Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft Lena

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Hij slaat zijn armen ook om mij heen en ik voel dat warme gevoel weer terugkomen. Ik begin wat voor hem te voelen, ook al weet ik niet hoe dat zo ineens kan. Ik dacht altijd dat liefde niets was, iets voor in films. Dat het gewoon gespeeld was en in het echt eigenlijk niet voorkwam. Het was iets voor mensen die wanhopig waren om alleen te zijn. Simpelweg een leugen, bedrog. Uiteindelijk zal het toch weer uit gaan tussen twee mensen. Dus waarom al dat gedoe als je jezelf de pijn kan besparen? Ik kon zo nog uren blijven staan, in zijn armen. Maar ik weet gewoon dat dat niet kan. Hij heeft met Ella, hoe moeilijk ik dat ook vind. Hij heeft alleen maar oog voor haar, daar ben ik de afgelopen twee dagen wel achter gekomen. Ik trek me terug en glimlach klein. Hij heeft wel gelijk, we kunnen maar beter gaan slapen. De energie zal ik morgen wel nodig gaan hebben. Ik kijk hem nog even aan en loop naar het bed. Het licht gaat uit en het wordt erg donker in de kamer. Enkel wat licht van de maan komt door het raam naar binnen. Het is net genoeg om vormen te kunnen onderscheiden. Ik loop voorzichtig naar het bed toe, terwijl ik goed om me heen kijk of ik niet iets omstoot. Ik zucht opgelucht als ik het bed weet te bereiken zonder iets kapot te maken of ergens tegen aan te lopen. Dat zou echt schamend en erg onhandig zijn. Ik ga op het bed liggen en ga wat dieper onder de dekens liggen. Vandaag was een ramp, en ik kan niet wachten tot ik dit allemaal kan vergeten. Mijn gevoelens worden alleen nog maar verwarrender, en ik weet gewoon niet meer wat ik ervan moet denken. Ik sluit mijn ogen en probeer mijn gedachten te negeren om in slaap te vallen. Na een tijdje lijkt het te lukken, en langzaam val ik in een diepe slaap.

Fel licht schijnt in mijn gezicht. Ik ben gisteravond gelukkig wel in slaap gevallen, na een tijdje nagedacht te hebben. Mijn gevoelens voor Jack moet ik maar opzij zetten. Hij heeft met Ella en hij is gelukkig met haar, dus ik wil hun relatie niet verpesten. Niet na al deze vreselijke dingen die buiten de muren rondlopen en de wereld langzaam vernietigen. Ik ben blij voor hem dat hij iemand heeft gevonden waarmee hij zijn leven kan delen. Ik open mijn ogen en knijp ze samen om aan het zonlicht te wennen. Het was alweer ochtend.. Ik had graag nog even doorgeslapen, maar dat gaat me nu toch niet meer lukken. En we moeten zo waarschijnlijk al weer gaan, de verwoeste wereld in. Ik kom overeind en kijk naast me. Waar was Jack dan gebleven? Ik dacht toch echt dat hij gisteravond naast me in slaap was gevallen? Ik knipper een paar keer en ik begin wat scherper te zien. Voor het bed zie ik hem met een handdoek om zijn middel in de kast rondzoeken. Hij draait zich om en kijkt verrast, waar ik om moet grinniken. "Morgen" antwoord ik terug, en ik wrijf in mijn ogen. Over een uurtje, dan moet ik wel even opschieten. "Is goed" mompel ik, en ik sta langzaam op van het bed. Zometeen was het zover, dan gaan we een keer weg uit dit kamp. Het begon me hier al een beetje te vervelen, er was niets om te beleven hier. Ik pak mijn kleren van de grond en kleed me om.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Als ik in de keuken sta, snijd ik twee stukjes brood en besmeer ik ze met boter. We hebben niet zo veel beleg meer. Hopen dat we in verlaten winkels nog wat beleg vinden. Ik smeer voor onderweg ook nog een paar stukjes brood en stop ze in een rugtas. Ik kook het water en schenk het in twee glazen als het water gekookt is. 'Ontbijt is klaar' schreeuw ik als ik in de gang sta. Ik loop terug naar de keuken en neem plaats aan tafel. Ik neem een hap van mijn brood en een slok van mijn water. Het water nog een beetje heet en gelukkig verbrand ik mijn tong dit keer niet. Beeldschoon komt Alys de keuken in gelopen. Ik kijk haar aan en merk pas na een tijd dat ik zit te staren. 'We vertrekken over een half uurtje. Pak de spullen die je nodig hebt. Simon zou zorgen voor drinken en eten. Zelf heb ik wat extra eten meegenomen.' Ik eet vlug het laatste stukje brood op en neem het laatste beter water uit mijn glas. Ik zet het op het aanrecht en laat het staan. 'We wassen vanavond of morgen wel af.' Ik loop de keuken uit, richting boven. Ik pak boven een scherp mes, drie geweren en extra kogels en stop ze in mijn rugtas. Zoekend kijk ik om me heen. Ben ik ook wat vergeten? Als er niets in me omkomt, loop ik naar beneden en pak ik de laatste spullen in. We hebben nog tien minuten, voor mij genoeg tijd dus. 'Ben je klaar? Dan kunnen we alvast gaan.' Ik draai me om en kijk haar aan. Als ze knikt glimlach ik verlegen. Ik loop naar de gang en stop een dunne jas in mijn rugzak. Zo is het niet te zwaar en als het koud word, heb ik een jas bij me. Ik trek mijn schoenen aan die geweldig zitten en loop naar buiten. Het is mooi weer en het waait ook niet hard. Perfect weer om voedsel, wapens en eventueel spullen te zoeken. Als Alys buiten is, sluit ik de deur en doe ik het op slot. We lopen richting Simons huis en we zeggen niets. Het was gisteren wel gênant geworden. Twee vrienden die elkaar zoenen. Ik hoop dat we het snel achterwegen kunnen laten en gewoon kunnen doorgaan. Ook al wil ik het niet vergeten. Het was zo'n geweldig gevoel. Een gevoel dat ik bij Ella nog nooit heb gehad. Als ik Nick buiten zie staan loop ik naar hem toe. Nick en ik zijn al lang vrienden alleen is hij een stuk ouder. 'Hey Grey. Kijk eens wat ik gisteren heb afgepakt van zo'n bende gast.' In zijn hand houd hij een pakje sigaretten en een vuuraansteker. 'Die heb ik in tijden niet meer gezien of gebruikt.' 'Wil je er een?' Ik neem de sigaret aan en steek hem met de vuuraansteker aan. Ik neem een trek en blaas de rook uit. Het voelt zo fijn en vertrouwd. Net als vroeger. Toen ik met vrienden altijd buiten stond te roken. Ik neem nog een trek en sluit mijn ogen. Ik blaas de rook nogmaals uit en kijk Alys aan die er ongemakkelijk bij staat. 'Wil die vriendin van je ook een?' Ik kijk Nick aan met grote ogen. 'Een ze is mijn vriendin niet. Twee ze heet Alys. En drie geen idee. Wil jij ook een Alys?'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Eenmaal aangekleed loop ik naar de badkamer die om de hoek was. Douchen heb ik nu geen tijd meer voor, dan komen we zeker te laat. Ik zoek rond in het kastje boven de wasbak en vind een borstel. Mijn haar zat nog steeds nergens naar, en om eerlijk te zijn had ik er toen dit alles begon ook niet aan gedacht om een haarborstel in mijn tas te stoppen. Ik moet even grinniken bij die gedachten en begin mijn haar door te kammen. Overal zaten klitten, maar gelukkig weet ik die al snel eruit te krijgen. Mijn haar doe ik in een slordige staart. Ik wil niet dat het voor mijn gezicht gaat hangen tijdens het lopen. Mijn haar was ondertussen al erg lang geworden, maar ik vind het wel mooi zo. Ik doe het elastiekje nog wat strakker en kijk naar mezelf in de spiegel. Ik schrik er een beetje van aangezien ik mezelf helemaal niet meer herken. Ik lijk haast een van de walkers. Ik sla mijn ogen neer en draai de kraan open, waarna ik wat water in mijn gezicht gooi. Ik voelde me meteen wat meer wakker. Ik pak een handdoek en droog mijn gezicht af. Ik werp nog één laatste blik in de spiegel en loop dan de badkamer uit naar beneden. Jack had een paar minuten geleden al geroepen dat het ontbijt klaar was. Ik ben niet echt een snelle eter, dus ik kan maar beter een keer gaan beginnen aan mijn ontbijt. Snel schuif ik aan tafel en begin met eten. Jack zat me een beetje vreemd aan te kijken en ik bloos een beetje. Hij lijkt het ook door te hebben en kijkt weg. Ik schud mijn gedachten van me af en eet snel verder. We moesten zo al gaan, ik wil niet dat we te laat komen door mij. Ik neem nog een grote slok van het warme water dat gelukkig wat is afgekoeld, en zet dan alles op het aanrecht neer. "Ik moet nog even wat spullen pakken, ik ben zo terug" mompel ik naar hem, en ik snel naar boven. Ik ga natuurlijk niet het kamp uit zonder mijn boog. Mijn rugtas was ook wel handig om mee te nemen. Daar zaten nog een paar messen in en het kleine handpistooltje wat ik heb gevonden in een van de auto's een paar dagen geleden. Ik gris de rugtas van de grond en check even of alles erin zit. Ik ben slim genoeg geweest om die spullen erin te laten zitten, dus veel tijd ben ik hier niet aan kwijt. Ik stop mijn hoodie er nog bij in en doe de rugtas dan op mijn rug samen met de pijlenkoker. De boog pak ik van de grond, en loop dan terug naar beneden. Daar staat Jack al op me te wachten. Ik snap nog steeds niet hoe hij het voor elkaar krijgt om elke ochtend zo snel klaar te zijn. Maar je hoort me niet klagen, alles beter dan dat ik hem uit bed moet slepen toch? Ik doe nog snel mijn vans aan die bij de kapstok staan en knik dan naar Jack die vraagt of ik klaar ben. Hij is toch nog niet helemaal klaar blijkt, en doet zijn schoenen nog aan. Een jas meenemen was voor mij misschien ook wel slim, maar de hoodie die ik in mijn tas heb gestopt moet ook wel goed zijn. Ik ga niet nog meer spul lenen dan nodig is. Dat wil ik hem niet aandoen. Ik wacht nog even tot hij alles heeft en loop dan achter hem aan de deur uit. Zwijgend lopen we weer naar Simons huis, die hier niet ver vandaan is. Ik ben wel blij dat ik mee mocht vandaag, ik had er echt geen zin in om nog langer hier te blijven. Behalve het kampvuur is hier niets. Natuurlijk was ik allang blij dat ik hier veilig was en mocht blijven, maar mijn verveling begon steeds erger te worden hier. In het bos viel tenminste nog wel wat te beleven, hier niet echt. Tenzij je Jack meetelt, met hem kon ik het verder wel echt goed vinden. Ik zie hem op een jongen afstappen en loop met hem mee. Ik herkende hem nergens van, maar hij zag er wel aardig uit. Hij lijkt helemaal blij omdat hij wat sigaretten en een aansteker van een bendelid heeft afgepakt. Ik zeg er maar niets over en laat hem blij zijn over zijn kleine vondst. Als hij zich trots voelde omdat hij een bendelid had overmeesterd dan moest hij dat zelf maar weten. Ik zal op dat soort dingen nooit trots zijn, nu niet en nooit niet. Het is dat het moet in een wereld als deze, anders zou ik het echt vertikken. Jack rookt er ook eentje mee, en ik sta er een beetje ongemakkelijk bij. Het maakt me verder niets uit als ze willen roken, dat spul is schaars en ik snap het helemaal. Maar zelf begin ik er niet aan, dan voel je je alleen maar erger zodra ze op zijn en er geen sigaretten meer zijn te vinden. Ik kijk hem even vragend aan als hij me aanziet voor Jacks 'vriendin'. Ik wil er net wat op zeggen wanneer Jack er al over begint. Het liefst wil ik hem duidelijk maken dat die jongen niet zo over me moet praten, maar ik laat Jack het woord doen. Als ik er eenmaal over begin dan maak ik hier geen vrienden. Er wordt aan me gevraagd of ik ook een sigaret wil, maar ik schud mijn hoofd. "Bewaar ze maar voor jullie, ik hoef niet" Ze moeten er maar van genieten zo lang er nog sigaretten zijn. Ik kan het nu al zeggen, binnen de kortste keren zijn ze op. Ik kijk weg en pak mijn boog wat steviger vast. Ik hoop maar niet dat het nog al te lang gaat duren voordat we gaan vertrekken. Ik kon nu al haast niet meer wachten tot we weggingen uit het kamp.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Ik knik en neem nog een trek van mijn sigaret. Ik rookte altijd een sigaret met mijn broer. Jammer genoeg is hij weg. Ik heb geen idee of hij leeft of niet. Een verdrietig gevoel gaat door me heen als ik er aan denk. Ik haal diep adem en gooi de sigaret op de grond. Ik trap erop en staar naar Simon die eraan komt lopen samen met Jake en de rest die meegaan. 'We gaan nu. Er is geen tijd te verspillen. Nick gaat ook mee, dat heb ik gisteravond afgesproken met hem. We gaan in drie auto's. Jack jij neemt de zwarte. Jake jij de rode en Nick de witte, die door de modder bijna bruin is geworden. De rest stapt bij de andere in de auto. Ik ga met Jake voorop. We reizen richting het noorden' zegt Simon als hij voor ons staat. Ik knik en loop naar de zwarte auto nadat ik de sleutels heb gekregen. Ik kan al rijden. Ik heb het van mijn broer en vader geleerd. Ook heb ik een paar lessen gehad voordat dit alles was begonnen en de rest heb ik geleerd op het kamp. Ik maak de auto open en gooi mijn tas achterin. Ik pak voor de zekerheid wel een pistool die ik in mijn zak bewaar. Ik ga achter het stuur zitten en wacht tot Nick en Alys zijn ingestapt. Ik start de motor en rij achter Jake aan. Ik vind het leuk dat we weg zijn uit het kamp. Gewoon wat walkers vermoorden, spullen en eten halen en dan weer weggaan. Het geeft me gewoon een kick. Het is af en toe ook verschrikkelijk. Mensen die gebeten worden,kinderen als 'walker' zien of als we niets vinden. Het is ook vervelend als we een bende tegenkomen die ons vermoord, onze spullen afpakt of ons bedreigt. Geïrriteerd druk op de rem als Jake stopt. Jake stapt uit de auto en loopt naar ons toe. Ik doe mijn autoraam open en kijk hem verveeld aan. 'Wat is er nu weer?' ''Er stond op een bord dat er een tankstation was en een supermarkt. Er stond nog iets maar dat zag ik niet precies. We gaan eerst naar de tankstation. Daarna de supermarkt en daarna kijken we wat we tegen komen. Oké Grey?' 'Ja' zeg ik kort. Hij loopt weg richting zijn auto. 'Mag jij Jake?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Jij wel dan Nick?' Hij schud lachend zijn hoofd. 'Wat vind jij van Jake?' Ik kijk naar Alys en rij door als Jake dat ook doet. Ik tik met mijn vinger tegen het stuur en denk nog aan een liedje die ik ken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Ik wacht rustig af totdat iedereen er is. Ik walg een beetje van de vieze rooklucht, maar ik blijf gewoon staan. Ookal stinkt het vreselijk, ik moest er maar gewoon aan gaan wennen. Ik kijk rond en zie Simon aan komen lopen samen met die Jake. Ik zucht onhoorbaar en rol met mijn ogen. Moest die gast nou ook echt meekomen? Great.. Dit gaat nog leuk worden. Simon legt uit wat we allemaal gaan doen en wie met welke auto rijd. Jack rijdt in de zwarte, en aangezien ik de rest nog niet ken en hij de enige is die me hier niet ziet als de 'nieuwe' ga ik wel bij hem in de auto. Ik loop naar de zwarte auto en stap achterin, waar de jongen van toenet naast Jack voorin gaat zitten. Iedereen doet dan wel zijn spullen in de kofferbak, maar ik houd mijn spullen gewoon bij me. Als ik ze nodig heb dan kan ik er zo bij. En ik vertrouw nog steeds niet alle mensen uit dit kamp. Ik leun met mijn hoofd tegen het raam en kijk naar buiten. Het was wel fijn dat we niet hoeven te lopen, dat heb ik al zo vaak moeten doen. Tegen de tijd dat we dan iets tegenkomen waar we opzoek kunnen gaan naar spullen, is het alweer donker en moeten we weer terug. Misschien was wel wat nauwkeuriger geweest, en misschien wel wat makkelijker, dan missen we niets. Ik merk dat de auto ineens stopt en kijk naar Jack. Wat was er aan de hand? Hebben ze al iets gevonden? Ik zie door het raam Jake naar ons toelopen. Hij vertelt over dat ze wat hebben gevonden. Een tankstation en een supermarkt, dat klinkt niet verkeerd. Bij tenminste een van die twee gebouwen moet wel wat te vinden zijn. Bovendien zijn we technisch gezien in the middle of nowhere, dus de kans dat mensen hier ook de supermarkten en tankstations leeggehaald hebben is veel kleiner als in de steden. Jake loopt weer weg naar de auto en al snel beginnen we weer te rijden. Ik moet grinniken om het gesprek tussen Jack en de jongen. Hij heet blijkbaar Nick, waar ik nu pas achter kom. Ik grijns lichtjes wanneer Jack me vraagt naar Jake. "Eerlijk?" "Ik erger me dood aan hem" Ergens baalde ik ook wel dat hij zo nodig mee moest. Maarja, het moest maar. Het is niet dat ik er iets aan kan veranderen. Ik staar weer uit het raam en zing bijna onhoorbaar mee op het ritme wat Jack zit te tikken. Ik ken het liedje nog precies, maar de naam ben ik vergeten.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Zachtjes hoor ik dat Alys mee zingt op het liedje dat ik tik.Het is bijna onhoorbaar maar ik heb goede oren waardoor ik veel dingen hoor. 'I hate you, i love you. I hate that, i love you. You want her, you need her. And i'll never be her' zing ik zachtjes mee. Het doet me erg denken aan vroeger, ook al geld het voor mij: I hate you, I love you. You want him, you need him. And i'll never be him. Want ik vond vroeger een meisje leuk. We mochten elkaar erg tot ze een vriend kreeg. We kregen ruzie en toen kwam die vreselijke ziekte. Ze is vast een 'walker' geworden, net als de meeste mensen waar ik van hield. Elke dag hoop ik dat ik mijn moeder of broer tegenkom. Mijn vader heb ik als 'walker' gevonden en vastgebonden omdat ik hem niet kon vermoorden. Ik mis hem net als mijn broer en moeder nog elke dag. Treurig kijk ik uit het raam en versnel de tempo omdat Jake een voorsprong heeft opgebouwd. 'Probeert Ella je nog steeds telkens te versieren?' grinnikt Nick. Ik kijk hem kort aan en wend al snel mijn blik weer af naar de weg. 'Nee want ze is mijn vriendin nu. Wat loop jij achter zeg' mompel ik en Nick begint te lachen. 'Oh echt waar? Ik dacht dat ze niet iets voor je was.' 'Waar heb je het over?' 'Nou jij word niet zo snel verliefd en helemaal niet op zo'n persoon als Ella. Ik zie je meer met iemand gaan met een eigen mening, die toch een beetje verlegen is en minder met haar uiterlijk bezig is.Ze heeft al een stuk of vier vriendjes gehad en binnen de eerste dag al in bed gekregen' Ik reageer er niet op en rij gewoon rustig door. 'Hallo, aarde aan Grey.' Geïrriteerd kijk ik hem aan. 'Ze is hartstikke aardig en lief. En ja zij heeft ook haar minpunten. En ze heeft vijf vriendjes gehad en het kan me niets schelen wat ze daar allemaal mee heeft gedaan.' Nick begint te lachen en kan gewoon niet stoppen met praten. 'Ik wist niet dat je chagrijnig werd. Ze heeft jouw dus niet de eerste dag..' 'Nee,ik wauw niet. En kappen nu Nick. Genoeg vragen over haar vandaag' onderbreek ik hem. Als de tankstation na een kwartier inzicht is, rij ik wat sneller. 'Alys? Ik vertrouw op je dat je naar ons luistert en voorzichtig doet. Niet er alleen op uitgaan zonder onze toestemming en niets doen als we er geen toestemming voor hebben gegeven. Oké?'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Ik leun met mijn hoofd tegen het raam aan en staar naar buiten. We rijden nog steeds op dezelfde afgelegen weg, midden in het bos. Aan het bos leek geen einde te komen, zo groot was het. Af en toe spot ik nog een verdwaalde walker, die afgaat op het geluid van de auto. Tegen de tijd dat het een paar meter vooruit is gekomen, is de auto al een heel stuk verder. Zorgen hoeven we ons dan ook niet te maken. Ik denk weer terug aan een paar dagen geleden, toen ik nog in mijn eentje in het bos rondliep. Wat er allemaal wel niet gebeurd is in zo'n korte tijd.. Mijn vader en broer ben ik nog steeds niet vergeten. Ik vraag me af waar ze zijn, ik ben al een jaar opzoek en heb nog niets gevonden. Ik hoop gewoon zo dat ze oke zijn. Dat ik ze een keer tegenkom, levend en al. Dat is alles wat ik wil, alles waar ik naar vraag. Ik bijt op mijn lip bij die gedachte en kijk wat verloren voor me uit. Het was ondertussen al aardig stil in de auto. Dat vind ik eigenlijk wel fijn zo, niet de hele tijd die drukte om je heen. Maar daar leek al gauw verandering in te komen. Binnen een paar minuten zijn Jack en Nick al in een discussie. Ik moet grinniken als ik hoor dat het over Ella gaat. Nick had blijkbaar nog steeds niet doorgehad dat Jack wat met Ella had, iets waar ik me erg over verbaas. Ze zijn best wel klef samen en ik had wel verwacht dat iedereen in het kamp het snel door zou hebben. Maar het blijkt dat iedereen hier een plaat voor zijn kop heeft, ik had het allang gemerkt. Ik houd me verder uit de discussie, ik wil geen problemen nu. En het was eigenlijk wel grappig om zo met hun gesprek mee te luisteren. Nick leek het met me eens te zijn dat Ella nou niet echt bepaald degene was met wie hij hem had gekoppeld. Met wie Nick hem in gedachten had weet ik niet, en ik besluit er niet naar te vragen. Jack was al chagrijnig genoeg zonder mijn opmerkingen. Hij kapt de discussie al snel af en het wordt weer stil. Ik pak de boog wat steviger vast en controleer of al mijn pijlen nog in de koker zitten. Ik kan het nu niet hebben om er maar een paar mee te hebben. Wie weet hoeveel walkers we tegenkomen in die gebouwen. Niet veel later zie ik het tankstation in de verte al verschijnen. Er staat een hele rij auto's voor, die zo te zien verlaten zijn. Ik kijk naar Jack die een kleine toespraak houdt over wat ik wel en niet mag doen. Denkt hij nou echt dat ik er zomaar in mijn eentje vandoor ga? Wat dacht hij wel niet van me? Ik heb er dan wel een hekel aan om naar andere mensen te luisteren, maar dat was ik nou ook weer niet van plan. Ik rol met mijn ogen. "Fine" mompel ik, en kijk weer uit het raam. Dat die mensen zo over me konden denken..

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
'Hey luister. Zo bedoelde ik het niet. Ik bedoel dat ik mezelf af en toe in je zie. Ik ben ook af en toe een beetje eigenwijs en daardoor ben ik drie keer bijna gebeten. En een keer gevangen genomen. Ik wil niet dat het jouw overkomt. Helemaal omdat ik je begeleider ben. Als jij dood gaat is jouw dood mijn schuld. En ik wil niet dat je dood gaat. En helemaal niet omdat ik je niet goed genoeg heb gewaarschuwd en niet op je heb gelet.' Niet veel later zijn we er en ik parkeer de auto. Ik stap uit de auto en doe de deur zachtjes dicht zodat de 'walkers' ons minder goed horen. Ik open de kofferbak en haal mijn rugzak eruit en doe hem op mijn rug. De zon staat hoog aan de hemel en af en toe komt er een briesje voorbij waaien. Het is hier niet erg rommelig. Ik moet toegeven af en toe ligt er een blikje of papiertje, er ligt veel stof en zand en de ramen zijn vies maar voor de rest valt het mee. Het lijkt in ieder geval niet dat iemand deze plek heeft leeggeroofd dus we hebben hier kans om iets te vinden. Hopelijk dingen die we zoeken. Ik loop een beetje over het terrein met een groot scherp mes in mijn hand geklemd. Stel je voor dat ik een bende lid of 'walker' tegen kom. Dan kan ik diegene snel raken. De bomen krijgen weer meer kleur doordat het laatst misschien een halfuurtje heeft geregend. Dat hadden de planten echt wel nodig, ze waren zo uitgedroogd. Van mij mag het wel wat vaker regenen, wat de laatste tijd zelden gebeurt. Zoekend op iets vreemds kijk ik om me heen. Het is verdacht stil. Je hoort echt niets. De vogels niet, ook al zijn er niet veel zangvogels meer. Ook geen geluid van 'walkers' in de verte. Geen tak gekraak, niets. Ik weet niet of ik het goed of slecht moet vinden. Ik loop terug aar de groep en meld dat het terrein voor nu veilig is.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Jack lijkt door te hebben dat ik het niet echt leuk vind hoe hij doet. Hij had het ook niet kunnen missen, aan mijn blik te zien kon hij al wel merken hoe ik erover dacht. Ik luister niet snel naar anderen die me vertellen wat ik moet doen. Ik kan erg eigenwijs zijn en heb altijd wel een duidelijke mening ergens over. Maar als hij dacht dat ik zo dom was om in mijn eentje erop uit te gaan dan kent hij me nog niet goed. Ik was me prima bewust van alle gevaren hier in een wereld als deze. Ik heb nota bene een jaar in de bossen geleefd, in mijn eentje. Ik ben door bendes gevangen genomen en vaak genoeg bijna dood geweest door de walkers. Dus ik weet het misschien nog het best van alle mensen hier dat we voorzichtig moeten zijn in een gebied als deze. We zijn midden in een bos, bij een verlaten weg. Walkers kunnen vanuit elke hoek komen, bendes ook meegeteld. De gebouwen kunnen ook helemaal vol zitten met walkers of op het instorten staan. We moesten echt erg voorzichtig zijn, willen we niemand hier kwijtraken. Ik snap zijn bedoelingen wel, maar ik weet goed wat ik wel en niet moet doen. Ik knik naar hem en reageer verder niet aangezien we al bijna bij het tankstation zijn aangekomen. De auto stopt geleidelijk voor de andere auto's en ik stap uit. De deur doe ik zacht dicht om zo min mogelijk geluid te maken. We kunnen het nu niet gebruiken om nog meer walkers naar ons toe te lokken. Ik schuif een pijl uit de koker en richt die voor me. Ik moet voorbereid zijn op alles, je weet het maar nooit. Ik ben niet van plan om dood te gaan vandaag, en al zeker niet door een walker. Ik loop rustig rond, en kijk geconcentreerd om me heen om het gebied te verkennen. Het was wel erg rustig hier, dat kan nooit iets goeds betekenen. Dit kan gewoon niet zo, je hoort altijd wel wat walkers op de achtergrond. Het enige wat ik kan horen is de wind die de bladeren een beetje doet ritselen. Ik heb zo'n gevoel dat dit één grote val is, dat we hierheen zijn gelokt. Ik draai me om en loop naar de groep toe, die een eindje verderop bij het tankstation staat. "Ik vertrouw het hier niet, het is te rustig" mompel ik. Er zou allang een walker uit de bossen naar ons toe moeten hebben gelopen. We waren dan wel zo stil, maar een walker hoort ons echt wel aankomen. Het geluid van brekende takjes onder onze schoenen wanneer we lopen is niet te missen. Ik kijk nog een keer goed rond en span mijn boog wat meer aan. En zo te zien had ik gelijk om het hier verontrustend te vinden. Uit de bossen komt ineens een grote groep van zo'n 20 walkers lopen. Hoe komen die dan weer hier zonder dat we ook maar iets gemerkt hebben? Ik twijfel geen moment en ga in de aanval."Pas op!" roep ik en ik duw Jack aan de kant, die met zijn rug naar de walkers toe staat. Ik stap wat meer naar voren en pak vlug wat pijlen, die ik één voor één afschiet.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld