Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ A couple drinks, to numb the pain *

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik vond dit de meest rare situatie waarin ik ooit had verkeerd. Het feit dat hij mij hieruit hielp vond ik enorm raar en ik voelde me zelfs een beetje ongemakkelijk. Voor een paar seconden voelde ik me weer een preutse puber die er zenuwachtig van werd als iemand van het andere geslacht me aanraakte. Zo was ik normaal gesproken helemaal niet! Ik liet mezelf los toen hij dat zei en binnen no time stond ik op de grond. Het duurde echter een paar tellen voordat ik dat doorhad. Waren we er nu serieus uit? Ik zou hem echt mijn hele leven lang dankbaar moeten zijn en dat zou ik vast en zeker ook wel zijn. ‘Oh my God, thank you so much. That was honestly terrifying.’ Normaal gesproken was ik niet zo bang ingesteld, maar dat had hij echt veranderd door net te doen alsof ik te pletter kon vallen. Dat was misschien ook wel zo, maar dan had ik echt veel liever gehad dat hij dat niet hardop had uitgesproken. Ik voelde me nu overigens wel weer erg rustig. Een paar minuten geleden was ik nog als een gek op die deuren aan het slaan en zou ik wel iemand helemaal in elkaar kunnen slaan en nu ging het wel weer, al waren we er natuurlijk nog niet helemaal uit. Het ergste gedeelte was in ieder geval voorbij en als het niet zo ongemakkelijk tussen ons was geweest had ik hem allang een knuffel gegeven, maar dat kon niet. Dat was raar en daarmee zou ik het alleen nog maar raarder maken.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel

Ik voelde me alsof ik eindelijk weer goed adem kon halen en merkte nu pas hoe licht ik eigenlijk in mijn hoofd was geworden. Door de adrenaline had ik het waarschijnlijk totaal niet door gehad tot nu. Ik schudde klein mijn hoofd op haar woorden. "It's uhh, it's okay. Don't worry about it," knikte ik maar. Ik had het gevoel alsof ik even moest gaan zitten maar dat kon ik niet nu. Zeker niet tegenover haar, daar voelde ik me veel te groots voor. Ik haalde even diep adem en ging wat rechter staan. "Are you okay? Like, did you hurt yourself? Are you light headed? Panicking?" vroeg ik haar toen toch. Ik stelde anderen hun gezondheid en veiligheid vaak wel boven die van mij. Ik was ook sneller bezorgt om anderen dan mijzelf. Ik zou met een mes in mijn buik door kunnen lopen als het betekende dat een ander zijn teen niet zou stoten. Daarom keerde ik mij nu ook eerst om Allison ook al had ik zelf het gevoel alsof ik elk moment van mijn stokje kon gaan. Natuurlijk zou ik er alles aan doen om dat niet te laten gebeuren. Maar eerst moest ik zeker maken dat zij helemaal oké was en er niks mis met haar was. Anders moest ik snel een ambulance bellen of de ehbo uit het gebouw halen. Daarna zou ik me dan wel om mijzelf bekeren.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Zoals verwacht deed hij er ook een beetje ongemakkelijk over, maar het leek wel alsof letterlijk alles tussen ons raar was geworden. Dat had ik met letterlijk niemand. Zelfs met een ex zou ik me nog niet zo voelen. Ik had gewoon het gevoel dat ik niet honderd procent mezelf kon zijn omdat hem dat zou irriteren en daarom wist ik me soms geen houding te geven. Dat was ik namelijk helemaal niet gewend. ‘No, I’m fine.’ Alles ging oprecht goed met me. Ik had nergens last van, maar hij leek er daarentegen niet zo goed uit te zien als ik, no offense. ‘You don’t look so good though. Are you okay?’ Had ik weer. Dit was ook iets waar ik niet goed in was: wat te doen als iemand zich niet goed voelde. Ik kon dan over het algemeen wel gewoon rustig blijven, maar als hij opeens om zou vallen wist ik echt niet wat ik moest doen. Dat soort dingen gebeurden gewoon niet bij mij of zo. Wat dat betreft was ik echt ontzettend dom, maar volgens mij wisten mijn ouders dat soort dingen allemaal ook niet. ‘Do you wanna sit down for a minute? You seriously look like you’re about to pass out. No offense.’ Het leek me dat rustig aan doen het beste was wat je nu kon doen en misschien wat drinken. Dat had ik dan wél weer bij me en gelukkig voor hem had ik daar nog niet aangezeten. Ik had ook wel wat dingen bij me waar veel suikers inzaten, want ik kon me ook goed voorstellen dat veel suikers eten nu belangrijk was.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel

Een lichte opluchting ging door mij heen toen ze mij vertelde dat het goed met haar ging. Hoe gek het wellicht klonk, dat was toch wel mijn nummer 1 prioriteit. Ik voelde mij vaak ook gelijk beter als het persoon waar mee ik was zich goed voelde, helaas was dat dit keer toch iet zo. Misschien kwam het er ook door dat zij en ik niet echt klikte. Ik had nog nooit zo een slechte band met iemand gehad, zelfs mensen die ik in de supermarkt tegen kwam kon ik me beter bij gedragen dan rond haar. Iets gaf mij dan ook steeds dat gevoel dat je in de eerste van de middelbare had als een van de knappere meisjes tegen je zou praten. Dat gevoel had ik al jaren niet meer gevoeld en ik vond het ook niet zo fijn. Het gaf je de indruk dat je niet jezelf kon zijn maar dat je een beter iemand moest zijn. En ik wist daardoor totaal geen houding aan te nemen. Ik was niet echt een heel sociaal persoon maar normaal gesproken wist ik wel hoe ik contact moest maken met mensen, enkel bij haar niet en dat voelde raar. Toen ze vroeg of ik wel oké was knikte ik maar. Ik had liever niet dat mensen zich zorgen om mij maakte, dan voelde ik mij zwak en daar hield ik niet van. "No don't worry I'm completely fine. Nothing will happen to me," zei ik met een zo echt mogelijke geforceerde glimlach. Ik zou er waarschijnlijk alles aan doen om zo gelukkig en oké over te komen als dat betekende dat zij zich niet zorgen om mij zou maken. "Do you need help carrying your stuff to your car?" vroeg ik toen maar, hopend dat ze het onderwerp van hiervoor zou vergeten.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik geloofde geen woord van wat hij zei. Ik zag toch heel erg wat liegende mensen en dit was het perfecte voorbeeld van hoe je nou niet moest liegen. Die glimlach erna gaf me alleen maar meer het gevoel dat hij tegen me aan het liegen was. ‘Bullshit. Sit down.’ Dat klonk misschien niet zo aardig, maar ik wilde nu gewoon dat hij naar me zou luisteren. ‘There’s no need to act like such a tough guy around me because you’ve just seen my underwear that I just bought which is ten times more embarrassing than having to sit down for a minute and drink some water, don’t you think?’ Ik vond van wel. Ik gokte natuurlijk dat dat de reden was dat hij niet even rustig aan wilde doen, dus ik hoopte dat het wel echt zo was. Anders had ik mezelf nog erger voor schut gezet dan dat ik nu al aan het doen was. Normaal gesproken was dit ook helemaal niet ongemakkelijk en was ik zelfs nog wel zo “vrij” om letterlijk mijn nieuw gekochte bh’s en strings aan een wildvreemde te laten zien, maar bij hem lag dat anders. Dat zou ik zo ontzettend raar vinden. Ik bukte alvast naar de grond om uit mijn tas een flesje water te pakken. Hij was nog dicht, dus maakte ik hem vast open voor hem. ‘Here. Drink up,’ zei ik terwijl ik het flesje in zijn handen duwde. Ik zou het niet oké vinden als hij dat ook niet wilde doen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel

Met tegenzin zakte ik toch neer op het stoepje naast mij. Niet perse omdat zij het zei, maar omdat ik bang was dat ik anders echt elk moment van mijn stokje kon gaan. "Oh come on you're ashamed about your underwear? Like I don't know girls wear underwear. That's the one thing you should absolutely never be ashamed of. That's like being ashamed you have legs," zei ik hoofdschuddend. Nee, ondergoed kopen was zeker niet iets waar je beschaamt om hoefde te zijn. Ik zou nog eerder beschaamd zijn over het kopen van een koffiezetapparaat dan ondergoed. "Besides that you saw me walking with a bag exactly like youyrs, so there's not much tough guy left already." Ja als een van ons zich moest schamen over het kopen van ondergoed was ik het wel, sinds het ondergoed niet van mij was. Niet eens voor mijn vriendin, die had ik namelijk niet. Nee, ik kocht ondergoed voor de vriendin van mijn huisgenoot. Dat was zeker niet iets om trots op te zijn. Ik zuchtte zachtjes toen ze dat flesje in mijn handen drukte. Ik had het gevoel alsof ze mij niet ging laten gaan zonder er van te drinken dus ik nam maar voorzichtig een klein slokje van het waterflesje. Ik moest eerlijk toegeven dat het wel al gelijk fijn voelde wat te drinken, niet dat ik dit ooit tegen haar zou zeggen. Nee, daar was mijn trots wel iets te groot voor, niet dat die niet al beschadigd was door het hele gebeuren in de lift. Als ik niet rustig was geworden was ik waarschijnlijk begonnen met huilen en oh hemel wat was ik blij dat dat niet gebeurd was.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Nou, het was fijn om te weten dat hij niet echt had gezien wat er allemaal in zat. Er zaten absoluut geen rare dingen in, maar de dingen die ik had gekocht waren niet gewoon zomaar ondergoed. Het zag er toch wel iets sensueler uit dan dat. Zo nu en dan mocht ik mezelf op zoiets trakteren, al zou ik het nu niet dragen, want er was niemand voor wie ik het hoefde dragen. Dan ging ik ook niet al die moeite doen. Ik besloot daar dus ook niet op te reageren. ‘I’ve seen many guys walking around with bags like those for their girlfriends so I didn’t think much of it,’ zei ik terwijl ik mijn schouders ophaalde. Als hij een vriendin had die per se wilde dat hij daarheen ging dan kon dat toch? Ik had er wel meer gezien. De meesten deden dat niet, maar ik wilde hem niet helemaal naar beneden halen. Ik besloot ook maar te gaan zitten, want anders voelde ik me een soort van “dominant” als ik zo’n stuk groter was. Dat was ik niet gewend en dat was niet prettig. Ik besloot om hem maar gewoon even te laten zitten zonder dat ik teveel zou zeggen, want mijn gepraat zou hem vast en zeker niet beter laten voelen. Hij zou er waarschijnlijk alleen maar geïrriteerd door raken. Begrijpelijk; ik had namelijk allang door dat wij elkaar niet echt aardig vonden. Hij vond mij waarschijnlijk overdreven en ik ergerde me ook aan hem. Daar kwam dan nog bovenop dat het ongemakkelijk was de hele tijd.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel

Bij haar woorden kon ik het niet laten even zacht te grinniken, maar ik stopte vrijwel meteen. Ik wilde niet dat ze zich nog meer aan mij ging irriteren want ik verwachtte dat ze dat heel erg deed. "I didn't buy it for my girlfriend." Meteen twijfelde ik of ik dat wel had moeten zeggen. Nu klonk het wellicht heel raar. Straks dacht ze nog dat ik het voor mijzelf had gekocht. Ik had absoluut geen probleem met jongens die dat soort dingen voor zichzelf kochten maar ik was zeker niet zo een persoon. Of het kwam over alsof ik gewoon random vrouwen ondergoed kocht ofzo. Nu wist ik ook niet of de echte reden dat ik het kocht zo normaal was. Ik kende weinig jongens die dit zouden doen voor hun huisgenoot. Ik kende dan ook niet zo heel veel mensen. Ik plaatse mijn hoofd zachtjes tegen het muurtje achter mij en keek kort naar Allison. Er was iets aan haar en ik ergerde mij er aan. Het was niks van haar kant hoor, waarschijnlijk was het gewoon dat ik niet goed met haar om kon gaan dat ik daar niet tegen kon. Ik snapte dan ook niet waarom ik haar steeds tegen moest komen, het voelde elke keer weer zo ongemakkelijk en ik haatte het. Het liefste zorgde ik er natuurlijk voor dat het niet ongemakkelijk was maar ja, hoe zorg je daar nou voor? Daar valt ook vrij weinig aan te doen leek mij. Ik zuchtte even zachtjes en sloot voor een kort moment mijn ogen om weer wat kracht bij te sparen. Vervolgens opende ik deze weer en keek ik weer even naar Allison. "Sorry for panicking like that in there. I'm quite claustrophobic and I wasn't a very great help."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Hij had het niet voor zijn vriendin gekocht? Wat? Had hij het dan voor zichzelf gekocht? Ik kon het me moeilijk voorstellen, maar dat kon natuurlijk. Ik wist dus ook totaal niet hoe ik daar op een aardige manier op kon reageren. Ik wilde niet dat het overkwam alsof dat ontzettend raar was, want dat zou lullig zijn, maar ik was wel nieuwsgierig. En aangezien ik vaak geen filter kende lukte het me nu ook niet om mijn mond te houden, hoe brutaal dat wellicht ook kon zijn. ‘Right. You bought it for your side hoes.’ Dat was de eerste opmerking die in me opkwam en ik kon mijn mond gewoon niet houden. Ik moest heel stiekem ook wel een beetje om mezelf lachen, ook al was het helemaal niet grappig. Ik deed dus mijn best om vooral niet hardop te lachen. In de tijd dat het stil was keek ik even naar mijn nagels. Deze waren pas gedaan en zagen er gelukkig na vandaag ook nog goed uit. Als dat niet zo was vond ik het overigens ook niet erg. Dan ging ik gewoon opnieuw naar de salon en liet ik het weer doen. Kon ik weer een nieuwe kleur uitkiezen. Ik keek op toen hij begon te praten en glimlachte zwakjes. ‘Don’t apologize. I was the one acting like a total drama queen. And you were a great help! You helped me out there so I should be the one to say thanks instead of you apologizing.’ Hij kon er ook niets aan doen dat hij daarbinnen in paniek was geraakt. Ik had gewoon de pech om die paniek dan over te nemen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel

Zelfs ik kon het niet laten om even zacht te lachen bij haar opmerking. Het was dan ook best grappig vond ik. Misschien was het van haar kant niet bedoeld als een grap maar voor mij kwam het wel zo over. "God I wish, I bought it for my best friend's girlfriend," zei ik toen en gelijk werden mijn ogen groot. "Oh heavens that sounds so wrong. He asked me to buy her a birthday present because he didn't have time. I don't just buy underwear for ny brest friend's girlfriend," zei ik er maar snel achteraan. Als ik het niet door had gehad was het waarschijnlijk zó verkeerd binnen gekomen. Het klonk dan ook gewoon heel erg verkeerd en ik voelde mij er erg dom over dat ik het niet gelijk beter verwoord had. Al was ik ook niet zeker of er echt een betere manier was om zoiets te verwoorden. Het was gewoon een erg vreemde situatie. Even keek ik weer naar haar en ik schudde mijn hoofd. "If it wasn't for my huge ego I would've acted the exact same, believe me. And you really don't have to thank me. What I did after quite a long time was what I should've done the exact moment there was an electricity malfunction. It took me way too long and we could've been out there a long time ago if I hadn't freaked out like a little boy." Ik zuchtte even diep. Ik voelde mij er wel erg dom over en ook best beschaamd, hoe kon ik zo erg de controle over mijzelf verliezen? Het was een domme fout die ik echt niet meer zou maken, althans, ik zou mijn best ervoor doen hem niet meer te maken.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Volgens mij was dat de eerste keer dat ik hem had horen lachen, dus dat verbaasde mij een beetje. Hij moest lachen om iets wat ik zei? Dat was haast onmogelijk. Zijn uitleg werd er overigens niet beter op. Hij deed het met de vriendin van zijn beste vriend? Leuke beste vriend had je dan. Ik trok dus ook mijn wenkbrauw in verbazing op toen hij dat zei, maar al snel corrigeerde hij zichzelf. Daar moest ik op mijn beurt dan even om lachen. ‘So when you think of a birthday present you think of buying her lingerie? Still sounds kinda wrong if you ask me.’ Ik zou het heel erg raar vinden als mijn vriend voor iemand anders ondergoed zou kopen en al helemaal als dat dan zijn idee was geweest. Ik zou er zelfs een beetje boos om geworden zijn. Nu wist ik overigens niet of hij wel een vriendin had en zo ja, wat zij ervan zou vinden. Misschien had hij nog wel flinke ruzie als zij erachter zou komen. Het leek alsof hij echt teleurgesteld in zichzelf was, maar dat hoefde natuurlijk helemaal niet. Ik had er niet eens verstand van, dus hij hoefde zich wat dat betreft niet te schamen. ‘Hey, it’s not your fault. Everyone would’ve panicked in a similar situation. Don’t worry about it,’ zei ik terwijl ik mijn hand even op zijn schouder legde totdat ik me realiseerde dat dat misschien raar was, dus die trok ik al snel weer terug. Ik was gewoon iemand die graag ook via letterlijke affectie aan de ander liet weten hoe ik erover dacht. In dit geval wilde ik dus laten weten dat het oké was, maar dat had ik beter niet op die manier kunnen doen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Bij haar woorden realiseerde ik me dat het nog steeds niet heel goed overkwam. Ik schudde dan ook mijn hoofd even met wederom een zachte grinnik. "No no, he asked me to buy her underwear. If the choice was up to me she would've gotten a cactus and a supply of her favorite candy, not underwear," zei ik hoofdschuddend. Een cactus leek wellicht niet als een geweldig cadeau, maar ik had van een van mijn eerste relaties geleerd dat vrouwen cactussen leuk vonden. In tijdschriften stond ook dat als je bloemen gaf vrouwen vaak minder geïnteresseerd werden zodra de bloemen dood gingen wat al best snel kon zijn. Een cactus daar in tegen kon behoorlijk lang blijven leven. En als je een vrouw haar favoriete snoep gaf dan betekende het dat je naar haar had geluisterd wanneer ze zei dat het haar favoriet was, en dat je aangaf dat het jou niks uit maakte of ze veel at of niet, zolang zij maar gelukkig was. Dit had ik echter helemaal uit eigen ervaringen en slechte tijdschriften geleerd toen ik vijftien was, ik had dus werkelijk geen idee of een vrouw daar nu nog steeds blij mee zou zijn. Ik wist in ieder geval dat ik er erg blij mee zou zijn. Als een vrouw voor mij een cactus kocht zou ik gelijk op een knie zakken. Welke man wilde dat nou niet? Ik keek kort op naar haar toen ze dat zei. "No but it is my fault. I shouldn't have panicked because it only made you panick more and it fucked up the entire situation twice as much. Which is quite a lot to be faily honest. And now I'm even bothering you with my self pity while you're probably annoyed as hell because let's face it, I'm obviously irritating you very much."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Dat was misschien nog wel weer raarder! Waarom zou je je beste vriend erop af sturen om ondergoed voor je te halen? Ik zou echt enorm boos zijn als mijn vriend dat zou doen. Dat betekende namelijk ook dat hij nu haar maten precies wist en dat zou ik echt heel beschamend vinden. Natuurlijk hoefde je je daarvoor niet te schamen, maar ik liep daar echt niet mee te koop. Bovendien was het dan minder speciaal, want haar vriend had het dan niet eens zelf gekocht. Hij zou haar een cactus en snoep geven? Wat een gekke combinatie. ‘That’s a... strange combination.’ Opnieuw kon ik mijn gedachtes niet voor me houden. Wat moest iemand nou met een cactus? Gaf mij maar gewoon bloemen, hoor. Zeker voor een verjaardag. Ik wilde dan niet ondankbaar klinken, maar ik vond het een gek cadeau. En die snoep hoefde ik ook niet, want ik hield niet van snoep. Dat was allemaal veel te zoet. ‘Honestly, I think you shouldn’t beat yourself up over it. I didn’t exactly help either.’ Hij dacht dat hij me nu irriteerde, maar eigenlijk viel dat wel mee. Ik vond het gewoon allemaal zo raar en ongemakkelijk. Dat was het meer. ‘You didn’t seem to care about annoying me a few days ago so don’t start caring about any of it now. Besides, I’m not annoyed. I’m grateful you helped me so you can complain all day and I still wouldn’t mind. I’d probably still want to listen because I can actually be a nice person and make sure you’re alright.’

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel

"It's strange but it works. Well, in Texas it works. To impress a lady here you probably need a lot more than just a cactus and some candy. I wouldn't know though, haven't tried it yet," zei ik schouderophalend. De manier waarop dingen werkte waren over het algemeen erg verschillend in Texas en New York. Flirten was daar dan waarschijnlijk ook een deel van. Ik dacht niet dat ik hier een meisje op een date naar een veld kon nemen om sterren te bekijken. Of op een date naar het park om te picknicken. Nee. Hier moest je waarschijnlijk een geweldige tafel bij een super duur restaurant boeken en vervolgens een hotel kamer bij een van de duurste hotels om ook maar een beetje een geslaagde date te hebben. Maar zoals ik al zei, ik had er geen verstand van, ik had het nog niet geprobeerd. Ik had ook niet echt bepaald de nood gehad om een relatie te beginnen of om op dates te gaan. Ik was ook niet een grote fan van enkel op dates gaan. Als ik namelijk op date ging met iemand zou ik er ook voor zorgen dat het een date zou zijn om nooit te vergeten, en als dat met een persoon van tinder was die dan de volgende avond weer met een ander persoon op date ging voelde het eigenlijk alsof ik mijn tijd verdeed aan dingen die toch niks gingen worden. Ik was geen persoon voor een one night stand en ik was geen persoon om fuck buddy's mee te zijn. Ik wilde oprechte relaties en liefde in mijn leven, wat niet veel mannen hadden. "Yeah sorry about that by the way. I was a real dick and I didn't notice. I just really didn't have my best day. And I know that doesn't make up for it but I really hope you can possibly forgive me so we can just put that period behind us." Ik geloofde wel dat een grote reden waarom ik mij niet op mijn gemak rond haar voelde kwam door die dag en doordat ik mij nog steeds erg schuldig voelde. Ik hoopte dan dat als we dit achter ons konden laten ik mij minder ongemakkelijk voelde als ik haar nog eens zag. "I'm Castiel by the way, just now realized I hadn't properly introduced myself to you."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Oh, dus hij kwam uit Texas. En hij vond dat niet ver weg om er even met de auto heen te gaan. Nou, ik nam veel liever het vliegtuig en dan was ik er binnen een paar uur. Ik zou het mezelf echt niet aandoen om zo lang achter het stuur te zitten en dan een beetje over al die stomme snelwegen te rijden met af en toe een pauze om te tanken. Nee, dan zou ik mezelf wel heel erg moeten haten mocht ik dat ooit gaan doen. Ik keek op toen hij zei dat je wel meer hier moest doen om een meisje onder de indruk te krijgen. Geen idee. Ik zou het een beetje een raar cadeau vinden, maar dat betekende natuurlijk niet dat iedereen er zo over dacht. En soms waren kleine cadeautjes en dates veel leuker dan iets enorm groots of iets dat extreem duur was. Op een eerste date zou ik bijvoorbeeld nooit naar een restaurant gaan, omdat je er dan best lang aan vast zat als iemand niet leuk was. Je kon dan niet tijdens je voorgerecht ineens zeggen dat je moest gaan. Ik dronk dan liever alleen een drankje of deed iets wat ook niet per se heel de dag zou duren. Van mij hoefde al die dure dingen niet per se, al dachten de meeste van mijn vriendinnen daar anders over. Als zij niet bij een vijfsterren restaurant konden eten dan waren zij niet tevreden. Ik was al blij als ik een hotdog kon kopen op de hoek van de straat, al zou je dat ook niet meteen bij mij denken. Ik was dan ook wel opgegroeid in een best wel welvarende familie, die zich nooit in bijvoorbeeld Harlem zouden vertonen tenzij het voor een grote deal was. ‘I don’t know... It depends on who you meet I guess.’ Maar had hij hier nog met serieus niemand gedate? Wow. Hoe dan? Ik wist zeker dat er genoeg meiden zouden zijn die wel wat leuks met hem wilden doen. ‘Oh shut up, I was just kidding. And you already apologized for it so I’ve already forgiven you anyway.’ Ik bracht dat meer als een soort grap ter sprake. Ik was er niet eens meer boos over. Ik was zelf ook zeker niet aardig die ochtend, dus het was helemaal prima nu. Ik keek opnieuw op toen hij zijn voornaam eindelijk zei. Hoe? Dat was een naam die ik nog nooit gehoord. Het klonk overigens ook enorm buitenlands, al wist ik niet of dat zo was. ‘Oh, yeah, it’s nice to now know a name by your face,’ grinnikte ik, ‘how do I spell that? I’ve never heard that name before.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld