Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG) #teamsoldaatwillneverdie

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Malin
Ergens in de verte hoor ik iets, maar wakker worden lukt me niet door den pillen. Hmm... Misschien toch teveel genomen?

Admiraal
Het gevoel dat ik heb terwijl ik Dutch zie vertrekken is niet te beschrijven, wat voelt dat goed zeg! Wanneer ze is vertrokken en die soldaat, Klaas nog bij de deur staat van de kamer bedank ik hem met heel mijn hart. ''Heel erg bedankt knul, dat je mij dit hebt laten weten. Je wil niet weten hoe blij ik ben! Met alle problemen die Dutch heeft kan ze haar werk niet goed uitvoeren, maar ik heb haar tot nu toe steeds niet weg kunnen sturen, maar door jou is dat eindelijk gelukt!'' zeg ik blij. Zodra ik van hem af ben loop ik teru naar wat nu de kamer van Dutch was. Ik kijk even rond en zie dat haar uniform op het bed ligt. Ik grijns en pak het uniform op en neem het mee terwijl ik de legerbasis verlaat. Onderweg terug naar mijn eigen kantoor pleeg ik wat telefoontjes om een vervanger naar de basis te krijgen en de schorsing officieel vast te leggen.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
dutch
Zit thuis depressief te zijn

Klaas-Jan
'Geen dank admiraal, het is mijn plicht om u in te lichten over vreemd gedrag.' zeg ik slijmend en huppel achter hem aan. Als ik langs de deur van Malin haar kamer loop stop ik even. Moet ik het goede nieuws vertellen? Zachtjes klop ik aan maar krijg geen reactie terug. Normaal geeft ze altjid wel een reactie terug. 'Malin, doe open!' fluister ik en luister goed. Geen antwoord. Vreemd. Ik besluit een kijkje te nemen en loop voorzichtig de kamer in. Onder mijn voeten hoor ik iets kraken en kijk naar beneden. Er ligt een brief. Voorzichtig pak ik het op en lees het. Een brief van Dutch. Geïrriteerd rol ik met mijn ogen en verscheur de brief. De stukjes verbrand ik en gooi ze in de prullen bak. 'Malin, wakker worden!' roep ik maar schrik me rot als ik haar niet zie bewegen. 'Malin!' roep ik angstig en ren naar haar toe. Haar gezicht is bleek maar ademt nog wel. Ik pak haar pols nog, een zwakke hartslag. Snel haal ik de artsen erbij en Malin word snel meegenomen naar het ziekenhuis. Hopelijk komt ze er snel bovenop.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Malin
Als ik eindelijk wakker word, komt het door de felle lampen in een ziekenhuis. Waarom zijn die dingen eigenlijk zo fel? Onzin. Mijn ogen gaan langzaam open en ik kijk om me heen. Oh. Ik lig in een bed in een verder lege kamer, een dokter staat in de deuropening, waarschijnlijk aan het wachten totdat ik een keer wakker zou worden. Ik besluit om even naar mezelf te kijken. Ik heb blijkbaar zo'n verschrikkelijk standaard ziekenhuis ding aan dat ook niet fijn zit en heb een infuus in mijn hand. Oh. Tuurlijk. Misschien had ik moeten kijken naar de informatie op het flesje, maximale hoeveelheid e.d. want ik heb blijkbaar teveel genomen. Oeps. Wie heeft me eigenlijk gevonden en hierheen gebracht? Misschien Klaas, of de generaal..? Dat zal wel niet, aangezien Klaas naar de admiraal is gegaan. Shit, waarom heb ik het hem ook verteld en het hem laten doorvertellen? Zo verkeerd was de generaal nou ook weer niet. Nu zal ze wel weer een waarschuwing erbij hebben. Of erger, wie weet. En nu lig ik hier, hoe dom kan ik zijn? Ik kijk de dokter aan en hij komt naar me toe lopen. Hoe ga ik dit eens uitleggen? De dokter legt me uit wat ze hebben gedaan zodra ik binnenkwam en ik denk niet dat je dat wil weten. Ik zal een aantal dagen moeten blijven om verder te herstellen. En waarom ik het gedaan heb? Ik zeg maar dat het een ongeluk is, ik wilde eigenlijk alleen maar even goed slapen, dat is alles en heb niet gelet op de maximale hoeveelheid. De dokter ziet er niet erg overtuig uit, maar hij moet er maar mee door. Interesseert mij het. Het is niet alsof ik zelfmoord wilde plegen, ze kunnen me niet hier houden daarvoor!
Na een tijdje tegen hem schreeuwen word ik eindelijk alleen gelaten en draai ik me om in het bed. Hmm, blijkbaar hebben ze ook nog iets aan mijn voet gedaan, aangezien ik mijn voet niet echt soepel kan bewegen onder de dekens vergeleken met mijn andere voet. Het zal wel. Later die dag nog komt Klaas even bij me op bezoek, maar ik stuur hem zo snel mogelijk de deur uit, ik hoef hem hier niet terwijl ik me kapot verveel en weer terug wil! De dag erna krijg ik zelfs de politie en een advocaat voor m'n neus. Wat zullen we nou weer krijgen!?

Admiraal
Later als ik weer terug ben in mijn eigen kantoor krijg ik een bericht dat iemand van die legerbasis waar ik vandaan kom een overdosis slaappillen heeft genomen. Wat boeit mij dat nou? Alleen maar meer reden om die generaal een keer definitief te ontslaan.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Dutch
Ik zit nu ongeveer drie maanden thuis. De depressie die ik heb maakt het er niet beter op. Het huis is vies, stoffig, ligt vol met lege flessen en pillen. Ikzelf zie er ook niet perfect uit, mijn kleding is vies, rode ogen, onverzorgd en te veel drank. Rot leven. Ik zucht diep en loop naar het raam toe en staar naar buiten toe. Ik zie kinderen vrolijk rondrennen zonder zorgen. Ik haat kinderen. Strompelend loop ik naar de bank en ga liggen. Wat zou die Malin blij zijn, een nieuwe generaal. En die Felis alleen maar juichen dat ik weg ben. Zouden ze het echt beter hebben nu? Ik ben ook erg benieuwd wie mijn vervanger is geworden. Een jongen man zonder enig ervaring, hooguit maar weinig werkervaring. Het tegenovergestelde van mij.
Dan word er geklopt. Ik negeer het eerst maar het stopt niet. Wat nu weer?! Zuchtend sta ik op en loop naar de deur toe. Voor de deur zie ik een schim staan en even blijf ik staan. De schim heeft nu door dat ik er sta en hoor haar stem: malin. Niet nu toch? Dat mens staat nu voor mijn deur? Kwaad doe ik open en het felle licht doet pijn aan mijn ogen. 'Wat wil je?' vraag ik behoorlijk kwaad. 'Moet je niet feest vieren dat ik weg ben?'

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Malin
Drie maanden nadat ik een overdosis slaappillen nam besluit ik om ''generaal'' Dutch op te zoeken. Ik voel me nog steeds erg schuldig over wat ik heb gedaan. Ik heb simpelweg haar carrière verpest terwijl ze eigenlijk niet eens zo heel onaardig tegenover me was. Ik voel me echt een enorme bitch. Ik moest van mezelf er iets aan doen, dus hier ben ik dan. Voor de deur van het huis waar Dutch nu woont. Ik ben nog steeds een soldaat op dezelfde legerbasis, daar is niets aan veranderd maar heb nu meer waardering gekregen van mensen die blij zijn met het vertrek van Dutch. Van anderen krijg ik veel haat. We hebben een nieuwe generaal, een jonge knul die eigenlijk een nietsnut is. De trainingen kan zelfs een klein kind doorkomen, waardoor sommigen tevreden zijn en anderen weer niet.
Maar oke, het draait natuurlijk nu allemaal om de persoon achter de deur. Het duurt even, maar al snel eb ik genoeg moed verzameld om op de deur te kloppen. Na even wachten vliegt hij opeens open, een woedende Dutch in de deuropening. Jezus wat ziet ze er slecht uit! Rode ogen, vermoeidheid overduidelijk en een verschrikkelijk geur die een combinatie is van grote hoeveelheden alcohol en niet douchen. Ik kijk langs haar heen, naar binnen. Het enige dat ik kan zien is een enorme bende, overal vodka flessen en pillen. Oh jee, wat heb ik nu weer gedaan...
''Nah, zo'n feest is het niet. De nieuwe generaal is een te erge softie.'' zeg ik droog. ''Wilde je even zien, beetje actie en zo kan geen kwaad in het leven van een soldaat.''
Langzaam schuif ik naar voren, klaar om naar binnen te vliegen. Ik weet dat ze me hier weg wil hebben, maar hier moet iets aan gedaan worden. ''Zoals ik al zei; niet genoeg actie.'' zeg ik en duw haar aan de kant en vlieg snel naar binnen. Stap 1 van mijn plan voltooid! Nu de rest nog...

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Dutch
Ik kijk haar alleen maar met een humeurige blik aan. Als ze naar voren komt blokkeer ik haar met mijn arm door die tegen de deurpost aan te klemmen. 'Ga weg.' zeg ik langzaam en kijk haar kwaad en diep in haar ogen aan. 'Nee, geen act...' zeg ik maar ze is al naar binnen gegaan. 'Rot op!' roep ik en kan net haar arm pakken en draai die in een armklem. 'Weg uit mijn huis.' zeg ik tegen haar en duw haar hard tegen de grond met mijn volle gewicht. 'Jullie hebben het dus beter daar hè?' snauw ik en buig haar arm verder. 'Hoef ik mooi niet terug te komen als iedereen mij haat.' Ik trek haar overeind en duw haar tegen de muur. 'Zeg maar tegen Felis dat ik weg blijf.' fluister ik en kijk haar neeschuddend aan. 'Die eikel...' zucht ik. Als ik zie dat ik Malin echt pijn heb gedaan laat ik haar los. Het liefst wilde ik haar pijn doen, en niet zo'n klein beetje ook maar iets hield me tegen. Waarschijnlijk omdat ze mij opgezocht heeft om sorry te zeggen. 'Een verkeerde opmerking en ik steek dit mes tussen je ribben.' zeg ik dreigend en grijp het mes die ik op zak had. Die was behoorlijk groot en kon makkelijk hout doorsnijden. Met een noodvaart steek ik het mes recht naast Malin haar oor. 'Doe je verhaal.' zeg ik en ga iets verder van haar staan met mijn armen over elkaar. 'Dus, hoe voelt het om een verrader te zijn? Goed?' ratel ik door. 'Had je nooit mijn kamer in laten gaan, dit is ook een reden dat ik geen mensen binnen laat.' zeg ik een beetje in brabbeltaal en loop heen en weer. Met een zucht ga ik op de bank zitten en drink het drinken op waar ik mee bezig was. 'Geen beweging, jij blijft daar staan.' snauw ik dreigend tegen haar als ik zie dat ze van de muur afkomt. 'Ik hoorde trouwens dat jij een overdosis heeft genomen van MIJN pillen, wat is daar nu het gevolg van, hè?' vraag ik aan haar.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Malin
"Die overdosis? Oh, ik moest een stel idiote dokters overhalen dat ik geen zelfmoord probeerde te plegen, maar verder waren ze wel oké. Sorry dat ik de rechtszaak niet kon tegenhouden, maar die idioten luisteren nooit naar je als je iets niet wil waardoor ze niks kunnen verdienen. Gierige klojo's dat ze zijn. Oh en een verrader zijn is helemaal niet zo plezierig. De nieuwe generaal vind me dan wel geweldig, maar ik moet niets van hem hebben, viespeuk die hij is. In een oorlog zou hij het geen minuut kunnen overleven, dus eigenlijk is hij helemaal niet beter. Heb liever iemand ervaring. Sorry dat ik je pillen heb gejat, maar je moet toch iets om daar te kunnen slapen. Was alleen vergeten om de instructie te lezen, maarja je kent me, ik ben de slimste ook weer niet." Alles doet pijn in mijn lichaam ondertussen. Nooit had ik gedacht dat de generaal zelfs in haar conditie nog zo sterk kan zijn. Muren en de vloer zijn niet echt lekker om tegenaan gesmeten te worden. Bijna vermoord worden door een mes is ook geen pretje. Maar nu een vuurwapen? Dat pik ik niet hoor, ik heb niks om me te verdedigen. "Is dat nou nodig trouwens, een vuurwapen? Ik ben hier omdat ik je terug wil als generaal, niet om hier nooit meer levend uit te komen. Wat heeft u gedaan de laatste maanden joh, wat een troep hier. Zelfs ik, de grootste rommelmaker ter wereld, kan het nog netter houden dan deze zwijnenstal. Heb je nog wel een beetje goede drank of is het prut? Als je er zoveel van drinkt... Wordt het niet saai, alleen maar hetzelfde? Kan me niet voorstellen dat iemand met jou ervaring niet eens weer iets uitdagends zou willen doen. Of komt het door de pillen, waar ze voor zijn?" Ik ben goed op dreef met ondervragen, zo voelt het. Ik weet alleen niet of het zo'n goed plan is, maar misschien kan ze er weer eens goed over alles nadenken hierdoor. "Zo en vertel eens, waarom mag ik niet bewegen? Waarom zou ik niet een stap jouw richting in mogen zetten?" Vraag ik terwijl ik naar een tafeltje midden in de kamer loop. Uit mijn broekzak haal ik een flesje dat inmiddels wel zeer bekend moet zijn voor de generaal. Ik draai het flesje open en draai hem om boven de tafel. Vijf pillen rollen eruit. "Hier, alsjeblieft, die had ik nog over. Ik hoef ze niet meer, ik heb een adresje gevonden waar ik ze kan krijgen, ook andere dingen. Een soldaat. De nieuwe generaal, Bas van der Zanden, die heeft niks door joh. Merkt niet eens dat zijn halve leger jointjes rookt als ze zich vervelen en een paar uitzonderingen zelfs aan de cocaïne zitten. Jij had dat wel doorgehad." Ik kijk Dutch recht aan in de ogen. "Dus wat ga je doen, ik heb bewogen en ik leef nog. Doe wat je wilt met me nu, ik heb zo ongeveer mijn zegje wel gedaan of wil je nog wat weten? Of maakt het in één keer af, wat je maar wil."

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Dutch
Met een lam gezicht volg ik iedere stap die ze zet. 'Heb al genoeg uitdagingen gehad in mijn leven.' brom ik. 'Je weet dus ook van mijn wapen nu, ja het is inderdaad illegaal, maar je moet je toch ergens mee kunnen verdedigen?' zeg ik en kijk haar aan. 'Zoals indringers zoals jij.' snauw ik. Ik kijk met een sombere blik naar de vijf pillen en zucht. 'Je bent vrij om rond te lopen maar je blijft uit mijn buurt.' zeg ik. 'Ik kan me heel goed herinneren mijn eerste dag, wat vreselijk was dat.' begin ik. Tussendoor mijn verhaal drink ik nog wat en staar voor me uit. 'Ik was het zelfde als jou, afgekat worden bij alles. Ik was serieus nergens goed in, altijd als laatste en werd gepest door mijn team.' mijn stem trilt en mijn handen trillen ook. Iedere slok die ik neem valt steeds bijna op de vloer door het trillen. 'Maar na een aantal jaar ging het goed, mijn eerste missie, bla bla bla.' mijn stem is bijna onverstaanbaar geworden. 'en de derde missie ging het vreselijk m-m-mis...' ik wil sterk blijven tegenover Malin maar de drank speelt een te grote rol. 'Mijn fout...' snotter ik. Verder ga ik niet, het is mijn geheim wat er gebeurde met Mark. De zaak is nog steeds niet opgelost maar ik weet beter. Snel neem ik pillen op tafel en ga liggen op de bank. 'Doe alsof je thuis bent, de weg naar buiten vind je wel.' zucht ik en staar naar het plafond toe. Mijn oogleden worden zwaar en ongeveer na een kwartietje lig ik languit op de bank, mijn hand naast het mes.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Malin
Terwijl Dutch opeens begint te snikken blijf ik versteend staan luisteren naar haar verhaal. Haar derde missie ging verschrikkelijk fout? Wat was er gebeurd dat zo erg was? Is dat waarom Dutch nu zo is, aan de pillen en de drank? Dan neemt ze de pillen en valt in slaap. Oké en nu? Door de pillen zal ze vast wel diep slapen, dus kan ik hier wel even rondkijken. Ik draai een rondje door de kamer om te bepalen waar ik eerst ga kijken. In de donkerste hoek van de kamer staat een kast met foto's, vergelijkbaar met hoe de kast in haar kamer op de legerbasis eruit zag. Ik besluit om daar eerst te gaan kijken, de meest logische plek voor nuttige informatie.
Ik begin met het bekijken van de foto's. Een paar officiële foto's en zo te zien een paar van de missies waar ze op is geweest. Ik begin met het bekijken van die foto's. Eentje daarvan valt het meest op, een foto van Dutch en een man. Ze lijken erg goed bevriend, te zien aan hoe ze erop staan en naar elkaar kijken. Hmm. Wat zou er met hem gebeurd zijn? De andere foto's zijn verder niet erg interessant. In het kastje zelf in de lades liggen een aantal officiële documenten, ik ga er snel een beetje doorheen, een paar zijn er van de rechtbank en van een of andere onderzoeks iets. Het zal wel. Ook is er een uniform te vinden in het kastje. Ik loop door de kamer, terug naar Dutch. Het mes ligt nog naast haar... Ik besluit om het op te pakken en maar even uit haar buurt weg te leggen. Eng ding dat het is.
Daarna ga ik rustig in op een stoel zitten, naast de bank waar Dutch op ligt. Ik pak de afstandsbediening van de tv op van de grond en zet de tv aan. Daar blijf ik zitten tot Dutch wakker wordt.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Dutch
Na ongeveer een paar uur later word ik langzaam wakker met hoofdpijn. 'Hmm...' Kerm ik en draai me op mijn zij en voel met mijn hand om het mes te pakken. 'Wat?' zucht ik en doe mijn ogen open. 'Waar is hij?' Zuchtend sta ik op en rek mezelf uit en kijk slaperig naar de tafel waar ik hem zie liggen. 'Ik had hem daar toch niet..?' mompel ik. Ik haal mijn schouders op en sjok er heen en pak het mes. Wanneer ik gekraak achter me hoor wacht ik geen seconden en gooi het mes in een snelle beweging vlak langs het hoofd van Malin en steekt een meter verderop in de muur. 'Jij...' grom ik en loop op haar af. 'Jij hebt mijn hele carrière op het spel gezet. Dankzij jou zit ik hier!' schreeuw ik en ga voor haar staan. 'Stomme trut!' snauw ik en geef haar een klap tegen haar gezicht waardoor ze naar achteren valt. Ik duik bovenop haar en grijp haar keel vast. 'Ben je nu blij? Heb je nu eindelijk je rust? Leuk hè om iemand te verraden?' ratel ik door en pak mijn pistool en zet die tegen haar voorhoofd. 'Ik had je nooit moeten vertrouwen!' schreeuw ik in haar gezicht. 'NOOIT!' Normaal weet ik me altijd te beheersen maar dit keer loopt het helemaal uit de hand. Je ziet mij zelden zo boos. 'Jij hebt er voor gezorgd dat ik nu nog maar één waarschuwing heb!' zeg ik dreigend. Ik voel me zo ontzettend kwaad en verdrietig. Mijn ogen kijken dreigend in de ogen van Malin. 'Wat heb je hier te zoeken?' vraag ik.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Zodra ik zie dat Dutch wakker is sta ik op, maar voordat ik het weet lig ik op de grond met haar zo ongeveer schreeuwend boven op me en kan binnen enkele seconden dood zijn, wat gezellig! Maar hoe ga ik mezelf hieruit krijgen? Mijn handen gaan langzaam naar haar keel en grijpen haar vast en langzaam begin ik te drukken.
"Ik ben hier om je te helpen, niet om dood te gaan! Ik wil je terug als generaal, maar dat niet alleen. Ik wil je helpen om van die drank en die pillen af te komen, oké? Vertel eens, wat is er gebeurd tijdens die derde missie? Wat ging er fout? Ben je daarom zo gaan drinken?" Ik druk nog wat harder met mijn handen om het moeilijker te maken om te ademen.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Dutch
Wanneer Malin nu bovenop me ligt en mijn keel vast heeft word ik echt kwaad. 'Ik vertel je helemaal niks!' kerm ik en krijg moeilijk de woorden uit mijn mond. 'Ga van me af!' snauw ik en weet een lege fles te pakken en die tegen haar hoofd te slaan. Wanneer ze mijn keel los laat neem ik een paar keer goed adem en sta op. 'Nog nooit de verhalen gehoord van de andere mensen?' vraag ik en leun tegen de stoel aan om weer op adem te komen. 'Dat een ene man neerschoten is en dat mensen mij verdenken?' zeg ik en kijk Malin diep in haar ogen aan. Dit gaat het moeilijkste worden en ik neem een diepe zucht. 'Die dader ben ik inderdaad.' zeg ik iets te zelfverzekerd om boven mijn verdriet uit te komen. Ik ga rechtop staan en duw Malin opzij. Bij de hoek stop ik en pak de foto waar Mark en ik op staan. 'Dit is die man.' zucht ik en laat de foto zien aan Malin. Mijn ademhaling is nog steeds niet rustiger geworden en ik kijk Malin kwaad aan. 'Nu weet je het, wat ga je er aan doen?' vraag ik geïrriteerd en sla mijn armen over elkaar.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Doordat ik die fles op mijn hoofd krijg ben ik even duizelig en gedesoriënteerd, waardoor ik Dutch los laat. Dan vertelt ze opeens een verhaal waar ik toch echt wel van schrik. Ze heeft iemand neergeschoten tijdens die missie?! Shit. Dan pakt ze opeens die foto waar ik een paar uur geleden nog naar stond te kijken. Shit, dat is dus Mark. Maar de vriendschap die zo duidelijk is in die foto... Ze zou hem toch niet dan zomaar neerknallen? "Hoe is het gebeurd?" Vraag ik. "Waarom heb je hem neergeschoten? Ik weet dat je dat niet zomaar zou doen, er was een reden voor." Ik kan me gewoon niet voorstellen dat Dutch een moordenaar zou zijn, echt niet.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
'Ik heb hem niet gezien.' zeg ik en slik. 'Er was rook en ik zag een schim voor me. Het leek erg veel op een vijand dus schoot erop. het bleek Mark te zijn...' leg ik uit. Tijdens het uitleggen voel ik hoe ik in elkaar stort. Starend voor me uit leun ik tegen de muur. 'H-h-het was nooit mijn bedoeling geweest, het was angst.' mompel ik. mijn woorden zijn erg onverstaanbaar omdat ze trillen en af en toe stopten. 'Meeste mensen denken dat ik geen angst heb maar ze hebben het allemaal fout. Ik heb nog steeds nachtmerries en kan slecht slapen.' leg ik uit en graai in mijn zak. 'Hier.' zeg ik en gooi het potje pillen tegen angst naar Malin. 'Komen je bekend voor door mijn kamer binnen te sluipen, of niet?' vraag ik doordringend. 'Nu weet je wat er gebeurd is, wat ga je er tegen doen?' vraag ik.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Ik vang het potje met pillen, laat mijn blik er even overheen gaan en kijk daarna Dutch aan. "Wat ik ga doen? Ik ga je helpen, want ik wil je terug hebben op de basis. Ik heb je daar nodig en de basis heeft je nodig! Hoe weet ik niet, maar ik ga mijn best doen." Zeg ik zo overtuigend mogelijk. Ik loop door de kamer naar de keuken waar ik een vuilniszak pak. Ik loop terug en pak de lege vodka flessen die naast de bank liggen van de vloer en doe ze in de zak. "Een begin..." Mompel ik. Een paar gevulde vuilniszakken verder zijn alle flessen weg, ondertussen staat Dutch naar me te staren, verbaasd. "Wat dacht je hier van?" Vraag ik.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld