Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
RaspberryPie
DezeShoutIsErgLeuk
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
ORPG The war between normal and magic
Ladybambi
Internationale ster



Na een tijdje kom ik aan bij de mensengrens van het bos en zie de jongen bij de boom zitten. net als ik me zichtbaar wil maken en naar hem toe wil komen, verschijnt er echter een man naast hem. Een soldaat. Stil blijf ik staan en bijt op mijn lip. De zon schijnt door me heen, waardoor ik niet zichtbaar ben. Toch is er een kleine schaduw in de bladeren, die niet erg opvalt aangezien de schaduw in een schaduw zit. Stil luister ik naar wat de soldaat tegen de jongen zegt. Tegen de prins. Een oorlog? Fijn, niet dat ze een kans tegen ons maken. Onze magie is sterker dan de wapens van de mensen. Dat is altijd al zo geweest. Als de jongen bij de soldaat wegrent, volg ik hem onzichtbaar tot hij gevangen wordt genomen. Serieus, doden mensen zelfs hun eigen soort? Wat zijn ze ziek zeg. Toch grijp ik niet in. Ik heb hem genoeg geholpen, hij moet zichzelf maar redden. Rustig kijk ik toe wat er gebeurt, tot de soldaat van net aankomt en de jongen red. Als ze alleen zijn fluister ik een paar woorden. Ezelsoren verschijnen op het hoofd van de soldaat. "Dit is een waarschuwing. Er komt geen oorlog, of anders zal het een oorlog worden tussen ezels en magiërs" zeg ik en laat met mijn magie mijn stem overal om hun heen klinken.
Lena
YouTube-ster



Als we vlakbij de dorp grens zijn hoor ik 'dit is een waarschuwing. Er komt geen oorlog,of anders zal het een oorlog worden tussen ezels en magiërs'. Ik schrik en ik hoor Bert zeggen 'dit is niet goed. Ren naar huis en vertel het aan je vader.' Ik knik en ik ren naar huis. Ik ren over de markt en als ik aankom bij het kasteel. Ik klop  op de deur en de bediende doet open. 'Ik moet mijn vader spreken. Het is belangrijk' zeg ik buitenadem. 'Uw vader is in de vergaderzaal'. Ik knik en ren ernaar toe. Ik klop niet eens en ik gooi de deur open. 'De soldaten lopen gevaar. Er is een magiër en wilt u soldaten in geiten veranderen'. 'Wat!Dat kan niet. Ik ga druk bezig. Vincent blijf in het kasteel.' Ik knik en ga naar mijn kamer. Ik ga op mijn bed zitten en ik kijk uit het raam. Ik loop naar het raam en doe hem open. Ik ga in mijn vensterbank zitten en ik kijk naar buiten. Vanaf hier kan ik het hele dorp zien en een groot gedeelte van het bos. Ik zie de grote waterval in de verte en ik kijk ernaar. De vogels fluiten en de wind blaast door mijn haar. Ik zie nog wat soldaten het kasteel uitrennen. Ik kijk er even naar en dan kijk ik naar het bos. Er is niets bijzonders aan het bos te zien. Het is even normaal als altijd. Ik zie af en toe een vogel uit het bos vliegen maar dat is het enigste. Ik klim van het vensterbank en doe het raam dicht. Ik kijk nog eventjes naar het prachtige uitzicht en draai me daarna om. Ik zie het meisje van laatst voor me staan. 'Wat doe je hier? Als mijn vader erachter komt vermoord hij je.' 
Ladybambi
Internationale ster



Silvia
Ik kijk de jongen aan, maar ren dan stil achter hem aan, het kasteel in. Daar luister ik naar wat de koning zegt tegen de prins. Geweldig om zijn angst te zien, maar de angst gaat sterker worden. Als Vincent naar zijn kamer toe loopt, glip ik stil achter hem aan en maak mezelf zichtbaar. Rustig leun ik tegen de deur aan en kijk hem stil aan, terwijl hij naar buiten staart. Naar de waterval in de verte. De vogeltjes fluiten vrolijk om ons heen. Geen idee hebbend wat voor oorlog elk moment kan komen. Toch grinnik ik zacht als hij zich omdraait en zegt dat zijn vader me vermoord als hij me ziet. "Niemand ziet me als ik dat niet wil" zeg ik en maak mezelf even onzichtbaar. Ik loop naar de andere kant van de kamer en ga op zijn bed zitten, waar ik weer zichtbaar word. "Zacht bed" zeg ik en ga erop liggen. "Ik hou niet van oorlog, al zijn die ezelsoren wel grappig" zeg ik vervolgens en kijk naar het plafond. "Geef de oorlog op, jullie maken niet veel kans tegen ons" zeg ik dan en draai me op mijn zij, in zijn richting. "Wij gaan het wel winnen. Magie is eeuwenoud. Krachtiger dan welk wapen dan ook"
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: