Lespoir schreef:
Francis.
Ik zit in de koets waar ik altijd inzit als ik ergens heenreis. Op dit moment ben ik op weg naar Spanje, er is een bal georganiseerd waarvoor ik uitgenodigd ben samen met nog heel wat andere koningen van andere landen, die koningen nemen hun koningin dan ook weer mee waardoor het meteen al wat drukken wordt. Ik ga gewoon alleen, ik heb geen koningin, ik was al wel verloofd toen ik jongen was met een prinses, ondertussen een koningin, maar uiteindelijk zijn we toch niet getrouwd omdat haar ouders haar toch uithuwelijkte aan een andere koning aangezien die koning ook beter zou zijn voor haar land. Niet dat me dat iets uitmaakt want ik mocht haar toch al niet zo. Ze was erg arrogant en ze was een beetje neerbuigend, iets typisch voor prinsessen en koningen. Niet dat ze allemaal zo zijn hoor, dat wil ik helemaal niet bedoelen. Maar ik ga dus helemaal alleen naar dat bal toe, ik vind het niet erg omdat ik waarschijnlijk toch iemand vind waarmee ik een gezellig gesprek kan hebben. Vroeger had ik echt een hekel aan een bal, het was altijd veel te formeel voor me en ik wist nooit hoe ik me moest gedragen. Nu is dat wel anders, ik weet ondertussen wel hoe ik me moet gedragen tussen andere koningen en koninginnen. Daar heb ik al bijna heel mijn leven aan gewerkt, het is niet dat ik een keuze had of ik koning wilde worden of niet. Al sinds mijn geboorte is het het besloten dat ik de troonopvolger zou worden en sinds mijn vader overleden is in een oorlog regeer ik over heel Frankrijk. Het is soms nog wel moeilijk maar het lukt wel, ik krijg veel hulp van mijn moeder die er gelukkig wel nog is. Alhoewel mijn moeder meer bezig is met een koningin voor me te zoeken, niet dat dat echt nodig is voor mezelf maar het is beter voor het land om een koningin te hebben en ook gewoon om een troonopvolger te hebben. In deze tijd is het erg moeilijk om te kunnen trouwen met iemand waarvan je houdt. Zeker als koning. Het land staat voorop, daarna kan je pas aan jezelf denken. Het zou wel mogelijk zijn om met iemand te trouwen waarvan je houdt maar dat gaat ook niet zomaar.
Een aantal uurtjes later kom ik aan in het kasteel van Spanje. Ik heb er ergens wel zin in aangezien de koning van Spanje een oude vriend van me is. Vroeger toen we jonger waren, zagen we elkaar regelmatig doordat onze vaders dan weer bevriend waren. Ik ben ook hier omdat ik een huwelijk moet regelen tussen Charles, mijn jonger broertje en een nichtje van hem. Het is normaal om op jonge leeftijd al uitgehuwelijkt te worden en het is ook handiger voor later. Zo heb is er meer zekerheid dat hij als hij ouder is kan trouwen en het was ook deels een idee van mijn moeder. Mijn moeder is een vrouw die altijd wil krijgen wat ze wil dus deed ik er maar niet moeilijk over en heb ik ingestemd met het idee om Charles te laten trouwen met een nichtje van de koning van Spanje.