Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O' || ft Lespoir.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Me : Khloe Janice McQuee. || 18.
You : Jongen + Begin

♥

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Ik: Alexander (Alec) Howard - 20 jaar.

{option}

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Haastig rende Alec naar het huis waar zijn vriendinnetje Khloe woonde. Een rustige ademhaling was ver te zoeken. Beter gezegd, hij was buiten adem. Toch weerhield het hem niet om verder te rennen, het zou onverstandig zijn om te stoppen. Hij probeerde ongezien weg te komen van het plaats delict. Hij wist dat er getuigen waren geweest, maar hij kon proberen te ontsnappen en een betere plaats dan bij zijn vriendin kon hij zich niet bedenken. Bovendien was het buiten zijn eigen huis de dichtstbijzijnde locatie. Hij waarschuwde Khloe altijd als hij eraan kwam zodat ze zich kon voorbereiden om bijvoorbeeld een raam open te zetten zodat hij binnen kon gaan. Khloe's vader mocht hem namelijk niet en dat was redelijk clement uitgedrukt. Haar vader had een hekel aan Alec, sinds het moment dat hij werd voor gesteld aan haar vader. Alec was nochtans altijd beleeft als hij in het huis van zijn vriendinnetje was. Toch hield het feit dat haar vader een hekel aan Alec hem niet tegen om Khloe te zien. Waarom zou hij? Hij was samen met Khloe, niet met haar vader. Haar moeder daarin tegen mocht Alec dan wel weer heel graag. Hij had medelijden voor een vrouw als haar. Hoe kon ze het in hemelsnaam zo lang volhouden met zo'n chagrijnige vent naast haar? Alec mocht van geluk spreken dat Khloe meer karaktereigenschappen met haar moeder gemeen had dan met haar vader. Ondanks Alec in de eerste instantie op haar uiterlijk -vooral haar blauwe ogen- was gevallen, had hij ook geluk met haar karakter. Ze was een geweldige meid volgens hem. Toch leek het af en toe alsof ze bang was voor een discussie met Alec. Ze ging met alles akkoord dat Alec zei en eigenlijk wilde hij ook eens dingen doen die zij wilde. Hij begreep dat ze geen ruzie wilde, hij ook niet, maar zo ver zou het vast ook niet komen. Ze hadden in de aantal maanden dat ze een relatie hadden nog geen ruzie gehad, ook al zou dat vast nog komen. Dat was normaal.
Ondanks het een redelijk verre afstand was, vertraagde zijn tempo. Zijn hart ging tekeer in zijn borst. Door de omgeving die hij kon zien door slechts een aantal lantaarn palen, merkte hij op dat hij bijna bij zijn bestemming aangekomen was. Komaan Alec, nog eventjes volhouden. Hij probeerde opnieuw zijn tempo weer wat te versnellen waar hij met heel wat moeite in slaagde. Hij had weinig tijd. Wie weet was het wel de laatste keer dat hij zijn vriendinnetje kon zien. Als ze hem vonden, tenminste.
Toen hij eindelijk bij Khloe's huis aankwam, belde hij gehaast aan terwijl hij op adem probeerde te komen. "Doe nou open Khloe," mompelde hij zacht. Of haar ouders er waren, wist hij niet. Soms waren ze er, soms niet. Het kwam tegenwoordig steeds vaker voor dat haar ouders langer wegbleven voor werk of soms zelfs in een hotelletje verbleven doordat het moeilijk was om weer naar huis toe te gaan. Hij hoopte dat ze weg waren, maar als ze binnen waren zou hij alsnog naar binnen toe gaan. Toen het een beetje lang begon te duren drukte hij opnieuw op de bel. Khloe wist ongetwijfeld niet dat het Alec was aangezien hij niks had gezegd tegen haar. Het maakte dan ook niet uit, ze was vast blij om hem te zien ondanks hij er grotendeels was om te vluchten en hem te verstoppen. Het was geen slimme zet om naar haar toe te gaan, ze kwamen er vast en zeker achter dat hij zich bij zijn vriendin bevond, maar dan had hij het tenminste geprobeerd en een tussentijdse oplossing gehad. Waar hij ook was, hij zou gevonden worden.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Khloe.
Rustig leunde ik achterover op mijn bureaustoel terwijl ik denkend op mijn ben aan het bijten was. Ik was bezig met een verhaal maar was vastgeslagen. Ik schreef graag verhalen en ik doe het dan ook al van kleins af aan, waarover ze gingen was meestal wel verschillend. Gefrustreerd gooi ik mijn pen weg en klapte mijn schift dicht. Oké, ik had gewoon geen inspiratie meer en daarom besloot ik om er mee te stoppen. Rustig sta ik op en gaf ik mijn voeten het bevel om naar beneden te lopen en een glas drinken voor mezelf in te schenken.
Het huis was stil zodra mijn ouders er niet waren, geen gezeur van mijn vader over van alles en nog wat, meestal ging het over Alec en mij tegen mijn moeder, maar dat negeerde ik altijd. Mijn vader mocht hem niet en dat wist ik. Het was gewoon geen type die mijn vader geschrikt voor me vond, daar in tegen hield ik juist van die types. Ze waren mysterieus en juist Alec zorgde er voor dat ik meer van hem wou weten, ook al kende ik hem geen eens is. Maar goed, mijn vader heeft nog nooit een van mijn exen gemogen, dus het viel me ook niet tegen dat hij mijn huidige vriend nu niet mocht. Mijn moeder in tegen vond hem aardig wat voor mij geen verbazing was aangezien ik veel op mijn moeder leek qua karakter. Zij had altijd ook wel een neiging naar die types vroeger. Het voelde fijn als mijn ouders niet thuis waren aangezien het dan zo rustig was en er geen stemmen de hele dag door de kamer zouden gaan.
Ik neem rustig een slok van mijn drinken en keek door het raam als ik iemand op de bel hoor drukken. Verbaasd keek ik op. Mijn ouders zouden het hele weekend weg zijn voor hun werk dus die konden niet nu al terug zijn en Alec zou me altijd eerst een bericht sturen voordat ie komt, misschien was het Audrey? Een van mijn beste vriendinnen. Rustig plaats ik het glas terug en als ik voor de tweede keer weer dringend de deurbel hoor gaan rol ik met mijn ogen. 'Ja ja, kom al.' mompel ik rustig, ook al weet ik dat diegene die voor de deur stond het niet eens kon horen.
Met een vragende blik trok ik de deur open terwijl mijn ogen langzaam een stukje groter werden. 'Jezus Alec, wat is er in godsnaam met jou gebeurd?' vraag ik verbaasd terwijl ik hem even bekeek. Oké, hij was bezweet maar niet alleen dat, het leek wel alsof hij net gevochten had met iemand. Ik gaf een knikje dat hij binnen mocht komen zodat ik de deur achter hem dicht kon doen. Ik beet zachtjes op mijn lip. Hij leek paniekerig waardoor ik me af ging vragen wat er gebeurd was en niet alleen daarom, maar ook omdat hij normaal me eerst een berichtje zou sturen...

-
Begin fails always, sawry ;d

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Nadat er ongeveer een minuut verstreken was zag Alec eindelijk dat Khloe de deur open had gemaakt. Vrijwel meteen kon hij haar verbaasde blik opmerken. Toen ze de vraag stellen wat er gebeurd was, wilde hij eerst weten of haar ouders thuis waren. Hij wilde niet dat zij het voorval te weten kwamen. Haar vader haatte hem sowieso al en dat wilde hij vooral niet erger maken. Toen ze knikte dat hij binnen mocht, deed hij dat ook. Hij stapte naar binnen toe en zag dat Khloe de deur weer sloot. "Zijn je ouders thuis?" vroeg hij meteen toen hij binnen was terwijl hij nog steeds buiten adem was. Toen ze hem vertelde dat haar ouders weg waren, probeerde hij eerst zijn adem onder controle te houden. Het was namelijk onhandig om een verhaal te vertellen terwijl hij steeds naar adem moest happen. Rustig blijven Alec. Hij was veilig in het huis van Khloe. Nou ja, voor eventjes dan. Waarschijnlijk zouden een aantal politieagenten de volgende dag al vinden waar hij was. Ze gingen namelijk snel opzoek naar een dader als het om een moord ging en ondanks het per ongeluk was gegaan, had Alec iemand vermoord.
"Ik ben zo dom geweest..." begon hij te vertellen. Hij wist niet precies hoe hij het moest verwoorden. Wie weet schrok hij haar wel af als hij doodleuk zou zeggen dat hij per ongeluk iemand vermoord had. Hij was geen moordenaar. Hij kon er niets aan doen dat de jongen hem aanviel. "Ik was in de stad en er was opeens een jongen die me in een steegje trok, ik heb geen idee waarom en hij sloeg me waardoor ik als eerste reactie terug sloeg. Toen bleef hij slaan dus ik deed het zelfde, maar opeens viel hij neer en hij ademde niet meer en ik kon ook geen hartslag horen," zei Alec vervolgens. "Ik heb iemand vermoord, Khloe. Als ze me vinden vlieg ik sowieso de gevangenis in," zei hij daarna nog. Hij wilde de gevangenis echt niet in. Logisch, niemand wilde dat. Waarschijnlijk haatte Khloe hem door wat hij had gedaan of werd ze er boos om. Hij wist haar reactie erop niet. Hij was in ieder geval enorm boos op zichzelf. Hoe kon hij dat nou doen? Hij had beter moeten weten en had anders moeten reageren. In de plaats van hem terug te slaan, had hij gewoon moeten weg gaan. Dan was hij gespaard geweest van al die problemen.
Hij vroeg zich af hoe lang de duur van zijn celstraf zou zijn eenmaal dat de politie hem vond. Vast een aantal jaren wat hem een vreselijk gevoel gaf. Dan zou hij Khloe vast ook een aantal jaren niet zien en dat idee klonk nog het ergste in zijn oren. Hij kreeg sowieso een straf van drie à vier jaar. Damn... Nooit had Alec iemand een vlieg kwaad gedaan en opeens gebeurde er zoiets. Iets wat hij heel zijn leven zou meedragen. Het had zijn leven verpest. Hoe zouden zijn zijn ouders reageren als ze te horen kregen dat hun zoon iemand had vermoord? Ook hen zouden het hem nooit van hun leven vergeven, ook al was het Alecs bedoeling niet geweest.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Khloe.
Ik had de deur goed dicht gedaan waarna ik me omdraaide naar Alec. Hij vroeg of mijn ouders thuis waren waarna ik had gezegd dat ze het hele weekend weg waren. Ik was een nieuwsgierig meisje, altijd al geweest en dat zou ik ook altijd blijven denk ik. Hoe bedoelde hij dat hij zo stom is geweest? Rustig ging ik op de bank zitten en keek ik hem nog vragend aan. De stilte maakte me gek waardoor ik weer op stond en voor hem ging staan.
Ik luisterde naar de woorden die volgde, hij klonk nerveus en nadat hij klaar was met praten begreep ik ook waarom en waarom hij zo bezweet was, waarom hij zo paniekerig klonk. Ik wou mijn mond open doen om te praten, maar er kwam niks uit dus ik sloot hem weer. Zachtjes beet ik op mijn lip. Ik zei voor enkele minuten helemaal niks. Alec, die nooit iemand kwaad deed, iemand vermoord? Ik schudde mijn hoofd. Dit kon niet waar zijn. Ik zocht met mijn hand naar de bank en zodra ik die gevonden had ging ik er weer op zitten en bleef even voor me uit kijken en realiseren wat hij zojuist gezegd had. Hij heeft iemand vermoord, die hem in een steegje trok.. Het was een ongeluk, maar alsnog zou hij de gevangenis in moeten.
'Alec..' zei ik zachtjes. Mijn ogen richtte zich op de jongen die er nog steeds paniekerig uit zag. Ik weet zeker dat als mijn vader hier van wist ik dus nooit van mijn leven meer bij Alec mocht komen en het feit dat er echt iemand dood is door hem deed me wel wat, maar het zorgde er niet voor dat ik hem ging haten en hem nooit meer wou zien. Het was mijn vriend en hij was er ook altijd voor mij als ik hem nodig had. Ik sta op en trek hem voorzichtig in een knuffel. 'Luister, het was een ongeluk Alec, meer kan ik er niet van zeggen maar ik help je hier doorheen, hoe erg de situatie ook gaat worden.' fluister ik zachtjes in zijn oor.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Alec kon merken aan Khloe dat ze het moeilijk vond om wat te zeggen. Ook zij was ervan geschrokken wat ook vrij logisch was. Haar vriendje had een andere jongen vermoord. Oké, het was een ongeluk, maar toch. De jongen was dood. Hij had gehoopt dat hij de tijd kon terug draaien, dan had hij de situatie heel anders aangepakt. Zeker weten. Ondanks de vreselijke situatie waarin ook Khloe betrokken was geraakt, was ze niet boos wat hem wel verbaasde. Hij had het begrepen als ze hem weggestuurd had nadat hij zijn verhaal had verteld. Haar reactie was totaal anders dan dat hij het zich had voorgesteld, al mocht hij daar blij mee zijn. Het was lief van Khloe dat ze hem zelfs wilde steunen terwijl hij sowieso de gevangenis in moest. Voor hoe lang wist hij niet, al zou hij daar vast snel achter komen.
Hij zag dat ze weer opstond en voelde al snel haar armen om hem heen waardoor hij automatisch hetzelfde deed. Hij voelde dat hij iets rustiger werd door de omhelzing van zijn vriendin. Het hielp altijd als hij overstuur was, ook al bleef hij nog in paniek. Het maakte hem iets rustiger, maar niet volledig rustig. Hij hoorde wat Khloe in zijn oor fluisterde. "Ik ga de gevangenis is Khloe, je kan me nergens doorheen helpen. Bovendien mag je vast nooit meer in mijn buurt komen als je vader erachter komt, hij mag me sowieso al niet, laat staan als hij te weten komt dat ik een moordenaar ben," zei Alec tegen haar, hoe lief ze ook was. Het was erg dat hij over zichzelf zei dat hij een moordenaar was, maar hij had gelijk. Hij was een fucking moordenaar.
Na een tijdje liet hij haar langzaam los. Ze keek haar even in haar mooie helderblauwe ogen aan die hem ook altijd wat rustiger konden maken. "Onthou alsjeblieft dat ik altijd van je zal blijven houden, ook al kunnen we elkaar niet meer zien," zei Alec. Het klonk zo vreselijk. Hij hield zo veel van haar en het deed ontzettend veel pijn om dat tegen haar te zeggen. Als hij uiteindelijk in de gevangenis zat, zou hij dan ook meteen al het contact met haar verbreken. Er bestond zoiets als een bezoekuur, maar het was slecht voor haar. Ze zou er onder leiden en dat wilde hij vermeiden. Bovendien had het geen nut, haar vader verbood het haar hoe dan ook als hij erachter kwam dat Alec het leven van iemand ontnomen had. Het zou Alec en Khloe beiden te veel pijn doen als ze naar het bezoekuur kwam en ze contact hadden, dus het kon niet. Helaas.
Hij vroeg zich af wat er in haar omging. Ze kon weinig emoties aflezen van haar gezicht. Waarschijnlijk omdat ze het verborg voor hem. Alec moest genieten van de korte tijd die ze nog samen hadden. Hij zou zijn grote liefde voor altijd moeten missen. Hij droomde er zo vaak over om ooit met haar te trouwen, samen te wonen en zelfs kinderen te krijgen. Dat kon hij echter op zijn buik schrijven. Het was zijn eigen stomme schuld geweest. Hoe kon hij zo dom zijn? Er gierden heel wat emoties door zijn lief. Woede, paniek, angst, verdriet,... Enkel negatieve gevoelens. Er was geen enkel puntje blijdschap bij hem op te merken. Normaal was hij altijd blij als hij Khloe zag, maar deze keer was het anders. Het was in feite een soort afscheid waarin ze beland waren. Een afscheid die eerst slechts voorkwam in zijn ergste nachtmerries.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Khloe.
Het brak me om hem zo hier te zien, wetend dat hij elk moment kon worden opgepakt voor moord terwijl alles een ongeluk was. Hij zou voor een lange tijd weg worden gestopt en al probeerde ik het gevoel te negeren, het zou me veel pijn gaan doen.
Ik genoot van zijn armen die nog even om me heen lagen voor zolang het duurde. Het gaf me een prettig en veilig gevoel als ik die armen om me heen had. Ik wist wat die armen uit verdediging hadden gedaan en alsnog gaven ze me een veilig gevoel. Ik denk dat niet veel mensen zo in mijn situatie hadden gereageerd, maar ik hield te veel van die jongen om hem om een ongelukje te laten gaan.
Ik voelde mijn ogen beginnen te branden en een traan ontsnappen uit mijn ooghoeken omdat ik er zoveel over nadacht om bij hem te willen blijven. 'le weet dat het me niet uit maakt wat mijn vader over je denkt en je weet dat we altijd wel een manier vinden om bij elkaar te kunnen zijn.' zeg ik zachtjes terwijl ik mijn armen wat laat zakken. Ik voelde me langzaam gek worden.
'Alec, hoe bedoel je, dat we elkaar niet meer kunnen zien?' vroeg ik, een beetje opgeschikt. Ik beet hard op mijn lip om niet meer tranen te laten vallen. Hoe moest ik dit opvatten en waarom voelde dit als een soort afscheid. Ik pakte zijn hand vast en keek er na. Was alles dan waar zij aan dacht dan meteen in honderden stukken gevallen en ineens onbereikbaar geworden? Of begrijp ze het nu gewoon verkeerd?

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Hij vond het vreselijk om zijn vriendin zo gebroken te zien. Hij wilde haar geen pijn doen. Helaas deed hij dat wel, hij had haar pijn gedaan door de domme impulsieve actie die hij maakte toen hij de jongen terug sloeg. Hij had eerst moeten nadenken over wat hij kwijt kon raken als er wat met de jongen gebeurde. Hij was alles kwijtgeraakt. Wat hem nog het meest pijn deed was dat hij ook Khloe kwijt was. Nog nooit had hij zo'n grote spijt gehad over iets. Het voelde in de eerste instantie al vreselijk dat er door zijn schuld een persoon dood was, maar wat nog vreselijker was, was dat hij onbewust Khloe kwijt was geraakt. Niet doordat ze boos was, maar doordat hij in de gevangenis terecht kwam. Ze had helemaal niks aan een vriendje dat in de gevangenis zat voor waarschijnlijk een aantal jaren. Alec kon haar niet op hem laten wachten.
Alec zag dat er een traan over Khloe's wang rolde die hij dan ook vrijwel meteen wegveegde met zijn duim. "Niet huilen, je weet dat ik daar niet tegen kan," zei Alec. Hij nam het haar niet kwalijk, maar het zorgde ervoor dat zijn hart in duizenden stukjes brak. Hij wilde niet dat hij de reden was voor haar tranen. Daarvoor hield hij te veel van haar. Hij had gefaald in het gene wat hij haar had beloofd. Hij had haar beloofd dat hij haar zou behandelen als een prinsesje. Dat deed hij ook, maar dat kon helaas niet als hij in de gevangenis zat. Hij werd langzamerhand steeds bozer op zichzelf. Hij begreep niet hoe hij zo stom had kunnen zijn. Hij had een jongen vermoord en Khloe pijn gedaan door zijn daad. Het was geeneens de bedoeling om hem te vermoorden, het gebeurde allemaal veel te snel. Hoe kon het ook gebeuren? Hij sloeg alleen maar, voor de rest had hij niks gedaan.
Alec zuchtte even onhoorbaar toen ze zei dat het haar niet uitmaakte hoe haar vader over hem dacht en dat ze altijd een manier konden vinden om bij elkaar te kunnen zijn. Begreep ze het dan niet? De situatie was heel anders geworden. Er was niet zomaar iets gebeurd, hij had iemand vermoord. "Dit is anders, Khloe. Geen enkele vader laat zijn dochter in de buurt van een moordenaar komen," zei Alec. Dan was er tenminste één iemand blij. Haar vader had eindelijk een goede reden om ervoor te zorgen dat Khloe en Alec geen contact meer mochten hebben van hem. Hij had geluk ja, ook al zorgde het ervoor dat Khloe en Alec er ongelukkig van werden. Er was verder niks meer aan te doen. Alec kon zich er niet meer uit redden. De politie hield er hoogstwaarschijnlijk geen rekening mee dat het een ongeluk was. Hij moest het accepteren, ook al was dat ontzettend moeilijk.
"Je hebt niks aan een vriend die in de gevangenis zit," antwoordde hij toen ze dat aan hem vroeg. "Hoe kan je me zelfs nog vertrouwen na het gene dat ik gedaan heb?" vroeg hij daarna nog. Dat was iets dat hij onbegrijpelijk vond. Geen enkel ander meisje had hem nog vertrouwd, maar Khloe wel. Hield ze dan zoveel van hem? Nou ja, ze vertelde het regelmatig, net zoals hij dat ook deed, maar hij had verwacht dat ze hem zou wegsturen. "Je weet toch dat het niet lang zal duren voor de politie me zal vinden, hé? Dus als je wil dat ik weg ga, mag je dat zeggen. Dat zou ik begrijpen," zei hij tegen haar. Het leek hem een logische reactie van haar als ze hem weg zou sturen. Dat zou hij haar totaal niet kwalijk nemen. Hem leek het namelijk ook oncomfortabel om in hetzelfde huis te staan als een moordenaar. Bovendien kon het ook zijn dat ze zich het moment dat hij opgepakt zou worden wilde besparen. Hij wilde eigenlijk ook niet dat ze dat meemaakte, maar hij wist niet waar hij anders heen kon gaan. De eerste persoon waaraan hij dacht was Khloe.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Khloe.
Ik voelde een duim op mijn wang die voorzichtig de tranen er van af veegde. Het feit dat de tranen bleven komen irriteerde me omdat ik wist dat het hem ook pijn zou doen om mij te zien huilen en toch kon ik er niks aan doen. Het lukte me niet om de tranen te stoppen dus lied ik mijn hoofd weer in mijn handen rusten zodat hij mijn gezicht niet kon zien. Ik wou Alec niet laten gaan, ik kon het niet. Ik haalde een paar keer diep adem en veegde toen de tranen weg.
'Alec, stop met jezelf een moordenaar te noemen, ik heb het net toch gezegd je bent geen moordenaar. het was een ongeluk. Je hebt hem verkeerd geraakt en hij is begonnen met slaan, je zit er over in en dat begrijp ik. Maar je bent geen moordenaar!' zei ik gefrustreerd. Het deed me pijn als hij zichzelf zo noemde en daarom wou ik het liever niet horen. Hij gaf zichzelf de schuld van iets wat eigenlijk maar een ongelukje was omdat iemand anders hem wou aanvallen en waarom? Goede vraag.
Ik liet een zucht ontsnappen uit mijn mond en keek naar mijn handen. 'Waarom wil je zo graag dat ik je opgeef?' vraag ik zachtjes, zijn vragen negerend. Ik loop naar het raam en kijk er uit. 'Ik wil dat je blijft, tot zolang het kan.' fluister ik zachtjes terwijl ik me weer omdraait. Ik wist echt niet waarom ik niet boos op hem zou worden, waarom ik hem in mijn huis liet staan wetend dat het me toch pijn zou doen. Maar om hem nu weg te sturen in zo'n moeilijke tijd, nee dat kon ik niet. Niet voor hem, nee ook voor mezelf kon ik het niet.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Het leek moeilijk voor haar te zijn om haar tranen te stoppen wat er voor zorgde dat Alec zich schuldig en rot voelde. Als hij niet zo dom was geweest en beter had nagedacht, was er helemaal niks aan de hand geweest. Dan zaten Khloe en Alec waarschijnlijk gewoon rustig een film te kijken of wat dan ook. Nou ja, dan waren ze eigenlijk meer met elkaar bezig dan met de film. Ze waren er nog nooit in geslaagd om een hele film uit te kijken met z'n tweetjes. Na het eerste half uur waren eigenlijk al gewoon met elkaar bezig. Dat maakte ook niet uit, hij vond het veel fijner om met Khloe te knuffelen dan naar een film te kijken. Oké, hij moest toegeven dat hij het af en toe wel eens fijn vond om alleen te zijn, zonder Khloe, maar dat was wel normaal. Zij had af en toe vast ook wel wat tijd voor haarzelf nodig.
"Dat ben ik wel, Khloe. Zo sta ik binnenkort in ieder geval bekend als meerdere mensen erachter komen," zei hij. Er zouden vast wel meerdere mensen achter komen en het gevolg daarvan is het het doorverteld wordt en uiteindelijk nog meer mensen het weten. Khloe mocht dat wel vinden dat hij geen moordenaar was, andere mensen dachten daar echter anders over. Hij had iemand vermoord dus hij was een moordenaar, of het nou per ongeluk was of niet, hij was een moordenaar. Later kreeg Khloe vast ook een andere mening over Alec. Zeker als hij het contact met haar zou verbreken. Zij zou ook vinden dat hij een moordenaar was als ze gehersenspoeld werd door de wrede meningen van andere mensen zoals haar vriendinnen en ouders. Ze zouden het bij haar inpraten dat Alec een moordenaar was en aangezien ze ongetwijfeld heel teleurgesteld zou worden, zou ze het nog geloven ook. Het maakte niet uit, zolang ze verder zou gaan met haar leven en gelukkig kon zijn vond hij het oké. Als hij eenmaal in de gevangenis zat, moest hij haar helaas vertellen dat ze zonder hem verder moest leven. Ze kon ongetwijfeld een andere jongen vinden waarmee ze ook gelukkig kon worden. Misschien zelfs wel gelukkiger dan met Alec. Het voelde raar aan voor hem om erover na te denken dat Khloe, zijn grote liefde, misschien een relatie zou krijgen met een andere jongen, maar het was niet anders. Hij had er zelf voor gekozen om de jongen terug te slaan dus hij moest de gevolgen dragen.
"Omdat je beter verdiend dat dit," antwoordde Alec toen ze vroeg waarom hij wilde dat ze hem opgaf. Hij wilde het niet, maar het moest. Ze verdiende echt beter dan een vriendje dat in de gevangenis zat. Hij kon niks meer doen voor haar als hij eenmaal opgesloten zat achter de tralies, voor een aantal jaren. Zij was waarschijnlijk van mening dat ze hem kon bezoeken en dat ze nadien terug verder konden gaan met hun leven samen, alleen had Alec daar een verscheidene mening over. Hij kon haar geen aantal jaren op hem laten wachten. Dat zou ontzettend egoïstisch van hem zijn. "Ik wil alleen maar het beste voor je," zei Alec dan nog. Het was zo, ze verdiende veel meer dan een egoïstisch, dom vriendje dat achter de tralies zat. Veel meer. Het klonk heel erg cru, maar hij wist dat hij gelijk had.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Voorzichtig sloeg ik mijn armen over elkaar heen en staarde ik dit keer na de grond. De grond leek ineens honderden keren leuker zijn geworden. Mijn gedachten stonden er momenteel niet na om er over na te denken dat Alec binnen een no time voor een aantal jaren uit mijn leven kon worden gepakt. Het leek allemaal zo onrealistisch waardoor ze het niet wou geloven.
Ik wou niet geloven dat er per ongeluk iemand dood was door mijn vriend, de jongen waarvan ik zoveel hield en nog steeds hou, waarmee ik plannen had om samen oud te worden, ik wou niet geloven dat de politie elk moment aan mijn deur kon staan om Alec te arresteren. Ik wou het gewoon niet.
Ik wist hoe mensen over hem zouden gaan denken als dit eenmaal bekend zou worden, mijn vrienden en familie zouden het alleen maar beter vinden en ik denk eerlijk gezegd dat alleen mijn moeder het verhaal zou begrijpen en me zou troosten door wat er allemaal is gebeurd, mijn vader zou me nooit meer in de buurt laten komen, daar had Alec gelijk in en mijn vrienden die zouden meteen anders over hem gaan denken, maar het feit was dat het me niet uit maakte wat andere over hem denken, het maakte me uit wat ik voor hem voelde en dat wou ik niet in een klap zomaar opgeven.
Mijn hoofd richtte zich weer op die van Alec, begreep hij dan niet dat ik niets anders wou dan hem? Ook al werd hij voor een aantal jaren weg gestopt, ik was bereid om voor hém te wachten. Hij was voor mij de ware en al zou ik hem in de gevangenis moeten bezoeken dan maakte het me niets uit, hij was de jongen waarvan ik hield dus voor hem zou ik dat allemaal over hebben.
'Ik weet dat je het beste voor me wilt...' zei ik zachtjes. Oké, ik wist dat hij gelijk had maar ik wou het gewoon allemaal niet horen. Het deed me pijn dat hij gelijk had en daarom wou ik het negeren. Het liefste lag ik nu gewoon tegen hem aan en was dit allemaal niet gebeurd, maar dat is het wel en de gevolgen hiervan moet ik accepteren, al was het niet wat ik zou willen doen..,

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Alec probeerde zo min mogelijk te zeggen aangezien hoe meer hij zei, hoe meer pijn Khloe kreeg en dat wilde hij haar besparen. Was hij maar niet naar haar toe gegaan, dan had hij Khloe ook niet zo ongelukkig gemaakt. Toch was het beter dat hij Khloe zelf had kunnen inlichten over de gebeurtenis, anders had ze hoogstwaarschijnlijk andere verhalen gehoord die verzonnen waren. Er werden sowieso verhalen over de moord verzonnen waardoor Alec als een slecht mens bekeken zou worden. Alec was geen slecht mens, maar zo voelde hij zich wel. Hij haatte zichzelf door wat hij had gedaan. Hoe had het ook kunnen gebeuren? Hij had hem alleen terug geslagen, dat was alles. Zo hard had hij geeneens geslagen, het was gewoon op de verkeerde plaats. Waarom de jongen hem in het steegje trok wist hij niet. Dacht hij dat Alec iemand anders was? Misschien had de jongen hem verward met een andere persoon. De jongen had het in ieder geval verknalt voor hem. Alec zou namelijk als hij uit de gevangenis kwam, meer moeite moeten doen om werk te vinden door zijn strafblad. Nog nooit had hij wat gedaan, dus daar had hij wel geluk mee. Hopelijk hielden ze er rekening mee dat het een ongeluk was en dat het niet met opzet was gebeurd. Er waren ten slotte getuige en hij zou ze zo goed mogelijk beschrijven zodat hun ook hun zegje konden doen bij de politie. Hij zou er alles voor doen om een zo kort mogelijke straf te krijgen. Hij kreeg sowieso een celstraf, maar hij kon er toch voor zorgen dat de tijd dat hij achter de tralies moest verblijven, zo kort mogelijk was.
Alec keek Khloe even aan. Het was waarschijnlijk één van de laatste keren dat hij haar kon zien, dus daar moest hij gebruik van maken. Hij ging naar haar toe aangezien ze een paar meter van hem afstond en trok haar in zijn armen. "Ik hou zo veel van je," mompelde hij waarna hij een kusje in haar haren drukte. Nu zou hij de relatie die ze hadden nog niet verbreken. Dat zou hij pas doen eenmaal dat hij in de gevangenis zat. Bovendien had Khloe er nog geen idee van dat hij het zou uitmaken met haar, maar hij wilde haar dat ook niet meteen na het dramatische verhaal zeggen. Hij hield ontzettend veel van haar, dat was dan ook de reden dat hij het zou uitmaken met haar. Hij zou het doen voor haar eigen bestwil, ook al bleef ze dan waarschijnlijk voor altijd boos op hem. Zolang Khloe gelukkig kon worden. Daar deed hij het voor. Ze zou nooit gelukkig kunnen worden als ze een vriendje had achter de tralies, dus hoe pijnlijk het ook zou worden voor hem, hij moest de relatie stopzetten. Iets waaraan hij nooit had willen denken. Het leek hem vreselijk, maar het was niks meer aan te doen. Er zat jammer genoeg niets anders op.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Khloe voelde hoe ze in de armen van Alec werd getrokken en plaatste die van haar om hem heen en legde haar hoofd op zijn borstkas zodat ze naar zijn ademhaling kon luisteren, dat was een van de dingen die haar rustig maakte, de hartslag van Alec horen, maar ook wanneer ze in zijn armen stond voelde ze zichzelf kalmeren. Waarna hij de woorden 'ik hou zo veel van je' had uitgesproken en een kusje op haar haren had gegeven voelde Khloe haar mondhoeken omhoog trekken en keek ze naar de jongen die haar in zijn armen vast had aan. ''Ik ook van jou Alec,''
Langzaam en voorzichtig wurmde Khloe zichzelf uit zijn armen na een paar minuten zo te hebben gestaan en keek hem met een zwakke glimlach aan terwijl ze zijn handen even vasthield. Ze wou hier niet blijven staan en er over na zitten denken dat dit de laatste keer zou zijn dat ze hem zou zien voordat hij de gevangenis in zou moeten.
"Wil je hier blijven slapen voor zolang het kan?" vroeg ze zachtjes aan hem. Khloe's ouders waren toch weg tot over 2 a 3 dagen zeiden ze dus het kon nu nog makkelijk. Het was redelijk laat aan het worden volgens haar en ze vond het geen fijn idee als hij nu weg zou gaan aangezien de agenten vast en zeker nu nog rondrijden in de buurt en de getuigen misschien wel een beschrijving van hem hebben gegeven, dan is ie hier nog veiliger voor de avond vond ze. Ze wist niet waarom, maar ze wou het liefste zo lang mogelijk bij hem zijn tot dat het zo ver was.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Toen Khloe zei dat ze ook van hem hield, kon Alec het ondanks de vervelende situatie niet laten om een zwakke glimlach te laten zien. Alec voelde zich er altijd beter door als ze tegen hem zei dat ze ook van hem hield. Toch wist hij dat het nog voor maar eventjes was. Als hij de relatie stop zou zetten zou ze hem zo erg haten dat ze niet meer van hem hield. Er was ook een kans dat ze het zou begrijpen, het achter haar zou laten en besloot verder te gaan zonder hem. Hij hoopte dat zoiets zou gebeuren, al ging het ongetwijfeld anders. Ze ging hem haten. Hij verdiende het om gehaat te worden door de persoon waarvan hij het meeste hield. Dat idee vond hij nog erger dan een gevangenis straf. Wat het precies inhield wist hij niet. Het zou vast wel meer zijn dat een aantal jaren in een celletje zitten. Er kwam ongetwijfeld nog heel wat werk bij te kijken. Hij wist dat het erg zwaar voor hem zou worden, fysiek en mentaal. Eigenlijk wilde hij er zo min mogelijk over nadenken. Hij wilde nog genieten van de korte tijd die hij nog kon doorbrengen met Khloe. Waarschijnlijk stond de politie de volgende dag al voor haar deur. Hij zou dan ook zonder moeilijk te doen met hen meegaan. Hij zou proberen mee te werken, misschien dat ze dan ook al wat milder waren voor hem. Toch moest hij rekenen op zeker een jaar of drie eer dat hij weer vrijkwam.
Toen Khloe zich uit zijn armen wurmde, liet hij haar met tegenzin los. Hij glimlachte erg zwak naar haar, in de hoop dat hij een manier kon vinden om haar wat op te vrolijken. Misschien konden ze even aan wat anders denken dat het gene dat Alec gedaan had en ook niet aan het feit dat hij in de bak zou belanden. Hij wilde even uit zijn hoofd zetten dat het eigenlijk een afscheid was en dat ze elkaar waarschijnlijk nooit meer zouden zien. Vooral door het feit dat hij het uit zou maken met haar en zij hem daardoor nooit meer wilde zien. Natuurlijk zou hij dat begrijpen. Ze hoefde niet op hem te wachten, hij wilde haar geluk niet verstoren.
Alec knikte toen Khloe vroeg of hij bij haar wilde blijven slapen zolang het kon. "Dat lijkt me fijn ja," zei hij nog. Hij wilde zo lang mogelijk bij haar zijn. Zonder haar, zou hij waarschijnlijk continu piekeren dus eigenlijk voelde het ook een beetje als een afleiding. Hij hield ook ongelooflijk veel van haar dus nu hij de kans had om nog even bij haar te zijn, greep hij die ook. Het was niet de eerste keer dat hij bij Khloe zou blijven slapen, dat had hij namelijk al veel vaker gedaan. Er was geen enkel weekend in de tijd dat ze een relatie hadden geweest dat ze zonder elkaar hadden geslapen. Door de week kon het meestal niet doordat Alec moest werken en Khloe naar school toe moest. Ondertussen was het vakantie voor Khloe en had was ze afgestudeerd van de middelbare school. Ze hadden er zelfs al over gesproken om binnen een tijdje samen te wonen aangezien het gene dat ze hadden erg mooi en best serieus was. Het leek ook Alec geweldig om samen te wonen met haar, dan konden ze ongestoord samen zijn. Helaas kon hij naar het samenwonen fluiten. Het zou nooit meer doorgaan.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Rustig pakte Khloe het lege glas dat nog op de aanrecht stond van zo straks van de aanrecht af en plaatste die in de vaatwasser nadat Alec had gezegd dat hij wel wou bij haar wou slapen. Ze vond het fijn dat hij wel bij haar wou zijn tot dat het kon en liet een kleine zucht uit haar mond ontsnappen. Ze kon het nog steeds niet geloven dat hij niet lang meer bij haar kon zijn en dat wou ze ook niet. Ze had zoiets ook nooit verwacht en ze zou er ook van alles aan willen doen om het terug te draaien, maar dat ging niet en ze moest dat uiteindelijk accepteren.
Nadat ze klaar was met de keuken draaide ze zich weer om naar Alec en haalde ze even een hand door haar haren heen. "Ik ga zo nog even douchen voordat ik ga slapen, voor het geval dat je nog niks gegeten had en honger hebt er staat nog Macaroni in de magnetron," zei ze nadat ze een gaap uit haar mond liet ontsnappen.
Alec was vaker even alleen geweest als zij ging douchen en hij wist ondertussen in die lange tijd dat ze ook samen waren ook heus wel de weg in deze redelijk grote huis waar zij en haar ouders woonde. "Of ga je met me mee en daarna slapen?" voegde ze er nog grinnikend aan toe wanneer ze weer naar hem was gelopen en in zijn ogen keek. Ze vond zijn ogen prachtig, het maakte hem juist mysterieus samen met zijn stoppels en dat vond Khloe geweldig. Ze wachtte rustig op het antwoord af van Alec en zette ondertussen de tv uit en deed de gordijnen dicht voor de redelijk grote ramen van de woonkamer.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld