Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O// AnnaJacoba VS. Riraito

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
Had ze gegromd? Oh-oh, dat was niet de bedoeling geweest. Ravay had zelfs niet eens door gehad dat haar lichaam vrijwel automatisch over was gegaan in zachtjes grommen. Dat gebeurde nu eenmaal wanneer mensen haar aan wilden raken, had ze ook vaak genoeg gedaan richting de andere vrouwen. Verdediging. Niemand had het haar ooit kwalijk genomen, ze werd dan misschien door die vrouwen opgevoed, maar iedereen wist dat ze niet haar moeder waren en dat Ravay dus niet op de eerste plaats stond bij hen. Ze was bang voor dingen die ze niet kende, zeker voor mensen die ze niet kende. Of wolven, in dit geval maakte dat niet veel uit. Daarbij was ze ook nog eens bang voor wat er komen ging. Haar moeder was gestorven bij haar geboorte en dat gebeurde wel vaker. Wat als zoiets in je genen zat? Hallo, Ravay wilde echt nog niet dood, hoor. Hoewel ze druk bezig was met daar wel voor te zorgen, zeker toen ze hoorde hoe kil Kain tegen haar sprak. Ze moest gestraft worden.
Een traan liep over haar wang terwijl ze zachtjes haar hoofd schudde en angstig naar de jongeman voor haar keek. Waarom deed hij zo? Kon hij dan niet begrijpen hoe eng ze het vond om hier te zijn? En het hielp echt niet dat anderen buiten liepen te schreeuwen, dat zorgde er niet bepaald voor dat haar gemoedsrust terug kwam. Rav wist niet eens wat ze nu moest zeggen en dus zei ze niets. De vorige keer had ze terug naar hem moeten komen. Misschien hielp dat opnieuw? Het meisje kwam overeind en deed een paar stappen richting Kain. Haar blik wendde ze af, als ze hem aankeek dan kon dat misschien claimen dat ze te trots was hiervoor, terwijl ze het juist onderdanig bedoelde.

Wat ze deed was misschien niet helemaal normaal, hoewel er mensen waren die dit soort gedoe prefereerden in plaats van gewoon harde seks, maar hij kon er wel mee leven. Ze deed haar best en natuurlijk moest ze ook leren wat hij van haar verwachtte in bed, dat was normaal en hij was al vrij trots dat ze het deed. Natuurlijk zag hij daarbij wel dat de alcohol geholpen had, die blosjes op haar wangen kwamen echt niet van de mogelijke angst die ze voor hem voelde en over het algemeen konden vrouwen niet tegen de eerste alcohol die ze dronken. Grappig. Als hij haar meer zou voeren dan zou ze zelfs nog losser worden, echter viel ze op een gegeven moment dan waarschijnlijk gewoon straalbezopen in slaap. Eén keer was dat hem gebeurd en hij was zo verbaasd geweest, dat hij keihard was gaan lachen. De volgende avond hadden ze alles opgepakt en was het alsnog een prima avond geweest, maar erg handig was het niet. Ging nu niet gebeuren. Elvira had niet zoveel alcohol nodig om wat losser te worden en zelf had hij daar geen probleem mee.
'Ga vooral door,' terwijl hij in haar oor fluisterde als een soort afleiding en haar polsen met zijn handen op de huiden vast pinde - het was zo vervelend als ze naar hem uit probeerde te halen - duwde Jace zichzelf bij haar naar binnen. Vrij kalm nog. Het had in ieder geval een stuk ruwer gekund dan hij normaliter zou doen als het meisje in kwestie niet mee zou werken. Desalniettemin zou het wel pijn doen, dat wist hij, maar hij begon dan ook met een rustig tempo. Dan kon ze even wennen en wie weet deed ze uiteindelijk wel mee.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Kain was redelijk verrast toen Ravay naar hem toe liep, haar hoofd afgewend.
Het hielp een beetje, want voor Kain was dit gewoon amusant en een opluchting; nu hoefde hij haar niet zelf naar zich toe te trekken. Maar zo makkelijk kwam ze er ook weer niet van af, want dan zou het niet leuk zijn en zou ze er natuurlijk niets van leren. Kain had het echt niet leuk gevonden dat ze naar hem had gegromd, niet nadat hij zo zijn best had gedaan, voor zijn doen, om rustig met haar om te gaan en haar wat tijd te gunnen. Hij had zelf haar vragen beantwoord, hoe aardig wilde ze dat hij werd?
Kain had opeens een lichte grijns op zijn gezicht, hoewel hij die ook snel weer verborg. Hij had wel een leuke straf voor haar, iets waar hij zelf ook nog wel wat plezier in kon krijgen. Hij wilde haar even wat angst geven, maar haar niet daadwerkelijk pijn doen.
'Ravay,' Kain's stem was nog steeds kouder dan normaal, 'ik wil dat je mij aankijkt.'
Kain deed een stap naar haar toe en pakte haar kin vast, tilde haar gezicht omhoog en keek haar aan, zijn ogen koud.
'Ik wil dat jij mij zo lang mogelijk aankijkt, zonder gegrom of rare stunten, en ik wil dat jij mij verteld wat je in mijn ogen ziet. Dat zal jou straf zijn.' Legde Kain rustig uit, zijn ogen boorden zich in die van haar. Alles wat hij hierna zou zeggen of doen, zou afhangen van haar antwoord, van haar acties.
'Dus niet wegkijken of je ogen dicht doen, Ravay. Laat mij zien hoeveel lef je hebt, en vertel mij wat je ziet. Wie ben ik, Ravay?'

Een zacht geluid ontsnapte Elvira's lippen terwijl ze haar ogen dichtkneep. Ze moest zich inhouden om niet te bewegen of proberen los te komen. Het deed pijn, het voelde ruw en was totaal niet prettig voor haar. Ze had niet eens doorgehad dat er een paar tranen in haar ooghoeken waren gekomen. Maar ergens had ze door dat het erger kon, en dat Jace zelfs misschien wel wat rekening met haar hield, misschien ook wel omdat ze het tenminste probeerde. Ze wilde hem niet teleurstellen; niet omdat ze zo nodig aardig gevonden wilde worden, of hem wilde plezieren, maar puur omdat ze hem niet boos wilde maken.
Jace leek nog rustig te doen, en eventjes dacht Elvira dat als hij zo doorging, ze er misschien wel aan kon wennen. Het zou vast niet de hele tijd zoveel zeer doen, toch? Ze uitte een zachte kreun, grotendeels van het nare gevoel, terwijl ze haar ogen weer opende.

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
Nog steeds vond ze het niet bepaald fijn dat hij besloot haar aan te raken, maar dit keer hield ze haar lichaam wel zelf in bedwang en zorgde ze ervoor dat ze niet opnieuw zou gaan grommen. Ze wilde niet eens weten wat hij zou doen als ze weer gromde, laat staan als ze weer de andere kant op sprong. Dat had ze immers al een paar keer gedaan en hij leek er niet zo goed mee om te gaan. Ze wilde niet dat de ''relatie'' die ze met hem had, als je het zo al kon noemen, pijnlijk zou worden en hoewel angst al een terugkomende factor was, wilde ze pijn daar echt niet aan toevoegen.
Haar ogen staarden in die van hem terwijl zijn hand om haar kin gevouwen was. In eerste instantie wilde ze haar ogen neerslaan, zelfs al had hij haar gezicht zo dat ze die niet weg kon trekken, maar dat was heel erg tegen zijn bevel in. Niet handig. Ze vond het ook niet bepaald tof dat ze moest gaan zeggen wat ze in zijn ogen zag, maar het was wel een opdracht waar ze aan kon voldoen. 'Ik zie de dood, niet per se die van mij, maar die van jouw slachtoffers. Je hebt de ogen van een vechter, van iemand die niet geraakt kan worden door fysieke pijn en dat ook uit naar anderen, want dat versterkt je positie als leider van de roedel.' Even twijfelde Ravay of ze wel door moest gaan, maar ach, hij was toch al boos op haar. 'Je kijkt kil uit je ogen, je schrikt mensen af en hoewel er vast ergens een sprankje liefde voor je mensen en broer zit, zie ik die momenteel niet.' Om het nog even erger te maken, haalde ze zijn hand van haar kin met haar beide handen, maar ze bleef hem wel aankijken. 'Je kan beter vragen wat ik niet zie, want dan is het antwoord genegenheid. Het maakt je toch niet uit hoe ik me hieronder voel, of hoe bang ik ben voor wat er gaat gebeuren. Weet je überhaupt waarom? Maakt het je uit? Dat antwoord zie ik niet in je ogen, maar het zou me verbazen als het antwoord ''ja'' was.'

Ze schreeuwde niet, ze probeerde hem niet te bijten en ze probeerde niet eens onder hem vandaan te komen. Het viel allemaal heel erg mee hoe Elvira reageerde op seks, als je het zo al kon noemen want geheel vrijwillig was het natuurlijk niet. Jace daarentegen was er erg tevreden mee. Het meisje deed wat hij van haar vroeg en probeerde haar eigen gevoelens in bedwang te houden, waarschijnlijk om hem tevreden te stellen. Dat lukte wel. Sowieso had hij haar graag gewild omdat ze wat ruwer, wat stoerder, was dan de meeste maagden in eerste instantie. Dat idee was bewezen toen zij wel naar hem toe was gekomen en Ravay van Kain wegrende, zij was banger geweest en Elvira niet. Of ja, wel bang, maar niet genoeg om eraan toe te geven.
Op een gegeven moment hoorde hij haar zachtjes kreunen, van de pijn of genot kon hij niet zeggen, maar het was voor hem het teken om toch het tempo ietsje op te schroeven. Niet veel, ze mocht nog steeds wennen en hij deed het al heel rustig met haar. 'Instinct, Elvira, laat je emoties je leiden,' hij fluisterde in haar oor. Wie weet hoe ze erop zou reageren en wat haar instinct toe kon voegen aan dit genot. Het kon nog veel leuker worden, voor beide personen.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Kain keek haar nog even aan en deed toen een stap terug, zijn hand uit de hare trekkend.
Hij was verward, eigenlijk. Want het was zeker niet het antwoord wat hij verwacht had. Hij had misschien een bang gefluister van haar verwacht, iets in de trant van 'je bent de leider' waarna ze niet veel meer had durven zeggen. Maar dit was meer dan hij verwacht had, veel meer, en dat verbaasde hem. Hij fronste even terwijl hij naar haar keek, zijn ogen straalden zijn verwarring uit.
Zoals hij verwacht had, was Ravay heel wat anders dan al die anderen die hij ooit had gekozen. Ravay was anders dan hij zelf verwacht had, ze kwam boven zijn verwachtingen uit. Er kwam een glimlach op zijn gezicht, een echte glimlach, terwijl hij zijn hoofd schudde.
'Jemig, Ravay.' Mompelde hij, waarna hij ging zitten en weer een glas inschonk, waarna hij de fles haar kant op duwde en zachtjes begon te lachen. 'Jij... bent echt heel bijzonder.'
Toen deed Kain iets wat hemzelf verbaasde, iets wat hij normaal nooit zou doen. Haar antwoord had hem echter van zijn stuk gebracht, zijn masker was eventjes verdwenen en nu had hij moeite met hem weer opzetten.
'Het heeft geen haast. Je antwoord...' hij fronste, 'je hebt mij eventjes sprakeloos gemaakt, Ravay. Niet slecht, zeker niet slecht. Neem wat te drinken, ik sta er op.' Hij keek naar Ravay. 'En neem rust vanavond. Ik zal vanavond niets doen.' Zijn eigen woorden verbaasden hem nog meer. Natuurlijk wist hij wel dat hij ergens Ravay zo snel mogelijk moest, wilde, ontmaagden en zo voor zekerheid kon zorgen. Ze was van hem nu immers. Maar Kain was echt even onder de indruk van Ravay, en besloot een uitzondering te maken voor haar. Misschien dat hij daar later spijt van zou krijgen, maar voor nu besloot hij het zo maar te regelen.
'Dus, kom hier, of ga slapen. Desnoods ga je zingen, dansen... al zou je besluiten om haren te kammen. Ik wil echter wel dat je in de tent blijft, is dat duidelijk? Voor de rest ben je eventjes vrij. Dat is je beloning,' Kain keek naar haar, een glinster in zijn ogen die daar eerst niet was geweest, 'je beloning omdat je lef hebt gehad, maar toch mij hebt gehoorzaamd. Helemaal niet slecht.' Mompelde hij nogmaals.

Het verbaasde Elvira dat hij nog steeds zo rustig met haar deed, maar het zorgde er wel voor dat zij zich iets meer op haar gemak begon te voelen. Het was een opluchting voor haar, en daardoor liet ze haar angst een beetje wegebben. Aan de ene kant viel het haar allemaal nog wel mee - ze begreep zelfs niet waarom sommigen zo konden gillen hierdoor - maar toen Jace in haar oor fluisterde, leek ze heel eventjes te bevriezen. Een nieuw gevoel, wat was dat? Haar wangen werden iets roder toen een raar gevoel zich opwelde in haar onderbuik. Was dit een emotie waaraan ze zich moest overleveren, was dit was Jace bedoeld had? Elvira's handen waren natuurlijk nog steeds vastgepind tegen de huiden, maar haar benen waren vrij. Heel even twijfelde ze, maar toen sloot ze haar ogen en besloot ze het gewoon te laten gebeuren, en haar lichaam gewoon los te laten, haar gang laten gaan. Ze sloeg haar benen om Jace's middel heen, terwijl haar heupen langzaam maar zeker zachtjes meegingen op het tempo. Ze zou laten zien dat ze niet zwak was, maar sterk genoeg was om dit gewoon aan te kunnen. Ze zou doen wat Jace van haar wilde, zou haar laten leiden door haar emoties, want dat was alles wat ze kon doen in deze situatie. Op de één of andere manier leek de pijn wat minder te worden, hoewel het nog steeds aanwezig was, en ze kon een zachte kreun niet onderdrukken toen dat rare gevoel weer opwelde.

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
Had ze dan eindelijk begrepen wat hij van haar verwachtte? Dat zou ook voor het eerst zijn, zeker als je bedacht dat Ravay meestal niet sprak wat ze echt dacht en ze daar nu eigenlijk voor beloond werd. Vreemd. Was het een truc? Dat was natuurlijk altijd een optie, dat Kain ervoor probeerde te zorgen dat ze ontspande en ze dit uiteindelijk dubbel zo hard terug zou krijgen, maar zo kwam hij niet helemaal over. Hij leek oprecht verbaasd door haar antwoord, alsof ze geen hersenen had die ze kon gebruiken. Soms was ze best intelligent, alleen interesseerde mensen zich daar nooit voor, immers was ze toch maar een onbetekenend meisje. Niet meer. Niet zolang ze Kain z'n gezellin was. Dat bracht een zeker soort macht met zich mee, aangezien niemand het aan zou durven haar een haar te krenken. Je wilde niet een van de leiders tegen je in het harnas jagen en dat gebeurde wel degelijk als je besloot aan hun vrouw te komen. Het kwam niet over alsof Kain daar licht mee om zou gaan, maar het punt was dat Ravay wel nieuwsgierig was naar wat meer dingen en nu hij haar toch niets zou doen, kon ze dat wel vragen.
De fles alcohol die hij haar had gegeven, zette ze weer weg - het stonk en dat ging ze echt niet drinken - waarna ze op de huiden ging zitten en hem aankeek. 'Kan ik zelf kiezen hoe ze gaan heten? En wat als ik hierna een andere man heb, neem ik dan de welpen mee, of blijven die bij jou? Wat als iemand mij zou slaan, of krabben ligt aan de vorm, mag ik dan wel grommen?'

Zachtjes grinnikte hij terwijl Elvira haar benen om hem heen sloeg en op deze manier wel degelijk naar haar instincten luisterde. Hij liet haar polsen dan ook los en leunde met zijn ellebogen langs haar lichaam, zodat ze alles in kon zetten om hem te plezieren. En er zelf natuurlijk ook van te genieten, hij hoorde die lichte kreun heus wel en misschien besefte zij nu nog niet dat haar lichaam dit uitte van genot, maar daar kwam ze nog wel achter. Sowieso was het beter als ze er zelf van genoot, dat voelde hij aan hoe makkelijk het stoten ging en dat versterkte het genot dat hij voelde. Jace ging dan ook nog wat sneller, tot hij op zijn hoogtepunt wist te komen en in Elvira klaar kwam. Ze was echt heel braaf geweest en hij gunde het haar dan ook om de rest van de nacht te rusten. Zachtjes drukte hij een kus op haar lippen, voordat hij zich terug trok en een van de huiden over het meisje heen gooide.
Zelf kwam hij wel overeind en pakte een glas alcohol. 'Wil je ook? Je deed het goed, Elvira, volgende keer geniet je er waarschijnlijk nog wel meer van en zal het minder pijn doen,' hij glimlachte haar kant op en bood toch een glas alcohol aan. Nu hij er ''klaar mee was'' mocht ze wel zat worden van de alcohol. Ten eerste had ze dan nog minder pijn en ten tweede hoefde hij vannacht niets meer van haar.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Kain moest even een lach onderdrukken. Ravay overdonderde hem een beetje, de manier waarop ze nu een vloed van vragen over hem heen gooide. Aan de andere kant vond hij het allemaal ook wel grappig. Het gaf aan dat ze haar mooie hoofdje ook zeker wel gebruikte voor nadenken, iets wat Kain stiekem wel leuk vond aan sommige vrouwen. Hij had het niet zo op die domme meisjes die gewoon alles deden wat je vroeg, zonder ooit zelf na te denken. Een beetje rebels vond hij wel leuk eigenlijk, het gaf hem in ieder geval de kans om ook oprecht een beetje interesse te tonen in zijn metgezel.
'Afhangend van het aantal en het geslacht, waarschijnlijk wel. Maar ik kies de naam van de eerste zoon.' Zei hij kalm, terwijl hij de fles terug pakte en zelf een slok nam. 'En als iemand je slaat of krabt, of op welke manier dan ook iets aan doet, mag je van mij helemaal wild gaan. Sterker nog, ik zou je helpen. Je bent het komende jaar van mij, en ik tolereer het niet als anderen je aanraken.' Kain was hier heel serieus over, dat bezitterige in hem kwam weer omhoog. 'Ik vind het minder fijn als je naar mij gromt, maar volgens mij had ik dat al duidelijk gemaakt.'
De andere vraag van haar deed hem even denken, en er was wat twijfel te zien op zijn gezicht. Iedereen wist dat Kain's vorige vrouw een miskraam had gehad, iets wat gevoelig bij haar lag, en iets waar Kain niet over sprak. Maar het was duidelijk dat het hem dwarszat, ergens diep vanbinnen, voor de mensen die hem beter kenden tenminste, zoals Jace. Hij kond dus niet veel zeggen over waar de welpen zouden blijven, aangezien welpen wel een beetje Kain's zwakte waren. Hij kon, verrassend genoeg, een goede vader zijn, en ook echt wel interesse tonen in zijn kinderen.
'Dat zien we dan nog wel.' Mompelde Kain dus maar, waarna hij de rest van de fles achterover sloeg.

Elvira kwam een beetje overeind, nogal overdonderd door wat er net allemaal gebeurd was. Ze snapte niet dat ze hier ooit bang voor was geweest - of in ieder geval nerveus - voor dat hele seks gebeuren. Ergens begreep ze niet helemaal waarom iedereen er zo'n gedoe van maakte, en waarom sommige vrouwen er zo bang voor waren. Aan de andere kant begreep ze wel dat ze gelukkig had gehad, omdat ze gehoorzaam was geweest en gewoon rustig had meegewerkt. Dat rare gevoel had alles veel makkelijker gemaakt voor haar, en nu pas begreep ze iets beter wat Jace had bedoeld met het haar instinct volgen, het leek namelijk inderdaad wel alsof haar lichaam wist wat het wilde, en wat ze moest doen. Misschien dat ze er nu nog onervaren in was, maar ze betwijfelde of ze nog lang zo onervaren zou blijven nu ze een jaar van Jace was.
Met de huid over haar heen getrokken, niet uit schaamte maar puur voor de warmte, knikte ze eventjes.
'Ja, graag. Dankjewel.' Haar stem was niet ontzettend sterk, maar klonk ook niet meer zo bang. Dankbaar nam ze het glas aan, en dit keer deed ze iets rustiger aan met het opdrinken van de brandende alcohol. Ze haalde haar hand door haar haren om die weer een beetje fatsoenlijk te krijgen, aangezien ze een beetje waren verwilderd door op de huiden te liggen. Ze wist niet goed wat Jace nu van haar verwachtte, maar ergens had ze het gevoel dat hij eigenlijk helemaal niets meer van haar verwachtte die nacht. Daarom besloot ze nu maar even rustig aan te doen, en het alles wat gebeurd was die avond eventjes op een rijtje te zetten voor haarzelf.

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
'Wat als het alleen maar meisjes zijn?' Doordat Kain meteen de naam van de eerste zoon claimde, wilde Ravay weten wat er zou gebeuren als ze alleen maar meisjes kreeg. Het was best mogelijk, hoewel het niet heel vaak voorkwam, dus ze moest wel weten wat er dan gebeurde. Daarbij was ze nieuwsgierig, zeker nu ze niet bang hoefde te zijn voor hem. Het was ook een stuk fijner om te weten dat hij haar niets deed, hoewel dat morgen natuurlijk weer over was en ze nog steeds welpen met hem zou moeten verwekken, maar daar hoefde ze zich nu in ieder geval geen zorgen over te maken. 'Hoezo, helemaal los gaan? Mag ik dan aanvallen?' Met grote ogen keek ze hem aan, nu begon het interessant te worden. 'Ik heb nog nooit iemand aangevallen, hoe doe je dat? Wat zijn de zwakke plekken waar je je op moet richten? Kan je me trainen? Dat is sowieso heel slim, jij zal er niet altijd zijn als je aan het jagen bent bijvoorbeeld en als ik welpen heb, moet ik ze wel kunnen verdedigen. Niet van jou, het was inderdaad heel duidelijk dat je dat niet tolereerde, maar van anderen. Hebben jij en Jace eigenlijk vijanden? Buiten de groep vast wel, maar binnen?'
Ravay wilde alle informatie waar ze toegang toe had, hebben. Het was een soort mechanisme van haar dat ze alles opsloeg wat haar verteld werd, je kon dat altijd tegen iemand gebruiken. Immers was het gezegde niet voor niets ''wie niet sterk is, moet slim zijn'' en daar hield ze zich wel aan. 'Wat als ik geen kinderen kan krijgen? Komt dat wel eens voor?' Zelf had ze er nog nooit van gehoord, maar goed, ze wist hier sowieso vrij weinig van.

Zonder pardon schonk hij het glas vol en gaf het aan het meisje, ze had de huid over haar lichaam heen getrokken en hij wist niet of dat was uit schaamte, kou of iets anders, maar het was niet erg. Hij had die huid zelf over haar heen gedrapeerd, dan was het een beetje vreemd als hij haar nu weer zou verbieden om het daadwerkelijk bij haar lichaam te houden. Langzaam leunde Jace naar achteren, terwijl hij naar het meisje keek en er een glimlach op zijn gezicht kwam. 'Laten we een spelletje spelen, je mag mij zoveel vragen stellen als je wilt, maar voor iedere vraag moet je een flinke slok van je alcohol nemen. Geen zorgen over de hoeveelheid, ik schenk wel bij als dat nodig is. Begin maar,' sowieso moest ze wel meedoen aan zijn spel, het was niet alsof hij ervan gediend was om genegeerd te worden en hij was al helemaal niet gewend dat mensen weigerden te doen wat hij vroeg. Daarentegen zou je toch zeggen dat Elvira hier ook plezier aan kon beleven. De alcohol had ze toch al in haar handen en hij wist dat vrouwen in het begin altijd heel nieuwsgierig waren. Niet iedereen uitte het, maar als maagd had je nog veel dingen niet mee gemaakt en dat riep over het algemeen wel vragen op. Zelfs al was ze officieel geen maagd meer, sinds vanavond, maar het was iets.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Kain knikte even en dacht na.
'Als het allemaal meisjes zijn, dan laat ik de namen aan jou over.' Kain haalde zijn schouders op, 'Of we bedenken samen wat, dat maakt verder niet veel uit.' Kain had verder iets minder interesse in dochters, voor hem zou dat alleen maar meer stress geven. Hij kon namelijk best wel om anderen geven, en familie was belangrijk voor hem. Misschien dat familie ook wel zo belangrijk voor hem was wegens zijn band met zijn broer. Zijn broer die hem zeker weten zou uitlachen als hij zou horen dat hij uiteindelijk de hele avond had lopen kletsen, in plaats van het originele plan. Kain zuchtte met een kleine glimlach op zijn gezicht.
'Je wilt dat ik je train?' Nu keek Kain even verbaast op, waarna hij fronste. Normaal zou hij niet zomaar zijn metgezel voor dat jaar trainen, volgens mij gebeurde dat ook nauwelijks, maar tja, hij was wel een beschermend persoon en wilde niet dat iemand Ravay iets aan kon doen.
'Weet je wat, prima. Maar niet vandaag, daar hebben we het een andere keer over, oké? Ik wil je best trainen, als alles goed blijft gaan.' Kain bedoelde hiermee natuurlijk dat hij haar niet zou trainen als ze zich tegen hem zou verzetten, ongehoorzaam zou zijn of andere streken zou uithalen. Het leek hem logisch dat hij haar niet sterker wilde maken als het zich toch tegen hem zou keren.
'Iedereen heeft vijanden,' zo beantwoordde Kain haar andere vraag, niet van plan om daar nu verder op in te gaan, 'en het kan zijn dat een vrouw geen kinderen kan krijgen, of dat er iets misgaat. Ziekte, erfelijkheid, het heeft allemaal daar mee te maken. Jace en ik, de leiders, hebben de sterkste bloedlijn; weinig ziekte en sterke, gezonde welpen. Maar toch kan er nog veel misgaan, als er iets mis is met de genen van de vrouw, bijvoorbeeld.' Kain keek even weg terwijl hij nog een slok nam. Het was duidelijk niet zijn favoriete onderwerp, maar Ravay wilde het weten en het was eigenlijk ook wel handig als ze dat soort dingen wist.
'Maar ja, ik wil dat je van je afbijt als iemand iets van je wil of bij je doet, met mij als uitzondering natuurlijk. Je bent van mij het komende jaar, en dat moet gewoon duidelijk zijn. Ik tolereer het niet als anderen aan je zitten. Als iemand iets tegen je doet, meld het dan,' er leek een vuur te woedden in Kain's ogen, 'dan zet ik diegene weer op zijn plaats.'

Elvira knikte en fronste voor een moment. Vragen had ze genoeg, maar nu moest ze nog even de moed verzamelen om ze te stellen. Aan de andere kant had Jace dit zelf voorgesteld.
'Oké, ' Elvira keek even naar het glas in haar handen en toen naar Jace, 'zijn er ook dingen die ik absoluut niet mag doen of zeggen het komende jaar?' Hiermee bedoelde Elvira natuurlijk gevoelige onderwerpen, bepaalde dingen waar Jace niet van hield of wat hem boos kon maken. Elvira wilde dit soort dingen liever van te voren weten, want dan kon ze er rekening mee houden. Ze nam een flinke slok en haar gezicht vertrok een beetje door de brandende alcohol.
'Waarom ik? Iedereen weet dat ik het vorige jaar nogal ziek ben geweest, en dat...' Elvira keek eventjes weg, 'en dat ik blijkbaar een zwak wezen ben, daardoor. Ben ik dan juist niet de laatste die je zou willen mengen met het leidersbloed? Was je dronken toen je mij uitkoos?' Elvira klapte haar mond dicht, omdat ze die vragen eigenlijk helemaal niet hardop had willen vragen, maar ze in haar hoofd hadden rondgedwaald. Blijkbaar had ze de vragen toch luidop gesteld, en ze nam drie grote sloten, aangezien ze eigenlijk drie vragen had gesteld. Het glas was nu weer leeg, en ze vroeg zich af of Jace nu boos was, of het glas zou bijvullen waardoor ze meer zou moeten vragen.

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
Ze had geluisterd naar wat hij allemaal te zeggen had en ook zijn antwoorden, wekten weer een aantal vragen op, maar ze besloot dat het genoeg was geweest voor vandaag. 'Dankjewel,' ze meende wel degelijk wat ze zei, aangezien ze had gedacht dat deze avond veel pijnlijker zou verlopen. Nu wist ze ook wel dat het dan de volgende avond zou zijn die ze niet leuk ging vinden, maar Ravay zag het als een soort compromis. Hij had haar de kans gegeven om aan hem te wennen, om vragen te stellen, en daarvoor in ruil kreeg hij dat zij goed meewerkte de volgende avond. Tenminste dat ging ze proberen, natuurlijk wist ze niet wat er precies ging gebeuren en ze kon ook niet anticiperen hoe haar lichaam daarop zou reageren.
'Ga je ook slapen?' Ze was al naakt, dus ze hoefde niets uit te trekken voordat ze een van de huiden over haar lichaam trok en haar armen om haar lichaam sloeg, dan bleef de warmte bewaard. 'Maakt ook niet uit, slaap lekker, Kain,' het was de eerste keer dat ze zijn naam uitsprak en het voelde vreemd op haar tong, maar dit was de beste mogelijkheid geweest en die ging ze nemen ook. Lichtjes glimlachte ze zijn kant op, voordat Ravay op de rest van de huiden ging liggen en haar ogen sloot. 'Ik beloof niet te grommen als je naast me gaat liggen, maar ik maak geen beloftes over als ik slaap, het schijnt dat ik nogal agressief droom.' Een kleine glimlach stond op haar gezicht en die werd nog wat breder. Ze had in haar slaap wel eens iemand een klap verkocht, zonder het überhaupt door te hebben.

'Het is heel simpel, zelfs al was je vorig jaar ziek, je bent wel een maagd en het gaat niet gebeuren dat iemand anders behalve Kain of ik een maagd krijgt, of er moeten toevallig heel veel maagden zijn in een bepaald jaar, maar dat was nu niet het geval. Ik ga geen genoegen nemen met een vrouw die al door meerdere mannen is genomen, wetende dat ik een meisje zou kunnen hebben die dit nog nooit mee heeft gemaakt. Snap je? Daarnaast heb je de ziekte overleefd, dit betekent dat je sterk genoeg bent om voor jezelf te zorgen en vaak krijg je een ziekte niet opnieuw, omdat je dan bacteriën aan hebt gemaakt die de ziekte beter kunnen bestrijden. Als jij dat in je bloed hebt zitten, dan zullen onze welpen dat ook hebben en is het dus juist goed dat jij ziek bent geweest. Dus nee, ik was niet dronken toen ik je koos, ik moest die dag vechten om te bewijzen dat ik inderdaad de leider ben, samen met Kain natuurlijk, en alcohol maakt je reflexen slechter.' Hij zag dat het glas leeg was en haar gezicht begon flink rood aan te lopen. Misschien was het genoeg alcohol voor vandaag. Jace pakte het glas van haar af en duwde haar zachtjes op de huiden. 'Ga slapen kleine, je hebt morgen nog genoeg kansen om met mij te praten en je ziet er niet uit alsof je het nog lang volhoudt.' Zelf ging hij naast haar onder de dekens liggen, terwijl hij met zijn hand over haar schouder streek. Vervolgens drukte hij nog een kus in haar nek, waarna ook Jace zijn ogen sloot en ging slapen.

Doe jij anders ts? c:

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Kain had eventjes zachtjes gelachen door haar opmerking, en om het feit dat ze hem bedankte en nu voor het eerst zijn naam noemde. Voor hem voelde dat al bijna als een kleine overwinning, hoewel hij eigenlijk het echte gevecht had verloren die nacht. Ravay was hem er wel eentje, maar dat maakte het voor hem alleen maar interessanter. Het zou betekenen dat hij zich het komende jaar niet zou hoeven vervelen, wat aan de ene kant gigantisch irritant was, maar aan de anderen kant ook wel weer amusant. Hij had besloten om toch naast Ravay te gaan liggen, maar hield een beetje afstand om dat hij liever niet een een vuist, of voet, in zijn kroonjuwelen wilde krijgen - hij kon Ravay moeilijk straffen voor iets wat ze in haar slaap deed - en ergens waardeerde hij haar kleine waarschuwing wel. Hij was onder een huid gekropen en had nog eventjes gegaapt voordat ook hij zijn ogen sloot en de slaap omhelsde.
De volgende morgen was hij redelijk vroeg wakker; hij was nou eenmaal iemand die niet vaak uitsliep. Hij hield van de ochtend, van de geuren die de ochtend met zich meebracht en de stilte die er dan nog hing. Kain gaapte en kwam onder de huiden vandaan, waarna hij zich even uitrekte en naar Ravay keek. Zou hij... nee, hij liet haar nog even slapen. Het was voor haar, ondanks dat ze niets gedaan hadden, vast emotioneel niet makkelijk geweest die nacht. Ze verdiende haar rust wel eventjes. En dus verliet Kain stilletjes zijn tent, de rist achter zich sluitend, en terwijl hij van de tent wegliep veranderden zijn voeten in poten, en de witte wolf snoof de lucht eventjes, zijn vacht schuddend en genieten van een nieuwe dag.

Elvira was nog nooit zo snel in slaap gevallen, waarschijnlijk door de alcohol, en had een goede nachtrust gehad. Toen ze wakker werd was dat fijne, vredige gevoel weg, en hoofdpijn nam het over. Ze gromde zachtjes, wegens de hoofdpijn, en sloeg haar armen over haar ogen, probeerden het licht te blokkeren. De woorden van Jace waren echter wel aangekomen die nacht, en ergens deed het haar goed om te horen dat hij haar niet als het zwakke, zieke wolfje zag, want dat was wel hoe ze in de ogen van veel anderen gezien werd. Maar nu zouden dingen wel ietsjes anders worden, omdat ze nu bij Jace hoorde. Het was misschien tijdelijk, en Elvira was niet het type om hard van stapel te lopen, maar het deed haar ergens ook wel weer een beetje goed. Ze was ook opgelucht over het feit dat ze verder geen pijn had, nauwelijks tenminste, en dat alles die nacht goed was verlopen. Ze had de indruk dat Jace wel tevreden was over die nacht, en over hoe zij zich had gedragen. Uiteindelijk liet ze haar armen toch weer naast haar lichaam vallen en knipperde ze rustig met haar ogen, wennend aan het licht. Ze besloot in ieder geval even te blijven liggen, zelfs al was ze wakker.

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
Jace was midden in de nacht al wakker geworden en naar buiten gegaan, er was geen reden voor hem geweest om in de tent te blijven, Elvira verdiende haar rust toch wel, en hij hield ervan om de ochtendgloren te kunnen bekijken. Daarnaast was het een tijdstip waarop andere roedels vaak probeerden aan te vallen, als ze dat al deden. Niet dat hij er vanuit ging dat dat nu gebeurde hoor, de meeste roedels zaten midden in het paarseizoen en dan was gaan aanvallen en al je ''vruchtbare'' vrouwen achter laten, toch een beetje riskant.
Hij liep al een paar uur buiten, toen hij Kain zag en grinnikend verschool hij zich eerst tussen de bosjes, tot Jace tevoorschijn sprong en bovenop zijn broertje landde. Natuurlijk was hij vrolijk, waarom zou hij niet blij zijn? Als alles goed ging, dan kwamen er weer nakomelingen en het was altijd goed om je naam te verspreiden. 'Vertel, broertje, hoe was je nacht?' Jace z'n energie had 's ochtends altijd een beetje de overhand, waardoor hij niet stil kon blijven staan en om de ander heen draaide, eens goed kijkend hoe zijn broer eruit zag. Eigenlijk vond hij dat Kain er helemaal niet zo tevreden uit zag. Na de winter waren de meeste mannen toch heel blij dat ze hun zaad weer eens ergens in konden pompen, dat zorgde voor veel euforie in het kamp. Tussen de mannen tenminste, de meeste vrouwen hielden er niet zo van. Velen liepen dan vaak ook een beetje krom, zeker de maagden aangezien ze het niet gewend waren en ook de vrouwen die een wat ruwere man toegewezen hadden gekregen.
Op dat moment zag hij vanuit zijn ooghoek dan ook dat de tweede wolf Kains tent verliet: Ravay. Punt was dat ze helemaal geen last leek te hebben met lopen en ze zag er niet eens moe of desnoods opgelucht - dat het voorbij was - uit. 'Wát heb je gedaan, Kain?' Jace zijn ogen knepen samen terwijl hij richting zijn broertje keek. Misschien kon hij beter vragen wat hij niet gedaan had, dat leek een stuk logischer. 'Als je dan al op deze manier tegen de regels in gaat, kan je er dan tenminste voor zorgen dat niet het hele kamp ziet dat die maagd van je geen pijn lijkt te hebben?' Nee, hij was niet blij met wat Kain geflikt had. Daar kwam nog bij dat hij niet snapte waarom Kain niets gedaan had, iets wat hij overigens heel graag wilde weten, en dat het niet logisch was. Ravay liep te vrolijk buiten, nog iets dat hij niet zou accepteren als ze zijn vrouw was, maar iedereen wist dan ook dat Jace een stuk strenger was dan de meeste uit de roedel. Zeker wat zijn gezellin betrof.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Kain keek eventjes naar zijn broer, een beetje voorzichtig.
'Ik heb...' Kain draaide er een beetje omheen, 'gepraat.' Zuchtte hij uiteindelijk, niet heel tevreden.
'Iets wat ik trouwens niet nog eens van plan ben vanavond, verdromme.' Kain was duidelijk niet tevreden, verre van. Het leek alsof hij niet helemaal goed geslapen had, alsof iets hem flink dwarszat. 'Luister, als ik het gewoon vanavond doe, moet het geen probleem zijn. Ik heb haar wel even een paar dingen duidelijk gemaakt, het is echt niet alsof we gezellig de hele nacht een theekransje hebben gehad.'
Het was redelijk duidelijk dat Kain het er verder niet over wilde hebben, en hij leek een beetje afstand te nemen, iets wat hij niet vaak had bij zijn broer. Hoewel hij dat het jaar daarvoor ook had gedaan, nadat er dingen mis waren gegaan bij de bevallig, en de welpen verloren waren gegaan. Het had Kain's humeur niet veel goeds gedaan, en dat was nog lang zo blijven hangen. Hij was na een tijdje eindelijk weer een beetje zichzelf geworden, maar het bleek dat hij ergens toch nog wel de angst had dat het nogmaals mis kon gaan. De vorige keer was namelijk grotendeels zijn fout geweest, omdat hij die keer minder een lieverdje was, maar dat was tussen de vrouw, Jace and Kain gebleven.
'Ze vroeg om complicaties bij het dragen van welpen, en onvruchtbaarheid.' Mompelde hij uiteindelijk, ergens zijn broer toch wel een uitleg voor zijn humeur verschuldigd.
'Ik strafte haar voor het wegrennen en grommen, en ze verbaasde mij door haar eerlijkheid maar toch gehoorzaamheid, en daarvoor heb ik haar eenmalig beloond. Omdat ik, ondanks dat anderen het er niet mee eens zijn, vind dat beloning er ook bij hoort. Jace, dit is hoe ik het doe, hoe ik met mijn vrouwen omga. Ik weet dat jij deze dingen anders ziet, en dat je het hier niet mee eens bent, maar...' Kain zuchtte, 'ik wil het niet nog eens... ik wil niet nog eens een nest verliezen, oké? Noem me soft, noem me een idioot; dat maakt mij allemaal niets uit. Maar ik zou een beetje begrip toch wel van je verwachten.' Kain klonk ergens een beetje neergeslagen, hoewel hij zijn best deed om dit niet te laten zien. Hij vond eerlijkheid naar zijn broer wel belangrijk.
'Als je het niet erg vind, ga ik nu naar Ravay toe,' mompelde Kain, 'instructies en dergelijke.'
Ondertussen was Elvira onder de huiden weggekropen, en borstelde ze nu haar haren, in de hoop ze een beetje te kunnen fatsoeneren. Ze vroeg zich af wat Jace van haar verwachtte, en besloot uiteindelijk maar naar buiten te gaan.
Ze wolf verliet voorzichtig de tent, een beetje anders lopend dan normaal, en keek om haar heen.

Anoniem
Wereldberoemd

Riraito schreef:
Natuurlijk snapte Jace wel dat zijn broertje bang was voor een herhaling van vorig jaar, maar dat soort gebeurtenissen kwamen bijna nooit voor en hij had nu gewoon een nieuwe, hopelijk sterkere gezellin en dan zou het ook niet meer gebeuren. Het was niet alsof hij al ooit een nest had verloren en Jace was ook niet bepaald een lieverdje als het op zijn vrouwen aan kwam. Hij sprong dan ook voor zijn broer toen Kain besloot de andere kant op te gaan. 'Luister Kain, ik weet dat je bang bent voor een herhaling van vorig jaar, maar dat betekent niet dat je Ravay anders kan gaan behandelen. Iedere gezellin is gisteren aan de beurt gekomen, alleen degene die echt te oud zijn om welpen te krijgen niet en dit is Ravay's eerste jaar, je hoort haar te leren hoe het moet. We kiezen niet alleen maagden omdat we dat niet gunnen aan anderen, zij moeten ook hun plaats in de roedel leren en wij kennen alle plaatsen het beste van allemaal. Als zij nu denkt dat ze eronderuit kan komen door te praten, of te grommen wat er dan ook gebeurde, dan heeft ze volgend jaar echt een probleem. Overigens komt dat probleem nu ook al voor, let op.' Jace draaide om en grauwde dat zowel Elvira als Ravay hierheen moesten komen.
Verbaasd keek de jonge wolvin op toen de andere leider, de oudste, naar haar gromde. Haar oren schoten meteen naar beneden, maar ze kwam wel op hoog tempo naar hen toe gelopen. Iets te dichtbij schijnbaar, aangezien Jace nogmaals zijn tanden liet zien en ze automatisch op de grond ging liggen. Waarom deed hij zo tegen haar? Ze had toch niets misdaan? 'Zie je het verschil in lopen, Kain? Elvira heeft er misschien geen last van, maar je ziet het wel, bij Ravay zie je niets. Wat denk je dat er gebeurt als de andere mannen in het kamp dit opmerken? Ze zullen het zien als een zwakte van je en daarbij is de kans groot dat ze Ravay erop pakken, is dat wat je wilt?' Tegen Elvira deed hij momenteel overigens niets, hij had alleen willen demonstreren hoe beide meisjes liepen en daarbij kwam ook nog dat ze goed naar hem luisterde, dus hoefde hij haar niets te doen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld