O) CreepyDoll + Lespoir - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) CreepyDoll + Lespoir

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Mijn personage: Courtney Reynolds || 18 (mensenjaren || vampier || Rmjw

w

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan O'Brien - 20 - vampire hunter -

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan:

Na een lange reis was ik eindelijk aangekomen op mijn eindbestemming. Een klein dorpje ergens langs het bos. Het was op het eerste gezicht best een mooi dorp, maar hoe meer ik naar het centrum ging, hoe meer de energie anders begon te voelen.
Als alles in het kleine huisje gezet was door de verhuizers, plofte ik neer op de bank en sloot ik mijn ogen. Morgen moest ik naar de nieuwe school. Ik was best benieuwd hoe de jongeren hier naar school gingen.
Nog even bleef ik zitten tot ik besloot om het dorp te verkennen, zo groot was die ook weer niet. Rustig stond ik op, pakte de huissleutels en sloot al snel de voordeur achter mij dicht. Kort bleef ik stil staan, snoof de vochtige lucht in en begon toen te lopen. Al snel kwam ik mensen tegen en begroet ze vriendelijk, even keken ze raar op maar al snel groeten ze terug. Zo ging het een tijdje door tot ik terug keerde naar het huisje.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Courtney.

Zoals meestal breng ik mijn tijd door in het bos. Ik ben opzoek naar een hert of een konijn voor mijn part. Dat maakt me niet uit. Zolang ik maar bloed binnen krijg. Ik mag natuurlijk niet gezien worden als ik bloed drink dus ga ik altijd heel diep in het bos. Ik loop niet verloren want ik ken de weg uit mijn hoofd, gewoon omdat ik hier al zo vaak ben geweest en met vaak bedoel ik ook echt elke dag. Uiteindelijk zie ik een hert lopen. Ik ga het snel achterna en zet mijn tanden in het dikke vel en zuig het bloed uit het dier. Als ik klaar ben, lik in wat bloed weg van mijn lippen zodat al het bloed weg is. Het bloed geeft me echt weer veel energie. Natuurlijk is mensenbloed beter maar ik ben op een soort dieet. Ik heb mezelf verboden mensenbloed te drinken omdat ik niet nog meer mensen wil vermoorden. Ik word al gezocht door vampier jagers, dus ja.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan:

Onder weg terug voelde ik een energie vlaag over mij heen trekken en keek richting het bos. Even haalde ik mijn schouders op en liep rustig terug. Mijn maag begon eigenlijk best te knorren.
Eenmaal terug in het kleine huisje, ging ik opzoek naar wat om te koken, als ik was had gevonden, begon ik rustig te koken en zat niet veel later op de bank met een bord heerlijk ruikend eten. Rustig at ik en keek ondertussen tv. Het was best vreemd kijken in een ander huis, maar toch zou het snel moeten wennen. Gelukkig begon het al wat beter te voelen en zapte naar het nieuws. Meteen stopte ik met eten toen er een melding binnen kwam dat er weer enkele dieren dood waren aan getroffen. Er werden ook enkele foto's getoond waarop een bitemark te zien was. Deze herkende ik meteen en schudde mijn hoofd. Ze hadden gelijk, en ik ongelijk.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Courtney.

Als ik thuis ben kijk mijn broer meteen op. Ik woon hier alleen met mijn broer. Hij is 22 dus het mag. Mijn ouders zijn heel lang geleden gestorven. Zelfs voor ik een vampier werd en dat is lang geleden. Mijn broer was al een vampier. Er brak een oorlog uit en mijn ouders zijn beiden gedood. Ik was er bijna geweest maar mijn broer had me nog net vampier kunnen maken. Maar dat geeft niet altijd voordelen. 'Court, je moet echt gaan opletten als je gaat jagen', zegt Michael, mijn broer. 'Hoezo? Ik let toch op? ' vraag ik. 'Niet goed genoeg, er kwam net op het nieuws dat er opnieuw een paar dieren gedood zijn', zegt hij. Ik zucht even.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan:

Na een tijdje was ik mijn bed in gekropen, al snel ging het alarm af en stapte ik uit bed. Even bleef ik op mijn bed zitten en ging met mijn hand door mijn haar heen. Vandaag zou ik naar de nieuwe universiteit gaan. De afgelopen jaren ben ik al op zo veel universiteiten en anders scholen geweest dat ik de tel kwijt ben.
Rustig begon ik mijn ochtend ritueel uit te voeren, als ik gedoucht had, liep ik naar de koffer waar mijn kleding in zat en begon wat uit te zoeken. Niet veel later had ik wat gevonden en trok dat aan, liep naar beneden en ging mijn ontbijt voorbereiden.
Als ik mijn ontbijt op had poetste ik nog even snel mijn tanden en verliet ik daarna het huis.
Onderweg richting de universiteit kwam ik veel jongeren tegen, enkele keken om naar mij maar fietste of liepen snel weer door en praten met hun vrienden.
Niet veel later was ik aan gekomen op de universiteit en liep meteen door naar de receptie. "Ah, jij moet meneer O'Brien zijn." hoorde ik een vrouw zeggen en knikte. "Dat ben ik." zei ik "Moment, dan pak ik je boeken en wat papieren." begon ze en zocht van alles bij elkaar. Al snel had ik een stapel boeken en legde ze uit waar ik heen moest. "Dank u." zei ik en vervolgde mijn weg richting het lokaal waar ik heen moest.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Courtney.

Als ik aangekomen ben op de school, naja, de universiteit, waar ik zit ben ik goed optijd. Net als altijd. Ik kom echt nooit ergens te laat. Ik loop naar mijn vriendinnen toe. We zijn er altijd veel te vroeg zodat we nog wat kunnen praten. Ze weten alles van me. Behalve dat vampier gedeelte natuurlijk. Dat mogen ze niet weten. Ze zouden het volgens mij ook niet geloven maar toch. In ieder geval. Ik kan de co trole goed over mezelf houden en drink geen mensenbloed. Alleen dierenbloed. Maar zoals mijn broer al zei, ik moet voorzichtiger zijn want ja, ze mogen het niet te weten komen. Ik ben ook een van de enige vampiers hier. Ik ben de enige die op school zit. Voor de rest zijn er in dit dorp maar 5 andere. We zijn met 6 dus. Als ik de bel hoor, loop ik naar het juiste lokaal toe.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan:

Eenmaal bij het lokaal aan gekomen, kwam de docent meteen naar mij toe gelopen en stelde zich voor. Een paar keer knikte ik en al snel kon ik gaan zitten. Hij vertelde wat ze de af gelopen lessen gedaan hadden en waar ze nu mee bezig waren. Het grappigste was dat ik deze lessen al een paar keer had gedaan. Rustig liep ik richting één van de tafels en ging zitten, zette mijn tas naast mij neer en keek rond. Het lokaal liep langzaam vol. Al snel ging de bel en de laatste leerlingen liepen naar binnen. Enkele leerlingen keken mij aan en een aantal daarvan waren de meiden. Ik schonk er maar geen aandacht aan, maar toen er iemand niet ver van mij langs mij liep, voelde ik een vreemde energie rond haar hangen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Courtney.

Ik slik even als ik een hele sterke bloed geur ruik. Ik probeerde er niet te veel op te letten. Ik kan ook nog niet achterhalen waar dit vandaan komt. Normaal heb ik dat niet. Normaal lukt het me perfect om op school mijn controle te houden. Ik heb er dan ook erg op getraind om me niet te fel te concentreren op de geur van bloed. Als ik me ga focussen op een bloedgeur, ja, dan maak ik het me echt moeilijk. Maar het lukt me perfect om de controle over mezelf te houden. Gelukkig maar. Echt niemand mag weten dat ik een vampier ben.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan:

De les begon, de docent legde wat dingen uit en al snel moesten we op ons eigen gaan werken. Dat vond ik niet erg, maar vele zag ik moeilijk kijken naar de opdrachten. Het liefst hielp ik ze, maar hielt mij toch in. Op een rustig tempo ging ik door alle opdrachten. Sommige opdrachten kende ik niet, of ze waren net anders neer gezet. Na een tijdje had ik even geen zin meer en keek naar buiten. Het was stil op de straat, amper auto's, maar wel veel fietsers. Alsof de auto's hier niet mochten rijden. Wat maakte het uit, wel of geen auto's, het was een fijn dorpje. Even later keek ik om naar de persoon waar de sterke energie vandaan kwam, ze was rustig bezig met haar werk en ik keek weer naar buiten.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Courtney.

Ik werk rustig mijn opdrachten af. Ook al is het de zoveelste keer dat ik dit moet doen. Ik dwing de mensen die hier werken elk jaar weer om me hier in te schrijven. Ik moet toch iets hebben om mijn tijd te doden? Niemand hier weet dat ik een vampier zijn. En bij mijn weten zijn hier geen vampierjagers. Dus ja, als ik hier blijf wonen leef ik voor eeuwig. En ja, soms begint dat te vervelen natuurlijk. Soms verveel ik me zo erg dat ik gewoon een mens dood in plaats van een dier. Of ik maak gewoon een paar vampiers. Ik heb mijn emoties ook uit gezet zodat ik er geen spijt van zou krijgen. Ik heb zoveel mensen gedood en ik voel me er totaal niet schuldig over.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Dylan:

Ik schrok uit mijn gedachten door de bel en keek meteen op. "Jullie weten wat er af moet'" hoorde ik de docent en hoorde iedereen wat jammeren. Zelf stond ik rustig op, pakte mijn tas die ik ovr mijn shouder hing en de klas uit liep. Maar voordatik de deur door was, kreeg ik van de docent een blad in mijn handen met enkele opdrachten die gedaan moesten worden. Ik knikte en liep vervolgens verder.
Niet veel latr was ik bhiten en ging ik op een bankje zitten bij de boom en keek voor mij uit naar de leerlingen die gezellig met elkaar zaten en over van alles praten. Hier genoot ik van en ging onderuit zitten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld