Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O| Lord, forgive me for the things I’ve done

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Op de meeste avonden stond Luke niet alleen achter de bar. Zeker op de drukke dagen, stonden ze vaak met z’n tweeën. Nu Luke zijn vaste barman een paar weken met vakantie was, moest Luke het echter in zijn eentje doen. Veel van de avonden leken dan ook zo voorbij te gaan. Al had hij nooit problemen met de avonden, zelfs niet nu hij ouder begon te worden. Hij kon uitslapen. Het personeel wat in de ochtend of middag moest beginnen konden de zaak binnen. Vaak was Cameron de eerste die er was en Luke vond het niet meer dan normaal dat hij dan ook een sleutel had gekregen.
Vanavond zou sowieso snel voorbij gaan als Luke de rest van de tijd werd vergezeld met de aanwezig van de vrouw voor hem, die maar al te graag leek te willen horen waar zijn vermoedens op waren gebaseerd. Het eerste waar iemand naar keek was het uiterlijk en natuurlijk kon het zo zijn dat er een heel zacht innerlijk achter zat. Het was Luke nu echter al wel duidelijk dat deze vrouw haar mannetje wel stond.
"Je bent een van de weinige vrouwen die hier alleen komt." Begon Luke. Veel vrouwen kwamen toch wel in groepjes, stonden soms nog te smoezen als tienermeisjes, voordat ze uiteindelijk in de richting van de bar stonden. "Geen zomerjurkje of rokje. Geen gezicht vol make-up. Tatoeages. Iets zegt me dat je wel een badass bent." Zo zag ze er in ieder geval uit. Daarbij had ze ook nog eens gekozen voor whisky. Uiterlijk en keuzes zeiden natuurlijk niet alles, maar toch leek het hier wel te kloppen.
Het interesseerde Luke dat ze wist hoe hij heette. Hij was wel bekend in de omgeving. Het betekende echter wel dat Rhi haar navraag had gedaan en zo uiteindelijk op hem uit was gekomen. Ze wist al een beetje wie hij was, in ieder geval dat hij de eigenaar was van deze bar en ze had inderdaad ook geweten hoe hij had geheten.
"Ik ben benieuwd naar de antwoorden die je hebt gekregen." Ze hadden haar niet afgeschrikt, anders had ze hier niet gezeten. Toch kon alles lang niet zo positief zijn als Luke het wilde. De laatste tijd had hij zich niet altijd even netjes gedragen. De vrouwen die op zijn geflirt ingingen, wisten echter ook wat hen te wachten stond. Hij vond het niet erg om het een paar leuk te hebben met dezelfde vrouw, hij was echter niet op zoek naar een serieuze relatie.
Luke leek de goede snaar te hebben geraakt door over de muziek te beginnen. Er waren niet veel vrouwen van zijn eigen leeftijd, die ook maar zouden weten over welke band hij het had. Als ze dat al wel wisten, dan kenden ze vaak maar één nummer. Rhiannnon was best een populair nummer geweest. Ondertussen was dat het al lang niet meer, net zoals dat de band haast geen naamsbekendheid meer had. Dan was het alleen maar leuk dat de vrouw voor hem, juist wel leek te weten wat goede muziek was. Ze was er dan wel naar vernoemd en dat lag bij haar ouders.
Door de bewegingen van Rhi, deed Luke precies hetzelfde. Voorzichtig kwam hij iets dichter bij haar. Alsof hij weer even terug was op school en ze met elkaar moesten fluisteren omdat er anders iemand anders was die hen af zou luisteren. Er waren hier genoeg mensen, maar het was niet erg dat ze mee zouden krijgen wat er te bespreken had.
Doordat Luke iets verder naar voren was gebogen, kon hij de rest van het lichaam van Rhi eens goed bekijken. Natuurlijk waren de meeste tatoeages hem al opgevallen. De tatoeage onder haar borsten was wel het meest duidelijke geweest. Een wolf. Er zaten verhalen achter tatoeages. Normaal was Luke echt niet geïnteresseerd in de verhalen die vrouwen bij hem aan de bar, te vertellen hadden. Deze vrouw leek er echter genoeg te hebben. Daarbij nam ze zelf de touwtjes in handen, wat totaal niet vervelend was.
"Tussen 1 en 2 uur." Het lag er normaal gesproken een beetje aan de drukte. Luke was niet iemand die de bar dichtgooide op een bepaalde tijd. Het lag een beetje aan de hoeveelheid mensen die zich nog in de bar bevonden. Soms waren de meeste mensen om 1 uur al weg. Op andere avonden was het nog heel erg gezellig rond die tijd en dan wilde Luke de boel ook niet dicht gooien. Het was geen club, dus hij hoefde niet tot vroeg in de morgen door te gaan. Soms gebeurde dat wel, maar dan moest er ook wel echt een goede sfeer hangen.
Dat Rhi vroeg hoe laat de bar dicht ging, zei Luke eigenlijk al wel genoeg. Misschien was zijn reputatie bij haar bekend en had ze zin om een avond los te gaan. Luke was niet diegene die haar dat tegen zou houden. Soms was het ook wel simpel dat iemand de leiding nam. Het betekende dat Luke dat zelf niet hoefde te doen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was in vele opzichten duidelijk dat Luke er van genoot om eens wat aandacht te krijgen waar hij niet voor hoefde te werken. Tenminste, hij leek wel door te hebben dat Rhi niet moeilijk was om over te halen. Ze was echter wel goedgebekt en ze kwam met slimme antwoorden die hij zo nu en dan niet had verwacht. Dat zag ze terug aan de verassing in zijn blauwe ogen.
‘Het klinkt alsof je mij al helemaal door hebt, Luke,’ zei Rhi grijnzend. Zijn observaties waren inderdaad juist. Ze vond het wel leuk dat hij haar een badass noemde. Alsof het bijzonder was dat ze zich anders gedroeg dan anderen. Misschien was het dat in zekere zin ook wel, maar zelf zou Rhi zich niet als een badass omschrijven. Ze was absoluut geen lieverdje. Ze pakte wat ze wilde, ze hield geen rekening met anderen. Dat ging veel verder dan geen jurkje aan doen of er stoer uit zien. Luke zou vanavond zelf ondervinden hoe Rhi precies was. Hij was immers maar een onderdeel van haar plan.
‘Verschillende antwoorden,’ gaf Rhi toe. Ze had het idee dat Luke zich wel bewust was van zijn reputatie. Hij wist waarschijnlijk ook wel wat Rhi zou hebben gehoord als ze aan een paar vrouwen in de stad had gevraagd naar hem. Dat had Rhi echter niet gedaan. Ze had haar informatie van andere bronnen gehaald, maar dat weerhield haar er niet van om aan Luke te vertellen wat ze precies over hem had gehoord. ‘Dat je de eigenaar bent van de bar, volgens sommige vrouwen in deze stad ontzettend sexy bent als je een cocktail voor hen maakt, maar ook dat je er een handje van hebt om het voor een avondje leuk met iemand te hebben en de aandacht die je aan hen hebt gegeven, de volgende dag aan een andere vrouw te geven.’
Zelf was Rhi ook meer van de eenmalige avondjes van plezier. Natuurlijk konden er meerdere volgen, maar ze zou er nooit een relatie van willen maken. Die had ze in jaren al niet gehad. Ten eerste was zoiets niet nodig als vampier. Zeker niet tussen een gelijk soort iemand. Twee vampieren in een relatie betekende dat de relatie voort zou blijven bestaan totdat één van de twee dood zou gaan. Daar kreeg Rhi al de kriebels bij. Een relatie met een mens was onmogelijk. Daarnaast zou Rhi ook nooit zo snel vallen voor iemand. Ze kon iemand zeker heel interessant en aantrekkelijk vinden, zoals de barman voor haar, maar ze zou er nooit meer van willen. Dat was dan ook de reden dat Luke zijn reputatie haar totaal niks deed. Ze had immers haar eigen plannen voor hem, die haar waarschijnlijk nog erger zou vinden dan het feit dat ze hem na een paar keer geen aandacht meer zou geven. Al zou hij er waarschijnlijk niets meer van weten.
Luke spiegelde haar bewegingen. Een actie die aangaf dat hij zeker interesse in haar had. Als vampier had Rhi echter nog sterkere zintuigen, waardoor ze alles kon opvangen. Zelfs de kleinste verandering in Luke zijn gezicht viel haar op. Zijn lippen die even omhoog krulden, de blauwe ogen die voor heel even werden gevuld met een korte sensatie van lust. Ook hoorde ze hoe zijn hartslag iets omhoog was gegaan sinds hun gesprek was begonnen. Ze hield er van om te weten wat ze met een man deed. Luke dacht dat het nog een geheim was, maar ondertussen had zij hem helemaal door.
Luke vertelde dat de bar tussen één en twee zou sluiten. Rhi liet zich terug zakken op de barkruk en keek over haar schouder naar de klok. Momenteel was het niet later dan half twaalf. Dat betekende dat ze nog minstens anderhalf uur zou moeten wachten totdat Luke verlost zou zijn van zijn werk. Heel even twijfelde ze of ze niet weg zou gaan en later terug zou komen, wetende dat Luke op haar zou wachten. Hij was echter ook geen vervelend gezelschap en als de glazen met whisky zouden blijven komen, dan zou ze zich hier wel vermaken.
‘Ik neem aan dat je het wachten waard bent, gebaseerd op wat ik heb gehoord,’ zei Rhi met een verleidelijke glimlach. Vervolgens pakte ze haar glas met whisky en sloeg ze het overgebleven deel naar achteren. De alcohol deed haar als vampier niet veel. Na een paar glazen voelde ze hem misschien een beetje, maar lang niet zo erg als dat een normaal mens zou doen. Ze schoof het glas terug naar Luke en glimlachte. ‘Doe er maar nog zo’n eentje.’
Ondertussen was Rhi echter niet meer de enige die een drankje wilde van de barman. Het leek er op dat er meerdere gasten waren die wel weer toe waren aan iets verfrissends. Eén vrouw kwam zelfs dicht bij Rhi staan en probeerde zichzelf haast nog tussen Rhi en de bar te wurmen, zodat Rhi uit het zicht van Luke zou verdwijnen en zij zelf de aandacht zou krijgen.
‘Hé, Lukey! Mijn vriendinnen en ik willen écht nog heel erg graag een paar van die cocktails die je net maakte?’ zei het meisje, terwijl ze over de bar leunde en overduidelijk met haar ogen knipperde en een lief stemmetje opzette. Rhi ging iets breder zitten, waardoor het meisje wel aan de kant moest. Ze wist dat ze niet hoefde te vechten om de aandacht van Luke. Die had ze al lang binnen gehaald, dat leek het meisje echter nog niet te weten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De rest van de avond was de spanning goed te voelen geweest. Luke had nog een hele tijd op zijn plek achter de bar gestaan, die hij af en toe in had moeten ruilen om een paar van de tafels op te ruimen. Iedere keer als hij terug was gekomen naar de bar had Rhi er nog gezeten. Hoeveel vrouwen zich ook naar de bar had begeven, Rhi had Luke zijn aandacht toch telkens weer te kunnen krijgen. Niet door zichzelf over de bar te werpen, maar wel zeker door af en toe aan te geven wat er zou gaan gebeuren.
Ieder woord had voor meer verlangen gezorgd. Zo had zich het uren lang op kunnen bouwen. De laatste klanten dan ook op een later tijdstip weg moeten gaan, anders had Luke er wel voor gezorgd dat ze weg waren gegaan.
Ieder woord dat het verlangen had gevoed, was toen ze eenmaal boven waren geweest, uitgekomen. Kledingstukken waren snel van hun lichamen gevlogen, die nog steeds verdeeld lagen over het appartementje. Lippen hadden elkaar al snel gevonden en toen was wel duidelijk geweest hoeveel lust er in de lucht had gehangen. Handen hadden lichamen verkend, als ze al lang niet meer nieuw waren met de aanrakingen van elkaar. Geluiden van genot hadden al snel de ruimte om hen heen gevuld.
Nog steeds waren er geluiden te horen in de slaapkamer waar Luke en Rhi zich bevonden. Ademhalingen die voorzichtig langzamer werden. Het lichaam dat bij probeerde te komen van de gebeurtenissen, die Luke lang niet meer op deze manier had beleefd. Rhi had duidelijk geweten wat ze had moeten doen om er voor te zorgen dat niet alleen hij, maar ook zijzelf een goede tijd had gehad. Luke wilde van zichzelf graag denken dat hij zelf ook wist hoe hij het een vrouw het naar haar zin moest maken. Op sommige momenten had hij er meer behoefte aan dan op andere momenten. Vannacht had hij zeker zijn best willen doen voor Rhi, juist ook omdat zij dat ook voor hem had gedaan. Zo hadden ze samen toch goede momenten kunnen beleven.
Nu was het echter ook weer fijn dat Luke zichzelf in het bed had kunnen laten zakken. De lakens voelde klam aan onder zijn bezwete lichaam, toch had hij zich er een beetje ingewikkeld. Hij had niets om zich voor te schamen. Op het moment wilde hij echter niets liever nog even in de roes blijven van waar hij net had gezeten en op die manier in slaap te vallen. Normaal gesproken bedacht hij zich wel hoe hij een vrouw de volgende ochtend zou moeten vertellen dat het bleef bij één nacht. Het was nu niet iets wat door zijn lichaam ging. Rhi leek precies te weten waar ze zich voor op had gegeven, ze was zelfs naar hem toegekomen met het idee in hoofd dat dit vannacht zou gebeuren. Ze mocht blijven slapen. Het was ook totaal niet erg als ze in de ochtend nog eens herhaling zouden geven aan hetgeen wat er net was gebeurd. Dat was echter iets voor de volgende ochtend. Nu kon Luke best wel wat slaap gebruiken.
De slaap werd hem echter niet gegund. Hij hoorde bewegingen naast zich. Voorzichtig opende Luke zijn ogen, hij ging er vanuit dat Rhi had besloten dat ze toch niet wilde blijven. Iets wat ook prima was. Ze zou haar weg naar buiten wel weer vinden. Luke was niet diegene die ook op zou staan om haar vervolgens uit te zwaaien.
Toen Luke naar het gezicht van Rhi zag, kon hij zijn ogen niet meer dicht doen. Waar hij de hele avonden blikken van lust had gezien, was er nu iets anders te zien. Het gezicht van de vrouw leek helemaal te zijn veranderd. Het aanzicht was te vergelijken met beelden uit een horrorfilm, op een andere manier was het haast niet uit te leggen. De grijze ogen leken donkerde van kleur te zijn geworden. Van het oogwit was weinig te zien, rood had zijn plaats gemaakt. De ogen waren nog maar het minst enge aan het beeld wat Luke te zien kreeg. De aderen onder haar ogen waren ineens aanwezig, opgezet, alsof ze ieder moment konden knappen.
Luke begon zich ernstig zorgen te maken. Hij wist echter niet of dat was omdat hij dacht dat er iets met Rhi aan de hand was of dat hij zelf in gevaar was. In eerste instantie was het eerste het geval.
"Gaat het wel goed met je?" Kwam er dan ook voorzichtig over zijn lippen heen.
Ondertussen had hij de tijd om zichzelf iets overeind te helpen, zodat hij op het bed zat. Hij drukte zichzelf wel iets naar achter, zodat hij uiteindelijk tegen de muur achter het bed aan zat. Het kon haast niet goed zijn als iemand er op deze manier uitzag. Alsof ze ineens bezeten was door een demon, iets niet-menselijks. Iets wat ook in Luke zijn hoofd leek te klikken, ondanks dat het gek was. Het hoorde niet te bestaan.
De mondhoeken van Rhi hadden zich iets omhoog getrokken waardoor er zicht kwam op de hoektanden, die genoeg weggaven. Vampiers. Het was iets wat voor Luke niet hoorde te bestaan. Hij raakte dan ook wel degelijk in paniek. Hij wist echter ook wel dat zijn kansen waren verkeken als hij zich nu een weg bij haar vandaan probeerde te vechten.
"Wat ga je doen?" Was het enige wat hij wilde weten, het was misschien wel duidelijk.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi had de avond uit moeten zitten, maar dat had ze niet erg gevonden. Er waren momenten geweest waarop ze had getwijfeld om weg te lopen en later weer terug te komen, maar Luke had haar tot op de laatste minuut voor sluitingstijd weten te bemoeien. Hij was sowieso geen vervelend plaatje om naar te kijken en ze had genoten van de aandacht die hij haar had gegeven. Zelfs als hij bezig was geweest met andere gasten, had hij altijd even naar haar gekeken. Als hij weg was gelopen om drankjes weg te brengen of een tafel schoon te maken, had hij altijd even om gekeken om er zeker van te zijn dat ze nog op de barkruk had gezeten. Alsof hij toch bang was geweest dat ze opeens was verdwenen.
Luke had haar meegenomen naar boven en daar was alle seksuele spanning eruit gegooid. Ze hadden beide al de hele avond geweten waar het naar toe zou gaan. Dat had Rhi immers meer dan duidelijk gemaakt en Luke had er niks op tegen gehad. Hun kleding was al snel op de grond beland en binnen een paar minuten hadden ze al in zijn bed gelegen, waar ze elkaar meer dan goed hadden vermaakt.
Luke had zich terug laten zakken in zijn kussen. Zijn ogen waren dicht en er lag een tevreden glimlach rond zijn lippen. Zijn blonde krullen rustten op zijn bezwete voorhoofd en hij leek er weinig om te geven of Rhi zou blijven of niet. Rhi had echter hele andere plannen met Luke.
Al de hele avond had ze verlangd naar zijn bloed, maar dat was tijdens de seks alleen maar meer geworden. Zijn hart had sneller geklopt, het bloed sneller gestroomd. Ze was al enkele keren in staat geweest om haar tanden in zijn huid te zetten, maar ze had zich ingehouden. Tenminste, tot nu.
Doordat ze was gaan verzitten, had Luke zijn ogen geopend. Door het verlangen naar bloed had gaar gezicht een transformatie ondergaan en Luke leek er gealarmeerd door te zijn.
‘Ik ga helemaal niks doen,’ zei Rhi sussend, maar haar angstaanjagende gezicht zei wel anders. Luke was naar achteren gekropen, maar dat hield haar niet tegen om dicht naar de man toe te kruipen. Angst weerspiegelde in zijn blauwe ogen en ze hoorde zijn hart steeds sneller kloppen. Hij leek echter niet weg te willen komen. Misschien was hij één van die personen die reageerde op angst door zo goed als te bevriezen. In dat geval kwam het Rhi alleen maar goed uit.
Rustig streelden haar vingers langs zijn hals, terwijl haar ogen gefixeerd waren op zijn bleke huid. Haast geobsedeerd door zijn kloppende slagader, staarden haar bloeddoorlopen ogen er naar. Haar vingers stopten bij het kuiltje waar zijn hals zijn sleutelbeen ontmoette. ‘Ik heb gewoon iets nodig en op dit moment ben jij de enige die het me kan geven.’ Om van haar woorden daden bij te zetten, draaide ze Luke zijn gezicht aan de kant en boog ze zich snel naar voren.
Haar tanden doorboorden zijn huid en gaven haar toegang tot hetgeen wat ze al de gehele avond had verlangd. Zijn bloed. Met haar lichaam hield ze hem in bedwang. Ondanks dat hij langer en breder was dan haar, was zij veel sterker. Hij kon geen kant op. Met haar benen hield ze zijn onderlichaam in bedwang en haar armen duwden de rest van zijn lichaam stevig tegen de muur aan.
Terwijl Rhi genoot van het bloed dat haar mond binnen sijpelde, hoorde ze de kreunen van Luke, die langzaam over gingen in geschreeuw. Het was anders dan hoe hij net has geklonken. De pijn en angst waren goed hoorbaar in zijn stem, maar dat zette Rhi er alleen maar toe om nog verder te gaan. Om net dat beetje meer te nemen dan dat ze in eerste instantie had gepland. Zolang ze hem in leven zou houden, was er niets aan de hand.
Hard trok Rhi zich terug, niet lettend op eventuele huid die ze zou scheuren door haar tanden. Het bloed van Luke bedekte haar lippen, mondhoeken en kin en het zou niet lang duren voordat enkele druppels naar beneden zouden glijden over haar naakte lichaam. Ook zijn hals zat volledig onder en ook daar druppelde het langzaam naar beneden over zijn borstkas.
Triomfantelijk likte Rhi haar lippen af. Haar gezicht werd langzaam weer normaal, op het bloed na. Ze legde haar handen stevig rond het gezicht van Luke legde. Zo kon hij nergens naar toe. Niet dat hij nog veel energie over zou hebben na de hoeveelheid bloed die ze van hem af had genomen.
‘Begrijp me niet verkeerd. Er was niks mis met de seks. Het is gewoon allemaal onderdeel van een groter plaatje,’ verzekerde ze Luke, alsof er niets aan de hand was. Voor Luke was er waarschijnlijk van alles aan de hand. Hij had pijn, alles wat hij kende in deze wereld was nu anders. De vrouw waar hij net zijn nacht mee had gedeeld was veranderd in een monster dat zich had gevoed aan zijn bloed. Toch voelde het voor Rhi als de meest normale zaak van de wereld. Dat was het in feite ook voor haar.
‘Wil je een geheim horen?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Zijn hele lichaam had tegen gewerkt. Waar zijn hoofd hem nog had verteld dat hij weg had moeten rennen, was het alsof Luke helemaal niets meer had kunnen doen. Iedere spier in zijn lichaam was uit angst samen gespannen, terwijl zijn hoofd had proberen te verwerken wat er precies voor hem was gebeurd.
Vanaf het eerste moment dat Rhi voor hem aan de bar was komen zitten, had Luke al wel kunnen zien dat ze anders was. Nu zag echter iets voor zich wat hij nog nooit had gezien. Haar gezicht was totaal veranderd. De aderen, de ogen, zelfs haar tanden leken op iets wat uit een horrorfilm kon komen.
De kleine bewegingen die Rhi maakten waren een paar minuten geleden nog prettig geweest. Nu voelden haar vingers als iets zwaars, ondanks dat ze heel zachtjes over zijn huid leken te gaan. In combinatie met het gezicht waar hij nog recht inkeek, boezemde het Luke alleen nog maar meer angst in.
De pijn die volgde was niet te beschrijven. Het was alsof de lucht uit zijn keel werd geknepen. Alsof er met messen in zijn hals werd gestoken en ze heel erg langzaam bewogen.
Langzaam begon Luke een beetje licht in zijn hoofd te worden. Achter zijn geschreeuw kon geen kracht meer worden gezet. De bewegingen zijn lichaam werden minder en gek genoeg leek ook zijn angst af te nemen. Alsof hij al zijn energie moest gebruiken om bij te blijven, dat hij zijn aandacht nergens anders meer aan kon besteden.
Er kwam echter nog wel een zachte gil over zijn lippen heen op het moment dat Rhi zich terugtrok. Het leek alsof het mes nog even alle kanten op ging, voordat het weg werd getrokken. Uit reflex bracht Luke zijn hand naar zijn hals, die meteen helemaal onder het bloed kwam te zitten.
Luke hield het gezicht van Rhi goed in de gaten. Ondertussen was het al bijgetrokken. Het gezicht dat hij naar hem had zien kijken terwijl ze om een whisky had gevraagd, was weer terug alsof het nooit weg was geweest. Het bloed dat zich om haar mond bevond was echter een duidelijke reminder dat het wel degelijke was gebeurd. Net zoals de kloppende pijn die Luke in zijn hals voelde.
"Wat was dat?" Ondanks dat Luke probeerde zo hard en duidelijk mogelijk te praten, leek dat niet meer te gaan. Hij voelde zich wazig, alsof hij een beetje duizelig was. Wat ook niet gek was omdat er net bloed van hem was gedronken. Die gedachte fuckte echt een beetje met zijn hoofd. Er waren maar enkele wezens die bloed dronken en die waren juist uit boeken en films. Ze hoorden niet in de echte wereld te bestaan en ze hoorden zeker niet bij hem in de bar te komen om casual een whisky te bestellen!
Hoe graag Luke ook wilde bewegen, zijn gezicht werd tegen gehouden door Rhi, die ineens een behoorlijk kracht leek te hebben. Haar ene hand kon er voor zorgen dat zijn hele lichaam bleef liggen op de plaats waar hij net naar toe was gekropen. Luke probeerde het echter wel voor elkaar te krijgen om een kussen te pakken. Hij moest iets hebben om tegen de wond aan te drukken die net was gemaakt.
"Fuck, dat deed pijn." Rhi praatte er over alsof het nodig was geweest. Als dat al zo was, had ze het ook wel iets minder pijnlijk kunnen doen. Luke had geen idee of dat überhaupt mogelijk was. Hij had totaal geen idee waar hij beland was, wat er allemaal aan de hand was. Ergens was hij best wel benieuwd wat het allemaal te betekenen had. De pijn vertelde hem aan de andere kant dat hij nu vooral weg moest komen. De duizeligheid zou er voor zorgen dat hij niet heel erg ver zou komen.
Met heel veel pijn en moeite kreeg Luke het voor elkaar om kussensloop vast te pakken. "Alsjeblieft?" mompelde hij. Hij wilde nu gewoon iets wat hij tegen de wond aan kon drukken. Een ongelukje was in een bar om de hoek. Luke wist de basis van EHBO en wist dat het beter was om druk te houden op een wond.
Het grote plaatje van Rhi liet wel indruk op Luke achter. Voor hem was het compleet onduidelijk waar ze het precies over had. Ze leek hem er echter wel in mee te willen nemen. De woorden klonken gek. Wilde hij een geheim weten. Waarschijnlijk zou ze het hem toch vertellen, ondanks dat hij met zijn hoofd zou schudden. Nu wilde hij echter ook wel weten wat ze te vertellen had.
Het gevaar was geweken, daar leek het in ieder geval op. Ze zat nog wel voor hem, haar gezicht was weer normaal en ook haar woorden leken dat te zijn. Luke wist niet wat hem overkwam toen hij uiteindelijk begon te knikken, ten teken dat hij het geheim wilde horen. Uiteindelijk liet hij zijn arm op het bed vallen en zakte hij zelf iets verder onderuit. Zijn lichaam was kapot, had rust nodig. Zijn hoofd leek heel ergens anders te zijn. Hij wilde wakker blijven, bij blijven. Het was zeker dat er niets met hem zou gebeuren, er was veel bloed uit zijn lichaam verdwenen, maar niet genoeg om gevaarlijk te kunnen zijn voor zijn gezond, alsof Rhi precies had geweten hoe ver ze had kunnen gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ondanks dat Luke bang leek te zijn, leek hij meer bezig te zijn met de wond in zijn hals. Iets wat ook niet zo vreemd was, aangezien het behoorlijk wat was om te verwerken. Hij had geluk dat Rhi hem had laten leven, want vaak kwam dat niet voor. Ze was niet zoals de andere vampieren in de stad, die het menselijk leven belangrijk vonden. Tenminste, voor een groot deel van de tijd was ze niet zo. Nu was Luke zijn leven wel belangrijk, maar niet omdat ze hem wilde sparen. Hij was slechts onderdeel van haar plan, maar om dat plan in werking te zetten, moest hij wel in leven blijven.
Haar ogen gleden naar de hand van Luke, die zich rond het kussensloop had geklemd. Zijn vraag had smekend geklonken. Hij wilde iets doen aan de wond in zijn nek. Ondanks dat Luke heus wel zou blijven leven, wist Rhi ook dat als het te lang zou bloeden, haar honger weer terug zou keren en ze terug zou gaan voor nog een ronde. Dat zou hij misschien niet overleven en voor nu was het juist belangrijk dat Luke zou blijven ademen. Rhi kon immers niet wachten om te zien wat Linn haar reactie hierop was. Daarom besloot ze om Luke los te laten, zodat hij vrij was om het kussensloop te pakken en het tegen zijn hals aan te drukken.
Ze merkte aan alles dat hij uitgeput was. Hij had veel bloed verloren en waarschijnlijk zouden zijn ogen ieder moment dicht kunnen vallen. Toch zag ze iets. Iets waardoor hij maar bleef vechten om er bij te blijven. Hij wilde duidelijk graag horen wat ze te zeggen had, een verklaring voor hetgeen wat er zojuist was gebeurd. Dat was altijd zo bij mensen. Keer op keer zochten ze naar iets om uit te leggen wat er om hen heen gebeurde. Zo was de wetenschap zelfs ontstaan. Dit was echter geen wetenschap. Wat Rhi op het punt stond om te vertellen, was pure magie en folklore. Verhalen die enkel nog in slechte boeken en films werden opgenomen, maar het was allemaal waar.
Ze besloot om van hem af te kruipen. Hij kon toch nergens heen. Op dit moment was hij te zwak om weg te rennen of om hulp te roepen. Ze boog zich over het bed en pakte haar crop top, die ze alvast over haar hoofd heen trok. Daarna draaide ze zich weer om naar Luke. ‘Ik neem aan dat je slim genoeg bent om je te bedenken dat ik niet zomaar een mens ben,’ zei ze tegen hem. Iedereen wist welke wezens er bloed nodig hadden om te overleven. Ondanks dat volwassenen er misschien niet meer in geloofden, wist Rhi zeker dat hij de puzzelstukjes wel zou vinden en ze aan elkaar zou kunnen leggen.
‘Wat je echter nog niet weet, is dat ik niet de enige ben in deze stad. Ik heb een paar andere vampieren meegenomen, maar dat is niet hetgeen waar je je zorgen over moet maken.’ Er waren immers al langer vampieren in deze stad. Al minstens twee jaar, als het al niet langer was. Daarnaast waren er ook nog weerwovlen en heksen. Rhi wist echter welk deel van haar verhaal het meeste indruk zou maken op Luke en dat was het verhaal over Linn.
‘Ik ben naar deze stad toegekomen met een reden en die reden is Linn. Ik weet dat je bekend met haar bent. Heel goed zelfs. Ik weet ook dat ze je behoorlijk hard heeft afgewezen, een paar jaar geleden. Ik had eigenlijk ook niks anders van haar verwacht. Als vampier is het niet heel handig om een relatie te beginnen met een mens.’ Rhi haalde haar schouders op en liet haar vingers wederom over het lichaam van Luke glijden. Ze stopte niet bij het bloed, maar dipte haar vingers er juist in. Vervolgens bracht ze deze naar haar mond en likte ze hen één voor één af. ‘Al zou ik het niet erg vinden om speciale toegang te hebben tot dit lichaam.’
‘Hoe dan ook, die vampier barbie is niet de enige. Zij en haar vrienden zijn allemaal vampiers. Dan heb je ook nog de weerwolven, waar je waarschijnlijk ook wel bekend mee bent. Lotus en Lennon heten ze, geloof ik? En naast de weerwolven heb je ook nog de heksen. Ik weet zeker dat je hen wel kent, aangezien één van hen in jouw keuken werkt. Cameron?’
Rhi wist dat het behoorlijk wat informatie was. Het zou kunnen dat Luke haar niet zou geloven, dat hij het niet zou willen geloven. Het bewijs voor vampieren zat echter in zijn nek en was geplaatst door Rhi zelf. Ondanks dat haar bloed de kracht had om hem te helen en de wond te laten verdwijnen, was ze dat nog niet van plan. Als ze hem zou helpen, zou Linn er niet achter kunnen komen wat ze had gedaan. En juist dat was een onderdeel van haar plan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een mix van gevoelen bleef door het hoofd van Luke heen gaan, waar zijn lichaam op reageerde. Mede door het bloedverlies, had hij het gevecht opgegeven. Zijn lichaam had behoefte naar rust, zijn hoofd was echter met heel wat andere dingen bezig. Nieuwe feiten zorgden ervoor dat zijn hoofd tolde. Hij probeerde alles op een rijtje te krijgen. Wat er net was gebeurd, wat het betekende, wat het gevolg daarvan was.
Rhi gaf hem de toegang tot het kussen, waar Luke zo snel mogelijk zijn het kussensloop van ontdeed. De pijn in zijn hals was duidelijk aanwezig, zeker met de bewegingen die hij maakte, toch kreeg Luke het voor elkaar om het stuk stof tegen zijn hals aan te drukken. Hier moest hij het mee doen. Waar moest hij mee beginnen als hij hiermee naar een dokter zou gaan. Er was geen verklaarbare reden waarom hij zijn hals open had liggen. Zelf kon hij de gebeurtenissen al niet bijbenen, laat staan dat hij ze iemand uit kon leggen.
De woorden van Rhi verduidelijkten voor Luke dat ze inderdaad geen mens was. Zijn gedachten schoten echter alle kanten op. Een vampier dronk op deze manier van mensen. De wezens bestonden in Luke zijn hoofd echter alleen maar in verhalen, mythes zelfs. Films waarin alles wat hem net was overkomen werd geromantiseerd.
De eerste keer dat Luke het woord hoorde vond hij ondanks alles wat hem net was overkomen, wat hij zich had bedacht, heel onwerkelijk. Rhi was een vampier, ze had een paar andere vampiers meegenomen. Ze was hier niet alleen, wat betekende dat iedereen in gevaar kon zijn. Familie, vrienden, totaal onbekende mensen, ze konden zomaar het prooi worden van Rhi of één van haar andere groep vampiers. Ergens was Luke daar bezorgd om, aan de andere kant was hij ook wel weer benieuwd wie de mensen waren. Van Rhi had hij totaal niet kunnen zien dat ze een vampier was. Het leek hem niet dat ze zouden glinsteren als ze in het zonlicht zouden staan, zoals hij in een film had gezien die hij deels verplicht had moeten kijken. Hoe een vampier dan te herkennen was, wist Luke ook niet.
De naam van Linn was hetgeen wat Luke uit zijn eigen gedachten haalde, met grote ogen keek hij opzij naar de vrouw die alles met hem aan het delen was alsof het de normaalste zaak van de wereld was, voor haar was dat hoogstwaarschijnlijk ook het geval.
Voor hem kwam het nieuws als donderslag bij een heldere hemel. Rhi kon niet alleen vertellen dat hij Linn kende, dat ze hem afgewezen, maar hetgeen waardoor hij compleet in shock was, was het feit dat Linn een vampier was. "Wat?" Sputterde Luke dan ook.
Ondanks dat Linn eens in de zoveel tijd nog een bezoekje bracht aan de bar, was het niet altijd even gemakkelijk om aan haar terug te denken. Linn was dé reden waarom Luke zijn huidige levensstijl aan had genomen. Voor hem was het niet meer nodig geweest om zich nog aan iemand te binden, iets wat hij wel met Linn had willen doen. Een hele tijd had het geleken alsof Linn dat wel had gewild. Op een, in Luke zijn ogen, brute manier had ze hem duidelijk gemaakt dat ze een relatie toch niet had zien zitten.
Nu vertelde Rhi hem nog eens dat Linn geen mens was. Luke wist niet goed wat hij er van moest denken. Ergens leek het alsof hij niet eens meer na kon denken. Alles in zijn hoofd leek hem tegen te werken. De woorden van Rhi leken echter duidelijk te zijn, als vampier was het niet handig een relatie te beginnen met een mens. Het hoopvolle deel van Luke hoopte dat het de reden was dat Linn niet met hem verder had gewild.
De ogen van Luke volgden de bewegingen van Rhi. Een deel diep in hem vond het een aantrekkelijk beeld om te zien, hoe de vampier haar vinger aflikte. Al snel had een ander deel van zijn hoofd door dat het zijn bloed was wat aan haar vingers plakte, wat voor verwarring in zijn hoofd zorgde. Nog meer verwarring dan er al was.
Rhi leek nog maar net te beginnen. De informatie die Luke naar zijn hoofd geslingerd kreeg, leek bijna te veel te worden. Het gebrek aan bloed kon best voor een hallucinatie zorgen. Waarom zou de gebeurtenis wel zijn echt zijn en deze woorden niet. Rhi kwam niet op Luke over als een leugenaar, aan de andere kant, hij kende haar totaal niet.
"Linn is een vampier? Net zoals haar vrienden." Luke had wel eens contact gehad met Michael en Naylene. Ook daar had Luke niet veel tijd voor om over na te denken. Al snel werden de namen van twee van zijn vaste klanten genoemd. Lotus en Lennon waren vaak genoeg in zijn bar te vinden. Zijn kok had een ding voor de eerste vrouw, die blijkbaar een weerwolf leek te zijn.
Ook Cameron ontkwam er niet aan. Volgens Rhi was de man die in zijn keuken stond een heks.
Vampiers, weerwolven, heksen. Het waren allemaal magische wezens, die tot vandaag alleen maar in boeken bestonden. Nu leek Luke zich er midden in te bevinden, deed hij dat zelfs al een hele tijd. Er was een deel van hem dat er niet in wilde geloven. Rhi had hem echter al bewezen dat ze een vampier was, waarom zouden de rest van haar woorden dan niet waar zijn.
"Het is veel." Fluisterde Luke. Hij voelde zich uitgeput. Het gebrek aan bloed in combinatie met alle informatie werd hem teveel. Hij moest zijn ogen even dicht laten zakken. Zo kreeg hij het gevoel dat hij het beter op een rijtje kon zetten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Dit was het begin van de chaos. De kleine druppel die de emmer voor Linn zou doen overlopen. Rhi was zich er bewust van wat ze hiermee in gang zette. Oorlog wilde ze het nog net niet noemen, maar uiteindelijk zou het dat zeker wel kunnen worden. Linn zou er alles op alles zetten om de mensen om haar heen te beschermen, wat hen juist het beste doelwit maakte.
‘Een hele oude zelfs. Die bitch is behoorlijk sterk, maar ze heeft zo haar zwakke kanten. Jij bent daar bijvoorbeeld één van,’ wees Rhi hem terecht. Ze wist namelijk wel zeker dat Linn boos zou worden als ze zou zien dat iemand aan Luke had gezeten. Rhi kende haar vijand goed genoeg om te weten dat ze wel degelijk iets gaf om Luke, maar dat haar morele kompas in de weg had gezeten en dat ze daarom Luke had afgewezen. Hij had die afwijzing duidelijk behoorlijk zwaar genomen. Iets waar Linn zich vast ook schuldig over voelde en nu zou hij ook nog eens in gevaar zijn. Dat was in ieder geval wat Rhi wilde dat Linn dacht. Er zou echter niks met Luke gebeuren als Linn het spelletje van Rhi zonder al te veel moeite mee zou spelen. Hoe dwarser Linn echter zou worden, hoe gevaarlijker het voor Luke zou kunnen worden.
Door het bloedverlies was de reactie van Luke alles behalve uitbundig. Er zouden mensen zijn die compleet in paniek zouden raken, of weg zouden willen rennen. Niet dat ze ooit echt weg zouden kunnen rennen van iemand die zoveel sneller was. Luke deed echter niks van die dingen, wat waarschijnlijk kwam doordat hij wat bloed had verloren en daardoor uitgeput was. Toch vermoedde Rhi dat er ook iets anders was waardoor Luke reageerde zoals hij dat deed. Alsof hij het fijn vond dat ze hem hierin betrok, om deel uit te maken van iets groters dan het zijn van een barman in wellicht één van de meest saaie steden in Amerika.
Rhi trok een gezicht waarmee ze fakte dat ze medelijden met hem had. ‘Het is inderdaad veel, maar het is wel belangrijk dat je het allemaal goed begrijpt en onthoud, Luke,’ zei Rhi tegen hem. Ze had al goed nagedacht over hoe ze aan Linn duidelijk zou maken dat ze er was, al had de latina dat vast al door. Rhi wilde echter laten zien hoe dichtbij ze kon komen zonder dat iemand het door had. Ze kon Luke dwingen alles te vergeten, hem er zo bij laten lopen voor een paar dagen en Linn zou vanzelf wel door hebben waar de wond in zijn nek vandaan zou komen, maar Rhi had iets beters in haar gedachten. Ze zou Luke wel degelijk alles laten vergeten, maar hij zou het zich ook weer herinneren als hij bij Rhi in de buurt zou zijn. Ze wilde immers niet de moeite nemen om hem keer op keer duidelijk te maken wat haar plan was.
Omdat ze merkte dat Luke ieder moment weg zou kunnen vallen, besloot ze om het nu te doen. Eerst streek ze zijn vochtige krullen uit zijn gezicht, waarna ze hem iets naar zich toe draaide, zodat ze elkaar aan konden kijken. De eigenschap om mensen te dwingen tot iets was misschien wel het leukste aan het hele vampier-zijn, volgens Rhi. Ze boog zich wat naar Luke toe en sprak op een rustige toon: ‘Als ik weg ben, zal je je niks meer herinneren van wat ik je net heb verteld. We hebben een paar drankjes gehad, je vroeg me mee naar je appartement en we hebben seks gehad. Daarna viel je in slaap en toen je wakker werd, was ik al weer verdwenen. Je weet niet precies hoe je aan de wond bent gekomen, maar als iemand er naar vraagt, antwoord je met dat het niks is en dat ze zich er geen zorgen over hoeven maken. Echter, als je bij mij in de buurt bent, zal je weer alles weten. Over mij, Linn, en iedereen wiens naam ik net genoemd heb.’
Met een tevreden gezicht trok Rhi zich weer terug. Ze wist zeker dat het was gelukt, maar Luke leek geen energie meer te hebben om haar woorden nog te herhalen. Zijn blauwe ogen zakten dicht en Rhi zag al snel dat de greep van zijn vingers rond het kussensloop iets verzwakte. Heel even twijfelde ze of ze Luke toch niet iets van haar bloed moest geven, maar uiteindelijk nam ze afstand van die gedachte. Ze was op het juiste moment gestopt, dus er was geen reden waarom Luke het niet zou overleven.
Zelf klom ze van het bed af en verzamelde ze al haar kleding, waarna ze dat aantrok. Ze bleef voor de spiegel staan en veegde het laatste beetje bloed uit haar mondhoeken, waarna ze uit het appartement van Luke verdween, wachtend tot ze haar volgende zet zou kunnen spelen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De dagen gingen voor Luke verder alsof er nooit iets was gebeurd. Hij had een avond doorgebracht met Rhi, een goede avond, waar het uiteindelijk in zijn hoofd bij gebleven was. De volgende dag was hij opgestaan met een wond aan zijn, terwijl hij zich wat duizelig had gevoeld, wat de oorzaak daarvan was geweest, had hij zich niet meer kunnen herinneren. De wond was zo schoongemaakt en omdat het niet meer had gebloed, had hij besloten om het niet af te plakken met verband zodat het kon helen.
Nu hij al weer een dag verder was, had Luke het besluit kunnen nemen om er verder niets mee te doen. Hij had niet naar de dokter gehoeven omdat het was gaan zweren. Het enige wat hij moest doen was het in de gaten houden, af en toe schoot er wel een pijn naar de plek, maar dat was niets om over te zeuren.
Cameron had er naar gevraagd toen ze even de tijd hadden gevonden om te bespreken hoe de zaken liepen. Veel anders dan dat het goed ging was er niet over Luke zijn lippen gekomen, samen met de uitleg dat hij niet had geweten waar het vandaan was gekomen.
Vandaag had Luke redelijk op tijd zijn weg naar beneden gevonden. Zondag was één van de drukste dagen, de keuken draaide vaak overuren en de meeste gasten kwamen in de middag even een drankje doen, of dit nou koffie was of iets sterks om het weekend mee af te sluiten. Voor de meeste mensen was het nog zomer, voor anderen zou het morgen weer de eerste werkdag zijn. Het zorgde voor een leuke dynamiek in het tentje.
Luke was al een paar keer met een dienblad vol drankjes naar buiten gelopen. Ook de verschillende borden met eten waren eruit gegaan. Het was één van de beste keuzes geweest om Cameron aan te nemen in de kamer. De omzet was daardoor behoorlijk gestegen. Er gingen echt niet alleen hele maaltijden uit, maar ook genoeg kleine gerechtjes die als een snack bij de borrel konden worden gedronken.
Met de laatste drankjes op zijn dienblad, liep hij naar een tafel buiten. Er zaten wat oudere mensen, die vaak terug kwamen om samen koffie te drinken. "Kijk eens aan, geniet er van."
Op zijn weg terug naar binnen, gleden Luke zijn ogen nog even over het terras om te kijken of er nog mensen zonder een bestelling zaten. Zijn ogen vielen op een plaats waar hij vaak hoopvol naar keek. Een plaats waar vaak genoeg andere mensen zaten. Vandaag was de persoon die hij hoopte te zien er.
Linn had samen met Naylene plaats genomen op één van de fijnste van het terras. Eén van de lagere banken, die waren gevuld met grote kussens. Op het moment was de zon aanwezig, wat ook te zien was aan de zonnebril die rustig op de neus van Linn rustte.
Na al die maanden vond Luke het nog steeds gek om haar te zien. Enerzijds was hij blijk haar te zien, aan de andere kant was het een vreselijke reminder aan de dag dat Linn hem heel erg goed duidelijk had gemaakt dat ze niet verder met hem had willen gaan. Vaak liet Luke het achter zich, ondanks alles vond hij het nog steeds heel erg leuk om af en toe met Linn te praten en te weten wat er in haar leven gebeurde.
"Goedemiddag dames." Zei Luke toen hij eenmaal voor het zitje stond. De rest van het terras had hij onder controle, binnen was het rustig, dus hij kon hier best even blijven staan. Al had hij wel het idee dat hij een gesprek binnen was gevallen. Hij had nu echter de aandacht van beide vrouwen.
"Goed om jullie hier te zien." Het was weer even geleden dat Luke, Linn hier had gezien. Ze kwam eens in de zoveel tijd om hier te lunchen, maar ze kwam ook wel eens een drankje doen. Op die manier was het ook begonnen. Luke wist nog maar al te goed dat ze voor zijn bar had gestaan en drie drankjes had besteld. Voor haar en haar twee vrienden, twee personen die de bar al snel hadden verlaten, waardoor Linn in haar eentje achter was gebleven. Vanaf daar was er een gesprek ontstaan. Ondanks dat Linn zeker een vrouw was waar iemand naar bleef kijken, had ze ook echt iets te vertellen gehad, ze had zelfs om Luke zijn grapjes kunnen lachen.
"Wat kan ik jullie brengen op deze mooie dag?" Een mooie dag was het zeker. Iedereen leek er van te willen genieten, waardoor het terras behoorlijk vol zat. Luke vond het belangrijk dat het een fijne plaats was, daarom had hij de ruimte achter de bar omgetoverd tot een groot terras, waar op de wat minder warme avond zelfs mensen konden zitten.
"Cameron heeft wat nieuw gerechten ontwikkeld. Ze zijn nog in de testfase, maar het is nooit verkeerd om te horen wat jullie er van vinden." Luke had nooit getwijfeld aan de smaak van de twee. Uiteindelijk was Linn wel voor hem gegaan. Ze had echter ook besloten dat ze geen relatie met hem had gewild. Tot op de dag van vandaag had Luke nooit een echte reden gekregen, alleen de woorden dat het niet zou gaan werken. Luke dacht daar nog steeds anders over.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Op een mooie dag als deze was het belangrijk om even van de zon te genieten en uit huis te gaan. Vooral dat laatste was een goede motivatie voor Linn geweest om haar beste vriendin mee te nemen om ergens een hapje te gaan eten. Naylene had een zware week achter de rug, net zoals Linn, en Linn hoopte dat deze middag haar en haar beste vriendin zou helpen om even te genieten en vervolgens alles op een rijtje te kunnen zetten.
De komt van Edyn had veel nieuwe zorgen met zich mee gebracht. Linn had de heksen moeten vragen om een nieuwe ring, waarna ze ook nog naar de weerwolven had moeten gaan om hen te verzekeren dat ze Edyn onder controle zou houden. Naylene was weer eens met Ashton bezig, wat voor Linn betekende dat haar beste vriendin op het moment er niet volledig bij was met haar hoofd. Iets wat ze had kunnen merken toen Brayan, overduidelijk geïrriteerd, naar haar toe was gekomen met het verhaal dat Naylene hem had beschuldig van het bloed geven aan Edyn. Iets wat Linn niet geloofde. Brayan en Edyn hadden elkaar misschien al wel gekend, maar Brayan was niet de persoon die zomaar iemand bloed zou geven en vervolgens weg zou gaan.
Linn wist ook heel goed hoe Naylene aan het idee was gekomen, namelijk door Ashton. Hij was altijd goed met zijn woorden geweest. Toen Linn hem had ontmoet, had hij charmant naar haar gelachen en heel even had ze hem geloofd. Ze had hem vooral willen geloven, omwille van Naylene. Ashton was echter behoorlijk achterbaks en slinks. Hij had waarschijnlijk zijn eigen fouten willen verbloemen voor Naylene en had haar het idee geven dat het een vampier uit haar eigen groep was geweest. Brayan lag dan het meest voor de hand. Linn wist echter wel beter.
Ze zaten al een tijdje op het terras van Linn haar favoriete bar. Misschien kwam dat ook wel omdat dit de eerste bar was waar ze naar toe was gegaan en ze sindsdien nooit een ander de kans had gegeven, maar vele anderen leken het wel met haar eens te zijn. Het hele terras zat vol, maar Luke, de eigenaar, leek het niet al te druk te hebben. Hij bewoog rustig tussen de tafeltjes door en kwam uiteindelijk bij de lage banken aan waar Linn en Naylene samen op zaten.
‘Hi Luke,’ sprak Linn glimlachend, terwijl ze opkeek naar de eigenaar van de bar. Ondanks dat ze hem ooit had af gewezen, bleef ze een zwakke plek voor hem houden. Hij was altijd vriendelijk naar haar geweest en ondanks alles had hij nog steeds een glimlach op zijn gezicht als hij haar aansprak. Ze hadden nooit meer veel tijd doorgebracht nadat ze hem op het hart had gedrukt dat het absoluut niet tussen hen zou werken, maar ze hield er van als hij toch eventjes een praatje met haar kwam maken.
Ondertussen gleden haar ogen over de kaart, om te kijken wat ze graag wilde bestellen. Er was weinig wat ze nog niet had geproefd van de kaart. Ze kwam hier vaak genoeg om te lunchen, of om wat te drinken. Er waren momenten geweest waarop Luke iets klaar voor haar had laten maken zonder dat ze precies had geweten wat het was geweest. Op andere momenten had ze besloten om eens iets nieuws te proberen.
Ze keek weer op naar Luke toen hij vroeg wat ze wilden bestellen en vervolgens vertelde hij dat er ook een aantal nieuwe gerechten waren, die nog niet op de kaart stonden.
‘Als Cameron het heeft bedacht, moet het wel goed zijn,’ merkte Naylene op en Linn keek glimlachend naar haar vriendin. Naylene was altijd de persoon geweest die contact had onderhouden met de heksen. Zelfs toen Linn haar net had gekend, had Naylene al geweten bij welke heks ze aan hadden moeten kloppen. Ondanks dat heksen het vaak niet hadden op vampieren, kreeg Naylene het keer op keer weer voor elkaar om hun vertrouwen te winnen. Dat was ook gebeurd in deze stad, waardoor Naylene goed contact had met Rain en Cameron, die laatste was de chef in Luke zijn bar. Een echte aanwinst, vond Linn. Wat die man met eten kon doen, was werkelijk bewonderingswaardig.
Linn besloot dat de nieuwe gerechten van Cameron wel een kans verdienden en legde haar kaart aan de kant. Op het moment dat ze dat deed, tikte Naylene haar aan. Linn keek naar haar beste vriendin en zag dat Naylene overduidelijk naar de hals van Luke keek. Linn haalde haar zonnebril van haar hoofd en keek naar de plek waar Naylene haar ogen al op hadden gerust.
Op de bleke hals van Luke, die net niet verstopt werd door zijn blonde krullen, was een bijtafdruk te zien. Het bloedde niet meer en het leek te helen aan de korsten die zien die er al op zaten, maar Linn wist wat het betekende. Iemand had zich tegoed gedaan aan de barman en diegene had duidelijk geen moeite gedaan om het te verbergen.
‘Heb je je bezeerd?’ vroeg Linn zo koeltjes mogelijk, terwijl ze naar zijn hals gebaarde. Van binnen was ze alles behalve rustig. Ze vertrouwde haar eigen groep. Niemand zou aan Luke zitten en als het al zou gebeuren, dan zouden ze hem ook weer oplappen en haar eerlijk vertellen wat er was gebeurd. Dit moest iemand van de groep van Rhi zijn geweest. Misschien zelfs Rhi zelf. Als dat het geval was, dan zou Linn haar meteen opzoeken. Ze zag het ook als haar taak om deze stad te beschermen, samen met de mensen die er woonden. Luke viel daar zeker onder.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Geen dag was hetzelfde, ondanks dat het soms wel zo leek. Iedere middag naar de bar komen, om de boel daar open te gooien. Er voor zorgen dat iedereen het naar zijn zin had. In de avond eindigde Luke vaak met een vrouw, waarna hij in de ochtend vaak weer hetzelfde begon. Voor Luke was het echter geen sleur, hij genoot nog iedere dag van alles er op en er aan. De meeste gasten waren ook blij met hun gastheer.
Luke deed altijd zijn best om iedereen het naar hun zin te maken. Hij wist dat sommige oudere mensen aanspraak nodig hadden. Hij was dan ook niet iemand die hen het drinken op de tafel zette om vervolgens weer weg te lopen. Ze vonden het heerlijk om gesprekken te voeren met iemand en Luke vond het op zijn beurt ook helemaal niet vervelend om een luisterend oor te bieden. Om te vragen naar hobby’s, kleinkinderen soms zelfs. Hoe vaak hij wel niet van een oudere vrouw had gehoord dat hij de perfecte schoonzoon was. Zelf dacht hij daar ondertussen wel anders over.
De aanwezigheid van Linn hoorde Luke van zijn stuk te brengen. Hij was graag bij haar in de buurt, zelfs na het geen wat er tussen hen tweeën was gebeurd. De vrouw intrigeerde hem nog steeds. Ze kwam altijd vriendelijk op hem over, beleefd zelfs. Hij had haar er nooit op kunnen betrappen dat er een vloek of scheldwoord over haar lippen heen was gekomen. In de meeste gevallen stond er een oprechte glimlach om haar lippen en als dat niet zo was, was het ook wel duidelijk wat er wel was. Bezorgdheid, interesse. Luke wilde graag denken dat hij al die dingen al bij haar gezien.
"Het is zeker aan te raden en ik weet zeker dat hij jullie mening op prijs stelt." Luke wist dat Cameron het redelijk goed kon vinden met zowel Linn als Naylene. Hij had ze wel eens met elkaar zien praten. De twee vrouwen waren ook zeer lovend over zijn kookkunsten, zoals iedereen dat eigenlijk was. Luke vond het nooit een probleem om in de avond iets niets te proberen. Cameron hield er van om nieuwe gerechten te verzinnen en Luke had besloten om hem daar zoveel mogelijk vrijheid in te geven. Dat zorgde er alleen maar voor dat er betere gerechten uitkwamen.
"En als drinken het gebruikelijke? Of is het nog te vroeg voor alcohol?" Luke had vaak genoeg een cocktail voor Linn gemaakt. Ze was iemand die gek was op de zoete smaken en de meest bijzondere drankjes die er te vinden waren. Luke had het altijd een leuke uitdaging gevonden om iets nieuws te vinden wat ze zou kunnen proberen. Uiteindelijk had hij hetgeen gevonden wat ze het lekkerst had gevonden.
De ogen van Linn werden zichtbaar, waardoor Luke haar bezorgde blik kon zien. De manier waarop ze naar hem keek vond hij bijzonder. Hij begreep echter niet waarom ze op die manier naar hem zou kijken. De woorden van Linn gaven al wel wat verhelderingen, ondanks dat hij zich zelf totaal geen zorgen maakte over de wond.
"Ooh dit?" vroeg Luke, terwijl hij met zijn vingers over zijn hals heen ging. "Dat is niets." Even haalde zijn schouders op. Hij had zich geen moment afgevraagd waar het precies vandaan was gekomen. Het enige wat hij wist was dat niemand zich er zorgen over hoefde te maken, iets wat hij zelf ook niet deed.
"Niets om je zorgen over te maken." Gaf Luke nog aan. Hij draaide het dienblad even in zijn handen. Hij bekeek de vrouwen nog even.
"Dus een Cherry Wodka en een biertje?" Naylene knikte snel voordat Linn nog niets kon zeggen. Luke had niet door dat ze hem zo snel mogelijk weg probeerde te krijgen zodat ze met Linn kon praten over hetgeen wat ze net had gezien.
"Ik kom zo bij jullie terug. Ik zou Cameron doorgeven dat hij los mag gaan." Zei Luke lachend, waarna hij de bar in liep. Hij liep eerst door naar de keuken, waar hij Cameron vertelde dat Linn en Naylene er waren. De man leek zoals gewoonlijk blij te zijn met het nieuws, helemaal toen Luke hem vertelde dat hij één van de nieuwe gerechten uit kon proberen. Het was nu toch wat minder druk, omdat de meeste mensen hun eten al hadden.
Toen Luke klaar was in de keuken, nam hij plaats achter de bar, om de cocktail voor Linn te maken. Ook het biertje voor Naylene werd niet vergeten. De volle glazen werden op zijn dienblad gezet, zodat hij deze mee kon nemen naar buiten.
Luke maakte zijn weg terug naar de twee dames die wilden genieten van hun mooie namiddag. Luke ging er in ieder geval vanuit dat ze met z’n tweeën zouden zitten. Ze werden echter vergezeld door een derde persoon. Iemand die er voor had gezorgd dat de blik op Linn haar gezicht totaal was veranderd. Al snel herkende Luke de derde vrouw, Rhi.
De stappen stierven af, niet heel erg ver van het zitje bleef Luke verstijfd staan. De gedachten die in zijn hoofd kwamen zorgden voor misselijkheid en zelfs een beetje hoofdpijn. Eén voor één kwamen alle zinnen die Rhi hem had verteld, nadat ze zich te goed had gedaan aan zijn bloed.
De woorden die hem hadden verteld dat Rhi een vampier was en zij niet de enige was. Dat de vrouwen die nu voor hem zaten waren alle drie een vampier. Van schrik liet Luke zijn dienblad vallen, wat heel wat aandacht trok van de rest van het terras.
"Rhi." Mompelde Luke. Het was moeilijk te beschrijven wat hij voelde nu hij haar weer zag. Het was geen angst, ondanks dat ze haar tanden in zijn hals had gezet en een deel van zijn bloed uit zijn lichaam had gehaald. Daarna hadden ze nog wel een paar avonden met elkaar gehad en Luke had er niet over kunnen klagen. Ondanks dat het gevoel op sommige momenten dubbel was. Hetgeen wat Luke nu het meest bezig hield was Linn, ook Naylene, maar voor Linn. "Jullie." Mompelde hij. Hij kon haast niet geloven dat Linn een vampier was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Vanaf het moment dat Rhi het terras op was gelopen, was Linn alert geweest. Dit was de eerste keer in meer dan een week dat ze de vrouw had gezien. De laatste keer dat dat was gebeurd, was zeker meer dan tien jaar geleden. Toen had ze al een harde blik in haar ogen gehad, maar nu leek deze alleen nog maar erger te zijn geworden. Linn had geen scène willen schoppen, maar Rhi was al naar hen toegekomen. Met een onschuldige toon in haar stem had ze aan haar en Naylene gevraagd of ze Luke ergens hadden gezien, want ze had blijkbaar iets laten liggen in zijn appartement en ze wilde het graag terug. Linn was slim genoeg om de twee verhalen bij elkaar te leggen en te concluderen dat de wond in Luke zijn hals was veroorzaakt door Rhi. Het liefst had Linn overeind willen vliegen om Rhi tegen de muur aan te duwen, maar ze waren in het openbaar en Linn wist dat Rhi haar aan het uitdagen was. Daarnaast was er nu iemand belangrijker en dat was Luke.
Haar aandacht werd weg getrokken van Rhi door het gekletter van glas op de grond. Niet al te ver van hen stond Luke, met het dienblad en gebroken glazen aan zijn voeten. Zijn blik zei al genoeg. Hij had Rhi herkend en er was duidelijk iets in zijn ogen te zien. Linn gooide het op angst. Angst voor wat Rhi al met hem had gedaan en wat ze nog zou kunnen doen.
Linn kwam overeind en wierp een blik op Naylene. ‘Zorg dat ze hier blijft,’ zei ze, doelend op Rhi. Het liefst wilde Linn haar meteen duidelijk maken dat wat ze had gedaan, absoluut niet door de beugel kon. Zeker niet bij Luke. Het was echter juist Luke die Linn er nu van weerhield. Hij stond aan de grond genageld en Linn wilde hem zo snel mogelijk van het terras hebben, zodat hij niet meer bij Rhi in de buurt zou zijn.
‘Kom op, ik help je wel eventjes,’ zei Linn, alsof er niks aan de hand was en omstanders zich weer zouden bemoeien met hun eigen gesprekken. Ze boog zich naar de grond en pakte het grootste gedeelte van de glasscherven, die ze op het dienblad legde. Zodra ze dat had gedaan, kwam ze weer overeind. Ze legde één hand stevig rond Luke zijn arm en leidde hem zo mee naar binnen, of hij dat wilde of niet. Ze zette het dienblad op de bar en besloot om Luke mee te nemen naar een rustige plek. Er was een kleine ruimte achter de keuken. Eentje waar Luke een groot deel van zijn administratie bewaarde. Daarvoor zouden ze echter wel door de keuken moeten, maar Linn verwachtte niet dat dat een probleem zou worden.
Ze baande zich een weg door de klapdeuren, samen met Luke. Er stonden aardig wat mensen in de keuken die hard aan het werk waren, waaronder Cameron. Zijn zwarte haren kwamen net onder de muts vandaan die hij op had en zijn blauwe ogen keken gealarmeerd naar het tweetal dat zojuist binnen was gekomen. Linn zag hoe hij iemand anders zijn taak over liet nemen en vervolgens op hen af kwam.
‘Linn, wat doe je hier? Wat is er gebeurd? Zorgelijk keek Cameron naar zijn baas, al wist Linn dat de twee goede vrienden waren.
‘Rhi is buiten.’ Cameron wist misschien niet veel van de vampier, maar hij was er bij geweest toen ze haar hadden besproken in de laatste vergadering. Daarmee had hij genoeg informatie om te weten dat Rhi gevaarlijk was en wat ze waarschijnlijk met Luke had gedaan.
Cameron zijn gezicht werd alleen nog maar zorgelijker en zijn ogen gleden naar de hals van Luke. ‘Ik dacht al zoiets. Maak je geen zorgen, ik zal er voor zorgen dat ze hier niet binnen komt en ik zal eventjes naar achteren gaan om te kijken of er iets is wat ik kan doen.’
Linn knikte dankbaar naar de jonge kok, waarna ze Luke meenam naar zijn eigen kantoortje. Tot nu toe had hij nog niets gezegd. Iets wat Linn hem niet kwalijk nam. Hij leek behoorlijk geschrokken door wat er zojuist was gebeurd.
Linn sloot de deur achter zich en draaide zich om naar Luke. Ze hoopte dat hij nu wel eerlijk tegen haar zou zijn. Zojuist had hij gezegd dat de wond niks was geweest en dat ze zich nergens zorgen om had hoeven maken. Zij was er nu echter van overtuigd dat Rhi er verantwoordelijk voor was en dat betekende dat ze zich zeker zorgen over moest maken.
‘Luke, ik wil dat je eerlijk tegen me bent,’ zei ze zacht. ‘Heeft Rhi dat me je gedaan? Want als ze dat heeft gedaan, dan moet je het echt aan me vertellen.’ Linn had eigenlijk zijn bevestiging niet nodig, maar dat maakte het niet minder belangrijk. Het was haar namelijk wel duidelijk geworden dat als Luke niet veilig was, niemand dat was. En daar zou ze maatregelen voor moeten treffen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke snapte niet wat hem overkwam. Het ene moment had hij perfect geweten wat er aan de hand was geweest. Hij was zelfs zo geschrokken dat hij de drankjes op zijn dienblad had laten vallen. Linn had hem meegenomen naar binnen en in eerste instantie was hij daar op tegen geweest. Hij had haar van alles willen zeggen. Het woord vampier had op het puntje van zijn tong gelegen.
Op het moment dat hij door de deuren van de bar was gelopen, leek het echter alsof alles in Luke zijn hoofd was uitgewist. Vampier was wel het laatste woord waar hij aan dacht. Wel wist hij nog maar al te goed dat hij de glazen met drinken had laten vallen, iets wat hem in een lange tijd niet meer was gebeurd. In het begin had hij wel eens moeite gehad om alles recht op zijn dienblad te houden. Het was echter al jaren niet meer gebeurd.
Wat beduusd liet Luke zich meenemen door de keuken, waarna ze uitkwamen in een kamer die de barman het liefste uit de weg ging. Financiën waren niet zo zijn ding. Hij wist goed hoe hij er mee om moest gaan, daar was echter ook alles mee gezegd.
Luke snapte niet waarom hij zich nu in de ruimte bevond. Zeker niet omdat het samen met Linn was. De twee gingen op een normale manier met elkaar om. De aanblik van haar maakte hem altijd net iets vrolijker. Toch wist Luke wel beter dan hoop hebben. Het zou best kunnen dat Linn met hem had willen praten over alles wat er jaren geleden was gebeurd. Waarom ze dat had gedaan nadat er van alles op de grond was gevallen, snapte Luke ook niet. Hij voelde zich behoorlijk verloren op het moment. Alsof hij een deel kwijt was. Een stukje wat voor een logische connectie kon zorgen.
Luke leunde tegen het bureau aan, terwijl hij Linn goed in zich opnam. In de afgelopen jaren was ze niet veel veranderd. Haar haren zaten af en toe wat anders. Toch leek ze altijd te stralen, zelfs nu ze hem nu met een bezorgde blik aan leek te kijken. Er was niet veel gebeurd, dat hij wat had laten vallen, betekende niet meteen dat er iets ergs aan de hand was. Hoe het precies was gebeurd, wist Luke ook niet precies. Zoiets kon echter gebeuren?
Er waren heel veel richtingen waar het gesprek op had kunnen gaan, Luke had echter niet verwacht dat Linn zou beginnen over Rhi. Een naam die hij Linn nog nooit had horen gebruiken. Hij kon zich ook niet herinneren dat Rhi hem had verteld dat ze Linn kende.
"Jullie twee kennen elkaar?" Vroeg Luke dan ook verbaasd. Het waren niet twee vrouwen die hij snel bij elkaar zou zien zitten. Al impliceerde Linn nu juist dat Rhi in staat was tot dingen die niet heel erg goed klonken.
"Rhi heeft dit niet gedaan?" Zei Luke lachend. Hij snapte niet waarom Linn zoiets zou vragen. "Ik weet niet meer hoe ik hier aan ben gekomen." Onverschillig haalde hij zijn schouders op. Het maakte hem ook niet veel uit hoe hij er aan was gekomen, het deed hem immers niet meer zoveel pijn.
"Maak je geen zorgen, het is niets." Drukte Luke de bezorgde vrouw op het hard, terwijl hij haar een glimlach toewierp.
Hij drukte zich iets op met zijn handen, zodat hij weer voor het bureau stond. Luke wist niet wat hij had verwacht, maar dit gesprek was zeker verre van hetgeen wat hij in zijn hoofd had gehad. Er was echter wel één ding wat hem wel verbaasde. Linn leek Rhi wel echt te kennen en ze leek het niet heel erg leuk vinden dat ze zijn hals misschien open had gehaald. Luke had heel wat dingen in bed gedaan, maar zoiets als in zijn hals was zeker niet hetgeen wat daar gebeurde. Linn hoorde Rhi er dan niet eens bij te halen. Het gaf hem echter wel een klein beetje hoop dat ze misschien een beetje jaloers was.
"Rhi heeft genoeg andere dingen gedaan, daar niet van, maar ik weet zeker dat ze dit niet heeft gedaan." De grijns op Luke zijn gezicht rijkte van oor tot oor. Voor hem was het totaal niet vervelend er aan te terug te denken. Als hij de kans kreeg om het over te doen, wilde hij het er zeker van nemen. Ondanks dat hij niet meer aan daten deed, door de vrouw die voor hem stond, vond hij het niet erg om vaker iets met één vrouw te doen. Zeker niet als die vrouw precies wist wat ze moest doen en het van beide kanten duidelijk was dat het iets eenmaligs was.
"Ik vind het wel een beetje egoïstisch dat je nooit iets over Rhi hebt verteld. Dat valt me een beetje tegen van je tegen, Linnie." Grapte Luke. Hij had niet gewild dat Linn dates voor hem was gaan regelen, dat was pas ongemakkelijk geweest. Linn had echter wel eens gezegd dat hij zeker de juiste vrouw zou vinden, als de tijd daar voor was. Luke geloofde daar zelf niet meer zo in. Hij vond het nu echter niet verkeerd om het zo nu en dan leuk te hebben met Rhi.
"Is dit de enige reden waarom me mee hebt genomen naar binnen?"

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De moed zonk Linn in haar schoenen toen ze zich besefte dat Luke gedwongen was door Rhi. Natuurlijk. Ze was een slimme vrouw en ze speelde een spelletje. Eentje die ze absoluut van Linn wilde winnen. Dat ze Luke had gedwongen om te vergeten dat ze haar tanden in hem had gezet, wat iets wat iedere vampier zou doen. Rhi had het echter op zo’n manier gedaan dat Luke het op sommige momenten wel wist. Linn zweerde namelijk dat ze een blik van herkenning in zijn ogen had gezien toen Rhi het terras op was komen lopen en het was geen blik geweest die gevuld was met positieve herinneringen aan hun avond. Er had een soort angst in zijn blauwe ogen gelegen en dat was waarom Linn hem zo snel mogelijk naar binnen had willen krijgen. Nu besefte ze zich echter dat het geen nut had. Als Rhi haar dwang op hem had gebruikt, zou Linn het niet ongedaan kunnen maken, wat ze ook zou proberen.
Rhi was haar een stap voor geweest en dat frustreerde Linn. Wat haar nog meer frustreerde, was dat ze voor Luke was gegaan. Het was iemand die indirect heel belangrijk was voor Linn. Hij was de, toen nog jonge, persoon geweest die haar weer had laten geloven in het genot van een zoen en een knuffel. Die haar had laten zien dat het wel degelijk mogelijk was om weer lief te hebben, al had ze dat misschien niet gekund op de manier waarop hij dat van haar had verlangd. Nu waren ze nog enkel vrienden, spraken ze elkaar zo nu en dan. Toch was Rhi voor hem gegaan, wetende dat Linn zich zorgen om hem zou maken. Iets wat ze nu ook zeker deed.
Luke had de woorden herhaald die hij al eerder tegen Linn had gesproken, in het bijzijn van Naylene. Het was niks en ze moest zich geen zorgen maken. Het waren woorden waar niemand over na zou denken, maar Linn wist dat het de woorden van Rhi waren. Zij was degene die ze uit had gesproken. Luke had ze enkel over genomen.
‘Je weet het niet meer,’ concludeerde Linn verslagen, wetende dat ze er niks aan zou kunnen doen. ‘Maar ja, we kennen elkaar. Een soort van.’ Het enige wat ze nu kon doen, was eerlijk zijn tegenover Luke. Ze zou niet alles vertellen. Hij wist immers niet van vampieren, of misschien ook wel, maar op dit moment was het niet verstandig voor Linn om alles op tafel te gooien.
‘Luke, gadver! Dat is echt smerig en dat hoef ik niet te weten!’ riep Linn uit. Ze had wel kunnen raden dat de twee seks hadden gehad. Luke had tegenwoordig een hele andere reputatie dan toen Linn hem had leren kennen. Hij belandde vaak genoeg met een mooie vrouw in bed. Iets waar Rhi vast en zeker gebruik van had gemaakt, want hoe anders had ze hem alleen kunnen krijgen en zijn bloed kunnen drinken? Al kon dat natuurlijk op verschillende manieren, maar Linn kende Rhi. Ze zou iemand als Luke nooit afslaan. Linn walgde echter van het idee van Luke en Rhi hun lichamen samen.
Linn schudde haar hoofd toen Luke zei dat het egoïstisch was van haar om hem niet eerder aan Rhi voor te stellen. Ze zou nooit iemand aan die vrouw voorstellen. Niemand verdiende die problemen in zijn of haar leven en Luke al helemaal niet. ‘Rhi en ik zijn geen vriendinnen. Ze is geen goed persoon, Luke. Echt niet. Je kan beter bij haar uit de buurt blijven.’ Al zei iets in haar dat Luke daar niet naar zou luisteren.
Luke vroeg of het de enige reden was dat ze hier stonden. Alsof hij oprecht vergeten was dat hij Rhi had gezien en van schrik zijn dienblad had laten vallen, omdat haar aanwezigheid duidelijk iets had getriggerd. Het probleem was echter dat Luke dat zich niet meer leek te herinneren en er weinig was wat Linn er aan zou kunnen doen, waardoor ze zich nog steeds gefrustreerd voelde. Zeker omdat Luke er nu zo luchtig over deed. Niks hieraan was luchtig.
‘Eén van de redenen,’ gaf Linn toe, al wist ze dat ze de andere redenen niet op zou kunnen noemen. ‘Ik weet dat je er niks meer van begrijpt en dat het lijkt alsof er niks aan de hand is, maar Rhi is echt een slecht persoon, Luke. Het is iemand die je niet in de buurt wel hebben. Ik heb haar jaren niet meer gezien, maar ik weet dat ze niet veranderd is. Ze speelt met mensen op een manier die gewoon niet oké is! Je moet me geloven als ik zeg dat het beter voor je is om bij haar uit de buurt te blijven,’ probeerde Linn hem op zijn hart te drukken. Ze wist hoe dit over kon komen. Misschien dacht hij wel dat ze jaloers was. Dat, nu ze wist dat hij iets met Rhi had gedaan, ze spijt had van haar acties. Linn zou liegen als ze zou zeggen dat er dagen waren geweest waarop ze Luke niet had gemist, want dat had ze wel. Ze had zichzelf echter iedere keer kunnen overtuigen dat ze niets met een mens zou moeten beginnen, al helemaal niet met iemand zoals Luke. Ze had er vrede mee dat hij verder was gegaan. Dat had hij van haar immers moeten doen. Ze was ook niet jaloers op Rhi, maar ze vreesde wel voor Luke zijn leven.
Voordat Luke er echt op kon reageren, ging de deur van het kantoortje weer open. Cameron kwam binnen met een mok thee, die hij naar Luke uitstak. ‘Ik dacht dat je die wel kon gebruiken.’
Linn wisselde een blik met de jonge kok. Het stelde haar gerust dat Cameron wat vervain achter de hand had gehouden en dat hij het nu toe kon dienen aan Luke. Het zou de wond in zijn nek niet verhelpen, maar het zou wel helpen tegen nog een aanval van Rhi of een poging om hem te dwingen.
‘Jouw drinken staat al buiten klaar, Linn,’ zei Cameron, om het niet verdacht te maken dat hij Linn geen thee aan had geboden.
Linn knikte dankbaar naar de jongeman, waarna ze zich weer op Luke richtte. ‘Trek mijn woorden alsjeblieft niet in twijfel, Luke. Je mag echt alles doen wat je wil, maar Rhi is geen goed gezelschap. Daarin moet je me vertrouwen.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Er werd een ophef gemaakt van een heel kleine gebeurtenis. Voor Luke was het niet de eerste keer dat hij iets had laten vallen. De afgelopen jaren was het niet meer gebeurd, maar in het begin waren er wel eens drankjes omgevallen. Nu had er glas op de grond gelegen, maar zelfs dat was niet het einde van de wereld. Dan was de ophef van Linn toch wel een beetje overdreven.
Luke wilde zweren dat ze met hem wilde praten omdat ze jaloers was op Rhi. Daar had ze echter geen reden meer voor. Linn had hem goed duidelijk gemaakt wat ze dacht over hen twee. Er zou niet zomaar een relatie tussen hen tweeën ontstaan, geen serieuze waar Luke naar had verlangd een paar jaar geleden.
"Wanneer ben je een goed persoon, Linn?" De vraag was voor andere mensen misschien makkelijk te beantwoorden. Mensen die wetten aan hun laars lapten waren geen goede personen. Er waren echter ook veel mensen die zich in het grijze gebied bevonden. Er was een tijd geweest waarop Luke had gedacht dat Linn geen goed persoon was geweest. Ze had zijn hart immers gebroken.
Luke kon zich indenken dat Rhi geen lieverdje was. Hij had haar al wel aangegeven dat ze er als een badass uit had gezeten en ook haar handelingen hadden daar op gewezen. Dat was misschien wat Luke op het moment nodig had. Rhi leek hem geen persoon die meteen een serieuze relatie wilde hebben. Aangezien hij die behoefte zelf ook niet meer had, konden ze het best een tijdje leuk hebben samen.
De woorden van Linn kwamen dan ook niet echt binnen. De afgelopen jaren had Luke niet heel veel anders gedaan, hij had ook met de gevoelens van andere mensen gespeeld. Als Linn doelde op dat soort spelen, dan vond Luke dat niet erg. Hij zou het zelfs met gemak toelaten, zeker als hij er zelf ook nog een slaatje uit kon slaan.
Veel kon Luke er niet meer op zeggen, omdat Cameron binnen kwam met een kop thee. Op de een of andere manier wist Cameron altijd wat hij met voedsel moest doen. Of het een kalmerende kop thee was of een lichte maaltijd die Luke soms wel nodig had na een te wilde nacht. Altijd kwam hij met het juiste aanzetten.
Luke nam de kop van Cameron open. De man was nog niet heel erg lang in de stad, een paar jaar. Normaal vertrokken mensen rond die leeftijd uit de stad. Cam had er echter voor gekozen om hier een leven op te bouwen, samen met zijn dochtertje, maar ook haar moeder die hier ook rond liep. Luke kende Lotus wel, hij vond het echter niet kunnen dat ze haar eigen kind achter hield. Helemaal een kind als Ellisyn.
Luke had een zwak voor het meisje dat vaak genoeg enthousiast door de deuren van de bar kwam rennen. Cameron was vaak bezig in de keuken en dat was niet de beste plaats voor een kind. In die tijd probeerde Luke zich dan ook zo goed mogelijk te bekommeren over het kleine meisje dat altijd de meest geweldige verhalen had.
"Bedankt Cam." Luke blies zachtjes in de thee. Een kruidige geur was goed te ruiken. Het was anders dan de verse muntthee die hij vaak genoeg serveerde, het rook echter behoorlijk goed.
De woorden van Linn waren duidelijk, al snapte Luke echt niet waar ze vandaan kwamen. Hij zou nadenken over de woorden die ze eerder had gezegd. Niet dat hij er veel mee zou doen. Linn had niet de plaats om hem te vertellen wat hij wel en niet mocht doen. Luke wist niet wanneer hij Rhi weer zou zien. Het kwam vanzelf wel op zijn pad.
"Maak je niet te veel zorgen Linn." Ergens deed het Luke wel goed dat ze zich zorgen maakte, het betekende dat ze nog om hem gaf, wellicht jaloers was. Daar kreeg Luke een beetje hoop door. Wat hij niet meer wilde hebben. Het had hem genoeg pijn gedaan toen Linn aan had gegeven dat ze geen volgende stap had willen nemen en dat het beter was geweest om er helemaal een punt achter te zetten.
"Geniet van je lunch, hij is van het huis, door het gedoe." Luke had wel vaker geprobeerd om Linn en haar vrienden een gratis lunch te geven. Iedere keer had ze het wel voor elkaar gekregen om te betalen. Dan lag er ergens een enveloppe met geld en een klein kaartje.
Terwijl Luke terug liep naar de bar, nam hij een slok van zijn thee. "Dit smaakt best goed!" Riep hij naar Cameron. Het was duidelijk iets nieuws, maar het was zeker niet verkeerd.
Uiteindelijk liep hij terug naar de bar, waar hij zijn gebruikelijke plaats in nam. Stiekem wierp hij een blik naar buiten om te zien of Rhi er nog was. De vrouw was echter al verdwenen, net zoals al de herinneringen aan hetgeen wat ze Luke had verteld.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld