Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Het leven van Ashton kon heel erg hectisch worden, dan was het alleen maar fijn om even rustig aan te doen. Nu viel het wel mee, hij was veel thuis, iets wat wel heel erg nodig was geweest. Ik wist nog maar al te goed hoe Ashton anderhalf jaar geleden bij in New York aan was gekomen. Ik was toen misschien druk geweest met hele andere dingen, toch had ik het heel erg vervelend gevonden om hem zo te zien. Zo wilde je niet iemand zien van wie je hield? Helemaal afgepeigerd, omdat hij maar door had moeten gaan. Dat waren interviews geweest, maar met concerten kon het ook behoorlijk heftig zijn. Volgens mij hadden ze daardoor vorig jaar geprobeerd om hier zoveel mogelijk plekken buiten aan te doen. Gelukkig was er nu een lange pauze geweest en zou de komende kleine tour wel meevallen. Het was veel reizen en dat kon er altijd in hakken, maar ik wist zeker dat het goed kwam. Ik kon ook wel aan Ashton merken dat hij er weer heel erg veel zin in had. Dat kon ik me ook wel voorstellen. Ik was blij dat ik mee mocht, voor een deel. Ik had vakantie! Ik had ook een behoorlijk hectisch gehad, met veel deadlines en daarbij natuurlijk ook nog mijn werk. Het was wel iets waar ik aan moest wennen, want zo zou het de komende jaren nog door gaan. Ik vond het makkelijker dan de Rechten opleiding? Het was namelijk wel iets wat ik graag wilde doen! Ik hoopte echt dat ik er werk in kon gaan vinden. Op een gegeven moment zou het wel moeilijker gaan worden, het was echt niet meteen zo dat ik een baan kreeg, daarvoor moest je werken! Dat wilde ik wel echt doen? Ik ging er vanuit dat ik Ashton in al die tijd wel naast me had staan. Relaties waren niet voor altijd, dat hadden we de eerste keer ook wel gezien. Het was echter wel een fijn een veilig idee? Ashton was wel iemand die echt achter me stond als het ging om mijn opleiding, zonder hem was ik het waarschijnlijk nooit gaan doen! Nu waren we al zoveel verder. Ik hoopte echt dat we veel van het busje konden genieten, zeker op momenten dat het te veel werd thuis. Ik knikte "We komen hier zeker terug, het is hier heel mooi." Dit soort plekjes waren het mooist? We waren ergens naar toe gereden, zonder dat we een doel hadden gehad! Het was raar om me te bedenken dat we gisteren nog met onze ruggen naar elkaar hadden gelegen in bed. Zelfs in de beste relatie was er wel eens ruzie? Uiteindelijk maakte het je relatie sterker. We waren hier uitgekomen! Dan hadden we het juist wel even verdient om ons samen terug te trekken, we hadden het gewoon echt nodig? Ik glimlachte toen ik Ashton zijn lippen op de mijne voelde en ging even op in de zoen. Hier was helemaal niemand die iets te zeggen had over ons, we konden zelf alles bepalen. Zolang we maar voor onszelf en Freckles zorgden, maar dat kwam wel goed. Nu waren we hier voor één nachtje, dus veel eten hadden we niet meegenomen. Als we voor een lange tijd weg wilden, moesten we wel een campingpitje kopen, zodat we ook wat warm eten konden maken. Na een tijdje stopte ik de zoen, zodat ik een klein beetje op kon staan. Ik gaf Ashton nog wel een kus op zijn voorhoofd. "Kom we gaan kijken of we wat foto’s kunnen maken." Ashton had een goede camera? Ik vond het gewoon leuk om daar een beetje mee te klooien, er waren zoveel verschillende opties! Zeker als je alles met de hand ik wilde stellen. Dit was echt een hele mooie omgeving! Daar konden we vast wel een paar foto’s van maken. Al vond ik het ook niet erg om wat foto’s van Ashton te maken! Dat was gewoon leuk om te doen, als hij een beetje serieus deed in ieder geval.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Dit was eigenlijk het beste wat je kon overkomen als je zomaar ergens naartoe reed? Dat je iets vond wat de moeite waard was. Nu hadden we wel het geluk dat we in Los Angeles waren geweest en dat er veel mooie natuur om ons heen was, maar toch! We hadden ook heel ergens anders uit kunnen komen en misschien was het daar wel een stuk minder mooi geweest! Gelukkig vond Naylene dit ook een prachtige plek en zouden we hier nog vaker terug komen. Misschien dat we dan zelfs een tentje mee zouden kunnen nemen. Kamperen had altijd wel iets, vond ik. Misschien dat we dat ooit een keer zouden kunnen doen! ‘Ik ben blij om dat te horen,’ zei ik glimlachend. We hadden hier nu een heel mooi plekje gevonden. Dat zou ons er zeker niet van weerhouden om nog meer te ontdekken en op te zoeken. We zouden ook zeker een lijstje moeten maken van waar we allemaal naar toe zouden willen gaan. Waarschijnlijk zou dat een hele lange lijst zijn, maar dat maakte niets uit? We hadden genoeg tijd! We hadden nog jaren voor ons. Daar hoopte ik in ieder geval op! ‘Ja, laten we dat doen!’ Ik had een paar weken terug een camera gekocht. Ik wist niet meer waarom ik het opeens nodig had gevonden, maar er was iets aan fotografie geweest wat me opeens heel erg had getrokken. Daarnaast hield ik er wel van om alles vast te leggen? Dat had ik altijd al willen doen en nu was ik op een punt in mijn leven dat ik dat wilde doen door het maken van foto’s. Ik was de laatste tijd vooral bezig geweest met het oefenen met maken van foto’s. Iets wat ik dan in de studio had gedaan, omdat ik daar een groot deel van de tijd ook was geweest. Nu was ik hier, in een prachtige omgeving met Naylene. Dat vroeg ook zeker wel om wat foto’s! Ik vond het ook heel leuk om foto’s van haar te maken. Aan het begin waren we vaak wel een beetje lacherig, maar als we met elkaar bleven praten, dan kwamen er vanzelf wel hele goede foto’s uit? Ik had Naylene ook al wel een paar keer met de camera laten klooien en van mij mocht dat ook echt wel! Ze had er ook wel oog voor? Daarnaast had het toch ook wel iets om een foto te hebben die gemaakt was door iemand om wie je heel erg veel gaf. Ik kwam overeind en liep naar het busje toe, omdat mijn tas met de camera daar in lag. Ik schoof de deur open en trok mijn tas naar me toe, waarna ik opzoek ging naar de camera. Toen ik een paar andere dingen aan de kant had geschoven, had ik hem gevonden. Ik haalde de lensdop er vanaf en stopte die in mijn broekzak, waarna ik me omdraaide naar Naylene. Ik veranderde de stand iets, omdat het al iets later op de middag was en de foto anders te overbelicht zou raken. Vervolgens maakte ik een foto van Naylene. Het was echt een mooi contrast, het rode haar met de groene achtergrond. ‘We kunnen ook een paar foto’s van Freckles maken,’ stelde ik voor. Zeker als hij rond zou rennen! Dat waren misschien niet meteen de makkelijkste foto’s om te maken, maar zouden uiteindelijk vast mooi worden. Ik liep weer terug naar Naylene en gaf haar vervolgens de camera. Zij was degene die foto’s had willen maken, dus misschien had ze ook wel een idee! ‘Waar wil je foto’s van maken?’ Ik kon me voorstellen dat ze foto’s wilde maken van de omgeving, maar misschien had ze wel een speciaal plekje gezien waar ze zelf graag op de foto wilde, of waar ze mij op de foto wilde zetten! Iets wat ik ook niet erg vond om te doen? Zeker niet als Naylene de foto’s maakte!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Het was haast niet te geloven dat we nog dicht bij Los Angeles in de buurt waren. Alle hectiek van de stad ging hier verloren. Hier was je ver weg van alles wat moest. Los Angeles was best een toxic stad. Het kon dingen met je doen die je nooit van jezelf had verwacht. Sommige van die dingen waren vast goed, maar anderen ook echt niet. Ik had Linn er behoorlijk zien veranderen, alleen maar omdat ze met de verkeerde mensen om was gegaan. Gelukkig was ze nu weer de oude Linn. Of nou, ze was een nieuwere Linn, met wie ik graag vrienden was. We konden nooit blijven zoals we ooit waren geweest. Ik was al lang niet meer het meisje dat ooit bij Brent en Byron had gewerkt. Linn was niet meer het meisje dat daar had gewoond en Ashton was ook zeker niet meer diegene die daar was komen logeren. Iedereen veranderde? Dat was juist iets wat goed was. Natuurlijk betekende die verandering ook dat je sommige mensen moest laten gaan. Zoiets was bij Linn en Calum gebeurd? Iets wat gewoon heel erg vervelend voor ze was geweest, maar het ging nu wel goed? Apart waren ze op het moment iets beter af dan samen. Misschien hadden ze ooit nog een kans, net zoals Ashton en ik die hadden gekregen. Als het niet zo was, dan zouden ze op een andere manier vast gelukkig worden. Ik zag het nog wel voor me dat die twee vrienden konden waren. Het was misschien niet iets wat ze vanaf het begin waren geweest, bij hem was het meteen een relatie geweest, maar ze hadden in de jaren wel echt een vriendschap ontwikkeld naast de relatie. Vriendschap was ook wel heel erg belangrijk? De vriendschappen die ik in Australië had gehad, waren wel een beetje stukgelopen. Iets wat vooral was gekomen door de relatie die ik met Matt had gehad. Hij wilde me sowieso niet meer spreken? Ergens kon ik me dat ook we indenken. Volgens mij had hij nooit aan zien komen dat ik het uit had willen maken. Nu was ik weer terug bij Ashton en volgens mij had hij dat al helemaal niet leuk gevonden. Gelukkig had ik hier ook wel echt vrienden. Ik zou Linn altijd hebben en ik kon het ook steeds beter vinden met Luke? Maar ik had ook genoeg vrienden op mijn opleiding. Ik moest lachen toen Ashton de camera op mij richtte. In het begin had ik het echt super ongemakkelijk gevonden, iets wat ook wel op de foto’s te zien was geweest. Ondertussen was ik er wel een beetje aan gewend. Ik vond het juist wel leuk om het uiteindelijke beeld te zien. Ook omdat ik wist hoe het was om aan de andere kant te staan. Als Ashton dan in de lens lachte of gewoon iets deed, was het juist mooi om een foto te maken. Er was dan gewoon iets in zijn ogen te zien. "Ooh dat is een goed idee! Dan kunnen we die meenemen naar Azië." Ik kon Freckles niet meenemen? Het kon wel, maar ik vond het zielig om hem dat aan te doen. Linn kon op hem passen, ondanks dat het betekende dat ze dan op drie honden moest passen. Freckles was dan wel diegene die het meeste moest wandelen, die moest je elke dag even uit laten rennen. "Er was iets verderop een beekje waar het licht echt heel erg mooi op scheen?" Het leek me wel mooi om daar een paar foto’s van te maken! Ondertussen was Freckles al opgestaan omdat we zelf ook in de weer waren. "Kom we gaan nog een stukje lopen." Ik pakte de riem voor de zekerheid even, ook omdat daar een zakje aan zat met wat koekjes. Freckles luisterde prima, maar dat moest ook wel met een grote hond? Ik sloot de deur van het busje en liep vervolgens in de richting waar het beekje was. Het leek me wel mooi om daar foto’s te maken. Van de natuur, maar ik wilde ook best wat foto’s van Ashton maken?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Dit zouden we uiteindelijk nog veel vaker kunnen doen. Misschien niet nu, maar als Naylene eens een ene paar dagen of weken vrij had, dan zouden we wel ergens naar toe kunnen rijden? Iets wat wel heel erg bevrijdend aanvoelde. De kans om ergens naar toe te gaan, zonder te weten waar je uiteindelijk zou belandden. Ik kon echt niet wachten op meer van dit soort avontuurtjes. We zouden dan wel even moeten wachten, aangezien we het beide weer druk zouden krijgen, maar dat was het absoluut waard! Het sparen voor het busje was het ook waars geweest, al hadden we uiteindelijk niks met dat geld gedaan! Misschien dat we dat wel ergens anders voor zouden kunnen gebruiken. Iets waar we het nog wel een keer over zouden hebben, maar dat hoefde nu nog niet. Ik glimlachte om Naylene, wie het idee van foto’s van Freckles toch wel heel leuk leek te vinden. ‘Dan hebben we Freckles toch nog een beetje bij ons!’ Het was wel jammer dat we hem niet mee konden nemen, maar dat was ook helemaal niet leuk voor een hond? Hij zou dan een spuitje moeten krijgen zodat hij mee zou kunnen gaan in het vliegtuig en die vlucht duurde echt ontzettend lang! Daarnaast was backstage ook niet de beste plek voor een hond. Hij zou het vast geweldig vinden om meer van de wereld te zien, maar dat was niet echt haalbaar? Gelukkig hoefde hij ook niet naar een kennel of wat dan ook, want Linn had al gemeld dat ze op hem wilde passen. Iets wat ze al wel vaker had gedaan, dus het zou wel goed komen. Ze zou echter ook op Petunia gaan passen en op Cherry! Dat waren drie hele verschillende honden, met ook hele verschillende behoeften? Ik vroeg me wel af hoe dat zou gaan, maar iedereen vertrouwde Linn er wel in dat ze goed voor de honden zou zorgen! Daarnaast was het ook wel goed dat zo op die manier contact hield met Calum én dat Luke op deze manier niet naar zijn ex hoefde met Petunia, want volgens mij ging het daar nog wel eens mis. ‘Dat klinkt mooi! Hopelijk is het licht er nog niet weg.’ Licht bewoog echt heel erg snel? De zon hoefde maar iets anders te staan en het licht was al compleet anders. Nu hadden we wel geluk dat we echt buiten waren, want dat licht was vaak wel het beste. Het was ook nog niet heel erg laat in de avond, dus waarschijnlijk zouden we wel een paar mooie foto’s kunnen maken! Ik verzamelde alles wat ik nodig had, terwijl Naylene alles pakte voor Freckles, die was natuurlijk door het dolle heen dat hij nog een stukje mocht lopen! Ik maakte mijn camera vast aan het keycord dat er bij zat en hing hem vervolgens om mijn nek. Dat was gewoon heel erg handig! Dan had ik nu mijn handen vrij. Toen Naylene alles op slot had gedaan, liep ik naar haar toe en nam ik haar hand vast, zodat we samen een stukje konden lopen. Ik nam de hand van Naylene vast en kneep er zachtjes in. Ik was echt blij dat we hier nu waren en even wat rust konden nemen samen. Zoiets was wel heel erg fijn, zeker voor een paar grote shows! Toen we aan kwamen bij het beekje, snapte ik precies wat Naylene had bedoeld met het licht! Het zag er echt heel erg mooi uit zo en ik wist zeker dat we hier een paar mooie foto’s konden maken! Van de natuur, maar ook van Freckles en misschien zelfs nog wel van elkaar! ‘Wat voor foto’s wil je maken?’ vroeg ik aan haar. Misschien wilde ze eerst wel foto’s maken van de omgeving, of van Freckles zelf! Het maakte mij niet heel erg veel uit. We hadden genoeg tijd, dus we konden zoveel foto’s maken als we zelf wilden!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Er was iets aan foto’s. Herinneringen konden worden vastgelegd. Als je daar naar keek kon je weer in dat ene mooie moment. Ik vond het echter ook belangrijk dat je echt rond keek. Niet alles moest door een lens gebeuren. Ik was vaak genoeg naar een concert van Ashton geweest en dan waren er gewoon meisjes geweest die echt alles hadden gefilmd? Wie had daar nou wat aan. Je kon het terug kijken, maar je had dat moment niet eens echt beleefd? Je was er bij, maar uiteindelijk beleefde je dat moment alleen maar een door cameraatje en dat was niet hoe het hoorde. Ik wilde zoveel mogelijk genieten van de natuur om ons heen. Dat hadden we net ook echt gedaan. Er waren vast mensen die zeiden dat alle bossen op elkaar leken, maar dat was het echt niet? Alles had wel iets anders? Hier waren kleine beekjes geweest. Soms waren er mooie uitkijk punten. Alles had wel zijn schoonheid. Nu was ik vooral blij met de rust waarmee we omringt werden. Ik kon aan Ashton ook zien dat hij het fijn vond. Dit had hij misschien ook wel even nodig voordat hij de volle hectiek van zijn werk in ging. Hij zou veel moeten gaan reizen, wat best wel vervelend kon zijn. Nu was het wel een hele tijd geleden dat ze het allemaal hadden gedaan. Iedereen had weer een beetje energie op kunnen doen. Maar dan kon het juist zwaar vallen. Gelukkig was ik zelf bij het eigen deel. Niet dat ik Ashton tegen kon houden als hij zijn hoofd ergens naar had staan. Als hij van alles wilde doen, deed hij dat ook echt wel. Dan was ik wel diegene bij wie hij terecht kon als hij het even wat rustiger wilde hebben. Het duurde even voordat we op de juiste plaats waren, maar het was het echt waard! Het was misschien nog wat mooier geworden omdat de zon wat onder aan het gaan was. Ik pakte de camera in mijn handen en zette hem aan. Ik keek er doorheen. Het zag er echt heel erg mooi uit. "Ik ga eerst even kijken hoe ik alles in moet stellen. Maar misschien kan jij zo samen met Freckles op de stenen gaan zitten?" Ik wilde ergens wel een mooie foto van die twee hebben. Ik had Freckles door Ashton! Hij was toch ook wel een beetje het baasje. Freckles luisterde ook wel echt goed naar Ashton. Ik vond sowieso dat ik hem veel had geleerd. Het moest ook wel? Het was een grote hond en als hij te enthousiast was kon hij zo iets kapot maken of iemand pijn doen! Daarbij was hij gewoon veel te blij als hij andere honden zag, terwijl die honden niet altijd zo met hem wilden spelen. Het was heel anders dan bijvoorbeeld Cherry? Die was gewoon klein. Wel heel erg speels, omdat het nog een pup was. Petunia was al wat ouder, dus die had vooral heel veel rust nodig. Ik wist zeker dat Linn haar handen er aan vol zou hebben. Ze kreeg het echt wel voor elkaar! Dat kon ze! Ik zou haar er ook echt wel voor bedanken, ik wist nog niet echt hoe! Ik wilde haar geen geld geven? Dat zou ze niet aannemen! Maar we konden best een dagje weg samen? Of ik kon iets leuks voor haar meenemen uit Japan. Ik begon een paar foto’s te maken. Het was echt mooi hier! Ik hoopte dat ik ook een paar mooie foto’s van Ashton met Freckles kon maken. Als Ashton ging zitten, zou hij Freckles zo kunnen roepen en als Freckles er een beetje zin in had, zou hij gewoon naast hem gaan zitten. Ik vond het gewoon mooi om te zien hoe hij dat soms kon doen? Het was een trotse hond! Dus als hij zat, liet hij dat ook echt wel zien. Het was ook gewoon echt een schatje!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Dit was een mooie bijkomstigheid? We waren hier niet naar toe gegaan met het idee dat we foto’s zouden maken, al had ik mijn camera natuurlijk wel meegenomen! Er waren weinig momenten waarop ik hem niet bij me had. Zelfs in de studio had ik hem mee, maar ik vond het dan ook leuk om foto’s te maken van ons proces. We hadden zoveel nummers geschreven en opgenomen, maar toch voelde het nog niet helemaal goed. Daarom zouden we toch nog even door moeten gaan. Na ons tweede album moesten we onzelf nog meer pushen om het beter te doen. Het waren misschien niet allemaal nummers en singles met hitnoterigen geweest, maar dat hoefde voor ons ook niet. We maakten muziek voor onszelf en voor de fans. Wat boeide het dan of een radio het we of niet speelde? In mijn ogen helemaal niks! Ik keek naar de stenen en knikte. ‘Dat lijkt me wel een mooi plekje.’ Ik vond het ook wel leuk om samen met Freckles op de foto te gaan? Dat was al heel anders dan alleen en foto te maken van een hond, want honden luisterden lang niet altijd heel erg goed. Wij hadden het geluk dat we Freckles kenden en hij ons ook, want daardoor zou hij waarschijnlijk wel blijven zitten als we dat aan hem zouden vragen. We zouden ook nog wel foto’s van alleen hem maken, maar het leek me ook wel leuk om een foto te maken van Naylene met Freckles! Ik wist dat ze echt heel erg dol op hem was. Hij was gewoon haar baby? Zo zag hij er ondertussen al niet meer uit, maar hij was nog maar iets van twee jaar oud, dus zo oud was hij nog helemaal niet! Zo gedroeg hij zich ook nog niet, want hij was nog heel erg actief. Ook samen met Naylene, maar dat was juist heel leuk om te zien. Je kon gewoon zien dat ze echt dol op elkaar waren. Zelfs aan Freckles was dat te zien! Hij luisterde misschien ook wel naar mij, maar bij Naylene was dat toch weer anders. Ik liep zelf al naar de stenen om vervolgens zo te gaan zitten dat ik niet tegen het licht in zat, want anders zouden het waarschijnlijk geen mooie foto’s worden! Dat zou zonde zijn, want we hadden nu juist een hele mooie locatie. ‘Freckles!’ riep ik naar hem en ik klopte tussen mijn benen op de steen. Freckles kwam al snel aangerend, helemaal enthousiast natuurlijk. Ik glimlachende en nam zijn kop tussen mijn handen, zodat ik hem kon aaien. ‘Goed geluisterd,’ zei ik lachend, al kon hij dat ook echt wel! Naylene had hem dat heel erg goed geleerd. Soms was hij wel een beetje enthousiast. Volgens mij wist iedereen nog wel dat Freckles Linn gewoon om kon duwen als hij daar echt zijn best voor deed. We hadden het zien gebeuren op het strand en dat was echt heel grappig geweest! Het was wel vreemd om nu te denken dat die tijden heel erg lang geleden waren, dat Calum en Linn niet meer bij elkaar waren. Het was beter voor hen beide, maar Calum had Linn leren kennen toen ik Naylene had leren kennen. In de laatste twee jaar was er wel heel veel gebeurd, waardoor het toch vreemd was dat sommige mensen nu opeens geen deel meer uit maakten van ons leven. Al was Linn er natuurlijk nog steeds. Ze was immers de beste vriendin van Naylene en ze woonde nu zelfs tijdelijk bij Luke! Maar het was nog steeds anders dan anders. ‘We moeten wel een paar mooie foto’s maken voor Naylene,’ zei ik tegen Freckles, terwijl ik zelf al iets verschoof. Naylene was de baas, dus uiteindelijk zou zij moeten vertellen hoe we zouden moeten zitten en wat we zouden moeten doen. Of wat ik Freckles zou moeten laten doen! Ik keek naar Naylene, wie er volgens mij wel klaar voor was. ‘Vertel! Wat moeten we doen?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik had nooit gedacht dat foto’s maken zo leuk had kunnen zijn. Had was zoveel meer dan alleen maar een knopje op een apparaat indrukken. Natuurlijk kon je dat ook doen met standaardinstellingen, die foto’s waren in mijn ogen gewoon minder? Het was juist fijn om te zien dat de tijd die je had gestoken om het juiste plaatje te krijgen, was gelukt! Voor iedere omgeving was er weer een ander soort instelling die het beste was. In het begin had ik het maar raar gevonden dat Ashton perse zo’n ding had moeten hebben. Nu snapte ik het wel. Misschien kon ik zelf kijken of het lukte om wat foto’s tijdens de optredens te maken. Het leek me best wel leuk om dat te doen, zeker omdat het heel wat moeilijker was? Daar zat zoveel beweging in. Nu waren we hier en kon ik een paar foto’s maken van Ashton samen met Freckles! Ik vond het altijd bijzonder hoe goed Freckles luisterde. Natuurlijk had hij ook wel dagen waarop hij er totaal geen zin in had. Dan kon je hem nog zo vaak roepen, maar kwam hij echt niet! Ik moest dan altijd wel mijn lach in houden. Zeker omdat hij dan een bepaald koppie kon trekken. Soms was het ook gewoon dat Ashton om een poot vroeg en hij er geen zin in had en het bij mij zo deed. Of natuurlijk andersom. Freckles had ook wel kuren, maar dat vond ik juist wel leuk! Het was ook niets als hij alleen maar de perfecte hond was geweest. Wij waren ook geen perfecte mensen, maar dat maakte ons juist uniek. Ashton en ik wisten wat we aan elkaar hadden en wat we daar mee moesten doen. Het was wel een gek idee dat we gisteren nog ruzie hadden gehad en vandaag weg waren gegaan met elkaar. Dat soort dingen konden echter. We hadden een relatie en ruzies hoorde daar een beetje bij. Vooral de momenten waarop je er dan over kon praten, maakten je sterk? "Ik denk dat het het leukste is om niet te veel in de camera te kijken?" Dan moesten we ook wel heel erg veel van Freckles vragen. Ik kon hem wel lokken met koekjes, maar ik vond het ook zielig dat hij te veel moest. Nu had hij het duidelijk wel naar zijn zin en dat wilde ik ook zo houden. Ik vond juist wel dat Ashton en Freckles er leuk bij zaten. Ik maakte dan ook een paar foto’s van ver af. Vervolgens liep ik iets dichter naar hen toe, wat Freckles eerst wel een beetje afleidde, maar hij bleef gelukkig wel zitten. Ik ging dan ook gewoon verder met foto’s maken. "Ik vind dit echt te leuk om te doen." Het was gewoon best bijzonder. We waren hier met z’n drieën en dat kon ik op deze manier vastleggen. Een moment kwam zo over op beeld, zelfs een gevoel als je het goed deed. Ashton had natuurlijk vaak genoeg voor een camera gestaan. Het leek me dat je daar op een gegeven moment ook wel klaar mee was, maar dit was wel anders. Dit hoefde nergens te komen, niemand hoefde te zien als we dat niet wilden. Dit waren foto’s voor onszelf! Ik ging iets door mijn benen, zodat ik op dezelfde hoogte kon komen als die twee en zo nog een paar foto’s kon maken. "Volgens mij zitten er wel een paar leuke tussen." Daar konden we straks wel even naar kijken. "Wil je nog andere foto’s maken?" Ik wilde nog best even door gaan, maar Ashton mocht de camera ook wel even hebben! Hij vond het immers ook leuk en het was zijn camera! We deden er wel echt samen mee, een beetje zoals het busje? Het was ook helemaal niet zo dat wanneer de één het kocht, het totaal niet van de andere was. We woonden dan misschien niet echt samen, omdat ik nog mijn eigen plaatsje had, maar het zat er wel tegen aan. Ik had er ook totaal geen probleem mee als Ashton iets wat ik had gekocht gebruikte. Het was ook voor hem!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Dit was gewoon heerlijk, om zo goed met iemand op één lijn te liggen. Dat deden we misschien niet altijd, want we maakten ook vaak genoeg ruzie om van alles en nog wat, maar dat hoorde er ook wel een beetje bij? Net zoals dat het ook heel erg vaak goed kon gaan. Iets wat nu wel gebeurde! We waren hier ook omdat we dat samen hadden besloten. We hadden nu het busje en dit was precies wat we er mee wilden doen! Misschien dat we straks ook nog wel een paar foto’s bij het busje zouden kunnen maken. Ik wilde er in ieder geval wel mee op de foto! Het was toch wel heel erg gaaf dat we die nu hadden en dat we hem ook echt goed zouden kunnen gaan gebruiken. Daar was hij ook voor bedoeld! Ik knikte. Naylene was op dit moment de baas. Zij had waarschijnlijk al een plaatje in haar hoofd, waardoor ik hier eigenlijk alleen nog maar hoefde te staan en me te laten leiden voor wat zij wilde! Als zij dacht dat het een leuker plaatje zou zijn als we niet naar de camera zouden kijken, dan zou ik dat gewoon niet doen! Wat Freckles allemaal zou doen, was wel iets lastiger te regisseren. Hij luisterde dan wel goed, maar het bleef een hond! Die deed uiteindelijk toch wel wat hij zelf wilde. ‘Het is ook heel erg leuk om te doen!’ Foto’s maken was oprecht heel erg leuk om te doen en ik was blij dat Naylene er nu ook zo over dacht! Aan het begin had ze het volgens mij wel een beetje ongemakkelijk gevonden, vooral omdat ik ook foto’s van haar had willen maken en toen had ze opeens zomaar voor een lens gestaan! Nu was Naylene al niet het type dat graag in het middelpunt van de belangstelling stond, dus dan was het ook heel anders voor haar! Zelf had ik er niet veel moeite mee dat ik voor de camera moest staan. Dat had ik immers al vaak genoeg gedaan! Al was het nu wel anders, want Naylene maakte de foto’s en ik zat hier samen met Freckles! Ik probeerde gewoon wat dingen te doen, zoals hem een poot te laten geven en hem te aaien, in de hoop dat er dan ook mooie foto’s van zouden komen. Al lag dat natuurlijk vooral aan Naylene! Wij konden hier wel van alles doen, maar uiteindelijk was het ook aan haar om op het juiste moment een foto te maken. ‘Freckles, poot,’ zei ik, waarna ik mijn hand uitstak. Ik schoot in de lach toen hij het niet deed. ‘We hebben er duidelijk geen zin in vandaag.’ Hij deed het bij Naylene toch een stukje vaker, maar Naylene was dan ook zijn baasje! Ik keek naar Naylene toen ze zei dat ze dacht dat ze wel een paar leuke foto’s had gemaakt. Ik wilde sowieso nog wel foto’s maken, want dat had ik nog niet gedaan vandaag! ‘Ik wil ook een paar foto’s maken van jou en Freckles!’ Nu had ze misschien wel mooie foto’s van mij en Freckles, maar ik vond het wel heel erg leuk om er dan ook een paar van haar te maken! Linn deed dat volgens mij ook wel eens, maar dat deed ze dan voornamelijk met haar telefoon en dat was toch wel anders? Natuurlijk waren er steeds betere camera’s die er in telefoons werden gezet, maar het was toch anders dan een echte camera. Deze had veel meer instellingen, iets wat heel erg leuk was om mee te oefenen. ‘Freckles, blijf.’ Ik kwam zelf overeind en liep vervolgens naar Naylene, zodat ik de camera van haar over kon nemen. Ik scrollde even door de foto’s die ze had gemaakt en volgens mij zaten er wel een paar leuke tussen! ‘Ik denk dat jij ook het beste niet in de camera kan kijken. Dan worden de foto’s een stuk spontaner.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ashton en ik waren wel een beetje met elkaar gegroeid. We waren allebei behoorlijk veranderd in de afgelopen jaren. Dan was het nog maar de vraag of je op een manier veranderde dat je nog bij elkaar paste of niet. Het kon ook zo maar zijn dat je helemaal uit elkaar leek te groeien. Ik was heel erg blij dat het bij ons niet was gebeurd. Er was een tijdje geen ons geweest, maar zelfs in die tijd waren we op de een of andere manier met elkaar meegegroeid. Ashton had wel even een tijd gehad, dat hij echt vervelend was geweest. Vooral in mijn ogen. Ik snapte het nu ergens ook wel weer. Hij had alles even los willen laten. Al had hij zich niet als een klein kind hoeven te gedragen. Dat was gebeurd en ergens kon ik er nu wel om lachen. Nu konden we samen alsnog wel van die momenten hebben. Dan waren we gewoon even twee onbezonnen tieners. Ondanks dat we dat al lang niet meer waren. Toch was onze relatie wel op die manier begonnen en dat zei ook wel iets? Ik vond dat we af en toe gek mochten doen. Zoals met de tomaardbei, dat was iets waar ik nog steeds heel erg hard om kon lachen? Ik moest ook lachen om het feit dat Freckles, Ashton echt geen poot wilde geven. Ik vond het wel grappig om te zien. Natuurlijk had hij dat ook wel eens bij mij? Ik vond dat het ook een klein beetje moest. Ik wilde een hond en geen machine? Freckles had zijn eigen manier van reageren op dingen. Het was net als een mens. "Trek het je niet aan." Ashton deed dat echt niet, maar het was wel grappig om te zeggen. Freckles had nu ook echt een soort van eigenwijze blik in zijn ogen. "Dat is goed!" In het begin had ik het heel erg ongemakkelijk gevonden dat Ashton ineens met zijn camera voor mijn neus had gestaan. Zo dicht bij kon in mijn ogen ook nooit flaterend zijn. De foto’s hadden me wel wat anders gezegd. Op een gegeven moment had ik echt moeten lachen en dat had Ashton echt vast kunnen leggen. Ik gaf de camera over aan Ashton. Ik gaf hem een kus op zijn wang, vervolgens keek ik nog eventjes mee naar de foto’s. Ze zagen er best wel leuk uit! Ik knikte "Dat is het beste idee." Dat leek me wel echt zo? Ik hield niet zo van geposeerde foto’s. Dan was het ook niet meer echt? Het leek dan net alsof je ergens in een studio stond. Ik liep naar Freckles, die netjes was blijven zitten. In ging op de zijkant van de steen zitten. Het was ook echt een mooie plaats. Ik zou hier zelf een hele tijd kunnen zitten, om naar alle mooie dingen te kijken. Daar waren we hier nu niet voor. Er was hier nu mooi licht. Ik sloeg mijn armen om Freckles, zodat ik hem een kus op zijn kop kon drukken. Ik ging hem wel missen. Freckles was altijd aanwezig. Ik moest altijd een beetje rekening met hem houden, maar dat deed ik heel erg graag. In de pauzes van school, kwam ik wel terug naar huis om met hem te wandelen. In de middag wandelde ik vaak een heel eind, ook als het regende. Het hoorde er allemaal, wat heel veel mensen leken te vergeten als ze een hond kochten. Daardoor eindigden er ook best wel in het asiel. Waar ik verder ook niet aan wilde denken, want het was gewoon een lastig onderwerp? Ik probeerde niet naar Ashton te kijken, dat was niet de bedoeling van de foto’s! Ik wilde ook niet te veel poseren. Daarom bleef ik Freckles voorzichtig aaien. Hij vond het zelf ook wel fijn. Op een gegeven moment begon hij echter een klein beetje tegen te stribbelen en stond hij op. "Oké doei." Zei ik lachend.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
7 augustus (:
~
Linn.
Ik moest toegeven dat het heel erg goed beviel bij Luke. Misschien wel iets te goed. Ik vond het fijn om met iemand te zijn die op hetzelfde moment door hetzelfde heen was gegaan? De breuk van Luke en zijn ex was niet heel veel eerder gebeurd dan die van mij en Calum en het was prettig om er met iemand over te kunnen praten die het echt begreep. Calum en ik waren misschien wel anders uit elkaar gegaan, maar we konden er wel samen over praten en het had voor mij geholpen. Hopelijk voor Luke ook! Al merkte ik wel dat het zo nu en dan lastig was, zeker als het ging om Petunia. Die hadden ze samen gekocht, net zoals Calum en ik dat met Cherry hadden gedaan. Al was Cherry voornamelijk echt een cadeautje geweest voor Calum, daarom had hij haar ook mogen houden. Nu gingen de jongens echter ieder moment naar Azië om daar een paar festivals te spelen, wat betekende dat de honden ook ergens naar toe moesten. Ik had Luke al beloof om op Petunia te passen, net zoals dat ik Calum ook had beloofd dat Cherry hier zou mogen blijven. Freckles zou er ook nog eens bij komen, dus dat zou wel heel druk worden, maar ergens ook wel gezellig! Luke zou immers weg zijn, wat betekende dat er een stuk minder gezelligheid zou zijn. Al mocht ik van Luke altijd mensen uitnodigen. Naylene was laatst een keer geweest en ik mocht ook mensen van werk over de vloer hebben! Daar had Luke allemaal geen erg in, aangezien hij er wel vertrouwen in had dat ik niet zomaar mensen uitnodigde. Ik vertelde ook niet aan iedereen dat ik samen woonde met Luke Hemmings! Al was het eigenlijk wel de bedoeling dat ik vroeg of laat een plekje voor mezelf zou zoeken, maar ik vond het nu heel erg fijn hier? Het was gezellig met Luke en we konden het goed met elkaar vinden, wat we eigenlijk altijd al wel hadden gekund! Nu was het echter wel anders? Het voelde gewoon gemakkelijker en we waren zeker ook wel closer geworden. We hadden elkaar altijd wel geknuffeld, maar sinds het uitgaan was er wel iets veranderd. We hadden elkaar geprobeerd te zoenen! Natuurlijk was dat een domme zet geweest, dat besefte ik me nu ook wel, maar ik kon die gevoelens niet echt negeren? Ik wist niet eens wat het precies was. Luke was echter Calum zijn beste vriend, al zeker tien jaar. Dat was iets waar ik niet zomaar tussen kon en mocht komen, dus voordat ik er verder op in zou gaan, wilde ik toch wel eventjes met Calum praten. Ik kon me heel goed voorstellen dat hij het niet oké zou vinden. Gelukkig kwam hij zo langs om Cherry op te halen. Mijn vriendin van werk, Billy, was hier nu even. Ik kon het wel heel erg goed met haar vinden! Ze was wel een echt type om in de Lush te werken. Ze had hier en daar wat tatoeages, maar het waren wel hele mooie, vrouwelijke tatoeages! Ze was heel sociaal en had een vlotte babbel. Ze wist ook echt heel erg veel van al die vegan informatie! Iets wat ik wel heel leuk vond, want daardoor kwam ze vaak wel met nieuwe recepten die ik dan weer kon uitproberen! Al waren sommigen wel echt heel lastig en ik was niet echt een keukenprinses. ‘Dus Calum komt ze Cherry brengen?’ vroeg Billy aan me, waarop ik knikte. ‘Ja, je mag ook best even blijven, maar ik wilde eigenlijk wat met hem bespreken.’ Dat wilde ik toch wel even doen, het liefst voordat Calum en Luke weg zouden gaan. Dan zou Calum er over kunnen nadenken en het desnoods ook met Luke bespreken. ‘Luke zeker?’ Ik keek haar verbaasd aan. Ik had het wel eens over Luke gehad, en ook over wat er was gebeurd tijdens het uitgaan, maar niet meer dan dat! ‘Het is best duidelijk, Linn. Maar het bespreken is wel het beste wat je kan doen. Dan kan ik jullie beter alleen laten.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
De rust zou weer over zijn. Weken lang had ik kunnen doen wat ik zelf had gewild. Ik had het ook echt wel nodig gehad. Alles in mijn hoofd was gewoon veel te veel geworden. Nu had ik wel echt de tijd gehad om uit te rusten, alles op een rijtje te krijgen. Het ging wel beter? Ik voelde me in ieder geval wat beter in mijn vel. Ik had ook wel verhalen over Linn gehoord, maar we hadden elkaar de laatste tijd niet heel erg veel gezien. Toch had ik niemand anders willen bellen om op Cherry te passen. Ik had Cherry van Linn gekregen voor Kerstmis! Sindsdien was ze wel echt gegroeid en ze had ook dingen geleerd. Toen we uit elkaar waren gegaan hadden we besloten dat ik Cherry had mogen houden, maar ze was ook op een hele goede plaats bij Linn! Ondank dat het daar ook best wel druk zou worden met honden. Petunia woonde er immers ook en Freckles zou er ook een tijdje logeren. Linn had echter zeker geweten dat ze ook op Cherry had willen passen. Daarbij wilde ik ook wel even met Linn praten. Over de telefoon hadden we dat toch wel eventjes gedaan, maar er waren nog wel wat dingen die ik wilde bespreken. Las Vegas bijvoorbeeld! Crystal had niet het recht gehad om te beslissen of Linn niet mee had gemogen of juist wel. Op het moment dat ze naar me toe was gekomen, had ik gezegd dat het me niet uit had gemaakt. Volgens mij had ze dat verkeerd begrepen of ze had haar eigen plan getrokken. Linn was in ieder geval niet mee geweest, waardoor Luke ook wel een beetje had gebaald. Die twee waren echt close geworden in de laatste tijd en dat was ook wel logisch? Ze woonden samen. Ik was blij dat Linn een plaats had. Aangezien ik eigenlijk van alles had mogen houden. Het huisje hadden we ook samen uitgezocht! Ik wilde daar ook rustig over praten? Als Linn toch graag een eigen plaatsje had, wilde ik haar wel helpen met zoeken of ik zou iets voor mezelf zoeken. We waren niet op een slechte manier uit elkaar gegaan en misschien konden we vanaf hier zelfs een vriendschap opbouwen. Je hoorde vaak dat het niet goed ging, maar we konden het altijd proberen. Daarbij wilde ik Linn nog steeds wel in mijn leven hebben. Misschien niet meer als mijn vriendin, maar het kon best als een vriendin. Ik had vandaag niet heel erg veel meer te doen, dus we zagen zelf wel een beetje hoe dit zou lopen. Misschien was het ongemakkelijk en zouden we op een gegeven moment het idee hebben dat het toch beter was om op een ander moment verder te gaan. We zagen het wel. Ik parkeerde de auto en keek naar Cherry, die best wel enthousiast was. Ze vond het sowieso leuk om met andere hondjes om te gaan en volgens mij rook ze ook wel een bekende geur! Ik stapte uit en liep om de auto heen, zodat ik Cherry eruit kon halen. Ik hield haar vast, omdat we zo trok trappen op moest. Dat kon ze wel, maar ik vond het gewoon fijner dat ze nu niet alle kanten op kon rennen. Ik liep naar het juiste huis en belde daar aan. Het duurde eventjes, maar uiteindelijk ging de deur open. Ik had Cherry ondertussen maar op de grond gezet, want ze wist precies wat er aan de hand was! Ze rook Linn, die uiteindelijk ook in de deur kwam te staan. "He." Mijn begroeting was lang niet zo enthousiast als die van Cherry, die tegen Linn op sprong. Het was toch wel leuk om te zien dat ze het zo leuk vond om bij Linn te zijn! Ze had hier ook echt een goede plaats. Als iemand goed voor dieren kon zorgen, was Linn dat. Ze had Mitten immers ook al een aantal jaren! Die was gelukkig ook gewend aan honden, al zou Cherry hem vast proberen uit te dagen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Blijkbaar was het overduidelijk dat er iets tussen mij en Luke hing. Ik merkte het niet zo? Misschien kwam het wel doordat ik me heel erg op mijn gemak voelde bij Luke. We zaten vaak samen op de bank, lagen op elkaars schoot of gaven elkaar een kus. Soms op de mond, maar ik vond het nog wel onschuldig? Ik had Billy ook wel eens een kus op haar wang of mond! Daar bedoelde ik verder niks mee. Zij wist dat en volgens mij wist Luke dat ook wel? Het zinde me echter niet dat het zo duidelijk was, want misschien had Calum het daardoor ook wel door? Misschien had hij wel bepaalde zaken van Luke meegekregen. Dat wist ik niet en daar wilde ik ook niet meteen naar vragen. Ik wilde het eerst over hem hebben, vragen hoe het met hem ging. Misschien had hij al wel een ander meisje op het oog? We waren dan misschien nog maar een maand of twee uit elkaar, maar liefde kon snel gaan? Zeker als mijn gevoelens voor Luke meer waren dan vriendschappelijke gevoelens. Al probeerde ik ook de woorden van Naylene in mijn achterhoofd te houden. Luke was een gemakkelijk iemand om te zoenen, omdat hij nu hier was. Ik hoorde de bel gaan, wat betekende dat Calum er was. Billy was nog niet weg, maar dat vond ik niet erg. ‘Ik ga alvast open doen. Pak jij maar eerst rustig je spulletjes bij elkaar,’ deelde ik haar mee. Ik kwam overeind van de bank en trok mijn jurkje wat rechter, waarna ik naar de voordeur liep. Ik opende hem en werd meteen begroet door een enthousiaste Cherry die tegen me opsprong. ‘Hoi lieverd!’ riep ik vrolijk, waarna ik door mijn knieën ging om haar op te pakken. Ik had haar al een hele tijd niet meer gezien! Ze woonde immers nu bij Calum. Iets waar ik zelf voor had gezorgd, want ik had besloten dat Calum haar had kunnen houden. ‘Ik vind het zo leuk dat je eventjes kom logeren!’ zei ik tegen haar, terwijl ik haar een kus gaf op haar kopje. Ik keek achter me om te zien of Petunia deze kant op kwam lopen, maar die lag lekker lui op haar kussen. Ze was al heel wat ouder dan Freckles en Cherry en daar gedroeg ze zich ook naar. Ik draaide me vervolgens naar Calum. ‘Hé,’ begroette ik hem, niet wetend of ik hem een kus op zijn wang kon geven of niet. Billy kwam ondertussen ook onze kant op, met haar spullen al bij zich. ‘Oh, is dat Cherry?’ vroeg ze enthousiast. Ze kwam al snel naast me staan, zodat ze Cherry ook eventjes kon aaien. ‘Je bent wel echt een mooierd.’ Ik glimlachte en knikte. Ik vond Cherry ook een heel mooi hondje. Daar had ik haar ook wel een beetje op uit gekozen, maar ze was vooral ook heel erg lief! ‘Cal, dit is Billy. Ze werkt ook bij de Lush,’ zei ik tegen Calum, aangezien hij er anders maar een beetje ongemakkelijk bij stond. Billy stak al glimlachend haar hand uit naar Calum. ‘Hi! Ik was net onderweg naar huis, maar ik wilde Cherry stiekem toch nog wel eventjes zien. Maar ik zal jullie alleen laten, zodat jullie alle spulletjes voor Cherry neer kunnen zetten.’ Billy draaide zich weer naar mij, waarna ze me twee kussen op mijn wangen gaf. ‘Tot morgen, hun!’ Ik glimlachte en knikte. ‘Tot morgen!’ Ik zette een stap opzij zodat Billy naar buiten kon, en Calum naar binnen. ‘Kom trouwens maar binnen!’ zei ik tegen Calum, al zou hij dat vast wel doen. Daar hoopte ik in ieder geval wel op. Niet dat hij de spullen van Cherry neer zou zetten en vervolgens weg zou lopen. Ik wilde op z’n minst eventjes met hem praten, zodat ik zou weten of het goed met hem ging. Het leek wel goed met hem te gaan en zo zag hij er ook wel uit. Hij was naar de kapper geweest! Dat terwijl ik de krulletjes wel heel leuk had gevonden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
De eerste tijd na een break-up was gewoon rot. Het had alles behalve fijn gevoeld? Uiteindelijk was het beter geworden. Zoals altijd alles beter werd. Ik vond het nog steeds heel erg belangrijk om Linn in mijn leven te hebben. Het was gewoon een raar idee dat het niet zo was? We hadden elkaar de laatste tijd niet zo heel erg veel meer gezien, maar ik wist wel zeker dat wanneer we het wilden, we vrienden konden blijven. Iedereen riep dat natuurlijk, maar ik wist zeker dat het wel kon? Ik wilde sowieso dat Linn, Cherry ook vaak genoeg zag. Ergens klonk het een beetje alsof we een kindje samen hadden. Cherry was ook wel een beetje een kindje? Het diertje moest verzorging hebben. Ik vond het echt leuk om te doen. Niets was fijner dan thuis komen en dat schatje daar te hebben. Ik ging haar wel missen? Maar ze was gelukkig op een goede plaats! Linn zou goed voor haar zorgen! Ik had verwacht dat Linn alleen thuis was, omdat Luke andere dingen te doen had. Linn was echter niet alleen, er was een meisje bij haar. Het duurde niet heel erg lang voordat Linn ons voorstelde. Blijkbaar werkte ze met Linn. Zo zag ze er ook wel een beetje uit of juist niet. Ze was in ieder geval spontaan, iets wat Linn ook echt was! Daarom paste ze juist zo goed bij Lush! Ik was blij voor haar dat ze een kans had gekregen op een leuke baan. "Hé!" Bracht ik uit op de woorden van Billy. Ik moest wel een klein beetje om haar lachen. "Dat is een hele goede keuze!" Cherry was ook echt een schatje. Ze zag er natuurlijk al heel erg lief uit. Ze was gewoon lekker fluffy. Als je dat koppie alleen al zag, kon je eigenlijk helemaal niets doen? Ik vond het in ieder geval moeilijk om boos op haar te zijn. Het moest echter wel! Juist nu begon ze van alles uit te proberen! Ik keek Billy na, die al snel verdween. Ze zag er leuk uit? Ze kwam echt heel erg spontaan over? Daarbij zag ze er ook wel echt leuk uit! Ze was heel erg snel weer weg, dus verder kon ik er niet over oordelen. Toen ze om de hoek was, keek ik weer naar Linn. Ik knikte en stapte naar binnen. Ik begreep maar al te goed dat Linn hier wilde blijven. Luke had een fijn plaatsje? Daarbij was het na een break-up juist wel fijn om bij iemand in de buurt te zijn die het begreep. Luke was daar net ook door heen gegaan. Daar hadden we het ook wel eens over? Al was het bij Luke wel iets anders gegaan dan bij Linn en mij. Wij hadden er samen achter gestaan en samen besloten dat dit beter was voor ons beiden. "Waar is die andere bandiet?" vroeg ik lachend. Ik liep iets verder en zag Petunia al liggen op de bank. Ik liep naar haar toe, toen ze me door kreeg begon ze enthousiast te kwispelen. "Hé Piggy." Bracht ik lachend uit. Ik aaide even over haar kop. "Ik heb je vriendinnetje meegenomen." Ik kwam weer overeind, toen ik merkte dat Petunia ook van de bank af kwam. Ik keek om naar Linn. "Hoe gaat het?" Ik vond het belangrijk om te weten hoe het met haar ging. Ik wist zeker dat ze wel eerlijk op die woorden zou antwoorden. Al zag ze er wel goed uit? Blij. Gelukkig. Wat ook echt heel erg belangrijk was! Ik voelde me ook al wel beter? Het ging beter met me. Ik was er misschien nog niet, maar ik wist wel hoe ik dingen nu aan moest pakken. Ik had zelfs wel weer zin om op te treden. Het was een fijn vooruitzicht dat het niet eindeloos door ging. Het waren niet eens zo heel veel optredens. Al zouden er wel aardig wat reizen moeten worden gemaakt.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik wilde Calum niet alleen maar zien als mijn ex. Dat was hij wel, maar hij was wel meer dan dat? Hij kon ook meer zijn! We wilden beide duidelijk nog vrienden blijven. We praatten misschien niet elke dag meer met elkaar, we moesten elkaar immers ook de ruimte geven om verder te gaan met ons leven. Ik zou Calum echter nog wel graag als vriend in mijn leven willen houden en volgens mij wilde hij ook wel hetzelfde. Daarnaast was het ook wel goed om elkaar verder te zien gaan. Calum had net volgens mij even naar Billy gekeken. Natuurlijk was het ergens ook naar, wetende dat hij ooit ook zo naar mij had gekeken, maar het was ook goed? Niet dat iemand nakijken nou heel erg veel betekende. Misschien had hij haar gewoon nagekeken omdat het een logische reactie was. Het maakte verder ook niks uit, maar als hij toch geïnteresseerd in haar zou zijn, dan zou ik dat niet zo heel erg vinden? Niet als het Calum gelukkig zou maken. Al liep ik nu misschien wel te hard van stapel. Ik zette Cherry op de grond neer, zodat ze eventjes rond kon snuffelen. ‘En straks komt jullie vriendje ook nog!’ vulde ik Calum aan. Het zou wel een heel vol huis worden, met drie honden en één kat. Gelukkig kon Mitten heel erg goed met honden. Hij had Freckles in ieder geval altijd goed gemogen en hij vond Piggy en Cherry ook heel erg leuk! Petunia was wel wat langzamer en speelde niet meer zoveel als de twee andere honden dat deden, maar volgens mij vond Mitten dat helemaal niet zo erg. Die had zijn speel-fase toch ook wel een beetje gehad. Hij vond het net zo leuk om eventjes ergens te liggen. Hij lag zelfs wel eens naast Petunia, wat echt heel erg lief was! Cherry was al vrolijk naar Petunia gerend. Honden moesten elkaar toch ook altijd even begroeten. ‘Het gaat goed!’ Dat was ook wel echt zo. Het ging goed. Het had wel even geduurd, want een break-up was gewoon naar. Daar was niet echt iets tegen te doen. Gelukkig had ik een baan gehad waar ik me op had kunnen focussen en had ik ook genoeg afleiding gekregen van Luke, die het toch wel zijn missie had gemaakt om me aan het lachen te krijgen. ‘Ik vind het werk wat ik nu doe echt heel erg leuk en ik zit hier voor nu wel prima. Waarschijnlijk ga ik weg als jullie weer klaar zijn met de festivals.’ Dat was wel een logische timing? Ik wilde uiteindelijk wel mijn eigen plekje, maar voor nu was dit prima. Luke was er, wat wel fijn was. Ik had een hele tijd wel iemand om me heen gehad, dus het was raar als er opeens niemand meer zou zijn. Al had ik nu ook wel gezelschap aan de honden. Ik nam zelf plaats op de bank en klopte naast me, ten teken dat Calum daar kon gaan zitten. ‘En hoe gaat het met jou? Kijk je uit naar de festivals die jullie gaan spelen?’ Dat leek me haast van wel. Het was een heel nieuw concept! Een tour was voor de fans, daar kwamen mensen op af die de muziek kenden en het ook graag wilden luisteren, maar een festival was anders? Daar kwamen ook nieuwe mensen, mensen die misschien nog nooit van 5 seconds of summer hadden gehoord, wat betekende dat de jongens toch een goede indruk zouden moeten maken. Iets wat ze zeker konden. Dat hadden ze immers ook op mij gedaan! Daarnaast wilde ik ook graag weten hoe het met hem was, of het weer beter met hem ging. Rond de tijd van onze break-up had hij niet heel lekker in zijn vel gezeten? Ik ook niet, wat deels door mijn enkel was gekomen. Iets wat nu wel een stuk beter ging, maar waarschijnlijk had het ook niet uitgemaakt voor onze break-up of mijn enkel wel of niet gebroken was geweest. Het was er uiteindelijk toch wel van gekomen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Ik wilde niet dat er meer onzin gebeurde zoals voor Vegas. Dat was helemaal nergens voor nodig geweest. Volgens mij was Linn ook wel echt boos geweest, iets wat ik ook wel logisch vond? Crystal had dat soort dingen eigenlijk ook niet mogen beslissen. Ik had zelfs aangegeven dat het mij helemaal niets uit had gemaakt dat Linn mee was geweest. Nu had ik ook wel gezien dat ze het in dat weekend ook heel leuk had gehad? Ze was met Naylene mee geweest naar een Comic Con waar ze duidelijk heel veel plezier hadden gehad. Zo erg was het dan uiteindelijk ook niet geweest, leek me in ieder geval? Al was het hele gedoe niet nodig geweest. Linn en ik konden best met elkaar om gaan, iets wat we misschien ook wel zouden gaan doen? "Als jullie maar heel erg lief zijn voor elkaar en natuurlijk ook voor Linn!" Ik wilde wel eens zien hoe ze het zou gaan doen als ze hen allemaal uit moest laten. Waarschijnlijk eerst Petunia en Cherry en daarna Freckles, want die moest heel wat beweging hebben. Ik vond het fijn om te horen dat het goed ging met Linn. Ze voelde zich duidelijk echt op haar gemak! Wat heel erg belangrijk was. "Daar ben ik blij om." Linn verdiende het om gelukkig te zijn. Ergens had ik ook me ook nog wel een beetje rot gevoeld. Ze was hier nooit komen wonen als we geen relatie hadden gehad. Natuurlijk was het haar eigen keuze geweest om hier te wonen. Ze woonde nu met Luke, maar ze zou hier wel blijven! Ze had een baan en duidelijk ook vrienden. Iets wat ze ook wel echt verdiende. "Het past ook bij je. En Billy zag er heel erg aardig uit?" Dat deed ze echt! Ik vond haar echt vrolijk! Daarbij zag ze er ook wel echt goed uit, voor zover ik haar had gezien. Haar haar was in ieder geval een leuke kleur, die echt bij haar paste, zeker omdat ze er ook tatoeages bij had. Het had gewoon één passend plaatje gemaakt. Ik snapte wel dat Linn uiteindelijk een plekje voor haarzelf wilde hebben. "Ik ben blij dat je tot die tijd een goede plaats hebt om te blijven." Luke vond het ook leuk, dus er was niet heel erg veel mis mee? Ik ging naast Linn op de bank zitten. Cherry was ondertussen lekker druk bezig met haar eigen ding. Petunia kwam met een klein beetje moeite ook weer op de bank liggen. Ik knikte op de vraag van Linn. "Ik heb er echt best zin in?" Iets wat ik een paar maanden geleden niet had gedacht? Ik had het vooral heel erg moeilijk gevonden om overal positief over te blijven. Nu ging het wel weer? Het leek me juist wel fijn om weer op te treden. Nieuwe landen te ontdekken. Hele ander publiek voor je te hebben. "Het lijkt me wel echt heel erg bijzonder. Allemaal nieuwe mensen die onze muziek misschien nog niet eens kennen." Het gaf echt nieuwe mogelijkheden? We zouden misschien wel bij een groter publiek bekend worden. Het maakte me niet zo heel erg veel uit hoe vaak onze CD’s over de toonbank gingen of hoeveel volgers we hadden. Als we maar door konden gaan met muziek maken. Ik kon zoveel in de muziek leggen? Ik had het soms gewoon echt nodig. De afgelopen tijd waren er ook wel dingen uitgekomen. Het hoefde niet eens op het album te komen, het hielp gewoon echt? Ik wist niet wat er zou gaan gebeuren nu er weer wat meer druk op kwam. Dat zag ik dan vanzelf wel weer. Het was niet zo’n heel erg fijn vooruitzicht, maar ik wilde me er ook niet te veel zorgen over te maken. "Ik ben wel blij dat we even gewoon met elkaar kunnen praten." Ik wist nog niet precies wat we allemaal te zeggen hadden, maar het was wel te lang geleden? Vond ik zelf in ieder geval! Ik had Linn wel echt gemist!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld