Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG ft. Lespoir
Tugce
Landelijke ster



Aurora Savannah Reynolds.



Jij mag beginnen!
Lespoir
Wereldberoemd



Christian (Chris) McCall 

Tugce
Landelijke ster



Aurora
Ik liep lachend met mijn vriendinnen naar het laatste lokaal van vandaag, daarna hadden we eindelijk vakantie! Aan de ene kant vond ik het wel jammer dat we vakantie hadden. Ik was hier zo populair, en iedereen mocht me. Nou ja, niet iedereen. Christian en zijn meelopers mochten mij en mijn vriendinnen niet. Het boeide me ook vrij weinig omdat ze rest mij wel leuk vond. 
Ik ging op de stoel achteraan in de klas zitten en de plaatsen naast mij werden ook al snel bezet. Aan mijn linkerkant zat een nerd, die de hele tijd naar mij aan het staren was. Ik zuchtte en zei er maar niets van.
We begonnen met de les, na een tijdje begon ik me al te vervelen dus pakte ik mijn telefoon. Stiekem zat ik te appen met mijn vriendinnen. Helaas merkte de leraar het en pakte mijn telefoon af. "Die krijg je na de les weer terug." Ik rolde met mijn ogen en legde mijn hand onder mijn hoofd. 
Eindelijk ging de bel, de les was afgelopen en we hadden vakantie! Ik liep het lokaal uit en praatte nog wat op de gang met mijn vriendinnen. Bijna iedereen was al weg, dus liep ik verder naar mijn kluisje om mijn jas te pakken. Opeens bedacht ik me dat mijn telefoon in het lokaal nog lag. "Shit! Mijn telefoon." Zuchtte ik. "We gaan alvast naar buiten." Zeiden mijn vriendinnen dus liep ik weer de trappen op. De leraar was al weg, maar gelukkig stond de deur nog open. Ik pakte mijn telefoon uit de la en liep weer naar beneden. Terwijl ik op de trap liep, gingen alle lichten uit. Als een speer ging ik naar de achterdeur, want daar was mijn fiets. Ik probeerde de deur te openen. Tot mijn verbazing ging hij niet open, wat kregen we nou? "Op slot!" Riep ik en probeerde hem nog een keer te openen. Maar dat ging niet. Ik begon te vloeken, ik zat opgesloten in school!
Lespoir
Wereldberoemd



Christian. 

Na een lange school hoor ik de laatste bel gaan. Eindelijk vakantie. Dat kan ik wel gebruiken hoor. School word echt vermoeiend. Maar ja, ik mag niet klagen. Ik ben erg populair hier. Heel de school kent me. Iedereen wil met me omgaan, buiten Aurora dan. Maar ja, met haar wil ik ook niet omgaan. Ik mag haar niet, zij mag mij niet. Ik heb geen idee hoe dat komt. Het is gewoon zo, al sinds we elkaar voor de eerste keer zagen. Wat me ook verbaasd is hoe het komt dat ik er door ben met mijn cijfers. Ik heb echt helemaal niets voor school gedaan, ik lette niet op. Niets. Echt helemaal niets. Niet dat me dat wat uitmaakt want ja, ik ben er door door niets te doen. handig toch? Ik loop nog naar mijn kluisje omdat ik daar nog wat moet gaan halen. Als ik het heb loop ik naar de deur. De lichten zijn ook al uitgegaan. Ik wil die deur open doen maar het lukt niet. Ik zucht even. Dan maar een andere deur proberen. Ik loop naar een andere deur maar die is ook op slot. Dan hoor ik een stem. Ik denk even na. Dat is Aurora. Is ze hier ook nog. Oh nee, nu zit ik hier opgesloten met haar. 
Tugce
Landelijke ster



Aurora
Ik rende door de hele school om een deur te vinden die wel open is, maar ik vind er geen een. Ik kon nu wel janken, het idee dat ik opgesloten zat op school, de hele vakantie! 
Ik liep naar de kantine en plofte neer op een bankje. Ik gaf het nu al op, want er was echt geen kans dat ik er uit zou komen. Onze school was gewoon te bewaakt. 
Opeens hoorde ik voetstappen, ik stond op en volgde het geluid. Dit betekende dat er nog iemand was die met me was opgesloten, aan de ene kant was ik wel blij aangezien ik nu niet alleen was.
Toen de voetstappen nu erg hard waren, keek ik op. Ik kon mijn ogen niet geloven wie ik daar zag staan. Christian. Zat ik opgesloten met hem?! Ik begon te schelden en stamptte met mijn voeten. "Nee! Meen je dit?! Waarom niet iemand anders!" Ik liep terug naar de kantine en ging weer boos op het bankje zitten. Ik zou met iedereen opgesloten willen worden, maar niet met Christian. Dit was gewoon verschrikkelijk.
Lespoir
Wereldberoemd



Christian. 

Ik zucht even als ik haar dat haar zeggen. Ik zou heel graag met iemabd ruilen hoor ik zit hier niet vrijwillig opgesloten. Ik laat haar maar. Ik loop naar de leraarskamer. Misschien dat ik daar wel een sleutel vind. Ik doorzoek heel de leraarskamer maar niets. Er ligt geen enkele sleutel!  Heel de vakantie zit ik hier opgesloten. Opgesloten met Aurora. Waarom gebeurd dit weer bij mij. Waarom gebeurd dit eigenlijk. Normaal zijn de docenten niet zo vroeg weg. Ik zucht even. Ik had dan nog zoveel zin in de vakantie maar die is ook weer verpest. Hoe gaan we hier ooit uigeraken?  Dat gaat gewoon niet. 
Tugce
Landelijke ster



Aurora
Ik staarde een lange tijd voor me uit. Wat moest ik nu eigenlijk gaan doen? Hier waren geen slaapplekken, geen eten. Er was wel een automaat, maar dat allenaal was helemaal niet goed voor je.
Ik stond op en pakte een stoel, liep naar de deur en probeerde hem in te slaan met de stoel. Dat lukte ook niet. "What the hell?" Zuchtte ik en tikte even op de deur. 
Ik pakte mijn schooltas en keek of ik nog wat brood had, want het was al wat later en ik had ondertussen ook wel honger gekregen. Maar er was geen voedsel te bekennen in mijn tas. Dit keer probeerde ik het glas van het automaat in te slaan, dit lukte wel. Ik pakte crackers en begon te eten. Ondertussen dacht ik aan andere oplossingen.
Lespoir
Wereldberoemd



Christian. 

Ik zucht even. Dit zou een leuke vakantie moeten worden, maar nee, ik zit hier opgesloten... Met Aurora. Ik heb echt al alles geprobeerd om hier buiten te geraken maar niets lukte. Ik begrijp er ook niets van. Normaal zijn de leraren hier nog een par uur na dat de laatste bel gaat. En nu zijn ze al zo snel weg? Zo ga ik nog denken dat ze ons hier expres hebben opgesloten. Mijn ouders zullen het ook wel raar vinden dat ik niet naar huis kom. Mijn vrienden waarmee ik afgesproken heb zullen het ook wel raar vinden maar ze zullen er waarschijnlijk nooit aan denken dat we opgesloten zitten in school. 
Tugce
Landelijke ster



Aurora
Ik kwam niet op andere ideeën, want voor de rest zou het toch allemaal onmogelijk zijn. Mijn vakantie begon al lekker, opgesloten op school met de enige persoon die ik haat. Zeker leuk.
Ik at mijn crackers op en staarde uit het raam. Hoe moest ik dit ooit gaan overleven? Hoe zou ik hier ooit aan wennen? Ik zuchtte bij de gedachten. Mijn vriendinnen wisten toch wel dat ik opgesloten zat? Maar stel dat ze al weg hadden gefietst! Ik zag er gewoon geen uitweg meer bij.
"Christian!" Schreeuwde ik, ik kreeg al kotsneigingen bij die naam. Ugh, ik haatte hem zo erg. Ik kreeg een stem terug, ik liep ernaar en keek naar wat hij deed. "Heb je een sleutel gevonden?" Mompelde ik.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld