Forum

Devon.

‘Oh, je bent wel bang. Je hebt misschien een grote mond, maar je bent bang.’ Het was zo duidelijk aan haar te zien. Ze keek me misschien nog recht aan, ze had haar woordje klaar staan, maar het was duidelijk aan de manier waarop ze keek. Ze was bang, ze wilde dit niet. Ze vond het verschrikkelijk dat ik hier stond, dat ik haar op had gewacht en het was duidelijk dat ze wilde dat iemand haar kwam helpen. Natuurlijk deden ze dat niet. Mensen waren te bang om te komen helpen. Het was altijd zo! Mensen zagen misschien iets, maar tegenwoordig pakten mensen nog eerder hun telefoon er bij, dan dat ze iemand kwamen helpen. Dus Lotus kon wanhopig om zich heen kijken, ze kon zelfs iemand proberen te roepen, maar er was niemand die haar zou helpen en dat hoefde ook helemaal niet? Als ze braaf zou doen wat ik van haar wilde, dan hoefde ze helemaal niemand die haar zou helpen, want dan was er niets aan de hand? Pas als ze moeilijk zou gaan doen, dan zou ze misschien wat hulp nodig hebben. Niet dat ik het zo ver zou laten komen. Ik had mijn eigen maniertjes om er voor te zorgen dat dit zou gebeuren. Ik grijnsde tevreden toen ze niet meer tegenstribbelde en vroeg naar de zaakjes, zoals ik ze had genoemd. ‘Zie je, het is helemaal niet zo moeilijk? Even luisteren, interesse tonen, zo lastig is dat niet.’ Ik liet haar los, al bleef ik wel zo voor haar staan dat ze niet zomaar weg zou kunnen gaan. Als ze dat zou proberen, dan zou ze pas echt problemen krijgen, maar volgens mij had ze dat ook wel door. Ze wist vast dat als ze zou proberen om weg te rennen, of in de auto te kruipen, dat ze het nog veel moeilijker zou hebben dan dat ze het nu had. ‘Het komt er op neer dat ik dat geld toch graag terug wil. Ik hoef het niet direct terug te hebben in cash, dat zou veel te makkelijk zijn.’ Daarbij zou ik haar nooit vertellen hoeveel ik precies van haar wilde. Anders zou het veel te makkelijk voor haar zijn om gewoon wat geld op te nemen en daar mee aan te komen. Dat was niet de bedoeling. Ik wilde dat ze het allemaal voor me ging regelen en dat zou ze ook gaan doen. ‘Wat denk jij? Een rijk, blank meisje dat wat drugs in haar tas heeft zitten, verstopt tussen haar nutteloze make-up, zonnebril en al die andere troep. Dat valt niet op, of wel?’ Natuurlijk niet! Niemand zou Lotus er van verdenken dat ze iets bij zich zou hebben. Want dit was Lotus, dé Lotus. Ze was misschien bekend op haar school als een meisje dat graag de aandacht kreeg, maar er stonden ook genoeg andere dingen over haar op internet en daar had ik echt wel naar gekeken, waardoor ik een hoop dingen van haar wist. Haar relatie met één of ander jochie, maar ook wat er een paar jaar geleden allemaal met haar was gebeurd. Toen had ze het duidelijk niet goed aangekund en dat kon ze nu vast ook niet. ‘Ik wil dat jij die drugs voor mij gaat afleveren. Je neemt het mee, geeft het af en neemt het geld aan. Dat is niet zo moeilijk, toch? Ik zal je vanzelf laten weten wanneer je een keer klaar bent.’ Niet, als het aan mij lag. Zeker niet als het goed zou gaan. Als ik door zou hebben dat dit zonder problemen zou verlopen, dat niemand ook maar om zou kijken naar Lotus, dan zou ze wat mij betrof gewoon blijven. Ze zou een goede aanwinst zijn, daar was ik vanaf het begin al van overtuigd geweest. Ze had alleen nog geen kans gehad om het te bewijzen. Die had ze nu wel.

Lotus.
Ik wilde niet bang voor hem zijn. Die jongen kon angst zo’n beetje ruiken en hij vond het geweldig, het was wel duidelijk. Wat moest ik hier dan aan doen? Ik kon mijn ogen wel dicht doen of wegkijken, maar daardoor was al helemaal duidelijk dat ik hem niet durfde aan te kijken. Daar had ik wel degelijk een beetje moeite mee, maar ik keek echt niet zomaar weg. Ik wilde niet dat hij dacht dat ik een onderdanig type was, die maar zou luisteren naar wat hij te zeggen had. Dat wilde ik helemaal niet. Op het moment wilde ik niets liever dan in mijn auto kruipen en zo ver mogelijk wegrijden, maar daar had ik helemaal niets aan. Als ik dat deed, dan zou hij hier morgen weer staan. Hij leek namelijk precies te weten tot wanneer ik les had. Ergens was dat behoorlijk eng? Dat hij dat soort dingen zomaar wist. Hij had al moeten weten in welke klas ik precies zat, om dat te weten. Het kon ook best dat hij hier een hele tijd was blijven staan, maar daar zag ik hem niet voor aan. Devon was niet echt iemand die zich in moeilijke bochten wrong, hij had liever alles zo makkelijk mogelijk en dat had hij nu dus ook gedaan. Ik wist zeker dat hij had geweten dat ik hier zou zijn. En ik wilde niet eens weten wat voor zaakjes hij had, wat hij wilde dat ik regelde. Er gingen veel te rare dingen door mijn hoofd heen. Ik wilde niet dat ik Brayan op welke manier dan ook zou moeten bedriegen. Voor moeten liegen wilde ik eigenlijk al niet. Maar ik kon hem dit niet vertellen. Ik wilde niet dat hij wist dat ik me zo makkelijk foto’s had laten maken en dat ik er echt geen erg in had gehad wat Devon op dat moment met die foto’s had gedaan. Want hij had ze ook al wel aan andere vrienden laten zien en dat had ik op het moment niet eens er gevonden. Nu deed ik dat wel. Ik schaamde me dood! Ik snapte niet dat ik dat echt had gedaan, maar ik moest er nu maar mee leren leven. Ik voelde de verbazing op mijn gezicht kruipen toen ik door had dat Devon wilde dat ik drugs ging dealen of afleveren. Wat dan ook! Dat hoorde niet! Dat wilde ik helemaal niet doen! Ik kon dat toch niet doen? Ik wilde niet meer in die ongure plaatsen van Oxford komen, daar kwamen echt mensen die niet te vertrouwen waren! Ik keek even om naar mijn auto. "Je kunt mijn auto krijgen? Ik weet zeker dat dat meer is dan het geld dat je me ooit aan mij uit hebt gegeven." Heel erg veel meer! Hij kon die auto makkelijk verkopen en dan had hij geld genoeg. Ik kon geen drugs af gaan leveren! Dat ging gewoon niet. Ik wilde het ook helemaal niet. Hij mocht mijn auto hebben, maar dan moest hij nu ook meteen oprotten. Ik had geen idee wat ik aan mijn ouders moest vertellen als ik dat ding ineens niet meer had, maar dan was hij maar gestolen of wat dan ook. Ik wist ook wel dat Devon had gezegd dat het te makkelijk was geweest als ik hem gewoon het geld had gegeven, maar het was al minder makkelijk als ik de auto weggaf, dan had ik zelf helemaal niets meer om mezelf in te verplaatsen! Ik schudde mijn hoofd. Ik wilde het echt niet doen. Ik had dat spul misschien zelf ingenomen, maar ik ging het niet naar andere mensen brengen. Dat was hartstikke illegaal! Ik zou wel opgepakt kunnen worden en dan zeker achter de tralies verdwijnen voor weet ik hoe lang! Mooi niet! Dat wilde ik echt niet hebben. Dat voelde gewoon niet goed. "Ik denk dat het echt heel erg opvalt. Dan wordt ik veel te zenuwachtig en val ik zo door de mand." Ik moest hem ompraten, hem laten denken dat ik het echt niet kon, misschien was dat een betere optie.

Devon.

Het was alles behalve lastig om een meisje te doorgronden. Je keek naar haar houding, naar hoe ze zich gedroeg en hoe ze op bepaalde dingen reageerde. Bij Lotus was het vanaf het begin al makkelijk geweest. Ze had alleen aan een bar gezeten, maar aan haar kleding te zien had ze absoluut haar best gedaan om er goed uit te zien, om de aandacht te trekken. Ze had er misschien nonchalant bij gezeten, gedaan alsof ze beter was geweest dan iedereen die in de club was geweest, maar ondertussen was het een duidelijke schreeuw om aandacht geweest en die had ik haar graag gegeven. Ik had alleen maar naar haar toe hoeven lopen, een klein praatje te hoeven maken en ze was achter me aan gekomen. Binnen een paar minuten had ik haar door gehad en ik had meteen bewezen dat ik het goed had gehad, dat ze graag aandacht had gewild. Dat ze het naar haar zin had willen hebben en dat ze had willen horen hoe leuk, mooi een grappig ze wel niet was. Want dat was wel hetgeen wat ik haar had verteld en ze had de complimentjes heerlijk gevonden. Ze kickte er op, ze kon simpelweg niet zonder. Dat was vanaf het begin duidelijk geweest en dat had het alleen maar makkelijker gemaakt.  Daardoor hadden we haar met gemak over kunnen halen door dingen, zoals de foto’s. Zo lang we hadden gezegd dat het er goed en sexy uit had gezien, was ze vrolijk door gegaan en had ze nieuwe dingen uitgeprobeerd. Ze had de aandacht geweldig gevonden en daar hadden wij allemaal van kunnen genieten, want het was altijd leuk om naar een naakt meisje op bed te kijken, terwijl ze zichzelf aanraakte en ons uit probeerde te dagen, wat ze toen echt wel had gedaan. Er waren zelfs foto’s met mij er bij, of anderen, maar dat hoefde niet op internet. Daar zou ik mezelf alleen maar mee naar beneden halen en daar ging het niet om. Het ging om Lotus. Ik keek naar Lotus en schudde lachend mijn hoofd. Het was gewoon hilarisch hoe ze er onder uit probeerde te komen. Ze dacht echt dat dit zou gaan werken, dat ze mij om zou kunnen praten en dat ik haar uiteindelijk zou laten gaan. Als ze dacht dat het echt zo makkelijker zou gaan, dan zou ze toch nog wat beters moeten verzinnen, want dit zou niet gaan werken. ‘Als ik jou was, zou ik daar dan maar aan gaan werken, of niet? Want als je het niet doet, dan komen die foto’s op het internet en ik denk dat je dan ook heel erg nerveus wordt. Al houdt je natuurlijk wel van al dat gestaan en gewijs, al die aandacht.’ Er zouden genoeg mensen zijn die haar zouden herkennen. Ze was de dochter van een beroemd echtpaar! Mensen kenden haar gezicht, wisten haar naam en zodra ze zouden weten dat ze online zouden staan, dan zou het ook in het nieuws komen en dan zou iedereen weten hoe stout deze Lotus precies geweest. ‘Maar ik denk dat jij je keuze al hebt gemaakt. Dan moet ik maar naar huis, om de foto’s te uploaden.’ Dat was waarschijnlijk de beste manier om haar duidelijk te maken dat ze geen kant op kon. Dat ze gewoon zou moeten doen wat ik van haar wilde. Als ik weg zou lopen en zou doen alsof ik echt die foto’s online zou zetten, dan zou ze me vast terugroepen en zeggen dat ze het wel wilde doen. Als ze dat niet zou doen, dan zou ik inderdaad die foto’s gaan uploaden en dan zouden ze vanavond nog te zien zijn in het journaal van een uur of acht, misschien half negen. ‘Als ik jou was, zou ik gaan wachten bij de computer,’ zei ik grijnzend en ik liep van haar weg. Ze zou me hoe dan ook terugroepen.  

Lotus.
Ik had nooit gedacht dat Devon zo was. Hij had een hele aardige jongen geleken, iemand met wie ik in eerste instantie niet om was gegaan, maar op dat moment had ik juist iets nodig gehad, wat anders was geweest dan normaal. Ik had uit mijn eigen wereldje weg gewild en daar had hij wel echt voor kunnen zorgen. Achteraf bleek hij dus echt een behoorlijke manipulator. Dat besefte ik me nu eigenlijk pas. Ik had geweten dat ik niet goed bezig was geweest, dat had Brayan me ook wel duidelijk gemaakt, maar ondertussen wist ik maar al te goed waarom alles zo makkelijk was gegaan. Devon had precies de juiste woorden gezegd. Niet alleen de eerste avond, maar ook iedere dag daarna. We hadden het leuk gehad, heel leuk, maar hij had altijd de touwtjes in handen gehad, ondanks dat ik misschien had gedacht dat ze echt bij mij hadden gelegen. Dat was nooit zo geweest, hij had altijd gezorgd dat hij zijn zin had gekregen. Nu kreeg hij dat weer. Hij wilde me laten weten dat het niet goed was geweest om zomaar bij hem uit de buurt blijven. Ik had twee keuzes, maar hoe kon je kiezen uit twee vreselijke dingen? Dat was precies wat mijn moeder en Carole hadden moeten doen. Ze hadden altijd twee keuzes gehad, maar elke keuzes! Twee hele erge! Devon deed nu precies hetzelfde voor mij en ik voelde me echt vreselijk door. Of iedereen kreeg de foto’s te zien of ik zou het komende half jaar als drugsdealer rond lopen, misschien nog wel langer dan dat. Beiden waren ze vreselijk! Normaal gesproken vond ik het niet erg dat mensen me zagen, zelfs niet op zo’n manier, maar ik wist nu ook wel hoeveel die foto’s konden verpesten. Mijn vriendschappen, mijn banden met mijn familie, mijn relatie! Zelfs mijn carrière zou ik uiteindelijk wel gedag kunnen zeggen. Ze hoefden maar twee woorden in te typen op internet. De letters die samen mijn naam vormden en iedereen zou weten wat ik ooit had gedaan. Dat ik ooit op een sollicitatie zou komen en mensen al wisten wie ik was –dat gebeurde wel vaker- en wat ik ooit had gedaan. Ik wilde niet dat die foto’s me de rest van mijn leven zouden blijven achtervolgen! Dat was niet goed! Het mocht ook niet! Ik wilde niet dat het ging gebeuren. Maar drugsdealen? Dat was niet goed. Het was zelfs heel erg gevaarlijk! Dat hele wereldje klopte gewoon niet en dat wisten we echt allemaal. Ik was daar te verwend voor. Devon maakte wel heel erg duidelijk dat ik niet echt een keuze had. Als ik niet zou doen wat hij zei, als ik dit stomme troep niet voor hem rond zou brengen, dan kwamen de foto’s echt op internet! Het leek er zelfs op alsof hij zelf al een keuze voor mij had gemaakt. Hij zou de foto’s gaan uploaden. Dat mocht niet! Ik wilde niet dat ze op internet kwamen. "Devon!" Riep ik, ten teken dat hij niet weg mocht lopen. Hij mocht die verdomde foto’s niet op internet zetten! Ik liep naar hem toe en pakte hem bij zijn arm vast, zodat ik hem om kon draaien. "Ik doe het, oké? Ik doe het!" Wat moest ik anders? Ik had geen keuze. Een half jaartje en dan was het vast allemaal afgelopen. Maar het voelde zo erg! Ik wilde het niet doen! Maar ik wilde ook niet dat ik niemand meer recht aan kon kijken! Dit was zo’n gedoe, ik kon wel janken! "Zeg maar waar ik moet zijn, hoe laat en waar ik naar toe moet. Ik doe het, maar niet langer dan dat nodig is. Als ik alles terug heb betaald dan is het over en dan verwijder jij al die foto’s. Alles. Overal van af. Dat is de deal." Ik wilde niet dat hij me later alsnog kon gaan lopen chanteren. 

Devon.

Dit soort foto’s wilde je niet van jezelf zien, zeker niet op het internet. Tegenwoordig was het zo makkelijk om dat te vinden, voor iedereen. Vaak keken bedrijven ook online op iemand zijn facebook, of iets in die richting, zodat ze zouden weten wie het precies was en of ze wel echt de goede persoon aan zouden nemen. Lotus was aan het studeren, maar als ze ooit zou willen gaan werken voor haar geld, wat ik betwijfelde, dan zouden ze dit ook kunnen vinden. Dan zouden ze dat leuke gezichtje van haar zien, met haar naakte lichaam er onder en dan zouden ze al snel besluiten dat ze dat niet wilden hebben als hun nieuwe personeel. Dus dat zou al heel wat kunnen verpesten. Het zou ook haar relatie kunnen verpesten, sterker nog, ik wist wel zeker dat dat zo zou zijn. Want haar vriend was niet degene die de foto’s had gemaakt en haar ex ook niet, dus waar kwamen ze dan vandaan? Daar zouden ze hoe dan ook ruzie over gaan krijgen. Waarschijnlijk een heel gedoe over vertrouwen en dat soort dingen. Ruzies die niet aan mij waren besteed en daar was ik ook heel erg blij mee. Al dat gedoe van een relatie was veel te lastig, dat wilde je ook niet hebben, toch? Ik snapte niet dat mensen het wel wilden. Ik had liever gewoon seks. Of dat nou een paar keer met dezelfde was of niet, dat maakte me echt helemaal niets uit. Het gebeurde toch wel. Ik grijnsde breed toen ik Lotus mijn naam hoorde roepen. Ik voelde al snel haar hand rond mijn arm en ze draaide me om, met de duidelijke stelling dat ze me zou gaan helpen, want ze wilde die foto’s echt niet op het internet hebben, wat ik kon begrijpen. Natuurlijk wilde ze dat niet. Het had alleen even geduurd voordat ze dat door had gehad. Het werkte allemaal niet zo snel daar boven, maar dat was vaak zo bij meisjes zoals Lotus. Ik wist niet eens wat ze studeerde, maar het zou wel niet heel erg nuttig zijn, zoals haar broer. Dat had ik dan wel weer onthouden, want daar had ze het immers over gehad. Dat haar broer zoveel slimmer en beter was geweest, meer complimentjes had gekregen over wat hij zou gaan studeren, omdat hij een dokter zou gaan worden. Gezeur, heel erg veel gezeur, maar dat gezeur kwam me wel van pas. ‘Ik dacht wel dat we het hier over eens konden worden,’ zei ik grijnzend. Het was de foto’s, of braaf doen wat ik van haar wilde. Die keuze was niet heel erg moeilijk. Het had alleen even geduurd. Te lang, maar ze had eindelijk haar keuze gemaakt. Ik schudde lachend mijn hoofd toen ze begon over een deal. ‘Denk je nou echt dat jij een deal met mij kan maken?’ Als ze dat echt dacht, dan was ze gewoon dom. Ik was hier degene die de deal maakte, die haar twee keuzes gaf. Beide niet goed, maar de één nog veel erger dan de ander. Nu probeerde ze ook nog eens te onderhandelen, wat ze niet nog een keer moest proberen. Ik pakte haar stevig vast bij haar armen en trok haar naar me toe. ‘Jij blijft dit net zo lang doen, tot ik zeg dat je het niet meer mag doen. Of je dat geld nou allemaal hebt af betaald, of dat dat meer is, dat interesseert mij geen fuck. Je doet het, want je weet wat er gebeurd als je het niet doet. Dát is de deal. Als dat je niet aanstaat, dan kan ik net zo goed gelijk die foto’s online zitten.’ Ik liet me echt niet door haar manipuleren. Ik was niet gek. Als zij dacht dat ze dit van mij kon winnen, dan zou ze nog heel wat jaren moeten oefenen om ook maar in de buurt te komen. 

Lotus.
Het liefst had ik die jongen een knal voor zijn kop verkocht, want die verdiende hij gewoon, meer dan wat dan ook! Hij probeerde mijn leven te verknallen. Hij wilde invloed blijven houden en hij wist precies hoe hij dat moest doen. Een verhaaltje over foto’s en ik voelde meteen dat mijn maag zich helemaal omdraaide. Ik wilde niet dat ze er waren, maar ik wist zelf maar al te goed dat ze er waren. Ik was er bij geweest, heel bewust zelfs. Ik had het niet heel erg gevonden op dat moment, ik had aandacht kregen en niet zo’n heel erg klein beetje op. Dat was alles wat er toe deed. Nu was het heel erg anders en daar had ik op dat moment ook over na moeten denken. Ik voelde me een klein katje dat met de staart tussen de benen in een hoekje werd gedreven. Ik was ook echt geneigd om de zegenoemde rare sprongen te maken. Het voelde namelijk echt niet goed om in het nauw te worden gedreven. Dat wist hij zelf ook maar al te goed en daarom was hij hier gekomen. Meteen was ik voor het blok gezet. Ik had er meteen over na moeten denken en hij had me niet eens een kans gegeven om dit te verwerken. Waarschijnlijk was hij bang geweest dat ik ineens wat anders zou gaan doen. Dat ik mensen er bij in had geschakeld, want hij wist ook maar al te goed dat het niet goed was. Je kon niet zomaar iemand chanteren. Helemaal niet met dit soort foto’s. Het voelde niet goed, niet oké, totaal niet. Ik wilde er wel wat anders van maken, maar ik kon op het moment heel erg weinig. Ik keek naar het gezicht van Devon dat zelf voldaan stond, het stond me niet aan. Ik had ook wel moeten weten dat hij helemaal niet veel goeds betekende. Dat had iedereen in kunnen zien, maar ik was juist aangetrokken geweest naar alles wat niet helemaal goed was geweest. Hij was anders dan iedere andere jongen met wie ik ooit was geweest en op dat moment was het goed, maar nu was het heel erg anders. Nu had ik gewild dat hij niet eens meer bij in de buurt was gekomen. Dat ik hem nooit had leren kennen, maar jammer genoeg kon ik het nu niet meer terug draaien. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen Devon me heel erg duidelijk probeerde te maken dat het allemaal bij hem lag. Dat hij wel even uitmaakte wanneer het afgelopen was. Hij dreigde zelfs al weer met die foto’s, dat hij ze er dan beter meteen op kon zetten. Ergens vroeg ik me af of hij niet blufte. Misschien wilde hij wel heel erg graag dat ik zijn vuile werk op zou knappen en zou hij de foto’s nooit op internet zetten. Maar ik kon het bij hem gewoon niet zeker weten. Ik wist niet wat ik van hem moest verwachten, het kon zomaar dat die dingen straks op het internet stonden, daarom knikte ik ook wel. Ook omdat hij me op het moment echt pijn deed door zijn greep. "Oké." Mompelde ik maar. Ik wilde hier vanaf zijn. Ik wilde nu naar huis! "Je hebt mijn nummer. Ik wil nu naar huis als je het niet erg vindt. Bel me maar wanneer ik waar moet zijn en ik ben er." Ik trok mezelf los en stopte naar achter, waarna ik in mijn auto stapte. Ik gooide mijn tas neer op de andere stoel en zuchtte zachtjes. Ik hoopte echt dat hij me niet zomaar meer uit de auto zou trekken. Ik had geen zin om nu van alles te gaan doen. Ik kon het niet aan om vanavond al druk bezig te zijn met die rot drugs van hem. Nu wilde ik het liefst naar Brayan of misschien wel Lelah. Een van de twee. Ik had gewoon afleiding nodig. 

Lelah.

Ik zette Cookie neer in de gang en knielde voor haar neer, zodat ik de riem los kon maken voor haar halsband. ‘Lotus heeft echt geluk dat ik voor jou die kou in ga, weet je dat? Het is veel te koud om naar buiten te gaan,’ zei ik lachend en ik aaide haar door haar vacht. Lotus moest tot laat naar school, dus dan moest ik Cookie uitlaten. Normaal vond ik dat echt niet erg, zeker niet als het warm was, maar nu was het ijskoud! Het hondje moest echter wel naar buiten, anders zou ze hier alles onder poepen en daar had ik niets aan! Dan moest ik het weer allemaal schoonmaken, omdat Lotus er niet was! Ik kon dat spul niet laten liggen tot zij een keer thuis zou zijn! Dan zou het alleen maar gaan stinken en wie weet zouden er dan wel vlekken komen! Dus ondanks dat ik die kou helemaal niks vond, ik ging liever naar buiten dan dat ik weer zou moeten schoonmaken, daar had ik helemaal geen zin in! Cookie rende de kamer al in en ik kwam overeind, zodat ik mijn jas op kon hangen. Ik wisselde mijn schoenen om voor mijn sloffen en besloot mijn muts op te houden, dat ging best! Daarbij was dat gewoon lekker warm. Ik pakte mijn mobiel en maakte snel een selfie, waarna ik hem naar Jamy stuurde, met de tekst er bij dat ik vrijwillig de kou in was gegaan. Volgens mij was hij gewoon thuis, maar het kon ook best dat hij nu in de sportschool was! Hij had vanavond in ieder geval niet af kunnen spreken, wat ergens best jammer was! Ik genoot van de tijd met Jamy en hij was heel erg lief voor me! Hij had een paar leuke dingen voor me gehaald voor mijn verjaardag en we waren nog samen uiteten gegaan! We zagen elkaar best vaak, maar we probeerden ook elkaar de vrijheid te geven die we nodig hadden. We waren bij elkaar, we hadden een relatie, maar dat betekende niet dat we alles samen hoefden te doen, toch? We praten wel veel met elkaar, gewoon overdag, maar dat was juist het leuke! Ik had altijd wel iets aan Jamy te vertellen, het maakte niet echt uit! Of het nou iets was wat op school was gebeurd, of juist op het werk! Ik werkte nog steeds bij mijn moeder en ik wilde daar ook nog lang niet weg! Ik vond het echt heel erg leuk werk om te doen! Daarbij was ik er nu ook echt goed in, zeker in die die figuurtjes. Dan zou het zonde zijn om een ander baantje te zoeken! Ik legde mijn mobiel aan de kant en nam plaats op de bank. Ik klopte op de lege plek naast me en al snel klom Cookie ook op de bank. Ik glimlachte en trok haar stevig tegen me aan. Het was gewoon lekker warm om zo’n hondje tegen je aan te hebben! Daarbij voelde het ook heel erg veilig, al had ik natuurlijk liever Jamy! Die was er echter niet, dus ik moest het nu doen met Cookie, maar dat was ook niet erg. ‘Zullen wij maar een film gaan kijken tot Lotus weer terug komt?’ Ik had gedacht dat ze nu wel eens terug zou zijn. Voor zover ik had geweten, had ze tot zes uur naar school gemoeten, maar het kon best dat het iets uit was gelopen, of dat het druk was op de straat! Het was immers niet het beste weer om rond te rijden en dan ging iedereen langzamer rijden, waardoor het alleen maar drukker werd! Ik pakte de afstandsbediening en zette de tv aan. Vervolgens startte ik netflix maar op, om te zien of er nog iets leuks op stond. Sommige dingen keek ik samen met Lotus, dus dat kon ik nu ook niet in mijn eentje kijken!

Lotus.
Gelukkig liet hij me gaan! Ik kon hier ook niet langer blijven! Dat was niet verstandig, want ik wilde op het moment echt van alles uitbrengen, maar met ieder woord zou ik het erger maken voor mezelf. Devon wilde geen weerwoord, hij wilde dat ik deed wat hij van me vroeg en verder helemaal niets. Hij had nooit echt naar me geluisterd, dat had ik ook wel geweten. Ik had het niet erg gevonden, omdat ik ondanks dat altijd aandacht van hem had gekregen en even alles had kunnen vergeten. Kon ik dit maar vergeten. Ik wist niet hoe snel ik de sleutel in het slot moest prutsen en de auto moest starten om weg te komen. Ik wilde naar huis! Ik kon nu niet naar Brayan, het kon best dat hij op me zat te wachten met eten, maar ik kon hem nu niet onder ogen komen! Ik kon op het moment niet echt normaal doen over wat ik net allemaal had gehoord. De foto’s waren er! En er was alsnog een kans dat die op internet kwamen! Dat mocht niet! Brayan zou het niet leuk vinden en dat snapte ik ook precies, het was ook vreselijk! Ik wilde niet dat ze op internet kwamen te staan, dat ze er helemaal niet waren zelfs. Brayan zou precies hetzelfde denken en op het moment kon ik even geen pokerface ophouden. Dan zou hij meteen vragen wat er was, want ondanks dat ik heel erg sterk was, kon hij echt zien als er iets aan de hand was. Zo was Brayan. Hij was echt een schat, hij hield altijd rekening met mij. Ik kon dat lieve op het moment even niet aan. Dus naar huis! Ik wist niet hoe snel ik door de verschillende straatjes moest scheuren. Gelukkig duurde het niet zo heel erg lang voor dat ik voor het complex stond waar ik samen met Lelah woonde. Ik stapte de auto uit en pakte mijn mobiel, waarna ik Brayan opbelde, terwijl ik de auto weer dicht deed. "Hee lieverd." Hoorde ik al aan de andere kant, hij was echt veel te lief! "Hee!" Probeerde ik zo vrolijk mogelijk uit te brengen, al hield de vrolijkheid me behoorlijk in de steek. Ik kon het nu gewoon niet voelen. "Is er wat Lo?" Ik knikte, er was inderdaad was, maar dat was ik niet van plan om aan hem te vertellen. "Ik voel me niet zo lekker. Ik ben naar huis gegaan. Sorry, ik eet vanavond niet mee." Dat was immers wel de bedoeling geweest! Dat ik bij hem zou gaan eten, maar het ging gewoon even niet door. Ik wilde het liefst op de bank kruipen met een bak ijs. "Wat vervelend. Ik kan ook langskomen als je wilt?" Hij mocht niet langskomen! Ik pakte de sleutel en opende de voordeur en liep vervolgens de trappen. "Nee joh, ik ga naar bed. Ik kom het morgen goed met je maken als ik me wat beter voel." Dat zou er wel voor zorgen dat hij lekker thuis bleef. Hij verdiende het ook wel om even rustig thuis te blijven. Het zou alleen maar ongemakkelijk voor ons beiden worden als we thuis zouden zijn. "Oké. Doe rustig aan, als je iets is moet je bellen, dan kom ik er aan." "Zal ik doen." Ik hing mijn telefoon naar die woorden op en tegen die tijd was ik ook bij de juiste deur. Ik opende hem en ik hoorde Cookie al aan komen lopen. Ik gooide mijn tas weg. "Nu niet Cookie." Mompelde ik zachtjes, ik wilde gewoon rustig op de bank ploffen! Ik liep verder en schrok er gewoon van dat Lelah op de bank zat. Ik schrok echt! Het duurde ook even voordat ik echt door had dat het Lelah was. "Oooh hoi. Ik wist niet dat je thuis zou zijn. Ik dacht dat je bij Jay en Cam zou eten?" Dat had ik echt gedacht! 

Lelah.

Het was jammer dat ik niet naar Jamy had gekund. Natuurlijk had ik er wel heen kunnen gaan, aangezien Cameron er ook nog gewoon was geweest, maar als hij aan school wilde werken, of iets anders wilde doen, dan moest ik hem dat toch ook laten doen? Er waren stellen die altijd bij elkaar waren, die geen dag zonder elkaar konden, maar Jamy en ik gingen nog steeds zo met elkaar om als we eerst hadden gedaan. Ik ging hem niet opeens claimen, omdat hij nu mijn vriend was. Dat was hij wel, waar ik heel blij mee was, maar hij mocht echt wel zelf dingen doen. Ik ook! Als ik graag een dagje wilde schilderen of tekenen, of misschien zelf aan school wilde, dan vond hij dat ook niet erg? Natuurlijk deden we dat soort dingen ook eens samen! Dat was heel erg gezellig! Dan zaten we samen op bed of op de bank en dan leerden we gewoon de dingen die we hoorden te leren. Al had Jamy ook een paar dagen stage en daar vertelde hij heel erg vaak over! Iets wat ik ook heel erg leuk vond! Cookie sprong al weer van de bank af, wat haast moest betekenen dat Lotus er was! Honden hadden immers een heel goed gehoor en ze kon het vast al horen als Lotus voor de deur stond. Het duurde dan ook niet lang voordat ik de stem van Lotus hoorde. Ik ging er vanuit dat ze wel wist dat ik thuis was, dus deed ik de moeite niet om haar te begroeten. Dan zou ze het vanzelf wel zien, toch? Ik zag Lotus binnen komen en het was duidelijk dat ze schrok van me, of van iets anders, maar ze schrok in ieder geval wel! Dat hoorde niet? Normaal begroette ze me vrolijk en nu was er iets angstigs in haar stem! Dat terwijl ik er echt niet zo eng uit zag. Misschien een beetje gek, met een muts op mijn hoofd, maar meer ook niet! Ik schudde mijn hoofd. Ik was nooit van plan geweest om bij Jamy en Cam te eten! Niet dat het niet leuk was daar, want dat was het wel! Cameron had echt een hoop geleerd van de zomer en nu ook op school, dus het eten was ook heel erg lekker daar! Jamy kon ook nog eens heel erg goed koken, hij had in ieder geval heel wat geleerd van zijn moeder, dus het was daar altijd wel lekker! Daarbij was het ook heel gezellig om daar te zijn, omdat ik Cameron toch minder vaak zag dan dat ik gewend was. Ik was immers gewend geweest dat Cameron elke dag bij mij in de klas had gezien, vijf dagen per week! Nu was dat niet meer zo, ik zag hem eigenlijk alleen nog als ik daar kwam voor Jamy! ‘Nee, Jay moest sporten, of iets aan school doen, of zo. Dus ik heb hier al wat gegeten.’ Ik haalde mijn schouders op van de bank en liep naar Lotus toe. ‘Is alles wel oké?’ vroeg ik en ik legde mijn handen op haar schouders. Het was toch niet normaal dat ze zo schrok van mij? Ik woonde hier al een jaar met haar, dus het kon niet dat ze het raar vond om mij hier te zien! Ik bekeek Lotus nog eens goed. Er was iets aan haar waardoor ze de indruk wekte dat ze bang was. Ik had geen idee waarom, maar ze leek echt bang te zijn. ‘Is er buiten iets gebeurd? Heb je een ongeluk gehad, of ben je uitgegleden of zo?’ Er was toch iets aan de hand? Dat kon haast niet anders! Misschien was ze wel heel erg geschrokken omdat ze uit was gelegen door de gladheid? Daar kon je echt heel erg van schrikken! Dus misschien was dat wel gebeurd.

Lotus.
Ik was van Lelah geschrokken! Lelah! Het meisje dat hier woonde, mijn beste vriendinnetje! Natuurlijk had ze thuis kunnen zijn, die kans was zelfs heel erg groot geweest. Ik had echter gedacht dat ze echt naar Jamy was. Dat ze daar zou eten en misschien zelfs zou blijven slapen. Ik had haar hier niet verwacht en daarom was ik zo geschrokken. Ik wilde in ieder geval dat het daarom, ik was geschrokken door Devon! Ik had even gedacht dat hij hier op de bank had gezeten en iets had willen doen. Dat had hij meteen had willen hebben dat ik die stomme drugs van hem ging verkopen. Hij was er niet! Natuurlijk niet, want ik had hem nooit verteld waar ik woonde. Toch? Ik kon me niet herinneren dat ik dat had gedaan en ik wilde ook helemaal niet dat hij het wel wist, want dan zou hij hier dus ook zo voor de deur kunnen staan. Dat was een eng idee! Dat mocht gewoon niet. Jammer genoeg had Lelah ook door dat er iets aan de hand was, ze kende me ook wel te goed, wat ik op het moment heel erg jammer vond. "Oooh. Ik dacht echt dat je daar zou eten." mompelde ik. Ik had er op gehoopt dat ik alleen was geweest, ik was er vanuit gegaan dat ik dat was geweest. Het enige wat ik had gewild was gewoon stom op de bank liggen en naar de televisie staren. Dat konden Lelah en ik ook wel samen doen, dat deden we namelijk wel vaker, we hadden zelfs series die we samen keken. Maar ze wilde vast weten wat er nou precies aan de hand was. Ik wist niet hoe ik eruit zag, maar het kon alleen maar verward zijn. Dat was ik ook! Ik voelde me even weer zoals ik had gedaan met dat hele gedoe van Sage. Toen had ik echter niet geweten wie me had willen pakken en had ik heel erg nonchalant over sommige dingen gedaan. Nu kon ik dat niet. Ik kende Devon, ik wist waar die jongen toe in staat was. Hij kon echt van alles in zijn hoofd halen! Als hij dat deed, dan ging het ook niet zomaar meer uit zijn hoofd! Het kon zo maar zijn dat dit erger zou worden dan bij Sage. Lelah hoe het was om dingen tegen haar wil in te doen. Sage had het nog meer gedaan bij haar, dan bij mij. Ze had al mijn relaties vooral kapot willen maken. Lelah had ze op een hele andere manier willen laten lijden en dat was ook nog eens gelukt ook. Ik had het gevoel dat Devon dat nu ook bij mij deed. Ik had twee keuzes –zoals Lelah had gehad- maar ze waren allebei vreselijk geweest! Ik knikte voorzichtig "Ja alles is oké." Zei ik zachtjes. Het was niet oké! Verre van zelfs, maar hoe kon ik dit aan haar vertellen! Ze zou me sowieso zeggen dat ik verkeerd bezig was geweest, want dat was ik ook. "Heb je toevallig nog wat eten over gelaten of zou ik iets bestellen? Ik kan ook nog iets voor jou bestellen. Bij de Domino’s hebben ze ook tiramisu, die is echt heel erg lekker. Wil je die hebben?" Eten was de beste manier om haar gedachten ergens anders op te krijgen toch? Het werkte bij mij. Ik dacht even aan iets anders, want ondanks dat ik misschien niet hele erg honger had, kon er vast wel een pizza in. Eten hielp altijd? Het kon alles een beetje beter maken. Ik pakte de handen van Lelah vast en trok haar mee naar de bank, waar ik opkroop en haar naast me trok. "Wat wilde je gaan kijken?" Het was wel duidelijk dat ze iets van plan was! Netflix stond immers aan! 

Lelah.

Dit was toch vreemd? Ze gedroeg zich echt vreemd! Vreemder dan normaal! Lotus had nou eenmaal haar trekjes, maar dat wist ik al jaren. Ik wist dat ze eigenwijs kon zijn, dat ze heel erg veel van zichzelf hield en dat ze daar soms iets te ver in ging, maar dat waren dingen die bij Lotus hoorden? Ze was heel erg zeker van zichzelf, ze wist hoe ze eruit zag en dat jongens haar knap vonden. Iets waar ze altijd goed gebruik van had gemaakt en ergens gaf ik haar groot gelijk! Niet dat ik het zelf zou doen, zo zat ik gewoon niet in elkaar! Ik was me er echt wel van bewust dat ik niet heel lelijk was, maar dat liet ik niet zo duidelijk aan iedereen zien? Het ging om veel meer dan alleen het uiterlijk. Natuurlijk moest je wel aangetrokken zijn tot iemand, want anders werkte het niet, maar het ging ook om het innerlijk? Dat bleef hetzelfde. Het uiterlijk kon veranderen. Je kon dingen aanpassen en zorgen dat het er beter uit zag, maar uiteindelijk werd iedereen ouder, kreeg je rimpels en werden je haren grijs. Het innerlijk bleef altijd bij die persoon zelf. Niet dat het verkeerd was om blij te zijn met je uiterlijk, zoals Lotus dat was! Dat was ik van haar gewend, maar dit was ik dus niet van haar gewend! Ik snapte echt niet waarom ze zo verward en angstig over kwam! ‘Nee, niet dus,’ zei ik zachtjes. Dat was nu wel duidelijk? Ik was hier, dus ik zou daar niet eten en ik snapte ook niet hoe ze bij dat idee kwam. Ik wist dat zij bij Brayan zou gaan eten, maar dat was dus ook niet gebeurd? ‘Is er iets tussen jou en Brayan?’ Want als ze nu hier was, en zich zo gedroeg, dan moest er toch haast wel iets zijn? Dat leek mij in ieder geval! Het kon ook iets anders zijn, maar ze was nu niet daar, terwijl ze daar wel hoorde te zijn! Dus dat was raar, toch? ‘Er is nog wat eten, maar je mag altijd tiramisu bestellen.’ Het was duidelijk dat ze graag iets wilde eten, maar ook dat ze mij af wilde leiden. Iets wat ik echt niet zou gaan laten gebeuren! Dat ze me af wilde leiden, betekende dat ze echt iets mee had gemaakt net, iets wat niet leuk was! Dat zou ik niet zomaar laten varen, wat het ook was! De vorige keer hadden we veel te lang rondgelopen met het gedoe van Sage. We hadden ons geschaamd, zelfs elkaar verdacht, waardoor ik me nog meer had geschaamd. Ik had echt gedacht dat Lotus me al die dingen aan had gedaan. Iets wat ik nog steeds niet begreep. Ik had me veel te veel mee laten trekken in Sage en wat zij had gewild. Mijn moeder had me wel verteld dat ik daar weinig aan had kunnen doen en dat zij daar vroeger ook last van had gehad, maar het bleef verschrikkelijk dat ik mijn eigen, beste vriendinnetje had verdacht! Dat was iets wat je gewoon niet hoorde te doen! Ik liet me maar meetrekken naar de bank, aangezien het niet zou werken als ik Lotus nu tegen zou gaan spreken. Ik wilde echter wel met haar praten. ‘Oh, dat wist ik nog niet. Ik was gewoon een beetje aan het kijken.’ Ik haalde mijn schouders op en draaide me zo, dat ik tegenover Lotus zat. Ik nam haar handen vast en kneep er zachtjes in. ‘Je weet dat als er iets is, dat je het aan me kan vertellen, toch? Ik wil niet dat je ergens te lang mee rond gaat lopen.’ We wisten allebei hoe dat was gegaan de vorige keer! We waren er niet mee opgeschoten! Dus als er nu iets aan de hand was, dan zou ze dat gewoon tegen me moeten zeggen!

Lotus.
Ik wilde niet dat Lelah zich zorgen zou gaan maken. Zo erg was het niet. Ik was Devon tegen gekomen en hij had iets van me gevraagd en ik had ergens mee ingestemd. Dat was wat ik het liefste dacht, dat het echt helemaal niets was. Ik loog mezelf misschien dan ook voor, maar wat moest ik anders? Hier de komende dagen ellendig gaan zitten en wachten totdat Devon me een keer een berichtje zou sturen met waar ik naar toe moest. Dan zou het pas echt beginnen, het zou pas echt eng worden als ik die drugs op moest halen en er mee over straat moest. Dat niet alleen, ik moest het ook nog eens aan mensen geven en het kon ook maar zo zijn dat mensen aan wie ik het gaf niet te vertrouwen waren. Wie zei dat het geen politieagenten waren die er achter wilden komen wie er dealde en van wie het uiteindelijk kwam. Als dat zo was, dan kon ik het wel helemaal schudden. Op het moment dacht ik misschien het slechtste van alles. Ik was bang, Devon had het zelfs gezien en ik voelde het zelf ook maar al te goed. Cookie had het door en Lelah duidelijk ook! Waarom kon iedereen vandaag van alles van mijn gezicht af lezen?! Dat wilde ik niet! Ik wilde gewoon dat ze dachten dat alles goed was, ondanks dat het niet zo was. Ik wilde dat dit over was, maar ik kon helemaal niets doen om er tegen te vechten! Het ging gewoon niet, hij had een kwartier geleden nog voor mijn neus gestaan en had mijn armen heel erg stevig vastgehouden. Er was gedreigd met de foto’s die hij had! Voor iedereen was dat te veel! Voor mij was het veel te veel, ondanks dat ik best wel sterk kon zijn? Ik kon mijn gezicht heel strak houden als ik dat wilde en doen alsof er niets aan de hand was, maar nu faalde ik daar echt in en zelfs dat vond ik beangstigend. Ik was een makkelijk slachtoffer op deze manier! Dat wilde ik helemaal niet zijn, ik wilde niet zielig worden gezien, want dat was ik niet. Stomme ik had dit echt zelf gedaan! Ik was echt boos op mezelf. "Ik denk dat ik pizza bestel. Dan krijg je tiramisu. Wil je nog wat anders?" Ik pakte mijn telefoon erbij. Geen berichtjes, goed. Ik opende de app, waar ik wel vaker eten mee bestelde en voordat ik het wist gleden mijn vingers over het scherm om een pizza uit te kiezen, samen met tiramisu en cinnamon rolls. Ik legde mijn mobiel weer weg en keek opzij naar Lelah die het duidelijk niet makkelijk ergens anders over wilde hebben. Ze had mijn handen al vast gepakt en ik kon er hele erg weinig meer aan doen. Ik kon mezelf wel wegtrekken, dan had ze helemaal door dat er iets aan de hand was. Ergens had ze ook wel gelijk, haar woorden gaven aan dat ze vond dat het niet goed was als ik er te lang mee door bleef lopen, dat was het ook niet. We hadden beiden wel gezien wat dat had gedaan. Niet alleen met onszelf, maar ook met onze vriendschap en onze andere relaties. Lelah had verteld dat ze Jamy een keer had geslagen omdat het haar echt even allemaal te veel was geworden. Iets wat echt niet voor Lelah was! "Oké." Fluisterde ik zachtjes. "Ik ben Devon net tegen gekomen. Hij wachtte bij mijn auto toen ik uit school kwam. Hij kwam niet even om gezellig bij te kletsen." Fluisterde ik zachtjes. Ze wist wie Devon was, ik had volgens mij wel eens geroepen dat ik het zo leuk met hem had gehad. Helemaal als ze had gezeurd over de stank. Ze had uiteindelijk echt gelijk gehad. Die jongen was niet goed! Hij deugde voor geen meter! 

Lelah.

Het was nu weer heel erg goed tussen mij en Lotus. We woonden hier nu al zeker een jaar samen en ik was echt heel erg blij dat we dit hadden gedaan. Dat we weer de vriendinnetjes waren die we ooit waren geweest. We hadden vorig jaar echt een hele tijd niet met elkaar gepraat. Iets wat zo vreemd was geweest! Ik was zo bang geweest voor Lotus. Ik had echt gedacht dat ze mij gewoon dwars had willen zitten, dat ze misschien ergens jaloers op was geweest. Dat ze mij tegen Jamy op had willen zetten, of iets in die richting. Op een gegeven moment waren al die gedachten vanzelf gekomen en was het ook niet meer gestopt! Het ergste was toch wel geweest tijdens de verjaardag van Lotus en Jamy, toen hadden we zelfs gevochten! Ik wist nog wel hoe dat was gegaan. Iemand had tegen Lotus gezegd dat ik had verteld dat ze een borstvergroting had gehad. Voor iemand zoals Lotus, die heel erg blij was met de manier waarop haar lichaam zich had gevormd, op een natuurlijke wijze, was dat niks om te horen en toen was ze heel boos geweest, omdat ze had gedacht dat ik het had verteld. Iets wat helemaal niet zo was geweest! Toen had ze me niet geloofd en daardoor was er op een gegeven moment zo’n erge ruzie gekomen, dat we waren begonnen te vechten! Het was echt heel erg uit de hand gelopen, dat allemaal door Sage! Het bleef echt een verschrikkelijk iets om aan terug te denken, maar ik was blij dat het nu allemaal weer goed ging tussen ons. Daarom wilde ik er nu over praten, wat er ook aan de hand was! Het was duidelijk dat er iets was, maar Lotus probeerde het echt te ontwijken. ‘Nee, alleen tiramisu is prima.’ Dan was hierbij het gesprek over eten afgesloten en dan konden we het hebben over hetgeen wat echt belangrijk was, namelijk wat er met haar was gebeurd! Het kon niet dat er niets was gebeurd, want anders was ze niet zo van me geschrokken! Alsof ze had gedacht dat er iemand anders op de bank had gezeten, haar op had gewacht! Als dat zo was, dan wilde ik echt weten wat er was gebeurd! Misschien had ze wel hele erge ruzie gekregen met Brayan, al leek het daar niet op. Dan was ze eerder woedend geweest, dan dat ze zo schrikachtig was! ‘Devon?’ Ik dacht Devon verleden tijd was! Ik had het helemaal niks gevonden dat ze daarheen was gegaan. Die gast was fout geweest! Heel erg fout! Elke keer als ze thuis was gekomen, wat vaak heel erg laat was geweest, had ze heel erg gestonken naar rook, maar ook naar drank! Dus het was me al snel duidelijk geweest wat voor soort jongens hij was geweest! Een hele foute. Nu was hij ook nog eens naar Lotus opzoek gegaan, hij had haar zelfs opgewacht! Ik kneep zachtjes in haar handen en keek haar aan. ‘Wat wilde hij?’ Hij was niet naar haar toe gekomen om bij te kletsen, dus hij had vast iets anders gewild! Ik had geen idee wat precies, maar hij had iets van haar gewild en dat kon niet heel erg veel goeds zijn! Wat het ook was, ik hoopte dat ze nee had gezegd! Sage had ons al veel te lang geteisterd met al haar streken en daar hadden we ook niets aan gedaan! We hadden ons er haast voor geschaamd, omdat ze dingen had geweten en dingen voor elkaar had kunnen krijgen, die simpelweg niet normaal waren geweest! Ze had me zelfs laten zeggen dat ik een toets had gestolen! Dat had ik helemaal niet gedaan, maar het was beter geweest dan dat ik iets voor Lotus en Jamy had verpest! Gelukkig was dat nu allemaal verleden tijd en was dat ook weer weggewerkt door de school. Want ik had niets gedaan!

Lotus.
Lelah en ik waren voetbalprinsesjes! Dat was wat we vroeger hadden geroepen en daar was ik het eigenlijk nog steeds wel mee eens. Samen waren we gewoon een heel goed team als het ging om voetballen. Ik wist altijd waar Lelah stond en hoe we samen moesten spelen om een doelpunt te maken. Natuurlijk wilde ik het zelf ook wel eens alleen proberen, het was toch een eer als jij diegene was die het doelpunt had gemaakt, maar met Lelah samen ging het ook heel erg goed. We stonden allebei in de aanval en we wisten wel hoe we daar mee om moesten gaan. We voetbalden ook al vanaf ons vijfde? Ik in ieder geval. En prinsesjes waren we ook nog altijd. Ik in ieder geval wel. Ik was heel erg graag papa’s prinsesje, want dat was ik altijd al geweest. Het maakte me niet heel veel uit dat ik er eigenlijk te oud voor was. Ik hield van mijn vader en ondanks dat ik dat niet altijd liet merken, vond ik het heel erg fijn dat hij dat ook nog steeds van mij deed. Soms had ik het ook gewoon nodig om even bij hem op de bank te kruipen en naar films te kijken samen. Ik wist dat Lelah dat ook nog vaak genoeg deed. Nu we hier samen woonden, zagen we ze natuurlijk minder. Bij ging er soms wel een paar weken overheen omdat ik zo druk was met andere dingen! Ik wist dat er de komende dagen ook niet echt iets van zou komen. Ik kon daar niet zitten en doen alsof ik helemaal niets wist van die foto’s. Zij wisten het ook niet, gelukkig en als het goed was kwamen ze er ook niet achter, maar alsnog. Ik was wel hun dochter en ik wist dat ze teleurgesteld zouden zijn als ze wisten dat ik die verdomde dingen had laten maken. Ik had het behoorlijk vrijwillig gedaan. Op dat moment had ik het juist graag gewild. Iets wat ik nu niet meer snapte. Iedereen had door dat Devon niet deugde. Lelah had het me vaak genoeg verteld en nu was het wel weer duidelijk aan haar reactie dat ze dat nog steeds vond. Gewoon de manier waarop ze zijn naam uitsprak verraadde dat ze hem niet al te geweldig vond. Dat vond ik zelf nu ook, het was anders geweest, maar nu had ik echt een hekel aan die gast. Hij had me voor een onmogelijke keuze gezet en toch had ik er tussen gekozen. Was het, het juiste geweest? Ik wist het niet en ik zou het waarschijnlijk ook niet te weten komen. Wat ik wel wist, was dat ik hier niet zomaar vanaf zou zijn. Het zou een hele tijd duren voordat hij me liet gaan. Dan moest hij al haast een nieuw slaafje hebben. Ik hoopte dat er helemaal niemand meer in zou trappen, dat verdiende echt helemaal niemand! "Hij wilde me even duidelijk maken dat hij nog heel erg veel invloed in mijn leven heeft en dat dat ook niet zomaar weg zou gaan." Fluisterde ik zachtjes. Dit klonk natuurlijk heel erg vreemd. Te vreemd. "Toen ik bij hem was, heb ik hem en zijn vrienden wat foto’s laten maken…" Ik hoopte dat ik niet echt uit hoefde te leggen wat voor foto’s. Ik wist niet waarom ik dit meteen aan haar vertelde, ergens wel! Want het was Lelah! Lelah was echt belangrijk voor me, mijn beste vriendinnetje en ze wist hoe alles was geweest met Sage. Dit was ongeveer net zoiets. "Hij wil ze op internet gaan zetten Lé. Als ik niet doe wat hij van me vraagt gaat hij er voor zorgen dat ik helemaal kapot ga op die manier! Iedereen kan me gewoon zo zien dan! Ik zou niets meer voor elkaar krijgen, echt helemaal niets!"

Lelah.

Devon was gewoon slecht! Ik had het niks gevonden dat ze daar heen was gegaan, ik had het ook echt niet begrepen! Ze was misschien boos geweest op Cameron, ze was misschien verdrietig geweest omdat ze geen relatie meer had gehad, maar daar had ze ook anders mee om kunnen gaan? Ik was ook verdrietig geweest om hoe het tussen mij en Lyndon was gegaan! Ik had het ook niet uit willen maken, maar uiteindelijk was dat wel gebeurd en dat had ik ook begrepen. Het had verschrikkelijk veel pijn gedaan, maar dat betekende toch niet dat ik ook meteen aan de wiet en andere troep had moeten gaan? In mijn ogen was ik er beter mee om gegaan dan Lotus, maar dat kon ik op dit moment moeilijk zeggen! Lotus wist nu ook wel dat Devon slecht was. Brayan had dat heel duidelijk gemaakt en volgens mij had hij haar ook wel verteld dat hij helemaal niet met haar om zou willen gaan op die manier, omdat ze zichzelf er echt mee verpestte. Brayan had nog altijd heel invloed gehad op haar leven, want anders was ze er echt niet mee gestopt! Nu waren ze toch al weer een paar maanden bij elkaar en dat ging heel erg goed. Ik wist ook wel dat Brayan een aardige jongen was, maar het bleef een beetje vreemd? Ik wist dingen over hem die ik helemaal niet wilde weten. Ik wist zelfs waar hij en Lotus seks hadden gehad! Dan was het raar om hem opeens op de bank te hebben zitten en te praten over normale dingen. Al was ik er ondertussen wel meer aan gewend geraakt dat hij er was. Daarbij maakte hij Lotus ook echt gelukkig, daar mocht ik niet mee spotten! Zeker niet als het haar echt heel vrolijk maakte, wat het deed! ‘Wat?’ vroeg ik verward. Hij wilde duidelijk maken dat hij invloed had op haar leven? Hoe dan? Hoe dan ook, dat was slecht! Niemand had invloed op haar leven! Niemand behalve zijzelf! Er waren natuurlijk wel mensen die invloed hadden, maar dat was wel iets anders? Lotus hoorde zelf beslissingen te maken, zelf haar eigen weg te kiezen. Daar had niemand anders invloed op! Daar koos je zelf voor! Ik knikte langzaam toen ze over foto’s begon, ik kon wel raden wat voor foto’s het waren. Die jongens waren niet goed wijs en Lotus was waarschijnlijk heel erg dronken geweest, dus het konden alleen maar naaktfoto’s zijn! Daarbij was dat niet de eerste keer! Ik dacht er liever niet aan terug, maar het was wel gebeurd. Lotus en ik waren ooit ook heel dronken geweest, zo dronken dat we met elkaar hadden gezoend en andere dingen hadden gedaan. Dat stond ook op foto’s en die foto’s had Sage zelfs te pakken gekregen! Ze had me er mee gechanteerd en dat was ook heel erg goed gelukt! Ik had de school beklad met graffiti om er voor te zorgen dat ze niet naar boven waren gekomen! Naaktfoto’s konden zoveel verpesten. Alleen al mijn naam zou dan genoeg zijn geweest om die foto’s naar boven te laten komen op Google en dan had iedereen me kunnen zien, ook als ik me aan had gemeld voor een school, of voor werk! Dat was toch verschrikkelijk?! Geschrokken keek ik naar Lotus. Hij chanteerde haar ook! Als ze niet deed wat hij wilde, dan zou hij die foto’s online zetten en dan zou iedereen het kunnen zien! Dit had ook meegemaakt met Sage, precies dit! Ik sloeg mijn armen meteen om haar heen en trok haar stevig tegen me aan. ‘Dat is echt vreselijk, Lo. Je mag hier niet aan toegeven, toch? Dat weet je! Je weet hoe het bij mij is gegaan en wat ik heb gedaan. Ik had van school kunnen worden getrapt! Wat hij ook van je wil, je mag er niet aan toegeven. We moeten gewoon naar de politie gaan.’ Daar hadden we de vorige keer veel te lang mee gewacht!