Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Vasilissa

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij zag hoe ze met grote ogen de brief las. Liam zag aan haar gezicht dat ze niet wist wat ze moest zeggen. "Het is al goed.." mompelt hij zachtjes. Zelf wist Liam ook niet goed wat hij nou moest. Hij was zo lang bezig geweest met die herinneringen te blokkeren, dat alles werd opgekropt in zijn hoofd. Alles kwam nu weer keihard bij hem aan. Hij staarde een beetje wazig uit zijn ogen, en balt zijn vuisten om de woede kwijt te kunnen. Het helpt een beetje, en langzaam wordt het wat minder. Hij moet zich nu echt onder controle houden. Straks verandert hij nog. Hij merkt dat ze hem aankijkt, en glimlacht zwak.. En nu wist ze het dus... Nu had hij haar zijn grootste geheim verteld. Iets wat hij had gezworen aan zichzelf om nooit aan ook maar iemand te vertellen. Als Kate begint over Malia, bijt hij weer op zijn lip. "Ik weet niet waar ze is.." mompelt hij. Liam zou er alles voor doen om maar te weten te komen hoe het met haar gaat. Ook al is het alleen maar een foto of een briefje. Alles was goed, zolang hij maar wist dat ze oké was. Dat de mensen haar niet weer gevonden hebben, en haar gevangen hebben genomen om zo Liam terug te krijgen. Hij haalt een hand door zijn haar, dat helemaal door de war zat, en keek Kate weer aan.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate
Hier schrok e toch wel van. Ze moesten haar gaan zoeken maar Kate wist ook dat dat geelste gevaarlijk was. " ik ben er voor je.." Zei ze zachtjes en beet weer op haar lip. Daar moest ze echt mee gaan stoppen. " we gaan haar samen zoeken oké, als me beter bent, en voor nu kom mee, je moet je hoofd even aan andere dingen laten denken." Zei ze lief en pakte zijn hand, of hij het nóu wilde of niet ze nam hem mee naar beneden. Carter was weer jagen dus ze waren even met z'n tweetjes, " kom.." Zei ze en ze trok hem voorzichtig mee naar buiten en ging daar op een bankje voor het huis zitten en genoot van het zonnetje dat op het bankje scheen. Ze keek glimlachend naar Liam en wende haar blik af naar de grond. Ze voelde zich wel heel dubbel aangezien Liam en Carter waarschijnlijk heel erg boos zouden worden als ze hoorde dat Kate van de overheid kwam. " ik vind het zo fijn buiten.." Zei Kate en pakte voorzichtig lIam zijn hand, Kate was altijd wel al een beetje van het aanraken geweest maar altijd op een vriendschappelijk manier. Nog nooit had ze echt een vriendje gehad of Iers dergelijks aangezien ze nooit naar buiten mocht van haar ouders. Natuurlijk was Kate wel eens Verliefd geweest of had een enorme crusch gehad op jongens, maar dan altijd vanaf een afstandje. Vanaf de schoolbanken of vanuit het raam. Ze haalde even een hand door haar blonde lokken en ademde nog een keertje goed de frisse buitenlucht in.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Een lach verscheen op zijn gezicht. Liam wist niet hoe, maar op de een of andere manier kon Kate hem toch weer beter laten voelen. Het was net dat hij een beter persoon was, wanneer hij bij haar was. Hij wordt meegetrokken door Kate de trap af, naar buiten. Hij werd op een bankje geduwd, en Kate kwam naast hem zitten. Hij ademde de buitenlucht diep in. Dit deed hem goed, hij voelde zich zo opgesloten daarboven. Maar hij dacht dat het niet zo'n goed idee was als hij ineens naar buiten zou gaan. Straks zouden Kate en Carter nog denken dat hij was weggelopen of ontvoerd was. Hij keek weer rond. Het was zo mooi daarbuiten. Hij had het zo gemist, gewoon om even naar buiten te kunnen. Om even nergens aan te hoeven denken. Gewoon voor zich uit staren naar het uitzicht, en voor de rest niets. Kate pakt zijn hand vast en lacht naar hem. Zijn hard begint harder te kloppen. Is hij nou verliefd? Nee, dit kan niet.. Hij is nog nooit verliefd geweest op iemand. Liam was altijd degene die liefde maar onzin vond. Hij vond het maar afleiding, iets wat alleen maar in films gebeurde. Hij baalde ook altijd wel als een van de jongens uit de wolfpack voor de zoveelste keer weer een vriendin hadden gevonden. Dan moest hij ze weer elke keer klef zien doen enzo. En het was vaak binnen een maand al weer uit, en dan vonden ze zo weer een nieuw meisje. Liam moest er niet aan denken dat hij zo zou zijn. Wat was er dan het nut van? Liam grijnst naar haar. Hij was op dit moment echt gelukkig. Iets wat niet vaak voorkwam bij hem.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate
Gelukkig deed het hem goed, dat zag ze aan hem. Ze nam weer plaats naast hem en keek hem aan. Na een tijdje kwam Carter terug en keek naar de twee. Opeens had Kate geen oog meer voor hem. Alleen maar voor Liam terwijl Liam alleen maar voor problemen had gezorgd. Chagrijnig liep hij naar binnen met nieuwe vondst en liep de keuken in waar hij de konijnen in de gootsteen gooide en zuchtend op de bank ging zitten. Hij ging er nu echt niet bij zitten no way. Hij had Liam gered en zelfs 2 keer. Eerst uit het gebouw en daarna nog met die wond. Voor het eerst in Carter leven was hij eens echt verliefd geworden zo snel. En Liam pakte het van hem aglf. Nee carter haatte Liam op dit moment meer dan ooit.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij zag Carter chagrijnig langslopen. Wat was er met hem aan de hand? "Ik ga even naar Carter" mompelt hij naar Kate, waarna hij naar binnen gaat. "Carter?" riep hij door de kamer. Hij kreeg geen antwoord. Hij liep naar de keuken in de hoop om hem daar te vinden, maar hij was nergens te bekennen. Na even rondgelopen te hebben kwam hij in de woonkamer, en zag Carter op de bank zitten. Hij had nog steeds net zo'n blik in zijn ogen als toenet. En Liam herkende het meteen: haat. "Wat is er?" vraagt hij bezorgd. Was er iets gebeurd toen hij weg in het bos was? Hadden de mensen van het instituut hen weer gevonden? Maar hij kreeg niets van hem terug, en Carter bleef voor zich uit staren. Als hij zo wilde doen dan moest hij dat maar doen. "Nou, dan niet" mompelt hij, en rolt met zijn ogen. Hij probeerde alleen maar te helpen? Hij zucht verstaanbaar en draait zich dan om. Zonder ook nog maar om te kijken loopt hij de trap op naar boven, rechtstreeks naar de kamer waar hij eerder ook lag. Normaal gesproken had die vampier altijd wel wat klaar om te zeggen. Iets sarcastisch of wat bevelen, wat hij dus ook graag deed. Daar was Liam wel achtergekomen toen hij met hem opgesloten zat in die cel. Maar dit keer niet. Er was iets met hem, maar wat, daar kon Liam maar niet op komen. Naja, hij zou er vanzelf wel achterkomen. Even kijkt hij naar zijn kleding. Die zaten ondertussen al helemaal onder bloedvlekken en scheuren.Hij zag er op dit moment meer uit als een zombie dan een weerwolf. Hij kan niet lang meer in deze kleren rond gaan lopen. Hij zag naast het bed een oude houten kast staan. Misschien dat daar wat kleding in zat die hij aan kon doen? Rustig liep hij naar de kast toe, en trekt aan de ringen die aan de kastdeuren vastzitten. Met een hard krakend geluid gaan ze open. Het verbaasde hem dat die kast nog niet uit elkaar was gevallen. Het zag er echt uit alsof het elk moment in kon storten. De kast zat helemaal vol met kleding, maar niet echt zijn stijl. Er lagen allemaal overhemden en nette broeken. Liam was geen zakenman ofzo, en hij zal er ook nooit een worden. Het leek hem veel te saai. Hij graait achterin de kast naar wat comfortabele kleding die hij aan kon doen. Na een paar minuten te hebben gezocht, vind hij onderop een stapel een grijze joggingbroek en een wit t-shirt. Of het zijn maat was wist Liam niet, maar als het groter uitviel vond hij het ook niet erg. Zolang het maar paste, was hij allang blij. Voorzichtig trekt hij zijn shirt uit, hij had nog steeds last van pijnsteken in zijn zij. Zijn broek deed hij ook uit, en begon zich langzaam weer aan te kleden. De joggingbroek zat hem zoals hij al had verwacht wel wijd, maar dat vond hij juist lekker zitten. Even streek hij het witte t-shirt weer glad, en legde zijn oude kleren over een stoel naast de kast. Hij keek even uit het raam, de zon ging al bijna onder. Liam laat zich op het bed vallen, en legt zijn handen onder zijn hoofd. Hij was echt kapot moe geworden. Hij had vannacht dan ook niet geslapen, hij had alleen maar uit het raam lopen staren naar de sterren en het bos. Hij voelt zijn oogleden weer zwaar worden. Liam sluit langzaam zijn ogen en valt na een tijdje in slaap.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate+carter
Kate keek hem na en bleef lekker buiten in het zonnetje zitten. Carter ging binnen helemaal stuk. Toen Liam naar hem toe kwam negeerde hij hem. Deze haat lag echt diep. Hij had hem twee keer gered en liet hem nu lekker alleen. Carter hoorde Liam natuurlijk wel maar reageerde nergens op. Dat kon hij wel goed. Toen Liam eindelijk naar boven was gegaan haalde hij opgelucht adem en liep naar buiten toe naar Kate toe. "Heey..' zei hij lief en nam plaats naast haar op de bank. 'Heyy.' Zei Kate zachtjes en lief terug en opende haar ogen. Carter legde een arm om haar heen. Nouja eerst om de leuning en toen om haar heen. Kate voelde de arm van carter en beet zenuwachtig op haar lip. Voordat ze iets kon zeggen probeerde Carter haar al te zoenen. 'Nee Carter alsjeblieft niet doen. Vrienden oké. .' Zei ze snel en stond op waarna ze naar de keuken. Rende. Carter was het zat. Hij rende de trap op naar de slaapkamer waar hij Liam vond. Het boeide hem niet dat hij sliep en hij pakte Liam bij zijn shirt en duwde hem omhoog. "Ik heb je twee keer gered en nog ben je een egoïstisch hond!' Zei Carter boos. Kate was ondertussen achter hem aangerend en aan het roepen dat hij hem moest los laten. Toen carter niet luisterde veranderde Kate opeens in een demon en liet een krachtsxplpsie los waardoor ze alle twee tegen de muur aan knalde. Oh my God wat had ze gedaan?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij voelt hoe hij vastgegrepen wordt. Zijn ogen gaan moeizaam open, en hij ziet Carter boven zich. "What the hel gast?!" mompelt hij kwaad. Wat denkt die vampier wel niet? "Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan." Altijd was Liam weer degene die het niet goed deed. Carter wist het altijd wel beter. En tot nu toe had hij het van hem gepikt. Maar nu zou hij dat niet meer doen. In zijn ooghoeken zag Liam hoe Kate de kamer binnenkwam. Carter luisterde duidelijk niet naar haar, en ging gewoon door. Liam begint naar hem te grommen. "Als je het ook maar waagt.." sist hij razend. Hij had zich nog nooit zo kwaad gevoeld. Dit was het laatste wat hij van Carter had verwacht. En hij wist niet eens wat hij überhaupt verkeerd had gedaan. Dan voelt hij een enorme kracht, en hij knalt keihard tegen de muur aan. Liam zakt met zijn rug tegen de muur naar beneden, en komt op de grond terecht. "W-wat?" weet hij nog uit te brengen. Was dat... Kate? Hij kijkt in haar ogen, en ziet weer die rode gloed om haar heen. Oh god.. dit is niet goed. "Kate.." Liam probeert op te staan. "beheers je.. het komt allemaal goed" stamelt hij. Wat moest hij anders doen om haar weer kalm te krijgen? Liam had dit nog nooit meegemaakt, en wist niet tot wat ze in staat was. Voorzichtig loopt hij naar haar toe en legt zijn handen op haar wangen. Ze voelde erg warm aan, maar langzaam zag hij de rode gloed weer verdwijnen. Het was aan het werken. "Rustig maar.." mompelt hij zacht om haar gerust te stellen. Ze had hem wel erg laten schrikken.. Hij kijkt weer in haar ogen en glimlacht klein.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate+carter
Een harde knal gevolgd door een andere van zijn lichaam die tegen de muur aan wordt gegooid. Carter valt op de grond en krent zachtjes. Was Kate dit?
Kate ademt zwaarder en er borrelt nog meer boosheid in haar. Ze wil nog een keertje iets doen maar voelt dan twee handen op haar wangen. Ze staart voor zich uit en zakt dan door haar knieën op de grond. Nog steeds staart ze naar voren en voelt zich al rustiger worden. De neiging om nog iets te doen is weg en ze voelt zich minder rood. Na een tijdje heeft ze weer scherp zicht in plaats van wazige vlekken en ziet Liam voor zich. 'Het spijt me." Zegt ze zachtjes en kijkt voorzichtig om zich heen. Carter staat op en gaat naast haar zitten. "Het komt wel goed..' zegt hij zacht. Ze blijft zich richten op Liam en voelt zich helemaal kalmeren. Moe opeens. Heel erg moe werd ze hiervan. Ze leunt naar voren en duikt in de armen van Liam. Wat had ze gedaan?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Kate zakt door haar knieën. Dit was niet goed.. Snel zakt Liam ook door zijn knieën om haar te ondersteunen zodat ze niet valt. "Het is niet erg" fluistert hij tegen haar. Het was haar schuld niet, dit soort dingen gebeurden nou eenmaal soms. Zelf had hij er ook wel eens last van gehad, hij veranderde soms in het bijzijn van anderen. Liam schaamde zich dan vaak een beetje, aangezien hij die mensen flink bang had gemaakt. Maar Kate hoefde zich nergens voor te schamen, hij en Carter wisten hoe het voelde. Kate duikt in zijn armen, en hij slaat zijn armen om haar heen. Gelukkig was ze alweer terugveranderd, anders had hij echt even niet geweten wat hij moest doen. Voorzichtig tilt hij Kate op, en legt haar op het bed. Liam legt de dekens een beetje over haar heen, en gaat dan zitten op de stoel naast het bed. Ze kunnen Kate nog beter niet alleen laten. Wat als zoiets nog een keer gebeurt? Hij kijkt weer naar Kate, die haar ogen gesloten had. Hij zucht even onhoorbaar. Wat was hij opgelucht dat ze weer rustig werd. Ook ademde ze weer wat rustiger, en de rode gloed was verdwenen. Liam wend zijn blik dan weer af en staart een beetje naar de grond.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate en carter
Kate was blij dat ze in het bed was gelegd. Opgelucht sluit ze haar ogen en geeft ze zich over aan de slaap. Carter stond langzaam op en keek naar Kate. Toen naar Liam. Liam was ook veel beter voor haar. Wat deed hij hier in vredesnaam nog? Maar hij kon Kate niet alleen laten. Ze was nu heel vatbaar voor emoties en veranderingen. Carter keek naar Liam en leunde tegen de muur aan. 'We kunnen haar nu niet alleen laten..' begon hij en haalde een hand door zijn haren heen. 'Ik ga jagen pas jij op?' Vroeg hij met zijn armen over elkaar geslagen. Hij liep naar Kate toe en streelde even over haar haren en drukte een lieve kus op haar voorhoofd en liep torn de trap af naar buiten om te gaan jagen. Kate opende na een paar uurtjes haar ogen en keek om zich heen. Had ze gedroomd? Nee helaas was het echt net gebeurd net.. ze wreef in haar gezicht en schaamde zich dood.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij knikt even naar Carter. Dit keer had hij wel gelijk, ze konden haar nu echt niet alleen laten. Niet nu ze hen zo hard nodig had. Dat Carter alwéér ging jagen, dat snapte hij dan niet. Maar misschien moest hij gewoon even alleen zijn. Liam had dat soms ook even nodig. Hij ging even wat beter zitten op de stoel, en pakte het briefje weer uit zijn zak. Hij moest Malia en de wolfpack weer gaan zoeken. Hij had een raar gevoel erover, alsof er echt iets ergs gebeurd was. Maar hij kon het nu niet maken om nu weg te gaan. Kate had hem en Carter nu echt even nodig. Hij kon haar niet in de steek laten.. Liam leest nog een keer het briefje door. Hij kon het soms echt niet geloven dat zijn vader er niet meer was. Het was net alsof hij nog steeds onderdrukt werd door hem. Maar hij ging zich er niet door laten verslaan. "Hij is er niet meer..." mompelt hij bijna onhoorbaar. "Het is allemaal voorbij.." Liam sluit even zijn ogen. Hij moest het gewoon tegen zichzelf blijven zeggen. Zijn vader is er niet meer. Hij is weg, en zal ook nooit meer terugkomen. Liam moest gewoon verder met zijn leven, en niet meer achterom kijken. Maar hoe graag hij zijn verleden ook wilde vergeten, een klein stemmetje in zijn hoofd bleef hem er maar aan herinneren. Elke dag weer. Elke nacht als hij gaat slapen, ziet hij alles weer voor zich. Dit moet echt stoppen. Hij opent zijn ogen weer en kijkt naar Kate, die nu rustig aan het slapen was. Wat was hij blij dat het weer goed met haar ging. Liam vond haar zo schattig als ze sliep. Zelf begon hij ook weer een beetje moe te worden. Carter had hem uit zijn slaap gehaald, de slaap die hij juist zo hard nodig had. Na een half uurtje op Kate gelet te hebben, vielen zijn ogen ook weer dicht. Hij zakte een beetje onderuit in de stoel, en viel langzaam weer in slaap.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate en Carter
Carter was in het bos en dwaalde een beetje rond. Hij had echt even tijd voor zichzelf nodig. Na een tijdje hoorde hij iemand achter hem lopen. Met een flits schoot hij achter en boom en keek om hem heen. 'Carter toch je hoeft niet bang te zijn.' Klonk er een vrouwelijke stem. Carter draaide zich om en werd tegen een boom herdrukt door een meisje. Elizabeth.. 'el wat doe jij hier?!' Schreeuwde hij bijna uit. "Zeg je mag je zusje wel even ietsje beter begroeten.' Zei ze lachend. Carter begon ook te lachen en omhelst haar. 'Oké genoeg genoeg. ' zegt ze lachend. 'Kom mee met mij!' Zegt Carter blij. Wauw hij had haar al een tijdje niet meer gezien en nu was ze er eindelijk. 'Nee ik kom je later wel bezoeken.' Zei ze lachend en weg was ze. Carter zuchtte en ging door. Kate was ondertussen wakker geworden en zag Liam slapen. Ze sloop zachtjes uit bed en keek in de deuropening nog even naar de slapende Liam. "Sorry..' zei ze zachtjes en rede toen naar buiten toe. Ze raakte in paniek. Ze moest weg. Wat had ze gedaan. In het bos gaat ze op een open plek staan en kijkt om zich heen. Ze kijkt naar de lucht en ademt dan goed in en uit en probeert te veranderen. Ze moest oefen zich te beheersen. Na een aantal keer mislukt te zijn wordt ze bozer en bozer en veranderd dit keer wel. Ze steekt bomen in brand en heeft geen controle meer over haar handelingen. Ze moest weer zichzelf worden!

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Na een tijdje wordt hij weer wakker, en wrijft even in zijn ogen. De slaap had hem echt goed gedaan. Liam keek even rond de kamer, en zijn blik viel op het lege bed voor hem. Kate... waar is Kate gebleven? "Kate!" roept hij bezorgd. In paniek rent hij de trap af, de woonkamer in. Maar daar was ze ook al niet. Zal ze naar buiten zijn gegaan? Hij loopt de gang in, en merkt op dat de voordeur open staat. Snel rent hij het huis uit, het bos in. "Kate!" Zo snel als hij kan rent Liam door het bos heen. Ze was toch niet ontvoerd door de mensen van het instituut? Straks is er iets ergs gebeurd met haar. Dit is allemaal zijn schuld! Als hij nou gewoon wakker was gebleven en op haar had gelet.. "Verdomme" vloekt hij zacht. Hijgend stopt hij met rennen, en kijkt even naar de lucht. Waarom moest dit nou weer gebeuren? Hij was gewoon zo dom bezig. Dan ziet hij grote aswolken, die niet ver van hem vandaan lijken te komen. Liam ademt weer even diep in, en drukt zijn nagels zo hard in zijn handen dat het begint te bloeden. Hij sluit zijn ogen, en denkt weer aan zijn vader. Hij had de woede nu even nodig. Dat was voor hem de trigger voor het veranderen. Hij had nu even alle kracht nodig die hij in zich had om het bos door te zoeken. Hij moest haar vinden! Zijn ogen lichtten weer blauw op, en zijn tanden kwamen weer door. Zijn zicht werd langzaam weer rood. De nagels kwamen weer onder zijn huid vandaan. Hij gromt, en begint met volle kracht te rennen. Dit ging tien keer zo snel als wanneer hij mens was. Hij ziet van een afstandje wat bomen in vlammen opvliegen. Wat was er aan de hand? Dan staat er een meisje in het midden van een open plek. Hij herkende haar meteen. En ze zag er niet goed uit.. Kate had weer dezelfde rode gloed om zich heen, en ze had grote zwarte vleugels. Haar ogen vlamden van woede. Ondanks dat hij weer een weerwolf was geworden, had hij nu geen tijd om weer terug te veranderen. Snel liep Liam naar haar toe, en legde zijn handen weer op haar wangen. "Rustig.." hijgt hij zacht. "Alles is goed, het is niet erg" Hij kijkt diep in haar ogen. Ze waren helemaal zwart geworden, en het leek net alsof ze geen emoties meer had. Hij zag alleen maar woede. Erg veel woede. En dat was niet goed..

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate
Ze voelde handen op haar wangen maar duwde de handen weg. Ze spreidde haar grote zwarte vleugels en liet het regenen. Ondertussen had Carter ook de as geroken en was bij de open plek aangekomen. 'Kate!' Schreeuwde hij en duwde Liam samen met hem weg van haar. "We moeten haar kalmeren maar hoe?' Schreeuwde hij en keek naar Liam. Hij haatte hem maar ze moesten samen werken. Kate begon te lachen toen ze de tweede zag. Ze liet de wind hun oppakken en liet ze de lucht in. 'Its playtime. ' lachte ze en gooide ze in de lucht en liet ze op de grond vallen. Ze spreidde haar zwarte vleugels opnieuw en schoot omhoog. Opnieuw pakte ze de twee vast en keek ze streng aan. 'Arme Liam met zijn arme kleine zusje en vervelende vader. En armen Carter met zijn arrogante familie. Jullie hebben het niet echt getroffen hè met jullie familie.' Zei ze lachend en smeet ze weer hard op de grond. Ze liet het bliksemen en begon hard te lachen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij keek haar verbaasd aan. Wat was er met haar gebeurd? Hij wordt weggetrokken door Carter. "Ik weet het niet!" schreeuwde Liam terug. Hij wist het echt even niet. Hij wist echt niet wat hij moest doen om haar weer normaal te krijgen. Hij had haar nog nooit zo boos gezien. Dit was echt niet goed. Dit kon zo niet doorgaan! Het stormde flink, het was haast alsof er een orkaan over hen heen vloog. Liam wordt omhoog getrokken, maar door wat? Keihard kwam hij weer op de grond terecht. Zijn zicht werd alsmaar roder, en hij voelde de woede weer in hem omhoog komen. Hij werd vastgepakt door Kate, en hij gromde naar haar. Hoe durft ze zo over hen te praten! Liam werd weer keihard tegen de grond aan gesmeten. Met alle kracht die hij nog in zich had, kwam hij weer overeind. Zijn ogen vlamden van woede. Hij rent op haar af en duikt op haar. Haar handen duwt hij hard tegen de grond. Zo hard dat zijn nagels in haar huid drukken, en het een beetje begint te bloeden. Hij gromt luid naar Kate en blijft haar tegen de grond aan duwen. Het vuur spatte zowat van Liam af. Hij zei niets tegen haar, maar zijn blik sprak boekdelen. Toch had het blijkbaar wel geholpen. De rode gloed om haar heen verdween weer langzaam, en het zwarte in haar ogen trok weg. De zwarte vleugels werden steeds kleiner, totdat ze uiteindelijk verdwenen waren. Maar Liam kon zijn woede niet kwijt. Hij laat haar los, en staat weer op. Zonder ook maar om te kijken sprint hij weg. Hij blijft maar rennen, dieper en dieper het bos in. Maar stoppen kon hij niet. Hij wilde niet dat ze hem zo zouden zien. Hij was echt een monster geworden. En hij kon zichzelf niet meer in de hand houden. Hij had zich nog nooit zo erg gevoeld. Na kilometers gerend te hebben, stopt hij bij een rivier. Liam zakt door zijn knieën. Hij is nog steeds woedend, en ademt erg zwaar. Minuten lang staart hij zwijgend voor zich uit. Hoe kon hij zich zo hebben laten gaan? Nu moesten ze zeker niets meer van hem weten..

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld