Forum

Lelah.

Ik wist dat ik het niet had moeten zeggen, maar het was wel van mij? Ze hadden Lotus met z’n tweetjes aangevallen! Dat was oneerlijk, zeker omdat het niet van haar was! Ik had het daar snel verstopt, dus het was sowieso mijn schuld dat ze het hadden gevonden en het was oneerlijk dat ze Lotus nu met z’n tweetjes aanvielen om haar te beschuldigen van de drugs! Daarom had ik geroepen dat het van mij was, wat het ook was! Anders had ik Lotus toch heel erg genaaid? Als ik haar voor dit alles op had laten draaien, dan was Brayan misschien wel zo boos geworden dat hij het uit zou maken, of het even op pauze wilden zetten, wat Lotus haar hart zou breken! Ik had niet anders kunnen doen dan het voor haar opnemen en zeggen dat het van mij was, deels omdat het ook van mij was! Ik wist dat Jamy dit niks zou vinden, dat hij me waarschijnlijk verrot zou schelden om wat het allemaal met me kon doen, maar ik gebruikte het niet! Niet dat ik kon zeggen wat ik er wel mee deed! Dat ging ook niet! Want dan zou hij ook boos op me worden! Ik wist nu echt niet wat ik als volgende moest zeggen! Ik keek naar Lotus, wie duidelijk boos was op Brayan en Jamy en ergens snapte ik dat ook! Het was niet leuk dat ze haar beide meteen hadden verdacht van de drugs! Het was ergens heel oneerlijk! Daarom was ze boos en ik vond het niet meer dan logisch. Ik zuchtte en zette de boodschap neer. Dat ging op dit moment ook niet en ik wist dat ik nu ook met Jamy zou moeten praten, iets wat ik helemaal niet leuk vond. Want hij was echt boos. Sterker nog, hij dacht nog steeds dat het van Lotus was en dat ik het nu voor haar op probeerde te nemen, zodat zij niet in de problemen kwam. Dat was niet wat ik nu aan het doen was! Het was misschien goed dat hij het niet wilde geloven, maar dat hoorde hij wel te doen! Ik was degene die de drugs in ons huis had gebracht, degene die het had verstopt! Hij had het gevonden en dat was mijn schuld, dus ik vond niet dat hij het nu alsnog op Lotus moest gooien, want het was gewoon niet zo! ‘Het is wel van mij! Ik bescherm Lotus nu niet! Ik weet dat je dat denkt, maar het is niet zo! Dat spul is van mij!’ Het was ook echt van mij! Ik zou Lotus hier niet voor op laten draaien, wat Jamy nu ook dacht! Wat hij misschien wel van mij zou denken nu hij dit wist. Hij was woedend geweest op Lotus, dus hij zou ook woedend moeten zijn op mij! Als hij dat niet zou zijn, dan zou dat heel oneerlijk zijn! ‘Lotus is niet degene die het hier gebruikt. Niemand gebruikt het, ik ook niet! Het is wel van mij, maar ik gebruik het niet.’ Dat moest hij wel weten! Ik zou het nooit gebruiken, nooit! Wat moest ik met dat spul? Ik wist hoeveel schade het kon doen, wat het met mijn moeder had gedaan! Hoe bang Bailey was geweest als mijn moeder veel te veel drugs had genomen. Ik zou dat nooit willen, nooit! Dat zou Jamy toch ook wel moeten geloven? Al wist ik hoe dom dit klonk. Niemand had zomaar wat drugs in huis, dat sloeg helemaal nergens op en Jamy zou dat waarschijnlijk ook niet geloven, maar wat moest ik anders? ‘Ik weet dat het stom klinkt, maar ik gebruik het echt niet. Ik bewaar het gewoon voor iemand, dat is alles.’ Wat moest ik anders zeggen? Meer dan dit kon ik niet zeggen! Jamy zou flippen als hij zou weten wat er met Devon gebeurde en wat ik probeerde te doen! Hij zou waarschijnlijk meteen de politie bellen, maar dan zou ik er ook bij zijn!

Brayan.

Dit was toch belachelijk? Natuurlijk was het van Lotus! Ik wist dat ze aan de drugs had gezeten! Ik had gedacht dat het eenmalig was geweest, dat ze het toen had gedaan om dingen te vergeten en om het leuk te hebben, maar het was veel meer geweest dan dat! Veel meer, anders had ze het nu niet hier in huis! Iets wat ze wel had en nu draaide Lelah er ook nog eens voor op, omdat zij had gezegd dat het voor haar was! Iets wat ik echt niet geloofde! Het was Lelah! Lelah was ongeveer het tegenovergestelde van Lotus in dat soort dingen! Ze dronk nauwelijks, voor zover ik wist ging ze ook niet zo veel uit als Lotus. Ze was gewoon niet het meisje dat drugs in haar huis had en het gebruikte! Het was misschien gemeen om meteen op Lotus te gaan, maar het was wel het meest logische en dat had Jamy ook gedacht? Die had ook niet gedacht dat het misschien wel van Lelah had kunnen zijn. Dat klopte gewoon niet! Lotus had er al eens aan gezeten, dus waarom zou ze dat nu ook niet doen? Dat was toch veel logischer? Ik vond van wel! ‘Lotus!’ riep ik uit en ik liep achter haar aan naar de woonkamer. Ze ontkende het nu en ze liet Lelah er voor opdraaien! Toch leek ze echt boos te zijn om wat Jamy en ik net hadden gedaan, maar het was toch logisch dat we het meteen hadden gezien als iets dat van haar was geweest? Het was Lotus! Lotus was degene die dat soort spul had, Lelah niet! Daardoor hadden we direct aan haar gedacht en ik vond het niet heel vreemd dat we dat hadden gedaan? Lotus duidelijk wel, maar ik vond het echt niet vreemd! ‘Als ik het me goed herinner, was jij degene die ik stoned of high aantrof in die club! Jij was degene die drugs gebruikte, niet Lelah! Dus je kan het ons echt niet kwalijk nemen dat we dachten dat het van jou was!’ Ik vond dat ze daar niet over mocht praten! Daarnaast was het toch ook wel duidelijk dat Lelah het nu voor haar opnam! Dat ze haar beste vriendin probeerde te beschermen. Iets wat misschien heel nobel was, maar het was niet wat je hoorde te doen als iemand drugs gebruikte! Je hoorde diegene niet te beschermen, alsof de verslaving er niet was! ‘Stel nou dat het wel van Lelah is, hè. Stel dat die drugs wel van haar is, waar haalt ze het dan vandaan? Ik ken namelijk maar één iemand die dat soort connecties heeft!’ Lotus! Zij had haar drugs toen toch ook ergens vandaan gehaald? Van dat joch! Ik wist zijn naam niet meer, maar ze had iemand gekend die haar drugs had kunnen geven en daar had ze toen goed gebruik van gemaakt. Misschien had ze die drugs wel van hem gekocht en het aan Lelah gegeven? ‘Daarbij lijk je ook niet heel erg verbaasd om die drugs te zien. Dus als het van Lelah is, dan wist je dat vast al? En als iemand die er wat ervaring mee heeft, zou je haar toch juist moeten beschermen tegen die shit? Want dat doen vriendinnen, toch? Of doet Lelah nu alleen maar alsof en liegt ze voor je, om jou te beschermen?’ Lotus had niet echt verbaasd gekeken naar de drugs, dus het kon haast niet anders dat ze had geweten wat er aan de hand was met haar vriendin! Dat terwijl ze Lelah dan juist zou moeten stoppen! Het verhaal klopte gewoon aan geen kanten! Lelah probeerde Lotus duidelijk te beschermen, iets wat ik echt niet zou geloven, tenzij Lotus nu met een hele goede uitleg zou komen! Iets waarvan ik zeker wist dat die er niet zou komen, want ze was nu aan het liegen! Ze had al die tijd al gelogen, dat kon niet anders! Ze was al die tijd al bezig geweest met die drugs! 

Lotus.
Het was gewoon belachelijk dat ze meteen met zijn beiden op mij sprongen! Ze hadden één ding in hun hoofd en het ging er gewoon niet heel erg makkelijk uit. Van mij mochten ze het wel denken, maar dan hoorden ze het gewoon rustig aan me te vragen of het van mij was en wat ik er dan mee wilde of niet. Maar het was niet van mij, dus ze waren met z’n tweeën voor niets aan het schreeuwen. Oké het was misschien zo dat het door mij kwam dat Lelah die drugs had gehad. Ik vond het zelf ook niet leuk dat het zo was, ik voelde me er al schuldig door! Dan hielp het niet echt dat die twee ook nog boos op me werden! Ze mochten ook niet boos worden op Lelah, want dat verdiende ze ook niet. Die drugs waren niet van ons. Het was van Devon en wij deden er helemaal niets mee! We konden ook heel erg moeilijk ineens vertellen waar het precies vandaan kwam en waar het voor was. Ik wilde niet dat ze achter de foto’s zouden komen, want dat was nog zoveel ergen dan alleen die drugs. Misschien zou Brayan wel denken dat ik ze pas had laten maken en dat ik hem bedroog! Dan zou hij er helemaal vandaan gaan. Ik snapte ook wel dat hij dat nu kon doen, maar nu was hij vooral boos. Ik was echter bozer om hem. Het was gewoon niet eerlijk dat ze mij meteen als boeman zagen! "Wat?!" Riep ik terwijl ik me omdraaide en Brayan aankeek. Hij kon mijn naam roepen wat hij maar wilde, maar het ging helemaal niets helpen. Het kwam er niet ineens uit dat ik het had gedaan, dat de drugs van mij waren en ik ze gebruikte. Als hij dat graag wilde hebben kon hij echt heel erg lang wachten. Ik vond het zo vervelend, hij was nu zo irritant en hij verdiende al het geschreeuw wat uit me zou kunnen komen! "Dat kun je je heel erg goed herinneren. Maar ik kan me ook herinneren wat we hebben afgesproken! We hebben verdomme afgesproken dat ik niets meer zou gebruiken. Denk je echt dat ik onze relatie dan zomaar op het spel zou zetten!?" Hij snapte het echt niet! Ik hield van die jongen en hij was echt de eerste geweest van wie ik dat had gedaan. Hij was bijzonder voor me en dat zou ik echt niet zomaar op het spel gaan zetten alleen maar voor wat drugs! "Als jij denkt dat drugs belangrijker voor mij is dan onze relatie, geeft dat alleen maar aan dat je me voor geen meter kent Brayan! Daarbij gedraag ik me niet als een idioot?! Of wel?!" Ik stapte naar hem toe. "Of wel?!" Riep ik nog een keer. Misschien dat ik me nu raar gedroeg, maar dat kwam omdat ik boos was. Het was niet echt raar, maar gewoon woede! Ik was boos en dat kwam er gewoon uit! "Weet ik veel! Er zijn genoeg drugsdealer in Oxford Brayan. Niet iedereen is een fucking heilige zoals jij!" Ik moest omhoog kijken, omdat Brayan groter dan me was, maar ik was niet bang voor hem? Helemaal niet zelfs, ondanks dat hij sterker dan mij was. Hij zou me geen pijn doen en ik kon veel harder schreeuwen. Als hij wilde schreeuwen, dan kreeg hij dat terug! "Iemand gooit een fucking zakje met cocaïne tegen me aan terwijl ik niet weet wat het was. Voor hetzelfde geld had het poedersuiker of weet ik veel kunnen zijn. Ik hoef me ook helemaal niet te verantwoorden waarom ik niet als een of andere idioot ging gillen. Misschien komt dat wel omdat ik normaal nadenk en niet meteen mensen ga beschuldigen van dingen. Misschien is die drugs wel van jou Brayan! Hoe zou jij het vinden als ik dat ineens zou gaan zeggen!?"

Jamy.
Ik kon het echt niet geloven, deze situatie werd met de minuut gewoon raarder en raarder! We hadden de drugs gevonden, dat was al één hele grote schok, maar dat Lelah nu zei dat het van haar was, was nog zoveel aparter! Ik snapte niet waar ze dat vandaan liet komen en alsof ik haar echt zou gaan geloven! Alsof ze echt drugs zou gaan gebruiken. Al maakte ze er nu ineens weer iets heel anders van! Nu was het ineens van iemand en moest zij het bewaren. Dat was ook belachelijk?! En zo klonk het alsnog alsof het voor Lotus was. "Ja ik weet voor wie je het bewaard. Dat is behoorlijk duidelijk! Ik snap echt niet waarom je het voor Lotus opneemt. Dat verdient ze niet. Niet hierin, in ieder geval!" Ze moest zelf ook wel weten hoe erg dit was. Drugs waren echt iets heel ergs slecht! Onze moeders waren er helemaal kapot aan gegaan. Vooral Carole, omdat ze echt verslaafd was geraakt. Ze had op een gegeven moment alles gedaan voor drugs, dus ik kon me niet voorstellen dat Lelah dit zomaar in haar huis zou hebben. Ook niet voor iemand anders. Zelfs niet voor Lotus! Het maakte helemaal niets uit of ze dacht dat ze het goed had gedaan of niet, ik vond dat ze dat niet deed! Ze was echt belachelijk bezig als ze dacht dat ze haar beste vriendin op deze manier kon werken, dan moest ze nog even heel erg goed nadenken! "Je weet hoe vreemd dit allemaal klinkt he Lé. Het is gewoon moeilijk om je in zoiets te geloven. Het gaat om drugs! En je wist dat je dit in huis had liggen? Je hebt er niets aan gedaan?" Ik schudde met mijn hoofd. Ik wilde niet schreeuwen. Iets wat in de woonkamer wel gebeurde. Lotus ging helemaal los, zoals normaal als ze boos was. Daarin leek ze heel erg op mijn moeder. Ik leek toch wel iets meer op mijn vader, die dan rustiger wilde praten. Ik wist niet of ik hier wel over wilde praten, want het was gewoon iets waarvan ik haar kant gewoon nooit zou gaan begrijpen, voor wie die troep ook was. Het lag in dit huis en dat was erg genoeg. Ik kon hier mijn mond toch ook niet over houden? Carole moest dit eigenlijk gewoon weten en misschien kon ze Lelah dan ook duidelijk maken dat ze de handen niet boven het hoofd van Lotus wilde houden. Ik wilde er echter eerst zelf uit zien te komen met haar. Als ze gewoon toegaven dat het van Lotus was, dan was het al heel wat beter. Dan konden we hulp voor haar zoeken, want dat had ze duidelijk nodig! Drugs waren gewoon niet goed, voor helemaal niemand! Ik was gewoon bang dat het op een gegeven moment de verkeerde kant op zou gaan en als Lelah het toe liet, dan zou dat helemaal gebeuren. Zij was juist diegene die het tegen moest houden! Zij was haar beste vriendin en ik wist dat het soms moeilijk was om er tegenin te gaan, maar we moesten het wel doen. Dat was beter voor iedereen. Mensen konden echt rare dingen doen met drugs op? Ik wilde niet dat Lelah ineens thuis kwam en Lotus iets raars deed. Ik wilde helemaal niet dat Lelah dat zag! Niemand hoorde iemand anders zo onder invloed te zien. Brayan had het duidelijk gedaan en ik wist wel zeker dat het niet prettig was geweest. "Als ik je al moet geloven dat het voor iemand anders is dan Lotus, dan weet je zelf ook wel dat het niet goed is Lé. Echt je weet wat dat spul doet en het is niet oké dat jullie het in huis hebben. Ook niet als het voor iemand anders is. Je weet wat het met onze moeders heeft gedaan. Dat spul kan iemand kapot maken."

Lelah.

Jamy moest me hierin vertrouwen! Ik kon hem alleen weinig geven om op te vertrouwen! Ik kon hem niet vertellen dat het de drugs waren van Devon en dat ik die eigenlijk hoorde te verkopen, dat ik drugs hoorde te dealen! Iets wat ik niet deed. In dat geval was het goed, maar hij was duidelijk boos om wat er nu was gebeurd en vooral omdat het voor mij was, of omdat ik voor iemand dit alles bij me hield. Hij was hoe dan ook boos en ik gaf hem ook gelijk! Ik zou ook boos worden als hij dit in zijn huis had liggen! Ik wist dat ik niet van hem kon vragen om me hier zomaar mee te vertrouwen, maar hij moest echt geloven dat ik het niet gebruikte en dat het ook niet van Lotus was! Ik wist dat het een dom iets was, dat hij het nauwelijks zou geloven, maar ik moest het toch proberen? Ik wilde ook geen ruzie met hem! Het was Jamy, mijn Jamy! Het ging juist zo goed tussen ons en ik wilde niet dat het verpest zou worden door dit stomme gedoe! Al had ik het dan nooit moeten doen! Ik zuchtte en keek naar het zakje in mijn handen. ‘Ik wist dat het er lag, want het was van mij. Niet van Lotus,’ herhaalde ik. Het was niet van Lotus! Als ik dit had gevonden en als ik niet had geweten wat er allemaal had gespeeld, dan was ik misschien ook wel boos geworden, maar ik wist wel wat er speelde en ik vond het echt verschrikkelijk! Het was zo erg dat Devon haar chanteerde en ik wilde dat hij daarvoor in de gevangenis kwam! Ik had nu al heel wat bewijs verzameld, Jamy mocht geen roet in het eten gooien door dit aan iemand te vertellen! Zeker niet aan mijn moeder, of aan die van hem! Bailey zou het toch wel aan mijn moeder vertellen! Hij moest me hierin maar gewoon vertrouwen! ‘Ik weet dat het niet goed is, Jay. Dat weet ik echt. Ik weet dat ik het niet aan iemand moet geven, maar daarom bewaar ik het juist? Zodat diegene er niet bij kan.’ Dat klonk logisch, toch? Meer dan dat kon ik er niet over zeggen, maar ik hoopte dat hij dit zo logisch vond klinken dat hij het zou geloven en er niet moeilijk over zou doen. Ik liep naar Jamy toe en legde het zakje in zijn hand. Als dit het enige was wat ze hadden gevonden, dan zou ik dit best aan hem mee kunnen geven, toch? Dan zou hij denken dat het weg was! ‘Als ik je echt moet bewijzen dat ik er niets mee doe, of dat het niet van Lotus is, dan hier. Je mag het weggooien, door de wc spoelen, doe er maar mee wat je wil.’ Als we hier dan klaar mee waren, was dat toch goed? Ik hoopte dat hij het gewoon zou doen en dat hij me zou geloven! Ik hoopte het echt! Ik wist echter niet of hij het ook echt zou geloven. Brayan leek immers ook niet naar Lotus te willen luisteren! Die twee waren echt naar elkaar aan het schreeuwen. We konden ze hier horen! ‘Vertel het alsjeblieft niet aan je moeder, of aan die van mij. Ik doe er niks mee, mar ik wil niet dat ze het weten.’ Mijn moeder zou echt flippen als ze zou weten dat ik drugs in huis had! Dan zou ze me hier meteen weghalen! Iets wat ook het meest logische was om te doen, maar ik moest dit doen! Ik wilde Lotus helpen en dit was de enige manier om dat te doen, zonder dat zij er ook de dupe van werd! Dus ik hoopte echt dat Jamy dat spul gewoon weg zou gooien en dat hij het niet aan mijn moeder zou vertellen. Die zou echt gek worden.

Brayan.

‘Moet ik dan echt geloven dat het van Lelah is en dat ze het nu niet voor jou opneemt?! Of dat jij niet wist dat die drugs van haar was en dat je haar maar gewoon aan dat spul laat zitten?!’ Dat geloofde ik echt niet! Lotus wist wat dat spul kon doen en ze had me beloofd om er van af te blijven! Mocht dit van Lelah zijn, dan was het alsnog erg dat het nu hier was, in dit huis! Dat Lotus haar beste vriendin niet had gestopt met dat spul! Dat hoorde ze dan toch ook te doen? Dat vond ik in ieder geval! Lelah was haar beste vriendin, ze wilde vast niet dat haar beste vriendin verslaafd raakte aan al die troep? Het klonk gewoon onlogisch dat het van Lelah was! Het was Lelah! Lelah en drugs hoorden gewoon niet bij elkaar. Ik haatte het om te denken, maar het zou wel kloppen als het van Lotus was, omdat ze het al eerder had gehad! Ik had haar gezien met drugs op, dus ik wist dat ze er toe in staat was. Lelah was dat niet, dat geloofde ik gewoon niet! Dat kon echt niet! Ik keek naar Lotus, ze leek echt woedend om wat ik nu had gezegd en waar ik haar van beschuldigde, zo woedend dat het haast niet kon dat ze dit fakete, maar het was wel Lotus waar we het over hadden! Misschien was ze wel boos omdat we haar hadden betrapt en probeerde ze zich er nu uit te lullen! Ik wist het ook niet, ik had geen idee wat ik op dit moment moest doen! Lelah was met Jamy aan het praten en dat leek er een stuk rustiger aan toe te gaan, maar ik wist ook niet wat dat betekende. Dat ze niet schreeuwden, betekende niet dat het allemaal goed ging daar! Ik zuchtte en haalde gefrustreerd mijn handen door mijn haren. ‘Momenteel gedraag je je wel als een idioot.’ Dat deed ze wel! Dat vond ze vast niet logisch om te horen, maar ik probeerde wel rustiger met haar te praten! Ik wilde niet meer tegen haar schreeuwen en ruzie met haar maken, maar dat was verdomd moeilijk als zij wel tegen mij bleef schreeuwen over van alles en nog wat! ‘Dit heeft niks met mij te maken! Het gaat er om dat die drugs in dit huis is en dat jij daar wat aan had moeten doen. Van wie het ook is!’ Als ze had geweten dat het er was, waar ik bijna honderd procent zeker van was, dan had ze het weg moeten gooien, of Lelah moeten stoppen! Want als het van Lelah was, dan moest ze er voor zorgen dat haar beste vriendin van de drugs afbleef! Net zoals ik dat bij Lotus had geprobeerd en ik wist niet of dat nu was gelukt of niet! Misschien zat ze er nog steeds aan! Misschien had ze al wel wat genomen! Ik had echt geen idee! ‘Dat is belachelijk, Lotus! Je weet dat ik nooit aan die troep zou zitten, maar jij wel! Ik weet niet eens of die keer in de club de eerste keer was of niet! Misschien heb je het wel veel vaker gebruikt en loopt het ondertussen uit de hand? Liegt ze daarom voor je? Of is het echt van Lelah? Want het moet van één van jullie zijn!’ Het moest van één van hen zijn! Het lag in dit huis, verstopt in een keukenkastje. Dan moest het wel van hen zijn! Er was hier niet nog iemand! Er kwamen hier dan misschien wel genoeg mensen, maar als ze het voor iemand zouden bewaren, dan zouden ze het toch wel wat beter verstoppen? Het moest gewoon van Lotus zijn, of Lelah! Dat laatste was alleen zo onwaarschijnlijk! Dat kon gewoon niet! Het haast onmogelijk dat het van Lelah was! 

Lotus.
Ik vond het echt niet kunnen dat ze mij als eerste verdachten! Ik had het meteen gedaan, ik kon niet eens wat uitleggen, nee ik was het en iets anders kwam ook echt niet in hun hoofd. Belachelijk gewoon! Het kon niet anders dan dat het van mij was, er was geen andere reden voor. Ze hadden het echt in hun hoofd zitten en ik vond het vreselijk dat ze zo over me dachten. Ik had misschien wat verkeerde beslissingen gemaakt, maar dat betekende niet meteen dat ik weer aan de drugs zat! Ik wist dat dit hele gedoe was gebeurd door mij. Door mij had Lelah die drugs mee naar huis genomen en had ze het moeten verstoppen, maar dat betekende niet meteen dat ik het ook nam! Ik kon nu ook niet zeggen dat het ook mij kwam. Lelah en ik waren net zo goed bezig, we hadden Devon bijna waar we wilden. We hadden echt al zoveel drugs verzameld en hij vertrouwde Lelah echt, wat betekende dat we bijna naar de politie toe konden! Die konden Devon dan volgen en misschien zelfs de plaats waar hij de drugs opsloeg onderzoeken! Dan was hij er gewoon bij, heel makkelijk! Dan hoefden we ons echt nergens meer zorgen over te maken. Misschien hierover, maar dat ging dan ook wel weer een keer over. Dan konden we vertellen wat er aan de hand was. Nu was ik vooral boos om het feit dat Brayan er maar vanuit ging dat ik wel weer iets slechts had gedaan. Zo zag hij me blijkbaar gewoon en dat was gewoon fucked up. Je vriend hoorde een beetje vertrouwen in je te hebben! Iets wat Brayan duidelijk niet had. Die wilde me alleen maar beschuldigen van dingen, omdat hij zogenaamd zo goed wist wat er allemaal aan de hand was! Hij wist verdomme helemaal niets! Echt niets! Misschien ook wel goed, want hij zou helemaal flippen als hij wist dat ik het spul dealde. Ik wist niet wat hij erger vond. Ik nam het in ieder geval niet zelf en daar moest hij dan wel blij om zijn, maar dealen was niet goed en Brayan was nog wel van dat soort regeltjes. Alles moest goed zijn. "Ik gedraag me als een idioot omdat jij me boos maakt verdomme!" Dat deed hij echt! Hij haalde het bloed onder mijn nagels vandaan, daar werd ik boos van! Ik was gewoon altijd opvliegend geweest! Daar kon ik verder weinig ook aan doen. "Jij denkt niet eens na over wat je zegt! Je hebt helemaal geen reden om me te verdenken van wat dan ook, maar ja hoor, ik heb het meteen gedaan! Lotus is meteen de schuldige!" Dat was wat hij dacht. Hij had helemaal geen reden om aan te nemen dat het van mij was. Dat ik eerder drugs had gebruikt, zei niet dat ik het nu meteen weer gebruikte. "Dat jij neukte met dat wijf van school, betekent toch niet meteen dat je daar nu werkt, je dat weer doet?!" Dat was hoe dit werkte. Ik kon precies hetzelfde denken van hem! Conclusies trekken was zo makkelijk! Maar ook heel erg oneerlijk! Ik deed het ook niet, dus ik vond dat Brayan het ook niet mocht doen! "Dat weet ik! Maar daar gaat het niet om verdomme! Je snapt mijn punt niet eens! Het gaat erom dat jij me gewoon maar even beschuldigd omdat jij denkt dat je het allemaal zo goed weet!" Dat was precies wat er aan de hand was en daarom was ik boos. Ik vond dat ik alle recht had om daar boos over te worden! Alle recht! Hij was als een idioot bezig! "Misschien ben ik ondertussen wel een junk Brayan. Waarom bel je niet meteen een afkickkliniek en laat je me daarin opnemen?! Ik heb toch niets meer te zeggen. Ondanks dat ik zelf veel beter weet wat ik doe en wat niet."

Jamy.
Hoe kon ik dit nou geloven? Het was heel erg warrig allemaal! Ik was ook veel te schrokken om nu rustig na te doen. Schreeuwen ging niet werken. Helemaal niet als ik naar het geschreeuw uit de kamer luisterde. Lotus leek met de seconden bozer te worden op Brayan. Zo waren Lelah en ik niet. Ik kon het me niet eens voorstellen dat ik naar haar schreeuwde, laat staan dat ik scheldwoorden zou gebruiken of beledigingen naar haar hoofd zou werken. Lotus was daar zo anders in en het was nu wel heel erg duidelijk dat ze echt boos was. Het maakte niets uit wat Brayan zei, er kwam wel geschreeuw uit. Ik hoefde me daar op het moment niet op te richten. Ik wilde straks nog wel even met Lotus praten, want ik moest van alles duidelijk hebben, maar ik wilde hier eerst met Lelah over praten. Iets wat niet heel erg goed ging. Ze bleef maar volhouden dat het niet van Lotus was, maar van haar, maar dat zij het weer voor iemand bewaarde. Dat was het domste wat ik ooit had gehoord? Wie bewaarde nou drugs voor een andere? Als één van mijn vrienden mij vroeg of ik drugs wilde bewaren, om welke reden dan ook, dan zou ik niet eens over mijn antwoord twijfelen. Nooit! Ik zou nooit drugs bewaren. Als iemand daar al mee aan kwam zitten, zou ik er echt alles aan doen om er voor te zorgen dat diegene van die troep afbleef en dat zou ik ook gewoon doen door het ten eerste weg te werken. Heel erg ver weg, hoe boos diegene dan ook zou worden. Zoiets zou Lelah ook moeten doen. "Ik wil je heel erg graag geloven Lé. Maar dit klinkt allemaal zo vaag. Het is niet logisch dat je drugs bewaard voor iemand. Tenzij het voor Lotus is, maar dan is het van Lotus en dan bewaar je het niet. Als het van Lotus is, kun je dat gewoon zeggen. Dan kunnen we haar in ieder geval samen helpen. Het maakt niets uit hoe boos ze op je word. Ik zorg er wel voor dat ze je niets aandoet." Drugsverslaafden konden hele rare dingen doen? Echt hele rare dingen! Dus je wist maar nooit wat er gebeurde als Lelah haar erbij lapte. Het kon zomaar zo zijn dat ze dan echt door het lint ging! Misschien was Lelah daar wel bang voor? Het kon ook best eerder zijn gebeurd? Ik zag Lotus er wel voor aan. Ik dacht misschien slecht over mijn zusje, maar iedereen wist dat ze geen schatje was en dat zou ze ook nooit worden. Ze hield van dingen die net over de lijn lagen en ondanks dat dit heel erg ver over een lijn lag, vond ik dit typisch iets voor haar. Ze moest haar beste vriendin alleen niet voor haar laten liegen! "Ik weet niet wie diegene is, maar zij heeft echt hulp nodig." En of ik wist wie diegene was, maar misschien kon ik nu beter met Lelah meepraten. Laten zien dat ik haar wel geloofde, haar vertrouwde, dan kwam er misschien vanzelf wel uit dat het van Lotus was. Dat was het ook gewoon! Ik kon niet geloven dat ze er omheen praatte, Lelah moest er juist voor zorgen dat Lotus er iets meer ging doen! Ze moest naar iemand die haar hier mee kon helpen. Misschien dat Lelah dacht dat het haar zelf lukte, maar dat ging echt niet gebeuren! "Dat ga ik ook wel doen. Is er meer van dat troep hier?" Ik zou er in ieder geval zorgen dat het hier allemaal weg was. Ver weg! Ik ging het echt niet zelf meenemen, maar wegspoelen kon makkelijk. Dat was dan al een begin, maar daar kon het gewoon niet eindigen! Het was nodig dat mijn moeder of die van Lelah het wist. "Zij kunnen het beste helpen. Zij weten hoe dit is." Mijn moeder had gezien hoe Carole langzaam aan steeds een beetje meer wegzakte door de verslaving.

Lelah.

Ik wist dat het vaag klonk! Het klonk ook vaag! Het klonk verschrikkelijk vaag en ik wist ook niet wat ik moest zeggen om het wat beter te laten klinken! Ik kon nu ook niet gaan ratelen en maar blijven praten, want dan zou er misschien iets uit komen wat Jamy niet zou mogen horen! Eén woord over Devon was al te veel! Ik wist echt niet wat Jamy zou doen als hij er achter zou komen. Hij was lief en heel erg beschermend, maar als hij me echt wilde beschermen, dan zou dat nog wel verkeerd af kunnen lopen? Wie weet zou hij wel naar Devon gaan en om hem een klap te verkopen. Dat zou hij nooit winnen! Niet omdat hij minder sterk was, hij was vast sterker, maar Devon had een hoop vrienden! Vier of vijf tegen één ging nooit werken, laat staan als ze ook nog eens wapens hadden! Ik moest Jamy er ook voor beschermen en daardoor kon ik hem niet vertellen wat er nu aan de hand was, ondanks dat het op het puntje van mijn tong lag! Natuurlijk wilde ik het hem wel melden, maar dat ging nu echt niet! ‘Het is niet van Lotus, echt niet. Het is niet van haar, ze wist niet eens dat het daar lag. Het is van mij en ik heb het daar neergelegd. Ik weet hoe vaag en onbetrouwbaar het klinkt, maar onthoud alsjeblieft wie er tegenover je staat. Ik lieg niet tegen je, dat zal ik nooit doen!’ Al deed ik het nu wel, maar ik moest hem toch op de één of andere manier duidelijk maken dat er niets aan de hand was! Dat dit niet iets was waar hij zich zorgen over moest maken. Iets wat hij wel zou gaan doen en ergens was het ook zo logisch dat hij het deed, maar dit kon ik nu niet gebruiken! Het was lief dat hij wilde helpen, dat hij mij zelfs zou willen beschermen tegen zijn zusje, maar dat was helemaal nergens voor nodig! Lotus zou niet boos op me worden! Devon wel, maar daar zou Jamy me niet tegen kunnen beschermen! Hij wist immers niet wat er aan de hand was, waarom ik dit deed! Hij zou het ook niet te weten komen, hij mocht het echt niet weten! Ik wilde niet dat hij zou snappen waarom die drugs daar had gelegen. Ik zuchtte en nam de handen van Jamy vast. ‘Diegene heeft inderdaad hulp nodig, daarom ligt het nu hier.’ Dat was het meest logische wat ik kon bedenken! Dat het voor iemand was die er niet aan mocht zitten. Ik had geen idee of hij me geloofde. Volgens mij niet. Het was bij Jamy heel duidelijk te zien wanneer hij loog en wanneer hij de waarheid sprak, dus ook wanneer hij deed alsof! Volgens mij praatte hij nu maar met me mee, maar dat ging echt niet werken! Ik zou hem niks gaan vertellen, of bekennen! Dat kon ik niet doen! ‘Ja, dat is alles,’ zei ik en ik hoopte dat het overtuigend genoeg over kwam. Hij moest niet denken dat er nog meer was, want dan zou hij alles overhoop halen! Al zou hij de rest van al het spul toch niet vinden, want dat was een stuk beter verstopt dan dit ene zakje! ‘Nee! Je mag het niet aan ze vertellen! Het maakt me niet uit dat ze ervaring mee hebben en dat je denkt dat ze kunnen helpen, ze mogen het echt niet weten! Ik vraag niet heel erg veel van je Jay, echt niet. Je mag het spul weggooien, dat maakt me niks uit, maar je moet het echt niet aan ze vertellen!’ smeekte ik Jamy. Hij mocht het echt niet aan ze vertellen! Dan zouden ze zo boos op me worden! Terecht, dat wel, maar dan zouden ze ook denken dat ik het gebruikte en dat deed ik niet! Lotus ook niet! Niemand!

Brayan.

 Ik vond het echt niet vreemd dat ik dit dacht? Lotus was degene die al aan de drugs had gezeten, misschien wel meerdere keren. Hoe moest ik dan niet denken dat het van haar was? Het was in mijn hoofd niet logisch dat het van Lelah was, dat idee klopte gewoon niet! Het hoorde van Lotus te zijn, maar dat was het dus blijkbaar ook niet? Toch verdedigde ze zichzelf echt heel erg! Ik wist het ook niet meer, ik had geen idee wat ik nu moest doen! Het bleef vreemd, heel erg vreemd! Die drugs lag hier toch ook niet voor niets? Die lag hier omdat iemand het daar neer had gelegd en voor zover ik wist, woonden hier maar twee mensen! Lelah en Lotus! Lotus was degene die er heel makkelijk aan zou kunnen komen, degene die er al eens aan was gekomen. Lelah niet! Dus het was toch niet raar dat ik dat meteen dacht? Jamy had het ook meteen gedacht, maar tegen hem stond ze nu niet te schreeuwen! Misschien ook wel omdat hij nu met Lelah aan het praten was, maar ik had geen idee of dat nou heel wat beter was! Ik zuchtte en keek naar Lotus. ‘Je kan me het niet kwalijk nemen dat als ik hier drugs vind, ik het meteen aan jou koppel. Tenzij jij mij een duidelijke uitleg geeft over hoe dit hier is gekomen en waarom Lelah zegt dat het van haar is, weet ik niet of ik kan geloven dat het niet van jou is,’ probeerde ik haar rustig duidelijk te maken. Als ze me nu een uitleg zou geven over waar het hier lag en waarom we het hadden gevonden, dan zou ik haar misschien nog geloven! Nu deed ze niets anders dan schreeuwen! Dat was het enige wat ze tot nu toe had gedaan. Hoe moest ik dan geloven dat het niet zo was? Want als ik niks kreeg waar ik dit op kon baseren, dan bleef het in mijn ogen iets van Lotus! ‘Ik verdenk je alleen maar omdat ik momenteel geen uitleg krijg over dit alles én omdat ik weet dat Lelah zoiets nooit zou nemen!’ Dat klopte gewoon niet! Ik wist misschien niet alles van Lelah, maar het leek me niet dat zij het soort meisje was die aan de drugs zou zitten. Lotus was dat wel! Hoe stom het misschien ook klonk, het was wel zo. Lotus was degene die het al een keer had gebruikt en misschien zou ze het zo nog een keer doen, misschien had ze het al wel gedaan! We kwamen hier in ieder geval niet veel verder mee! ‘Dat is iets heel anders,’ merkte ik op en ik sloeg mijn armen over elkaar. ‘Dit gaat om de drugs die we hebben gevonden in jullie huis. Het kan niet anders dan dat het van één van jullie is en als ik nu geen goede uitleg krijg, dan heb ik geen zin om dit nog te bespreken.’ Ik wilde gewoon een uitleg! Iets waardoor ik zou snappen wat er aan de hand was en waarom Lelah het nu voor haar opnam, of misschien wel voor iemand anders! Het was van iemand en de meiden hadden hier iets mee te maken! Ik wist ook niet wat, maar dat was aan Lotus om het aan mij uit te leggen! Ik zuchtte en keek naar Lotus. We konden hier gewoon niet rustig over praten, niet nu ze zo opgefokt was om dit alles! ‘Als het niet van jou is, van wie is het dan wel?’ Ze leek echt boos te zijn omdat ik haar er van had beschuldigd, maar van wie was het dan? Lelah?! Dat kon toch niet? Het leek me echt heel onlogisch! ‘En als je gaat antwoorden dat het van Lelah is, waarom zou Lelah aan de drugs zitten?’ Volgens mij had ze dat helemaal niet nodig? Dat wist ze zelf vast ook wel!

Lotus.
Brayan begreep het echt niet! Volgens mij wilde hij het ook echt niet begrijpen en dat was ook heel erg vervelend! Hij deed echt alsof ik helemaal niets goeds in me had! Er gebeurde iets ergs en hij vond meteen dat ik het had gedaan! Het was gewoon heel erg vervelend en hij irriteerde me echt dood! Ik was boos op hem en het hielp nou niet echt dat hij telkens maar weer begon over het feit dat Brayan vond dat het nooit van Lelah kon zijn, dus dan moest het maar van mij zijn! En nu wilde hij ook nog eens een uitleg hebben ook. Dat kon ik toch helemaal niet geven! Stel ik wist hier helemaal niets van, echt helemaal niets! Dan was het toch wel heel erg logisch dat ik hem het niet uit kon leggen! Dat kon ik gewoon niet! "Hoe kan ik verdomme iets uitleggen waarvan ik zelf helemaal niets weet Brayan?!" Dat wilde ik zelf wel even weten. Hoe hij vond dat ik dit uit kon leggen, terwijl ik er eigenlijk niets over wist. Het was de drugs van Lelah, dat had ze in ieder geval zelf gezegd. Ik wist er genoeg over, maar ik kon het hem gewoon niet vertellen. Dat ging niet. Maar ik vond het helemaal vervelend dat ik gewoon geen ene vertrouwen kreeg. Geen klein beetje! Echt niets! Als mijn vriend moest hij me echt vertrouwen! Dat deed hij dus echt niet en dat stak gewoon heel erg! "Ik kan je geen uitleg geven omdat ik er ook niets over weet! Lelah heeft net toch al gezegd dat het van haar is! Sorry, maar dan kan ik er ook niet heel erg veel meer van maken!" Hij wilde het heel erg graag weten, maar ik kon hem ook niet zeggen wat er echt aan de hand was. Dan zou hij echt dingen gaan doen waar hij spijt van kreeg. Tegen Devon kon niemand op. Helemaal niet als zijn vrienden erbij waren. "Uiteindelijk is het niet heel erg veel anders Brayan! Jij vertrouwt me niet omdat ik één keer drugs heb gebruikt! Dus ik kon jou net zo goed niet vertrouwen omdat je een keer iets hebt gedaan! Je hoeft niet meteen van de slechte dingen uit te gaan. Maar hé ik ben nou eenmaal slecht, dus natuurlijk doe je dat. Lotus kan niets goeds in zich hebben! Dat gaat gewoon niet, ze heeft alles meteen gedaan." Ik wist dat ik heel erg veel in de derde persoon praatte op dit soort momenten, maar dit was precies hoe hij het zag. Ik had meteen alles gedaan. Het maakte niets uit wat ik zelf te zeggen. Ik vond het zo vervelend als mensen het op deze manier deden. Meteen maar aannames maken! "Van Lelah! Ben je doof! Het leek me dat we er allebei bij waren toen ze net vertelde dat het van haar was en als je wil weten waarom het hier is, moet je het aan haar vragen! Het is haar drugs. Dat van haar en als je er verder iets over wil weten, dan hoef je niet bij mij te zijn, want ik weet helemaal niets!" Ik rolde met mijn ogen. "Ik denk niet dat Lelah aan de drugs zit, maar hé misschien ook wel en weet ik veel waarom dat zo is, weet ik veel! Misschien kan ze school wel niet meer aan of weet ik veel wat." Ik zette nog een stap naar Brayan toe, zodat ik echt bijna tegen hem aanstond. Ik zette mijn handen in mijn zij en keek naar boven. "En als je toch niet naar me wil luisteren, dan rot je toch lekker op? Ik weet niet waar het vandaan komt en wat we er mee in huis doen. Niet alles is mijn schuld. Maar als jij wil geloven dat het wel zo is, dan rot je op! Je weet waar de deur is!"

Jamy.
Wat moest ik hier nou mee? Ik kon hier helemaal niets mee! Er was zogenaamd iemand in haar omgeving die drugs nam, maar die dat niet meer wilde of mocht van Lelah waardoor zij het mee had genomen naar huis. De enige die ik kon verzinnen was Lotus. Lelah had ook echt wel nieuwe vrienden gemaakt op haar nieuwe school, maar dat betekende niet dat ze meteen zoiets voor hen zou doen. Echt niet. Voor Lotus wel, dat was haar beste vriendinnetje, voor haar zou ze het opnemen. Voor mensen die ze nog niet zo heel erg lang kende niet, leek mij in ieder geval. Ik vond het een heel erg vreemd verhaal en ik had geen idee wat ik moest geloven en niet. Niemand zou zomaar drugs thuis bewaren om iemand te helpen. Dat kon op hele andere manieren! Goede manier! Iemand die verslaafd was kwam daar echt niet zomaar vanaf. Helemaal niet door drugs op die manier uit de buurt te houden, tegenwoordig was het namelijk veel makkelijker om aan drugs te komen. Het was heel erg! Ik zuchtte zachtjes door de woorden van Lelah. Ik kende haar echt heel erg goed en ze zou niet zomaar tegen me liegen. Dat had ze nog nooit gedaan en ik wist ergens wel dat ze dat nu ook niet zomaar zou doen. Ik pakte handen vast en kneep er zachtjes in. Ik vond dit echt heel erg vervelend en ik kon er helemaal niets aan doen, maar het was blijkbaar zo. Lelah hielp iemand, iemand van wie ze de naam duidelijk niet wilde zeggen en ik moest haar er maar op vertrouwen dat het niet van haar was en dat ze diegene echt hielp. "Ik weet dat je niet lieg, maar dit is gewoon een hele vervelende situatie." Zei ik zachtjes. Dat moest ze ook begrijpen? Het was niet zomaar iets, het was cocaïne! Echte cocaïne! Dit had niets met poedersuiker te maken of iets van sigaretten, daar was ik al niet blij geweest als ik ze had gevonden. Roken was ook niet goed voor je, maar drugs was nog zoveel erger! Ik vond het echt een vreselijk idee dat die twee het in huis hadden! En wie diegene ook was, hij of zij had hulp nodig. Goede hulp en niet op deze manier! "Ik weet dat je probeert te helpen, maar dat gaat niet op deze manier. Op deze manier kan diegene toch alsnog aan drugs komen?" In mijn ogen was dat echt zo! Het was ook zo! Iedereen kon zomaar aan drugs komen, helemaal als diegene het echte wilde, wanhopig genoeg was. Verslaafden waren dat echt wel. Die waren heel erg wanhopig en deden echt dingen waar ze niet voor instonden. "Als diegene echt drugs wil, dan komt hij of zij hierheen en kunnen er hele rare dingen gebeuren. Dan zou diegene er alles aan doen om toch aan dat spul te komen en dat kan dus zorgen voor heel wat vervelende dingen." Dat moest ze begrijpen! Daarom moest diegene gewoon stoppen met Lelah gebruiken als zo’n steunpilaar. Niemand kon dat zijn! "We gaan er zo voor zorgen dat het weg is." ondanks dat het misschien ook vervelend kon zijn, als diegene hier naar toe kwam om het terug te krijgen. Dan had Lelah het niet meer en kwam er helemaal een ruzie. Ik was zo bang dat iemand haar pijn deed! Dat mocht echt! Het mocht gewoon echt niet gebeuren! "Lé. Je weet zelf ook maar al te goed dat diegene hulp nodig heeft. Een verslaving is niet iets kleins. Zeker niet aan dit spul en er zijn twee mensen die dat door hebben gemaakt. Er hoeft niemand naar therapie. Zij kunnen toch eerst praten? Gewoon alleen praten." Daarom leek het me makkelijk om daar te beginnen. Het was een niet zo grote stap. Afkicken was dan meteen weer zo’n eng woord. 

Lelah.

Het ging er echt hard aan toe in de woonkamer en ik was bang dat Jamy uiteindelijk ook tegen me zou schreeuwen, ondanks dat het hier juist de goede kant op leek te gaan. Hij leek te geloven wat ik hem net had verteld, al wist ik dat het allemaal leugens waren en daar voelde ik me wel echt slecht over! Ik wilde helemaal niet tegen hem liegen, maar dat was op dit moment wel het beste! Door tegen hem te liegen, beschermde ik hem tegen een hoop problemen, maar vooral tegen Devon. Hij wist dan wel niet dat ik een vriendje had, maar dat was juist het gevaarlijke! Dat betekende namelijk dat hij er achter kon komen wie Jamy was en als er iets zou gebeuren, dan zou hij Jamy iets aan kunnen doen en dat zou dan mijn schuld zijn! Dat wilde ik niet! Jamy moest veilig blijven en daarom wilde ik hem nu gewoon niet vertellen wat er aan de hand was. Hij moest het begrijpen! Iets wat hij nu wel leek te doen, al had ik ook wel door dat hij meer met me mee praatte dan dat hij het echt geloofde. Het was Jamy! Het was heel makkelijk om dat door te hebben. ‘Ik weet het, sorry. Ik wilde je niet in deze situatie brengen,’ zei ik zacht. Natuurlijk niet! Het was niet de bedoeling dat hij het had gevonden! Nu wist hij van de drugs en misschien zou hij wel vaker gaan kijken of het ergens lag! Nu zou hij de rest niet zo snel vinden en ik zou het wel beter gaan verstoppen, maar dit konden we er echt niet bij hebben! Ik zuchtte en sloeg mijn armen om Jamy heen. Hij probeerde me nu zelfs te beschermen tegen een fictief persoon, iemand die helemaal niet bestond! Iemand die ik net had verzonnen, in de hoop dat Jamy het dan met rust zou laten. ‘Jay, dit is niet jouw probleem en het ha dook niet mijn probleem moeten worden, maar ik beloof je dat er helemaal niks gaat gebeuren. Als jij de drugs niet weg gooit, dan is het weg en dan kan er helemaal niets meer gebeuren.’ Ik hoopte dat hij daar genoegen mee zou nemen, dat hij zou begrijpen dat dit niet zijn probleem was en dat hij dit niet op hoefde te lossen. Dit was zijn verantwoordelijkheid niet en dat zou het ook nooit worden! Dit was mijn verantwoordelijkheid en ik zou er zelf wel een oplossing voor zoeken. ‘Je kan niet iemand dwingen om zomaar met mensen te praten die ze niet kent. Dat is haast hetzelfde als therapie. Jij hoeft hier geen oplossing voor te zoeken, hoe lief dat ook is,’ maakte ik hem nog een keer duidelijk. Ik keek hem aan en gaf hem voorzichtig een kus. Misschien wilde hij dat wel niet, het kon best dat hij boos op me was! Al leek het daar nu niet echt om, gelukkig! Brayan leek nog wel heel erg boos te zijn, van wat ik kon horen. ‘Sorry dat ik de middag nu heb verpest, ik had niet gedacht dat iemand het zou vinden.’ Ik had de middag er wel door verpest! Nu had Lotus ruzie met Brayan en Jamy en ik waren nu ook niet echt in de beste plaats? Dat leek me in ieder geval! Misschien wilde hij nu ook wel naar huis. Als hij het maar niet alsnog aan Bailey zou vertellen, of aan mijn moeder. Dat kon ik echt niet gebruiken! Als mijn moeder zou weten dat ik drugs in huis had, zou ze echt woedend worden. Ze werd niet vaak boos en we konden over heel veel dingen praten, maar ik wist zeker dat als er drugs bij zou komen kijken, ze wel woedend zou worden en dat begreep ik ook wel! Het was ook verschrikkelijk spul en ik hoorde er niet aan te zitten!

Brayan.

 Dit sloeg gewoon nergens op! Drugs was iets heel anders dan wat ik had gedaan! Niet dat het echt goed en netjes was geweest. Sterker nog, ik was gegaan van het daten met een leerlinge naar het daten met een collega, maar dat was nog steeds iets anders dan drugs! Drugs was gevaarlijk, kon je hele lichaam verpesten! Lotus wist dat! Ze had al een keer drugs op en daarom was het ook logischer dat ze het nog een keer zou doen! We hadden het nu ook helemaal niet over mij! Ik was me er heel bewust van geweest dat ik niet iets met Lotus had mogen beginnen, net zoals dat ik ook niet iets had mogen beginnen met een collega, maar dat was geen verslaving! Dat kostte niet klauwen vol met geld en dat zorgde er niet voor dat mijn gezondheid kapot ging! Drugs deed dat wel en er klopte gewoon niets van! Als het niet van Lotus was, dan was het van Lelah, maar toch leek het alsof Lotus wel had geweten dat het hier was geweest! En als het niet van Lotus of Lelah was, van wie was het dan wel en waarom lag het hier? Het sloeg gewoon allemaal nergens op en ik kreeg maar nergens antwoord op, wat me frustreerde! Ik wilde er in ieder geval een uitleg over hebben, ik wilde begrijpen waarom dit was gebeurd, maar die uitleg leek ik maar niet te krijgen! Lotus bleef maar hetzelfde herhalen en daardoor werd ik haast gedwongen om dat ook te doen, om weer hetzelfde naar haar te schreeuwen en dat wilde ik helemaal niet! Ik wilde hier goed over praten! Iets wat jammer niet zo goed zou gaan, dat was nu ook wel duidelijk! Ik kon dit net zo goed opgeven! ‘Ik probeer dit gewoon te begrijpen! Het slaat allemaal nergens op en jouw antwoorden zijn alles behalve nuttig. Er is geen touw aan vast te knopen, Lotus!’ Ik snapte er echt helemaal niks van! Het was niet van haar, maar van Lelah en nu was het opeens niet meer van Lelah? Dat was toch onlogisch? Ik kon hier niets van maken en ik betwijfelde of Lotus nog wist waar ze het zelf over had! Waarschijnlijk niet, omdat ze zichzelf alleen maar klem had gezet door alles wat ze net had gezegd! Iets wat ze zelf nog niet eens door had! ‘Goed, ik rot wel op. Misschien dat jij je dan een keer kan beseffen wat je allemaal zegt en dat je dan met een goede uitleg kan komen, want dit is werkelijk waar gewoon bullshit!’ Dat was het echt! Het sloeg allemaal nergens op! Ik wilde nu gewoon weg, zodat we misschien verder konden! Dan kon Lotus nadenken over dit alles en ik ook, want ik wist ook niet wat ik nu moest doen! Ik kon maar beter gewoon weg gaan en hopen dat Lotus uiteindelijk zou beseffen wat er nu was gebeurd en wat ze voor een uitleg zou geven aan me! Want die verdiende ik wel! Ik keek naar Lotus en zette een stap naar achteren. Ik pakte mijn jas van de stoel en liep naar de gang, waar Jamy en Lelah nog steeds stonden. Die leken het een stuk beter te hebben, aangezien ze zelfs stonden te knuffelen! Ik snapte ook niet hoe dat kon, aangezien Jamy net ook nog boos leek te zijn, maar dit was niet mijn relatie en ik kon me er moeilijk mee gaan bemoeien. ‘Veel plezier nog, of wat dan ook,’ mompelde ik snel en ik liep naar buiten. Het was ook zo stom om zomaar weg te gaan? Al was dit waarschijnlijk niet heel erg veel beter! Ik zuchtte en liep maar naar de lift, aangezien ik nu gewoon terug naar huis wilde. Het was jammer van de avond, maar dit was echt niet mijn schuld! Dat vond ik tenminste!

Jamy.
Ik vond het heel erg vervelend dat dit was gebeurd. Het was voor Lelah vast ook niet heel erg fijn geweest, het ging om drugs en voor haar zaten er ook heel erg veel haken en ogen aan. Ze wist wat er met haar moeder was gebeurd. Dus drugs was voor haar gewoon iets wat niet kon en het was wel duidelijk dat ze diegene er vanaf wilde hebben. Op haar eigen manier. Misschien dat het een beetje een vreemd idee was, ik zou het namelijk niet doen, maar ze bedoelde het echt wel goed! "Ik wil niet dat jij in deze situatie zit." Zei ik zachtjes. Ik vond het gewoon heel erg vervelend dat het zo was! Ik kon er ook heel erg weinig aan doen, helemaal omdat Lelah er echt op gebrand was om het op deze manier te doen. Ze had ook wel gelijk. Het was mijn probleem niet, ook niet die van haar, maar ik wilde niet dat het op deze manier ging. Dat Lelah er wel heel erg veel mee te maken had, want op het moment had ze dat wel. Diegene had haar ergens in gewerkt, waardoor het voor Lelah nu vervelend liep. Ik wilde geen ruzie met haar en dat hadden we ook niet, maar er was wel even geweest dat ik haar niet had vertrouwd. Toch was het Lelah en ze zou echt niet zomaar tegen me liegen, zo was ze gewoon niet. Als ze zei dat het van een vriendin was, want het ging duidelijk om een ze, dan geloofde ik haar er in. Niet van Lotus duidelijk en daar was ik wel heel erg blij mee. Het was niet goed dat Lotus aan drugs had gezeten. Voorzichtig sloeg ik mijn armen ook om Lelah heen en liet ik mijn kin op haar schouder rusten. "Je hebt gelijk, maar ik vind het gewoon heel erg vervelend dat diegene jou hier in heeft gesleept. Dat had gewoon niet mogen gebeuren. Je bent wel echt een hele goede vriendin." Ik gaf haar voorzichtig een kus op haar wang. Ze hielp zomaar iemand als het ging om drugs! Dat vond ik echt heel erg bijzonder! Niet perse goed, maar wel heel erg lief van haar en gaf wel een beetje aan hoe ze was. Ze was heel erg behulpzaam! "Jij kan er niets aan doen. Sorry dat ik meteen van het ergste uitging. Al moet ik dat denk ik aan Lotus zeggen." Ik had meteen gedacht dat het van haar was. Ik was niet de enige geweest, Brayan ook. Brayan die nu boos weg liep. Volgens mij dacht hij nog steeds dat het van Lotus was. Al gaf het geschreeuw van Lotus al wel aan dat ze het er niet mee eens was geweest. Ze kon behoorlijk schreeuwen, maar uiteindelijk was ze vast wel eerlijk geweest als zij er iets mee te maken had gehad? Ze was immers ook heel erg boos geweest toen de groeihormonen in haar bloed waren gevonden. Ze had van helemaal niets geweten, maar we hadden haar allemaal beschuldigd. Toen had ze zich ook behoorlijk verdedigd, met heel erg veel woorden! "Misschien moet jij maar even naar Lotus?" Ze was misschien heel erg boos, maar het was wel zo dat ze dan iets rustiger werd. "Ik ben er zo. Ik ga dit even doorspoelen en dan kom ik er ook aan. Ik denk dat we haar wat rustiger moeten maken." Ik gaf Lelah nog een kus op haar wang, waarna ik haar los liet en naar het toilet liep. Ik maakte het zakje meteen open en gooide de inhoud er van in de wc. Ik spoelde hem door en gooide het zakje weg in het afvalemmertje wat er stond. Vervolgens besloot ik om ook maar naar de woonkamer te lopen, waar Lotus echt met haar gezicht op onweer stond. Ik zou zo echt wel mijn excuses aanbieden, maar dan moesten ze wel even rustig worden. 

Lelah.

Hij geloofde het echt! Ik wist niet of het aan mij lag dat hij het nu echt geloofde, of dat hij nog steeds met me mee praatte, maar het leek alsof hij nu echt dacht dat iemand mij mee had getrokken in al deze ellende. Misschien was het ook wel een beetje zo, want door Lotus deed ik dit nu allemaal! Het was echter niet Lotus haar schuld, want ik had er zelf voor gekozen. Ze had me vaak genoeg gewaarschuwd, ze had me vaak genoeg verteld dat ik dit niet had hoeven doen. Ik had er zelf voor gekozen om het wel te doen en daar moest ik ook de verantwoordelijkheid voor nemen! Dat was al één van de redenen dat ik had geprobeerd om de schuld op me te nemen, al had dat duidelijk niet gewerkt bij Brayan, want hij was net weg gegaan en dat was vast geen goed teken! Dat betekende dat Lotus en hij ruzie hadden en dat was niet wat ik had gewild! Natuurlijk niet! Al had ik ook niet kunnen weten dat hij en Jamy de drugs hadden kunnen vinden, ik had er niet eens over nagedacht! Ik zuchtte en begroef mijn gezicht in zijn hals. ‘Ik probeer haar alleen maar te helpen, maar ik wil niet dat ik jou hier ook in mee sleep.’ Dat mocht echt niet gebeuren! Als Devon zou weten van Jamy, dan zou hij er alles aan doen om er voor te zorgen dat Jamy hier niets van zou weten. Ik wilde niet eens weten hoe hij dat zou doen! Het was wel Devon! Hij had echt vreemde manieren om van mensen af te komen, zelfs als ze hem alleen maar irriteerden! Dus ik wilde niet dat hij iets wist over Jamy, laat staan over dat hij mijn vriend was! Als hij dat zou weten, dan zou hij waarschijnlijk willen dat Jamy mee zou komen en dat wilde ik niet! Jamy hoorde daar niet bij te zijn en hij zou het hoe dan ook verschrikkelijk vinden! Het was daar ook verschrikkelijk, ik voelde me daar ook niet op mijn gemak. Helemaal niet nu mensen begonnen te klagen over dat ze hun drugs niet hadden gekregen! Als dat zo door zou blijven gaan, dan zou Devon wel iets door hebben. Ik keek omhoog naar Jamy en zuchtte.  ‘Het is niet erg,’ fluisterde ik zacht. Hij was van het ergste uit gegaan, maar dat had iedereen waarschijnlijk gedaan! ‘Ik ga wel naar Lotus.’ Hij zou dat spul weg mogen gooien, dat maakte me echt helemaal niks uit! Als we dan klaar waren met dit stomme onderwerp en alles wat er iets mee te maken had, dan was dat goed! Ik liet Jamy los en liep zelf naar de woonkamer, waar ik een boze Lotus aantrof. Ik zuchtte en sloeg mijn armen om haar heen. ‘Sorry dat je ruzie hebt met Brayan,’ fluisterde ik zachtjes. Dat was ergens wel mijn schuld? Ik had dat spul daar neergelegd! Als ik er voorzichtiger mee om was gegaan, hadden de jongens het waarschijnlijk niet gevonden en dan was er helemaal niets aan de hand geweest! Dan hadden we nu gezellig op de bank gezeten met z’n viertjes en dan hadden we het er helemaal niet over gehad! Ik voelde Lotus haar schouders ophalen, wat ook het enige was wat ze deed. Dat betekende alleen maar dat het haar echt dwars zat wat er was gebeurd. Brayan was wel haar vriend en ze hield echt van hem? Daardoor was het alleen nog maar erger dat ze nu ruzie. ‘Blijft Jamy?’ vroeg Lotus zacht en ik knikte. ‘Ja, maar hij gooit dat spul nu weg,’ mompelde ik. In principe was dat niet heel erg. We hadden nog genoeg andere dingen, maar daar mocht hij echt niet achter komen! Ik wreef zachtjes over haar rug en keek op toen Jamy er weer was. Aangezien hij sorry wilde zeggen, liet ik Lotus los.

Jamy.
Het was wel duidelijk dat Lelah niet wilde dat ik iets tegen mijn moeder zou zeggen, of tegen Carole. Ergens snapte ik dat ook wel, het was helemaal ongemakkelijk om ineens door een onbekende geconfronteerd te worden. Helemaal als je er vrijwillig aan was begonnen. Voor Carole en mijn moeder was dat heel erg anders gegaan. Zij hadden dat spul gewoon naar binnen gepropt gekregen. Carole was daardoor echt verslaafd geworden, iets wat natuurlijk heel erg was! Nu ging het al heel erg lang goed. Volgens mij was dat al gebeurd toen dat alles was gebeurd. Mijn moeder had het voor elkaar weten te krijgen om Carole duidelijk te maken dat het niet goed was. Ook wel omdat ze er zelf bijna dood aan was gegaan natuurlijk. Dat had Carole haar ogen wel heel erg goed geopend. We wisten best wel veel van wat er in die tijd was gebeurd en ik vond ook wel dat we dat moesten weten? Het was iets heel erg en we moesten er voor zorgen dat niemand zoiets kon overkomen. In ieder geval niet in onze buurt. Mijn moeder had het vreselijk gevonden toen ze er achter was gekomen wat Sage allemaal bij Lelah en Lotus voor elkaar had gekregen. Het was misschien iets heel anders, maar uiteindelijk hadden ze allemaal iets tegen hun wil in gedaan. Lelah had zelfs dingen gedaan, die totaal niets voor haar waren. Bij Lotus had ze vooral de relatie kapot willen maken. Een relatie waar ik op dat moment echt nog geen idee van had! Het ging er wel om dat ze echt een hele tijd door iemand waren geleefd. Sage had ongeveer alles bepaald wat ze wel en niet kunnen doen. Het ergste was misschien nog wel geweest dat ze van elkaar hadden gedacht dat het de andere was. Ze waren beste vriendinnen en toen was dat ineens niet zo! Ze hadden elkaar echt fysiek aangevallen op een gegeven moment! Op de verjaardag van mij en Lotus. Dat was toch wel heel erg geweest. Het was allemaal heel erg geweest, maar nu was het over en ik hoefde me ook niet zo heel erg zorgen te maken over de drugs. Ze waren niet van Lotus of van Lelah, maar van heel iemand anders. Brayan leek dat niet te geloven, of misschien was hij weg gegaan omdat er op het moment niet heel erg goed met Lotus te praten was. Er had heel erg veel geschreeuw geklonken. Als Lotus eenmaal begon hield ze er ook echt niet mee op. In ieder geval tegen één persoon. Dat was nu wel duidelijk, want ik hoorde haar niet tegen Lelah schreeuwen. Terwijl het de drugs van Lelah was, of nou een vriendin van haar. Lelah had hier in ieder geval meer mee te maken dan Lotus en het had best gekund dat ze Lelah met woorden aan was gevallen omdat ze door haar toch wel een beetje ruzie met Brayan had. Het viel echter heel erg mee! Toen ik de kamer in liep zag ik ze zelf knuffelen, dus dat zat wel goed! Lelah liet Lotus los, zodat ik naar haar toe kon lopen en even mijn armen om haar heen kon slaan. "Sorry dat ik er meteen vanuit ging dat het van jou was. Lelah heeft me verteld hoe het zit." Ik trok haar goed tegen me aan en gaf haar een kus in haar haar. Het bleef toch mijn zusje en ik wilde eigenlijk helemaal niet boos op haar zijn. Ondanks dat ik dat net wel echt was geweest! "Brayan ziet vast ook snel in dat het niet zo is." Die jongen was vooral heel erg geschrokken, dus waarschijnlijk zat het nu echt in zijn hoofd dat het van Lotus was. Ook wel omdat ze blijkbaar eerder had gebruikt en hij daar iets over had gezegd. Uiteindelijk kwam het vast wel weer goed tussen die twee! 

Een paar dagen later? (:

~

Lelah.

Nerveus zat ik naast Lotus in de auto. Devon had ons vanochtend al laten weten dat hij ons wilde zien, en dan vooral mij. Hij had niet heel erg vrolijk geklonken en ik was echt bang dat hij er achter was gekomen. Dat hij nu, na de zoveelste klacht over het niet ontvangen van de drugs, zat was en dat hij mijn verhaal wilde horen. Ik wist niet wat we nu konden verwachten en ik was als de dood dat er wat zou gebeuren, dat hij me misschien wel zou straffen voor wat ik had gedaan. Het was Devon! Ik wist echt niet wat er nu zou gaan gebeuren, maar het zou nooit goed zijn. Niet als hij zo boos had geklonken! Dat terwijl ik had gedacht dat het allemaal goed zou gaan. Jamy geloofde nog altijd at er niks aan de hand was, dat de drugs niet van mij was en dat het ook nooit meer zou gebeuren. Dat terwijl er nog heel wat drugs in de badkamer lag en dat was nog meer geworden in de afgelopen dagen! Lotus stopte al snel op de parkeerplaats en ik haalde diep adem. Ik hoefde niet eens te zeggen dat ik bang was, want volgens mij wist ze dat maar al te goed! Als hij zo boos had geklonken, dan kon het nooit goed zijn en als het bij Devon niet goed zat, dan was het ook echt niet goed! We hadden het verhaal wel doorgesproken. Ik zou gewoon vol blijven houden dat ik de drugs wel af had geleverd en dat degenen die zeurden dit samen af hadden gesproken. Dat ze dachten dat ze zijn nieuwe hulpje makkelijk zouden kunnen afkraken, door te zeggen dat ze iets fout had gedaan. Ik wist niet of Devon het zou geloven, maar we moesten het proberen! Wat moesten we anders? Ik kwam overeind en stapte uit de auto. Ik deed de deur dicht en keek op naar het gebouw. Wat daar ook zou gebeuren, het zou alles behalve goed gaan en ik wist ook niet hoe ik daar weg zou gaan. Ik volgde Lotus langzaam naar boven en voor mijn gevoel hadden we nog nooit zo snel de trappen op gelopen, terwijl ik ook het gevoel had dat we er heel lang over deden. Jammer genoeg stonden we al snel voor de deur van zijn appartement, die natuurlijk open was. Ik haalde diep adem en duwde de deur open, waarna ik maar direct door liep naar de woonkamer. Het had ook geen nut meer om te blijven wachten, of om nog te melden dat we er waren. ‘Kijk eens wie we daar hebben,’ zei Devon. Hij had duidelijk op ons gewacht. ‘Lotus en onze nieuw aanwinst, die blijkbaar voor zoveel problemen zorgt dat ik mijn klanten verlies.’ Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en kwam voor me staan, zo dichtbij dat er nauwelijks nog ruimte tussen ons zat. ‘Maar het vreemde is dat je elke keer wel braaf met het geld aan komt zetten. Toch blijf ik maar horen dat je niet komt opdagen op de afgesproken plekken en dat niemand, maar dan ook niemand waar ik jou naar toestuur, de drugs krijgt. Raar, toch?’ Hij trok zijn wenkbrauwen op en hij keek me afwachtend aan. Ik knikte langzaam. Ik had geen idee wat ik nu moest zeggen, of wat ik moest doen! ‘Wil je dat misschien uitleggen, bloempje? Want zonder uitleg komen we natuurlijk nergens.’ Ik beet op mijn lip en keek naar Lotus. ‘Oh, Lotus kan je hierbij niet helpen. Zij was er immers niet bij, toch?’ Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. Lotus was er inderdaad niet bij en ik wilde haar ook niet nog verder in de problemen krijgen. ‘Ik weet niet waarom ze die onzin verzinnen. Ik heb de drugs afgeleverd. Je hebt het geld, waar zou dat anders vandaan moeten komen?’

Lotus.
Dit was echt niet goed! Devon had ons willen spreken en het was nou niet echt iets wat je zomaar zijn. Er was iets aan de hand en Lelah en ik konden allebei wel raten wat er precies aan de hand was. Devon wist dat Lelah haar drugs niet verkocht. We hadden zelf ook wel geweten dat dit moment er heel erg snel aan had zitten komen. De klanten die de drugs hadden moeten hebben, hadden dat natuurlijk niet gekregen. Daar kreeg je echt wel gezeur over. Jammer genoeg hadden we nog helemaal niets kunnen doen, we hadden geen bewijs genoeg kunnen verzamelen. De politie zag ons al aankomen met alleen de drugs en het verhaal, dan zouden Lelah en ik zo nog in de boeien worden geslagen.  Ik had gehoopt dat er echter hadden kunnen komen waar Devon zijn voorraadjes hield en waar hij het vandaan kreeg, want het was wel duidelijk dat hij het zelf ook van iemand kreeg? Misschien dat hij ergens een garagebox had die hij huurde? Dat leek me zo logisch, maar ik had ook nergens een afschrift kunnen vinden. Het leek alsof we helemaal stil stonden. Nu gingen we ook nog eens achteruit, want ik wist echt niet hoe we ons hier uit moesten gaan praten. Dat kon toch ook niet? Devon had ons door en hij ging niet ineens van gedachten veranderen omdat Lelah hem even lief aankeek. Ondanks dat hij wel echt gek op Lelah leek te zijn. Er was één ding wat Devon heel erg graag van Lelah wilde, iets wat hij nooit van haar zou krijgen, maar hij zat er wel echt op te azen. Hij wilde zo graag seks met haar, dat was aan alles te zien en ergens vond ik zo grappig! Natuurlijk had meneer het idee dat hij geweldig was en dat hij het allemaal wel voor elkaar kreeg. Hij wist echter helemaal niets over Lelah, ze speelde een heel erg goed toneelstukje en ik hoopte echt dat we ons hier ons ook uit kunnen wringen. Devon had echt op ons gewacht, ik wilde niet denken aan wat er allemaal kon gaan gebeuren. Daarom dacht ik nu gewoon even helemaal nergens aan. We zagen het vanzelf wel. Het was niet zo dat Devon ineens een pistool zouden trekken en ons neerschoot? Lelah zorgde voor geld, dus voor nu was het haar woord tegen dat van diegene die de drugs van haar hadden moeten krijgen. Ik ging op de bank zitten, omdat ik hier eigenlijk niet heel erg veel te maken mee hoorde te hebben. Ik kon wel gaan zeggen wat er allemaal aan de hand was, of nou een verdraaide versie daar van, maar hoe wist ik dat? Niet! Want Lelah deed haar werk heel erg netjes, dat moest Devon in ieder geval denken. "Misschien heb je wel eigen vriendjes aan wie je de drugs verkoopt voor een beter prijsje? Weet ik veel wat je aan het doen bent. Het is in ieder geval duidelijk dat dit bloempje zich niet heel erg goed gedraagt." Ik rolde met mijn ogen, wat wilde hij gaan doen? Haar straffen? Dat zou hij vast heel erg leuk vinden! Want hij dacht vast dat hij dat op zijn eigen manier konden doen. Van mij mocht hij dat blijven denken, maar ik en Lelah wisten maar al te goed dat het niet ging gebeuren. "Of er is iets anders aan de hand. En ik zou heel erg graag willen weten wat dat is." Hij was geïrriteerd en dat vond ik heel erg grappig, want hij viel een beetje uit zijn normale rol. Er kwamen niet alleen maar scherpe woorden uit zijn mond. Hij dacht van wel, dat wist ik zeker, maar ik kon het gewoon aan hem merken. Ik moest wel heel erg goed mijn best doen om mijn mond dicht te houden, om zachtjes op mijn lip te buiten, want anders zou ik echt gaan lachen! 

Lelah.

Ik moest Devon er van overtuigen dat er niets aan de hand was, dat ze allemaal gek waren en gewoon meer drugs wilden, maar ik wist dat het moeilijker was nu er steeds meer mensen waren die klaagden. Sterker nog, het was haast iedere klant waar ik heen had moeten gaan! Natuurlijk had hij dat dan door gehad! Ik snapte ook echt niet waarom ik zoiets doms had bedacht, waarom ik had gedacht dat dit kon werken, want het was vrijwel logisch dat dit nooit zou werken! We hadden gewoon moeten stoppen toen Jamy de drugs had gevonden, ondanks dat we hier niet zomaar mee konden stoppen, zelfs niet omdat ik vrijwillig was begonnen. Devon zou me niet zo snel laten gaan, helemaal niet als hij klachten over me had! Dat zou hij nooit doen! Misschien hadden we toch naar de politie moeten gaan! Al was het daar nu allemaal te laat voor! Ik stond tegenover Devon en hij wilde een uitleg van me hebben, hij wilde horen waarom ik die drugs niet had bezorgd. Ik wilde het echter hebben over het geld, hij kreeg wel het geld! Daar ging het toch uiteindelijk om? Dat hij het geld kreeg en dat hij die drugs kwijt was! Het was niet zo dat het zomaar verdween, hij kreeg er wel wat voor terug. Al ging mijn eigen spaargeld er zo wel behoorlijk snel doorheen. Heel veel had ik niet meer over! Dus ik wist ook niet hoe ik hier nog mee door moest gaan. ‘Devon,’ zei ik en ik probeerde mijn liefste toontje op te zetten. ‘Denk je nou echt dat ik het aan anderen zou verkopen? Wat haal ik daar uit als ik alsnog zoveel geld aan jou zou moeten betalen?’ vroeg ik en ik legde mijn armen voorzichtig rond zijn hals. Ik moest hem op de één of andere manier overtuigen dat ik nog steeds voor hem werkte! Dat die klachten niets meer dan geruchten waren, maar dat was heel lastig als het er zoveel waren! Ik wist niet hoe ik dit moest oplossen, maar ik moest iets proberen! ‘Dan mag jij me uitleggen waarom jij gister niet op de afgesproken tijd en plaats was, want denk je nou echt dat ik niemand achter je aan stuur als ik hoor dat mijn bloempje niet op komt dagen op haar afspraken?’ Hij trok me dichter tegen zich aan en ik slikte.  Ik deed mijn best om niet verbaasd te kijken, of betrapt. Misschien was het een test, misschien had hij wel helemaal niets gezien, omdat er niemand bij was geweest? Al wist ik dat Devon er niet slim genoeg voor was om daar over te liggen. Waarschijnlijk had hij echt iemand daar heen gestuurd en dat betekende dat ik was betrapt! ‘Dat dacht ik al. Zonder antwoord heb ik weinig waarop ik kan vertrouwen,’ zei hij en hij gaf me een klein duwtje naar achteren. Ik wist niet wat hij nu ging doen, maar die blik in mijn ogen beviel me helemaal niets! Hij was iets van plan en dat iets was niet veel goeds! ‘Wat als ik je nu laat zien dat je me wel kan vertrouwen?’ vroeg ik aan Devon, wat duidelijk zijn aandacht trok. ‘En hoe denk je dat te willen doen?’ Ik beet op mijn onderlip en keek bedenkelijk naar Devon. Ik wist dat wat ik nu ging doen niet goed af zou lopen, dat er een kans was dat mijn hele afspraak met mezelf in duigen zou vallen én dat ik Jamy zou bedriegen, maar als ik mezelf daar nu mee zou kunnen redden, dan was dat wat ik nu moest doen, ongeacht wat er daarna zou kunnen gebeuren! Ik liep naar Devon toe, sloeg mijn armen rond zijn hals en drukte mijn lippen op die van hem. Dat was wat hij constant had gewild en misschien, heel misschien, zou het werken als ik het aan hem zou geven. 

Lotus.
Het was behoorlijk kut dat Brayan nog steeds boos op me was. Ik wist niet hoe Lelah het voor elkaar had gekregen met Jamy, maar hij had haar zomaar geloofd. Heel erg makkelijk zelfs! Er waren maar een paar woorden voor nodig geweest en het was meteen goed geweest. Jamy was te makkelijk, helemaal  als het ging om Lelah. Ergens was het heel erg lief dat hij haar op een soort van voetstuk had staan. Hij kon gewoon niet van het slechte uitgaan bij haar, dus er waren maar een paar woorden voor nodig geweest voordat hij haar had geloofd. Lelah had het zelfs helemaal uit zijn hoofd kunnen praten! Hij had zijn excuses aan mij aangeboden, omdat hij eerst ook had gedacht dat ik het had gedacht. Was Brayan maar zo makkelijk, volgens mij dacht hij nog steeds dat ik het had gedaan. Dat terwijl ik boos op hem was geweest omdat hij er maar meteen vanuit was gegaan dat de drugs van mij was. Ergens was dat ook wel zo, ondanks dat Lelah het mee naar huis had genomen. Het hele gebeuren was door mij. Dus dit eigenlijk ook. Ik had van Devon mee moeten komen, maar als hij alleen maar om Lelah had gevraagd, dan had ik dat ook wel gedaan. Ik vertrouwde hem niet alleen met haar. Hij had gewoon heel veel dingen in zijn hoofd en ik wist niet wat hij kon gaan doen. Ik zag hem er wel voor aan dat hij heel erg veel van Lelah wilde en dat was ook wel zo. Volgens mij had ze hem een beetje gek gemaakt, iets wat natuurlijk wel grappig was, helemaal omdat hij het niet voor elkaar zou krijgen. Dat wist hij zelf echter niet, dus hij werd gewoon aan het lijntje gehouden. Toch kon dat ook wel heel erg gevaarlijk zijn. Met Devon wist je echt nooit wat er ging gebeuren. Ik probeerde mijn mond zo goed mogelijk te houden, iets wat niet heel erg makkelijk ging, maar ik kon geen commentaar gaan geven. Dan had Devon ook gewoon door dat ik er iets mee te maken had? Dat ik iets wist over wat er allemaal was gebeurd en dat hoorde ik niet te weten. Ik vond het vervelend, maar Lelah moest dit echt zelf proberen op te los. Iets wat niet heel erg goed ging met woorden, want Devon had duidelijk iemand achter haar aan gestuurd, wat ook wel weer heel erg logisch was. Ik had precies hetzelfde gedaan als ik in zijn situatie had gezeten? Er klopte zoveel niet aan en Lelah en ik hadden kunnen bedenken dat zoiets als dit zou zijn gebeurd. We waren gewoon te laat, we hadden eerder bewijs moeten verzamelen en daar mee naar de politie moeten gaan. Devon zou Lelah nu echt niet zomaar op pad sturen met een nieuwe lading. Ik bleef kijken en luisteren naar wat zich voor me afspeelde. Ik kon aan Lelah zien dat ze zich vreselijk betrapt voelde, maar waarschijnlijk zag Devon dat niet. Lelah deed gewoon altijd hetzelfde, dat had ze vroeger al gedaan als we dan eens iets hadden gedaan wat niet mocht. Iets wat ik nog wel eens voor elkaar had gekregen. Ik schrok me echter rot toen ik zag hoe Lelah wilde bewijzen dat ze wel te vertrouwen was. Ze had al snel haar lippen op die van Devon liggen, die er natuurlijk gretig op ging en zijn armen om haar heen sloeg, of eigenlijk zijn handen op haar kont legde en het was ook wel duidelijk te zien dat hij eigenlijk meteen iets meer wilde hebben van de zoen. Dit was zo verkeerd! Lelah deed dit voor mij! Ik liet haar nu eigenlijk gewoon vreemd gaan! Jamy zou me dit echt nooit vergeven en ik wilde niet echt wat ik moest doen, want anders kwam ik echt jaloers over. Misschien was dat ook wel weer goed, als dit maar op hield! Lelah hoorde dit niet te doen en het was ook wel duidelijk dat ze het niet wilde.

Lelah.

Dit was het enige wat ik kon bedenken! Devon had al zo vaak laten vallen dat hij dit wilde, dat hij meer dan dit wilde. Niet dat ik dat laatste zou kunnen geven! Dat wilde ik echt niet! Als ik met zoenen en misschien een beetje aanraken echter van dit probleem af kwam, dan was het toch de moeite waard? Wat moest ik anders? Ik had niks anders om aan te tonen dat ik te vertrouwen was! Ik had niks op film staan of zo! Het was mijn woord tegen het woord van de klanten en ik moest er voor zorgen dat Devon mijn woord zou geloven en niet naar de klanten zou gaan! Dit leek de enige manier te zijn, ondanks dat het fout was. Natuurlijk was het dat! Ik had een vriend! Een hele lieve, bezorgde vriend die echt gek zou worden als hij hier achter zou komen. Daarnaast wist ik hoe erg het was om mijn lichaam te verkopen voor iets, want dat was nu wel wat ik deed! Ik moest het echter proberen! Ik moest er voor zorgen dat Devon me zou geloven en als dit de enige manier was, dan zou ik het maar moeten proberen. Ik voelde zijn handen naar mijn kont glijden en ik deed mijn best om de zoen vol te houden. Ik wilde dit helemaal niet! Iedere zenuw in mijn lichaam vertelde me dat ik hier mee op moest houden, dat dit geen slim idee was en dat er vast wel andere manieren waren. Die waren er echter niet! Dit was hoe ik Devon moest overtuigen en dat moest ik in mijn achterhoofd houden, hoe verschrikkelijk ik dit ook vond! Ik wilde niet aangeraakt woorden door hem, alleen maar door Jamy! Bij Jamy vond ik het niet erg, want ik vertrouwde hem! Hij wist hoe ver hij kon gaan en Devon zou gewoon zo ver gaan als hij zelf zou willen! Ik zou hem niet opeens kunnen vertellen dat ik maagd was, alsof hij dat nu nog zou geloven! Natuurlijk niet! Nu zou hij alleen maar denken dat ik ergens onderuit probeerde te komen, wat ik het liefst wel wilde doen! Ik was hier nog helemaal niet klaar voor en zeker niet met Devon! Als er één iemand was met wie ik dit zou willen doen, dan was dat Jamy en zelfs dat viel nog te betwijfelen! Devon trok zich terug, maar hield zijn armen wel rond mijn lichaam. Sterker nog, hij trok me zelfs dichter tegen hem aan en hij boog me naar zijn hals. ‘Als jij en Lotus nou wat te drinken pakken, dan wacht ik op jullie in mijn kamer,’ fluisterde hij en zijn worden werden gevolgd door een tik op mijn kont. Ik deed mijn best om te glimlachen tot hij weg was en toen ik uiteindelijk de deur van zijn slaapkamer dicht hoorde gaan, draaide ik me om naar Lotus. ‘Shit! Dit gaat dus nooit goed komen! Ik kan daar niet naar binnen en met hem naar bed. Wat dacht ik wel niet? Oh, god. Dit gaat echt niet goed komen. Wat moet ik nu doen? En waarom moet jij er ook bij zijn? Dat maakt het alleen nog maar erger!’ Ik wist niet of het mogelijk was om te schreeuwen en te fluisteren tegelijk, maar dat was ik nu aan het doen. Ik was in paniek! Ik had geen idee wat er in de komende paar minuten zou gebeuren en ik wist ook niet hoe ik er uit zou komen! Daarnaast wilde hij Lotus ook nog eens mee hebben! Dat wilde ik niet! Lotus was mijn beste vriendinnetje, maar dat betekende niet dat ik een herhaling wilde van wat er twee jaar geleden was gebeurd! Daar had ik echt geen behoefte aan en Lotus vast ook niet? Zeker niet met Devon er naast die aan het kijken was! ‘Wat moeten we nu doen? Wat moet ik nu doen!?’ Ik wist het echt niet!