Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
RPG Unfortunate gifts ~ speeltopic
Delutix
Internationale ster



Toen Allia wakker werd, stond er 06:03 op haar wekker. Ze kreunde een keer en draaide zich om. Ze wilde gewoon slapen. Het liefst tot volgende maand. Jammer genoeg voor haar, dacht iemand anders daar niet zo over en voor ze weer goed en wel in slaap was gevallen, werd er op de deur geklopt. Ze besefte zich nu pas dat ze waarschijnlijk ook daar wakker van geworden was.
Ze zuchtte diep en met veel moeite duwde ze haar deken weg en zwaaide ze haar benen over de rand van het bed om vervolgens op te staan en naar de deur te wankelen. 
'Wie is daar?' vroeg ze toen ze ervoor stond. Ze haalde even een hand door haar haren. Ze zag er waarschijnlijk niet uit op het moment. Ze had een wit met zwarte stippen pyjamabroek aan en een zwart topje, geen make-up op en haar haren zaten waarschijnlijk alsof er een vogel een ei in wilde gaan leggen en zijn nest al gebouwd had.
'Lucas!' hoorde ze hem terug roepen. Wat een sukkel. Waarschijnlijk is nu ook de rest van het gebouw wakker.
'Ga weg,' zei ze en ze wilde terug naar haar bed lopen.
'Doe de deur nou maar gewoon open,' riep hij en toen begon hij ook nog een ritme op haar deur te tikken. Uit angst voor haar gang-genoten deed ze toch maar de deur open.
'Wat wil je?' vroeg ze en ze staarde naar de jongen voor haar.
'Ook goedemorgen, sunshine.' Hij legde de nadruk op het laatste woord en Allia zuchtte diep. 
'Het is te vroeg om goed te zijn, wat wil je nou?' vroeg ze opnieuw, terwijl ze naar het bed liep en erop plofte met haar hoofd in het kussen.
'Het is nooit te vroeg om goed te zijn. En jij komt met mij mee,' zei hij vol zelfvertrouwen. Allia wilde hem alleen maar schoppen. Ze was niet echt een ochtendmens.
'Jawel, nu wel. En hell no, waarom zou ik,' klonk het gedempt uit Allia's mond, doordat het kussen nog steeds tegen haar hoofd drukte.
'Kleed je nou maar aan en kom mee.' Allia hoopte niet dat ze naar buiten gingen. Zeker niet zo vroeg. Het was vrijdag. Ze wist dat ze straks de lessen echt wel moest gaan volgen, maar rond deze tijd wisselden de bewakers en kon je soms even naar de tuin glippen.
Hoe dan ook, Allia weigerde om zich om te kleden. Het enige wat ze wel deed was even haar gezicht wassen. Toen ze hem hoorde zeggen dat ze moest opschieten, deed ze toch nog maar wat make-up op en haalde een borstel door haar haren. Ze deed er nog geen tien minuten over, maar het was genoeg om Lucas te irriteren.
'Dat duurde lang genoeg. Wil je je echt niet aankleden?' merkte hij droog op. 
'Ga je vertellen waar we heen gaan?' kaatste Allia terug, waarna hij zuchtte.
'De keuken en dan de bibliotheek.' Allia schrok even terug bij het idee van naar de bibliotheek gaan, maar aan de andere kant wilde ze ook weer we tussen de boeken staan.
'Dat gaat zo ook wel,' antwoordde ze en Lucas haalde zijn schouders op en deed haar deur open.
'Na u.'
Schoenbekooievaar
Straatmuzikant



(Ik ben Dauntless maak je geen zorgen)
_________

Asa had totaal geen zin om te ontbijten. Wel eigenlijk had hij gewoon geen zin om in confrontatie te komen met Drew of Ryth. Na zijn douche plofte hij gewoon terug neer op zijn bed. 
"Asa is dat wat je gaat dragen tijdens het winkelen. Ik blijf wel hier."
"Ik heb geen zin om te winkelen" mompelde hij in zijn kussen.
"Excuseer. Wij hebben hier heel lang naar uitgekeken. Dus of je nu wilt of niet je gaat winkelen." Iemand trok hem aan zijn been tot hij uit bed viel. Het was Sytry, dat had hij kunnen weten. Lilith was ondertussen in zijn kast een gepaste outfit aan het zoeken. "Is dit een nieuwe T-shirt?" vroeg ze.
"Oh nee, die is van Ryth." 
"Oeeh Ryth. Ik zei het toch dat hij voor hem zou gaan. Kom op met die zielen." Zei Sytry grijnzend en stak haar hand naar Lilith uit.
"Ten eerste hebben wij helemaal niets gedaan en ten tweede hebben jullie hier een weddenschap om gesloten?"
"Mocht dat dan niet?" vroeg Lilith verbaasd. De demonen hadden niet bepaald een idee van wat emoties waren en geen idee dat je deze kon kwetsen. 
"Laat ook maar, die weddenschap is wel het minste van mijn zorgen." Snel trok hij de kleding aan die Lilith had uitgezocht. Zijn ontbijt zou bestaan uit enkele snoeprepen die nog in zijn kast lagen, zeer voedzaam. 
"Dat ziet er acceptabel uit. Laten we gaan." Asa volgde de twee demonen naar de ingang van de instelling.
"Asa je bent veel te vroeg." zei één van de begeleiders.
"Geen probleem ik wacht wel." was zijn antwoord terwijl hij op een stoel ging zitten en zich uitrekte.
Anoniem
YouTube-ster



Ryth had zijn koffie opgegeven. Hij hield het wel bij sigaretten en drank. 
En zo liep hij door de gangen, totdat een begeleider hem ontzettend boos aankeek en op hem afbeende. 
'Jij, Ryth toch?' Vroeg hij boos.
'Ja?' Ryth trok een wenkbrauw op, alsof hij geen idee had waarom hij gestopt was.
'Zit je nou serieus te roken en drinken in de gangen? Je weet de regels donders goed, je-' 
'Volgens mij ben je in de war.' Zei Ryth, die binnen een seconden had uitgereikt naar de herinneringen van alle begeleiders in het gebouw, en er een nieuwe, valse herinnering bij had gedaan in hun hoofd. 
'W-Wacht, ja... Euhm..' De begeleider fronste.
'Ik heb speciale toestemming om te roken en drinken binnen het gebouw, weet je nog? Alle bewakers waren er bij toen dat gezegd was.' Herinnerde Ryth hem.
'Ja, dat kan ik mij herinneren. Oh, nou... ga dan maar weer verder.' Mompelde de begeleider, die daarna verward wegliep. 
En Ryth ging inderdaad verder, ondertussen alweer met handschoenen aan, aangezien hij wilde voorkomen dat iemand per ongeluk zijn handen vastpakte en zichzelf pijn deed en besmette. 
Ryth liep naar de ingang en plofte neer op een stoel naast Asa, waarna hij onbeschaamd een hijs nam van zijn peuk voor de gezichten van de begeleiders, die er niets van zeiden; ze konden zich allemaal herinneren dat Ryth speciale toestemming had, hoewel ze niet wisten waarom. 
En dus zat Ryth daar, met z'n joggingsbroek, shirtje en sneakers. Vodka in zijn hand, peuk in zijn mondhoek, donkere kringen onder zijn ogen en zijn haren wild.
'Goedemorgen.' Zei hij simpelweg, niet eens naar Asa kijkend. 
Ladybambi
Internationale ster



Drew zijn blik volgde Ryth toen hij zijn handschoenen aandeed en vertrok. Na hoe hij vannacht Asa zijn shirt kapot scheurde, verbaasde het Drew wat Ryth zijn handschoenen niet aanhad. Dat zou hij toch wel eerder doen, dan kleding kapot scheuren. Al hoewel, Drew mocht niets zeggen. Hij had zijn zonnebril ook bijna nooit op, terwijl dat veiliger was voor andere mensen en zichzelf. Alleen wanneer hij een slechte dag had, had hij hem de hele dag op. Wanneer hij chaggie of zoals nu doodmoe was.
Net toen Ryth weg liep, was de koffie klaar en schonk Drew zichzelf een kopje in, waar hij vervolgens wat melk en suiker in deed. Het was een papieren bekertje, dus hoefde hij niet in de kantine te blijven. Rustig liep Drew daarom alvast door de gang, zijn kopje koffie ondertussen goed doorroerend.
Al snel kwam Drew aan in de gang, waar Asa en Ryth ook zaten. Het verbaasde hem een beetje dat Asa gewoon voor de ogen van de begeleiders mocht roken en drinken. Sowieso zo vroeg. Hij vroeg zich af waarom dat mocht. Hij had in elk geval dat bevel niet gegeven, maar Ryth kon ook in mensen zijn gedachten komen toch? Zou hij herinneringen hebben vervalst? Het was mogelijk. Rustig ging Drew aan de andere kant van Asa zitten. "Goedemorgen" zei hij en wachtte even tot de begeleiders weg waren. "Heb je met de begeleiders hun gedachten zitten spelen Ryth?' vroeg Drew toen. Hij was wel nieuwsgierig wat Ryth zijn krachten allemaal kon. Hij kon in mensen hun gedachten kijken, rondlopen door een soort denkbeeldige gang. Drew was wel benieuwd tot hoever dat ging.
Seaweedbrain
Internationale ster



De verlossende 'Ping' kwam niet vroeg genoeg. Arthur pakte zijn kopje koffie, die dampend voor hem stond. Hij deed er drie zoetjes in, drie suikerklontjes en een flinke scheut melk. Het lepeltje plonsde erin en voila. Koffie a la Kirkland. Waarschijnlijk was hij de enige die het echt lekker vond. Half versuft draaide hij zich om. Waren er niet meer mensen? Arthur zag net Drew weglopen. Oké, waar ga jij naartoe? Hij werd benieuwd en ging hem achterna. Het boeide hem toch niet veel, want anders had hij wel iets... volwasseners aangetrokken. Niets mis met carssloffen. Helemaal niets. Volgens hem dan. Hij vervolgde zijn weg. Zijn sloffen boden nauwelijks houvast op de gladde vloer. Het was net schoongemaakt, wat een keer per jaar gedaan wordt ofzo. Arthur volgde Drew naar Ryth, die naar Asa liep. Okay, right... Het zag er vast uit als een polonaise. "Mogguh," zei hij kijkend naar de rest. Hij voelde zich moe, en zo zou hij er ook vast uitzien. Ze konden dan niet zijn ogen zien, maar zijn lichaamstaal zei genoeg. "Vanavond is het weer toch? Bij wie is het en wie zorgt voor jeweetwel?" Er stonden begeleiders bij, dus hij kon het niet zeggen, al dacht Arthur wel dat de begeleiders het dondersgoed wisten wat er zou gebeuren. Ach boeiend. Een beetje leven in de brouwerij is altijd goed.
Dauntless
Wereldberoemd



"Goeiemorgen" antwoordde Asa rustig toen Ryth naast hem kwam zitten. Eigenlijk zou hij het liefst iets schreeuwen, wat vreemd was, maar na wat er gisteren was gebeurd klopte het gewoon niet om nu rustig elkaar een goede morgen te wensen. Blijkbaar had hij de begeleiders zover gekregen dat hij voor hun ogen mocht drinken en roken. Hoe wist Asa niet, maar eigenlijk wou hij het ook niet weten. 
Kirkland was eigenlijk de persoon die hij nu het meest kon gebruiken. Iemand die zorgde voor een grappige noot in al deze ellende, al was dat al dan niet onbewust. 
Asa wou net voorstellen dat ze het  bij hem konden doen toen er een begeleider op hem afstapte. "Asa zou je alsjeblieft mee willen komen." 
Hij fronste zijn wenkbrauwen. Had hij iets verkeerd gedaan? Zouden ze hem niet mee laten gaan omdat hij deze ochtend niet aan het ontbijt was verschenen? Hij besloot gewoon te doen wat er van hem werd gevraagd en de begeleider te volgen. Hij zag haar al nog voor ze aankwamen. Er stonden tranen in haar ogen terwijl ze op hem afrende en hem omhelsde. Ida, zijn zus, was de enige die hem nog kwam bezoeken. 
"Asa het is oma. Ze ligt op sterven." zei ze moeizaam. "Je hebt toestemming om met mij mee te gaan zodat je afscheid van haar kan nemen." 
"Maar mama en papa?"
"Die zijn er ook, maar die kunnen je niet tegenhouden je eigen grootmoeder nog een keer te zien." Asa knikte. Ergens keek hij er wel naar uit om hen nog een keer te zien. Al was het gewoon om hen te confronteren met de zoon die ze hadden, maar probeerden te wissen uit hun geheugen en hadden opgesloten in deze instelling. 
"Gaan we dan niet winkelen?" Vroeg Sytry teleurgesteld.
Asa schudde zachtjes zijn hoofd. Hij kon niets zeggen, want dan zouden ze hem absoluut hier houden. 
"We hebben geen tijd te verliezen. Kom we gaan." Ze pakte zijn hand en sleurde hem mee naar buiten.
In de auto glimlachte ze door haar tranen heen. "We moeten niet de hele tijd bij oma blijven. Nu je vrij bent zijn er waarschijnlijk nog wel een hele boel andere dingen die je wilt doen en zo kan ik mijn gedachten ook eens verzetten. De laatste tijd is alles echt zwaar klote."
Asa maakte een instemmend geluid. Zijn zus was de enige die voor hem opkwam en kreeg bijgevolg enorm veel tegenstand. Ooit was het zo uit de hand gelopen dat ze bijna uit huis werd gezet. 
"Ik heb wel zin om ijs te gaan eten. Want wie wordt er nu niet vrolijk van een ijsje. Dan kunnen we er ook eentje voor oma meenemen."
"Een perfect plan." zei ze instemmend, zette de motor aan en reed weg.
Anoniem
YouTube-ster



Ryth keek op, richting Drew. 
'Hmhm, tja, je moet toch iets doen om je te vermaken, toch?' Mompelde hij terwijl hij nog een slok nam. 'Vooral als er domme regels zijn over drinken en roken. Ik snap dat ook echt niet, hebben ze niet door dat roken en drinken juist kan helpen om bepaalde dingen een beetje onder controle te houden?' Ryth zuchtte. 'Maar ja, ik heb er maar even voor gezorgd dat elke begeleider weet dat ik toestemming heb om te roken en drinken, overal in het gebouw. Hoezo, wil je dat ik ook even zoiets voor jou regel?' Hij haalde een wenkbrauw op, en keek toen op toen er nog iemand bij kwam staan. Ah, de cars-gozer. 
'Goedemorgen,' mompelde Ryth, waarna zijn interesse opeens was gewekt door zijn manier van praten, 'Whoa, waar gaat dit over?' Ryth's ogen hadden opeens een bepaalde glans terwijl hij overeind ging zitten, nog een slok nemend van zijn vodka. Het klonk interessant, en Ryth wilde maar al te graag onderdeel uitmaken van geheimzinnige dingen. Toen opeens herinnerde hij zich de uitnodiging van eerder, iets over een drank avond. 
'Ah, als het vodka is wat je wilt, ik heb genoeg.' Knipoogde Ryth.
Ladybambi
Internationale ster



Wow Envy, wat is je look veranderd haha.
--------------------------------------------------------
Drew kon het niet laten om even te grinniken. "Bij sommigen helpt het, bij anderen niet. Voor anderen maakt drank het juist erger" zei hij rustig. Op sommige momenten gelde dat ook voor hem, daarom hield hij drankavonden extra goed in de gaten. Als hij zich niet goed genoeg voelde, ging hij niet heen. Anderen hielden hem ook wel eens in de gaten en als ze het niet vertrouwden, probeerden ze hem heel voorzichtig weg te sturen. Misschien was Ryth daar wel handig voor, aangezien het best een groot risico bij hem was. Kirkland deed het daarom juist vaak bij hem. Aangezien hij altijd een zonnebril op had, was het voor hem het veiligst om Drew kwaad te maken. "Ik heb zo mijn eigen maniertjes om tussen de regeltjes uit te komen. Hoewel het bij jou volgens mij veel sneller gaat" antwoordde Drew en keek op toen Kirkland naar de drankavond vroeg.
Snel keek Drew naar de begeleiding en deed zijn zonnebril af. "Wij willen graag even alleen zijn" zei Drew kalm en meteen knikte de begeleider. "Maar natuurlijk Drew" antwoordde hij en liep vervolgens rustig weg. "Dit gaat over het gezellige drankavondje, al stel ik voor dat we het niet bij mij doen." zei Drew rustig. Ze hadden het nog maar 5 keer bij Drew gedaan. Gewoon omdat Drew het een te groot risico vond. Alleen als hij zich goed voelde, liet hij het in zijn kamer toe. In zijn kamer kon hij niet weggestuurd worden en Drew was bang dat zijn andere persoonlijkheid zijn vrienden niet de kans zou geven om uit zijn kamer weg te komen. "Ik regel ook wel wat drank" zei hij vervolgens. Hoewel hij zijn krachten niet vaak gebruikte, was het wel handig om dingen naar binnen en buiten te smokkelen. Daarbij hadden zijn ouders hem een hele grote erfenis achtergelaten. "Wat hebben we allemaal verder nog nodig? Dan Vodka?" vroeg Drew
Delutix
Internationale ster



Allia
Allia liep met Lucas mee naar de keuken en zag bijhet koffieapparaat een hele stoet staan. Ze zuchtte. Ze wilde gewoon even een rustige kop koffie met veel te veel melk en suiker zodat ze fatsoenlijk wakker werd en had niet genoeg energie om al zo veel mensen te trotseren.
'Lucas, wacht,' zei ze daarom en de jongen stopte verrast en keek haar vragend aan.
'Wat is er, mini?' Allia gaf hem een geïrriteerde blik. Wat een feest, nu sprak hij haar ook nog aan met haar 1 meter 61.
'Te. Veel. Mensen.' Tussen elk woord zat een pauze en een zucht en toen Lucas hierom begon te lachen, kreeg hij een dodelijke blik toegestuurd. Ze treuzelde nog wat langer en toen ze zag dat de jongens een voor een afdropen, liep ze naar de machine en drukte –iets harder dan nodig zou zijn– op de knop die ervoor zorgde dat het bruine goedje in de kop liep die ze er snel onder had gezet.
Toen de dampende vloeistof de kop had gevuld gooide ze er een grote hoeveelheid melk en suiker in en nam een slok. Het brandde nogal in haar mond en ze slikte het vlug door. Ze wapperde voor haar open mond en ademde diep in.
‘Is het niet logisch dat het heet is?’ merkte de jongen droog op en drukte zelf ook op de knop voor koffie.
‘Hou je mond, Lucas,’ antwoordde Allia en ze nam eigenwijs nog een slok en deed haar best om het proces niet te herhalen. Ze trok een vies gezicht nu de smaak doordrong. Jammer genoeg viel het hem ook op en hij begon te lachen.
‘Wacht. Je vind het vies? Waarom drink je het dan?’ stootte hij uit terwijl hij door hinnikte. Allia knikte.
‘Het is ranzig, maar het houd me wakker, dus ik zal wel moeten,’ legde het blauwharige meisje vlug uit.
‘Je bent raar,’ antwoordde Lucas en Allia rolde met haar ogen, waarna ze met z’n tweeën de eetzaal inliepen.
Seaweedbrain
Internationale ster



"En doe maar de avond bij mij. Door mijn... defectje... komt toch niemand op mijn kamer kijken. We zullen dus ongestoord blijven. Ik zorg ook wel voor een pokerset. Ik moet weer even laten zien dat ik heel goed kan pokeren." De vorige keer werd Arthur namelijk helemaal ingemaakt, en hij wilde graag weer winnen. Net als de vorige keer... En de drie keren daarvoor... Maar dat maakte niet veel uit. Nu moest hij wel even gaan winnen. Gokken mocht namelijk ook niet, zeker niet als je onder de achttien was. En Arthur was eigenlijk pas zestien, en gedraagde zich als een driejarige. Dat hij Carssloffen aanhad hielp ook niet echt mee dat hij ouder wilde lijken. Hij schuifelde een beetje op zijn plaats. Zijn sloffen waren koud van de vloer. Hij had ook geen sokken aangedaan, waardoor hij het alleen maar kouder kreeg. "Ehm... Half elf bij mij straks? Dan heb ik alles klaarstaan. Ehm... Ik moet even weg, eh... doei!" Hij liep weg, zonder op antwoord te wachten. Hij had het echt koud, en wilde het liefst in bed gaan liggen. Eerst moest hij langs de eetzaal, waar hij croissantjes en kaiserbroodjes met camembert pakte. Dat betekende een ontbijt op bed voor hem! Hoera! Hij stal een bord (die hij waarschijnlijk zou vergeten terug te brengen), schonk nog een koffie a la Kirkland in en liep irritant fluitend naar zijn kamer. Zo'n ochtend zou hij niet snel meer krijgen. Tenminste, met die drankavond dichtbij zal hij elke kans aangrijpen om zonder kotsen en hoofdpijn wakker te worden.
Ladybambi
Internationale ster



Drew knikte toen Kirkland voorstelde om de drankavond in zijn kamer te houden. Eigenlijk kon de drankavond bij iedereen van de groep wel. Zowel bij Asa, Drew als Kirkland werd niet gekeken en Ryth kon dus blijkbaar zorgen dat niemand keek. Toch was Drew blij dat het niet in zijn kamer hoefde.
Toen Kirkland begon over pokeren, kon Drew niet anders dan grijnzen. Drew was diegene die Kirkland inmaakte vorige week. "Ik ga mijn titel weer verdedigen, al weet ik zeker dat je je eigen weer terug wilt" zei Drew tegen hem en even viel zijn blik weer op de Carssloffen. "Je bent wel heel dol op Cars he?" vroeg Drew en keek Kirkland na, toen hij weer wegliep. "Wacht, wat moet er nog meer komen?" vroeg Drew en zuchtte zacht. Drew had een hekel aan boodschappen, zonder boodschappenlijstje. Hij had nooit een idee wat hij moest kopen.
"Goed.. Wil jij nog andere alcoholische drankjes, naast Vodka?" vroeg Drew toen maar aan Ryth en keek hem even aan. Zo werd de groep wel heel snel kort. Eerst ging Asa weg en vervolgens ook nog Kirkland. Drew zou wel gewoon wat shotjes kopen. Dat was altijd wel goed. Kon je ook leuk van die draaispelletjes doen met shotglaasjes. Ideaal voor tussen de potjes poker door. Al was het niet echt geschikt voor Drew. Hij zou zijn zonnebril wel voor de zekerheid meenemen en hopen dat iemand hem naar zijn kamer kon helpen.
Delutix
Internationale ster



Allia
Zodra ze de eetzaal inliepen, viel het Allia op dat hij vrij leeg was, afgezien van twee tafeltjes zat er bijna niemand. Aan een tafel waren een paar jongens aan het samenzweren. Toen ze nog eens keek, zag ze dat ook Ryth erbij zat.
'Lucas, ik moet even iets doen,' zei ze tegen de lange jongen en liep richting de tafel, maar ze zag dat hij haar gewoon volgde. Ze haalde haar schouders op. Het maakte haar eigenlijk ook niet zo veel uit. 
Naar de tafel toelopen ving ze een paar woorden op "veel" en "wodka". Allia wilde stiekem weten waar het over ging, maar wilde niet asociaal zijn en het idee wekken dat ze hen afluisterde.
'Hey Ryth,' zei ze toen ze bij de tafel aangekomen was. 'Stoor ik?' Ze vroeg het terwijl er op dat moment niemand aan het praten was, maar je wist maar nooit.
Nadat ze een schouderophalen als antwoord kreeg, maakte ze hetzelfde gebaar en begon te praten, Drew half negerend.
'Wanneer kunnen we even praten, want ik wil graag weten wat je hebt gezien.'
Ze negeerde de vreemde blik die Lucas haar wierp.
'Hey Drew,' zei ze uiteindelijk toch nog maar.
Anoniem
YouTube-ster



Ryth hield er niet van om met meerdere mensen tegelijk te praten. Hij deed het altijd zonder te klagen, maar het maakte hem altijd een beetje in de war. 
'Ik overleef op pure vodka, dus voor mij hoeft er niet echt iets anders te komen. Hoewel ik wel wat meeneem voor de anderen, misschien shots, zoals jagerbombs? Whiskey is trouwens wel een must!' Mompelde Ryth. Een goede whiskey mocht je niet onderschatten. 'Oh, en moet ik ook iets van een gitaar meenemen of zo?' Vroeg hij aan Drew, waarna hij zich naar Allia draaide.
'Ik heb nu tijd, ik heb morgen tijd. Eigenlijk altijd wel...' Ryth haalde zijn schouders op en keek naar zijn handen, eigenlijk handschoenen nu. Hij had ze weer aangedaan, iets veiliger nu er meerdere mensen rondliepen. 'Wat vind je van een kleine date? Jij, ik, een fles vodka en het antwoord op je vraag?' Grapte de vergeetachtige jongeman. 
Delutix
Internationale ster



Allia
Ze knikte. 'Ik geloof dat ik die wodka wel kan gebruiken,' grapte ze terug. Er zat echter een kern van waarheid in, ze wist namelijk helemaal niet wat ze nu te weten zou komen.
Ze keek naar de handschoenen van Ryth. Normaal waren ze wit, maar nu zag ze een klein zwart plekje. Ze wist niet zeker wat het was en haalde haar schouders op en stopte het weg. Het zou wel wat viezigheid zijn.
Lucas tikte het meisje aan met een vragende blik. 'Wie zijn dit?' vroeg hij haar. Allia gaf geen antwoord, giechelde en bracht haar aandacht terug naar Ryth.
Ze giechelde?! Wat?
Ze schudde haar hoofd om het eruit te halen. Niet over nadenken, Lia.
'Wanneer wil je?' vroeg ze dus maar aan Ryth. 
Ladybambi
Internationale ster



Drew was er niet echt zo dol op dat hij genegeerd werd op deze manier. Goed, hij hoefde geen aandacht, maar hij hield er niet van dat er gedaan werd alsof hij lucht was. Aan de andere kant, was het vaak wel beter om te doen alsof hij er niet was. Zeker als hij boos was. "Ik regel de shotjes wel" glimlachte Drew naar Ryth en knikte even naar Allia toen ze hem begroette. "Hey Lia" zei hij rustig. Hij was niet van plan om hier weg te gaan.
Toen de jongen vroeg wie Ryth en hij waren, fronste Drew even. Dit was de eerste keer dat iemand Drew niet kende, terwijl hij niet nieuw was. Hij was tenslotte behoorlijk berucht. De meesten wisten in elk geval wel dat ze hem niet kwaad of te vrolijk mochten maken.
Drew vond het wel interessant dat hij niet herkend werd, al betwijfelde hij of dit positief was. De jongen zou sneller fouten maken dan als hij wist wie Drew was.
"Ik ben Drew, de jongen met twee persoonlijkheden en dit is Ryth" zei hij daarom ook maar tegen de jongen.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste