Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
Orpg featuring Lespoir
Florels
YouTube-ster



Ik: Matthew Fallis - 20 jaar - Foto
Jij: Meisje - Leeftijd - Foto


Aan jou de eer om te beginnen c:
Lespoir
Wereldberoemd



Ik: Lorraine Sanchez -  19 jaar.

Mijn begin komt hieronder c:
Lespoir
Wereldberoemd



Lorraine.
Al een tijdje sta ik te twijfelen welk jurkje ik aan zou doen naar het acteursfeestje van vanavond. Ik heb de hoofdrol in een nieuwe film en vanavond gaat heel de cast elkaar ontmoeten, waar ik echt enorm veel zin in heb. Ten eerste hou ik heel erg van feestjes en ja, ik ben gewoon benieuwd naar de andere mensen die mee doen met de film. Ook ga ik de persoon ontmoeten waarmee ik samen de hoofdrol speel. Ik ben echt benieuwd wie het is, ik zal diegene vast niet kennen maar toch ben ik heel erg benieuwd. Als ik eindelijk gekozen heb welk jurkje in aan ga doen, haal ik de handdoek die rond mijn lichaam gedraaid zit weg en trek ik mijn lingerie aan en daarna het jurkje. Ik loop naar de badkamer toe waar ik mijn make-up al had klaargelegd. Ik begin me dan maar wat op te maken, natuurlijk kan ik er niet zonder make-up aankomen aangezien iedereen daar make-up draagt. Als ik klaar ben met mijn make-up, droog ik mijn haren met de haardroger en breng ze dan wat beter in model, ik laat ze zoals meestal gewoon los omdat ik me daar het meest comfortabel bij voel en mijn haren best goed liggen zo. Daarna spuit ik nog een lekker luchtje en wat deodorant op en loop ik de badkamer weer uit. Ik ga weer naar mijn kamer en kies er wat accessoires uit die bij mijn outfit passen en doe die ook om, daarna kies ik nog bijpassende schoenen en trek ik ze aan. Als ik helemaal klaar ben, kijk ik even goedkeurend naar mezelf in de spiegel. Ik moet toegeven dat ik niet echt onzeker ben over mezelf, ik ben altijd wel zeker geweest over mezelf. Alhoewel ik eerst wel iets té zeker was over mezelf, ik was op de middelbare school altijd erg arrogant en gemeen tegen iedereen. Deels omdat ik de verkeerde vrienden had maar natuurlijk moet ik de schuld niet op hen steken want ik was degene die zo gemeen was tegen de mensen. Ik voelde me er gewoon goed bij om andere mensen de grond in te boren en andere mensen te kwetsen, maar daar heb ik nu wel spijt van.
Opeens hoor ik mijn telefoon gaan, ik heb een berichtje. Het is van mijn manager die zegt dat hij voor mijn deur staat om me op te halen. Natuurlijk gaat mijn manager mee naar dat feestje. Ik loop naar buiten toe en sluit de deur, ik stap dan bij mijn manager in de auto. Al snel zijn we op weg naar de locatie van het feestje. Ik krijg er steeds meer zin in, al moet ik zeggen dat ik ergens toch wel een beetje nerveus ben.
Florels
YouTube-ster



Matthew

Ik glimlach even naar mijn stylist als ze me mijn pak aangeeft voor de avond en loop dan mijn kamer in om me om te kleden. Ik knoop de witte blouse aan en strik het bijbehorende strikje. Als laatste trek ik het jasje aan en glijd het even strak zodat het goed zit. Dan loop ik mijn kamer weer uit en glimlacht mijn stylist, Mariah, even vriendelijk. "Ziet er weer goed uit Matthew, as usual natuurlijk." Zegt ze dan vriendelijk, ik grinnik even en bedank haar voor het pak waarna ze weggaat. Dan loop ik naar mijn badkamer en doe mijn haar even goed. Ik zucht even en denk na over vanavond. Ik had eigenlijk nog niet naar de rollenlijst gekeken, terwijl ik die wel al van mijn manager toegestuurd had gekregen. Ik weet eigenlijk niet eens waarom ik nog niet gekeken had, waarschijnlijk gewoon te weinig tijd gehad. De film waar ik deze keer als hoofdrolspeler in gecast was, was een romantische film. Daarom was het dus eigenlijk wel belangrijk dat de twee hoofdrolspelers onderlinge chemie hadden. Uit eerdere ervaringen wist ik dan ook dat de potentiële hoofdrolspelers tijdens het castingproces vaak als scènes samen moesten lezen zodat de producers meteen konden zien of er chemie was of niet. Toch was dat niet tijdens het castingproces van deze film gebeurd, niet dat hij wist tenminste. De producers hadden er blijkbaar wel vertrouwen in of zo. Ik was natuurlijk wel benieuwd naar wie mijn tegenspeler zou zijn maar deze acteursfeestjes waren nooit zo mijn ding geweest. Iedereen gedroeg zich alsof ze alles waren en je moest overdreven aardig zijn tegen iedereen. Ik vond het allemaal maar een beetje nep en dat hele populaire gedrag heeft nooit echt in mijn aard gezeten. Als ik tevreden ben met hoe mijn haar zit knik ik even naar mezelf in de spiegel. Ik pak mijn portemonnee, sleutels en telefoon en kijk meteen even hoe laat het is. Precies op tijd, top. Ik loop mijn appartement uit en loop de trappen van het gebouw af naar beneden. Als ik naar buiten loop staat de auto die mijn manager had geregeld al voor me klaar. Hij zou zelf iets later komen, aangezien hij nog wat dingen moest regelen. Prima, dan zag ik hem daar wel. Er zouden vast wel een paar acteurs zijn die ik kende, hoop ik dan. 
Lespoir
Wereldberoemd



Lorraine.

Na een rit van ongeveer twintig minuten komen we aan bij de locatie van het feest. Eigenlijk weet ik niet zo goed hoe ik me moet gaan gedragen op dat feestje. Oké, ik heb al wel wat rollen gehad in een paar films en wat bijrollen in wat series maar nu draait het ook bijna helemaal om mij en mijn tegenspeler aangezien ik dus een hoofdrol heb en dat is heel anders dan een normale rol in een film. Ik moet natuurlijk een goede indruk nalaten bij de mensen hier want het zou  niet echt goed zijn als de mensen me niet zouden mogen. Ik zeg altijd tegen mezelf dat ik gewoon mezelf moet zijn, maar daar denkt mijn manager anders over. Hij verteld me de hele tijd hoe ik me moet gedragen in de buurt van de mensen uit de film. Uit vroegere ervaringen weet ik ook wel dat ik mijn gedrag niet moet laten beïnvloeden door andere mensen, dat heb ik vroeger vaak gedaan en dat heeft niet bepaald in mijn voordeel gewerkt. Ik was heel populair op de middelbare school, wat ik ook leuk vond natuurlijk. Ik dacht dat iedereen me mocht, maar dat was dus niet zo. Helemaal niet zelfs, iedereen haatte me uiteindelijk. Eerst niet, naja, iedereen deed alsof ze me mochten zodat ik ze met rust zou laten. Ik was het type meisje dat dacht dat je iemand anders moest kwetsen om stoer te zijn, maar ik weet nu natuurlijk beter dan dat.
Samen met mijn manager stap ik de auto uit. Ik loop dan naar de ingang van het gebouw waar ik eerst mijn naam zeg aangezien ik anders niet naar binnen toe mag. Als ik doorgelaten word, loop ik verder naar binnen toe en kom ik uit op een best grote zaal met redelijk wat mensen. Sommige ken ik, sommige ook helemaal niet. Meteen komt de producer van de film naar me toe. 'Hey, Lorraine! Je tegenspeler zal zo wel komen, dan kan ik je aan hem voorstellen', zegt hij. Eigenlijk ben ik echt wel benieuwd naar wie mijn tegenspeler is. Hopelijk klikt het wel tussen ons, het wordt een romantische film dus ook buiten de set moet er een soort van band zijn om de film goed te kunnen spelen, anders kan het er snel erg gemaakt uit zien en dat is ook niet de bedoeling, het moet er zo echt mogelijk uitzien. Als het niet zou klikken zou ik me ook wel professioneel kunnen gedragen, maar het is natuurlijk beter als het klikt, dat maakt het acteren een stuk simpeler en leuker. Ondertussen praat ik gewoon wat met de producer, hij is best aardig. Ik heb vaak genoeg te maken gehad met saaie, oude producers die super streng zijn, maar dat is gelukkig niet zo in dit geval.
Florels
YouTube-ster



Matthew

Eenmaal aangekomen bij het adres bedank ik de chauffeur even. Ik hoef hem niet te betalen, dat wordt allemaal via mijn manager, Drew, geregeld. Ik hoop wel dat hij niet veel te laat zou komen, hij is namelijk waarschijnlijk de enige die ik echt goed ken van alle mensen die hier aanwezig zullen zijn. De producers en regisseur ken ik natuurlijk wel een beetje van het casting proces, maar het is nou niet alsof ik daar voor mijn lolletje bij zou gaan staan. Bovendien weet Drew wie ik wanneer moet ontmoeten en wie welke rol heeft.
Ik kijk buiten even om me heen en neem nog snel diep adem waarna ik naar binnen stap. De man bij de deur glimlacht even. "Goedenavond meneer, uw naam is?" Begroet de man me. Ik glimlach even terug "Fallis" antwoord ik dan waarna ik de man mijn naam zie doorstrepen en gebaart dat ik door mag lopen. Ik loop een trapje op en loop daarna door een soort poort waarna ik een grote zaal binnenloop. Ik krijg, zoals altijd, meteen een glas champagne aangeboden door een van de obers en neem het tegelijkertijd met een bedankje aan. Ik dronk nooit zo super veel op dit soort feestjes, maar een beetje alcohol in mijn bloed was wel nodig om de avond door te komen. "Ha Matthew!" Hoor ik dan achter me. Als ik omdraai om te kijken wie het is zie ik niemand minder dan Robert De Niro. Er ontstaat meteen een grote glimlach op mijn gezicht, ik had al in een film met deze man mogen spelen en was nog steeds een groot fan van hem. Bovendien was het de meest down-to-earth acteur die ik in deze wereld kende. Nadat hij me gefeliciteerd heeft met de hoofdrol en na een tijdje gepraat te hebben over onze rollen en de film spreekt een vrouw heb aan. Ik drink even snel mijn champagne leeg en zie dan Drew al binnenlopen. Maar een half uur later, dat valt nog wel mee. Hij komt meteen naar me toe gelopen en grijnst even. "Kom op big actor, tijd om je tegenspeler te ontmoeten." Zegt hij dan. Ik knik even en loop met hem mee. Als hij voor een ongeveer 30 à 40 jarige man en een vrouw van mijn leeftijd stopt, stop ik ook met lopen. De twee mensen draaien zich om als Drew de man aanspreekt. Ik kijk de vrouw even aan en frons kleintjes, ze komt me heel erg bekend voor maar op de een of andere manier heb ik geen idee waar ik haar van ken. "Nou dit is je tegenspeler." Zegt Drew dan als teken voor mij om me voor te stellen. Ik steek mijn hand uit voor haar om hem vast te pakken en stel me voor. "Matthew Fallis, leuk je te ontmoeten." 
Lespoir
Wereldberoemd



Lorraine
Ik praat nog steeds wat met de producer, hij is heel aardig en hij lijkt me we te mogen, gelukkig maar. De meeste mensen mogen me wel redelijk snel dus daar heb ik wel geluk mee. Er zijn natuurlijk ook mensen die me niet mogen, zeker mensen waarmee ik vroeger op school zat mogen me nu echt niet omdat ze denken dat ik nog steeds zo gemeen ben als dat ik vroeger was, maar dat is dus niet zo. Mijn karakter is helemaal veranderd omdat ik uiteindelijk zelf besefte hoe fout ik wel niet bezig was, gelukkig besefte ik het me. Anders was ik misschien nu nog zo'n vreselijk persoon geweest. Het is erg om zoiets over jezelf te moeten zeggen, maar ik had echt een rot karakter. Ik kijk kort even op me heen, mijn manager lijkt opeens spoorloos verdwenen te zijn, maar waarschijnlijk is hij met iemand anders aan het praten. Mijn manager kent echt iedereen die hier rondloopt, dus zal hij wel met iemand in een gesprek zitten en ik wil hem ook niet storen natuurlijk. Ik vind het zelf niet fijn als mensen me storen als ik in een gesprek zit dus doe ik dat ook niet bij andere mensen, daar heb ik dan altijd wel respect voor.
Na nog even met de producer gepraat te hebben, draait hij zich opeens om waardoor ik me natuurlijk ook omdraai. Opeens zie ik mijn tegenspeler staan. Het lijkt wel of ik hem ergens van ken, maar ik heb echt geen idee waarvan ik hem zou moeten kennen. Ik heb ook geen idee wat dat ik herken van hem. Misschien denk ik ook maar gewoon dat ik hem herken, dat heb ik wel vaker bij mensen. Dan denk ik dat ik iemand herken, maar dan is dat ook niet zo en lijkt het alleen maar zo. Als hij zijn hand uitsteekt neem ik die uit beleefdheid natuurlijk aan. 'Lorraine Sanchez,' zeg ik nadat hij zich voorgesteld heeft. Ik hoop maar dat het gaat klikken tussen ons want dat moet wel aangezien we de hoofdrol hebben in een romantische film en we dus elkaars tegenspelers zijn. Het is moeilijk om in een romantische film te spelen met iemand waarmee je niet om kan.
Florels
YouTube-ster



Matthew

Als de vrouw tegenover mij met een blik van herkenning mijn hand schud weet ik bijna honderd procent zeker dat we elkaar kennen. Wanneer ze haar naam verandert mijn stemming meteen en lijkt het net alsof mijn maag zich in mijn lichaam omdraait. Die naam zou ik nooit vergeten en het lijkt me stug dat er nog een vrouw op aarde is die ook zo heet. Ik bekijk de vrouw nog eens goed en zie dan aan haar ogen dat ze het echt is. "Lorraine... van Junior high.." Mompel ik dan tegen mezelf. Ik had geen goede herinneringen aan deze vrouw, eerder vreselijke herinneringen. Ik weet nog wel dat ik in mijn tienerjaren smoorverliefd op haar was. Zij was het mooiste meisje van de school, ik daarentegen zag er in die tijd nou niet bepaald knap uit. Nadat ik al mijn moed bij elkaar had geraapt vroeg ik haar om mijn vriendin te zijn en tot mijn grote verbazing zei ze nog ja ook. De weken die volgden waren echter pure hel. Ze gebruikte me als soort slaaf voor haar huiswerk en dat soort dingen. Bovendien wilde ze nooit in het openbaar afspreken en iedere keer als ik haar een zoen probeerde te geven dook ze weg. Toen ik er na 2 maanden genoeg van had en het in de kantine met haar uitmaakte lachte ze me kei hard uit, waar heel de school bij stond. Ze bleef maar lachen en vertelde me dat ze me nooit leuk had gevonden en dat we eigenlijk nooit echt een relatie hadden gehad. Ze had me gewoon gebruikt om al haar klusjes op te knappen.Ik schud even mijn hoofd zodat ik er weer bij ben en hoest even ongemakkelijk. "Neem me niet kwalijk.." Mompel ik dan terwijl ik snel weg loop. Ik wilde echt niet bij haar in de buurt zijn, wat een vreselijke vrouw. Ik loop zo snel mogelijk richting de mannentoilet en neem onderweg nog een glas champagne mee die ik meteen achterover sla. Ik hoor mijn manager al achter me aan komen, maar ik stop pas met lopen als ik me daadwerkelijk in het mannentoilet bevind. Ik draai me om en zie Drew al staan. "Wat was dat man? Je hoort haar te leren kennen!" Zegt hij dan verontwaardigd. "Ik kan niet met haar samenwerken Drew het spijt me. En ik hoef haar niet te leren kennen. Ik ken haar namelijk al te goed. Die vrouw is de definitie van de hel." 
Lespoir
Wereldberoemd



Lorraine.

Ik kijk hem even na als hij opeens weg gaat. Oké, dat was misschien wel een beetje raar. Ik weet niet waarom hij opeens weg ging, misschien voelde hij zich opeens niet goed? Ik heb geen idee, ik weet alleen dat het best vreemd was. 'Hij zal zo vast wel terug komen, dan kunnen jullie verder kennismaken,' hoor ik de producer dan zeggen. Niet veel later komt mijn manager eraan. 'Waar was je?' vraag ik dan aan hem aangezien ik hem daarnet echt nergens zag. 'Een beetje overal, ik ging wat mensen gedag zeggen,' antwoord hij dan. Zoiets dacht ik al, hij kent iedereen en wil ook altijd tegen iedereen wat gaan zeggen omdat hij anders bang is dat mensen hem onbeleefd vinden of zo, niet dat ik dat een probleem vind natuurlijk. 'Heb je al kennis gemaakt met je tegenspeler?' vraagt mijn manager dan aan me. 'Ja, een soort van, maar hij ging opeens weg,' antwoord ik op zijn vraag, het enige wat ik over hem weet is zijn naam, ik herken hem ook ergens van, maar ik heb geen idee van waar ik hem herken. Het is wel normaal dat ik niet precies weet van waar ik hem ken, ik ken heel veel mensen. Zeker van vroeger op school, maar veel mensen waarmee ik toen omging willen nu niet meer met me omgaan, wat ik ook volkomen begrijp. Ik zou ook niet met mezelf willen omgaan toen ik nog op de middelbare school zat. Ik heb erge dingen gedaan toen. Ik kan me nog herinneren dat ik deed alsof ik een jongen leuk vond. Hij vroeg aan me of ik zijn vriendin wilde zijn waarop ik ja zei, niet dat ik hem echt leuk vond. Ik wist dat hij heel erg slim was dus maakte ik daar natuurlijk gebruik van, ik liet hem mijn huiswerk altijd maken zodat ik toch goede cijfers had, ikzelf deed nooit wat voor school. Hij deed ook alles voor me omdat hij echt verliefd op me was, maar daar maakte ik alleen maar gebruik van. Zoenen wilde ik ook niet, we hadden één keertje gezoend maar daar voelde ik me niet goed bij. Twee maanden nadien merkte hij volgens mij dat ik hem alleen gebruikte en maakte hij het met me uit. Niet dat ik dat erg vond toen, maar nu schaam ik me er echt voor. Ik heb er nog altijd enorm veel spijt van.
Florels
YouTube-ster



Matthew

Drew loopt zuchtend heen en weer door het mannentoilet en schudt een paar keer zijn hoofd nadat ik hem het verhaal over Lorraine heb verteld. "Oké dat klinkt inderdaad niet bepaald best, maar denk je niet dat je het een beetje overdrijft?" Merkt hij dan op. "En voordat je ook boos op mij wordt. Denk er even over na man. Van wat ik uit jouw verhaal haal, was jij vroeger een hele andere Matthew dan je nu bent. Iemand die niet zo heel snel voor zichzelf opkwam en zeker niet iemand die het lef had om acteur te worden, een vak waarbij je duizenden interviews en persconferenties moet bijwonen en constant moet dealen met paparazzi en kritiek vanuit de media. Dat geeft aan dat jij nogal een grote verandering door hebt gemaakt in je leven. En wat ik daar mee wil zeggen is dat voor haar misschien wel hetzelfde geldt. Als zij nog steeds diezelfde persoonlijkheid en instelling als voorheen had, was ze nooit zo ver in de filmindustrie gekomen, want ook jij weet dat ze zulke personen niet zomaar aannemen aangezien het nogal lastig is om met hen te werken." Gaat hij dan verder. Ik zucht even terwijl ik op een van de wasbakken leun en naar hem staar via de spiegel. Ja, hij had een punt. Ik was niet meer dezelfde jongen als toen, dus de kans is groot dat zij ook veranderd is. Maar ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een klik met haar zou hebben, wat toch best cruciaal is voor een romantische film. "Geef haar gewoon een kans man. En dan doe je dat niet voor haar, maar voor je eigen carrière." Voegt hij er dan nog aan toe. "Oké, oké. Je hebt een punt. Ik zal wel even met d'r praten, maar je kunt niet van me verwachten dat ik een fake smile op ga zetten en alles. Ze mag er best even aan herinnert worden wat ze toen allemaal heeft gedaan." Zeg ik dan waarna ik weer rechtop ga staan en mijn pak strak trek. Drew knikt tevreden en samen lopen we terug naar Lorraine en haar manager. Ik kuch even als we aankomen. "Sorry voor dat." Mompel ik dan. "Maar ik geloof dat wij elkaar al kennen. Namelijk van Junior high." Ga ik vervolgens verder. "Je weet wel, de Matthew uit het 2e jaar." 
Lespoir
Wereldberoemd



Lorraine.

Niet heel veel later zie ik mijn tegenspeler, Matthew en zijn manager alweer naar mij en mijn manager toekomen. De producer was even weggegaan om andere gasten te verwelkomen wat natuurlijk wel normaal is. Ik vraag me eigenlijk wel af waarom Matthew daarnet opeens zo wegging want dat was eigenlijk echt wel een beetje vreemd. Ik had niets verkeerd gezegd of zo, dus daar kon het niet aan liggen. Als Matthew en zijn manager dan bij ons staan, hoor ik hem zeggen dat we elkaar al kennen, van Junior high. Daar ging ik naar school ja, maar nog steeds weet ik niet precies wie hij is, ik kende daar dan ook heel erg veel mensen. Ik hoor hem dan zeggen dat hij Matthew van het 2de jaar is. Na even nadenken weet ik precies wie hij is. Hij is dus de jongen die ik zo gebruikt had. Ik deed alsof ik hem leuk vond en liet hem al mijn werk doen, ik schaam me daar nu zo hard voor. Ik weet nog precies hoeveel pijn ik hem had gedaan en ik had dat ook echt nooit mogen doen, nu begrijp ik wel waarom hij net wegging. Dat zou ik ook doen. Ik weet eigenlijk niet wat ik nu moet zeggen. Gewoon sorry? Daar heeft hij waarschijnlijk niet echt iets aan. 'Sorry voor wat ik toen gedaan heb, ik had dat echt nooit mogen doen,' zeg ik dan. Het is zo, ik had dat echt nooit mogen doen. Hij was zo lief voor me toen en ik gebruikte hem enkel maar, dat was zo verkeerd. Ik vond altijd dat hij mij niet verdiende, maar ik verdiende hem eigenlijk niet. Hij heeft dus ook recht op mijn excuses, alleen weet ik niet of excuses wel genoeg zijn. Hij was een deel van zijn vrienden kwijt geraakt door mij, hij had al niet heel veel vrienden, maar hij had ze eerst laten zitten aangezien ik hem nodig had om huiswerk voor me te maken en daardoor wilde een deel van zijn vrienden ook niet meer met hem omgaan. Hij zal het me vast nog wel kwalijk nemen, maar ik kan er nu niets meer aan veranderen, ook al zou ik dat wel graag willen.
Florels
YouTube-ster



Matthew

Ik knik even kort als ze haar excuses aanbiedt, maar om heel eerlijk te zijn kan ik ze niet echt serieus nemen. Ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat ze zoiets meent. Maar ik moet natuurlijk in mijn achterhoofd houden dat mensen veranderen. Ik glimlach even kort. "Excuses aanvaardt." Zeg ik dan, al weet zij waarschijnlijk ook wel dat het iets meer dan een sorry gaat kosten voordat ik haar ook maar een beetje aardig kan gaan vinden. Verder weet ik ook niet zo goed wat ik moet zeggen. Ze was nog altijd een bloedmooie verschijning, het zou me ook zijn verbaasd als ze er sinds die tijd op achteruit gegaan was. Maar ze is er echt alleen maar op vooruit gegaan als het om uiterlijk gaat. Ik hoop voor haar dat ze er ook op vooruit is gegaan op het gebied van persoonlijkheid, anders gaat ze het nog moeilijk krijgen in deze wereld. Ik kijk even om me heen en zie dat er nog heel wat mensen zijn aangekomen in de tussentijd. Het is best een grote bijeenkomst, maar dat is eigenlijk ook wel logisch aangezien het een grote film schijnt te gaan worden. Dan voel ik Drew met zijn elleboog in mijn zij stoten en kijk ik hem even aan met een blik die "Wat nou?" moet uitbeelden. En aan zijn blik te zien bedoelt hij waarschijnlijk dat ik een gesprek met Lorraine moet gaan beginnen. Ik zucht even, ik moet haar eigenlijk ook wel leren kennen willen we een beetje een fatsoenlijke film kunnen maken. "Zit je eigenlijk al lang in de filmindustrie?" Vraag ik dan maar. Opzich wel een oprechte vraag, omdat ik ten eerste nooit van haar had verwacht dat ze in de filmindustrie zou gaan werken en ten tweede omdat ik haar nog nooit voorbij heb zien komen. Misschien is ze wel net nieuw en heeft ze nu meteen een grote rol weten te strikken. Met haar uiterlijk zal ze bij de casting ook wel snel een voorsprong op andere vrouwen hebben.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld