Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ A couple drinks, to numb the pain *

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Thank you," glimlachte ik zwakjes naar haar. Ik vond het altijd wel leuk om en compliment over het huis te horen, zelfs vaker fijner dan over mijn uiterlijk of wat dan ook. Het was gewoon iets waar we veel tijd en werk in hadden gestopt en iets waar we trots op konden zijn. Mijn uiterlijk had ik gewoon en ik kon er niks echt aan doen, ik had mijzelf niet zo gemaakt. "Nice to meet you too," glimlachte Adam breed naar haar. De hoeveelheid dat hij op een dag glimlachte baarde mij soms nog wel zorgen, ik vroeg mij vaak ook af of zijn wangen er niet pijn van zouden doen. Dat gebeurde bij mij namelijk altijd als ik veel moest lachen of wat dan ook. Ik verbaasde mij er altijd weer over. "Well actually Cassie was going to put on that sexy underwear he bought for our anniversary today," greens Adam die mij vervolgens een duwtje geven en ik moest zacht even lachen. "Yeah sorry Allison I have to make a confession. I was the girlfriend that I bought the underwear for." Adam begon luid te lachen en zijn hoofd te schudden. Zijn lach was erg luid, ook al probeerde hij zacht te doen, hij kon altijd stuk gaan om de meest stomme dingen en zijn lach was dan zo idioot dat het gewoon aanstekelijk was. Ik kon het hierdoor ook niet laten om ook even te lachen. "You're still calling yourself my girlfriend? Even after our marriage? I'm offended." Ik kon duidelijk zien dat Adam probeerde serieus te blijven maar zijn stomme kop en rode hoofd gaf hem gelijk weg. Hij deed overduidelijk moeite zijn lach in te houden, wat na even toch niet lukte en hij barstte weer in lachen uit. Het was niet eens zo grappig maar toch kon deze jongen er zó stuk om gaan.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Nu hadden zij zelf een “gesprek.” Zo kon je het alleen niet noemen, want het was meer de ene domme grap na de ander vertellen. Ik besloot om me daar maar even buiten te houden, want dat was vast humor wat alleen zij snapten. Ik raakte er namelijk een beetje verward van, ook al was dit allemaal natuurlijk een grap. Ik moest even lachen toen Adam zo hard moest lachen, maar dat lag meer aan hem dan aan de grap. Het viel me overigens ook op hoe anders Castiel bij hem was. Hij leek stukken vrijer en dat was eigenlijk veel leuker dan dat ik tot nu toe had gezien. Logisch ook, zij kenden elkaar al jaren en woonden zelfs samen! Ik zou het absoluut niet kunnen, omdat ik binnen de kortste keren ruzie zou krijgen met wie dan ook, maar ik vond het leuk om te zien dat zij het zo goed met elkaar konden vinden. Volgens mij had ik met niemand zo’n band. Mijn vriendinnen waren allemaal ontzettend serieus en vonden hun imago enorm belangrijk, dus ik had niet vaak lol met ze. Meestal gingen we dan naar een restaurant of een bar en dan dronken we een veel te dure wijn zodat ze daar ook weer over konden opscheppen. Dit soort grapjes waren bij mijn vriendenkring enorm ongepast, want was als iemand echt dacht dat je met die persoon getrouwd was? Dat kon absoluut niet. Nou, die mening deelde ik niet. ‘Oh damn, I know a great marriage counselor. Y’all might wanna check him out since you’re obviously dealing with some serious issues here.’ Zei ik nou serieus “y’all”? Ook dat woord gebruikte ik nooit. Waarom zei ik dat in godsnaam?

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Ik moest lachen om haar opmerking en schud even zijn hoofd. "Now you got me wondering why you know a marriage conselor, problems with the hubby?" vroeg ik haar met een zwakke grijns op mijn gezicht. Adam was intussen nog steeds aan het lachen. Soms maakte ik mij wel zorgen om hem. De hoeveelheid die hij op een dag kon lachen was soms eng. Maar iedereen zei altijd hoe gezond lachen wel niet was, dus ik zei er maar nooit iets van. Ik wilde namelijk gewoon dat hij gezond bleef. En als lachen die manier was dan mocht hij van mijn part de hele dag door lachen. "Alright well ladies I'm sorry but I have to go see my other girlfriend," zegt Adam met een zachte lach als hij wat bijgekomen is en hij plant een kus op mijn wang. "Later babe," hij keert zich naar Allison en steekt zijn hand naar haar uit. "It was nice meeting you Allison. I hope to see you more often," glimlacht hij breed naar haar. Toen ze zijn hand geschud had vertrok hij, het tasje bij de deur mee nemend naar buiten. De glimlach op mijn gezicht kon niet meer weg hierdoor. Ik was op dat moment erg gelukkig dat ik Adam ooit had leren kennen, maar dat was ik bijna altijd wel. Met een brede glimlach op mijn gezicht keek ik even op naar Allison, ik hoopte dat ze dit maar niet al te raar had gevonden. Ik wist wel dat wanneer ik samen was met Adam we best raar konden zijn. "So that was my roommate," knikte ik toen even.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allis.
‘Nah, but my friends do.’ Ik moest er niet aan denken om zo jong al getrouwd te zijn, terwijl bijna al mijn vriendinnen het perfecte leventje wilde hebben. Nou, dat lukte nogal moeilijk als je iemand nog maar een halfjaar kent en dan al ging trouwen. Vandaar dat ze allemaal bij zo’n therapeut zaten. Ik wist sowieso niet of ik ooit wel ging trouwen, want tot nu toe had ik niet eens ooit een echt normale lange relatie gehad. Ik moest lachen toen Adam zei dat hij naar zijn andere vriendin moest. Als ik met deze jongen samen zou wonen zou ik me ook wel vermaken, dus ik snapte Castiel wat dat betreft goed dat hij niet alleen woonde. Ik kende alleen niet iemand die zo was dus ik vond het in mijn eentje dan toch stukken fijner. Ik schudde met een glimlachje zijn hand. ‘Awww, it was nice meering you too! Have fun.’ Ik wist niet of ik hier nog wel een keer zou komen, dus daar reageerde ik niet op. Dit was namelijk ook niet gepland. Ik nam een slok van mijn water en keek toen op naar Castiel. ‘He’s really funny. I like him,’ knikte ik. Dat bedoelde ik natuurlijk niet op een manier van dat ik hem leuk vond, maar meer op de manier dat ik hem gewoon aardig vond. Ik nam aan dat dat logischh was, aangezien hij een vriendin had. Overigens zou zo’n type nooit mijn vriend kunnen zijn. Ik zou er waarschijnlijk na een tijd wel weer genoeg van hebben, omdat hij ook enorm aanwezig was en dat was ik over het algemeen ook. Dan zou ik helemaal gek worden van al die prikkels.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"You have married friends?" Ik kon het niet laten om er best verbaasd over te zijn. Het was niet elke dag dat je hoorde dat mensen van jouw leeftijd getrouwd waren. Natuurlijk was ik niet zó jong meer en waren er natuurlijk vijfentwintig jarige die getrouwd waren, maar ik stond er gewoon nooit bij stil. Ik was vijfentwintig jaar en had nog nooit zelfs een relatie gehad die langer dan een jaar duurde. Daarnaast zou ik op deze leeftijd met alle studie schulden en alles niet eens het geld hebben om te kunnen trouwen. Daarnaast wist ik ook niet of ik wel wilde trouwen, ik vond het altijd maar onzin. Heel veel geld uitgeven aan een groots feest waar je niks echt mee bereikt behalve volgens de wet officieel samen zijn. Ik vond het maar onzin. Natuurlijk begreep ik wel dat als je samen een kind had dat het dan makkelijk was als het kind en de ouders dezelfde achternaam delen, maar tegenwoordig is het helemaal niet zo normaal meer om perse je partner zijn achternaam te nemen, dus dat was ook al niet echt nodig. Zwak glimlachte ik toen ze dat zei. "He's a good guy, but very uh.. How do you say that.. Present? Like it's hard to miss him in a room," zei ik met een scheve glimlach. Het maakte niet uit hoeveel mensen er waren of hoe druk het was, je zou het altijd wel door hebben als Adam aanwezig was. Hij was iemand die uitstond in een publiek van vijfhonderd man, en niet alleen door zijn lengte. Hij was namelijk één meter acht en negentig, wat al behoorlijk lang was. En dat met zij uitbundige persoonlijkheid en aanwezigheid zorgde er wel voor dat hij echt heel erg opviel. Ik leek met mijn één meter twee en tachtig nog klein naast hem.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'Oh, yeah. Pretty much all of my friends are married. I'm like the only one that isn't. Don't you?' Dan waren ze ineens ontzettend christelijk geworden en gebruikten ze het smoesje dat het van de kerk moest om zo snel mogelijk te trouwen. Bullshit, want ik had ze allemaal al genoeg dingen zien doen waar hun kerk niet blij mee zou zijn en ik deed daar zo nu en dan net zo hard aan mee, maar ik was dan ook totaal niet gelovig. Sommige van mijn vriendinnen hadden ook al kinderen gekregen en zij waren eigenlijk het ergst. Als ze dan een keer een avond vrij hadden werd ik standaard omdat ik vrijgezel was meegevraagd om een avond allemaal dingen te doen waar hun kind later nooit achter mocht komen. Ze dronken dan zó ontzettend veel en verwachtten dan dat ik dat ook wel even zou doen, alleen omdat ik geen vriend had. Dat betekende namelijk niet dat ik alles deed, want daar moest ik dan wel héél erg dronken voor zijn en dat werd ik gelukkig niet zo heel erg snel. 'Oh, yeah, I can imagine that.' grinnikte ik. Ik was ook aanwezig, maar volgens mij nog niet zo erg als dat hij was. Ik nam nog een slokje van mijn water en keek nogmaals om me heen. Nog steeds verbaasde ik me erover hoe netjes het hier was. Als ik ooit zelf niet kon verzinnen hoe ik wilde dat mijn woonkamer eruit moest zien dan zou ik altijd hier nog kunnen aankloppen. 'Is he also from your hometown?' vroeg ik vervolgens aan hem. Ik was niet zo heel erg goed in het herkennen van accenten, omdat je er hier in New York zo ontzettend veel hoorde. Er woonde hier letterlijk van alles, dus ik hoorde het niet eens meer. Behalve dan mijn eigen lelijke accent die soms veel te zichtbaar werd als ik er niet goed genoeg op lette.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Uit verbazing trek ik dan toch mijn wenkbrauwen op. Bijna al haar vrienden zijn getrouwd. Dat is toch idioot? "Jesus, that's insane. None of my friends are married. And none of them are planning to do so either," zei ik. Al mijn vrienden zaten echter wel in relaties. Ik was de enige van de groep die nog single was. Ik had ook geen plannen om een relatie aan te gaan. Ik had nog niemand in New York ontmoet. Wellicht kwam dat er ook door doordat ik nooit echt uit ging. En de keren dat ik uit ging ging ik ergens in een bar wat drinken omdat ik me kut voelde. Dus dan was ik ook niet in een geweldig humeur om iemand te ontmoeten. Daarnaast had ik het ook gewoon niet geprobeerd. Mijn vrienden hadden wel vaker geprobeerd om mij op een blind date op te zetten maar ik was nooit gegaan, ik had daar gewoon nooit zin in. Als ik op date ga met iemand heb ik liever dat ik het persoon al een beetje ken, zo weet je hoe je je een beetje rond iemand kan gedragen en alles. Anders is het altijd zo formeel en serieus en ben je jezelf niet waardoor je elkaar ook niet écht leert kennen. Ik vond het gewoon rot, dan bleef ik liever de rest van mijn leven single. Kostte ook minder geld dus dat was wel een plus punt. Klein schudde ik vervolgens mijn hoofd even. "No uh he's from New York, like you. I think." Ik was niet heel zeker of hij echt helemaal van New York was, het kon ook wel dat hij hier jong heen was verhuisd. Ik kende hem in ieder geval van het internet. Hij woonde toen al online. We werden goede vrienden en toen ik naar New York verhuisde voor mijn studie werd hij net uit zijn oude appartement gegooid dus we gingen samen opzoek naar iets om te delen en sinds dien wonen we al samen. Ik kon mij ook eigenlijk niet voorstellen hoe het zou zijn om zonder mijn beste vriend samen te wonen. "You're a true New Yorker right? Have you ever been to Texas?" vroeg ik vervolgens best nieuwsgierig. Ik wilde graag weten of ze geweest was en wat ze er dan van gevonden had.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Wat raar. Ik schatte hem namelijk niet veel ouder of jonger dan ik. Misschien wel een paar jaar, maar de eersten van mijn vriendinnen gingen al op hun 21e trouwen. Dat vond ik ook ontzettend overdreven en veel te vroeg, maar hun partners waren ook gewoon zo jong en dit waren allemaal jongens. Misschien dat ik dan echt met het compleet andere soort mensen om ging, want iedereen vond het raar dat ik niet nu al lang aan het samenwonen met iemand was. Ze zeiden dat ik nu toch wel heel erg oud werd. Dat maakte me dan altijd aan het lachen, want ik was pas net afgestudeerd en nog hartstikke jong. In hun ogen dus blijkbaar niet. ‘Oh, well, I’m pretty sure most of my friends are getting a divorce soon anyway so it’s a good thing none of your friends are married yet. Too much drama.’ Ik had echt liever gehad dat ze nog niet getrouwd waren. Dat zou mijn leven een stuk simpeler maken. ‘Oh, what makes you think I’m from here?’ vroeg ik met een lachje. Daar was ik nieuwsgierig naar, al wist ik het antwoord waarschijnlijk al. Alleen de manier waarop ik op straat tegen hem tekeer ging gaf dat feit al weg, want ik kende niemand die dat bijvoorbeeld in Los Angeles zou doen. Dat deed ik daar overigens ook niet. Het leek wel alsof deze stad me gewoon in een onaardiger mens veranderde. ‘And unfortunately I have not. I don’t have any friends there so I never really had a reason to go.’ Ik was nog nooit naar een zuidelijke staat geweest. Behalve Florida dan, maar die telde ik nu even niet mee.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Well unfortunately all of my friends are in relationships and that brings enough drama on its own. But a divorce? That young? Then why did they get married in the first place? That's just a waste of money," zei ik toch nog best verbaasd. Als je dan al zo vroeg ging trouwen ging ik er van uit dat het ook wel echt liefde was, niet dat je dan al snel ging scheiden. Dan had je beter gewoon niet kunnen trouwen en in een relatie kunnen blijven. Nog een reden waarom ik niet wilde trouwen, als je dan uit elkaar wilde moest je nog eens heel veel tijd, energie en moeite steken in een scheiding. Dan kon je beter gewoon in een vaste relatie blijven, zo veel voordelen bracht trouwen tegenwoordig namelijk ook weer niet mee. Ik keek even op naar haar en twijfelde of ik iets fout had gezegd, was ze dan wellicht niet van New York? "The way you look, like when you're walking or just standing somewhere. You have that look that all New Yorkers have, it's kind of dead inside with a bit power. It's a look that makes you feel like you're better than others. It forces respect on to you. It's a great look honestly, no offense. You just only see it on New Yorkers." Het was een blik die mensen kon moorden als het even niet mee zat. Ik had wel respect voor die blik, ik zou hem nooit kunnen doen. Je zag soms wel eens mensen die de blik probeerde te doen maar je merkte gewoon dat ze niet genoeg zelfvertrouwen en liefde hadden als de echte New Yorkers, zelfs de gene die niet zelfvertrouwen en liefde hadden, ze straalde het gewoon uit. "It's a beautiful state really. But if you don't have friends there I suppose there is indeed absolutely no reason to go." Ik zei het een beetje spottend, maar niet gemeen. Het was meer omdat ik het gewoon niet een super goede reden vond. Ik zou ook gewoon ergens heen gaan voor de lol, niet omdat ik ergens vrienden had perse.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
‘Money isn’t a big deal to any of them. As long as they had a great time at their wedding and had lots of champagne they’re fine with it. But yeah, I agree. They’re stupid for getting married that fast.’ Dat zou ik overigens nooit tegen hunzelf zeggen, al wist ik zeker dat bijna iedereen wist dat ik er zo over dacht. Ik gaf gewoon minder om het verkrijgen van de status dat je een perfect leven had. Dat had ik namelijk helemaal niet, dus waarom wilde ik anderen voorliegen? Het was niet zo dat ik mijn leven niet leuk vond, maar zij gingen alleen maar zo vroeg trouwen omdat anderen dan jaloers werden. Nou, mij had je er niet mee. Het maakte me zelfs nog blij, want dat gaf me een reden om vaak een nieuwe jurk te kopen. Een beetje verbaasd luisterde ik naar hem toen hij uitlegde waarom hij dacht dat ik hier vandaan kwam. Ik keek alsof ik beter dan anderen was? Die had ik nog nooit gehoord. Dit ging over iets wat totaal niet te meten was, maar hij had het blijkbaar toch allemaal goed geobserveerd, want anders was het niet zo’n uitgebreide uitleg. Als ik nu geen zin had om aardig te doen had ik hem waarschijnlijk even laten weten dat ik zijn uitleg niet aardig vond, maar misschien had hij wel gelijk. Wist ik veel. Ik zag dat soort dingen niet. Ik zag alleen wanneer iemand hier niet vandaan kwam. ‘Sooo I have that look, huh? I never heard anyone else say that to me,’ grinnikte ik. ‘But you’re right. I was born and raised here.’ En ik wist ook niet of ik ooit in een andere stad zou willen wonen. Dit was mijn thuis en hier voelde ik mij op mijn best, zelfs in de extreem koude winters die hier ieder jaar weer waren. ‘No, no, I do want to check it out sometime but I wouldn’t know where to go. Usually my friends show me around. And this is gonna sound very stupid but whenever I think of Texas I can’t help but think about all of those horses there and they’re like really scary.’ Dat was echt heel erg dom. Natuurlijk liepen daar niet de paarden zomaar rond, maar dat beeld had ik in mijn hoofd geplant.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Well I'd say as long as they're happy, but if they're getting divorced this soon it doesn't sound lik they're very happy," gaf ik eerlijk toe. Normaal keek ik wel neer op een situatie van anderen dat het goed was zolang zij maar gelukkig er mee waren. Maar als ze er niet gelukkig mee waren waarom zouden ze het dan doen? Dan had ik er ook nooit problemen mee om het hen te vertellen dat het wellicht een fout was die ze gemaakt hadden, dat ze dom waren. Maar als ze gelukkig er mee waren dan hield ik mij er gewoon buiten, hun geluk was namelijk het belangrijkste. Zacht beet ik even op mijn lip, wellicht klonk mijn uitleg over die blik wel gemeen, dat was echter niet mijn bedoeling geweest. "Yeah you do. But you're missing the part of feeling better than everyone else. You're a bit more human than most New Yorkers I've seen." Ik meende wel wat ik zei. Natuurlijk had ze waarschijnlijk ook haar slechte kanten, maar ik had het toch wel erger gezien. En ze zag er duidelijk niet uit alsof ze zichzelf beter voelde dan anderen. Niet voor zo ver ik wist tenminste. "Must be fun to be raised here," knikte ik vervolgens. Ik vroeg mij soms wel af hoe ik geworden was als ik was opgegroeid in New York of een andere stad, niet een klein dorpje als hij vandaan kwam. Ik kon het niet laten om even zacht te lachen en ik schudde mijn hoofd kort. "Well I can promise you one thing, you won't just randomly walk into horses. Most of them are at the riding schools or stables. The others are wild and afraid of humans. You won't just see a random horse walking around," lachte ik zachtjes. "But if you ever want to go and need recommendations about what to visit give me a call and I'll give you an entire list of great places to visit."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
‘Yeah, you’re right. But I’m not getting involved in it so I’ll just let them do their own thing.’ Natuurlijk vond ik het vervelend als dingen stuk liepen, maar ik wist heel erg goed dat ik ze daar niet voor hoefde te behoeden. Ze zouden toch niet naar me luisteren, want ik kon het niet weten. Dat was hun mening althans. Ik hield me er dus helemaal buiten en wilde best naar de bruiloft komen en me leuk aankleden, maar meer dan dat deed ik niet. Gelukkig wilden ze dat ook allemaal niet. ‘Oh but I am better than anyone else. Damn, I really thought I looked like a straight up bitch.’ Dat meende ik natuurlijk niet, maar ik probeerde het zo serieus mogelijk te zeggen. Waarschijnlijk meende hij het ook niet, want ik was niet altijd aardig tegen hem geweest. Hij was tot nu toe veel aardiger tegen mij geweest dan ik tegen hem. ‘Yeah it is. Especially when you’re a teenager and you wanna sneak out of the house and go clubbing with Spanish tourists,’ zei ik met een lachje. Misschien was ik nu wel te eerlijk, maar zo zag mijn leven er wel uit. Ik ontmoette een stel knappe toeristen, ging met mijn fake ID naar een club want die waren toch overal en dan deed je het de dag erna weer opnieuw. Je kon je hier in ieder geval niet vervelen. ‘Okay, good! I just have like this weird image of it and I know it doesn’t make any sense but it always stopped me from going,’ gaf ik met een lachje toe. Ik wist dat het ontzettend dom was en zo leek het wel heel erg alsof ik niets van de wereld wist. Dat was het alleen niet. Ik had al redelijk veel gereisd en een tijd in Azië gewoond waar ik absoluut geen luxe had. Ik wist gewoon niet veel van andere staten. ‘Oh, thanks! I’d definitely ask you.’

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel"That's probably the best thing, they'll most likely get annoyed with you anyway if you do try to het involved, just a guess though. I don't know them," zei ik schouderophalend. Ik wilde niet gemeen doen over haar vrienden, dat vond ik altijd lullig. Ook als andere mensen het over jouw vrienden deden. Tenzij jij natuurlijk lelijk over hen praatte en zij het er mee eens zijn, dan snap ik het wel. Tenzij het iets ergs persoonlijk is, je kent hen namelijk niet dus dan hoefde je je er ook niet mee te bemoeien. Ik schudde de gedachte van mij af en keek haar weer even aan. "No, surprisingly you can actually look kind, it's a shocker I know." Ik kon het niet laten om even naar haar te knipogen. Knipogen was iets wat ik niet deed als flirt move, maar meer als een teken van 'liefde' na een wellicht niet super aardige grap. Het was meer om te laten zien dat ik het niet oprecht meende. Natuurlijk was ze niet altijd even aardig tegen mij geweest maar dat was ik ook niet naar haar dus ik begreep het volkomen. Dat maakte haar ook absoluut geen bitch. "Oh darn it, I wish I grew up here. My dream has always been clubbing with Spanish tourists while still being a teenager. I knew that I was born in the wrong place," zei ik duidelijk een beetje sarcastisch. Het klonk echter wel grappig, maar ik was sowieso niet echt een persoon die van uit gaan en feesten hield. Naar een feest gaan was voor mij meer een verplichting dan een leuke activiteit. "Well hopefully I changed your view on Texas, and any of those states for that matter. Maybe you'll even dare to visit them now. Though I must warn you about some Western clubs. You'll most likely find at least one club with a robot bull in the middle where 'badass' men will ride on all night. It's a true experience." Ik zelf had ook wel een paar keer op zo een stier gereden, maar het was lang niet zo vet als een echte stier. Ik deed het ook veel liever op een echte stier, dat gaf pas adrenaline af. Zo een mechanische stier was niks vergeleken met het echte gebeuren. "You should. I know all of the best places."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
‘Oh yeah, they can get real ugly real fast.’ Maar dat had ik ook, dus daar kon ik niet over zeuren. Ik zei meestal mijn mening gewoon niet en dan deden zij dat ook niet en dan was het prima. Bij een echt goede vriendschap moest dat natuurlijk wel, maar die had ik gewoon niet. Ik had echt een grote vriendenkring en ik was zo’n beetje iedere avond wel weer voor iets uitgenodigd, maar we hadden het nooit echt over serieuze dingen. Het ging dan over jongens, kleding en andere mensen die we kenden. Het sloeg dus nooit ergens op. Af en toe wilde ik namelijk heel erg graag praten over dingen die ik interessant vond, maar daar hielden zij gewoon niet van. Bijna niemand van hen had ook gestudeerd, dus misschien kon ik het ze niet kwalijk nemen. Ze hadden er simpelweg geen verstand van of ze hadden geen zin om het daarover te hebben. Ik lachte even om zijn opmerking. ‘Well, I’m glad to hear.’ Ik kon ook wel aardig zijn, maar alleen als iemand dan ook normaal tegen mij deed. Als je dat niet deed had ik ook geen zin meer om het te faken. Opnieuw moest ik lachen om zijn opmerking. Op die leeftijd waren buitenlanders gewoon erg interessant. ‘Oh shut up. I hate hate hate Spanish tourists now so I regret doing it.’ Ik haatte eigenlijk alle toeristen die hier kwamen en dan met name omdat ze allemaal zo langzaam liepen. Ik had standaard haast en dan liepen ze zo ontzettend langzaam dat ik er zo kwaad om kon worden. En Spanjaarden waren dan nog het ergst, want die spraken me dan vaak in het Spaans aan terwijl ik er geen woord van begreep. ‘Oh, yes, I’ve heard of those! It looks ridiculous if you ask me. And scary too.’ Je zou zomaar wat kunnen breken! Ik zou niet op zo’n dom ding gaan zitten hoor. Ik hoefde mezelf niet zo voor schut te zetten als ik de keuze had om het niet te doen. ‘Maybe you should just be my tour guide and I’ll be the annoying tourist.’

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Sounds like a typical stereotypical New Yorker to me," zei ik met toch een beetje een zwakke glimlach. Ik was wel blij dat niet al mijn vrienden zo waren. Natuurlijk, een paar van hen waren erg, vreselijk zelfs. Maar gelukkig niet altijd. Daar zou ik niet mee kunnen leven en ook niet bevriend mee kunnen zijn. Maar dat lag dan waarschijnlijk gewoon aan mij. Gelukkig kon ik wel goed praten met mijn vrienden. We konden veel lol hebben samen, maar ik kon enkel met Adam echt goed praten over serieuze onderwerpen, en dan niet werk. Maar gevoelens enzo. De anderen zouden gelijk weg lopen als je het woord ook maar zei, het werd namelijk niet als een mannelijk ding gezien om gevoelens te hebben en dan was het blijkbaar gelijk fout. Ik kon er echter ook niks aan doen dat ik gevoelens had. Daardoor was ik dus ook wel blij met mijn beste vriend, hij was er altijd voor mij op mijn mindere dagen. Hij zou alles laten vallen om naar mij toe te komen als ik hem nodig had en ik zou het zelfde voor hem doen. Zo was onze vriendschap en ik zou het echt niet anders willen. Ik lachte zachtjes door haar. "But in all fairness, most tourists in New York are really annoying. They're so fucking slow, like they're alone on the world. It's almost selfish that they don't give a fuck that others need to be at work at time and stuff." Ik kon mij soms nog best wel ergeren aan toeristen, ook al was ik er zelf een soort van ook een. Maar ik liep wel gewoon snel, sinds ik ook op tijd wilde zijn. En het asociaal was om langzaam te gaan lopen voor andermans voeten. "They're not dangerous at all, well, not as dangerous as the real deal," zei ik met een zachte lach en ik schudde kort mijn hoofd. Soms miste ik het stier rijden wel, niet dat het iets was wat ik echt heel vaak deed, maar wel geregeld. "Sounds great, but I'm afraid there'll never be a time we're both off duty at the same time."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld