Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || Trust can lead to danger

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Ze hoorde de lichtelijk sarcastische toon in zijn stem maar dat schudde ze al snel van haar af. Ze knikte en zweeg toen. Ze keek de hele reis door het raam en keek pas op toen ze stopten. ‘Waar zijn we?’, vroeg ze terwijl ze fronste. Ze keek naar het gebouw. Zou daar haar vader het over gehad hebben? Ze kon het eigenlijk niet geloven, het leek gewoon niet op een gebouw die van haar vader zou zijn. Ze werd de auto uitgetrokken. ‘Hey..’, zei ze een beetje gekwetst. Ze had het niet aan zien komen. ‘Ethan, waar zijn we?, vroeg ze toen nog een keer.

Aidan.
Hij grijnsde naar haar en hield haar stevig tegen zich aan. De hele weg hield hij een kleine grijns op zijn gezicht. Het voelde zo goed om te weten dat hun plan geslaagd was. Niemand zou weten waar ze zouden zijn, zij zouden hun geld krijgen en dan kun Aidan weer doen wat hij wilde. Daarnaast had hij een prinses in zijn macht en daar zou hij ook veel dingen mee kunnen doen. Hij kon niet wachten. Hij voelde hoe de auto stopt en stapte uit. Hij trok de prinses daarna uit de auto en sleurde haar mee het gebouw in.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Al snel voelde ze hoe de jongeman haar de auto uit sleurde, het gebouw in. Het was een oud gebouw, vol tocht en belichting was er nauwelijks. De koude bries streelde Ariana's blote armen, en een koude rilling kroop over haar lichaam maar het meisje liet zichzelf niet afleiden. Een angstig gevoel sloop haar lichaam binnen toen ze het gebouw begon te verkennen met haar ogen. Het meisje trok zich los uit zijn greep en keek de jongen met een kwade blik aan. "Waar denk jij mee bezig te zijn" siste ze de jongen al gauw toe. Ariana was niet iemand die haar gevoelens liet zien aan vreemden. En al helemaal niet als ze het tegen haar konden gebruiken. Een zucht gleed al snel over de jongedame haar lippen terwijl ze haar blik op Aidan gericht hield. "Waarom heb je me hier gebracht" vroeg ze de jonge vervolgens rustig. Misschien was het beter als ze de jongeman te vriend kon houden. Altans kon ze het der eigen zo gemakkelijk mogelijk proberen te maken. Al was ze niet van plan om te blijven. De jongeman had haar voor de gek gehouden. Kort beet ze op haar lip toen ze voelde dat haar gevoelens de overmacht probeerde te nemen. Snel schudde de jongedame deze gevoelens van zich af en keek de jongen met een kwade blik aan. "Ik vond je net stukken leuker"

Ethan
Ethan negeerde de opmerkingen van het meisje en trok haar zonder pardon het gebouw in, waar hij haar vervolgens in een hoek neerzette. "Hou je mond" siste ze de jongen haar toe. Ethan was iemand wie een kort lontje had. In tegen stelling tot Aidan die zijn gevoelens goed onder controle kon houden. Hij was niet iemand wie zijn gevoelens kon uiten. Daarom sloot hij zich af van de buiten wereld. Iets wat dit werk een stuk gemakkelijker maakte. "Als je doet wat ik zeg, zal je niets overkomen" antwoordde hij haar met een lichtelijke grijns. Ethan hield ervan om de situatie onder controle te hebben. En al helemaal als de mensen bang voor hem waren. Dat was iets waar hij leedvermaak uit kon krijgen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Verward keek ze om zich heen. Een angstig gevoel bekroop haar. Dit kon niet goed zijn, dacht ze. Geschrokken bleef ze in het hoekje en zweeg even, ze had zo’n toon niet verwacht. Ze keek of ze haar zuster zag. Daarna schoten haar ogen terug naar Ethan. “Jullie zijn die mannen waar we voor gewaarschuwd zijn, is het niet?’, zei ze, haar moed weer vindend. “Het spijt me verschrikkelijk wat mijn vader heeft gedaan maar alsjeblieft, doe ons niets. We hebben er niets mee te maken. Als je wilt, kan ik mijn vader vragen om jullie te helpen. Alsjeblieft, laat ons gewoon gaan’, smeekte ze zacht. Ze vond het verschrikkelijk om in deze situatie te zitten en het liefst nam ze haar zuster mee en gingen ze naar huis, waar het veilig was, maar ze wist dat dat niet kon. Maar breken zou ze niet snel laten gebeuren.

