Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // I tried to destroy the royal family

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
ts een paar dagen later:

Het was al laat in de avond, erg laat zelfs, iedereen lag te slapen. Ronald had de moed gevonden om mijn zus ten huwelijk te vragen en mijn vader had het toegestaan. Ik lag ook rustig te slapen maar was plots toch half wakker. Zo diep lag ik dus niet te slapen. Ik schrok even wakker als ik een zacht klopje hoorde op mijn kamer deur. "Binnen?" zei ik zacht zodat de persoon achter de deur nog net me kon horen maar ik de rest niet wakker maakte. Meestal kwam niemand midden in de nacht naar me toe, of er moest wat ernstig zijn. Ik ging recht zitten en ging even met mijn hand door mijn haar.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Het is al best laat geworden maar ik kan echt niet slapen. Het lukt me echt niet om in slaap te komen. Er spoken ook zo veel dingen rond in mijn hoofd. Heel dat gedoe met dat verzet en ik mis het thuis ook heel erg, ondanks ik hier veel meer kan doen en hier meer luxe is. Ik vind het hier wel fijn maar thuis ook. Thuis was ik ook heel graag ondanks dat ons huis er niet echt goed uitzag en zo goed als op instorten stond. Ik loop zachtjes naar Alex' kamer. Hij heeft me gezegd dat als er iets zou zijn, ik altijd naar hem toe mag komen. Of het nu dag of nacht is. Als ik er ben, klop ik zachtjes op zijn deur. Al snel hoor ik dat hij 'binnen' zegt waardoor ik de deur open en naar binnen toe loop. 'Heb ik je wakker gemaakt?' vraag ik dan met een niet te harde stem want het is niet de bedoeling dat ik iedereen wakker zou maken. Ik hoop maar dat ik hem niet uit zijn slaap gehaald heb want hij heeft zijn slaap ook nodig natuurlijk. Ik heb gewoon geen idee naar wie ik anders zou moeten gaan, ik heb Alex gewoon een beetje nodig nu.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Na even gaat de deur open ik doe een licht aan dat wat zachtjes schijnt en kijk naar wie het was. Het was Mary. Was er dan iets? Ik wist wat ik haar beloofd had maar ja. Als ze vroeg of ze me had wakker gemaakt schudde ik mijn hoofd ookal was dat gelogen, ik ging haar niet buiten jagen daar voor. Ik stond op en deed wat om haar schouders toen ik voor haar stond. "Hier, anders krijg je het koud." zei ik dan en keek even naar haar. "Gaat het?" vroeg ik zacht en keek haar bezorgd aan. "Als er wat is kan je het zeggen." zei ik dan zacht , ik nam haar hand en nam haar mee naar mijn bed en deed teken dat ze kon zitten.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Waarschijnlijk heb ik hem wel wakker gemaakt maar ik wist ook niet wat ik anders moest doen. Ik moest gewoon even bij hem zijn aangezien ik me de afgelopen dagen altijd wat beter begon te voelen als hij in mijn buurt was. Ik glimlach even heel zwakjes als hij iets om mijn schouders doet want het was best frisjes. Als hij me meeneemt naar zijn bed en het teken doet dat ik kan gaan zitten, ga ik ook zitten. 'Ik mis het thuis echt heel erg. Het is niet dat ik het hier niet leuk vind maar ik ben het nog steeds niet helemaal gewend om hier te zijn denk ik,' zeg dan terwijl ik een traan langs mijn wang voel rollen. Het is niet de bedoeling dat ik ga huilen maar ik kan er echt niet aan doen. Dat deel van het verzet kan ik niet aan hem vertellen want dan wil hij me sowieso nooit meer zien. Ik wil het ook niet. Ik vind het echt heel erg leuk bij hem en door dat verzet is hij binnenkort gewoon dood. Dat wil ik gewoon niet maar het kan niet anders, anders ga ik dood en dat wil ik ook niet.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik zie ook wel dat ze het wat moeilijk heeft. Als ze dat dan zegt over dat ze haar thuis mist en ik zie dat ze huilt. Ik veeg de traan weg mijn duim en streelde even over haar wang. "Ssst. Het is oké." zei ik dan lief. "Je mag huilen, dan voel je je achteraf beter." suste ik haar en nam haar even in mijn armen. Dat deed ik altijd bij mijn zus als ze huilde. Alleen was het dit keer wat anders, Mary werd ooit mijn vrouw en ik hield van haar en wou niet dat ze verdrietig was. "Je kunt heus nog op bezoek gaan, hen terug zien." suste ik haar dan. "Je moet rust hebben." zei ik dan zacht na even.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Ik hoor dan wat hij allemaal zegt en me zijn zijn armen neemt. Het is best lief dat hij me zo troost. Natuurlijk wil ik hem ook niet met mijn problemen opzadelen maar ik kon niet anders. Ik moest gewoon even bij hem zijn aangezien ik me altijd beter voel bij hem en dat is nu ook het geval. Ik voel me al een beetje beter door hem. Hij is gewoon zo lief voor me, ook wanneer ik niet verdrietig ben. Hij is echt altijd lief voor me, ondanks zijn geplaag wat natuurlijk ook alleen maar aardig en lief bedoeld is. Hoe kan ik iemand zoals hem nu laten doodgaan door dat verzet? Hij verdient het helemaal niet. Ik vond het sowieso al onzin maar mijn ouders verplichte het me, ik kon er zelf niet om kiezen. Hij verdiend het gewoon echt niet om dood te gaan. Hij is één van de aardigste personen die ik ooit heb ontmoet, dat kan ik hem gewoon niet aandoen. 'Ik weet het, maar dat is niet hetzelfde,' zeg ik dan. Het is gewoon niet hetzelfde. Het is ook gewoon beter voor mijn gezondheid enz. dat ik hier ben aangezien het huis niet echt bepaald stevig is en het binnen enorm hard toch doordat het niet goed afgewerkt is. Het is gewoon beter voor me dat ik hier ben maar toch mis ik alles thuis heel erg.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik voel haar gewoon rustig worden. Dus het werkte daar was ik al blij om. Ik begon van haar te houden, of dat verkeerd was wist ik niet. Vast niet aangezien we zouden moeten trouwen. Ik drukte een kusje op haar voorhoofd. Ik wachtte even tot ze helemaal rustig was en toen liet ik haar los en keek naar haar. Ik streelde even over haar wangen, ze was erg mooi. Maar toch had ik het gevoel alsof ze iets belangrijks verbergde voor me. Maar ik vroeg er maar niet naar, als er wat was hoopte ik zo maar dat ze het me wel zou vertellen. Als ze zegt dat het niet hetzelfde is knik ik. "Daar heb je gelijk in, maar als je het eens wilt kan het altijd." zei ik dan lief. "Maar nu moet je slapen, of was dat juist dat niet goed lukte?" vroeg ik dan lief, ze mocht hier blijven als ze wou. "Als je wilt mag je hier blijven." zei ik dan.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Het is gek dat hij me zo snel weer rustig krijgt. Ik voel me gewoon beter door zijn aanwezigheid, daarom dat ik ook naar hem toe kwam. Omdat ik wist dat hij me een beter gevoel zou kunnen geven. Ik begin van hem te houden wat niet in mijn voordeel werkt, daardoor voel ik me nog slechter. Het maakt me gewoon allemaal gek vanbinnen. Misschien had ik wel een kans om gelukkig met hem te zijn als dat verzet er niet was geweest. Helaas moet dat verzet alles weer voor me verpesten. Ik begrijp niet waarom ik er bij moest van mijn ouders. Oké, ik had ook niet verwacht dat ik van hem zou gaan houden maar toch, mijn ouders weten dat ik nooit iemand zou willen doden, dat zou ik nooit doen maar ik word er naar verplicht. Dat is het gene wat me het meeste pijn doet. Ik kan zo'n lief en aardig persoon zoals Alex niet laten vermoorden, dat kan ik gewoon niet. Ik glimlach dan maar even zwakjes dat als ik toch eens wil, het altijd kan. Het is wel fijn dat ik mijn ouders kan bezoeken als ik dat wil. De koning heeft eigenlijk gezegd dat ik niet meer in het dorp waar ik woonde mag komen maar ja, ik kan nog altijd stiekem gaan. De koning let daar toch niet op. 'Het lukte niet echt om te slapen nee,' zeg ik dan als hij dat zegt. 'Dat lijkt me wel fijn, als je het niet erg vindt tenminste,' zeg ik dan als hij zegt dat als ik wil, ik hier mag blijven. Het lijkt me wel fijn ja maar als hij dat niet wil, begrijp ik dat wel.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Het was eigenlijk best fijn zo met haar om hier te zijn. Ze was echt best lief en ik vond haar leuk. Ik streelde nog even over haar wang. Ik wist dat pap had gezegd dat ze best niet meer naar het dorp kon, maar ik wou haar haar geluk niet tegen houden. Dat wou ik niet, ik wou haar gelukkig zien. Ik knikte even als ze zei dat het niet echt lukte om te slapen. "Nee je mag echt hier blijven." zei ik lief. "Zolang je dan kunt slapen is alles goed." glimlach ik lief. Ik druk een kusje op haar wang. "Je moet slapen." glimlach ik dan lief.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Ik vind het eigenlijk best wel fijn om hier bij hem te zijn. Ik weet ook dat de koning het helemaal niet erg vindt dat we eigenlijk al een best goede band hebben. Alex en ik komen echt heel goed met elkaar overeen, de koning heeft dan ook al een paar keer gezegd dat hij blij is dat hij mij uitgekozen heeft als vrouw voor zijn zoon en dat hij blij is dat we zo goed met elkaar overweg kunnen. 'Dankje,' zeg ik dan als hij zegt dat ik hier mag blijven. Dat is echt heel erg lief van hem want het lijkt me fijn als ik hier bij hem kan blijven. Dan ben ik er ook zeker van dat ik goed ga slapen aangezien ik me gewoon beter voel hier bij hem. Als we uiteindelijk getrouwd zijn, moeten we wel samen slapen. Maar oké, dat is nu nog niet. Het kan nog lang duren voor we moeten trouwen of het kan ook zijn dat het niet meer zo lang duurt. De koning beslist wanneer dat gebeurd.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
"Graag gedaan." zei ik met een glimlachje als ze dat zei. "Ik wil dat je gelukkig bent." zei ik met een glimlachje. Als ze in bed lag glimlachte ik naar haar. Het was een erg groot bed dus maakte het niet veel uit. Ik ging aan de andere kant liggen. Als ik zag dat ze zich nog een beetje gespannen was keek ik haar lief aan. "Vertel eens over je thuis, ik weet namelijk niet veel van het dorp." zei ik met een lief glimlachje en keek naar haar terwijl ik het licht uit deed.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Ik glimlach even zwak als hij zegt dat hij wil dat ik gelukkig ben. Hij is zo lief voor me. Ik verdien het gewoon helemaal niet aangezien ik de reden van zijn dood wordt, tegen mijn zin in natuurlijk. Ik wil niet de reden van zijn dood zijn, echt niet. Ik schud die gedachten maar even van me af. Misschien ga ik me beter voelen als ik er even niet aan denk. 'Eigenlijk was het allemaal niet speciaal huis. Het huis waar ik woonde was zelfs niet eens bewoonbaar omdat het zo goed als op instorten staat maar mijn ouders hebben het geld niet om een bewoonbaar huis te kopen of het huis te renoveren. Maar het maakte me nooit echt veel uit aangezien de sfeer in het dorp altijd geweldig was. Iedereen is daar super vrolijk ondanks bijna iedereen super arm is,' zeg ik dan als hij vraagt of ik wat over thuis kan vertellen. Ik schaam me er ook helemaal niet om dat we eigenlijk heel erg arm waren, ik kan er niets aan doen. Niemand, mijn ouders werken heel hard dus ja.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik zie dat ze weer in haar gedachten verzeild raakt maar laat het maar, wie weet was het belangrijk voor haar. Ik luisterde naar haar verhaal en glimlachte even naar haar. Ik hoorde haar best wel graag vertellen. "Eigenlijk was er daar wel iets speciaals weet je, dat weet ik nou zeker. Aangezien jij er was." zei ik dan lief en gaf haar een glimlach. Even streel ik lief over haar arm. "Slaap nu maar Mary." zei ik met een glimlachje. Ik drukte een kusje op haar voorhoofd. Ik glimlach nog even naar haar.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mary.

Het is erg fijn om weer aan thuis te denken. Ik vond het altijd erg fijn daar, bij al die mensen. Het dorpje is niet groot maar het voordeel daaraan is dat iedereen elkaar kent wat ook best handig is. Ik woonde er erg graag, heel graag zelfs. Ondanks de toestand van de huizen daar. Voor mij heeft luxe nooit een belangrijke rol gespeeld, nu ook niet terwijl ik nu wel alle luxe heb die ik nodig heb, zelfs meer dan dat ik nodig heb. Het is natuurlijk leuk om die luxe te hebben maar ik heb het nooit echt noodzakelijk gevonden of zo, ik ben dankbaar dat ik nog een bed had waarop ik kon slapen aangezien er een paar huizen waren waar de mensen gewoon op de grond moesten slapen of op wat stro. Ik glimlach even als hij dat dan zegt. Dat is zo verschrikkelijk lief van hem. 'Dat is lief,' zeg ik dan. Naja, ik zie geen reden waarom ik het niet zou zeggen. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe lief hij wel niet is want hij zegt bijna constant lieve dingen tegen me, wat ik natuurlijk maar al te leuk vind. Ik knik dan even als hij zegt dat ik moet slapen. Dat is misschien maar beter aangezien het behoorlijk laat begint te worden en ik mijn ogen ook zwaarder voel worden. Ik wist dat ik me beter zou voelen als ik naar Alex toe zou komen, het heeft echt geholpen om bij hem te zijn en ik ben blij dat ik nu ook nog gewoon bij hem kan zijn want ik vind het echt heel erg fijn bij hem.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik zag ook wel dat ze het fijn vond om aan haar thuis te denken, dat deed me ook plezier, gewoon als ze gelukkig was. Ik wou haar gelukkig zien, altijd. Ik was erg lief tegen haar, dat wist ik, maar ik kon het gewoon niet laten. Ze was erg leuk. "Hmm alleen voor jou Mary." zei ik dan. "En Sibel natuurlijk, maar dat is anders." grinnik ik zacht. Het was fijn om te weten dat ze me vertrouwde en echt naar me toegekomen was. Mijn ogen werd ook weer behoorlijk zwaar. Eens dat ze haar ogen gesloten had sloot ik ook mijn ogen en sliep al niet veel later niet beseffende dat ik tegen de ochtend mijn arm om haar heen had geslagen in onze slaap.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld