Forum

Lotus.
Lelah kon nu wel roepen dat ze altijd had geweten dat Devon geen goed nieuws was. Daar was ik nu ook wel achter! Sage was niet iemand waar je meteen bang voor werd. Helemaal niet als je haar zag. Ik kon haar makkelijk op de grond krijgen. Toch had ze heel wat dingen gedaan, ze had Lelah en mij echt tegen elkaar uitgespeeld. Ik wist nog steeds niet precies hoe ze het voor elkaar had gekregen, maar het had echt geleken alsof Lelah me al die dingen aan had willen doen. Zij was naast Cameron de enige geweest die over Brayan had geweten. Geen idee waarom ik Cameron dan nooit had verdacht, maar in mijn ogen had het gewoon helemaal geklopt. Lelah had gewild dat wij er bij zouden zijn. Daarbij had ze gedacht dat ik dom was geweest, dat had in ieder geval zo gevoeld. Dat ze die stomme toets voor mij had gestolen, omdat ik dommer was dan Jamy. Het had al gestoken, want mijn ouders waren zo blij geweest dat Jamy geneeskunde zou gaan studeren. Lelah had me toen ook nog even duidelijk willen maken dat ik lang niet zo goed was als hem. Zo had het voor mij in ieder geval gevoeld. Ik had echt gedacht dat Lelah het helemaal uit haarzelf had gedaan, maar achteraf was toch gebleken dat Sage haar daar toe had gezet. Ze had ook niet echt een keuze gehad. Of nou ergens wel. Ze had tussen mij en Jamy moeten kiezen, ze had één van ons er bij moeten lappen. Daar voor in de plaats was ze er zelf voor opgedraaid, maar ze had wel geprobeerd om mij er in mee te trekken. Dat was nu allemaal wel vergeven, gelukkig maar! Alles was achter ons, maar het ging me er een beetje om dat Sage iets voor elkaar had gekregen wat we allebei niet hadden gedacht. Toch waren we er allebei in mee gegaan. Nu deed Devon precies hetzelfde, maar ik was toch echt wel heel wat banger voor hem dan voor Sage. Sage was een engeltje in vergelijking met Devon! Hij had vriendjes die er voor konden zorgen dat je helemaal kapot werd gemaakt. Ze hadden het echt niet erg gevonden om hun vuisten te gebruiken om een onenigheid op te lossen. Hij zou het echt niet erg vinden om ze ook op mij af te sturen, als hij het echt allemaal voor elkaar wilde krijgen. Als hij iets echt wilde, kreeg hij het ook wel. Nu hoefde hij alleen maar te dreigen met de foto’s, maar ik wist ook wel dat het heel wat verder kon gaan. Ik kroop dicht tegen Lelah aan toen ik haar armen om me heen voelde. Ik had haar op het moment gewoon nodig. Ze wist hoe dit was. Ik had dit wel aan Brayan kunnen vertellen of Jamy, desnoods aan Cameron, maar zij wisten niet wat we mee hadden gemaakt. Hoe het was dat je hele leven even door één iemand werd bepaald. Ze wist ook hoe moeilijk het was om daar iets aan te doen. Uiteindelijk hadden Jamy en Cameron ons heel erg geholpen door te ontdekken wie er achter die vreselijke dingen had gezeten. Nu wist het al, maar ik kon er heel erg weinig aan doen. "Ik kan niet naar de politie Lé. Als hij het doorheeft dan zet hij die foto’s meteen op internet en als het wel werkt, dan zorgen zijn vrienden er wel voor dat ik er spijt van krijg." Heel erg veel spijt! Ik wist niet wat ze zouden gaan doen, maar ik wilde er ook niet over nadenken, omdat ze echt heel erg veel konden doen. "Die wil je echt niet zomaar tegenkomen. Daarbij gaat het niet werken. Ik heb geen bewijs?" Ik had helemaal niets! Ik kon de politie wel vertellen wat Devon had gezegd, maar wat hadden ze daar aan? Dan was het mijn woord tegen het zijne. 

Lelah.

Sage had me zoveel dingen laten doen, die ik helemaal niet had willen doen! Ik had me echter zo geschaamd voor die foto van mij en Lotus. We hadden zoenend op die foto gestaan, naakt! Of halfnaakt, in ieder geval zonder bh’s! Dat had er heel erg fout uit gezien, wat het ook was geweest! Het was iets waar ik echt niet trots op was, nu nog steeds niet. Het was gebeurd en daar kon ik weinig aan doen, maar ik had niet goed gehandeld? Ook niet toen ik mezelf had moeten laten zien op een andere manier. Ik had de graffiti op de kluisjes gespoten en ondanks dat het niet echt iets ergs was geweest, zoals scheldwoorden en dat soort dingen, was het niet iets geweest waar de school blij mee was geweest en daar had ik ook echt mijn straf voor had gekregen. Voor Sage was dat echter niet genoeg geweest! Ze had vooral gewild dat Lotus haar relatie met Brayan naar buiten was gekomen en daar had ik voor moeten zorgen. Tenminste, dat was haar idee geweest! Ik had de toets moeten geven aan de directie van de school, met daarbij dat ik ze had gevonden bij Jamy en dat hij degene was die had willen spieken. Dan zouden Lotus en Brayan veilig blijven, maar als ik dat niet zou hebben gedaan, dan dus niet! Ik had echt niet geweten wat ik had moeten kiezen en ik had me er zo machteloos bij gevoeld. Ik had niet willen kiezen tussen die twee! Uiteindelijk had ik dat ook niet gedaan en had ik mezelf opgeofferd. Het was niet goed geweest, maar het was beter geweest dan dat ik Lotus en Jamy hun leven had verpest, door al die dingen die naar voren hadden kunnen komen! Dus had ik het voor mezelf een stuk moeilijker gemaakt, maar dat was beter geweest! Daar was ik nu nog steeds van overtuigd! Ik trok Lotus beter tegen me aan en streek zacht over haar rug. Devon chanteerde haar en ik vond het echt verschrikkelijk! Dat verdiende ze niet. Ze had misschien niet de beste beslissingen genomen door iets met hem te beginnen, of om met hem te gaan voor de drugs en de drank, maar dat betekende niet dat ze dit verdiende! Natuurlijk verdiende ze dit niet! Ik vond het echt verschrikkelijk voor haar en ik wilde haar ook helpen! ‘Maar je moet naar de politie! Bewijs of niet!’ Ik vond dat ze naar de politie moest. Of zijn vrienden nou achter haar aan kwamen, of dat ze geen bewijs had. Er moest iets gebeuren! ‘Je weet dat we er de vorige keer veel te lang mee rond hebben gelopen. Dat kan je niet nog een keer doen. Dat gaat niet goed. Ik laat het je niet eens nog een keer doen. We moeten gewoon naar de politie. Desnoods moeten we eerst bewijs verzamelen!’ Als dat was wat we moesten doen, dan zouden we dat moeten doen? Er was geen andere oplossing! Ik keek naar Lotus en dacht na. Hoe konden we bewijs verzamelen, zonder dat die jongen het door zou hebben? Hij was duidelijk geen lieverdje en hij had Lotus ook kunnen vinden, dus hij wist wel hoe hij ergens achter moest komen! ‘Wat als ik help?’ vroeg ik plotseling en ik keek haar aan. ‘Wat als ik naar Devon ga en zeg dat ik dezelfde dingen wil doen, die jij ook doet?’ Ik had geen idee wat ze precies zou moeten doen, maar wat kon nou zo erg zijn dat ik het niet aan zou kunnen? Ik kon echt wel wat aan en ik had Lotus! ‘Misschien kan ik dan bewijzen verzamelen en dan kan ik wel naar de politie?’ Het klonk misschien dom, maar ik wilde Lotus echt helpen! Ik wilde dat dit goed zou komen en dat ze hier niet mee rond zou blijven lopen!

Lotus.
Ik wist dat het bij Lelah ook om foto’s was gegaan. Om foto’s van ons! Ik snapte nu wel waarom Lelah niet had gewild dat die uit waren gekomen. In mijn ogen waren die echter niet zo erg geweest. Lelah en ik hadden best een leuke avond gehad samen. Iets wat Lelah ook wel vond, ondanks dat ze dat nooit hardop zou zeggen. Ik had heel erg goed gezien dat ze plezier had gehad. Achteraf was het wel iets wat ik snapte. Ze wilde er niet meer aan denken, dat wilde ik ook niet aan het moment. Ik had het op dat moment heel erg leuk gehad en dat wist ik ook maar al te goed. Ik had foto’s maar laten maken en met me laten doen wat ze maar wilden. Het was niet slim geweest, totaal niet, maar dat kon ik achteraf wel van meer dingen zeggen. Iedereen moest fouten kunnen maken in het leven. Ik wist ook wel dat dit hele grote fouten waren. Het was een hele verkeerde inschatting geweest. Ik had na moeten denken over wat Devon allemaal wel niet had kunnen doen, wat hij had gewild. Zijn intenties waren niet goed geweest, maar die van mij ook niet. Ik had hem net zo goed gebruikt, als hij mij had gebruikt. Hij was goed geweest voor afleiding, helemaal omdat hij heel erg anders was als Cameron. Dat was het enige waar ik op dat moment naar had gekeken. Ik had ook nooit gedacht dat het meer dan één nachtje zou gaan worden en dat werd het wel. Waarom? Ik had geen idee, maar hij had gewoon iets gehad waardoor alles behoorlijk interessant was gebleven. Ik luisterde naar de woorden van Lelah. De politie zou dingen op kunnen lossen, maar ook heel erg veel erger kunnen maken. Ik wilde het niet riskeren. De vrienden van Devon waren niet beter dan hijzelf. Ze konden echt van alles doen. Ik wilde er niet eens over nadenken! Ze zouden me er niet mee weg kunnen laten komen, zo waren ze niet. Ik was ergens best bang voor ze, net zoals voor Devon. "De politie zou me niet eens geloven Lé. En het was niet zo dat ik de foto’s met tegenzin heb laten maken." Ik haalde mijn schouders even op. Ik had het leuk gevonden, dus dat gedeelte was echt mijn schuld geweest. Ik had nooit verwacht dat hij er zoiets mee zou gaan doen! Hij wilde het echt delen met iedereen! Het maakte hem echt niet uit wat het met me zou doen, volgens mij wilde hij het liefst dat ik er dan helemaal kapot aan ging. Dat zou ik ook echt wel gaan! Dan had ik niet eens een kans om te gaan werken! "Bewijs verzamelen?" vroeg ik zachtjes. Wilde ze dat echt doen? Dat was wat Jamy en Cameron ook hadden gedaan en daarmee hadden ze Sage kunnen confronteren. Devon kon je niet zomaar confronteren, dat zou echt niet goed gaan. Maar daarmee konden we wel naar de politie. Het was alleen niet zo erg makkelijk om bewijs van de foto’s te verzamelen, maar van de andere dingen wel? Ik kon het echter niet van Lelah vragen, ze zou niet gaan dealen! Wat er ook ging gebeuren! Ik zou haar niet met drugs naar ongure types laten gaan! Ik schudde mijn hoofd. "Dat ga je niet doen." Dat mocht gewoon niet! Dat kon ze niet gaan doen! Het was helemaal niets voor Lelah, niet dat het wel iets voor mij was. Maar zij had niets verkeerd gedaan, ik wel, ik had me nooit met die jongen in moeten laten. "Echt niet Lé. Het is heel lief van je, maar dat gaat dus echt niet gebeuren. Je gaat geen drugs dealen." Ik schrok een beetje van het woord zelf. Het klonk echt heel erg! 

Lelah.

We moesten toch iets?! De vorige keer hadden we niets gedaan! We hadden het van elkaar geweten, maar daar waren we helemaal niets mee opgeschoten! Ik had nog altijd gedacht dat het allemaal Lotus haar schuld was geweest en zij had gedacht dat ik het allemaal had gedaan! Als we toen eerder naar de politie waren gegaan, dan hadden ze misschien dingen terug kunnen traceren naar Sage, hadden ze er eerder achter kunnen komen wie het was geweest! We konden Lotus nu toch niet rond laten dwalen, dat wilde ik niet! Ik wist nu wat er aan de hand was, waarom ze zo was geschrokken en ik vond het helemaal niks! Ik had die Devon misschien nooit gezien, maar ik had vanaf het begin al geweten dat die gast slecht nieuws was geweest! Dat waren de jongens waar mijn moeder me voor had gewaarschuwd vroeger! De jongens waarvoor ieder meisje werd gewaarschuwd, omdat ze misbruik van je konden maken en dat deed hij nu ook bij Lotus! Sterker nog, hij chanteerde haar! Hij wilde dat ze voor hem ging werken, wat dat dan ook betekende! Hij wilde duidelijk dat ze iets voor hem deed en dat was echt belachelijk! Ze was hem helemaal niets verschuldigd! Ik knikte. ‘We moeten gewoon bewijs verzamelen. Als de politie je niet zou geloven zonder, dan moeten we het proberen met! We hebben dat dan gewoon nodig en dan moeten we er zelf maar aan zien te komen! Want dit moet hoe dan ook naar de politie, ongeacht die foto’s!’ Dat maakte toch niets uit? Wat maakte het nou uit dat ze die foto’s niet tegen haar wil hadden gemaakt? Dat betekende niet dat ze haar er niet mee konden chanteren, want dat deden ze wel! Daar hadden we nu nog geen bewijs voor, maar dat zouden we echt wel krijgen! Als ik daar gewoon heen zou gaan en mee zou doen met Lotus, dan kon dat toch? Misschien was het een domme gedachte, dat leek Lotus ook te vinden, maar zij kon het niet doen! Dan zou Devon dat door hebben en dan schoot ze er helemaal niets mis mee op! Het verbaasde me niet eens dat ze zei dat ik het niet mocht doen, dat ik geen drugs mocht dealen. Ik had niet eens geweten waar het over was gegaan, maar ik mocht me er nu ook niet meer door tegen laten houden, toch? Dan zou ik wel echt een slechte vriendin zijn! Ik wilde dit doen! Ik wilde Lotus helpen en ik wist zeker dat als we een goed idee zouden bedenken, dat we hier uit zouden komen! ‘Ik ga je helpen, Lo. Het maakt me niet uit of je dat wil of niet, of wat ik daar voor moet doen. We laten dit niet te ver gaan, niet zoals met Sage. Dat wil ik niet nog een keer zien gebeuren. We gaan er samen voor zorgen dat dit goed komt,’ beloofde ik haar. We moesten er gewoon voor zorgen dat dit op zou houden, het liefst al zo snel mogelijk! Ik trok Lotus weer goed tegen me aan en dacht na. Ik wist niet eens hoe ik dit zou gaan doen, als ik echt drugs zou gaan delen. Misschien dat ik de drugs aan zou kunnen nemen en hem een dag later het geld zou kunnen geven, zodat hij zou denken dat het echt verkocht was. Als ik het spul bij me zou houden, dan zou dat toch al een soort bewijs zijn? Zeker als ik alles bij zou houden! Het was nog maar een klein idee, maar het was iets waar we wel op voort zou kunnen borduren! Dan zouden we samen na kunnen denken en dan zou het allemaal goed komen. ‘We kunnen dit aan, samen. Team Lelo, net zoals vroeger,’ fluisterde ik met een weemoedige glimlach. Dat waren we geweest! Team Lelo!

Lotus.
Ik kon Lelah hier toch niet voor op laten draaien? Ze had helemaal niets gedaan! Het was lief dat ze me wilde helpen, maar het zou haar ook helemaal kapot kunnen maken. Als mensen door zouden hebben dat ze drugs dealde, dan was haar leven ook voorbij? Mijn ouders waren nog wel iets van mij gewend, ondanks dat drugs ook wel iets was wat heel erg was in hun ogen. Mijn moeder was bijna dood gegaan aan verkeerde drugs. Carole was een lange tijd verslaafd geweest aan die troep. Dus voor Lelah zou het net zo erg zijn als haar ouders er achter kwamen. Maar het was niet eens iets wat zij hoefde te doen! Ik had nu echt geen keuze, zij wel. Ze wilde me helpen, maar ik wist niet of dit wel de juiste manier was. Natuurlijk zou ze iets aan kunnen tonen met de drugs, maar wat als de politie dacht dat het gewoon van haarzelf was. Zij liep ook een heel erg groot risico omdat zij die troep op dat moment in haar handen zou hebben. Devon zorgde er wel voor dat hij alles heel erg slim deed. Hij wist precies wat hij zelf moest doen, hoe weinig, om zelf niet gepakt te worden. Hij liet echt heel erg veel door zijn vriendjes doen en nu was ik de klos. Ik ging het niet laten gebeuren dat Lelah ook helemaal in dat wereldje werd getrokken. Ik hoorde er niet, maar Lelah al helemaal niet! Ze had er helemaal niets te zoeken, ze moest zo ver mogelijk uit de buurt blijven! "Ik ga je niet in gevaar brengen Lé." Dat mocht niet gebeuren! Iets wat er zeker van kwam als ze echt door wilde gaan met haar idee! Ik wist niet hoe ik dit ooit uit haar hoofd kon praten, als ik het zelf ook eigenlijk nog best wel een goed idee vond. Het was de enige manier om Devon te pakken. Als ze er achter kwamen dat hij bezig was met drugs, dan kwam hij echt wel achter de tralies, misschien niet door de foto’s, maar zolang hij weg werd gestopt had ik geen last van hem. Ik wilde niet dat hij ineens voor de neus van Brayan zou gaan staan, want dat was gewoon niet oké! Brayan mocht hier helemaal niets van weten! Niet alleen van de foto’s maar ook niet van de drugs. Ik moest er echt voor gaan zorgen dat ik dat een beetje discreet deed. Niemand mocht het zien. Lelah wist het nu, wat misschien wel handig was, omdat ze hier woonde en die troep vast een keer zou zien. Hoe kon ik het anders ook verstoppen? Ja op mijn kamer, maar zelfs daar kwam Lelah wel eens? Net zoals ik op haar komen. Soms wilde ik gewoon wat lenen uit haar kast? We hadden dan wel een wat andere smaak en Lelah was wat langer dan ik was, maar ze had hele leuke dingen in de kast hangen, waar ik ook wel iets mee kon? "Maar het is drugs." Mompelde ik. Het was lief dat ze me wilde helpen, maar daar moest ze echt aan denken! Het was drugs! Het was niet zomaar iets, het was echt verkeerd spul wat er voor kon zorgen dat mensen dood zouden gaan. Het was een raar idee dat jij ze hun laatste dosis drugs had geleverd voordat ze dood waren gegaan. Niemand wilde dat op zijn geweten hebben. En ik wist dat Devon niet de aller beste drugs had. "Team Lelo." Fluisterde ik. Dat waren we wel en ergens wilde ik heel erg graag dat ze me hierin zou gaan helpen. Die hulp had ik namelijk wel echt nodig. Het was niet makkelijk om hier doorheen te komen. Ik had Lelah in ieder geval om dingen aan te vertellen. Ik kon haar vertellen wat er allemaal gebeurde. Ik wilde echter niet dat ze in hetzelfde schuitje als ik kwam. Wat als hij haar ook ging chanteren? Daarbij zou Jamy me echt vermoorden als hij er achter kwam.

Lelah.

Die jongen zou nooit een vrijwillig meisje afslaan, toch? Dan zou hij wel heel erg dom zijn. Als Lotus me gewoon een keer mee zou nemen en ik zou doen alsof ik ook wat geld wilde verdienen op een handige en snelle manier, dan zou hij me toch wel mee moeten laten doen? Ik wist ook wel hoe dom en gevaarlijk dit klonk. Drugs was iets waar ik helemaal niet mee in aanraking wilde komen. Zeker niet nadat ik het verhaal van mijn moeder had gehoord! Ze was echt een paar maanden, misschien wel een jaar, verslaafd geweest aan dat spul! In mijn ogen had het allemaal heel erg logisch geklonken. Ze had zoveel mogelijk willen ontsnappen aan het feit dat een groep jongemannen haar mee hadden genomen en haar hadden gebruikt voor verschrikkelijke dingen. Daar zou iedereen toch aan willen ontsnappen? Ze hadden haar wens alleen veel te serieus genomen en voor zij het had geweten, of Bailey, was ze verslaafd geweest! Ik zou zelf nooit de drugs gebruiken, maar dat hoefde toch ook niet? Als ik ze zou verkopen, wat ik niet eens echt zou gaan doen, dan zou ik ze enkel moeten verstoppen! Meer niet! Het zou me wel een hoop geld gaan kosten, maar ik had mijn loon wel gespaard en ik was laatst nog achttien geworden, dus ik had wel wat geld klaarstaan! Misschien niet genoeg, maar in ieder geval een beginnetje. ‘Ik kom niet in gevaar, dat beloof ik je. Als er iets zou gebeuren, dan zou ik sowieso de politie bellen. Daarbij wil ik ook niet dat jij in gevaar komt.’ Iets wat ze nu eigenlijk al was! Die Devon was gewoon een verschrikkelijk joch en hij chanteerde haar! Dat was al erg genoeg en ik vond dat Lotus hierbij geholpen moest worden! Als we daarvoor bewijs nodig zouden hebben, dan zouden we dat moeten regelen, maar ik ging niet zomaar opgeven! Ik ging al helemaal niet toekijken hoe zij zich zou laten chanteren! Dat was nog veel erger! Ik knikte. ‘Ik weet het, maar dat is lang niet zo belangrijk als jij,’ fluisterde ik. Lotus was mijn beste vriendinnetje. Dat was ze al jaren geweest en dat zou ook nooit veranderen! We waren de twee voetbalprinsesjes. Dat was gewoon ons ding geweest. We hadden de jurkjes gewild, samen met de make-up en het tutten, maar we hadden ook los willen gaan op het voetbalveld. Ik streek door de haren van Lotus en zuchtte. Het was echt vervelend dat dit was gebeurd, dat die jongen zo gek was dat hij haar als zijn eigen, persoonlijke slaafje wilde hebben, maar ik zou er voor gaan zorgen dat het beter zou worden! Ik wist dat dit niet mijn verantwoordelijkheid was en dat ik me hier niet verplicht voor hoefde te voelen, maar ik wilde niet dat er iets met Lotus zou gaan gebeuren! Daar zou ik ook voor gaan zorgen. Het idee zou misschien nog wat moeten worden bewerkt, maar dat zou dan ook alles zijn! ‘Het komt allemaal goed, Lo. Dat beloof ik je. We kunnen dit samen aan.’ Ik wist gewoon dat we dat konden! Dat als we hier goed over na zouden denken en elkaar zouden helpen, dat we Devon in de gevangenis zouden kunnen krijgen! We zouden er voor kunnen zorgen dat hij Lotus niet meer zou chanteren en dat er niets met haar zou gebeuren, of haar leven. Het zou verschrikkelijk zijn als haar leven zou worden verpest door een joch dat ze nauwelijks kende! Dat wilde ik niet voor haar! Ik wilde dat ze gelukkig was, iets wat ze ook echt was met Brayan! Dat mocht allemaal niet verpest worden door Devon! Dat zou ik echt niet toe laten en ik wist ook zeker dat we dit samen konden. We hadden al zoveel samen gedaan, dit kon er ook og wel bij. 

Lotus.
Ik wist niet wat Devon er van zou zeggen als ik ineens aan kwam met Lelah en hem zou vertellen dat ze me mee wilde helpen. Was dat wel geloofwaardig? Ik had net namelijk heel erg goed duidelijk gemaakt dat ik helemaal niets met die troep te maken wilde hebben. Dan was het raar dat mijn ‘nette’ vriendinnetje daar wel iets mee te maken wilde hebben. Ik had hem wel eens over Lelah verteld, genoeg zelfs. In die tijd had ik echt overal om kunnen zeuren, iets waar ik niet heel erg trots op was. Wat nou als hij haar naam onthouden had? Niet dat hij dat bij heel erg veel dingen deed, want volgens mij had hij bij de helft van de dingen die ik hem had verteld, nooit echt geluisterd. Hij was gewoon een vervelende gast, die alleen seks had willen hebben. Ik had dat ook, maar ik had ook wel echt iemand gewild bij wie ik alles kwijt had gekund. Ik was gewoon bang dat Lelah iets overkwam en dat mocht niet! Ik wilde dat ze veilig bleef en bij Devon in de buurt was ze alles behalve veilig. Ze leek het echter heel erg zeker te weten. Ze wilde me helpen en daarvoor moesten we bewijs gaan verzamelen. Dat was gevaarlijk! Eng zelfs! Ze wist niet waar ze haarzelf ingooide! "Dat is anders Lé." Zei ik zachtjes. Het was anders! "Hij heeft me nodig, blijkbaar. Hij zou mij niet zomaar iets aan gaan doen als ik netjes doe wat hij van me vraagt, maar ik weet zeker dat het bij jou anders gaat. Als hij door heeft wat je wil doen, dan kan hij echt van alles doen." Ik wist niet waar hij allemaal toe in staat was, maar ik zag hem er nog wel voor aan om er voor te zorgen dat ze nooit meer iets kon zeggen. "En niet alleen dat. Het kan ook dat hij je dwingt tot andere dingen, dat gaat niet gebeuren." Devon zou dan wel duidelijk maken dat ze wel wat geld kon verdienen door met een paar jongens naar bed te gaan en dat ging hem echt niet worden! Ze had de afspraak met haarzelf en ondanks dat ik dat soms echt idioot vond, vond ik dat ze zich er nu echt aan moest houden. Ze kon nu wel roepen dat ze dat dan afwees, maar ze kende Devon niet! Hij zou er wel voor zorgen dat ze zou doen wat hij van haar wilde. Daar had hij genoeg manieren voor. Ik ging wel van het slechte uit, maar dat moest wel bij hem! Het was Devon! Ik hield Lelah echt zo goed mogelijk vast. Ik vond het heel erg fijn dat ik haar nu had, ik had hier niet alleen mee rond kunnen blijven lopen. Ik moest dit gewoon pijnt kunnen, maar dit was nou niet veel beter. Nu zou ik me alleen maar zorgen gaan maken om Lelah. Ik snapte dat ze dat ook bij mij deed, wat ook best wel logisch was. Als het andersom was geweest, dan zou ik er ook alles aan doen om er voor te zorgen dat het allemaal goed zou gaan met haar, er mocht haar niets slechts overkomen en zo voelde ze zich nu ook tegenover mij. Zo waren we ook wel. Lelah was mijn beste vriendinnetje! We woonden samen en dat zei heel wat, want ik kon echt niet zomaar met iedereen samenwonen? "Ik krijg dit echt niet uit je hoofd he?" Daar leek het niet op. Jammer genoeg. Ik was echt blij dat het eruit was, maar het voelde ergens wel vervelend dat ik haar hier nu ook in trok. Dat was nooit mijn bedoeling geweest en ik wilde ook echt niet dat er iets ging gebeuren. "Je bent echt mijn beste vriendinnetje. Ik hou echt van je." zei ik zachtjes. Een beetje een raar moment om dat te zeggen, maar het was wel zo! Ze had zoveel voor mij over en daardoor wist ik maar al te goed dat ik echt van haar hield. 

TS van een weekje?

~

Lelah.

Waar ik nu aan zou beginnen, was gevaarlijk en dat wist ik. Lotus had het me nog heel vaak uit mijn hoofd geprobeerd te praten. Ze had me allerlei redenen gegeven om dit niet te doen, maar ik was bij mijn idee gebleven. Zeker toen we hadden geweten hoe Devon te werk was gegaan. Hij had Lotus een berichtje gestuurd dat ze hem had moeten ontmoeten en toen waren ze samen naar een plek gegaan, waar zij de drugs had moeten overhandigen. Ik was heel even bang geweest dat hij altijd mee zou zijn gegaan, want dan zou mijn hele plan niet meer lukken, maar gelukkig was dat niet zo geweest. De eerste paar keer had hij Lotus heen en weer gebracht, maar nog geen dag gelegen had Lotus het helemaal zelf mogen doen en dat betekende dat mijn plan wel een kans van slagen had! Daarvoor zou het plan wel eerst in beweging moeten komen en daarom waren Lotus en ik onderweg naar Devon. Ik had me onder handen laten nemen door haar, aangezien ik er niet meer uit had moeten zien als een braaf meisje. Dus ik had een jurkje van haar geleend, waar ik niet de hele tijd aan probeerde te trekken en te hijsen –zal zat er een panty onder-, en Lotus had me opgemaakt. Ik voelde me een heel ander persoon, in ieder geval niet meer gewoon Lelah. Iets wat ook moest, want ik zou nu een heel toneelstukje op moeten voeren. Ik zou moeten doen alsof dit iets was wat ik wilde, ik moest Devon en de rest zien te overtuigen en ik wist nog niet hoe ik dat zou doen. Ergens was het ook veel te eng en veel te gevaarlijk. Niemand wist waar we waren, wat we deden. Jamy had ik niets kunnen vertellen, hij had me waarschijnlijk voor gek verklaard als ik het idee had verteld en dat wilde ik niet! Ik wilde absoluut geen ruzie met Jamy, want het ging juist zo goed tussen ons! We hadden nu misschien net wat meer dan een maand iets, maar het was goed zo. We waren allebei heel erg blij met deze relatie en dat wilde ik ook niet verpesten door dit aan Jamy te vertellen! Hij zou dit echt niet goed vinden, maar ik moest dit doen, voor Lotus! Het was belangrijk dat ik haar zou helpen, dat ze hier vanaf moest komen. Ze had dit nu drie of vier keer gedaan en ik merkte aan haar dat ze dit echt verschrikkelijk vond! Ik klapte het spiegeltje in de auto uit en ik werkte voorzichtig mijn lippenstift bij. ‘Dit moet gaan werken,’ mompelde ik en ik klemde mijn lippen even op elkaar, zodat de kleur goed zou blijven hangen. Ik vond dat ik veel te veel make-up op had, zoveel had ik nog niet eens op als we een feest hadden! Ik probeerde het meestal zo neutraal mogelijk te houden, maar op dit moment ging dat gewoon niet meer. Ik moest alles in de strijd gooien om er voor te zorgen dat Devon mij zou willen als zijn persoonlijke slaafje. Dat betekende dat ik me dus ook wat schaarser had moeten kleden en vandaar dat ik een jurkje van Lotus had geleend. Met een panty, maar het was alsnog ijskoud! Daar mocht ik nu alleen niet om gaan zeuren, want anders zou het helemaal niet meer geloofwaardig over komen. Devon wilde vast geen kind dat zou zeuren om het feit dat het koud was buiten. Daarbij moest ik er voor zorgen dat hij mij zou willen, dus ik moest er wel zo bij lopen. ‘Je weet wat we af hebben gesproken, toch?’ vroeg ik aan Lotus en ik keek voor de zekerheid haar kant op. We hadden een soort codewoord bedacht. Iets wat ik zou kunnen zeggen als het voor mij te ver ging. Dan zou Lotus kunnen ingrijpen, hopelijk op een manier dat Devon het niet door zou hebben. 

Lotus.
Ik kon haast niet geloven dat ik me om had laten praten door Lelah. Het was niet goed dat ze dit wilde doen, wel heel erg lief, maar het kon zoveel voor haar meebrengen. Slechte dingen! Ik wilde niet dat er iets met haar gebeurde, iets wat heel erg makkelijk kon. Ik had van de week al wel gezien met welke mensen ik te maken had. Het waren geen fijne mensen om bij in de buurt te zijn. Het was heel erg duidelijk dat ze verslaafd waren aan dat spul en dat ze er heel erg veel over hadden om het te krijgen. Er waren heel wat vunzige opmerkingen gemaakt, iets waar ik normaal helemaal geen moeite mee had, maar ik wist niet zo goed hoe ik er mee om moest gaan nu ik Brayan had. Van mij mochten mensen zeggen wat ze wilden en ik kon me er ook wel gevleid door voelen, maar de hele omgeving zorgde ervoor dat ik kriebels over mijn lichaam kreeg. Ik vond de mensen eng en nu moest ik het toch echt alleen doen. Devon was een paar keer mee geweest om er zeker van te weten dat ik het goed deed. Volgens mij was hij bang geweest dat ik de drugs weg zou gooien en hem gewoon wat geld zou geven. Iets wat ik niet zomaar kon doen. Lelah was dat echter wel van plan. We hadden samen wat geld bij elkaar gelegd, waarmee ze Devon kon bepalen. Ik wist alleen niet hoe lang we dat vol zouden houden. Ik hoopte maar dat het lang genoeg was, zodat de politie in ieder geval een goed onderzoek kon doen en er voor kon zorgen dat die jongen in de gevangenis kwam. Dan was ik van hem af en kon ik weer verder met mijn leven. Ik probeerde te doen alsof het me helemaal niet aantastte, want Brayan mocht gewoon niets weten, maar ik vond het heel erg moeilijk? Ik had van de week al een keer moeten liegen over waar ik precies was geweest, iets wat heel erg moeilijk was om te doen. Normaal was het me heel erg makkelijk afgegaan, maar dit was Brayan! De tweede kans met Brayan. Ik mocht eigenlijk helemaal niets doen wat dat kon gaan verpesten. Iets wat ik nu behoorlijk aan het doen was en hij zou hier ook echt wel boos om worden als hij er achter kwam. Ik gaf hem niet eens ongelijk! Ik zou ook boos zijn. Ik was ook zo bang dat Jamy boos zou worden, niet alleen op mij –wat hij mocht doen-, maar ook op Lelah! Iets wat ze echt niet verdiende. Het ging juist zo goed tussen die twee. Ik had er wel een beetje aan moeten wennen. Het was mijn broer, met mijn beste vriendinnetje, maar ergens was het heel erg logisch. Het was een beetje wat Cameron en ik hadden gehad. Dat was iets wat heel erg mooi was geweest, maar bij ons was het niet helemaal goed gegaan. Die twee waren echter heel erg anders, dus bij hen zou het vast niet zomaar mislopen. Ik knikte "Ik hoop het echt." zei ik zachtjes. Ik parkeerde mijn auto voor het appartement waar ik wel vaker was geweest. Het was niet een plaats waar je wilde komen. Ik knikte op de vraag van Lelah. "Als je je ergens niet fijn bij voelt dan geef je dat aan. Dan zorg ik er wel voor dat het niet gebeurd of dat Devon afgeleid wordt." Ik zou vanzelf wel zien hoe het ging lopen en wat ik dan kon doen. Ik deed er echt alles aan om Lelah te beschermen, net zoals zij dat nu voor mij wilde doen. Ik pakte de hand van Lelah even vast. "Weet je het echt zeker? Je kunt nu nog terug. Ik zou het echt niet erg vinden als je terug wil. Ik snap het." Ergens wilde ik zelfs dat ze zich terug trok. Ze wist niet waar ze aan begon! Het was niet zomaar iets. Devon kon haar de komende tijd ook blijven najagen! Iets wat niet oké was. 

Lelah.

Het was lastig om dit geheim te houden en ik wist ook niet hoe ik dat zou moeten doen. Dit ging om veel meer dan alleen Lotus. Als ik mee zou doen, dan zou dit ook om mij gaan. Dan zou ik misschien wel dingen moeten doen waar ik nog niet aan toe was, die ik liever niet wilde doen. Lotus had me vaak genoeg verteld dat Devon ook een jongen was die wel hield van een beetje aandacht. Iets waar ik me echt niet fijn bij zou voelen, want ik had iets met Jamy en daar was ik juist heel erg blij mee! Ik wilde hem niet gaan bedriegen en ik zou me ook heel schuldig voelen als Devon me opeens een zoen zou geven, maar als ik wilde dat dit goed ging komen, dan zou ik ook mee moeten doen. Daarom was dit heel erg lastig. Ik zou zoveel dingen geheim moeten houden, voor een hoop mensen. Het scheelde dat ik samen woonde met Lotus en dat we het hier vaak genoeg over konden hebben, als er iets zou gebeuren. Ik zou het hier niet met Jamy over kunnen hebben. Hij zou me echt voor gek verklaren! Hij zou waarschijnlijk meteen naar de politie willen, maar daar hadden we nu helemaal niets aan! Wat zouden ze doen? Zeggen dat het Lotus haar eigen schuld was, dat ze beter op had moeten letten? Waarschijnlijk! De politie deed niet veel, dat hadden ze ook niet gedaan toen mijn moeder en Bailey vermist waren geweest! Toen hadden ze niet eens de moeite gedaan om alles goed te doorzoeken. Ze hadden maar geroepen dat ze toch dood waren geweest, omdat ze na een jaar niet waren gevonden. Dat was toch belachelijk?! Mijn moeder was niet dood geweest, Bailey ook niet. Daar was genoeg bewijs van. Ik keek opzij naar Lotus en knikte. ‘Ik beloof je dat als er iets gebeurd waar ik me niet prettig bij voel, dat ik het laat weten.’ We hadden niet voor niets een soort woord bedacht, wat niet op zou vallen! Volgens mij was Lotus vooral heel erg bang dat ik met Devon naar bed zou moeten gaan, om iets te bewijzen. Ik wist niet of dat ook echt zou gebeuren, of dat iets was wat hij wilde. Misschien wilde hij dat niet eens? Als hij dat wel wilde, dan zou ik er iets op moeten verzinnen. Seks was gewoon iets waar ik mee wilde wachten en Jamy begreep dat volledig! Hij deed er niet moeilijk over, ondanks dat ook hij het al wel eens had gehad met Jordynn. Hij was heel erg lief en begripvol, juist omdat hij het altijd al van me had geweten. ‘Ik weet het heel erg zeker. Ik wil je helpen en dit is de beste manier waarop ik dat kan doen.’ Dat was het echt! Iets anders was er nu niet, dus ik moest dit doen, wilde ik haar echt helpen. Ik stapte uit de auto en keek om me heen. Dit was nou niet echt een buurt waar ik graag kwam. Het straalde uit dat er een hoop arme mensen woonden. Niet dat ik daar iets tegen had, maar als hier meer jongens woonden zoals Devon, dan zou ik het niet fijn vinden om hier in mijn eentje rond te lopen, zeker niet in de avond! Wie weet wat er dan zou gebeuren! Het lag ook echt niet aan het feit dat ze arm, of buitenlands waren. Ik was zelf ook een soort van buitenlands? Ik wreef met mijn handen over mijn armen en ik keek weer naar Lotus. ‘Laten we dan maar naar boven gaan.’ Dat was wat we nu moesten doen. Ik gaf haar nog snel een knuffel, aangezien we die nu allebei wel nodig hadden. ‘We kunnen dit, Lo,’  fluisterde ik. Ik wist zeker dat we dit konden. We hadden veel samen voor elkaar gekregen. Dit zou gewoon het volgende ding zijn. 

Lotus.
Ik hoopte echt dat Brayan helemaal niets door had. Ik had al te veel tegen hem gelogen in de afgelopen dagen. Het voelde niet goed, maar ik mocht hem hier niet in meetrekken. Als ik hem er over vertelde, dan zou hij er alles aan doen om dit te stoppen. Ik wist niet hoe ver hij daar in kon gaan, maar ik wilde niet dat hij iets zou gaan doen waardoor hij zelf in gevaar kwam. Dat mocht gewoon niet gebeuren! Devon moest eigenlijk bij iedereen uit de buurt blijven, nu was ik alleen zo stom om Lelah naar hem te toe te brengen, waardoor hij alsnog van alles met haar zou kunnen doen. Ik was echt bang dat hij rare dingen van haar zou gaan vragen. Dat hij bewijs wilde over wat ze in huis had en in bij hem ging dat echt niet alleen of je heen en weer kon rijden om wat drugs te verkopen. Hij wilde seks. Ik was echt bang dat hij Lelah zou mee naar bed zou slepen, waar ze dan maar moest laten zien wat ze allemaal kon. Lelah had een afspraak met haarzelf en die mocht ze niet vergooien om Devon. Om Jamy wel, maar niet om zo’n eikel als Devon! Dat zou ze zichzelf nooit kunnen vergeven, ik ook niet. Jamy zou het haar niet kunnen vergeven, mij misschien nog minder, omdat het door mij kwam. Ik was echt boos op mezelf dat ik haar dit gewoon liet doen, wat er ook kon gaan gebeuren. "Meteen." Ze moest het gewoon meteen aangeven als er iets aan de hand was, het maakte niets uit wat! Alle kleine dingetjes die er konden zijn! "Oké." Ik kon ook heel erg weinig als Lelah zei dat ze het zeker wist. Dan kon ik ook wel zeggen dat ik het niet meer wilde, maar ze wilde me echt helpen en om eerlijk te zijn, ik had die hulp echt nodig. Alleen kwam ik hier echt niet doorheen. Devon hield me heel erg goed in de gaten, volgens mij had hij zelfs een paar keer iemand achter me aan gestuurd om zeker te weten dat ik de drugs wel op een goede manier afleverde. Wat moest ik er anders mee doen, ergens in een rivier gooien? Dat was ergens een behoorlijk goede oplossing, maar het ging niet werken. Devon had iedereen duidelijk over mij verteld en als ik dan ineens niet zou komen, dan waren er echt heel wat mensen die zouden gaan klagen. Ik stapte uit de auto en deed hem op slot. Ik trok nog even aan de hendel om zeker te weten dat hij echt dicht zat. Ik was zo bang dat er iemand was die er met mijn auto vandoor zou gaan! Deze wijk was gewoon niet veel goeds, er waren genoeg mensen met een niet geweldige achtergrond. Ik hield Lelah nog even vast, want nu kon dat nog even. Boven konden we niet zomaar in elkaars armen gaan staan omdat we bang waren of wat dan ook. Devon vond zichzelf toch zo geweldig dat hij door had wanneer ik bang was. Hij had toevallig gelijk gehad, maar hij kende me niet. Hij dacht dat hij dingen van me wist en dat was ook wel zo. Genoeg om er voor te zorgen dat er iets stak, maar hij wist echt niet alles. De voordeur stond zoals gewoonlijk open, waardoor we naar binnen konden lopen. Het rook naar pis, het was echt een vreselijke penetrante geur. Ik hield mijn adem in en liep zo de eerste trap op, waar ik wel weer adem moest halen. Nog twee trappen later kwamen we bij de juiste deur, die op een kiertje stond. Ik duwde hem open en werd verwelkomd met een vreselijke walm van rook, duidelijk van een of andere joint. "Devon?!" Hij was hier vast! Waarschijnlijk samen met zijn vrienden. "Ik heb wat leuk gezelschap mee genomen." Hij moest tocht geïnteresseerd raken in Lelah.

Lelah.

Ik wist heus wel dat Lotus het hier ergens niet mee eens was. Dat ze liever niet had dat ze mij in gevaar zou brengen, want dat kon wel gebeuren. Als Devon er achter zou komen wat ik uiteindelijk met de drugs zou doen en dat ik bewijs zou verzamelen tegen hem, dan zou ik nog lang niet jarig zijn. Ik wist niet wat hij dan zou doen, maar hij was geen lieverdje als hij Lotus al chanteerde omdat ze hem zomaar alleen had gelaten. Ik zou dan wel niet instemmen met naaktfoto’s, nooit, maar dat betekende niet dat hij niet iets anders zou kunnen verzinnen. Daarbij had Lotus het ook gehad over zijn vrienden en dat ze met liefde alles voor hem deden. Waarschijnlijk omdat ze er dan weer iets anders voor terug kregen. Ik wist niet wat, en ergens wilde ik het ook niet weten, maar als dat echt zo was, dan zouden die vrienden nog wel eens heel gevaarlijk kunnen zijn. Daarom moest ik er voor zorgen dat hij me niet door zou hebben. Dat hij geen weet zou hebben van wat ons idee was. Dus ik zou een behoorlijke rol op me moeten nemen en moeten doen alsof dit echt was wat ik wilde. Zelfs al was het nog zo gevaarlijk en was Lotus het er niet mee eens, dit was wat ik moest doen. Ik wilde haar helpen en dit was, in mijn ogen, echt de enige manier. Op een andere manier kwamen we gewoon niet veel verder? Ik volgde lotus het flatgebouw in en ik moest mijn best doen om niet te kokhalzen van de geur die er hing. Het was echt smerig! Het stonk naar pis! Heel erg veel pis! Alsof iemand hier in een dronken bui naar binnen was gelopen en de wc niet had kunnen vinden. Ik zou hier echt niet iedere dag naar binnen kunnen lopen! Ik zou hier niet eens willen wonen! Misschien klonk dat wel verwend en ik wist van mezelf ook echt wel dat ik andere dingen gewend was. Een groot huis, geld voor als ik iets wilde, maar ik werkte ook wel voor al die dingen? We hadden immers wel het internet, gas en licht en al dat soort dingen die we moesten betalen! Dat hoorde er bij! Dus daar ging een deel van mijn geld heen, net zoals naar de boodschappen! Die moesten ook worden gedaan. Ik deed het liever alleen dan dat Lotus het deed, aangezien die soms echt met de meest vreemde dingen thuis kwam. Vooral een hoop lekker eten, zoals vijf zakken chips als ze in de aanbieding waren. Natuurlijk was dat slim, maar zoveel chips hadden we niet nodig! Ik haalde diep adem toen we boven waren en ik volgde Lotus naar binnen. Ook hier deed ik mijn best om de geur te negeren. ‘Leuk gezelschap?’ hoorde ik iemand vragen vanuit de andere kamer. Ik had geen idee of dat Devon was, het kon net zo goed iemand van zijn vrienden zijn! Ik volgde Lotus naar de woonkamer en ik keek naar de vier jongens, die verspreid waren over een bank en twee stoelen. Allemaal hadden ze wel iets van een sigaret of een joint in hun handen en er stond ook al drank op tafel. Het was pas middag. Iemand kwam overeind en liep naar ons toe. ‘En wie is dat leuke gezelschap dan wel niet?’ Zijn ogen gleden over mijn lichaam en ik deed mijn best om zo zeker als ik kon tegenover hem te staan, alsof het me niets deed dat hij keek. Natuurlijk deed het me wel wat, maar ik moest iets! ‘Lelah,’ antwoordde ik. Ik had eerst nog mijn hand uit willen steken, maar het leek me niet dat Devon de jongen was die hem aan zou nemen en hem zou schudden. ‘Kijk eens aan, nog een bloempje,’ zei Devon grijnzend en hij sloeg zijn arm rond Lotus. ‘En waarom is ze zo leuk, volgens jou?’

Lotus.
We zagen vanzelf wel wat er ging gebeuren. Ik kon nu wel allerlei scenario’s bedenken, maar uiteindelijk wist je nooit wat er precies ging gebeuren. Misschien vond Devon Lelah wel geweldig en hoefde ze helemaal niets te bewijzen. Iedere jongen wilde haar toch in zijn buurt hebben? Ze zag er heel erg goed uit, helemaal nu ze een jurkje voor mij aan had. Daardoor liet ze gewoon wat meer van haar lichaam zien en dat mocht ze best! Ze had een heel erg goed lichaam. De rondingen op de goede plaatsen, een platte buik en ze had een heel erg leuk gezichtje om naar te kijken? Ik had het niet erg gevonden om wat met haar te experimenteren, dat was juist wel heel erg leuk geweest. Lelah vond het wat minder en daarom hadden we het er eigenlijk nooit over, maar ik wist wel dat ik haar een leuke tijd had bezorgd. Ondanks dat ze het achteraf blijkbaar niet zo heel erg leuk had gevonden.  Daarom begon ik er ook maar gewoon niet over, dat was beter voor ons beiden. Ik wilde niet dat het heel erg ongemakkelijk werd bij ons thuis. We woonden wel samen en ik wilde niets liever dan dat het fijn bleef. Lelah deed nu heel wat voor mij, ze was mijn beste vriendinnetje en dat moest ik niet zomaar weggooien. Ik was nou niet echt een meisje dat heel erg veel vriendinnen had gehad op de middelbare school. Er waren vooral veel meiden jaloers geweest en natuurlijk waren er een paar meelopers geweest, maar gaf mij maar gewoon mijn Lelah en Cameron, toen dan en dan was alles goed geweest. Ik had Cameron nu dan ook weer als vriendje, maar ik had hem dit echt niet kunnen vertellen. Lelah wel en ze hielp me nu wel echt heel erg goed. We stonden zelfs in het appartement van Devon! "Heb je haar al goed bekeken?" vroeg ik lachend aan Devon. Alsof hij niet kon zien dat ze er goed uitzag! Dat had hij nu vast ook al wel door. Daardoor was ze echt niet goed gezelschap. Het was niet zo dat ik de hele tijd naar Lelah keek om er voor te zorgen dat ik een leuke tijd had. Lelah en ik konden uren voetballen, maar ook praten over onzinnige dingen. Daar zat Devon echt niet op te wachten! Devon zat op andere dingen te wachten en ik kon wel roepen dat ze een getalenteerde mond had, maar dan zou hij dat uit willen proberen en ik wilde niet dat ik er meteen voor zorgde dat Lelah dingen moest doen die ze echt helemaal niet wilde hebben. "Ik ben echt niet blind Lotus. Maar er zijn wel mee meisjes die er zo goed uit zien. Er moet vast iets bijzonders zijn aan dit bloempje." Ergens was het ook best wel vreemd dat onze ouders ons beiden naar een bloem hadden vernoemd. Het was leuk, helemaal als je je bedacht dat het een soort van dezelfde bloemen waren?  Ze zagen er wel echt hetzelfde uit en dat was leuk? We waren ook echt een team, dus het was eigenlijk best logisch dat we beiden naar een bloem waren vernoemd, een heel erg leuk bloempjes team! "Kan ze een beetje goed plezier maken?" Ik knikte, ten teken dat ze dat kon. Plezier maakte niets uit wat het precies was. Dat mocht ze zelf zo laten zien. Al zou hij vast bedoelen of ze drugs zou nemen of wat dan ook. Ik wist niet meer wat hij bedoelde, het konden zoveel dingen zijn! Die jongen was niet te doorgronden en dat vond ik zo eng aan hem. Hij kon ieder moment iets gaan doen! Iets wat we allemaal niet zouden willen. Ik kon nu niet meteen gaan roepen dat ze mee wilde helpen met de drugs. Hij moest haar eerst een beetje vertrouwen. 

Lelah.

Het bleef mooi dat Lotus en ik allebei vernoemd waren naar een bloem? Volgens mij was dat nooit van tevoren afgesproken en had mijn moeder zelfs nog van Bailey en Liam gevraagd of ze het erg hadden gevonden als ik ook zo’n soort naam had gekregen. Mijn ouders waren er zomaar op gekomen, terwijl ze mijn moeder haar buik hadden beschilderd. Ik had er wel foto’s van gezien en het had er echt heel erg mooi uit gezien. Ik wist niet of mijn vader toen expres een soort lelie had geschilderd, of dat het vanzelf zo was gegaan, maar uiteindelijk waren ze zo op mijn naam gekomen. Ik was heel erg blij met mijn naam? Hij was mooi en ook niet zo standaard. Er waren wel meisjes die Layla heetten, maar dat was wel anders? Ik vond in ieder geval van wel. Daarbij zorgde het ook weer voor een soort band tussen mij en Lotus. We hadden beide een naam die kwam van een bloem. Volgens mij was een lotusbloem zelfs nog een soort lelie. Ik wist niet precies hoe dat in elkaar zat, maar het was ergens wel mooi, omdat we dan een soort familie waren? Dat waren we ook! We waren beste vriendinnetjes en nog zoveel meer dan dat. Dat was de reden waarom ik hier nu stond en me liet keuren alsof ik één of ander beest was, klaar voor de slachting. Het voelde verschrikkelijk om hier te staan, om Devon en zijn vrienden zo te zien kijken, maar ik wist dat ik het nu moest slikken. Als ik dat niet zou doen, dan zouden ze al snel door hebben dat er iets achter zat, dat ik hier niet zomaar stond. Iets wat er dan voor zou zorgen dat ze ons door zouden hebben en dat ons hele plan in duigen zou vallen. ‘Lotus weet heel erg goed dat ik plezier kan maken,’ zei ik glimlachend en ik wierp een blik op Lotus. Ik wist niet zo goed of het slim was of dit nu naar boven te halen. Zelf dacht ik er liever niet aan terug, maar het was wel gebeurd en waarschijnlijk zou dit wel aan Devon laten zien dat ik het leuk kon hebben met iemand? Niet dat ik nog een keer zoiets met Lotus zou willen doen, of met wie dan ook, maar dat hoefde toch ook niet? Ik liep naar Devon toe en boog me naar zijn hals, zodat ik in zijn oor kon fluisteren: ‘Voor details moet je maar bij haar zijn. Echte meisjes hebben namelijk geleerd om hun mond dicht te houden.’ Ik gaf hem een klopje op zijn schouder en liep vervolgens naar de bank, waar een plek was ontstaan doordat Devon op was gestaan. Ik haalde een hand door mijn haren en keek om me heen. Het was echt lastig om niet een vies gezicht te trekken bij het zien van alle sigaretten die in de asbak lagen. Het zag er smerig uit en het stonk echt heel erg, maar ik moest mijn gezicht in de plooi houden. Als ze door zouden hebben dat ik niet echt van het roken en drinken was, dan zouden ze waarschijnlijk al in lachen uitbarsten en zouden ze niet meer geloven dat ik “plezier” kon hebben. ‘Dale,’ Devon draaide zich en gebaarde één van de jongens. ‘Haal eens wat te drinken voor ons nieuwe bloempje.’ Ik glimlachte en keek even naar Lotus. Dat moest haast betekenen dat ik het goed had gedaan? Dat er in ieder geval iets was geweest waardoor hij had besloten dat ik mocht blijven, wat al heel wat was! Hij had me ook vierkant in mijn gezicht uit kunnen lachen om wat ik had gezegd, misschien had hij me niet eens geloofd als ik dat had gezegd! Hij leek het nu wel te geloven, maar ik was hier vast nog niet vanaf. Wie weet wilde hij er wel meer over weten. 

Lotus.
Volgens mij vond Devon Lelah wel interessant. Iets wat ik wel begreep. Als je haar zag dan was er gewoon al iets waardoor je meteen een beetje geïntrigeerd raakte. Haar ogen hielden al heel erg veel in zich. Ik had haar ogen echt altijd al mooi gevonden. Zo mooi dat ik er heel wat verhaaltjes over had verteld toen ik een beetje ver heen was geweest. Brayan had er lachend over verteld en ergens klonk het ook wel grappig? Volgens mij was het iets over oogwezentjes geweest die er voor zorgden dat haar ogen echt allerlei kleuren hadden. Dat hadden ze ook en dat vond ik ook leuk? Het was niet zo dat ik uren naar haar ogen aan het staren was, maar ik kon begrijpen dat Jamy dat wel deed? Mijn broer was gek op haar op die manier! Hij zou me vermoorden als hij dit allemaal wist, maar dat hoefde hij niet te weten? Lelah had zelf gezegd dat we dit een beetje stil moesten houden. Dat kwam ook wel omdat ik haar het op het hart had gedrukt. Brayan mocht niet weten, maar Jamy ook niet! Want dan zouden mijn ouders het ook zo weten! Ik zag dat Devon me even verbaasd aankeek en haalde mijn schouders nonchalant op. Ik had niet echt geweten wat ze had gezegd, maar ik kon het wel een beetje raden? Daarbij was het leuk om Devon een beetje in het duister te laten tasten. Als dit ging over de dingen die ik dacht waar het over ging,  ging hij zelf dingen bedenken, iets wat hij vast al leuk genoeg vond. Het enige wat ik deed was even met mijn wenkbrauwen wiebelen. Zo te zien vond hij dat al leuk genoeg. Lelah had een sassy opmerking gemaakt en daardoor stond ze nu al met een paar punten voor. Ze had er voor gezorgd dat hij geïnteresseerd was en niet zo’n klein beetje ook. Hij boot haar al wat te drinken aan. Zo was het toch ook een beetje bij mij gegaan, wat alleen maar leuk was. Ik besloot om op de stoel te gaan zitten, waar Dale net weg was gegaan. Devon ging zijn eigen weg en propte zich naast Lelah, waarna hij zijn arm om haar schouder heen sloeg. "Ik denk dat ik het heel erg jammer vindt dat ze haar mede bloempje tot nu toe nog niet mee heeft genomen." Hij keek mij aan. "Wilde ze je helemaal voor zichzelf houden. Of was het omdat ze zelf niet heel erg goed tegen kan als de aandacht niet op haar ligt." Dat was niet aardig om te zeggen! Hij probeerde wel een beetje onder mijn huid te kruipen waarschijnlijk. Dan deed hij dit echt expres. Ik mocht hem toch niet meer, dus ik moest al zijn woorden maar gewoon slikken. "Maar ze weet ook maar al te goed dat ik mijn aandacht heel erg goed kan verdelen. Daarbij vond ik het ook nooit erg om te delen, dus had zij dat eigenlijk ook niet moeten vinden toch?" Ik tikte met mijn vingers tegen de stof van de bank aan, iets om mezelf iets te doen te maken. Ik wilde eigenlijk niet eens naar die gast luisteren, maar ik moest wel. Ik vond het erger voor Lelah, ze zat nu daar bij hem op de bank, veel te opgepropt. Dale kwam al snel terug met twee glazen en een fles in zijn hand. Het was een of andere goedkope wodka, wat ik wel vaker had gehad. Het was niet het beste spul, maar het hielp wel. Ik mocht eigenlijk niet drinken omdat ik met de auto was, maar het zou op gaan vallen als ik ineens van alles afwees toch? Daarom nam ik het glas dat Dale voor me in had geschonken ook aan en maakte ik wat plaats op de stoel, dat hij bij me kon komen zitten nadat hij Lelah haar drankje had gegeven. Liever Dale dan Devon.