Forum

Ruebee.

Het was de zoveelste dag die ik doorbracht bij de Avance. Een groot, Engels tijdschrift, wiens hoofdkantoor zich had gevestigd in Londen. In totaal was dit nu de vierde week dat ik er stage liep en tot nu toe had ik nog vrijwel niets mogen doen. Samen met de andere stagiaire, Allison, zat ik voornamelijk achter het bureau, nam ik telefoontjes aan en ruimde ik dingen op. Na de vergaderingen was ik vaak degene die met haar de kamer op moest ruimen, de vuile koffiekopjes weg moest brengen en vervolgens de notulen van de vergadering zou moeten verwerken en naar iedereen zou moeten mailen, meestal binnen het eerstvolgende uur, zodat iedereen op tijd zou weten wat er zou moeten gebeuren voor het volgende nummer, dat over een paar weken uit zou komen. Zoals altijd was het weer een saaie dag en had ik nog niet veel anders gedaan dan telefoontjes opnemen en doorgeven dat onze hoofdredactrice, Veronica, geen tijd had om nu aan de lijn te komen. Iets wat eigenlijk standaard was. Blijkbaar kon ze het ook gewoon maken, want niemand deed er moeilijk over. Allison had net koffie gehaald voor Veronica en gelukkig had ze ook wat voor ons meegenomen, want een goede kop koffie kon ik ook wel gebruiken. Ik nam een slok van de latte macchiato, die heerlijk was, ondanks dat hij uit een machine kwam. Het smaakte in ieder geval een stuk beter dan dat het bij mij thuis deed, maar wat verwachtte je ook van een oud koffieapparaat die je had gekregen van je oudere broer, omdat hij ondertussen al samenwoonde met zijn vriendin en hem zelf niet meer nodig had? Niet heel erg veel, maar het was beter dan niets. Ik was naar Londen gekomen om te studeren. Oorspronkelijk kwam ik uit Brighton, een stadje dat echt helemaal in het zuiden lag van Engeland. Ik had hier willen sturen voor journalistiek en ik had ook heel erg graag bij een modetijdschrift willen werken, daar had ik ook stage willen lopen. Dit was echter een tijdschrift voor meiden van mijn eigen leeftijd, iets jonger, waar ook wel mode bij kwam kijken, maar het waren voornamelijk roddels en een hoop artikelen over jongens. Niet echt wat ik wilde, maar deze stage was er eentje waar een hoop mensen een moord voor zouden doen en daarom was ik ook al te blij dat ik hier nu zat, ondanks dat ik nog niet echt door had wat ik hier precies zou leren. Plotseling liep Veronica haar kantoor uit en bleef ze staan tussen de twee bureaus van mij en Allison in. Ze trok haar geëpileerde wenkbrauwen op en keek ons beide aan. ‘Jullie twee, mijn kantoor. Nu.’ Vervolgens draaide ze zich weer om en beende ze terug naar haar kantwoord. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek vragend naar Allison, al wist ik dat we niet veel keuze hadden en dat we maar naar binnen moesten. Daarom stond ik snel op, trok ik mijn kleding recht en liep ik het kantoor binnen. ‘Ga zitten,’ knikte Veronica naar de stoelen, wat ik ook maar deed. Je kon maar beter doen wat zij wilde.