Orpg ~ Lespoir - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ~ Lespoir

Account verwijderd

schreef:
Wij weten

Jayden Brown

Jij?

boy, Hot, and sexy afbeelding

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Ik: Emily Mariah Reynolds

tumblr_nqb0k8LBAe1tf

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Emily.

'Probeer gewoon te komen, alsjeblieft. ik heb je hier echt nodig', zeg ik via de telefoon tegen mijn moeder. 'Ja Emily, ik doe mijn best om te komen. Maar ik ga je nu laten want ik ben aan het rijden met de auto en dan is het niet verantwoord als ik bel', zegt mijn moeder dan. 'Oké, hopelijk tot zo', zeg ik dan waarna ik op hang. Na dat ik mijn strek oefeningen gedaan heb, wordt mijn naam afgeroepen. Het is nu mijn beurt.. Ik voel mezelf best zenuwachtig worden wat natuurlijk volkomen normaal is aangezien het een best belangrijke auditie is, het zou een grote kans voor me zijn als ik de auditie haal. Nadat ik de weg naar het podium in een grote aparte zaal gevonden heb, zie ik de jury zitten. En nog een paar mensen achterin, niet veel. Gewoon een paar mensen. Mijn moeder ben ik nergens tegen gekomen. 'Ben jij Emily Reynolds?' hoor ik een jurylid vragen. 'Ja, dat ben ik', antwoord ik. 'Oké, start dan maar', zegt het jurylid dan weer. Ik ga klaarstaan en dan hoor ik de muziek beginnen waardoor ik dus ook begin. Maar dan raak ik opeens afgeleid waardoor ik over mijn eigen voeten struikel en val. 'Oké, sorry maar dit gaat het niet worden. Toch bedankt om te komen', zegt iemand van de jury dan. Ik loop dan maar weer terug. Ik wist wel dat dit me niet zou lukken.
Een half uurtje later ben ik net klaar en dan hoor ik iemand mijn naam achter me zeggen. 'We hoorden dat u Emily Reynolds bent?' vraagt iemand van de politie die achter me staat. Ze nemen me dan even mee naar een ander lokaaltje hier in het gebouw. 'Ik moet u helaas mededelen dat u moeder verongelukt is', zegt één van de agenten. 'Wat? Nee? Dat kan helemaal niet', zeg ik waarna ik mijn hart harder en harder voel kloppen. 'Sorry, maar nu moeten we weer gaan voor het verdere onderzoek. Zodra we meer weten nemen we contact op. Als je vragen hebt mag je ons altijd opbellen', zegt de agent als ze me een kaartje geeft met hun nummer op. 'Onze innige deelneming nog', zegt ze dan nog waarna ze weglopen.

Nu is het ondertussen al een hele dag later. Mijn vader is me thuis komen ophalen aangezien ik minderjarig ben en dus niet voor mezelf kan zorgen. Het is een heel eindje van school af waardoor ik dus ook naar een andere school moet wat ik echt enorm jammer vind omdat ik het erg leuk vond op mijn school met al mijn vrienden en vriendinnen en zo. Eigenlijk is het gewoon een hele eind van de stad waar ik woonde af. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of zes was. Ik wist er dus niet veel van en mijn vader kwam alleen maar eens één of twee keer in een jaar op bezoek. Dus eigenlijk ken ik hem niet zo goed. Al zal ik hem nu wel moeten leren kennen aangezien ik nu bij hem woon. Nog steeds heb ik het enorm moeilijk met het verlies van mijn moeder. Ik begrijp nog steeds niet hoe het heeft kunnen gebeuren. Het was allemaal mijn schuld. Ik had haar niet zo mogen pushen om naar mijn auditie te komen. Dan was ze ook niet verongelukt.

Account verwijderd

schreef:
Jayden

Ik gaap verlaat me mond en knipper even met me ogen. Als mijn slaapkamer deur open gaat kijk op en zie Allison staan. Mijn zusje. "Hey." Mompel ik slaperig. "We moeten naar school sta op." Hoor ik haar zegen. Ik zucht zacht en hijs me zelf uit bed. Ik pak mijn kleren uit de kast en neem een snelle douch. Ik droog mij af en kleed me om. Ik haal een hand door me haar en loop de kamer uit. Ik trek snel me schoenen aan en loop de trap af naar beneden. Snel pak ik mijn tas en gooi mijn school boeken er in. "Kom." Ik open de voordeur en stap naar buiten. Ik stap in de auto en start 'm. Ik rij de oprit af de weg op en kijk even kort uit de raar. Ik ga met mij hand over me gezicht en parkeer een eindje verder. Ik stap uit en wacht op Allison. Ik sla mijn schooltas beter over me schouder en loop naar me vrienden. Het was zo een beetje als elke ochtend. Wacht tot de deur open gaat en dan naar je les. Niks bijzonders. "Vandaag komt er een nieuw meisje." Hoor ik iemand roepen. Ik knik en kijk even om mij heen. Nog geen nieuw gezicht te zien.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Emily.

Helaas moet ik vandaag naar mijn nieuwe school toe. Ik vond het eigenlijk echt leuk op mijn vorige school, ik had veel vrienden en vriendinnen, ik had goede cijfers, het ging eigenlijk allemaal perfect en ineens draait alles om. Mijn moeder is er niet meer, ik moet naar een andere school, ik weet zelfs niet of ik verder ga met dansen. Ergens wil ik niet verdergaan met dansen omdat door dansen mijn moeder er niet meer is, had ik die auditie niet gedaan was ze er nog gewoon geweest en zou alles nog normaal gaan. Maar ergens wil ik ook gewoon verder gaan dansen, ballet is gewoon mijn passie. Ik doe het al jaren en ik kan er echt mijn gevoel in leggen. Als ik dans vergeet ik gewoon alles om me heen. Als ik klaar ben, zegt mijn vader dat hij me naar school brengt met de auto. Dat vind ik wel fijn omdat ik de weg nog niet zo goed weet om met de fiets te gaan. Morgen moet ik wel gewoon met de fiets maar dat vind ik niet erg. Ik neem mijn tas en loop naar de auto waar ik instap. Daarna brengt mijn vader me naar school. Als ik er ben ga ik eerst naar her secretariaat om mijn lessenrooster en de sleutel van mijn kluisje te halen. Als ik het heb, loop ik naar het lokaal toe voor dat ik te laat ben. Als ik er ben, loop ik het lokaal in.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld