Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Net toen Naylene me een foto van de ring wilde laten zien, werd ze gebeld door Ashton! Ik kon niet het hele gesprek horen, maar nog wel de toon waarop hij haar naam uitsprak. Dan wist je eigenlijk al wel dat hij iets van haar wilde! Zo deed iedereen dat! Aan Naylene haar gezicht te zien was ze al weer behoorlijk klaar met Asthon, omdat hij weer eens iets had geflikt. Wat hij ook wilde, hij leek het niet echt voor elkaar te krijgen. Naylene hing zonder pardon op en meldde vervolgens dat Ashton weer iets voor elkaar had gekregen met de auto, zoals dat al vaker was gebeurd. ‘Alweer?’ vroeg ik, omdat dit niet de eerste keer was dat Ashton zoiets voor elkaar had gekregen. Ik snapte niet eens hoe dat kon gebeuren, want zelfs ik kreeg het nog voor elkaar om in die auto te rijden zonder dat het mis ging, terwijl hij echt letterlijk te groot voor me was! Naylene was wel dol op haar auto, dus waarschijnlijk vond ze het niet zo leuk dat Asthon nu weer ergens tegen aan was gereden. Ashton was echter niet de enige persoon die in die auto zat. Calum was er ook! ‘Zijn ze wel oké?’ vroeg ik aan Naylene. Ze leek niet heel bezorgd te zijn, dus waarschijnlijk was er niets met Calum en Ashton aan de kant, wat wel heel erg fijn was om te weten! Van wat ik van het gesprek had begrepen, hadden ze echter niet meer met de auto kunnen rijden, waardoor ze nu ergens stonden en Naylene had geweigerd hen op te halen. Als dit echt al zo vaak was gebeurd en ze had Ashton al vaker moeten ophalen, dan snapte ik ergens wel dat ze daar nu geen zin in had! Maar Calum was daar ook! ‘Weet je zeker dat je dat nog wil trouwen?’ vroeg ik plagend aan Naylene. ‘Al is het natuurlijk wel in voor- en tegenspoed,’ zei ik vervolgens. Daarnaast zou Ashton zelf waarschijnlijk wel de auto laten repareren en er voor betalen. Al was dat ding vast ook wel goed verzekerd, alleen al uit voorzorg omdat Naylene wist dat er zo iets met de auto zou kunnen gebeuren. Ik pakte zelf mijn telefoon er bij, om te kijken of Calum misschien iets had gestuurd. Iets wat hij nog gedaan had ook! Een paar berichtjes, waarin hij uit had gelegd dat Ashton ergens tegen aan was gereden. Het laatste berichtje was de vraag of ik hen misschien op kon halen, omdat Naylene dat duidelijk niet had gewild. ‘Cal vraagt of ik ze op kom halen,’ zei ik tegen Naylene. Ik stuurde ondertussen terug dat ik hier met een uber naar toe was gekomen. Niemand had een auto in het centrum van Los Angeles. Daar werkte je jezelf alleen maar mee tegen! Toch vond ik het wel sneu dat Calum nu ook ergens vast stond, alleen maar omdat Asthon zo’n doos was en blijkbaar niet kon rijden! Ik bedacht me dat als ze echt verloofd waren, ik hem wel een opfriscursus zou kunnen geven. Als grapje! Maar volgens mij had hij die wel echt nodig. Ik kreeg nog een berichtje binnen van Calum en schudde lachend mijn hoofd, omdat er stond dat hij me heel dankbaar zou zijn als ik het busje van Nay mee zou kunnen nemen om hen op te halen. Ik stuurde terug dat Naylene me dat toch nooit zou laten doen. ‘Ik vind het wel sneu dat Cal daar nu ook vast zit, alleen maar omdat jouw aanstaande verloofde niet weet hoe hij moet rijden.’ Dat was het wel! Misschien had hij Calum beter kunnen laten rijden, al was Ashton daar echt te trots voor. Die zou nooit zo snel aangeven dat er iets was wat hij niet echt goed kon, of waar hij simpelweg minder goed in was. Hij had toch wel een beetje een ego. Iets wat niet meteen verkeerd was, want op andere momenten stond hij wel weer zijn mannetje! Maar toch, als hij Calum had laten rijden, dan was dit niet gebeurd.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Dit was al één keer te vaak gebeurd. De eerste keer was ik best wel een beetje in paniek geweest toen ik had gehoord dat Ashton een aanrijding had gehad. Het was niet groot geweest, hij had proberen in te parkeren en had de achterkant ergens tegenaan gereden. Toen had hij er ook niet mee verder kunnen rijden omdat de bumper aan de achterkant er half af had gehangen. Ik wist zeker dat er nu weer zoiets was. Hij had behoorlijk rustig geklonken. Als dat niet zo was geweest, dan was ik meteen in de auto gesprongen om hem te komen helpen! "Alweer." Ik rolde met mijn ogen, het was echt niet grappig meer. Of juist wel, want het was gewoon zo stom. Toch was het niet leuk om de auto eens in de zoveel tijd naar de garage te moeten brengen omdat één van ons niet voorzichtig genoeg was. We hadden er geld genoeg voor, maar het was zo onnodig! Ashton wist best dat hij moeite had met het rijden in de Range Rover, iets wat ik hem ook nog aan had gegeven toen hij zo had lopen smeken. "Ik heb hem nog gezegd. Als hij niet in de Rover kan rijden, moet hij maar iets anders regelen." Een Uber kon altijd en we konden ook best een andere auto erbij kopen zodat hij veilig door de stad kon rijden. Dit waren kleine dingen, maar ik was ergens wel bang dat het daar niet bij bleef? Wat nou als hij iemand over het hoofd zat! Ik wist dat Ashton echt niet zo onoplettend was, maar er kon van alles gebeuren en die auto was nou eenmaal behoorlijk groot! "Hij maakt het me wel heel erg moeilijk hoor." Zei ik lachend. Het was niet is waardoor ik ineens niet meer van Ashton hield. Het maakte hem juist tot diegene van wie ik wel hield? Soms had hij ook wel een beetje tegengas nodig, iemand die hem vertelde wat wel en geen goed idee was. Dat was het ook, het vertellen. Ik zou hem nooit echt tegenhouden, hij was oud genoeg om zijn eigen fouten te maken. Iets wat hij nu ook deed en daar zou hij vanavond ook wel echt iets over te horen krijgen. "Geen zorgen. Ik denk dat alles aan Calum nog wel werkt." Pestte ik Linn een beetje. Ik vond het wel grappig dat er iets tussen die twee was. Misschien zou het ze dichter bij elkaar brengen, maar misschien hadden ze het ook gewoon nodig om op het moment op een goede manier in het leven te staan. Dat kon best? Het was hoe dan ook hun eigen beslissing. "No way!" Bracht ik lachend uit. Ik wilde niet dat Linn ze op zou gaan halen, dan had Ashton alsnog zijn zin gekregen. "Dan krijgt Ash zijn zin." Ik snapte best wel dat Calum het niet had gedaan en dat het inderdaad wel een beetje sneu voor hem was. "Maar denk er zo over na? Als ze straks terug komen, is Calum zo blij dat alles goed is, dat hij het vast heel graag met je wil delen." Ondertussen ging ik verder met mijn telefoon, zodat ik Linn de ring kon laten zien. Ik vond de ring zelf heel erg mooi. Linn had echter heel wat meer verstand van mode, ze werkte er deels in! Het ging er uiteindelijk om dat Ashton het mooi vond. De afgelopen jaren had hij vaak genoeg ringen gedragen. Vaak had hij er geen om zijn ringvinger, want zo sentimenteel was hij dan wel weer. Ik vond het heel erg lief en het gaf toch ook wel aan dat hij dit wilde. "Dit is hem." Ik gaf de telefoon over aan Linn. Ergens wilde ik Linn haar goedkeuring wel een beetje hebben! Ik was blij dat ze op het moment achter me stond wat betreft het aanzoek. Het was niet hoe zij het zou doen, maar uiteindelijk zag ze ook wel in dat het een mooie manier was. Bij de ring kon haar mening waarschijnlijk niet zo snel bij worden gesteld.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Naylene leek niet echt verbaasd te zijn dat Ashton het weer eens had verpest. Het was al zo vaak gebeurd, waardoor ze de auto waarschijnlijk ook niet mee had willen geven. Jammer genoeg had ze dat wel gedaan en nu was er dus iets mee gebeurd! Het was wel echt typisch Ashton! Gelukkig leek er niks met ze aan de hand te zijn, anders had Naylene waarschijnlijk wel anders gereageerd! Toch leek ze nog niet vergeten te zijn wat ik haar zojuist had verteld over mij en Calum! ‘Nay! Oh, mijn god,’ zei ik lachend. Ik was gewoon niet gewend dat Naylene dat soort dingen zei tegen me, zeker niet over Calum! Ik was echter wel blij dat ze het deed, want het liet toch ook wel zien dat ze mij en Calum, zoals we nu waren, had geaccepteerd en er verder niet moeilijk over deed! Ze had me ook kunnen vertellen hoe dom het wel niet was, maar daar had ze nu niet voor gekozen. Iets wat ik zelf heel erg fijn vond! Daardoor voelde het toch ook niet zo ongemakkelijk. ‘Als Ashton ervoor heeft gezorgd dat iets niet werkt, dan krijgt hij er wel wat over te horen.’ Niet echt, natuurlijk! Als er iemand was voor wie we dit nog wel even geheim wilden houden, dan was het Ashton. Hij was een schat van een persoon en ik wist dat hij het beste met Calum voor had. Ik wist echter ook dat hij zou vinden dat ik niet onder die categorie viel, wat betekende dat hij ons er alleen maar over dwars zou zitten en Calum waarschijnlijk zou overtuigen om er mee te stoppen nu het nog kon. Ik legde mijn telefoon aan de kant en schudde mijn hoofd. ‘Ik heb al gezegd dat je me toch nooit zou laten gaan.’ Daarnaast konden ze ook zelf een uber regelen! Maar misschien vond Ashton dat wel beschamender dan dat zijn vriendin hem eventjes op kwam halen. Hij wilde waarschijnlijk niet hier naar toe komen en alsnog een preek krijgen van Naylene, waarin ze hem vertelde dat ze gelijk had gehad en dat ze de Rover nooit aan hem had moeten geven. Daar had ze ook wel gelijk in, want we wisten allemaal dat Ashton er niet echt in kon rijden! Ik schudde mijn hoofd toen ze zei dat Calum straks vast heel blij was en dat hij dat wel met me wilde delen. Ik zag het nog wel gebeuren dat we straks samen weer weg zouden gaan, als ze hier eenmaal waren en hij en Ashton geen andere plannen hadden. ‘Wie weet. We hebben niks afgesproken.’ Ik had het echter wel een beetje uitgelokt met de bikini die ik nu aan had, omdat ik had geweten dat hij er even zou zijn en ik had dit toch wel ene goede reden gevonden om vanavond nog wat af te spreken samen! We zouden zelfs nog bij hem kunnen zwemmen, want hij had ook een zwembad in zijn tuin. Ondertussen had Naylene alweer opgezocht wat ze me net had laten zien. Ik kreeg de telefoon al snel voor me, waardoor ik de ring kon bekijken! Hij was echt heel erg mooi! Zwart met een dunne lijn van roosgekleurd goud. Ik wist zeker dat Ashton hem ook mooi zou vinden! ‘Nay, hij is echt prachtig!’ Ik pakte de telefoon vast en bekeek hem nog van wat dichterbij. Ze had hem echt heel goed uitgezocht! Ik vond hem ook wel bij Ashton passen. Al vond ik het ook jammer dat zij nu geen ring zou krijgen! Het was juist iets om mee te pronken! Dat zou ik in ieder geval wel doen! Ik keek op naar Naylene en glimlachte. ‘Ik wil je heel graag helpen,’ besloot ik. Zelfs al was het niet hoe het hoorde! Ze wilde dit graag en ze had zelfs al een ring. Het was niet alsof ik haar nog op andere gedachten kon brengen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een paar uurtjes later (:
---
Naylene.
De middag was heel erg gezellig geweest. Eigenlijk deden we dit ook veel te weinig. We hadden het beiden behoorlijk druk, dus soms was het gewoon wat moeilijk. Daarbij woonde Linn gewoon wel een stukje weg. Ze had een heel mooi plaatsje midden in het centrum. Iets wat ik ook echt wel bij Linn vond passen! Zo hadden we allemaal ons eigen plaatsje gevonden. Ik vond het zelf leuk om hier mensen te hebben. Linn en ik hadden het er vanmiddag ook wel een beetje van genomen. We hadden een tijdje in het zwembad gezeten. Al had ik op een gegeven moment ook wel echt moeten smeren, al merkte ik nu ook al wel dat ik een beetje was verkleurd, daarom was ik ook in de schaduw gaan liggen. Ik had nagedacht over het eten. Volgens mij zou het niet heel erg lang meer duren voordat Ashton en Calum terug zouden zijn. Ik had een berichtje gekregen van Ashton dat ze zonder mijn hulp een oplossing hadden gevonden. Dat betekende vast dat het niet meer heel erg lang zou duren voordat ze hier zouden zijn. Als ze er maar voor hadden gezorgd dat de auto ook naar de garage kon! Het leek me wel leuk om met z’n vieren iets te eten? Linn was volgens mij wel van plan geweest om hier te blijven eten, al lag het er misschien ook een beetje aan wat ze met Calum voor elkaar kreeg. Volgens mij wilden ze dit verder nog even stil houden, dus ik wilde zelf ook niet te duidelijk zijn, zeker niet waar Ashton bij was. Eten kon echter wel? Ashton had ook wel gemerkt dat het wel weer oké ging tussen Linn en Calum, meer dan oké, maar dat hoefde hij nog niet te weten. Ik hoorde de deur opengaan. "Nou ik denk dat ik even iemand aan moet gaan spreken." Zei ik lachend tegen Linn. Al was het wel echt pure ernst! Ik had het Ashton nog zo gezegd! Hij wist maar al te goed dat hij niet in dat ding kon rijden en toch had hij mij over weten te houden. Nu zagen we wel wie gelijk had! Waarschijnlijk zou hij zo weer gaan vragen of hij de auto mee mocht nemen, de volgende keer zou ik er echt niet intrappen! Al kende ik mezelf en Ashton en er was een grote kans dat hij uiteindelijk wel weer zijn zin zou krijgen. Ik stond op van het bedje en pakte het shirt van de leuning af. Terwijl ik naar binnen liep, trok ik hem aan. Het was eigenlijk meer een jurkje op deze manier. Ik liep naar de hal, waar Ashton en Calum lachend binnen waren gekomen. "Fijn dat je nog kan lachen." Ik probeerde zo serieus mogelijk te blijven. Ergens was ik ook wel echt een beetje boos! Het was mijn auto, die voor de zoveelste keer kapot was gereden! Alleen maar omdat Ashton zijn ego te groot was om toe te geven dat hij niet goed was met dat ding. "Oh oh. Ik ga hier maar snel voorbij." Ik keek Calum even na. Het liefst wilde ik hem iets vertellen over Linn, maar dat liet ik maar gewoon want anders zou Ashton ook echt wel door hebben dat er iets tussen die twee was. Daar kwam hij vanzelf wel een keer achter! Nu ging het om wat hij had gedaan. Ik legde mijn handen even in mijn zij. Ashton probeerde volgens mij wel zo onschuldig mogelijk te kijken, maar het lukte niet echt! "Ik heb het je nog zo gezegd! Je weet dat je niet in dat ding kan rijden en nu staat hij alwéér bij de garage!" Daar mocht ik op hopen! Dat hij uiteindelijk af was gevoerd om te worden gemaakt. Anders had Ashton nog een probleem aan zijn broek hangen en zou hij dat zelf ook op moeten gaan lossen! Maar dan zou het wel weer te lang gaan duren en moest ik het misschien zelfs doen.

Calum.
Het was een behoorlijke hectische dag geweest. Ashton en ik waren van plan geweest om even een dag weg te gaan van alles. We waren de laatste tijd zo druk met de nieuwe muziek, dat het af en toe ook wel fijn was om er even van weg te zijn. Niet dat we daar heel erg veel kans voor hadden gekregen. Ik wist niet hoe Ashton het precies voor elkaar hadden gekregen. Op een gegeven moment hadden we tegen een paaltje aangezeten en had de bumper aan de achterkant er afgelegen, waar we niet meer verder mee had kunnen rijden. Ergens had ik er wel om moeten lachen, want ondanks dat ik vanmorgen best druk bezig was geweest met Linn, had ik nog wel meegekregen hoe Naylene had aangegeven dat het geen goed idee was om in de Range Rover te rijden. Uiteindelijk was dat wel gebleken! Naylene was zelfs heel erg duidelijk geweest toen het allemaal was gebeurd? Dat ze ons echt niet op zou komen halen. Daarom had ik het nog bij Linn gevraagd, maar zij had ook aangegeven dat het niets werd. Uiteindelijk hadden we een hele tijd moeten wachten totdat er iemand voor de auto was gekomen, om vervolgens ook nog te wachten voor een Uber. Ik ging er niet naar luisteren hoe Nay daar over wilde ranten. Iets waar ze het recht toe had, maar ik had niets gedaan? Daarom was ik maar snel doorgelopen. Dat en omdat ik wel zeker wist dat Linn hier ook nog was. Ik liep door de hal en keuken, zodat ik uiteindelijk uit kwam bij het zwembad. Waar Linn inderdaad nog lag! Ze zag er echt heel erg goed uit! De bikini stond haar echt heel erg sexy? "Hee." Ik liep naar het bedje waar Linn op lag en ging er bij op zitten. De hondjes hadden ondertussen ook door dat ik er was en stonden ook al snel bij mijn voeten. Ik ging één voor één over de kopjes van de schatjes heen. Al had Linn wel iets meer van mijn aandacht. Alsof ze had geweten dat ik dit heel erg leuk had gevonden! Wat ik ook deed! Ik merkte sowieso wel dat ze haar best deed op wat ze aantrok als we samen aanspraken. Of het nou een jurkje was of juist lingerie. Ze deed echt haar best en dat was juist wel leuk om te zien. "Je ziet er sexy uit." Ik probeerde wel om niet al te hard te praten, zeker niet als Ashton en Naylene nog verderop stonden en het misschien wel mee zouden kunnen krijgen. Ik vond het best wel leuk dat alles nog een beetje geheim was. Het was spannend. Al was het ook gewoon beter, want ik wist dat er overal veroordelingen vandaan zouden komen. Ashton had er vast genoeg over te zeggen, Naylene waarschijnlijk ook wel. Voor nu was dit dan gewoon de beste oplossing. "Ik wilde je het vanmorgen al zeggen." Daar had ik niet echt de kans voor gekregen. Nu had ik die wel, juist omdat de dag niet zo geweldig was gegaan en Naylene daar duidelijk nog wel iets over te zeggen hadden. "De dag was echt niet leuk op deze manier. Maar het beeld van jouw, hier, heeft daarin wel heel erg geholpen." Ik had geweten dat ze hier nog was geweest. Dat we vandaag misschien nog wel wat samen konden doen. Dat idee hadden de rotdingen vandaag wel iets beter gemaakt. De dag was toch wel een beetje verpest? Ashton en ik hadden niet veel samen kunnen doen, wat wel de bedoeling was geweest. We hadden nog niet terug moeten zijn? Ergens vond ik het niet erg dat we dat nu al waren. "Ik denk dat Naylene nog wel even aan het ranten is…" Niet dat ik dat erg vond? Dan konden wij misschien wat anders doen! Er waren hier genoeg kamers die we eventjes konden gebruiken, terwijl Naylene en Ashton samen aan het praten waren. Zo snel waren ze hier niet doorheen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Lachend keek ik Naylene na, wie haar aanstaande verloofde duidelijk nog eens iets moest vertellen. Ik vond het wel echt heel leuk om nu zo over ze te denken. Over een paar weken zouden ze verloofd zijn! Dat was toch wel iets heel speciaals! Het was echter nog wel een geheim. Het duurde niet lang voordat Naylene haar aanwezigheid werd vervangen door die van Calum. Hij had waarschijnlijk de preek van Naylene willen ontwijken, wat ik me nog wel kon voorstellen! Ik trok mijn benen iets op, zodat hij bij me op het bedje kon komen zitten. ‘Hé,’ zei ik grijnzend. Ik had wel gehoopt dat Calum hier nog naar toe zou komen. Ook omdat het leuk zou zijn om eventjes iets te eten met z’n allen te eten, maar ook omdat ik graag mijn tijd met hem doorbracht. Al had hij eigenlijk geen keuze gehad, want Duke en Cherry waren hier nog! Die zou hij sowieso weer mee terug moeten nemen, al was het ook geen probleem geweest als ze een avondje bij mij hadden moeten blijven. Misschien zou dat ook nog wel gebeuren, al was het huis van Calum wel een stuk dichterbij. Ik glimlachte toen Calum zei dat ik er sexy uit zag. Ik deed het er wel een beetje om, maar wie zou dat nou niet doen? Er was iets aan de manier waarop hij zijn ogen over mijn lichaam liet glijden, wat hem zelf eigenlijk ook heel sexy maakte. De blik die hij in zijn ogen had, zorgde er al voor dat ik hem hier wilde zoenen! Het kon echter wel zo zijn dat Naylene en Ashton hier naar toe zouden komen. Nay wist het misschien al, maar Ashton niet! Toch wilde ik wel genieten van Calum zijn complimentjes. ‘Ja?’ vroeg ik, waarna ik iets overeind kwam. Hij had het vanmorgen al tegen me willen zeggen! Ergens vond ik het wel een heel leuk idee dat ik de hele dag in zijn hoofd had gezeten. Het leek hem zelfs nog een beetje te hebben geholpen om de dag door te komen! Ik ging nog iets dichterbij zitten en legde mijn hand op zijn knie, waar ik mijn vingers zachtjes overheen liet glijden. ‘Ik ben blij dat ik je dag dan nog een beetje leuker heb kunnen maken.’ Ik keek over mijn schouder naar de opengeslagen deuren, maar ik zag Naylene en Ashton nergens. Daarom besloot ik dat het ook niet erg was om hem een kus te geven. Het klonk juist alsof hij die wel nodig had! Iets wat hij daarna zelfs aangaf! Uit zijn woorden kon ik in ieder geval wel halen dat hij dacht dat Naylene en Ashton nog wel even bezig zouden zijn met een discussie, waardoor wij tijd genoeg hadden voor onszelf. Iets wat niet heel verstandig was, want als ze toch opeens eerder klaar zouden zijn, of ze zouden hier naar toe komen, dan zou Ashton ook zien dat we ergens naar toe waren verdwenen en ik betwijfelde of Naylene ons echt zo erg zou helpen dat ze hem af zou leiden! ‘Het klinkt heel verleidelijk…’ zei ik tegen Calum. Ze hadden immers genoeg logeerkamers, zelfs kamers die uitkeken op het zwembad! Ergens vroegen ze er dan ook wel een beetje om. Die kamers waren basically gewoon gebouwd voor mensen die dronken werden naast het zwembad en een leuke avond wilden hebben! Ik voelde me echter wel verplicht om aan Calum te vertellen dat het nu niet meer ons geheim was. ‘Naylene weet het nu wel, van ons,’ zei ik daarom ook wat zachter. ‘Het was niet mijn bedoeling om het te vertellen, maar ze zag je kijken en andersom ook, en nou ja. Ik kon het niet echt ontkennen?’ Ze had het echt door gehad en als ik het had ontkend, dan was ze er waarschijnlijk niet meer over door gegaan. Of ze het echter ook had geloofd, was een heel ander deel!

Ashton.
Het was niet heel chill om als een puppy met zijn staart tussen de benen terug te keren naar huis. Vanochtend nog had Naylene er best een ding van gemaakt dat ik beter niet met de Rover weg had kunnen gaan, omdat ik het al wel eens eerder voor elkaar had gekregen om ergens tegen aan te rijden. Ik had haar echter beloofd dat het vandaag goed zou gaan en dat hij echt weer heelhuids terug zou komen! Die belofte was ongeveer goed gegaan voor een half uur, want ik had al snel ergens tegen een paaltje aan gezeten en toen had de bumper er, wéér, af gelegen. Volgens mij zat dat ding er gewoon nooit goed op! Het had de middag van mij en Calum in ieder geval wel verpest. Ik had gehoopt dat Naylene ons gewoon op had kunnen halen, zoals ze dat ook wel eens eerder bij mij had gedaan. Daar was ze nu echter niet van gediend geweest en ook bij Linn had Calum niet heel erg veel succes gehad. Daardoor hadden we het zelf op moeten lossen en ik had het nog erger gevonden dat we hadden moeten wachten op een sleepwagen en alles er omheen, dan dat Naylene even naar ons toe was komen rijden! Nu hadden we daar de hele middag op moeten wachten en ik wist ook dat er thuis een preek van Nay op me te wachten stond, omdat ik de auto alweer kapot had gemaakt. Het was niks ernstigs! Dat was het nooit! Het waren gewoon domme ongelukjes! Dat ging Naylene echter niet meer geloven! We waren nog maar net binnen en het was wel duidelijk dat Naylene me meteen wilde spreken. Calum ging dan ook al snel weg en ik kon niet anders dan haar woorden aanhoren, die ik waarschijnlijk wel had verdiend. ‘Ik kan er wel in rijden!’ zei ik meteen, omdat het ook wel eens wel goed ging! Dat ding was gewoon belachelijk groot en soms was het lastig te zien of je ergens al bijna tegenaan zat of niet! Calum had ook niet echt geholpen op dat moment. Als hij had gezegd dat ik al in de buurt had gezeten van het paaltje, was ik nog niet verder naar achteren gegaan! ‘Het is niet zo dat ik expres ergens tegenaan ben gereden? Ik wilde je echt laten zien dat het goed zou gaan!’ zei ik, waarna ik Naylene haar handen vastnam en haar iets naar me toe trok. ‘En het is maar een kleine schade. Niet iets wat niet zo verholpen kan worden! Waarschijnlijk kunnen we hem morgen al weer ophalen?’ Het was alleen maar de bumper geweest! Die dingen konden er zo gemakkelijk af, wat vast betekende dat ze er ook wel weer gemakkelijk op konden! Volgens mij was Naylene wel een beetje boos op me, maar zag ze er ergens ook wel de lol van in! Daar leek het, vanuit mijn ogen, wel een beetje op! Als ze echt heel erg boos op me was geweest, had ze me wel anders begroet! ‘En je zou juist trots moeten zijn, want nu ben ik helemaal zelfstandig hier naar toe gekomen! Dat terwijl het heel erg flauw van je was om niet eventjes te komen én om het Linn ook te verbieden!’ Volgens mij was dat wel echt wat er was gebeurd! Calum had in ieder geval gezegd dat Linn het nooit had mogen doen van Naylene, of ze het nou gewild had of niet. Dat had ik ergens ook wel van Naylene kunnen verwachten. Ik had zelf een fout gemaakt en die had ik ook zelf recht moeten zitten, zonder de hulp van haar of Linn. Toch zou het wel fijn zijn geweest als ze ons op had kunnen halen, want dan was dit alles een stuk sneller gegaan! ‘En stiekem heb je er vast een beetje om gelachen?’ Ze was misschien wel even boos geweest, maar ik wist zeker dat ze daarna lachend met Linn in het zwembad had gezeten!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Uiteindelijk was ik ook wel blij geweest om te horen dat er niets ernstigs met Ashton was gebeurd. Dit was al wel vaker gebeurd en iedere keer was het de auto geweest. Vandaag ook weer. Toch kon het best zijn dat er een dag kwam waarop Ashton er niet zonder kleerscheuren van af zou komen. Iets wat ik niet wilde? Natuurlijk was ik wel een beetje pissig om de auto, want het was totaal niet nodig! Ik was echter ook wel ergens bang dat er een dag zou komen dat hij echt met pijn thuis zou komen. De eerste keer was ik echt heel erg geschrokken! "Dat kan je niet, dat heb je al een paar keer bewezen." Hij kon er gewoon niet in rijden! Dus moest hij het ook gewoon niet meer doen. Iedere keer kreeg hij het toch weer voor elkaar om de auto mee te krijgen. Ik wist zelf ook wel dat ik daarin misschien door moest pakken, maar Ashton was een volwassen man. Hij kon zijn eigen beslissingen maken. De auto was van ons beiden, dus dan mocht hij er eigenlijk ook wel in rijden. "Dat is echt goed gelukt." Hij had me echt niet laten zien dat hij er goed in had kunnen rijden! Nu was er alleen nog maar een bewijs bij dat het gewoon niet ging. De volgende keer zou ik nog meer tegengas geven als hij de Rover mee wilde nemen. Ik kneep in de handen van Ashton. Ik wilde nu vooral laten weten dat ik hier best wel pissig om was. Al was ik wel echt bang dat er een keer iets zou gaan gebeuren wat het erger maakte! "Het was veel beter geweest als hij niet naar de garage had gemoeten. Nu moeten we weer een dag wachten en kon jij ook niet doen wat je wilde doen." Dat had hij maar even moeten voelen. Als ik hem op was komen halen, had ik waarschijnlijk mogen wachten totdat de auto weg was gebracht. Ik snapte wel dat Ashton een leuke dag had gewild met Calum. Die verdienden ze ook wel beiden. Ze waren heel erg druk, dan was het fijn om af en dag te doen wat je maar wilde. Nu zouden ze de rest van de avond wel rustig aan kunnen doen, maar dan hier? Ik rolde met mijn ogen. "Nou Ash, ik ben trots op je dat je een Uber kan bestellen, dat heeft je vast heel erg veel moeite gekost." Hij maakte het ook niet makkelijk om niet boos te worden, al was het niet eens echt boos. Een paar woorden verdiende hij echter wel! Zeker omdat hij deed alsof het echt het einde van de wereld was dat hij een tijdje had moeten wachten, om iets wat hij zelf had gedaan! Dat was zijn eigen stomme schuld geweest! "Linn en ik kunnen er niets aan doen dat jullie er een potje van maakt. Daar hoor je ons niet mee op te zadelen. Ik hoop dat je er iets van hebt geleerd." Waarschijnlijk niet. De volgende keer zou het zo weer kunnen gebeuren. Ik wist ook niet hoe het kwam, de kans was groot dat hij weer te druk was geweest met andere dingen? Ik schudde met mijn hoofd, al kon ik zelfs nu een lachje al niet meer onderdrukken. Ik had er zeker om moeten lachen, omdat het gewoon typisch was geweest. Ik wilde dit telefoontje gewoon niet meer krijgen! Het was niet goed voor de auto, maar ook zeker niet voor Ashton! "Het is niet iets om te lachen Ash." Ondanks dat ik dat wel echt had gedaan. Linn en ik hadden er zelfs wat grapjes over gemaakt! Ik wilde niet dat Ashton dacht dat het nu allemaal wel weer goed was! Dat was het niet! De auto was kapot en dat was niet oké. Volgens mij leek Ashton zich dat niet echt te beseffen!

Calum.
Ik wist niet hoe lang Naylene hier over door kon gaan. Dit was echter niet de eerste keer dat het gebeurde, dus het zou nog wel eventjes duren. Ashton had wel aangegeven dat hij dacht dat Naylene er over zou beginnen. Iets wat ik ook had gedaan! Het was wel heel erg grappig geweest om te zien hoe Ashton er echt van had gebaald dat hij tegen het paaltje aan was gereden. Ik had het zelf ook niet leuk gevonden, wamt het had onze dag toch wel een beetje verpest. Uiteindelijk waren we nu weer hier, wat alles vast weer beter zou maken. Linn was hier immers ook nog! Het leek er op dat ze ook nog niet van plan was geweest om hier weg te gaan. Het kon zelfs wel zo zijn dat we hier samen wat konden eten. Dat kwam allemaal later wel. Nu hadden we even de tijd samen. Naylene en Ashton waren toch nog in gesprek, dus konden wij dat ook gewoon! Linn had het er vandaag ook wel een beetje om gedaan en ik kon niet anders dan dat alles nu weer goed in me op te nemen. Ik knikte, als ik er vanmorgen de kans voor had gekregen had ik haar ook wel verteld dat ze er goed uit had gezien. Ashton was echter de hele tijd in de buurt geweest en om dan zomaar iets in Linn haar oor te fluisteren was gewoon een beetje gek om te doen. Nu konden we met elkaar praten. Ashton en Naylene hadden een belachelijk groot huis. Het was wel heel erg open, dus je kon vast wel dingen horen als echt je best deed. Die twee waren echter bezig met elkaar, dus konden Linn en ik gewoon praten en meer dan dat doen. Linn leek er hetzelfde over te denken, want ik voelde haar lippen al snel op de mijne. Er waren ook wel wat meer onschuldige kusjes gevallen. We waren vrienden, maar het betekende niet dat ik niet wist waar Linn behoefte aan had. Ze hield misschien net zoveel van kusjes en knuffels, als van seks en alles daarbij. Het was meer een combinatie van beiden en ik vond het wel belangrijk dat ze dat ook gewoon kreeg. We hielden beiden zoveel mogelijk rekening met elkaar. "Net zoals jij." Linn klonk natuurlijk niet verleidelijk, maar zo zag ze er wel uit! Wat ze zelf ook echt wel wist. Ze had iets uit proberen te lokken en dat was maar al te goed gelukt! Dus daar konden we nu toch wel echt iets aan doen! Linn vertelde me echter dat Naylene het ook wist. Ik had ook wel geweten dat het niet eeuwig tussen had kunnen blijven. Naylene was ook wel één van de mensen die gewoon logische verbanden kon leggen. Ze had blijkbaar doorgehad dat we naar elkaar hadden gekeken. Iets wat ik ook echt wel had gedaan, dus misschien was het een beetje mijn fout geweest. Het was verder niet heel erg. "Dat is niet erg." Leek mij in ieder geval. Ik wist niet of ze het meteen aan Ashton zou vertellen, of dat ze er zelf achter liet komen. Misschien hadden we geluk dat Naylene nu een beetje pissig was en dat soort dingen niet wilde delen met Ashton. Het maakte ook niet uit. Op een gegeven moment waren we toch wel ergens door de mand gevallen. "Dan verzint ze misschien ook wel een smoesje als ze ons hier niet vindt." Nay was behoorlijk chill? Of ze zo chill was, wist ik niet, maar daar zouden we vanzelf wel achter kunnen komen. Ik boog iets naar Linn toe, zodat ik mijn lippen voor wat langer op haar lippen kon leggen. Er was hier toch niemand in de buurt. Als Ashton en Naylene deze kant op zouden komen, hoorden we ze vast wel kibbelen, maar ik ging er vanuit dat het nog lang niet zou gaan gebeuren!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Calum was wel heel duidelijk in de dingen die hij zei. Hij wond er geen doekjes om en vertelde waar hij behoefte aan had. Hij was in ieder geval niet zuinig met de complimentjes en dat maakte het heel moeilijk om nee tegen hem te zeggen! Ik was graag verleidelijk voor hem. Daar deed ik toch wel echt mijn best op en het had duidelijk gewerkt als hij al de gehele dag met mij in zijn hoofd had gezeten! Of het hem ook echt had gefrustreerd wist ik niet, maar het was wel heel duidelijk aan het worden dat hij niet zomaar op zou geven. Misschien juist ook wel omdat we zo dicht bij Ashton en Naylene waren en het ook wel iets had om het recht onder hun neus te doen, in de hoop dat ze er niet achter zouden komen. ‘Je geeft duidelijk niet op,’ zei ik lachend. Het was ook niet dat ik het niet wilde! Ergens had het juist ook wel wat om Calum er iets harder voor te zien werken, om hem nog een extra complimentje te laten geven en mij over te willen halen. Het gaf mij toch wel een gewild gevoel en wie wilde er nou niet gewild zijn? Zeker door iemand zoals Calum! Gelukkig leek hij het niet erg te vinden dat Naylene het nu wist. Het was immers niet onze bedoeling geweest om het aan iemand te vertellen, maar het was haast onmogelijk geweest om het te ontkennen. Ze had gezien hoe we naar elkaar hadden gekeken en ook het feit dat Duke naast me was komen liggen, had ons een beetje verraden. Waarschijnlijk zou Ashton daar niet eens op letten. Zeker nu niet, omdat hij nog de wind van voren kreeg van Naylene. ‘Misschien,’ zei ik zacht, al wist ik niet of Naylene dat ook echt zou doen. Ze had dan wel gezegd dat ze achter ons stond, zodat we beide opletten wat we deden en niemand zijn of haar gevoelens werden verpest. Ik probeerde er zelf wel op te letten. Voor mijn gevoel ging het goed tussen ons op deze manier. We waren vrienden? Met wat extra’s. Misschien hadden we geluk en werkte het voor ons gewoon beter zonder de relatie. Ik glimlachte toen ik Calum dichterbij zag komen en zoende al snel met hem mee. Het liefst wilde ik op zijn schoot kruipen, maar waarschijnlijk zouden we hier dan nog wel even zitten. Ondanks dat Naylene nog een heel verhaal zou kunnen ophangen, zou het zomaar zo kunnen zijn dat ze naar buiten zouden komen. Dan zou Ashton het ook zien en dat was nou net niet de bedoeling! Daarom liet ik Calum zijn lippen ook even voor wat ze waren en stond ik op van de stoel. Ik nam zijn hand vast en leidde hem vervolgens naar één van de logeerkamers die aan de tuin grensden. Bij de meesten waren de gordijnen dicht, dus dat zou ook niet echt opvallen. Calum had ondertussen één van zijn armen om mijn middel geslagen en ik voelde hoe hij zachte kusjes in mijn hals drukte, terwijl ik de deur opende van één van de kamers. Ik kon niet geloven dat we dit echt zouden. Ik wist ook niet wat we zouden doen als Nay en Ashton opeens naar buiten zouden komen en ons zouden zoeken. Zelfs Ashton zou de link nog wel kunnen maken tussen ons en dan zou Naylene haar eventuele smoesje ook niet meer veel helpen. Ik sloot de deur achter me. Ondanks dat het redelijk donker was in de kamer, kon ik Calum nog prima onderscheiden. ‘Ik denk dat we er iets aan moeten doen dat jij nog compleet aangekleed bent en ik niet,’ zei ik tegen hem, waarna ik mijn vingers in zijn shirt haakte en deze over zijn hoofd trok. Het was oneerlijk dat ik al in mijn bikini stond! Ik zou binnen een paar seconden naakt kunnen zijn en Calum had nog alles aan gehad!

Ashton.
Natuurlijk was het niet de bedoeling geweest om dit te laten gebeuren! Ik snapte ook wel dat Nay het niet leuk vond, want het was wel haar auto en dit was al vaker gebeurd! Het was echter maar een klein ongelukje en er was niets aan de hand! Calum en ik hadden niks opgelopen en we waren er eigenlijk ook niet van geschrokken. We hadden alleen een hele tijd moeten staan wachten en volgens mij had dat Calum zijn humeur wel een beetje verpest. Hij was echter wel mee terug gegaan en volgens mij wilde hij hier ook gewoon eten, dus er was dan niks aan de hand! Ik had geen idee waar hij nu was, waarschijnlijk was hij de hondjes gedag zeggen en was hij eventjes aan het praten met Linn. Dat leek de laatste tijd wel iets beter te gaan, wat eigenlijk wel fijn was! ‘Het was niet mijn bedoeling? Natuurlijk had ik het liever ook niet gehad, maar ik dacht echt dat het goed ging! Ik vroeg nog aan Cal of hij aan wilde geven als ik er bijna tegen aan zat en hij zag het dus ook niet!’ Als hij het had gezien, dan had hij het vast wel tegen me gezegd. Daar ging ik in ieder geval wel van uit! ‘Maar een dag is niet zo erg. We hebben altijd het busje nog, als we ergens naar toe moeten.’ Al was het busje wel voor iets specialere gelegenheden. Die pakten we niet zomaar als we ergens naar toe moesten, maar we hadden hem wel! In dit soort gevallen was dat alleen maar handig! ‘Een Uber stellen is meer moeite dan mijn lieftallige vriendin bellen!’ Die me vervolgens niet eens had willen helpen! Ergens had ik dat ook wel verdiend. Ik had haar al meerdere keren gebeld met dit telefoontje en waarschijnlijk was ze er nu klaar mee geweest. Het was uiteindelijk ook haar auto en die hoorde ik niet kapot te maken. Dat wist ik ook wel! Ik had het echter opgelost en hij stond nu in de garage! Ik zou er morgen netjes voor betalen en dan zou Naylene hem wel terug kunnen rijden naar huis, want ik wist zeker dat ik er niet meer in mogen zou rijden de komende paar weken. Naylene klonk toch wel redelijk serieus toen ze zei dat ik haar en Linn hier niet mee op had mogen zadelen en dat ze hoopte dat ik er iets van had geleerd. Natuurlijk had ik het wel vervelend gevonden dat mijn dag met Calum hierdoor in het water was gevallen. Volgens mij had hij het ook niet heel erg leuk gevonden, wat ik wel had kunnen begrijpen! Ik had beter op moeten letten, maar dat had ik ook wel geprobeerd. Iets wat Naylene ook wel wist! ‘Je bent best wel hot als je zo streng doet,’ zei ik tegen haar, meer om haar een beetje te plagen en het serieuze er van af te krijgen! Er was immers helemaal niks gebeurd. Iedereen was weer veilig thuis gekomen en de auto zou wel weer gemaakt worden, dus er was echt niks meer aan de hand! Dus Naylene zou de serieuze act nu ook wel kunnen laten vallen. ‘Stiekem is het wel een beetje iets om over te lachen,’ zei ik, ook omdat Naylene er zelf al om moest lachen! Volgens mij probeerde ze het een beetje te onderdrukken, omdat ze boos op me wilde zijn en me wilde laten zien dat dit echt een serieus iets was, maar ik wist zeker dat zij en Linn er wel om hadden gelachen toen ze het hadden gehoord! Ik kende ze daar echt te goed voor, dus Naylene kon het nu ook niet ontkennen! ‘Geef maar toe dat jullie het best grappig vonden,’ zei ik dan ook tegen haar, want ik wist gewoon hoe het was gegaan! Waarschijnlijk hadden ze het beide heel erg typisch gevonden en hadden ze het liefst mijn gezicht willen zien toen ik weer ergens tegen aan was gereden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik wist ook wel dat Ashton niet opzettelijk tegen een paaltje aan was gereden. Hij kon soms was idiote dingen doen, maar zoiets zou hij nooit bewust doen! Zo had hij zijn eigen dag ook verpest. Ik hoopte dat ze het snel weer over kon doen. Als ze het dan nodig hadden, dan wilde ik ze best wel wegbrengen! Ashton moest gewoon leren wat hij en wel en niet kon doen, om vervolgens ook aan te kunnen geven wanneer hij hulp nodig had. Soms had hij het zelf ook gewoon niet door! Het was wel eens voorgekomen dat hij zo ver was gegaan dat zijn eigen gezondheid in gevaar was gebracht, om vervolgens nog wel even te zeggen dat alles prima ging. Het was zelfs een keer zo erg geweest dat ik het nodig had gevonden om naar hem toe te vliegen. Vervolgens had ik hem moeten verplichten om op bed te liggen tot het volgende concert! Ashton kon gewoon wat eigenwijs zijn, maar ik kon hem ook wel wat tegengas geven. Ik vond het niet erg, zo was Ashton en het was één van de dingen die ik juist leuk aan hem vond. Net zoals dat hij mij juist weer uit mijn comfortzone kon trekken wanneer het nodig was. Zonder Ashton had ik zoveel dingen niet gehad, waaronder de baan die ik nu had! Dan was ik niet eens iets anders gaan studeren. Dit was maar één klein dingetje en natuurlijk was het niet leuk! Ik wilde het hem ook wel laten weten dat hij het gewoon niet nog een keer moest doen. Het kon heel erg verkeerd aflopen de volgende keer! "Oh shut up." Bracht ik lachend uit. Ik kon nu ook geen serieus gezicht meer ophouden. Het was nooit verkeerd om te horen dat Ashton iets leuk vond. Ik snapte niet echt wat er hot aan vond, maar hij vond het en dat was altijd leuk om te horen! Vervolgens vond Ashton dat ik toe moest geven dat we het best grappig hadden gevonden. "Oké. We hebben er misschien wel een beetje om gelachen." Gaf ik maar eerlijk toe. "Maar ik meen het Ash. " Probeerde ik weer een beetje serieus te zijn. Ik vond het best een serieus onderwerp! "Tot nu toe waren het paaltjes en had je zelf niets, maar wat nou als je de volgende keer iets anders raakt? Of het harder raakt en je gewond raakt?" Uiteindelijk ging het daar wel een beetje om. Ik vond het niet fijn dat de auto kapot was, maar uiteindelijk was dat maar een auto. Eén nachtje in de garage en we konden hem weer ophalen. Als er iets met Ashton gebeurde, hadden we vast niet het geluk dat hij binnen één nachtje weer naar huis mocht. Dan zou het heel wat erger zijn! Daar was ik in ieder geval bang voor. "Die auto kan me gestolen worden, als jij maar gezond blijft." Ik kneep zachtjes in de handen van Ashton. Ik wist dat de kans heel wat kleiner was, maar Ashton had al wel bewezen dat hij niet goed kon rijden in de auto! Op een gegeven moment kon er best wel iets gebeuren? "Dus ik wil dat je voortaan voorzichtig doet in die auto, of gewoon niet met de Rover gaat. Desnoods kopen weer nog een auto bij." Het klonk heel erg bevoorrecht, maar als het nodig was dan zochten we gewoon een leuke auto voor Ashton er bij. Eentje waarin het veel makkelijker was om te rijden?! "Want de komende tijd mag je niet meer in de Rover rijden." zei ik lachend. Het was wel echt zo! Nu kreeg hij het niet zomaar meer voor elkaar! Niet door lief te kijken of mijn naam lief uit te spreken! Gewoon eventjes geen Rover meer voor Ashton. Een Uber ging ook prima, daarbij was hij wel vaak hier thuis bezig met de muziek? Dus heel erg nodig was het misschien ook niet.

Calum.
We waren niet heel erg subtiel meer. Ik vond het hier echter ook niet nodig. Naylene wist het ondertussen en het was misschien nog maar een kwestie van tijd dat Ashton er ook over zou weten. Ik wist niet of Linn, Naylene op het hart had gedrukt dat ze het nog even voor zich moest houden. Ik wist niet hoe Ashton dit op zou nemen, waarschijnlijk niet heel erg goed. Hij was ook heel erg duidelijk geweest over Luke en Linn. Dit was wel wat anders. Linn en ik hadden een hele tijd een relatie gehad. Nu was het vooral vriendschap, met seks erbij. Ik zag Ashton er wel voor aan dat hij er iets over te zeggen had en dan niet iets wat binnen twee minuten klaar was, maar gewoon een halve dag door kon gaan. Ashton had het beste met mij voor, maar op het moment wilde ik het allemaal eventjes niet horen? Linn volgens mij ook niet. We waren beiden blij met de manier waarop het nu ging, daar had niemand iets over te zeggen, alleen wij tweeën. Ergens was het alleen maar spannend dat we het een beetje achter de rug moesten doen van andere mensen. Dit was daar het perfecte huis voor. Alsof Ashton en Naylene het uit hadden gezocht alleen maar omdat er genoeg kamers waren die op het zwembad uitkeken. Het zou hen toch ook niet moeten verbazen dat mensen daar een beetje misbruik van maakten? Ik was hier zelfs wel eens blijven slapen. Met Kerst had ik er zelfs nog wel even over nagedacht om Linn gewoon mee te vragen naar één van de kamers. Uiteindelijk hadden we nog eventjes moeten wachten, maar nu hadden we dit. Iets wat ik zelf wel heel erg fijn vond. Ik was blij dat we weer een soort van vriendschap op hadden gebouwd, maar dat er ook meer was. De seks was nooit verkeerd geweest, zelfs niet toen we een relatie hadden gehad! Ik kon echter wel merken dan Linn wat meer ervaring op had gedaan de afgelopen jaren. "Daar heb je wel een goed punt." Ik liet Linn haar ding doen, waardoor mijn shirt al snel ergens op de grond eindigde. Toen het weer mogelijk was, liet ik mijn handen over Linn haar lichaam heen glijden. We konden het niet echt uitrekken. Ik wist niet wanneer Ashton en Naylene klaar waren met hun gesprek, ondanks dat Ashton lang kon praten, wist je het maar nooit. Daarom besloot ik er ook maar gewoon zaak van te maken en het topje van Linn uit te trekken. "Hoe sexy hij je ook staat. Uit is toch beter?" Dat was het altijd! Ik trok Linn mee naar het bed. Ik snapte niet hoe ze het voor elkaar kregen om alles in het huis altijd zo perfecte te hebben. Al hadden ze wel een schoonmaakster. Ik kreeg het bed in ieder geval straks niet meer zo netjes opgemaakt, maar alsof die twee overal gingen kijken hoe de kamers uitzagen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
‘Het is wel echt zo!’ Ze was gewoon heel erg hot! Dat had ik altijd al gevonden. Naylene was misschien niet het meest opvallende, mooie meisje. Als ze met Linn een ruimte binnen zou lopen, zouden mensen waarschijnlijk sneller naar Linn kijken. Toch gingen mijn ogen altijd naar Naylene. Ik hield van haar rode haren, de sproeten op haar gezicht en haar simpele manier van kleding, die haar toch altijd goed stond! Nu deed ze behoorlijk streng, of dat bedoelde ze te doen, wat ik heel grappig vond om te zien! Er veranderde echter wel iets toen ze in mijn handen beter vastnam en me wat serieuzer aankeek. Ik merkte wel dat Naylene het heel serieus meende toen ze zei dat het niet alleen paaltjes of de auto zouden kunnen zijn die kapot zouden gaan, maar dat ze bang was dat er ook iets met mij zou kunnen gebeuren. Zo’n slechte rijder was ik nou ook nog niet, dus ik zou nooit zomaar een ongeluk kunnen veroorzaken! Toch was ze wel bang dat er ooit een keer iets zou gebeuren en ergens was dat alleen maar heel lief! Ze wilde niet dat er iets met mij zou gebeuren, auto of geen auto. Ik trok haar iets naar me toe, zodat ik mijn armen om haar heen zou kunnen slaan. ‘Ik ben oké, Nay,’ fluisterde ik zacht. Er was niks gebeurd! Echt helemaal niks! Maar ik begreep wel dat ze niet wilde dat er iets met me zou gebeuren. Ik zou het ook heel erg vinden als er nog eens iets met Nay zou gebeuren! Een paar jaar geleden had ze immers al een ongeluk gehad in het dierenasiel. Toen had ze weken niet tegen me gepraat als een soort copingsmechanisme en ik had het echt heel erg gevonden, want daardoor had ik haar niet kunnen helpen! Daarnaast was ze fysiek ook niet helemaal in orde geweest. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en streek over haar rug. Al moest ik wel een beetje lachen om wat ze zei. ‘Dat klonk totaal niet priveleged of zo,’ zei ik lachend. We konden makkelijk een nieuwe auto kopen als we dat zouden willen, maar het klonk toch een beetje stom om het zo te zeggen! Ik vond het echter niet heel erg. We hadden genoeg geld en we werkten er ook beide hard genoeg voor! Dan konden we ons dat soort dingen prima veroorloven. ‘Ik zal de Rover niet meer meenemen,’ beloofde ik haar. Ik wilde haar ook niet bang maken, of haar hier in angst laten zitten! Nu had ze wel geweten dat er niks aan de hand was geweest, maar het was helemaal niet fijn als dat niet zo was! Toen ik een telefoontje had gekregen waar ze me hadden verteld dat Naylene in het ziekenhuis had gelegen, was ik me dood geschrokken! Toen had ik meteen naar haar toe gewild, in de hoop dat het goed zou gaan met haar! We hoorden toch voor elkaar te zorgen, aangezien er niet altijd iemand anders was geweest die dat had gedaan! ‘Sorry dat ik niet goed genoeg heb opgelet,’ zei ik nog, omdat ze wel een verontschuldiging verdiende! Ik had immers wel haar auto wéér kapot gemaakt, daar was ik me ook wel bewust van. Het was echter niet mijn bedoeling geweest! Ik had haar juist willen laten zien dat het wel had gekund! Al had ze wel gelijk. Het was veel belangrijker dat ik heel bleef, net zoals het belangrijk was dat zij dat deed! Uiteindelijk hadden we eigenlijk alleen maar elkaar en daar moesten we ook op letten. Ik liet Naylene los. ‘Blijft Linn ook eten? Want dan kunnen we misschien de barbecue aanzetten?’ Ondanks dat het pas januari was, was het prima weer. Het zou vast wat afkoelen, maar ze zouden beide iets van ons kunnen lenen als het echt te koud zou worden. Daarnaast was het ook wel gezellig om iets met z’n viertjes te doen. Dat hadden we eigenlijk al in een hele lange tijd niet gedaan. Vooral omdat ik altijd had gedacht dat Calum geen behoefte had gehad om tijd door te brengen met Linn, maar dat leek nu wel te zijn veranderd. Het was dan ook even geleden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik wist niet of Ashton had willen proberen om het gesprek af te leiden van mijn boosheid. Echt boos was ik niet. Ik vond het niet leuk dat de auto kapot was en ik was ook wel een beetje bang dat er iets gebeurde! Ergens vond ik het wel grappig dat hij over iets anders begon, daarbij was het nooit verkeerd om te horen dat hij me hot vond. Dat wisten we echter ook wel van elkaar. "Je probeert me af te leiden." Zei ik nog lachend. Het was er zo random uitgekomen! Ik kon me niet echt voorstellen dat het echt hot was geweest. Het maakte ook niet uit! Want het ging nu ergens anders over. Ik sloeg mijn armen om Ashton heen, zodat ik hem even dicht tegen me aan kon hebben. Hij was nu inderdaad oké, maar dat hoefde niet perse altijd te zijn! "Nu wel." Fluisterde ik zachtjes. "Het hoeft ook niet dat je tegen iemand anders aan rijd waardoor er iets gebeurd, maar een paaltje kan ook al genoeg zijn?" Het hoefde geen grote verwonding te zijn en dat wilde ik gewoon niet hebben. Ik moest wel een beetje lachen, want we waren ook wel echt een beetje priveleged? We hadden er beiden wel voor gewerkt. Ik had vroeger altijd wel geluk gehad dat mijn ouders geld hadden gehad. Ik wist echter ook wel hoe het was om het niet heel erg breed te hebben en zelfs problemen te hebben met geld. Gelukkig was dat nu achter ons. We hadden beiden geld, maar we hadden ook samen een rekening. "We zijn ook wel een beetje priveleged." Zei ik lachend. "Maar dan kunnen we morgen wel even kijken, als we de Rover op kunnen halen." We hoefden niet meteen iets te kopen, maar kijken kon nooit kwaad. Ik hoopte gewoon dat Ashton nu een beetje leek te beseffen dat ik het niet verkeerd bedoelde. Ik wilde hem er niet in hebben omdat de auto steeds kapot ging, ondanks dat ook niet leuk was! Ik wilde gewoon niet dat er iets gebeurde. Ik gaf Ashton een kus. "Dankjewel dat je sorry zegt." Dat soort dingen mochten ook gezegd worden? Soms was het gewoon belangrijk dat je excuses accepteerde. Ik kon nu ook wel zeggen dat het niets gaf, maar het had wel echt iets met me gedaan? Ondanks dat ik misschien niet op die manier had gereageerd, door te zeggen dat hij het zelf maar op had moeten lossen. Als er echt iets was gebeurd, was ik echt wel meteen op gesprongen om daar naar toe te komen. Nu had Ashton zelf ook even na kunnen denken en ik zou me zelf niet gaan verontschuldigen omdat ik hem niet op had willen halen. Ik zette een klein stapje naar achteren, zodat Ashton ook weer zijn ruimte had. "Ja, dat was wel de bedoeling. Barbecueën is een leuk idee." Het was gewoon gezellig. Je hoefde niet alles meteen op te eten, maar kon juist een langere tijd doen over alles. "Ik denk dat we nog wel genoeg spulletjes in huis hebben." Anders zouden we er nog wel snel wat bij kunnen bestellen. Ik liep naar buiten, maar halverwege had ik al door dat Linn niet meer op het bedje lag, waar we net hadden gelegen. Aangezien het water ook niet leek te bewegen, wist ik eigenlijk al wel hoe ver het was. Waarschijnlijk was ze samen met Calum ergens naar toe gesneakt om seks te hebben! Aangezien Linn niet echt had gewild dat Ashton het had geweten, wilde ik ze nu ook niet meteen door de mand laten vallen. Calum zou dit aan Ashton moeten vertellen. Ik draaide me om. "Ik ga me even omkleden." Ik wist dat het niet een hele goede smoes was, maar op het moment wist ook niet echt iets beters? "Loop je even mee?" Dat was helemaal niet gek om te vragen, het gebeurde wel vaker. Dan stonden we gewoon samen in de slaapkamer? Er hoefde niet eens wat te gebeuren, ik vond het gewoon fijn om met Ashton te praten en hij leek hetzelfde te hebben. Dat was één van de redenen dat we de douche ook in de slaapkamer hadden.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Ik kon niet echt anders dan schijnheilig lachen toen Naylene door had dat ik haar een beetje af probeerde te leiden door haar hot te noemen. Dat was wel wat ik aan het doen was, maar dat wist Naylene ook! Daarvoor kende ze me ook te goed. Het was echter niet zo dat de woorden niet waar waren! Ik had Naylene altijd knap gevonden en dat zou ik ook altijd blijven doen. Ze was mijn nerd, mijn Red en alles wat daar nog meer bij kwam kijken! Ik was dol op haar! Zij ook op mij, waardoor ze juist bezorgd was en niet wilde dat er iets zou gebeuren. De auto kon haar gestolen worden. Het ging haar er om dat ik nog heel was en ook heel zou blijven. Iets wat eigenlijk alleen maar lief van haar was! Ze wilde nu zelfs morgen gaan kijken naar een andere auto, als we toch de Rover op zouden halen. Iets waar ik zelf eigenlijk ook niks op tegen had. Misschien was het juist wel een goed idee, al wilde ik dat nu nog niet meteen toegeven! ‘Kijken kan geen kwaad,’ zei ik daarom ook maar. Misschien zou ik uiteindelijk nog wel een auto vinden die ik leuk zou vinden. Ik knikte toen ze zei dat Linn ook zou blijven eten. Dan zouden we met z’n allen kunnen barbecueën! Dan zou de dag misschien toch ook nog een beetje gered zijn voor mij en Calum. Hij was niet echt boos geweest, maar ik had wel aan hem gemerkt dat ik het toch een beetje had verpest door ergens tegen aan te rijden. Al was het echt niet mijn bedoeling geweest! Ik liep in eerste instantie mee met Naylene naar buiten, maar ze leek zich halverwege te bedenken. Ze wilde zich toch eerst liever omkleden. Iets wat ik wel begreep! Ondanks dat we het vaak genoeg hadden gedaan, was het niet heel veilig om een barbecue aan te steken terwijl je alleen maar een badpak aan had! Daarnaast vroeg ze ook nog eens of ik mee ging. Iets wat ik niet erg vond! Er was niks mis met kijken naar iemand van wie je hield, zeker niet op die manier! ‘Daar kan ik geen nee tegen zeggen,’ zei ik grijnzend. Daarom volgde ik Naylene ook door het huis naar onze slaapkamer. Dat was misschien nog wel het beste plekje van het hele huis. Het was een wonder dat het zo in elkaar kon steken op architectuur gebied, maar in mijn ogen zweefde onze badkamer haast als het ware boven onze slaapkamer. Iets wat ook geen vervelend gezicht was! Als ik in de ochtend wakker werd en ik hoorde de douche stromen, dan wist ik dat Naylene daar stond en als ik net goed ging liggen, dan kon ik ongestoord naar haar kijken als ze uit de douche kwam. Iets wat ze ook heel goed wist. Zelf nam ik plaats op het bed, terwijl ik toekeek hoe Naylene wat kleding bij elkaar raapte. Er was ondertussen misschien niks spannends meer aan. We kenden elkaar al zo lang en we hadden elkaar al vaak genoeg naakt gezien, maar dat nam niet weg dat ik het niet leuk vond om naar te kijken. Er was juist ook wel iets speciaals aan twee personen die zich zo op hun gemak voelden bij elkaar. Naylene had al haar shorts aan en liep nu naar mijn deel van de kast om daar een blouseje uit te pakken. Iets wat ze wel vaker deed. Ik vond het ook helemaal niet erg, want het stond haar juist heel goed! Toch kon ik het niet laten om op te staan en haar haar toe te lopen, terwijl ze het geblokte blouseje dicht probeerde te knopen. ‘De volgende keer hang je ze maar op in jouw kast,’ zei ik tegen haar, waarna ik lachend mijn armen om haar middel sloeg en haar van de grond tilde. ‘Ash!’ riep ze lachend. Ik zette haar weer op de grond en gaf haar plagend een kus, waarna ik mijn handen over het blouseje liet glijden en de knoopjes voor haar dicht knoopte.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
22 maart (:
---
Naylene.
Het was eindelijk zo ver! De afgelopen weken had ik heel veel achter Ashton zijn rug om moeten doen, maar uiteindelijk was dit het allemaal waard geweest. Ik had genoeg foto’s verzameld van mensen die mee hadden willen helpen. Uiteindelijk was dat natuurlijk ook maar net het ding geweest. Iedereen had zijn mond dicht moeten houden. Iets wat ik ze ook wel echt op hun hart had gedrukt. Als Ashton het al door had, dan deed hij alsof het niet zo was. Ashton was niet zo heel erg goed in dat soort dingen voor zich houden, dus ik ging er vanuit dat het nog allemaal goed zat. Wat ook maar goed was, want zo meteen was het zo ver. We waren al een paar dagen weg met het busje. We hadden al een eindje gereden en waren nu aangekomen bij Glacier National park, wat aan de grens met Canada lag. Het was hier wat wel wat kouder dan in Los Angeles, maar ik vond het juist wel fijn. Het maakte de omgeving ook wel mooi. Het was niet meer koud genoeg om echt sneeuw te zien aan de voeten van de bergen. Dat betekende echter ook dat de meren nog vrij waren van ijs. Het was één van de plaatsen waar ik graag nog een keer terug had gewild. Ashton had er ook zo over gedacht en nu hadden we een hele mooie plaats. Er waren zo nu en dan wel mensen te zien, maar voor het grootste gedeelte waren we met z’n drieën. Ik had het voor elkaar gekregen dat Ashton samen met Freckles naar het meer was gelopen. Daardoor had ik wat tijd gekregen om al de foto’s op te hangen in het busje en het een beetje aan te kleden. Misschien was het cliché, maar ik had willen wachten tot deze dag. Zes jaar geleden waren voor het eerst op een date geweest. Sindsdien was onze relatie echt begonnen. We hadden zo onze up en downs gehad, maar we waren uiteindelijk hier gekomen. Op een plaats waarvan we beiden wisten dat we met elkaar verder wilden. Dat ik voor vandaag had gekozen, betekende echter ook dat we Linn haar verjaardag hadden moeten missen. Ik had haar gisteren nog wel eventjes gebeld en ze had me nog succes gewenst. Ik wist dat het goed zou komen, maar ik begon nu wel een klein beetje zenuwachtig te worden. Die zenuwen zakten echter wel weer af op het moment dat ik ook naar het meertje toe liep. Nu kon ik er weinig aan doen. De foto’s hingen in het busje en als we terug zouden komen, zou Ashton ze zien. Ik had de ring goed verstopt in mijn broek zak, die toch een beetje bedekt werd door de trui die ik aan had. Ergens hield ik wel van dit weer, zo kon je je altijd knus aankleden. In de paar minuten dat ik naar het meertje was gelopen, waren veel sneller gegaan dan gedacht. Dit zou nu echt gaan gebeuren, als ik Ashton zo mee terug kreeg in ieder geval. Anders kwam het later wel, dat maakte ook niet heel veel uit. Ik zag Ashton al over zijn schouder kijken. Freckles was vrolijk aan het rondrennen met een stok, soms leek het alsof hij nog een puppy was. Ik sloeg mijn armen om Ashton heen. "Hee." Het was hier echt heel erg mooi. Ik had nog nooit water gezien wat zo helder was. Ergens was het jammer dat we er niet in konden zwemmen, maar het was al prachtig om er alleen al naar te kijken, zeker met al het groen er om heen. "Het is hier echt prachtig." Het busje was geweldig, het gaf ons een vrijheid die we beiden wel nodig hadden. Soms moest je even weg van het drukke leven. Los Angeles kon je echt wel opslokken en dan was het juist belangrijk om daar even uit te kruipen. "Eigenlijk moeten we hier een paar foto’s van maken voordat het te donker wordt. Het licht is nu perfect." Ik vond het zelf wel een goede reden om terug te lopen naar het busje, om de camera op te halen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Naylene was met het idee gekomen om een paar dagen weg te gaan. Iets wat ik meteen een goed idee had gevonden! We waren druk bezig met het schrijven van nieuwe muziek, maar soms was een verandering van de omgeving wel goed. Dit keer hadden we gekozen voor een National Park in de buurt van Canada. In totaal was het negentien uur rijden geweest, maar met wat afwisseling en voldoende pauzes tussendoor, hadden we het met gemak gered! Nu waren we hier en het was echt prachtig! Het was hier wel een stuk koeler dan in Los Angeles, waardoor we voor een groot deel van de tijd nog in warme truien rondliepen. Ook in het busje hadden we de juiste benodigdheden om de ruimte warm te houden, zoals dekens en een klein kacheltje. Het was immers niet de bedoeling dat we ziek werden! Naylene had net ook nog mijn bril op mijn hoofd gezet, omdat ik mijn lenzen was vergeten. Zelf was ik nu al een tijdje buiten, samen met Freckles. We hadden een stukje gelopen naar het meer en daar had Freckles al snel een stok gevonden, waar hij graag mee had willen spelen. Ik had hem al een paar keer gegooid en keer op keer was hij weer enthousiast en trots terug gekomen. Ondanks dat Freckles ondertussen ook al wel zes was, was hij nog steeds een kleine puppy. Al was hij eigenlijk alles behalve klein! Hij was zelfs behoorlijk groot en sterk! Ik glimlachte toen ik Naylene aan zag komen. Met haar rode haren viel ze nog altijd op tussen al het groen! Freckles was ondertussen weer met zijn stok aan het rondrennen, want mij de kans gaf om mijn arm rond Naylene haar schouders te slaan en een kus te geven op haar voorhoofd, net onder de beanie die ze op had gedaan. ‘Hé!’ begroette ik haar vrolijk, waarna ik de omgeving nog eens bekeek. Het was hier inderdaad ontzettend mooi. Het meer was niet bedekt met ijs, waardoor zijn blauwe kleur goed te zien was. De hoge, groene bomen er omheen waren prachtig om te zien en alles vormde bij elkaar een heel mooi plaatje. Naylene stelde voor om, nu het nog licht was, hier een aantal foto’s te maken. Dat was eigenlijk geen slecht idee! Daarvoor zouden we wel heen en weer moeten lopen, maar dat was een kleine moeite. ‘Dat is een goed idee! Laten we de camera dan maar ophalen.’ Ik floot Freckles terug, die al snel op ons af kwam. Hij hoefde hier echt niet aan de lijn! Hij luisterde heel goed naar ons en we waren juist in de natuur. Daar hoorde een hond als hij gewoon vrij rond te kunnen lopen. Samen met Naylene en Freckles liep ik terug naar ons busje. Eenmaal daar aangekomen, schoof ik de deur open. Ik boog naar voren om de camera te pakken. Naylene had de lampjes die we hadden opgehangen al aan gedaan, waardoor het licht was. Daardoor zag ik echter ook alle foto’s hangen! Die hadden er een paar uur geleden nog niet gehangen! ‘Wat is dit?’ vroeg ik aan Naylene, terwijl ik verder naar binnen klom om het te bekijken. We hingen wel eens foto’s op, maar dat waren vaak foto’s die we hadden gemaakt van onze reizen! Dit waren foto’s van anderen! Ik zag Linn, maar ook Calum, Luke en Michael. Freckles stond er ook ergens tussen, met een bordje om zijn nek. Emmet, Mitchy, Crystal, Sierra, Brent en Byron! Allemaal mensen! Ik zag zelfs mijn familie er nog tussen staan! Lauren, mijn moeder en Harry! Ik wist niet hoe Naylene aan al deze foto’s was gekomen, maar het was echt erg indrukwekkend! Ook hadden ze allemaal een bordje vast waar een letter op stond!Ik wist echter alleen nog niet wat er stond. Daarvoor moest ik echt iedere persoon apart nagaan. Daardoor liet ik mijn ogen ook rustig over de foto's glijden, zodat ik alle woorden in me op kon nemen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik had niet willen laten doorschemeren dat er zenuwen bij in het spel waren. Ergens hoefde ik ook helemaal niet zenuwachtig te zijn. We hadden dit onderwerp al wel een aangesneden en het was wel iets wat we beiden wilden hebben. Ik had de afgelopen tijd echter wel wat verbaasde blikken gekregen, dat was meer gekomen omdat ik diegene was geweest die Ashton had willen vragen. Uiteindelijk waren er wel dezelfde reacties uitgekomen, iedereen had het een bijzonder idee gevonden. Ik had het zelf heel erg leuk gevonden om het uit te voeren. De meeste foto’s had ik zelf genomen. Iets wat niet had gekund met de mensen in Australië. Daar hadden ze volgens mij ook wel echt veel plezier gehad. Brent en Byron hadden het heel erg leuk gevonden, ze hadden me zelfs nog een filmpje gestuurd, omdat het niet helemaal goed was gelopen. Emmet had ook zijn best gedaan! Al hadden we ook wel een heel lang gesprek gehad. Een bijzonder gesprek, want als dit op een bruiloft uitdraaide, wilde ik toch wel dat hij een groot deel uit zou maken van dit alles? Hij was het belangrijkste deel van mijn familie, mijn oom en tante waren ook geweldig, maar Emmet was er altijd al geweest. Hij had me meegenomen in een heel ander leven, dat ik niet zonder hem had gehad! Dat alles kwam echter later wel! We stonden al snel weer voor het busje. Ik Freckles zachtjes aangegeven dat hij moest liggen. Het zou nog even duren voordat we weer terug zouden gaan om een foto te maken. Als dat al zou gaan gebeuren. Ik wilde hier echt wel even de tijd voor nemen. Ashton was al naar binnen gekropen, het leek alsof hij alles moest verwerken. Het was duidelijk, maar je moest het wel gewoon zien. Er was veel te zien! Veel mensen. Veel letters. Zelfs Freckles! Ik had het zo afwisselend mogelijk willen hebben, maar ook wel spontaan! Het was misschien anders dan bij andere stellen, maar ik had sommige dingen wel zoals normaal willen houden. Door de knieën gaan hoorde er gewoon bij. Ik wachtte totdat Ashton zich om had gedraaid. Hij had duidelijk de letters bij elkaar gelezen. Wist wat er stond. Dus hij wist ook wat de vraag was. Toch leek hij wel echt verbaasd te zijn. Omdat hij in het busje had gezeten, zat hij nu op de rand. Ik pakte zijn hand vast, zodat ik uiteindelijk door mijn knie kon gaan. Dit moment was echt heel erg bijzonder. Dit voelde goed. Ik wilde de rest van mijn leven met Ashton. Met alle dingen die er tussen ons zaten. De goede, maar soms ook de minder goede. Het maakte onze relatie hoe alles was. "Ash." Zei ik zachtjes. Mijn zenuwen waren al wel weg. "Hoe cliché het ook klinkt, je hebt mijn leven veranderd." Fluisterde ik. Ik wist dat het andersom ook zo was, steun deed zoiets met je? Door Ashton was ik de Nay geworden die ik voor ogen gehad. Had ik gedaan wat ik graag wilde. "Naast een geliefde, heb ik ook een beste vriend gevonden. Iemand met wie ik de rest van mijn leven wil delen. Iemand die me soms even uit mijn comfortzone haalt, maar er altijd gelijk in hebt. Door jou durf ik dingen die ik jaren geleden nooit voor mogelijk had gehouden. De woorden staan er al, maar ik wil ze je graag nog vragen." Ik kneep voorzichtig in zijn handen, ik kon wel aan zijn gezicht zien dat hij van alles wilde zeggen, wilde doen, want zo was Ashton. Maar nu gaf hij mij de ruimte om uit te spreken, het af te maken hoe ik het in mijn hoofd had, iets wat ik heel erg lief van hem vond, want hij had vast genoeg in zijn hoofd! Ik pakte de ring er bij. "Wil je met me trouwen?" vroeg ik uiteindelijk. De woorden waren eruit. Ik had geprobeerd om het zo min mogelijk in mijn hoofd te oefenen, het had iets spontaans moeten zijn. Ook geen hele speech, want dat kwam op de bruiloft zelfs vast wel. Dit was net genoeg, de woorden die ik had willen zeggen en natuurlijk de vraag!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Het had even geduurd voordat alle woorden op me in waren gewekt. Ik had al snel de letters samen kunnen voegen, maar ik had de zin toch zeker drie keer in mijn hoofd moeten herhalen om er zeker van te zijn dat ik begreep wat er stond. De woorden spelden namelijk de vraag: “Wil je met me trouwen?”. Een vraag waarvan ik niet aan had zien komen dat Naylene degene zou zijn die hem zou stellen. We hadden het er al vaak genoeg met elkaar over gehad. We hadden zeker willen trouwen, dat was het probleem ook helemaal niet! Al was het niet eens een probleem. Het was gewoon gek. In mijn hoofd was ik toch degene geweest die het had moeten doen. Misschien had Naylene niet langer willen wachten, of had ze het juist leuk gevonden als zij degene zou zijn die de vraag zou stellen. Wat haar motief ook was geweest, ze had het gedaan. Op een geweldige manier zelfs! Ze had al mijn vrienden erbij betrokken. In het busje hingen allemaal mensen waar ik op de één of andere manier heel erg veel om gaf. Vanaf het moment dat de ik vraag in mijn hoofd had gehoord, had ik mijn antwoord gehad. Ik had me echter nog net in kunnen houden om het uit te schreeuwen. Ik had me omgedraaid naar Naylene en was op de rand van het busje gaan zitten. Naylene was door haar knieën gegaan, wat betekende dat het een heel serieus iets was! Door het aanzicht en de manier waarop ze mijn naam zij, moest ik toch wel lachen. Het was een nerveuze lach! Goed nerveus! Want ik wist wat er op het punt stond om te gebeuren en dat was echt iets heel magisch. Ik hield haar handen goed in de mijne en luisterde rustig naar haar woorden, al kwam er na de eerste paar al een grote glimlach op mijn gezicht. Ik had haar leven veranderd. Ik was de persoon die haar uit haar comfort zone haalde, haar beste vriend en partner was. Iemand met wie ze haar leven wilde delen. Ondanks dat we dat vaak genoeg tegen elkaar hadden gezegd, klonk het nu anders. Specialer. Ik moest mijn lippen echt op elkaar houden om niet door haar verhaal heen te praten, of om haar naar me toe te trekken zodat ik haar kon zoenen. Ze wist zelf toch ook wel dat ik met haar wilde trouwen?! We hadden het daar vaak genoeg over gehad! Naylene wilde het echter wel nog een keer hardop vragen, wat ik haar ook liet doen. Eén van haar handen liet de mijne los, zodat ze een doosje uit haar broekzak kon halen. Eentje die ik niet eens had gezien! ‘Natuurlijk wil ik met je trouwen, you crazy, red woman!’ zei ik lachend. Ik had al ja willen zeggen toen ik had begrepen welke vraag de woorden hadden gespeld! Ik had me echter in moeten houden, want ik had haar aanzoek niet willen verpesten! Ik stond zelf op van het randje en trok Naylene ook overeind, omdat ze nog op haar knieën zat! Dat hoefde nu niet meer! Zodra ze weer stond, zoende ik haar. Die had ze wel verdiend! Ze had van alles geregeld! Dit was iets wat ze misschien wel weken of maanden geleden had bedacht en gepland! Ze had er duidelijk heel hard aan gewerkt en daar verdiende ze nog zoveel meer voor dan alleen een zoen! Ik trok me iets terug, al kon ik het niet laten om mijn armen om haar heen te slaan en haar tegen me aan te trekken. ‘Ik zou elke dag met je willen trouwen,’ fluisterde ik zachtjes. ‘Ondanks dat je dit vreselijk romantische gebaar nu van me af hebt gepakt. Nu kan ik het niet meer doen!’ Het werd toch altijd wel gezien als de taak van de man om de vrouw ten huwelijk te vragen. Natuurlijk hoefde dat niet. Het ging om de liefde tussen twee personen. Wie het dan vroeg, maakte eigenlijk niks uit. Ik vond het ook niet erg! Ik wilde dit immers heel graag!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld