Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Vasilissa

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Marcus:
Hij moet om Jake lachen. "Het komt toch alleen maar vreemd over als ik ineens aardig ga doen? Ik heb ze vanmiddag nota bene nog als proefpersoon gebruikt." Dan kwam hij alleen maar ongeloofwaardig over. Dan zal Madison hem echt niet gaan geloven. Hij loopt weer naar boven en gaat op de bank zitten. Een grijns vormt zich op zijn lippen. "Hmm.. Ik heb geen idee" Hij pakt een pakje sigaretten van de tafel en steekt er eentje op. Hij reikt het pakje en de aansteker naar Jake, die er ook eentje opstak. "Iets zegt me dat je al wat in gedachten hebt" grijnst hij, en hij ademt de rook diep in. Dit werkte bij hem altijd een beetje kalmerend. Hij rookte niet veel, maar hij kon precies aan zichzelf merken wanneer hij er eentje nodig had. Zoals nu bijvoorbeeld.

Madison:
Hij lijkt niet geïntresseerd te zijn in de zak bloed en schuift hem weer weg. Waar had hij toch last van? Ze rolt met haar ogen en pakt de bloedzak dan weer terug. Als hij het niet wilde dan moest hij het zelf maar weten. Niet te geloven dat ze net nog met hem aan het zoenen was en hem vertrouwde. Ze voelde zich zo stom nu. Ze loopt naar de andere hoek van de kamer en gaat op de grond zitten. Het mes pakt ze van de grond, en stopt die weer onder haar shirt. Het was een wonder dat Jake en Marcus die niet eens op hadden gemerkt, gezien het feit dat die gewoon op de grond lag. Ze moest er niet over zeuren, dit was alleen maar goed. Ze zucht diep en maakt de bloedzak open, waar ze een paar flinke slokken van drinkt. Ze kon hem beter nog niet helemaal leegdrinken, dan had ze straks niets meer. Wie weet wat Marcus hen nog meer aan ging doen. De tests waren vaak om de dag, voor zover ze het zich kan herinneren, dus het zal vast niet lang meer duren voordat ze de cel weer uitgesleept worden. Ze drinkt de zak halfleeg en zet hem dan naast haar neer, tegen de muur. Op de opmerking van Carter reageerde ze verder niet. Ze was niet uit op medelijden en dat wist hij ook. Ze gaat in de hoek zitten en sluit haar ogen. Ze was zo moe geworden dat ze haar ogen amper meer open kon houden.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jake
"Iets in gedachte... nee..' zei hij en stak een sigaret op en gooide de aansteker weer op tafel. 'Maar als we Madiso nog meer opzetten tegen Carter..' zei hij en blies de rook uit. Hij keek weer naar Marcus. ' we kunnen hem ook blijven testen totdat Madiso breekt. ' zei hij en keek hem schouderophalend aan.

Carter
Hij zag dat ze van de bloedsomloop dronk en rolde met zijn ogen. Zachtjes beet hij op zijn lip en keek zwijgend voor zich uit. Na een tijdje opende hij zijn mond. "Sorry.. over wat ik zei. Ik ken inderdaad je leven niet..' zei hij zacht en keek weer weg.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Marcus:
Hij moet grijnzen om Jake. Die zegt wel dat hij niets in zijn gedachten heeft, maar hij heeft duidelijk wat ideeën. "Dat laatste klinkt nog best goed" zegt hij en hij blaast de rook uit in kleine kringetjes. "Madison staat al op het punt van breken dus daar hoeven we niet veel moeite voor te doen." Hij had haar al bijna gebroken toen hij Carter vandaag pijn had gedaan. Hij zag het gewoon in haar ogen. Een blik die hem vertelde dat ze alles zou doen om Marcus te laten stoppen. Dit zou nog best kunnen werken eigenlijk. Hij neemt weer een trek van zijn sigaret, die ondertussen al bijna op was.

Madison:
Ze is net in slaap aan het sukkelen wanneer ze Carter tegen haar hoort praten. Ze opent haar ogen en kijk naar hem. Hij lijkt al weer wat gekalmeerd, waar ze blij mee was. Ze wrijft in haar ogen aangezien ze nog een beetje wazig ziet. "Het is al goed, ik had niet zo moeten doen" mompelt ze. Het was niet alleen Carters schuld, ze had niet zo moeten schreeuwen door de cel. Ze had gewoon moeten blijven zitten en er rustig over moeten praten met hem. Maar ze kon zich soms nou eenmaal niet goed inhouden, en het was nu allemaal een beetje te veel. Ze was weer beland in hel, Carter die mishandeld wordt door Marcus en dan dit nog. Ze glimlacht klein naar hem. "Moet je wat bloed?" Nu was de bloedzak nog niet op en kon het nog. Vaak zullen ze hier geen bloed of ander eten krijgen, dus als hij wat wilde moest hij het nu nemen. Ze wilde niet dat hij ging verhongeren.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jake
''Eerst zal ze niks om hem geven maar Madison zorgt te goed voor andere mensen. Je hebt wee vliegen in 1 klap. Madison breekt en jij bent de reddende engel. En we hebben Carter gelijk weer zwak..'' zei hij grijnzend en doofde zijn sigaret waarna hij rechtop ging zitten. Ergens vond hij het wel erg dat hij hier zo van genoot. Maar Carter wou hem vermoorden toch? Dan mocht hij dit toch doen? Jake had zijn twijfels maar hij wou Marcus zijn vriend ook helpen dus moest hij gewoon doorgaan. Hij haalde een hand door zijn haren en ging staan en wachtte op Marcus.

Carter
''Nee, het gaat weer goed.'' Zei carter en sloeg het bloed af. Zij had het harder nodig dan hem. ''Madison ik meende het wel echt, van die kus..'' Zei hij zachtjes en beet op zijn lip. Zijn handen zaten vast aan kettingen aan de muur dus hij kon zijn eigen handen niet eens in elkaar doen. Carter zuchtte zachtjes en keek weg. ''En het spijt me echt van je ouders..' Zei hij en keek naar haar. Opnieuw zag hij hoe mooi ze was en hij wilde zo graag het moment van net weer terug. Toen haar lippen op die van hem waren, maar hij had het verpest. ''Ik hou van je..'' Zei hij zachtjes. Shit dat was niet de bedoeling dat dat hardop werd gezegd.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Marcus:
Hij moet grijnzen bij dat idee. Jake had gelijk, het was inderdaad echt een top plan. Carter zal zwakker zijn, Madison zal breken en uiteindelijk voor hem gaan in plaats van Carter. Als het plan tenminste ook echt zou gaan werken. Maar dat is een zorg voor later. Hij dooft de sigaret die nu nog wel erg klein is geworden en blaast het laatste beetje rook uit. Hij kende Jake nog niet heel lang, en vanaf dat hij hier was kon Marcus het al goed met hem vinden. Ze hadden beide iets weg van elkaar, ze waren roekeloos en impulsief. Wilden ze weg van het hoofdkwartier, dan gingen ze ook weg zonder eerst over de gevolgen te denken. Hij mocht hem wel, en hij was ook eigenlijk de enige vriend die Marcus hier had. Voor de rest werkten hier allemaal oude mensen en andere volwassenen die denken dat ze alles beter weten. "Hoe zit het tussen jou en Carter?" vraagt hij, en hij kijkt naar Jake. Hij wilde het eigenlijk niet vragen, maar hij moest dit natuurlijk wel weten voor hun plan. Als hij niet mee wilde doen dan mocht hij dat gewoon zeggen.

Madison:
Ze haalt haar schouders op en drinkt nog wat uit de bloedzak. Als hij toch wel wat wilde dan hoorde ze het vanzelf wel. Het smaakte nog steeds niet zo lekker als vers, warm bloed. Maar meer dan dit was er niet, dus ze had nou niet echt bepaald een keus. Ze legt de bloedzak weer neer en veegt haar mond af met haar hand. Ze kijkt naar Carter, die niet lijkt te weten wat hij moet zeggen. "Het is niet erg" zegt ze zacht, en ze trekt het shirt iets naar beneden aangezien die wel erg hoog begon te zitten. "Ik ben allang blij dat ze niet in de werkkampen aan hun einde zijn gekomen" zegt ze, en ze glimlacht zwak. Dat was voor haar nog erger geweest. Ze had de verhalen wel gehoord over wat daar allemaal gebeurde, en het was echt vreselijk. Ondanks dat het haar pijn deed dat Carter ze vermoord had nam ze het hem niet kwalijk. Bovendien was het al erg lang geleden en moet ze het misschien maar gewoon achter zich laten. Ze kan er toch niets meer aan veranderen. Ze moet door met haar leven, hoe moeilijk dat ook is. Even is ze verbaasd wanneer Carter zegt dat hij van haar houdt. Had ze dit nou zojuist echt gehoord? Carter Baizen, die van haar hield? Ze moest er een beetje door blozen. Ze staat op en loopt naar de andere kant van de cel, waar Carter op de grond zat. Ze gaat naast hem zitten en legt haar hoofd op zijn schouder. "Ik hou ook van jou" fluistert ze terug, en ze kruipt dicht tegen hem aan.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jake
Jake wist wel dat deze vraag zou komen. Nadat Jake Carter in het instituut had gestopt was hij hier naar toe gegaan. Gelukkig was hij vriendelijk ontvangen maar er leefde hier mensen van niet ouder dan 50. Marcus was zijn enige optie als vriend. Daarna merkte hij wel gelukkig dart hij aardig was. Jake slikte even en liep naar de cel toe. ''We waren beste vrienden, maar toen vond ik dat boekje, ik bracht hem naar het instituut, dat was alles zo'n beetje..'' Zei hij en keek hem aan. ''Ik bespaar je de zielige details..'' Mompelde Jake en liep naar de cel en keek naar Marcus toen hij zag dat Madison weer bij Carter zat. Hij beet op zijn lip en liet Marcus voor gaan.

Carter
Wat een enorme opluchting dat ze iets terug zei. Toen ze naast hem kwam zitten glimlachte hij zak en keek naar haar. Ze was zo mooi, en zo lief. Carter wist zeker dat dit het meisje van zijn dromen was. Omdat vampiers eigenlijk altijd heel lang leefde hadden ze vaak meerdere echtgenoten. Als de ene sterfte kwam er een nieuwe, maar Carter zou er alles aan doen om Madison goed te beschermen en haar niks te laten overkomen. Dat zou hij zichzelf dan nooit vergeven. Carter drukte een kus in haar haren en legde zijn hoofd ook even op die van haar die op zijn schouders lag maar ging snel rechtop zitten toen hij Marcus en Jake zag en gromde zachtjes naar ze.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Marcus:
Hij staat op van de bank en loopt samen met Jake terug naar beneden, naar de cel toe. Ondertussen luisterde hij naar Jake's verhaal. Dat was wel echt hard, om erachter te komen dat je op de deadpool van je beste vriend staat. Wat zal hij zich vreselijk moeten hebben gevoeld. Hij kijkt hem aan en houdt hem tegen voor ze de cel inlopen. "Als je niet mee wilt doen dan moet je het zeggen hé" mompelt Marcus. Hij kon het zich goed voorstellen dat het moeilijk voor hem was. Hij kon het ook wel alleen af als het echt moest. Hij kijkt door het glas in de cel en ziet Madison en Carter samen bij elkaar zitten. Hoe was dat dan weer zo snel goed gekomen tussen hen? Als hij één ding over Madison wist was het dat ze niet snel dingen vergaf en als je het eenmaal bij haar verpest had dan was je haar ook echt kwijt. Dat had hij ook gedacht dat zou gebeuren bij Carter, aangezien hij haar bij haar keel had gegrepen en ze flinke ruzie leken te hebben Hij richt zich weer op Jake en kijkt hem vragend aan.

Madison:
Ze voelde zijn warmte tegen haar aan, en genoot ervan. Ze was van zichzelf dan wel koud vanwege het vampier zijn, maar het begon in de cel ook wel langzamerhand wat kouder te worden. Ze voelde zich fijn bij hem, ondanks dat ze hem nog niet eens zo lang kende. Ze pakt zijn hand vast, die nog steeds vastgebonden zat en zwijgt. Ze wilde dat dit moment zo lang mogelijk zou duren, maar dat leek hen niet gegund. Vanuit de binnenkant van de cel ziet ze Marcus en Jake hun kant op lopen. Het was weer zover.. Ze gaat wat meer rechtop zitten en kijkt ze met een felle blik aan. Als er nu weer tests gaan komen dan houdt ze zich niet meer in. Dan gaan ze het beide krijgen ook, hoeveel moeite ze er ook voor moet doen. Ze knijpt een beetje in zijn hand en vloekt zachtjes. Altijd moest Marcus het voor haar weer verpesten. Het was net alsof hij altijd wist wanneer het het beste moment voor hem was om binnen te komen lopen.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jake
Hij keek naar marcus en beet op zijn lip. ''Ik zal het liever niet zelf doen, maar ik wil er wel bijzijn, doe jij Baizen maar ik doe Madison wel.'' Zei hij zachtjes en keek hem aan waarna hij de cel opende en Madison vast pakte. Hij liep samen met haar naar het laboratorium en typte de code in. Ja die wis hij, soms moest hij Marcus helpen. Hij ketenende Madison vas† aan de muur en keek haar aan. ''Hou je stil..'' Zei hij en hield daarna Marcus met Carter weer op de metalen tafel te leggen en vast te binden.

Carter
Boos keek hij naar het tweetal bij de deur. ''Laat ons met rust!'' Zei hij en keek naar Jake en Marcus. hij voelt de hand van Madison en knijpt er ook even in. Als Madison door Jake wordt meegenomen probeert Carter los te rukken maar het lukte net niet. Hij wordt vast gepakt door Marcus, die man was ook sterker dan een normaal mens. Een paar minuten later ligt Carter weer op de metalen tafel. Hij kijkt naar Jake. ''Kijk me dan op zn minst aan lafaard!'' Schreeuwt hij naar Jake.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Marcus:
Hij knikt naar Jake, het was zijn keuze. Als hij zegt dat het gaat, dan is het goed. Stel dat hij het toch niet kan, dan kan hij altijd nog weggaan. Marcus zal het hem niet kwalijk nemen, het was wel gewoon zijn beste vriend. Hij loopt achter Jake aan de cel in en grijpt Carter vast. Die was flink aan het trekken aan het touw maar hij lijkt het nog niet los te hebben gekregen. Daar verbaasde Marcus zich wel over, gezien de ongelooflijke kracht die Carter in zich had. Hij maakt het touw los en neemt hem mee naar het laboratorium. Nu zou het feest weer beginnen.. Hij wacht rustig tot Jake de deuren open heeft gemaakt en loopt naar binnen. Hij moet een beetje grijnzen en duwt Carter op de metalen onderzoekstafel. Hij ketent hem weer vast en kijkt even naar Madison, die weer aan de muur vast zat. Als dit plan werkt, is ze binnen een mum van tijd van hem. Dan hoeft hij zich niet meer druk te maken om die Carter Baizen.

Madison:
"Laat me los" sist ze naar Jake, die inmiddels de cel binnen was gelopen en haar vastpakte. Ze probeert zich uit zijn greep los te krijgen maar het lukt niet. Ze wordt naar het laboratorium geduwd. Wat gingen ze nu dan weer doen? Zij en Carter waren hier een paar uur geleden ook al geweest. Was dat dan nog niet genoeg? Ze trapt in het rond maar geen enkele lijkt raak te gaan. "Alsjeblieft Jake doe dit niet" mompelt ze, en ze kijkt hem wanhopig aan. Hij trekt zich er niets van aan en ze wordt weer vastgeketend aan de muur. "Hoe moet ik me verdomme stilhouden!" roept ze gefrustreerd. Dachten ze nou echt dat ze zomaar mee ging werken aan hun ondergang? De ketenen branden op haar huid. Ze zitten nog steeds helemaal onder de verbane, janmer genoeg. Trekt dat spul dan nooit een keer weg? Ze geeft een harde ruk aan de ketenen, die maar niet los willen breken.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jake
nee dit voelde echt niet goed. Toch keek hij Carter aan en toen naar Madison. ''We staan in het boekje Madison, hij wilt ons vermoorden..'' Zei Jake en keek haar aan. Ondanks dat Jake madison eigenlijk niet beter kende dan de verhalen van Marcus liet iets hem twijfelen aan zichzelf. Had ze gelijk? Zou Carter hun nooit vermoorden? En als zij hem kon vergeven, en zelf het feit dat hij haar ouders had vermoord, waarom kon jake hem hierom dan niet vergeven? twijfel schoot door zijn lichaam en hij keek naar Marcus. ''Doe het.'' Zei hij toen uiteindelijk. Het feit dat hij zijn beste vriend nu kon helpen gaf hem meer voldoening dan die twee nu geloven. Het waren en bleven vampieren, monsterlijke killers. Jake ging bij Madison staan en keek voor zuchtig naar Marcus en Carter.

Carter
Carter kende jake lang genoeg dat smeken niet genoeg was. Hij kende hem ook lang genoeg om de twijfel in zijn ogen te zien. Jake had niks aan woorden, Jake moest iets zien en geloofde het daarna pas. Aangezien Carter vast zat aan de tafel kon hij maar beter wachten tot Marcus klaar was zodat hij weer met Jake kon praten. Hij moest zich nu eerst op Madison richten. ''Madison, niet kijken, het komt goed met me, hou je sterk..'' Zei hij zachtjes en keek naar Marcus. Ze moest voor hem blijven gaan en niet opeens naar Marcus toe gaan trekken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Marcus:
Hij kijkt naar Jake, die nog zijn twijfels had. "Je hoeft niets hé" zegt hij, en hij knikt naar Jake. Het was zijn keuze of hij dit wilde of niet. Marcus maakte het niets uit, maar hij kon het zich wel voorstellen dat het nog moeilijk voor hem kon zijn. Het was wel gewoon zijn beste vriend geweest. Hij verwacht niet van hem dat hij zich daar ineens overheen kan zetten. Jake lijkt in te stemmen, en Marcus richt zich weer op Carter. Een van de dingen die hij nog niet had getest was verbane. Nog op geen enkele proefpersoon was hij aan die test toegekomen. De meesten waren al vermoord door zijn ouders voordat hij er aan kon beginnen. Hij loopt naar de muur en pakt daar een kapje vanaf. Die kan hij zo aansluiten op een tank vol met zuurstof gecombineerd met verbane. Dat zal hem pijn doen, daar was geen twijfel over mogelijk. Hij pakt de tank en sluit die aan op het slangetje die naar het mondkapje gaat. "Je bent de eerste die dit overkomt" mompelt hij, en hij zet het kapje over de mond en neus van Carter. In de tank zat niet erg veel verbane, maar wel een hoeveelheid die groot genoeg was voor een vampier om te kunnen voelen. Hij kijkt Jake nog één keer aan en zet dan de tank open.

Madison:
Wat een beste vriend had Carter toch.. Hij geloofde hem niet eens, na al die tijd. "Als hij ons had willen vermoorden dan had hij dat toch allang gedaan toen hij de kans kreeg" mompelt ze, en ze kijkt hem strak aan. Was hij dan zo dom dat hij dat niet eens door had gehad? Als Carter haar had willen vermoorden, had hij haar zo in haar slaap kunnen vermoorden toen ze bij hem thuis was. Maar dat had hij niet gedaan, en hetzelfde geldt voor Jake. Al op het moment dat hij binnen de cel kwam lopen had Carter hem toch al kunnen doden. Hij zat dan wel vastgebonden, maar hij had het makkelijk los kunnen krijgen als hij het echt wilde. Ze kijkt naar Carter en knikt naar hem. Ze wilde niet dat hij zich nu zorgen ging maken over haar. Ze wist tot wat Marcus in staat was, en hem kennende zal hij Carter laten lijden ook. Ze bijt op haar lip en slaat haar ogen neer.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld