Forum

You kill or you'll die,

or you'll die and you kill. 




Fight the dead, fear the living



Met @Beethoven  en @Daynty 

Opgegroeid in een plattelandsdorpje, als jongste van twee kinderen, was Kaelah het grootste deel van haar kindertijd omringd door natuur. Haar ouders hadden een goedbetaalde baan in de nabijgelegen stad en afgezien van het feit dat ze periodes hadden waarin ze erg druk waren met werk, heeft Kaelah een relatief onbezorgde jeugd gehad. Tot ver in haar tienerjaren kon ze zich met vrienden of met haar broer uitstekend vermaken in de bossen en weilanden rondom haar woonplaats, waar ze dan ook vaak te vinden was. Ze leefde voor het avontuur, voor het ontdekken van nieuwe paden en nieuwe plekken. 
Het grootste avontuur uit haar leven dusver was het verhuizen naar een stad enkele uren van haar geboortedorp af, om daar landschapsplanning te studeren aan de universiteit, met als specialisatie natuur- en plattelandsgebieden. Ze zat in het derde en laatste jaar van haar bachelor. Er lag haar een goede toekomst te wachten - een master aan een gerenommeerde universiteit en een droombaan binnen het verschiet. Net zoals de toekomst van vele anderen spatte dat perfecte plaatje echter uiteen toen de chaos uitbrak. 
Op het moment van de uitbraak kampeerde Kaelah met drie vrienden in een bos een stukje van de bewoonde wereld af. Het is om die reden dat ze er pas na drie dagen achterkwamen dat er iets niet in de haak was: middenin de nacht werd hun kampeerplek aangevallen door twee Walkers, waarvan zij en haar vrienden op dat moment geen idee hadden wat het was. De aanval heeft één van haar vrienden ter plekke het leven gekost. Zij en twee anderen wisten weg te komen, alleen om in de uren die erop volgden uit te vinden dat ze er alle drie toch niet zo ongeschonden vanaf waren gekomen als gedacht: haar beste vriend was gebeten.
De dagen die volgden op de uitbraak, heeft Kaelah eerst alleen met de overgebleven vriend door de bossen gezwerfd tot het opraken van hun eten hen dwong de bewoonde wereld op te zoeken. Pas daar aangekomen, zagen ze de volle omvang van wat er aan de hand was in de wereld - of wat daar nog van over was. Met z’n tweeën sloten ze zich aan bij een groepje overlevenden. De kennis die ze had dankzij het opgroeien in de natuur en haar studie heeft meerdere keren haar leven gered. Het lezen van het landschap, zoekend naar plekken water en een tactische schuilplek, bleek een handige vaardigheid voor de groep - het enige dat maakte dat de mensen haar en de overgebleven vriend tolereerden. Kaelah kon omgaan met een jachtgeweer, maar daar hielden haar gevechtsvaardigheden ook wel mee op. Ze moest het meer hebben van slim denken en van overleven uit de natuur dan van het aangaan van een confrontatie. Helaas was dat laatste onvermijdelijk.
Anderhalve maand zijn zij en de vriend bij het groepje gebleven. Om een reden die ik nog moet bedenken is ze momenteel alleen.

Survival skills
Waar haar wapenvaardigheden zich op het moment van de uitbraak limiteerden tot omgaan met een jachtgeweer, kan Kaelah inmiddels ook overweg met een kleiner handpistool. Heel comfortabel is ze daar nog niet mee. Ook zijn haar wat vechtkunsten bijgebracht, vooral bestaande uit verdedigingstrucjes. Nog steeds gaat ze een confrontatie die kan uitlopen op een gevecht of een walker liever uit de weg. Vaak doet ze dit door haar toevlucht te zoeken bij hetgeen dat haar altijd al een toevlucht heeft geboden: de natuur. Echter, nu de winter in begint te vallen en het eten in de bossen schaarser wordt, is ze gedwongen meer de bebouwing op te zoeken. Daarom frustreert het haar des te meer dat ze zichzelf zo slecht kan verdedigen als het er echt op aan komt. 



Dimitri James Sadesky, net 25

Dimitri, geboren uit een Amerikaanse moeder en een Russische vader, heeft zijn harde karakter vanuit huis meegekregen. De eerste acht jaren van zijn leven is hij opgegroeid in een middenklasse buitenwijk van Moskou. Zijn vader, een voormalig KGB-agent, was in die jaren vaak dagen achter elkaar weg voor opdrachten waar hij weinig over los kon laten. Als hij wel thuis was, controleerde hij het huishouding en de opvoeding van zijn enige kind met harde hand. Het feit dat zijn vader zoveel weg was, zorgde ook voor spanningen tussen hem en zijn vrouw. Echter, met de verhuizing naar de Verenigde Staten kwam hier verbetering in. Jarenlang ging het goed, tot in 2009 uitkwam dat zijn vader nog steeds banden had met de Russische veiligheidsdiensten en informatie aan hen doorspeelde. Hij werd vastgezet wegens landverraad. Die gebeurtenis heeft een grote invloed gehad op Dimitri - en op zijn moeder, want hoewel zijn vader het nooit in zulke woorden heeft toegegeven, is hij waarschijnlijk vooral met haar getrouwd om een ticket naar de VS te hebben. 
Op school en daarbuiten werden hij en zijn moeder toch enigszins wantrouwend aangekeken. Een verhuizing naar een andere stad bracht hier verbetering in, maar Dimitri bleef het idee houden dat hij de fouten en het verraad van zijn vader op de één of andere manier goed moest maken. Zodra hij klaar was met high school besloot hij op 17-jarige leeftijd het leger in te gaan. De vaardigheden die hij van zijn vader had meegekregen kwamen hierbij erg goed van pas, evenals het harde karakter. Dimitri wist zichzelf redelijk snel een aantal rangen omhoog te werken, waardoor hij de leiding verkreeg over een groepje militairen. Hij is verschillende keren uitgezonden geweest en heeft in die perioden veel verschrikkingen gezien en verliezen meegemaakt. Het grote verschil met zijn vader is dat hij echter nooit het land waar hij woont of zijn moreel zou verraden.
Na jaren zijn land te hebben gediend, volgde echter een oneervol ontslag uit het leger, wegens het weigeren van orders van bovenaf. Tot op de dag van vandaag staat Dimitri echter nog volledig achter de keuze die hij heeft gemaakt, die het leven van talloze onschuldige burgers gespaard heeft. Het liet hem inzien dat ook het land waar hij zo gepassioneerd voor vocht in staat is tot verschrikkelijke dingen. Het was een klap in zijn gezicht en heeft bijgedragen aan zijn ietwat verbitterde karakter. Ten tijde van de zombie-uitbraak zat hij net een kleine maand thuis. Ondanks dat Dimitri’s sociale vaardigheden wat roestig zijn - al kan hij best sociaal doen als hij dat wil - is hij er wel aan gewend een select groepje mensen om hem heen te hebben van zijn tijd uit het leger. Wel is hij geneigd de leiding te nemen.
Het eerste dat hij deed na de uitbraak was zijn moeder in veiligheid brengen. Daarna, echter, kon hij het niet weerstaan om eropuit te trekken om meer mensen te helpen, of om enige orde proberen te scheppen in de chaos. Een aantal weken heeft hij verschillende mensen en groepjes naar veilige (voor zover dat nog bestaat in de wereld) onderkomens gebracht. 
Een aantal dagen voor het begin van de RPG is hij bij een grote aanval van Walkers twee andere mannen met wie hij op dat moment op trok op zoek naar meer veilig plekken kwijtgeraakt, vandaar dat hij op dit moment alleen is - en in de eerste instantie ook eigenlijk van plan is dat te blijven.

Survival skills
Het mag voor zich spreken dat omgaan met wapens en gevechten voor Dimitri weinig nieuws is. Hij is het vaardigst met een pistool en met zijn vuisten. Bovendien is hij bij het leger getraind in overlevingstechnieken, hoewel deze kennis tegenwoordig wel een beetje roestig is. Wel heeft hij een keiharde mindset als het op overleven aankomt, dat sleept hem er meer doorheen dan zijn kennis over overlevingsdingen. Ook heeft hij wel enig strategisch inzicht en kan hij provisorische vallen maken als er materialen voorhanden zijn. Hij zal in een situatie dan ook vooral eerst de mogelijkheden proberen te analyseren - iets dat hij ook wel kan onder druk. Toch weet hij dat er niet altijd tijd is om met een uitgekiend plan op de proppen te komen. 



 Sage is opgegroeid in de grote stad, samen met haar ouders en oudere zus. Hoewel ze een strikte opvoeding heeft gehad, heeft ze dat nooit echt als naar ervaren. Ze vond het altijd wel fijn om regels te hebben waar ze zich aan kon houden, al was ze ook iemand die vaak de grenzen opzocht. Zoals een uur te laat thuis komen na het uitgaan, wat haar dan weer een week huisarrest kostte. Met haar ouders heeft ze altijd een goede band gehad, maar met haar zus wat minder. Ze waren allebei totaal verschillende personen, wat er voor zorgde dat dat behoorlijk erg botste. Nadat ze beide uit huis waren gegaan, was er dan ook nog vrij weinig contact tussen hen.
Voordat de zombie-uitbraak plaatsvond, zat Sage er een beetje doorheen. Ze kampte met depressies en kwam vaak niet eens haar bed uit. Ze werd ontzettend onzeker over zichzelf en het leven was haar niet meer zoveel waard. De oorzaak hiervan was het verliezen van een collega, die tegelijkertijd haar beste vriend was. Haar partner in crime; letterlijk. Sage werkte namelijk bij de politie en was onderdeel van een speciaal onderzoeksteam. Het was haar droombaan, want vanaf jongs af aan droomde ze er al van om politieagent te worden. Iedereen om haar heen verklaarde haar altijd voor gek, omdat ze er vrij fragiel uitziet met haar lengte en slanke postuur. Toch heeft haar dat nooit tegen gehouden.
De dag waarop ze haar beste vriend verloor, zal ze voor altijd blijven herinneren. Het was tijdens een achtervolging van een verdachte. Voor één kleine seconde lette hij niet op en dat werd zijn einde. Twee minuten later was hij er niet meer. Sage heeft alles van een afstandje gezien, omdat ze door een andere collega werd tegengehouden om er naartoe te gaan. Dat zou haar eigen dood betekenen. Pas toen de kust veilig was, kon ze hem in haar armen sluiten, maar toen was het al te laat. Sindsdien heeft ze zich dan ook ziek gemeld op haar werk en is ze op enkele bezoeken bij de psycholoog op haar werk niet meer naar buiten geweest.Totdat de uitbraak plaatsvond. 
Voor het verlies van haar beste vriend was Sage een sterke jonge vrouw, die geloofde in haar dromen. Ze had veel vrienden en goed contact met de mensen om haar heen. Eigenlijk kun je best zeggen dat ze geliefd was. Ze hield van actief bezig zijn en maakte dan ook graag uitstapjes als ze niet aan het werk was. Een bergbeklimming hier, een rondje hardlopen daar.. Het maakte haar allemaal erg gelukkig. Ook had ze twee rottweilers waar ze graag mee op pad ging.
Zodra de uitbraak plaatsvond, had Sage enorm veel twijfels over wat ze ging doen. Zichzelf laten bijten door een Walker leek een makkelijke uitweg voor haar lijden, maar uiteindelijk besloot ze voor haar leven te kiezen. Een glimp van de sterke vrouw die ze was geweest kwam weer tevoorschijn en haar drang om te overleven en beschermen kwam naar boven. Het eerste wat ze deed was dan ook naar haar ouders gaan om te kijken hoe zij eraan toe waren. Jammer genoeg heeft ze hen tot heden toe niet kunnen vinden, waardoor ze er vanuit gaat dat ze het niet hebben overleefd. Ook van de rest van haar familie en vrienden heeft ze niets meer vernomen. Toch zorgde dat er niet voor dat de moed in haar schoenen zonk. Ze wil deze apocalyps graag overleven; voor haar beste vriend. In de afgelopen twee maanden heeft ze dan ook veel gereisd, nadat ze de nodige dingen had verzameld. Soms sloot ze zich aan bij andere mensen, maar vaak keerden die zich tegen elkaar, waardoor zij besloot er weer vandoor te gaan. Nu zwerft ze al een tijdje alleen rond, op zoek naar mensen bij wie ze zich aan kan sluiten. Want hoewel het misschien makkelijker is om in je eentje te overleven en niet voor anderen te hoeven zorgen, is het soms ook behoorlijk eenzaam. Hoewel Sage soms nog momentjes heeft dat het niet lekker gaat, wordt ze steeds weer wat zelfverzekerder. Voor anderen lukt het haar goed om een schild op te houden en over te komen als een stoer persoon die de wereld aan kan. Van binnen is ze eigenlijk best wel soft. Al is ze soms ook behoorlijk ongeduldig en vooral nu haar leven er vanaf hangt, vindt ze het onzin om over van alles en nog wat te twijfelen. Ze zal zich dan ook storen aan de mensen die alle mogelijkheden willen analyseren. Ze is van mening dat elke beslissing overwogen moet worden, maar dat er niet al te lang over gedaan moet worden. Dat is iets wat ze vanuit haar werk heeft meegekregen en wat dat betreft kan ze ook kei hard zijn.
Hoewel ze een tijdje out of shape was door haar depressie, is ze daar nu weer helemaal ingekomen door het vele bewegen in de afgelopen twee maanden. Sage is dan ook behoorlijk snel en ook best wel sterk. Ergens in- of opklimmen is dan ook geen probleem voor haar. Daarnaast weet ze hoe ze met een pistool om moet gaan, maar ze gebruikt liever fysieke kracht om een Walker te verslaan. 



Lewis Dunbar | 23 

Vanaf jongs af aan heeft Lewis al behoorlijk wat shit over zich heen gehad.
Zijn ouders leken nooit wat om hem te geven, mede door het vele gebruik van
verdovende middelen. Vrijwel nooit kreeg hij aandacht van hen, dus haalde hij
de raarste streken uit om toch een beetje gezien te worden. Zo begon hij op de
basisschool te vechten met andere leerlingen en werd hij roekeloos bij het
buitenspelen, waardoor hij regelmatig verwondingen opliep. Vaak zorgde dit
thuis voor geschreeuw en gescheld, maar voor hem was negatieve aandacht ook
aandacht. Omdat het thuis nooit erg gezellig was, trok Lewis ook vaak naar
buiten. Hij was vaak op straat te vinden en op die manier ontmoette hij ook
vrienden die niet zo goed voor hem waren. Ze trokken hem in het criminele
circuit. Dit begon met het overhalen om kleine dingetjes uit een winkel te
stelden, maar die dingen werden steeds groter en duurder. Door de
adrenalinekick en de hoeveelheid geld die hij eraan overhield, begon hij er ook
echt van te genieten om dit te doen. Zo nu en dan werd hij betrapt en moest hij
een paar dagen in een cel verblijven. Dit was ook het geval toen de
zombie-uitbraak plaatsvond. Hij was verbaasd toen zijn cel in volle paniek werd
opengemaakt en er tegen hem werd geroepen dat hij moest vluchten, zo snel als
hij kon. Iets wat hij op dat moment natuurlijk niet erg vond, omdat hij in
afwachting was van zijn proces. Tot hij erachter kwam wat er precies aan de
hand was.
 Lewis sloeg natuurlijk direct op de vlucht voor de zombies en voor een
paar dagen lang wist hij zich verborgen te houden op een zolder van een
onbekend huis. Nadat hij de supermarkt had geplunderd, uiteraard. Zodra hij de
straat weer op durfde te gaan, vond hij een paar mensen die de uitbraak ook
hadden overleefd. Een van hen had het krankzinnige idee om een vliegtuig te
stelen en daarmee naar een ander land te vliegen. Hoewel Lewis dat eigenlijk
niet vertrouwde, had hij ook geen idee wat er verkeerd kon gaan. Mocht het plan
niet lukken of mochten ze ergens neerstorten, dan hadden ze het in ieder geval
geprobeerd. Het was niet alsof het heel veel uitmaakte als je een illegale
activiteit ondernam. De politie zou het toch veel te druk hebben met het
beschermen van het land.
En zo gezegd, zo gedaan. De man die het voorstelde had blijkbaar een kennis met
een klein vliegtuig en deze wisten ze zonder al te veel moeite mee te nemen.
Hoewel er toen nog hoop was dat er aan de andere kant van de wereld geen zombie-uitbraak
had plaatsgevonden, veranderde dat zodra ze geland waren. Nu waren ze in het
grote Amerika, een land waarvan Lewis altijd al gedroomd had om er ooit naar
toe te gaan. Tot nu toe is hij de hele tijd bij dezelfde groep gebleven. Samen
zoeken ze veilige schuilplaatsen en gaan ze supermarkten en andere winkels
langs om dingen te verzamelen die ze nodig hebben om te overleven. Al begint
Lewis zich steeds vaker te ergeren aan de mensen om zich heen, omdat iedereen
het haantje wil zijn. Hijzelf trekt ook graag zijn mond open, maar niet als
daar eindeloze discussies door ontstaan. Daarom is hij eigenlijk op zoek naar
een manier om weg te glippen en zijn eigen gang te gaan. Al is hij er niet van
overtuigd dat hij het in zijn eentje zal overleven.
Omdat Lewis heel wat ervaring heeft met het stelen van spullen, is hij
hier ook erg goed in. Hij kan ongezien dingen weghalen bij anderen. Daarnaast
kan hij ook behoorlijk hard rennen, want eenmaal je iets gestolen hebt, moet je
er natuurlijk voor zorgen dat je niet gepakt wordt. En als laatste kan hij ook
best goede schuilplaatsen vinden. Hij is geen onbekende met het verstoppen van
spullen en mensen zijn niet veel anders, enkel wat groter dan de meeste spullen
die hij in zijn leven gejat heeft.