TMRORPG // We have no choice, we are just - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TMRORPG // We have no choice, we are just

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik hoorde even niets dus dacht ik dat hij in slaap gevallen was en deed mijn ogen weer dicht. Ik weet zelfs niet eens waarom ik het zei. Wat was dat zelfs? Waar kwam het vandaan? Plots hoorde ik zijn stem weer en gaf hij toe dat ik misschien wel gelijk had. Ik wist zelf niet of ik wel gelijk had, eerlijk ik wist juist niets, ik vond het alleen erg voor hem. Na een tijdje val ik toch in slaap met de geluiden van de maze op de achtergrond.
Na een tijdje, in de ochtend, werd ik wakker en scheen de zon in mijn ogen en ik kneep meteen mijn ogen weer dicht. Ik vond dat vervelend, die zon zo rechtstreeks in mijn ogen. Nee dat was absoluut niet prettig. Ik zat na een tijdje recht toen ik gewend was aan het daglicht en trok mijn knieën op waarna ik mijn kin op mijn knieën liet steunen. Ik hoorde de ademhaling van Newt lichtjes wat me ergens enigszins kalmeerde of gerust stelde.

Account verwijderd

schreef:
Dromen zijn een waanbeeld waarin je jezelf kunt verliezen. Een verlangen waar je uiteindelijk niets aan hebt en wat je slechts op een dwaalspoor zet. Toch droom ik elke nacht waar de vreemdste dingen voorbij komen. Elke ochtend heb ik een verlangen naar die wereld, het onbewuste waar je een familie creëert en je hecht aan de mensen die jij liefhebt. Al zijn het vaak onbekende gezichten voor mij, die ik ooit gezien zal hebben.
Uiteindelijk word ik wakker doordat Alby wat te eten komt brengen. Hij klettert het brod voor de slammer op de grond. Chagrijnig kijk ik naar hem op. In zijn rug staat de zon waardoor ik slechts zijn silhouet zie, maar het is duidelijk Alby. Hij knielt even neer waardoor er een straaltje van de zon naar binnen valt. Ik knijp één oog dicht om hem aan te kunnen kijken. "Het is niet dat ík dit wilde, maar het was de meest redelijke manier om iedereen tevreden te kunnen houden." zegt hij. Peinzend bijt ik op mijn lip en knik. Ik weet dat hij mij dit nooit aan zal doen, voornamelijk omdat hij weet dat ik aan de slammer een vervelende herinnering heb. Ik schraap mijn keel en pak het bord door de pijlers door en begin van het brood te eten.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Na een tijdje zag ik Alby naar de andere slammer gaan met wat eten. Ik zucht even en doe mijn ogen even dicht. Honger zelf had ik niet echt. Waarom wist ik niet. Na een tijdje kwam Alby ook voor de slammer knielen waar ik in zat. Maar eten had hij niet bij, niet dat ik honger had dus dat maakte me niet uit. "Je weet dat je de regels hebt overtreden toch?" zei hij dan en ik haalde nietszeggend mijn schouders op.
"Heb je spijt?" vroeg hij dan en ik schudde mijn hoofd. "Ik wou meer over mezelf te weten komen." zucht ik dan en keek Alby niet aan. "Niemand komt meer over zichzelf te weten hier, niemand." zei hij dan en ik rolde even met mijn ogen. "Blijkbaar, alleen is daar iets, dat weet ik zeker." zucht ik dan op de een of andere manier wist ik dat ook zeker. "Zou je er opnieuw in gaan?" vroeg hij dan en ik schudde mijn hoofd. "Niet zolang er mensen zijn die achter me aankomen." zucht ik dan, ik had nooit gezegd dat ik iemand mee wou in mijn graf.
"En anders ook niet?" zei hij dan en ik knikte dan maar. "Goed, straf vermindert met een dag, je mag er morgen uit, maar ik hou je in de gaten meisje." zei hij dan en ik zuchtte even. "Het is Katherine." zei ik dan. Hij knikte maar en ging weg. Ik zucht even.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld