Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

RPG Unfortunate gifts ~ speeltopic

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth glimlachte even naar Drew. Iets gaf hem het gevoel dat de jongen niet zo blij was dat hij genegeerd werd door Allia.
Toen fronste hij en sloeg hij zijn vuist in zijn open handpalm, nog steeds met handschoenen aan natuurlijk, alsof hij een ingeving had. Of zich iets herinnerde.
'Dat was het!' Grijnsde hij breed, 'Ryth! Ah, misschien moet ik mijn naam eens ergens opschrijven, ik vergeet hem veel te vaak.' Zuchtte de jongen, waarna hij zijn aandacht weer op Allia richtte.
'Ik heb genoeg tijd, en mensen zijn altijd welkom bij mij.' Glimlachte hij, 'behalve als het midden in de nacht is en je hang boven mij zonder shirt aan, maar dat is een ander verhaal.' mompelde hij er zachtjes achteraan, waarna hij gaapte. Hij was eigenlijk veel te moe. Hij keek naar de fles vodka in zijn handen en zuchtte; leeg. Hij was duidelijk niet blij met het feit dat zijn fles leeg was, maar plotseling haalde hij een tweede fles tevoorschijn, uit zijn broekspijp. Ryth zat vol verrassingen. Hij opende de fles en zette hem aan zijn lippen. Voor hem telde dit als ontbijt; vodka en.. wat nog meer? Oh ja, peuken!
Hij stak nog een sigaret aan en leunde tegen de stoel aan. Zijn slechte gewoontes vielen hem al niet eens meer op.
'Hoewel mijn kamer momenteel niet zo handig is. Ik heb last van een vervelend goedje op mijn deurklink, en het zou vervelend zijn als iemand het aan zou raken. Zeer vervelend.' Hij glimlachte verontschuldigend.
'Als je wil kunnen we een eindje wandelen? Geef me een paar seconden en ik zorg er voor dat wij gewoon vrij naar buiten kunnen lopen.' Stelde hij voor. Ryth zou eigenlijk elk moment wel weg kunnen gaan, en hij had zo zijn vermoedens dat hij daar niet de enige in was, maar hij vond het wel best hier. Voedsel en onderdak, dat idee.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Aangekomen in het ziekenhuis wandelden ze stilletjes naar de kamer van hun oma. Asa's ouders waren ook aanwezig, maar beide partijen negeerden elkaars aanwezigheid. Ze hadden een ijsje voor oma meegenomen, ook al had ze niet meer de kracht het op te eten. Het was fijn dat hij afscheid van haar kon nemen en te zien dat hij niet de oorzaak was van alle ellende in de wereld. Dat hij het sterven ook iets dragelijker kon maken door aan haar zijde te zitten en te praten over mooie momenten van vroeger.
Toch wou hij niet bij de begrafenis aanwezig zijn. Een kerk was voor hem dan wel een safe heaven, maar hij kon het gefluister van de gasten nu al horen. Nee, dit zou voor oma moeten zijn en niet zodat ze een glimp konden opvangen van een demon gevoelige moordenaar. Daarom vroeg hij Ida of ze hem terug naar Goldeon Oak wou brengen. Velen zouden hem gek verklaren, niet te genieten van zijn tijdelijke vrijheid. Maar na al die jaren was vrijheid voor Asa beangstigend geworden. Het instituut was een veilige haven, het was niet zo onvoorspelbaar als de buitenwereld en de kans dat dingen uit de hand liepen was kleiner. Alhoewel wanneer hij terugkeek op gisteren was hij daar nog niet zo zeker van.
Terug aangekomen was hij net op tijd voor de bus naar de stad vertrok. Hij voegde zich achteraan de rij.
"Asa ben je nu al terug? Wel mijn innige deelneming." zei de begeleider die bij het opstappen ieders naam noteerde. Asa knikte kort en wandelde door tot een plekje achteraan. Wie weet zou winkelen een goede manier zijn om even zijn gedachten te verzetten.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Allia knikte, Lucas' vragende blikken nog steeds negerend.
'Dat zou fijn zijn, Ryth,' zei ze en glimlachte een beetje.
'Mini, ga je me nog voorstellen aan je vrienden hier of niet?' vroeg Lucas een beetje geïrriteerd. Allia wist dat het niet echt heel aardig was om hem compleet te negeren, maar aan de andere kant had zij ook niet erom gevraagd om nu al op te zijn en in zijn gezelschap te verkeren.
Allia zuchtte. 'Dit is Lucas en hij wil aandacht, sorry daarvoor,' zei ze toen maar, zonder om te kijken en ze wees met haar duim achter haar.
'Jij bent gewoon heel gemeen,' mompelde hij en daardoor draaide Allia zich om.
'Als ik zo gemeen ben, waarom heb je me dan al zo vroeg wakker gemaakt en meegesleurd?' vroeg ze en ze trok haar wenkbrauwen op.
'Daarom,' mompelde hij terug. Hij keek alsof hij een kleuter was waartegen was gezegd dat hij nu nog geen lolly mocht pakken.
'Whatever, Luc,' zei ze tegen hem, voordat ze weer omdraaide. Iets in die zin, zorgde ervoor dat hij niet afdroop, zoals hij eerder van plan was geweest.
'Ja, sorry voor die onderbreking en voor het drama. Ik viel jullie gesprek binnen en nu blijf ik maar hangen,' zei Allia en ze wilde omdraaien. Net daarvoor zei ze nog: 'Hoe laat moet ik er zijn Ryth?' en toen ze het antwoord hoorde, ging ze vlug naar haar kamer om wat kleren aan te trekken. Net voordat ze haar kamer in ging, vertelde Lucas haar dat hij wel weer terug zou komen later.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth fronste, ze moesten toch zo de bus in.
'Laten we maar gewoon gaan wandelen en bijpraten tijdens het kleine shop-uitje, of zoiets? Lijkt mij het verstandigste.' Glimlachte hij naar Allia. Die Lucas, tja, Ryth wist niet goed wat hij van die gozer moest denken. Waarschijnlijk was Ryth hem toch weer snel vergeten, dus het maakte hem ook niet erg veel uit.
Ryth wist eigenlijk niet eens zo goed waarom ze te shoppen gingen, maar zag dit maar even als zo'n klein schoolreisje waarbij je zoveel mogelijk streken probeerde uit te halen in zo kort mogelijke tijd, proberend de docenten te snel af te zijn. Kattenkwaad, misschien was dat wel even wat Ryth nodig had. Hij besloot wel zo vriendelijk te zijn om niet te gaan roken of drinken in de bus, je wist maar nooit of iemand longklachten had, en hij had liever niet een dood op zijn geweten. Had hij al een dood op zijn geweten? De gedachten leek hem pijn te doen, de inkt prikte in zijn huid, maar hij kon zich niets herinneren, zoals gewoonlijk.
Hij stond op en stopte de fles weg, zijn sigaret uitdrukkend en achterlaten ergens buiten de deur, terwijl hij in zijn joggingsbroek en shirtje de bus in stapte. Hij had niet eens de moeite gedaan om schoenen aan te doen. Misschien was dit niet het verstandigste, vooral omdat Ryth toch wel redelijk snel ziek kon worden, maar dit feitje was hij vergeten, en zover hij wist had hij een prima afweersysteem. Hij liep de bus in en plofte neer ergens achteraan, waarna hij om zich heen keek en zijn ogen op Asa vielen. Heel even bleef hij onbeschaamd staren, waarna hij glimlachte.
'Ah, Asa! Ik hoop dat ik je naam goed heb onthouden,' hij glimlachte vriendelijk terwijl hij nogmaals opstond en dit keer zelfs naast Asa ging zitten, 'ik hoop dat je dit niet erg vind. Ik moet een beetje socialer proberen te doen. Normaal ben ik meer op mijzelf, maar...' Ryth fronste, 'ach, nadat jij vannacht zomaar in mijn kamer stond, vind ik dat ik wel recht heb om dit plekje eventjes te claimen. Maar Asa,' Ryth liet een grijns zien, 'koop de volgende keer tenminste eerst even een drankje voor mij, wil je?'

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Terwijl Ryth met het meisje zat te praten, stond Drew op. Hij had het vermoeden dat dit een gesprek was waar hij niet bij hoorde te zijn, ook aangezien Allia in het begin niet eens de moeite deed om hem fatsoenlijk te begroeten. Rustig liep hij naar zijn kamer en keek daar in de spiegel of zijn kleding en haar goed zaten. Hij veranderde nog even iets aan zijn haar en liep toen zijn kamer weer in. Van zijn nachtkastje pakte hij zijn zonnebril. Tot nu toe was er nog geen wolkje aan de lucht. De mensen in de buitenwereld zouden het vast niet heel vreemd vinden dat hij een zonnebril bij zich droeg. Daarbij, wat kon hem het ook schelen? Ze wisten niet wie Drew precies was en als ze het wel wisten, zouden ze blij zijn dat hij een zonnebril droeg.
Terwijl hij zijn zonnebril aan de kraag van zijn shirt vastzette, liep hij rustig zijn kamer uit. Naar buiten, waar de bus al klaar stond. Toen hij instapte, zag hij net dat Ryth naast Asa ging zitten. Jammer, Drew had graag naast Asa gezeten. Hij had eigenlijk het beste contact met Asa. Rustig liep hij de bus in en ging achter Asa zitten. Hij zou wel zien wat er gebeurde vandaag, al hoopte hij dat het een rustig dagje zou worden. Toch wist hij zeker dat het niet zou gebeuren. Sommige krachten waren nu niet bepaald rustig. De zijne ook niet. Vandaag zou Drew echt heel erg moeten oppassen. De buitenwereld wist niet waar ze rekening mee moesten houden. Ze deden dingen zonder erbij na te denken.
Even haalde hij zijn hand door zijn net in model gebrachte haren en keek uit het raam, op het moment dat de bus in beweging kwam.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Arthur was net weggedommeld toen de bus toeterde. "Stomme bus," gromde hij. Hij draaide zich om en wilde verder slapen. Iets later begon het hem te dagen. "WACHT!" Hij stond meteen op, deed zijn zonnebril op en pakte kriskras wat kleren en sokken uit de kast. De koffie was nog niet uitgewerkt, gelukkig. En vijf minuten later stond hij klaar, met zijn sportschoenen, een wit overhemd en een vaal spijkerbroek. Het overhemd was verkeerd dichtgeknoopt, hij had twee verschillende sokken aan en de sportschoenen waren te klein. Als laatste nam hij zijn portemonnee mee. Hij had daar een pinpas in met best wat geld. Hij was van plan om een Xbox One te kopen. Daarmee kon hij wat spellen mee spelen, en misschien konden ze die avond na het pokeren ook op de Xbox gaan spelen. Geen goed idee, maar tja, dat is nou eenmaal Kirkland. Kirkland rende naar buiten, en vlak voor de bus kon vertrekken, stapte hij in. Net op tijd. Hij zag dat Ryth en Asa naast elkaar gingen zitten. En ja, daarachter zat Drew. Zijn slachtoffer. MUHAHAHAHAHA. Oke, dan niet... Arthur struikelde naar voren toen de bus opeens ging rijden. Hij kon zichzelf net opvangen aan een ander persoon, die zuchtend "Ugh, Kirkland weer hé" zei. Daarop zei Arthur met een glimlach: "Kirkland, tot uw dienst." Hij liep door naar Drew. "Mag ik naast je zitten?"

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew keek op toen Arthur op het laatste moment binnen kwam hollen en doordat de bus begon te rijden, struikelde. Even kon hij een grinnik niet onderdrukken. Typisch Arthur, dat moest hij toegeven. "Ah zonnebril, weer in slaap gevallen voor vertrek?" vroeg Drew rustig en knikte. "Neem plaats zou ik zeggen" zei hij vervolgens. Drew had nog niet gekeken, maar meestal was er geen plek meer in de bus als je als laatste kwam, dus ging Drew er ook vanuit dat er alleen nog naast hem plek was. Daarbij waren er ergere busgenootjes dan Kirkland. Veel ergere. Arthur viel nog wel eme. Hij was wel cool. Goed hij had zo zijn nadelen, vooral zijn krachten, maar dat had iedereen. Daar kon je iemand niet op afkeuren.
rustig zette Drew zijn eigen zonnebril ook maar op. Meenemen was in de buitenwereld waarschijnlijk niet genoeg. Daar wisten ze niet waar ze rekening mee moesten houden tenslotte.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Dat is inderdaad mijn naam en ja tuurlijk neem maar plaats." zei Asa een beetje afwezig. Hij was niet echt in de mood om voor grapjes en wist dat hij elk moment zou kunnen beginnen huilen. Na wat er gisteren was gebeurd had hij eigenlijk zin om zoveel mogelijk uit Ryth's en Drews buurt te blijven, maar hij kon nu eenmaal geen nee zeggen. De bus vertrok en verliet het terrein van Golden Oak. Het voertuig was in de buurt algemeen bekend. Je zag hoe hier en daar ouders hun kinderen mee naar binnen namen, alsof in die luttele seconde dat de bus passeerde de monsters die er in zaten zouden aanvallen. De rest van de rit hield Asa zich stil. Hij was zodanig in gedachten verzonken dat hij niet eens merkten dat ze waren aangekomen.
"Asa, komaan er zijn zoveel winkels en zo weinig tijd." zei Sytry die zenuwachtig aan de deur van de bus stond. Waarom was zijn voorkomen zo belangrijk voor deze demonen?

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth kwam relaxed uit de bus wandelen, zijn blote voeten over de stenen terwijl hij om zich heen keek. Okay, een winkel centrum dus? Hij haalde zijn schouders op, het zou vast wel goed komen. Hij had gelukkig niet zulke opvallende krachten, en normaal was hij niet een gevaar voor anderen. Als hij gewoon in niemands hoofd kroop, en niemand aanraakte met die rare inkt, was hij eigenlijk alleen een constant gevaar voor zichzelf. Hij besloot op Allia te wachten; hij kon beter samen met iemand lopen, aangezien hij anders zou vergeten waar de bus was. Niet te vergeten dat hij een kleine date met Allia had, en het was onbeleefd om dan weg te lopen. En dus stond hij naast de bus, stak hij een sigaret op en nam hij een hijs terwijl hij wachtte tot de jongedame uit zou stappen en hem zou vergezellen.
Hij had in de bus niet veel meer tegen Asa gezegd, aangezien de jongen een beetje afwezig leek. Normaal was Ryth de afwezige vago, maar blijkbaar moest hij die titel met iemand delen.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Allia werd nadat ze weer uit haar kamer was gekomen, snel meegetrokken aan haar arm door een verhitte Lucas. Hij had haar nog iets willen laten zien in de bibliotheek, maar aangezien ze al gauw zouden vertrekken met de bus, moest dat wachten.
Allia glimlachte. Ze was al te lang niet meer buiten geweest en ze vond het fijn dat ze eindelijk even naar buiten mocht. Omdat ze zo nieuw was, hadden de bewakers haar al die tijd nog niet eens alleen in de tuin gelaten. Ze was van plan om er ergens tussenuit te sneaken voor wat alleen-tijd. Lucas stond een beetje in de weg bij dat plan en ze wilde ook nog serieus met Ryth praten, maar ze zou er wel voor zorgen dat dat goed zou komen.
Zodra ze in de bus waren aangekomen, trok Lucas haar weer naast zich en ze was er een beetje klaar mee om overal maar mee naartoe getrokken te worden. Ze stond op om haar jasje uit te doen en net toen ze daarmee klaar was, kukelde Kirkland tegen haar aan.
'Ook hallo, Arthur,' mompelde ze en schudde haar hoofd, half lachend.
Allia liep de bus uit en zag Ryth meteen staan, ze stak haar hand op en merkte toen pas dat hij op haar aan het wachten was. Ze liep vlug naar hem toe, ontweek de blik van Lucas en begroette Ryth.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld