Forum

Naylene.
Ergens was dit veel te erg! Het was maar goed dat niemand anders ons kon horen, want anders waren hier echt veel te verkeerde dingen uitgekomen. Ashton moest hier ook maar niet achter komen. Ik wilde gewoon niet dat hij dat deed. Ik zou hem sowieso appen dat er een heel misverstand was geweest net op het vliegveld, dat kwam misschien behoorlijk wanhopig over, maar ik wilde dat hij het wist voordat hij zelf die dingen las en er conclusies uit trok. Dan had ik helemaal geen kans meer, natuurlijk niet. Wie zou nou proberen iets te krijgen met de vriendin van één van je beste vrienden. Het hoorde al niet om zoiets te doen als je wist dat de andere gevoelens had. Ik wist echt niet of Ashton gevoelens voor me had, ik hoopte van wel. Ik wilde wel op een gewone manier kans bij hem maken. Ik keek vanzelf even naar beneden, naar mijn borsten, waardoor ik lachend mijn schouders op haalde. Ik wist ook wel dat ik niet benadeeld was op dat gebied en dit was ook helemaal niet echt, maar dat soort dingen gingen gewoon vanzelf. Ik kon ook wel zien dat er jongens waren die echt naar de borsten van een meisje keken of naar de kont natuurlijk. Ik voelde me er niet zozeer gemakkelijk bij, maar ik vond het niet zo heel erg dat Michael er over was begonnen. We hadden het ook over seks, dat terwijl ik nog maagd was. Misschien deed ik er allemaal wel heel erg makkelijk over, maar ik zag het echt niet als zoiets wat helemaal opgehemeld moest worden. De kans was groot dat de eerste keer pijn zou doen en voor mij hoefde het echt niet zo speciaal te zijn, als diegene maar een beetje rekening met me hield? Het was niet zo dat ik ineens met de eerste jongen die ik ergens ontmoette in bed zou duiken, dat echt niet, het moest wel goed aanvoelen. "Ik denk dat je ze straks dan maar iets extra aandacht moet geven." Linn leek het wel echt helemaal zat te zijn, ze pakte haar oortjes er namelijk bij. Ergens gaf ik haar groot gelijk, want dit zou ik ook niet aan willen horen als ik daar achter had gezeten en zij en Calum hier. Al was dat nog weer heel anders, want die twee waren wel echt samen. Ik besloot om gewoon de hand van Michael vast te pakken, zo wist ik in ieder geval dat ik niets verkeerd deed, want voor hem kon het natuurlijk ook op een gegeven moment ongemakkelijk worden en dit ging nu prima. We waren op een weg die zo te zien nog een hele tijd rechtdoor ging, wat betekende dat hij niet hoefde te schakelen en dit best kon. Ik schoot in de lach om Linn, die zich niet echt hield aan haar eigen voornemen om ons gewoon te negeren. Het ging haar echt heel erg slecht af! "Ik weet het niet hoor. Je maakt het me wel heel erg moeilijk."  Ik vond het leuk voor Linn dat ze echt bijna bij Calum was, maar in deze tien minuten mochten we haar nog wel even pesten. Daarbij kwamen deze woorden echt heel erg makkelijk over mijn lippen. Ik snapte het zelf niet eens echt, maar bij Michael in de buurt was het gewoon makkelijker? Het kwam misschien ook wel omdat hij er ook echt heel luchtig over kon praten. We hadden het er wel eens over gehad? Iets wat ik echt nooit deed met de rest van mijn vrienden. Met Linn niet, maar ook niet met Travis, James en Matt. Het was makkelijker met Michael, dan kwam het er gewoon heel makkelijk uit. Ik snapte ook niet precies waarom? Misschien omdat Michael ook best een makkelijk persoon was in omgang.

Calum.
Vandaag was echt een hele rustige dag, iets wat ergens wel heel erg fijn was. Ondanks dat, snapte ik echt niet waarom ik vandaag echt perse thuis had moeten blijven. Mali had het me echt op het hart gedrukt dat ik gewoon thuis had moeten blijven. Ik had nog wel gevraagd waarom precies, in eerste instantie was er niet heel erg veel uitgekomen, maar uiteindelijk had ze maar geroepen dat ze gewoon wat meer tijd met me door had willen brengen. Iets wat ik ook echt wel wilde! Het was niet altijd even makkelijk om voor een lange tijd van je familie weg te zijn. Daarom wilde ik ook echt wel zoveel mogelijk tijd met ze doorbrengen nu ik hier was. Niet alleen met familie, maar ook met vrienden, dus dat ik van de week ook al een paar keer gedaan. Het was gewoon fijn om bij te praten met iedereen. Het was wel echt anders, ze hadden toch echt een heel ander leven. Het had heel erg anders kunnen lopen, maar gelukkig was het op deze manier gegaan. We zaten op het moment met z’n tweetjes in de tuin, gewoon om over nutteloze dingen te praten. Het was heerlijk weer, dus daar mochten we ook een beetje van genieten. Daarbij wilde ik ook zo goed mogelijk weten wat er zich in haar leven afspeelde? We probeerden dan wel zoveel mogelijk contact te houden, maar sommige dingen schoten er dan gewoon bij in. Je kon elkaar echt niet alles vertellen. Ze had me net gevraagd over de dagen die in bij Linn door had gebracht. Het was altijd fijn om over Linn te praten? Ondanks dat ik het wel jammer vond dat we elkaar nu echt een hele tijd niet meer zouden zien. Het afscheid had ergens wel meegevallen. Het was heel wat erger geweest toen ze hier ineens weg was getrokken door Byron. Misschien kwam het ook wel omdat we beiden hadden geweten dat het afscheid er aan had zitten te komen en dat we echt alles uit de dagen hadden kunnen houden. We waren naar het strand gegaan, zoals we af hadden gesproken, iets wat echt heel erg leuk was geweest. Ik had nooit wat te klagen als ik haar op die manier zag? Ze had een hele leuke bikini aangehad, diegene die ik voor haar uit had mogen kiezen. Natuurlijk had ik mijn ogen wel te goed gedaan aan haar lichaam. We waren ook nog naar het winkelcentrum geweest, al had Linn zich daar volgens mij wel een beetje ingehouden. Ik had wel verhalen van Naylene gehoord dat ze echt een hele dag rond zou kunnen lopen als ze dat wilde. Iets wat ze best met Mali een keer kon gaan doen. Ik had geen idee wanneer dat ooit zou kunnen, maar die twee konden het echt heel erg goed met elkaar vinden en dat vond ik het ook wel heel erg leuk. Ik kon me ook niet voorstellen dat iemand Linn niet zou mogen, ze was gewoon heel erg spontaan, waardoor je al een glimlach kreeg als je dicht bij haar in de buurt was. Ik had het vanaf het begin al gehad. Ik had ook gewoon naar haar moeten kijken. Ze had een goed lichaam, dat ging echt helemaal niemand ontkennen, dat kon niet eens! Maar het innerlijk was ook heel erg belangrijk. Iets wat wel duidelijk werd uit de gesprekken die we nu echt bijna iedere dag hadden. We probeerden elkaar wel echt vrij te laten en tijd te geven om dingen te doen, maar nu we in dezelfde tijdszone was, dan konden we heel wat makkelijker met elkaar praten. Er waren ook wel dagen waarop het echt niet ging, helemaal niet als het al laat werd. Appjes waren ook wel heel erg handig? Dus die stuurden we ook wel vaak genoeg.

Naylene.
Ik had eigenlijk geen moment getwijfeld toen Linn had gevraagd of ik mee had gewild naar Sydney. Ik had niet helemaal goed geweten hoe het had moeten gaan, maar voordat ik het echt had geweten had Michael al gevraagd of ik bij hem had willen blijven slapen, dus dat was meteen helemaal geregeld. We hadden er wel voor moeten zorgen dat het alleen bij Michael was gebleven. Verder had niemand gewoon mogen weten dat Linn en ik hier naar toe kwamen. Het was voornamelijk een verrassing voor Calum’s verjaardag! Ondanks dat dat nog meer dan een week duurde. Hij vond het vast leuk dat Linn hier was en dat hij nog wat tijd met haar door kon brengen. Als het goed was, had niemand zijn mond voorbij gepraat. Het leek me dat de ouders van Michael het wisten, net zoals de ouders van Calum en natuurlijk zijn zus! Iedereen had gewoon stil moeten blijven, want anders was het gewoon in duigen gevallen en dat had ook niet gemogen? Een verrassing hoorde gewoon een verrassing te zijn. Dat was ook de reden dat Ashton en Luke het gewoon echt niet wisten. Ze zouden er ook wel snel genoeg achter komen. Luke in ieder geval. Ik wist niet precies wanneer Ashton terug kwam. Hij was iets heel leuks aan het doen, dus ik kon best begrijpen dat hij nog een paar dagen wegbleef! Dat zou ik wel doen als ik in zijn schoenen zou staan, al kon ik me niet voorstellen dat hij de verjaardag van Calum zou missen. Ik keek even achterom toen de auto tot stilstand kwam. "Veel plezier." Zei ik glimlachend. Ik was echt heel erg benieuwd naar de reactie van Calum, maar die zou vast uitgebreid besproken worden als ik haar er de volgende keer naar vroeg. Ik bleef in de auto wachten totdat Michael Linn had geholpen met de koffer en ik zwaaide nog eventjes toen we al weer wegreden. De straten kwamen mij zelfs een beetje betekend voor. Ik was hier één keer geweest en ik had meestal dat ik dan wel een beetje wist hoe het allemaal in elkaar zat? Dat soort nutteloze dingen bleven gewoon in mijn hoofd hangen. Waarschijnlijk wist ik de weg in een vakantieoord waar we jaren geleden waren geweest nog precies. Soms was het wel heel erg handig, helemaal omdat ik erdoor toch ook wel een goed richtingsgevoel had. Ik wist niet of je daar zo ver mee zou komen, maar hé, het was handig als je met mij verdwaald zou raken? Als ik met Ashton mee was, was het misschien nog wel van pas gekomen. Al leek het me niet heel erg om met Ashton verdwaald te zijn… "Moet je dat nog vragen?" vroeg ik lachend aan Michael. Volgens mij was het behoorlijk duidelijk wat ik wilde gaan doen en dat was echt niets van alles wat hij net op had genoemd. In ieder geval niet op die manier. Ik wilde gamen! Natuurlijk! "Gamen!" Bij Michael kon het ongestoord. Volgens mij vonden zijn ouders het niet zo heel erg. Ze waren vast al blij dat hij weer een tijdje thuis was en dat er iets meer bedrijvigheid was, ondanks dat het misschien wat vloek- en scheldwoorden van Michael waren en ik wist ook haast wel zeker dat hij eens in de zoveel tijd naar beneden ging om even met ze te praten. Al was het maar omdat hij dan ook even wat te drinken moest pakken. Ik was echt benieuwd naar zijn ouders. Ik zou er toch meer dan een week blijven slapen, dus ik hoopte dat ze me aardig vonden? Als ik naar Michael keek en wat hij toch voor elkaar had gekregen met zijn ouders, moest het wel dat ze gewoon hele relaxte mensen waren? Ik keek even naar Michael. "Ik kan gewoon niet geloven dat jullie naar Japan gaan." Ik wilde ook naar Japan! Japan leek me echt een vet land!

Calum
Het was zo anders om nu thuis te zijn. Er waren heel wat dingen veranderd en dat gebeurde iedere keer als ik weer weg was. Het was jammer dat ik niet meer zoveel hier was, maar wie wist wat er was gebeurd als we niet verder waren gekomen met de band? Voetballen was iets geweest wat ik altijd heel erg graag had gedaan en daar had ik ook echt wel verder in gewild. Misschien dat het ondertussen wel zo ver was gekomen dat ik ook amper meer thuis was? Dat wist ik niet. Het was toch een behoorlijke keuze geweest voor wat ik precies had willen doen, maar ik had er nog geen seconde spijt van gehad. Het ging goed, heel erg goed zelfs! Dat had geen van ons vier ooit durven dromen. We waren in het begin al blij geweest dat er überhaupt iemand was komen kijken, helemaal als het dan ook nog andere mensen waren geweest dan onze familie en vrienden. Nu was het heel erg anders. We stonden gewoon voor uitverkochte zalen te spelen. En het waren niet eens zaaltjes meer. Er konden zoveel mensen in! Iedere keer weer was dat toch wel een beetje onwerkelijk? Wij deden gewoon wat we heel erg graag wilden, we vonden het heerlijk om muziek te maken. Het was nu ook gewoon zo dat er mensen waren die het heerlijk vonden om naar onze muziek te luisteren! Dat wilde iedere artiest toch wel? Iedereen die muziek maakte deed dat ergens wel voor zichzelf, maar je hoopte ook dat je er een soort van waardering uitkreeg? Volgens mij kwamen er echt iedere dag fans bij en dat idee was echt geweldig? Voor mij maakte het echt niet uit of ze er al jaren waren of dat ze echt een dag voor het concert nog bedachten dat ze onze muziek wel heel goed vonden, misschien zelfs er tijdens. Ze waren er gekomen voor ons en dat was heel wat, dat was bijzonder! "Cal?" Ik ging wat normaler zitten, omdat ik ondertussen wat onderuit was gezakt en me vooral had gericht op de overwegend blauwe lucht boven ons. Ik knikte even ten teken dat ik luisterde. "Ik heb dorst. Kun je wat drinken voor me halen?" Ik schudde lachend met mijn hoofd. "Je kunt zelf ook opstaan en naar de keuken toe lopen, dat weet je?" Natuurlijk vroeg ze zoiets aan me. Maar zo was het altijd wel gegaan. Vaak was het uit mij gekomen, had ik gevraagd of ze even voor mij op kon staan om iets te drinken of te eten op te halen. Vaak was er wel wat gemopper uitgekomen, maar in de meeste gevallen was ze echt opgestaan om het te halen. Toch was het niet altijd zo lief, soms hadden we ook echt vertikt om iets voor elkaar te doen. Daarvoor waren we broer en zus? Ik vond dat het er bij hoorde! Ik was vaak genoeg het irritante jonge broertje geweest volgens mij en ik had haar maar vervelend gevonden als ze zich ergens mee had willen bemoeien, maar nu waren we oud genoeg om te beseffen dat het ook anders kon. Helemaal omdat ik haar echt miste in de tijd dat ik weg was. "Voor deze ene keer. Maar alleen omdat ik zelf ook dorst heb." Zei ik, waarna ik mezelf uit de stoel. Ik schoof de zonnebril die ik op had gehad, in mijn haar, maar zelfs zonder dat ding moesten mijn ogen nog wennen aan de wat donkere omgeving. Ik liep naar de keuken, waar ik als eerst opzoek ging naar een flesje bier voor mezelf. Het was ergens laat in de middag, dus het kon best. Ik was niet van plan om nog iets anders te gaan doen vandaag en het was niet zo dat ik van één flesje meteen helemaal weg was. Ik kon best wel wat hebben? Het enige jammere eraan was toch wel dat ik heel erg snel wat rode wangen kreeg van dat spul.  

Naylene.
Er stonden wel een paar landen op het lijstje waar ik graag nog een keer naar toe wilde, Japan stond toch wel heel erg leuk. Het leek me geweldig om daar naar toe te gaan! Er kwamen zoveel geweldige dingen uit Japan! De cultuur daar was echt geweldig en het leek me heel erg leuk om daar iets van mee te maken. De jongens hadden al de kans gehad om te gaan natuurlijk, iets wat niet was gegaan omdat Ashton ineens naar het ziekenhuis had gemoeten. Ik was ergens wel blij dat ze het uit hadden gesteld? Dat betekende alleen maar dat hij er nu meer van kon genieten, dat ging echt niet als je daar met een pijnlijke buik liep! Gelukkig had hij er toen wel echt iets aan gedaan, want als hij er echt langer mee rond was blijven lopen, dan was het gewoon niet goed gegaan. Zoiets kon een behoorlijke impact hebben op je lichaam, terwijl een blindedarm geen eens een functie had? Dat soort dingen snapte ik gewoon niet, het was net zoiets als amandelen, daar had je ook helemaal geen flikker aan? Ze konden alleen maar gaan ontsteken en dat zorgde voor een pijnlijke keel. "Dat klinkt als de perfecte dag." zei ik lachend. Het was wel echt zo. In mijn ogen bestond een perfecte dag overwegend uit gamen. Al vond ik het ook heerlijk om naar het strand te gaan, dat was helemaal leuk als je ook een boek meenam. Ik hield van lezen. Als je las verplaatste je toch in een hele andere wereld, eentje waar je –in sommige gevallen-  zelf toch ook wel wilde leven. Als pauze kon je dan afkoelen in de zee. Iets wat mij dan niet zo heel erg goed afging, want als ik eenmaal bezig was met een boek was ik er zo diep ingezogen dat ik er ook niet makkelijk meer uit kwam. Dan wilde ik ook gewoon weten wat er verder nog gebeurde! Iets wat je in sommige gevallen liever niet had willen weten. Sommige schrijvers waren namelijk echt vreselijk! Op de een of andere manier gingen al mijn favoriete personages dood en dat was gewoon niet lief! Dan lag ik daar weer met tranen in mijn ogen! Sommige mensen zouden het raar vinden, omdat het om een boek ging, maar het was niet raar? Het was gewoon een film, maar dan zoveel malen beter. Je kon zelf helemaal de omgeving opbouwen in je hoofd. Ik zag dat allemaal voor me en dat vond ik geweldig. Voor boeken had je wel echt fantasie nodig, dus de mensen die zeiden dat ze niet van lezen hielden, die hadden dat vast niet? "Ik ben blij dat jullie het even uit hebben gesteld. Dat is beter voor Ashton en ook veel gezelliger voor jullie." Leek mij in ieder geval. Ik ging er wel vanuit dat ze echt dingen met z’n vieren deden, of desnoods in groepjes van twee, als ze in andere landen waren. Dan wilde je toch ook alles bekijken? Michael had me wel voorgesteld dat ik ook mee zou gaan, toen ik had gehoord dat ze er naar toe gingen. Ik kon helaas niet, wat ik echt heel erg jammer vond. Anders was ik zeker meegegaan! Het was Japan! Daar viel je volgens mij echt van de eerste verbazing in de andere. Ik haalde mijn schouders op. Ik had echt geen idee wat ik voor mezelf zou halen als ik daar was, echt niet! Ze hadden er ook zoveel dingen, leek mij. "Je hoeft niets voor mij mee te nemen joh." Dat hoefde echt niet. Voor mijn verjaardag had het gemogen, maar ik was pas in mei jarig, dus ik hoefde echt niets! "Japans snoep?" Om eerlijk te zijn had ik geen idee wat voor snoep ze daar hadden. Misschien in de vorm van een Pokémon of wat dan ook? Ik had vroeger amper snoep mogen eten, dus ik was eigenlijk nooit hier in een snoepwinkel geweest. Misschien hadden ze daar wel Japans snoep gehad?

Calum.
Het was best lekker om een hele dag helemaal niets te doen. Mali had het me echt op het hart gedrukt om vandaag thuis te blijven en ik had het allemaal prima gevonden. Misschien dat ik straks nog wel even kon voorstellen dat we met z’n viertjes ergens iets konden gaan eten? Ik wist dat mijn moeder het geweldig vond als we zoveel mogelijk tijd met z’n allen doorbrachten en daar gaf ik ook wel gelijk in. Dat soort dingen nam je eigenlijk best wel voor lief als je ze elke dag had. Het was wel iets wat me echt heel erg goed duidelijk was geworden. En naar een restaurantje kon best, het kwam misschien voordat er dan foto’s werden gemaakt, maar het voelde uiteindelijk wel mee. Zolang je zelf maar niet te veel opviel leek het alsof mensen je ook minder opmerkten. Ik pakte en glas uit de kast en opende koelkast nog een keer om te kijken wat er allemaal instond. Ik had eigenlijk geen idee wat Mali wilde, maar ze vond wat fris vast wel goed? Ik pakte een fles uit de koelkast en schonk het glas vol. Ik pakte het glas en het flesje en liep daarmee naar de tuin. Ik wist niet precies wanneer het me opviel, misschien al in de woonkamer of pas toen ik naar buiten stapte, maar er zat iemand in de stoel waar ik net had gezeten! Niet zomaar iemand het was Linn! Linn! Wat deed Linn hier?! Ze was hier! Echt hier! Dat had ik echt niet verwacht, maar ze was er toch echt! "Linnie!" Bracht ik glimlachend uit. Dat was toch wel hoe ik haar eigenlijk altijd noemde. Het paste bij haar. Ze was klein en schattig. In ieder geval heel wat kleiner wat ik was, wat heel leuk was als ik mijn armen om haar heen sloeg. Ik kon haar prima tegen me aan trekken en ze kon ook echt goed wegkruipen in mijn armen. Ik had echt gedacht dat ik haar een hele tijd niet meer zou zien en ze was hier! Ik zette en glas en het flesje weg, zodat ik naar haar toe kon stappen. Ik pakte haar handen vast en trok haar overeind, zodat ik mijn armen om haar heen kon slaan. Ik had haar misschien een week geleden nog gezien, maar dat betekende niet dat ik haar niet gemist had? Ik had haar wel degelijk gemist de afgelopen dagen! Ergens had ik het heel erg jammer gevonden dat ze hier volgende week zondag niet zou zijn. Dan was het immers mijn verjaardag! Nu was ze hier toch! Ik had echt geen idee hoe lang ze hier bleef, maar dat maakte niets uit. Ze was hier en dat was toch echt een geweldig verrassing! Ik trok haar zo goed tegen me aan en gaf haar een kus. "Ahw jullie zijn zo lief." Hoorde ik Mali zeggen, waardoor ik zachtjes moest lachen. "Jij wist het?" het was wel duidelijk dat ze het wist, want ze was helemaal niet verbaasd dat Linn hier was. Linn was hier duidelijk gekomen door om te lopen! Het kon niet anders dan dat Mali daar mee had geholpen, ze had me ook naar binnen gestuurd, zodat Linn hier had kunnen zitten! Het maakte helemaal niet wat ze af hadden gesproken en wat niet, Linn was hier gewoon! Ik kon het niet laten om haar even op te tillen, dat was gewoon leuk om te doen Daarbij ging het echt hele erg makkelijk. Ze was behoorlijk klein en daarbij woog ze echt niet zoveel. "Je bent gewoon hier." Het was echt heel erg wennen? Ik had me echt ingesteld dat ik haar tot aan haar verjaardag ongeveer niet zou zien, maar ze was hier gewoon nog, waarschijnlijk voor een paar dagen! Ik zette haar maar snel weer neer, voordat ze zou gaan spartelen, al had ze ook gewoon haar benen om me heen kunnen slaan natuurlijk! 

Naylene.
Daar had Michael toch wel echt gelijk in, gamen en heel erg veel eten, maar dan wel goed eten! Anders had je er echt helemaal niets aan, dan kon je eten beter gewoon opslaan. Na het eten van mijn moeder, had ik zo weer honger? Ik kon er hele erg weinig aan doen, maar ik had toch wel iets meer nodig dan een paar groentes, om er voor te zorgen dat ik de hele dag door kon halen. Ik snapte niet echt hoe mijn moeder het vol houden met die troep. Ik geloofde niet dat zij en mijn vader dat overdag ook gewoon aten als ze weg waren, dat kon gewoon niet. Ik probeerde op school ook wel wat anders te halen, als ik uiteindelijk honger kreeg. Het kostte alleen zoveel geld. Ik had genoeg, maar dat was van mijn ouders. Ik wilde het niet uitgeven op die manier, niet als ze er achter konden komen wat ik precies deed. Daarom werkte ik juist bij Brent en Byron, om mijn eigen geld te verdien. Ik had er alleen heel erg weinig aan als ik dat meteen weer uit zou geven. Dan kon ik nooit naar een andere opleiding? Ik wist niet precies wanneer ik dat zou gaan doen, maar ik had nu echt nog veel te weinig geld. Het collegegeld was behoorlijk hoog, maar dat was niet eens het enige, je had ook nog geld nodig voor boeken en dat soort dingen. Het was gewoon heel erg veel! Misschien dat ik maar eerst af moest studeren in rechten, voordat ik dat kon gaan doen. Het klonk belachelijk, maar tegen die tijd had ik misschien net geld genoeg. Ook als je meerekende dat ik dan ook op mezelf moest gaan wonen. Ik zag vanzelf wel hoe het zou gaan worden, ik wist in ieder geval wel wat ik heel erg graag wilde doen en dat was toch echt iets met gamen! Ik was wel goed met computers, dus ik zou het echt kunnen. "Het is alleen gezelliger met Ashton? Ik weet zeker dat jullie de weg kwijt zouden raken zonder hem en niet alleen op het podium." Ashton was toch de oudste en dat betekende gewoon dat hij het toch een beetje in zijn gareel moest houden? Volgens mij deed hij dat ook wel en ik wist zeker dat ze hem echt zouden missen als ze zonder hem moesten optreden, dat kon niet eens! Dan miste je gewoon een heel deel van een nummer! Daarbij was Ashton behoorlijk misbaar? Ik miste hem ook best, helemaal omdat ik hem de laatste paar dagen amper had gesproken. Ik snapte dat hij weinig bereik had en dat was niet erg, maar ik vond het wel fijn dat ik hem van de week nog kon zien! "Dat hoeft echt niet!" Hij hoefde echt niets voor mij mee te nemen, natuurlijk zou ik het heel leuk vinden, maar hij moest zich niet verplicht voelen. Ik zou zelf echt niet weten wat ik zou willen hebben, er waren daar zoveel vette dingen dat ik echt niet kon kiezen! Wie kon dat nou wel?! Het leek me echt dat ze daar heel erg veel bijzondere dingen hadden! "Ik weet echt niet wat ik me er daar bij moet voorstellen." Japans snoep, kon echt van alles zijn. Ik zag het echt voor me als snoep dat er dan als andere dingen uitzag, waardoor je een heel andere idee had van de smaak, dan dat het uiteindelijk echt was. Ik klikte mijn gordel los. "Ik ging er eigenlijk een beetje van uit dat je er sowieso voor gaat zorgen dat hij veilig is. Maar natuurlijk als je dat wil doen om mij blij te maken, ja daar maak je me wel blij me ja." Ik wilde niet dat er iets met Ashton zou gaan gebeuren! Ook niet met één van de andere drie! Ashton was echter gewoon net iets anders.

Calum.
Ik kon haast niet geloven dat ze hier echt was! Ik had dit echt helemaal niet verwacht! We hadden een paar dagen geleden afscheid van elkaar genomen. Nu was het ergens best wel logisch dat het minder moeilijk was geweest van haar kant uit. Ze had geweten dat we elkaar weer zouden zien! Daardoor was het uiteindelijk ook wat makkelijker geweest voor mij, want ik vond het gewoon niet fijn om haar te zien huilen? De vorige keer dat ze hier weg had gemoeten, was het echt heel erg geweest. Nu was ze hier echter! We hoefden helemaal niet aan afscheid te denken. We hadden nu juist weer wat tijd met elkaar! Iets wat ik toch heel erg fijn vond. Het was nog heel erg vreemd om dat te bevatten, maar ik wist dat het echt was, dat ze hier was! We konden nog langer van elkaar genieten voordat ik toch voor een hele tijd weg zou zijn van huis. Er stond heel wat op het programma, wat betekende dat we echt van het ene land naar het andere zouden moeten vliegen en dat was nog voordat de tour begon, daarna zouden we eerst heel Europa door reizen. Volgens mij waren al heel wat van de concerten uitverkocht. Dat was toch echt een heel erg vreemd idee! Het moment dat die kaarten in de verkoop waren gegaan, was toch al wel even geleden. Het had meer dan een half jaar geduurd voordat het concert was, maar het was toch zo uitverkocht! Dat betekende dat mensen ons echt heel erg graag wilden zien en daar mochten we behoorlijk trots op zijn. Onwerkelijk, dat was het vooral. Natuurlijk was ik trots, maar het bleef gewoon allemaal een beetje vreemd, op een goede manier. Ik glimlachte door de bijnaam van Linn, ze noemde me al een tijdje Squishy en ik vond dat ze dat mocht blijven doen. Het kwam uit Nemo en volgens mij ging het een beetje om mijn wangen. Wat het ook was, Linn noemde me zo, dus ik vond het helemaal niet erg? Ik noemde haar ook Linnie en dat was nou niet echt de beste bijnaam ook. Het klonk klein, maar ze was ook klein, dus ergens was het heel erg logisch dat ik haar zo noemde. "Nay is hier ook?" Blijkbaar! Maar die waren hier blijkbaar niet meer, want ze hadden haar afgezet. Ik wist wel zeker dat die nu gingen gamen, dat kon niet anders. Ze hadden Linn gebracht en dat was een hele goede zaak, dus van mij mochten ze gamen wat ze maar wilden! Ik ging op de stoel zitten en trok haar op mijn schoot, waarna ik mijn armen goed om haar heen sloeg, zodat ze er in ieder geval niet af kon vallen. "Je blijft hier tot mijn verjaardag?!" Dat was wel wat ze had gezegd toch! Ik wist dat het op een zondag was en dat ze die maandag misschien weer naar school toe moest, maar het had echt geklonken dat ze hier zou blijven tot aan mijn verjaardag. Dat was iets wat ik stiekem toch wel heel erg graag wilde. Dan konden we het samen vieren! Met andere mensen natuurlijk! Maar dat was alleen maar leuk! Er was al een soort van plan dat we uit zouden gaan. Er zouden heel wat vrienden meegaan en ik wist zeker dat het alleen nog maar leuker was als Linn ook mee ging! "Wil je wat te drinken, want ik denk dat Mali eigenlijk helemaal geen dorst hebt, dus je mag haar glas wel hebben." zei ik lachend. Het was duidelijk een smoesje geweest om mij naar binnen te krijgen! Dat was nu wel heel erg duidelijk! Daarbij kon ze best nog even zelf naar binnen lopen. Ik vond dat Linn het glas mocht hebben als ze dorst had. Ik wilde haar ook wel mijn bier aan bieden, maar daar hield ze niet van. 

Naylene.
Ik vond het al heel erg vreemd als er één van mijn vrienden ontbrak. Wij waren ook met z’n vieren en dat ware we nu al een aantal jaren. Het was gewoon raar als één van ons niet kon. Ik was dan wel vaak diegene die achter bleef, wat door mijn ouders kwam. Dan kreeg ik echt heel erg veel berichtjes van de jongens, dat ze me misten en dat soort dingen. Het waren echt drie schatten! Ik wist wel zeker dat ze van de week ook nog wel iets samen gingen doen, waar ik dus ook niet bij kon zijn. Niet dat ik het erg vond, ze moesten gewoon met elkaar afspreken, dat was alleen maar leuk! Ik werd echt niet boos omdat ze iets deden zonder mij, dat moest ook gewoon kunnen? Maar ik snapte uiteindelijk wel dat het heel erg raar moest zijn als Ashton, of een van de andere jongens, om welke reden dan ook niet mee kon. Dat klopte gewoon niet! Ondanks dat Ashton er misschien later bij was gekomen! "Dat is niet aardig om te zeggen. Het is heel erg gezellig met Ashton! Ik vind het in ieder geval gezelliger." Dat mocht toch? Ik mocht dat vinden en ik kon het me niet voorstellen dat Michael dat niet vond. Hij deed het vast, maar dat zou hij nu niet zomaar meer toe gaan geven. Michael hadden in de afgelopen tijd echt de meeste rare discussies gehad, die allemaal een beetje zoals dit waren gegaan. Het was echt geen ruzie, maar het was meer voor de lol en uiteindelijk had geen van beide gelijk gekregen en had er heel veel gelach geklonken aan de telefoon. Al vond ik dat ik hierin gelijk had! "Jullie kunnen gewoon niet zonder Ashton en Ashton kan niet zonder jullie." Dat was gewoon zo! Ze hadden een hele speciale band met z’n vieren. Ze moesten wel echt op elkaar ingespeeld zijn om samen muziek te kunnen maken. Ik kwam er duidelijk niet onderuit dat Michael iets voor me zou gaan kopen in Japan. Het was niet zo dat ik een cadeautje af zou wijzen als iemand het me gaf en van mij mocht hij best iets meenemen, maar ik ging hem geen opdracht geven om iets specifieks te kopen. Ik had zelfs helemaal geen idee wat ik dan moest vragen. "Maar ik weet niet wat ik wil hebben! Ze hebben daar zoveel vette dingen!" Ik nam mijn koffer van Michael over, die hoefde hij niet te dragen! Net was het gewoon grappig geweest, maar ik kreeg het nog wel voor elkaar om hem naar de voordeur te tillen, daarbij had hij zijn handen nodig om de deur te openen. Ik wist niet of er iemand thuis was, het kon ook best dat iemand de deur zou openen. Ik schudde lachend met mijn hoofd toen Michael begon over de vingers van Ashton, volgens mij deed hij dat bewust, net zoals Linn dat wel eens deed. Ashton had lange vingers en dat was behoorlijk aantrekkelijk, op een soort van opwindende manier en ik wist zeker dat ik niet de enige was die dat op die manier zag? "Ik zou het heel erg fijn vinden als je hem terug brengt met alle vingers." Ik legde zelf ook nog maar even de aandacht op zijn vingers, want volgens mij wilde hij dat toch wel het liefste horen. "Maar kun je ook zorgen dat de rest van Ashton helemaal terug komt?" Dat was toch ook wel heel erg belangrijk? Je had helemaal niets aan zijn vingers alleen! Ashton draaide echt niet alleen om vingers! Ik vond het ook geweldig om naar zijn ogen te kijken? Hij had hele mooie, bijzondere ogen!

Calum.
Ik had dit echt niet verwacht! Wie had dit dan ook kunnen denken? Linn en ik hadden vorige week afscheid genomen en het had erop geleken alsof dat voor een hele tijd was geweest. Het was niet zo! Ze was echt hier en ik kon een paar dagen van haar genieten. We konden echt van alles gaan doe. We zagen het vanzelf ook allemaal wel. Op het moment vond ik het belangrijk om gewoon met haar te kunnen zitten. Ze was echt hier! Ik kon er echt iedere paar seconden aan denken, maar dat kwam omdat het leek alsof dit gewoon niet echt waar was. Ik was naar binnen gegaan en ineens was ze hier geweest toen ik terug was gekomen. Ik moest lachen om Linn en haar toch wel behoorlijk geloof in Nashton, hoe zij dat dan zo mooi noemde. Het was wel logisch, wij waren Calinn, zo noemde mensen ons op internet. We hadden het er zelf ook wel over gehad in het filmpje. Mensen deden dat echt heel erg veel met twee mensen die ze bij elkaar vonden passen of die bij elkaar waren. Linn had het heel erg duidelijk in haar hoofd dat Ashton en Naylene bij elkaar zouden komen of in ieder geval dat zouden moeten omdat ze elkaar wel heel erg leuk vonden. Ashton vond Naylene in ieder geval heel erg aardig, want ander was hij echt niet zomaar meegegaan  naar Carindale. Hij had heel wat tijd doorgebracht met Naylene in de dagen die we er waren geweest.  "Misschien hadden we er voor moeten zorgen dat Naylene naar Nieuw-Zeeland ging. De wildernis doet vast goede dingen voor hen." Zei ik lachend. Ik kon wel zeggen dat ze het allemaal zelf moesten bekijken wat ze voor elkaar voelden en dat soort dingen, maar Linn zat echt met idee in haar hoofd dat ze al gek waren op elkaar en ergens kon ik het me best wel voorstellen? Ze vonden in ieder geval bijzonder, dat kon niet anders. Zoiets was verder niet te pushen, maar ik wist dat Linn het echt heel erg leuk zou vinden als ze bij elkaar kwamen. We zagen vanzelf wel of dat ook echt zo was. Ik keek naar Mali. "Ze is een fanatieke aanhanger van Nashton." Ze ik lachend, dat was echt zo en dat wist ze zelf ook echt wel! Ik trok Linn wat dichter tegen me aan toen ze zei dat ze bleef voor mijn verjaardag! Dat was toch wel een heel erg goed cadeautje. Ik had er ook echt wel een leuke dag van gemaakt, of Linn hier was geweest of niet, maar het was toch wel heel erg leuk dat ze hier gewoon was! Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet dat je volgende week weer naar school moet, dus het had best gekund dat je voor zondag weer naar huis moest?" Dat was best logisch geweest, maar ze bleef! Dat was leuk. We zouden er wel voor zorgen dat we een leuke dag hadden. Linn zou het vast leuk vinden om ook gewoon wat met mijn vrienden te doen? Dan leerde ze iedereen ook wat beter kennen. Luke, Michael en Ashton kende ze natuurlijk al, maar de rest niet echt? Ik keek naar de zonnebril die Linn op haar neus had gezet, waardoor ik toch even moest lachen. Het zag er grappig uit? Het paste niet echt bij haar, al was het niet dat het lelijk stond of wat dan ook, hij was gewoon veel te groot. Linn was niet zo groot, dus haar gezicht was ook niet heel erg groot. Ondanks dat had ze zelf toch behoorlijk wat grote zonnebrillen, maar dat was anders. "Ik vind hem je heel erg leuk staan." zei ik lachend. 

Naylene.
Ik vroeg me echt af wat er zo allemaal op internet zou staan, ik hoopte natuurlijk niets, maar die meisjes hadden foto’s gemaakt. Het had er op geleken alsof ze echt hadden geloofd dat ik de vriendin van Michael was. Iets wat ergens helemaal niet goed was. Michael kon altijd zeggen dat het niet waar was. Geen idee hoe dat ging vallen, misschien vonden ze het wel helemaal niets dat hij had gelogen, al was het meer een grapje geweest in mijn ogen. Het had lacherig geklonken! Alles wat net was gebeurd was één grote grap geweest en dat was nu toch wel duidelijk te voelen. Michael en ik gingen alweer hetzelfde met elkaar om zoals we altijd deden? Gelukkig zag hij ook echt in dat het niet meer was. Ik kon me ook helemaal niet voorstellen dat hij op de een of andere manier gevoelens voor me zou kunnen hebben. We waren vrienden! Daar bleef het ook echt bij. Ik vertelde mezelf vaak genoeg dat het bij Ashton ook zo was en dat ik echt geen hoop hoefde te hebben. Ik wist niet wat hij voelde en ergens hoopte ik er wel echt op dat er uiteindelijk iets meer uit zou komen dan alleen vriendschap. Hij was ook echt een hele leuke jongen? We hadden het leuk samen en misschien was het nog wel het belangrijkste dat hij gewoon wist hoe ik precies was en dat ook echt gewoon leuk leek te vinden. Linn deed dat ook, net zoals Matt, Travis en James en zelfs Michael, maar bij Ashton voelde het anders? "Wat?!" Bracht ik verward uit. Dit klonk zo vreemd. Michael had geweten dat ik Ashton leuk had gevonden, misschien was het wel echt te zien, maar wat was dan zijn bevestiging geweest dat ik dat echt deed? Dat ik graag wilde dat hij heelhuids weer terug kwam? Ik wilde gewoon dat hij geen pijn had! Ik wilde ook dat de rest van de jongens gezond weer thuis kwam! "Waar baseer je dat op?" Ik kon het wel toe gaan geven, maar ik wilde eerst weten waarom Michael het dacht! "Span je samen met Linn?!" Linn bleef het ook de hele tijd zeggen. In het begin had ik het allemaal heel erg lachwekkend gevonden. In mijn ogen was het echt de grootste onzin geweest, omdat ik Ashton gewoon had gezien als een vriend, maar er was vorige week gewoon iets veranderd? Misschien was het het feit dat we samen bij mij op bed hadden gelegen en dat we toch over hele persoonlijke dingen hadden gepraat of het feit dat we het de rest van de dagen echt leuk hadden gehad. We hadden niet elke dag af kunnen spreken, maar wel een paar dagen en zo had ik hem ook wat van Brisbane kunnen laten zien! Ik keek even rond in het huis, ik was hier natuurlijk al eerder geweest, het was een gezellig huis. Ik zette mijn koffer weg, net op tijd om Federer te kunnen begroeten. Ik ging door mijn knieën. "Hee schatje." Ik streek even over zijn kopje heen. Ik was echt gek op honden! Ik keek met verbaasde woorden op naar Michael, die het had over ‘mijn aanstaande vriendje’. Dacht hij echt dat het wat zou kunnen worden. Ik kwam weer overeind, zodat ik hem goed aan kon kijken. "Praat hij wel eens over mij?" vroeg ik zachtjes. Ik wilde het ergens wel weten. Als Michael ook zo zeker leek te weten dat het wat kon worden, moest dat toch betekenen dat hij wist dat Ashton mij ook leuk vond. "Ashton bedoel ik. Het zou een beetje vreemd zijn als een hond zou beginnen te praten." Ik kon hier beter een grapje van maken toch?

Calum.
Dit was toch wel een heel erg leuk verjaardagscadeautje, als je het zo kon noemen. Linn was hier naar toegekomen om mij te verrassen en bij me te kunnen zijn voor mijn verjaardag. Het was niet meer dan logisch dat ik hier vrolijk van werd. Ze was mijn vriendin! Ik had haar heel erg graag bij me. Het zou ook niet goed zijn dat ik dit niet leuk zou vinden. We hadden elkaar vorige week dan wel nog gezien, maar dat betekende niet dat ik haar niet had gemist, want dat had ik wel. Het was zo anders om haar bij me te hebben dan met haar te praten via de telefoon. Ik was blij dat we dat konden doen, helemaal deze week was het makkelijk gegaan. Ik wist ook niet hoe het zou gaan als we in Los Angeles waren. De vorige keer hadden we het toch wel moeilijk gehad met de zeventien uur die er tussen had gezeten. Nu hadden we nog heel erg veel geluk gehad met hoe vaak we elkaar hadden kunnen zien. Het was niet de bedoeling geweest om hier naar toe te komen, maar toen ze met die enkel had gezeten, was ik meteen op het vliegtuig gestapt. Dat had er voor gezorgd dat we elkaar weer een keer vaker hadden kunnen zien. De volgende keer ging dat niet zo makkelijk. Helemaal niet als we ergens in Europa zaten! Dat was letterlijk de andere kant van de wereld. Nu konden we vooral genieten van de tijd en we hoefden niet aan die tijd te denken. Ook dat ging goedkomen, ondanks dat het daar echt klote was als het ging om tijdsverschil. Volgens mij zat er namelijk echt een halve dag tussen. "Dat is fijn. Dan ga je mee uit." Dat was echt de bedoeling en ik wist zeker dat ze wel iets leuks mee had genomen dat ze die avond aan kon doen. Ze had genoeg leuke dingen. Ik vond het leuk dat ze in jurkjes, of rokjes rond liep. Dat kon ze ook goed hebben. Ik mocht goed naar haar lichaam kijken toch? Ik was haar vriend en ik mocht wel bedenken wat ik leuk vond om bij haar aan te zien. Ze had helemaal niets om zich voor te schamen, in tegenstelling zelfs, ze had een goed lichaam. Ze was dan wel niet groot, maar het klopte wel allemaal! Het was weer een goede reden om haar in iets leuks te zien? Al zag ze er nu ook gewoon leuk uit. Zeker met mijn zonnebril, het stond echt grappig! Ik schudde lachend met mijn hoofd toen ze begon over eens selfie. Daar was ze echt gek op. Wederom iets wat ik niet erg vond, omdat ik vaak genoeg een leuke foto van haar kreeg. Ik had er ondertussen al heel wat op mijn mobiel staan en soms keek ik die ook wel weer terug? "Weet je hoe moeilijk is om op commando te lachen?" Ik wist dat ik niet heel erg vaak lachend op een foto stond, maar het was toch wel lastig om de hele tijd te moeten lachen. Daarbij wilde ik ook niet dat er dan niet oprecht uitzag. Het zag er toch raar uit dat ik wel aan het lachen was, maar het duidelijk was dat de lach geforceerd was? Nu was het niet hele erg lastig, want ik had sowieso een glimlach op mijn gezicht omdat ik zo dicht bij Linn kon zijn, omdat ze hier was! Ze had me verrast en daardoor zou ik gewoon een hele tijd kunnen glimlachen. Ik drukte een kus in haar hals en keek vervolgens op naar haar mobiel, waar ik wel degelijk lachend naar keek. Het werd vast een leuke foto?

Naylene.
Ik wist dat het niet echt meer te ontkennen was. Michael had het door, ik wist niet precies hoe, maar hij kende me ergens al best wel goed. Iets wat ik best wel knap vond, omdat we elkaar nog niet eens zo lang kenden. Het kwam misschien wel omdat we heel erg veel met elkaar hadden gepraat, echt over van alles. Ik had het met Michael ook gewoon over seks? Ik wist niet waarom, maar het was wel eens ter sprake gekomen en ik had het niet eens heel erg gevonden. Hij wist dat ik maagd was, maar ik had hem ook wel duidelijk gemaakt dat ik echt niet zo’n meisje was dat alles perfect hoefde te hebben. Niet dat het hem iets aan ging, het was handig geweest als mijn eerste keer met hem zou zijn, maar dat zou nooit gebeuren. Michael en ik waren vrienden, gewoon vrienden en dat wisten we van elkaar. Ik wilde ook niet dat dat ging veranderen, ik kon hem juist dingen vertellen. Normaal gesproken was het niet heel erg handig om aan één van de beste vrienden te vertellen dat je de jongen wel zag zitten, helemaal niet als diegene Michael was en er heel wat uit kon flappen. Zo was hij gewoon. Voor mij was het al een hele grote verbazing geweest dat hij niet door had verteld dat Linn en ik hier nu zouden komen. Hij had het echt stilgehouden, want anders was Calum wel mee geweest naar het vliegveld. "Vingers zeggen niets." mompelde ik. "Als ik zeg dat ik jouw vingers leuk vind, betekent dat toch ook niet dat ik met je naar bed wil?" Ik beet even op mijn lip om mijn eigen woorden, had ik net zo’n beetje toegeven dat ik wel met Ashton naar bed wilde? Daar leek het wel ergens op toch? Michael zou het ook zo interpreteren, ik deed het ook! Ik bedoelde het ergens ook nog wel, echt niet alleen om de vingers, om zoveel meer dan dat! Ik voelde dat mijn wangen ondertussen ook echt veel te rood waren geworden. Ergens wilde ik dat Michael wel gelijk had, dat Ashton niet meer was gegaan naar Brisbane om Calum gezelschap te houden. Dat was ook niet echt nodig geweest, want hij had Linn natuurlijk gehad. Ashton was echter wel echt van het ontdekken en de vorige keer had hij dat niet echt kunnen doen in Brisbane. Daarom had ik hem ook wel wat laten zien? Al was hij ook een keer zelf de stad in gegaan en had mij vervolgen wat foto’s gestuurd. "Ik wil hem gewoon begroeten? Dat verdient hij ook!" Ik zou van de week nog wel een paar keer met Federer knuffelen. Hij was echt heel erg lief! "Je hebt gelijk. Ik kan dit wel gaan ontkennen, maar dan hoor ik dit vast de hele week. Niet dat ik dit nu niet de hele week hoor, maar je hebt gelijk." Ik had het echt toegegeven! Ik vertrouwde Michael dat hij dit voor zich hield, dat hij dit niet aan Ashton zou vertellen, want ik had geen zin om een ongemakkelijk gesprek te hebben met Ashton, die me vervolgens zou zeggen dat hij niet hetzelfde voor mij voelde. Ik kon best begrijpen dat het niet zo was. Het gebeurde vaak genoeg! Linn had heel erg veel geluk gehad met Calum, ze hadden elkaar gewoon allebei zien zitten en dat was best duidelijk geweest. Ik kon het me ook niet voorstellen dat iemand Linn niet zag zitten, ze was een heel leuk, spontaan meisje? Daarom had ze juist zoveel volgers! Die vonden het geweldig om naar haar te kijken en te luisteren. Ik kon een glimlach niet onderdrukken toen Michael vertelde dat Ashton had gezegd dat we het leuk hadden gehad. Dat hadden we ook echt leuk! "Het was heel erg leuk."

Calum.
School was niet altijd even belangrijk, zeker niet als je andere dingen met je leven wilde doen. Voor mij was het best wel duidelijk geweest dat ik het niet echt nodig had gehad. Uiteindelijk had ik er ook heel erg weinig aan gehad? Muziek maken en voetballen waren allebei dingen waar je nou niet echt een diploma bij nodig had. Linn had gekozen voor een opleiding die echt bij haar paste, dat kon iedereen haar vertellen. Dat was ook wel de reden dat ik wilde dat ze geen les zou missen omdat ze bij mij was. Helemaal omdat het haar eerste schooldag was, dus ik had best wel begrepen dat haar vaders haar voor die tijd thuis hadden willen hebben. Het leek dat ze er zelf keuze over had, dus ze zou blijven met mijn verjaardag! Het was ook maar één uurtje vliegen dus ze kon best op tijd zijn, helemaal als ze pas in de middag in school hoefde te zijn. Dan moesten we het de dag ervoor wel wat rustiger aan doen. Als ze met een kater in het vliegtuig zat. Ze mocht eigenlijk nog helemaal niet drinken, dus de kans zat er ook nog eens in dat ze niet eens de club binnen kwam. Dat zou vast wel meevallen als we met heel wat mensen waren en ze zich ergens in het midden zou verstoppen, daarbij kon ze het ook een beetje verdoezelen onder kleding? Linn leek nou niet echt op zeventien? In het begin had ik ook niet geweten dat ze wat jonger was geweest. Ik had gedacht dat ze een jaar of negentien was. Ze was dan misschien niet heel erg groot, maar dat zei niet heel erg veel? Ze ging met Naylene om, dus daardoor leek ze misschien al iets volwassener? Ik wist het niet en het maakte ook niet zoveel uit. "We gaan er voor zorgen dat je binnen komt." Daar hoefde ze zich geen zorgen over te maken. Ik wist ook wel dat we niet met alle zekerheid konden zeggen dat het wel ging lukken, maar ik wilde dat het lukte? Zodat we het ook een keer op die manier leuk konden hebben. We waren nog nooit samen uit geweest en ik vond het normaal gesproken toch wel heel erg leuk om een avondje weg te gaan. Ik zou haar ook echt niet buiten laten staan, dat ging gewoon niet gebeuren. Als het ergens niet lukte, gingen we toch gewoon ergens anders naar toe? "Dat gaat niet? Het is heel erg moeilijk!" Natuurlijk was het niet makkelijk om te lachen als je moest lachen. Op dit soort momenten ging het vanzelf, moest ik uit mezelf lachen, omdat ik bij haar in de buurt was. Dat klonk weer zo zoetsappig, maar het was toch logisch dat je vriendin je gelukkig maakte? Dat je moest lachen als je bij haar in de buurt was. "Met hoeveel mensen ben je op de foto geweest?" vroeg ik lachend. Linn was wel zo iemand die echt met iedereen op de foto ging als ze er om vroegen. Volgens mij vonden ze dat alleen maar leuk en dat snapte ik ook maar al te goed. Ik pakte de zonnebril aan en zette hem weer op mijn neus. Ik pakte de zonnebril die Linn in haar haren was eruit en schoof hem op haar neus, waar ik vervolgens een kus op drukte. Ik keek zelf ook even naar mijn arm. Ik had de tatoeage van de week laten zetten en ik had Linn er al wel een foto van gestuurd, maar hij was nu toch al wel een beetje beter. De huid was gelukkig al weer bijgetrokken, het was best wel rood geweest. Ik was zelf heel erg blij met de tatoeage. Het paste ook gewoon bij de rest? Het zou ook ineens heel raar zijn als ik iets in kleur erbij zou zetten.  

25 januari (:

---

Naylene.
Een week waarin je niet heel erg veel deed, kon ook heel erg snel voorbij gaan! Dat had deze week wel bewezen. Veel hadden Michael en ik niet gedaan, maar voordat ik het echt door had gehad, was er gewoon alweer een dag voorbij gegaan. Niet dat het erg was! Helemaal niet! Ik had echt genoten van deze week. Van alle onzin die we hadden gedaan. Gamen was geen onzin! Natuurlijk niet! Gamen was juist iets heel erg serieus! Maar we hadden ook echt wel onzinnige gedaan. Michael had me meegenomen naar een snoepwinkel, waar ik verplicht van hem een hele zak had moeten vullen met allerlei verschillende snoepjes. Uiteindelijk was ik die avond vreselijk misselijk geweest, omdat ik ze ook nog eens allemaal had moeten proeven. Van de week had ik echt niet gezond gegeten. Naast de snoepwinkel waren we ook nog ergens ijs gaan weten. En met ijs bedoelde ik niet één bolletje ijs in een bakje. Ik weet niet meer precies hoeveel het er waren, maar het was een hele maaltijd geweest. We hadden thuis maar uit moeten leggen dat we geen zin hadden gehad in avondeten. Het voelde echt als thuis. De ouders van Michael waren echt twee schatten en we hadden heel wat kunnen lachen. Als Michael en ik alleen waren geweest, was het veel over Ashton gegaan. Hij had echt uitgebreid willen weten wat ik van hem vond en wat ik precies met hem wilde en dan had ik het niet alleen maar over onschuldige wandelingen op het strand. Michael had écht willen weten wat ik met Ashton had willen doen en de dingen waren gewoon over mijn lippen heen gekomen alsof ze niets waren geweest. Als Ashton ze had gehoord, was hij vast gillend weggerend, ik zou het hem niet kwalijk nemen. Over Ashton gesproken. Hij was van de week terug gekomen en ik had hem toch wel duidelijk proberen te maken dat er helemaal niets tussen mij en Michael aan de hand was, want dat was wel degelijke wat op internet had gestaan. Ook Michael had er al iets over op Twitter gezet, jammer genoeg ging de foto van ons samen echt in het rond, als een idioot. Gelukkig kon je mijn gezicht er niet heel erg goed op zien. Nu maakte het me ook allemaal even niet meer uit! Vanavond was er niet om me ergens zorgen om te maken, maar we waren hier allemaal om de verjaardag van Calum te vieren! Toen we weg waren gegaan was hij nog niet jarig geweest, maar dat was hij nu wel! Het kon niet anders dan dat het al zondag was. Ik had geen tijdsbesef, echt voor geen meter, maar dat maakt niets uit? Al was het al tegen vijf uur, als ze hier maar muziek bleven draaien en we gewoon nog wat drankjes krijgen, vond ik het helemaal goed. Ik was nog helemaal niet moe! Echt niet! Ik wist dat ik ook niet meer helemaal recht op mijn voeten kon staan, maar dat maakte niets uit? Het lag ook niet aan mij! Echt niet! Iedere keer als iemand een drankje voor Linn had gehaald, hadden ze dat ook voor mij gedaan. Volgens mij waren ze er ook maar vanuit gegaan dat ik gek was op dat zoete spul wat ze dronk. Ik vond het niet vies, maar je kon mij blijer maken met een biertje? Die had ik tussendoor dan ook wel gehad. Misschien was het een beetje veel, maar zo heel erg vaak ging ik nou ook weer niet uit, dus ik vond dat ik er van kon genieten. Het was niet zo dat ik kotsend over een wc heel hing? Dat ging ook niet gebeuren. Ik wist mijn grens echt wel. Ik zag Linn staan, ik was echt even iedereen kwijt geweest, dus daarom liep ik naar haar toe. Ik sloeg mijn armen om haar heen. "Heeeee!" Bracht ik zo vrolijk mogelijk uit. Het was allemaal heel vrolijk! Haar vriend was jarig!

Calum.
We hadden besloten om maar uit te gaan in de nacht dat ik jarig was. Dat was net zo handig. Zo had Linn er makkelijk bij kunnen zijn, zonder dat ze er last van zou hebben op school. We waren hier nu al een tijdje en ik was nu officieel jarig! Dus daar moesten we toch allemaal nog eventjes op drinken! Ik wist niet precies hoe laat het was, maar er moest gewoon gedronken worden. We hadden het heel erg leuk met zijn allen?! Het had me verbaasd hoe makkelijk Linn naar binnen was gekomen! Ze had ook echt wel haar best gedaan op hoe ze eruit zag en waarschijnlijk waren daar alleen maar ogen naar toe gegaan en was er niet nagedacht over haar leeftijd! Wat mij echt helemaal niets uitmaakte, want ze was binnen! Daarbij moesten ze maar weten waar ze naar keken, want Linn was gewoon van mij? Ze mochten mooi kijken, maar ze zouden toch helemaal niets anders kunnen doen. Linn zou toch weer met mij mee naar huis gaan en uiteindelijk bij mij in bed slapen. Ieder ander had gewoon mooi pech gehad. Het was ergens wel een compliment als mensen naar je vriendin keken? Al hoefden ze dat nou ook weer niet op een manier te doen alsof ze een stuk vlees was! Dat was ze niet! Ik had vanavond mijn ogen al vaak genoeg over haar lichaam laten glijden, maar ik wist ook wel dat er heel wat meer was dan alleen haar uiterlijk! Van de week hadden we heel wat leuke dingen gedaan! Echt van alles. Al was er ook een dag geweest waarop ze met mijn zus en moeder was wezen shoppen, waar ik me verder niet mee had bemoeid. Dat hadden ze mooi met z’n drieën mogen gaan doen. Daarom had ik met wat vrienden afgesproken, waar Linn later ook naar toe was gekomen. Ik vond het toch ook wel belangrijk dat ze de rest van mijn vrienden leerde kennen? Dat kon vanavond ook! Niet dat dit echt een plaats was om met elkaar te praten, maar hé ze waren hier in ieder geval allemaal! Voor mij! Dat was toch wel heel erg leuk. Ik genoot gewoon van deze avond of eigenlijk was het nacht. Maakte het wat uit wat het precies was? Nee toch? Volgens mij hadden we allemaal niet meer door hoe laat het precies was en ook echt niet hoeveel drankjes er al doorheen waren gegaan. Ik stond nu aan de bar en was aan het wachten op de drankjes die ik voor mij en Linn had besteld. Linn die was niet gek op bier of wijn, dus was het een cocktail geworden. Ze mocht eigenlijk nog helemaal niet drinken, dus daarom hadden we afgesproken dat de rest maar drank voor haar haalde, zodat ze in ieder geval niet om leeftijd kon worden gevraagd als iemand toch zo naaierig mocht zijn, want dat soort mensen zaten er gewoon tussen! Dat ze uiteindelijk alsnog de club uit werd gezet, omdat ze niet oud genoeg was geweest.  Daarbij was het niet echt erg om drankjes voor haar te kopen? Volgens mij vond helemaal niemand dat en als iemand ging zeiken om geld, dan zou ik ze wel wat geld in de handen drukken. Maar dit konden ze best voor mij doen, op mijn verjaardag? Het waren maar drankjes, drankjes voor mijn vriendin. Het was niet zo dat ik haar dronken probeerde voeren, maar ik merkte ook wel aan haar dat ze niet de hele avond op cola wilde leven, terwijl we allemaal dronken. Ik pakte de drankjes aan en liep door de massa heen. Er waren heel wat mensen, maar dat was juist het leuke. We hadden ook wel wat af kunnen huren, maar nu was de sfeer van de club zelf ook gewoon te voelen? En er zouden vast wel wat foto’s komen, maar zo erg was dat nou ook weer niet? We waren ook gewoon jong? We mochten ook uitgaan als we dat wilden.