Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Vasilissa

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Die Scott wist echt niet van ophouden he. Liam zucht extra overdreven, in de poging om Scott te laten merken dat hij zijn handen thuis moest houden. Maar hij begreep de hint niet, en ging gewoon door. Echt, hij moet zich flink inhouden om hem niet wat aan te doen. Carter was een verhaal aan het vertellen, maar Liam kon zijn gedachten er niet bijhouden. Hij staart een beetje naar zijn handen, in de hoop dat iemand de weerwolf zou vertellen dat hij kon vertrekken. In zijn gedachten had hij die jongen al 10 keer weggestuurd uit het huis. Normaal had Liam niet snel een hekel aan iemand, maar als het op Scott aankwam, zou hij hem niet eens redden als er wat zou gebeuren. Van hem mocht die Scott wel verdwijnen. Hij kijkt naar Kate en Scott. Scott deed duidelijk erg veel moeite om haar aandacht te trekken. Liam's ogen worden groot als Scott Kate zoent. What the... ZIjn woede komt weer naar boven, en hij voelt de adrenaline door zijn lichaam pompen. Hij balt zijn vuisten zo erg dat zijn nagels keihard in zijn huid drukken en zijn handen beginnen te bloeden. Hij begint te grommen en staat langzaam op van de bank. Liam stond helemaal te trillen. "Jij..." Liam perst zijn lippen op elkaar om niet uit te barsten. Nee, hij kon nu echt geen controle meer over zichzelf houden. Hij slaat vol met zijn vuist op de muur en aan zijn blik was al duidelijk hoe hij zich voelde. Hij was razend. "Rustig?!" sist hij. "Hoe kan ik verdomme nu rustig blijven!" Hij haalt gefrustreerd een hand door zijn haar. Met alle kracht die hij heeft probeert hij zich in te houden. Maar die Scott... hij vraagt er gewoon om. Liam loopt naar Scott toe en trekt hem van Kate af. Hoe erg hij zich er ook tegen verzet, het lukt hem gewoon niet. Hij haalt uit naar zijn hoofd, en met een harde klap slaat hij tegen zijn kaak aan. "Als je het ook maar laat" sist hij naar hem. Liam draait zich om en kijkt naar Carter. "En jij..." Hij stopt met praten, en loopt zwijgend de kamer uit. Hij loopt de trap op naar boven, naar de kamer. Op een tafeltje ligt pen en papier. Nog helemaal trillend pakt hij de pen, en begint een brief te schrijven.
Ik ben opzoek naar de weerwolfpack. Ze zijn in gevaar, net als Malia. Kom me niet achterna. Ik wil niet gevonden worden. Liam. Hij gooit de brief op het bed, en doet het raam open. Even kijkt hij achterom, en springt dan het raam uit. Liam komt goed op zijn voeten terecht, en begint het bos in te sprinten. Hij wilde helemaal niets meer met Carter en Kate te maken hebben. En die Scott, die kom oprotten. Nog steeds is hij niet gekalmeerd. Maar hij had er geen spijt van dat hij Scott geslagen had. Hij had het gewoon verdiend.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate en Carter
Kate kijkt naar Liam en is blij dat hij eindelijk weg is. 'Liam!" Roept ze en doet haar handen voor haar mond en kijkt naar Scott. 'Liam laat me niet weer alleen!' Schreeuwt ze nog maar helaas. Hij was al weg. Kate kijk naar Scott en dan naar Carter. Carter duwt Scott het huisje uit en loopt dan Kate achterna naar boven. Dit was te voorspellen maar dit wou hij niet. Kate vind boven het briefje en kijkt naar Carter. 'We moeten hem zoeken "Cart!' Zegt Kate en kijk hem met tranen in zijn ogen aan. "Wat een eikel.." zegt Carter zacht. Hij had haar weer achtergelaten. . 'Kate dat is te gevaarlijk en hij wil niet dat we hem komen zoeken. 'Dat kan me niks schelen carter. 'We moeten hem zoeken!' Zegt ze en wil weglopen maar Carter houdt haar tegen. Hij moest haar eerst kalmeren. 'Kate kalmeert. Alsjeblieft..' zei hij en trok haar in zijn armen. Gewoon vriendschappelijk zonder andere gevoelens. Zij en Liam waren gelukkig samen dat moest hij maar accepteren. Kate gaat in de armen van Carter staan rn begint zachtjes te huilen. Ze voelt woede opkomen en zich langzaam weer veranderen. Carter voelt dat Kate weer vleugels krijgt maar drukt haar steeds dichter tegen haar aan. 'Kate alsjeblieft. Wordt rustig.' Zegt hij zacht en het werkte. Na een tijdje was ze eindelijk gekalmeerd. Ze laat hem los na een tijdje en kijkt naar Carter. "Het kan me niet schelen of je mee gaat of niet maar ik ga nu Liam zoeken.' Zegt Kate en kijkt naar Carter. 'Wacht dan tot morgenochtend dan vertrekken we dan.' Zei Carter hoopvol. 'Dan ga ik mee.' Hij kon haar niet alleen laten gaan. Dan zou te gevaartijd zijn. Kate keek hem aan. 'Oké we vertrekken morgen vroeg.' Zegt ze en kruipt in bed. Carter zegt haar weltrusten en gaat zelf beneden een beetje tv zitten te kijken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij sprint door het bos. Steeds sneller en sneller. De woede, zijn emoties, alles komt er nu uit. Liam voelde zich zo erg. Er was iets ergs gebeurd met de weerwolfpack, hij wist het zeker. Zijn hart klopte in zijn keel, en zijn ogen voelden zwaar. Maar hij bleef gewoon doorrennen. Hij wilde weg hier, weg van alles. Liam wordt over 2 dagen 18... Wat dus betekent dat hij alfa wordt. Alle kracht van de hele weerwolfpack zal morgennacht om 12 uur door zijn aderen stromen. En hij was er voor zijn gevoel niet klaar voor.. Er was een stemmetje in zijn achterhoofd dat hem vertelde dat er iets goed mis was. En hij had al zo lang niets meer van ze gehoord. Ze leefden eerder altijd in een van deze bossen, dus ver kunnen ze niet zijn. En waarschijnlijk was Malia bij ze, want een ander thuis had ze niet. Hij ontwijkt de bomen die in de weg staan, en kijkt zoekend rond. Nog steeds pompt er enorm veel adrenaline door zijn hele lichaam. Te veel om de controle te houden. Te veel om erover na te denken waarom hij nou weg is gegaan uit het huisje. Kilometers heeft hij al gerend. Vele kilometers, maar nog steeds gaat hij door. Liam kan gewoon niet stoppen. Hij moet weten wat er allemaal aan de hand is. Waarom Kate nou ineens met Scott aan het zoenen was. Waarom had ze hem niet gewoon verteld dat ze hem niet leuk vond op die manier? Dat had hem erg veel gedoe en uitbarstingen bespaard. Vroeger had hij ze nooit. Hij was altijd die ene lieve jongen die altijd alles voor iedereen overhad. En nu.. Kijk waar hij nu in is veranderd. Dit alles heeft hem geen goed gedaan. Alles ging verkeerd. Nooit ging ook maar iéts goed bij hem. Zelfs tussen hem en Kate, wat hij zag als het enige wat hem nog staande hield. Het leven was al jaren geleden uit hem gehaald. En hij had het niet eens doorgehad. Liam voelt zich lichter worden in zijn hoofd. Hij moet nu stoppen. Hijgend stopt hij met rennen. Keihard schreeuwt hij door het bos. Waarom? Waarom gebeurde hem dit? Hij kon het gewoon allemaal niet meer aan. Zweet druppelde van zijn voorhoofd. Het bloed stroomde vanuit zijn handpalmen. Dit kon zo niet langer..

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
kate en carter
de volgende ochtend staat Kate vroeg op en kleed zich aan. Ze trekt warme en comfortabele kleren aan en loopt dan naar beneden. ''Oke komt Carter.'' Zegt ze en kijkt hem aan. carter opende zijn mond om iets te zeggen maar kate was hem voor. ''nee je kan me niet overhalen we gaan Liam vandaag zoeken en we komen niet meer terug totdat we hem hebben gevonden. hij moet weten dat ik hem leuk vind en zelfs van hem hou..'' Zei Kate en pakte haar spullen en liep naar buiten. Carter had simpelweg geen keus, het was te gevaarlijk voor haar zo alleen zoeken maar hij wou hier blijven. Hoorbaar liet Carter een zucht over zijn lippen rollen en liep achter Kate aan. ''Hij ging die kant op.'' Zei kate en liep door het bos met carter achter haar aan. Onderweg dacht ze na over Liam. Het enige en eerste waar ze echt van hield was door haar afgepakt. Ze haatte zichzelf dat ze Scott niet had afgestoten of überhaupt had meegenomen. Na een tijdje komen ze bij een meertje. kate zakt door haar knieën en wast haar handen even terwijl Carter zijn oren spitst. Hij hoorde iets.. Niet veel later sprong er een wolf uit de bosjes. Er ontstond een gevecht tussen carter en de wolf. Kate wist niet wat ze moest doen en ging achter een boom staan. Toen het gevecht klaar was en de wolf was wegerend zakte Carter door zijn knieën en viel even flauw op de grond. Kate rende naar hem toe en pakte zijn hand. ''Carter nee blijf bij me..'' Zei kate zachtjes en pakte was water waarmee ze zijn wonden verbond en plakte ze toen dicht. carter had pijn maar was wel blij dat hij het gevecht gewonnen had. Dankbaar knikt hij naar kate en voelt de wonden al hele. ''Jullie vampiers en weerwolven hebben alle twee zoveel geluk.'' Zei kate waarna ze samen even moesten lachen. kate had wel gelijk, Carter vond het best wel fijn dat zijn wonden bijna altijd genazen. Als ze te erg waren natuurlijk niet maar anders ging het altijd goed. Ze stonden op en liepen veder door het bos.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Met een wazige blik kijkt hij voor zich uit. Grote kringen stonden onder zijn ogen. Zijn handen trilden nog net zo van de adrenaline en woede als eerder die nacht. Zijn gedachten maken overuren, maar hij kan alles niet verwerken. Hij voelde zich net een zombie. Hij zat vast in zijn eigen lichaam, met geen leven binnenin te bekennen. Hij heeft vannacht niet geslapen. Dat kon hij gewoon niet. Niet zonder te weten wat er is gebeurd met de weerwolfpack. Hij had geen tijd te verliezen. Liam versnelt zijn looppas en kijkt weer goed om zich heen. Ze moesten hier toch ergens zijn? De hele nacht had hij door het bos gerend. Maar nog steeds is hij ze niet tegengekomen. En Malia.. Malia was nergens te bekennen. Als haar wat zou overkomen, dan had hij al helemaal niets meer om voor te leven. Zij was zijn enige familie die hij nog had. Hij wilde haar niet ook nog kwijtraken. Malia was de enige die nog het goede in Liam zag, en hem niet aanzag voor een monster. Kate wilde waarschijnlijk toch niets meer van hem weten na die uitbarsting. En Carter al helemaal niet. Die wilde al niets meer met Liam te maken hebben sinds hij Kate leuk vond. En dat had hij laten merken ook. Die vampier dacht ook alleen maar aan zichzelf.. Liam begint weer te rennen. Er was echt iets aan de hand. Het voelde gewoon niet goed. Hij moest ze vinden, en snel ook..

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate en Carter
Samen waren ze al een tijdje onderweg maar hadden nog geen spoort van Liam. Kate was moe geworden van het lopen en besloot even uit te rusten op een boomstam. ''Ik ga even plassen.'' Riep carter en liep naar een boom toe en begon daar fluitend te plassen. Kate was aan het uitrusten. Totdat ze van achter werd vastgepakt. Ze kon niet schreeuwen want ze kreeg een doekje voor haar mond. Voordat ze kon veranderen werd alles zwart. carter kwam ondertussen terug en riep kate. Eerst dacht hij dat ze hem wou laten schrikken maar toen hij haar na een half uur nog niet terug had rende hij door het bos. Hij moest liam nu echt gaan vinden..
kate werd ondertussen wakker, vastgeketend en in een cel. langzaam opende ze haar ogen en moest wennen aan het licht. Ze had echt geen idee waar ze was maar ze hoorde iemand snikken. Toen haar ogen weer op scherp stonden keek ze rond en zag ze dat er een meisje zat, zachtjes te huilen. Ze leek vier jaar en was zo te zien ook een weerwolf, maar nog een klein welpen. ''Ssst, stil maar.'' Suste kate haar en keek rond. het was een donkere cel en het was er nogal koud. Kate zat vast met haar polsen in de muur maar ze kon ze wel nog een beetje bewegen. Even dacht ze na. Nee wacht dit kon niet, het meisje liet haar zo erg denken aan iemand.. Nee zou het haar zijn..? Ze bekeek het meisje een beetje beter en beet op haar lip. ''Malia?'' Probeerde ze voorzichtig. Misschien zag ze spoken maar ze leek zo erg op liam. Na een tijdje knikte het meisje langzaam. ''Oh my.. malta!'' Schreeuwde kate bijna uit en bekeek haar. ''Het arme kind, helemaal verhongerd en trillend van de kou. ''ik ben kate, de vriendin van je broer, Liam!'' Zei ze. En bij de naam liam keek ze Kate verbaasd aan en durfte iets dichterbij te komen. ''Ja kom maar, het is koud, je broer Liam, hij is naar je op zoek, hij komt ons vinden, Ik geloof in Liam.'' Zei kate zachtjes en malta durfde nog dichterbij te komen. Gelukkig waren de kettingen aan haar polsen zo lang dat ze haar armen naar voren kon strekken. Toen malta dichtbij was trok ze haar voorzichtig en zachtjes in haar armen en knuffelde haar. ''je bent zo koud, hoelang ben je hier al?" Vroeg kate zachtjes. ''Geen idee..'' Zei het meisje. Kate drukte haar tegen zich aan om malta warm te maken. ''wat is er met je gebeurt?"' Vroeg ze zachtjes. Kate was zo druk geweest met Malia dat ze helemaal niet door had gehad dat ze onder de blauwe plekken en wonden zat. Ze had een blauw oog en boven haar linker wenkbrauw was er een wond die aan het bloeden was. Ook had ze allemaal blauwe plekken in haar nek en rond haar nek en voor de rest nog wat schrammen in haar gezicht. ''gelukkig heb jij niks..'' Zei kate zachtjes en pakte malia goed vast. Kate was blij toen malia haar armpjes ook rond haar nek sloot en ze zag het meisje in slaap vallen. Wat zou ze bang zijn geweest zo alleen hier..

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Uren gaan voorbij, maar nog steeds had hij geen spoor van de weerwolfpack gevonden. Langzamerhand werd hij een beetje wanhopig. Wat als hij ze nooit gaat vinden? Wat als hij te laat is, en er al iets ergs gebeurd is? Morgen wordt hij al 18.. Vannacht om 12:00 wordt hij alfa van de weerwolfpack. Maar wat als hij ze dan nog niet gevonden heeft? Een gefrustreerde zucht klinkt over zijn lippen, en hij begint weer wat harder te rennen. "Malia!" roept hij keihard door het bos. "Malia!" maar het hielp niets. Nog steeds had hij geen antwoord. En hoe verder hij ook maar rent, het lijkt alsof hij steeds rondjes aan het rennen is. Maar hij kan nu niet opgeven.. "Ik.. Ik moet doorgaan" mompelt Liam tegen zichzelf. Als er echt iets was gebeurd, en zijn gevoel had gelijk, dan zou hij het zichzelf nooit vergeven als hij nu stopt. Dus met een goed tempo rent hij verder. Zijn benen voelen steeds zwaarder aan, en hij begint ook weer zwaarder te ademen. Het zweet loopt hem van het voorhoofd en zijn shirt plakt aan zijn borst. Maar dat was nu niet zijn grootste zorg. "Concentreer je" mompelt hij onverstaanbaar. Liam zal niet stoppen totdat hij ze gevonden heeft.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:

Ondertussen was Malia in Kates armen wakker geworden en kwam er iemand binnen. Kate hield Malia goed tegen haar aan enrn keek naar de man. Ook een weerwolf zo te zien. 'Wat willen jullie!' Riep ze en beschermde Malia. 'Geef ons haar.' Zei hij en er kwamen nog twee mannen binnen die naar Kate liepen. 'Nee laat ons gaan of met rust!' Zei ze met tranen in haar ogen. Ze moesten hun met rust laten en vrij laten. 'Liam Carter!' Schreeuwde Kate en ze pakte Malia uit haar handen. Ze moest Malia wel los laten aangezien de twee mannen Kate hard sloegen op haar pijnlijke oog en in haar buik. Ze viel neer op de grond maar probeerde haar ogen open te houden. 'Vlucht Malia! Ga naar je wolfpack en vind Liam!' Schreeuwde Kate en voelde toen door de woede zichzelf veranderen. Ze schreeuwde hard en duwde de mannen weg waardoor Malia de vrijheid en tijd had om te ontsnappen. Ze bleef de mannen wegduwen tot er nog meer kwamen met een spuit die in haar nek werd geduwd. Kreunend veranderde ze terug naar mens en moest nog twee klappen incasseren. Ze lag daar nu op de grond. Alleen.. ze voelde hoe de wond op haar hoofd, boven haar wenkbrauw was open gesprongen en er bloed uit liep. Ze voelde de blauwe plekken kloppen en er nog meer zich vormen ronder haar armen, nek, en haar zij. Ze bleef liggen aangezien elke beweging pijn deed. Met tranen in haar ogen dacht ze na. Ze hoopte dat Malia was thuis gekomen of bij Liam. Ze hoeste even. Au haar keel was zo droog. En haar maag, ze hadden zoveel honger.. kate ademde even goed in en uit en sloot toen haar ogen. Ze kon niet meer. Echt niet meer.. ze was kapot gemaakt, vernederd en mishandeld door deze mensen. Ze wou wraak nemen maar ze moest al haar krachten bewaren om te blijven ademen. .

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
ts -> Liam:

Hij rende zo snel als hij kon door het bos, opzoek naar een spoor om de weerwolfpack en Malia te vinden. Met alle kracht die Liam nog overheeft concentreert hij zich op zijn zintuigen. Zijn ogen knijpt hij samen, ze vallen al bijna dicht. "Kom op.." mompelt hij wanhopig. Dan neemt Liam ineens een erg sterke geur waar, en hij stopt meteen met rennen. Het was een geur die hem maar al te bekend voorkwam. Bloed.. Hij sprint weg. In de verte ziet hij allemaal mensen op de grond liggen. Het zag er hetzelfde uit als in zijn droom.. Nee, dit kon niet. Niet nu hij elk moment alfa kan worden. Helemaal beduust rent hij naar de lichamen toe. Allemaal zijn ze opengehaald. Overal waar hij kijkt ligt bloed. Zijn gedachten stoppen helemaal. Hij kan het gewoon niet geloven. Vlak voor zijn voeten ziet hij een jongen liggen van ongeveer drzelfde leeftijd als hem. Liam zakt door zijn knieën om het wat beter te kunnen zien. Zijn adem stokt in zijn keel en zijn ogen worden groot. Het was Luke, zijn beste vriend uit de weerwolfpack. In zijn handen lag een briefje. Hij vouwde het open en begon te lezen. We hebben je zusje en je vriendin. Je hebt nog een kans om hun leven te redden. Geef je over aan ons, en er zal ze niets gebeuren. Je hebt tot morgenavond.
Liam laat zijn ogen nog een paar keer over het briefje glijden. Hebben ze Malia en Kate? Nee, dat kon niet. Kate was gewoon bij Carter in het huisje. Dat kon niet anders. Liam neemt Luke in zijn armen en staat op. Hij blijft maar voor zich uitstaren. Minuten gingen voorbij, maar niets kwam bij Liam binnen. Het werd hem allemaal te veel. Hij voelde zich licht in zijn hoofd, en helemaal leeg vanbinnen. Zijn lichaam was er wel, maar Liam zelf niet. Hij zag een jongen op hem aflopen. Vol ongeloof knipperde hij een paar keer met zijn ogen. Het was Carter die naar hem toe kwam lopen. Liam zweeg en keek afwezig voor zich uit. Er vloeide iets door zijn lichaam. De adrenaline in hem werd steeds verder door zijn lichaam gepompt. Het zweet brak hem uit, en langzaam voelde hij zijn ogen weer oplichten. Maar dit keer lichtten ze nog meer op. Zijn nagels kwamen onder zijn huid vandaan. Dit was het moment. Liam voelt alle kracht door zijn aderen. Een erge pijn steekt in zijn kaak. Zijn tanden kwamen langzaam tevoorschijn. Hij schreeuwt het uit van de pijn. Liam kon het allemaal niet meer verwerken. Hij zakt door zijn knieën met het levenloze lichaam in zijn handen. Hij hoort Carter nog wat tegen hem zeggen, maar er kwam niets uit zijn mond. Het was net als in die droom. Dit kon allemaal niet echt zijn..

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Hij rende door het bos en ving opeens een hele bekende geur op. Bloed?! Carter rende zo snel.mogelijk op de geur af en kwam bij allemaal opengesneden mensen. Hij zag Liam die veranderde. Was het vandaag zijn verjaardag? Werd Liam nu achttien? Er kwam ook een meisje aanrennen. Carter herkende haar meteen. 'Malia!' Schreeuwde hij en pakte haar op in zijn armen en tilde haar op. Hij ging achter een boom staan zodat ze niet kon zien wat er met Liam gebeurde. Dan zou ze weer schrikken. Toen Liam klaar was liep hij voorzichtig op hem af. 'Liam alsjeblieft. Het spijt me voor alles. Voor dat ik je niks gunde en het gedoe.met Kate en Scott. Eerst haatte ik je maar ik heb respect voor je gekregen man..' zei hij en keek naar Liam. Toen hij zag dat Liam zeker helemaal weer normaal was zette hij Malia op de grond en die rende meteen naar Liam toe. Carter zakte door zijn knieën en maakte een buiging. Liam was nu alfa en hij wou geen ruzie meer. "We moeten Kate vinden.' Zei Carter en keek naar Liam. Hij had even zijn trots op zij moeten zetten. Maar dat gaf hem hopelijk een betere band met Liam.
Ondertussen was Kate even in slaap gevallen maar weer wakker geworden door een bord dat op de grond werd gegooid. Er lag een oud broodje op. Toen de mannen weg waren keek ze naar het brood en voelde een traan ober haar wang rollen. Overal was pijn. Door haar hele.lichaam. de wond boven haar wenkbrauw was nog steeds niet dicht... ze pakte voorzichtig het broodje en nam een hapje. Ze af het voor de helft.maar meer kon ze niet naar binnen krijgen het was zo vies. 'Waar is dat vriendje van je?' Zeiden opeens twee mannen. 'Laat Liam alleen. .' Zei ze buiten adem en probeerde te staan. Maar toen ze eindelijk stond werd ze onderuit gehaald door de ene man die met een stok tegen haar benen aan sloeg. Ze hoorde ze lachen en Kate lag weer op de grond. Ze probeerde te veranderen. Haar lichaam was aan het knipperen. Om de paar seconde kwam de mooie gloed weer en verdween dan weer. Ze kreeg nog twee klappen omdat ze niet reageerde. Maar ze hoorde niks meer. Ze voelde een naald in haar onderarm en daarna een rare vloeistof in haar Lijf krijgen. Door de vloeistof kon ze zich steeds moeilijker bewegen. Haar keel voelde nauwer en ze kreeg bijna geen lucht. 'Zo blijft ze wel even rustig.' Waren de laatste woorden die ze hoorde..

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Nog steeds kon hij het niet geloven. "D-de wolfpack is.. dood" stamelde Liam. En hij was nu een alfa geworden. Voorzichtig legt hij het lichaam van Luke weer neer. Carter kwam voor hem staan een bood zijn excuses aan. "Nee, het is niet jouw schuld" zegt hij zacht. "Het komt allemaal door mij" Als hij niet was weggerend hoeften Kate en Carter niet achter hem aan te komen en was Kate nooit ontvoerd. En als Liam nou een paar dagen geleden opzoek was gegaan naar de wolfpack. Dan hadden ze misschien nog geleefd. Liam was nu een alfa, maar zonder wolfpack. Wat moest hij nou? Carter heeft een meisje in zijn armen. Is dat.. "Malia?" vraagt hij vol ongeloof. Carter zette het meisje neer en ze kwam naar hem toe rennen. Liam neemt haar in zijn armen en voor even zakt alle woede die hij nog in zich had. "Ik ben zo blij dat het goed met je gaat" fluistert hij. Hij was zo bang geweest dat ze haar echt wat aan hadden gedaan. En ze was eerst nergens te bekennen. Hij had de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven. Hij laat haar weer los en legt zijn hand op haar wang. Liam staat op en loopt samen met Malia naar Carter toe. Hij vouwt het briefje open en geeft het aan Carter. "Ze willen dat ik me overgeef" mompelt hij. Ze moesten Kate gaan redden, voordat het te laat is. Liam richt zich weer op Malia. "Malia, was er een ander meisje bij jou gevangen genomen?" Ze knikt voorzichtig. Dat moest dan Kate zijn, dat kon niet anders. "Weet je nog waar ze is?" Langzaam wijst ze haar vinger naar links. "Carter, Malia kan ons de weg wijzen" Kate kon niet ver weg zijn. Maar ze moesten wel echt opschieten..

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Carter was blij dat Liam het hem vergeefde of in ieder geval er niet weer tegen in ging. Hij keek naar Malia en Liam en glimlachte zwak. Dat was lief. Carter pakte het briefje en las het. 'Je bent nu alfa we gaan haar gewoon redden. Je gaat je helemaal niet overgeven.' Zei Carter en legde het briefje weg en keek toen naar Liam. Hij keek naar Malia en knikte. 'Oké kom dan gaan er op weg.' Zei hij en volgde Liam. Hij vond het heel erg van zijn wolfenpack maar ze moesten nu eerst Kate redden.
Kate lag nog steeds op de grond in de cel. Vastgeketend met haar beiden polsen en enkels. Ze kreunde om geluid te maken maar het kostte haar te veel moeite. Ze kon niet meer bewegen. Er werd iets haar lichaam ingespoten. Iets waardoor ze steeds zwakker en zwakker werd. Ze voelde zich nog erger dan in het instituut. Daar zat ze niet onder de plekken en wonden. Ze dacht nog even aan Malia. Die zo veel op Liam had geleken. Ze sloot haar ogen en bleef door ademenen maar na een tijdje viel ze flauw.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Dat Carter ook maar dacht dat Liam zich over zou geven. "Ken je me niet al lang genoeg dat je weet dat ik me niet snel gewonnen geef?" zegt hij met een kleine lach. Maar nu moesten ze ook wel echt gaan. Liam sluit zijn ogen en balt zijn vuisten. Het voordeel van een alfa zijn is dat je niet helemaal hoefde te veranderen om alle kracht te kunnen gebruiken. Een klein beetje woede was genoeg om het weerwolfgen in werking te zetten. Hij opent zijn ogen weer, en ze zijn rood opgelicht. Hij kijkt Malia aan, die vol bewondering naar zijn ogen staart. "Gaaf he" knipoogt hij naar haar. Liam zakt door zijn knieën en laat Malia op zijn rug springen. "Houd je goed vast" mompelt hij nog. Langzaam staat hij weer op en kijkt naar Carter. "Let's go" Met volle snelheid begint Liam door het bos te sprinten, terwijl Malia met haar handje aanwijst waar ze heen moeten. Na ongeveer een kwartiertje komen ze voor een soort bunker te staan. Liam stopt met rennen, en zakt weer door zijn knieën om Malia van zijn rug af te laten gaan. Carter was ondertussen ook tot stilstand gekomen en keek hem vragend aan. Liam loopt naar de deur toe, en trapt het met zijn voet in. Met een harde klap vliegt de deur open. Hij loopt naar binnen en ziet twee mannen voor een deur staan. Zo te zien zijn ze hem aan het bewaken. "Hé sukkels" mompelt hij met een dreigende blik. De mannen keken elkaar even verbaasd aan, en daarna met grote ogen naar Liam. Nu was het zijn beurt om het hen betaald te zetten. Zonder te aarzelen gooit ze een voor een keihard tegen de muur aan. Hij had ze natuurlijk niet vermoord, maar de klap was hard genoeg voor ze om buiten westen te raken. Met zijn vuist slaat hij hard tegen het slot van de deur. Het slot brak in vele stukken en Liam opent de deur. Dat ze deze bunker zo slecht bewaakt hadden, dat verbaasde hem nog het meest. Niet dat het hem veel uitmaakte, hij kon nu gemakkelijk binnen komen. Achter Carter loopt hij naar binnen. In de kamer ziet hij Kate op de grond liggen. Ze zat helemaal onder de blauwe plekken en het bloed. Kate zag er echt niet goed uit.. Vlug loopt hij naar haar toe, en breekt in één beweging de ketenen los. Voorzichtig tilt hij haar op van de grond. "We moeten hier snel weg, ze is er niet goed aan toe" Ondanks dat Liam zelf ook een wrak was geworden was Kate nu belangrijker voor hem. Hij zal er alles aan doen om haar levend te houden. Als hij het kon terugdraaien, dan had hij alles anders gedaan. Hij loopt de bunker weer uit, waar Malia staat te wachten. Zij had niet helemaal door wat er allemaal was gebeurd, en keek met kleine pret oogjes naar Carter. "Ik wil bij hem op de rug" Ik lach even om haar en kijk weer naar Carter. "Je hoort de dame" zeg ik grijnzend.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Hij rent achter Liam aan en wacht buiten bij de bunker. Met grote ogen volgt hij de bewegingen van Liam. Hij loopt naar binnen en houdt Malia dicht bij hem. Als hij buiten is valt zijn mond open. Kate zag er zo slecht uit. Nog slechter dan Liam en Carter toen en zijzelf in die kelder. Hij kijkt naar Malia en begint te lachen. Hij zakt door zijn knieën en neemt Malia op zijn rug en rent achter Liam aan. Kate voelde zich worden opgetild maar had de kracht niet om iets te doen. Ze liet zich optillen en opende even kort haar ogen. 'Liam..' kreunde ze zacht waarna ze haar ogen weer sloot en zich overgaf aan de moeheid van haar lichaam. Ze wist niet of ze droomde maar ze had geen kracht meer om zich te verzetten. Carter keek even naar Kate en bleef achter Liam aanrennen. Hij was wel blij dat Liam nu de Alfa was. Dit was goed voor hem. Aangezien hij nu misschien een keertje zou stoppen met over zijn vader te denken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Met Kate in zijn armen begint hij zo snel als hij kan weg te sprinten. Als alfa kon hij nóg sneller rennen als eerder toen hij nog een béta was. Dat was dan wel weer fijn. Maar dat hij nu zijn vaders rol overneemt, dat vond hij maar niets. In de weerwolfgemeenschap spreidden verhalen zich erg snel. Toen zijn vader vermoord werd tijdens de oorlog tussen de vampieren en de weerwolven, ging het gerucht al rond dat Liam het zou overnemen. Bijna iedereen dacht dat hij hetzelfde was als zijn vader, en dus ook met dezelfde harde hand zou regeren over de wolfpack. Een echt eerlijke kans heeft hij dan ook nooit gekregen om zichzelf te bewijzen. De enige die geloofde dat hij niet zo was, was zijn beste vriend Luke. Luke had zijn vader al erg vaak in zijn razende buien meegemaakt, en wist ook dat Liam totaal niet zo was. En nu is hij er niet meer.. Liam slikt even en laat zijn gedachten los. Dit was nu niet het moment om over zijn eigen problemen te piekeren. Kate, op haar moest hij zich concentreren. Kate opende haar ogen eventjes en zei zijn naam. "Het komt allemaal goed, ik beloof het" fluistert hij zacht. Binnen een paar minuten was Liam al bij het huisje aangekomen, en liep vlug naar binnen. Hij bracht haar naar de slaapkamer boven, en legt haar op het bed. Snel zoekt hij het kamertje rond naar de EHBO kist, die op het tafeltje ligt. Liam haalt er doekjes, verband, wat alcohol en naald en draad uit. Hij ploft neer op de stoel naast het bed, druppelt wat alcohol op een doekje en begint rustig haar verwondingen schoon te maken. "Sorry, dit gaat even pijn doen" mompelt hij nog even naar haar. Maar als hij dit niet doet, dan geneest het niet goed en wordt alles nog erger. 'Alsjeblieft, neem haar niet ook nog van me af' gaat door zijn hoofd. 'Dit verdient ze niet' Hij bijt op zijn lip en gaat verder.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld