TaylorSwift333 schreef:
Volledige titel:
you can call me what you like, but in the end i'll still be the same person I wan't to be, you can't change me
Elena Rose Lacroix - 18 jaar - Komt uit een rijk gezin, een beetje verwend (hehe een beetje veel eigenlijk) een echte daddy's girl - Haar moeder heeft iemand nieuw leren kennen

James McReese - 19 - moest zijn jaar opnieuw doen ja- echt populair (wat ook te begrijpen is hehe) - is een klein beetje een flapuit (onbewust dan).
Mijn begin:
Elena:
Ongeduldig keek ik op mijn Iphone terwijl ik wachtte op mam. Vandaag zou ze me brengen naar school. Van pap hoorde ik niet echt veel aangezien hij verhuisd was, en niet eens zo dichtbij ook niet, maar hij gaf om me en dat wist ik. Alleen mam, ze was raar, ze leek zich alleen nog maar wat aan te trekken van die nieuwe vriend bij wie ze nu was. Hij en zijn zoon zouden hier komen wonen. Ik had hen nog niet ontmoet aangezien mam het blijkbaar van geen kanten nodig vond om me ook maar een keer aan hen voor te stellen terwijl ze blijkbaar aan het bespreken waren om samen te wonen. Sinds wanneer kende ze hem zelfs? Sinds een half jaartje? En nu gaan ze al samen wonen? Echt compleet gestoord maar ja, ik kon er toch niets op zeggen.
Toen mijn moeder eindelijk klaar was met haar haar zuchtte ik even. Ik kon eindelijk aan de spiegel en begon aan mijn make-up. Veel had ik niet nodig maar toch deed ik het maar, ik wilde er namelijk altijd wel goed uit zien. Ik had al ontbeten, geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om mijn make-up te verpesten met een ontbijt. Na even was ik klaar en nam ik mijn tas. "Mam, ben je klaar, dan kunnen we gaan." zei ik dan en ze knikte. "Aaron komt vandaag met zijn zoon naar hier om te verhuizen, wees vriendelijk voor hen oké." zei mam maar ik negeerde het wijselijk en stapte naar buiten naar de auto waar ik al snel in stapte en mam me mee naar school bracht. Eenmaal op school ging ik dan maar naar binnen en ging naar mijn vriendinnen, een voor een waren we rijk en dat was duidelijk. En we waren knap natuurlijk, en populair. Ik zag na even James al naar me grijnzen, ik rolde grinnikend met mijn ogen.
James:
Toen ik voor de vierde keer die ochtend mijn wekker op snooze had gedrukt besloot ik dat het tijd werd om eens op te staan. Het zou vandaag nog een lange dag worden en zoals altijd had ik geen zin in maandagen. Wetenschappen als je eerste les op maandag, geen betere manier om je hele dag omzeep te helpen. Met een zucht ontbeet ik en maakte ik me dan klaar in de badkamer. Ik deed mijn haar goed, poetste mijn tanden. Na een tijdje was ik eindelijk klaar om naar school te gaan, ik had een rijbewijs dus ging ik zelf wel met de auto.
Na een tijdje rijden kwam ik eindelijk aan en parkeerde mijn auto netjes zoals het hoorde en stapte dan uit. Ik stapte maar naar binnen en ging naar mijn kluisje, na een tijdje zag ik Elena aankomen. Waarom ik haar kende? Wie kent haar nu niet? Ze is een van de meest populaire meisjes hier. Ik greens even naar haar waarna ik naar mijn vrienden ga nog voor de les begint. We praten nog wat na voor we al naar de les moeten. Ik zuchtte even uit verveling omdat we al snel de bel hoorden gaan.
Volledige titel:
you can call me what you like, but in the end i'll still be the same person I wan't to be, you can't change me
Elena Rose Lacroix - 18 jaar - Komt uit een rijk gezin, een beetje verwend (hehe een beetje veel eigenlijk) een echte daddy's girl - Haar moeder heeft iemand nieuw leren kennen

James McReese - 19 - moest zijn jaar opnieuw doen ja- echt populair (wat ook te begrijpen is hehe) - is een klein beetje een flapuit (onbewust dan).
Mijn begin:
Elena:
Ongeduldig keek ik op mijn Iphone terwijl ik wachtte op mam. Vandaag zou ze me brengen naar school. Van pap hoorde ik niet echt veel aangezien hij verhuisd was, en niet eens zo dichtbij ook niet, maar hij gaf om me en dat wist ik. Alleen mam, ze was raar, ze leek zich alleen nog maar wat aan te trekken van die nieuwe vriend bij wie ze nu was. Hij en zijn zoon zouden hier komen wonen. Ik had hen nog niet ontmoet aangezien mam het blijkbaar van geen kanten nodig vond om me ook maar een keer aan hen voor te stellen terwijl ze blijkbaar aan het bespreken waren om samen te wonen. Sinds wanneer kende ze hem zelfs? Sinds een half jaartje? En nu gaan ze al samen wonen? Echt compleet gestoord maar ja, ik kon er toch niets op zeggen.
Toen mijn moeder eindelijk klaar was met haar haar zuchtte ik even. Ik kon eindelijk aan de spiegel en begon aan mijn make-up. Veel had ik niet nodig maar toch deed ik het maar, ik wilde er namelijk altijd wel goed uit zien. Ik had al ontbeten, geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om mijn make-up te verpesten met een ontbijt. Na even was ik klaar en nam ik mijn tas. "Mam, ben je klaar, dan kunnen we gaan." zei ik dan en ze knikte. "Aaron komt vandaag met zijn zoon naar hier om te verhuizen, wees vriendelijk voor hen oké." zei mam maar ik negeerde het wijselijk en stapte naar buiten naar de auto waar ik al snel in stapte en mam me mee naar school bracht. Eenmaal op school ging ik dan maar naar binnen en ging naar mijn vriendinnen, een voor een waren we rijk en dat was duidelijk. En we waren knap natuurlijk, en populair. Ik zag na even James al naar me grijnzen, ik rolde grinnikend met mijn ogen.
James:
Toen ik voor de vierde keer die ochtend mijn wekker op snooze had gedrukt besloot ik dat het tijd werd om eens op te staan. Het zou vandaag nog een lange dag worden en zoals altijd had ik geen zin in maandagen. Wetenschappen als je eerste les op maandag, geen betere manier om je hele dag omzeep te helpen. Met een zucht ontbeet ik en maakte ik me dan klaar in de badkamer. Ik deed mijn haar goed, poetste mijn tanden. Na een tijdje was ik eindelijk klaar om naar school te gaan, ik had een rijbewijs dus ging ik zelf wel met de auto.
Na een tijdje rijden kwam ik eindelijk aan en parkeerde mijn auto netjes zoals het hoorde en stapte dan uit. Ik stapte maar naar binnen en ging naar mijn kluisje, na een tijdje zag ik Elena aankomen. Waarom ik haar kende? Wie kent haar nu niet? Ze is een van de meest populaire meisjes hier. Ik greens even naar haar waarna ik naar mijn vrienden ga nog voor de les begint. We praten nog wat na voor we al naar de les moeten. Ik zuchtte even uit verveling omdat we al snel de bel hoorden gaan.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


17
