Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
9 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
orpg - Lespoir
Anoniem
Internationale ster



Only ik (katnissx) en Lespoir

Ik: jongen
Jij: meisje + begin succes <3

Ik: Nate Liam Ross - 19 jaar - foto
Lespoir
Wereldberoemd



Ik: Alison Howard - 18 jaar - Picture

{option}
{option}
Mijn begin komt hieronder
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Door mijn luid piepende wekker werd ik wakker gemaakt. Ik mompelde wat onverstaanbaars terwijl ik mijn wekker afdrukte. Ik had geen zin om op te staan, maar ik moest wel. Vandaag was mijn eerste dag van mijn nieuwe studie, namelijk kunst wetenschappen. Toen ik afgestudeerd was van de middelbare school, wilden mijn ouders eigenlijk dat ik rechten of psychologie zou studeren, maar dat wilde ik niet, dat interesseerde me ook helemaal niet. Ik had me dus ingeschreven voor kunst wetenschappen aangezien ik heel mijn leven al geïnteresseerd was in kunst. Mijn ouders waren er niet blij mee dat ik daarvoor koos aangezien ze vonden dat ik daar geen goede toekomst mee ging hebben, maar ik had natuurlijk zelf het recht om te kiezen wat voor studie ik wilde doen. Ik wilde niets gaan doen dat me niet interesseerde want dan ging ik er waarschijnlijk ook geen moeite voor doen, ik kende me zelf. Ik had wel zin in de studie, ik wist ook helemaal niet wat ik moest verwachten.
Toen ik eindelijk mijn bed was uitgestapt, liep ik mijn kamer uit en liep ik de trap af naar beneden. Ik zocht in de keuken kasten of ik wat te eten kon vinden. Sinds ik van de middelbare school af was, ben ik op mijn eentje gaan wonen aangezien de school te ver weg was van huis, maar ik vergat heel vaak boodschappen te doen waardoor ik als gevolg bijna niets in huis had. Ik besloot uiteindelijk om wat cornflakes te nemen. Ik zette me neer aan de keuken tafel en at mijn ontbijt op. Toen ik daar uiteindelijk klaar mee was, zette ik mijn kommetje weg en liep ik weer naar mijn kamer toe. Ik nam wat kleding uit de kast en trok het aan. Toen ik aangekleed was, liep ik naar de badkamer waar ik me verder klaar ging maken. Ik borstelde mijn haren, poetste mijn tanden en deed mijn make-up. Ten slotte spoot ik nog wat parfum en deodorant op. Ik liep de badkamer weer uit en nam mijn tas toe ik had klaargelegd, nam mijn autosleutels en liep naar buiten toe waar ik in de auto stapte. Toen ik er in zat, startte ik hem en reed ik naar de school toe. Het was eigenlijk een universiteit, aangezien ik dus klaar was met de middelbare school en ik voor ik kon werken eerst nog een aantal jaren moest studeren.
Anoniem
Internationale ster



Nate

Rustig wordt ik wakker door mijn wekker. Ik wou me nog eens om draaien, maar dan realiseer ik me wat. Het is vandaag mijn eerste dag van mijn nieuwe studie. Nadat ik mijn proclamatie had, wist ik al wat ik wou doen, kunst wetenschappen. Kunst heeft me altijd al geïnteresseerd. Ik doe deze studie wel tegen het beter weten in van mijn ouders, ze zeggen dat je in deze studie richting later niet veel kunt gaan doen, maar het is mijn leven en ik wou en nog steeds wil deze richting doen. Ik ga ervoor gaan met de volledige honderd percent. Ik stap dan rustig uit bed en neem mijn kleren uit de kast. Ik schuifel naar de badkamer. Ja, ik woon hier alleen, dus geen zus meer die je stoort als je in de badkamer staat. Nadat ik mijn diploma had van het middelbaar, ben ik op mezelf gaan wonen. Ik moet toch nog een paar jaar studeren en hier is het dichter dan waar ik woonde. Ik stap onder de douche en laat het warme water over me heen stromen, na een tijd stap ik ervan onder en maak ik me klaar. Ik loop dan naar beneden en neem een ontbijtje. Veel is het wel niet, het is gewoon een boterham met choco, ik heb nooit veel in huis. Dat is het nadeel van alleen wonen, normaal deed mama altijd de boodschappen, maar nu moet ik dat zelf doen, wat ik toch wel vaak vergeet. Mijn tas en autosleutels liggen al in de hal klaar. Ik had van mijn ouders voor mijn diploma van het middelbaar een auto gekregen. Het is een zwarte Range Rover en ik ben er echt blij mee. Ik zet mijn bord weg en loop dan naar de gang. Ik neem mijn vest en doe mijn schoenen aan, slaag mijn tas over mijn schouders en met mijn auto- en huissleutel in de hand stap ik naar buiten. Ik sluit mijn huis goed af en ga dan in de auto zitten. Ik leg mijn tas op de passagiers zetel en zet eerst mijn muziek op. Dan start ik de auto en rij ik naar de universiteit. Ik vind het eigenlijk best spannend, het is de eerste keer en ik ken niemand. Hopelijk leer ik snel mensen kennen.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Toen ik na ongeveer een kwartiertje rijden bij de school aankwam, zocht ik even naar een plaats waar ik mijn auto kon parkeren, dat ging ook niet zo makkelijk omdat het erg druk was op de parking. Na een tijdje had ik eindelijk een parkeer plaats gevonden dus parkeerde ik mijn auto. Daarna stapte ik de auto uit en deed ik hem op slot. Ik was wel een beetje nerveus voor vandaag, zeker omdat ik niemand kende hier. Al mijn vriendinnen waren dingen zoals psychologie enz. Ik ging vast wel andere vrienden en vriendinnen maken, dat was voor mij geen enkel probleem, maar toch had ik wel wat last van stress. Ik was dan ook echt een echte stresskip, ik kon om alles stressen, maar dat was denk ik wel iets waar veel meiden last van hadden. Ik in ieder geval toch, maar als ik me eenmaal ergens goed voelde had ik daar geen problemen meer mee, ik was redelijk sociaal dus ik kon best makkelijk vrienden maken.
Nadat ik mijn tas wat beter om mijn schouder gehangen had, wandelde ik rustig weg van de parking en wandelde ik de school in. Ik keek even op mijn telefoon naar het lessenrooster aangezien ik niet wist waar ik het eerste lesuur moest zijn. Op de middelbare school wist ik ook echt nooit waar dat ik moest zijn, ik vergat steeds mijn lessenrooster. Gelukkig had ik toen nog vriendinnen die ik kon achtervolgen naar het juiste lokaal. Toen ik na even zoeken eindelijk mijn lessenrooster tussen mijn bestanden vond, keek ik waar ik naar toe moest het eerste lesuur. Ik hoopte maar dat ik dat lokaal nog kon vinden, het was namelijk erg groot op de universiteit dus het ging waarschijnlijk wel even duren voor ik eindelijk het lokaal had gevonden. Daarom ging ik nu al opzoek naar het lokaal, ik wilde natuurlijk niet te laat komen bij het lokaal op mijn eerste dag. Ik vond het sowieso niet fijn om te laat te komen, dan schaamde ik me altijd zo erg, dus daarom dat ik altijd zorgde dat ik goed op tijd vertrok. Ik hoopte maar dat de mensen uit mijn klas aardig waren en me mochten anders ging het misschien best vervelend worden. Waarschijnlijk ging het wel allemaal goed komen, er was vast wel iemand die me aardig vond en normaal kon doen tegen me. Ik had nooit problemen met mensen dus hier waarschijnlijk ook niet. Ik zou niet weten waarom er misschien mensen gingen zijn die me niet gingen mogen, dus waarschijnlijk ging dat allemaal wel goed komen.
Anoniem
Internationale ster



Nate

Na een tijdje rijden kom ik dan aan op de campus. Nu moest ik parkeerplaats zoeken. Ik ben al zo kieskeurig ermee om mijn auto en nu is er al bijna geen plaats. Na ongeveer een halfuurtje rondrijden heb ik toch de juiste gevonden. Ik zet mijn muziek uit en neem mijn tas. Ik stop mijn mobiel erin en stap dan uit. Ik klik mijn auto goed vast en ga er dan voor staan. Ik kijk om me heen, ik zie overal mensen heen en weer lopen. Ik val hier uit te toon, dat is het eerste wat ik denk. Ik schud even mijn hoofd om mijn gedachten op orde te zetten. Nu het lokaal vinden, zeg ik tegen mezelf. Het lokaal, ik weet niet waar ik heen moet. Er zijn hier zoveel verschillende aula's, hoe moet ik de juiste vinden. Dan herinner ik me dat ik het rooster met de lokalen op mijn telefoon heb gezet. Ik neem hem uit mijn tas en zoek het op. Oké, campus A, aula 13. Dat weet ik nu, maar ik weet niet waar dat is. Ik moet het dan gewoon vragen. Ik loop naar een jongen toe en vraag waar het is, hij mompelt wat en is dan door. Dan zie ik een meisje staan. Ik loop naar haar toe. 'Hey, weet jij campus A aula 13 zijn?', vraag ik aan haar. Ik hoop dat zij het weet. Ik wil namelijk niet als enigste en op de eerste les te laat komen in een over volle aula. Ik moet hier ook nog echt mijn plaatsje vinden, want het enigste wat ik nu kan denken is dat ik uit de toon val en dat is natuurlijk niet de bedoeling. 
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Na een tijdje had ik de aula nog steeds niet gevonden, wat wel een beetje frustrerend was. Ik had het al aan een aantal mensen gevraagd, maar die wisten ook niet waar het was of ze hadden geen zin om het te zeggen. Was het nu zo veel gevraagd om me even te helpen met mijn lokaal te vinden? Ik was het al een tijdje aan het zoeken, maar ik vond het niet. Dat was dus het nadeel van zo'n grote universiteit, je kon geen enkele aula of wat dan ook vinden, zeker niet op je eerste dagen. Hopelijk ging ik niet te laat komen, want daar was ik heel erg bang voor. Het was volgens mij best gênant om te laat te komen op je eerste dag, zeker op een universiteit. Na een tijdje hoorde ik een jongen tegen me praten waardoor ik opkeek. 'Nee, maar ik moet daar ook zijn. Misschien kunnen we het samen zoeken, dat gaat misschien sneller,' stelde ik dan aan hem voor. Ik moest ook het diezelfde aula zijn, dus misschien was het wel handiger om het met z'n tweeën te zoeken. Het was sowieso al niet fijn om alleen op zo'n grote plek te zijn, dus ja. Het leek wel of iedereen naar me keek, maar dat was natuurlijk niet zo. Dat dacht ik alleen maar omdat ik me een beetje ongemakkelijk voelde. Dat was ook iets dat meiden vaker hadden, meiden konden zich snel bekeken voelen en ik had daar redelijk veel last van, als ik alleen was dan toch. Niet dat ik er wat om gaf hoor, het was gewoon een beetje vervelend. Ik was dus best een beetje opgelucht dat die jongen me opeens aansprak en per toeval in dezelfde aula moest zijn als ik, dan was ik in ieder geval al niet in mijn eentje. Ik vond het niet zo erg om alleen te zijn, maar het was natuurlijk veel gezelliger als je gezelschap had van iemand. Normaal ging ik niet heel snel met mensen die ik niet kende om, maar nu was dat toch een beetje anders. Daarbij ging ik die aula in mijn eentje echt niet vinden. Misschien had ik de plattegrond toch moeten aannemen toen ze me die aanboden, ik dacht dat ik die niet nodig zou hebben, maar nu kwam dat wel een beetje van pas. Niet dat ik veel mensen met een plattegrond zag hier, maar dat had me niets uitgemaakt. Dat die mensen zich liever verdwaalden dan op een plattegrond te kijken was hun probleem, ik zou me er niet voor generen om met een plattegrond op school rond te wandelen. Ik ben sowieso iemand die zich niet snel aantrekt wat mensen denken. Soms deed ik dat wel natuurlijk, maar ik probeerde het me in ieder geval niet aan te trekken.
Anoniem
Internationale ster



Nate

Ik hoor haar antwoord, ze moet in dezelfde zijn. Oké, nu zijn we met twee, maar we weten nog steeds niet naar waar we moeten. Maar zoals ze zegt, het gaat wel sneller gaan met zoeken. Ik kijk dan nog eens om me heen en zie dan een gebouw waar A op staat. 'Zou dat niet campus A zijn? Want als dat zo is moeten we alleen nog maar de juiste aula in het gebouw zoeken,' zeg ik tegen haar. Nu ik bij haar sta heb ik ook minder het gevoel dat ik uit de toon val, waarom weet ik wel niet. Ik hoop dat dat echt de juiste campus was. Ik had die plattegrond maar moeten aannemen, maar nee, ik wou stoer doen. Ik wou niet met zo'n platte grond rond lopen. Dan denk ik er opeens aan dat ik me nog niet heb voorgesteld. 'Ik ben Nate trouwens,' zeg ik tegen haar met een glimlach. Ze ziet er me een leuk iemand uit, iemand met wie ik het snel zal kunnen vinden en dat we nu toevallig dezelfde studie doen, komt goed uit. Ik zie steeds minder en minder mensen rondlopen. De lessen zullen vast zo beginnen en wij staan hier dan, niet wetend waar we moeten zijn. Ik ben wel blij dat ik haar heb aangesproken, want als we te laat zouden zijn, moet ik niet alleen binnen stappen maar met haar. Ik neem haar eens in me op, ze ziet er echt niet mis uit. In het middelbaar was ik eerste klas player, maar dat ga ik nu niet meer zijn. Nu richt ik me op mijn studies, dat is nu het belangrijkst.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Ik keek even naar het gebouw dat hij bedoelde toen hij vroeg of dat campus A niet zou zijn. Er stond aan A op dus ik veronderstel dat dat campus A wel was, ik bedoel, het ging Campus B niet zijn aangezien er een A op stond. 'Ik denk het wel,' antwoordde ik dan op de vraag die hij aan me stelde. We hadden de Campus al gevonden, nu moesten we alleen nog maar de aula vinden waar dat we les hadden. Ik was wel heel erg benieuwd naar hoe de lessen er aan toe gingen, het was vast heel anders dan op de middelbare school, het ging dus een hele aanpassing worden, maar dat maakte me niet uit. Misschien vond ik het hier wel leuker dan op de middelbare school, maar daar zou ik snel achter komen. We moesten wel door gaan doen om op tijd in de aula te zijn, dat ging wel lukken als we nu opzoek gingen naar de aula. Ik wist niet wat er ging gebeuren als we hier te laat kwamen. Op de middelbare school moesten we ons melden bij de directie en kregen we een briefje mee dat we aan de leerkrachten moesten geven, als je drie keer te laat kwam, moest je nablijven. Dat had ik nog nooit moeten doen aangezien ik ook nooit te laat kwam. Ik hoorde de jongen zich aan me voor stellen. 'Alison,' zei ik met een zwak glimlachje om ook mezelf voor te stellen, het was natuurlijk wel de bedoeling dat ik me ook aan hem voor ging tellen. Uiteindelijk liepen we de Campus in en gingen we verder op zoek naar de aula. Er waren hier veel aula's dus simpel was het niet, maar moeilijk kon ook. Als ik eenmaal wist hoe deze school een beetje in elkaar zat, waren de aula's waar we moesten zijn natuurlijk wel makkelijker te vinden. Toen ik voor het eerst naar de middelbare school ging wist ik ook niet meteen waar ik heen moest, dat kon je nooit weten. Uiteindelijk had ik door hoe het hier werkte, de aula's telde zich op, dus moesten we eigenlijk gewoon de getallen van de andere aula's volgen en kwamen we vanzelf op aula dertien uit. Dat ik daar niet eerder aan had gedacht, maar beter laat dan nooit natuurlijk.
Anoniem
Internationale ster



Nate

Als ze zegt dat ze het ook denkt loop ik met haar richting de campus. Nu de aula nog vinden. Alison zegt ze. Alison, die naam past perfect bij haar.We lopen de campus in en na een tijdje hebben we de aula gevonden. We hadden nog vijf minuten over, het is ons best goed gelukt. Ik laat Alison eerst binnen gaan en loop achter haar aan. Ik neem plaats naast haar en kijk even naar haar. 'Waarom heb jij voor deze studie gekozen?', vraag ik aan haar. Ja, ik ben best benieuwd, voor mij is het duidelijk. Kunst heeft me altijd al geïnteresseerd, maar ik ben best nieuwsgierig waarom zij ervoor gekozen heeft. Dan komt de prof binnen. Ik richt mijn aandacht op hem. Eerst is het wat algemene uitleg, maar daarna gaat het specifiek over deze les. Ik zal hier snel mijn plaatsje vinden, denk ik. Dat hoop ik toch ten minste want ik wil hier echt niet uit de toon vallen. Vanuit mijn oog hoeken kijk ik soms eens naar Alison. Ja bent hier niet daarvoor, je bent hier om te studeren.

-Sorry dat het kort is...-
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Toen we eindelijk de aula gevonden hadden, liepen we naar binnen toe. Ik glimlachte even zwak toen Nate me voor liet. Ik vond het wel fijn als jongens zo deden, er waren veel jongens die dat nooit deden en eigenlijk heel egoïstisch waren. Niet dat jongens altijd meisjes voor moesten laten gaan, dat hoefde ook niet, maar dat mochten ze af en toe wel doen vond ik. Natuurlijk had iedereen daar een andere mening over. Ik hoorde Nate dan vragen waarom ik deze studie had gekozen. 'Omdat ik kunst interessant vind en ik mijn ouders wil bewijzen dat ik er wel werk in kan vinden,' antwoordde ik dan op zijn vraag. Mijn ouders wilden me nooit geloven dat ik met kunst ook een goede job kon vinden, maar dat kon wel. Met kunst kon je heel veel kanten op. Het was niet zomaar wat schilderen en tekenen, het was veel meer dan dat. 'En jij?' vroeg ik dan, doelend op waarom hij voor deze studie had gekozen. Ik was wel benieuwd naar waarom hij deze studie had gekozen, misschien wel om de zelfde reden als ik.
Toen de les begon, luisterde ik naar de uitleg die de docent gaf. Eerst was het eigenlijk meer een algemene uitleg, maar daarna begon de les echt. We moesten een aantal dingen noteren, maar ik merkte dat ik mijn pen vergeten was. Dat had ik weer hoor. Dat was een slechte eigenschap van me, ik vergat soms wel wat dingen mee te nemen. Ik keek dan kort even naar Nate die naast me zat. 'Heb jij misschien nog een extra pen? Ik ben de mijne vergeten thuis,' vroeg ik dan aan hem. Ik hoopte maar dat hij een pen had, want je moest wel een aantal dingen noteren zodat je het thuis kon leren. Van de docenten moest je hier niets opschrijven als je dat niet wilde, maar dan moest je niet voor verrassingen komen te staan als je examens hebt en je de helft van je examen niet kon invullen omdat je je boek niet had ingevuld en ik wilde die verrassingen wel voorkomen natuurlijk.
Anoniem
Internationale ster



Nate
 
 Ik hoor wat ze zegt en knik. Dat is ook mijn reden. Als ik haar dat dan hoor vragen glimlach ik. 'Juist dezelfde reden,' zeg ik met een glimlach tegen haar. Ik schrijf alles op wat de prof zegt en dan hoor ik haar vraag. Ik geef mijn balpen aan haar. 'Hier neem maar,' zeg ik tegen haar en neem voor mezelf een nieuwe. De prof zei zelf wel dat het niet moest, maar ik ben niet dom, ik weet best ook wel dat ik alles ga opschrijven. Ik ga mezelf bewijzen tegenover mijn ouders. Dan is de les gedaan en kijk ik naar Alison. 'Het nieuwe lokaal zoeken?', vraag ik lachend aan haar.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Ik glimlachte even zwak toen hij zei dat hij dezelfde reden had. Ik denk dat dat wel de reden van de meeste mensen was die zich ingeschreven hadden voor kunst wetenschappen. Er waren meer mensen dan dat ik had verwacht, ik had niet gedacht dat er zo veel mensen zich ingeschreven hadden voor deze richting aangezien de richtingen zoals psychologie en rechten veel populairder waren. 'Dankjewel,' zei ik terwijl ik zijn pen aanpakte, ik schreef dan een aantal notities op die ik gemakkelijk kon gebruiken tijdens het studeren. Het was niet heel simpel allemaal dus moest ik wel goed volgen, ik kon nu al zeggen dat het heel anders was dan de middelbare school. Hier kon je bijvoorbeeld tijdens de les geen uitleg vragen als je iets niet begreep, hier moest je dan maar uitleg vragen aan iemand van de klas die wel wat begreep, daarom dat ik dus heel veel dingen opschreef zodat ik het misschien wat beter zou begrijpen en zeker niets ging vergeten. Toen dat de les gedaan was, hoorde ik Nate weer tegen me praten. 'Ja, dat is misschien wel het beste,' zei ik dan. Ondanks we nu een kwartier de tijd hadden, konden we maar beter opzoek gaan naar de plek waar we zo les hadden. Anders kwamen we misschien te laat en dat wilde ik voorkomen. Ik zag opeens een soort schemering voorbij me komen. Wat was dat nou weer? Waarschijnlijk verbeeldde ik me gewoon wat, ik had namelijk niet heel erg veel geslapen de afgelopen nacht dus kon het wel zijn dat ik dingen zag die er niet waren door te weinig slaap. Dat had ik al wel vaker voorgehad.
Anoniem
Internationale ster



Nate

Ik zie haar glimlachen. Het is één van de mooiste glimlachen dat ik al gezien heb. Dan kijk ik eens om me heen. De aula zit helemaal vol, best veel mensen voor een 'kleine' richting. Ja, ik noem hem klein omdat hij niet zo gekend is of populair, maar ik wist al vanaf de lagere school dat ik deze richting wou volgen. Ik glimlach als ze dankjewel zegt. Ik hoor haar antwoord. We lopen de aula buiten en ik kijk op mijn rooster. 'B vijf,' zeg ik tegen haar. Daarmee bedoel ik natuurlijk campus B en aula vijf. We lopen de campus buiten en ik zie al in het groot een B staan op een ander gebouw. Dit zal nog makkelijker worden dan ik dacht. Nu dat ik ook al iemand ken, heb ik minder het gevoel dat ik uit de toon val, waar ik dus blij om ben. Ik denk dat het wel handig is als ik Alison beter leer kennen. 'En, heb jij hobby's?', vraag ik aan haar. Ja, dan leren we elkaar kennen en dan lopen we niet in zo'n akward stilte naast elkaar.
Lespoir
Wereldberoemd



Alison:
Ik hoorde hem dan zeggen dat we op campus B in aula vijf moesten zijn, aangezien we nu wisten hoe het systeem hier werkte zouden we ook makkelijker bij de aula's geraken natuurlijk. Ik liep dan gewoon met hem mee naar de aula toe waar we de volgende les hadden, ik had wel zin in de les, maar dat had ik altijd wel. Op het begin had ik altijd heel veel zin in de les, maar na een paar maanden begon het natuurlijk een beetje door te wegen en werden alle lessen vermoeiender. Je zag vaak ook aan mijn schriften dan ik op het begin meer zin in school had dan op het einde van het jaar, maar dat was denk ik bij iedereen wel zo. Ik hoorde na een tijdje wandelen dat Nate aan me vroeg of ik hobby's had. 'Ja, ik hou heel erg van tekenen, maar ik vind lezen en gitaar spelen ook heel erg leuk,' antwoordde ik op zijn vraag. Natuurlijk hield ik veel van tekenen, wat kwam ik anders in de richting kunst wetenschappen doen? Ik hield ook heel erg van lezen en gitaar spelen, maar dat zag ik ook onder kunst. Muziek was een kunst, maar schrijven was ook een kunst. Ik had nog wel meerdere hobby's natuurlijk, maar die kon ik me niet echt meteen bedenken dus daar ging hij later nog wel achter komen. 'En jij?' vroeg ik dan aan hem, doelend of dat hij ook hobby's had. Ik was wel benieuwd naar de hobby's die hij had. Ik wilde hem wel wat beter leren kennen, niet dat ik wat meer met hem wilde of zo. Ik bedoelde dat ik hem gewoon beter wilde leren kennen zodat we vrienden konden worden, niets meer dan dat. Het was ook beter dat we wat gingen praten, anders werd het misschien ongemakkelijk en dat wilde ik natuurlijk ook niet. Opeens zag ik opnieuw diezelfde schim als daarnet, alleen bleef de schim deze keer voor me staan. Wat was dat? Het leek me aan te kijken. Het zag er best eng uit eigenlijk. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen, maar toen zag ik de schim niet meer. Ik vond het maar raar. Ik wist niet waardoor ik die schim zag, ik had wel weinig geslapen, maar toch, het bleef een beetje gek allemaal. Deze ochtend toen ik thuis vertrok had ik dat ook helemaal niet, toen zag ik nog helemaal geen schim voor me.
Anoniem
Internationale ster



Nate

'Gitaar,' zeg ik glimlachend als ze zegt dat ze dat speelt. Tekenen, ja dat doen de meeste wel volgens mij. Ja, anders zit je ook niet in een kunstrichting. Dan hoor ik haar vraag. 'Lopen en ja tekenen doe ik ook graag,' zeg ik tegen haag met een glimlach. Dan staan we voor de aula en gaan we binnen. We zijn nog ruim op tijd. 'Mmh, ik zie het jaar wel zitten denk ik,' zeg ik glimlachend. Ja, ik heb er echt zin in, het lijken me ook best leuke lessen. Ik zet me ergens neer en neem mijn boeken al klaar. 

-sorry dat het kort is :$-
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld