ORPG || I don't know where you're going - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || I don't know where you're going

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

I don't know where you're going
But do you got room for one more troubled soul?
I don't know where I'm going
But I don't think I'm coming home

~

ORPG met
Gelieve niet te reageren

Keira Quinn Snyder

Could I feel your skin on mine
Before I have to say goodbye?
Could I breathe, please, one last time
You in my lungs, before I curl up and die?
Oh, my world is losin' light

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:

Long may she reign

~

Arianna Gage Monaghan ~ Time traveller

Look,
I hate good-byes, too.
But sometimes,
we need them just to survive.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Ongeloof. Dat was het woord dat Arianna's gevoel het beste beschreef bij het plaatsnemen op de eiken stoel in de cabine. Een tijdmachine waarmee men de mogelijkheid creëerde door de heen tijd te reizen. Het was slechts een kleine, houten cabine met binnenin een stoel gemaakt uit wellicht hetzelfde materiaal. Het zou dan ook een hele boel goede argumenten kosten om haar ervan te doen overtuigen.
In volle nonchalance zat ze op de zitplaats, wachtend op actie.
"You sure you are totally healthy at the moment?" Een man, wiens hoofd bedekt was met een inmiddels grijs gekleurde haardos veroorzaakt door ouderdom, stelde alsmaar dezelfde vraag opnieuw. Het gebeuren van herhaling kwam in conflict met haar ongeduldige karakter, wat maakte dat ze geïrriteerd antwoord gaf.
"Yes, I answered that question five times already," zuchtte ze. Als het toch onzin was, waarom vertoonde de man dan zoveel belangstelling voor haar gezondheid?
"We better start. Are you ready, miss?"
Eindelijk, er kwam actie in het spel.
"It won't work anyways so yes," antwoordde Arianna schouderophalend. I don't know about you but I have other things to do today." Haar armen hield ze in elkaar gekruist voor haar bovenlichaam.
"Remember, to come back again you have to look up this cabin. That's the only way." Een serieuze blik gecombineerd met het ernstige stel woorden, was het laatste dat ze meekreeg alvorens de deur voor haar neus werd gesloten. Natuurlijk, dacht ze, alsof ik ergens heenga. Zoals er van haar verwacht werd, sloot ze haar ogen. Er kwam een soort trilling in het hout van het krappe hokje.

Desondanks er haar verteld was dat het eigenlijk niet mocht, opende ze stiekem één oog. Een onvoorziene gebeurtenis maakte dat Arianna haar beide ogen opende. In lichte paniek had ze om zich heen gekeken.
"Good grace," was het enige dat ze wist uit te brengen. Verward bekeek ze de omgeving bestaande uit voorwerpen die ze nog nooit eerder had gezien. Daarnevens was ze niet het enige individu die zich in de ruimte bevond. Arianna werd vergezeld door een, voor haar doen, vreemd uitziende jongedame.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Daar stond Keira dan, gebogen over de wasbak van het restaurant waar ze zich op het moment bevond. Zuchtend keek ze naar haarzelf in de spiegel. De reden dat ze haarzelf teruggetrokken had uit het restaurant en nu zuchtend in de spiegel aan het staren was was vanwege een date die ze had waar ze dus toch liever niet was. Om maar even wat tijd voor haarzelf te hebben had ze haarzelf geëxcuseerd en was ze ontsnapt naar het toilet. Nu was ze hier, niet dat het zoveel beter was om naar haarzelf te staren in de spiegel.
Na een tijdje in de spiegel gestaard te hebben verscheen er een figuur uit het niets achter haar, een vrouw meer specifiek. Om zeker te weten dat Keira goed zag wat er achter haar gebeurde knipperde ze met haar ogen, waarna de vrouw er alsnog leek te staan. “Di- did you just appear out of thin air?” De vraag in zichzelf klonk al alsof ze gek geworden was, dat ze zich überhaupt kon afvragen of iemand uit het niets verschenen was. Zoiets klonk zo goed als onmogelijk en toch, uit het niets was de persoon achter haar verschenen. Niet alleen leek de vrouw achter haar haast uit de lucht gevallen te zijn, de kleding die ze aanhad zouden ook niet als bepaald modern omschreven te worden. Keira was niet de beste in geschiedenis maar zelfs zij kon duidelijk zien dat de kledingkeuze van de middeleeuwen leek te komen. “What is going on?” Het leek er nog verwarder uit te komen dan de eerste vraag, wat misschien ook wel zo was want de langer de situatie nog in gaande was, de langer Keira de tijd had om alles bij haar binnen te laten komen en dat zorgde er alleen maar voor dat ze in de war raakte door alles. Uiteindelijk besloot ze in plaats van via de spiegel naar achteren te kijken dat ze zich maar beter tot de persoon zelf kon draaien. Opnieuw bekeek Keira de plots verschenen persoon van top tot teen, bestuderend keek ze weer naar de kleding. Keira vond van haarzelf dat ze toch aardig kalm bleek te blijven, misschien was het omdat de situatie zo ongelooflijk was dat Keira haar gedachten niet echt wisten hoe ze moesten reageren.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
"Yes, I actually did. Excuse me for scaring you."

"Okay, I don't even believe it myself, but I just travelled in time."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld