O) Tugce + Lespoir - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) Tugce + Lespoir

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Stefan Donovan | 19 || prins || rmjw

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Rebekah Le Seigneur - 18.

Rebekah
Rebekah werd gewekt door haar enthousiaste moeder die in haar slaapkamer kwam, zonder toestemming. ''Rebekah! Opstaan! Je moet je klaarmaken, zometeen ga je prins Stefan ontmoeten. Wat leuk! Ik heb al een jurk voor je uitgekozen. Komop, op staan.'' Zei ze en pakte haar arm zodat ze Rebekah uit bed kon trekken. Rebekah mompelde wat en deed met moeite haar ogen open. Ondertussen probeerde haar moeder nog aan haar arm te trekken. ''Stop! Je doet me pijn.'' Gilde Rebekah en trok snel haar arm terug. Ze ging overeind op haar bed zitten en keek even de kamer rond. ''Welke jurk heb je voor me uitgekozen?!'' Vroeg ze geschrokken. Want haar moeder en Rebekah hadden beide een hele andere stijl. Haar moeder droeg meer van die opvallende kleuren en met veel decolleté. Rebekah droeg juist jurken met een onopvallende kleur.
Haar moeder viste een jurk uit de kast. Met grote ogen keek Rebekah naar de jurk. ''Je verwacht tot niet dat ik dat aan ga doen?'' Vroeg ze. Haar moeder knikte. ''Je bent verplicht, je gaat deze jurk dragen.'' Zei ze met een grote grijns en gooide hem daarna op haar bed. Rebekah zuchtte en stond toen op. Direct kwamen er bediendes naar haar kamer om haar korset te doen. Rebekah pakte haar jurk en ging voor de spiegel staan. Ondertussen werd haar korset gedaan. Toen ze klaar waren, trok Rebekah haar jurk aan en keek toen weer naar de spiegel. Haar jurk was zo open, ze vond het verschrikkelijk. Maar ze was verplicht om het te dragen. Ook haar haar werd gedaan, daarna werden haar mooie sieraden omgedaan. Hierna liepen ze met z'n alleen het kasteel uit, op naar de koets.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Stefan.

Ik word wakker gemaakt door een dienstmeisje. 'Stefan, u moet opstaan. Binnen een uur komt de prinses u ontmoeten', zegt ze. 'Alsjeblieft noem me geen u', zeg ik met een zwak glimlachje, ik heb het niet graag dat iemand me met 'u' aanspreekt. Ze glimlacht. 'Je kleren liggen in de badkamer', zegt ze. 'Dankje', zeg ik. Ze loopt mijn kamer uit. Ik stap mijn bed dan maar uit. Ik zucht even. Dit is een nadeel aan prins zijn. Vaak word je gewoon uitgehuwlijkt. En ik wil nog niet trouwen want dan zit ik aan één iemand vast. Ik vind het zelf nog best leuk om met meisjes te flirten en zij vinden het natuurlijk ook leuk want ja, ik ben de prins natuurlijk. Ik loop naar de badkamer. Ik kijk naar de kleren die er liggen. Natuurlijk helemaal niet mijn stijl maar het moet. Ik trek de kleren aan en kijk dan even in de spiegel. Ik begin mijn haar dan maar in model te leggen. Daarna kijk ik keurend in de spiegel. Tja ik vind van mezelf dat ik er best goed uitzie. Sommige andere jongens vinden me erg arrogant maar dat is eigenlijk niet zo. Als ik helemaal klaar ben loop ik naar de ruimte waar mijn ouders zitten te wachten.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Rebekah
Rebekah stapte in de koets en keek uit het raam, die een beetje bedekt was met een rood en goud gordijn. Soms zag ze mensen bij de koets stoppen. Die waren dan meestal erg enthousiast en begonnen over alles te praten. Maar Rebekah negeerde het meestal en dacht aan haar eigen dingen. Zoals het uithuwelijken. Ze wilde het helemaal niet. Daarbij had ze vaak gehoord dat prins Stefan erg arrogant zou zijn. Rebekah wilde helemaal niets met arrogante mensen te maken hebben, maar nu had ze geen keuze.
Rebekah werd uit haar gedachten gehaald door haar vader die op haar schouder tikte. ''Rebekah, kom je mee?'' Vroeg hij. Blijkbaar waren ze al aangekomen bij het kasteel. ''Ja..'' Mompelde Rebekah en stapte uit de koets. Ze bekeek het kasteel. Het was een beetje groter dan haar eigen kasteel. Langzaam liep Rebekah met haar familie naar de grote poort, waar ze vriendelijk werden ontvangen door de familie van Stefan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld