Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | Fueling the fire until we combust

Demish
Internationale ster

Demish schreef:

Samen met ♥

Keegan Zuri

Luke Hemmings

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:

Calum Hood

Rayne Griffith

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Calum:

De eerste show van hun tour was aan hem voorbij gevlogen. Al was dit een tour zoals de vele die ze hiervoor hadden gehad, bleef het voor Calum bijzonder. Elke keer dat hij voor zo'n groot publiek stond, drong het weer tot hem door dat zijn leven niet meer zo was als voorheen. En alhoewel hij al jaren van zijn plankenkoorts af was, bleven zijn zenuwen in zijn lijf gieren op het moment dat ze het podium op hadden gelopen. Het was en bleef een kick voor hem voor hun fans op te treden en te voelen hoe ze hen aanmoedigden. Nog nooit had hij zulke steun gevoeld en dat was nu niet anders geweest; hij had niet kunnen stoppen met glimlachen.
Met gejoel werden ze backstage ontvangen door de crew. Zijn basgitaar werd door een van hen aangepakt, zijn handen vrijgemaakt zodat hij verschillende high fives uit kon delen. Het was bewonderenswaardig hoe close de crew van hun tour nu al met hen leek te zijn en hoe hij werd ontvangen, alsof hij ze al veel langer dan vandaag kende.
Hij voelde hoe Ashton op zijn schouder klopte. "That was one hell of a show," hoorde hij hem zeggen, waarop hij heftig knikte. "It sure was. I can't believe our first show of the tour is over already!" Het voelde vreemd om nu weer backstage te staan, zonder alle drukte om hen heen zoals eerst. Hij haalde zijn oortjes uit en hing ze langs zijn nek, om ze daar te laten rusten.
"Me neither, mate." Lachend keek hij toe hoe Ashton voor hen uitliep en nog een aantal mensen van de crew een hand gaf. Calum volgde zijn voorbeeld, uit gewoonte een deel van de crew ook afgegaan om zijn dankbaarheid voor hun werk te laten blijken. Daarnaast bracht het gewoon een betere sfeer backstage, dat was althans wat hij ervoer.
Vanachter zich hoorde hij de tourmanager roepen, makend dat hij kort achterom keek. "Time for some drinks, people!" Het was lachwekkend hoe de man iedereen probeerde bij elkaar te brengen, maar het was een wijze die wel werkte; nog voor hij het wist zag hij vanuit alle hoeken mensen op hen afkomen. Met zijn allen liepen ze naar een van de zalen, waar genoeg ruimte was om met zoveel te kunnen staan. Lachend liep Calum met hen mee. Hem hoorde je niet klagen als ze met zijn allen wat zouden drinken. Eigenlijk was hij er ook wel aan toe om wat te drinken. Hij had nog te veel adrenaline door zijn lichaam stromen om zich ertoe aan te kunnen zetten te gaan douchen, of naar de tourbus te gaan.
Rode bekers werden volgeschonken en rondgedeeld, waarvan ook hij er glimlachend eentje aanpakte. Wat erin zat wist hij niet, maar hij had zo'n vermoeden dat het whisky of bier zou zijn. Dat dacht hij tenminste aan de kleur te zien.

Rayne:

Met haar camera in haar handen, baande ze zich tussen de bewakers en de rest van de crew een weg naar de coulissen. Het was een lange maar vooral spannende avond voor haar geweest, die toch jammer genoeg weer tot zijn einde was gekomen. Het was de eerste keer dat ze mee was gevraagd als tour fotograaf, een baan waar ze altijd al van had gedroomd maar desondanks de zenuwen door haar lijf liet gieren. Er hing veel vanaf en als er iets was wat ze eng vond, was het om voor grote groepen te staan. Gelukkig voor haar waren alle fans niet op haar gericht en liep ze rond in de zwarte kleding van de crew, waardoor ze niet bepaald opviel.
Het besef wat er zojuist allemaal had plaatsgevonden, was alleen nog niet zo tot haar doorgedrongen. Langzaam maar zeker voelde ze een grote glimlach verschijnen. Het was voor haar een apart gevoel om de artiesten van dichtbij te mogen fotograferen en backstage rond te kunnen lopen. Ze zag zelfs 5 Seconds Of Summer nog geen tien meter voor haar lopen! Haar beste vriendin zou flippen als ze dat had gezien, een gedachte die haar glimlach nog net wat verbreedde. Het was ongelooflijk wat de afgelopen tijd haar allemaal gebracht had.
Geroep galmde langs haar heen, een stem die ze niet herkende maar desalniettemin besloot te volgen. Net als de rest klonk een drankje in haar oren niet verkeerd. Ze liet zich met de rest meevoeren naar de hal, haar oog weer door de zoeker van de camera laten kijken om nog een paar foto's te kunnen schieten. Ondanks dat het concert voorbij was, was haar werktijd immers nog niet voorbij.
Het begon echter behoorlijk vol in de ruimte te raken. Meer dan een tiental foto's had ze niet kunnen maken, vooraleer haar zicht door alle mensen zodanig geblokkeerd werd, dat ze geen kant had om op te gaan. Een beetje ongemakkelijk loodste ze zich door het publiek heen om zich uiteindelijk bij een van de binnenste ringen van de cirkel van mensen te voegen. Hier kon ze tot haar geluk nog een paar foto's schieten terwijl de drankjes werden uitgedeeld en iedereen hun bekers op begon te heffen.
De vraag van wat er precies in de rode bekers zat, werd beantwoord nadat ze nadien de toast, de beker aan haar lippen zette. Bier. Niet iets waar ze heel erg van genoot, maar de blijdschap van de hechte crew om haar heen maakte dat het haar niet deren kon. Glimlachend nam ze een slok en liet ze de camerastrap om haar nek heen hangen, om haar handen te verlossen van de camera. Het was pas nadat ze om haar heen had gekeken, dat ze erachter kwam dat ze naast Luke stond. Luke Hemmings. Dé Luke Hemmings.
Even wist ze niet zo goed wat ze zeggen moest en kon ze niet anders dan voor zich uitkijken. Toch had ze zich uiteindelijk over haar verlegenheid heengezet, om de kans met beide handen aan te pakken. Zo kon ze hem op zijn minst een beetje leren kennen, gezien ze nog vele maanden bij de band op de lip moest zitten voor de foto's.
"Hey," begon ze, hem een vriendelijke glimlach gegeven. "You guys did a great job on stage. It was an amazing show."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nog nooit had Keegan voor zo’n groot publiek haar muziek mogen spelen. Al was de uitzondering hier nog niet eens het publiek, maar eerder de act waarvoor ze mocht openen. Toen haar management haar had verteld dat ze haar voor zouden dragen om het voorprogramma te zijn van de band 5 seconds of summer, had ze het weg gelachen en verteld dat het veel te ambitieus was geweest en dat ze haar nooit zouden laten openen, aangezien haar naam en muziek lang niet iedereen voldoende zei. Het tegendeel was echter bewezen, want ze had eerder op de avond al voor tienduizenden mensen haar muziek gespeeld.
Keegan was al redelijk bekomen van de adrenaline die ze had gevoeld toen ze van het podium af was gerend en haar gitaar had overhandigd aan één van de crewleden. Ze had de tijd genomen om haar vrienden te knuffelen, die speciaal over waren gevlogen om haar eerste, grote optreden te zien. Evenals iemand van haar management, die er voor zorgde dat haar gedeelte van de tour ook op rolletjes verliep. Toen ze daar van bij was gekomen, had ze besloten om de mannen van 5 seconds of summer te zien optreden. Een show die haar zeker bij was gebleven.
De vier mannen waren ieder een inspiratie op zichzelf. De passie waarmee ieder individu speelde en hoe ze zich presenteerden op het podium was zeker iets wat Keegan mee zou nemen en waar ze nog veel van zou kunnen leren door de komende paar maanden heen.
Nu was de show ten einde gekomen en was er rond geroepen dat iedereen wat zou gaan drinken om te vieren dat de eerste show goed was verlopen. Dat was iets waar ook zij niks op tegen had. Daarom liep ze achter de vele crewleden aan. Tegen de tijd dat ze daar kwam, werden de eerste rode bekers al uitgedeeld en was de geur van bier onherkenbaar. De sfeer was uitgelaten en iedereen leek elkaar te feliciteren. Of het nou de mannen waren die het licht en geluid hadden verzorgd voor de avond, of dat het de vrouwen waren die alles in goede banen hadden geleid en er voor hadden gezorgd dat iedereen op tijd op zijn plek had gestaan. Het voelde nu al als een goede groep aan. Eentje die na een tijdje vast en zeker aan zou voelen als familie.
‘Keegan!’ Het was Ashton Irwin, de drummer, die haar aandacht trok tussen alle mensen. Ashton was al zo vriendelijk geweest om eerder op de dag langs haar repetitie te komen om te luisteren naar de muziek die ze maakte en om ook kennis met elkaar te maken. ‘You sounded so good tonight! I really liked that song you played at the end!’
Keegan nam met trots, maar met nog meer verlegenheid, het complimentje van de drummer aan. Ze haalde een hand door haar krullen en nam vervolgens een slok bier, om wat meer moed in te drinken voor het gesprek wat ze nu aan het voeren was. ‘You liked it? That means so much, dude! I just hope that the crowd liked it as well, you know.’ Ze kwamen immers niet voor haar naar de show, maar voor de band.
‘I think they really liked it! I wouldn’t be surprised if your Spotify numbers will be of the charts in a few days!’ Keegan wist niet of Ashton oprecht was in hetgeen wat hij zei, maar het was behoorlijk wat om zoiets van een groot muzikant als hem te horen.
Keegan haar blik viel op de man naast Ashton, die ze herkende als Calum. Met hem had ze nog niet het genoegen gehad om kennis te maken. Daarom stak ze ook haar hand naar hem uit, ‘Hi, I’m Keegan. It’s Calum, right? You played very well tonight! I really liked the bit you did with the keys. Was that during Youngblood?'

Wanneer er een goede show werd gespeeld, merkte je het meteen. Het was iets wat zomaar kon ontstaan. Er veranderde iets in de dynamiek. Als iedereen goed speelde, als alle woorden werden gezongen en het publiek zo reageerde, dan ontstond er iets wat Luke niet anders kon omschrijven dan magisch. En om dat geluk te hebben met de allereerste show van de tour, die ze in Cincinnati hadden afgetrapt, was misschien nog wel bijzonderder dan dat.
Nu was de eerste show voorbij en dat vroeg om een klein feestje. Het kwam ook vaak voor dat hij zich, samen met de drie anderen, nog even terugtrok in hun kleedkamer om te proosten op de show. Als ze dan na die tijd nog zin hadden om uit te gaan, trokken ze vaak een deel van de crew mee. De meeste mensen van de crew kenden ze immers al langer dan alleen deze tour, waardoor ze al een band op hadden gebouwd.
‘Hi!’ antwoordde Luke, nog altijd enthousiast van de show die hij net had gespeeld. ‘Thank you! It really was a great first show, and a great crowd!’ Luke wist dat hij, als leadzanger, de taak had om het publiek met zich mee te trekken. Om er voor te zorgen dat iedereen zich even gezien en gehoord voelde. Het hoorde niet uit te maken waar ze stonden, of ze al jaren fan waren of dat dit hun eerste show was. Voor Luke was iedereen rondom het podium gelijk en hij wilde ze allemaal een show geven. Een show waar ze nog lang over zouden praten.
Nu Luke beter keek naar de jonge vrouw die naast hem stond, besefte hij zich dat hij haar gezicht al eerder had gezien op de avond. Het was de fotografe die in was gehuurd om de tour te fotograferen. Door de jaren heen hadden ze al genoeg fotograven voorbij zien komen. Er waren meerderen geweest waar Luke erg enthousiast van was geworden, omdat ieder weer op zijn eigen manier een goede foto had weten te schieten. Hij had wel eerder werk gezien van de fotograaf gezien, aangezien ook zij mee werden genomen in de beslissing van de fotograaf, maar haar naam was hij even ontschoten.
‘You’re our new photographer, right?’ Nu hij het hardop zei, wist hij ook zeker dat dit de juiste informatie was. Hij probeerde zich te bedenken wat precies haar naam was. Hij wist dat hij het kon associëren met het weer. Dat had hij nog wel onthouden.
Luke draaide de rode beker rond tussen zijn vingers. ‘I don’t think we have been properly introduces to each other,’ zei Luke. Hij realiseerde zich dat hij zich als eerste voor zou stellen, zij wel zou moeten antwoorden met haar naam. Dat vond hij nog een redelijk goed idee van zichzelf.
Hij zette zijn beker met bier aan de kant en stak zijn vrije hand naar haar uit. ‘I’m Luke.’
‘Rayne!’
‘Ah, I knew it had something to do with the weather!’ riep Luke uit, blij dat zijn geheugen hem toch niet volledig in de steek had gelaten, al besefte hij zich nu ook dat het duidelijk was dat hij haar naam niet volledig had onthouden, wat hem weer iets minder professioneel maakte dan dat hij in werkelijkheid probeerde te zijn. Hij hoopte dat Rayne het hem niet kwalijk zou nemen
‘So, did you manage to get some descent shots of us?’ vroeg Luke, maar hij besefte al snel dat hij misschien een verkeerde woordkeuze had gemaakt. ‘Not that your pictures might be descent. I mean, we just move around a lot, you know.’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een toast werd uitgebracht, waarop hij enthousiast zijn beker omhoog hief om vervolgens een slok te nemen Het bleek inderdaad bier te zijn wat rond werd gedeeld, iets waar hij evenzeer blij mee was, omdat hij het al een tijdje niet meer gedronken had.
Hij was omringd geweest door de licht- en geluidsfanaten van de crew, zoals hij ze altijd noemde. De mensen waar hij kort in gesprek mee was geraakt totdat een bekende stem zijn aandacht van hen af had geleid, om hem van zijn plek weg te trekken. "C'mon, let's get you to Keegan." Hij hoorde aan het gelach al dat het Ashton was die hem ergens naartoe wilde leiden. Grinnikend liet hij zich naar Keegan en de omringende crewleden duwen. Hij wist natuurlijk wel wie ze was, gezien hij alle vooracts wel wist en haar ook wel had horen optreden. Hij kende Ashton ook goed genoeg om te weten dat hij hem niet enkel naar Keegan toe wilde duwen, omdat ze zo goed was. Nee, hij wilde hem aan haar voorstellen. En waarschijnlijk erin wrijven dat hij nog een van de weinige singles was, en het tijd was voor een vriendin. Keegan was immers qua uiterlijk wel zijn type.
Wat ongemakkelijk kwam hij stil te staan, half achter Ashton, die het gesprek begon. Hijzelf wist niet echt tussen hen te komen, waardoor hij simpelweg zwijgzaam bleef. Hij wilde zich niet ineens overal in mengen, niet totdat hij hier tenminste een kans voor kreeg. Eentje die hij tot zijn opluchting niet veel later kreeg, toen hij haar zich voor hoorde stellen. Blijdschap ging direct door hem heen dat zijn oncomfortabele stilte tot een einde kon komen. Hij keek op en schudde haar hand. "Yes, that would be me. Nice to finally meet you." Een glimlach sierde zijn lippen, zich vereerd gevoeld dat ze hem complimenteerde over hun optreden.
"Thanks! I'm glad to hear that you enjoyed the show." Dat ze vertelde dat ze zijn stuk in Youngblood goed vond, maakte dat Calum weer hetzelfde enthousiasme in zich voelde stromen als tijdens het optreden. Het was altijd fijn om te horen van anderen dat ze waardeerden wat hij deed. "Yeah, that must've been during Youngblood I think," vertelde hij, de glimlach nog altijd laten zien. Hij keek even opzij om te zien dat Ashton zich weer een weg door de menigte baande, na kort aangekondigd te hebben dat hij een nieuw biertje ging halen.
"You did a great job on stage as well. You have a beautiful voice." Haar stem had hem verrast, desondanks hij al enkele songs had gehoord op YouTube toen hij hoorde dat ze was geboekt voor het voorprogramma. Hij was te nieuwsgierig geweest om dat niet te doen. Hij was vastbesloten dat ze toen al goed klonk, maar ze leek des te beter te klinken in het echt, iets wat hij nog niet vaak bij artiesten had gehad. "Is this your first tour gig as an opening act, or have you toured with other artists before?"

Hij groette haar vrijwel direct terug, een vrolijke blik schuilend in zijn ogen die ze niet zo snel had verwacht. Het deed haar op haar gemak voelen dat hij zo terug reageerde en zo relaxed leek te zijn. Ze had wel eens anders gezien bij artiesten en mede daardoor voelde het fijn voor haar dat hij zo open overkwam.
"You guys sure had a great crowd. I think they sang every word of every song with you guys. Your fans are pretty amazing." Ze zette de beker aan haar lippen en nam een slok van het bier. Ze had dit nog niet vaak zo meegemaakt, zeker niet zo dicht bij het podium. Op de concerten die ze bezocht had in haar vrije tijd had het anders gevoeld en op de paar gigs die ze had gehad, had ze het nog niet zo ervaren als hier. Het was best bijzonder geweest voor haar om dit allemaal zo te zien en te horen.
Zijn vraag beantwoordde ze met een knik. "Yup, that's me. " Hij had gelijk gehad over het feit dat ze elkaar nog niet echt goed hadden ontmoet of zich aan elkaar hadden voorgesteld. Iets wat haar eigenlijk een beetje beschaamd liet voelen omdat ze dit ook gewoon eerder had kunnen doen. Het was misschien een beetje onbeschoft van haar geweest. "Right!" Ze nam zijn hand aan en stelde zich voor, waarna zijn reactie haar even deed lachen.
"Then you remembered it quite well," lachte ze hem toe. Ze vond het niet erg dat hij haar naam niet onthouden had; hij ontmoette vast zoveel mensen per dag, dat het lastig was om ze allemaal te kunnen herinneren. Alleen de crew bestond al uit tientallen, misschien wel honderden mensen. Daarnaast was ze ook niet bepaald bekend. Buiten haar Instagram account, die ook haar portfolio was, kenden niet veel mensen haar.
"I think so! I shoot my pictures faster than anyone can move , so I'm confident that they will be sharp," glimlachte ze. "But we'll see. I'll edit them tonight and they'll be in your dropbox before morning, so you can see for yourself tomorrow." Ze was heel erg georganiseerd en haar werkstijl was hierop aangepast. Deze routine was niet veranderd waardoor ze ook nu zou zorgen dat ze al het edit-werk vanavond af zou hebben. Al was het maar om alle foto's in aparte mapjes te kunnen zetten voor beide de band en de crew. Het werd van haar verwacht dat de foto's voor het volgende optreden klaar zouden zijn, en dit deed ze liever vroeger dan later.
Ze nam nog een slok van het bier en keek naar hem op. Hij was langer dan ze had verwacht. Ze wist dat hij boven haar uit zou steken, maar niet dat ze vergeleken met hem wel kop kleiner was. Dit was alleen iets waar ze haar mond maar over hield. Het zou er waarschijnlijk ongemakkelijk en ongelooflijk dom uitkomen als ze dat nu tegenover hem zou uitspreken.
Toch was ze wel nieuwsgierig naar hoe hij het optreden had gevonden, of hij niet vol met zenuwen zou zitten elke keer wanneer hij voor al die fans stond. Vol met curiositeit keek ze hem aan. "Do you like it on stage? You all seem to be a natural when it comes to performing. Aren't you all freaking nervous or something?"

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Van alle vier de bandleden was Calum wel degene die haar het meeste aansprak in zijn uiterlijk. Dat terwijl ze niet snel zou gaan voor een jongen die zijn haren af had geschoren. Bij Calum leek het echter perfect te passen. Hij had donkere, volle wenkbrauwen en in zijn bruine ogen sprankelde nog een deel van de adrenaline die hij had gekregen van het optreden. Dat, samen met de kleding die hij droeg en de nonchalante manier waarop hij zijn bier vasthield, zorgde er voor dat haar interesse zeker gewekt was. Keegan wist echter wel beter dan op de avond van haar eerste show te flirten met de basspeler van de band waar ze, in principe, nu voor werkte.
‘My voice is nowhere near yours or the others!’ Er was wel een verschil is het zingen met drie of vier personen in tegenstelling tot één persoon, maar het was Keegan al opgevallen dat alle vier de bandleden konden zingen. En dan ook écht goed zingen. Het was de combinatie van hun stemmen, en daarmee ook de verschillen, die er voor zorgden dat hun nummers zo goed klonken als hetgeen wat ze vanavond had gehoord. ‘But thank you, I really appreciate comments like that. Especially from other musicians.’
Knikkend nam ze nog een slok van het bier. ‘Yeah, this is my first big gig as an opening artist! I’m so grateful to be here, let alone open for one of the best bands from Australia!’
Zelf was Keegan ook afkomstig uit Australië. Zij kwam echter uit Perth, wat aan de andere kant van het land lag. De band waar ze nu echter voor mocht openen, was in heel het land bekend. Alleen a het album Youngblood had voor een lange tijd op nummer één gestaan, hun muziek werd overal gedraaid en ze hadden awards gewonnen waar Keegan zelf alleen nog maar van kon dromen. Ze wist echter ook dat ze daar nog lang niet was. Ze had nog een lange weg te gaan voordat ze zou bereiken wat deze mannen hadden bereikt, en dat op zo’n vroege leeftijd.
‘I did do some minor gigs myself in back in Australia, and some festivals here and there. But nothing like this. This is huge!’ Zalen vol, elke avond weer opnieuw. En als ze deze avond als voorbeeld mocht nemen, dan was het zeker dat alle andere avonden ook ontzettend bijzonder zouden verlopen.
‘You should check out her performance at Splendour, dude!’ zei Ashton, die zich moeiteloos weer in de conversatie wist te mengen, al bleek dat niet van lange duur. ‘I’m going to see some other people who came tonight, but you kids have fun.’ Ashton gaf Calum een klopje op zijn schouder en legde zijn hand ook heel even in die van Keegan, maar liet deze al snel er weer uit glijden om vervolgens weg te lopen. Daarmee liet hij de twee samen achter.
‘Is he always like this?’ vroeg Keegan lachend aan Calum. Ze wist dat de band elkaar al jaren kende. Ze hadden vast nauwelijks geheimen voor elkaar. Ze leken zo goed op elkaar in gespeeld te zijn, zelfs met dit soort dingen. Calum leek dan ook niet verbaasd te zijn dat de drummer hen had verlaten.

‘Really, you’re that fast? That’s amazing!’ Luke was altijd erg benieuwd naar de foto’s die werden gemaakt. Een deel van de foto’s werden ook vaak op social media geplaatst. Deels om het werk van hun fotograaf, nu Rayne, te laten zien, maar ook deels om de fans er meer bij te betrekken. Om hen te laten zien wat hen te wachten stond, of dat ze er op die manier toch bij konden zijn. Daarnaast vond hij het ook altijd interessant om zichzelf terug te zien op de foto’s. Voor zijn gevoel was hij een ander persoon als hij daar stond. Een man die de show moest dragen, de leadzanger. Zo zag hij zichzelf niet buiten de shows om. Dat maakte het zien van zijn eigen lichaam en gezichtsuitdrukkingen op het podium vaak een verrassing voor hem.
‘I don’t think it’s about being nervous anymore,’ veronderstelde Luke hardop. ‘I mean, yeah. Sure, we get nervous sometimes. But everybody does, you know? And it also depends of where we are in the world, who’s there. If I play for family or friends, people who really know me, I’m definitely way more nervous then I would be, say tonight. And if we play new songs, then I’m nervous.’ Het was een afweging van veel verschillende factoren, vond Luke.
Hij liet zijn blauwe ogen over Rayne heen glijden, benieuwd naar wie er nou echt voor hem stond. Haar haren waren donker en vielen moeiteloos over haar schouders. Zelfs in de donkere ruimte backstae kon hij zien dat haar ogen niet zomaar bruin of groen waren. Er was meer mee aan de hand. De camera hing nog om haar hals en ze droeg kleding waarin ze gemakkelijk rond het podium had kunnen bewegen zonder al te snel op te vallen, maar desalniettemin had ze er een eigen draai aan gegeven. Ook kon hij niet ontkennen dat ze een prachtig gezicht had. Waarschijnlijk zag hij er een stuk slechter uit dan haar. Na het spelen van een show vlogen zijn krullen alle kanten op en bracht de mengeling van drank en vermoeidheid vaak een bepaalde schaduw op zijn gezicht. Daar aan denkend, wreef Luke dan ook even langs zijn kaaklijn.
‘But I would love to see the photo’s you just took! I can’t wait to check them out tomorrow. Luckily, we have a day off. Although, I think we will be traveling for most of it.’ Voor Luke was het ondertussen vanzelfsprekend dat hij wakker werd in een rijdende bus en dat hij niet wist waar hij was. Dat maakte het echter niet minder verwarrend. Vaak was het eerste wat hij deed zijn telefoon erbij pakken om te controleren waar hij precies was. Ook al was het midden op een snelweg, dan hielp het hem alsnog om zich te oriënteren.
‘By the way, if you would like to get some backstage shots of us, we really don’t mind. Our other photographers used to come in the dressing room, or took some pics of us while we just finished the show.’ Hij wist ook niet wat haar manier van werken was. Als zij daar niks mee had, dan was dat prima. Luke wilde haar echter ook op haar gemak stellen en laten weten dat ze wel voor het meeste te porren waren.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het vergelijken van artiesten was nooit zijn ding geweest. Hijzelf vond dat iedere artiest een eigen sound had, een eigen persoonlijkheid in muziek, waardoor het een uniek persoon op zich was. Daarom ook dat Calum nooit artiesten met elkaar vergelijkte. Hij vond zichzelf tevens daardoor ook niet beter dan Keegan, slechts anders qua sound. Dat maakte desondanks niet dat hij het compliment niet waarderen kon. Een glimlach liet hij blijken, zijn dankbaarheid op haar overgebracht. "Don't underestimate yourself though! You're just as good of a musician as all of us are," murmelde hij haar bemoedigend toe. Hij meende het oprecht en zei het niet alleen uit vriendelijkheid; hij vond haar echt goed.
Ze beaamde dat het inderdaad haar eerste grote job was bij een tour, waarop hij even begrijpend knikte. Hij dacht al zoiets te hebben gehoord. Niet dat het hem was opgevallen. Hun tourmanagement zou immers niet zomaar iemand boeken zonder even te kijken naar hoe diegene op het podium was, waardoor Keegan daarop echt wel voldeed aan een professional. "Did you like it up there?" vroeg hij haar. "Must've been a bit weird for you to stand in front of a stadium like that." Misschien was het een vooroordeel die hij maakte, maar hij wist nog wel hoe het voor hem voelde toen hij voor het eerst voor zo'n groot stadium vol fans optrad. Hij kon het destijds amper geloven dat zoveel mensen voor hen daarheen kwamen. Het voelde altijd magisch om ze mee te horen zingen en juichen, iets wat hij tot op de dag van vandaag nog altijd niet echt verklaren kon.
De stem van Ashton doorbrak hun conversatie zonder enige moeite. Hoe hij hen noemde, liet Calum lachen. Het was een typische Ashton opmerking en verschijning, want nog geen paar seconden later was hij alweer verdwenen. Hij had nog andere mensen om op te zoeken, zoals hij het hen vertelde.
Na de vraag of Ashton altijd al zo was, kon hij het niet maken even te grinniken. "Yup. That's just the way he always is, easily distracted and probably the most social person you'll ever meet." Hij keek kort van haar weg, haar in een fractie van een seconde in hem opgenomen voor hij haar weer in zijn ogen aankeek. Ze zag er goed uit, net zo goed als dat ze leek op het podium. De crop top en haar jeans kleedden haar figuur perfect en de leren jas die ze erop droeg, gaf haar een ruige uitstraling. Toch spraken haar donkere ogen anders; hij kon zien dat ze vriendelijk was, open en vrolijk. Dat was tenminste wat hij van haar had opgemerkt tot nu toe. Ze was aantrekkelijk en zeker zijn type, daar had Ashton gelijk in gehad.

Hoe Luke haar complimenteerde, zorgde ervoor dat ze toch een beetje verlegen begon te lachen. "Yup, really that fast!" Het deed haar goed om het van iemand te horen. En dan van alle mensen nog wel Luke Hemmings, de leadzanger van 5 Seconds Of Summer. Ze maakte het niet vaak mee dat iemand zoveel interesse toonde voor haar werk en ook werkelijk een compliment uitsprak, dan wel oprecht. Ze voelde zich haast blozen.
Ze keek even naar haar schoenen, nog aan het verwerken hoe dolgelukkig ze was met wat hij had gezegd, toen ze hem hoorde antwoorden. Geïnteresseerd hief ze haar hoofd weer op. Het klonk wel logisch wat hij vertelde. Natuurlijk kon ze zich voorstellen dat het nerveus zijn erger was bij mensen die ze kenden of bij nieuwe songs. Dan hing er wat meer van af, trokken ze zich waarschijnlijk hun meningen wat meer aan en voelde het allemaal anders. Zo had ze er nog niet over nagedacht. "Ahh, I can understand that," knikte ze. "But I gotta say, it's badass that you're all standing there in front of such big crowds. I'd be dying if I stood in your place." Ze grinnikte zachtjes bij het beeld van haarzelf staande op een podium, in een stadium als deze. Voor grote groepen staan was niets voor haar. Daarom vond ze waarschijnlijk het maken van foto's ook zo leuk. Ze kon zich uitleven en overal gaan en staan waar ze wilde, zonder dat ook maar iemand zijn of haar aandacht op haar vestigen zou. Het was een beetje raar maar op de een of andere manier kon ze zich verschuilen achter de camera, een gevoel wat ze zelf best prettig vond. Ze voelde zich daar het meest thuis.
Dat hij uitsprak dat hij zich verheugde op het zien van de foto's morgen, liet haar breed glimlachen. Ze was benieuwd wat hij ervan vond. Daarnaast klonk een dag zonder optreden ook niet verkeerd, zo kon ze de jongens wat beter leren kennen en in alle rust wat foto's schieten. Misschien was er zelfs nog een leuke stop onderweg?
"I can't wait to hear what you think of them," vertelde ze hem uitgelaten. De toestemming die haar werd gegeven om ook in de kleedkamers en al de andere plaatsen backstage foto's te maken, deed haar ook goed. Ze had het nog willen vragen maar had hier nog niet de tijd voor gehad, met alles wat er allemaal nog moest gebeuren. Ook dacht ze dat de jongens te druk waren om dat gesprek al met haar aan te gaan, dus ze was blij dat Luke het nu met haar erover had. "Ah, yes, I've been meaning to ask you guys about that! It's nice to hear that you all are cool with that. I promise, most of the time you won't even notice I'm there." Ze bracht de rode beker naar haar lippen en dronk nog wat bier, erachter gekomen dat ze nog maar een bodempje over had. Ze dronk sneller dan ze had gedacht.
"What do you guys usually do on a day like the one tomorrow, when you're travelling for the entire time?" vroeg ze hem nieuwsgierig. "I've never travelled with a crew like this before and definitely not in a tourbus, so I'm not sure what to expect."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een verlegen glimlach was haar antwoord op de vriendelijke woorden van Calum. Diep van binnen wist ze dat ze haar act ook niet kon vergelijken met de zijne. Zij alleen op het podium, tegenover vier mannen die allemaal een instrument bespeelden en ook nog eens met elkaar zongen. Daarnaast was hun muziek ook ontzettend anders. Al wilde Keegan graag geloven dat ze op een bepaald niveau ook gelijk waren, met name in de manier waarop ze hun teksten schreven. De band had immers een hoop diepe teksten onder hun aanstekelijke muziek zitten.
‘Are you kidding? I loved it up there!’ Er bestonden niet voldoende woorden om te beschrijven hoe Keegan het precies had gevonden om voor al die mensen te staan. Minuten voordat ze op het podium was gelopen was ze nerveus geweest. Haar maag had zich bij elke stap omgedraaid en ze had de teksten van haar nummers door elkaar gehaald, wat er voor had gezorgd dat ze bang was geworden om alles te vergeten. Zodra ze op het podium had gestaan en ze de eerste woorden tegen het publiek had gezegd, waren de zenuwen echter verdwenen.
‘It was weird, though. I never play for a crowd that big, not even at the festivals I have performed at. And to imagine that all of these people are her for you,’ ze gebaarde tijdens het praten naar Calum en de rest, al zag ze zo snel niemand anders van de band in de buurt, ‘that’s crazy! And they are so dedicated as well! I think they sung every song with you tonight. It must be so surreal to have people sing your own lyrics back to you.’
Als ze het dan toch over optreden hadden, dan was dat zeker een droom die Keegan vandaag toe had gevoegd aan haar lijstje. Ze hoopte ooit haar eigen tour te kunnen doen. Die hoefde niet eens zo groot te zijn als deze, maar ze zou graag haar eigen fans willen zien en ontmoeten. Hen mee horen zingen met de nummers waar zij zoveel liefde en emotie in had gestopt.
‘He’s very social indeed. Walked right in when I was rehearsing my set earlier today, in his bright orange 5SOS hoodie.’ Toen was de drummer overduidelijk nog casual gekleed geweest, want nu stond hij heel anders gekleed in de ruimte. Hij was ook zeker een verschijning. De manier waarop hij iedereen oppepte, hoe hij zich staande hield in een grote groep als deze. Toch viel Calum haar ook op. Hij had meer rust in zijn houding. Een soort nonchalance, maar niet op een arrogante manier. En als hij lachte tijdens het praten, dan kon ze het niet helpen en lachte ze met hem mee.
‘I want one, by the way. One of the orange hoodies. They look very comfy and I think I might need that when we’re traveling by bus. Where can I get one?’ Op die manier had ze nog nooit gereisd. Tenminste, niet op zo’n grote schaal. Van stad naar stad rijden in een land zo groot als Amerika, in een bus. Ze wist nog niet hoe het haar zou gaan bevallen

Luke kon nu al merken dat hun nieuwe fotograaf erg vriendelijk was. Ze was rustig, wat hij fijn vond. Ze leek haar werk belangrijk te vinden en ze leek ook graag secuur te werken in hetgeen wat ze deed. Dat vond hij erg knap, vooral omdat een tour met een band zoals die van hem wel het minst secure plek was waar iemand ooit kon zijn. Zeker voor buitenstaanders kon het soms als chaos ogen.
‘Oh, I think we’ll notice,’ zei Luke met een grijns. Hun vorige fotograven waren mannen geweest. Mannen die Luke was gaan zien als vrienden. Ondanks dat ze hun fotograaf waren geweest, hadden ze ook erg veel kunnen lachen. Op een gegeven moment hadden ze inderdaad niet meer omgekeken als iemand de kamer binnen was gekomen, maar bij de verschijning van Rayne zouden toch zeker een aantal hoofden omdraaien, daar was Luke van overtuigd. Ze was te mooi om te negeren. Dat maakte het waarschijnlijk ook makkelijker om voor haar op de foto te gaan. Hij kon zich niet voorstellen dat ze voor haar camera zouden staan en dat er dan geen goede foto’s uit zouden komen. Hij voelde zich nu al bij haar op zijn gemak. Dat was wel één van de voorwaarden die een goede fotograaf moest hebben.
Ook Luke had ondertussen zijn beker met bier weer erbij gepakt en vervolgens de inhoud naar binnen gewerkt. Een beetje bier zoals dit ging er vaak met weinig moeite in. In de kleedkamer hadden ze allerlei soorten drank staan, vaak wel sterker dan een biertje. Het was ondertussen gebruikelijk om een shotje te nemen voordat ze de show begonnen en ook na de show ging er nog wel eens iets in. Hij kon ook niet ontkennen dat als hij straks terug zou gaan om zich om te kleden in iets gemakkelijkere kleding, er nog wat flessen open zouden worden getrokken. Al bleef het grootste gedeelte natuurlijk dicht.
‘It depends, really. We sleep, a lot. We play some games. Michael always brings some, so we never get bored. Every few hours we stop to go outside, get some fresh air. More sleeping, probabaly,’ somde Luke op. Veel meer was er ook niet te doen op de vrije dagen. In Amerika in ieder geval niet. Als ze in Europa tourden, hadden ze vaak nog de kans om een paar uur de stad in te gaan en die te verkennen. In Amerika was dat toch anders, omdat ze vaak veel grotere afstanden af moesten leggen en daardoor alle tijd nodig hadden om te reizen.
‘But if you download a bunch of movies and shows on Netflix, you’ll be fine! And touring with the crew is always better then being stuck with us on a bus. We’re not that entertaining, but the crew had some really good stories.’ De mannen de met hen werkten hadden natuurlijk niet alleen maar voor hun gewerkt. Ze waren ook in aanraking gekomen met andere bands en artiesten, waar ze veel over konden vertellen. Het waren de gekste verhalen, maar Luke was er dol op. 'What are your plans for tomorrow? Besides going through the pictures and maybe some editing?'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar verschijning was er zeker een om te onthouden. Lange, haast zwarte lokken vielen in ruige krullen over haar schouders, een speelse indruk gegeven. Ergens oogde het nonchalant. Eenzelfde blik die hij in haar ogen weerzag, die hazelnoot bruin van kleur waren met een hint van glinsteringen. Haar ogen waren lichter dan haar haarkleur, waardoor ze Calum direct opgevallen waren. Ze had een uitstraling die hij nog niet echt plaatsen kon, maar dat zou later nog wel komen misschien. Voor nu was er nog iets mysterieus aan haar, alhoewel ze zo vriendelijk was dat hij zich zeker op zijn gemak voelde.
Een wat verlegen glimlach kreeg hij terug, eentje die hem vertelde dat zijn compliment wel werd gewaardeerd. Dat hij haar zelfs mogelijk wat vereerd had laten voelen. Het was schattig om te zien dat ze niet echt gewend leek te zijn om dit soort complimenten te krijgen.
Hij glimlachte naar haar terug, blij geweest om te horen dat ze het geweldig had gevonden op het podium. "It's nice to know you enjoyed it on stage," knikte hij. Alhoewel het grootste deel van het publiek waarschijnlijk inderdaad voor hen hierheen was gekomen, wist hij zeker dat ook Keegan een groot aantal fans hieraan over had gehouden. "It's crazy for sure. It has some magical vibe to it, with all those people that are singing along to your songs. It still feels surreal to me and we've been having concerts like this for a couple of years now." Hij nam nog een slok van het bier en liet de beker nadien in zijn hand rusten. Even hief Calum zijn schouders op. "To be honest, I don't think I'll ever get used to that."
De ontmoeting die ze met Ashton had gehad klonk precies zoals hij het zich had voorgesteld. Hij was nooit beschaamd geweest om ergens binnen te vallen en even snel een praatje te maken, dus dat hij dit bij Keegan ook had gedaan, was geen verrassing voor hem geweest. Zelfs zijn outfit kon ze nog voor de geest halen, eentje die ook Calum zich nog wel wist te herinneren.
"The orange hoodies? Yeah, of course you can get them!" Zelfs de crew kon aan hun merch komen als ze dat zouden willen, omdat er genoeg mensen rondliepen hier voor hun merchandise backstage tijdens de concerten. Er was er makkelijk eentje te regelen. "There are a couple of crew members backstage who are all about the merchandise. I can ask around if they can get you one?" vroeg hij haar. Ze kon dit zelf natuurlijk ook doen, maar aangezien dit haar eerste tourdag was, ging hij er niet vanuit dat ze hen al wist te vinden. Hijzelf kende de meeste van de crew al en zou weten waar hij zou moeten zoeken.
Hij zag Ashton weer verschijnen, dit keer met ook Michael aan zijn zijde. Enthousiast hoorde hij ze naar hen roepen. "Hey Cal, we're bringing the party to the tour bus. Wanna join?" riep Ashton. "Keegan, you wanna come too?" Hij kreeg wederom een schouderklop, waardoor hij moest lachen. Soms konden zijn vrienden echt idioten zijn.
"Sure, why not," lachte hij. Ook Keegan leek in te stemmen, waarna ze met hen meeliepen. Luke liep er nog niet bij, maar het leek erop dat ze erheen aan het lopen waren. Het meisje dat naast hem stond herkende Calum vaag, maar hij wist zich haar naam niet meer te herinneren. Te zien aan de camera die aan haar nek hing, was het hun tour fotografe.

Ze was de afgelopen jaren heel goed geworden in het zetten van onhoorbare voetstappen. Met haar baan als freelance fotograaf was het vaak van belang om niet gezien te worden, wilde ze de beste en meest spontane foto's schieten. Vaak als mensen doorhadden dat ze voor de camera stonden stonden ze toch meer geforceerd en werden de foto's minder goed, dan wanneer ze gemaakt werden zonder dat iemand wat doorhad. Van zichzelf wist Rayne daarnaast ook dat ze niet iemand was die de spotlight op haarzelf zette, in welke groep ze ook was. Waarom Luke dan ook precies dacht dat iedereen wel zou merken wanneer zij een ruimte instapte, wist ze niet, maar ze besloot er maar luchtig over te blijven. "You think so?" grinnikte ze. "I didn't know I was attracting that much attention to myself." Aan haar kleding kon het in elk geval niet liggen; buiten de crew outfits droeg ze vaak basic kleding, niet heel veel bijzonders.
De gewoontes die ze hadden voor tijdens het reizen, waren er een paar die ze wel herkende. Ze had in ieder geval wel verwacht te horen dat ze zouden gamen. Dat was een jongens dingetje en het viel te verwachten dat ook de leden van 5SOS dit wel zouden doen. Het slapen zou vast ook wel fijn zijn na een drukke avond als deze. "Hmm.. doesn't sound too bad." Ze dronk het laatste beetje bier op en zette de lege rode beker naast zich neer, Luke een glimlach gegeven. "But you're right, I'd better download some shows on Netflix tonight. I totally forgot about that just yet." Ze had het nog willen doen, maar had het met alle drukte en blijdschap om haar nieuwe baan niet meer in zich op voelen komen, tot hij het nu weer op had gebracht. Voor de zekerheid zou ze dus toch maar wat downloaden vanavond.
"I can't imagine being stuck on a tour bus with you guys would be boring," opperde ze. "But you make me kinda curious about those crew stories though." Ze had nog door willen vragen over welke verhalen hij precies bedoelde, maar Michael liet deze woorden weer uit haar keel verdwijnen.
"We're heading back to the bus. You guys wanna come and grab a drink?" Vanuit haar ooghoeken zag ze hem op haar en Luke aflopen, met Ashton aan zijn zijde. Ze wist eerst niet zo goed of ze het ook tegen haar hadden, waardoor ze een beetje weifelend bleef staan. Ashton reikte echter zijn hand naar haar uit, haar uit de ongemakkelijke positie getrokken waarin ze tot daarvoor nog had gestaan. "I don't think we've met," hoorde ze hem lachen. "I'm Ashton. These three are Michael, Calum and Keegan" Ze schudde de handen van iedereen, zichzelf ook aan hen voorgesteld. "Rayne. It's nice to meet you!" Ze vond het fijn dat ze niet zo in het donker werd gelaten, maar dat ze ook moeite richting haar hadden gedaan, waardoor ze even glimlachte.
"You wanna come as well? I think you're travelling in the same tour bus as ours anyway." Haar glimlach vergrootte zich, zich een beetje vereerd gevoeld dat ze mee werd gevraagd. Haar avond kon nu al niet meer stuk!
"Sounds fun! I'm in," knikte ze instemmend, net als Luke, en begon samen het hem achter de twee aan te lopen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Dat Calum voor haar een hoodie wilde regelen, vond Keegan heel erg aardig. Ze had het vriendelijke aanbod dan ook meteen aangenomen. Als ze op tour was met 5 seconds of summer, dan moest ze toch ook wel een kledingstuk van hun merchandise bezitten. Wellicht zou ze één van de jongens ooit wel zo ver krijgen om de kleine merchandise items die zij had te dragen, al bestond haar deel van de merchandise stand voornamelijk uit posters, gesigneerde foto’s en een EP die ze ook fysiek uit had gebracht.
Het was Ashton geweest die voor had gesteld om terug te gaan naar de tourbus. Keegan had verwacht dat ze in een andere bus zou verblijven, en misschien was dat ook nog wel zo, maar het klonk haast alsof ze de rest van de tour bij de jongens in de bus zou zitten, samen met nog een paar anderen. Als dat zo was, dan hoopte Keegan dat ze het ook goed zou kunnen vinden met de rest. Calum leek haar een vriendelijke man en ze leken een klik te hebben, maar er waren er nog drie en na een tijdje konden mensen best bot uit de hoek komen, zeker als ze voor een langere tijd ergens samen door moesten brengen. Voordat ze echter naar buiten waren gegaan, hadden ze Luke opgehaald en een meisje dat zich voor had gesteld als Rayne. Aan de camera te zien was zij degene die de foto’s van de tour maakte. Wellicht had ze ook een aantal foto’s gemaakt van Keegan haar optreden. Dat zou ze na moeten vragen.
Keegan volgde de groep door de drukke gangen van het gebouw, waardoor ze uiteindelijk buiten stonden. Om hen heen liep de crew druk heen en weer om alle instrumenten en andere benodigdheden weer in te laden in de juiste wagens en bussen. De bus waar zij naar toe zouden gaan, stond iets verderop op het parkeerterrein.
Het was een frisse septemberavond en niemand leek volledig te zijn gekleed op het weer, behalve Michael. Die had zowaar laagjes aangetrokken. Keegan greep de uiteinden van haar leren jasje en trok deze iets dichter naar elkaar toe, terwijl ze haar tocht met de rest voortzette.
‘I think there are some fans at the gates!’ riep Ashton. Keegan probeerde niet al te opvallend te kijken, maar ze zag inderdaad een groep mensen staan die zich hadden verzameld rondom de hekken die de parkeerplaats van de bussen scheidde. En zodra de mensen daar door leken te hebben dat er een groep was die zich naar de bus toe bewoog, werden er meteen telefoontjes bij gepakt en hoorde Keegan niks anders dan de namen van de vier bandleden.
‘Are you guys gonna go over there?’ vroeg ze, deels geïnteresseerd maar ook zeker bezorgd. Zelf had ze het nog niet zo extreem ervaren. Zo nu en dan hadden een paar mensen wel op haar gewacht, maar vaak hadden ze een normaal gesprek gevoerd. Deze fans leken vastberaden te zijn om op de foto te gaan met de jongens.
‘Not now, maybe later,’ zei Michael. ‘They will probabaly be there for awhile anyway.’ Keegan knikte begrijpend. Het leek haar ook best vermoeiend om constant mensen achter je aan te hebben, om ze altijd tegen te komen en te weten dat je zo kon worden herkend, zelfs als je daar eigenlijk geen behoefte aan had.

Luke had het een goed idee gevonden om hun kleine feestje naar de tourbus te verplaatsen. Het zou waarschijnlijk nog wel even duren voordat ze ook in staat waren om te vertrekken en normaal gesproken zouden ze zich terugtrekken in hun kleedkamer tot die tijd er was, maar voor nu was het ook belangrijk om te feesten met de gehele crew, aangezien ze iedereen te danken hadden voor de geweldige show die ze zojuist neer hadden gezet. Zij hadden dan wel gespeeld, maar dat had lang niet zo goed geklonken zonder de crew hun harde werk.
De weg naar buiten zou voor Luke altijd een raadsel blijven in dit soort grote gebouwen. Gelukkig hadden ze altijd mensen bij zich in de buurt die wel wisten welke kant ze op moesten. De frisse avondlucht was voor Luke altijd een moment van realiteit. Dan merkte hij dat hij weer in het echte leven was en niet meer in de droom van het optreden leefde.
Iets verderop had ook Luke de fans al gespot. Het was gebruikelijk dat ze na een show probeerden om hen op te zoeken. Ook stonden ze vaak voor hun hotels en in Los Angeles maakten sommigen er nog wel eens een sport van om hun favoriete plekken te achterhalen. Toch waardeerde Luke wel de moeite die men er vaak in stak, omdat hij wist dat hij veel voor iemand kon betekenen. Soms kon een knuffel van zijn kant iemand haar week al maken. Soms zelfs het gehele jaar.
‘I think I might, aah... I don’t know,’ mompelde Luke, voornamelijk in zichzelf. Als er fans op hen stonden te wachten, was hij vaak één van de eersten die op hen af liep om met ze op de foto te gaan en een kort praatje met ze te maken. Hij wilde het liefst iedereen behandelen alsof ze een vriend van hem waren en ze allemaal de tijd geven die ze verdienden. Zonder fans zou hij hier immers nooit kunnen staan. Het was nu echter ook erg verleidelijk om de tourbus in te gaan en nog wat drankjes te drinken met zijn vrienden en de nieuwe aanwinsten van hun tourfamilie.
‘If you want to go, then go?’ Ashton zei het alsof het niets was, en misschien was dat het ook wel. Luke wierp nog een blik op de fans en besloot voor nu enkel zijn hand naar hen op te steken. Zoals Michael al had gezegd: ze zouden er over een half uur of een uur waarschijnlijk nog wel staan. Dan zou hij altijd nog naar hen toe kunnen gaan, mocht hij er zin in hebben. Voor nu wilde hij zich richten op de mensen met wie hij was. Hij wilde Rayne, met wie hij nog veel zou gaan werken, beter leren kennen en ook was hij geïnteresseerd naar hun nieuwe voorprogramma.
‘Nah, I think I’ll go inside for now,’ besloot Luke. Hij trok een kort sprintje naar de deur van de bus, die al voor hen werd geopend. Eenmaal binnen zag hij dat hun eigen spullen hier al naar toe waren gebracht door hun crew. Hij zag ook een aantal onbekende spullen, waarvan hij gokte dat die bij Rayne en wellicht Keegan hoorden.
‘We should divide the bunkbeds!’ riep Ashton.
‘Ash, it’s a party!’ zei Luke lachend, terwijl hij zich op de bank liet vallen. Op het tafeltje dat er stond, was al wat drank klaar gezet.
‘I don’t care. Cal and I will take these two, right buddy?’ Ashton wees al naar de twee aan de linkerkant. Luke haalde zijn schouders op. Het maakte hem vrij weinig uit waar hij terecht zou komen, als hij maar ergens zou kunnen slapen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De hoodie zou hij wel voor haar regelen. Vanavond misschien niet meer, maar morgen zou hij vast Andy of Gemma wel weerzien. Op de een of andere manier liep hij ze altijd wel tegen het lijf, dus dat zou de volgende dag vast niet anders zijn.
Beide Luke als de fotografe stemden in om mee te gaan. Hij had zich nog aan haar voorgesteld, net als de rest van de band. Rayne was haar naam, eentje die hij nog niet veel had gehoord en daarom vast wel zou onthouden. Hij vond het hoe dan ook wel bij haar passen omdat het meisje zelf ook wel een verschijning was. Ze had iets unieks, wat het was wist Calum alleen niet zo goed uit te leggen. Het was in elk geval leuk om haar te ontmoeten.
Met zijn allen waren ze naar buiten gelopen om naar de tourbussen te gaan. De koude buitenlucht kwam hard aan vergeleken met de hitte binnen, waardoor Calum zich erop betrapte dat hij zijn handen al gelijk in zijn zakken stak. Het was ondertussen ook een beetje een gewoonte van hem geworden.
Buiten het stadium waren er nog wat fans te vinden, die de stilte die er heerste gelijk verbraken zodra ze hen in oog kregen. Het waren er niet veel, misschien een stuk of zes, maar toch had hij respect voor ze dat ze er stonden. Hij was alleen niet zo in de bui om ernaar toe te gaan. De adrenaline begon uit hem weg te vloeien en hij begon zich steeds meer vermoeid te voelen, nu pas tot hem doorgedrongen hoe uitputtend hun optreden was geweest. Uit waardering gaf hij ze allemaal wel een glimlach en zwaaide hij naar ze, datgeen wat ze hem met wat gejoel teruggaven.
De rest leek ook niet hun zinnen te hebben gezet op het ontmoeten van de paar mensen buiten de hekken. Ze liepen gelijk door naar de bus, waar hij achter hen aan naar binnen stapte. Hij was er vanmiddag al eens geweest, maar nog niet voor zolang; alleen om even rond te kijken. Zijn spullen zag hij gelukkig al wel staan. De bunkbedden moesten nog worden verdeeld, dat wat ook Ashton zich had beseft gezien hij direct voor hemzelf en Calum al een bed uit had gezocht. Hij kon zijn lach even niet inhouden. "Of course, mate," lachte hij. "As long as I get the top bunk." Aan het schouderophalen gezien van Ashton leek hij dat wel prima te vinden.
Daarentegen ging hij niet al zijn bunkbed verder claimen zoals Ashton leek te doen. Liever plofte hij naast Luke op de bank om even te relaxen en zichzelf vast wat drank in te schenken.
"Who's in for a game of Never Have I Ever?" vroeg hij grijnzend. Hij had nog twee nieuwe mensen om te leren kennen en welke manier was daar beter voor dan dit? De drank zou er zeker voor zorgen dat ze allemaal wat losser zouden zijn en spontaner zouden antwoorden. Calum schonk zichzelf wat whisky in en leunde achterover, wat goedkeurend gemurmel gehoord van Michael. Ashton liet vrijwel meteen van zich horen met een enthousiaste "I'm in!" en liet zich ook al gauw vallen op de bank.

De weg naar de tourbus duurde nog geen vijf minuten. De kou van buiten was wel heel wat anders dan wat ze daarvoor backstage nog hadden gehad, waar ze zich zelfs nog kapot had gezweet. Ze had de hele tijd op en rond het podium gelopen en was in beweging gebleven, makend dat Rayne het behoorlijk warm had gehad. Het was dan ook niet nodig geweest om een vest of iets aan te doen, iets waar ze nu wel spijt van had. Met haar t-shirt kreeg ze het niet bepaald warm hier buiten. Een beetje huiverend sloeg ze haar armen over elkaar, hopend dat dit wat zou helpen totdat ze weer binnen waren.
Een paar fans leken zich verzameld te hebben achter de hekken, daar waar ze steeds meer gegiechel en geroep vandaan hoorde komen. Nieuwsgierig keek ze naar de mensen die hen op stonden te wachten. Ze kon zich niet voorstellen hoe het was voor de jongens, die wisten dat ze natuurlijk voor hen kwamen. Het zou voor haar zo'n vreemd gevoel zijn dat mensen speciaal voor haar ergens heen gingen.
Ze had inmiddels wel doorgekregen dat geen van hen de plannen had gehad om erop af te lopen. Daar was ze stiekem wel blij mee. Het bespaarde haar een oncomfortabel moment van toekijken hoe er foto's werden geschoten, laat staan dat ze gewoonweg niet zou weten wat ze dan met zichzelf aan zou moeten. Zij was immers nog niet in de tourbus geweest en wist daarom ook niet welke ze precies moest hebben. Ze was blij dat de rest haar daartoe leiden kon. Ze volgde de groep zwijgzaam en stapte niet veel later in de bus, waar ze de komende maanden in zou wonen. Hoe de rest ongeboeid instapte, keek Rayne haar ogen even uit, zich nog niet helemaal kunnen beseffen dat ze hier zou wonen voor de komende tijd. Het was niet anders dan ze had verwacht en toch voelde het zo anders aan om hier zo rond te lopen, met de jongens van 5 Seconds Of Summer en Keegan. Een beetje overrompeld deed ze haar camera af, deze op een van de tafels aan de zijkant neergezet om zich er even van te kunnen ontdoen.
De bunkbeds leken al te worden verdeeld voor zover ze dat horen kon. Of nouja, deels. Calum en Ashton leken al hun bed gekozen te hebben. Zijzelf zou nog wel wachten. Ze wilde niet gelijk eisen stellen over waar ze wilde slapen en daarnaast ging ze liever even rustig zitten, om haar omgeving een beetje in zich op te nemen.
Het voorstel voor Never Have I Ever verraste haar. Een wat verheugde glimlach begon rond haar lippen te staan, instemmend met het plan. "I'm in!" Ze zakte neer op de bank, daar waar ze alle jongens al zag zitten. Er stond een kleine voorraad met drank voor hun uitgestald. Welke drank het precies was wist Rayne niet, maar ze dacht wel een fles whisky en Bacardi te herkennen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was een bijzondere groep bij elkaar. Keegan kende lang niet iedereen persoonlijk, maar het was bijzonder om de dynamiek van dichtbij mee te mogen maken. Daarmee besefte zij zich ook dat ze een deel zou zijn van deze groep, in ieder geval totdat deze tour afgelopen zou zijn. De komende maanden, tot aan halverwege december, zouden ze dit met z’n allen doen. De jongens, maar ook de crew er omheen. Zo ook de fotografe die met hen mee was gegaan. Rayne. Keegan had zich al voorgenomen om de vrouw beter te leren kennen. Ze was namelijk erg benieuwd naar haar manier van werken en hoe ze precies hier terecht was gekomen.
In de bus werd er voorgesteld door Calum om Never have I ever te spelen. Een spelletje wat menig tiener wel eens had gespeeld, met als bijbedoeling om ontzettend dronken te raken door de vragen die door de anderen werden gesteld. Als Keegan morgen ook een show had moeten spelen, had ze er wat langer over na moeten denken. Nu was haar professionaliteit echter iets verder te zoeken en knikte ze enthousiast op het voorstel. ‘Yeah, let’s! I like to see who can outdrink who.’
Keegan was er van overtuigd dat de mannen zonder moeite van haar zouden winnen. Ze waren allemaal minstens een kop groter dan dat zij was en waren ongetwijfeld gewend om veel meer te drinken, maar wie weet zou ze het met een aantal slimme vragen nog zover kunnen krijgen dat zij een stuk vaker zouden moeten drinken dan zij. Ze wist echter ook al dat als zij een aantal nare vragen op de anderen af zou vuren, zij ze ook zeker terug zou krijgen.
Ook Keegan liet zich op de bank neervallen. Nieuwsgierig gleden haar bruine ogen over de verschillende flessen die er voor hen klaar stonden. Ze besloot om haar rode beker te vullen met een deel rum en een groter deel cola, zodat ze ook niet te aangeschoten zou worden van een paar slokken.
‘Okay, we should all have a drink with us when we start,’ vertelde Ashton, voor degenen die nog niet wisten wat er zou gaan gebeuren. Keegan vroeg zich af of er wel echt iemand was die niet wist hoe het spel werkte. Het leek er eerder op dat hij graag de leiding wilde pakken, zelfs bij kleine dingen zoals het spelen van een drankspelletje. ‘Someone will ask a question. When you have done said thing, you will drink. Easy peasy.’
‘Got it,’ zei Keegan en ook de rest knikte instemmend.

Luke was altijd wel te porren voor een spelletje en een goed feestje. Er was een tijd dat hij wat uitbundiger in was gegaan op iedere uitnodiging die hij had gekregen. Wat moest je ook anders, als je als tiener in Los Angeles belandde, waar ieder feest weer groter en beter was dan het vorige? In die tijd had hij moeilijk de verleiding kunnen weerstaan en dat had hem ook zeker het één en ander gekost. Nu durfde hij hardop te zeggen dat hij het beter onder controle wist te houden. Dit was een onschuldige situatie. Drinken met drie vrienden die hij al jaren kende en ook nog eens twee vrouwen die hij wel beter wilde leren kennen, op een geheel vriendschappelijk en professioneel vlak natuurlijk.
‘Ash, we have played this before, you know,’ zei Luke lachend. ‘Last time we did, I ended up crashing on your couch because you decided to throw a party in the middle of the night and play multiple drinking games.’ Ashton gaf altijd goede feesten. Vaak waren ze niet eens gepland. Ashton kon nog wel eens onverwacht uit de hoek komen en soms besloot hij opeens om meer mensen uit te nodigen. Dan was de intentie nog niet eens om een feest te houden, maar een groep kleine mensen werden er vaak al snel meer en voor Luke het dan door had, was het hele huis vol en belandde hij de volgende ochtend bij Ashton op de bank.
‘I think it’s only fair if we get to know you guys a bit more,’ zei Luke tegen Keegan en Rayne. Hij moest toegeven dat hij Keegan al iets beter kende, omdat ook hij nieuwsgierig was geweest naar hun voorprogramma. Zelf stond hij er volledig achter dat ze een vrouwelijke act hadden gekozen, met name omdat hun fanbase ook voor een groot deel uit vrouwen bestond. Dat gaf toch net weer dat beetje extra, vond hij. Een voorbeeld, iemand die de fans nog meer kon begrijpen dan dat hij zelf deed. Daarnaast liet het ook zien dat je het als vrouw net zo goed kon maken in de muziekindrustrie.
En ook Rayne vond hij daarin een mooi voorbeeld. De wereld van fotografie leek toch met name gedomineerd te zijn door mannen, maar ze had het toch a zo ver geschopt dat ze een grote job aan had geboden gekregen. Hij hoopte veel van haar werk te zien en hij zou het ook zeker gaan delen, zodat meer mensen haar naam zouden lezen en haar zouden gaan volgen. Fotografie was immers ook kunst, en zeker het soort kunst dat gewaardeerd moest worden.
‘What to ask, what to ask,’ zei Michael hardop. Luke grinnikte en nam een slok van zijn drinken. Ze konden dit spel op verschillende manieren spelen en het was maar net de vraag of ze de twee dames een beetje wilden pesten, of dat ze hen oprecht beter wilden leren kennen.
‘If you don’t hurry, I will start,’ zei Keegan en ze hief haar beker iets. ‘Never have I ever eaten food that fell on the floor.’ Luke trok een vies gezicht, maar besefte zich daarna dat hij dit wel eens had gedaan. Daarom naam hij voorzichtig nog een slok, al hoopte hij dat hij niet de enige was.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Iedereen leek het ermee eens te zijn dat een drankspel wel een goed plan was. Never Have I Ever was daarnaast wel een aardig makkelijk spel, dat zoveel tijd in zou nemen als ze zelf zouden beslissen. Hij wist zeker dat, alhoewel hij en de jongens nog vol met energie zaten van de show, dat over een half uur of later wel anders zou zijn. Keegan en Rayne hadden het ook druk gehad en zouden vast hetzelfde ervaren, waardoor een ander wat actiever spel misschien een wat slechter plan was geweest. Nu konden ze simpelweg ergens zitten, met zijn allen drinken en lachen en de avond nog wat relaxed afsluiten.
De rest had inmiddels zichzelf ook al van drank voorzien, de verscheidene flessen op de tafel aangebroken om de rode bekers ermee te vullen. Ashton had het spel al snel uitgelegd, iets wat kort en krachtig was geweest omdat zowel hij als de rest het spel immers al wel kenden. Het leek Calum sterk dat de meiden niet wisten hoe dit moest, laat staan ieder ander in deze bus. Lachend schudde hij zijn hoofd. "Thanks for the explanation buddy, but I think we all know the drill." De herinnering die Luke tevens opbracht, was er een die ook hij zich nog wel herinnerde. Het liet hem weer haast in lachen uitbarsten als hij weer aan die avond dacht. "Yeah, I remember!" grapte hij tegen Luke. "First time in a long time that I've seen you that hungover." Iets wat Ashton beaamde, aan zijn gelach te horen. "That's for sure. He went a bit diehard that night, didn't ya, Luke?"
Het was nog even lastig om te bedenken wat ze moesten vragen. Hij hoorde Michael al voor zich uit mompelen, zich afvragend welke vraag hij stellen kon. Zelf was hij ook nog in gedachten verzonken geweest totdat hij Keegan de leiding had horen nemen. Hij keek op, haar ogen gekruist met een grijns voor hij een slok van de whisky nam. Het klonk viezer dan het werkelijk was, om eten van de grond te eten, puur omdat het in bepaalde omstandigheden gewoon normaal was. Bij hem thuis wist hij dat er veel werd schoongemaakt en was hij niet bang om iets te eten, nadat het per ongeluk op de grond was gevallen. Al was het natuurlijk wel anders als het op de straat gevallen was. Dan zou hij het niet zomaar meer opeten.
"I'll go next," lachte hij, even een bedenkelijk gezicht getrokken tot hij op een vraag was gekomen. "Alright, never have I ever been kicked out of a bar." Een vraag waarvan hij zeker wist dat de jongens wel moesten drinken. Ze waren allemaal niet de onschuldigste en soms kon drank hen nog wel eens tot gekke dingen aanzetten, datgeen wat de bewaking vaak niet al te erg waarderen kon.

Ze was benieuwd wat het spel hen te weten bracht over de jongens. Ze kende geen van hen echt, laat staan goed, gezien ze tot nu toe alleen nog maar even met Luke had staan praten. Hoe dit met Keegan zat wist ze niet, omdat het kon zijn dat zij al veel meer bij de jongens uitgehangen had, maar ze wist wel zeker dat zij er net zoveel zin in had als dat zijzelf dat had. Dit gaf hen tenslotte de kans om andere vragen te stellen dan degene die ze normaliter zouden stellen. De drank zou hen uiteindelijk ook naar wat andere antwoorden leiden, gezien het ze wat losser zou maken en de sfeer als vanzelf wel gezellig zou worden. Ze vond het nu in ieder geval al leuk om zo bij ze te zitten en met ze te kunnen praten. De drempel was minder hoog om met ze een gesprek te voeren en op ze af te stappen, dan dat ze had gedacht.
Een beker met Bacardi-cola had ze zachtjes in haar hand geklemd gehad, een glimlach uitgebracht naar Keegan die het voortouw had genomen voor de eerste vraag. Eentje waar zijzelf ook aan schuldig was geweest. Ze was er geen fan van om eten op te eten dat op de grond was gevallen, maar in bepaalde gevallen vond ze het niet erg. Wanneer het in haar eigen huis gebeurde of bij een van haar vriendinnen bijvoorbeeld. Dit was echter niet vaak zo en wanneer ze iets buiten liet vallen, zou ze het ook echt niet meer opeten.
Rayne nam een slok van haar mixdrank, de fijne smaak van de Bacardi golvend door haar mond. Ze had het een beetje sterk gemaakt maar net niet zo sterk, dat ze de cola niet meer proeven kon. Hierdoor zou het wel bij haar aankomen en toch niet zodanig, dat ze na een paar glazen al aangeschoten zou zijn.
De tweede was er eentje die ook in haar straatje paste, dan niet omdat ze door gewelddadigheid of iets uit de club was gezet. Ze ging eerder nou eenmaal vaak uit in clubs waar de leeftijdsgrens eenentwintig was, terwijl ze dat destijds nog niet was. Zodra de bartenders of de bewakers daarachter kwamen of haar met een drankje zagen staan, was het vaak al te laat geweest voor haar om uit hun zicht te verdwijnen. Lachend nam ze opnieuw een slok van haar drankje. "Guilty." Ze leek niet de enige te zijn, aangezien ze ook Ashton en Michael al zag drinken, die haar toch wel enigszins nieuwsgierig aankeken.
"Didn't take you for such a badass," hoorde ze Michael een beetje grinnikend zeggen, waarop ze hem een kleine grijns teruggaf. Ze had al genoeg meegemaakt tijdens het uitgaan, zelfs al zag ze er misschien een beetje onschuldig uit.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een spelletje als dit was altijd bevorderend voor de sfeer. Zo zou de groep elkaar beter leren kennen. Wellicht zou dat al gebeuren doordat ze samen in de bus zouden slapen, eten en leven voor de komende paar maanden, maar een spelletje brak toch vaak even het ijs. De alcohol was daar ook zeker een handlanger van. Daardoor werd iedereen losser. Nu waren Keegan haar remmen al wat losser doordat ze vandaag voor het eerst op had mogen treden voor zo’n groot publiek. Net had ze ook al een biertje gehad en ze had het gevoel dat hetgeen wat ze nu in haar beker had, ook snel op zou gaan. Zeker als ze de nare vragen haar kant op zou krijgen.
Voor Keegan was het uitgaan niet altijd zonder problemen gegaan. Ze had zich nooit in een club bevonden waar ze niet had mogen zijn, als het was gegaan om haar leeftijd. Ze kon echter niet zeggen dat er nooit iets was gebeurd. Het was wel eens voorgekomen dat ze ruzie had gekregen met een ander meisje, die al veel meer had gedronken dan zijzelf. Zodra de bewakers hun geschreeuw, gevloek en gegil hadden gegooid, hadden ze er binnen een paar minuten mee moeten stoppen en waren ze vervolgens op straat gezet. Ook zij moest haar beker weer naar haar lippen brengen om er vervolgens van te drinken.
‘That makes me wonder what you two did. Why would anyone kick you out?’ vroeg Ashton, de nieuwsgierigheid hoorbaar in zijn vrolijke, energieke stem. Keegan haar ogen gleden naar Rayne en vervolgens schudde ze haar hoofd. ‘We won’t spill all of our secrets in one night, dude. You have to try a lot harder than that!’
‘Okay, okay! My turn!’ riep Michael luid, waardoor Ashton geen kans meer kreeg om nog te reageren op de woorden van Keegan. Zelf vestigde Keegan haar aandacht ook op de gitarist van de band, benieuwd wat hij zou kunnen bedenken. Ze had ondertussen al door dat deze jongens zelf ook een hoop mee hadden gemaakt, waardoor de vragen misschien wel wat absurd zouden kunnen worden. Tot nu toe genoot ze daar nog van. Ze hoopte dat ze dat ook zou blijven doen.
‘Never have I ever…’ Michael sprak langzaam, hij was overduidelijk aan het bedenken wat hij zou kunnen vragen. Zijn ogen gleden de groep rond, aftastend wie hij het beste zou kunnen plagen met de woorden die hij waarschijnlijk in zijn hoofd had. ‘Never have I ever used a dumb pick-up line. And if you have, I want to know which one you used and why!’
Keegan dacht terug aan de keren dat ze iemand had willen versieren. Het was al een lange tijd niet voorgekomen dat ze op iemand af was gestapt met de bedoeling om er meer uit te halen dan een gezellig praatje. Ze kon zich ook niet indenken dat ze ooit een slechte openingszin had gebruikt. Het leek haar ook niet het meest ideale. Misschien brak het wel het ijs, maar of het echt sexy of aantrekkelijk was, daar had ze haar twijfels over.

Voor Luke waren dit misschien wel de beste momenten van de tour. Hij genoot er van om samen met zijn vrienden op te treden en de fans te zien, maar de momenten erna maakten voor hem vaak alles. Samen met de band nabespreken, discussiëren over wat anders of beter had gekund, maar ook over wat er goed was gegaan. Het naborrelen en het praten met de mensen die er voor zorgden dat hij zijn werk kon doen. Dat alles maakte dit het meer dan waard.
‘Oh, come on!’ riep Luke uit toen Michael over de slechte versierzinnen begonnen. ‘We all must have used one or two, right?’ vroeg hij zich hardop af. Luke nam zelf al een slok van zijn beker. Luke was een groot fan van flauwe grapjes. Puns, woordgrappen, dad-jokes. Hij kon er erg om lachen en hij kon dan ook niet ontkennen dat hij wel eens had geprobeerd om indruk te maken op een dame met zijn humor. Daar waren dan wel dat soort zinnen bij aan te pas gekomen.
‘Ofcourse you used one!’ zei Michael lachend tegen Luke. ‘Which one? What was the worst one? Tell me!’
‘Hey, I am sure I’m not the only one who loves a good pickup line!’ verdedigde Luke zichzelf lachend. Michael had vast al geweten dat Luke dit op zijn geweten had. Heel beschamend was het niet, maar het was wel typisch dat hij opeens eruit werd gepikt. Luke keek de groep rond en zijn ogen bleven hangen op Rayne. Hij hoopte dat ze hier om zou kunnen lachen en dat ze het niet stom van hem vond, of wanhopig.
‘Okay, I’ll tell one. One that could have worked, but didn’t.’ Er gingen veel zinnen door zijn hoofd, maar hij had er nu eentje in zijn hoofd. Luke zette zij beker aan de kant, zodat hij zijn verhaal kon vertellen. ‘So, we were in Europe, right? I don’t remember where, but we were there. And we had just finished our show early, so we decided to hit some clubs. Go out, you know.’ Luke schetste de situatie, met name voor de twee dames die hun nu vergezelden. ‘And we were in this club and I see this girl. I take the shot we just ordered and I walk up to her, trying to look nice and be my best self.’ Luke schudde lachend zijn hoofd terwijl hij terugdacht aan wat hij vervolgens tegen haar zei.
‘So, I tap her on the shoulder and I say: “Are you from Paris? Because I think Eiffel for you.”’ Luke zijn lach schaterde door de bus heen. Hij kon niet horen of de anderen meededen. Zelf vond hij het echter grappig. ‘You know, like the Eiffel tower!’
‘Dude, don’t explain it! It’s never funny when you explain your jokes!’ zei Michael. ‘And that one really sucks. I can’t even imagine someone would fall for that.’
‘Turns out, she wasn’t even from Paris! And I think I wasn’t in Paris either, but I was trying to be smart and funny.’ Luke hoefde niet uit te leggen dat hij geen succes had gehad bij die specifieke vrouw. Verderop de avond was het hem echter wel gelukt, zonder een dom grapje te maken.
‘Well, is someone else going to tell their pick-up line or am I the only one who uses them?’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij was niet de enige geweest die wel eens uit een bar getrapt was. Onderwijl hij de beker naar zijn mond bracht en een beetje whisky nam, zag hij in zijn ooghoeken ook de twee meiden wat drinken. Een paar van de jongens ook, waarvan hij ook al wist gezien hij er ook vaak genoeg bij was geweest wanneer ze eruit waren gezet. Het waren meer de meiden waarvan Calum zich ging afvragen wat er was gebeurd, dat ze uit een bar waren gezet.
Zijn vraag werd echter afgekapt nog voor hij deze ook maar had kunnen stellen, gehoord hoe Ashton zijn nieuwsgierigheid liet blijken door zich hetzelfde hardop af te vragen. Een antwoord hadden ze echter niet gekregen. Tenminste, niet die die ze hadden gewild; Keegan leek het liever voor zichzelf te houden en hen uitdagend te vertellen dat ze niet elk geheim openbaren wilde, datgeen waar Rayne het mee eens leek te zijn. Het liet hem grijnzen dat de beide meiden zich niet zo makkelijk op een ander spoor lieten zetten, om maar overal mee in te stemmen. Ergens was het ook wel jammer dat hij het nu niet te weten zou komen, maar dat was een gedachte die Calum al snel weer links liet liggen; hij zou het vast vanzelf wel een keer horen.
Een nieuwe vraag werd in het gesprek geslingerd, dit keer door Michael die boven iedereen uitkwam met zijn geroep. Lachend keerde Calum zich vrijwel direct naar Luke. Als er een van hen was die er wel een paar slechte pick-up lines kon bedenken, dan was hij het wel. Het was zowat zijn specialiteit geworden met de humor die hij had. De rest leek het ook met hen eens te zijn, hun ogen rustend op Luke om zijn versiertrucs met hen te delen. Er waren er vast genoeg die hij verzinnen kon, dat wat even later ook wel bleek toen Calum hem hoorde beginnen met praten. Het was een situatie die hij zich niet herinneren kon maar desondanks nam dat niet weg dat hij zijn vriend erin herkende. Het was een typische Luke actie om op deze manier te proberen een leuk meisje te versieren.
"You've had better ones," bracht hij al lachend naar Luke uit. "But it was a creative one, gotta give you that." Hij had er genoeg van Luke gehoord om er een goede top tien uit te maken, maar deze had hij nog niet eerder gehoord. Zelf schoot hem er ook een te binnen die hij ooit van iemand had gehoord. "Wait, I got a cheesy one." Met een grijns dronk hij een slok uit zijn beker, voordat hijzelf dit keer een pick-up line liet horen.
"Feel my shirt. Know what it's made of? Boyfriend material."

Pick-up lines had Rayne al genoeg gehoord, van zowel vrienden als haar dates. Ze had ze nooit werkelijk serieus genomen en vond ze vaak ongemakkelijk, maar ze lieten haar vaak wel lachen. Zeker omdat de meesten best wel dom klonken en zo logisch waren zodra ze ze hoorde, maar het niet iets was waar ze zelf zo op was gekomen. Toch had ook zij wel eens wat gênante pick-up lines gebruikt, dan wel voor de grap in plaats van echt met de bedoelingen om iemand te versieren. Grinnikend nam ze een nieuwe slok van haar drankje. De laatste keer dat ze pick-up lines had gebruikt was puur voor de lol geweest met haar beste vriendin, met wie ze bij een bar de zinnen uit ging proberen bij allemaal random mannen. Het mocht duidelijk zijn dat ze behoorlijk wat op had en zij en haar vriendin in een behoorlijke melige bui waren.
Wederom was ze niet de enige die drinken moest. Zo ook Luke zag ze naar zijn beker grijpen, die gelijk voor het blok werd gezet om zijn pick-up lines op te noemen. Een beetje nieuwsgierig keek ze hem aan. Even zag ze zijn blik de hare kruisen, daar voor kort gebleven tot ze hem weer weg zag kijken. Zijn prachtige, blauwe ogen konden haar nog altijd sprakeloos maken, net als net toen ze met hem aan het praten was geweest.
Met een kleine glimlach rond haar lippen volgde ze zijn verhaal, uiteindelijk weer wat gegrinnik losgelaten zodra ze hoorde welke zinnen hij had gebruikt. Het was er geen waarvoor zij zou vallen, dat was zeker, maar Rayne moest toegeven dat het een zodanig ongemakkelijke was, dat het grappig was om aan te horen.
Ook Calum leek er wel eens een gebruikt te hebben, die nadien opgenoemd werd. Een beetje gelach volgde, zo ook van haar kant, omdat ook deze te dom voor woorden was. "Now I know why you're still single, buddy," hoorde ze Ashton lachen, die Calum een klop op zijn schouder gaf.
Zij was echter niet vergeten geweest sinds ze gedronken had bij deze vraag. Het waren nu alle blikken die op haar rustten om er een te vertellen, nu ze had toegegeven er ook wel eens een gebruikt te hebben. "Your turn, Rayne," greens Michael haar toe. "Alright, alright. Don't judge though, me and my best friend only used these when we were like, really drunk."
Het kleine beetje gelach dat volgde nam ze aan voor een instemming van de rest, waarop ze haar mond opende om er dan toch een slechte pick-up line uit te laten komen. "Is your name Google? 'Cause you've got everything I'm searching for!"

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het spel was zijn doel zeker voorbij gegaan. De groep had elkaar leren kennen. Dankzij de verschillende vragen had iedereen wel een gênant verhaal over zichzelf moeten vertellen, waardoor er veel gelachen en ook veel gedronken was. Het bleek dat de meeste mensen wel vaak in een soortgelijke situatie hadden gezeten en daardoor was er ook vaak gezamenlijk gedronken. Er was immers minder schaamte in samen drinken dan alleen.
Keegan had erg kunnen lachen om de hele groep. Ze had de dynamiek al een beetje uitgevogeld. Ondanks dat de hele band het goed met elkaar leek te kunnen vinden, was het wel duidelijk dat Ashton en Calum echt beste vrienden waren. Ze wisten alles van elkaar, hadden soms elkaar alleen maar aan hoeven te kijken om te weten dat de ander zijn glas al had moeten heffen. Vaak hadden die blikken weer een hoop gelach van hun kant opgeleverd. Ashton en Luke leken weer een hele andere band te hebben. Eentje waar Keegan haar vinger nog niet op kon leggen, maar nu moest ze ook toegeven dat die twee mannen haar wat minder trokken. Calum was degene die haar interesse het meeste had gewekt, uiteraard op niets meer dan een vriendschappelijke manier.
‘Okay, I am officially done with playing!’ zei Keegan lachend, toen ze één van de weinigen was geweest die had moeten drinken op de laatste vraag die was gesteld. Er was al aardig wat alcohol doorheen gegaan en ze merkte dat als ze nog meer zou drinken, ze zeker over haar grens heen zou gaan. Het laatste wat ze wilde, was wakker worden met een grote kater en het gevoel constant over te moeten geven. Zo wilde ze de ochtend na haar eerste show niet besteden en ze gokte dat de rest dat ook niet hoefde te zien.
‘Oh, you’re no fun! It’s just getting started!’ riep Ashton meteen. Keegan schudde lachend haar hoofd en kwam overeind. ‘You guys go ahead and play if you want, but I’m done for the night. I’m gonna go find my bags and then get ready for bed.’ Ze haalde een hand door haar krullen en liep vervolgens naar de plek waar alle bagage eerder die dag al was neergezet. Ze zocht tussen de verschillende koffers en tassen die er stonden naar die van haarzelf. Aan de naamkaartjes die er aan hingen zag ze dat die van de band er wel lagen, en ook een paar andere namen bevonden zich er. Haar eigen koffer lag er echter niet tussen. Keegan kon zich alleen maar bedenken dat dit een grap moest zijn van de band. Een soort inwijdingsritueel, omdat ze nu mee op tour was.
‘Guys, wo took my suitcase and my bags?!’ riep ze naar de groep. Ze verwachtte een hoop gelach te horen, maar het bleef stil. Snel liep ze terug naar de groep, wachtend totdat iemand op zou staan en haar koffer voor haar tevoorschijn zou halen.
‘What’s the matter, Keegan?’ vroeg Michael aan haar. ‘I can’t find my bags! They are not here. Did you take them, as some sort of joke?’ vroeg ze aan de vier jongens, maar ze keken haar allemaal met onschuldige ogen aan.

Voor Luke was de avond meer dan geslaagd. E hadden al een geweldige show gehad waar ze de tour mee aren begonnen, hij had een deel van de crew leren kennen en hij had erg veel plezier gehad in het spelen van het drankspel dat Calum voor had gesteld. Het meest leuke voor Luke was dat hij iemand als Rayne had kunnen leren kennen en haar tijdens het spel al een beetje had kunnen pesten met de vragen die alleen zij als vrouw had kunnen beantwoorden. Natuurlijk was Keegan er ook nog geweest, maar Luke had het idee dat Rayne maar al te goed door had gehad wat hij had gedaan tijdens het spel.
Nu was het spel echter voorbij. Keegan had al aangegeven dat ze er klaar mee was geweest en voor Luke hoefde het ook niet langer door te gaan. Het verzinnen van vragen was moeilijker geworden en er was aardig wat drank naar binnen gewerkt.
‘We didn’t take any bags!’ zei Luke meteen. Ze waren echt wel van het grappen uithalen, zeker met hun voorprogramma of andere crewleden, maar ze zouden nooit zomaar iets geks doen met spullen die van een ander waren. Dat soort grappen bewaarden ze voor elkaar, maar niet voor de mensen met wie ze werkten. Luke wist dat hij onschuldig was, maar hij wist ook zeker dat de rest van zijn vrienden ook niet aan de spullen van Keegan hadden gezeten. Ze gingen immers nog wel respectvol met elkaar om en zoiets zouden ze niet snel doen.
‘Are you sure you can’t find them? Maybe they are in another part of the bus?’ opperde Luke dan ook. Zelf zou hij het niet fijn vinden als hij zijn spullen niet kon vinden. Er zaten genoeg belangrijke dingen in zijn koffer, dus vast ook in die van Keegan.
‘Nobody took them, right guys?’ vroeg Luke nog voor de zekerheid aan zijn bandleden. Als ze zoiets hadden gepland, dan hadden ze hem er wel over verteld. Iedereen schudde echter zijn hoofd, wat betekende dat er echt geen grap gepland was.
‘I am sure your stuff is here somewere, it can’t be gone. I’ll help you look. We will find them, no worry.’ Het was Ashton die probeerde om de situatie onder controle te krijgen en Keegan gerust te stellen. Hij was dan ook al overeind gekomen om samen met haar door de bus te lopen, om te zien of er een koffer misplaatst was of misschien ergens anders naar toe was geschoven vanwege alle bewegingen die de bus maakte.
Zelf kwam Luke ook overeind en hij stak zijn hand uit naar Rayne om haar te helpen. ‘You better hope your stuff isn’t gone,’ zei Luke, wat hij bedoelde als een grapje. Hij zag echter aan Rayne haar gezichtsuitdrukking dat zij het niet zo als een grapje opvatte. ‘Not that I think her stuff is gone, or yours! I just meant…’ Luke wist eigenlijk ook niet meer wat hij er precies mee had bedoeld, maar hij had in ieder geval geen serieuze bedoelingen met zijn woorden gehad.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld