Ik zucht even als ik mijn huisbaas voor de deur zie staan met de rekening. Ik doe de deur open. Hij duwt de rekening in mijn handen. 'Je hebt je huur al meer dan vier maanden niet betaald', zegt hij. 'Ik kan het niet betalen. Je moet gewoon even wachten', zeg ik dan. 'WACHTEN? Nee, ik wacht niet meer! Ik wacht al vier maanden lang! Het geld groeit ook niet op mijn rug hoor!' zegt hij dan boos. 'Oké oké, ik ga even naar de bank en ik betaal wel wat gaat', zeg ik. Ik ga dan te voet naar de bank. 100 euro heb ik. Wauw, ik moet nog meer dan tweeduizend euro betalen. Ik loop dan met het geld naar mijn appartement. Mijn huisbaas staat daar met mijn rugzak. 'Hier zijn je spullen', zegt hij. Hij trekt het geld uit mijn handen. Ik wil verder naar binnen lopen maar hij duwt me van de trap van het appartement. Ik ga even met mijn hand over mijn voorhoofd. Er hangt bloed aan mijn hand. Ik zie dan dat hij mijn rugtas naar beneden gooit. Ik probeer dan rechtop te staan wat me veel moeite kost. Ik voel alles zwaarder worden. Mijn benen voelen bijna te zwaar aan om te lopen. Ik loop naar het eerste nette huis dat ik tegen kom op straat. Ik bel dan aan. Ik voel me zwakker en zwakker worden. Er doet niemand open dus ik loop naar het volgende huis toe waar ik aanbel. Er moet iemand me helpen.
Ik sta voor de spiegel mijn gezicht te bekijken. Nog eens een puist. 'Dit meen je niet,' zucht ik. Ik heb gehoord dat door stoom puistjes weggaan, maar het werkte niet zo fantastisch voor mij. Ik haal mijn schouders op en laat mijn kleren van mijn lichaam glijden waarna ik de kraan opendraai en onder de douche ga staan. Ik zet het op regenmodus en richt mijn gezicht naar boven zodat de druppels over mijn gezicht gaan. Na zo'n 10 minuten wandel ik de douche weer uit waar ik me afdroog en wat lichaamsparfum over me heen spuit. Tring. Ik frons even met mijn wenkbrauwen en bevestig de badhanddoek over mijn lichaam. Zodra het strak genoeg zit zodat hij er niet afglijd wandel ik de spiraaltrap af en stap ik naar de deur. Ik gooi een blik door het raam en zie een jongen van mijn leeftijd staan met een grove wonde over zijn gezicht. Ik doe meteen open. 'K-kan ik u helpen?' vraag ik en slik. Natuurlijk kan ik dat. Die jongen heeft het nodig. Ik leid hem naar binnen en ga naar de apothekerskast iets verder in de woonkamer.
Ik zie dat er een best wel knap meisje van rond mijn leeftijd de deur opent. Ik kan niet reageren op haar vraag door de pijn die ik heb maar ik denk wel dat ze zelf wel weet dat ik best wel hulp kan gebruiken. Ik volg haar als ze me naar binnen leidt. Ik heb het gevoel dat de wonde blijft bloede. Het is aan de zijkant van mijn gezicht en het doet echt verschrikkelijk veel pijn. Het prikt ook heel erg. Normaal kan ik tegen vrij veel tegen maar het is een best wel diep. Waarom deed mijn huisbaas nu zoiets? Daar kan ik ook al niet meer heen gaan. Dan zal ik maar ets anders moeten zoeken. Misschien dat ik wel een goed bankje vind buiten of zo. Ik weet het niet. Ik ben ook pas ontslagen op mijn werk dus ik moet ook nog werk gaan zoeken enz.
Ik wandel terug naar de jongeman en buig me naar voren waarna ik het vodje met ontsmettingsmiddel op de wonde druk. 'Even op je tanden bijten.' zeg ik. Een vrij diepe wonde kan wel prikken nu. Ik ontsmet de wonde en wikkel er een band om zodat het zeker niet terug geïnfecteerd geraakt. Ik zet me naast de jongen. 'Wat is er gebeurd?' vraag ik en richt me naar zijn ogen in plaats van de wonde. 'Kan ik je iets te drinken brengen?' vraag ik nog eens.
Ik slik even als ik het voel prikken. 'Ik ben uit mijn appartement gegooid door mijn huisbaas', antwoord ik dan op haar. Ik schud mijn hoofd even zacht als ze vraagt of ze me wat te drinken kan brengen. 'Nee, dankje', antwoord ik dan nog. Ik ga zo meteen toch weer weg want ik wil haar niet storen. Aangezien ze in een handdoek rondloopt was ze waarschijnlijk aan het douchen of zo. En het was niet de bedoeling om haar te storen of zo.
Savagery schreef: Victoria. 'Heb je dan nu nog een plaats om te verblijven?' vraag ik dan en frons even. Waarom zou zijn huisbaas dat nu doen, hoé onrespectvol. Ik slik even en kijk naar mijn lichaam die verwikkeld is in een handdoek. 'Oh, het spijt me. Ik had niemand verwacht.' zeg ik en bloos. 'Blijf hier, ik ga me even omkleden.' zeg ik en sprint even naar boven waar ik snel iets los aandoe en terug naar beneden ga.
'Nee', antwoord ik als ze vraagt of ik nu nog een plaats heb om te verblijven. Als dat zo makkelijk zou gaan. Maar ik zou alsnog niets kunnen betalen. Mijn ouders heb ik ook verloren tijdens een ongeluk dus daar zou ik ook niet heen kunnen. Ik glimlach zwak als ze dat zegt. Ik wacht dan even tot ze zich omgekleed heeft wat al snel gebeurd is want ze is al snel terug.
Savagery schreef: Victoria. Ik kijk even rondom me. 'Ehm, ik heb nog een aantal slaapkamers vrij dus je kan hier wel even verblijven tot je iets nieuws vind? Ik wil niet dat je op straat gaat leven.' zeg ik en slik. Dit lijkt me een perfecte manier om weer wat sfeer in de villa te brengen aangezien ik hier toch helemaal alleen woon en ik de eenzaamheid een beetje beu ben.
'Dat is lief van je, maar ik het toch niet maken om hier te blijven?' zeg ik dan. 'Hebben je ouders je trouwens niet gewaarschuwd voor vreemde mensen?' vraag ik dan. Het is echt lief dat ze dat zegt, maar ik kan het gewoon niet maken. Ze kent me geeneens.
Savagery schreef: Victoria. Ik haal mijn schouders op. 'En ik kan het niet maken dat jij op straat ligt straks.' zeg ik grijnzend. 'Ik woon al alleen, gelukkig, dus ik mag zelf mijn beslissingen maken nu.' zeg ik en lach kort. Ik snap het dat hij het voorstel niet wou accepteren, maar ik vind dit een betere oplossing dan dat hij straks op het straat leeft. Dat is nog gevaarlijker dan bij een onbekend meisje verblijven.
Savagery schreef: Victoria. Ik haal mijn schouders op. 'En ik kan het niet maken dat jij op straat ligt straks.' zeg ik grijnzend. 'Ik woon al alleen, gelukkig, dus ik mag zelf mijn beslissingen maken nu.' zeg ik en lach kort. Ik snap het dat hij het voorstel niet wou accepteren, maar ik vind dit een betere oplossing dan dat hij straks op het straat leeft. Dat is nog gevaarlijker dan bij een onbekend meisje verblijven.
Ik glimlach zwak als ze dat zegt. 'Mag ik dan in ieder geval weten wat jouw naam is?' vraag ik dan aan haar. Eigenlijk is het niet slim van haar om iemand die ze niet kent in huis te halen want wie weet zou ik een verkeerd iemand zijn die alleen maar slechte bedoelingen heeft, zijn.
'Oh, juist. Ik heet Victoria, en jij?' vraag ik beleefd en bloos. Ik had zoveel aan mijn hoofd dat ik zelfs ben vergeten om me voor te stellen. Ik bijt lichtjes op mijn lip en bestudeer hem even. Goedgebouwd en helemaal niet mis. 'Wil je iets eten?' vraag ik dan.
'Mooie naam', zeg ik dan. Victoria.. Dat past ook helemaal bij haar. 'Ik heet Austin', zeg ik dan met een zwak glimlachje. Ik kijk haar dan even wat beter aan. Ze is eigenlijk best wel knap en ze heeft ook nog eens een mooi lichaam, dat was net beter te zien toen ze in haar handdoek zat. Ik schud mijn hoofd even als ze dat vraagt. 'Nee, hoeft niet, dankje', zeg ik dan.