Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg // Money And Power*

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Het was te zien dat Mer dit niet waardeerde, vroeger dacht ik altijd dat ze het fijn vond dat ik haar beschermde tegen alles, maar kennelijk is dat vertrouwen weggenomen. Alles, echt alles is van me afgenomen. Ik keek toe hoe Mer en haar irritante vriendin wegliepen. Hoe kan ik haar nu opnieuw bereiken? Maar dan alleen met z'n tweeën? Langzaam ging ik op het bankje zitten dat voor me stond. De warmte van Mer was nog steeds aanwezig. Ik bedacht zoveel plannen om haar opnieuw te zoeken. Opeens had ik het. Na een jaar zal ze nog steeds wel in haar studentenhuis wonen. Maar is het wel een goed idee dat ik daar naartoe ga? Niet alleen Mer woont in dat huis, maar ook andere meiden die ik vast niet meer zal kennen. Na lang nagedacht te hebben verliet ik het bankje en liep langzaam richting het centrum van de stad. Een behoefte zal ik vandaag weten te krijgen.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Lis en ik waren naar een andere bank getrokken toen bleek dat Jake ons niet volgde en daar hadden we gepraat totdat ons volgende college begon. Ook dit college leek in het begin saai te worden, maar de prof had een zeer aangename manier van vertellen en het vak psychologie in het algemeen interesseerde me heel erg. Lis, die naast me zat, kon niet anders dan naar de man vooraan staren. Hij was best knap, dat moest ik toegeven, maar ik zou nooit fantasieën over leraren hebben; zo zat ik gewoon niet in elkaar. Na het college en hetgeen daarna besloot Lis dat het tijd was om een avondje te stappen. Ik had beleefd geweigerd met het excuus dat ik hoofdpijn had en daarna was ik naar huis vertrokken.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Aangekomen bij het centrum zag ik gelukkig niemand bekends. Ik liep verder het winkelcentrum in en zag gelijk al mijn favoriete bar van vroeger. Ik betrad het gebouw en zag meteen de barman Brandon waar ik vroeger vele grappige momenten mee heb doorgemaakt. Meteen begroette we elkaar en hebben de hele middag en avond gepraat over alle omstandigheden. Ik heb hem het hele verhaal verteld omdat ik vertrouwen heb ik hem en hij gaf me helemaal gelijk. Hopelijk zal Mer dit ook doen als ik het haar vertel. Tegen de nacht aan verliet ik de bar weer en vervolgde mijn weg terug naar de campus. In de verte zag ik Meredith's studentenhuis al staan. Het enigste ligt dat aanwezig was, kwam uit de tuinverlichting. Ik nam de weg achterom en door de trucjes die ik vroeger heb geleerd kwam ik zo binnen. Ik sloot de deur weer. Door het donkere kon ik nauwelijks de ruimte zien. Uiteindelijk was ik uitgekomen bij de woonkamer en ging rustig op de bank liggen. Ik deed mijn shirt uit en probeerde rustig te slapen.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Nadat ik een lange douche genomen had, trok ik mijn meest comfortabele slaapshirt aan. Ik bladerde wat door mijn schoolboeken om de leerstof die we vandaag gezien hadden nog eens te herbekijken en las daarna enkele pagina's in het een of andere romannetje dat ik momenteel aan het lezen was. Tegen een uur of elf besloot ik dat het zo wel genoeg was geweest. Ik legde het romannetje aan de kant, deed het licht uit en trok het dekbed over me heen. Al vrij snel zonk ik weg in een diepe, aangename slaap.
De volgende morgen werd ik gewekt door een uiterst droge mond. Ik stond op en sjokte naar beneden, omdat het water uit de badkamer een vreselijke smaak had. Het was nog vroeg, zag ik toen ik langs een klok liep, veel te vroeg. Nog half slapend strompelde ik de keuken binnen en schonk een glas water voor mezelf in. Op het moment dat ik me omdraaide, zag ik iets op de bank liggen. Een shirt hing over de rand en voeten bungelden er zichtbaar uit. Stilletjes sloop ik erheen en toen ik de liggende gestalte als Jake herkende, kieperde ik het glas, na er een slokje van genomen te hebben, over hem heen.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
'WAT TE FUCK!' Schreeuwde ik, toen iemand me uit mijn slaap verdreef met water. Op de snelste manier kwam ik vanaf de bank af. Na een paar seconden naar mezelf kijkend hoe nat ik was, zag ik Meredith tegenover me staan in de woonkamer. Voorzichtig liep ik naar haar toe en pakte haar vast bij haar middel. Ik keek haar aan in der magische bruine ogen. Langzaam ging ik richtig haar schouder en praatte zachtjes in haar oor. 'Alsjeblieft vergeef me, je bent mijn alles.' Even was ik stil en genoot van dit moment. 'Ik zal elke vraag die je hebt eerlijk beantwoorden en vertellen waarom Dave je lastig valt.' Voorzichtig haalde ik mijn handen van haar middel af en keek weer aandachtig in haar ogen. Ik stapte achteruit en liep weer naar de bank toe. Nog steeds met mijn gezicht naar haar toe, ging ik weer op het natte gedeelte van de bank zitten en trok op de snelste manier mijn shirt weer aan. 'Laat me alles alsjeblieft uitleggen, ik kon er niks aan doen.' Na mijn zin legde ik mijn palmen van mijn handen op mijn gezicht en boog mijn hoofd naar beneden. In de hoop dat ze naast me kwam zitten. Het gevoel dat mij weer op het slechtste pad zette, kwam weer opdagen. Hopelijk zal dit niet verder uitpakken.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Ik rolde met mijn ogen toen hij begon te schreeuwen. Dat was zo typisch Jake. In de keuken zette ik het glas op het aanrecht, maar al snel voelde ik twee handen om mijn middel. Ik draaide me als door een wesp gestoken om en duwde Jake tegen zijn borst zodat hij me losliet. Naar zijn woorden luisterde ik niet eens, wetend dat het toch allemaal leugens waren. Eindelijk ging hij weer naar de woonkamer, en ik volgde hem op afstand. Hij had zijn shirt aangetrokken en was op de bank gaan zitten. 'Mijn huis uit,' zei ik op gedempte toon, zodat mijn huisgenoten niet wakker zouden worden, en ik wees in de richting van de hal. 'En neem die rotte leugens van je maar mee,' voegde ik er onbewogen aan toe.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Ze staat nog steeds op hetzelfde punt. 'Mer, het zijn allemaal geen rotte leugens. Ik verlaat je huis pas als je me de mogelijkheid hebt gegeven om het uit te leggen.' Na mijn indruk moet ze me wel eens een keer in mogelijkheid geven om alles uit te kunnen leggen aan haar. Uiteindelijk zal ze het vast allemaal goed begrijpen, althans dat hoop ik echt. 'Als alle problemen door iemand anders zijn gecreëerd en ik er voor moet opdraaien kan ik er toch niks tegen doen. Het ligt allemaal ingewikkelder dan dat het klinkt.' Misschien zou ze hieruit kunnen uitduiden dat het aan iemand anders lag dan alleen aan mij. Ik boog mijn hoofd weer naar voren en probeerde haar zo goed mogelijk aan te kijken. Haar gezichtsuitdrukkingen kan ik door de jaren heen in mijn gedachtes nog zien. In de periode dat ik in de gevangenis zat, heb ik daar elke dag en nacht aan gedacht. Wachtend op een antwoord staarde ik haar aan.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
'Ik ken jouw trucjes, Jake,' ze ik, mijn armen over elkaar slaand. 'En dat ingewikkelde, jezus, het is zo duidelijk als wat. Jij vond het nodig drugs te dealen waardoor je in de shit bent geraakt. Weet je wat? Blijf gewoon in die shit van jou en laat mij gewoon met rust. Voor het geval je het nog niet doorhad: het is over tussen ons, al sinds ze je bent opgepakt op verdenking van drugs.' Ik haalde even diep adem. 'Ik wil nu dat je mijn huis verlaat,' zei ik, wijzend richting de hal. Daarna keerde ik hem mijn rug toe en liep ik naar de keuken. Daar zocht ik een flesje water in de ijskast om mee te nemen naar boven, zodat ik niet weer naar beneden zou moeten komen mocht ik weer dorst krijgen.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
'Mer, ik voer helemaal geen trucjes uit. Ik moest gewoon een oplossing zoeken om snel geld te verdienen. Door duizenden dollars geldschulden die mijn ouders mij hebben gegeven moest ik het wel. Het verhaal achter de gebeurtenis is veel groter dan dat je denkt. Natuurlijk heb ik het meeste zelf veroorzaakt, maar de hele aanleiding hiervan niet. Je moet gewoon het verhaal horen en niet van te voren gedachtes hebben die helemaal niet kloppen. Maar ik zal weggaan.' Snel trok ik mijn shirt weer aan en liep richting de voordeur. Een laatste blik richtte ik naar Mer en zag haar schaduw in de keuken. 'Alsjeblieft' Zei ik nog als laatste toen ik het huis verliet, met geen een besef of ze het wel had gehoord.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Wat hij zei, ging totaal aan me verloren en pas toen ik de voordeur hoorde dichtslaan, verliet ik de keuken en keerde ik terug naar mijn kamer. Het duurde lang voordat ik de slaap wist te vatten, maar uiteindelijk voerde het me toch mee.
De volgende ochtend was het gelukkig een zaterdag, wat betekende dat ik vandaag geen colleges moest volgen. Vooral daarom was het 's ochtends erg stil in huis. Ik was de eerste die wakker was geworden en de eerste die ook daadwerkelijk de deur uit ging. Met de oortjes van mijn iPod in wandelde ik de campus over richting de stad. Ik had besloten even naar Starbucks te gaan voor wat koffie om de dag goed te beginnen. Wat ik daarna zou doen, wist ik nog niet, maar dat maakte me niet zoveel uit.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
Na het incident van net met Mer was ik totaal niet op te vrolijken. Op een of andere manier heb ik haar altijd gesnapt, tot dit punt. Ze kan me toch wel een kans geven om alles te kunnen uitleggen. Een kans is voor mij al voldoende, maar voor haar kennelijk al teveel. Ik liep tussen verschillende steegjes waar ik nog nooit ben geweest in mijn vorige jaren in deze stad. Het was nog maar het begin van de nacht, maar nu voelde het al heftiger dan alle andere nachten. Ik betrad een van de steegjes en probeerde er in mijn achterhoofd een goede slaapplek van te maken. Ik plantte aan de grond vast en leunde tegen een van de smerige muren aan. Hopelijk krijg ik hier wat rust in mezelf.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Met mijn warme beker koffie in de hand sjokte ik wat rond in de winkelstraat, waar de eerste winkels al opengingen. Dan was het toch niet zo vroeg als ik gedacht had - oeps. Drinkend van mijn koffie bekeek ik in de etalages de mooi aangeklede paspoppen. Er zaten zeker leuke dingen tussen, maar helaas kon ik het me niet permitteren zonder goed na te denken geld uit te geven, hoe graag ik het ook gewild zou hebben. Daarom keek ik dus alleen maar, totdat me dat begon te vervelen. Ik gooide de lege beker weg in een vuilnisbak en keerde dan terug naar het studentenhuis, hopend dat Lis op z'n minst al wakker was zodat we tenminste samen wat leuks zouden kunnen doen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld