Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG~you can call me what you like, but in th
TaylorSwift333
Landelijke ster



Volledige titel:
you can call me what you like, but in the end i'll still be the same person I wan't to be, you can't change me


Elena Rose Lacroix - 18 jaar - Komt uit een rijk gezin, een beetje verwend (hehe een beetje veel eigenlijk) een echte daddy's girl - Haar moeder heeft iemand nieuw leren kennen



James McReese - 19 - moest zijn jaar opnieuw doen ja- echt populair (wat ook te begrijpen is hehe) - is een klein beetje een flapuit (onbewust dan).





Mijn begin:


Elena:
Ongeduldig keek ik op mijn Iphone terwijl ik wachtte op mam. Vandaag zou ze me brengen naar school. Van pap hoorde ik niet echt veel aangezien hij verhuisd was, en niet eens zo dichtbij ook niet, maar hij gaf om me en dat wist ik. Alleen mam, ze was raar, ze leek zich alleen nog maar wat aan te trekken van die nieuwe vriend bij wie ze nu was. Hij en zijn zoon zouden hier komen wonen. Ik had hen nog niet ontmoet aangezien mam het blijkbaar van geen kanten nodig vond om me ook maar een keer aan hen voor te stellen terwijl ze blijkbaar aan het bespreken waren om samen te wonen. Sinds wanneer kende ze hem zelfs? Sinds een half jaartje? En nu gaan ze al samen wonen? Echt compleet gestoord maar ja, ik kon er toch niets op zeggen.
Toen mijn moeder eindelijk klaar was met haar haar zuchtte ik even. Ik kon eindelijk aan de spiegel en begon aan mijn make-up. Veel had ik niet nodig maar toch deed ik het maar, ik wilde er namelijk altijd wel goed uit zien. Ik had al ontbeten, geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om mijn make-up te verpesten met een ontbijt. Na even was ik klaar en nam ik mijn tas. "Mam, ben je klaar, dan kunnen we gaan." zei ik dan en ze knikte. "Aaron komt vandaag met zijn zoon naar hier om te verhuizen, wees vriendelijk voor hen oké." zei mam maar ik negeerde het wijselijk en stapte naar buiten naar de auto waar ik al snel in stapte en mam me mee naar school bracht. Eenmaal op school ging ik dan maar naar binnen en ging naar mijn vriendinnen, een voor een waren we rijk en dat was duidelijk. En we waren knap natuurlijk, en populair. Ik zag na even James al naar me grijnzen, ik rolde grinnikend met mijn ogen.


James:
Toen ik voor de vierde keer die ochtend mijn wekker op snooze had gedrukt besloot ik dat het tijd werd om eens op te staan. Het zou vandaag nog een lange dag worden en zoals altijd had ik geen zin in maandagen. Wetenschappen als je eerste les op maandag, geen betere manier om je hele dag omzeep te helpen. Met een zucht ontbeet ik en maakte ik me dan klaar in de badkamer. Ik deed mijn haar goed, poetste mijn tanden. Na een tijdje was ik eindelijk klaar om naar school te gaan, ik had een rijbewijs dus ging ik zelf wel met de auto.
Na een tijdje rijden kwam ik eindelijk aan en parkeerde mijn auto netjes zoals het hoorde en stapte dan uit. Ik stapte maar naar binnen en ging naar mijn kluisje, na een tijdje zag ik Elena aankomen. Waarom ik haar kende? Wie kent haar nu niet? Ze is een van de meest populaire meisjes hier. Ik greens even naar haar waarna ik naar mijn vrienden ga nog voor de les begint. We praten nog wat na voor we al naar de les moeten. Ik zuchtte even uit verveling omdat we al snel de bel hoorden gaan.

Lespoir
Wereldberoemd



Alison Howard - 18 jaar - Ze is niet echt populair maar is erg goed bevriend met 2 populaire meisjes alhoewel de meeste mensen haar anders vinden. Ze hoort er meestal niet echt bij.
{option}

Aiden Grant - 19 jaar - Zijn vader heeft een nieuwe vriendin waarmee hij gaat samenwonen, hij moet dus ook naar een nieuwe school toe waar hij door de meeste mensen al snel geliefd is.
{option}

Mijn stukjes:

Alison:

Half slapend zat ik wat aan de ontbijt tafel met mijn lepel in mijn kommetje met cornflakes te draaien. Toen ik bijna weer in slaap viel, hoorde ik mijn moeder praten. 'Hé, Alison, doe even door, zo kom je nog te laat op school,' zei mijn moeder waardoor ik weer wakker schrok. 'Jaja,' antwoordde ik zonder enig besef te hebben wat mijn moeder tegen me zei. Een heel goede band had ik niet met mijn moeder, ik had niet echt het gevoel dat ik met haar kon praten. Ze was altijd met haar werk bezig, zeker sinds de scheiding met mijn vader. Mijn vader was niet goed voor mij en mijn moeder waardoor zij de voogdij over me kreeg en ik mijn vader dus niet zag. Het was al jaren geleden dat ik mijn vader nog eens gezien had, maar ik had niet veel behoefte om hem te zien eigenlijk, ik wist de reden waarom mijn ouders uit elkaar gingen maar al te goed. Toen ik na een lange tijd eindelijk klaar was met ontbijten, stond ik op en liep ik naar mijn kamer toe waar ik wat kleding uitzocht. Ik besteedde nooit veel aandacht aan mijn kleding. Ik was niet bezig met de laatste mode en al dat fashion gedoe, dat was helemaal niets voor mij. Mijn twee beste vriendinnen daarin tegen wel. Hun waren twee van de meest sexy meiden op school, er waren veel jongens die over hen fantaseerden. Niet dat ik er jaloers op was, ik voelde me goed hoe dat ik was zonder al die speciale kleding en accessoires. Ik koos voor een gewone jeansbroek en een shirt zoals meestal. Ik trok mijn schoenen aan en liep dan naar de badkamer toe waar ik me verder klaar maakte. Ik borstelde mijn haren door en liet die gewoon loshangen omdat dat het makkelijkste was. Ik poetste mijn tanden en keek daarna even naar mezelf. Ik keek daarna even kort naar mijn make-up bakje dat bijna leeg was. Ik deed nooit veel make-up op, enkel een beetje mascara. Ik deed er dus was van op en spoot daarna wat deodorant op. Ik besteedde ook niet echt tijd aan make-up, ik vond van mezelf dat ik niet zo veel make-up nodig had. Waarom zelfs? Ik schaamde me niet voor mezelf. 'Alison! We moeten nu vertrekken!' hoorde ik mijn moeder roepen waarna ik naar beneden stormde. Ik nam mijn tas en liep naar buiten waarna ik in de auto van mijn moeder ging zitten. Aangezien mijn auto niet startte moest mijn moeder me brengen. Mijn eigen auto was ook niet een van de nieuwste auto's, dus het was niet gek dat hij opeens niet meer startte. Al snel kwamen we op school aan waar ik de auto uit stapte en het grote gebouw inliep. Ik liep meteen naar mijn kluisje toe waar ik wat boeken uithaalde voor de volgende paar uren.

Aiden:
Ik wilde net de deur uitlopen om naar school toe te gaan tot ik mijn vader nog wat hoorde zeggen. 'Vergeet niet om straks zo snel mogelijk weer naar huis te komen, je weet dat we straks al verhuizen,' zei mijn vader tegen me. 'Jaja, tot vanavond!' zei ik nog en liep de deur uit en opende mijn auto met de autosleutel. Ik stapte de auto in en reed richting de school, mijn nieuwe school. Ik had geen zin om naar school te gaan, vooral omdat ik naar een nieuwe school moest gaan doordat we later die dag moesten verhuizen naar het huis van de vriendin van mijn vader. Ze bleek ook nog een dochter te hebben dus hoopte ik dat zij een beetje aardig was. Ik had mijn vader zijn vriendin ook nog nooit ontmoet, maar het was niet dat ik het spannend vond om haar te ontmoeten. Mijn vader dacht dat zij mijn moeder kon vervangen, maar nooit zou iemand mijn moeder kunnen vervangen. Mijn moeder was drie jaar geleden overleden door een ongeluk met haar auto, het gebeurde heel plotseling aangezien ze gewoon naar haar werk reed, maar het was erg mistig buiten waardoor ze de controle over de weg verloor en zo helaas een stuur foutje maakte. Ik had het er soms nog wel moeilijk mee, maar het viel mee. Op het begin vond ik het wel moeilijk om om te gaan met het idee dat mijn moeder er niet meer was, maar ik was ouder geworden en besefte me dat ze op een betere plek was. Als ik eindelijk op de school aangekomen was, parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats. Ik stapte uit en sloot mijn auto waarna ik het gebouw inliep. Mijn boeken, kluissleutel en lessenrooster had ik al gekregen tijdens de inschrijving dus moest ik die gelukkig niet meer gaan halen. Waarom ik boeken gekregen had wist ik niet precies, het is niet dat ik mijn boeken gebruikte. Ik deed eigenlijk nooit wat voor school dus ik verwonderde me altijd hoe ik het jaar haalde, waarschijnlijk mochten de leerkrachten me gewoon niet en lieten ze me uit ellende maar overgaan. Één keertje had ik mijn jaar moeten over doen, maar dat is al een lange tijd geleden. Dat was al op het begin van de middelbare school. Terwijl ik wat door de gangen liep, zag ik af en toe een paar meiden naar me kijken en giechelen, meiden ook.. Ik knipoogde maar kort naar een groepje meiden waardoor ze nog harden begonnen te giechelen waardoor ik even zwak glimlachte. Misschien kon het toch nog leuk worden met al die meiden hier. Ik liep dan verder door de gang om naar mijn kluisje te gaan.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:
Als ik mijn beste vriendinnen naar de ingang zie kijken, kijk ik zelf ook even en zie al meteen waarvoor ze staan te zwijmelen. Er kwam namelijk een nieuw gezicht naar binnen, en niet zomaar een, een erg knappe nog ook. Als hij dan naar mijn vriendinnen knipoogde zag ik al meteen hoe hij was, zoals ik maar dan op de jongens manier. "Girls don't." sis ik als ze beginnen te giechelen en meteen stoppen ze. "Kijk dat daar, is nog zo'n voorbeeld van jongens waar wij, ons niet mee bezig houden meiden. Wij verleiden, niet hij oké." zei ik dan en ze grinnikten en knikten. "Ik wil hem wel verleiden." grinnikte Sybel en ik keek haar aan. "Sybbie liefje." zei ik plots poeslief en meteen wist ze hoe laat het was. De bel ging al snel en express liepen we voorbij de jongen en ik keek even naar hem en zwaaide op de meest verleidelijke manier, die meestal nog werkte ook, met mijn haar en ging dan door naar het lokaal. 

James:
Ik zag hoe een deel meiden naar een nieuwe jongen keken. Duh, zo ging het altijd weer. Ik moest zacht lachen als ik zag wat Elena deed. Zo was ze, maar op mij werkte dat niet en dat wist ze. Eenmaal dat ik mijn boeken had en de bel ging zorgden mijn beste vrienden en ik de beste plaatsen hadden. Dus eigenlijk gewoon ergens achteraan, zodat we niet opvielen, zo deden we altijd. Toen ik zag dat er iemand zat, een meisje leunde ik naar haar toe, het was niemand populair of niemand die bij de populairen hoorde en had rosse haren. "Hey liefje, wil je met dat mooie gezichtje van je misschien een paar plaatsen opschuiven?" vroeg ik en knipoogde naar haar. Meteen werden haar wangen nog roder dan haar haar en zorgde ze er voor dat ze ergens anders ging zitten nog bijna struikelend over iemand zijn of haar boekentas terwijl ze nog haastig naar mij keek terwijl we gingen zitten.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Als ik eindelijk de boeken gevonden had die ik moest hebben, deed ik mijn kluisje weer dicht. Misschien was het verstandig als ik mijn kluisje nog eens op zou ruimen. Mijn kluisje was best aan de rommelige kant, het viel wel mee hoor, maar toch kon het netter. Ik stak mijn boeken in mijn tas en hoorde dan mijn vriendinnen aankomen, Jess en Casey . Ik ging al erg lang met hen om, sinds we een jaar of acht waren en nu waren we al tien jaar verder. 'Hey Al,' zeiden ze beide in koor. 'Hey,' zei ik dan met een glimlach tegen hen. Jess en Casey waren mijn beste vriendinnen, eigenlijk mijn enige vriendinnen. Ondanks dat Jess en Casey erg populair waren, kende bijna niemand me. Naja, er zijn wel mensen die me kende natuurlijk, maar ze wilden niet met me om gaan. Ik had geen idee waarom, maar eigenlijk maakte het me ook niet uit eigenlijk. Als ze niet om wilde gaan met me, dan hadden ze pech, ik trok me van niets of niemand aan. Na even wat met met Jess en Casey gesproken te hebben, keek ik even op mijn horloge. 'Sorry meiden, ik moet naar de les, mijn lokaal is helemaal aan de andere kant van de school,' zei ik toen. Ik had vakken zoals biologie en scheikunde niet samen met Jess en Casey, wat erg jammer was, maar bij andere vakken zaten ze wel bij me in de klas. Ik liep dan naar het lokaal toe wat een eindje wandelen was. Toen ik nog door een paar gangen moest, hoorde ik de bel gaan. 'Shit, zo kom ik nog te laat,' zeg ik in mezelf. Ik begon dan wat sneller te wandelen, natuurlijk niet te lopen want dat zag er belachelijk uit. Als ik na even eindelijk in het lokaal was, zocht ik naar een nog vrije plek. Ik vond uiteindelijk een plek dicht bij het raam, alleen. Niet dat ik het erg vond om alleen te zitten, zo kon niemand me storen tijdens de les. Tijdens deze lessen wilde ik echt niet naast de jongens uit mijn klas zitten, het waren één voor één players en populaire gasten. Één van de jongens uit mijn klas kende ik maar al te goed. James McReese. We kende elkaar al sinds we heel jong waren, hij was mijn overbuur jongen dus het is logisch dat ik hem zo goed kende. We woonden al jaren tegenover elkaar. Hij was volgens mij zelfs de enigste jongen die met me praatte, ik viel niet echt op bij jongens, dat had ik nooit gedaan. Mijn vriendinnen zeiden altijd dat ik me meer sexy moest kleden zodat ik wel bij ze zou opvallen, maar ik wilde er natuurlijk niet bijlopen als één of andere slet zoals veel meiden op school er wel zo bijliepen. Zo was ik echt niet. Ik hoefde ook niet op te vallen bij jongens.

Aiden:
Toen ik mijn kluisje niet veel later gevonden had, stak ik een groot deel van mijn boeken er in. Ik had al mijn boeken in mijn tas zitten dus moest het wel. Ik had ook maar een paar boeken nodig vandaag en ik ging niet met onnuttige boeken sleuren. Ik vond boeken sowieso al onnuttig eigenlijk. Als ik op mijn telefoon zag dat het binnen een minuutje zou bellen, ging ik al maar naar het lokaal toe aangezien het toch even zou duren voor ik het had gevonden. Als de bel was gegaan, had ik het lokaal nog niet gevonden. Ik liep dan maar wat verder en na eventjes zoeken had ik het lokaal gevonden. In het lokaal ging ik maar ergens zitten, toen ik nog maar even zat zag ik dat er meisje naast me kwam zitten. Dat kon nog leuk worden omdat ze er niet verkeerd uit zag. Natuurlijk zei het uiterlijk niets over de binnenkant van een persoon, maar ik vond het uiterlijk van een meisje toch best belangrijk. Ik ging niet om met lelijke meiden, dat zou heel mijn reputatie verpesten. Niet dat ik hier al een reputatie had, maar het ging niet lang duren voor dat ik een reputatie kreeg. Ik zou meteen al de meiden achter me aan hebben, dat gebeurde altijd bij me. Niet dat ik dat erg vond, ik hield van meisjes, knappe meisjes dan toch. Ik hoorde toen de leerkracht binnen komen, godzijdank dat ik me niet voor hoefde te stellen. Dat was gewoon zo stom. Als mensen wat van me wilden weten kwamen ze dat wel aan me vragen en geloof me, dat deden ze ook. Niet dat ik het zo erg vond om me voor te stellen, ik vond het gewoon niet zo persoonlijk aangezien het gedwongen werd. De leerkracht begon gewoon met zijn oh zo saaie les waar ik al voor gevreesd had. Ik haatte school echt heel erg en dat merkte de meeste leerkrachten ook vrijwel meteen aan me, maar daar zat ik niets mee in. Ze mochten weten dat ik school haatte. Daarom was ik erg blij dat dit eindelijk mijn laatste jaar was, normaal was ik al klaar met school geweest, maar ik moest mijn jaar eens overdoen waardoor ik dus met een extra schooljaar opgescheept zat. Toch beviel de school me wel een beetje, zeker de meiden. Er waren ontzettend veel knappe meiden. Er was ook een football team, dat had ik in mijn vorige school ook dus daarom moest ik straks even naar de trainer toe gaan zodat hij me even kon testen zodat ik ook bij het team kon, het ging me wel lukken natuurlijk aangezien ik in mijn vorige school de aanvoerder was van het football team en dat wilde natuurlijk zeggen dat ik best goed was.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:

Na even kwamen we net als hij in de les aan en ik zag Syb al bijna glunderen. Ik nam plaats naast de jongen, hij moest niks proberen met mijn vriendinnen of hij kreeg problemen met mij. Van mijn vrienden blijf je af, ik kende zijn soort. "Hey." Glimlachte ik naar hem maar eigenlijk was het alleen nep. Hij mocht dan wel knap zijn, dat boeide wel maar mij had hij niet zo snel . Maar dat boeide even niet. Meteen kwam de docent er al aan en een zucht verliet mijn lippen. Ik had gewoon niet zo'n zin in deze docent, zijn les viel mee, zijn uitleg daarentegen niet. Hij was nog saaier dan het uren staren naar een goudvis die rondjes zwemt in een bokaal. Nee hoor, liever niet eigenlijk. Ik kon het niet helemaal laten om uit mijn ooghoeken naar de jongen te kijken. Nee, qua uiterlijk alleen zou hij het waard zijn maar ja. Ik zag Sybbie naar me kijken en glimlachte naar haar. Ze keek me veelbetekenend aan maar ik schud mijn hoofd. Geen denken aan.

James:
Na even zag ik Alison zitten, een meisje dat bij een paar populaire meiden bevriend was, zelf totaal niet populair was maar ik kende haar goed, we waren namelijk overburen. Ik kijk even naar haar en glimlach zwak naar haar, gewoon, zomaar. Geen probleem mee. Ik had eigenlijk met weinig mensen een probleem, zeker als ik hen dan al zo lang kende zoals ik haar al ken.
Ik lette maar een beetje op aangezien ik hoe saai de uitleg ook mocht zijn de uitleg toch niet helemaal begreep, misschien juist omdat het zo saai was. Er waren vast veel minder saaie manieren om les te geven, alleen leek hij ze nog niet ontdekt te hebben, ach nou, daar had je dus leerkrachten voor. Als je je dan dood verveelde en dan geen goede punten haalde kon je het ten minste op hen steken. Ik greens even om mijn eigen gedachten.
Ik zag hoe Eric, een vriend van me zijn lach moest inhouden dus waarschijnlijk dachten we ongeveer hetzelfde, deze les was zo saai als de dood.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Ik zag James even naar me kijken. Toen ik zag dat hij naar me glimlachte, glimlachte ik even zwak naar hem terug. James was meestal wel aardig tegen me, al kon hij soms echt een flapuit zijn en dingen zeggen die hij soms ook niet zo bedoelde. Vroeger gingen we heel erg vaak met elkaar om, maar sinds we op de middelbare school zaten werd dat steeds minder. Hij was super populair en ik was het tegenovergestelde van populair. Eigenlijk iedereen waarmee ik vroeger erg vaak omging was populair geworden, maar ik was eigenlijk het type meisje dat niemand kende. Zelfs sommige leerkrachten waarvan ik les kreeg wisten niet wie ik was terwijl ik één van de beste leerlingen was. Ik vond school erg belangrijk en ik haalde dus ook altijd heel goede cijfers, niet dat ik daar mee opschepte. Ik had ook niemand om tegen op te scheppen, niet dat ik dat wilde. Al was er wel één meisje dat me altijd kwelde, Elena. Ze was één van de populairste meisjes op school en dat was niet in de goede zin. Ze was erg gemeen en arrogant. In sommige mensen hun gezichten kon ze erg aardig en lief zijn, maar achter hun rug om was ze meestal niet zo aardig. Ik mocht haar dus echt niet, ik was niet de enige hoor. Mijn vriendinnen Jess en Casey mochten haar ook niet, vooral omdat ze altijd erg gemeen tegen me was. Niet dat ik er wat om gaf dat Elena altijd zo tegen me deed, mij kwetste ze er niet mee. Tegen Jess en Casey deed ze dan wel gewoon normaal omdat hun wel populair waren en veel belang hechtte aan hun uiterlijk. Mij maakte het niet uit hoe ik er uit zag, ik wilde niet van die korte rokjes en topjes dragen, ik hield meer van comfortabele kleding en als mensen dat niet accepteerde moesten ze dat zelf weten. Toen de docent met zijn les begon, begon ik erg goed op te letten zodat ik zeker alles begreep. Ik vond het erg belangrijk om goed op te letten, ik zou het verschrikkelijk vinden als ik mijn jaar over moest doen. Niet dat ik me zorgen moest maken, ik zou dit allemaal nog halen in mijn slaap bij wijze van spreken. Toch deed ik altijd erg goed mijn best. Jess en Casey deden dan weer bijna niets voor school, maar ik hielp ze wel altijd met leren zodat ze goede cijfers haalden. Dat was toch dat vriendinnen voor elkaar doen?

Aiden:
Ik bekeek het meisje dat net naast me kwam zitten even, ze was echt heel knap dus erg dat ze naast me kwam zitten vond ik niet. Ik hoorde dat ze 'Hey' tegen me zei. 'Hey,' zei ik toen terug tegen haar omdat dat wel beleefd was. Ik hoorde dat de docent met zijn les begon waar ik eigenlijk echt geen zin in had, ik haatte lessen volgen. 'Hoe heet je?' vroeg ik na een tijdje aan het meisje dat naast me kwam zitten aangezien ik dat wel wilde weten. Ik was wel benieuwd naar wie ze was ja en wat praten met haar leek me leuker dan naar de mega saaie uitleg luisteren van de docent. Eigenlijk was alles leuker dan luisteren naar de saaie uitleg van de docent, ik begreep er ook helemaal niets van, maar dat boeide me niet. Ik hoefde het niet te begrijpen, leerkrachten lieten me toch overgaan uit ellende omdat ze zo geen slechte leerling meer wilde, dat was wel handig. Oké, het was misschien niet goed voor mijn toekomst zoals mijn vader altijd zei, maar misschien wilde ik wel iets in de sport doen en dan had ik geen wiskunde of biologie dus het had geen nut dat ik op zou letten.
Ik zuchtte even onhoorbaar als ik even dacht aan vanavond. Ik wilde niet verhuizen naar de vriendin van mijn vader en haar dochter, ik had hen ook nog nooit ontmoet. Ik had ook niet verwacht dat mijn vader ooit nog ging samen wonen, maar ik wist ook niet dat mijn vader nog een vriendin ging krijgen, ik had het totaal niet verwacht. Ze hadden ook nog maar een jaar wat en ze wilden nu per se al samen wonen, dat was echt dom. Wie weet liep het verkeerd uit of zo en dan zaten we daar. Ik vond het thuis prima met alleen mijn vader, daar heb ik geen stiefmoeder voor nodig. Mijn vader begon ook dat ze misschien nog wilden gaan trouwen, maar daar ging ik niet mee akkoord. Waarom zouden ze trouwen? Dan werd het veel te officieel naar mijn zin en dat wilde ik echt niet.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:
Na even vroeg hij mijn naam wat ik eigenlijk al verwacht had. "Hmm Elena, jij?" Vroeg ik dan en deed maar even alsof ik geïnteresseerd was in hem. Hij was knap en dat was natuurlijk ook.belangrijk, dat moest ik toegeven maar dan nog. Ik wist al meteen hoe hij was. Niet dat ik nu veel zin had om op te letten dus keek ik hem even aan.

Werk hier aan
TaylorSwift333
Landelijke ster



Ik was natuurlijk even erg op dat vlak, ik durfde ook best te flirten maar hij moest oppassen want hij moest niets proberen met mijn vriendinnen, ik wist hem wel te vinden. Als de les gedaan was stond ik op en pakte in en knipoogde naar hem. "Veel succes." zei ik dan doelende op deze school te overleven. Mijn vriendinnen en ik gingen dan weg maar kort voor we de deur door gingen wuifde ik flirterig naar hem en ga dan weg met mijn vriendinnen. Die zaten natuurlijk te giechelen.

James:
Alison was niet het typische meisje waar ik mee om ging, maar we kenden elkaar al een heel tijdje en ik bleef vriendelijk tegen haar, zo was ik nu wel maar ik wist van mezelf wel dat ik een beetje een flapuit was. Maar ja dat wist iedereen, maar dan ook echt iedereen. Na een tijdje was de les eindelijk gedaan. Ik stapte naar Alison toe. "Hey Ally." zei ik en por haar om haar te plagen. 
"Kom je mee?" zei ik dan en zie dan de beste vriendinnen van Alison aankomen. "Hallo meiden." zei ik dan en knipoogde naar hen en ze grinnikten. "Ik laat jullie maar." zei ik lachend en laat hen en ga met mijn vrienden weg naar de volgende les.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Ik volgde de les natuurlijk zoals altijd heel erg goed mee. Ik wilde geen enkel moment van de les missen doordat ik zat te dagdromen. Niet dat ik het opletten veel nodig had, maar toch nam ik liever het zekere voor het onzekere. Ik had nog nooit een slecht cijfer gehad op school, maar ik wilde ook niet dat dat ooit ging gebeuren. Volgens mij was het verschrikkelijk om slechte cijfers te halen. Mijn vriendinnen vonden het niet zo erg om slechte cijfers te halen, maar ja, hun vonden school ook niet belangrijker. Gelukkig was ik er om hen af en toe wat met school te helpen, anders wist ik niet of ze hun jaar wel haalden. Ik wilde natuurlijk het beste voor hen.
Toen de les gedaan was, zag ik dat James naar me toe kwam. Ik glimlachte even toen ik hem dat hoorde zeggen. Hij noemde me altijd Ally, veel mensen noemden me zo. De mensen waarmee ik bevriend was dan toch, ik had niet echt veel vrienden. Ik voelde dan dat hij me porde waardoor ik een stukje opzij schoot. 'Niet doen, je weet dat ik daar niet tegen kan,' zei ik dan tegen hem. Ik hoorde hem vragen of ik mee kwam, maar toen zag ik Jess en Casey aankomen. De les die ik nu had, hadden we wel samen. 'Jij en James he?' hoorde ik Jess grinnikend vragen toen James en zijn vrienden weg waren. 'Jess, haal je alsjeblieft geen rare dingen in je hoofd,' zei ik dan tegen haar. Mijn vriendinnen plaagden me gewoon heel graag, maar dat vond ik ook niet zo erg, zo lang het maar niet irritant werd. Samen met Jess en Casey wandelde ik naar het lokaal toe waar we de volgende les zaten.

Aiden:
Ik hoorde het meisje antwoorden op mijn vraag. Haar naam was Elena, het paste wel bij haar. Haar naam was mooi, net zoals haar uiterlijk, maar of haar innerlijk ook zo mooi was wist ik niet, daar moest ik nog achter komen. 'Aiden,' antwoordde ik toen ze ook vroeg achter mijn naam. Ik wist niet precies wat ik van haar moest denken. Ze deed nu best aardig tegen me, maar met meiden wist je maar nooit. Ze konden vaak heel erg aardig doen, maar uiteindelijk ook heel erg arrogant worden, niet dat ik dat heel erg vond. Ik vond meiden met een arrogant kantje soms best aantrekkelijk, ik wist niet waarom ik dat vond, ik kon alleen zeggen dat het zo was. Ik wilde haar eigenlijk wel beter leren kennen. Waarschijnlijk dacht ze al dat ze een idee had van hoe ik was. De meeste mensen dachten dat ik een jongen was die meiden mee naar huis nam om in bed te krijgen en het daarna weer uit te maken, maar zo was ik niet. Oké, natuurlijk had ik soms ook mijn behoeftes, maar het wilde niet zeggen dat ik erg vaak meisjes mee naar huis nam hoor. Waarschijnlijk helemaal niet meer nu ik met mijn vader bij zijn nieuwe vriendin en haar dochter ging wonen waar ik nog steeds tegenop zag. Ik kende hen zelfs nog niet, dus ik begreep niet waarom mijn vader zo snel ging. Wie weet klikte het zelfs niet tussen mij en mijn vaders nieuwe vriendin of dochter. Toen uiteindelijk de bel hoorde gaan was ik toch wel een beetje opgelucht, het was een enorm saaie les, niet dat ik opgelet had hoor. Ik hoorde Elena dan 'veel succes' zeggen, waarschijnlijk succes om deze school te overleven. Dat ging me nog wel lukken. Toen ik haar op een soort van flirterige manier naar me zag zwaaien, ik knipoogde maar even naar haar waarna mijn boek nog in mijn tas stak. Niet dat ik het boek gebruikt had. Ik ging uiteindelijk ook het lokaal uit.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:

Ergens als het alleen om zijn uiterlijk ging zou ik hem best leuk vinden en willen leren kennen maar nu niet echt. "Welkom dan Aiden." zei ik als hij zijn naam zei. Als ik de klas uit ging zag ik nog net zijn knipoog en ik zag mijn vriendinnen giechelen. "OMG hij knipoogde naar je." gierde Sybel als we eindelijk bij het volgende lokaal kwamen. "Ja en het is vast een player dus laat dat nu maar." zei ik dan tegen haar en haar glimlach was meteen verdwenen. "Ja je hebt gelijk, hij is het niet waard." zei ze dan en ik grinnikte. We gingen dan naar binnen en ik zag James. "Hey Jamesie." zei ik dan flirterig, niet dat ik wat met of van hem wilde. Ik ging dan naast hem zitten en mijn vriendinnen gingen voor ons zitten. "Hey Elena schat." zei hij dan op een verveelde manier. Ik rolde met mijn ogen. "Een beetje vrolijker graag James." zei ik dan en hij nepglimlachte even. "Dus, jij en duffietje hé?" zei ik dan zacht, ik zag ook echt alles. "Niks te mij en duffietje, ik ben vriendelijk tegen iedereen." antwoorde hij dan en ik trok een wenkbrauw op. "Oh ja?" grinnik ik dan en nu moest hij even zacht grinniken. Ik keek even om me heen en zag Aiden, niet veel later keek ik ook al meteen weer weg alsof ik hem helemaal niet gezien had. "Dus Elena, jij en die nieuwe hé?" plaagde James me dan en ik porde hem. "Niets te mij en die nieuwe!" zei ik dan.

James:
Ik deed sowieso altijd vriendelijk tegen iedereen, en ja ook tegen Alison. Ze was niet zoals de andere meiden hier nee maar was dat dan ook meteen nodig, nou ja, misschien om er echt bij te horen maar zo te zien had ze daar volgens zichzelf waarschijnlijk geen nood aan. Toen ik in het andere lokaal zat merkte ik na even dat Elena naast me kwam zitten. Niet dat ik nu opeens super overweg kon met haar maar ik was gewoon zoals tegen de meesten tegen haar. Als ze begint over Alison kijk ik op, ja ze zei duffie, dat is ze ook. Alison is een duffie maar daar heb ik niets tegen op. Als dan die nieuwe jongen binnen komt en ze snel weg kijkt grinnik ik even. "Dus Elena, jij en die nieuwe hé?" plaagde ik haar dan terug en ze porde me en natuurlijk ontkende ze maar ik wist wel beter. Elena was zo niet normaal. "Oké dan, als jij dat zegt." zei ik dan gewoon en na de les ging ik alweer naar buiten, dit keer was het pauze en ging ik spullen omwisselen.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Toen we aankwamen in het lokaal waar we les hadden, zag ik dat Jess en Casey naast elkaar gingen zitten op een plaats met twee. Waarom dat ze dat deden wist ik niet, er was nog een plaats met drieën vrij. Ik ging dan maar achter hen in mijn eentje zitten. Ik vond het niet heel fijn om alleen te zitten, maar zo erg was het ook niet. Zo kon ik tenminste niet gestoord werden doordat iemand naast me tegen me zat te praten. Niet dat iemand zo maar tegen me zou praten, behalve Jess, Casey en af en toe James dan. James deed ook gewoon normaal tegen me, wat me eigenlijk een beetje verwonderde aangezien hij best populair was. Niet dat ik speciaal met de populaire mensen om wilde gaan, dat was het niet hoor. Ik ging gewoon om met de mensen die met mij om wilde gaan en dat waren er niet veel, je kon de mensen waarmee ik omging op één hand tellen. Ik hoefde ook niet met veel mensen om te gaan, ik vond het goed zoals het was. Toen de les begon, begon ik net zoals altijd goed op te letten. Ik vond de les wel interessant, ik was sowieso een heel erg leergierig iemand dus ik vond het leuk en interessant om nieuwe dingen te leren. De herhalingen vond ik dan natuurlijk wel een beetje saai, maar soms kon het ook best handig zijn als ik iets niet begreep. Alhoewel dat ik de lessen meestal wel begreep, meestal als enige, maar dat kwam omdat ik dan ook één van de weinige was die echt oplette tijdens de les. Toen de les gedaan was, pakte ik mijn spullen bij elkaar en stopte ik ze in mijn tas. Ik wachtte even op Jess en Casey en liep dan samen met hem het lokaal uit, het was pauze nu. Ik keek even naar een jongen die voorbij kwam. Ik vond hem stiekem best leuk, maar dat wist niemand buiten Jess en Casey. Hij zat in een andere klas en ik had wel geprobeerd tegen hem te praten, maar ik kreeg geen woord uit mijn mond als ik bij hem stond. 'Wanneer ga je eindelijk eens met hem praten?' vroeg Jess aan me. 'Waarschijnlijk nooit,' antwoordde ik dan met een klein zuchtje. Ik kon er niets aan doen dat ik niet zo goed met jongens kon praten. Ik kon wel met jongens praten, maar niet met jongens die ik leuk vond.

Aiden:
Op zich deed Elena nu best wel aardig, ze zag er ook aardig uit, maar dat kon nog veranderen. Ik zou er niet van schrikken als ze één van de populaire bitches van de school was. Veel meiden konden er aardig uitzien en aardig zijn in je gezicht, maar toch krengen zijn dus ik trapte in ieder geval niet in dit aardige gebeuren. Daarvoor moest ik altijd iemand beter kennen. Ik kon zo niet zeggen wie aardig was en wie eigenlijk helemaal niet aardig was, zo'n goede mensenkennis had ik net niet. Ik had wel wat mensenkennis, maar soms kon ik er ook helemaal naast zitten. Niemand kon meteen zeggen hoe een persoon in elkaar zat. Ik ging uiteindelijk maar naar het volgende lokaal toe, waar ik op een nog lege plek ging zitten. Al snel kwam er iemand naast me zitten, opnieuw een meisje. Natuurlijk was het dit keer een ander meisje. Ze had donkerbruine ogen en lichtbruine ogen, ook zij zag er niet verkeerd uit. De meiden in het algemeen waren best knap, de meiden die ik tot nu toe al gezien had tenminste. Het kon nog wel leuk worden met al die meiden hier, niet dat ik een player was of zo. Oké, misschien heel soms wel, maar dat was alleen als ik daar behoefte voor had. Ik kon ook gewoon heel goed zijn voor meiden hoor, ik was niet gemeen tegen ze. Oké, misschien als ze gemeen tegen mij waren, dan moesten ze niet verwachten dat ik aardig ging doen. Tijdens de les, praatte ik wat terug naar het meisje als ze dingen tegen me zei. Ze was wel aardig, en alles was interessanter dan deze saaie les die wel eeuwen leek te duren. Toen ik de bel hoorde, stond ik op en pakte ik mijn spullen in. Ik ging dan het lokaal uit en ging naar mijn kluisje toe. Het was toch pauze dus ik was even les vrij. De school op zich viel best mee, maar de lessen waren echt ontzettend saai.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:
Eindelijk hoorde ik de bel voor de pauze en stond meteen op. "Heyhey prinses, niets laten vallen." hoorde ik stem van Tyler zeggen, Tyler was een van de grootste players van de school maar ook mijn ex. Mijn ouders hadden hem toen de perfecte schoonzoon gevonden. Dat wilt dus al zeggen dat hij dat niet is. Hij raapte mijn pen op die ik per ongeluk had laten vallen. Hij gaf het me maar liet daarbij express onze vingers raken. "Goed geprobeerd Peters, nu handen af." sis ik naar hem en hij rolde met zijn ogen. Hij boog naar mijn oor. "Ik krijg je nog wel prinsesje." zei hij dan. "Ik denk dat normale mensen naar iemands oor buigen omdat ze willen fluisteren niet omdat ze willen dat de rest het ook weet grote puppie." zei Sybbel achter me en ik haalde opgelucht adem. 
"We spreken nog wel prinsesje van me." zei hij dan en ik keek hem kwaad aan. "Noem me geen prinsesje meer!" zei ik dan en ga naar buiten en Sybbel en Jane gingen met me mee. Eenmaal mijn cursussen in het kluisje staken merkte ik iemand naast mij. "Hey prinses." hoorde ik en ik zuchtte. "Ga een ander meisje binnen doen zoals altijd maar laat mij er buiten." zucht ik dan en haal de uitnodigingen uit voor mijn feestje. Ik zag dat iemand zijn naam er had bijgestopt en ik zuchtte. Ik gaf hem de uitnodiging. "Ik hoop dat je kunt lezen, je mag komen naar mijn feestje zolang je niet te veel meisjes binnen doet, je nuttig maakt en vooral..." zei ik waarschuwend "van mijn kont af blijft." zei ik dan en hij knikte. "Ik zal het proberen maar ik beloof niets liefje." zei hij dan en ik kreeg nu al spijt van mijn beslissing. Sybbel en Jane kwamen nu ook en ik ging uitnodigingen ronddelen. Toen kwam ik bij Jess en Casey. "Hey Jess, hey Casey." zei ik daarbij duffieduff negerend. "Ik geef vanavond een feest, jullie zijn uitgenodigd." glimlachte ik dan lief en gaf hun een uitnodiging behalve duffie wiens naam ik niet eens kon herinneren.

James:
In de pauze ging ik mijn spullen weg brengen. Als mijn vrienden er waren gingen we op weg naar buiten maar van ver zag ik Elena al staan bij Jess en Casey, de twee 'vriendinnen' van Alison. Ik keek even naar Elena en schudde mijn hoofd. Tuurlijk zou ze Alison niet uitnodigen maar ik had niets tegen Alison. "Hello girls." grinnik ik in het voorbij gaan. Ik knipoog naar Alison en glimlach naar Jess en Casey en naar Elena. "Heb nog plezier met de nieuwe." zei ik in het voorbij gaan. Ik ging dan naar buiten en ging ergens staan. Ik zag een paar meisjes flirterig naar me kijken en ik knipoogde naar hen, zo was ik. Ik was geen echte player, ik was een flirter, dat was wat anders. Dan probeerde je hen niet binnen te doen om daarna te dumpen, zo was ik nog net niet. Maar mijn charmes durfde ik echt wel te gebruiken. Niet veel later kreeg ik ook een uitnodiging voor het feest van Elena. Komen zou ik sowieso.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Na een tijdje wat met Jess en Casey gesproken te hebben, merkte ik op dat er iemand bij ons kon staan. Elena... Het meisje dat zich te goed voelde om zelfs maar mijn naam te onthouden, ik mocht haar zeker niet. Ik hoorde haar praten over een feest dat ze vanavond gaf, maar natuurlijk werd ik er niet op uitgenodigd. Alleen Jess en Casey kregen een uitnodiging. Dat had ik wel verwacht, maar ik gaf er ook niets om. Ik was toch niet het type dat graag naar feestjes ging.  'Ehm... En Alison dan?' vroeg Jess dan aan Elena waardoor ik Jess even een waarschuwende blik gaf. Ze hoefde dit niet voor me te doen, ook al was ik uitgenodigd, ik zou toch niet naar dat feestje gaan. Ik kende niemand daar. Alleen Jess, Casey en James als hij daar ook heen ging, maar ik ging niet zo vaak met hem om. Vroeger, toen we nog geen rijbewijs hadden, gingen James en ik altijd samen met de bus naar school toe, maar dat gebeurde ook niet meer omdat we beide met de auto konden rijden. In een auto naar school gaan was veel fijner dan met de bus gaan, het zat altijd stampvol en dat probleem had je met een auto niet. Opeens zag ik dat Jess haar uitnodiging in tweeën scheurde en één helft in mijn handen duwde. 'Als Alison niet mag komen, komen wij ook niet,' zei Jess dan weer. Oh nee... Zo ging ik nog problemen krijgen door haar opmerkingen. Het was natuurlijk heel lief bedoeld van Jess, maar ze hoefde dat echt niet voor me te doen. Ik wist geeneens of ik wel zin had in een feestje. Veel ging ik er niet aan hebben waarschijnlijk. Ik was al eens naar een feestje toe gegaan en ik werd toen een beetje uitgesloten. Jess en Casey liepen toen wat rond op de dansvloer en ik stond maar naast de kant te kijken hoe veel plezier iedereen had, behalve ik natuurlijk. Ik was wel stiekem een beetje benieuwd naar wat Elena's reactie ging zijn op de actie die Jess zojuist deed. Misschien ging Elena wel gewoon toe geven en liet ze me toch naar haar feestje gaan, want ja, hoe meer mensen er kwamen hoe groter het feest natuurlijk ook werd. Niet dat ik er over na ging denken om te gaan. Ik wist het niet, ik had daar niets te doen. Waarschijnlijk zat ik vanavond gewoon met mijn schoolboeken aan mijn bureau, net als bijna elke avond, ook al waren mijn vriendinnen dan naar allerlei feestjes toe waarvoor ik niet uitgenodigd was.

Aiden:
Toen ik mijn kluisje dicht deed nadat ik wat spullen erin had gelegd, naja, eigenlijk had gegooid, zag ik een paar jongens staan. Ze hadden alle drie een tas bij zich die bij het football team hier bij de school hoorde. 'We hebben gehoord dat je straks met de trainer gaat praten om in het football team te komen?' hoorde ik één van de jongens zeggen. 'Ja, maar wie heeft dat gezegd?' vroeg ik dan. Ik vond het gek dat ze dat wisten, want bij mijn weten had ik dat tegen niemand gezegd. Misschien tegen een meisje of zo daarstraks die erachter vroeg, maar dan nog ging het heel snel rond. 'Een of andere chick zei het tegen ons, alles wat er hier wordt gezegd over belangrijke dingen zoals het football team gaat snel rond,' zei een andere jongen dan weer. 'Je moet niet denken dat je gemakkelijk bij het football team kan geraken, we spelen op een hoog niveau, dus makkelijk wordt het niet voor je,' zei de jongen dan nog. 'Ik weet wel hoe ik aan football moet doen hoor. Ik was aanvoerder van het football team van mijn vorige school,' zei ik dan. 'Wel, ik ben benieuwd naar hoe je speelt, al hoop ik niet voor je dat je problemen krijgt met onze aanvoerder, hij kan niet echt tegen concurrentie,' zei een jongen weer. Zo praatte we nog een tijdje verder. Misschien was het wel een goed idee om te praten met andere jongens van het football team. Zo kende ik er tenminste al een paar jongens van en kwam ik er niet als een totaal nieuwe jongen aan, dat leek me best vervelend. Het was sowieso al niet leuk om steeds 'de nieuwe' genoemd te worden. Niet dat dat lang ging duren, als ik eenmaal bij het football team zat ging ik waarschijnlijk al snel de populariteit die ik op mijn vorige school had, hier opnieuw krijgen zonder dat ik er eigenlijk moeite voor moest doen.



TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:
Ergens had ik Jess haar reactie wel verwacht en zuchtte even. "Nou ja, je doet er mee wat je wilt. Ze mag komen." zei ik dan en keek naar Alison. "Ik zou maar niets proberen te verpesten liefje." glimlachte ik veels te lief bij mijn woorden. "Trouwens, niet te veel aanpappen met James hé." zei ik dan en ging weg. Ik ging naar de jongens van het football team maar toen zag ik Aiden ook, who cares. "Hey jongens. Jullie komen toch naar het feest hé?" zei ik en gaf hen een uitnodiging. Voor Aiden had ik geen. "Tuurlijk komen we." zei Eric. "Tyler vast ook." zei Kyle en ik zuchtte en Eric gaf hem een klap tegen zijn arm. "Dombo." zei hij dan. "Wel, niet erg, hij komt ja, als het team komt, dan ook de aanvoerder zeker." zei ik en probeerde een glimlachje op te zetten, Aiden moest niks weten, hij moest niks weten van me.
Ik keek dan naar Aiden. "Ik hoorde dat je bij het footballteam wilt?" glimlachte ik dan naar hem? "Nou, geen betere manier om de rest te leren kennen. Je mag komen." zei ik dan en gaf hem een kaartje met mijn adres. Daarna ging ik weg maar liep tegen Tyler op, ik per ongeluk en hij vast express. Ik hoorde de andere jongens van het football team naar ons joelen. Ik keek naar Tyler. Hij boog zich naar me over, ik kende hem al, als flirten niet werkte dan maar de directe manier. Ik kon vanalles maken als hoofdchearleader. Ik sloeg hem tegen zijn wang. "Durf het niet nog eens Tyler." siste ik naar hem. "Oeh." joelden ze en ze kregen een waarschuwende blik van Tyler en mij. 
Ik ging weg van hem en ging buiten verder uitnodigingen uitdelen. Mam vond dit oké en de nieuwe huisgenoten moesten dit maar accepteren want dit deed ik ieder jaar. Ik was al blij genoeg toen de lessen gedaan waren.

James:
Na de pauze waren het de saaiste lessen, je zou zeggen dat de school niet nog saaier kon worden vandaag. Fout gedacht dus, het kon altijd saaier. Morgen zou de leukste les zijn, sport. Nou ja, ik zou toch sowieso wat met sport willen doen, niet dat mijn ouders dat zouden toelaten maar dat maakte me nu even niet uit. Als footballteam speler zou ik blij mogen zijn volgens mijn ouders. Ik zuchtte even en ging naar binnen en zag daar Tyler en Elena, nou ja dat was wel te verwachten dat ze zo zou reageren. Als ze weg was zag ik hem naar de rest van het team gaan.
Ik mocht hem niet echt maar hij was nu eenmaal de aanvoerder, hij was een nog grotere player dan ik. Ik was niet eens player aangezien ik flirtte maar ik deed niets met meiden als ik niets van moest, hij had gewoon een groot libido dat niet te stillen was. Ik praatte wat met de anderen en na de lessen ging eindelijk de laatste bel, was ik best blij mee. Ik maakte mijn spullen klaar om weg te gaan maar ging daarbij eerst nog langs Alison als ik klaar was? "Hey girl. Ga je straks?" zei ik dan en keek naar haar, ze wist best goed dat ik het over het feestje van Elena had.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Ik hoorde Elena tegen Jess zeggen dat ik toch mocht komen, dat had ik niet verwacht. Toch wist ik niet of ik wel zou gaan, wilde ik het wel? Iedereen ging er heen, maar ik hoorde nergens bij. Naja, misschien bij Jess en Casey, maar die waren op feestje meer met jongens bezig en dan stond ik daar maar wat alleen te staan. Dat kon ik niet leuk noemen. Ik zuchtte even onhoorbaar doordat Elena zei dat ik niets moest proberen te verpesten, waarom zou ik zelfs? Dacht zij dat ik een slecht persoon was? Dan kende ze zichzelf nog niet, zij was de bitch van de school, niet ik. Ik rolde even kort met mijn ogen toen ik de opmerking over James hoorde. Waarom zou ik het met James aanpappen? Ik bedoel, hij was echt niet mijn type, hij was te populair voor me. Bovendien had ik al iemand op het oog, niet dat het daarmee iets zou worden, maar ik kon er toch over dromen en geloof me, dat deed ik ook. "Wat een bitch," hoorde ik Casey zeggen toen Elena uit het zicht verdwenen was. "Ach, als zij het leuk vindt om zich zo te gedragen, moet zij dat weten. Ik trek me er niets van aan," zei ik. "Je komt toch wel naar dat feestje hé?" hoorde ik Jess aan me vragen. "Ik weet het niet, ik ben niet echt het feest type," antwoordde ik dan op haar vraag. "Oh jawel, jij gaat gewoon naar dat feestje toe. We zorgen dat je er leuk uitziet en jij gaat met ons mee naar dat feestje toe," zei Casey doen. "Hoe bedoel je er leuk uitzien? Is het gene wat ik aan heb dan niet goed genoeg?" vroeg ik dan een beetje verbaasd waarna ik Jess en Casey even keurend naar mijn kleding zag kijken. Het was een gewone jeansbroek en een simpel shirtje. "Alison, lieverd, geen enkel meisje gaat in een jeansbroek naar een feestje, dit is oké voor school maar niet voor een feestje," zei Casey weer. "Ik weet niet eens of ik wel zin heb in een feestje, ik heb trouwens ook nog heel wat voor wiskunde te doen tegen maandag," zei ik dan. "Komaan stuudje, het is vrijdag, op vrijdag avond hoef je niet voor school bezig te zijn," zei Jess tegen me. "Maar....," zei ik, alleen kon ik mijn zin niet afmaken aangezien Casey me onderbrak. "Niets te maar Alison, jij gaat gewoon met ons mee naar dat feestje toe, ik weet het zeker dat je het leuk gaat vinden," zei Casey. "Ik weet het niet, ik zie straks wel," zei ik dan. Niet veel later hoorde ik de bel gaan waardoor ik met Jess en Casey mee naar het lokaal liep.

Na een aantal uren waren de lessen allemaal gedaan. Ergens was ik er wel blij om, net als iedereen. Ik begon mijn boeken dan maar op te ruimen. Toen al mijn boeken en mijn pennenzak in mijn tas zaten, sloot ik mijn tas. Ik keek op toen ik een jongen tegen me hoorde praten, het was James. Hij vroeg of ik vanavond naar het feestje toe kwam. "Ik heb geen idee, feestjes zijn niet echt wat voor mij denk ik," zei ik dan. Het was ook zo, ik stond er altijd alleen aangezien bijna niemand me kende. Naja, of de mensen deden geen moeite om naar me toe te komen ondanks ze me wel kende, dat kon ook. Niet dat het me veel uitmaakte, ik had dat heel mijn middelbare school leven al, dus ik was het onderhand wel gewend geworden. Ik voelde me er ook niet slecht door, ik hoefde niet populair te zijn. Het leek me niet erg, maar het hoefde niet. Het was niet dat ik dan een ander mens was. Ik bleef gewoon mezelf.

Aiden:
Toen ik al een tijdje met die jongens had gesproken, kwam opeens Elena eraan. Ze begon te praten tegen de jongens die bij me stonden, ze vertelde over een feest dat zij waarschijnlijk had georganiseerd. Opeens begon ze tegen mij te praten. Ze begon erover dat ze gehoord had dat ik bij het football team wilde. Het ging inderdaad snel rond op de school, erg vond ik het niet. Zo ging ik vanzelf weer populair worden op de school. "Jep," antwoordde ik simpel op haar vraag. Ik pakte het kaartje waar haar adres op stond dan maar aan. Misschien was het wel een goed idee om te gaan, dan kon ik inderdaad meer mensen leren kennen. Het was niets zo vervelend als dat je bij het football team kwam en niemand kende. Ik zag dat ze zich al snel weer omdraaide, maar toen ze verder wilde lopen liep ze tegen een jongen aan, hem kende ik niet. Ik zag dat ze tegen zijn wang sloeg, wat ik niet van haar verwacht had. Ze had het dus waarschijnlijk niet fijn als jongens met haar flirtte, zeker niet op de manier die de jongen gebruikte. Ik voelde mijn telefoon in mijn broekzak trillen, wat wilde zeggen dat ik een bericht had. Het was een bericht van mijn vader. -Ik ga vanavond weg met mijn vriendin dus je bent alleen thuis met je nieuwe zusje vanavond.- had mijn vader gestuurd. Mijn nieuwe zusje? Ik ging dat meisje echt niet mijn zusje noemen.

Een aantal uren later waren alle lessen voorbij waar ik dan ook ontzettend blij mee was. Het waren enorm saaie lessen, maar dat had je altijd met lessen natuurlijk. Ik pakte mijn spullen redelijk snel in en liep daarna het lokaal uit. Ik ging naar het sportveld toe waar de trainer van het footballteam was. Ik moest namelijk een aantal soort testjes doen en dan kon hij zeggen dat ik bij het team mocht of niet, ik had er veel zekerheid in, ik was er heel erg goed in.
Toen ik de testjes gedaan had, wist de trainer zeker dat ik bij het team was. Dat had ik dus al goed geregeld. Ik wist wel dat ik bij het team mocht.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Elena:
Na school kwam ik thuis aan maar met een stap door de deur wist ik al dat ik liefst wou omkeren en vertrekken, naar de maan of weet ik veel naar waar maar alleszins ver bij mijn moeder vandaan. Ze zou vast weer beginnen afratelen over die nieuwe vriend van haar en die zijn zoon en in dat gesprek had ik al helemaal geen zin. "Lieverd? Ben je thuis?" vroeg mam dan en ik rolde met mijn ogen en zei express niets. Dat had je dan als je overbodige vragen stelde. "Lieverd, je gaat beleefd zijn tegen mijn vriend en zijn zoon. Ze komen hier wonen." zei ze dan waarschuwend en ik rolde met mijn ogen toen ik de keuken in kwam en nam een appel en beet er in.
"Trouwens, lieverd, ik heb wat voor je." zei ze waarna ze de afwas weg kwam en een doosje voor me haalde. Ik keek verbaasd op. Een cadeau? Alweer? Ik vroeg me af wanneer ze zouden leren dat ik meer had aan iets blijvends zoals liefde in plaats van verplaatsbare dingen zoals een IPhone of horloge. Ze gaf het me en ik keek haar dankbaar aan en opende het. Alleen leek het dit keer eerder op afkoperij om er voor te zorgen dat ik me koest hield wanneer die nieuwe vriend van haar er was.
Maar ik zei er maar niets over en keek wat er in zat. Een mooi paar oorbellen met kristallen, erg duur, breekbaar. Ik slikte even maar gaf haar toch een dankbaar glimlachje. "Dank je mam." zei ik dan en zag haar kijken door het raam. "Jezus daar zijn ze al." zei ze dan, het was nu ondertussen een uur nadat de school uit was. IK ging gedwongen met haar mee naar de hal en zag de auto tot stilstand komen. Mijn overvriendelijke glimlach verdween als sneeuw voor de zomerzon toen ik zag wie er uit kwam en wie nu die verdomde "nieuwe broer" van me was. Zag ik daar nu Aiden uit die verdomde auto stappen. Nee dit kon mam niet menen, niet hij, eender wie maar niet de knappe player waar ik nep vriendelijk tegen deed.
Ik zag haar waarschuwend naar me kijken dus zette ik mijn fake-glimlach weer op tot ze binnen waren. Ugh nee, dit moest ik niet. En zoals ik al dacht werd het alleen nog maar erger. Ze lieten ons alleen ugh. Die avond had ik ten minste geluk door het feest. James was al als een van de eerste gekomen, een deel van het footballteam ook en dan Tyler. Hij boog voorover om me te zoen. "Waag het en die kroonjuwelen van je zitten morgen in de soep." sis ik en hij drukte met een grijns zijn lippen op de mijne maar meteen kreeg hij van mij een rode handafdruk op zijn gezicht. "Dat krijg je er van." zei ik dan en liep weer naar de woonkamer.

James:
Na school was ik meteen naar huis gegaan. Mijn kleine broertje had even wat hulp nodig dus hielp ik hem wat. Na een tijdje friste ik me op in de badkamer en maakte ik me klaar voor het feest, niet fel want dat was natuurlijk niet broodnodig bij jongens. Toen het tijd was om te gaan vertrok ik maar meteen naar het huis van Elena. Eenmaal daar drukte ik op de bel en niet veel later deed ze open. Ik  werd binnengelaten. 
"Hey Elena, mooie oorbellen." zei ik niet veel later stond ik te praten met een deel van de football leden en zag ik Tyler naar binnen komen met een rode wang. IK wist meteen dat hij wat geprobeerd had, iedereen wist wat er tussen hem en Elena was en iedereen wist dat hij haar nog wou. Alleen was het te begrijpen dat dat niet meer wederzijds was. "Je hebt haar gekust." zei ik dan opmerkend en hij knikte. "Nou, ik krijg haar nog wel terug." leek hij te grijnzen. Ik begon maar niet over dat hij het wel was die haar bedrogen had want ik wou geen ruzie.
Na een tijdje zag ik ook Alison en de andere 2 aankomen. Ik wist wel dat ze haar zo ver zouden krijgen om mee te gaan. Ze moest niet zo de hele tijd alleen zijn. Ik kende haar best goed maar ze kon beter wat vaker buiten komen. Als het een beetje saai werd het gesprek hier ging ik naar hen toe. Ik had gewoon al een drankje op maar was iemand die mijn gedacht zei. Jess en Casey gingen weg toen ze mij zagen. Ik knipoogde naar hen. Ik ging dan naar Alison en nam haar mee. "Hey mijn favoriete duffie." zei ik met een glimlach. "Jezus je komt net op tijd. Een minuut langer daar bij dat stelletje idioten en ik was hersendood." grinnikte ik dan maar.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste