Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Demish

Account verwijderd

schreef:
Elke keer dat hij Shae zag, werd hij er zekerder van dat er weinig tussen hen veranderd was in de afgelopen drie jaar. Langzaam maar zeker maakte hij zijn oude gewoontes weer eigen en alles wat Shae voor hem geweest was voor ze vertrokken was, leek ze langzaam weer te worden. Ze waren ouder geworden, maar hun vriendschap leek niet anders dan voorheen. Als ze niemand anders hadden, hadden ze elkaar. Ze dronken op de sloperij, hingen rond op het skatepark en slenterden door de stad. Het enige verschil was dat hij vroeger zijn pakje sigaretten niet had hoeven delen en dat hij dat nu wel deed.
Zijn blik gleed naar Shae. In stilte waren ze het terrein op gelopen, kijkend naar welke brandtrap ze het best konden pakken. Vroeger hadden ze wel vaker op hun school gezeten, maar in die tijd hadden ze dat gedaan als de meeste leerlingen uit waren. Nu deden ze dat terwijl het nog redelijk druk was. Toch maakte hij zich geen zorgen. Het ergste wat hen kon overkomen, was dat ze weggestuurd werden.
'Je vraagt het alsof we een overval gaan plegen,' merkte hij lachend op. Hij stapte de brandtrap op en klom rustig omhoog. Bij één enkel lokaal wachtte hij tot de leraar zich omgedraaid had, bij alle andere lokalen was hij zo voorbij. Binnen een minuut of twee hadden ze zich al op het dak gehesen.
Zijn blik gleed over het dak, over alle plekken waar ze vroeger gezeten hadden. Normaal gesproken zaten ze op de rand van het dak, maar op dit moment was dat niet het meest strategische plan. Uiteindelijk liet hij zich zakken tegen de rand van het dak, waarna hij zijn pakje sigaretten alweer uit de zak van zijn jack viste en het pakje naar Shae uitstak. Ze rookte niet zo veel als dat hij deed, maar hij had het idee dat Shae er ook wel naar verlangde als hij eenmaal een sigaret opgestoken had.
'Denk je dat ze nog wel eens aan ons denken hier?' vroeg hij bedenkelijk. Hijzelf was nogal een opvallende verschijning geweest. Er waren meer gesprekken over hem gevoerd dan over elke andere leerling. Zijn vriendschap met Shae was daarbij ook flink onder de loep genomen. Hij begreep waarom. Shae en hij hadden twee compleet verschillende levens gehad. Terwijl hij misschien wel onder het uitschot van de school viel, viel Shae eerder onder de trots van de school. Als hij iets tegenkwam dat hem herinnerde aan deze school, vroeg hij het zich af. De enige leraar die hij gezien had sinds hun eindexamens, was mevrouw Rost. Die ontmoeting was niet bepaald een goede gelegenheid geweest om dergelijke dingen te vragen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Is dit geen overval dan?’ vroeg Shae lachend aan Aaron. Ergens was het wel een overval. Ze zouden de politie vast niet bellen als ze zouden merken dat er oud-leerlingen op het dak zouden lopen, maar het was niets wat ze hoorden te doen. Daarnaast was het ook een soort overval op hun eigen jeugdherinneringen. Ondanks dat Aaron niet elke las met Shae door had gebracht, hadden ze samen genoeg herinneringen aan deze plek. Bij Aaron in de buurt voelde ze zich altijd nostalgisch. Ze wilde altijd dingen van hem weten, maar ze hadden het ook vaak over de tijd die ze samen door hadden gebracht, de dingen die ze hadden gedaan. Eigenlijk deden ze die dingen nu nog steeds. Veel was er dus niet veranderd.
Shae en Aaron waren beide zonder problemen op het dak gekomen, al had Shae haar lach haast niet in kunnen houden toen ze even hadden moeten wachten. Aaron had haar opmerking misschien uitgelachen, maar hij had haar ook tegen gehouden toen hij door had gehad dat een docent in de richting van het raam had gekeken.
Aaron had zich tegen de rand van het dak laten zakken en Shae deed hetzelfde. Ze trok haar even op en vouwde, voor zover het kon, haar sjaal er een beetje overheen. Zo zou ze toch nog een beetje beschermd worden tegen de kou.
Dankbaar nam ze de sigaret van Aaron aan. Meestal was Aaron degene die zijn sigaretten met haar deelde. Hij was dan ook vaak de eerste die neigde naar wat nicotine. Toch moest Shae toegeven dat de drang er naar wel steeds sterker werd. Zeker nu haar eigen, speciale voorraad begon te slinken. Ze viste een aansteker uit haar jaszak en klemde de sigaret tussen haar tanden. Met haar ene hand maakte ze een komeetje, zodat ze de vlam en aansteker zou beschermen tegen eventuele wind. Ze stak de sigaret aan en gaf de aansteker vervolgens door aan Aaron, zodat hij hetzelfde zou kunnen doen.
‘Ik denk dat ze het nog wel eens over jou hebben. Of dat ze in ieder geval aan je denken,’ sprak Shae bedachtzaam, terwijl ze een rookwolkje uitblies en over het dak van de school staarde. Aaron was een opvallende leerling geweest. Zelfs als hij niet in de les was geweest, was er over hem gepraat. Niet alleen door leerlingen, maar ook door leraren. Natuurlijk waren leraren zich er van bewust geweest dat Aaron geen normale thuissituatie had gehad en misschien hadden ze daarom ook wel eens dingen laten schieten, zoals een inleverdatum of een schriftelijke overhoring, maar zelfs als Aaron in de les was geweest, was het een andere les geweest dan anders. Shae was juist een hele goede leerling geweest. Haar cijfers waren nooit onder een mooie, ronde zeven gezakt en haar presentielijst had vrijwel alleen maar bestaan uit vinkjes. Toch had ze niet het idee dat de leraren nog aan haar zouden denken. Misschien dat ze zo nu en dan nog zouden denken aan dat meisje dat bevriend was met Aaron Donaire, maar haar naam wisten ze vast niet meer.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
De winter hield aan, maar dat had hen niet tegengehouden dingen te ondernemen. Vroeger had het hen ook nooit tegengehouden iets te ondernemen. Zijn verjaardag kwam alweer dichtbij, maar daar had hij nog niet over gesproken met Shae. Hij ging er vanuit dat ze dat niet vergeten was, maar hij had er nooit specifiek aandacht aan willen besteden. Vroeger hadden ze altijd wel iets gedaan op zijn verjaardag, maar dit jaar wilde hij haar niet al te veel afleiden van haar schoolwerk. Ze sprak er nooit over, maar hij wist wel dat ze veel moest doen en dat haar uitstapjes met hem niet altijd goed in haar schema paste.
Hij nam de aansteker van Shae aan en volgde haar voorbeeld. Het uiteinde van zijn sigaret begon te branden en rook vulde zijn longen. Hoewel hij zich er bewust van was dat roken slecht voor hem was, was hij niet in staat te stoppen. Roken bracht hem nog regelmatig rust in tijden dat hij dat goed kon gebruiken. Misschien dat hij ooit zou stoppen als hij die rust niet meer zo hard nodig had.
Bedenkelijk staarde hij voor zich uit bij de woorden die Shae sprak. Hij was zich bewust van het feit dat hij altijd een opvallende leerling geweest was. Iedereen wist dat er iets niet goed zat in zijn thuissituatie, maar niemand wist precies wat er dan niet goed zat. Hij had veel gelogen op school, zijn hele leven had in die tijd bestaan uit leugens. Hij wist dat als de waarheid boven tafel gekomen was, ze hem weggehaald hadden. Dat was het laatste wat hij gewild had. Niet alleen omdat hij zich verantwoordelijk gevoeld had voor zijn moeder, maar ook omdat alles waar hij in die tijd om gegeven had, hier was.
'Ik denk dat ik vanavond uit ga,' besloot hij, waarna hij Shae een blik toewierp. Het zou een koude nacht worden. Afgelopen week was het niet zo erg geweest, maar vannacht zou het nog verder on het vriespunt zakken. Het zou de eerste keer die week worden dat hij uitging. Sinds Shae terug was, ging hij minder uit. Waarom hij dat deed, wist hij niet zo goed. Hij had minder zin om uit te gaan en minder zin om de zoveelste vrouw aan te spreken. Hoewel hij in goede weken misschien wel zes van de zeven nachten bij iemand geslapen had, kwam hij nu nog maar net aan de drie. Daar had hij vrede mee, ten slotte was het zijn eigen beslissing.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Op deze school hadden ze behoorlijk wat meegemaakt samen, zelfs op de dagen dat Aaron er niet was geweest. Shae had hem vaak alle verhalen verteld als hij er een paar dagen niet was geweest. Het was vaak nergens over gegaan. Klasgenoten die iets doms hadden gezegd, een leraar die zich ergens in had vergist, de wonderlijke gebeurtenis dat ze twee rolletjes mentos uit een snoepautomaat had gekregen terwijl ze er maar voor één had betaald. Toch had Aaron altijd van haar verhalen genoten. Shae had toen altijd gedacht dat hij van de afleiding had gehouden en dat hij die ook goed kon gebruiken.
Een tijdje staarde Shae voor zich uit. Veel was er niet te zien, behalve het dak van de school waar ze vijf jaar op had gezeten, gecombineerd met de saaie, grijze lucht die hoorde bij deze eindeloze winter.
Aaron deelde mee dat hij waarschijnlijk uit zou gaan. Shae wist dat ze altijd mee mocht gaan als ze dat zou willen, maar ze was er nu niet echt in de stemming voor. Daarnaast was het ook zo dat als zij met Aaron was, hij minder kans maakte om met een ander mee naar huis te gaan. Iets wat niet heel erg was, maar ze gunde hem een warme kamer en een opgemaakt bed, in plaats van een koude auto en een dekentje dat al in geen tijd meer fatsoenlijk was gewassen.
‘Weet je al waar?’ vroeg ze aan Aaron, terwijl ze nog een trek van haar sigaret nam en de nicotine langzaam op zich in liet werken. Ze tikte tegen haar sigaret en liet het as op de tegels van het dak vallen, aangezien er nergens aan asbak was. Vervolgens keek ze weer naar Aaron. Als hij in de avond uit zou gaan, dan zou hij waarschijnlijk weer met een andere vrouw in bed belanden. Shae had er zelf helemaal niks over te zeggen, en Aaron moest ook doen wat hij wilde doen, maar ze had er soms wel vragen over.
Ze had Aaron wel te werk zien gaan. Ze wist dat hij alleen ging voor vrouwen die hij zelf aantrekkelijk vond, wat vaak betekende dat ze een goed lichaam hadden. Een echte type had ze nog niet voorbij zien komen. Misschien deed hij dat ook wel bewust, zodat hij niet te gehecht zou raken aan de vrouwen met wie hij naar bed ging. Ondertussen leek het alsof Aaron ondertussen expert was geworden in het scheiden van gevoelens en seks. Voor hem was seks gewoon een manier om een dak boven zijn hoofd te krijgen.
‘Is er nou nooit een meisje of vrouw geweest waar je meer interesse in had?’ vroeg Shae nieuwsgierig. Ze wist dat er ooit een meisje was geweest met wie hij later een afspraak had gepland. Een meisje met wie zij, volgens Aaron zijn zeggen, veel gemeen zou hebben. Hij had echter geen contact meer met haar, zoals hij geen contact meer had met iedere andere vrouw met wie hij ooit het bed had gedeeld.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vroeg of hij al wist waar hij vanavond uit zou gaan. Elke kroeg was anders, trok een ander soort volk aan. Dat had hij ook gemerkt aan de soort vrouwen met wie hij het bed gedeeld had. Geen enkele vrouw was hetzelfde, maar vaak waren ze wel onder te verdelen in een categorie. Het vaakst was hij met een studente geweest. Ze woonden niet in een studentenstad, maar meestal bezocht hij de kroegen waar de studenten op afkwamen. Zo nu en dan bezocht hij een kroeg waar voornamelijk mensen uit een lage klasse zaten, maar dat deed hij alleen als hij die nacht echt onderdak nodig had. In die kroegen waren vrouwen simpelweg gewilliger dan studenten waren. Lang niet allemaal, maar er zaten er wel meer.
'Birken, misschien?' vroeg hij bedenkelijk. Het was een kroeg waar de meesten kwamen om zich ladderzat te drinken. Iedereen wist dat het makkelijker was met iemand te gaan als je net een glaasje teveel op had. Als je teveel gedronken had, ging het simpelweg alleen nog maar om het fysieke deel en niet het mentale deel. Je dacht niet na, je deed het gewoon.
'Meer interesse dan voor één nacht?' vroeg hij. Hij hief zijn schouders op. Zijn verlangen om niet elke nacht in een auto te hoeven slapen, was groter dan zijn verlangen om zich aan iemand te binden. Bovendien was hij zich ervan bewust dat hij weinig te bieden had in een relatie. Meer dan zichzelf had hij niet. Het maakte dat hij er nooit mee bezig was. Gevoelens, liefde, het waren dingen waar hij zich altijd voor afgeschermd had.
'Ik denk niet dat ik weet wat dat in zou houden. Ik ben zo druk met allerlei andere dingen, dat ik me nooit bewust ben van interesse of gevoelens.' Hij was altijd druk geweest met zijn moeder, met het overeind houden van zichzelf. Ruimte voor gevoelens was er nooit geweest. Nu maakte hij die ruimte ook niet. Hij was gewend aan zijn manier van leven. Aan het meegaan met vrouwen en de volgende dag weer vertrekken. Misschien dat hij ooit meer interesse had gehad, maar hij had niet kunnen zeggen wanneer en hoe dat dan gevoeld had.
Hij nam nog een trekje van zijn sigaret en bekeek het wolkje rook dat over zijn lippen gleed. Shae wist wat het inhield, zij was op haar vijftiende al met vriendjes begonnen. Hij was tot op de dag van vandaag nooit aan een vriendin begonnen. Als zijn leven bleef zoals het nu was, zou hij er misschien ook nooit aan beginnen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Aaron had haar in de afgelopen tijd genoeg kroegjes laten zien. Vroeger waren ze beide niet oud genoeg geweest om ergens binnen te komen. Niet dat het hen tegen had gehouden om ergens een sixpack met bier te halen en alsnog wat te drinken. Op sommige momenten waren ze ook wel ergens naar binnen gesneakt. Vaak waren ze er dan ook niet uit gegooid en hadden ze een hele leuke avond gehad samen.
‘Birken is altijd leuk, als je van dronken wijven houdt die aan je hangen,’ zei Shae met een grijns op haar gezicht. Het stond bekend als een kroeg waar je naar toe ging om veel te drinken. Daarom was het ook wel logisch dat Aaron er naar toe ging. Een dronken vrouw was gemakkelijker te overtuigen dan een nuchtere vrouw. Al gokte Shae dat er vrij weinig meisjes waren die iemand zoals Aaron af zouden slaan. Hij was knap en ook nog redelijk goed gemanierd, dus wie hij ook aansprak, diegene had niet veel nodig om hem met zich mee te laten gaan.
Shae fronste toen Aaron zei dat hij zich er nooit echt bewust van geweest. Ze snapte dat er veel om ging in zijn leven en dat dit soort dingen dan niet op de eerste plaats kwam, maar gevoelens waren er op een gegeven moment wel? Shae had haar gevoelens nooit kunnen negeren. Misschien verschilde dat ook wel per persoon, maar zij was vaak zo verliefd geweest dat ze het ook echt had gevoeld. Ze had het vrolijke, springerige gevoel nooit kunnen negeren. Daarom vond ze het ook lastig om zich te bedenken dat Aaron zoiets niet eens kon voelen omdat hij zich er niet bewust van was.
‘Heb je dan nooit de behoefte gevoeld om iemand vaker te willen zien, of om altijd bij diegene te willen zijn? Om goed en slecht nieuws met een bepaald persoon te delen, omdat je weet dat diegene er altijd voor je zou zijn, ongeacht de situatie? Of dat je iemand wil om compleet gek mee te doen en bij wijze van spreken samen op de tafel te dansen, gewoon omdat het kan?’ vroeg Shae aan hem. Het waren de eerste dingen die in haar hoofd op kwamen als ze dacht aan een relatie, daarom had ze die opgenoemd. Ze kon zich gewoon niet voorstellen dat Aaron nog nooit verliefd was geweest in die drieëntwintig jaar dat hij op deze aarde rondliep. Er had toch één keer iemand moeten zijn wie hem zo had doen laten voelen?
‘Ik zeg niet dat je zo over iemand zou moeten voelen, maar is er echt niet één iemand geweest die dat soort gevoelens in je op heeft laten komen?’ Shae keek afwachtend naar Aaron. Ergens hoopte ze voor hem dat het wel zo was. Verliefd zijn kon behoorlijk irritant worden en soms was het zelfs frustrerend, maar als je liefde werd beantwoord, was verliefd zijn het beste gevoel wat je maar kon hebben.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Een grijns speelde rond zijn lippen bij de woorden die Shae uitsprak. Als hij van dronken wijven hield die aan hem zouden hangen. Shae was niet op haar mondje gevallen. Ze had gelijk, maar dat was ook de reden dat hij die kroeg uitzocht. Dronken was het simpelweg gemakkelijker. Nu zijn zin om daadwerkelijk moeite te doen afnam, moest hij iets. Hoewel hij misschien geen zin had, was hij zich er ook van bewust dat hij weinig andere keuze had. De auto was koud en oncomfortabel, wat resulteerde in weinig slaap. Als hij voortaan in de auto zou slapen, zou hij al snel weer met een slaapgebrek zitten. Hij had er al meerdere malen last van gehad en hij kon het geen pretje noemen.
Shae fronste, wat waarschijnlijk betekende dat ze niet zo goed begreep wat hij zei. Hij kwam echter niet op andere woorden om het uit te leggen. Voor haar vertrek had hij amper met andere meiden gepraat en na haar vertrek had hij alleen met ze gepraat om een dak boven zijn hoofd te krijgen.
Toen zij begon te praten, was het zijn beurt om te fronzen. Niet omdat hij haar woorden niet begreep, maar omdat hij haar woorden te goed begreep. Er was wel iemand waar hij altijd bij had willen zijn. Iemand waar hij alles mee had willen delen en iemand met wie hij de gekste dingen uitgehaald had. Diegene zat nu echter naast hem. Diegene was Shae. Hij nam een flinke trek van zijn sigaret en keek even verward voor zich uit. Was het mogelijk dat dat wat hij altijd voor Shae gevoeld had, meer was dan vriendschap? Had hij het al die jaren afgeschoven op het feit dat ze beste vriendin waren, maar was het eigenlijk meer geweest dan dat? Waren zijn gevoelens niet zo normaal als dat ze voor hem altijd geleken hadden?
'Nee.' Hoewel het in zijn hoofd chaos was, klonk hij redelijk standvastig. Hij schudde zijn hoofd. Vragen schoten door zijn hoofd, maar geen enkele vraag gleed over zijn lippen. Het was geen goed idee om haar zijn vragen te stellen, wetende dat ze hem beter kende dan wie dan ook. Als hij ergens over twijfelde, was dat voor haar zo duidelijk. Hij kuchte wat ongemakkelijk en vertrapte zijn sigaret onder zijn schoen. De neiging om direct een tweede sigaret op te steken, negeerde hij, maar het rare gevoel in zijn maag kon hij niet negeren.
'Ik heb beloofd dat ik zou helpen op de sloperij, wil je dat ik je naar huis loop?' vroeg hij, waarna hij direct overeind kwam. Hij hoefde niet te helpen op de sloperij vandaag, maar hij wilde hier ook niet blijven zitten. De woorden die Shae uitgesproken had, hadden alles behoorlijk in de war geschopt. Het liefst wilde hij van het dak verdwijnen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het leek alsof Aaron na moest denken over haar woorden. Shae moest toegeven dat ze ook behoorlijk had genoemd, maar dat was wel wat liefde voor haar was. Dingen samen doen, hoe gek ze soms ook konden zijn, elkaar alles vertellen, je zo goed voelen als je bij de ander was dat je vrijwel niet meer zonder diegene kon. Wie weet dacht Aaron wel aan een speciaal persoon en was er toch iemand voor wie hij bepaalde gevoelens had gehad, maar had hij het nooit geweten omdat hij altijd bezig was geweest met andere zaken. Zaken die misschien wel belangrijker waren geweest op dat moment. Shae kon dat wel begrijpen, maar dan nog zou Aaron ooit iets moeten hebben gevoeld. Zelf zou Shae nooit haar gevoelens aan de kant kunnen zetten, voor niks.
Aaron antwoorde behoorlijk kortaf op Shae haar vraag. Ze had ook niet geweten wat ze had moeten verwachten. Misschien een soort twijfelen? Vooral nadat hij een tijdje stil was geweest en duidelijk na had gedacht over iets. Wie weet was er een naam in zijn gedachten opgedoken en had hij geprobeerd Shae haar woorden aan diegene te koppelen. Ondanks dat Aaron soms best geheimzinnig kon zijn, had ze nooit verwacht dat hij zo’n kort antwoord zou geven. Waarschijnlijk wilde hij het er verder niet over hebben. Iets wat Shae zou moeten accepteren, hoe nieuwsgierig ze nu ook was naar zijn gedachten. ‘Oké? Vergeet maar dat ik er naar heb gevraagd?’
Aaron gedroeg zich opeens heel anders. Haast schrikachtig. Alsof hij zou schrikken als er nu iemand achter hem zou staan en hem op zijn rug zou tikken. Dat terwijl Aaron er niet uitzag als iemand wie snel ergens bang van was. Hij kuchte en vertapte wat moeilijk zijn sigaret, die hij een stuk sneller op had gerookt dan Shae. Met de melding dat hij moest helpen op de sloperij stond hij op, waardoor Shae wederom een frons op haar gezicht kreeg.
‘We zijn hier net tien minuten?’ Ze vond het niet erg als Aaron iets anders te doen had, maar het was best vreemd dat hij opeens weg moest om te helpen. Als hij rond deze tijd niet had kunnen afspreken, had het ook best op een ander moment van de dag gekund. Het was niks voor Aaron om iets dubbel te plannen, al vond Shae het nog raarder dat hij zich nu zo gedroeg. Het leek alsof hij echt haast had om weg te gaan en de sloperij enkel een smoes was om dat waar te kunnen maken.
‘Ik denk dat ik hier nog even blijf zitten,’ besloot Shae. Het was midden op de dag, dus Aaron hoefde haar niet te beschermen tegen de gevaren die de nacht kende. Ook had ze het idee dat hij op dit moment helemaal niet bij haar wilde zijn. Misschien had ze wel te veel vragen gesteld, maar ze vond het menselijk om nieuwsgierig te zijn naar zoiets. Ze wilde er echter niet over doorvragen, bang dat Aaron zich er aan zou irriteren en dat zijn vreemde gedrag om zou slaan in frustratie en boosheid.
‘Maar dan zie ik je wel weer, denk ik?’

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Shae begreep zijn reactie niet. Als hij eerlijk was, begreep hij zijn eigen reactie ook niet. Zijn leven was altijd een achtbaan geweest, hij was altijd van de ene situatie in de andere situatie gevallen. Hoe een simpele openbaring als zijn gevoelens voor Shae zo'n chaos konden veroorzaken, begreep hij niet. Toch begreep hij een heleboel andere dingen nu ineens wel. Nu klonk het ineens wel logisch dat hij nooit interesse gehad in een meisje toen Shae er nog was, dat zijn interesse nu ook weer afzwakte. Het had niets te maken gehad met zijn ontwikkeling, het had iets te maken gehad met Shae. Het had nog steeds iets te maken met Shae.
'Ik was het vergeten, sorry,' mompelde hij. Hij was zich er heus wel van bewust dat ze hier pas een minuut of tien zaten, dat het vreemd was dat hij ineens naar de sloperij moest. Een beter excuus had hij op dit moment echter niet kunnen verzinnen. De sloperij was het eerste geweest wat in hem opgekomen was.
Hij knikte toen Shae besloot dat ze nog even zou blijven zitten. Het was midden op de dag en bovendien was ze oud genoeg om haar eigen beslissingen te maken. Het was een ander verhaal geweest als het nacht geweest was, maar nu protesteerde hij niet. Nu wilde hij maken dat hij van dit dak af kwam.
'Natuurlijk, je weet me te vinden.' Hij glimlachte enigszins ongemakkelijk en draaide zich om, waarna hij zich op de brandtrap liet zakken en hij zo snel als hij kon naar beneden klom. Hij was zo in zijn gedachten verzonken dat hij zich er niet bewust van was dat er misschien docenten of leerlingen waren die hem konden zien klimmen.
Hij liet zich op de grond zakken en haastte zich toen van het terrein af. Hoewel hij gezegd had dat hij moest helpen op de sloperij, liep hij niet naar de sloperij. Zonder er ook maar een enkele seconde over na te denken, besloot hij alvast naar een bar te gaan. Als hij vanavond bij iemand zou willen slapen, had hij veel meer nodig dan een paar biertjes. Hij twijfelde er dan ook niet over om meteen de eerste de beste bar in te lopen en om wodka te vragen. Het meisje achter de bar had hem enigszins verbaasd aangekeken, maar had hem wel zijn glas gegeven.
Uiteindelijk was hij nooit bij Birken aangekomen. De rest van zijn middag en een groot deel van zijn avond had hij doorgebracht in die eerste bar, waarna hij mee naar huis gegaan was met het meisje dat het hem dat eerst glas wodka gegeven had.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ondanks dat Aaron behoorlijk vreemd had gereageerd op Shae haar vraag, had hij een paar dagen weer gereageerd zoals zij van hem gewend was. Toen ze hem op had gezocht op de sloperij leek het schrikachtige, en het beetje ongemakkelijkheid, volledig te zijn verdwenen. Zelf had ze er ook niet meer naar gevraagd. Ze wist dan ook nog steeds niet wat nou hetgeen was geweest wat Aaron zo van slag had gemaakt, maar ze had besloten om er verder niet meer op in te gaan. Ze had het liever gezellig met Aaron en dat ging niet gebeuren als ze weer over zijn verliefdheid, of het gebrek daar aan, te beginnen. Ze zou het achterwege laten en proberen het onderwerp te vermijden, zeker vanavond.
Het was weer één van hun avonden waarop Shae wist dat er veel gedronken zou worden. Het was nooit meer zo erg geweest als de eerste avond in de kroeg en waarschijnlijk zou het vanavond ook wel meevallen. Nu bevonden ze zich namelijk in een andere setting. Samen met Aaron had Shae besloten dat ze naar een club zouden gaan. Aaron had er wel een paar geweten en hij had verteld dat het nog best een oké plek was geweest, vooral omdat hij er zelf werkte als een soort uitsmijter. Clubs vonden het niks als er mensen binnen kwamen die, bijvoorbeeld, drugs wilden dealen. Als Aaron zoiets zag, was het zijn taak om die personen eruit te gooien.
Shae had echter wel een plan opgesteld voor haarzelf. Haar voorraad aan pillen was van een aantal naar helemaal niks gegaan. Dat betekende dat ze nieuwe nodig had. Ze had nog wel contact met een aantal dealers van de campus, maar volgens Aaron waren er ook een aantal in de stad. Meer dan een aantal, zelfs. Shae haar plan was om, als Aaron iemand naar buiten zou gooien, een sigaretje te gaan roken en ze hoopte dat ze dan iets voor haarzelf zou kunnen regelen. Zonder haar pillen had ze namelijk het idee dat ze langzaam gek aan het worden was. Ze verlangde naar het gevoel wat ze haar konden bieden, naar de rust die ze er van zou krijgen.
Ze had een aantal dagen geleden feedback gekregen op wat ze tot nu toe had voor haar scriptie en in elke alinea had wel iets gestaan wat er, volgens haar docent, niet had moeten staan. Ze moest het over een week opnieuw inleveren, maar ze kon zich niet meer concentreren. Woorden en zinnen leken in een taal te staan die zij niet begreep. Ze had haar pillen nodig om er weer iets logisch van te maken in haar hoofd, anders zou ze helemaal niets kunnen en zou haar scriptie alleen nog maar slechter worden.
Shae moest toegeven dat nu ze in een club stond, met harde muziek en mensen die elkaar aan het duwen waren omdat ze naar de dansvloer wilden, ze de bar best miste. Daar kon ze tenminste een normaal gesprek met iemand voeren. Hier moest ze al schreeuwen als ze iets tegen Aaron wilde zeggen, waar die jongen op dit moment dan ook was. Het laatste wat Shae had gehoord, was dat hij drinken was gaan halen voor hen beide.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Shae's woorden hadden nog dagen nagegalmd in zijn hoofd. Het maakte niet uit waar hij mee bezig was, met zijn aandacht was hij er nooit helemaal bij. In eerste instantie had hij het ontkend, had hij gedacht dat Shae hem gewoon wat plagen. Echter, toen hij zich bedacht dat ze behoorlijk verward gereageerd had toen hij er vandoor wilde gaan, had hij zich beseft dat ze had gemeend wat ze gezegd had. Vervolgens had hij excuses bedacht. Had hij zich bedacht dat haar soort liefde niet zijn soort liefde hoefde te zijn. Uiteindelijk was het zelfs zo erg geworden dat hij het met een andere vrouw besproken had. Het was niet nodig om te zeggen dat hij die avond in de auto geslapen had.
Toen Shae hem enkele dagen later opgezocht had op de sloperij, had hij geprobeerd weer normaal te doen. Alsof er helemaal niets aan de hand was en hij haar woorden had kunnen vergeten. Shae had voorgesteld naar een club te gaan en hij had ingestemd met dat voorstel. In de club konden ze niet praten.
Nu ze eenmaal in de club stonden, twijfelde hij aan zijn keuze. Het was een redelijk drukke avond en als Shae op het idee zou komen dat ze wilde dansen, was het bijna onvermijdelijk dat dat dicht bij elkaar zou gebeuren. Het was opvallend dat hij daar nu ineens zo veel moeite mee had, terwijl hij daar tot enkele dagen geleden geen moeite mee gehad had. Het dansen zou nu niet anders zijn als dat het toen geweest zou zijn, maar was hij zich zeer bewust van alles wat er in hem omging. Nu was hij zich wel bewust van wat hij voelde tegenover Shae, terwijl hij daar nooit eerder bij stilgestaan had.
'Mag ik twee whiskey?' De jongen achter de bar knikte naar hem en zette de twee glazen voor zijn neus, waarna hij zich met de glazen door de menigte drong. Het was nog een opgave geweest om bij de bar te komen. Iets wat normaal gesproken niet het geval was. Een geërgerde zucht gleed over zijn lippen toen er een vijfde keer iemand tegen hem op liep.
Toen hij bij Shae aankwam, stak hij het glas naar haar uit. Normaal gesproken begonnen ze altijd met bier, maar hij had het idee dat ze vanavond iets sterkers nodig hadden. In de kroeg kon een avond ook leuk zijn zonder echt bezopen te raken, in de club was daar niet zo veel aan.
'Het spijt me, ik wist niet dat het zo druk zou worden,' riep hij over de muziek heen. Waarschijnlijk was er iets georganiseerd en had hij daar geen weet van gehad. Hij was zich er ook maar al te bewust van geworden dat Shae die invloed op hem had. Zijn aandacht hing bij Shae en andere dingen gingen langs hem op. Het waren dingen waarvan hij nog niet zo goed wist wat hij er mee moest. Misschien was hij zich er bewust van dat hij gevoelens voor haar had, maar hij wist ook dat zij die niet voor hem had. Ze was anders als ze verliefd was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Zelf vond Shae dat ze een behoorlijk doordacht plan had. Aaron zou het niet vreemd vinden als ze even naar buiten zou willen om een sigaretje te roken, want binnen mocht het niet. Daarnaast was het buiten een stuk frisser, dus ze zou altijd nog als excuus kunnen gebruiken dat ze een frisse neus zou willen halen. Het enige waar ze geen plan voor had, was wat er zou gebeuren als Aaron met haar mee naar buiten zou gaan. Dan zou alles mislukken en zou ze niet krijgen waar ze al een tijdje naar verlangde.
Ze bekeek de mensen stuk voor stuk, of Aaron misschien al ergens te zien was. Ze hoopte van wel, want ze stond al een tijdje op hem te wachten. Niet dat hij er iets aan kon doen dat het zo druk was. Shae was niet eens bezig met maanden en feestdagen, dus het zou best kunnen dat er iets speciaals aan de hand was, waardoor het nu zo druk was.
‘Geeft niks!’ Ik heb me wel vermaakt,’ zei Shae, terwijl ze de whiskey van Aaron aannam. Eigenlijk had ze niet veel meer gedaan dan mensen bekijken. Ze had zich afgevraagd wat voor mensen er voor haar hadden gedanst, of er iemand was geweest die haar misschien kon helpen met haar probleem. Ze durfde echter niet zomaar op iemand af te stappen, vooral niet omdat ze niet wist of ze dan wel de juiste persoon voor zich zou hebben. Daarnaast moest het ook niet te opvallend worden. Als het de club rond zou gaan dat ze opzoek zou zijn naar drugs, dan zou Aaron het ook horen. Als er iets was wat Aaron niet mocht weten, was dat het wel.
Ze zette het glas aan haar lippen en nam er een paar flinke slokken van. De drank hielp haar om zich in te houden, om niet te denken aan de pillen die ze zo wanhopig nodig had. Ze probeerde echter niet teveel te drinken, want ook dat zou Aaron door hebben. Ze wilde niet dat hij vragen zou beginnen te stellen, want liegen tegen Aaron was nog moeilijker dan liegen tegen haar ouders. Aaron was iemand die haar door en door kende. Ze zou zo normaal mogelijk moeten doen, anders zou hij haar door hebben en dat was niet iets waar ze op zat te wachten.
‘Wil je straks dansen?’ vroeg ze aan Aaron. Dat was immers wat je in een club hoorde te doen. Je kon niet echt met elkaar praten, want het was onmogelijk om boven de oorverdovende bas uit te komen. Zelf had Shae het altijd wel leuk gevonden om de dansvloer op te gaan en de laatste keer dat ze met Aaron in een club was geweest, had hij ook met haar gedanst. Ook hoopte ze dat het haar iets zou afleiden van alles.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Hoewel hij betwijfelde of ze zich daadwerkelijk vermaakt had, knikte hij. Ze had nog op precies dezelfde plek gestaan als toen hij haar achtergelaten had en ze stond nog steeds alleen. Nu had hij ook niet verwacht dat Shae zich direct op iemand anders gestort had op het moment dat hij zich omgedraaid had, maar Shae was wel een makkelijk aanspreekpunt. Ze zag er vriendelijk uit, lief. De drempel om haar aan te spreken was relatief laag. Misschien dat ze daarom altijd wel aandacht gehad had van het mannelijke geslacht.
Shae nam enkele flinke slokken van haar glas en hij had niet eens de beheersing om het bij een paar flinke slokken te houden. In één keer sloeg hij het glaasje achterover, waarna hij het lege glas op een tafeltje zette dat dichtbij stond. Het liefst zou hij nog een keer naar de bar lopen en direct nog een glas achterover slaan. Hij kende de werking die alcohol op hem had. Alles werd makkelijker als hij gedronken had. Zijn zorgen verdwenen naar de achtergrond. Op dit moment was Shae een zorg voor hem. Hoewel hij deed alsof er niets aan de hand was, wist hij zich in werkelijkheid geen houding te geven. Bij haar zijn voelde nu zowel als een verlichting als een last. Op dit moment wist hij nog niet wat er zwaarder woog.
Heel even keek hij Shae vragend aan, tot haar woorden bij hem binnendrongen. Of hij met haar wilde dansen. Nee, dat wilde hij niet. Hij zou het wel doen. Vroeger had hij ook met haar gedanst als ze naar een club gingen. Dansen had hem nooit echt plezier opgeleverd, maar hij had het gedaan omdat hij wist dat Shae er wel plezier in had. Niet dat hij er slecht in was, maar het had voor hem altijd enigszins onnatuurlijk aangevoeld. Meestal was dat gevoel echter wel verdwenen na een paar glazen alcohol. Hij knikte met zijn hoofd richting de dansvloer ten teken dat ze nu wel konden gaan. Hij kon er maar beter direct doorheen gaan.
Echter, voor hij überhaupt een plek gevonden had, zag hij al dat hij ergens anders nodig was. Zijn blik bleef even hangen bij de man die hij bijna wekelijks de deur wees. Zijn zaken moesten hier wel goed lopen, want een andere reden om hier constant terug te komen, kon hij niet bedenken.
'Ik moet even iets doen. Ik ben zo terug, oké?' Voordat ze naar de club gegaan waren, had hij al gezegd dat dit zou gebeuren. Het nadeel ervan was dat hij haar zo nu en dan even alleen moest laten om iemand eruit te zetten, het voordeel was dat alcohol gratis was voor hen. Dat was hoe hij aan al zijn drank kwam. Ten slotte had hij niet het geld om alle alcohol die hij nuttigde te betalen.
Hij liet Shae achter en baande zich een weg door de menigte, waarna hij de man voor de zoveelste keer aansprak.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een kroeg was meer Aaron zijn plek, dat wist Shae. Hij vond het fijner om een normaal gesprek met elkaar te kunnen voeren en mee te doen aan die belachelijke pubquizes, iets waarvan hij al vaker had gezegd dat hij en Shae eens mee zouden moeten doen. Een club was in ieder geval niets voor hem en ergens was Shae het daar wel mee eens. Ze vond het leuk om te dansen, maar clubs waren misschien meer plekken waar je naar toe ging met goede vriendinnen. Aaron was ook een goede vriend, maar het was toch anders? Goed anders, dat wel. Toch voerde ze ook graag gesprekken met Aaron. Iets wat nu niet mogelijk was door de harde muziek.
Een glimlach verscheen op haar gezicht toen Aaron er mee in stemde om samen te dansen. Ze gooide haar whisky achterover, iets wat Aaron al een paar seconden eerder had gedaan en ze stond klaar om hem mee te nemen naar de dansvloer, zodat ze alles even van zich af zou kunnen zetten en zou kunnen dansen met iemand die veel voor haar betekende, maar ook weer niet teveel. Anders zou het vast heel ongemakkelijk zijn.
Aaron leek echter opeens andere plannen te hebben. Hij meldde dat hij even iets moest doen. Shae volgde zijn blik en ze kwam uit bij een man, waarschijnlijk was hij niet veel ouder dan dertig. Aaron leek te weten wie hij was, wat niet veel goeds kon betekenen. Aaron had haar immers al verteld wat voor werk hij hier deed in ruil voor de drank. Voor Shae betekende het echter wel iets goeds. Als die man was wie ze dacht dat hij was, dan zou hij haar wel eens kunnen helpen met haar probleem. Nu moest ze het echter goed aanpakken. Ze moest geen argwaan wekken bij Aaron, want dan zou alles mislukken.
Ze bleef bij de bar, terwijl ze toekeek hoe Aaron in gesprek ging met de man. Ze wist niet echt wat ze moest verwachten. Als de man niet vervelend zou doen, dan zou hij vast rustig naar buiten worden begeleid, maar ze zag het ook nog wel gebeuren dat Aaron hem stevig vast zou pakken en hem naar buiten zou smijten.
Uiteindelijk werd het een soort combinatie tussen beide. Shae kon zien dat het gesprek rustig was begonnen, maar uiteindelijk nam Aaron de man stevig vast bij zijn armen, terwijl de man zich als een soort slachtoffer opstelde en deed alsof er niets aan de hand was. Na enkele minuten stond Aaron weer bij Shae.
‘Ik ga even buiten een sigaretje roken, ik ben zo terug. Geen gekke dingen doen terwijl ik weg ben,’ zei ze en ze liep snel langs Aaron heen, zodat ze hem niet de kans kon geven om haar te volgen. Shae wurmde zich tussen een paar mensen door en nadat ze een deur had geopend, voelde ze de koude winterlucht tegen haar bleke huid. Zoekend keek ze om zich heen, hopend dat de man nog niet te ver zou zijn.
Ze zag de man net de hoek om lopen en ze rende hem snel achterna. Dit was haar enige kans en die wilde ze niet laten schieten.

@Auloire

Account verwijderd

schreef:
Op het moment dat hij naar de man toegelopen was, had hij al verwacht dat het niet zo makkelijk zou gaan. Het ging namelijk nooit makkelijk. De gasten die hij buiten zette, waren over het algemeen niet de meeste vriendelijke jongens. Dat was misschien waarom ze hem zo makkelijk ongelimiteerde alcohol aangeboden hadden in ruil voor het buitenzetten van die gasten. Waarschijnlijk had hij het zo makkelijk geaccepteerd omdat hij toch zijn hele leven al met hen te maken gehad had. Voor hem was het slechts de zoveelste confrontatie. Niet elke confrontatie was erg mooi afgelopen, maar daar had hij Shae nooit over verteld. Hij had Shae altijd heel erg graag buiten die wereld gehouden.
Geërgerd liep hij door toen de man begon te roepen dat hij niet het recht had hem buiten te zetten, dat hij hier slechts was om plezier te maken. Zodra ze in de slachtofferrol sprongen, was de strijd gestreden. Hij zette de man buiten en liep terug naar Shae.
Shae was echter weggelopen voor hij één woord had kunnen zeggen. Enigszins verward keek hij haar na, maar uiteindelijk hief hij slechts zijn schouders op en bestelde hij zijn tweede whiskey. Wat ze precies bedoeld had met gekke dingen, wist hij niet, maar hij had het idee dat ze het niet op prijs zou stellen als hij zijn aandacht aan een andere vrouw zou schenken. Dat deed hij dan ook niet. In plaats daarvan schonk hij zijn aandacht aan het drankje voor hem. Het drankje dat hem na verloop van tijd waarschijnlijk een heleboel verlichting zou brengen. Hij was gespannen. Het was te gek dat hij gespannen was om iets met Shae te doen en dat hij totaal niet gespannen was om het feit dat hij mannen de deur wees die zo een mes tussen zijn ribben konden steken. Hij schudde zijn hoofd. Als dat was wat verliefdheid inhield, wilde hij dat het heel gauw zou verdwijnen. De kan dat het gauw zou verdwijnen, was echter klein. Zo lang hij Shae kende, had hij die gevoelens al voor haar gehad. Het was pas weggegaan nadat ze vertrokken was en op het moment dat ze teruggekomen was, had hij zich weer precies zo gevoeld als in die tijd.
'Kan ik er nog twee krijgen?' vroeg hij, terwijl hij naar zijn glas gebaarde. De jongen achter de bar knikte en vulde zijn glas, waarna hij er nog een tweede glas bij zette. Dat tweede glas was echter niet voor zichzelf. Hij ging er vanuit dat Shae ook wel weer een glas zou willen als ze eenmaal terugkwam. Zijn blik gleed door de club, maar Shae zag hij nergens lopen. Ze had gezegd dat ze een sigaret ging lopen, maar hij zou zeggen dat ze die inmiddels wel opgerookt had. Het verwonderde hem dat ze niet had gevraagd of hij met haar mee wilde, normaal gesproken staken ze tegelijk een sigaret op.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld