Lespoir schreef:
Clary.
Ik glimlach even als hij zegt dat hij ook nooit de beste is in kiezen. Hij is echt heel erg aardig maar dat had ik ook wel verwacht van hem. Hij ziet er gewoon heel erg aardig uit. Oké, ik ken ook wel jongens die er aardig uitzien maar eigenlijk arrogant en gemeen zijn maar dat is nu dus niet het geval wat ik dus erg fijn vind. Ik neem het ijsje aan als hij het aan me geeft. 'Dankje,' zeg ik dan nog aangezien ik dat altijd wel doe als ik iets krijg, dat vind ik gewoon beleefd. Nog steeds merk ik dat mijn vriendinnen steeds onze kant opkijken en dan beginnen te lachen met elkaar, hopelijk doen ze zo weer normaal want het is gewoon zo vervelend dat ze zo kinderachtig doen op dit moment. Ik probeer er verder maar niet op te letten. 'Wat wil je over me weten?' vraag ik dan aan hem. Ik weet niet zo goed wat ik over mezelf moet vertellen, daarom dat ik liever heb dat mensen vragen aan me stellen waarbij ik een antwoord moet geven, dat vind ik gewoon handiger. Zeker als ik met een jongen praat want dan weet ik al helemaal niet wat ik moet zeggen. Het verbaasd me eigenlijk wel een beetje dat het nog niet ongemakkelijk geworden is aangezien dat altijd gebeurd als ik met een jongen praat. Er is nog geen enkele keer geweest dat het niet ongemakkelijk werd tijdens een gesprek met een jongen. Ik vind het zelfs nu al erg leuk om met hem te praten ondanks we eigenlijk maar een paar minuten aan het praten zijn. Ik begrijp dus niet waarom ik zo bang was want eigenlijk was dat voor niet nodig. Misschien ook wel want het kan nog steeds ongemakkelijk worden maar ik denk dat dat niet zo snel staat te gebeuren. Dat hoop ik in ieder geval toch niet.
Clary.
Ik glimlach even als hij zegt dat hij ook nooit de beste is in kiezen. Hij is echt heel erg aardig maar dat had ik ook wel verwacht van hem. Hij ziet er gewoon heel erg aardig uit. Oké, ik ken ook wel jongens die er aardig uitzien maar eigenlijk arrogant en gemeen zijn maar dat is nu dus niet het geval wat ik dus erg fijn vind. Ik neem het ijsje aan als hij het aan me geeft. 'Dankje,' zeg ik dan nog aangezien ik dat altijd wel doe als ik iets krijg, dat vind ik gewoon beleefd. Nog steeds merk ik dat mijn vriendinnen steeds onze kant opkijken en dan beginnen te lachen met elkaar, hopelijk doen ze zo weer normaal want het is gewoon zo vervelend dat ze zo kinderachtig doen op dit moment. Ik probeer er verder maar niet op te letten. 'Wat wil je over me weten?' vraag ik dan aan hem. Ik weet niet zo goed wat ik over mezelf moet vertellen, daarom dat ik liever heb dat mensen vragen aan me stellen waarbij ik een antwoord moet geven, dat vind ik gewoon handiger. Zeker als ik met een jongen praat want dan weet ik al helemaal niet wat ik moet zeggen. Het verbaasd me eigenlijk wel een beetje dat het nog niet ongemakkelijk geworden is aangezien dat altijd gebeurd als ik met een jongen praat. Er is nog geen enkele keer geweest dat het niet ongemakkelijk werd tijdens een gesprek met een jongen. Ik vind het zelfs nu al erg leuk om met hem te praten ondanks we eigenlijk maar een paar minuten aan het praten zijn. Ik begrijp dus niet waarom ik zo bang was want eigenlijk was dat voor niet nodig. Misschien ook wel want het kan nog steeds ongemakkelijk worden maar ik denk dat dat niet zo snel staat te gebeuren. Dat hoop ik in ieder geval toch niet.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


21