Aidan.
Hij grijnsde voldaan toen ze haar arm uit zijn greep losrukte. Hij had al het gevoel dat hij zijn handen vol aan haar zou hebben maar dat vond hij niet erg. Dat vond hij juist erg leuk. In een reflex sloeg hij haar tegen haar wang. ‘Ten eerste’, begon hij. ‘Spreek je niet zo tegen mij want dat kan je duur komen te staan’, gromde hij. Hij wreef over zijn gezicht, nadenkend of hij het haar zou vertellen.Toen besloot hij dat hij een deel zou vertellen. ‘Jij bent hier omdat jouw vader een vieze bloedzuiger is’, antwoordde hij. Hij greep haar weer vast bij haar arm en trok haar mee naar een oude stoel, waar hij haar op drukte. ‘Oh, vond je dat?’, zei hij en hij lachte. ‘Dingen lijken soms anders dan dat ze zijn, prinses’, het woord “prinses” droop van sarcasme. Hij cirkelde langzaam om de stoel heen, haar van top tot teen in zich opnemend.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Een harde klap voelde de jongedame tegen haar wang. Een gevoel wat ze niet gauw mee wou maken. Haar ogen wenkte ze daarom gericht op de grond toen de jongeman haar vervolgens weer meetrok richting aan stoel. Het was een oude houten stoel. Een stuk los gezetten rotzooi, om precies te zijn. Ariana voelde hoe haar onderlip begon te trillen en wenkte daarom haar blik af. Ze zou hem niet de voldoening geven. Hij zal niet de gene zijn die haar zou breken. Snel schudde ze de negatieve gevoelens van zich af en richtte ze haar aandacht weer op de jongeman. Kwaadheid. Kwaadheid was het gevoel dat haar lichaam binnen stroomde toen de jongen over haar vader begon. Met deze gedachten zette ze zich uit de houten stoel en gaf de jongen een lichtelijke duw. "Zo praat je niet over de koning! al helemaal niet als je het over me vader hebt" siste ze de jongen kwaad toe. Wie dacht hij wel niet wie hij was? Kort richtte ze haar blik richting haar zuster, of alles wel goed met der ging. "Het is oke Lynn" antwoordde ze zacht. Ze zou er alles aan doen om haar te beschermen. Al snel richtte ze haar blik weer op de jongen wie ze vervolgens in de houten stoel neer duwden. Vervolgens zette ze zich op zijn schoot terwijl ze de jongeman aankeek. Ze kon het niet laten. Iets in hem maakte haar zwak. "Klopt, daarom zou ik maar oppassen voor deze prinses" antwoordde ze hem uiteindelijk sarcastisch terug. "Je hebt namelijk geen idee met wie je te maken hebt gorgeous" mompelde ze vervolgens in zijn oor.

Ethan
Een zucht gleed over de jongeman zijn lippen bij het horen van de jongedame. Meende ze dit serieus. Dacht ze werkelijk dat hij zo dom was om der te laten gaan? Nee. Ze zou nooit meer terug na huis toe keren. Dat betekende namelijk zijn dood. Hij schudde de gedachten van zich af en keek de dame kil aan. "Je gaat nergens heen" antwoordde hij haar kortaf. Met zijn ogen verkende hij kort de ruimte waar ze in stonden. Veel was het niet. Het deel waar ze waren was koud, tochtig en had bijna geen verlichting. Perfect om de dames te bewaren dus. Iets waar niemand zich snel in zou bekennen. Hij richtte zich vervolgens weer op het meisje en zakte lichtelijk door zijn knieen heen. "Je zult hier de komende tijd nog wel zitten, dus als ik jou was maak het je zo comfortabel mogelijk" zei hij vervolgens en gooide haar een kleine deken toe. "Het word namelijk nogalkoud"

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Ze zuchtte zacht. Smeken hielp dus niet, merkte ze. Dat had ze ergens al wel verwacht maar ze had zich voorgenomen om het als nog te proberen. Ze bleef hem goed in de gaten houden en begon de situatie over te denken. Daardoor werd ze ook bewust van het feit dat ze ook écht vast zaten. Ze raakte er een beetje in paniek van, wat ze probeerde te onderdrukken. Ze hoorde haar zusters stem en keek op. Het deed haar goed om haar te horen. Ze knikte en keek weer naar de jongen. Ze ving de deken op en staarde ernaar. Ze slikte. ‘Hoe kan ik het me zo comfortabel genoeg maken als ik in een koud, vochtig hoekje zit?’, zei ze en ze schudde haar hoofd. Toch spreidde ze de deken uit en sloeg het om haar benen. ‘Waarom?’, vroeg ze toen zacht. ‘Wat heeft mijn vader gedaan om jullie zo te doen reageren?’, ging ze verder.

Aidan.
Hij zag hoe haar onderlip begon te trillen en een grijns kwam weer op zijn gezicht. Hij ging door zijn knieën zodat hij beter naar haar kon kijken. ‘Och, heb ik Uwe hoogheid pijn gedaan?’,zei hij met nep-medelijden. Mooi. Hij had echter niet verwacht dat ze zo zou reageren op wat hij had gezet, dus hij zette een paar stappen achteruit door de lichte duw. Hij hield zijn hoofd lichtelijk schuin en grinnikte.‘Zo praat je niet over de koning?’, herhaalde hij haar woorden en zijn gegrinnik ging over in gelach. ‘Ik zeg wat ik wil over wie ik wil’, siste hij. Zijn ogen bleven strak op haar gericht, voor het
geval ze weer zoiets zou uithalen en hij liet zich gewillig op de stoel duwen. Ze maakte het spannend en dat vond Aidan helemaal niet erg. Hij legde zijn handen op haar heupen en hield haar stevig vast zodat ze niet weg kon. ‘Ik hoef voor niemand op te passen, maar lief dat je het even meedeelt’, zei hij en begon daarna weer te lachen. ‘Moet ik bang zijn?Ga je je pappie erbij halen? Ik heb voor hetere vuren gestaan. Het maakt mij niet uit wie je bent. Ik zou maar oppassen als ik jou was, met zo’n grote mond kan het snel mis gaan’,

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Een kleine glimlach sierde de lippen van het bruin harige meisje. Met de aanrakingen van haar lichaam. Veel lichamelijk contact had ze namelijk niet. Eerlijk gezegd had ze het nooit. Een prinses moest zich namelijk keurig gedragen. Maar aangezien er niemand in de buurt was profiteerde ze van de situatie. Ook al was het de jongen genaamd Aidan. Hij had iets mysterieus over zich heen. Iets wat de interesse in de jongedame aantrok. Ze negeerde zijn eerste opmerking en hield haar blik op de jongen gericht. Ze zou hem niet het leedvermaak bieden. Ze zou het niet toegeven hoe bang ze eigenlijk was voor hem. "Je praat niet zo over mijn vader, het interesseert me niet wat hij jullie heeft aangedaan je zal het wel verdiend hebben" antwoordde ze de jongen uiteindelijk terug. Bij het horen van de opmerking van Aidan, keek ze hem weer aan en schoot kort in de lach. "Daar geloof ik helemaal niets van" zei ze uiteindelijk tegen hem. "Hm, snel misgaan zei je? ik zit in een donker hol opgesloten met jou erger kan het niet worden" fluisterde ze in zijn oor. Kort drukte ze haar onderlichaam strak tegen de jongeman aan. Ze hield ervan om een reactie bij iemand uit te lokken. En dit keer maakte ze dan ook geen uitzondering. Al zat ze in deze situatie.

Ethan
Ethan hoorde de vele vragen wat het meisje hem vroeg waardoor de blonde jongen het niet kon laten om even met zijn ogen te rollen. "Zoalsik al zei het is beter om je mond te houden,voordat het uit de hand voor je loopt" antwoordde hij haar algauw geirriteerd toe. Ethan was geen jongen wie snel een band op zou bouwen. Al helemaal niet met gevangen. Hoe minder contact ze zouden hebben hoe beter het voor hem zou zijn. Hierdoor stond hij snel rechtop en werp kort een blik op zijn vriend Aidan die zich zelf wel wist te vermaken. Een korte grinnik verliet er hierdoor zijn mond waarna hij zijn blik weer richtte op de jongedame. Een schemerig licht scheen er op haar gezicht. Ze hard een prachtige bleken uit, met de meest blauwige ogen wat de jongen ooit gezien had. Al snel schudde hij de gedachten van zich af en liep na een lege hoek in de ruimte toe.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Ze wendde haar blik af naar beneden. ‘Maar..’, mompelde ze nog maar ze begreep wel wat hij bedoelde. Het zou voor haar eigen veiligheid beter zijn om niets te zeggen. Ze merkte toen pas hoe koud de vloer en muur waren en ze rilde. Ze trok de deken meer om haar heen en ze kroop in elkaar. Ze had niet verwacht dat het zo zou lopen, het was voor haar allemaal moeilijk om te bevatten. Ze was een beetje in de war, miste thuis en wilde weg. Ze voelde tranen achter haar ogen prikken maar ze probeerde sterk te blijven. Het was nu niet de tijd om te gaan huilen. Ze zweeg even, diep in gedachten verzonken. ‘Is er echt niets wat ik kan doen?’, probeerde ze toen weer. Ze had zoveel vragen maar ze was bang dat ze niet alle antwoorden zou krijgen die ze graag zou willen krijgen.

Aidan.
Hij volgde Ariana’s voorbeeld door ook zijn blik op haar te houden. Zijn ogen versmalden en hij zette zijn tanden op elkaar. Dat was hard om te horen maar hij schoof het gauw van zich af. Hij lachte.‘Oh en wat als ik het niet doe, he? Ga je me dan slaan? Gaat het prinsesje me dan slaan?’, jende hij haar. Hij genoot hier van. Hij kreeg precies de reacties die hij graag zou willen horen. Hij stopte met lachen en hield zijn hoofd schuin. Hij liet haar ene heup los, om zijn hand om haar keel te klemmen. Ze zat erg dichtbij, dat merkte Aidan wel, maar hij probeerde er niet verder over na te denken. Hij had nu wat belangrijkers te doen. ‘Ben je heel erg zeker van je woorden?’, gromde hij in haar oor. Hij zou haar wel krijgen.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Verbaast keek Ariana de jongeman aan met de opmerking die hij maakte. Wat was hij kinderachtig zeg. Ze kon het dan ook niet laten om kort met haar ogen te rollen. "Ik ga je niet slaan" antwoordde ze rustig. Kort daarna voelde ze de hand van de jongeman stevig om haar nek gedraaid. Ze slikte even en raapte al haar moet bij elkaar. Wat was het ergste wat er kon gebeuren? Hij had haar nodig mocht hij zijn plan uit willen voeren. Een kleine grijns sierde er haar gezicht met die gedachten. Misschien had ze toch meer controle over de situatie dan ze dacht. "Nou, ik ben heel zeker van me woorden" antwoordde ze hem uiteindelijk. Ze duwde uiteindelijk zijn hand van haar keel en nam een hap adem."Ik weet alleen niet zo zeker of jij dat wel bent" siste ze hem kwaad toe. "Wie denk je wel niet wie je bent om me zo vast te pakken" vroeg ze de jongen boos toe. Misschien maakte ze het zich alleen erger voor zichzelf. Maar dat maakte haar op dit moment niet uit. Ze zou niet gaan bezwijken onder de situatie. Dat was niet iets wat haar vader haar geleerd had. Kort dacht ze aan de woorden wat haar vader haar geleerd had; ´Laat niets van je angsten zien wat ze tegen je kennen gebruiken om de situatie erger te maken´ Een kleine glimlach verscheen er op haar gezicht terwijl ze haar hoofd rustig tegen zijn schouder aan liet rusten. "Ik ben moe" antwoordde ze zacht terwijl ze kort door der ogen wreef. Het was niet helemaal gelogen. Ze was moe. Moe van dit alles. Het koste haar veel energie.

Ethan
Een diepe zucht gleed er over de jongeman zijn lippen terwijl hij zijn blik weer wenkte richting de dame. "Zorg dat je zus der mond houd" snauwde hij haar toe. Hij had barstende hoofdpijn. Of het door de vele vragen van het meisje kwam, of door de situatie wist hij niet. Hij pakte dan ook een glas water met een paracetamol en nam het vervolgens in. Met zijn ogen gericht op de klok reikte hij zijn hand door zijn zwarte haren heen. 9 uur. De tijd was sneller gegaan als de jongeman verwacht had. Hij plaatste zich hierdoor in een stoel neer terwijl hij zijn ogen gericht hield op de jongedame. Kijkend of ze iets zou uithalen. Iets wat haar duur zou komen te staan. Iets waar hij op dit moment geen kracht en moed voor had.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Ze trok haar knieën op en legde haar kin erop. Ze zuchtte zacht en staarde doelloos voor zich uit. Wat moest ze nu? Ze had geen idee. Ze had niets bij zich en ze werd in de gaten gehouden dus dat hielp ook niet echt. Ze vond het niet leuk hoe hij reageerde. Ze fronste licht haar wenkbrauwen en keek weer op naar Ethan. ‘Ik vind dat je ons moet laten gaan. We hebben jullie niets gedaan’, zei ze vastberaden en ze schoof de deken van haar af, waarna ze overeind kwam. Ze kon niet zich gewonnen geven, dat deed haar zus ook niet. Ze moest geen angst tonen, ze moest hem geen gevoel tonen.

Aidan.
Hij lachte zacht. ‘Aw, durf je me niet te slaan?’, ging hij door met een grijns op zijn gezicht. Hij bleef haar nek omklemmen maar zorgde er wel voor dat ze nog gewoon kon ademen. Er was nog geen reden om dat te veranderen. Hij hield zijn hoofd weer schuin terwijl hij naar haar keek. Hij mocht haar zeker wel. Haar woorden spoelden door zijn gedachten maar hij besloot om het maar niet verder te nemen. Hij had haar nog nodig. ‘Zoals ik zei, het is geen goed idee om een grote mond op te zetten. Dat kan je veel problemen zorgen’, zei hij alleen. Hij meende het ook. Het kon zijn dat hij een keer er zat van werd en dan had ze een groot probleem. Hij bleef haar stevig vasthouden. Daarna knikte hij. Hij kwam overeind terwijl hij haar nog vast hield en zette haar neer tegen de muur. Toen liep hij van haar weg om een deken te zoeken, die hij al snel vond. Hij liep weer terug en gooide de deken naar haar toe.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Een zachte grinnik rolde er over haar lippen. "Ik durf je te slaan, maar wil het niet" antwoordde ze de jongen rustig. Toen hij kort daarna zijn vorige opmerking herhaalde negeerde de jongedame het. Ze had er de energie niet voor. Ze zou er tenslotte niets mee opschieten. Toen de jongeman vervolgens opstond hield ze zich stevig aan hem vast waardoor er een kleine glimlach op haar gezicht ontstond. Het leek een spel. Het ene moment was die aardig, en dan haalde hij het bloed onder haar nagels vandaan. Al snel voelde ze de tocht van de koude muur tegen haar rug waardoor er een rilling over haar lijf ging. Ariana volgde de bewegingen van de jongen met haar ogen en glimlachte kort. Snel trok ze de deken over zich heen wanneer die naar der toegeworpen werd. "Zou je bij me kunnen slapen?" vroeg ze de jongen voorzichtig. Het was een rare vraag, maar ze wou deze nacht niet alleen door brengen. Haar zus vragen was voor haar geen optie. Zij moest zich eigen groot houden. Het voorbeeld zijn voor hun beide.

Ethan
Ethan volde de jongedame met zijn ogen. Een geirriteerde grom rolde over zijn lippen met de bewegingen van het meisje. Fijn. Dit kon hij er ook wel bij hebben. Ethan verzette zich na de jongedame en duwde haar geérgerd terug op haar plek. "Het is beter voor ons beide dat je er blijft zitten" snauwde hij haar toe. Hij had op dit moment geen zin in spelletjes. Helemaal niet zo laat in de avond. Ethan was een persoon wat van zijn rust hield. Toen het meisje vervolgens rustig op haar plek bleef zitten liet hij zich weer in een stoel zakken. Waar hij een sigaret aanstak.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Ze wilde een paar stappen zetten maar werd door de jongen terug op haar plek gezet. Daar bleef ze verbouwereerd zitten. Ze keek weer om haar heen, denkend aan een tactiek die ze misschien kon gebruiken.Ze keek ondertussen naar Ethan en besloot om haar mond te houden. Het was maar beter zo. En naast dat kon ze zo ook beter nadenken. Ze rilde nogmaals en sloeg de deken om zich heen, waarna ze in het hoekje kroop. Ze was moe maar ze wilde er niet aan toe geven.

Aidan.
Hij keek geamuseerd naar het meisje maar besloot om er maar niet verder op in te gaan. Hij had nog genoeg tijd om op haar zenuwen te werken. Hij wilde neerzakken op een stoel vlakbij Ariana toen hij haar vraag hoorde. Hij bleef even staan. Het was niet iets wat hij vaker had gehoord maar toen bedacht hij zich dat het waarschijnlijk ook niet zoveel uit zou maken als hij het zou doen. Daarnaast, het zou een win-win-situatie zijn want hij had al een lange tijd niet meer zulk contact gehad. ‘Vooruit dan’, bromde hij en kwam weer in beweging. Hij liep naar haar toe en zakte naast haar neer. Veel slapen zou hij waarschijnlijk niet want hij wilde graag in de gaten houden of alles wel goed ging maar naast haar liggen zou geen probleem zijn.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Een kleine glimlach sierde haar mondhoeken met de woorden van de jongeman. Misschien was hij niet zo vreselijk als hij zich voordeed. Onopgemerkt volgende ze de bewegingen van de jongeman die zich naast heer neer plaatsten. Voorzichtig kroop ze hierom richting de jongen toe waarna ze haar hoofd op zijn borstkas liet rusten. Een raar gevoel drong haar lichaam binnen, met de aanraking die ze maakten. Maar al snel schudde het meisje de gedachten van zich af en richtte haar blik op de jongeman. "Dankje" antwoordde ze uiteindelijk en sloot kort haar ogen. "Mag ik vragen hoe laat het is" vroeg ze de jongen uiteindelijk. Ariana zette haar lichaam omhoog en kroop beter tegen de jongen aan.

Ethan
Een kleine glimlach sierde de lippen van de jongeman, waarna hij een trek nam van zijn sigaret. De rook blies hij richting de jongedame wat voor hem zat waardoor er een zachte grinnik zijn mond verliet. Hij hield er van om mensen op te jagen. Dat was iets waar hij goed in was. Iets waar hij plezier uit haalde. Met die gedachten liet hij zich een stuk onderuit zakken terwijl hij het meisje in de gaten hield. Bang dat ze een verkeerde beweging zou maken. Ethan wist niet wat hij op dat moment zou doen. Of het goed kon aflopen kon hij niet garanderen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Langzaam kwam de geur van rook naar haar toe en ze trok een vies gezicht. Ze was niet een groot fan van die geur. Ze keek lichtelijk geïrriteerd naar hem. ‘Kun je dat alsjeblieft niet doen?’, vroeg ze zo beleefd mogelijk en trok de deken meer om zich heen. Ze had geen zin om ook nog in de stank te zitten. Ze vond het oneerlijk. Het was zo’n knappe jongen en dan was hij zo. Ze merkte dat deken haar niet echt hielp, dus die gooide ze aan de kant.

Aidan.
Hij sloeg zijn arm om haar heen toen ze haar hoofd op zijn borstkas legde. Het was een beetje onwennig maar al snel was dat alweer voorbij. Het was nu ook niet de tijd om daarover na te denken. Hij grijnsde toen hij haar bedankje hoorde. ‘Morgen zul je me minder bedanken’, zei hij en hield haar stevig tegen zich aan. Het mocht dan wel een liefkozende houding zijn, hij wilde niet dat ze wegging. Toen hij de vraag van het meisje hoorde, fronste hij. ‘Ik denk rond half 10’, mompelde hij. ‘Ga nu maar slapen’, bromde hij daarna.

@vintagequeen

Account verwijderd

schreef:
Ariana
Ariana kon het niet laten op haar wenkbrauw op te trekken met de woorden van de jongeman. Toch besloot ze er niet op in te gaan. Ze had namelijk het idee dat ze het alleen maar erger zou maken, als ze zo'n opmerking zou maken. En als ze eerlijk mocht zijn, had ze daar niet heel veel behoefte aan. Ariana was over het algemeen het type persoon die de confrontatie opzocht en het leuk vond om een reactie uit iemand krijgen, maar nu ze nog een hele tijd samen zaten, leek het de jongedame niet echt verstandig. De opmerking die ze wilde maken hield ze maar voor zich. Eventjes wendde ze haar gezicht af, zodat ze haar zuster even aan kon kijken, voor ze weer naar de jongen keek. "Oke, bedankt" antwoordde ze de jongen voorzichtig. Ze had op dit moment geen zin in ruzie. Enkele minuten later sloot ze haar ogen waarna ze al snel in slaap viel.

Ethan
Verbaast volde hij de bewegingen die het meisje maakte. Het meisje wist ook niet wat ze wou. Een zucht gleed er hierdoor over zijn lippen terwijl hij na het meisje toe liep. Hij raapte de deken op en stopte haar vervolgens weer in. Dood vriezen had geen zin. Dan zou het plan overigens niet meer in werking kunnen gaan. Hij schudde de gedachten van zich af en nam vervolgens de laatste hijs waarna hij de sigaret weg wierp. Ethan zette zich naast het meisje neer en trok der tegen zich aan. Hij had namelijk geen zin om heel de avond op de passen. Alsof het een 3 jarige peuter was. Hij had wel iets beters aan zijn hoofd.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Lynn.
Ze volgde Ethan’s bewegingen en keek even verbaasd maar accepteerde het al gauw. Ze zou er maar niet tegenin gaan want ze had geen idee wat er dan zou gebeuren. Daarnaast voelde ze zich nu weer iets warmer. Ze keek terug naar haar zus en zei geluidloos een welterusten tegen haar. Ze liet zich tegen de jongen aan trekken en ze wist even niet meer wat ze moest doen. Toen legde ze wat twijfelend haar hand op zijn borst waarna ze besloot dat dat een goede keuze was geweest. Ze keek naar zijn gezicht. ‘Slaap lekker’, zei ze zacht en ze wendde haar blik af naar beneden, waarna ze haar ogen sloot.

Aidan.
Hij gaf een kort knikje als antwoord maar zweeg verder, hij zou haar nu gewoon laten slapen. Hij keek voor zich uit, haar nog steeds stevig vasthoudend. Hij haalde zijn losse hand door zijn haren en probeerde zo min mogelijk te bewegen zodat hij haar niet wakker zou maken. Daar zat hij dan, met een slapende prinses op zijn borst. Maar goed, als het goed betaalde dan vond hij het ook niet al te erg. Hij dacht even aan hoe het nou verder zou gaan maar hij besloot al snel om die gedachten aan de kant te schuiven. Hij moest eerst maar zien hoe dit zou verlopen.

@vintagequeen

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld