Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Voor mijn gevoel waren we beiden aan het flirten. Calum leek het in ieder geval niet erg te vinden dat ik de aandacht had gevestigd op mijn borden en ik had hem zelfs stiekem zien kijken. Ik vond het niet erg? Een beetje aandacht was nooit verkeerd, zeker zijn aandacht niet. We waren nu zoveel ouders en we waren volwassen genoeg om deze beslissing met elkaar te maken. De spanning van de vorige keer hing er nu nog steeds en geen van ons leek het erg te vinden. We zochten het eerder bij elkaar op. ‘Brent en Byron ook! Volgens mij wilden ze ook graag zien wat Nay allemaal heeft bereikt.’ Mijn vaders waren altijd heel lief geweest voor Nay? Ze hadden gezien dat ze thuis niet de liefde had gekregen die ze wel had verdiend en dat hadden ze soms toch een beetje geprobeerd op te vullen, al had niemand dat zo gedaan zoals Ashton. Ik wist dat hij ontzettend van haar hield en echt alles voor haar zou doen. Volgens mij had hij er ook op gestaan dat niet alleen hij, maar ook zij een plek zou krijgen waar ze zou kunnen werken. Stiekem hoopte ik dat hij haar binnenkort ten huwelijk zou vragen. Ze waren toch wel wat ouder dan ik en ze waren echt al ontzettend lang bij elkaar! Voor mijn gevoel zat het er ook wel een beetje aan te komen. Ik drukte mijn lippen eventjes op elkaar, deels omdat ik wilde dat mijn lippenstift nog goed zat, maar ook omdat ik toch wel nieuwsgierig was naar Calum zijn antwoord. Het was haast gemeen om het me te beseffen, maar ik voelde me daadwerkelijk blij toen Calum zei dat er op dit moment niemand in zijn leven was. Ik had hem eigenlijk ook niet aangezien voor iemand die flirtte met een ander terwijl hij een vriendin had. Niet op deze manier in ieder geval. Toch voelde het wel heel erg goed om te weten. Alsof ik nog een kans had? Alsof wij nog een kans hadden! Het was vreemd om weer te denken aan ons samen als een “wij”. Dat was iets wat ik een hele lange tijd niet had gedaan en ook niet had gewild. Ik wist niet wat die wij in zou gaan houden, als er al iets tussen ons zou gebeuren, maar het idee stond me wel aan. Ik schudde mijn hoofd op zijn vraag, die toch wel iets minder subtiel was dan de mijne. ‘Nee, al een tijdje eigenlijk niet meer.’ Ik had het ook wel heel druk gehad met alles wat er op mijn pad was gekomen, maar Calum zijn drukte was ook nooit een excuus voor ons geweest. Het was er gewoon niet van gekomen. Ik had door de jaren heen wel met wat jongens gedate, zelfs een relatie gehad. Het was echter nooit geweest zoals tussen mij en Calum. Natuurlijk hadden we ook onze mindere momenten gehad, maar in mijn ogen was hetgeen wat ik met Calum had gehad speciaal en dat zou het ook altijd blijven. Misschien was het ook wel oneerlijk om iedere jongen met hem te vergelijken, maar ik had het onbewust wel gedaan en ergens hoopte ik dat hij dat ook had gedaan met mij. Dat alle meisjes die hij ooit naast zich had gehad, in ieder geval de meisjes met wie hij een relatie had gehad, eventjes in zijn hoofd naast mij had gezet. Soms waren het kleine dingen geweest? Dingen die Calum voor me had gedaan die anderen niet hadden kunnen doen, of dingen die hij me had geleerd. Ik keek naar Calum, niet wetende of hij aan hetzelfde dacht als ik. Ik kon het hem nu ook niet vragen, want zowel zijn ouders als de mijne stonden in de buurt. Toch hoopte ik dat Calum en ik ook nog op een moment alleen zouden zijn. Misschien niet vanavond, maar wel binnenkort. Wat er dan zou gebeuren, liet ik voor nu open. Ik zou het echter niet erg vinden om de zogenaamde backslide te hebben die ieder koppel ooit kreeg.

Ashton.
Ik wist zeker dat dit een hele geslaagde avond zou worden. Dat was hij in feite nu al! Gewoon omdat iedereen het naar zijn of haar zin leek te hebben. Iedereen praatte met elkaar! Het was ook wel heel leuk om de ouders van Calum en Linn bij elkaar te zien. Ik vroeg me wel af waar ze het over zouden hebben, maar dat vroeg ik me bij ieder gesprek wel af! Het was jammer dat ik niet naar alles kon luisteren, want ze zeiden vaak hele interessante dingen! Al had ik ook geen probleem met het gesprek wat ik op dit moment voerde. ‘Jawel! Kom op Emmet, help me eens!’ zei ik lachend, terwijl ik hetzelfde mee probeerde te gebaren. Het was echter te grappig om Naylene zo hevig te zien bewegen. Ze was heel duidelijk. Niemand mocht weten van wie de cadeautjes kwamen en al helemaal niet degene die het cadeautje had ontvangen! Ik wilde haar eigenlijk ook maar een beetje pesten, al was ik wel nieuwsgierig! Ik wist niet eens voor wie zij een cadeautje had gekocht! Dat terwijl ik meerdere keren wel had geopperd aan haar om het uit te wisselen. Gewoon zodat we het beide aan iemand hadden verteld! Naylene was toch degene die het georganiseerd, dus ze had het ook niet door verteld! Ze was er echter niet ingetrapt en ook nu leek ze mijn idee niet heel leuk te vinden. ‘Jawel,’ herhaalde ik nog een keer, omdat Naylene nog een keer had herhaald dat het echt niet zou gaan gebeuren. ‘Ik vind deze kant van je wel leuk,’ zei ik plagend, waarna ik haar een kus op haar wang gaf. Er waren eigenlijk weinig kanten van Naylene die ik niet leuk vond. Natuurlijk waren er altijd wel dingetjes, maar in mijn ogen was Naylene perfect voor mij! We hadden een goede relatie, eentje die in mijn ogen nooit meer voorbij zou gaan. We hadden een huis, we hadden het zelfs gehad over kinderen en trouwen. De kinderen zouden er zeker wel komen! Het was niet zo dat we er heel erg actief mee bezig waren, maar dat zou vanzelf wel komen? Net als een trouwerij. Ik had er wel eens aan gedacht om Naylene te huwelijk te vragen. Het was wel iets wat ik wilde, maar zoiets kostte veel tijd en in mijn ogen moest het ook wel goed gepland worden! Ik had er nog geen idee voor, wat betekende dat ik het ook nog even zou laten rusten. Ik wist dat Nay wilde trouwen, maar het had geen haast. Dat was echt het fijne aan onze relatie. ‘Ik denk dat we maar moeten beginnen?’ zei ik toen ik mijn drankje op had. Ik zette mijn lege glas weer op het dienblad van iemand die net langs liep en ging vervolgens naar de kerstboom. Ik klapte mijn handen één keer, waardoor ik wel de aandacht had. ‘We willen graag beginnen met de cadeautjes! Ook namens mij heel erg bedankt dat jullie hier allemaal naartoe zijn gekomen en ervoor hebben gekozen om onze eerste kerst in dit huis met ons door te brengen. Het is een groot huis, maar met al deze lachende gezichten van vrienden en familie, voelt het behoorlijk knus aan.’ Ik glimlachte, omdat ik het ook oprecht meende. Iedereen was hier! Het was onze eigen familie, of we nou allemaal bloedverwant waren of niet. ‘Er zijn niet echt regels, behalve dat je niet je eigen cadeautje aan de ander mag geven, of je eigen cadeautje mag pakken.’ Dat was eigenlijk niet meer dan logisch. Ik draaide me om en pakte vervolgens een willekeurig cadeautje van de stapel. Ik draaide het kaartje iets bij, zodat ik kon zien voor wie hij was. ‘Het eerste cadeautje is voor Joy!’ Ik bracht het vervolgens naar haar. Naylene en ik hadden de stoelen en onze bank rond de kerstbom gezet, zodat iedereen gewoon kon zitten! Ik gaf het cadeautje aan Joy en ging vervolgens naast Naylene op de leuning van de bank zitten. Iedereen leek toch wel nieuwsgierig te zijn naar het eerste cadeautje!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik hoopte dat iedereen iets zou krijgen wat bij diegene paste. Ik had niet gezien wat iedereen op had geschreven, maar ik had wel aangegeven dat ik liever niet had gehad dat ze alleen maar suggesties op schreven, maar juist iets van hobby’s! Dan kon je het heel erg vrij interpreteren. Als iemand gek was op schilderen was het natuurlijk wel logisch om kwasten te kopen en al dat soort dingen. Toch had ik het dan leuker gevonden om verder te moeten denken? Om echt iets te geven wat niet zomaar zou worden vergeten. Was er misschien een leuke cursus in de buurt waar diegene woonde? Of een tentoonstelling. Of juist een schilderij in een mooie stijl. Zelf had ik wel echt even na moeten denken wat ik precies voor Crystal had willen kopen, maar volgens mij was het best wel goed gelukt! Ik was wel benieuwd wat ze er van vond, maar aan mij zou ze echt niet zien dat het van mij was. Ik hoopte dat de rest zich ook een beetje in kon houden. Ondanks dat Ashton wel een beetje met me aan het fucken was. Emmet zou hem vast niets vertellen en zelf kwam hij ook echt niet aan die dingen. Daarvoor was Ashton gewoon wat te druk met andere dingen? Ik wist zeker dat er vanavond wel een hele theorie van zijn kant zou komen, maar ik wilde het zelf echt niet weten! Dat hoorde er gewoon niet bij en ik hoopte echt dat andere mensen zich er ook aan zouden houden. Joy was de eerste wie haar cadeautje uit mocht pakken, zij mocht vervolgens weer kiezen wie het volgende cadeautje kreeg. Ik had er nog wel even ingegooid dat het niet uit had gemaakt of je het cadeautje dat je had gekocht had gepakt of niet. Ondanks dat Ashton dat had gezegd. Als het niet zou mogen, dan had je al weer iets meer een hint wie wat precies had gekocht. Ashton had hier niet goed over nagedacht. Joy had het cadeautje voor Michael uitgekozen. Net toen hij klaar was met het uitpakken, ging de bel. Iets wat best wel een beetje gek was. Ik verwachtte in ieder geval niemand meer! Volgens mij was iedereen van de catering er ook. Ze hadden het in ieder geval niet aangegeven dat ze nog iets na lieten komen. "Ik ga wel even." Ik vond het echt een beetje gek? Ik stond op van de bank en liep richting de deur. Door de ramen aan beide kanten kon ik al wel zien dat er iemand met een doos in zijn handen stond. Ik trok de grote deur open. "Hallo?" Ik vroeg me echt af wat dit was. "Ik kom nog een cadeautje afleveren." Ik zag inderdaad dat één van de kaartjes eraan zat. Ik nam de doos over, ik kon wel voelen dat er iets levends in zat. Er zaten ook gaatjes in. "Niet te lang wachten met uitpakken." Zei de man nog, voordat hij terug liep naar de auto die hij had geparkeerd. "Dankjewel?" Het was gewoon een beetje gek. Ik liep uiteindelijk toch maar terug naar de woonkamer en zette de doos even voorzichtig op de leuning. Al was het echt wel duidelijk dat er een dier in zat. Ik keek op het kaartje, waar de naam van Linn op stond. "Er is nog een cadeautje bezorgd. Deze is voor jou, Linn." Ik gaf hem aan Linn. "De man zei dat we niet te lang moesten wachten. Dus ik denk dat we jou er maar even tussen doen." Michael had mogen kiezen, maar dit ging nu even voor. Ik was wel benieuwd wat er in zat, misschien een konijn? Of iets van een cavia. Heel er zwaar was het niet geweest. Ik vroeg me nu ook wel een klein beetje af wie het voor Linn had gekocht, maar daar zouden we nooit achter komen! Ergens was dat juist wel grappig!

Calum.
We waren begonnen met de cadeautje. Gelukkig maar, want ik had zelf een tijd door moeten geven wanneer de ze de kat zouden brengen. Ik had echt niet gewild dat hij lang in een kooitje had moeten zitten. Daarbij viel het een beetje op als je binnen kwam met een kat? Dan zou Linn meteen weten dat ik diegene was geweest die het voor haar had gekocht. Ik vond het juist wel fijn dat ze er nu waarschijnlijk niet zo makkelijk achter zou komen. Aan de andere kant was het misschien juist wel weer logisch dat ik haar een kat had gekocht en niemand anders. Misschien dat Naylene nog zoiets zou doen, maar ik zag niemand anders voor aan. Ik zag mezelf er nou ook niet zo snel voor aan. Misschien vond Linn het ook wel helemaal niet leuk en had ze het voor de grap opgeschreven. Eerst was mijn moeder aan de beurt, vervolgens Michael. Toen ging de bel. Iedereen leek het een beetje vreemd te vinden en ik zelf ook maar wat gek die kant op. Mijn blik werd echter wel de hele tijd naar Linn getrokken. Niet omdat ze zo mijn cadeautje zou krijgen, maar gewoon om alles er omheen. Hoe we net met elkaar hadden staan praten. We hadden het zelfs gehad over relaties? Volgens mij had ze het best fijn gevonden om te horen dat er niemand was. Zelf had ik het ook prettig gevonden dat ze niet met iemand aan het daten was. Ik had ook niets voorbij zien komen op Instagram, maar als het pril was zette je zoiets ook niet online. Ik was daar zelf sowieso niet echt van. Toen we een relatie hadden, had het mij op een gegeven moment niet meer uitgemaakt. Iedereen had het toch geweten en soms had ik het wel echt leuk gevonden om een foto van of met Linn te plaatsen. De relaties die ik daarna had gehad, waren misschien niet eens echt relaties te noemen. Daar had ik ook niet echt iets over willen delen? Er kwam alleen maar gezeik van. Ik had geen idee wat er nu allemaal door mijn hoofd ging. Het was gewoon te veel? Ik hoorde niet meer op een andere manier over Linn te denken, maar volgens mij deed ze precies hetzelfde over mij? Ik vond het niet erg als er iets zou gebeuren. Naylene kwam terug met de doos, waar de kitten in zat. Het was de afspraak geweest dat ze hem er pas in hadden gezet op het moment dat ze uit de auto zouden stappen. Ik wilde ook niet dat het beestje er veel te lang in zat? Dat was er niet goed voor! Volgens mij waren katten wel echt gek op dozen en dat soort dingen. Mitten had soms echt de meest idiote dingen gedaan. Hij had altijd gedacht dat hij overal in paste. Wat ook wel echt zo was, maar hij had er veel voor moeten doen! Ik had altijd moeten lachen om Mitten. Katten waren wel echt leuk, toch lag mijn eigen voorkeur echt bij honden? Cherry en Duke waren echt leuk samen. Ik was echt blij dat ik er twee had. Ik hoopte dat Linn ook zo over de katten zou denken. Mitten was al wel wat ouder, maar die kon zich dan juist wat ontfermen over het kleintje. Hem dingen leren! Het zou wel druk worden als Cherry en Duke ook bij Linn waren, maar volgens mij vond ze dat ooit erg. Als ze maar een beetje met elkaar op konden schieten. "Nou pak uit!" Bracht Mali lachend uit. Ik was ook wel echt benieuwd! Wat Linn er van zou vinden in ieder geval, want ik wist immers al wat er in zat. Ik vond het zelf echt een schatje? Linn kennende zou hij ook een eigen Instagram account krijgen en kwamen daar echt allerlei foto’s. Die dingen waren ook echt heel populair?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Diep van binnen wist ik wel waar Calum en ik mee bezig waren, of welke kant het op leek te gaan. Ik wist ook dat we het waarschijnlijk niet zouden moeten doen, maar moest je altijd het beste doen? Er was niks mis mee om je af en toe over te geven aan de verleiding. Ik had nooit verwacht dat ik nog zou hunkeren naar de aanrakingen van Calum, of dat ik zijn aandacht wilde. Ik had ons als een soort van vrienden beschouwd en het was heel lang geleden dat ik op een andere manier naar hem had gekeken, maar nu deed ik dat wel weer. Hoe kon ik dat ook niet doen? Af en toe vonden zijn bruine ogen de mijne en als hij niet keek, keek ik naar hem. Hoe hij lachte om hoe blij zijn moeder was, of hoe serieus hij weer keek toen Michael een cadeautje probeerde te zoeken. De manier waarop zijn vingers bewogen als hij praatte. Het waren allemaal dingen die ik al leuk aan hem had gevonden en die werden nu benadrukt. Ik werd echter uit mijn dagdroom gehaald door de bel, waarna Naylene opstond en weer terug kwam met een doos. ‘Voor mij?’ vroeg ik verbaasd. Het werd echt steeds gekker! Eerst was de bel gegaan en ik had heel even gedacht dat iemand misschien te laat was gekomen, maar iedereen was er al geweest! We waren zelfs begonnen met de cadeautjes en Michael had net een cadeautje voor iemand uit willen kiezen. Nu had ik opeens een cadeautje! Het was een redelijk grote doos met gaatjes en ik voelde er wel iets in bewegen, waardoor ik toch wel een idee kreeg van wat er in zat. Ik had echter niet verwacht dat iemand dat echt zou doen! Ik had het meer als grapje bedoeld, ondanks dat ik wel degelijk nog een tweede kat er bij wilde! Ik had niet verwacht dat iemand het zo serieus zou nemen! Al kon het ook nog steeds een grapje zijn, maar dat leek me haast van niet! Mali moedigde me aan om de doos op te maken, wat ik dan ook maar snel deed! Ik keek recht in twee hele blauwe oogjes, van een hele kleine kitten. ‘Awwwwh, oh mijn god!’ riep ik uit, misschien wel iets te enthousiast voor het kleine beestje dat nu in de doos zat. Maar er zat echt een kitten in! Ik keek op in de groep, maar iedereen leek vooral heel nieuwsgierig te zijn naar wat er precies in zat. Niemand gaf echt iets weg! Dat terwijl dit best een groot cadeau was en het leek me dat je hierop ook wel een reactie wilde zien, maar ik kon echt niets aflezen van de gezichten van de rest! ‘Ik kan niet geloven dat één van jullie dit echt heeft gedaan,’ zei ik daarom ook. Ik stak mijn hand voorzichtig in de doos, omdat ik wilde kijken of de kitten een beetje rustig was en ik hem eventueel op mocht tillen. Hij zag er zo lief uit! Hij had een grijze, pluizige vast. Volgens mij was het wel een soortgelijke kat als Mitten! ‘Hoi schatje,’ fluisterde ik voorzichtig, waarna ik hem uit de doos tilde. Ik zette hem tegen mijn borst aan en hield hem goed vast, zodat hij niks kon doen. ‘Ik weet niet wie ik moet bedanken voor dit kleintje, maar dankjewel!’ zei ik, terwijl ik met mijn vingers door de zachte vacht ging. Ik probeerde me te bedenken van wie dit zou kunnen zijn. Naylene zou het misschien wel doen, maar ik had niet het idee dat zij degene was die dit had geregeld! Daarvoor was ze zelf te verbaasd geweest! Ashton was misschien nog wel zo gek, maar hij had het niet zo op katten. Misschien dat het dan één van mijn vaders was geweest, maar zelfs dat leek me een beetje onwaarschijnlijk! Ik keek naar het katje in mijn armen en gaf hem voorzichtig een kusje. ‘Ik denk dat ik wel een naam voor jou weet.’ Die had ik eigenlijk al geweten toen ik het voor de grap op mijn lijstje had gezet! ‘Morphe.’ Het was een make-up merk, maar ik vond het echt heel erg leuk klinken! Ik hoopte weld at hij de rest van de avond een beetje zou overleven.

Ashton.
Dat iemand aan zou bellen, had volgens mij niemand verwacht. Als er nog iemand had gemist, hadden we wel gewacht! Het was namelijk behoorlijk onbeleefd om zomaar te beginnen als nog niet iedereen aanwezig was geweest! Geen van ons had iets besteld of wat dan ook en het was nou niet echt een dag waarop mensen willekeurig binnen kwamen vallen! Naylene was degene geweest die was gaan kijken en het was alleen nog maar vreemder toen ze terug was gekomen met een doos. Een doos die voor Linn was geweest! Ondanks dat het wat vreemd was geweest, had ze hem wel uitgepakt en er bleek een kitten in te zitten. Een echte kitten! Iemand had haar gewoon een kat cadeau gegeven ‘Je hebt gevraagd om een kat?’ vroeg ik verbaasd. Dat was nou niet echt iets waar je om hoorde te vragen bij kerst! Misschien dat kinderen dat deden. Die vroegen om een huisdier, of iets in die richting. Ik had echter niet verwacht dat iemand hier zou vragen om een dier, laat staan dat diegene dan ook nog eens een dier zou krijgen! ‘Ik had niet verwacht er ook eentje te krijgen!’ zei Linn tegen me, al leek ze vooral in de wolken te zijn door de kleine kat die ze nu in haar armen had. Ik probeerde wel een beetje afstand te nemen, aangezien ik allergisch was! Ik had wel medicijnen, op aandringen van Naylene. Vooral omdat we wel eens bij Linn op bezoek gingen en ze natuurlijk al een kat had. Ik had altijd volgehouden dat ik het niet echt nodig had gehad, maar ik had toch wel vaak moeten niezen en op een gegeven moment had Naylene het gewoon genoeg gevonden, net zoals dat ze vaak gewoon mijn bril aangaf als ze het idee had dat ik het nodig had. Ondanks dat ik er vaak eigenwijs om deed, was het wel fijn dat ze zich echt zo om me bekommerde en aan dat soort kleine dingen dacht! Ik keek naar de rest van de groep, omdat ik me wel afvroeg wie dit voor haar had kunnen kopen! Ik was het niet geweest en ik wist zeker dat het ook niet van Naylene was gekomen. Misschien Emmet? Dat was nog wel een optie, net zoals haar eigen vaders. Ik kon me niet echt bedenken wie er echt zo gek zou zijn om een kat te geven! We hadden hier nu echter wel een kat, maar ook zeker zes honden! Dus wie weet hoe dat zou gaan! ‘Als mensen over de cadeautjes hadden mogen praten, dan had ik geweten dat er een kat zou komen,’ zei ik tegen Naylene, al was het niet echt gemeen bedoeld! Ik merkte er nu ook nog niet veel van, maar dat kwam omdat hij alleen nog maar bij Linn zat. Ik wist echter wel dat Naylene zou reageren dat ik mijn medicijnen moest opzoeken, zodat er niks mis zou gaan vanavond. Niet dat er echt iets kon gebeuren! Ik zou alleen wat meer moeten niezen en mijn keel zou wat dicht knijpen, maar het viel nog wel mee. ‘Ik zoek mijn medicijnen wel op. Gaan jullie maar verder.’ Michael was toch degene die nog een cadeautje had moeten kiezen, dus daar konden we nog mee verder gaan. Ik kwam overeind van de bank en liep vervolgens door het huis naar onze slaapkamer, waar we nog een badkamer boven hadden. Dat was wel één van mijn favoriete delen van het huis. Juist omdat de badkamer als het ware boven de slaapkamer zweefde en je er zo in kon kijken! Dat bracht toch wel hele leuke dingen met zich mee. Ik liep naar boven en opende het kastje waar Naylene alle pillen en dat soort dingen had staan. Ik zocht naar de allergiemedicijnen en drukt een pil uit de strip, waarna ik die innam met wat water. Ik ruimde alles weer op en ging terug naar beneden. Linn zat nog steeds met de kitten in haar armen, maar ondertussen was Mali degene die een cadeautje in haar handen had. Ik nam weer plaats naast Naylene en keek nog eens om me heen. Ik was toch wel heel tevreden met hoe het nu ging!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Oudjaarsavond (:
---
Calum.
Deze tijd van het jaar stond altijd al in het teken van feestjes. Normaal koos ik er niet echt voor om ze allemaal te bezoeken. Ik was eigenlijk ook niet veel van plan geweest om iets met Oud en Nieuw te doen, totdat Linn vorige week over een feestje was begonnen. Met Kerst was er echt een spanning tussen ons geweest. Meer nog dan met haar feestje. Volgens mij hadden we beiden wel door gehad dat er van alles tussen ons was. Een aantrekking was er zeker, die was er jaren geleden al geweest. De afgelopen jaren had ik echter niet op die manier aan Linn gedacht. Ik had mijn verlangens met Kerst echt de kop in moeten drukken. De gedachten om Linn dicht tegen me aan te trekken, waren vaak genoeg in me opgekomen. Het was echter een plaats waar het niet had gekund. Omringt door familie en vrienden was het niet de beste plaats om eens uit te proberen wat het allemaal betekende. Daar waren meningen. Daarbij waren onze ouders er geweest en als je iets niet aan je ouders wilde laten zien was het zoiets. Vandaag konden we ons laten gaan, er waren geen mensen die ons samen hadden gezien in onze relatie. Geen meningen. Dit feestje was één van de vrienden van Linn, misschien waren ze zelfs geen vrienden maar kenden ze elkaar gewoon via via. Het was in ieder geval een feestje van iemand die ook in hetzelfde wereldje zat. Wat ook wel echt te zien was. Overal was aan gedacht. Op mijn zoektocht naar Linn, had ik al verschillende dingen gezien. Er was zelfs een klok die aftelde naar twaalf uur. Het was niet meer zo vroeg, maar echt vroeg kwam je ook niet op dit soort feestjes. Ik had wel wat meegenomen voor diegene die het feestje gaf, ondanks dat ik haar totaal niet kende, het was iets wat je hoorde te doen. Er was zelfs een tafel, waar wel meer dingen opstonden. Alsof het een soort van verjaardag was. Daar was ik hier niet voor! Natuurlijk was het altijd leuk om op een feestje te zijn, maar vandaag was anders. Linn had mij als enige een uitnodiging gegeven. We wisten beiden wel wat dat betekende of waar het naar toe zou leiden. Ergens was dat best wel een gek idee. Aan de andere kant helemaal niet. Ik had een glas champagne gepakt en was opzoek gegaan naar Linn. Het was hier druk, op een gezellig manier. Uiteindelijk vond ik Linn in een andere ruimte, waar ze in gesprek was met iemand. Ze leek behoorlijk verveeld, wat ik ook wel kon begrijpen, want diegene met wie ze aan het praten was, leek echt te ratelen. "Hee!" Bracht ik uit, zodat het meisje wel even moest stoppen met praten. "Kan ik Linn even lenen?" Ik wilde haar toch wel een beetje redden uit het gesprek, maar ik wilde haar ook voor mezelf? Nu konden we ook echt praten zonder dat de verkeerde personen het op zouden vatten. Ashton was toch wel iemand die het allemaal in de gaten hield. Met Kerst had hij me wel een paar blikken toegeworpen, terwijl er niet heel erg veel gebeurd was. Op een gegeven moment hadden we gewoon wat gedanst, maar iedereen had dat gedaan. Ik was niet van het dansen, maar ik had het niet erg gevonden om even met Linn te dansen. Iets wat hier ook wel kon. Ik gaf Linn een kus op haar wang, ondanks dat hij verdacht dicht bij haar lippen uitkwam. "Bedankt voor de uitnodiging." We wisten wel waarom ze het had gedaan. Ik hoopte in ieder geval dat ze het op die manier had bedoeld, want anders zou ik vanavond sowieso een blauwtje gaan lopen, maar ik kon sowieso aftasten hoe Linn zich gedroeg. Niet dat ik daar veel zin in had. De afgelopen tijd was alles me eigenlijk al wel duidelijk geworden? "Je ziet er goed uit."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ondanks dat ik nog niet zo heel lang op het feestje was, had ik de gehele tijd gehoopt dat ik Calum ook zou zien. Het was een feestje van iemand die ik via via kende, dus er was nog een grote kans aanwezig geweest dat Calum toch geen zin zou hebben om te komen en Oud en Nieuw ergens anders zou vieren. Ik had wel hier en daar met wat mensen gepraat, maar ik had mezelf toch wel betrapt op dat ik meer had opgelet of Calum er al was geweest, dan dat ik had geluisterd. Nu maakte het laatste gesprek dat ook wel erg moeilijk, want het meisje praatte al zeker een aantal minuten over hoe ze graag een toekomst wilde in make-up en ze had al meerdere keren laten weten dat ze op dit moment geen baan had. Alsof het zo werkte? Plotseling zag ik Calum tussen de mensen verschijnen en hij kwam meteen op ons af gelopen, waar ik heel erg blij mee was! Hij vroeg zelfs of hij me even zou mogen lenen. ‘Misschien spreek ik je straks nog?’ zei ik tegen het meisje, al wist ik wel zeker dat het niet zou gebeuren. Ik liep dan ook met Calum mee. Hij gaf me een kus, maar ik kon zijn warme adem op mijn lippen voelen tintelen. ‘Jij bedankt voor het onderbreken van dat gesprek! Ze was behoorlijk lang aan het praten. Volgens mij was ze aan het vissen naar een baan,’ zei ik lachend. Ik had mijn best gedaan om zo geïnteresseerd mogelijk over te komen, maar volgens mij had Calum wel door gehad dat ik echt mijn interesse was verloren. Misschien waren dat wel van die dingen die we altijd aan elkaar zouden blijven zien. We hadden bijna drie jaar een relatie gehad en dan kende je toch wel de meeste houdingen en gezichtsuitdrukkingen van elkaar. Dat soort dingen veranderden volgens mij ook niet. ‘En ik ben ook heel blij dat je mijn uitnodiging hebt aangenomen.’ We wisten allebei wel een beetje wat er zou kunnen gebeuren vanavond. We hadden ons, in mijn ogen, nog heel netjes gedragen tijdens kerst. We hadden met elkaar gedanst, maar dat was gewoon een beetje gekkig dansen geweest. Iedereen had dat gedaan! Ashton had ons echter wel een paar keer een blik toegeworpen, maar hij had er nou niet heel erg veel over te zeggen? Toch had ik het fijner gevonden om Calum ook zonder de anderen te zien. Niet zozeer omdat ik bang was dat ze zijn mening over mij zouden beïnvloeden, maar Ashton zou nog wel eens in staat kunnen zijn om tussen ons in te staan en te zorgen dat er niks zou gaan gebeuren. ‘Dankjewel! Dat is heel lief van je om te zeggen,’ zei ik glimlachend, waarna ik mijn eigen outfit bekeek. Ik had, net zoals met kerst, wel mijn best gedaan op de kleding die ik aan had getrokken. Ik had toch wel nagedacht over wat Calum altijd leuk of mooi aan me had gevonden en daar had ik dan toch graag iets meer de aandacht op willen leggen. Ik bekeek Calum op mijn beurt. Hij had er al de hele tijd heel goed uit gezien en dat was nu niet anders! ‘Jij ziet er ook heel erg goed uit.’ Ik kon wel merken dat zijn kledingstijl iets was veranderd door de jaren heen, maar dat was eigenlijk ook niet meer dan logisch. Je werd ouder, je vond andere dingen leuk en de mode veranderde natuurlijk ook steeds. Al had Calum er in mijn ogen altijd goed uit gezien in de dingen die hij had gedragen. Ik had hier en daar wel mijn favorieten gehad, maar wie had die nou niet? ‘Wil je wat drinken? Jij verdient er wel één omdat je me gered hebt van die doos en ik heb er één nodig om dat gesprek te vergeten.’ Ondanks alles voelde het toch een beetje onwennig, maar wel op de goede manier. Alsof we op een eerste date waren! Dat was natuurlijk niet echt zo, maar we waren wel twee hele andere personen dan de Calum en Linn die zes jaar geleden over het strand in Carindale hadden gelopen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Ergens waren Linn en ik belachelijk bezig. Zo voelde het op het moment totaal niet. De afgelopen dagen was er genoeg door mijn hoofd heen gegaan. Hoe kwam het dat ik Linn nu ineens weer op deze manier zag. De afgelopen jaren hadden we niet eens als vrienden aangevoeld. Nu had ik het niet kunnen laten om naar Linn te kijken op een hele andere manier. Niet dat ik weer een relatie wilde. Er hing echter een seksuele spanning. Op haar feestje was die er al geweest. Het kerstfeestje was niet veel beter geweest. Vandaag was er nog een schepje bij bovenop gedaan. Dat kwam volgens mij omdat we allebei wel wisten wat er ging gebeuren. Linn had me hier niet zomaar gevraagd. Als ze dat had gedaan, waren Naylene en Ashton hier waarschijnlijk ook wel geweest. Ik was blij dat ze dat niet waren. Ashton was van de week al een beetje te nieuwsgierig geweest. Op sommige momenten had ik hem wel zien kijken. Linn en ik hadden op dat moment nog helemaal niets mis gedaan. Met Kerst hadden we daar ook helemaal geen tijd voor gehad. Het was ook zeker niet de plaats geweest. Mijn ouders en Linn haar vaders waren er geweest, samen met heel wat andere mensen die allemaal hun eigen mening hadden. Was het zo handig wat er aan zat te komen, vast niet! "Graag gedaan!" Ik had echt aan Linn haar gezicht kunnen zien dat ze zich niet op haar gemak had gevoeld. Ze was echter te lief om te zeggen dat iemand moest stoppen met praten. Ik zou dat ook niet zomaar zeggen, dan kwam je echt over als een ass, iemand die zich misschien wel beter voelde dan een ander. Ik bekeek Linn nog even, omdat Linn haar ogen ook naar haar eigen outfit gingen. Ze zag er echt goed uit. In mijn ogen had ze dat altijd al wel gedaan, of dat nou helemaal opgedoft was of gewoon in een lazy outfit, zonder make-up. "Dankjewel." Het was ook altijd goed om te horen dat ze er hetzelfde over dacht. Fysiek aantrekkingskracht was wel heel erg belangrijk voor hetgeen wat op het punt stond te gebeuren. Niet meteen natuurlijk. Ik wilde er ook niet te lang omheen draaien. Ik kende Linn ook wel genoeg om te weten dat ze daar ook niet echt van was. We konden elkaar wel een beetje uitdagen, daar was helemaal niets verkeerds aan. Ik hoefde Linn nu ook niet meteen mee te trekken naar een kamer, hier ergens? Grote kans dat de kamers hier ook afgesloten waren. Iets wat ik zou doen met een feestje, want anders wist je gewoon al wel zeker wat er daar zou gebeuren. Ik knikte "Ja laten we iets gaan halen." Ik wachtte totdat Linn begon te lopen, zodat ik met haar mee kon lopen. Voorzichtig legde een arm om haar middel. Het was niet echt ongemakkelijk. Zo voelde het niet. Het was ook zeker niet zoals het was geweest in onze relatie. Iedere aanraking zat nu vol met spanning. Alsof we een stel pubers waren die elkaar net hadden ontmoet op een of ander feestje. We wisten beiden wat er ging gebeuren, alleen nog niet wanneer. Het was spannend, nieuw zelfs. Ik liep met Linn naar de bar, waar veel champagne stond op het bord stonden, ook cocktails gemaakt van champagne. Ik bestelde voor mezelf maar een champagne en voor Linn een Strayberry Champagne Punch. Ze was altijd al wel van de zoete, fruitige dingen geweest. Ik wachtte totdat de drankjes klaar waren en gaf eentje van aan Linn. Ik keek om me heen. Het was fijn om niemand anders in de buurt te hebben die ons echt kende. Er waren vast wel wat vrienden van Linn, maar dat was anders dan bijvoorbeeld Ashton. De blikken die ik met Kerst had gekregen waren al wel duidelijk geweest. Hij hoefde echter niet alles te weten en hij had sowieso niets te zeggen over wat ik deed. "Kun je geloven hoe snel het jaar alweer voorbij is gevlogen?" Alles ging snel! Het leek soms een paar maanden geleden dat Linn en ik nog samen hadden gewoond.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik glimlachte toen ik Calum zijn arm rond mijn middel voelde. Ergens was het heel erg gek om hier nu nog te staan en een praatje te houden, omdat we beide leken te weten waar dit op uit zou draaien. Ik had Calum uitgenodigd en hij zou geen ja hebben gezegd als hij geen avond met me door had willen brengen. De spanning hing nu al minstens twee weken tussen ons en volgens mij werden we er allebei gek van. Tijdens Kerst had ik hem maar al te graag een zoen willen geven, maar ik had wel geweten dat Ashton dan binnen drie seconden naast ons had gestaan om te vertellen dat we zoiets echt niet moesten doen. Daarnaast waren onze ouders er ook geweest, waardoor het gelijk van alles met zich mee zou brengen. Hier waren we samen, zonder directe vrienden om ons heen. Dat betekende dat we konden doen en laten wat we maar wilden. Waarschijnlijk had Calum daarom ook zijn arm rond mijn middel gelegd! Het ging er nu alleen maar om wat ik er van vond en voor mijn part bleef zijn hand de gehele avond op mijn lichaam, op wat voor manier dan ook. Ondertussen waren we aangekomen bij de bar, waar Calum wat drankjes bestelde. Het was voornamelijk champagne wat ze op het menu hadden staan, maar dat hoorde ook wel bij een avond zoals deze. Het duurde niet lang voordat we beide onze glazen kregen, al was die van mij beduidend rozer dan die van Calum. Net zoals op mijn feestje leek hij nog precies te weten wat ik lekker vond. Als je iemand datete was dat soort informatie ook wel belangrijk. Als de relatie eenmaal uitging, leek het wel alsof al die informatie nutteloos was. Uiteindelijk leek dat nu voor ons toch niet zo te zijn. ‘Eerlijk? Echt totaal niet! Het lijkt voor mijn gevoel echt alsof het jaar pas net is begonnen!’ Het was een cliché iets om te zeggen, maar zo voelde het wel echt. Misschien kwam het ook wel doordat ik het dit jaar ontzettend druk had gehad met mijn eigen lijn! Ik had ontzettend veel afspraken gehad met distributeurs, ik had producten moeten ontwerpen en testen en ondertussen had ik ook nog geprobeerd om contact te houden met mijn vrienden en familie! Zo ging een jaar dan toch ontzettend snel, zeker toen de deadline van mijn launch dichterbij was gekomen! Ik nam een slokje van mijn champagne en keek naar Calum. ‘Jullie hadden een redelijk rustig jaar, toch?’ Ik wist dat ze in 2018 en 2019 weer voornamelijk getourd hadden, dus het was vanzelfsprekend dat dit jaar wat rustiger was geweest. Iets waar ik wel blij om was. In de tijd dat Calum en ik nog hadden gedate, had ik wel gemerkt dat het harde werken en vele touren heel veel van hen hadden gevraagd. Zelfs van Luke, na de festivals. Daarnaast had ik nog wel veel tijd doorgebracht met Ashton en daardoor kreeg je toch wel het één en ander mee. Het leek nu wel alsof ze hun werk beter hadden verdeeld en ook wat meer aan henzelf dachten. Ondanks dat ik drie van de vier eigenlijk niet meer zo vaak sprak, vond ik het toch een fijn en geruststellend idee dat het nu een stuk beter met ze ging. Ik had ook wel het idee dat ik dat aan Calum kon zien. Vanuit hier kon ik net de klok zien, die aangaf dat het nog maar een paar minuten voor twaalf was. Ik had me wel afgevraagd of Calum en ik elkaar op dat moment zouden zoenen, omdat dat wel was wat je hoorde te doen. Misschien was het juist ook wel een goed excuus, omdat we het beide wilden. Geen van ons zou echter nu naar voren buigen om te vragen om een zoen waar we stiekem beide al zo op gehoopt hadden. ‘Nog maar een paar minuten,’ gaf ik aan. Ik was wel blij dat hij er nu was! Anders was ik het nieuwe jaar in gegaan met die saaie doos die gewoon om een baan had lopen vissen! Dat terwijl ik daar nu echt niet voor kwam.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Linn leek het ook totaal niet erg te vinden dat ik mijn arm om haar middel heen had geslagen. Zo voelde het voor mij ook niet. We wisten beiden waarom ik hier vanavond was gekomen, maar ook waarom Linn me uit had genodigd. De afgelopen tijd hadden we wel meer feestjes gehad, maar niets was zo als het nu was. Het begin van het nieuwe jaar was altijd wel een mooi feest. Voor iedereen was dat de tijd om na te denken over wat er het afgelopen jaar was gebeurd, maar ook wat je wilde wat er het komende jaar zou gaan gebeuren. Ik knikte, voor Linn was het natuurlijk een heel gek jaar geweest, waarschijnlijk dan. Ik kon me voorstellen dat er echt heel erg veel bij kwam kijken als je een make-up lijn opzette. Het was er echt niet zomaar. Waar ze waarschijnlijk ook wel hulp mee had gekregen, maar dan moest je mensen ook maar net op die manier vertrouwen. "Je hebt echt veel succes gehad dit jaar." Dat mocht ze best horen en ze mocht er ook best wel trots op zijn. Volgens mij was ze dat wel. Dat was wel te zien geweest op haar feestje? Ze had gewoon echt gestraald! "Ja redelijk." Het was niet heel erg druk geweest wat betreft touren dit jaar. "We zijn we heel erg druk bezig met nieuwe muziek." Wat dat betreft was het wel druk, maar we wisten ook dat we niet te veel moesten forceren. Ik kwam gewoon graag bij Ashton, omdat hij een eigen studio had waar we naar hartenlust konden spelen wat we maar wilden. Cherry en Duke konden dan ook mee, want die vermaakten zich daar echt wel. Er was genoeg ruimte om even rond te rennen voor die twee. Ik vond het zelf ook wel fijn om op een plek te schrijven waar het allemaal niet zoveel hoefde? Als het even niet ging, dan konden we ergens anders gaan zitten of juist heel iets anders doen. "Dan moeten we er maar voor zorgen dat we dicht bij elkaar blijven." Ik wist wel waar Linn op doelde? Ze gaf echt niet zomaar aan dat het bij twaalf uur was. Dat deed ze echt wel met een reden! Misschien was twaalf uur we het perfecte excuus voor ons geweest om met elkaar te zoenen. Het zou ook wel echt gaan gebeuren. Ik kon niets aan Linn zien waaruit bleek dat ze het niet wilde. Aan iedereen was al wel te horen dat ze enthousiaster begonnen te worden dat het bijna twaalf uur was. Op een gegeven moment stopte de muziek zelfs ook. Ergens hoorde het er ook wel bij om echt af te tellen. Afgelopen jaar was het natuurlijk heel erg bijzonder geweest. 2020 was een jaar dat geweldig klonk. Nu zouden we weer een jaar verder zijn. Het was gek om te bedenken hoe snel het soms gewoon ging. Het leek echt als een paar maanden geleden dat Linn en ik elkaar voor het eerst hadden gezien. Wat natuurlijk niet zo was. We waren al weer een hele lange tijd uit elkaar, misschien nog wel langer dan dat we bij elkaar waren geweest. Iedereen begon enthousiast af te tellen, wat dan ook hetgeen was wat ik begon te doen. Van dertig terug naar nul. Ik vond het fijn dat ik het nieuwe jaar met Linn in kon luiden. Mijn ouders waren weer terug gegaan naar Australië, waar het ondertussen al lang nieuw jaar was. "Drie, twee, één." Telde ik als laatste meer. Overal klink het al. "Happy new year!" bracht ik ook uit. Ik legde mijn arm weer om Linn heen, zodat ik haar nu weer tegen me aan kon trekken, op een hele andere manier dan ik net had gedaan. Uiteindelijk kwamen mijn lippen uit op de hare. Het zou misschien gek en onwennig aan moeten voelen, maar dat deed het totaal niet. Vertrouwd was het ook niet te noemen. Er waren jaren overheen gegaan. Beiden waren we anders geworden. Dit voelde echter wel echt goed.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Om klokslag twaalf uur waren onze lippen op elkaar beland. Het was een moment waar ik stiekem wel op had gehoopt en zodra Calum aan had gegeven dat we dicht bij elkaar in de buurt hadden moeten blijven, wist ik dat er precies hetzelfde in hem om was gegaan als bij mij. Al had ik die bevestiging eigenlijk al gehad toen hij in was gegaan op mijn uitnodiging. Toch had er nog van alles kunnen gebeuren waardoor we het nieuwe jaar niet zoenend zouden beginnen, maar dat hadden we wel gedaan. Ondanks dat het Calum zijn lippen waren en het deels zo vertrouwd voelde door de arm die rond mijn lichaam hing, was het iets nieuws. Er was een vonk die een lange tijd niet bij ons aanwezig was geweest. In het laatste gedeelte van onze relatie hadden we elkaar zelfs nauwelijks aangeraakt. Nu spatten er, voor mijn gevoel, de vonken er vanaf. Zelfs nadat de meeste mensen zich terug hadden getrokken van de korte nieuwjaarszoen, lagen onze lippen nog steeds op die van elkaar. Voor mijn gevoel konden we het jaar niet beter beginnen. Ik wist dat ik er niets van moest verwachten, niet meer dan dat we het vanavond leuk zouden hebben met elkaar en van elkaar zouden genieten zoals we dat in een lange tijd niet hadden gedaan. Door de avond heen waren er nog meer zoenen gekomen, terwijl we hadden gepraat over de jaren die we apart hadden doorgebracht. Calum vertelde over zijn tours en de avonturen die hij had gehad, terwijl ik hem vertelde over hoe mijn jaren in elkaar hadden gestoken. We hadden hier en daar wat gedanst als de muziek er ons de kans voor had gegeven, maar het grootste gedeelte van de avond hadden we dicht bij elkaar gestaan en hadden we het er van genomen dat er niemand was geweest die commentaar had geleverd op ons. Als we elkaar hadden willen zoenen hadden we dat kunnen doen. Als Calum zijn handen tijdens het dansen even waren afgedwaald, had niemand daar iets op tegen gehad. De uren waren voorbij gevlogen, net zoals de aantal drankjes die we voor elkaar hadden besteld. We waren net naar een aantal banken gelopen, waar we waren gaan zitten. Ik had plaats genomen op Calum zijn schoot. Dat was één van mijn favoriete plekken geweest op de wereld, net zoals dat ik graag tegen hem aan had gestaan. Hij was altijd langer geweest en als hij dan zijn armen om me heen had geslagen, had ik me het meest veilige meisje in de wereld gevoeld. Ik zag dat Calum naar me opkeek, omdat ik iets hoger zat dan hij. Ondanks dat er een mist van drank in zijn bruine ogen hing, glommen ze nog steeds en er lag een sullige glimlach op zijn prachtige lippen. Ik liet mijn vingers langs zijn kaaklijn glijden en ik boog me naar voren om hem een kus te geven. Ik moest er om lachen, wat meer door de drank kwam dan door Calum. ‘Weet je,’ begon ik, terwijl ik hem nog een kus gaf. ‘Het is misschien tien minuutjes lopen naar mijn appartement,’ fluisterde ik. Het feestje was midden in de stad geweest en Calum woonde, nog altijd, in de Valley. Dat was een redelijk stuk rijden en op dit moment had ik er geen behoefte aan om nog een half uur in de auto te zitten en het te moeten doen met enkel een paar kusjes en wat getease. Dan was het beter om nu terug te lopen naar mijn plekje! Los Angeles in de nacht was toch altijd druk, zeker deze nacht. Er zouden nog genoeg mensen op straat zijn die nog feest aan het vieren waren. Aan Calum zijn grijns te zien, was wel duidelijk dat hij met me mee wilde. Daarom kwam ik ook overeind van zijn schoot, terwijl ik nogmaals het aanzicht bewonderde wat ik nu voor me had. Ik was altijd dol geweest op de rode wangen die Calum had gekregen als hij had gedronken. ‘Ik moet alleen even mijn spulletjes ophalen, maar dan kunnen we vertrekken.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Rond de middag? (:
---
Calum.
Van de zoen om middernacht was heel wat meer gekomen. In die ene zoen had ook genoeg gezeten. Passie en verlangen hadden toch wel de boventoon gevoerd. Weken aan opstapelingen van gevoelens waren er uiteindelijk wel echt uitgekomen. Niet alleen door de zoen waarmee we het nieuwe jaar in hadden geluid. Er was veel gedanst. Ik had niet alleen aan mezelf, maar ook zeker aan Linn gemerkt dat ze had gehunkerd naar de aanrakingen. Daarom was het alles behalve verkeerd geweest dat Linn eigenlijk om de hoek had gewoond. Vannacht had ik niet heel erg veel van het appartement gezien, omdat we vooral haast hadden gehad om naar de slaapkamer te komen. Nu ik net wakker was geworden, kon ik die laatste kamer eens goed bekijken. De kamer was heel erg Linn. Licht van kleur, maar er was genoeg te zien waardoor het er wel echt gezellig uitzag. Ik rekte me uit en kwam uiteindelijk uit bij het gezicht van Linn. Ze was ook wakker, maar volgens mij ook nog niet zo heel erg lang. Ik wist niet hoe laat het was, maar ik had niet het idee dat ik lang slaap had gekregen. Het was sowieso aan de late kant geweest toen we het feestje hadden verlaten, om hier naar toe te komen. We hadden wel echt genoten van de tijd die we hadden gehad, dus het was al licht geweest tegen de tijd dat ik uiteindelijk in slaap was gevallen. Nu was het misschien net ergens in de middag. "Hee." Zei ik zachtjes. Het was ergens gek om naast elkaar wakker te worden, maar niet ongemakkelijk. We wisten beiden wat onze acties hadden betekend. Ook dat we hier uiteindelijk samen zouden liggen. Ik had niet de behoefte om nu op te staan en weg te gaan. Als Linn wel wilde dat het gebeurde, moest ze dat zelf aangegeven. Ik hoorde wat gemauw aan de andere kant van de deur. Mitten was volgens mij wel een hele afhankelijk kat, maar nu was Morphe hier natuurlijk ook en ik had geen idee hoe de kitten zich gedroeg. Ik had het een schatje gevonden toen ik hem had gezien en ik had hem ook wel even geknuffeld. Ik zag wel aan Linn dat ze op wilde staan, maar ik was haar uiteindelijk voor. Het gaf me ook de kans om mijn boxer onderweg aan te trekken. Ik opende de deur, waar de twee katten klaar stonden. Mitten wurmde zich meteen naar binnen en vond een plekje bij het raam. Morphe mauwde nog een keer, waardoor ik hem oppakte en meenam naar het bed. "Ik kan niet geloven dat je echt een kat voor kerst hebt gekregen." Ergens wilde ik haar best vertellen dat ze hem van mij had gekregen, maar als Naylene daar achter zou komen, kreeg ik de komende tijd de cold shoulder. Ik zette Morphe uiteindelijk op het bed neer, waar hij meteen naar Linn toe kroop. Zelf plofte ik ook weer op het bed neer. "Dat was een goede manier om het nieuwe jaar te beginnen." Misschien was het niet de meest slimme manier geweest. We waren exen en het was niet zo dat ik nu weer een toekomst zag in onze relatie. In een groot deel van de relaties was een backslide echter niet te voorkomen. Niet als je elkaar nog vaak tegenkwam? Wat de afgelopen tijd gewoon iets te vaak was gebeurd om het te negeren. Ik wilde niet meteen alles verpesten door te zeggen dat ik niet wilde dat er weer iets van een relatie wilde. Ik had geen idee wat Linn in haar hoofd had, maar ik wist wel dat we er over moesten praten voordat ik hier weg zou gaan? Ik leunde iets naar Linn toe, zodat ik Morphe kon aaien. Hij was nu al wel echt gek op Linn, waardoor ik wel zeker wist dat ik het goede cadeautje uit had gekozen. Ik was zelf meer van de honden, maar ik had Mitten altijd al leuk gevonden.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Hetgeen waar we beide op hadden gehoopt, waar we misschien beide wel naar uit hadden gekeken, was gebeurd. Van het één was het ander gekomen en toen ik hem eenmaal mee had genomen naar mijn appartement, waren we snel op de slaapkamer beland. Daar waren alle kledingstukken op de grond gegooid en hadden we ons laten gaan zonder na te denken aan de gevolgen. We hadden alleen oog gehad voor elkaar en wat er op dat moment was gebeurd. Uiteindelijk waren we naast elkaar in slaap gevallen en lagen we nog steeds naast elkaar op het moment dat we allebei wakker waren geworden. ‘Hé,’ zei ik glimlachend, terwijl ik het zicht in me opnam. Ik was al een hele lange tijd niet meer naast Calum wakker geworden en ik had eigenlijk ook niet gedacht dat het ooit nog zou gebeuren in mijn leven. We hadden afscheid genomen van onze relatie en het had waarschijnlijk nooit meer zo ver mogen komen als dat het vanavond was gegaan, maar ik had er geen spijt van. Calum ook niet, want hij was er nog. Als hij weg was gegaan voordat ik wakker was geworden, had ik het hem waarschijnlijk ook niet kwalijk kunnen nemen. Dat was over het algemeen wat je deed als je nog één avond met je ex in bed belandde. Ik wist niet precies wat het betekende dat hij er nog was. Hij leek ook net wakker te zijn, dus misschien had hij wel het plan gehad om weg te gaan, maar was het niet gelukt. Dat wilde ik echter niet van hem denken, want het was Calum. Ik kon niet geloven dat hij mij zo zou behandelen, zelfs niet na al die jaren. Ook ik hoorde het gemauw, wat wel vaker gebeurde in de ochtend. Mitten had het altijd al gedaan, maar nu volgde Morphe hem in alles wat hij deed. Ik wilde al overeind komen, maar Calum was me voor en opende de deur. Mitten rende meteen naar het raam, iets wat hij ook vaak genoeg deed. Meestal kwam hij wel bij me liggen als hij zag dat Morphe aandacht kreeg. ‘Ik ook niet,’ zei ik tegen Calum, terwijl ik toekeek hoe hij Morphe oppakte en meenam naar het bed. Ik vouwde de dekens iets beter rond mijn lichaam en kwam stak mijn hand uit naar het pluizige katje dat nu op mijn bed stond. Gelukkig kwam hij meteen naar me toe. ‘Iemand was duidelijk zo gek om mijn grapje serieus te nemen, maar ik ben heel erg blij dat diegene dat heeft gedaan. Morphe is echt een schatje.’ Ik aaide de kitten en zette hem vervolgens naast me neer, zodat ik hem een kus kon geven en eventjes kon knuffelen. ‘Gelukkig nieuw jaar,’ fluisterde ik hem toe, waarna ik over zijn kopje aaide. Ik keek naar Calum en glimlachte. Ik was wel blij dat hij er zo over dacht en dat ook aangaf. ‘Het was een hele goede manier om het jaar zo te beginnen,’ herhaalde ik zijn woorden. Ik wist dat het niks hoefde te betekenen. We waren exen. We hadden een relatie verbroken en dat was niet zonder reden geweest. Het had niet meer tussen ons gewerkt. Ik zou graag willen denken dat het nu wel weer werkte, maar ik wist dat ik zoiets niet meteen voor kon stellen. Waarschijnlijk zag Calum dit als iets eenmaligs en daar zou ik ook nog vrede mee kunnen hebben. Het was iets wat had moeten gebeuren. Het was ontzettend goed gebeurd en ik zou geen nee zeggen tegen meerdere keren, maar dat was iets waar we beide achter zouden moeten staan. Ook nu we wakker waren geworden en weer een nuchter hoofd hadden. Calum leunde naar voren, zodat hij Morphe ook kon aaien. Daardoor kwam zijn gezicht weer dichterbij en kreeg ik de kans om hem nog eens goed te bekijken. Het liefst wilde ik hem nu een kus geven, maar misschien gaf ik hem dan wel de verkeerde ideeën. Toch zag gij er heel aantrekkelijk uit, met zijn haren warrig en nog een slaperige blik in zijn ogen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Linn was niet een normale onenightstand. Ik wist ook helemaal of het dat wel was geweest. Ik had me er echter niet prettig bij gevoeld om zomaar weg te gaan. We hadden heel wat fijne momenten beleefd vannacht. Daarbij zouden we elkaar nog wel vaak genoeg zien. In de afgelopen jaren hadden we elkaar heel weinig gezien, maar de afgelopen maakt was daar wel echt verandering ingekomen. Niet alleen omdat we het zelf hadden gewild. Ik vond het totaal niet erg om hier even te blijven liggen. Morphe was heel erg leuk om te zien. Voor mij was het alleen een cadeautje geweest dat ik aan Linn had gegeven, ze hoefde echt niet te weten dat het van mij kwam. Ik vond het echter wel heel erg fijn dat ze er zo blij mee leek te zijn. Wat ik ook wel echt had verwacht, ze was altijd lief geweest met Mitten en ook met Cherry! Ik wist zeker dat Cherry en Duke hier altijd een goede tijd hadden. Linn was ook echt lief met Morphe, ze wenste hem zelfs een gelukkig nieuw jaar! Iets wat ik zelf ook wel zou doen als ik thuis was bij Cherry en Duke. Ik hoopte dat ze het een beetje vol hadden kunnen houden. Ik was best aan de late kant weggegaan zodat ze niet al te lang alleen hoefden te zitten. Ik had echter niet verwacht dat ik hier zou eindigen. Wel dat er iets zou gebeuren, maar niet echt in Linn haar appartement. Ergens was het wel een fijne plaats. Het voelde ver weg van alles. We hadden wel geluk gehad dat er geen mensen op de straat hadden gestaan, wachtend totdat ze een goede foto konden schieten. Soms was het wel echt zo, wat echt vreselijk was. Zelfs na al die jaren was ik er niet echt aan gewend dat er mensen waren die echt alles van mijn leven wilde weten. Zelfs de stukjes wat hun helemaal niets aanging? Morphe maakte tevreden geluidjes, volgens mij hield hij wel echt van aandacht. Die kreeg hij ook echt wel van Linn? Ik vond het juist leuk als huisdieren dat hadden? Dat ze naar je toe kwamen om te knuffelen. Ik had er nooit wat op tegen als Duke en Cherry in de ochtend bij mij op bed sprongen om even te knuffelen. Ik vond het leuk dat ze ongeveer even groot waren. Cherry nog iets groter dan Duke. Het leeftijdsverschil was ook niet heel erg groot, dus ze konden nog goed met elkaar spelen. Bij Mitten en Morphe was dat wel wat anders. Mitten was een soort van papa of een grotere broer. Ik keek naar Linn, ik wist dat we hier wel even over moesten praten voordat ik weg zou gaan straks. Ik wilde niet dat ze de verkeerde ideeën kreeg. Linn was wel echt van de romantiek. Ik wist niet hoe het de afgelopen jaren was gegaan in haar relaties, wat me op het moment ook helemaal niets aan ging, maar ik wilde dit voor ons beiden wel even bespreken. "Ik denk dat we er wel even over moeten praten?" Sneed ik het onderwerp dan ook maar gewoon aan. Anders zou het er nooit van komen. Misschien maakte ik er zelf ook wel meer van dan dat het eigenlijk was. Er hadden echter wel een hele lange tijd gevoelens tussen ons gezeten. Gevoelens die ik vannacht zelf niet meer had gevoeld? Toch had het echt voordelen gehad. We wisten van elkaar wat we fijn vonden en daar hadden we dan ook wel beiden rekening mee gehouden. "We kennen elkaar heel erg goed, wat vannacht ook wel echt te merken was. Maar ik wil op het moment gewoon niets waar gevoelens bij komen kijken." We hadden een goede relatie gehad. De laatste tijd was het alleen minder gegaan. Het leek me geen goed idee om nu meteen van alles te willen. Ik vond het niet erg als dit nog een keer zou gaan gebeuren, maar ik wilde gewoon wel even een grens leggen voordat het zover was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het was in mijn ogen een geweldige nacht geweest. Het was anders dan anders geweest, nieuw in sommige opzichten. We waren gegroeid als mensen en daar kwamen ook andere dingen bij kijken. Toch hadden we beide ook nog heel goed geweten wat we hadden moeten doen om de ander gek te maken. Nu lagen we samen in het bed waar vannacht nog van alles was gebeurd. Ik besefte me dat dit de eerste keer was dat Calum echt ín mijn appartement was, want verder dan de gang was hij nooit geweest. Het was vreemd om me dan te bedenken dat dit er meteen van was gekomen. Toch voelde het ook fijn om hier naast me te hebben, samen met Morphe op bed terwijl Mitten nog voor het raam stond en alles leek te aanschouwen wat er zich buiten afspeelde. Ik knikte, blij dat Calum zelf aangaf dat hij er over wilde praten. Volgens mij was hij daarin wel gegroeid. Aan het einde van onze relatie had hij dat niet gewild. Misschien had ik het er ook wel zelf naar gemaakt, omdat ik hem toch meerdere keren had gevraagd om tegen me te praten, terwijl hij daar nog niet klaar voor was geweest. Nu was er wel iets veranderd in die drie-en-een-half jaar, waardoor hij wel aan gaf wat hij nodig had en daar was ik eigenlijk alleen maar blij om. Ik had namelijk zelf niet meteen willen vragen wat hij hier van had gevonden, of wat hij er mee had gewild. Als ik dat had gedaan, was hij misschien wel weer dicht geklapt en was hij er klaar mee geweest voordat er überhaupt iets had kunnen beginnen. Ik bleef Morphe aaien, terwijl ik afwachtte op wat Calum wilde zeggen. Ondanks dat ik niet echt had kunnen verwachten dat hij meteen een relatie wilde, sneed het toch wel dat hij niet iets wilde waar gevoelens bij kwamen kijken. Ik wist ook niet precies waarom. Ik kon niet zeggen dat ik na één nacht volledig weer volledig verliefd was op hem, maar er zaten wel bepaalde gevoelens? Calum zou altijd mijn eerste vriend blijven en een deel van me zal altijd van hem blijven houden. Als hij had gezegd dat hij ons een kans had willen geven, dan was ik het daar mee eens geweest. Iets wat ik nu niet meer echt zou kunnen zeggen, want ik wilde hem niet afschrikken. We hadden de afgelopen weken juist zo goed contact gehad. Misschien ook wel door de spanning die er tussen ons had gehangen, maar voor mijn gevoel waren we echt weer even Calum en Linn geweest zoals we dat ooit al eens waren geweest. ‘Oké,’ zei ik bedenkelijk, omdat ik probeerde na te denken over mijn volgende woorden en wat ik er bij voelde. ‘Dat is dus wat je niet wil, wat prima is,’ zei ik, wat ik deels ook wel meende. Ik wilde zijn mening en gevoelens hierover respecteren. Als hij dit niet wilde, dan kon ik daar niet heel erg veel aan veranderde. ‘Maar wat wil je dan wel? Wil je vrienden zijn, of wil je terug naar hoe het hiervoor was?’ vroeg ik aan hem, terwijl ik mijn ogen op Morphe gericht hield. Ik wist zelf niet eens heel erg goed wat ik wilde. Ik hield op een bepaalde manier van Calum. Om meteen een relatie te beginnen was sowieso te vergezocht, dat wist ik ook wel, maar ik zou het niet erg hebben gevonden om samen een aantal dingen te doen? Calum had geen behoefte aan iets waar gevoelens bij kwamen kijken, maar ergens wilde ik niet geloven dat er geen gevoelens bij hadden gezeten. Dat zijn gedachten niet terug waren gedwaald naar hoe het ooit tussen ons was geweest en de fijne tijd die we samen hadden gehad. Maar dat ik het niet wilde geloven, betekende niet dat het ook echt niet zo was. Uiteindelijk haalde ik mijn blik van Morphe af en keek ik naar Calum. Hij had er vast een goede reden voor om nu niet bezig te willen zijn met gevoelens en een relatie, waardoor ik het hem niet kwalijk kon nemen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Praten was hetgeen geweest waarop onze relatie was stuk gelopen. Linn had te veel willen praten, terwijl ik daar helemaal geen behoefte aan had gehad. Op dat moment had ik ook helemaal niet op een goede plaats gezeten. Zeker niet om over dat soort dingen te praten. Iets wat in een relatie eigenlijk wel had gemoeten. Van beide kanten was het gewoon niet meer gegaan. Linn had te veel gedrukt, waardoor ik juist alleen maar meer afstand had genomen. Daar waren we nu helemaal overheen. We waren ook niet op een verkeerde manier uit elkaar gegaan. Hetgeen wat daarna was gebeurd, vooral met Luke, had echter wel echt voor een kloof gezorgd. Ik snapte nog steeds niet heel erg goed hoe alles tussen hen ineens had kunnen ontstaan. Waarschijnlijk omdat het makkelijk was geweest, simpel omdat ze samen hadden gewoond en ze een soort van veiligheid hadden gezorgd. Lang had het niet geduurd en ergens had ik het totaal niet vervelend gevonden toen ik had gehoord dat ze hadden besloten om er een punt achter te zetten. Nu lagen wij hier een aantal jaar laten. Een paar maanden geleden had ik me dat niet in kunnen denken. Nu voelde het niet eens heel erg gek. Al waren gewoon een paar dingen die duidelijk moesten worden. Zeker als we wilden dat het nog een keer gebeurde. Als het niet kon zonder dat het moeilijk werd voor één van ons, moesten we dat ook gewoon echt niet doen! Linn leek wel echt na te denken over haar woorden, iets wat goed was. Ik wilde dat ze wel eerlijk was. Vannacht was bijzonder geweest, ergens kwam dat vast wel omdat er ooit zoveel gevoelens hadden gezeten. Voor mij was het echt niet zo dat ik ineens weer terug had gezeten in die relatie. Linn was nog steeds mooi om te zien, ze had ook echt wel goed geweten wat ze had moeten doen. In mijn hoofd was het zeker voor herhaling vatbaar, maar niet binnen een relatie. Zelfs niet op een manier waarin we weer zouden proberen te gaan daten. Voor mij was het genoeg om nu even een goede tijd te hebben, juist zonder al dat soort dingen er bij. Ik dacht goed na over de woorden, omdat ik geen verkeerde dingen over wilde brengen. "Ik vind het niet erg als dit vaker gebeurd?" Daar moesten we het dan wel samen over eens zijn. "En de laatste tijd hebben we het leuk als vrienden." Dat vond ik wel echt. Dat we het leuk hadden gehad tijdens de feestjes. Dat waren dan wel bijzondere avonden geweest, maar ik wist zeker dat we het nu ook nog steeds leuk konden hebben als vrienden. Als we elkaar tegen kwamen bij Ashton en Naylene thuis, we beiden konden blijven hangen of dat we een keer met de honden samen konden gaan wandelen. Voor mij hoefde het echter niet zo dat ik op dates wilde? Geen fancy restaurants of sappy films. "Geen diepere gevoelens." Ik keek even naar Linn. Ik wist niet of ze hier de juiste persoon voor was. Het hoefde ook helemaal niet. "Maar jij moet het ook willen. En als je denkt dat het op die manier niet kan, dan doen we het niet. Dan houden we het bij alleen een vriendschap." Ik wilde Linn ook de optie geven. Als ze maar wist dat ik op het moment niet op meer dan dat zat te wachten. Ik had liever dat het iets vrijblijvends bleef. Ik bekeek het gezicht van Linn. We waren beiden nog jong geweest toen we in de relatie hadden gezeten. Aan Linn was toch wel echt te zien dat ze was veranderd. Volwassener was geworden. Dat maakte ook wel dat ik vertrouwde dat we dit konden doen. Ik liet mezelf weer iets verder in het kussen vallen. Ik kon wel merken dat het laat was geweest. Aan de andere kant was ik het ook wel gewend om niet veel te slaap te hebben, dus zo erg was het nou ook weer niet. Zeker omdat het het waard was geweest.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Hetgeen wat Calum omschreef, had eigenlijk gewoon een naam. Misschien wilde hij het niet hardop zeggen, maar zijn woorden waren duidelijk. Hij vond het niet erg als dit vaker zou gebeuren, maar hij wilde niet dat er diepere gevoelens bij zouden komen die alles ingewikkelder zouden maken dan dat het op dit moment was. Wel gaf hij aan dat hij er wilde dat ik er ook volledig achter zou staan en dat als ik dat niet zou doen, we ook vrienden zouden kunnen blijven en dat we het daar dan bij zouden laten. Het was misschien een hele domme afweging, maar als de chemie die er tussen ons had gehangen, nog altijd zou zijn als we enkel vrienden waren, dan had ik liever dat we die gevoelens er ook eventjes uit konden gooien? Ik wist namelijk wel dat als ik enkel als vriend naar Calum zou kijken, ik met gevoelens zou blijven hangen waar ik niks mee zou kunnen doen. Als friends with benefits zou ik de mogelijkheid hebben om af en toe met Calum af te spreken en te genieten van zijn aandacht, net zoals hij dat van de mijne zou doen. Ik wist echter ook dat er vroeg of later wel gevoelens bij zouden komen kijken. Misschien vanuit mij, maar ze konden net zo goed vanuit hem komen. We waren verliefd geweest op elkaar. Ik wilde niet zeggen dat dit niet zou werken, maar wanneer ging zoiets nou goed tussen twee mensen? Vroeg of laat was er altijd eentje die meer gevoelens kreeg dan de ander. Dat was echter het risico wat ik moest nemen als ik dit soort momenten vaker met Calum wilde delen. ‘Ik denk dat we dit kunnen,’ zei ik daarom ook tegen Calum. Ik wilde dit. Vannacht was geweldig geweest en het was fijn geweest om weer eens bij iemand te zijn die je al volledig kende. Natuurlijk waren er dingen veranderd. Je werd ouder, waardoor andere dingen misschien fijner werden of juist niet. Op dat na hadden Calum en ik precies geweten waar we op welk moment hadden moeten zijn. Dat kon je niet zeggen als je net een paar weken met iemand aan het daten was! Ik keek opzij naar Calum, wie zich weer in het bed had laten zakken. Dat was een aanzicht wat ik al heel lang niet meer had gehad. We hadden vaak genoeg nog in hetzelfde bed geslapen, maar echt de moeite en tijd om samen wakker te worden was er niet meer geweest. Eén van ons was er wel eerder uit gegaan. Ik glimlachte en boog me naar hem toe, zodat ik hem een kus kon geven. Het leek me dat dat niet verboden was. ‘Koffie?’ vroeg ik aan hem, terwijl ik terug dacht aan al onze vroege ochtenden samen als hij ergens om acht uur bij een radio station had moeten zitten. Er waren liters koffie doorheen gegaan. Niet alleen bij ons, maar ook bij de rest. ‘Of wil je nog even blijven liggen?’ Het was laat geworden vannacht en volgens mij was het nog niet eens zo heel erg laat. Buiten klonk het nog redelijk rustig, voor zover het rustig kon zijn in het centrum van Los Angeles. Ondertussen was ik wel gewend aan al het geluid, maar het was vast behoorlijk anders dan bij Calum. Daar hoorde je de stad nauwelijks. Zelf ging ik op mijn zij liggen en ondersteunde ik mijn hoofd met mijn hand, terwijl ik mijn ogen op Calum gericht hield. Dit was iets nieuws voor ons, waardoor ik ook niet goed wist wat wel en niet geoorloofd was. Hij was niet de jongen, al moest ik misschien beginnen met hem een man te noemen, die mijn handen zomaar weg zou duwen als ik hem even aanraakte, maar ik wist ook niet wat Calum precies onder “diepere gevoelens” vond vallen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld