Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO' // Tomorrow never dies.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison Bailey Smith + Ashton Fletcher Irwin.
Calum Thomas Hood + ???

{option}

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison haar ogen waren gericht op haar telefoon waar ze eennummer op aan zette, en haar oortjes daarna indeed. Het zou nog een lange dag voor haar worden enaangezien ze ook bijna niks te doen had vandaag nog
extra lang. Meestal had ze altijd wel wat werk klaar liggen op haar bureau, maar vandaag was er niks. Nada. Noppes. Ze zuchtte diep en keek op toen haar collega opeens naast haar bureau stond. “Hier.” Mompelde hij en gooide een aantal blaadjes op haar bureau neer. Ze knikte naar hem en rolde met haar ogen toen hij weg was. Hij kon het ook wel wat vriendelijker aan haar vragen. Ze ruimt meestal het vieze werk van anderen op en niemand gaf haar ooit een dankjewel of iets er voor terug. Ze was het gewend en ze vond het nu ook niet meer erg om te doen. Ze pakte de blaadjes en begon ze door te lezen. 2 werknemers moesten goede roddels uit de jongens van 5 Seconds of Summer halen? Dat ging nog wat worden. En wie was de tweede?
Ze had ook geen idee met wie ze het zou moeten doen, en hoe ze te werk zou gaan. Meestal was het werk niet zo erg moeilijk, maar om roddels uit beroemde personen te halen.. Dat ging nog wel wat worden. Ze startte haar computer op en typte op Google de naam van de band in, waarna ze zachtjes lachte en een glimlach op haar gezicht kreeg. Ze waren nog jong, dat was wel aan ze te zien. Niet dat ze veel van haar scheelde, ze was altijd en overal de jongste. Maar met jong bedoelde ze dat ze zo iets uit hun mond zouden kunnen slippen, en het werkje misschien toch niet zo moeilijk zou worden als ze zou denken. Hmm, interessant.

Ashton keek naar Luke die half zijn controller door middenbrak, waardoor hij
zachtjes begon te lachen. Waarom dacht hij iedere keer dat hij kon winnen van Michael? Dat was pretty much onmogelijk, and he knew it. Hij bleef het toch proberen, en dat vond Ashton altijd wel grappig om te zien. “Hey, jongens.” Zei Luke toen opeens, meer om onder het feit uit te komen dat hij net van Michael verloren had. “Vandaag moeten we naar een soort interview, maar niet echt.” Zei hij schouders ophalend. Zo ging het meestal, we werden ergens afgezet en moesten antwoord geven op de vragen van mensen zonder mensen te veel pijn te doen en te veel te verklappen. Je kon niet te veel over je nieuwe muziek zeggen en al helemaal niks over meisjes. Ashton snapte het eigenlijk nooit zo erg, ze waren beroemd geworden voor de muziek maar de interviewers kwamen altijd op het onderwerp meisjes. De meeste fans wilde daar eigenlijk niks van weten aangezien ze toch wel wisten wie met wie ging en als we echt een vriendin zouden hebben dat we dat ook echt wel zouden vertellen. Hij vond het altijd wel grappig, en vooral omdat de persoon met wie een maandje of 2 geleden omging erg geliefd was bij de fans. Het maakte hem wel blij dat als het wat was geworden tussen de twee dat de fans het niet erg zouden vinden en hem zelfs zouden steunen. Hij stond op om een flesje water te pakken en er drie grote slokken uit te nemen om hem daarna weer dicht te gooien en naar Luke te gooien toen hij er om vroeg. Goed, hij had er wel zin in vandaag.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Calum Hood en Rain Claudel

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was weer een eindeloze dag vol telefoontjes, geschreven stukken controleren op spellingsfouten en heen en weer rennen om iedereen van koffie te voorzien tijdens een vergadering waar ze uiteindelijk niks van mee kreeg. Rain liep nog maar een paar maanden stage op het kantoor van Sugarscape in Los Angeles, maar tot nu toe had ze zelf nog niks mogen schrijven. Niet dat ze meteen had verwacht dat één van haar artikelen online zou komen te staan, en eerlijk gezegd had ze ook niet heel erg veel met al die celebrity-gossip, maar ze had een stage moeten hebben en ze wist hoeveel mensen in haar klas jaloers waren omdat zij deze stageplek had gekregen.
Zuchtend streek ze een pluk van haar bruine haar uit haar gezicht en staarde ze naar haar lege computerscherm. Toen ze twee jaar geleden was begonnen aan haar opleiding journalistiek, had ze er toch wel wat anders van verwacht dan dit.
Plotseling liep haar supervisor lang en in de paar stappen die hij langs haar bureau had gezet, had hij een paar blaadjes voor haar neus laten vallen zonder enige instructie. Nieuwsgierig pakte ze de blaadjes op en begon ze het door te lezen. Blijkbaar was zij, samen met een andere stagiaire, uitgekozen om roddels te ontfutselen bij een band waar ze nooit van gehoord had. Misschien dat ze de naam een paar keer voorbij had zien komen op haar scherm, maar dat was het dan ook.
De naam van de andere stagiaire kwam haar vaag bekend voor. Ze pakte de blaadjes op en liep vervolgens door het kantoor heen, tot ze bij een jong meisje aan een bureau kwam. Door haar lichte haren en blauwe ogen had Rain haar onthouden. ‘Hé, jij bent Madison, toch?’ Rain haar bruine ogen gleden naar de papieren in haar hand en vervolgens naar het meisje. ‘Snap jij hier iets van?’

Zelfs nu ze een pauze hadden tussen hun wereldtour, had Calum het gevoel dat hij nooit de rust zou krijgen die hij nodig had. Het ging al stukken beter dan de jaren ervoor, zeker nu hij en de jongens wisten hoe ze om moesten gaan met het touren. Toch was het anders en misschien zou het wel nooit wennen. Calum had gehoopt dat nu ze weer in Los Angeles waren, hij de dingen zou kunnen doen die ieder ander van zijn leeftijd deed, maar jammer genoeg stonden een paar dagen toch volgepland met interviews en andere afspraken. Iets waar hij niet heel erg veel zin in had.
Hij vond het zelf gewoon jammer dat er nooit meer iets over hun muziek werd gevraagd. Natuurlijk, meer dan de helft van hun fanbase bestond uit jonge meisjes die tijdschriften lazen waar het woord “muziek” misschien drie keer in voor kwam, maar er was ook een groot deel van de fans die wel om de muziek gaf en daar ook meer over wilden weten? Calum wilde het daar ook het liefst over hebben. Niet zozeer over welk meisje hij knap vond, of hij een vriendin had of dat er misschien iets broeide tussen hem en een goede vriendin van hem.
Calum had zichzelf net klaar gemaakt en kwam de woonkamer binnen, waar hij Michael met een triomfantelijke glimlach zag zitten, met het tv-scherm nog aan. Luke lag half op de bank en Ashton leek als enige van de drie een soort van zin te hebben in wat er vandaag zou gebeuren.
‘Dus, wat hebben we vandaag op de planning staan?’ vroeg hij, terwijl hij zichzelf liet zakken op de bank.
‘Interview,’ mompelde Luke. Calum fronste en schudde vervolgens zijn hoofd. Hij wist zelf dat hij een man van weinig woorden was, maar Luke had wel iets duidelijker kunnen zijn. Daarom keek hij ook vragend naar Ashton, aangezien hij meestal wel wist wat er precies zou gaan gebeuren.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison keek op toen er voor de tweede keer deze dag iemand naast haar bureau stil stond en keek op naar de persoon. "Ja?" Vroeg ze zachtjes. Het was meer een vraag voor haan, aangezien ze altijd maar opdrachten kreeg. Ze keek naar de blaadjes in haar handen en pakte toen haar blaadjes die ze omhoog hield. "Hey, denk dat jij dan de tweede werknemer bent." Knikte ze en schoof haar stoel aan waarna ze haar rugzak van onder haar bureau pakte en haar computer afsloot.
"Laten we dan maar gaan." Zei ze schouders ophalend en keek het meisje aan. Ze moest vast nog haar spullen pakken en Madison wilde hier snel van af zijn. Niet van het meisje, meer van het doen alsof ik aardig ben terwijl ze alleen maar roddels van ze moet hebben. "Zie je wel bij de auto, ik wacht op je." Zei ze knikkend en liep richting de gang waar ze de trap naar beneden nam en de deur van het gebouw opende. Ergens vond ze het wel leuk, dat ze eindelijk wel wat echt mocht doen en niet alleen maar rotzooi opruimen maar dit was niet wat ze verwacht had. Ze waggelde naar de zwarte Range Rover die altijd klaar stond als er iemand weg moest en ze ging achterin zitten. Let's go then. Ze pakte haar telefoon uit haar tas en zette haar muziekje nogmaals aan.

Ashton keek naar Luke en grinnikte eventjes toen hij reageerde op de vraag van Calum. "Er komen een paar mensen naar ons hotel aangezien wij niet daar heen wilde. Als je wil kan je ook gewoon in je pyjama blijven zitten. De fans hebben wel erger gezien." Legte Ashton uit en liet zich toen op de bank vallen. Hij had er eigenlijk wel zin in, en vooral omdat hij niet al te veel aan zijn uiterlijk te hoefde doen. Hij stond op en liep naar zijn koffer toe waar hij een jogging broek en een trui uit pakte die hij aantrok. Ook al waren ze in Los Angeles het was in de ochtenden best wel fris. Tenminste, dat vond hij. Mensen die hier woonden waren vast al gewend aan het ochtend weer, maar voor hem was het fris.
Toen hij zijn kleding weer aan had haalde hij een hand door zijn haar heen en liep terug richting waar iedereen zat. Hij liet zich op de bank vallen waarna hij zijn benen op de bank trok en keek naar de rest. Hoe laat ze zouden komen was een raadsel, en hij had ook echt geen idee of het gewoon hier op de bank gevraagd moest worden?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Hoe zij en Madison precies te werk moesten gaan, wist Rain zelf eigenlijk ook niet. In de papieren had wel gestaan dat ze mee zouden moeten gaan naar een interview, maar voor haar was niet echt duidelijk wat ze daar precies zouden moeten doen. Het leek haar namelijk dat de jongens niet heel erg veel los zouden laten aan twee meisjes die de standaard vragen zouden stellen.
Ze knikte toen Madison zei dat ze zouden gaan en het meisje was al snel verdwenen. Rain liep terug naar haar eigen bureau en pakte daar haar rugzak, waar ze de papieren in stopte. Vervolgens liep ze naar de parkeerplaats en stapte ze in de auto. Madison en de chauffeur waren al aanwezig, maar aangezien ze nog niet waren vertrekken, gokte ze dat er nog iemand bij zou komen. Niet veel later stapte dan ook één van de vaste medewerksters de auto binnen, met een beker koffie in haar ene hand en een dure handtas in de andere. Ondanks dat de vrouw een zonnebril had, wist Rain dat zij en Madison uitgebreid bestudeerd werden door de donkere glazen heen. ‘Luister, jullie houden je op de achtergrond tijdens het echte interview. We hebben maar een uur. Doe maar alsof jullie aantekeningen maken en observeren. Pas als het interview klaar is, moeten jullie contact leggen. Ze moeten niet het idee krijgen dat jullie belangrijk zijn voor ons.’
Rain zuchtte en schudde kort haar hoofd, waarna ze zich naar Madison toe boog. ‘Dat lijkt me niet al te moeilijk, aangezien we meestal niet veel doen,’ fluisterde ze zacht. Tenminste, ze wist niet wat precies de taken waren van Madison, maar ze gokte dat Madison niet veel meer mocht doen dan zijzelf. Ze wist niet eens wat Madison precies studeerde. Misschien wel iets heel anders dan zijzelf. Er liepen immers zoveel mensen rond op het kantoor en ze kwamen overal en nergens vandaan.

Calum luisterde naar de uitleg van Ashton en knikte langzaam. Het voelde al wel beter om hier in hotel te zitten, in plaats van een kamer waar niet eens een raam in zat. Hier voelde hij zich nog enigszins op zijn gemak om vragen te beantwoorden, als het tenminste vragen zouden zijn die hij zou willen beantwoorden. Als er weer gevraagd zou worden op wat voor meisjes hij viel, dan zou hij waarschijnlijk in staat zijn om weg te lopen. Wat hadden zijn voorkeuren te maken met de muziek die hij en zijn vrienden maakten? Of met de boodschap die ze probeerden over te brengen?
‘Ik hoop dat dit een enigszins oké interview wordt,’ mompelde Calum. Hij pakte het flesje met water uit de handen van Luke, die er toch alleen maar aan het spelen was in plaats van dat hij er echt uit dronk, dus hij gokte dat hij het niet zo erg vond. Calum nam een paar flinke slokken en zette het flesje vervolgens op tafel neer.
‘Het duurt waarschijnlijk maar een uur?’ probeerde Michael het iets beter te maken, al had hij er waarschijnlijk net zo weinig zin in als Calum zelf.
Ashton had zich omgekleed en hij leek inderdaad niet veel te geven om hoe hij er precies uit zag. Calum wist ook niet of er foto’s zouden worden gemaakt, waarschijnlijk niet. Hell, hij wist niet eens wie hem zou komen interviewen en waar ze precies van waren. Als hij dat ook allemaal bij zou moeten houden, dan zou hij waarschijnlijk gek worden van zijn eigen gedachten.
Hij vouwde zijn handen in elkaar en bestuurde de overblijfselen van zijn zwarte nagellak op zijn nagels. Hij probeerde het er af te peuteren, maar daardoor werd het eigenlijk alleen maar erger. Hij weigerde echter om iets van nagellakremover te kopen. Het zou er vanzelf wel af gaan.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison luisterde naar de vrouw en rolde met haar ogen. Ze keek naar buiten en lachte zachtjes toen het andere meisje, waar ze nog steeds de naam niet van wist, inging tegen de vrouw. Ze mocht dat soort mensen wel, ze hield van mensen die niet over zich heen lieten lopen en gewoon grapjes konden maken. Madison opende haar raampje een beetje toen de auto begon te rijden en keek naar buiten. Ze had er echt geen zin in, vooral omdat ze dus ook nog een uur moest wachten en daarna pas met de jongens moest praten. Die jongens zouden na dat interview vast willen slapen en vooral niet met nog meer mensen willen praten maar op de een of andere manier moesten het meisje en zij toch tegen de jongens gaan praten. De jongens zouden de meisjes vast gaan haten en zouden ze vast midden in hun gezicht uitlachen maar wat kon ze er aan doen? Ze kreeg er voor betaald, soms.. Ze was stagiaire en kreeg alleen betaald als ze echt goed werk verrichte. Waarom deed ze dit eigenlijk ook al weer? Ze had eigenlijk geen idee. Na een tijdje in de auto te zitten opende ze haar rugzak en pakte een appel uit haar tas waar ze een flinke hap uit nam. Ze was vergeten vanochtend te ontbijten en had nu dus flinke honger. Niet dat een appel haar maag ging vullen, maar misschien kwam die half vol. Daar zou ze ook al blij mee zijn. En als de vrouw die met haar in de auto zat een interview aan het doen was kon ze vast beneden in het hotel wel wat te eten halen, ze was toch niet belangrijk voor de vrouw of voor het bedrijf dus wat maakte het eigenlijk allemaal uit?

Ashton keek op toen er na een tijdje op de deur geklopt werd, waarna hij opstond en naar de deur liep. Er stond een man met een camera voor de deur, en dat was het enige. Er moesten toch wel meer mensen komen? Niet alleen een camera man. Hij had minstens drie mensen verwacht. "Hey, we zijn hier voor het interview." Zei de man en Ashton keek de gang op en naar links en rechts. "We?" Vroeg hij toen zachtjes en keek de man weer aan. "De rest komt zo, ze zaten in een andere auto dan ik.." Hij haalde zijn schouders op en liep de hotelkamer binnen zonder pardon. Oke, dacht Ashton. Hij was dus niet bang om zomaar ergens binnen te lopen. Ashton haalde zijn schouders op en liet zichzelf weer op de bank vallen. Hij had niet echt zin om nu al netjes te gaan zitten en te wachten tot de rest kwam. Hij had helemaal geen zin erin nu hij er over nadacht, maar hij moest wel. "Michael, doe je ps4 uit." Zei Ashton zachtjes en gooide een sloffel naar zijn hoofd toe. Hij grinnikte toen hij ook nog raak was en keek naar de televisie.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De rit ging snel voorbij. Er was nauwelijks gepraat nadat de vrouw had gesnauwd dat ze zich niet zouden moeten bemoeien met het interview. Toen ze eenmaal bij het hotel kwamen, had Rain al een paar meisjes voor het hotel zien zitten. Ze kende de band niet heel erg goed. Ze had ze niet eens opgezocht, maar door de meisjes voor het hotel gokte ze dat ze behoorlijk populair waren bij de jeugd. Zelf was ze al eenentwintig. Niet dat het nou belachelijk oud was, maar in ieder geval te oud om te weten wie deze jongens precies waren en wat ze deden.
Rain volgde de vrouwelijke werkneemster naar binnen en keek ondertussen om zich heen. Het hotel zag er behoorlijk duur uit. Dat betekende dat de jongens vast geld hadden, of in ieder geval het management en dat de jongens het geld waard waren. Waarschijnlijk omdat ze nog veel meer geld opbrachten. Rain had altijd het idee gehad dat de muziekwereld behoorlijk corrupt was. Misschien had ze het wel fout en zouden de jongens dat bewijzen, maar het zou haar niks verbazen als het management meer verdiende aan de band dan de band zelf.
‘Onthoud wat ik heb gezegd, dames. Jullie bemoeien je er niet mee,’ zei de vrouw toen ze eenmaal voor een deur stonden, waar de jongens waarschijnlijk achter zaten.
Rain knikte, al had de vrouw dat waarschijnlijk niet eens gezien. Ze had namelijk al op de deur geklopt en niet veel later werd er open gedaan door een lange, blonde jongen wie er een beetje moe uit zag.
‘Jongens, bedankt dat jullie tijd voor ons wilde maken. Mijn naam is Angie en ik zal het interview vandaag afnemen,’ vertelde Angie, terwijl ze alle jongens al een hand gaf. ‘Oh, en ik heb twee van mijn stagiaires meegenomen. Ze zullen hier zijn om het interview te observeren.’
Rain rolde met haar ogen, aangezien Angie niet eens de moeite had genomen om hen voor te stellen. Daarom liep ze ook op één van de jongens af. Lang, maar minder lang dan degene die de deur had geopend. Zijn korte, krullende haar was uit zijn gezicht gewerkt en met een trui en joggingbroek zag hij er relaxt uit. ‘Hé, ik ben Rain.’

De kamer vulde zich al snel met een paar mensen. Eerst was er alleen een man geweest, maar later was er ook een vrouw naar binnen komen lopen, gevolgd door twee meisjes. De meisjes waren waarschijnlijk van zijn eigen leeftijd en Calum moest toegeven dat ze niet heel lelijk waren. Als hij echter zou letten op ieder knap meisje dat voorbij zou lopen, dan zou hij tijdens de helft van zijn shows zijn aandacht er niet meer bij houden. Wel vond hij het een beetje vreemd dat de vrouw, wie blijkbaar het interview af zou nemen, haar stagiaires niet eens voor had gesteld.
Iets wat één van de meisjes blijkbaar ook had gevonden, want ze was al naar Ashton toe gelopen om haarzelf voor te stellen, en vervolgens ging ze de rest van de jongens ook af. Calum stelde zichzelf voor en schudde daarna ook nog de hand van Angie, aangezien ze het komende uur toch tijd door zouden brengen met elkaar. Zijn ogen gleden naar het andere meisje, met het lichte haar. Eigenlijk was alles licht aan haar. Haar haren, haar ogen en zelfs haar huid. Het was niet een verkeerd soort licht. Het paste zelfs wel een beetje bij haar.
‘Rain,’ zei Angie en Calum zag haar gebaren dat het meisje aan de kant moest. ‘We zullen het interview opnemen, zodat we het later kunnen verwerken in één van onze artikelen.’
Calum knikte en schoof iets op van de bank, zodat Michael er ook bij kon komen zitten. Zo zaten ze met z’n allen op de bank. De vrouw had haar eerste vraag al gesteld en Calum deed zijn best om zijn aandacht er bij te houden, maar de woorden van de interviewster leken nauwelijks bij hem aan te komen. Zoals altijd ging het over alles behalve muziek en hij was er een beetje klaar mee.
‘En, wat zijn jullie plannen nu jullie in Los Angeles zijn?’ vroeg Angie, waarop Calum zuchtte. Alsof hun plannen echt zo interessant waren. Misschien voor hun fans, maar hij zat er niet op te wachten dat ze hen zouden proberen te vinden.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison liep langzaam de kamer in en sloot de deur achter haar. Ze keek naar het meisje, die dus Rain heette, die alle jongens afliep om een hand te geven. Terwijl Madison bij de deur bleef staan om te kijken naar Angie. Na een tijdje opende Madison de deur en sloot die weer toen ze buiten op de gang stond. Zij hoefde het artikel toch niet te maken dus kon ze toch wel weg. Ze liep naar het trappenhuis en liep alle trappen af naar beneden, waarna ze naar het cafetaria van het hotel liep. "Mag ik misschien een broodje met kaas?" Zei ze en gaf de vrouw het briefje van 5, waarna ze haar broodje kreeg.
Ze nam het broodje aan en liep weer naar het trappenhuis, waar ze de trappen weer op liep en terug naar de deur van die jongens. Ze probeerde de deur open te doen en na een tijdje stond de camera man voor haar neus. "Sorry.." Zei ze zachtjes en liep naar binnen waarna ze de deur sloot en er weer tegen aan ging leunen. Ze nam een klein hapje van haar broodje en luisterde naar het interview.
Ze wist niet eens hoe ze die roddels uit ze ging halen maar had een vermoeden dat Rain vast wel een plan had. Rain was een meisje die straight to the point was. Of nouja, zo leek het.
Ze had iedereen haar naam verteld en had Madison ook verteld in de auto hoe ze eigenlijk over Angie voelde. Niet echt in woorden, maar met het grapje dat ze maakte.
Nogmaals nam Madison een hapje van haar broodje en staarde wat naar de jongens in gedachten. Ze leken ouder dan haar, maar eigenlijk had ze geen idee. Ze konden net zo goed 17 zijn en jonger zijn dan haar. Ook had ze geen idee hoe oud Rain was, maar Rain leek ook ouder dan Madison.

Ashton keek op toen er een vrouw met twee meisjes achter haar binnen kwam lopen. Hij knikte een beetje naar de vrouw toen ze alles vertelde en Ashton schudde de hand van het meisje dat naar hem toe kwam lopen.
Rain was een mooie naam en het paste wel bij haar uiterlijk. Ook keek hij even kort naar het meisje dat bij de deur bleef staan. Waarom zij haar niet voorstelde wist hij ook niet en waarom ze eigenlijk helemaal niks zei, hij had geen idee.
Hij haalde zijn benen van de bak af zodat de andere jongens ook kon zitten en beantwoorde soms een vraag waar een van de andere jongens dan op in ging. Hij keek eventjes naar de deur toen de camera man de deur opende en zag het meisje binnen komen met een broodje waardoor er een kleine lach op Ashton zijn gezicht kwam.
Ze had echt geen idee wat ze hier moest doen, zo zag het er voor Ashton tenminste uit. Luke was aan het vertellen wat ze allemaal nog in LA gingen doen en over de concerten die ze na hun weekje hier hadden. Het waren er geloof ik drie, maar ergens in Ashton zijn achterhoofd konden het er ook twee zijn.
Hij staarde eventjes naar het meisje, genaamd Rain en grinnikte toen hij in zijn zij geprikt werd door Michael. "Wat?" Vroeg hij toen en keek Michael aan. Michael reageerde niet op zijn vraag en hij keek weer naar Rain. Ze was wel echt een mooi meisje, en wat zou een mooi meisje hier doen als ze niet het interview af zou nemen?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rain probeerde zo goed mogelijk mee te luisteren naar het interview. Ze had wel door gekregen dat de jongens het niet echt leuk vonden om hier te zitten. Iets wat ze wel kon begrijpen. Het leek haar dat die vier jongens genoeg hadden van alle vragen die ze waarschijnlijk al honderd keer eerder hadden gehoord. Ze kende de band dan niet, maar zelf zou ze vragen naar hun muziek? Was dat niet het belangrijkste? Belangrijker dan hun plannen in Los Angeles en wat het liefste was wat een fan ooit voor hen had gedaan. Ze had geprobeerd om niet zoveel met haar ogen te rollen, in ieder geval niet in het zicht van Angie of de vier jongens.
‘Nou, dat was de laatste vraag, jongens. Nogmaals ontzettend bedankt voor jullie tijd,’ sloot Angie haar verhaal af. Rain had het idee dat het uur ontzettend sloom voorbij was gegaan, vooral omdat ze niets anders had gedaan dan luisteren naar de antwoorden van de jongens. Om de tijd te doden, had ze vooral gelet op de namen van de jongens en ze wist nu dat de lange jongen wie de deur open had gedaan, Luke had geheten. De jongen met het lichte, geverfde haar was Michael. Dan bleven Calum en Ashton nog over en ze had Ashton als eerste een hand gegeven.
Angie keek de kant van Rain en Madison op, wat waarschijnlijk een soort teken was. Rain wist echter niet zo goed wat ze moest doen. Ze had het hele uur nog geen woord tegen de jongens gezegd en het zou ergens behoorlijk raar overkomen als ze nu opeens iets zou zeggen. Ze wist eigenlijk ook niet zo goed wat, maar aan de dwingende ogen van Angie te zien, had ze niet echt een keus.
‘Inderdaad, heel erg bedank. Dit was heel erg nuttig om te zien,’ zei ze maar tegen de jongens, omdat ze echt niet wist wat ze anders had moeten zien. ‘En heel erg veel succes met de aankomende shows.’

Hij had niet heel erg veel gepraat in het interview. Iets wat hij eigenlijk al een hele tijd niet meer had gedaan. Het kwam deels door de vragen die er werden gesteld. Calum was hier enkel om over zijn muziek te praten en niet over zijn plannen dit weekend, of wat hij er van vond dat één van de jongens een potentiële vriendin had. Daarnaast had hij ook het idee dat zijn antwoorden er niet altijd heel erg veel toe deden. Hij had dan wel veel lol met zijn muziek en hij genoot van de momenten dat hij op het podium stond, maar diep van binnen wist hij ook dat het grootste deel van de fans gek was op Luke en Michael. In ieder geval meer op hen dan op hemzelf.
Een zucht rolde over zijn lippen toen het interview eindelijk afgelopen was. De vrouw had hen bedankt voor hun tijd, maar Calum had het idee dat het meer iets was wat ze hoorde te zeggen. Zijn ogen gleden naar het meisje met de bruine haren. Hij had Ashton en Michael beide wel eens naar haar zien kijken. In de tijd dat ze het interview hadden gehad, had Calum niet uit kunnen vogelen wat de twee meisjes hier precies deden. Rain zei dat ze dit heel eg nuttig had gevonden, maar hij kon zich niet voorstellen dat het echt nuttig was geweest.
‘Werken jullie echt hier, of studeren jullie nog?’ vroeg Michael. Misschien om interesse te tonen, of gewoon omdat hij eens met iemand anders wilde praten dan iemand die constant de vragen stelde.
‘Ik studeer journalistiek, dit is een soort van stage,’ antwoordde Rain en Calum zag hoe ze naar Madison keek, waarschijnlijk omdat Madison nu antwoord moest geven. Calum kreeg de indruk dat ze elkaar niet eens kenden. Wat ergens best vreemd was als ze hetzelfde werk deden, of in hun geval: dezelfde stage.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison had ondertussen haar broodje al op en was naar haar nagels aan het staren voor de rest van het interview. Ze keek op toen ze Rain haar ogen op haar voelde branden en keek toen naar de jongens. "Ehm, ja.. Same." Zei ze zachtjes schouders ophalend. Ze was meestal het verlegen meisje maar de laatste tijd was ze alleen maar bij mensen die ze kende. Nu ze bij mensen was die ze niet kende kwam het verlegen meisje weer naar voren.
Ze speelde wat met het touwtje dat aan haar broek ging en beet zachtjes op haar lip waarna ze naar Rain keek. Ze had geen idee hoe de twee nou verder moesten gaan nu Angie weg was en hun werk naar voren kwam.
Het touwtje aan haar broek was ondertussen afgebroken en was ze er mee aan het spelen. Haar ogen gleden de kamer rond en glimlachte eventjes toen ze zag wat een zooitje het was. Echt een jongens ding.
Er lag een koffer op de grond met de kleding dat er uit hing. Twee controllers lagen in het midden van de kamer en een groot aantal waterflesjes lagen ook door de kamer verspreid. Misschien was het niet zo'n heel erg zooitje, niet zoals bij de meeste jongens van hun leeftijd als ze nog thuis zouden wonen, of een eigen appartement.
Madison begon na te denken. Hoe oud waren de jongens? Woonden ze samen als ze niet op tour waren? Woonden ze gescheiden of nog bij hun ouders? Waar woonden ze? Amerika of Europa, misschien Canada? Justin Bieber kwam uit Canada, dus misschien hun ook wel. Ze zuchtte eventjes en haalde een hand door haar haar heen. Dit werd nog een lange dag.

Ashton luisterde naar het meisje. Ze studeerde, dus erg veel ouder dan hij en de jongens was ze dus niet. Ja, of misschien wel. Ze zag er in ieder geval niet ouder uit. Toen ze naar het andere meisje keek waar hij nog steeds haar naam niet van wist glimlachte Ashton eventjes. Ze wilde liever hier niet zijn, dat was aan haar te merken. Soms moest je dingen doen die je niet wilde, en wij wisten er alles van af.
Zij studeerde dus ook, en ergens had hij een vermoeden dat dat niet op dezelfde school was. Ashton had een gevoel dat ze elkaar niet eens kende ook al deden ze wel stage op zelfde plek. Misschien kende ze elkaars namen niet eens.
"Willen jullie wat te drinken?" Vroeg hij toen maar om de stilte te verbreken en stond op van de bank waarna hij zich een weg door de lange benen, korte benen en de rommel probeerde te maken. Hij opende het deurtje van het kleine koelkastje en keek er even in. "We hebben water, water.. Water en Red bull." Zei hij schouder ophalend en meer omdat hij door had dat ze hier niet erg veel tijd door brachten en ze dus alleen maar water en Red bull hadden. Misschien moesten ze daar eens een verandering aan brengen. "Oh, we hebben ook wel koffie, denk ik." Zei hij toen snel en draaide zich om naar de meisjes. Hij pakte drie flesjes water en gooide die naar Luke en Michael aangezien hij wist dat die twee water wilde. Hij opende zelf een flesje water en nam er een aantal slokken van. Misschien was het beter om soms de half lege flesjes eerst op te drinken voordat hij een nieuwe pakte.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rain wist nu al dat het haar vandaag niet zou lukken om meer uit de jongen te halen. Ze hadden net ook al te goed op hun antwoorden gelet. Waarschijnlijk vertrouwden ze ook lang niet zo snel mensen. Iets wat het niet makkelijker zou maken voor haar en Madison. Misschien dat ze het voor nu bij het contact maken moesten houden, maar ze zou er wel voor moeten zorgen dat de jongens ook in contact zouden willen blijven, anders zou dit alles mislukken en ergens zag Rain het nog wel gebeuren dat ze ontslagen zou worden als ze dit niet goed zou doen.
Rain trok een vies gezicht toen ze hoorde dat de jongens Red Bull hadden en wilde net zeggen dat ze wel wat water wilde, totdat Ashton zei dat ze ook nog koffie hadden. Iets wat ze eigenlijk nog erger vond. Het was net energy, maar dan met een bittere smaak. ‘Water is prima,’ antwoordde ze daarom ook maar. Ze keek opzij naar Madison, wie nog niet heel erg veel had gezegd. Iets wat Rain nog wel een beetje verbaasde, aangezien de meeste mensen op haar opleiding best een grote mond hadden en ook wel ergens iets van vonden, en dat dan ook vaak bekend maakte.
‘Ik wil wel koffie.Wil jij ook iets?’ vroeg Calum en hij keek vervolgens naar Madison. Omdat Calum al op was gestaan van de bank, was er een plek vrij gekomen. Rain voelde er echter weinig voor om meteen tussen de jongens te gaan zitten en ze wist haast wel zeker dat de jongens dat ook niet zouden waarderen. Daarom ging ze zelf op een stoel zitten. Ze keek over haar schouder naar de rest van de mensen die mee waren gegaan, die nu hun apparatuur aan het opruimen waren.
‘Dit was volgens mij niet één van de beste interviews ooit, of wel?’ vroeg ze iets zachter. Angie was toch al weg, dus waarschijnlijk zou niemand anders er iets van zeggen. Daarnaast moest ze toch een beetje contact maken met de jongens?

Calum vond het een beetje vreemd dat de meisjes nog waren gebleven, terwijl degene die hem had geïnterviewd al de kamer uit was. Misschien dat ze nog hadden moeten helpen met opruimen. Hij was zelf nooit echt een stagiair geweest, dus hij wist eigenlijk ook niet zo goed wat de taak was van de twee meisjes. Nu waren ze echter hier en had Ashton ze al wat te drinken aangeboden, wat wel typisch iets was voor Ashton was om te doen. Calum had ook alleen maar koffie aangeboden aan het andere meisje omdat Rain al iets te drinken had aangenomen. Tenminste, ze had gezegd wat ze had gewild.
Calum pakte een flesje water en gooide die vervolgens naar het meisje, waarna hij naar het kleine keukentje ging om koffie te zetten. Hij besloot om eerst genoeg water in het reservoir te doen, zodat Madison altijd nog iets kon pakken als ze dat wilde. Hij maakte een kop koffie voor zichzelf en liep vervolgens weer terug naar de kamer. Het leek er op dat de mensen van het interview alweer bijna klaar waren met het opruimen. Ondanks dat hij de meisjes niet echt had gesproken, leken ze hem wel aardig. Nou ja, meer mooi dan aardig.
Plotseling herinnerde hij zich het feestje dat er de volgende avond zou worden gehouden. Het was gewoon iets wat één van hen vrienden had bedacht en hij had hen uitgenodigd. Deze twee meisjes leken niet echt te genieten van wat ze momenteel deden en ergens vond hij het wel jammer voor hen.
‘Luister, er is morgen een feestje. Zouden jullie misschien ook willen komen?’ stelde hij voor. Hij zag Luke en Michael zijn kant op kijken en hij haalde vervolgens zijn schouders op. ‘Wat? Ze zien eruit alsof ze wel iets leuks kunnen gebruiken.’ Als ze toch de hele tijd dit werk moesten doen, konden ze er beter ook iets leuks aan overhouden.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Ashton keek hoe Calum het flesje water pakte en die naar Rain toe gooide. Hij ging toen zelf op de bank zitten en begon van zijn flesje water te drinken. Ashton keek raar op toen Calum een vraag over een feestje stelde en begon te lachen toen hij de gezichten van Luke en Michael zag. Hun konden soms best wel overdrijven. "Zou toch wel gezellig zijn." Zei Ashton schouders ophalend en draaide de dop op zijn flesje die hij op de tafel neerzette.
Ashton was eigenlijk helemaal vergeten wat voor feestje het was en van wie het feestje eigenlijk was, maar Calum was er gelukkig om Ashton dat wel weer te vertellen. Calum vergat niet zo vaak een feestje.
Hij had ook eigenlijk geen idee hoe de twee meisjes zouden reageren aangezien ze hier maar zaten. Het ene meisje wat verlegen en het andere meisje was tijdens het interview al de hele tijd met haar ogen aan het rollen. Misschien haatte ze de band wel? Daar had Ashton eigenlijk nog niet over na gedacht. Ashton dacht altijd positieve dingen, en vooral bij mensen die hij niet kende. Maar soms waren mensen niet zo positief als dat Ashton dacht, of hoopte.
Ashton wist niet wat hij moest zeggen, of vragen. Hij was niet zo vaak met meisjes en vooral niet meisjes die hier eigenlijk waren voor hun werk. Misschien moest hij voorstellen om vandaag wat te gaan doen? Was dat te snel? Was dat raar? Op het moment wist Ashton bijna helemaal niks. Het ene meisje liet zichzelf neervallen op haar stoel terwijl het andere meisje nog bij de deur stond. Daar stond ze al de hele tijd.
Ashton had medelijden met haar. Dat was volgens hem niet het goede woord maar hij wist niet hoe hij het anders moest zeggen. Hij vond het zielig dat ze zo verlegen was en niet zo snel met mensen om ging.

Madison staarde naar haar voeten en schudde haar hoofd lichtjes toen de jongen vroeg of ze wat koffie wilde. "Nee, nee dankje." Zei ze glimlachend en keek naar Rain toen de jongen vroeg of de twee mee wilde naar een feestje. Ze was al een tijdje niet meer naar een feestje geweest omdat ze de hele tijd aan het leren was en ze maar geen onvoldoende wilde halen. Ze bleef eventjes naar Rain kijken en knikte toen.
"Ja, lijkt me leuk." Zei ze toen glimlachend en was in een knip van een vinger een stuk blijer. Ze had er ergens wel zin in ook, misschien kon ze nieuwe mensen leren kennen.
Na een tijdje liep Madison naar de poef toe die in het midden van de kamer stond en ging er op zitten. Ze sloeg een been over de ander heen en keek naar de gat in haar broek die op haar knie zat. Misschien moest ze wat meer uit haar schulp kruipen en vooral niet zo stil zijn tegen over iedereen.
Voor de zoveelste keer vandaag opende ze haar tas waar ze haar telefoon uit haalde en Twitter opende. Ze keek wat rond op Twitter en zocht een van de jongens op. Ze scrolde door de tweets heen en opende af en toe een foto in de bijlage. Sommige tweets sloegen echt nergens op maar dat was vast omdat ze jongens waren. Ook vroeg Madison zich af hoe oud hun fan base was. Ze deed haar telefoon terug in haar tas en haalde een hand door haar haar heen. Misschien moest ze maar gaan nadenken wat ze morgen aan gaat doen in plaats van aan de band te denken.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Eén van de jongens had gen uitgenodigd voor een feestje. Iets wat Rain niet echt had verwacht en daarom had ze ook niet zo snel een antwoord gegeven. Gelukkig had Madison al snel gezegd dat het haar leuk leek en Rain sprong daarop in door te knikken. ‘Ja, dat lijkt me inderdaad ook wel leuk. Jullie mogen het adres wel naar ons doorsturen?’ stelde ze voor. Ze liep naar haar tas en haalde haar schrift er uit, waar ze een papiertje uit scheurde. Vervolgens pakte ze een pen en schreef ze haar eigen nummer op, met haar naam er onder. Ze legde het op het nachtkastje en glimlachte naar de jongens.
Ook pakte ze haar mobiel, waar ze een paar berichtjes van Angie zag. Het kwam er op neer dat ze niet te lang zouden moeten blijven plakken, omdat de jongens anders door zouden hebben dat er iets aan de hand was. ‘Madison, we moeten weer terug naar het kantoor,’ zei ze daarom ook.
Rain draaide zich naar de jongens en zette haar meest vriendelijke glimlach op. ‘Jullie zien ons morgen,’ beloofde ze de jongens en ze liep zelf al de kamer uit, nadat ze de jongens nog gedag had gezegd.
Ze wachtte op de gang tot Madison ook naar buiten kwam en een zucht rolde over haar lippen toen ze het meisje uiteindelijk zag. ‘We moeten dit echt goed doordenken. We mogen geen fouten maken,’ mompelde Rain. Ze was wel van plan om dit serieus te nemen, ondanks dat ze het een heel vreemd idee vond. Ergens maakte ze ook misbruik van de jongens, als ze in ieder geval zo ver zou komen. Iets wat niet goed voelde, maar ze kende de jongens niet echt en dat maakte het makkelijker.
‘Wil je ergens samen wat drinken? Dan kunnen we het een beetje bespreken, zodat we morgen weten wat we moeten doen.’

De meisjes hadden beide toegezegd op het feestje, wat Calum toch wel leuk vond. Niet dat hij meteen iets voor ze voelde en hij wist eigenlijk ook niet of hij ooit vrienden zou kunnen worden met de meisjes, maar hij had gewoon iets aardigs willen doen voor die twee. Hun werk leek niet heel erg leuk, dus een goed feestje hadden ze wel kunnen gebruiken. Dat Michael en Luke er raar van op hadden gekeken, maakte Calum niet echt wat uit. Er was echt wel raardere shit gebeurd sinds ze in deze band zaten.
Calum fronste toen Rain zei dat de meisjes weg moesten, maar dat zou dan wel zo zijn. Hij zie nog gedag en ging vervolgens weer op de bank zitten. Hij had zijn koffie nog in zijn handen en bewoog het kopje een beetje, waardoor het warme drankje heen en weer bewoog, tegen het witte keramiek aan.
‘Waarom heb je ze uitgenodigd?’ vroeg Luke, waarop Calum zijn schouders ophaalde.
‘Ze lijken me wel oké? Daarnaast hebben ze vast niet veel beters te doen, als dit hun stage is.’
‘Maar het is wel hun stage,’ mompelde Luke. Calum begreep niet helemaal wat hij er mee bedoelde. Misschien dat ze dit ooit voor hun werk wilden doen end at ze dachten dat ze door contact te leggen meer informatie over hen zouden kunnen krijgen, maar dat was wel een beetje vergezocht? Daarnaast was Calum degene die het aan had geboden, niet de meisjes zelf.
‘Misschien komen ze niet eens opdagen,’ zei Calum en hij haalde opnieuw zijn schouders op. Hij pakte het briefje waar het nummer van Rain op stond en keek vervolgens opzij naar Ashton, waarna hij het briefje aan hem gaf. ‘Iets voor jou?’ Al had het meisje alleen maar het nummer gegeven omdat ze zo het adres van het feestje had kunnen krijgen.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Madison waggelde achter Rain aan en knikte eventjes toen ze vroeg of ze wat wilde drinken. Ze liep de trappen af en keek naar Rain. "Gewoon degene aan de overkant?" Madison zag het niet echt als een vraag, meer om het vast te stellen. Ze hield de deur van het hotel open voor Rain en liep toen achter haar aan.
"Sorry dat ik niet zoveel zei net." Zei Madison schouders ophalend en liep naar het cafeetje aan de overkant waar ze haar ogen over de tafeltjes liet glijden om te zoeken naar een leeg tafeltje. Toen ze er eentje vond liep ze er naar toe en ging ze zitten. Ze had geen idee waar ze over gingen praten behalve de jongens maar er moest toch wel over gepraat worden. Zeker omdat we geen plan hadden.
Madison pakte de menu kaart van het tafeltje en las alle opties die er waren. Ze nam gewoon een glaasje sinaasappelsap en daar ging ze lekker van genieten. Daarna gaf ze het menu aan Rain en glimlachte naar haar. Ze legde haar ene been over haar andere been heen en legde haar handen op de tafel neer waarna ze eventjes rondkeek. Het was hier best wel gezellig eigenlijk, en ze was nooit hier langs gelopen. Het was een plekje in de stad waar ze nooit zo vaak kwam. Kwam vast omdat ze alleen maar naar werk, huis en de winkel ging. Ze had niet erg veel vrije tijd door haar stage en aangezien iedereen maar altijd een blaadje op haar bureau gooide om hun werk af te maken zat ze thuis meestal ook nog aan haar werk,
"Dus.." Begon ze toen maar zachtjes en keek weer naar Rain. "Hoe gaan we het aanpakken?" Vroeg ze en glimlachte naar haar. Dat was de grote vraag van vandaag, en probably van de hele maand.

Ashton luisterde naar het gesprek van zijn drie bandmaten en nam het papiertje aan toen Calum die aan hem gaf. "Ja, waarom ook niet?" Vroeg hij en zette het nummer in zijn telefoon. Niet dat hij het een plan had om het iedere dag te gaan gebruiken maar dan kon hij morgen het adres doorsturen naar het meisje. Hij had een heleboel nummers in zijn telefoon staan waar hij de persoon niet meer van wist.
Hij stond op en liep naar zijn bed toe waar hij zich op liet vallen en liet zijn telefoon naast zich vallen. Wat ging hij vandaag doen? Hij had eigenlijk geen idee. Hij wilde een ijsje halen met de jongens maar je had ook een heleboel andere dingen te doen, en vooral in LA.
"Jongens!" Riep hij toen en zuchtte zachtjes. "Wat gaan we vandaag doen?" Riep hij er achter aan en leunde op zijn ellebogen zodat hij een beetje recht op zat. Hij keek over zijn voeten naar de jongens die op de bank zaten. Ashton pakte zijn schoenen en trok die alvast aan. Als zijn vrienden niks gingen doen ging hij zelf wel wat doen. Hij was niet iedere dag in LA en hij wilde er een leuke dingen gaan doen en niet de hele dag in zijn hotel zitten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Madison had precies de goede vraag gesteld. Hoe zouden ze het aanpakken? Rain wist het zelf eigenlijk ook niet. Daarom pakte ze de papieren die ze een paar uur geleden had gekregen. Ze legde het voor haar neer en haar ogen gleden over de getypte letters. Nu zag ze dat er hele profielen over de jongens op stonden. Wie ze waren, waar ze vandaan kwamen, zelfs wie ze in het afgelopen jaar gedate hadden en andere informatie die Raine waarschijnlijk niet eens had willen weten.
Ze bestelde eerst een smoothie met munt en mango en richtte zich vervolgens op het meisje dat tegenover haar zat. Ergens was het belachelijk dat ze haar niet eens kende, maar dat ze dit wel samen zouden moeten doen.
‘Ik denk dat we ons ieder op één jongen moeten richtten, maar de andere twee niet moeten vergeten. Ze moeten allemaal het idee krijgen dat ze ons kunnen vertrouwen,’ verzuchtte ze. Het klonk behoorlijk gemeen en normaal was ze eigenlijk niet een heel gemeen persoon. Ze had misschien een mening en die gooide ze er vaak wel uit, maar ze was niet het soort persoon dat andere misbruikten. Ze had nu echter wel het gevoel dat ze dat zou worden en ze wist nog niet hoe ze zich daar bij voelde.
‘En ik denk ook dat we moeten proberen om vrienden met ze te worden. Meer dan dat wordt het sowieso niet, als ik kijk naar de meisjes met wie ze een relatie hebben gehad,’ mompelde Rain, terwijl ze door haar informatie heen bladerde. De meisjes die er in stonden, hadden allemaal een behoorlijke laag make-up op hun gezicht, maar waarschijnlijk waren ze ook zonder die make-up behoorlijk mooi.
‘En we moeten elkaar waarschijnlijk iets beter leren kennen,’ voegde ze er aan toe. ‘Als we dit samen gaan doen.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld