Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Katharos schreef:
Draco Malfoy: Hannah keek me recht in de ogen, maar ook dat interesseerde me vrij weinig. Toen ze weg was keek ik Blaise aan die met grote ogen aan het kijken was. "Ga je nog wat nuttigs doen?" siste ik duidelijk gefrustreerd naar hem. Ik had er nooit van gehouden als mensen zich met de situatie tussen mij, Harry, Hermione en Ron bemoeide. Ondertussen wist ik wel dat het een punt van irritatie was voor vele mensen, maar dat heeft me er nooit van weerhouden te stoppen. Daarna verliep de pauze heel langzaam en was Blaise duidelijk boos geworden om mijn opmerking. Toen de bel eindelijk gegaan was liep ik met Vincent naar het lokaal. Even later liepen Gregory en Pansy ook binnen. Ik zuchtte een keer diep en pakte daarna mijn boeken op de tafel. Het was nooit geweest dat ik een hekel had aan Vincent, maar hij was altijd net iets stiller dan Gregory. Het viel me deze les mee dat we les van Sneep hadden. Al vanaf het eerste jaar had ik het gevoel gehad dat ik altijd een streepje voor had bij Sneep. Na ongeveer een half uur uitleg begonnen we met het oefenen van spreuken. Verweer Tegen Zwarte Kunsten was altijd al een vak geweest waar ik ontzettend veel van wist en ik hielp Pansy met het oefenen van de spreuk.
Ginny Weasley: Ik nam weer plek naast Loena en begin met haar te praten en vertelde wat er gebeurd was. Loena lachte met me mee, niet zozeer omdat we beide een hekel aan Neville hadden, maar hij kreeg het voor elkaar om zich elke keer weer in de problemen te werken. Dat was misschien ook wel waarom ik het zo goed met hem kon vinden. Hij was zo sukkelig af en toe, dan hielp ik hem met het oplossen van zijn probleem en konden we er meestal achteraf weer om lachen. Toen de bel ging zuchtte ik een keer en liep naar de les. Door mijn vriendschap met Harry keken veel mensen tegen me op, Harry was nou eenmaal een voorbeeld voor vele personen. Hij had de afgelopen jaren al heel wat bewezen, maar op de manier zoals ik hem zag kende veel mensen hem niet. Toch was ik al een aantal jaar verliefd op hem, maar had ik hem nooit durven zeggen. Ik nam weer plaats in de les en wederom zat ik weer alleen. Mijn vriendschap met Harry had veel moois gebracht, maar door de bezorgdheid van Ron hadden veel mensen me niet veel beter leren kennen als het 'stille toch wel intelligentie meisje'. Vrienden had ik echter wel, maar die zaten vaak naast elkaar waardoor ik alsnog alleen moest zitten.
Draco Malfoy: Hannah keek me recht in de ogen, maar ook dat interesseerde me vrij weinig. Toen ze weg was keek ik Blaise aan die met grote ogen aan het kijken was. "Ga je nog wat nuttigs doen?" siste ik duidelijk gefrustreerd naar hem. Ik had er nooit van gehouden als mensen zich met de situatie tussen mij, Harry, Hermione en Ron bemoeide. Ondertussen wist ik wel dat het een punt van irritatie was voor vele mensen, maar dat heeft me er nooit van weerhouden te stoppen. Daarna verliep de pauze heel langzaam en was Blaise duidelijk boos geworden om mijn opmerking. Toen de bel eindelijk gegaan was liep ik met Vincent naar het lokaal. Even later liepen Gregory en Pansy ook binnen. Ik zuchtte een keer diep en pakte daarna mijn boeken op de tafel. Het was nooit geweest dat ik een hekel had aan Vincent, maar hij was altijd net iets stiller dan Gregory. Het viel me deze les mee dat we les van Sneep hadden. Al vanaf het eerste jaar had ik het gevoel gehad dat ik altijd een streepje voor had bij Sneep. Na ongeveer een half uur uitleg begonnen we met het oefenen van spreuken. Verweer Tegen Zwarte Kunsten was altijd al een vak geweest waar ik ontzettend veel van wist en ik hielp Pansy met het oefenen van de spreuk.
Ginny Weasley: Ik nam weer plek naast Loena en begin met haar te praten en vertelde wat er gebeurd was. Loena lachte met me mee, niet zozeer omdat we beide een hekel aan Neville hadden, maar hij kreeg het voor elkaar om zich elke keer weer in de problemen te werken. Dat was misschien ook wel waarom ik het zo goed met hem kon vinden. Hij was zo sukkelig af en toe, dan hielp ik hem met het oplossen van zijn probleem en konden we er meestal achteraf weer om lachen. Toen de bel ging zuchtte ik een keer en liep naar de les. Door mijn vriendschap met Harry keken veel mensen tegen me op, Harry was nou eenmaal een voorbeeld voor vele personen. Hij had de afgelopen jaren al heel wat bewezen, maar op de manier zoals ik hem zag kende veel mensen hem niet. Toch was ik al een aantal jaar verliefd op hem, maar had ik hem nooit durven zeggen. Ik nam weer plaats in de les en wederom zat ik weer alleen. Mijn vriendschap met Harry had veel moois gebracht, maar door de bezorgdheid van Ron hadden veel mensen me niet veel beter leren kennen als het 'stille toch wel intelligentie meisje'. Vrienden had ik echter wel, maar die zaten vaak naast elkaar waardoor ik alsnog alleen moest zitten.
18