Lespoir schreef:
Aiden
Een zwakke glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik Anastasia hoorde zeggen dat ze al het gevoel had dat het geen goed tijdstip was om samen een koffie te drinken. Het leek alsof ze zich anders gedroeg dan normaal, maar dat was vast een symptoom van te veel alcohol drinken. Ondanks ze er nog bij leek te zijn met haar verstand, was het duidelijk aan haar te merken dat ze enorm dronken was. Erg vond ik het niet, ik was ook al vaak dronken geweest. Veel erger dan Anastasia. Het was namelijk al vaak gebeurd dat ik wakker werd op een bankje zonder dat ik wist wat er van te voren gebeurd was. Ik meende het echt dat we dat later wel eens konden doen. Het wilde niet zeggen dat omdat ik zo kortaf was tegen haar, ik haar niet mocht. Ik had het gewoon heel erg druk gehad en mijn dag was erg hectisch geweest. Meer niet. Waarschijnlijk had ze de indruk dat ik haar niet mocht, maar ik mocht haar wel. Niet als in meer dan gewone vrienden, dat ook weer niet. Ik kon geen relatie hebben. Dat zou enorm dom zijn in de situatie waarin ik me bevond. Het kon Anastasia's dood worden als we wat kregen doordat ze sowieso een keer achter mijn baan kwam en als buitenstaanders te veel wisten, werden ze vermoord of gegijzeld. Het was al vaker gebeurd en hij wilde dat Anastasia niet aandoen. Bovendien was het fout om iets met de lerares van je broertje te beginnen. Ik kende haar bovendien ook eigenlijk helemaal niet goed. Ik glimlachte kort even toen ik haar hoorde zeggen dat ze een lift van een knappe jongen zoals ik niet af sloeg. Natuurlijk vond ik dat leuk om te horen. Jongens vonden het ook leuk om af en toe een compliment te krijgen. "Kom, dan zullen we gaan zodat jij je bed in kan. Dat kan je morgen een hele boel hoofdpijn besparen," zei ik. Ze moest zo snel mogelijk haar bed in zodat ze de volgende dat niet zo veel hoofdpijn zou hebben door alle alcohol die ze binnen had gewerkt. Ik was er zeker van dat ze een kater zou hebben de volgende dag, maar hoe vlugger ze zou slapen, hoe minder erg die zou zijn. 'Niet echt, maar dat maakt niet uit. Dit staat je ook leuk," zei ik met zwakke glimlach toen ze vroeg of ze eruit zag als een verantwoordelijke juf. Het kon misschien een beetje flirterig overkomen, maar dat maakte niet uit, ik sprak de waarheid. Ze kon alles hebben, een heel nette outfit, maar ook het iets meer gewaagde zoals ze nu aan had. Het stond haar allebei erg goed. Toen ze op probeerde te staan, merkte ik dat ze haar evenwicht verloor waarna ze zich snel aan mij vasthield. "Dat geeft niet," zei ik toen ze haar excuses aanbood. Ik deed mijn vest dat ik aan had uit en sloeg het vest om haar schouders heen zodat ze het niet koud zou hebben. Ik kon aan haar merken dat ze het koud had ondanks ze er niets over zei. Veel meiden waren zo, ze durfden het niet te zeggen als ze het koud hadden. Ik vond het dan ook niet erg om mijn vest aan haar te geven, ik had het toch niet koud. Ik kon er ook best goed tegen, ik ging niet dood van een beetje wind. Ik hoorde haar vragen wat ik hier deed. Wat moest ik zeggen? Ik moest voor een opdracht drugs dealen met iemand? Nee, dat kon ik niet zeggen. "Ik moest nog ergens heen hier in de buurt," antwoordde ik dan gewoon. Ze zou het vast wel geloven, dat hoopte ik toch.
Aiden
Een zwakke glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik Anastasia hoorde zeggen dat ze al het gevoel had dat het geen goed tijdstip was om samen een koffie te drinken. Het leek alsof ze zich anders gedroeg dan normaal, maar dat was vast een symptoom van te veel alcohol drinken. Ondanks ze er nog bij leek te zijn met haar verstand, was het duidelijk aan haar te merken dat ze enorm dronken was. Erg vond ik het niet, ik was ook al vaak dronken geweest. Veel erger dan Anastasia. Het was namelijk al vaak gebeurd dat ik wakker werd op een bankje zonder dat ik wist wat er van te voren gebeurd was. Ik meende het echt dat we dat later wel eens konden doen. Het wilde niet zeggen dat omdat ik zo kortaf was tegen haar, ik haar niet mocht. Ik had het gewoon heel erg druk gehad en mijn dag was erg hectisch geweest. Meer niet. Waarschijnlijk had ze de indruk dat ik haar niet mocht, maar ik mocht haar wel. Niet als in meer dan gewone vrienden, dat ook weer niet. Ik kon geen relatie hebben. Dat zou enorm dom zijn in de situatie waarin ik me bevond. Het kon Anastasia's dood worden als we wat kregen doordat ze sowieso een keer achter mijn baan kwam en als buitenstaanders te veel wisten, werden ze vermoord of gegijzeld. Het was al vaker gebeurd en hij wilde dat Anastasia niet aandoen. Bovendien was het fout om iets met de lerares van je broertje te beginnen. Ik kende haar bovendien ook eigenlijk helemaal niet goed. Ik glimlachte kort even toen ik haar hoorde zeggen dat ze een lift van een knappe jongen zoals ik niet af sloeg. Natuurlijk vond ik dat leuk om te horen. Jongens vonden het ook leuk om af en toe een compliment te krijgen. "Kom, dan zullen we gaan zodat jij je bed in kan. Dat kan je morgen een hele boel hoofdpijn besparen," zei ik. Ze moest zo snel mogelijk haar bed in zodat ze de volgende dat niet zo veel hoofdpijn zou hebben door alle alcohol die ze binnen had gewerkt. Ik was er zeker van dat ze een kater zou hebben de volgende dag, maar hoe vlugger ze zou slapen, hoe minder erg die zou zijn. 'Niet echt, maar dat maakt niet uit. Dit staat je ook leuk," zei ik met zwakke glimlach toen ze vroeg of ze eruit zag als een verantwoordelijke juf. Het kon misschien een beetje flirterig overkomen, maar dat maakte niet uit, ik sprak de waarheid. Ze kon alles hebben, een heel nette outfit, maar ook het iets meer gewaagde zoals ze nu aan had. Het stond haar allebei erg goed. Toen ze op probeerde te staan, merkte ik dat ze haar evenwicht verloor waarna ze zich snel aan mij vasthield. "Dat geeft niet," zei ik toen ze haar excuses aanbood. Ik deed mijn vest dat ik aan had uit en sloeg het vest om haar schouders heen zodat ze het niet koud zou hebben. Ik kon aan haar merken dat ze het koud had ondanks ze er niets over zei. Veel meiden waren zo, ze durfden het niet te zeggen als ze het koud hadden. Ik vond het dan ook niet erg om mijn vest aan haar te geven, ik had het toch niet koud. Ik kon er ook best goed tegen, ik ging niet dood van een beetje wind. Ik hoorde haar vragen wat ik hier deed. Wat moest ik zeggen? Ik moest voor een opdracht drugs dealen met iemand? Nee, dat kon ik niet zeggen. "Ik moest nog ergens heen hier in de buurt," antwoordde ik dan gewoon. Ze zou het vast wel geloven, dat hoopte ik toch.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


21