Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Er waren genoeg gedachten die door mijn hoofd schoten: waarom had Edyn dit niet overlegd? Waarom had ze niet eventjes kunnen bellen? Hoe zouden we dit gaan doen als ze mee zou gaan op tour? We konden niet zomaar twee honden bij iemand achter laten! Pixie was klein, die zouden we misschien nog mee kunnen nemen. Loulou was nu nog klein, maar wie weet hoe dat over een paar maanden was! Toch probeerde ik mezelf de vragen niet te laten stellen. Er was nog genoeg tijd om dat allemaal te regelen en Edyn was blij met de hond. Misschien had ze dit zelfs wel nodig. Of het helemaal gezond was om een baby te vervangen voor een hond, wist ik eigenlijk niet. Waarschijnlijk niet. Edyn had nu zoveel extra liefde in zich, wat ze allemaal aan Loulou wilde geven. Ik wist echter ook wel dat ze er niet op uit zou zijn gekeken over een paar maanden. Edyn hield van dieren. Ze zorgde er heel erg goed voor en dat zou ze ook wel doen bij Loulou. Dan bleef het enige wat ik nog naar vond, dat ze het niet echt met me had overlegd. Maar misschien was ze er wel vanuit gegaan dat dit goed was geweest, omdat we ook een baby zouden hebben gekregen. Het klonk als een Edyn-ding om te bedenken. ‘Ze ziet er inderdaad uit alsof ze van knuffels houdt!’ Ze zat zo lief bij Edyn. Helemaal tegen haar aan en ze leek het ook niet erg te vinden dat Edyn haar knuffelde. Het was vast een hele lieve hond! Edyn zou er vast ook niet eentje uitkiezen die andere honden irriteerden of pijn deed, of wat dan ook. Ik moest wel lachen omdat ze ons nu allebei Teddy’s noemde. De hond leek er wel echt op! Hele zacht en pluizig en zelfs de oortjes leken alsof het de oren van een beertje waren. ‘Ze lijkt inderdaad op een beertje.’ Ik schudde mijn hoofd toen ze vroeg naar de cadeautjes. ‘Ze liggen nog onder de kerstboom. Mijn moeder wilde wachten met het uitpakken van onze cadeautjes totdat het echt Kerst was, omdat ze weet hoe leuk je Kerst vindt.’ Ik had wel uitgelegd dat ze van mij en Edyn waren en dat ze die ook al uit hadden mogen pakken op kerstavond, zoals we dat altijd hadden gedaan vroeger. Ze hadden de cadeautjes echter willen bewaren! ‘Maar ik weet zeker dat ze je nog wel willen bellen om je te feliciteren en om je te bedanken voor de cadeautjes.’ Dat wist ik zeker! Ze vonden het erg jammer dat Edyn er niet bij kon zijn, maar ze hadden ook gezegd dat het belangrijk was voor Edyn om aan haarzelf te denken en dat ze goed voor zichzelf moest zorgen. Edyn moest bij haar eigen familie zijn en dat leek haar wel goed te doen. Ze zat in ieder geval glimlachend voor de camera van haar telefoon en dat was toch al een grote verbetering. ‘Jouw cadeautje heb ik wel uitgepakt,’ zei ik glimlachend. Ik keek om me heen en vond het cadeautje van Edyn op de plank boven mijn bed, waar ik hem had neergelegd. Ze had een controller voor me besteld, met een eigen design erop! Iets wat ik heel erg lief van haar vond. Edyn wist veel meer van games dan dat je zou denken. Ze kwam ook heel vaak bij me zitten en dan stelde ze vragen over wat ik aan het doen was, of hoe ik bepaalde dingen deed. Ze speelde zelfs hetzelfde spel! Dat had ze vaak met Danny gedaan en dat zou ze ook blijven doen. ‘Ik vind hem echt heel erg mooi. Dankjewel,’ zei ik tegen Edyn, terwijl ik hem voor de camera hield, om te laten zien dat ik hem echt uit had gepakt. ‘Ik hoop dat mijn cadeautjes op tijd worden bezorgd.’ Het nadeel was natuurlijk dat het met kerst altijd zo druk was, dat het nog wel eens te laat kon komen! Zeker omdat Edyn haar verjaardag op kerstavond viel.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vond het jammer dat Michael hier nu niet was, anders hadden we Loulou samen kunnen ophalen. Voor haar maakte het vast niet uit, ze zou gek zijn op Michael, of hij hier nu niet was of niet. Michael leek ook gek op haar te zijn, hij vond haar in ieder geval schattig, wat ze ook wel echt was! Met dat schattige gezichtje, kon helemaal niemand iets tegen haar beginnen. Daarom had ik haar ook gekozen! Ze hoorde gewoon bij ons thuis, het voelde goed met haar er bij. Zo kon ik nog een beetje voor iemand zorgen. Mama had wel duidelijk met me gesproken dat dit voorlopig het laatste huisdier zou zijn. Al voelde ik het zelf niet echt zo. Al onze diertjes waren kinderen. Ze hoorden bij de familie. Ik snapte haar echter wel, dus ik zou niet zomaar nog een dier er bij kopen. Op het moment was onze familie ook wel even compleet. Natuurlijk zou ik nog graag een kindje willen, maar misschien niet nu meteen. Ik wilde niet weer de kans hebben dat ik zoveel pijn zou krijgen. Dat kon ik op het moment gewoon niet aan. Op deze manier was het goed. Gewoon Michael en ik, met al onze schatjes. Ik knikte, ik vond het lief dat ze de cadeautjes nog niet uit hadden gepakt, omdat ze hadden willen wachten op Kerst, voor mij! Ik was echt gek op Kerst, al was ik ook echt gek op deze dag! Het was immers mijn verjaardag! Ik had zelf ook al wel wat cadeautjes gekregen, maar vanavond kreeg ik de rest. Dan zouden we gewoon een klein feestje houden. Niet veel. Gewoon met ons gezin, mama had taart gebakken en we zouden wat spelletjes spelen. Ik had geen zin in meer dan dat. Ook omdat we morgen heel veel te doen hadden! Dan zouden we ook vooral leuke dingen gedaan doen. Ik had mama beloofd om mee te helpen in de keuken. “Echt?!” vroeg ik enthousiast. Ik vond het leuk dat Michael mijn cadeautje al wel uit had gepakt. Waarschijnlijk was hij wel heel erg nieuwsgierig geweest. Iets wat ik wel snapte, want cadeautjes waren leuk. Om te kopen of te krijgen! Ik keek toe hoe Michael zijn cadeautje inderdaad pakte. Het was zo mooi geworden! Misschien dat ik er ook eentje voor mezelf zou maken. Nu ik wat meer thuis was, had ik ook wat meer tijd om dat soort dingen te doen. Ik vond het heel leuk om met Danny te gamen, iets wat nu nog steeds kon! Ik was lang niet zo goed als Michael of Danny waren, maar ik leerde wel heel veel als ik meekeek en soms deed Michael ook wel wat dingen voor! “Gelukkig! Ik vond het zelf ook heel erg mooi en ik had een beetje hulp van Sky.” Daar moest ik ook wel eerlijk over zijn! Want dankzij hem had ik wel iets moois kunnen krijgen. “Maar je verdient een mooi cadeautje. Je verdient zoveel meer dan alleen dat.” zei ik zachtjes. Als ik kon zou ik Michael echt alles geven. Hij verdiende zoveel. De afgelopen tijd had hij zoveel voor mij gedaan. Door hem was ik er wel weer een beetje bovenop gekomen. Hij had me in ieder geval laten zien dat ik niet alleen in bed hoeven blijven liggen. Ik trok Loulou nog iets dichter tegen me aan, terwijl ik naar Michael keek. Hij zag er uitgerust uit. Hij had de tijd bij zijn ouders echt nodig gehad. “Dankjewel voor alles wat je de laatste maanden hebt gedaan.” fluisterde ik. Ik had hem nooit echt bedankt voor het feit dat hij er echt voor mij was geweest. Natuurlijk was het logisch in een relatie en waarschijnlijk had ik hetzelfde voor hem gedaan. Toch was dit anders. Dit was zoiets zwaars geweest en hij ergens gewoon geweten wat hij had moeten doen. Dat was best wel bijzonder! “Ik ben heel benieuwd naar de cadeautjes.” Ik vond het wel een leuke idee dat er nog cadeautjes kwamen. Het hoorde er toch een beetje bij! Zowel bij mijn verjaardag als bij Kerst!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het was jammer dat Edyn en ik op dagen zoals deze niet samen waren. Het was haar verjaardag en vervolgens was het kerst! Ik keek wel heel erg uit naar volgende week, want dan zouden we weer samen zijn. We zouden bij haar thuis Oud en Nieuw vieren. Ik had al begrepen dat Rhi er niet zou zijn, wat ik stiekem toch wel fijn vond. Aan de andere kant betekende dat dat ze bij Luke zou zijn en volgens mij was niemand daar echt over te spreken. We wisten allemaal wat voor shit Luke door had moeten maken en wat hij had moeten doen om over haar heen te komen. Blijkbaar was hij dat zelf al weer vergeten. Ik wilde me echter niet bezighouden met Rhi en Luke. Ze mochten alle fouten maken die ze maar wilden. Ik deed het goed met Edyn, heel goed zelfs. En we zouden het nieuwe jaar dan ook samen goed beginnen. Ik schudde mijn hoofd toen ze zei dat ik zoveel meer verdiende dan de cadeautjes. Soms kon ik gewoon niet geloven hoe lief en gul Edyn was. Hoeveel ze om anderen kon geven. Zelfs als ze zelf niet helemaal lekker in haar vel zat, hield ze nog ontzettend veel van de mensen om haar heen. Ik vond het lief dat ze het zei, maar ze had meer dan genoeg voor me gedaan. Alleen al dat ze had voorgesteld dat ik hier alleen naar toe zou gaan, zodat we beide op onze eigen manier tot rust zouden kunnen komen, was al zo lief? ‘Ik vind het echt een geweldig cadeautje. Vertel Sky maar dat ik er erg blij mee ben.’ Ik vond het leuk dat Sky en Edyn ook contact hadden. Ik gamede veel met Sky, maar altijd als ik dat deed, kwam Edyn zelf ook even kletsen. Nu ze een eigen account had voor de game, speelde ze ook wel eens met Sky en ik hoorde ze soms samen lachen, wat ik echt leuk vond! Ook omdat Edyn dus ook zoveel plezier kon beleven aan iets wat ik ook heel erg leuk vond. ‘Daar hoef je me toch niet voor te bedanken.’ Het was lief wat ze deed en ik voelde me er gewaardeerd voor, maar ik vond het eigenlijk vanzelfsprekend. ‘We houden van elkaar, dus we moeten ook voor elkaar zorgen. Ook als het wat minder gaat.’ Ik had het op sommige momenten dan wel moeilijk gevonden dat Edyn niet had willen praten, of dat ze niks had gegeten van het eten wat ik naar boven had gebracht. Ik had maar al te graag aan Jackie willen melden dat het wat beter was gegaan met haar dochter, maar dat had ik allemaal niet gekund. Het enige wat ik wel had kunnen doen, was blijven zorgen voor Edyn en hopen dat het, uiteindelijk, langzaam wat beter zou gaan. Nu leek dat wel zo te zijn. Ze zag er blij uit. Ze had een hondje gekocht. Misschien niet om de juiste redenen, maar het leek haar goed te doen. Ik hoopte dat ook ik daar een aandeel in had gehad. Ik had het al heel fijn gevonden om even haar lach te horen toen ik haar met dekens en al op had getild en mee had genomen naar de badkamer. Ik hoopte dat ik haar lach in het nieuwe jaar nog veel vaker zou mogen horen. Want Edyn verdiende het om te lachen, elke dag weer opnieuw. ‘Ik hoop dat je ze leuk gaat vinden, maar ik denk van wel!’ Ik had wel even na moeten denken over wat ik aan Edyn had willen geven. Ik had niet iets willen geven wat eventueel weer een emotie had kunnen triggeren die ze op het moment liever niet had. Als ik had geweten dat ze Loulou op zou halen, had ik daar nog wel iets voor kunnen kopen! Ik had nu wel het één en ander gevonden en naar haar opgestuurd, in de hoop dat ze het op tijd zou krijgen en dat ze er blij mee zou zijn.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
31 december (:
---
Edyn.
Opblijven was nooit echt mijn ding geweest. Natuurlijk was ik vaak genoeg uitgegaan in de tijd dat ik op school had gezeten. Dan had ik het prima vol kunnen houden tot midden in de nacht. De afgelopen jaren was dat toch wat anders geworden. Als nanny had ik altijd vroeg in bed gelegen, omdat de kinderen vroeg op hadden gemoeten. In Disney had ik me ook altijd vroeg moeten melden. Zelfs nu ik eigenlijk niet veel meer deed, kon ik niet heel erg goed opblijven. De afgelopen tijd had hele rare nachten gehad. Lang geslapen overdag, waardoor ik in de nacht dan weer wakker was geweest. Nu had ik weer een soort van ritme gekregen. Ik probeerde op tijd op te staan, zodat ik met de hondjes kon wandelen, om vervolgens met Star en Suzy te spelen. Iedereen verdiende wat aandacht. Het maakte echter wel, dat ik tijd naar bed ging. Iets waardoor ik vanavond best veel moeite had gehad om wakker te blijven. Het was oudjaarsdag en daar hoorde toch wel bij dat je met z’n allen opbleef! Michael en ik waren echter op de bank gaan liggen nadat we wat lekkere dingen hadden gegeten en een spelletje hadden gespeeld. De jongens waren met papa naar buiten gegaan om wat vuurwerk af te steken. Michael was ook heel erg moe geweest, dat was aan hem te zien geweest. Het was ook niet gek, hij was vandaag pas terug gekomen uit Australië! Ik ontwaakte uit mijn slaap, omdat er behoorlijk wat hardere stemmen te horen waren. Ik lag nog steeds tussen de rugleuning van de bank, waar ik tegen aan was gaan liggen en Michael die op de rand van de bank lag. Hij lag nog te slapen. Ik keek op, om te kijken waar ik wakker van was geworden. De enthousiaste gezichten van Jake en Tyler waren al te zien. Zelfs Maddy en Abbie stonden weer in de kamer, zij hadden ook eventjes geslapen volgens mij. Het betekende dus dat het bijna nieuw jaar was. Het was wel bijzonder om de overgang samen te vieren. Op het moment wilde ik liever blijven liggen, want ik was nog best wel moe. Ik keek even naar de rest van de bank. Pixie en Loulou waren bij ons komen liggen. Star had er ook bij gelegen toen we gingen slapen. Ik zag nu echter dat Abby met hem aan het knuffelen was. Alle diertjes kregen hier wel genoeg aandacht. Ik had hier veel geslapen de afgelopen twee weken. Michael was niet thuis geweest en ik had toch wel wat gezelschap willen hebben. Hier hadden ze vakantie, dus dat had mij de kans gegeven om wat leuke dingen met iedereen te doen. “Edyn, het is al bijna twaalf uur en jullie waren nog niet wakker. Michael is nog steeds niet wakker.” Jake leek een beetje in paniek te zijn. Toen ik echter op de klok keek, was het nog niet eens half twaalf. Ik vond het wel lief, want ondanks dat ik ook best had willen blijven slapen, hield ik wel echt heel erg van vuurwerk en was dit een tijd die we met elkaar door moesten brengen. Ik streek wat haar van Michael uit zijn gezicht. Hij zag er zo lief uit dat ik hem bijna niet wakker wilde maken. Hij had zijn slaap ook wel nodig? “Mikey?” Fluisterde ik zachtjes. Ik wist niet of hij daar wakker van zou worden, maar ik wilde hem ook niet meteen wakker laten schrikken. Dat was geen fijne manier om wakker te maken. “Het is bijna 2018.” Dat was toch wel een gek idee. Het zou zo’n ander jaar worden. Michael zou weer op tour gaan, waarschijnlijk zou ik voor een deel meegaan. Iets waar ik wel heel veel zin in had. Ik gaf Michael voorzichtig een kus. Het was meer op zijn wang, omdat ik daar het beste bij kon op het moment.

Luke.
De afgelopen weken waren eigenlijk gewoon gekkenwerk geweest. Er waren wel momenten geweest waarop ik me af had gevraagd wat ik precies had gedaan en of het de juiste keuze was geweest. Ik had genoeg shit gehoord. Ashton was de eerste die er achter was gekomen dat Rhi en ik iets hadden gedaan. Hij was er echt niet blij mee geweest. Ik wist ook wel dat het voor uit bescherming was. Iets wat ik ook wel kon waarderen. Op sommige momenten was hij echter ook wel iets te ver gegaan. De woorden die hij voor Rhi had gebruikt, waren gewoon niet allemaal waar geweest. Natuurlijk, ze had een moeilijke tijd gehad, maar ze had haar handelingen niet gedaan omdat ze mij pijn had willen doen. Daar had Ashton wel een beetje op gedoeld! Rhi had gewoon geen uitweg meer gezien en natuurlijk was dit niet de juiste manier geweest. Daar had ze echter wel heel erg veel spijt van? Dat was me ondertussen wel duidelijk geworden. Ik wist niet of je het weer een relatie kon noemen, maar Rhi en ik hadden elkaar vaak genoeg gezien de afgelopen tijd. Wij waren klaar met het album, Rhi was werkzoekende, dus we hadden genoeg tijd gehad om af te spreken. Ze had zelfs een beetje geholpen met het verhuizen van spulletjes. Een paar weken geleden had ik namelijk een nieuwe plaats gevonden om te wonen. Er stond nog niet heel erg veel, maar voor nu was het prima. Zeker omdat we hier vanavond maar met z’n tweeën waren. Rhi was druk bezig met aan zichzelf werken, wat ook betekende dat ze therapie had. Daar was wel duidelijk naar boven gekomen dat ze de verdovende middelen waar ze soms naar greep, uit haar leven moest bannen. Anders zou ze niet aan haarzelf kunnen werken. Zelfs met drank zou ze op moeten passen. Ik wilde haar daar toch wel zoveel mogelijk mee proberen te helpen. We hadden vanavond ook bij haar familie kunnen brengen. Rhi had hier echter willen komen. Daarom had ik er ook voor gezorgd dat er een paar biertjes waren, maar niet te veel? We konden om 12 uur proosten, maar van mij mocht dat ook met een glas water zijn. Ik vond het fijn om Rhi weer in mijn leven te hebben. Ondanks dat ik genoeg pijn had gehad door haar, was zij nu juist ook diegene die er voor kon zorgen dat het geheeld werd. Rhi was al een tijdje geleden naar de keuken gegaan. Ik was nog even bij Piggy gebleven, omdat ik ook niet wilde dat ze zo zou schrikken van de harde knallen die soms te horen waren. Gelukkig leek het heel goed te gaan. Daarom had ik besloten om ook even naar de keuken te lopen. Daar was Rhi bezig met eten. We hadden al even niets meer gehad, dus het was wel een goed idee. Ik had echter verwacht dat ze een pizza uit de vriezer zou pakken en die in de oven zou gooien. Er was wel wat in de oven te zien, nachos! Maar Rhi was zelfs nog bezig met het snijden van dingen. Ik liep naar haar toe en legde voorzichtig mijn armen om haar middel. In de tijd die we samen hadden, wilde ik toch zoveel mogelijk van Rhi genieten. Het was gek om haar hier weer te hebben, maar het voelde goed. Het maakte me niet veel uit wat andere mensen te zeggen hadden. Misschien was het niet de meest verstandige keuze, maar het was mijn keuze. Die van mij en Rhi. Dus daar had verder eigenlijk helemaal niets over te zeggen. Ik gaf Rhi een kus op haar wang en keek naar hetgeen wat ze aan het maken was. “Salsa?” Daar leek het wel op, het zou daarbij passen bij de nachos die in de oven stonden. Ik begon nu ook best wel wat honger te krijgen, zeker omdat het zo goed rook. Rhi was niet echt van het koken geweest, maar dat kon best anders zijn geworden?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Volgens mij wisten Luke en ik allebei niet zo goed hoe we dit nu moesten noemen; wat we aan het doen waren. Het was ook maar net wat Luke wilde. Ik moest toegeven dat ik blij was dat ik hem weer sprak en dat ik hem ook kon zien. Ik had hem gemist en ik had me daarvoor nooit besef hoe goed het eigenlijk had gevoeld om gewoon bij hem in de buurt te zijn, zelfs als we niks speciaals deden. Ik had wel even getwijfeld over vanavond. Samen een nieuw jaar beginnen was best een groot ding. Dat deed je niet zomaar, tenzij je veel om elkaar gaf. Daarnaast had Luke hiervoor ook iets anders af moeten zeggen: het feest dat Ashton zou geven. Het was wel duidelijk geweest dat ik daar niet welkom was geweest en Luke eigenlijk ook niet, als hij ervoor zou kiezen om zijn tijd met mij door te brengen. Het liefst had ik Ashton willen vertellen waar het op stond en dat hij niks te maken had met de keuzes die Luke maakte, maar ik had me, voor zover mogelijk, ingehouden. Ik had het er met mijn therapeut over gehad en die had me gevraagd waarom Ashton zo had gereageerd. Ik wist ook wel dat hij dat alleen maar deed om Luke te beschermen. Luke had me verteld dat Ashton echt een goede vriend voor hem was geweest, die hem in huis had genomen en hem een beetje onder zijn hoede had genomen, toen Luke het gevoel had gehad dat hij het allemaal niet meer had gekund. En dat was mijn schuld geweest. Dus natuurlijk probeerde Ashton nu zoiets te voorkomen, door mij zoveel mogelijk aan de kant te schuiven en uit de buurt van Luke te houden. Ik had Luke nog wel aangeboden om alsnog naar het feest te gaan, zonder mij, maar dat had hij niet gewild. Hij had het ook prima gevonden om in zijn nieuwe huis met z’n tweetjes te zijn, en Petunia dan. Echt feestelijk was het niet, maar ik had toch al de afspraak staan dat ik me niet zo snel in dat soort situaties zou bevinden, dus dan was dit ook maar beter. Omdat ik een tijdje geleden wel wee honger had gekregen, had ik besloten om nacho’s voor ons beide te maken. De chips stonden al met wat kaas en andere dingen in de oven en ik was nu bezig met de salsa. Ik had van Jackie alles meegekregen en ze had me zelfs uitgelegd hoe het moest. Gelukkig was het zo simpel dat zelfs ik het niet zou kunnen verpesten. Ik was bezig met het snijden van de uien toen Luke de keuken in kwam. Ik glimlachte toen ik zijn armen om mijn middel voelde en ik stopte even met snijden, zodat ik met mijn rug tegen zijn borstkas aan kon leunen. ‘Ja, dat leek me wel lekker.’ Ik schoof de uien bij de rest van de ingrediënten. Nu zou ik alleen nog iets moeten vinden om het mee te pureren. Ik wist niet of Luke dat had, maar het zou vast wel lukken. Luke pakte mijn handen vast, zodat hij me om kon draaien en weg kon trekken bij het aanrecht. Toen hij mijn armen in een bepaalde positie hield, schudde ik meteen mijn hoofd. ‘Luke, nee!’ Volgens mij wilde hij dansen. Er was niet eens muziek om op te dansen! ‘Kom op, het is leuk!’ moedigde hij me aan. Ik schudde nogmaals mijn hoofd en zette een stap naar achteren, om vervolgens mijn vingers uit die van hem te laten glijden. Luke trok me echter meteen terug en begon te dansen op een maand die niet eens bestond. Terwijl hij danste, probeerde hij me zijn bewegingen te laten volgen. ‘Je danst niet eens in de maat,’ zei ik lachend tegen hem, terwijl ik me maar door hem liet meetrekken. ‘Maakt dat uit?’ vroeg Luke me, waarop ik mijn schouders ophaalde. Niet echt. In al die romantische films maakte het ook nooit uit als ze dansten op denkbeeldige muziek, of dat het er niet uit zag. Ik had alleen niet gedacht dat ik het ooit ook zou doen.

Michael.
‘Mikey?’ Het was de zachte stem van Edyn die me deed ontwaken uit mijn slaap. Ik had iets gehoord over 2018 en heel even dacht ik dat ik het zou hebben gemist. Iets wat niet erg zou zijn geweest, want dan was ik in ieder geval het jaar in gegaan met Edyn naast me. Toen ik mijn ogen opende en zag dat Jake en Tyler vrolijk naast de bank stonden, besefte ik me dat het waarschijnlijk nog geen twaalf uur was geweest, maar wel bijna. ‘Gelukkig, je bent wakker!’ zei Jake. Ik wreef in mijn ogen en knikte. Ik was wakker, maar voor mijn gevoel zou ik meteen weer in slaap kunnen vallen. Ik was vandaag pas terug gekomen uit Australië, waar ze uren geleden al het nieuwe jaar in waren gegaan. Daardoor miste ik toch behoorlijk wat uurtjes slaap. Volgens mij had Edyn zelf ook eventjes geslapen, aangezien ze nog naast me op de bank lag. ‘We gaan in de tuin vuurwerk afsteken en kijken naar de rest ervan!’ zei Tyler enthousiast, die al stond te zwaaien met een aansteeklont in zijn hand en vervolgens wegrende. ‘Komen jullie ook kijken?’ vroeg Jake, waarop ik knikte. Ik keek op de klok en zag dat we nog wel eventjes hadden. Gelukkig maar. ‘We komen er zo aan,’ beloofde ik Jake, waarna hij ook verdween. Ik draaide me iets naar Edyn toe, voor zover dat kon, en gaf haar een kus. Ik was blij dat ik nu toch nog hier kon zijn. Het had me goed gegaan om naar Sydney af te reizen en tijd door te brengen met mijn ouders, maar ik had haar wel gemist. Zelfs de gekke trekjes, die er nu voor hadden gezorgd dat we er een hond bij hadden. En wat voor één! Loulou was echt een schatje. Toen ze eenmaal in mijn armen had gelegen, had ik begrepen waarom Edyn haar mee had genomen. Ze was echt net een beertje! En in de paar dagen die Edyn haar had, had ze Loulou toch al wel een paar kleine dingetjes geleerd! Naast Loulou was het ook heel fijn geweest om de andere diertjes weer te zien, en natuurlijk de rest van Edyn haar familie! Ze hadden me warm onthaald en ze hadden gezegd dat ik zo lang zou mogen blijven als ik zou willen. Zo had ik de familie van Edyn altijd wel ervaren. Heel erg lief en verzorgend, net zoals Edyn zelf. ‘Ik denk dat we maar van de bank af moeten,’ zei ik tegen Edyn. Ondanks dat de bank heel erg lekker had gelegen voor de paar uurtjes dat we geslapen hadden, vond ik het wel netjes om bij de jaarswisseling te zijn. Het was immers ook wel bijzonder om met z’n allen daar te staan en te beseffen dat het opeens een heel ander jaar was. Een nieuw begin, voor sommige mensen. Anderen zouden verder gaan waar ze waren gebleven. Edyn en ik hadden dingen goed achter gelaten, maar er waren zeker dingen waar we afscheid van zouden willen nemen. In ieder geval de narigheid die we mee hadden gemaakt in het najaar. Dat was iets waar we beiden niet meer aan wilden denken. We zouden ons focussen op de toekomst. Edyn deed dat zelfs letterlijk, want die wilde in september misschien wel gaan studeren! Wat ze ook zou kiezen, ik zou hoe dan ook achter haar staan. Ik kwam overeind van de bank en stak mijn handen uit naar Edyn, zodat ik haar kon helpen. Vervolgens legde ik mijn arm rond haar middel, zodat we samen naar de tuin konden lopen. Jackie zat samen met Abby en Maddie voor het raam op de grond, met Pixie en Loulou. Ik wist dat Star ook ergens was, maar die had zich waarschijnlijk teruggetrokken uit de drukte. ‘Wil je hier blijven kijken, of wil je liever naar buiten?’ vroeg ik aan Edyn. Als ze liever bij de hondjes wilde blijven, om te zien of het wel goed zou gaan, dan snapte ik dat ook!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had het ook niet erg gevonden als we door de jaarwisseling heen waren geslapen. De bank had best lekker gelegen. Na meer dan een week zonder Michael, was het wel fijn om weer dicht tegen hem aan te kruipen, zeker met een groot deel van onze diertjes erbij. Voor mijn familie was het echter ook wel fijn dat we samen af zouden tellen. We konden proosten op het nieuwe jaar. In onze hoofden voorzichtig wensen uitspreken. Heel veel had ik niet te wensen. Er was dit jaar zoveel veranderd, maar één ding was hetzelfde gebleven: Michael. Wat er komend jaar ook zou gebeuren, ik wist dat ik Michael naast me had staan en dat was een hele geruststelling. Ik wilde in september beginnen met een opleiding. Na school was ik immers meteen begonnen met het nanny zijn. Ik wist nog niet precies wat ik wilde gaan doen, maar sowieso iets met mensen. Ik kwam met behulp van Michael overeind, al was ik liever blijven liggen. Ik rekte me een beetje uit. De bank was groot genoeg, voor mij in ieder geval. Ik voelde echter wel dat ik er een tijdje op had gelegen. Er kwam een lichte gaap over mijn lippen heen, terwijl ik met Michael naar de tuindeuren liep. Mama en de meisjes zaten er voor. Die hielden beiden niet zo van het afsteken van het vuurwerk, ondanks dat ze daar nu al wel oud genoeg voor waren geworden. Voor mij hoefde het ook niet? Er was genoeg moois te zien! Wat dat betreft hadden we wel geluk met waar we woonden. Het liep een beetje op een heuvel hier en we hadden daarom een goed uitzicht over de hele stad. In de voorbijgang aan het kastje, zag ik vanuit mijn ooghoeken de bril van Michael liggen. “Wacht even.” Zei ik zachtjes, hard praten voelde gewoon niet goed. Ik maakte me los uit zijn armen, zodat ik de bril kon pakken. Ik liep weer naar Michael toe en ging iets op mijn tenen staan, zodat ik zijn bril voorzichtig op kon zetten. Ik vond het hem heel leuk staan! Zelf had ik geen bril nodig, maar ik had er een tijdje eentje gedragen omdat Eve er eentje had gemoeten en dat niet echt had gewild. Gelukkig had ik haar kunnen overtuigen door zelf ook een bril op te zetten. Ergens was het ook wel leuk om te zien! Zeker bij Michael, het stond hem gewoon goed. Ik sloeg mijn armen weer om zijn middel. “Ik denk dat we wel hier kunnen blijven? Tenzij je naar buiten wil?” Ik vond het prima om bij mama, Abby en Maddie te zitten. Dan konden we er ook voor zorgen dat alles goed ging met Pixie, Loulou en Star. Ze gingen er nog wel goed mee om, al leken ze soms wel een beetje te schrikken. Straks zou het toch iets erger worden en dan konden ze best schrikken. Dan wisten we in ieder geval dat we er bij waren. Daarbij zouden papa, samen met de jongens wel binnen komen als we echt zouden aftellen. Of we moesten met z’n allen naar buiten gaan. Ik zag al dat Michael voorzichtig met zijn hoofd schudde, ten teken dat hij niet naar buiten hoefde. Daarom ging naast mama zitten, zo konden we het goed bekijken. Ik voelde dat Michael achter me kwam zitten en had al snel zijn armen om me heen. Ik keek even glimlachend om. Ik vond het echt fijn dat hij hier was! Ik had hem gemist. Het was lang niet zo lang als een tour geweest, maar als Michael er niet was, was het gewoon anders. Dan was het alleen maar fijn dat hij er nu was en daar zouden we ook zoveel mogelijk van kunnen genieten. Al probeerden we ook te regelen dat ik voor een tijdje mee zou kunnen op de tour. Zeker als ik in september pas zou beginnen met school. Ik leunde iets naar achter, zodat ik goed tegen Michael aan zat. Ik sloot mijn ogen even, het was gewoon fijn om zo te zitten en daar wilde ik zoveel mogelijk van genieten.

Luke.
Wat anderen hier van dachten, was eigenlijk niet relevant. Het ging erom wat Rhi en ik hier van vonden. Wat wij wilden in ons leven, op dit moment. Ik wilde Rhi dicht bij me. Ze had me misschien vreselijk veel pijn laten voelen. Rhi was echter ook diegene die me hele andere dingen laten voelen. Dat deed ze nog steeds. Het maakte de pijn niet goed, maar het betekende wel dat ik er doorheen kon kijken en dat ik haar een nieuwe kans kon geven. Ik vond dat Ashton daar verder niet veel over te zeggen. Van mij mocht hij het er niet mee eens. Iedereen dacht toch wat hij of zij zelf wilde denken. Hij mocht er zelf dingen over zeggen, als hij maar wist dat hij mijn gedachten niet ineens kon veranderen. Ik vond het fijn dat hij voor me probeerde te zorgen, maar ik was goed in staat om dat zelf te doen. Tussen Rhi en mij ging het heel wat beter. We konden nu rustige avondjes hebben zoals deze. Aan het einde van onze relatie was het toch behoorlijk toxic geworden, dat zag ik zelf nu ook wel. Hoe vaak we wel niet uit waren gegaan om er voor te zorgen dat we het leuk hadden. Alsof we zonder drank en drugs geen plezier meer hadden kunnen beleven. Nu was het niet verkeerd om nog eens uit te gaan, maar aangezien Rhi er echt iets aan probeerde te veranderen, was het ook helemaal niet erg om thuis te blijven. Zeker op deze manier. Ik had Rhi nu dicht tegen me aan. Aangezien ze salsa aan het maken was, had ik moeten denken aan de dans. Van het een was het andere gekomen, waardoor we nu door de vrijwel lege keuken stapte. Er moest hier nog genoeg gebeuren in huis, nu gaf dat echter de kans om van de ruimte gebruik te maken. Ik probeerde Rhi een beetje te leiden. Ik wist zelf niet eens wat voor dans het was, vast ver van hoe salsa er uit hoorde te zien, maar het was leuk om gewoon alles even links te laten liggen en te genieten van ons tweeën. Ik tilde mijn hand op en wierp Rhi even duidelijke blik toe toen ze leek te twijfelen. Met een lach op haar gezicht, ging ze toch onder mijn arm door, waarna ik haar weer dicht tegen me aantrok. “Soms ben je echt een idioot Hemmings.” zei ze lachend. Dat waren de woorden die ik had gemist. Rhi haar manier om te zeggen dat ze iets toch stiekem leuk vond. Wat ze van mij vond, dat ze om mij gaf. Ik liet de handen van Rhi los, maar gaf haar geen kans om haar van me weg te stappen, want ik legde mijn armen om haar middel, zodat ik nog rustig met haar kon bewegen. Alsof de denkbeeldige muziek over was gegaan naar een langzaam nummer. Ik trok Rhi dichter tegen me aan en gaf haar een kus op haar wang, waarna ik mijn hoofd even op haar schouder liet rusten. “Ik ben blij dat je hier bent.” We konden samen dit jaar achter laten. Een jaar dat voor ons beiden niet makkelijk was geweest. Deels door haar keuzes, maar er waren ook genoeg andere dingen gebeurd. Nu was de keuze aan ons wat we daar mee wilden doen. We waren hier nu beiden, wat toch wel betekende dat we er iets aan wilden veranderen. Geen van ons wist precies wat er zou gaan gebeuren volgend jaar, maar dat hoorde bij het leven? Ik had in ieder geval zin om weer te touren. De nieuwe muziek aan de fans te laten horen. Het zou klein beginnen, maar we zaten er wel op te richten om dit jaar twee keer te touren. Misschien zou Rhi voor een deel mee kunnen. Al zou ze eerst aan zichzelf moeten werken en daaruit zelf aangegeven waar ze behoefte aan had. “En ik ben trots op je.” fluisterde ik, waarna ik mijn hoofd weer op hief, zodat ik Rhi een kus kon geven. Ze had zelf de keuze gemaakt om terug te komen naar Los Angeles. Ze hield niet van de stad, ze had heel veel mensen hier boos gemaakt. Toch was ze hier nu wel gewoon.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Zachtjes streek ik door zijn krullen heen, terwijl het gewicht van zijn hoofd op mijn schouder rustte. Ik vond het leuk dat hij zijn haar had laten groeien. Het was heel anders dan toen ik hem had leren kennen, toen hij zijn haar nog wat omhoog had gewerkt met gel. De krullen paste echter bij hem, maakten hem veel volwassener dan dat hij eigenlijk was. Ik glimlachte toen hij zei dat hij blij was dat ik hier was, bij hem. ‘Ik ook,’ gaf ik toe. Ik had niet gedacht dat ik dit jaar samen met hem af zou sluiten. Ik had niet gedacht dat hij me ooit nog in de buurt zou willen hebben, maar ik was blij dat het anders was. Verbaasd door zijn volgende woorden, nam ik de kus wat afwezig in ontvangst. Jackie en Keith hadden me wel verteld dat ze trots op me waren, net zoals Edyn. Maar om het van Luke te horen, dat was anders. Ik wist niet goed wat ik er op kon zeggen. Ik kon het terug zeggen en hem vertellen dat ik ook trots was op hem. Trots op wat hij dit jaar had gedaan, ondanks dat ik er nog niks van had gehoord, en trots op wat hij volgend jaar zou doen. In plaats daarvan kuste ik hem terug, waarna Luke zijn hoofd weer tegen mijn schouder legde, zodat we verder konden dansen. Dit was de romantische softie shit die me stiekem aan het lachen maakte, ondanks dat ik er in eerste instantie zo op tegen was. ‘Soms ben je echt een Ted.’ In alles wat hij deed of zei, leek hij op Ted uit How I met your mother! Sommigen zouden het misschien als een belediging zien om met hem vergeleken te worden, maar Luke was dol op Ted. We hadden genoeg discussies gehad tijdens het kijken van de serie en keer op keer had hij gepleit voor Ted zijn acties. Luke leek ook wel echt op hem. Het was zelfs één van de dingen die ik over hem op had geschreven. Het was misschien wel in een dronken bui geweest, maar i had het blaadje nog steeds in mijn schetsblok zitten. Het was een blaadje met de voor- en nadelen van Luke. Dus misschien was ik wel net zo erg een Ted als hij. ‘Al denk ik dat ik ook het één en ander van hem heb opgepikt,’ zei ik. Dit keer was het mijn beurt om mijn hoofd tegen zijn schouder aan te leggen, terwijl we zachtjes bleven bewegen op de onhoorbare muziek. ‘Wat bedoel je?’ vroeg Luke, terwijl zijn handen over mijn rug gleden. Ik schudde mijn hoofd. Het was best beschamend om toe te geven wat ik had gedaan. Straks dacht hij nog dat er veel negatieve dingen aan hem zaten. Terwijl ik eigenlijk niks negatiefs had opgeschreven aan de nadelen-kant. Hetgeen wat ik had opgeschreven was dat hij stomme grapjes maakte, dus op Ted leek en dat hij soms echt een softie was. Maar dat waren eigenlijk alleen maar goede dingen aan hem. ‘De avond dat ik je opzocht, toen ik zo dronken was. Ik had thuis een lijst gemaakt met voor- en nadelen over jou, net zoals Ted. Ik hoopte dat het me iets meer duidelijkheid zou geven.’ Dat leek het voor Ted altijd wel te doen. Voor mij had het me alleen nog maar meer doen laten nadenken over Luke. Met name over het feit dat ik een fout had gemaakt door hem van me af te schuiven. Ik was zo dom geweest om niet te respecteren en te waarderen wat ik had gehad en ik was ontzettend bang geweest dat hij me nooit meer terug zou nemen. Nu was het tegendeel wel bewezen, want ik was met hem aan het dansen in zijn keuken. Op dat moment had ik me echter behoorlijk wanhopig gevoeld en ik was ontzettend boos op mezelf geweest voor wat ik hem had aangedaan, en mezelf.

Michael.
In mijn ogen was dit perfect. Ik hoefde geen wild feestje met alcohol en mensen die ik toch niet al te goed kende. Ashton had ons wel uitgenodigd en ik waardeerde het, maar ik was liever hier. Ik zat liever op de grond voor het raam, met Edyn tussen mijn benen, dan dat ik het jaar in ging met mensen die er eigenlijk niet toe deden. Edyn was één van de belangrijkste personen in mijn leven. Misschien wel de belangrijkste. Als ik terugdacht aan de tijd waarop we niet samen waren geweest, kon ik me eigenlijk niet voorstellen dat ik me daar goed bij had gevoeld. Zonder Edyn voelde het gewoon anders: leeg. Ik kon me niet indenken dat ik ooit zonder haar zou moeten. Dat wilde ik ook niet. Ondanks dat er misschien stappen waren in onze relatie die zij al wilde nemen, terwijl ik daar nog niet klaar voor was, was het niet de relatie zelf die me beangstigde. Ik hield van Edyn. Zoveel. Het deed me goed om haar weer vrolijk te zien. Om haar lach te horen en haar te zien praten met haar moeder, of te zien geinen met Jake en Tyler. Nu zaten we rustig op de grond. Pixie had het ondertussen ook al door en kroop bij Edyn op schoot, terwijl Loulou zich uitgebreid liet aaien voor Maddie en Abby. Het was gek om te zien hoe groot ze al waren geworden, net zoals Eve. Ik kende Edyn, en daarmee ook alle mensen om haar heen, nu al bijna drie jaar. In al die tijd was er toch veel veranderd. In 2015 hadden we voor het eerst onze eigen tour gehad. Eentje waar ik, achteraf gezien, mentaal nog niet eens klaar voor was geweest. Als er iemand was die me er toen doorheen had getrokken, dan was dat Edyn geweest. Dat had ze altijd al gedaan. Edyn zorgde voor me. Al was het maar met zoiets simpels als dat ze mijn bril voor me pakte en hem bij me op deed, omdat ik het nog wel eens vergat. Ik wist zeker dat ik nooit zo’n zorgzaam persoon tegen zou komen zoals haar, waar ik ook zou gaan. ‘Gaan Loulou, Pixie en Star ook mee als jullie op reis gaan?’ vroeg Abby. Jackie lachte. ‘Ach meis, ze kunnen al die beestjes toch niet meenemen? Ze moeten in heel veel vliegtuigen en bussen.’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik zat er aan te denken om Loulou en Pixie wel mee te nemen. Loulou is nog zo jong, we kunnen haar nu moeilijk bij iemand anders achter laten. En Pixie is zo klein dat hij misschien wel mee mag in het vliegtuig.’ Het leek me juist wel goed voor Edyn om ze mee te nemen op tour. Daarnaast was het ook heel erg fijn om een hond mee te nemen? Honden waren immers erg helpend in sommige situaties. Ik wist zeker dat niemand er iets op tegen zou hebben. We zouden er misschien wat extra’s voor moeten regelen, maar het zou vast en zeker goed komen. ‘En Star dan?’ vroeg Maddie, die de kat oppakte. Star was net aan komen lopen, waarschijnlijk omdat iedereen zich hier naartoe had verplaatst. Ik glimlachte en keek even naar Edyn. ‘Ik denk dat Star hier wel goed op zijn plek is.’ Een kat meenemen was toch iets lastiger dan twee honden. Een hond bleef rustig liggen. Een kat zouden we zo kwijt zijn. Daarnaast hoorde Star gewoon lekker rond te kunnen rennen en te kunnen spelen. Daar zouden we op tour iets minder tijd voor hebben. Maar ik wist zeker dat hij hier wel zou mogen blijven en dat alle kinderen goed voor hem zouden zorgen. ‘Echt, mag dat? Mama, mag Star bij ons blijven als Michael en Edyn weg gaan?’ vroegen Abby en Maddie haast in koor, al gebruikte de één iets andere woorden dan de ander, waardoor ik moest lachen. ‘Alleen als jullie beloven elke dag met hem te knuffelen,’ zei ik. Dat hoorde er immers wel bij!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ons leven werd toch wel een beetje anders. We hadden samen gewoond, maar ik was maar één dag per week thuis geweest. Daarvoor had ik een tijdje in Disney gewerkt, maar ook toen was ik niet veel thuis. Nu was dat anders. Tot september zou ik sowieso thuis zijn. Het was de bedoeling dat ik met Michael mee ging op tour, daar hadden we het nu ook wel echt over. Er was echter ook een tijd dat we in Amerika waren. Ergens was ik daar wel blij mee. Dan kon ik een beetje voor het huis zorgen. De laatste tijd had Michael heel veel gedaan en daar was ik hem dankbaar voor. Van de week was ik nog even druk geweest om samen met mama, alles in huis aan te pakken. Dan kwam Michael ook in een fris huis terug! Ik ging zachtjes met mijn vingers langs de oren van Pixie. Ik vond het fijn om te horen dat ze mee zouden mogen op reis. Ik keek voor de zekerheid even om naar Michael. “Echt waar?” vroeg ik zachtjes. Ik zag hem zachtjes knikken. Dat was toch wel heel erg fijn! Ik wist dat ze hier allemaal op een goede plaats waren. Er werd goed voor hen gezorgd. Mama gaf ze genoeg te eten en ze kregen genoeg aandacht van de kindjes. Zelfs Suzy werd vaak genoeg even uit het kooitje genomen zodat ze met haar konden knuffelen. “Hoor je dat Pix?” vroeg ik zachtjes. Zijn oortjes gingen zachtjes omhoog, het was zo schattig! Ik wilde niet dat Pixie zich slecht voelde omdat er nu nog een hondje bij was. Ze moesten allemaal even veel aandacht geven, natuurlijk moest het nu wel een beetje werden gedeeld, maar dat maakte niets uit. Loulou en Pixie konden het heel erg goed met elkaar vinden. Ze lagen soms wel eens samen! Pixie was nog jong, dus hij vond het geweldig om met Loulou te spelen, ondanks dat ze nu al veel groter was. “We gaan samen op reis.” Ik wist niet hoe ze er op zouden reageren, vast wel goed. “En wij gaan heel veel met Star knuffelen!” Brachten Maddie en Abby uit. Gelukkig maar, want dan mocht hij blijven van Michael. Star was toch wel een beetje zijn katje, ik had hem voor hem gekocht. Ze leken immers op elkaar! “En ook met Suzy.” Zei ik zachtjes, want die mocht echt niet vergeten worden! Gelukkig knikten ze daar ook op, dus dat kwam allemaal wel goed. Ik keek naar buiten, waar Jake een potje af had gestoken, waar mooie kleurtjes uit kwamen. Gelukkig hadden we best hoge ramen en was alles goed te zien. Het was nog geen twaalf uur, wat betekende dat we toch nog even de tijd hadden om te praten. Ik trok Pixie goed tegen me aan, omdat hij toch wilde gaan slapen, dat was aan hem te zien. “Heb je al wensen voor volgend jaar?” Vroeg ik zachtjes aan Michael. Papa had het altijd gevraagd. Dat deed hij nu nog steeds wel. Ik wist zeker dat hij het gesprek met Jake en Tyler nu had, of zou nog zou hebben. Wensen, dromen waren iets wat iedereen wel had. Hoe groot of klein ze waren. Al was het maar dat je graag iets wilde kopen en daar voor wilde sparen. Of het goed doen op school. Niemand was ooit verplicht om het te delen, dus Michael hoefde dat ook niet te doen. Ik was alleen benieuwd of hij er aan had gedacht. Ik had dat wel? School was één van die dingen. Toch was er iets wat ik nog veel belangrijker vond? Ik wilde zoveel mogelijk tijd met Michael doorbrengen. Genieten van de tijd die we samen hadden. Nu hadden we daar echt goed de tijd voor. Een paar maanden geleden, had ik misschien wel gezegd dat ik graag een kindje had gewild. Dat was iets wat ik nog steeds wilde, maar niet nu meteen. Over een paar jaar was dat beter. Zeker als ik nu weer met school zou beginnen!

Luke.
Rhi zou nooit helemaal veranderen. Diep van binnen was ze nog steeds hetzelfde persoon. Ik wist echter wel dat ze haar best deed om aan bepaalde dingen te werken. Iets wat ze niet in haar eentje kon. Ik had geprobeerd om haar er mee te helpen. Hoe vaak ik wel niet aan had gegeven dat ik niet zomaar weg zou gaan. Dat was achteraf niet eens echt het probleem geweest. Zij die weg liep van dingen, was dat wel. Ik hoopte echt dat haar gesprekken haar in lieten zien dat het anders moest. Tot nu toe leek het te helpen en daar mocht ze best trots op zijn. Ik was ook echt wel trots op hetgeen wat ze deed. Het was totaal niets voor Rhi, gesprekken met mensen voeren over haar gevoelens. Zeker niet met wildvreemden. Ergens was het juist maar goed dat het iemand was die ver van haar af stond. Wat daar gebeurde, lieten we echter daar. Rhi vertelde me wel dingen, waar rekening mee moest worden gehouden, zoals de drank. De rest hield ze voor zichzelf en dat mocht ook best. Als ze het toch kwijt wilde, dan was ik hier om naar haar te luisteren. Ik moest lachen om de woorden van Rhi. Ze noemde me Ted. Iets wat ik totaal niet vervelend vond. Ted was gewoon een awesome karakter! Er was niets mis met hem. Hij geloofde in de liefde en misschien dat hij op sommige momenten de verkeerde keuzes maakten, maar deden we dat allemaal niet. Hij wist in ieder geval waar hij voor stond! Rhi vertelde me over een lijst die ze had gemaakt. Eentje met voor- en nadelen! Over mij! Iets wat toch wel gek was om te horen. Ze had echt een lijst nodig gehad om te weten wat ze precies had moeten doen. Ik wist niet of dat iets positiefs was. Als ze uiteindelijk hier was gekomen, was dat het vast. Anders had ze vast niet de keuze gemaakt om in een Uber te stappen, zelfs niet als ze zo dronken was geweest. “Wat stond er op?” Nu was ik toch best wel nieuwsgierig. Een lijst klonk lang en misschien wilde ik niet perse weten wat er nou bij de nadelen kant stond. “Dat je een Ted bent.” Ergens was ik al weer vergeten dat er ook nadelen op stonden, door die woorden. Het was toch grappig om te horen! Soms was Rhi wel echt een Robin geweest. Toch was Rhi soms zoveel meer een badass, wat bij Robin gewoon even wegviel. “Je stomme puns.” Ging Rhi verder. “Mijn puns zijn niet stom! Stiekem moet je altijd heel erg lachen om mijn Rhi-puns!” Bracht ik verbaasd uit, die waren ook gewoon geniaal als je ze aan mij vroeg. Er waren zoveel woorden die begonnen met ‘re-’, die ik soms echt niet kon laten te gebruiken als ik bij Rhi in de buurt was. “Ze stonden ook bij de voordelen.” Rhi had haar hoofd een beetje verstopt, misschien schaamde ze zich een beetje voor de woorden die ze vertelde. Ik vond ze echter wel lief om te horen. Misschien hoefde ik wel niet te weten wat er bij de nadelen stond. De voordelen hadden er voor gezorgd dat ze hier was gekomen. Ik stopte met dansen en legde mijn hand voorzichtig onder haar kin, zodat ik hem iets op kon heffen. Ik gaf haar een kus. “Wat stond er nog meer op?” Misschien was het niet heel erg netjes om te doen, maar ik wilde het gewoon graag weten. “Je neus.” Ik moest zachtjes lachen, al trok ik onbewust mijn neus even op. “Die blauwe ogen, die me soms echt te doordringend aan kunnen kijken. Het feit dat je altijd naar me luistert. De seks.” Het was nooit verkeerd om te horen. “Ik vroeg me al af waar die bleef.” zei ik lachend. Daar hadden we beiden nooit iets over te klagen gehad? En Rhi kennende hoorde het ook gewoon op zo’n lijst.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Om met Luke te praten over de lijst, om hem te vertellen wat ik allemaal leuk aan hem vond. Dat was iets wat ik nooit echt had gedaan. Ik was nooit heel open geweest over mijn gevoelens. Hem vertellen dat ik van hem hield, had me soms meer moeite gekost dan dat eigenlijk nodig was geweest. Op papier zetten was anders geweest, omdat ik nooit de indruk had gehad dat hij het zou lezen. Nu had ik toch echt de dingen opgesomd en het leek erop dat Luke het behoorlijk leuk vond. Eigenlijk waren het ook geen nadelen geweest. Zelfs de nadelen waren eigenlijk nog voordelen geweest. Want hij had gelijk. Ik moest toch altijd wel lachen om de grapjes die hij maakte, zelfs de stomme woordspelingen met mijn naam erin. En hij was een echte Ted, maar uiteindelijk was Ted misschien wel iemand met het meeste uithoudingsvermogen ooit en uiteindelijk had hij ook wel echt de persoon gevonden die het beste bij hem paste. Ted had veel goede kwaliteiten en Luke had dat ook. En natuurlijk hielpen de uiterlijke kenmerken ook mee. Zijn schouders hadden ook wel op het lijstje gestaan, net zoals de kuiltjes in zijn wangen. Maar zijn neus was zo schattig, zeker als hij hem onbewust een beetje optrok. Bijvoorbeeld tijdens het lachen. En zijn ogen konden me overal naartoe volgen, zelfs als ik dat niet wilde. Ik keek op naar Luke en legde mijn handen rond zijn gezicht, waarna ik mijn vingers eventjes langs de brug van zijn neus liet glijden. Ik moest lachen omdat hij dat ook deed. Dat was nog een voordeel geweest. Dat hij me altijd aan het lachen had kunnen maken, zelfs als er niks aan de hand was geweest. ‘Die stond bovenaan de lijst, maar het voelt stom om dat als eerste te noemen.’ Het was gewoon nooit ons probleem geweest? We hadden altijd geweten wat we met elkaar aan hadden gemoeten. Onze lichamen hadden bewogen als één en was geen enkel moment geweest waarop ik me had gevoeld alsof Luke zijn eigen plezier voordat van mij had geplaatst. Als het altijd alleen maar om de seks was blijven gaan, dan was er niks aan de hand geweest. Als ik me anders had gedragen, hadden we misschien nu wel op het feestje van Ashton gestaan. Er was niks mis met Luke. Hij was altijd lief en begripvol geweest. Hij had geluisterd, zelfs als ik het met zo weinig mogelijk woorden had geprobeerd te vertellen. Hij had nooit opgegeven. Zelfs nu niet. Het had misschien even zo geleken, maar blijkbaar had hij dat toch niet zo gewild. Anders hadden we hier nu niet gestaan. Hij was geweldig, omdat hij me nog een kans durfde te geven. Een kans waarvan ik niet kon geloven dat ik hem ook echt had verdiend. Ik gaf Luke nog een kus. Als het zou kunnen, zou ik de rest van de avond zo door brengen. Met hem, op de bank tot in de latere uren. Oud en Nieuw maakte me niks uit, niet op de manier waarop de meeste mensen er om gaven. Het alarm op mijn telefoon ging af, wat betekende dat de nachos al klaar waren. Ik liet Luke los en pakte een theedoek, waarna ik de ovenschaal snel uit de oven haalde. ‘Ik maak de salsa nog even af, oké?’ Het was niet veel meer, maar het was wel het lekkerste bij de chips als je het ook ergens in kon dippen. Luke kon de chips alvast wel meenemen naar de woonkamer. Vanuit daar zouden we naar buiten kunnen kijken, als we dat zouden willen. Ik wist niet of er vanaf hier veel vuurwerk te zien zou zijn. Thuis, bij Keith en Jackie, was er altijd genoeg te zien. Hier waren we toch een stukje verder van de stad. Al kon al dat vuurwerk me gestolen worden om twaalf uur. Ik was al lang blij dat ik hier samen met Luke was.

Michael.
Ik kon niet wachten totdat dit jaar zou gaan beginnen, omdat er zoveel goeds stond te gebeuren. Niet alleen voor mijn werk, maar ook voor mij en Edyn. ‘Ze doen het vast goed samen. En ik denk dat de rest het ook heel erg leuk zou vinden.’ Luke zou zijn eigen hond nooit mee kunnen nemen. Volgens mij zou haar gezondheid dat niet echt trekken, ondanks dat Luke wel goed voor haar zorgde. Ze was oud? Net zoals Duke, al zou je dat soms niet zeggen. Ze zouden echter niks tegen een andere hond hebben. Ze waren dol op Pixie! Tenminste, de keren dat ze Pixie hadden gezien, hadden ze met hem gespeeld. Ik wist zeker dat ze Loulou ook heel erg leuk zouden vinden. Daarnaast zou het gewoon heel erg fijn zijn om ze mee te nemen, ook voor ons allebei. Dan zouden we een keer een rustig dagje kunnen hebben en met ze wandelen, maar ook knuffelen. Ik keek glimlachend naar Maddie en Abby, waarop ik knikte. Ze zouden inderdaad veel met Star kunnen knuffelen. Als het kon, zou ik hem ook meenemen. Maar dat ging gewoon een stuk lastiger met een kat. Ik keek naar buiten, waar Keith in gesprek was met Jake en Tyler. Het zag er serieus uit, maar op een goede manier. Als echte vader-en-zoon tijd. Iets wat ze ook wel verdienden, want zo zagen ze elkaar. ‘Wensen?’ Natuurlijk had ik die. Ieder mens had wensen. Iedereen hoopte ergens op, werkte ergens naar toe. Het was onmogelijk om geen wensen te hebben. Zelfs de mensen die deden alsof ze alles al voor elkaar hadden, hadden nog wel iets om naar toe te verlangen. Ik had ze ook? Op heel veel verschillende vlakken. Ik wenste dat onze eerste, nieuwe singel goed zou worden ontvangen door de fans, maar ook de mensen erbuiten. Ik hoopte dat de tour goed zou verkopen en dat ze onze nieuwe muziek net zo erg zouden waarderen als hetgeen wat we hiervoor hadden gedaan. Ik wilde dat ons album het goed zou doen, dat mensen zouden zien waar we zolang aan hadden gewerkt en dat ze het zouden waarderen voor wat het was, en wat het onze band maakte. Ik wilde volgend jaar tijd doorbrengen met de mensen van wie ik hield, waaronder Edyn. Ik wilde haar vaker zien, genieten van de tijd die ik met haar had en ik wilde alles met haar delen. Al het geluk en de gekte die bij mijn leven kwam kijken, waar ik soms zelf nog niet helemaal het besef van had. En voor Edyn had ik ook genoeg wensen. Ik wenste haar al het geluk en liefde toe dat ze maar zou kunnen en mogen krijgen. Ik hoopte dat ze nog steeds zou worden gezien als een geweldige, grote zus en een lieve vriendin voor haar vrienden. En dat ze niet meer zoiets naars mee zou maken als wat er afgelopen maand was gebeurd. Ik had Edyn nog nooit zo gebroken gezien en dat wilde ik absoluut niet meer zien in 2018. Maar ik wist zeker dat zij dat ook niet meer wilde. ‘Ik heb er teveel om op te noemen, denk ik,’ zei ik tegen Edyn, terwijl ik zachtjes over haar arm wreef met mijn duim. ‘Maar ik wil bij jou blijven. En ik wil samen met je reizen naar alle nieuwe plekken, zodat je de nieuwe muziek kan horen en ervaren. Ik wil mijn tijd aan jou besteden, misschien nog wel meer dan aan wie dan ook. Want ik houd van je en 2018 zonder Edyn, zou gewoon een verschrikkelijk jaar worden.’ Ik had het gedaan. Ik had een deel van mijn leven zonder Edyn geleid en ik wist nu heel erg goed dat dat niet was wat ik wilde. Edyn draaide zich om, zodat ze me aan kon kijken. ‘Echt?’ vroeg ze zachtjes, waarop ik knikte. ‘Ik houd ook van jou, Mikey,’ zei Edyn, waarna ze me een kus gaf.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Alle dingen die Michael zei, waren zo fijn om te horen. Ik had al best snel geweten dat ik van hem had gehouden. We waren een paar weken bij elkaar geweest en Michael was die avond naar me toe gekomen. Samen hadden we een hele tijd op het bed gelegen, terwijl er buiten onweer had geklonken. Eve was zelfs even bij ons geweest, omdat ze bang was. Michael had er echt heel lief op gereageerd en nadat Eve weer naar bed was, had ik hem verteld wat ik had gevoeld. De gevoelens die ik nu voor Michael had, waren daar misschien niet eens meer echt mee te vergelijken. Ik hield nog steeds van hem, natuurlijk deed ik dat. Toch was het zoveel meer dan dat, zoveel mooier en dieper. Hij had mijn leven veranderd, het beter gemaakt. Er was niets liever wat ik in mijn leven wilde, dan bij hem zijn. Ik vond het fijn om te horen dat één van zijn wensen was dat hij zoveel mogelijk tijd met mij door kon brengen. Dit was voor het eerst dat het ook echt mogelijk was. Ik was wel vaker één weekje mee geweest op de tour. Nu had ik geen tijdslimiet. Als we het beiden wilden, dan kon ik zelfs de hele tijd mee. Michael moest zijn eigen ding doen en dat liet ik hem ook echt wel doen. Dus als hij een tijdje alleen wilde zijn, snapte ik dat ook wel. Hij had net echter verteld dat hij zijn tijd aan mij wilde besteden. “We krijgen een geweldig jaar.” Dat wist ik zeker. Ik wilde niet meer aan de vervelende dingen denken. Dat hoefde ook helemaal niet. Het was belangrijk dat we vooruit keken, naar de dingen die nog op ons pad kwamen. Ik was benieuwd naar hoe het jaar voor Michael zou worden. Ik gunde hem alles, natuurlijk ook met de band. Hij had me al een paar nummers van het nieuwe album laten horen en ze waren heel mooi geworden. Papa kwam binnen met Jake en Tyler. Hun potje was ondertussen op. “Het is bijna tijd. Ik zal wat drinken pakken.” Er stonden al glazen klaar. Papa schonk de meeste glazen vol met de kinderchampagne die we hadden gekocht. “Mag ik ook?” Ik was niet zo gek op champagne en ik had er nu ook helemaal niet zo’n zin in. “Ik ook.” hoorde ik Michael zeggen. We hoefden niet terug te rijden, we zouden hier kunnen blijven slapen. Maar aangezien Michael ook best moe was, was het inderdaad wel een slim idee om niet te veel te drinken. We kregen allemaal een glas en ik rook er even aan, het rook best wel goed. Heel zoet! Ik ging een beetje verzitten, zodat ik naar Michael kon kijken. Hij was toch wel het laatste wat ik wilde zien dit jaar en de eerste die ik weer echt zou zien. Ik had het ook prima gevonden als we op de bank waren blijven liggen. Dit was echter ook wel goed. Ik ging op mijn knieën zitten en zag dat Pixie naast me ging zitten. De rest begon af te tellen en ik deed zachtjes mee. “Gelukkig nieuw jaar!” Zei ik nadat we bij nul waren. De rest bracht ook allemaal de beste wens uit. Ik zette mijn glas weg, want ik vond het nu belangrijker om Michael bij me te hebben. Ik nam zijn gezicht dan ook voorzichtig vast en gaf hem een kus. Dit was de manier zoals de rest van het jaar ook zou moeten zijn. Wij twee, met mensen om ons heen van wie we hielden en die van ons hielden. “Gelukkig nieuw jaar.” Zei ik dit keer heel wat zachter tegen Michael. Ik voelde een paar armen om me heen, en nog een paar. Al snel zag ik dat niet alleen mama en papa naar me toe waren gekropen, maar ook de rest. Ik kreeg er wat tranen van in mijn ogen. Niet omdat ik verdrietig was, maar juist omdat ik nu wel het gevoel had dat ik alles achter me kon laten. Alle pijn en verdriet.

Luke.
Wie had ooit kunnen denken dat Rhi een lijst had gemaakt met de dingen die ze leuk aan mij had gevonden. Dat er ook mindere dingen op hadden gestaan, wilde ik dan best eventjes vergeten. Zeker als er echt goede dingen op hadden gestaan. Het gaf toch wel aan dat Rhi hier niet voor niets stond. Ik wist dat ik ergens idioot was om haar een kans te geven, maar soms moest je dat gewoon even zijn. Als je het niet probeerde wist je niet wat er met de rest van je leven zou gebeuren. Dan zou ik me af blijven vragen wat er zou zijn gebeurd als ik het wel een kans had gegeven. We hadden nu niets, dat wisten we beiden volgens mij wel. Ik wist niet of dit weer een relatie zou worden of niet. Voor nu genoten we in ieder geval van de aanwezigheid van de ander. Op de meest simpele manieren. We waren gewoon thuis vanavond, terwijl we overal naar toe hadden gekund. We hadden er voor kunnen kiezen om deze avond in een dure club te vieren, bij vrienden of familie. Uiteindelijk waren we samen geëindigd. “is goed. Ik neem dit wel vast mee.” Ik pakte de schaal, met de handdoek over en liep er mee naar de woonkamer. Daar zette ik hem neer op de tafel. Petunia was nog niet veel verschoven, sinds ik naar de keuken was gegaan. Ik aaide haar even, terwijl ik zachtjes wat humde. Dit jaar was zo heftig geweest. Er was zoveel gebeurd, het had het langste jaar ooit geleken en ergens was ik heel erg blij dat het eindelijk over was. Het zou een nieuw begin zijn. Ik was benieuwd naar alles wat voor ons lag. We zouden onze nieuwe muziek uitbrengen, we gingen touren, er waren allemaal geweldige dingen die op ons te wachten stonden en ik kon niet wacht totdat het allemaal weer zou beginnen. Het duurde niet lang voordat Rhi terug kwam met de salsa, netjes in een schaaltje. Ze pakte zelfs één van de nachos en dipte het er in, om het vervolgens aan mij te laten proeven. “Dat smaakt echt goed!” We waren beiden niet heel erg goed in de keuken. Dat had er vaak genoeg voor gezorgd dat we ons eten hadden besteld of ergens op hadden gehaald. Ik vond dat veel beter dan zelf in de keuken te prutsen? Dan werd het toch niet zo lekker. Ik trok Rhi naar me toe, na hetgeen wat ze me net had verteld, wilde ik haar zo dicht mogelijk tegen me aan hebben. Door mijn bewegingen was haar shirt iets omhoog geschoven, waardoor een deel van het zwarte inkt tevoorschijn was gekomen. In het laatste jaar had Rhi er behoorlijk wat tatoeages bijgekregen. Iets wat ook niet gek was, aangezien in dat wereldje had gewerkt. Dan ging het over en weer vast makkelijker. Mijn duim gleed zachtjes over de lijnen die op haar zij waren gezet. Het was in de vorm van een koffiekopje, in het kopje zat een skelet en aan het kopje hing een banner met ‘Death before decaf’ waar ik zachtjes om moest lachen. Ik had hem de vorige keer al wel gezien, maar ik had er niet zo heel erg veel aandacht aan besteed. “Ik vind deze echt awesome.” Ik vond het geweldig om te zien hoe Rhi haar lichaam met kunst vulde. Het waren de dingen waar ze zelf van hield. Er waren vast genoeg verhalen. Deze was simpel, ze hield van koffie. We hadden vaak genoeg samen koffie gedronken. Vaak was dat het enige wat we nodig hadden gehad voor het ontbijt. Op die manier werd je ook wakker! Ik vroeg me wel af hoe dit verder ging, of Rhi nu nog steeds tatoeages zou laten zetten. Ze werkte nu immers niet meer in een shop, dus dan was het al snel best duur. Ik vond het echter wel bij haar passen en ze had vast nog genoeg ideeën. Dingen die ze zelf al uitgetekend had. Al was Rhi soms heel spontaan in dat soort dingen. Er kwam iets in haar op, dus dat zou ze laten zetten, zonder er al te lang over na te denken.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Eind januari (:
~
Michael.
Het werd toch wel steeds drukker, wat ik aan alles kon merken. De tour zou in maart beginnen, waar nu al de meeste voorbereidingen voor in gang waren gezet. Zo had ik al een paar weken geleden aangegeven dat Edyn mee zou gaan en wat daar allemaal voor nodig zou zijn, net zoals voor Loulou en Pixie! Ik had het nog wel gevraagd aan de rest, maar niemand had het erg gevonden als we de hondjes mee zouden nemen. Misschien zou het juist nog wel van pas kunnen komen. Dat Calum, als hij zijn dag niet zou hebben, dicht tegen Loulou aan zou kruipen, of dat Luke met Pixie zou spelen als hij zich verveelde. Ik wist zeker dat het wel goed zou komen. Het spelen van de nieuwe nummers vergde hier en daar nog wel wat aanpassingen. We hadden ondertussen wel besloten welke het zouden worden en ondanks dat we het allemaal al eens hadden opgenomen in de studio, was dat anders dan het echt samen spelen. In de studio nam je alles apart op en sommige nummers hadden al in de stijgers gestaan aan het einde van 2016, waardoor het toch al meer dan een jaar geleden was dat we iets hadden opgenomen. We waren echter allemaal vastberaden om er het beste van te maken en de oefenruimte niet te verlaten totdat we tevreden waren over het resultaat. Iets anders waar we nu ook naartoe aan het werken waren, was de release van onze eerste singel. Het was grappig om er over na te denken dat dit het nummer was wat we als laatste toe hadden gevoegd aan het album. We wisten ook allemaal vanuit waar Luke het geschreven had en wie al die gedachten bij hem had veroorzaakt, maar dat nam niet weg dat hij die gevoelens en gedachten om had gezet in iets wat perfect paste bij het album. Het was een behoorlijk goede introductie voor de rest van het album en alles wat we er omheen hadden bedacht. Zelf hadden we al toegang tot onze muziek, wat betekende dat we ook de singel al hadden. Ik wilde hem toch wel graag aan Edyn laten luisteren. Ik wilde haar een idee geven van waar ik de afgelopen maanden zo druk mee was geweest, wat ik samen met de anderen had gemaakt. Ik zong misschien niet mee tijdens dit nummer, in ieder geval niet op de manier waarop Edyn gewend was, maar ik was wel heel erg benieuwd naar wat Edyn er van zou vinden. ‘Babe?’ riep ik naar beneden, waar Edyn waarschijnlijk met de hondjes bezig was. Zelf zat ik boven en had ik mijn game net afgesloten. Ik vond het wel fijn om haar hier het nummer te laten luisteren. Edyn kwam al snel naar boven. Ik draaide mijn stoel om, zodat ik haar aan kon kijken. ‘Wat is er? Heeft Danny jou en Sky weer uit het potje gegooid?’ vroeg ze, waardoor ik begon te lachen. Danny had dat één keer gedaan, als grapje. Maar Edyn had wel mee mogen spelen! ‘Nee, dit keer niet.’ Ik nam Edyn haar handen vast en trok haar op mijn schoot. ‘Maar anders had ik je geroepen om zijn ass te kicken.’ Edyn schudde haar hoofd. ‘Danny en ik spelen altijd samen.’ Iets wat ik ook wel wist! Ik vond het lief dat Danny het aan Edyn had geleerd, hoe ze het had moeten spelen. Het was ook heel erg leuk om te zien hoe Edyn dat deed! ‘Maar ik heb je wel voor iets anders naar boven gehaald,’ zei ik tegen haar, terwijl ik mijn telefoon erbij pakte. Daar stond het nummer immers al op, als een losse mp3. ‘Ik wilde je onze nieuwe singel laten horen? Die komt over een paar weken uit, maar ik ben heel erg benieuwd naar wat je ervan vindt.’ Edyn kennende zou ze altijd positief zijn, maar ze wist ook dat ze alles eerlijk tegen me kon zeggen. Al was er eigenlijk geen mogelijkheid dat ze dit nummer niks zou vinden, want het was echt heel goed!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik moest eerlijk toegeven dat het me wel beviel om thuis te zijn. Er was nog geen dag geweest waarop ik me had verveeld. In het huis zelf moest natuurlijk het een en ander gebeuren. We hadden de diertjes en Michael was nog best wel veel thuis. In die tijd probeerden we zoveel mogelijk leuke dingen te doen. Iets wat ik in mijn eentje ook deed. Zo ging ik nog steeds naar het boksen, probeerde ik zoveel mogelijk tijd door te brengen met de diertjes en was ik in de middag en avond nog wel eens bezig met gamen. Dat was de tijd dat Danny vrij was en hij appte me vaak genoeg om te vragen of ik even mee wilde doen. Het was leuk om dan even met hem te praten, zeker om ook te weten hoe het ging met de rest. Toch probeerde ik me ook wel zoveel mogelijk te richten op het spelletje zelf! Het was nu nog vroeg in de middag en had net eventjes met de hondjes gezeten. Ik maakte af en toe wat foto’s, die ik vervolgens op hun instagrampagina’s zette. Ze hadden al best wat volgers en er werden gewoon hele lieve dingen gezet over onze schatjes, wat ze ook wel verdienden! Net zoals Star, maar die was soms wat moeilijker om te fotograferen. Michael was boven met zijn eigen ding bezig geweest, maar hij had me geroepen, dus had ik de hondjes even beneden achter gelaten. Boven zag ik Star op de bank liggen, die bij in de kamer stond. Ik vond het altijd leuk om te zien dat hij dicht bij Michael in de buurt bleef! Michael had me naar boven gehaald omdat hij de nieuwe singel wilde laten horen. Iets wat ik een heel fijn idee vond. Het album had een tijdje geduurd, ze waren een hele tijd bezig geweest met de juiste nummers schrijven en er de juiste muziek bij vinden. Ik wist ook dat ze op het einde nog één nummer nodig hadden gehad om alles bij elkaar te krijgen. Michael was heel erg blij geweest toen het eenmaal bij elkaar was gekomen en kon ik toch wel een deel van het resultaat horen! “Ik wil hem heel graag horen! Ik ben echt heel erg benieuwd.” Ik had een paar van de andere nummers gehoord, maar nog niet echt het resultaat. Michael had het gespeeld toen we op vakantie waren geweest. Alleen met een gitaar klonk dat natuurlijk heel anders dan hoe het op een album klonk. Ik ging goed zitten en keek afwachten naar Michael, die het liedje op zijn mobiel af liet spelen. Het begon met een stukje muziek, wat op een piano leek. Luke begon al snel te zingen en ergens moest ik zachtjes lachen toen ik het woord ‘fucking’ hoorde. Ik was ondertussen misschien iets meer gewend aan vloek- en scheldwoorden, maar het was iets wat ik de afgelopen jaren zoveel mogelijk tegen had moeten gaan. De kinderen hadden immers niets slechts moeten leren. Michael en de rest waren oud genoeg om dat soort dingen te zeggen. Soms floepte het er een beetje uit. De rest begon ook mee te zingen, al kon ik Michael er niet zo heel erg snel tussenuit halen. Normaal was het wat makkelijker, maar hij zong niet alleen. Ik probeerde wel zo goed mogelijk te luisteren naar de tekst, die ging over dat je iemand terug wilde hebben en ik vroeg me af of het misschien over Rhi ging. Luke en Rhi hadden het heel moeilijk gehad, maar ze probeerden het toch weer een beetje. Luke had haar vast terug willen hebben? Iets wat andersom ook zo was. Ik had Rhi ook weer in Los Angeles willen hebben! Ik keek op toen het refrein nog een keer te horen was. Nu hoorde ik de gitaar veel beter! Ik keek naar Michael. “Mikey, dat ben jij.” Fluisterde ik zachtjes. Het was zo goed te horen! “Dat klinkt zo mooi.” Ik vond het echt leuk dat dat soort dingen steeds duidelijker werden! Het liedje ging verder en ik hoorde de gitaren nog een keer, waardoor ik allen nog maar meer begon te glimlachen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
We hadden al zoveel ideeën voor de vormgeving van alles. Alles om de band heen zou veranderen. We wilden onszelf niet meer presenteren als de band die we vier jaar geleden waren geweest. Natuurlijk waren e oude delen die we mee zouden nemen, maar we waren allemaal ouder geworden en gegroeid. We keken anders tegen elkaar aan, maar ook tegen de muziek en de hele industrie. We wilden iets nieuws, maar tegelijkertijd iets wat ook voelde alsof het nog steeds van ons was. En daar was dit nummer een goed voorbeeld van. ‘Ja, dat klopt!’ zei ik verrast. Ik had niet verwacht dat Edyn dat zou kunnen horen. Luke speelde immers ook nog gitaar en dat wist Edyn ook. Nu was ik wel degene die meer van dit soort stukken speelde, terwijl Luke wat vaker de melodie aanhield, maar dat Edyn kon horen dat ik het was, vond ik best bijzonder! ‘Ja, vind je?’ vroeg ik aan haar, toen ze zei dat ze het mooi vond. Dat was hetgeen waar het me om was gegaan! Ik had willen weten wat Edyn ervan had gevonden. ‘Het heet Want You Back.’ Al was dat misschien wel duidelijk aan het refrein. Ik vroeg me af of Edyn door had over wie het ging. Luke had het geschreven en het was overduidelijk dat het over zijn gevoelens voor Rhi ging. Ik wist niet of ze nu echt bij elkaar waren, of ze het weer zouden gaan proberen. Ze zagen elkaar in ieder geval vaak genoeg en ze hadden oud en nieuw samen doorgebracht. Luke had ons wel beschreven waar het nummer voor had gestaan. Hij had het niet specifiek gehad over Rhi. Hij had het alleen maar gehad over de gevoelens die bij een relatie kwamen kijken. Het voel van verliefd zijn, van samen wakker worden en genieten van de dag die je nog voor je had. Van al die dingen die het geweldig maakten om in een relatie te zitten. Dat gevoel was iets wat hij weer terug had gewild. Ik wist niet of ik dat moest geloven. Misschien wilde hij Rhi wel gewoon terug, en niet eens zozeer het gevoel. Ashton had hem een paar keer apart genomen, volgens mij ook om na te denken over alle woorden die hij er aan het uitgooien was. Voor mij was ook wel een beetje zoals Luke had beschreven. Dat gevoel wat Edyn me had gegeven, was een gevoel wat ik altijd zou willen behouden. Ik had haar ook weer terug gewild. Zij mij ook. Dat was waar het nummer mij aan deed denken. Ik legde mijn telefoon aan de kant en sloeg mijn armen om haar heen. ‘Vond je de rest ook mooi?’ vroeg ik aan haar. Ze had het gitaar-gedeelte mooi gevonden, maar ik was ok wel benieuwd naar wat ze er nog meer van vond. Gelukkig knikte ze, waardoor ik me toch wel opgelucht voelde. Edyn was één van de belangrijkste personen in mijn leven, dus wat zij er van vond, deed er wel echt toe! Edyn speelde met het touwtje van mijn hoodie, waarna ze naar me opkeek. ‘Gaat het over Luke en Rhi?’ vroeg ze, met een voorzichtige toon in haar stem. Edyn bleef me soms verbazen, omdat ze lang niet altijd alles even snel oppikte. Dit dus wel. Ik knikte daarom ook maar, eerlijk. ‘Luke heeft het een paar maanden geleden geschreven. Volgens mij al toen hij Rhi weer tegen kwam.’ Ik wist niet precies wanneer het was begonnen, maar dit was het geworden. ‘Maar voor mij gaat het over iets anders.’ Het was één nummer en iedereen hoorde hetzelfde, maar dat betekende niet dat iedereen er dezelfde boodschap aan vastknoopte. Edyn dacht aan Luke en Rhi, en dat was prima. Ik dacht aan ons, en hoe we nu in het leven stonden. ‘Het doet mij denken aan ons. Omdat we weer de weg naar elkaar terug hebben gevonden.’ Ik glimlachte en streek haar blonde haren uit haar gezicht. Drie jaar geleden was ik verliefd geworden op dat gezicht en dat was nu niet anders.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had zijn muziek al gekend voordat ik Michael had leren kennen. Hoe vaak ik wel niet met Rosa in de auto had gezeten en de muziek zachtjes mee had gezongen. Toen had ik helemaal niets geweten van de personen die achter de muziek hadden gezeten. Ik had Michael leren kennen toen hij het tweede album aan het schrijven was. Een tijd, waar hij niet altijd even fijn op terug kon kijken. De muziek die daar uit was gekomen, had ik altijd mooi gevonden. Michael had het met mij gedeeld en toen het album uiteindelijk uit was gekomen, had ik het ook vaak genoeg geluisterd, dit keer ook mede dankzij Rosa. Nu was het toch anders. Michael liet mij het nummer horen, omdat hij wilde dat ik het kende. HIj wilde laten horen wat hij had gemaakt, waar ze naar toe gingen met de muziek. Ze waren echt heel erg veranderd. Michael niet alleen als persoon die hier nu bij me zat, maar ik kon het aan de muziek luisteren. Toch vond ik het ook vertrouwd voelen. Het paste wel. Ik glimlachte omdat ik goed had gehoord dat Michael diegene was geweest die gitaar had gespeeld. Zelf wist ik niets van termen. Ik wist echter wel dat Michael op een andere manier gitaar speelde dan dat Luke dat deed. Hier was het gewoon duidelijk te horen dat het Michael was geweest. Ik kon aan hem zien dat hij blij was dat ik het had gehoord. “Ja ik vind het echt heel erg mooi. Er zit echt een leuke melodie in, het blijft hangen.” Ik had het nu al een beetje in mijn hoofd, dat terwijl ik het nog maar één keer had gehoord! We konden zelfs even praten waar het precies over ging. Ik vond het mooi om te horen dat Luke het voor Rhi had geschreven, maar dat Michael er een eigen verhaal aan. Hij voelde er iets anders bij als ze het speelden. Hij moest zelfs aan ons denken! Ik snapte wel wat hij bedoelde. Als ik de woorden van het nummer mee nam naar hetgeen wat ik had gevoeld toen Michael en ik uit elkaar waren geweest, snapte ik wel waar die gevoelens vandaan kwamen. Ik had vaak genoeg aan Michael gedacht, ik had gehoopt dat we weer bij elkaar konden komen. Ik kon me nu niet eens meer in denken hoe ik daar doorheen was gekomen. “Ik snap het wel.” Fluisterde ik zachtjes. “De tijd zonder elkaar, het is iets wat ik nooit meer wil voelen.” Ik gaf Michael een kus op zijn wang. We waren nu al weer een tijdje bij elkaar en op die manier hoorde het ook gewoon. Waar Michael ook was, ik hoopte dat hij we snel weer bij elkaar konden zijn. Dat kon je toch ook wel een beetje koppelen aan het nummer. “Ik vind het mooi dat je daar aan denkt.” Voor ons beiden was dat niet een tijd waar we graag aan terug dachten. Ik niet in ieder geval? Ik had me echt ellendig gevoeld, alsof mijn leven echt een beetje aan het instorten was geweest. Michael en ik hadden onze weg naar elkaar gevonden en ik wist zeker dat we dat zouden blijven doen. Het liefst wilde ik dat we nooit nog ruzie zouden hebben, ik wist echter wel dat het eens voor kon komen. We zouden het hoe dan ook uit kunnen praten. Ik keek nog even naar Michael zijn telefoon en humde zachtjes het melodietje wat ik net had gehoord. Het klonk echt heel erg leuk! “Ik ben echt bij dat je het me hebt laten horen.” Dat was ook gewoon bijzonder, dat we hier samen konden ziten en Michael met zoiets persoonlijks kon laten horen. Iets waar ze zo lang aan gewerkt hadden. “En ik ben echt heel erg benieuwd naar de rest van de nummers. Vooral die over Valentijnsdag en de anderen die je hebt gespeeld.” Het was al een tijdje geleden, dus ik wist niet echt hoe ze gingen. Het was ook nog maar één keer geweest en Michael had toen al wel aangegeven dat de nummers nog helemaal niet klaar waren geweest. Nu waren ze dat wel en ze zouden ze zelfs bijna gaan spelen! Ik zou ze bijna iedere avond mogen horen! Dat was echt bijzonder.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
‘Dankjewel.’ Ik vond het fijn om te horen wat ze er van vond? Ze had misschien geen verstand van alles en ze werkte niet in dezelfde industrie, maar daar ging het me ook niet om. Ik wilde weten wat er in haar hoofd gebeurde als ze het hoorde, waar het haar aan deed denken. ‘Precies. Ik wil bij je zijn. En ik weet dat er tijden aan komen waarbij ik je voor een langere tijd moet missen, en dat we het druk gaan krijgen. Maar het is genoeg om te weten dat we op elkaar wachten.’ Misschien dat het op een gegeven moment niet meer genoeg zou zijn. Misschien zou er een dag komen waarop ik me zo slecht zou voelen dat ik Edyn het liefst naar me toe zou willen laten vliegen. Of dat dan zou kunnen, weet ik niet. Maar dan nog zou het anders zijn. Ik zou altijd weten dat Edyn ergens op de wereld was en dat ze op me wachtte. ‘Ik denk altijd aan jou?’ Dat was wel zo. Zelfs in nummers die niks te maken hadden met haar, of waar het niet eens over zoiets ging, kwam ze toch wel in me op. Want Edyn was gewoon die persoon. Ik glimlachte en liet mijn vingers tussen die van Edyn glijden. De drie nummers die ik had gespeeld tijdens het kamperen, had ik niet voor niets gespeeld. Het waren de nummers waar ik zelf voor had geschreven, of die me hadden doen denken aan Edyn. Op een goede manier. Die over Valentijnsdag, zoals Edyn hem noemde, was er één van. ‘Valentine is een geweldig nummer. We zitten er zelfs aan te denken om die al te spelen op tour, dus die krijg je dan ook al te horen.’ Het was een nummer waar ik zelf niet aan mee had gewerkt, maar het was één van de nummers waar ik veel van mijn gevoelens in kwijt kon. Het ging niet specifiek over Valentijnsdag, maar ook weer wel? Natuurlijk was het maar één dag in het jaar waarop je je geliefde wat extra kon verwennen, maar uiteindelijk ging het niet eens daar om? Ik kon Edyn alle cadeautjes geven die ze wilde, en zij mij ook, maar uiteindelijk ging het ons om de tijd die we met elkaar door konden brengen. De tekst vond ik erg goed bij ons passen, want voor mijn gevoel hield ik echt iedere dag meer en meer van haar. Tegelijkertijd had het ook wel een donkere, sexy vibe. Het insinueerde ook wel het één en het ander, maar volgens mij had Edyn dat toen niet zo door gehad. Dat waren dan weer de dingen die ze minder snel oppikte. ‘De andere nummers spelen we tijdens de aankomende tour nog niet. We hebben het er over gehad, maar we hebben meer vertrouwen in de andere nummers.’ Niet dat de andere nummers slecht waren. Die zouden absoluut op het album komen en misschien dat we ze later op tour wel zouden spelen, maar voor nu wilden we mensen kennis laten maken met de nieuwe muziek. We wilden het laten zien wat we konden, zonder het gevoel van onze oude muziek compleet weg te nemen. De andere twee nummers die ik voor Edyn had gespeeld, waren te nieuw. Te anders. ‘Maar als je wil dat ik ze nog eens voor je speel?’ vroeg ik aan Edyn. ‘Kan dat?’ vroeg Edyn meteen, waarop ik knikte. Ik keek om me heen en schoof de stoel vervolgens iets naar voren, zodat ik mijn gitaar kon pakken. Ik moest hem wel over Edyn heen tillen en hem op haar schoot zetten, maar ik kon er zo prima bij. ‘Welke wil je horen?’ vroeg ik aan haar, terwijl ik mijn hoofd op haar schouder liet rusten. Zo kon ik het iets beter zien. ‘Die ene over hoe iemands liefde iemand beter kan maken.’ Ik glimlachte en knikte, waarna ik haar een kus gaf. Vervolgens nam ik de gitaar goed vast, zodat ik het nummer voor haar kon spelen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld