HarryStyles schreef:
"Never wished I was a typical man before." Hoewel Edward zijn kennis over auto's best algemeen was, had hij een stuk meer moeten leren voor deze missie. Edward's kennis over alles was wel een beetje algemeen, hij wist van de meeste dingen op zich wel de basis, dat was ook wel nodig voor zijn baan. Hij had ook vaak net het ongeluk dat hij niks had aan de dingen waar hij wel veel over wist. Edward wist namelijk een hoop van thee, lekker typisch. Hij had ook een aardig uitgebreide kennis over boten, schoenmaken, en kunst. Zijn kennis over boten kwam bij deze missie gelukkig best wel toepas. Veel dingen met boten kwamen overeen met auto's, zoals de accu en de motor. Het besturen was net anders, en de taal die op een boot gebruikt werd was ook heel erg anders dan de taal die in de auto gebruikt werd, maar toch had hij er wel baat bij dat hij net wat meer kennis over boten had. Zijn kennis was zeker niet die van je typische man. Edward wist weinig over sport, had al helemaal geen idee over de Amerikaanse sport teams, hij had weinig interesse in dingen als een barbecue of wat dan ook, de typische mannen dingen. Edward was zelfs een vegetariër, iets wat al helemaal niet bij het typische mannen plaatje paste. Het lastige was dan ook dat Christopher geen vegetariër was. Edward moest zich maar dwingen de komende weken vlees te eten, al zou hij alsnog proberen zo klein mogelijk te houden. Het was niet alsof iemand er echt op zou letten wat Edward at, dus dat was iets waar hij zich geen zorgen om probeerde te maken. "If there's anything you need to know about tea, feel free to ask," stelde Edward vervolgens voor. Ze hoefde er niet op terug te komen, maar hij vond het alleen maar aardig om het aan te bieden. Als zij meer wist over auto's zou hij haar hier ook zeker naar vragen indien nodig. Communicatie was echter belangrijk, en elkaar helpen ook heel erg. Als ze elkaar geen hulp konden bieden dan was deze missie al meteen gefaald. Hulp geven was nodig, het was namelijk toch geen wedstrijd waarin een van hen het beter moest doen dan de ander, dit was een spel waarin ze samen moesten werken, en als ze elkaar niet eens konden helpen was er ook al weinig te verwachten van samenwerking. Zonder samenwerking zou deze missie gewoon niet lukken.
Op zijn laptop opende Edward de bestanden die ze nodig hadden, de files met alle informatie over hun doelwitten. Als er een 'mannelijke' interesse was die Edward wel had was het computers. Hoewel hij voorheen niet veel geweten had van IT en alles daar omheen had Edward de lessen die hij moest volgen erg leuk gevonden. Hij was er ook zeker een stuk beter in geworden dan hij hoefde. Naast zijn nieuwe kennis over IT, wist Edward ook best wat van hacken, iets dat hij zichzelf als tiener had aangeleerd. Natuurlijk was hij toen alles behalve goed hierin, maar hij kon nog herinneren hoe leuk hij het als tiener vond om het Facebook account van zijn beste vriend te hacken om gekke dingen op zijn tijdlijn te gooien, of in te breken in de school camera's om deze uit te zetten zodat ze de buiten muren met graffiti onder konden spuiten. Uiteindelijk was al dit oefenen als een tiener alleen maar handig geweest, sinds het nu met zijn baan vaker dan niet voor kwam dat Edward een systeem binnen moest komen. Het hoorde niet echt bij de homicide divisie, maar Edward was bij Interpol gekomen en getraind als een speciale agent, later sloot hij zich pas aan bij deze divisie, en zelfs toen bleef hij deels als speciaal agent werken. Waar hij nodig was kwam Edward. Dat was ook waarom hij op deze zaak erbij gezet was. Hoewel moord vaak wel hand in hand ging met mensenhandel, was het niet de meest voor de hand liggende divisie om hier op te zetten. Sommige agenten van de human trafficking divisie waren het er ook echt niet mee eens geweest dat deze missie naar Edward geschoven was, maar hij was de enige met de benodigde training. Normale agenten hoefde bij Interpol immers nooit undercover, en hadden deze training dan ook nooit gehad. Misschien was dit het kleine extra duwtje geweest wat ze nodig hadden om zich wel in te schrijven voor de trainingen, wie weet.
"Hm? Oh right, I'm good. Nothing I haven't dealt with before," knikte hij. De jetlag was niet geweldig, zeker niet iets wat Edward graag had, maar hij kon makkelijk omgaan met een jetlag, hij moest immers voor zijn werk veel reizen. Jetlags waren een deel van de baan, dat was iets wat Edward al een lange tijd geleden had leren accepteren. "Luckily we have melatonin and painkillers, so everything will be fine." Edward hield er persoonlijk niet van om pillen te slikken, al waren dit aspirines of slaappillen, hij sloeg liever een nachtje over dan dat hij zo een pil moest nemen. Dit was voor een groot deel uit angst voor verslaving, ook al wist hij dat 1 slaappil hem niet verslaafd zou maken. Toch hield hij er niet van. Edward dealde liever met pijn en slapeloze nachten dan dat hij die medicatie zou moeten nemen. Toch wist hij dat hij voor een missie als deze scherp moest zijn, al kon hij dit ook zijn op enkele uren slaap, daar was hij echter voor getraind. Zelfs drank kon Edward nog niet onhelder maken. Uit zijn zak haalde Edward zijn nieuwe telefoon, de gene die hij voor deze missie had. De enige contacten er in waren Lia, de nummers van hun bazen vermomd als zijn ouders, en verschillende andere nummers van belangrijke collega's, puur voor het geval dat iemand in zijn telefoon zou kijken. De afgelopen tijd had hij met zijn telefoon ook over en weer onbelangrijke sms'jes moeten sturen naar sommige van de contacten, puur zodat als iemand in zijn berichten keek het niet overduidelijk was dat dit een gloed nieuwe telefoon was. Hij zette een timer van 11 minuten en 30 seconde, puur om dat kleine beetje extra tijd te hebben. Het was nooit verkeerd om een extra voorzichtig te zijn. "Alarm has been set." Hij hoopte gewoon dat alles volgens plan ging.
Bij het verlaten van de kamer was Edward alweer volledig in zijn rol gekropen. Het omzetten was soms een beetje lastig, maar niks waar hij niet op getraind was. Hij verwachtte dat het voor Lia precies hetzelfde was. Dat waren gewoon de moeilijke delen van undercover gaan, het omzetten, het gedragen als een ander persoon. Edward liep zelfs anders dan hij normaal gesproken deed. Alles aan hen was anders, en dat was ook goed, het was soms gewoon een beetje moeilijk.
Terwijl ze rustig hun weg baande door de gangen liet Edward zijn blik een beetje rond dwalen. Hij nam alles goed in zich op, alles wat van belang zou kunnen zijn. Opkijkend door Lia haar opmerking liet Edward een zwakke grijns op zijn gezicht plaatsnemen. "I bet we'll be spending a lot of time in there, won't we, darling?" De bar straalde duur uit, het was dan ook zeker een plek waar Edward verwachtte veel van hun targets te gaan zien. De bar zag er extreem duur uit, het soort bar waar zelfs sommige gasten van deze cruise niet genoeg geld voor zouden hebben, erg exclusief dus. Dat was alleen maar mooi. Hoe exclusiever hoe beter. Des te meer kans op één op één gesprekken met hen. Edward zijn aandacht werd weg getrokken van de bar toen Lia hem zachtjes een elleboogje gaf. Zijn blik viel op de jongeman die langs hen liep, de twee hadden kort oogcontact en Edward kreeg een zwakke grijns zijn richting op gestuurd. Zach Livingstone. Een van hun doelen was dus al aan boord, dat was mooi. Ook goed om te zien dat hij ook hier in de buurt rond liep, dat betekende dat hij de bar sowieso gezien had, Edward zou dan ook zeker niet verbaasd zijn als ze hem hier vaker tegen zouden komen, dat zou zelfs alleen maar mooi zijn. Zach was hoogstwaarschijnlijk hun makkelijkste weg om meer informatie te krijgen, en Edward wist ook precies de man zijn zwaktepunt, zijn seksualiteit. Dat was zeker iets waar Edward op in zou kunnen spelen.
@Other
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
20
