van? Dat was niet verkeerd om te denken, toch? ‘Misschien. Misschien ook niet,’ zei ik grijnzend en ik haalde mijn voeten van de grond, zodat ik rond begon te draaien. Ik kneep mijn ogen dicht, aangezien ik anders meteen misselijk zou worden! Ik voelde hoe ik langzamer begon te gaan en uiteindelijk draaide de kettingen nog een paar keer in elkaar, maar ze draaiden al snel terug. Ik opende mijn ogen weer en knipperde een paar keer. ‘Oké, dat was geen goed idee.’ Alles draaide! Echt alles! Zelfs Edyn! Die het overigens wel goed had gehad. Misschien had ik er wel een klein beetje op gedoeld, maar het was niet heel erg bewust gegaan? Het was niet zo dat ik het had gezegd omdat ik iets voor elkaar wilde krijgen! Ik zou het echter niet erg vinden als het wel zou gebeuren! Ik knipperde nog een paar keer en de wereld leek langzaamaan minder rond te draaien. Dat was maar goed ook, want Edyn begon over haarzelf te vertellen en het was wel belangrijk dat ik daar iets van mee zou krijgen! Ze wilde duidelijk geen onenightstand, want dat had ze net wel duidelijk benadrukt. Ze had het er niet zo op. Ik kon nu wel zeggen dat ik haar ideeën daar over zou kunnen veranderen, maar iets in me zei me dat ik dat beter niet kon doen. Waarschijnlijk zou ze het niet echt waarderen. ‘Dus, baseball?’ vroeg ik aan Edyn, aangezien we het toch niet over dat laatste zouden hebben en ik had geen zin om over school te praten? Ze was er slecht in geweest, maar dat vond ik niet belangrijk? Ik was ook niet altijd de beste geweest! ‘Dat is toch gewoon honkbal? Of is dit weer iets Amerikaans en speciaals, dat het anders heet?’ Volgens mij was het gewoon honkbal! Ik had echter nog nooit een meisje honkbal zien spelen? Al gebeurde het vast wel. Je had ook vrouwenteams bij voetbal? Dus wie weet hadden ze dat ook wel bij honkbal! Of ze had voor een honkbalteam gecheerd, dat kon natuurlijk ook nog!

 

Elysium
Internationale ster



Edyn.
Het was tenminste iets! Ik snapte ook wel dat Michael het niet geweldig vond om over zichzelf te praten, als hij dat al bijna iedere dag moest doen. Iets wat volgens mij nog best wel vervelend kon gaan worden? Toch hoorden dat soort dingen er ook wel weer meer. Er waren heel erg veel meiden die meer over die jongens wilden weten! Rosa deed er echt alles aan, ze kocht bladen, las dingen op internet, keek heel erg veel interviews! Wat betekende dat Michael dus vaak genoeg moest vertellen over zichzelf. Dit was echter op een hele andere manier? Ik wilde hem gewoon beter leren kennen! Het was niet omdat ik hem al tijden geweldig vond en ik alle feitjes moest weten? Ik vond het wel fijn dat hij ook iets had gedeeld. Ik vroeg me echter wel af of we elkaar na vanavond nog zouden zien. Ik vond het tot nu toe echt heel erg leuk en ik zou het niet erg vinden om hem nog een keer te zien. Iets wat alleen niet heel erg makkelijk ging. Michael was hier vast niet heel erg lang en ik had gewoon heel weinig vrije dagen. We konden in ieder geval nummers uitwisselen, ik vond het tot nu toe in ieder geval leuk genoeg! Ondanks dat ik dingen deed, die ik normaal niet zou doen. Het was wel echt leuk om op een schommel te zitten. Uiteindelijk was het niet heel erg veel anders dan op de stoep zitten. Het zat misschien zelfs wel comfortabeler! Praten was zo ook best wel makkelijk! Het was hier toch rustig, wat ook wel heel erg fijn was. Overdag kwam ik echt niet voor mijn rust op een speeltuin. Het was altijd wel druk en een paar kinderen konden samen al heel wat lawaai maken. Ze mochten van mij lawaai maken, als ze maar plezier hadden. Al was het niet altijd alleen maar plezier! Sommige dingen konden ook niet, dus ik moest ook wel streng zijn. Iets waar ik wel een goede balans in had gevonden volgens mij. Ze hadden geen hekel aan me, maar ze luisterden wel echt naar me als ik ze iets vroeg. Ik hoefde echt niet iedere keer mijn stem te verheffen, maar het gebeurde wel eens? Ik besloot maar niet meer op de woorden van Michael in te gaan. Ik wist niet echt wat hij er mee had bedoeld, maar het zou toch niet gaan gebeuren. Ik zou niet zeggen dat ik nooit seks met hem zou kunnen hebben. Hij zag er goed uit en hij was leuk in omgang, dus waarom niet? Maar daarvoor moest er toch al wel iets meer zitten. Eén avondje gezellig praten was niet genoeg om ook maar één keer seks te hebben. Het was gewoon niets voor mij? "Natuurlijk was dat geen goed idee." Hij had net toch best wel wat chips gehad en ook nog eens wat drinken en nu draaide hij rond! Het was geen wonder dat hij zich nu misselijk voelde! Van dat soort dingen had ik nog wel verstand van. Ik knikte "Baseball." Ik vond het echt heel erg leuk, maar dat was ook wel een beetje omdat ik het vanaf kleins af aan al had gedaan. Het zat een beetje in de familie. Ik beoefende de sport niet echt, maar mijn vader had ons vaak genoeg meegenomen om een paar balletjes te slaan en ondertussen waren we toch met genoeg om een klein wedstrijdje te spelen! Zelfs Rhi vond het best leuk om te doen volgens mij. In het begin had ze er een beetje knorrig bij gestaan, maar ondertussen gaf ze die bal ook heel wat flinke klappen. "Gewoon baseball? Ik weet niet of er verschil is." Dat wist ik echt niet! Zoveel wist ik nou ook weer niet over taal? "Is er nog een sport die jij leuk vindt?" Misschien moest ik hem maar meer gaan vragen, dan kwam ik iets beter dingen over hem te weten? 

Demish
Internationale ster



Michael.

Het was wel duidelijk dat het niks zou worden vanavond! Dat was echter geen reden om nu op te staan en weg te lopen? Edyn was wel een heel erg leuk meisje en ze deed wel haar best om mij beter te leren kennen, dus ik vond dat ik hetzelfde bij haar moest doen! Seks was echt geen reden om het meteen allemaal af te blazen, toch? Ik kon net zo goed weer terug gaan en een ander meisje zoeken, maar ik vond Edyn gewoon leuk? Ze was grappig en best interessant. Ik betwijfelde of ik hier ooit meer inspiratie van zou krijgen, maar dat hoefde ook niet meteen? We waren gewoon even weg gegaan in de hoop dat het zou helpen, maar we wisten allemaal wel dat je dat soort dingen niet kon forceren. Inspiratie kwam als je het had! Dat soort dingen gebeurden gewoon, daar viel weinig aan te doen! Misschien dat ik morgen wel iets zou kunnen schrijven, maar het was ook niet erg als dat niet zo was? Het was immers niet zo dat we echt druk hadden gezet achter het volgende album. Natuurlijk wilden we onze nieuwe muziek snel aan de fans en de rest van de wereld laten horen, maar we wisten ook wel dat er geen goede muziek zou komen als we een deadline op zouden zetten en liedjes zouden forceren. Het kwam wel. Het zou natuurlijk mooi zijn als er dit jaar nog iets nieuws uit zou komen en daar deden we ook echt ons best voor, maar we konden nu ook nog niet zeggen of dat in september zou gebeuren of pas in november! Dat soort dingen bepaalden we meestal pas later, als we ook echt een selectie hadden gemaakt van de liedjes die we hadden opgenomen! Dat laatste stond binnenkort wel op het programma en daar had ik echt heel erg veel zin in! Ik vond het leuk om liedjes op te nemen, want het uiteindelijke resultaat was vaak heel erg gaaf! Dan viel alles gewoon op zijn plaats en dan hoorde je opeens hoe het liedje al die tijd al had moeten klinken. Het was echt heel gaaf om iets te horen wat iemand in zijn hoofd had bedacht! Het was een speciaal iets en ik vond het mooi dat ik daar deel van uit mocht maken? Soms met het bedenken en mee schrijven, maar soms had ik niks te maken met het hele liedje! ‘Hoe kun je nou niet het verschil weten als je zo van Baseball houdt?’ vroeg ik lachend aan Edyn. Ze leek het echt niet te weten! Maar misschien was het ook wel een domme vraag van mij geweest? Dan was het logisch dat ze geen idee had waar ik het over had! Dus dan was het allemaal mijn schuld. Het was ook niet heel erg als ze iets niet wist? Je kon niet alles weten! Dat was gewoon onmogelijk! Niemand wist alles, zelfs niet de mensen die dachten dat ze alles wisten! ‘Maar dan was je dus een cheerleader en je speelde baseball?’ vroeg ik nieuwsgierig, ondanks dat ik nog wel een beetje misselijk was van wat ik net had gedaan. Ik pakte een flesje cola, aangezien dat nog wel eens kon helpen? Ik nam voorzichtig een paar slokken en klemde het vervolgens tussen mijn benen, zodat ik daarna niet meer zou hoeven te bukken om mijn drinken te pakken. Ik keek weer naar Edyn en glimlachte. Ze was gewoon leuk? Ik kon om haar lachen en het was gezellig! Dus het maakte me niet heel erg veel uit dat er vanavond niks zou gebeuren. Dat was wel mijn insteek geweest, maar ik zou ook wel genoegen willen nemen met haar nummer? Misschien dat ze die wel aan me zou willen geven! We waren nu toch nog zeker een maand in Los Angeles, dus we zouden vast nog wel een keer af kunnen spreken! Als ze dat tenminste zou willen, maar daar hoopte ik wel op! 

Elysium
Internationale ster



Edyn.
Ik vond het toch best wel leuk om hier te zitten. Ik had totaal niet verwacht dat ik vanavond überhaupt iets zou gaan doen. Ik was van plan geweest om gewoon bij mijn ouders te blijven slapen. Het was daar altijd zo gezellig! Het avondeten alleen al! Het was heel anders om met z’n achten aan tafel te zitten, dan met vier! Dat was de helft! Nou was Rhi er ook vaak niet, waardoor we dan met z’n zevenen aan tafel zaten! Al kwam het ook nog wel eens voor dat mijn broers ook kwamen! Dan waren we met tien. Het klonk veel, maar ik was niet anders gewend? Vanaf kleins af aan was het al best wel druk thuis geweest en ik vond het juist gezellig! Ik had altijd iemand gehad om iets mee te doen, nog steeds! Het maakte niets uit dat de kinderen wat jonger waren dan ik was, ik vond het leuk om met hen in de woonkamer te zitten en een spelletje te spelen! En de enkele keren dat we met het hele gezin weggingen, waren gewoon heel erg leuk! Baseballen was gewoon iets geworden wat met z’n allen deden. Mijn vader had mijn broers vroeger al vaak genoeg meegenomen naar een wedstrijd en ze hadden later ook wel een balletje geslagen. Toen ik oud genoeg was geweest, had ik dat ook gedaan! Nu ging echt iedereen wel eens mee en het was gewoon een dingetje! Voor ons was ergens op een veldje Baseballen gewoon een dagje weg. Er waren gewoon iets te veel kinderen om echt een dag weg te gaan naar bijvoorbeeld een pretpark! Een dagje naar het strand was altijd al een hele onderneming geweest, terwijl we er niet eens heel erg ver vandaan woonden! Vakanties waren al helemaal wat geweest, als er genoeg geld over was geweest, waren we ergens buiten de stad gaan kamperen, iets wat ook heel erg leuk was geweest! Het was echter heel erg anders dan wat de meeste van mijn vriendinnen hadden gedaan. Achteraf maakte dat niet zo heel erg veel uit, maar toen had ik dat soms heel erg gevonden! "Weet ik veel!?" Bracht ik lachend uit. "Ik houd me bezig met de sport, niet met hoe het ergens anders wel of niet heet?" Ik wist het echt niet! Was dat erg? Ik wist niet eens wat het verschil was, wat vast gek was als ik de sport wel eens speelde! "Ik heb nooit echt in een team gespeeld? We doen het vaak met de familie." Ik vond niet dat het iets weg nam of ik het leuk vond of niet. Ik had nooit in een echt team gespeeld, maar dat hoefde toch ook niet om het leuk te vinden! Er waren ook genoeg mensen die van football hielden, maar nog nooit op een veld hadden gestaan! Ik wist de spelregels tenminste en ik kon toch wel redelijk slaan! Maar ook best wel goed vangen? Michael nam een slokje van de cola, wat wel heel erg slim was met misselijkheid! Vroeger had ik dat ook altijd gekregen, cola en iets zouts, want dat had geholpen. En als kind kon je daar niet over klagen? "Gaat het al iets beter?" Anders moest hij even rustig aan zitten op een bankje, of desnoods op de grond! Het kon ook altijd helpen om je hoofd zo ver mogelijk naar beneden te doen. "Oooh ik weet nog iets!" Het ging er nu toch wel om dat we elkaar nutteloze feitjes vertelden, dan wist ik er nog wel eentje? Misschien praatte ik wel echt veel over mezelf, maar ik wilde dit gesprek wel een beetje lopende houden. Niet dat we hier ineens ongemakkelijk zouden zitten! Daarbij vond Michael het zo niet erg om ook nog iets meer over zichzelf te vertellen. "Ik wilde vroeger echt heel erg graag een zeemeermin zijn, echt heel erg graag." Iets wat mensen heel erg vreemd hadden gevonden, want de meeste meiden hadden een prinses willen zijn! Ariël was ook een prinses?!

 

Demish
Internationale ster



Michael.

Volgens mij was baseball en honkbal wel echt hetzelfde? Gewoon een andere benaming! Edyn wist het echter niet, maar dat was ergens best wel grappig? Ze speelde het wel, dus eigenlijk zou ze het ook wel moeten weten? Aan de andere kant, dat hoorde ik ook niet van haar te verwachten! Ik vergat ook wel eens dingen en soms wist ik iets ook niet? Een mens kon ook niet alles weten in zijn of haar leven! Het was ook veel belangrijker dat Edyn er goed in was! Want je speelde toch wel een spelletje om te winnen! Ik wist ook wel dat het er om ging dat je mee deed en dat het niet echt uit maakte of je zou winnen of verliezen, maar ik vond dat het er wel een beetje toe deed? Je speelde toch om te winnen!? Ik deed dat in ieder geval wel als ik bezig was met gamen en ik wist zeker dat Edyn ook wel wilde winnen als ze bezig was? Dat leek me in ieder geval van wel! ‘Het maakt ook niet uit. Je speelt gewoon baseball,’ zei ik lachend. Als ze het maar speelde! Dat was toch wel het belangrijkste? En blijkbaar deed ze het met haar familie! Dus ook met Rhi! Ik wist niet of ik in de buurt wilde komen van Rhi als ze een knuppel bij zich had. Ze was misschien wel heel leuk, maar ze was net niet heel aardig geweest en ze kwam nou niet echt als iemand over die ruzies op zou lossen met woorden. Eerder met die knuppel! ‘Hoe zit dat eigenlijk met die familie? Zijn er veel verschillende pleegkinderen?’ Misschien wel! Misschien was Edyn wel de enige die echt van haar ouders was? Je wist nooit wat voor verhaal er achter mensen zat! Iets wat ik toch wel heel interessant vond! Iedereen had weer een ander verhaal en ik was toch wel heel nieuwsgierig naar dat van Edyn! Ik knikte toen ze vroeg of het weer ging. Dat was wel een hele lieve vraag? Het was niet echt een vraag die we vaak te horen kregen. Misschien wel uit beleefdheid, maar ook omdat mensen dat dan aan ons moesten vragen. Edyn vroeg het omdat ze het duidelijk niet leuk vond dat ik misselijk was, wat alleen maar heel erg lief was? ‘Het gaat weer, dankjewel,’ zei ik glimlachend. Ik moest alleen niet meer ronddraaien, maar dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken! Daar werd je gewoon heel erg misselijk van. Ik deed gewoon dingen wat eerder dan dat ik nadacht, maar daar was niks mis mee? Soms was het juist heel erg goed om te doen! Soms ook niet, maar dan hield iemand me vaak wel tegen. En het was niet zo dat ik vroeger nooit rond had gedraaid op een schommel? Ieder kind deed dat toch wel? Ik had het in ieder geval altijd gedaan en het was ook heel erg leuk om te doen! Ik begon langzaam weer heen en weer te schommelen, maar stopte al snel toen Edyn zei dat ze nog iets wist. Ze had vroeger een zeemeermin willen worden! Dat was echt heel erg schattig! De meeste meisjes riepen toch wel dat ze prinses wilden worden, maar Edyn had een zeemeermin willen worden! Ik zag het al wel voor me. Een kleine Edyn die vast altijd in bad wilde, want een zeemeermin hoorde toch echt in het water! ‘Dat is echt heel schattig. Je hebt er het haar voor.’ Ze had heel erg lang haar en ik vond het ook wel heel mooi? Iets wat zeemeerminnen volgens mij altijd wel hadden! Al werden zeemeerminnen sowieso wel beschreven als mooie wezens. Ze waren alleen niet zo heel vriendelijk en zeker niet voor mannen! Al had Edyn vast een ander soort zeemeermin willen zijn. Eentje die zong en vriendjes was met een krab, want die had je natuurlijk ook!

Elysium
Internationale ster



Edyn.
Zoveel maakte het toch ook niet uit dat ik niet wist wat honkbal precies was? Of dat er misschien een verschil zat tussen baseball? Het maakte mij namelijk echt niets uit hoe ze het noemden! Ik vond het spel leuk en daar ging het uiteindelijk wel om! We hadden het altijd heel erg leuk als we gingen kijken en het spelen was eigenlijk nog veel leuker. Het was iets wat we echt samen deden en iedereen werd aangestoken. Natuurlijk was het niet heel makkelijk als er jongere kinderen bij waren, om dan echt een wedstrijdje te spelen! Die hadden toch echt wel wat minder kracht en die zouden ook geen harde bal normaal kunnen vangen! Dat deed pijn! Zeker als het op de verkeerde plek terecht kwam. Het was geen veilige sport, maar dat was helemaal niets? Bij elke sport kon er wel iets gebeuren waardoor je pijn had! Maar om het dan nou niet meer te gaan doen? Bij cheerleaden had ik vaak genoeg spierpijn gehad en ook wel een blessures? Ik glimlachte toen Michael over mijn familie vroeg. Dat was gewoon heel erg lief om te doen! Sommige mensen wilden daar echt niets over horen, omdat ze dachten dat er heel erg veel gezeur kwam. Dat was echt niet zo! Iedereen had wel iets meegemaakt waardoor ze uiteindelijk niet meer thuis konden wonen. Vaak was hun woonomgeving gewoon niet goed genoeg geweest! Iets wat er natuurlijk wel in hakte. Ze hadden allemaal verhalen en als ze die kwijt wilden mochten ze dat altijd doen. Maar onze taak was niet om dat allemaal uit hen te halen, maar juist voor te zorgen dat ze een plaats hadden die voor hun als een veilige haven voelde. Om hen echt een familie te geven! "Naast Rhi, heb ik nog twee pleegzusjes en twee pleegbroertjes. En ik heb nog twee oudere broers." Het leek me wel dat Michael er uit kon halen dat het mijn biologische broers waren. Ik vond het raar om onderscheid tussen hen allemaal te maken! Ik hield van ze allemaal! Evenveel! Er was echt niet iemand die ik voor trok, omdat we hetzelfde DNA hadden. Daar was toch niet veel van te zien! We leken misschien iets meer op elkaar, maar zoveel maakte dat toch niets uit? Voor mij voelde ze allemaal als mijn broers en zussen! Ik streek door mijn haar, ik had zeemeerminnenhaar volgens Michael! Dat was echt heel erg leuk om te horen! Vroeger zou ik dat echt helemaal hebben gevonden en nu vond ik het ook heel erg lief! Het was niet een standaard complimentje? Juist niet! Maar het was heel erg fijn om te horen. "Dankjewel." Zei ik glimlachend. Daar mocht ik hem best voor bedanken toch? Het was lief dat hij het had gezegd! Hij had me in ieder geval niet uitgelachen, wat vast genoeg mensen wel zouden hebben gedaan. Dat hadden de kinderen vroeger ook gedaan! Ze waren echt heel erg gemeen geweest? Op een gegeven moment hadden ze gewoon gezegd dat ik nooit een zeemeermin zou worden! Ik was echt helemaal van streek geweest toen ze daar over waren begonnen? Want ik had het heel erg graag willen worden! Zij hadden prinsessen willen zijn, dat was net zo onrealistisch! Ik haalde mijn mobiel uit mijn broekzak omdat ik toch wel benieuwd was hoe laat het precies was. Ik schrok er een beetje van toen ik zag dat het al half 1 was! Het was al best wel laat! Ik was ook best wel aan de late kant naar de bar gegaan, maar alsnog! Half 1! Ik moest morgen wel tegen acht uur opstaan omdat Eve dan wakker zou zijn. "Ik denk dat ik beter naar huis kan gaan. Het is al half 1. Kan ik jou een lift geven?" Dan duurde het wat langer, maar dat maakte niets uit. Hij had geen rijbewijs en een taxi zoeken was hier niet te doen! Dus dan zou hij er al eentje moeten bellen. Dan kon ik hem net zo goed even brengen? 

Demish
Internationale ster



Michael.

Het leek me dat Edyn een meisje was dat van veel verschillende dingen hield! Ze had al aangegeven dat ze een cheerleader was geweest, maar blijkbaar vond ze baseball ook heel erg leuk om te doen! Ze deed het dan wel met haar familie, maar dat maakte het niet minder goed? Misschien was ze er wel heel erg goed in, net zoals de rest van haar familie? Volgens mij was ze ook nog eens heel erg zorgzaam, want ze was een nanny! Ze zorgde voor drie andere kinderen, die ze een jaar geleden misschien niet eens had gekend! Ik vond dat wel heel erg knap, want het was lastig om voor kinderen te zorgen? Zeker als je zelf helemaal nog niet zou oud was en Edyn was net zo oud als ik! Dat betekende dat ze eigenlijk nog niet aan kinderen moest denken! Al was dit natuurlijk wel weer anders dan een eigen kind! Het ging er eigenlijk ook helemaal niet om wat ik er van vond, maar wat Edyn er van vond! Als zij het leuk vond om te doen, was dat goed! Ik vond het juist ook wel weer bij Edyn passen. Ze was heel lief? Ze had me net gevraagd of het wel weer ging! Ik was alleen maar een beetje misselijk geweest van al dat gedraai, wat mijn eigen schuld was geweest. Ze had me er ook om uit kunnen lachen, maar in plaats daarvan was ze juist heel erg lief geweest en had ze me gevraagd of ik me nog wel goed voelde! Alleen daardoor al zag ik haar wel als een persoon die echt een nanny was! Het plaatje klopte gewoon! ‘Dus met Rhi nog vier pleegbroertjes en zusjes, dus dat is vijf, en dan nog twee broers en jou er bij, dat zijn acht kinderen!’ riep ik verbaasd uit. Acht! Vijf pleegkinderen en drie biologische kinderen! Tenminste, ik ging daar maar vanuit, anders had Edyn ook wel gezegd dat ze pleegbroers waren in plaats van gewoon “broers”! Maar alsnog! Acht! Dat was echt heel erg veel! Dan kwamen er ook nog twee ouders bij! Dan was dat huis vast echt heel vol? Of ze zouden in een heel groot huis moeten wonen! ‘Woont iedereen nog thuis? Ik bedoel, jij bent een nanny, dus je bent daar vast bijna nooit, maar de rest?’ Dan waren daar alsnog negen mensen! Dat was echt heel erg veel! Al vond ik het ook wel weer heel erg mooi dat haar ouders dus vijf kinderen op hadden willen vangen! Dat was echt heel erg mooi om te doen! Die kinderen hadden misschien wel heel wat achter de rug en nu hadden ze in ieder geval een mooie en warme plek waar ze op konden groeien! Tenminste, als de ouders van Edyn een beetje op haar leken, dan kon het haast niet anders dat ze een hele mooie plek hadden gecreëerd voor alle kinderen die daar nu woonden, of misschien al wel hadden gewoond. ‘Half één? De nacht begint pas!’ sputterde ik tegen, maar het was wel duidelijk dat Edyn echt graag naar huis wilde. Ze bood me ook nog eens een lift aan, die ik waarschijnlijk wel kon gebruiken! Dus dan zat er niet heel erg veel anders op dan terug gaan? Ik wist ook niet waar Luke was en iets in me zei me dat het niet heel goed zou gaan als ik nu in mijn eentje opzoek zou gaan naar die jongen! ‘Ik ga mee, maar op één voorwaarde, Edyn. Ik wil op de achterkant zitten en schreeuwen!’ Dat wilde ik dan toch wel heel erg graag doen! Ik kwam overeind en pakte de spullen van de grond, aangezien we nog een hoop chips en drinken hadden. ‘Misschien is dit wel een smoes en moet je op tijd terug naar de zee, omdat je anders veranderd in een zeemeermin,’ zei ik grijnzend. Half één was echt niet heel erg laat! Al snapte ik ook wel dat ze op tijd naar huis wilde.

Elysium
Internationale ster



Edyn.
We hadden een groot gezin, maar dat vond ik juist wel fijn! We waren met z’n tienen als het op het drukste thuis was. Ik vond het heel erg gezellig. Er was altijd wel iemand die met je wilden praten, het maakte echt niets uit waar het gesprek over ging. De leeftijden liepen dan wel helemaal uiteen, maar ik kon het net zo leuk hebben met een vijfjarige als met iemand van vierentwintig? Dat was toch wel een beetje de leeftijden waar het op het moment tussen liep. Ergens was het best een raar idee, er zat gewoon bijna twintig jaar tussen! We leken het allemaal niet erg te vinden. Mijn broers vonden het ook prima en ze waren ook vaak genoeg thuis? Dat was gezellig! Michael leek behoorlijk verbaasd te zijn dat we met acht kinderen waren. Het was ook wel veel! Er waren echter wel gezinnen die nog veel groter waren. Acht was een prima getal. Helemaal nu er al een paar van ons het huis uit waren. Volgens mij lieten mijn ouders het hier wel bij. Ik vroeg me wel af hoeveel broers en zussen Michael dan had. Acht was veel, maar één of twee was heel erg normaal? Ik wist haast wel zeker dat ik later een best groot gezin wilde hebben. Ik wist hoe het was! Ik vond het heel erg fijn om met zoveel te zijn. Al was het in mijn ogen niet eens heel erg veel! Mijn ouders hadden er vanaf het begin voor gezorgd dat we allemaal evenveel aandacht hadden gekregen, als we dat hadden gewild. Rhi was nou niet één van ons die zo even bij mijn ouders kwam zitten en praatte over hetgeen wat haar misschien dwars zat. Het hoefde ook niet! Niets hoefde. Al waren er natuurlijk wel altijd genoeg regels geweest, logische regels! Dat wel. Ik schudde mijn hoofd "Nee, mijn broers zijn het huis uit en ik woon zo goed als niet meer thuis inderdaad." Ik was er nog wel, ik had nog een bed en een paar spulletjes, maar meer was het ook niet. Het was niet zo dat ik nog een hele kamer had! Ik vond het niet erg om te delen, helemaal niet met Abby! Ze was een schatje, jong misschien, maar dat maakte niets uit. Ze kwam zo bij mij in bed liggen als ik een keer thuis sliep en volgens mij vond ze het geweldig als ik haar dan voorlas! Of gewoon met haar praatte over wat ze allemaal had gedaan op school die week! Het was wel wat anders dan de kinderen op wie ik paste, dit was echt familie! "Tegen de tijd dat ik slaap is het misschien een keer twee uur?" Als ik thuis was, dan sliep ik echt niet meteen! Al ging ik nu niet naar huis. Ik kon beter meteen door gaan naar het huis waar ik eigenlijk iets meer woonde nu. Wat ook wel thuis was. "Ik moet morgen weer tegen acht uur opstaan." Het was gewoon zo en ik had geen zin om als een of andere slaapdronken idioot door het huis te lopen terwijl ik serieuze dingen moest doen! Eve was een schat, maar ze bleef een klein kindje en ze wilde ook nog wel eens dingen uitproberen? Ik stond op van de schommel. "Ik denk dat we dat wel kunnen regelen, Michael." Zei ik lachend. Niet de hele weg, al lag het er maar net aan waar hij woonde! Het was gewoon niet heel erg verstandig om het te doen als ik behoorlijk hard reed! Ik moest zachtjes giechelen om de woorden van Michael, ze waren leuk om te horen. "Stiekem, maar je mag het aan niemand vertellen!" Ik liep terug naar mijn auto, omdat Michael toch al alle spulletjes had gepakt! Ik opende de auto en kroop naar binnen zodat ik het dak los kon maken. Vervolgens moest ik wel weer naar buiten om hem in de te klappen en vervolgens op de bergen op de plaats waar hij hoorde.   

Demish
Internationale ster



Michael.

Tien mensen in één huis was echt heel erg veel? Ik was misschien niet heel erg veel gewend, aangezien ik altijd met drie in een huis had gewoond, maar bij Ashton waren ze met vier geweest, net zoals bij Calum! Bij Luke zelfs met vijf, maar dat was nog steeds heel erg weinig in vergelijking met tien! Ergens was het wel heel erg mooi dat Edyn haar ouders dit wilden doen? Dat ze kinderen in hun gezin opnamen alsof het hun eigen kinderen waren en volgens mij dacht Edyn er ook wel zo over? Ze had Rhi ook haar zusje genoemd toen ik voor het eerst naar haar had gevraagd! Dus dat betekende toch wel dat ze haar als een zusje zag en dat vond ik wel heel erg lief? Dan leek het toch alsof ze één grote familie waren. Al leek Rhi me nou niet echt het type dat gezellig meedeed aan een spelletjesavond, of iets in die richting. Dat kon ik natuurlijk fout hebben, maar ik zag haar niet zo? Ik zag Edyn nog wel aan de tafel zitten, met een grote doos met puzzels en allerlei andere spelletjes! Misschien kwam dat ook wel weer omdat ze een nanny was! ‘Dus dan zijn er nog vijf kinderen over,’ rekende ik uit. Dat was nog steeds heel erg veel? Edyn was dan wel weg, en haar broers dus ook, maar dan waren Rhi en de anderen er dus nog wel! Dat was nog steeds heel erg veel! Al was het wel echt iets om te bewonderen. Die mensen deden wel echt wat voor de wereld! Dat was toch mooi? Ik vond in ieder geval van wel. Als je iets kon veranderen aan de wereld, dan hoorde je dat ook te doen! Misschien was dit iets kleins, maar ik wist zeker dat het wel heel belangrijk was voor die kinderen! ‘Twee uur is nog steeds niet heel erg laat,’ zei ik lachend. ‘Maar ik zal de zeemeermin niet langer ophouden.’ Als zij wilde gaan, dan zouden we maar gewoon moeten gaan! Als ze inderdaad om acht uur op moest, zou ze niet heel erg veel slaap krijgen en dat was voor haar ook niet heel erg fijn! Ik vond het ook niks als ik niet veel kon slapen. Dan probeerde ik overdag toch nog wel een paar uurtjes te pakken, zodat ik in ieder geval iets meer energie had. Zonder slaap was ik namelijk echt niks! Tenminste, niet als ik naar interviews moest of als ik moest optreden! Al leerde je dat uiteindelijk wel te combineren. Ik volgde Edyn naar de auto en wachtte daar tot ze klaar was met het dak. Het ging echt nog helemaal handmatig! Het was toch wel heel lief van haar dat ik dit mocht doen! Aan het begin had ze het volgens mij best vreemd gevonden, maar nu liet ze het me toch doen en dat zei ook wel wat? Al had ik niet het idee dat ze straks heel hard zou gaan rijden, maar dat was juist de bedoeling! Zodra Edyn klaar was, stapte ik in en legde ik de spullen op één van de stoelen neer. Ik keek even naar mijn schoenen en schopte die maar uit, voordat ik op de bank klom en vervolgens op de rand ging zitten. Dit was echt heel erg cool! We reden misschien nog niet, maar ik vond het echt heel erg cool! ‘Ik zal niemand jouw geheim vertellen, maar alleen maar omdat ik nu dit mag doen. Je moet wel mee schreeuwen!’ Dat moest wel echt! Het was leuk om in je eentje te schreeuwen, maar het zou nog veel leuker zijn als we samen zouden schreeuwen! Al wist ik nog niet zo zeker of Edyn dat wel zou doen, want volgens mij vond ze het ergens toch een beetje vreemd om te doen. Ze moest het maar zien als een soort van cheerleaden! Dan deed ze het vast wel? 

Elysium
Internationale ster



Edyn.
Ik kon me het niet eens voorstellen om minderen mensen in huis te hebben. Er was ook wel een tijdje geweest waarop het minder was geweest. Toch was het dan ook wel eens voor gekomen dat we kinderen voor een paar nachtjes op hadden gevangen. Dat soort dingen gebeurden ook wel, als er een kind iets was overkomen en ze nog zochten naar de goede voogd. Want vaak waren dat soort dingen niet geregeld. Baby’s waren echt geweldig! Abby was ook in onze familie gekomen als baby! Iets wat ik heel erg leuk had gevonden. Baby’s hadden een eigen wereldje, zeker als ze brabbelden! Dat was gewoon heel erg lief om te horen! Abby was nu al weer vijf! Dat soort dingen gingen heel erg snel! Ik wist dat we nu niet meer snel een baby bij in de familie zouden krijgen. Mijn ouders hielden het volgens mij hier bij, wat ook wel logisch was. Abby was vijf, dus die zou nog wel een jaar of twaalf thuis wonen. Dan waren zij toch ook al weer wat ouder! Uiteindelijk kwamen er wel weer baby’s? Mijn broers zouden waarschijnlijk de eersten zijn, maar uiteindelijk wilde ik toch ook wel kinderen. Ik was nu toch wel een beetje aan het leren hoe ik met ze om moest gaan en als ik vond dat het zelf heel erg goed ging. Ik was gek op ze en dat waren zij volgens mij ook wel op mij. Ik knikte, er waren nu nog vijf kinderen over bij mijn ouders thuis. "Heb jij broers of zussen?" Hij leek het echt heel erg veel te vinden, ik snapte het wel want met z’n tienen in huis was veel, maar wel echt gezellig! Ik haalde mijn schouders op, ik vond twee uur best wel laat als ik morgen op tijd op moest staan! Het lag er net aan hoe laat Eve wakker werd. Sue zou er wel voor zorgen dat Rosa en Danny naar school kwamen, maar kleine kinderen sliepen gewoon niet heel erg lang? Ik vond het niet erg! Ik moest alleen even bekijken wat we morgen zouden doen. Er waren zoveel leuke dingen te doen met een klein meisje van drie jaar oud. Zij vond alles ook wel goed. Natuurlijk had ze ook wel eens een mindere dag, maar dat maakte niets uit. Iedereen had dat! Dus waarom zou een driejarige dat niet mogen hebben? Ik stapte in de auto en hield Michael een beetje in de gaten, omdat ik wilde weten wanneer ik kon gaan rijden. Ik vond het wel fijn dat Michael zijn schoenen uit deed, dan werden de bekleding in ieder geval niet vies! Dat vond ik wel belangrijk? Het was misschien van leder en dat kreeg je er wel zo af, maar ik vond het toch geen fijn idee om er echt zand op te hebben. Ik deed mijn gordel om en startte de auto, waarna ik zachtjes optrok. Ik wilde gewoon weten of het goed ging. Ik had dit nog nooit gedaan en het was ergens best wel eng? Het mocht vast niet! Maar dat was niet het ergste, ik wilde niet dat Michael viel waardoor hij allerlei verwondingen kreeg! Volgens mij ging het wel goed en daarom schakelde ik ook verder naar de twee, ik reed alsnog niet heel erg hard, maar ik kon hier nou ook niet vreselijk hard. Ik keek even achterom. "Wat moeten we schreeuwen?" Michael had gezegd dat we moesten schreeuwen en ik wilde best wel mee doen? Het was misschien raar om te doen, maar dat had ik ook gevonden van schommelen! Dat was achteraf ook best wel leuk geweest. Ik vond het sowieso wel leuk met Michael en ik hoopte dat we elkaar na vanavond nog een keer weer zouden zien? Al lag dat er wel een beetje aan hoe lang ze hier precies waren en ik had nou niet echt heel veel tijd. Ik moest het echt doen met mijn vrije donderdagen.  

Demish
Internationale ster



Michael.

Edyn was die drukte duidelijk wel gewend en volgens mij vond ze het ook niet heel erg om al die mensen om haar heen te hebben. Ik vond het ook niet heel erg? Al had ik op sommige momenten wel even de behoefte om ergens alleen te zitten. Ik was dol op mijn vrienden en ik was blij dat we met z’n vieren waren en dit samen konden doen, maar op sommige momenten had ik echt de behoefte om gewoon ergens te zitten en na te denken over alles. Ik was mijn hele leven gewend geweest om alleen te kunnen zijn, omdat er vrijwel nooit iemand thuis was geweest. Geen broers en zussen tenminste. Gelukkig kon ik mijn rust vaak genoeg pakken. Dat deden de anderen ook wel? We hadden vaak allemaal een eigen kamer in het hotel waar we verbleven, als we ergens anders waren, en ook hier in Los Angeles hadden we allemaal een eigen kamer. Iets wat soms wel nodig was? Zeker als één van ons een keer een meisje mee zou nemen. Dan wilde je toch ook niet iemand anders de kamer uit kicken? Dus het was maar goed ook. Niet dat er nu nog iets zou gebeuren tussen mij en Edyn, dat had ze wel duidelijk gemaakt. Het hoefde nog niet meteen te gebeuren? Ik zou al blij zijn als ik haar nummer zou krijgen, maar dat zat er volgens mij wel in? Anders was ze wel heel erg vriendelijk, ze had me immers een lift aangeboden! Dat deed je toch ook niet zomaar? ‘Nee, ik ben enig kind. Ik heb wel een hond? Al is die in Sydney.’ Een hond was natuurlijk niet hetzelfde als een broer of zus, maar een hond was soms wel heel erg fijn? Dan had je gewoon iemand in de buurt die naar je luisterde, iemand die je sowieso niet veroordeelde. Meestal omdat hij er toch geen woord van begreep, maar dan was je in ieder geval je verhaal kwijt en dat was toch ook wel heel erg fijn? Ik vond in ieder geval van wel! Op sommige momenten had je ook helemaal geen mening nodig, maar wilde je gewoon dat het irritante en opgelaten gevoel weg ging, wat dan wel gebeurde? Dus dat was alleen maar goed! Ik ging zelf nog iets beter zitten toen Edyn de motor had gestart. Ze zou echt niet te hard gaan rijden, zeker niet met mij achterop. Als ze verantwoordelijk was, wat ze vast wel was als ze op drie kinderen moest passen, dan zou ze waarschijnlijk niet eens harder gaan rijden dan wat hier toegestaan was! Zo hoorde het ook wel, maar hiervoor was een beetje snelheid wel nodig! ‘Gewoon, schreeuwen! Het maakt niet uit wat!’ riep ik naar Edyn. Je ging toch niet nadenken over wat je wilde gaan schreeuwen? Je schreeuwde gewoon! Dat was het hele punt van dit alles! Het was duidelijk dat Edyn een hoop nadacht over dingen. Iets wat misschien ook wel moest als je constant bezig was met kinderen, maar nu was het alleen ons twee? Ze mocht heus wel even gek doen en misschien iets doen wat niet heel erg logisch was. Dat was eigenlijk hetgeen wat ik de hele dag door deed! Ik keek om me heen en vervolgens naar Edyn, die al weer op de weg lette. Waarschijnlijk zou ze niet veel harder gaan rijden dan wat ze nu deed, maar we gingen hard genoeg om gewoon te schreeuwen! Daarom stak ik mijn handen ook in de lucht en schreeuwde ik: ‘Whoo!’ Het voelde wel echt heel erg gaaf om dit te doen! Om gewoon even niet te denken aan wat er allemaal kon gebeuren en gewoon voor me te kijken. Het zag er echt heel mooi uit! Gewoon alles! ‘Hé, Edyn!’ Ze wist niet eens waar ze heen moest rijden! Dat was misschien wel handig om te weten? Anders zou ik niet eens thuis komen!

Elysium
Internationale ster



Edyn.
Het leek me echt heel erg vreemd om alleen te zijn, om geen broers en zussen te hebben. Zoals Michael duidelijk had. Ergens ook wel weer fijn, omdat je dan geen plaatsje hoefde te zoeken waar je rust kon hebben. Iets wat ik wel eens had moeten doen. Mijn vriendinnen waren nooit zomaar met mij mee naar huis gekomen, omdat het al druk genoeg was geweest. Daarbij hadden ze het ook totaal niet met Rhi kunnen vinden en andersom. Maar er waren ook andere dingen die niet heel erg makkelijk hadden gekund? Als ik een vriendje had gehad, had ik hem echt niet zomaar mee naar huis kunnen nemen om daar mee te doen. Natuurlijk had ik het wel belangrijk gevonden dat hij mijn ouders en mijn broers en zussen had leren kennen. Iets wat ik best wel belangrijk vond? Uiteindelijk had je misschien een relatie met elkaar, maar ik zou het heel erg moeilijk vinden een relatie te hebben met iemand die niet goed bij mijn ouders lag of mijn broers en zussen. Familie was belangrijk, voor mij in ieder geval! Natuurlijk hoefde dat voor Michael niet anders te zijn omdat hij geen broers en zussen had. Misschien dat de band met zijn ouders alleen maar sterker was? Niet dat die van mij niet sterk was, ze moesten gewoon iets meer aandacht verdelen over ons allemaal. "Het lijkt me soms heel erg rustig?" Dat was niet verkeerd! Echt niet! Rust was ook goed! Maar soms kon het misschien ook wel saai worden. "Wat voor hond heb je?" Ik wist niet zo heel erg veel van honden, maar een paar rassen kende ik nog wel. Ik probeerde me een beetje te bedenken wat voor hond ik bij Michael vond passen van wat ik nu van hem had gezien. Niet echt de grootste hond, geen herdershond of zoiets, maar ook niet zo’n klein beestje! Gewoon een middelmaat, die had je vast genoeg? Ik wist er echt niet veel van. Huisdieren gingen bij ons gewoon niet zo heel erg goed? We hadden al een groot gezin, dan ging een hond of een kat erbij gewoon niet zo heel erg goed. Helemaal niet omdat als één van ons iets had gewild, een ander wel een ander huisdier had willen hebben waardoor het hele huis zo een dierentuin was geweest. Ik probeerde zo goed mogelijk op de weg te letten terwijl ik nog nadacht over het schreeuwgedeelte. Het was niet echt iets voor mij om te doen, maar ik wilde nu ook niet diegene zijn die het humeur van Michael omlaag haalde omdat ik niet mee wilde doen. Het was maar wat geschreeuw! Zo erg was dat nou ook weer niet, er waren hier haast geen mensen. Zeker geen mensen die ik kende en over me zouden oordelen? Ik wilde het best wel proberen, maar wat moest je in dit soort gevallen roepen. Volgens Michael maakte het niet uit, maar ik kon ook niet alles gaan roepen! Als ik ineens een dom woord uit riep, kwam het ook zo raar over? Michael leek niet eens een woord uit te roepen! Het leek meer op iets wat we uit hadden geroepen met cheerleaden, dat kon ik wel? "Whooo!" riep ik maar gewoon mee. Het was de bedoeling dat ik mee zou gaan roepen en nu deed ik dat. Iets wat ik ook niet zomaar zou doen, in ieder geval niet uit mezelf! Ik wilde ergens omkijken omdat Michael mijn naam zijn, maar dat was geen goed idee als ik aan het rijden was. "Ja Michael?" Volgens mij waren we weer terug bij het naamding, maar ik vond het wel grappig. Ik was ook wel benieuwd wat hij precies te zeggen had? Tot nu toe waren er wel leuke dingen uit zijn mond gekomen? Ik vond het in ieder geval leuk dat we elkaar hadden leren kennen! Het was beter dan weg worden gestuurd door Rhi en vervolgens thuis zitten en me maar bedenken wat ik er aan kon doen. Michael had me wel echt afgeleid.

Demish
Internationale ster



Michael.

We hadden allemaal een hond, op Calum na. Iets wat hij zelf echt niet leuk vond, hij had het eigenlijk nooit leuk gevonden! Hij was dol op honden en als het aan mij had gelegen, hadden we hem wel een hond kunnen geven voor zijn verjaardag, maar dat was toch wel een beetje onhandig? Die hond zou dan constant bij zijn ouders zitten. Dat was misschien niet verkeerd, maar het zou dan niet echt de hond van Calum zijn! Bij mij was het zo dat mijn hond al een hele tijd bij ons thuis was, al voordat we door waren gebroken en dat was ook zo bij Ashton en Luke ook zo! Die hadden Molly en Indie ook al een hele tijd en daardoor was de band toch weer anders? Al moest iemand dat joch toch een keer een hond geven, want hij rende letterlijk op elk beest af dat vier poten had! Dat was ook niet goed! ‘We hebben een poedel, hij heet Federer.’ Het was een hele lieve hond? Ik snapte niet echt wat mensen tegen poedels hadden! Het was echt niet zo’n vervelend beest als mensen dachten? Aan de andere kant, hij was wel heel anders dan bijvoorbeeld de hond van Luke! Niet dat het erg was, want ik was dol op mijn hond en dat was toch ook wel het belangrijkste! Het was toch altijd fijn om weer thuis te komen en ook even te knuffelen met de hond. Dat was echt het grootste welkom wat je kon krijgen! Natuurlijk was het ook zo dat er veel fans in Sydney stonden te wachten en het was ook weer fijn om mijn familie te zien, maar een hond was altijd zo enthousiast! Alsof je maar een paar uurtjes weg was geweest. Het maakte honden echt helemaal niks uit! Ik glimlachte toen ik Edyn ook mee hoorde gillen, dat was toch wel hetgeen wat ik had willen bereiken! Net had ze het nog een beetje vreemd gevonden, maar misschien was dat ook wel omdat we elkaar niet echt hadden gekend? Nu was het toch al iets beter tussen ons! We hadden in ieder geval wat dingen over elkaar geleerd, zoals dat Edyn een zeemeermin wilde zijn! Of had willen zijn, natuurlijk. Ik vond het wel echt heel erg lief? Dat arme kind was vast heel teleurgesteld geweest toen ze er achter was gekomen dat het echt niet mogelijk was! Dan was prinses misschien nog iets realistischer, maar soms hoefde dromen niet realistisch te zijn? Wij hadden ook nooit gedacht dat onze band meer zou worden dan een dom groepje dat covers op Youtube gooide en keek nu eens waar we waren! We waren veel meer dan dat! We hadden het echt gemaakt en we zouden over ongeveer twee maanden beginnen met onze eigen tour! Een echte, eigen tour! Dat was iets waar we alleen maar van hadden kunnen dromen en nu zou het echt gaan gebeuren! Dus dromen konden best uitkomen? Al bleef een zeemeermin nog wel iets heel anders dan dit! ‘Je weet niet waar je heen rijdt,’ zei ik lachend. Dat wist ze echt niet! Toch reden we wel, dus ik had geen idee waar we heen gingen! Misschien dat ze op automatische ergens heen reed, maar het was wel de bedoeling om mij af te zetten! Tenminste, dat was net nog wel haar bedoeling geweest! ‘Ik woon aan de andere kant van de stad,’ zei ik en daarna noemde ik mijn adres, zodat Edyn in ieder geval wist waar ze moest zijn, als ze het al kende! Deze stad was immers behoorlijk groot! Wij hadden er in de taxi ook wel even over gedaan? Dus het zou Edyn waarschijnlijk ook wel een tijdje kosten om bij ons huis te komen. Dan was het al helemaal lief dat ze me een lift wilde geven! Al mocht ze me ook best ergens anders afzetten, dan zou ik wel een taxi nemen. Ik zou het wel begrijpen als ze het te ver zou vinden. 

Elysium
Internationale ster



De volgende ochtend (:

---

Edyn.
Het was een drukke nacht geworden en dat was niet door Michael gekomen. Ik had hem netjes afgezet bij huis, wat niet eens heel erg ver weg was van waar ik had moeten zijn! Een kwartiertje hoog uit. Iets wat echt meeviel een stad zoals Los Angeles. Ik had gedacht dat ik rustig had kunnen slapen, iets wat niet helemaal zo was gegaan. Rosa was gisteren blijkbaar ziek geworden, ze had echt de hele nacht lopen spoken. Samen met Sue had ik er voor gezorgd dat ze niet helemaal alleen zat. Ze had best vaak moeten overgeven en het ze was gewoon op haar benen aan het zwabberen geweest! Niemand was dan graag alleen! Gelukkig was ze op een gegeven moment weer in slaap gevallen, waardoor ik ook had kunnen slapen. Om acht uur opstaan was echter niet gelukt. Ik had de wekker maar om zeven uur gezet, zodat ik kon zorgen voor Rosa. Danny had wel gewoon naar school gemoeten, waar hij nu ook al wel een tijdje was. Ik wist niet echt hoe ik het ging doen als ik hem weer op moest halen. Ik hoopte dat Rosa tegen die tijd weer zou slapen. Een dertienjarige kon je wel in haar eentje achterlaten in huis, maar het was geen fijn idee als ze zich echt zo slecht voelde!  Het moest wel eventjes en het kwam vast wel goed. Ze lag nu ook weer in bed. Ze had volgens mij net een film gekeken, maar nu was het geluid al weer uit. Ik zou straks wel even kijken wat ik deed met het eten. Ze moest wel iets eten, dus waarschijnlijk werd het soep. Dat viel niet zo heel erg zwaar op de maag als brood of iets anders. Daarbij vond Eve soep ook altijd wel lekker, dus dat kon makkelijk. Vannacht hadden Sue en Rosa me wel even raar aangekeken omdat ik nog terug was gekomen. Uit interesse hadden ze wel willen weten wat ik had gedaan, maar ik had er gewoon niet heel erg eerlijk over kunnen zijn. Rosa had zich niet lekker gevoeld! Dan kon ik haar toch niet vertellen dat ik een paar uur met één van haar idolen door had gebracht. Ergens was het de beste manier om er voor te zorgen dat ze wat vrolijker werd. Al wist ik niet echt wat ik van haar moest verwachten. Ik had het nummer van Michael en iets zei me dat ze die ook heel erg graag wilde hebben. Die kon ik toch niet zomaar geven? Natuurlijk kon ik die niet geven! Daarom had ik het er maar opgegooid dat ik bij Rhi was geweest. In feite was dat niet gelogen? Rosa had ze niet op hoeven winden en Sue had niets gehoord over een jongen, wat alleen maar goed was! Ondanks dat de regel misschien was dat ik geen relatie mocht, waren verhalen over jongens volgens mij niet hetgeen wat ze graag wilde horen. Ik stond in de keuken om te kijken wat we nog precies in huis hadden voor de soep. Ik kon het beste zelf soep maken, want uit een pakje was gewoon veel minder gezond? Uiteindelijk was dat alleen maar zout en best ongezond? Rosa moest er wel beter van worden! "Edyn?" hoorde ik zachtjes achter me en er werd aan mijn broek getrokken, waar ik Eve zag staan. Ik bukte bij haar neer, zodat k goed met haar kon praten. "Rosa gaat zich wel weer beter voelen toch?" Ze was zo lief. Ik tilde haar op. "Rosa gaat zich heel snel beter voelen als we allemaal heel erg lief voor haar zijn. Misschien dat we vanmiddag een film met haar kunnen gaan kijken? Of misschien is het idee dat je een mooie tekening voor haar maakt of iets knutselt, ik denk dat ze dat heel erg fijn vindt." Eve begon enthousiast te knikken en trappelde al met haar beentjes, ten teken dat ze neer moest worden gezet. Ze ging waarschijnlijk iets voor Rosa maken, wat echt lief was!

Demish
Internationale ster



Rhi.

Het was een goede keuze geweest om met Luke mee te gaan, want uiteindelijk hadden we het heel erg leuk gehad samen? We hadden ons prima vermaakt in het motel en uiteindelijk waren we nog een hele tijd bezig geweest met elkaar. Ik had geen idee hoe laat ik precies in slaap was gevallen, maar volgens mij had ik het zeker een uur of drie zien worden. Nu was het iets over negen, wat ik kon zien op de klok die naast het bed stond. Ik kwam langzaam overeind en haalde mijn haren uit mijn gezicht. Ik keek opzij naar Luke, die nog in een diepe slaap leek te zijn. Iets wat ook maar beter was, want ik had geen zin in een hoop geklets en gepraat. Zeker niet als hij door zou hebben dat ik weg zou gaan. Dat was toch iets wat niet altijd iedereen even leuk vond. Al gokte ik dat Luke dat wel zou begrijpen? Alsof dit de eerste keer was dat hij met een meisje naar bed was gegaan? Vast niet! Als hij echt zo bekend was, dan stonden er elke avond vast een hoop meisjes om hem heen. Dan had hij het voor het uitkiezen! Het was dus alleen maar beter dat ik nu weg zou gaan. Ik wist ook niet wat ik hier in godsnaam nog zou moeten doen. Er waren misschien meisjes die nog even dicht tegen de jongen aan zouden kruipen, maar ik zag er nou niet heel erg veel nut in? Wat had je er nou aan? Het was alleen maar ongemakkelijk en ik hoefde ook niet echt tegen Luke aan te kruipen? Eén avondje was genoeg en waarschijnlijk dacht hij er ook wel zo over? Dat kon haast niet anders. Ik zwaaide mijn benen over de rand van het bed en viste mijn kleding bij elkaar, waarna ik het aantrok. Ik pakte mijn schoenen en trok die zo stilletjes mogelijk aan, want ik wilde hem niet wakker maken. Uiteindelijk was ik helemaal aangekleed en kon ik er vandoor. Ik liep naar de deur en keek nog even naar Luke, die gelukkig nog steeds aan het slapen was. Waarschijnlijk zou ik hem nooit meer zien, wat ook maar beter was. Ik had in ieder geval een leuke nacht gehad en hij had ook nog eens voor het motel betaald? Dus ik had me eigenlijk geen betere nacht kunnen wensen? Ik opende de deur en liep naar buiten, waar het nog best fris was. Ik sloot de deur achter me en liep de trap af, waarna ik terug begon te lopen richting de bar. Mijn auto stond daar nog en die wilde ik toch wel heel erg graag hebben! Ondertussen bedacht ik me wat ik nu zou gaan doen. Ik kon terug gaan naar huis, maar ik wilde ook nog met Edyn praten? Ze had zelf nog geroepen dat het gesprek niet over was geweest en ik was wel benieuwd naar wat ze nog meer te zeggen had, of waarvan ze dacht dat ze iets te zeggen had, want uiteindelijk had ze helemaal niks over me te zeggen! De kinderen waar ze oppaste waren vast al naar school, en als ze niet op school waren, maakte het me ook niet heel erg veel uit. Na een stuk of tien minuten kwam ik aan bij de parkeerplaats van de bar en ik liep met een lichte glimlach naar mijn auto. Edyn had het vaak genoemd een barrel genoemd, maar ik was er blij mee? Het was mijn autootje! Ik had er zelf voor gespaard en ik had hem ook nog zelf een beetje op kunnen knappen. Daarnaast reed hij ook nog eens heel erg fijn en kon ik soms in de achterbak slapen, als ik daar behoefte aan had. Ik was gewoon liever alleen dan in dat drukke huis! Zeker als ik mijn dag niet had. Ik stapte in en zocht mijn sleutels op, waarna ik ze in het contact stopte. Na een paar keer lukte het om de auto te starten en reed ik richting Edyn.

 

Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste