Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
 Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
Forum
Startalk
Blogstatistieken
Vriendenbeheer



Topics   Berichten
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
5SOSO | You've captured my love
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
De adrenaline die Ashton al dagen had gevoeld, had eindelijk een weg naar buiten gevonden. Hun eerste show zat erop. De nieuwe nummers hadden het licht van de wereld gezien en hun fans hadden ze gehoord. Voor hem was het een ontzettend bijzondere avond geweest. Ondanks dat niemand de nummers had gekend, hadden de fans wel hun enthousiasme laten zien. Ze hadden geroepen en geschreeuwd, geapplaudisseerd om hetgeen wat ze te horen hadden gekregen. Ashton was zelfs op delen van zijn drumstel gaan staan, om de fans en hun reactie goed te kunnen bekijken. Hun reacties hadden hem altijd meer energie gegeven en vanavond was niet anders geweest.
Zodra ze van het podium af waren geweest, waren ze elkaar in de armen gevallen. Ze hadden het gedaan. Het was hun eerste, echte show sinds de zomer en het was goed verlopen. Van wat ze hadden kunnen merken, waren de nieuwe nummers in de smaak gevallen. Dat hadden ze gevierd, door nog even een momentje voor henzelf te nemen voordat ze hadden moeten vertrekken naar een club in Stockholm. Met z’n vieren hadden ze geproost op een nieuw begin, een nieuw tijdperk. Ashton had aardig wat woorden over gesproken, terwijl hij een glas met alcohol tussen zijn vingers had gehad.
Lang had hun moment echter niet geduurd, want ze hadden moeten vertrekken. Crystal had hen allemaal al geïnformeerd dat ze naar een club zouden gaan om de verjaardag van Linn te vieren. Iets wat ze zelf nog niet had geweten. Dat had Ashton wel kunnen zien aan haar verraste gezicht toen ze niet bij het hotel uit waren gestapt.
Crystal had goed haar best gedaan. De club was versierd, waarschijnlijk met allerlei dingen die Linn geweldig vond. Roze en gouden ballonnen waren verdeeld door de ruimte, evenals een paar ballonnen die haar naam vormden. Er waren nog meer mensen, maar Ashton zag vrijwel geen bekenden. Niet dat hij een feestje af zou slaan. Voor Linn was het misschien haar verjaardag, maar voor Ashton was het een avond om samen met zijn vrienden te vieren dat ze de tour goed waren begonnen. Vanaf hier zou het alleen nog maar beter kunnen worden. Na de drukke dagen die ze hadden gehad, mochten ze het er ook wel van nemen.
Het feest was al even bezig en Ashton had al een aantal drankjes op. Bij de bar lag een kaart met verschillende cocktails, allemaal gebaseerd op wat Linn lekker vond. Dat betekende dat het voornamelijk zoete drankjes waren, maar er zat toch aardig wat sterke drank in. Ashton had net een nieuw drankje gekregen, die gevuld was met iets blauws, een schijfje sinaasappel en een gekruld rietje. Ashton bracht het rietje naar zijn mond, terwijl hij de ruimte rondkeek.
Een eindje verderop stond Linn nog voor de ballonnen die haar naam vormden, terwijl ze in haar handen nog een 21 hield van kleinere ballonnen, met allemaal mensen om haar heen, waaronder nog Crystal. Ashton had ook wel een foto genomen met Linn, maar voornamelijk omdat Crystal hem erbij had geroepen. Hij kon zich niet voorstellen dat Linn zo graag met hem op de foto had gewild, hoe aardig ze misschien ook had gesproken over de show. 
Zijn ogen vielen op de fotograaf, Andy. Waarschijnlijk had Crystal hem gevraagd om de foto’s te maken. Ashton draaide zich om, om te zien of Naylene ergens stond. Hij zag haar een eindje verderop staan, met een flesje bier in haar handen. Zonder Andy zag ze er behoorlijk verloren uit, een beetje misplaatst zelf. Daarom besloot Ashton om naar haar toe te lopen.
‘Hé, Red!’ zei hij tegen Naylene, doelend op haar rode haren. 
‘Hoe noemde je me?’ vroeg Naylene. Ashton gebaarde naar haar rode haren. ‘Red! Door je haar,’ legde hij lachend uit. Dat leek hem toch best duidelijk. Het was zeker iets wat een advocate wel zou moeten begrijpen, want advocaten waren vaak hele slimme personen.
‘Heb je het een beetje naar je zin?’ vroeg Ashton. ‘Ik zag dat Andy nog niet klaar is voor de avond.’ Hij had hun foto’s gemaakt, daarvoor hadden ze hem immers aangenomen. Nu was hij echter nog steeds bezig.

Dat haar verjaardag meteen zou worden gevierd na het concert, had Linn niet verwacht. Ze had genoten van de vooravond van haar verjaardag, met name door de show die 5 seconds of summer had laten zien. Ze had ergens bovenaan gestaan, samen met Crystal en Naylene. Zo hadden ze de show aanschouwd en Linn had er oprecht van genoten. Een paar nummers had ze nog gekend, van toen ze hun show in Los Angeles had bezocht. Er waren ook een aantal nieuwe nummers geweest en sommigen speelden nog steeds af in haar hoofd. Ze had de jongens dan ook allemaal gecomplimenteerd na de show, zeker degene met wie ze die ochtend nog had gesproken over zijn zenuwen.
Na de show waren ze echter meteen door gegaan naar een club, die helemaal in was gericht voor haar verjaardag. Iets wat ze totaal niet had verwacht, aangezien iedereen een lange dag had gehad. Toch was iedereen erg enthousiast geweest en hadden ze haar gefeliciteerd. De club zelf was ontzettend mooi aangekleed. Crystal had aan alles gedacht. Er was genoeg te eten en te drinken en er was een plek waar ze alle cadeautjes hadden verzameld. Linn had echter nog geen tijd gehad om alles uitgebreid te kijken. Al meer dan een uur stond ze bij de plek die Crystal had samengesteld voor het maken van foto’s.
Natuurlijk was Linn eerst op de foto gegaan met haar goede vriendin en Crystal had het zelfs voor elkaar gekregen om ook de jongens een paar foto’s met haar te laten maken. Nu waren het voornamelijk de andere gasten, van wie Linn soms niet heel erg goed wist wie ze precies waren. Een aantal anderen had ze herkend als mensen die in hetzelfde werkveld actief waren en met wie ze wel eens wat had besproken, of ze hadden elkaar eens gezien op een event. Haar vrienden uit Los Angeles waren er echter niet. Ondanks dat ze de aandacht en het feest heel erg waardeerde, was ze langzaam aan wel klaar met alle mensen die haar feliciteerden, terwijl ze elkaar eigenlijk niet eens kenden.
Voordat er nog iemand op haar af kon lopen om op de foto te gaan, gaf ze de ballonnen aan Crystal. ‘Ik ga heel eventjes wat drinken!’ liet ze haar weten. Ze liep eerst nog naar Andy toe om hem te bedanken, aangezien hij alle foto’s had gemaakt tot nu toe. Ook hij verdiende wel een pauze. 
Linn liep door de menigte heen naar de bar en bestelde één van haar favoriete cocktails, die Crystal uiteraard op het menu had laten zetten. Zodra ze haar glas had, gevuld met haar roze drankje, zocht ze naar de uitgang van de club, zodat ze heel eventjes een luchtje zou kunnen scheppen. 
Eenmaal buiten raakte de kou haar buiten als een klap. Ze had alleen maar een jurkje aan, terwijl het vroor. Voor heel eventjes kon het echter wel. Gelukkig was de stoep niet meer bedekt met sneeuw, anders had ze het nooit volgehouden op haar hakken.
Een paar meter verderop zag ze Calum staan, die tegen de muur aan leunde en een sigaret tussen zijn lippen had geklemd. Jammer, was haar eerste gedachte. Roken was immers niet heel gezond. Aan de andere kant, het drinken in haar hand ook niet. 
Linn liep naar hem toe en glimlachte. ‘We moeten stoppen met elkaar zo tegen te komen,’ grapte ze, aangezien dit al de tweede keer was vandaag dat ze Calum alleen trof. Wederom om de rust op te zoeken. Tenminste, het leek erop dat Calum wel gebaat was bij een rustige omgeving. Hij was immers ook vertrokken op het moment dat de ontbijtzaal wat drukker was geworden. Iets wat ze ergens wel jammer had gevonden, want hij was een fijn persoon geweest om even mee te praten. Zelfs als het niet was gegaan over hetgeen wat haar dwars had gezeten.
‘Ik weet dat ik het al gezegd heb, maar ik vond de show vanavond echt heel erg goed. Ik kijk echt uit naar de anderen.’ Ze zou er nog vier kunnen zien. In Antwerpen, Keulen, Amsterdam en Milaan. Tegen die tijd hoopte ze de nummers wat beter te kennen. 
18
Posts: 17081
Datum: 26-01-2019 12:07
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
Zweden was prachtig. De sneeuw van een paar dagen had plaats gemaakt voor regen, die de straten schoon had gespoeld. De sfeer was er anders op geworden, toch Naylene Stockholm echt prachtig. Gisteren had ze de kans gekregen om samen met Andy op pad te gaan. Samen hadden ze een paar dingen bekeken. Ze waren door het oude stadshart gelopen. De smalle straatjes die omhoog en naar beneden liepen, omringt door hoge huizen. Her en der een kerk. Het paste allemaal bij de stad. 
Vandaag had Andy het wat drukker gehad. Het eerste concert had op het programma gestaan, wat ook had betekend dat de band zich voor had moeten bereiden. Andy wilde daar zoveel mogelijk bij zijn. Naylene vond het zelf niet nodig om daar de hele tijd tussen te staan. Daarom was ze in haar eentje in één van de bootjes gestapt, die haar zo door de hele stad door konden brengen. Zelf had ze nog enkele dingen bezocht en had ze had nog een cadeautje kunnen kopen voor Linn, voordat ze uiteindelijk naar het pand was gereisd waar het concert in de avond plaats had gevonden. 
Naylene had de band niet echt gekend voordat ze naar Zweden af was gereisd. Vanavond was voor haar dan ook de eerste keer dat ze muziek had gehoord. Waar Crystal en Linn nummers mee hadden kunnen zingen, had Naylene dat niet gekund. Iets wat ze niet erg had gevonden, het had haar juist de kans gegeven om naar de nummers te luisteren en haar eerlijke oordeel te vormen. Ze was er op uitgekomen dat ze het totaal niet erg vond dat ze de komende dagen nog een paar keer van de nummers mocht genieten. 
Na het concert was de hele groep naar de club gegaan, die voor Linn haar verjaardag af was gehuurd. Daar voelde Naylene zich niet heel erg op haar gemak. Andy moest foto’s maken en stond dan ook al een hele tijd in hetzelfde hoekje. Verder kende Naylene nog niet veel mensen en de mensen die hier wel waren, paste niet in de lijn met mensen met wie ze graag om ging. Daarom had ze een veilige plaats gevonden niet ver van de fotostand. Er kwamen niet veel mensen, wat haar de kans gaf om alles goed in de gaten te houden. Op het moment had ze toch niet veel anders te doen. Ashton leek haar echter wel te vinden op haar plaats. 
Nog een beetje beetje beduusd door de bijnaam die hij haar had gegeven, keek Naylene in de richting van Andy. Vervolgens haalde ze haar schouders op. Had ze het naar haar zin? Niet echt. Ze kon op het moment wel andere dingen bedenken die ze liever wilde doen. Ze vond het echter niet netjes om weg te gaan, al had ze ergens ook wel het idee dat niet heel veel mensen haar zouden missen. Andy misschien, maar die was zo te zien toch wel even bezig. 
“Het is niet zo mijn scène.” Gaf Naylene eerlijk toe. “Maar sure, het is best gezellig.” Ze wilde de sfeer ook niet naar beneden halen. Het leek alsof Ashton het wel goed naar zijn zin had. Hij had een cocktail in zijn handen en als ze zijn gezicht bekeek, wist Naylene wel zeker dat hij er al een paar op had. 
Voordat Ashton nog verder op het onderwerp in kon gaan, besloot Naylene dat ze een andere kant op wilde. Iets waar ze eigenlijk best wel goed in was door haar werk. 
“Ik vond het trouwens echt tof om jullie op te zien treden!” Complimenteerde Naylene, Ashton dan ook. Ze had kunnen zien dat ze alle vier alles in het optreden hadden gelegd, dat dit hetgeen was wat ze graag deden. Ze vond het mooi om te zien dat mensen zoiets in hun leven hadden. 
“Ik kende jullie muziek eigenlijk niet. Maar het klinkt echt goed en ik kan echt zien dat jullie er alle vier zoveel mogelijk van genieten. Dat het jullie plaats is.” Op een gegeven moment was Ashton wel op de drums gaan staan en Naylene had zich afgevraagd of dat wel een goed idee was geweest, het was echter goed gegaan. 

Het zat er al weer op! Het eerste concert was een feit. De nieuwe tour was afgetrapt en op welke manier! Calum was trots op de manier waarop het was gegaan. De zenuwen hadden er gezeten tot op het moment dat hij het podium op had gemogen. Niet alles was perfect gegaan, maar het was goed genoeg geweest. Ze hadden er weer kunnen staan, echt genieten van de muziek die ze speelden. De fans hadden het goed opgenomen, zelfs de nieuwe nummers! Ergens kon Calum niet wachten om ze nog een keer te spelen, maar daarvoor moesten ze eerst weer een paar dagen wachten. 
Na het concert hadden ze nog even een momentje voor henzelf gehad, maar al snel hadden ze zich naar de club begeven waar de verjaardag van Linn had gevierd. Calum had niet heel erg goed geweten wat hij voor haar had moeten kopen. Naast de gesprekken van die ochtend en een paar dagen geleden, had hij haar nog niet veel vaker gesproken. Daarom had hij er voor gekozen om haar een bos bloemen te sturen. Niet dat ze daar veel aan had, omdat ze weer door zouden reizen. Iedereen was echter gek op bloemen? Zelf had Calum graag bloemen om zich heen, omdat het alles toch een beetje op leek te vrolijken.
De drukte binnen was een tijdje leuk geweest. Toch was het voor Calum op een gegeven moment ook wel weer genoeg geweest. Hij had even naar buiten gewild, ondanks dat hij niet vies was van een feestje. Hier waren echter genoeg mensen die hij zelf niet kende, waardoor hij zich al wat minder op zijn gemak voelde. Crystal had vast geprobeerd om het zo leuk mogelijk te maken voor Linn, maar de mensen die er nu rondliepen, waren vast ook niet allemaal mensen die ze kende. 
De laatste persoon die Calum buiten had verwacht te zien, was Linn. Ze was net nog druk bezig geweest met foto’s maken. Zelf was hij ook even met haar op de foto geweest, dat was hetgeen wat Crystal van hen had gevraagd. Hij kon echter voorstellen dat het voor Linn ook niet leuk was om op de hele avond op de foto te gaan. Het was haar verjaardag! Daar moest ze van genieten en ze moest juist even vrij zijn van hetgeen wat ze doorgaans deed. Nu was ze alsnog bezig met het maken van foto’s, maar zolang ze het naar haar zin had, was het allemaal prima. Nu stond ze echter buiten, in enkel haar jurkje, wat vast betekende dat het even genoeg was geweest. 
“Eigenlijk wel he?” Vroeg Calum lachend. Dit was al de tweede keer op een dag dat ze elkaar tegen kwamen, terwijl ze beiden even rust nodig hadden gehad. Die ochtend hadden ze die rust samen gevonden, ondanks dat ze wel even hadden gepraat. Nu zouden ze dat vast weer kunnen doen. 
Calum inhaleerde de laatste hijs van zijn sigaret, die hij vervolgens met zijn vingers uit zijn mond haalde en hem op de grond gooide om hem weg te trappen. Hij draaide zijn hoofd wat weg, zodat hij de rook weg kon blazen van Linn. Er waren genoeg mensen die commentaar hadden op roken. Niet dat Calum er naar luisterde, hij wilde echter ook niemand tot last zijn. 
“Dankjewel. Dat is fijn om te horen.” Linn gaf aan dat ze er naar uit keek de rest te zien, dat was toch heel erg bijzonder. Ze had hen al wel eens eerder gezien. Nu zou ze toch een tijdje mee zijn en ze was wel van plan om naar al die optredens te komen kijken, ondanks dat ze daar natuurlijk geen verplichting toe had. 
Calum keek even op zijn mobiel, het was ondertussen al middernacht geweest, wat betekende dat Linn al jarig was. Binnen was er ook al wel voor haar gezongen. 
“Jij natuurlijk gefeliciteerd.” Er waren genoeg mensen die de woorden hadden gezegd. Het was vast best vermoeiend om dat allemaal in ontvangst te nemen. 
“Werd het je te druk binnen?” Calum vroeg zich wel af waarom ze precies naar buiten was gekomen. Misschien net zoals hem voor de rust, maar het kon ook best zijn dat het haar allemaal een beetje te veel was geworden, omdat ze natuurlijk ook behoorlijk vroeg op was geweest. 
22
Posts: 4865
Datum: 26-01-2019 14:21
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
Linn kon zien dat haar compliment er echt toe deed voor hem. Ze had er misschien geen verstand van. Totaal niet zelfs. Vroeger was ze nooit goed geweest in muziek. Ze zong graag mee en ze hield er van om te dansen, maar erg muzikaal was ze nooit geweest. Ze had echter wel erg genoten van de show en er waren zelfs een paar nummers die ze de volgende keer nog wat beter wilde beluisteren.
‘Dankjewel!’ Linn nam de felicitatie glimlachend in ontvangst. Ze had het de afgelopen uren al vaker gehoord, maar ze had het idee dat de felicitatie van Calum tenminste oprecht was. Hij kende haar misschien niet goed genoeg, maar hij meende het wel en dat was prettig. Het was beter dan de felicitaties die ze binnen had gehoord. Normaal gesproken hield ze wel van haar verjaardag. Ze wist dat ze zich gelukkig moest voelen op een avond als deze, zeker met een vriendin die zoveel voor haar over had en voor haar had geregeld. Ze was er ook heel erg dankbaar voor, maar ze had het ook niet erg gevonden om samen met haar vriendin ergens wat te drinken.
‘Zoiets.’Ze knikte als antwoord. Ze sloeg één arm om haar lichaam, omdat het toch iets frisser begon te worden. Ze nam nog een slok van de cocktail en keek naar Calum. ‘Het is allemaal heel goed bedoeld. Iedereen die er is, is er voor mij en dat vind ik ontzettend lief. Maar de waarheid is dat ik vrijwel niemand daarbinnen ken. Ik vier mijn verjaardag met een hoop vreemden.’
Nu begreep ze misschien wel nog beter wat mensen bedoelden als ze zeiden dat ze zich alleen voelden in een grote groep. Normaal gesproken had Linn er geen last van. Ze maakte gemakkelijk vrienden, ze praatte graag met mensen. Dat zou ze hier binnen ook wel kunnen doen en ze zou er vast een leuke avond van kunnen maken, maar op een avond zoals deze, wilde ze dat eigenlijk helemaal niet doen. Ze wilde van haar verjaardag genieten met de mensen die er toe deden. Dat waren deze mensen niet. Dit waren mensen die een uitnodiging hadden gekregen en aan hadden gegeven dat ze wel hadden willen komen. 
Linn schudde haar hoofd. ‘Het spijt me. Je moet je vast geweldig voelen na de show die je hebt gespeeld en ik kom hier klagen over een geweldig feest waar iemand hard aan heeft gewerkt. Dat is nogal een moodkiller.’
Ze kon zich alleen maar voorstellen wat het gevoel na zo’n show zou moeten zijn. De adrenaline gierde vast door je lijf nadat je voor al die mensen had gespeeld en het goed was gegaan. Linn had vanaf boven toe kunnen kijken en ze had de energie van het publiek gezien. Daar moest je als muzikant wel een kick van krijgen, zeker op de momenten dat de fans de teksten zonder moeite terug hadden gezonden naar de band. 
‘Dat is oké,’ zei Calum. ‘Klagen helpt soms. Beter eruit dan erin.’ Linn liet de woorden even op haar inwerken. Hij had een punt. Er was niets mis met zeuren of klagen, want ieder mens deed het. Zolang je het maar niet elke dag deed, was het een behoorlijk menselijk ding om te doen. ‘En ik vind het kut voor je dat je niet echt geniet van je verjaardag. Dat zou wel moeten.’
Linn glimlachte. De woorden van Calum waren behoorlijk geruststellend. Hij leek het niet erg te vinden dat ze ergens over klaagde, of het bij hem neerlegde. Daarnaast was het ook fijn om te weten dat ze zich niet aanstelde en dat ze zich hier best wat minder goed over mocht voelen, ondanks dat er wel mensen voor haar waren gekomen en hun best hadden gedaan voor haar.
Ondanks dat ze vroeg of laat wel weer naar binnen zou moeten, ook voor de kou, vond ze het prima om hier nog eventjes met Calum te staan. Als hij dat tenminste ook wilde.  Hij leek haar aanwezigheid wel te dulden. Hij vond haar in ieder geval niet vervelend.
‘Je hebt gelijk,’ zei ze nog tegen hem. ‘Wil je misschien nog even buiten blijven?’

‘Ik dacht dat dronken Zwedenaren wel jouw scène zouden zijn,’ zei Ashton lachend. Natuurlijk waren er niet alleen maar Zweedse mensen. Tenminste, daar ging hij vanuit. Hij wist eigenlijk niet wie Crystal allemaal uit had genodigd. Het maakte hem ook vrij weinig uit. Al deze mensen waren slechts toevallige personen die hij voor een paar uur zou zien. Morgen zou hij hun gezichten weer vergeten zijn. Die van Naylene echter niet. Haar ogen, de sproeten. Zo iemand vergat je niet zo snel.
‘Echt? Bedankt!’ zei Ashton vrolijk. Dat Naylene hun muziek wist te waarderen, was goed nieuws voor hem. Soms twijfelde hij namelijk wel aan de fans. Of ze niet gewoon alles leuk zouden vinden, omdat ze fan waren van de band en het uiteindelijk allemaal wel prima vonden. Er waren juist ook fans die duidelijk hadden gemaakt dat ze er niks van vonden. Naylene was echter iemand die hun muziek nog nooit had gehoord en ze had het goed gevonden. Of in haar woorden: tof. Dat betekende dat hun muziek misschien ook wel aan zou slaan bij mensen die nog nooit eerder van hen hadden gehoord. Dat was een mooi idee en Ashton hoopte dat het ook waar zou zijn.
‘Ik heb gemist om op het podium te staan. Zeker op deze manier. Kijk Red, afgelopen jaar hebben we misschien wel festivals gespeeld en dat was geweldig. Dat was een heel ander soort publiek. Dat waren mensen die misschien niet eens specifiek een kaartje voor ons hadden gekocht. Nu heeft het publiek dat wel gedaan. Sommigen hebben zelfs meer dan een dag op ons gewacht. Dan gaat het er alleen nog maar om dat ze de beste show van hun leven krijgen en dat wil ik, wij allemaal, aan hen geven,’ legde Ashton uit, terwijl hij met zijn handen gebaarde om het verhaal te ondersteunen. Hij hield ervan om verhalen te vertellen. Ook aan mensen die hij niet zo goed kende, zoals Naylene. Daarin was het juist een middel om de band iets te bevorderen. Hij had haar niet meer gesproken sinds hun gesprek in de straten van Stockholm, wat hij best jammer vond. 
‘En het was voor een deel zelfs nog nieuwe muziek, wist je dat?’ vroeg Ashton aan haar. Waarschijnlijk had ze het wel opgepikt, als ze een nummer hadden geïntroduceerd als een nieuw liedje. De fans hadden het overduidelijk wel geweten. Die kenden al hun nummers uit hun hoofd en zongen het hardste mee. Voor iemand die hun muziek niet kende, was het misschien niet eens duidelijk welk nummer nieuw was geweest en wat niet. ‘We zijn vorig jaar het hele jaar bezig geweest om te schrijven. We hebben zoveel nieuwe dingen geprobeerd en uiteindelijk heeft het hiertoe geleid. Een heel ander iets dan dat was gewend zijn, maar we zijn er allemaal blij mee.’
Dat waren ze echt. Het had heel wat moeite gekost. Ashton kon zich nog dagen herinneren waarop ze allemaal gefrustreerd waren, omdat de één niet had geluisterd naar de ander, of omdat iets niet was gegaan zoals ze hadden gewild. Op dat soort momenten hadden ze allemaal even pauze moeten nemen, waarna ze weer bij elkaar hadden moeten zitten om te bespreken wat nou eigenlijk het plan was. Wat hadden ze zich voorgenomen en werkte dat nog steeds?
Ashton nam nog een slok van zijn cocktail. Het nadeel aan de zoete drankjes was dat ze veel sneller op gingen dan dat eigenlijk de bedoeling was. Daardoor voelde hij zich op het moment erg vrolijk en een beetje lacherig, evenals dat hij graag wilde praten.
‘Maar ik ben blij om te horen dat je er van hebt genoten, echt waar. Dat is uiteindelijk het doel van de avond. Om iedereen ervan te laten genieten. En misschien maakt het de rest van de avond wat minder erg.’ Daar hoopte hij in ieder geval op, aangezien Naylene al had aangegeven dat dit niet echt haar ding was. 
18
Posts: 17081
Datum: 26-01-2019 17:59
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
In een paar minuten kwamen er meer woorden uit Ashton, dan hij tot nu toe tegen Naylene had gesproken. Zijn geanimeerde manier van spreken was geweldig. Ergens was het alsof ze er bij was geweest. De festivals, waar duizenden mensen hadden gestaan. De band die hun best had gedaan om de nieuwe mensen te overtuigen van hun kunnen. Iets wat ze in feite vanavond ook met Naylene hadden gedaan, ze waren alleen met heel wat mensen geweest. De zaal was klein, vast niet te vergelijken met de grote grasvelden vol mensen. 
“Ja zoiets kreeg ik mee van Linn en Crystal.” De twee hadden wel geweten wat nieuw was en wat niet. Daar hadden ze ook wel over gesproken. Naylene had wel een beetje meegekregen welke nummers nieuw waren en welke onder de oudere nummers vielen. Natuurlijk was dat tijdens het concert ook wel gezegd. Ze had zelf wel wat verschil kunnen horen. De nieuwe muziek had naar haar mening wat oudere invloeden. Zelfs was ze niet heel erg van de huidige muziek. Er waren wel een paar artiesten die ze leuk vond, maar daar was ze ook niet geheel uit zichzelf uitgekomen. 
“Ik kon wel wat verschil horen?” Het was niet zo dat Naylene echt super muzikaal aangelegd was. Ze was er eigenlijk nooit mee bezig geweest. Ze wist echter wel iets van muziek, maar wie deed dat niet. Iedereen was er wel mee bezig. 
“Ik weet niet heel erg veel van muziek.” Gaf Naylene aan, omdat ze ook niet wilde dat ze iets verkeerd zei. Misschien moest Ashton wel om haar lachen, omdat ze onzin uitkraamde. “Maar het leek alsof de nieuwere nummers, wat oudere invloeden hebben?” 
“Had je dat door?!” Vroeg Ashton enthousiast, wat er voor zorgde dat Naylene zich niet meer compleet idioot voelde. Ze nam een slokje van haar bier, terwijl ze voorzichtig knikte. Ze kon er geen vinger op leggen, ze wist niet precies waar het vandaan was gekomen, maar er was een vibe geweest, die gewoon heel anders had gevoeld.
“Het was bij sommige nummers wel heel erg moeilijk om het goed te krijgen. Om onze gedachten ook echt naar buiten te krijgen. Neem Moving Along, ik wilde proberen om een Nirvana-achtige stuk te krijgen.” Ashton bewoog wat met zijn armen, waardoor het leek alsof hij in de lucht aan het drummen was. Wat Naylene eigenlijk iets meer het idee gaf over welk nummer ze het precies hadden. Het was gek, maar het paste er wel bij. 
“En Talk Fast ook.” Ashton leek nu echt op dreef te zijn, iets wat Naylene wel echt leuk vond om te zien. Hij hield van zijn werk, dat was te zien. De adrenaline die hij op het podium had verzameld, was zo te zien nog lang niet weg, misschien was het wel een combinatie met de drank die hij op had. Naylene vond het echt niet erg, het maakte haar avond een stukje beter, zoals hij eerder al wel aan had gegeven. 
“Het maakt het allemaal een beetje modern, ondanks dat 80s muziek samenvat! De gitaar doet me denken aan Phill Collins!” Naylene snapte wel waar het vandaan kwam. Het was wel het nummer waar ze vooral op had gedoeld. Het had gewoon wat een oudere vibe gehad. Iets wat helemaal niet verkeerd had. Er was toen goede muziek gemaakt, zonder al te veel gedoe. Tegenwoordig werd er zoveel aan muziek bewerkt, dat het soms niet eens meer na te spelen was. 
“Jullie hebben de vibe echt goed te pakken gekregen.” Complimenteerde Naylene, Ashton nogmaals. Ze vond namelijk wel dat hij dat verdiende. Niet dat hij het nodig had, want hij leek behoorlijk gek te zijn op de muziek die hij had gemaakt. Daar ging het om, je moest zelf achter je werk staan. Hoe kon je het anders presenteren? 
“Dankjewel!” Bedankte Ashton haar nogmaals. Hij keek naar het flesje dat ze in haar handen had. “Wil je er nog een?” Naylene keek even naar haar flesje en knikte, ze nam nog wel een laatste slok. 

Een verjaardag hoorde je te vieren met mensen wie om je gaven. Voor Linn was dat nu zo anders. Ze was hier omringt door mensen, maar hoeveel van hen kende ze nou echt. Calum had haast niemand herkend binnen. Daarbij moest hij eerlijk toegeven dat hij de sfeer die er had gehangen, ook niet geweldig was geweest. Het had hem echter niet heel erg veel uitgemaakt. In zijn hoofd was hij nog bezig met het optreden. Ze hadden het gedaan! De adrenaline was wel een beetje gezakt, de trots zag er echter nog wel! Het was echter niet erg om even met Linn buiten te staan en totaal ergens anders over te praten. Zeker niet nu ze het echt nodig leek te hebben.
“Ik weet niet of het zo’n goed idee is om buiten te blijven.” Calum had er zelf geen problemen mee. Hij had het niet heel erg koud. Linn leek er wel behoorlijk last van te hebben. Ze stond bijna te trillen op haar binnen. Dan was naar binnen gaan wel de beste oplossing.
“Het lijkt me dat je het koud hebt?” Gaf Calum aan, omdat hij het gezicht van Linn wel een beetje had zien veranderen. Het was niet het feit geweest dat hij niet meer bij haar had willen staan. Zelf had hij echter de keuze gemaakt om naar buiten te gaan om even te roken. Linn was naar buiten gevlucht, omdat ze zo even de rust had kunnen krijgen. 
“Dat klopt.” Linn probeerde zichzelf wat warm te houden, door met haar handen over haar armen heen te gaan. 
Samen liep het tweetal dan ook naar binnen. Het was er nog steeds druk. Er stond muziek op, veel mensen waren aan het dansen. Er waren mensen die aan de bar stonden en er stond zelfs nog een rij voor de plaats waar Andy druk bezig was met het maken van foto’s. Het leek niemand echt uit te maken dat Linn er ondertussen al niet meer stond. Ondanks dat het er in eerste instantie best gezellig uit zag, voelde Calum het niet. Niet op de manier zoals anderen dat leken te doen.
Samen vonden ze een plaatsje in de hoek, waar nog niemand stond. Ook hier wilde Calum tegen de muur aan gaan staan, zoals hij dat buiten had gedaan. Linn liet zich echter op de grond zakken, zodat ze uiteindelijk makkelijker zat. Calum nam haar voorbeeld aan en ging naast haar zitten. 
“Je hebt nog een hele dag om het goed te maken?” Probeerde Calum haar iets op te vrolijken. Ze zouden richting de middag wel naar het vliegveld moeten, maar er was vast nog wel wat te doen, als Linn dat graag wilde.
“Wat doe je normaal op je verjaardag?” Vroeg Calum, om Linn een beetje aan te moedigen om de leuke dingen te vertellen. Er was vast genoeg waar ze nog naar uit kon kijken. Al was het maar dat ze zichzelf kon verwennen met nog eens goed te shoppen of iets anders te doen wat ze heel erg leuk vond om te doen.
“Mijn vaders en ik hebben een traditie.” Begon Linn voorzichtig, alsof er iets heel erg geks aan zat te komen. “We kijken altijd oude hollywood films. Gewoon rustig op de bank, met z’n drieën. Brent bakt vaak iets lekkers.” 
Het klonk zo simpel, samen films kijken. Het was niet iets wat ze nu zomaar konden doen. In ieder geval niet met z’n drieën op de bank zitten, ze waren immers in Amerika. Calum ging er vanuit dat haar vaders daar ook woonde.
“Misschien kun je ze videobellen als je terug bent in het hotel?” stelde Calum voor. “Je hebt je laptop bij je toch? Dan kunnen jullie misschien tegelijk een film aan zetten en kunnen jullie het alsnog een beetje samen kijken.” De tijd moesten ze dan wel een beetje plannen, maar het was wel mogelijk. Ze had er nog genoeg tijd voor. Dan mocht dit misschien niet zijn zoals ze zich het voor had gesteld, maar ze kon het nog beter maken! 
22
Posts: 4865
Datum: 27-01-2019 12:39
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
Binnen was het een stuk warmer. Linn was blij dat Calum voor had gesteld om weer terug te gaan, ondanks dat het buiten wel rustiger was geweest. Gelukkig hadden ze een plekje gevonden in de hoek, waar het niet echt opviel dat ze er waren. Op het moment had Linn er geen behoefte aan om nog lang te blijven staan op haar hakken, dus was ze gaan zitten. Calum had even vreemd gekeken, maar vervolgens was hij naast haar gaan zitten. Iets wat ze aan hem waardeerde. Het was niet zijn taak om haar nu op te vrolijken. Ze kenden elkaar nauwelijks, maar ze was blij dat hij het probeerde.
Ondanks dat Linn maar al te goed wist dat er nog maar weinig mensen waren die het vreemd vonden als ze vertelde over haar vaders, was ze er soms voorzichtig in. Tien jaar geleden was het namelijk wel anders geweest. Kinderen hadden het vreemd gevonden om te horen dat ze geen moeder had gehad, maar twee vaders die haar hadden opgevoed. Ondertussen was Linn er trots op. Haar vaders waren twee geweldige mannen en ze hield van hen beide, met heel haar hart. Dat maakte het juist erger als mensen er raar of vreemd over deden. Gelukkig reageerde Calum erop alsof ze had verteld over een vader en een moeder. Hij leek het niet gek of vreemd te vinden, wat hem alleen nog maar een beter persoon maakte in haar ogen. Dat, samen met het feit dat hij haar een beetje probeerde op te vrolijken.
Het was hun kleine traditie geworden, die al was begonnen toen Linn nog maar een jaar of zeven was geweest. Op haar basisschool had ze niet de beste tijd van haar leven gehad, wat erin had geresulteerd dat ze geen kinderfeestje had willen geven, zoals haar klasgenootjes. In plaats daarvan was ze samen met haar vaders op de bank gekropen. Brent had iets lekkers voor hen allemaal gebakken en ze hadden Singing in the rain gekeken. Een oude film, nog in het zwart-wit. Zo hadden ze haar verjaardag ieder jaar doorgebracht, of ze nou ook een feest had gehouden of niet. Er was altijd tijd geweest om met haar vaders een film te kijken. Dit jaar was één van de eerste keren dat ze haar verjaardag niet met haar vaders kon vieren en dat vond ze erg jammer, zeker nu ze hier op de grond zat.
Linn keek opzij naar Calum en glimlachte om het idee wat hij opperde. ‘Dat is echt een heel erg goed idee, Calum. Het is in Los Angeles toch nog veel vroeger.’ Voorzichtig liet ze haar hoofd tegen zijn schouder zakken. Ze wilde niet iets doen wat hij niet prettig vond, maar op het moment was ze blij dat ze hier met hem zat.
‘Ik zag dat Charade op Netflix stond. Misschien dat we die samen kunnen kijken,’ zei ze, terwijl ze haar glas ronddraaide tussen haar vingers. ‘Ken je die?’ vroeg ze vervolgens aan Calum.
‘Ik denk het niet,’ antwoordde Calum.
‘Het is een film uit de jaren zestig. Het gaat over een vrouw wiens man is vermoord, omdat hij betrokken was bij zaken uit de tweede wereldoorlog. De man die ze later ontmoet, is eigenlijk alleen maar uit op het geld wat ze nog van hem over heeft en hij probeert haar steeds te verwarren met verschillende namen,’ legde ze uit aan Calum. ‘Het is met Audrey Hepburn.’ Het was een actrice die Linn al in meerdere films had gezien, met name rondom haar verjaardag. Charade kende ze ondertussen ook al, maar ze zou het niet erg vinden om die nog eens met haar vaders te bekijken.
‘Maar we kijken niet alleen maar van dat soort films. We hebben ook allerlei actiefilms gekeken. Het verschilt per jaar een beetje waar we behoefte aan hebben.’ Linn glimlachte door alle herinneringen aan haar vaders, de discussies die ze soms over de films hadden gehad. Als dat vanavond nog zou kunnen, al was het maar voor even, zou ze al een stuk blijer zijn.

Naylene zei niet veel van muziek af te weten, maar ze had wel gehoord wat voor een invloeden ze hadden gebruikt tijdens het maken van hun album. Ashton hield van de 80’s sfeer die Talk fast met zich meebracht, net zoals bij Lie to Me. Af en toe hadden ze er wel stil bij gestaan of ze misschien niet te ver terug in de tijd waren gegaan. Misschien zou niemand het wel begrijpen. Ze hadden bands als inspiratie gebruikt waarvan hun fans misschien wel nooit hadden gehoord. Naylene was wat ouder, van zijn eigen leeftijd zelfs. Misschien kende ze de muziek daarom ook wel. Hoe dan ook, Ashton vond het geweldig dat ze de invloeden had gehoord en dat ze hem erop had gewezen. 
Ashton wierp een blik op het bierflesje dat Naylene vasthad en nam het uit haar handen. ‘Ik ben zo terug,’ vertelde hij haar, waarna hij zich omdraaide en richting de bar liep. Daar zette hij zijn legen glas terug, samen met het flesje en bestelde hij van ieder nog één. Hij had niet verwacht dat Naylene zou gaan voor een biertje. In zijn hoofd was ze het soort vrouw dat voor een wijntje ging, terwijl ze een dure lunch voor zich had en ze een deal aan het bespreken was. Hij had eigenlijk geen idee van wat Naylene precies deed, maar hij wilde er wel meer over horen.
Zodra hij de twee drankjes had gekregen van de barman, liep hij weer terug naar de plek waar hij Naylene achter had gelaten Onderweg kwam hij Andy nog tegen, even druk met het maken van foto’s als dat hij was geweest tijdens de show. Ashton had op sommige momenten niet eens door gehad dat hij er was geweest, terwijl Andy op andere momenten naast hem had gestaan. Zoals Ashton in zijn eigen wereld zat tijdens het drummen, zo zat Andy dat ook tijdens het fotograferen. Ashton was dan ook erg benieuwd naar de foto’s die de fotograaf had gemaakt tijdens het optreden. Hij was hem daar sowieso dankbaar voor, net zoals dat hij dankbaar was dat Andy iemand mee had genomen.
Er was iets interessants aan Naylene. Iets waar Ashton nog niet helemaal zijn vinger op kon leggen. Ze was anders dan de vrouwen die hij tegen kwam in zijn leven. Heel anders. Ze zat niet eens in dezelfde kringen als hij. De enige reden dat ze hier was, was omdat ze bevriend was met Andy. Misschien dat ze elkaar ooit eens tegen hadden kunnen komen als hij een advocaat nodig zou hebben gehad. Anders hadden hun wegen misschien nooit gekruist. Hij was blij dat ze dat wel hadden gedaan.
‘Kijk eens aan,’ zei Ashton glimlachend, waarna hij het biertje met een zwaai overhandigde aan Naylene. ‘Ik vind het echt cool dat je hier bent,’ zei hij vervolgens. Niet omdat ze zo aardig was om haar beste vriend te steunen, of om er zeker van te zijn dat hij wel op een goede plek terecht was gekomen. Gewoon omdat zij het was. Ze was een erg interessant, nieuw persoon met wie Ashton graag tijd door wilde brengen, zeker als hij gek zou worden van de standaarden om zich heen.
‘en ik hoop dat je genoegen met mijn aanwezigheid neemt, terwijl Andy nog staat te fotograferen.’ Hij gebaarde naar haar vriend. Natuurlijk was het jammer dat de enige persoon die Naylene kende, aan de andere kant van de ruimte stond. Waarschijnlijk had niemand daar op gerekend, maar als Crystal iets voor elkaar wilde krijgen, dan gebeurde dat eigenlijk altijd wel. Ze had zo haar manieren om dit soort dingen te regelen. 
Ashton nam een slok van zijn cocktail en draaide vervolgens het rietje rond in zijn glas. ‘We hebben hem trouwens gekozen omdat zijn foto’s ons eraan herinnerden hoe we eigenlijk wilden dat onze muziek te zien zou zijn op beeld. Al die invloeden, die we in de muziek hebben gestopt, willen we ook overbrengen op de wereld door middel van zijn camera en Andy legt dat echt perfect vast.’
18
Posts: 17081
Datum: 27-01-2019 15:32
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
In de tijd dat Ashton naar de bar liep, had Naylene de kans om even rond te kijken. Ze was de laatste tijd wel vaker op feestjes geweest, waar ze liever niet kwam. Voor haar werk was het belangrijk dat ze haar gezicht her en der liet zien, zeker als het ging om grote klanten. Dit feestje was voor Linn en Naylene wilde niet ondankbaar over komen. Ze kende de vrouw nog maar net en voor haar was het vast ook even raar om ergens anders haar verjaardag te vieren. Daarbij viel het met het juiste gezelschap wel mee. Dat Ashton diegene was geweest, had Naylene aan het begin van de avond niet gedacht. 
Ashton had haar weg terug weer gevonden en Naylene had al snel haar biertje in de handen. Er was toch nog iets goeds aan deze avond, aan de bar konden ze onbeperkt drank halen. Ze probeerde wel voorzichtig te doen, maar een paar biertjes konden er wel in. Ashton had ook al wel het een en ander gehad, dat was te horen aan de manier waarop hij praatte. 
“Bedankt.” De woorden van Ashton betekende niet meer alleen hetgeen wat hij al aan had gegeven een paar dagen geleden, dat hij het leuk had gevonden dat ze mee was gekomen met Andy. Ze leken ook iets anders te betekenen. Het leek alsof Ashton het oprecht leuk vond om haar te leren kennen, iets wat geheel wederzijds was. Hij was een man die diepere gronden kende. Op dit moment zag je vooral het gelach, maar het hele gesprek van net had wel aangegeven hoeveel hij gaf om muziek. 
“Natuurlijk! Je bent een hele goede gesprekspartner!” Dat mocht ook best gezegd worden. Hij deed zijn best om haar op haar gemak te stellen, of hij dat nou bewust deed of het vanzelf ging, maakte Naylene niet zo heel erg veel uit. 
Naylene keek nogmaals in de richting van Andy. Hij hield van fotograferen, maar ze wist zeker dat haar vriend op het moment niet zo heel erg blij was met z’n positie. Er was niet heel erg veel meer te doe dan een paar keer op een knop drukken, telkens maar weer dezelfde achtergrond, daar vond hij vast geen inspiratie uit. Iets waaruit hij dat wel deed, was de band waar ze vanavond naar had gekregen. Andersom bleek dat echter ook zo te zijn. Ashton vertelde  haar dat ze voor Andy hadden gekozen omdat hij het weer kon geven. 
“Andy is daar de perfecte persoon voor. Niet iedereen lijkt zijn beelden te begrijpen, maar ik vind ze prachtig. Ze zijn niet perfect, ze hebben misschien wel die oudere vibe, het maakte ze echt.” Er waren genoeg mensen die het niet hadden op het soort foto’s dat Andy maakte. Iets wat helemaal niet uitmaakte, iedereen had zo zijn eigen ding. Dat moest ook vooral zo blijven. 
“Ik weet zeker dat hij de juiste beelden weet vast te leggen en je hebt echt heel veel aan hem als vriend.” Er was geen twijfel over mogelijk dat Andy bevriend zou raken met de mensen met wie hij mee was. Samen zouden ze heel wat tijd doorbrengen, dan groeide je vanzelf dichter naar elkaar toe, iets wat de foto’s alleen maar ter goede zou doen. 
“Op een gegeven moment heb je eigenlijk niet eens meer door dat hij er staat met zijn camera.” Voor Naylene was het alsof het er bij hoorde. Hij stond dan ineens voor haar en kon gewoon ongemerkt zijn ding doen.
“En er zijn vast momenten dat je hem kwijt gaat raken.” Naylene moest lachen door het idee, omdat het haar wel eens was gebeurd. Dat ze ergens hadden gelopen en Andy ineens iets had gezien wat hij de moeite waard had gevonden om te fotograferen, terwijl zij zelf door was gelopen. 
“Maar hij komt vanzelf weer terug. Geen probleem daar.” zei Naylene lachend. 
“Betekent dat jij ook weer terug komt?” Ondanks dat die vraag echt helemaal niets te maken had met het onderwerp, haalde Naylene even haar schouders op.
“Ik heb nog meer dan een week en daarna moet ik weer aan het werk, maar misschien als jullie in de buurt zijn.” Dat was nog veel te voeg om te zeggen. Naylene wist dat ze op zouden treden in Los Angeles, maar ze wist zelf niet of ze tijd had om de hele dag met Andy te hangen. 

Voor Calum was het alsof hij het niet eens echt had gehoord. Natuurlijk had hij wel meegekregen dat Linn het had gehad over haar vaders. Het was echter iets normaals. In zijn ogen in ieder geval wel. Hij dacht er verder niet heel erg veel over na. Alleen het feit dat Linn waarschijnlijk geadopteerd was, ging door zijn hoofd heen. 
Voor de rest was er alleen door zijn hoofd heen gegaan dat ze zich toch best wel slecht voelde, terwijl het haar verjaardag was. Dat ze gewoon op de grond was gaan zitten, omdat het haar allemaal niets meer uit leek te maken en als laatste dat ze haar hoofd zachtjes op zijn schouder had gelegd. Het leek alsof ze op het moment iemand nodig had en ondanks dat Calum, Linn nog helemaal niet zo lang kende, vond hij het op het moment niet heel erg om even die persoon te zijn. 
Gelukkig begon Linn te vertellen over een film, die ze samen met haar vaders kon gaan kijken. Nu was het maar hopen dat het idee ook echt uit kon worden gevoerd, het leek er in ieder geval al voor te zorgen dat Linn zich beter voelde en op het moment was dat het belangrijkste van alles. Er werd haar een gelukkige verjaardag gegund, vanaf alle kanten. Niemand hier leek daar echt om te geven. Calum wist zeker dat Crystal daar nog wel voor wilde zorgen, net zoals Michael, maar die twee had hij nu al eventjes niet gezien. Zelf vond hij het totaal niet erg om zijn tijd even door te brengen met Linn.
“Het klinkt als een hele leuke traditie.” Het ging er niet eens echt om wat je precies deed, vond Calum in ieder geval. Hij was zelf gek op zijn familie en hij koesterde de tijd die ze samen door konden brengen. Hij kon niet wachten totdat hij zijn zus weer kon zien, daarvoor moest hij nog wachten totdat ze in Londen waren, maar daar keek hij nu al naar uit. Hij hoopte voor Linn dan ook dat ze zijn idee uit kon voeren.
“Dan kunnen ze je Mitten ook laten zien. Of logeert hij nu niet bij je vaders?” Een vriend kon best op haar kater passen, zoals dat ook bij Duke werd gedaan. Hij had ook geen idee of Linn haar vaders in de buurt woonden, het kon ook best dat Linn naar de grote stad was verhuisd. 
“Ja hij is daar. Daar kan hij gewoon doen wat hij wil en hij krijgt er genoeg aandacht, want ze zijn veel thuis.” Calum kon merken dat ze het fijn vond om over haar vaders te praten. Haar hoofd was ondertussen van zijn schouder afgekomen, waardoor hij zichzelf iets verder tegen de muur aan liet zakken.
“Ze hebben een Bed en Breakfast, dus ze werken aan huis.” Legde Linn verder uit. Gelukkig hadden ze nu een onderwerp gevonden die alles even wegleidde van de verjaardag. Calum luisterde, terwijl Linn voorzichtig over haar vaders vertelde. Nu het er eenmaal uit was, leek ze er wel iets gemakkelijker over te kunnen praten. Het was mooi om te zien, ze was echt trots op haar vaders. Iets wat hij zelf ook voelde. 
Op het moment dat Calum wilde vragen of ze nog broers of zussen had, want daar had hij Linn nog niet over horen praten, had iemand echter doorgekregen dat ze toch een soort van schuilplaats hadden. Crystal stond voor hun neus, vast om te kijken of alles goed ging met haar vriendin. 
“Kom je mee dansen?” Vroeg Crystal, waarna ze Linn al overeind hield. Calum zag Linn al naar beneden kijken, waarna hij zijn hoofd schudde. Hij wilde veel doen. Hij had het totaal niet erg gevonden om met haar buiten te staan, het was hier binnen ook heel erg gezellig geweest, maar hij ging niet dansen. 
“Gaan jullie maar.” Calum kwam zelf ook overeind. Linn leek een beetje schuldig te kijken, hij schudde even zijn hoofd. Ze hoefde zich niet schuldig te voelen. Hij hoopte dat ze het nog een beetje leuk zou hebben, iets wat misschien wel zou gebeuren door te dansen. 
Zelf liep Calum eerst naar de bar, waar hij een biertje bestelde. Vervolgens ging hij op zoek naar nieuw gezelschap. Veel mensen kende hij hier niet, maar hij sloot zich uiteindelijk aan bij Ashton en Naylene. 
22
Posts: 4865
Datum: 27-01-2019 17:00
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
De dagen die na de verjaardag van Linn waren gekomen, waren snel voorbij gegaan. De shows van Antwerpen en Keulen hadden dicht op elkaar gelegen, waardoor er nauwelijks ruimte was geweest voor vrije tijd. Zelfs Linn had zich moeten houden aan de strakke reisschema’s. Desalniettemin had ze tot nu toe een hele leuke tijd gehad met de mensen die haar zo vriendelijk hadden uitgenodigd, onder lichte dwang van haar vriendin. Na drie shows te hebben gezien en gehoord, was Linn er zeker van dat ze in het gezelschap was van een hele goede, muzikale band die alles gaf op het moment dat ze op het podium stonden. Daarbij waren het stuk voor stuk ook nog eens hele gezellige, respectvolle mensen. Al moest Linn toegeven dat ze toch het meeste neigde naar Calum. Hij had haar, op zijn manier, geholpen tijdens haar verjaardag en hij had er zelfs aan gedacht om haar een bos rozen te sturen als cadeautje. Ze waardeerde zijn aanwezigheid, ook toen hij hun eerste ochtend in Amsterdam bij haar was komen zitten tijdens het ontbijt. 
Na het ontbijt hadden ze allemaal even de tijd voor henzelf gehad. Linn had van Crystal te horen gekregen dat het grootste gedeelte van de groep, Ashton, Luke en zijn vriendin, Calum, Andy en Naylene, van plan waren om op een boot te stappen en zo iets van de stad te zien. Iets wat Linn ook heel erg leuk leek om te doen. Ze was nog nooit eerder in Amsterdam geweest, dus ze wilde er graag iets van zien. Via Crystal had ze de tijd doorgekregen waarop de anderen zouden vertrekken, dus een paar minuten voor de aangegeven tijd stond Linn beneden in de lobby van het hotel.
Het hotel zelf had niet de meest ideale locatie. Het was midden in het centrum en het had slechts één ingang: de hoofdingang. Blijkbaar was het ook nog eens een opvallende plek, want de fans van de band hadden zich verzameld voor de ingang. Dat niet alleen, want Linn had ook gezien dat een aantal van haar volgers zich buiten hadden verzameld. Het internet had namelijk al lang door dat Linn mee was gegaan op de tour. Veel van haar eigen volgers hadden haar plezier gewenst onder de foto’s die ze had gemaakt in Stockholm, Keulen en Antwerpen. Ze had bewust geen foto’s van de band gepost. De reden dat ze er waarschijnlijk achter waren gekomen, was omdat ze wel was verschenen op Crystal haar story, waarvan het al overduidelijk was dat ze met haar vriend mee was gegaan.
Het was geen geheim dat Linn mee was, of dat ze elkaar kenden, maar daar leken de fans van de jongens toch wel anders over te denken. Linn had geprobeerd om er niet veel op te letten, maar ze leken het niks te vinden als er ook maar iemand van het vrouwelijk geslacht in de buurt kwam van de jongens. Het was een online gekkenhuis, vond ze. Ze had zelfs foto’s gezien van haar en Calum, terwijl ze hadden ontbeten samen. Natuurlijk werd er van alles bij gesuggereerd. Dat terwijl ze niks meer waren dan vrienden, misschien dat nog niet eens. 
Linn zag dat Andy en Naylene ook naar beneden waren gekomen en ze zwaaide even. ‘Hoi! Jullie gaan ook mee op de boot, toch?’ vroeg ze voor de zekerheid. Ze vond de twee nog steeds een verschijning samen. Naylene was behoorlijk indrukwekkend, als Linn keek naar wat ze op haar leeftijd al voor elkaar had gekregen. Net zoals Andy. Ze was Andy ook erg dankbaar voor de foto’s die hij had gemaakt voor haar verjaardag, waar ze hem ook voor had bedankt. Hij had het namelijk niet hoeven doen.
‘Ja, ik denk dat het wel cool is om daar ook wat plaatjes te schieten,’ zei Andy, die zijn camera omhoog hield. Linn knikte. Ze waren constant in nieuwe steden, met mooie natuur en gebouwen. Zelf had ze ook aardig wat foto’s gemaakt, maar die waren lang niet zo goed als die van de fotograaf.
Luke en zijn vriendin, genaamd Sierra, hadden zich ook al snel bij de groep gevoegd. Het was nu nog wachten op Calum en Ashton. Dan zouden ze naar buiten kunnen vertrekken. 

Amsterdam bleef een speciale plaats. Ashton kon er niet omheen en zijn vrienden ook niet. Iedere keer als ze in Amsterdam kwamen, ontdekten ze wel iets nieuws aan de stad. Daar hadden ze vandaag ook de tijd voor. Ze waren halverwege de nacht aangekomen in de stad en hadden nog een paar uurtjes slaap kunnen pakken in een echt bed, in plaats van de bunks in de bus. Het was zondag vandaag en ze hadden de gehele dag vrij. Voor de volgende dag stond het éen en ander op het programma, met in de avond de show. 
Ashton had in de ochtend rustig aan gedaan en was op het laatste moment de ontbijtzaal nog even binnen geslipt, om wat eten en drinken te pakken. Daarna had hij zich klaargemaakt voor de dag. Ze zouden met een grote groep op een boot gaan, zodat ze te water de stad zouden kunnen bekijken. Iets wat hij nog steeds erg bijzonder vond.
Hij had Calum opgehaald bij zijn hotelkamer en samen hadden ze door de smalle gangen gewandeld, opzoek naar de lift. Toen ze die hadden gevonden, had Ashton op het knopje gedrukt. De bekende ping was al snel te horen en de twee mannen stapten de lift in. Ashton drukte op de knop van de begane grond en hij keek opzij naar Calum. Hij had nu al een dag of twee een idee in zijn hoofd en als er iemand was aan wie hij dat wilde vertellen, was het zijn beste vriend.
‘Weet je, ik zat er aan te denken om Naylene te vragen of ze vanavond iets met me wilde eten,’ zei Asthon, terwijl hij zijn eigen spiegelbeeld in de spiegel bekeek. Hij boog iets naar voren en liet zijn vingers nogmaals door zijn haar glijden. Tijdens het ontbijt had hij geen moeite gedaan om zijn pluizige krullen in bedwang te houden, maar nu hij naar buiten zou gaan en hoogstwaarschijnlijk fans tegen zou komen, en op de video van Andy zou komen, had hij toch iets meer moeite gedaan om er goed uit te zien. Misschien was het ook wel een klein beetje voor Naylene.
‘Andy’s vriendin Naylene?’ vroeg Calum aan hem, waarop Ashton zijn vinger ophield. ‘Een vriendin, niet zijn vriendin. Ik heb het gevraagd.’ Ashton had een beetje gevist bij Andy, maar de fotograaf was er behoorlijk duidelijk over geweest. Hij en Naylene hadden geen relatie en ze hadden ook niet de intentie om er eentje te beginnen. Niet dat Ashton die zelf wel meteen had, maar er was iets aan Naylene waardoor hij haar niet uit zijn hoofd kon zetten. Ze was een geweldige gesprekspartner op de momenten dat hij iemand nodig had gehad om mee te praten, ze maakte hier en daar grapjes waar Ashton zelf nog niet over na had gedacht en ze leek hun muziek erg te waarderen. Ze was ook nog eens bijzonder mooi, op een niet voordehand liggende manier. 
‘Maar ze is een erg chill persoon. En we hebben genoeg om over te praten.’ Of ze ook echt veel gemeen hadden, wist Ashton nog niet. Daarvoor waren hun gesprekken nog niet diep genoeg gegaan, maar daarvoor was een avond als deze juist. Eentje waar ze samen zouden kunnen praten, zonder dat een ander er bij kwam staan en het gesprek een andere draai zou geven. Niet dat Ashton er echt iets op tegen had gehad, maar een paar uurtjes alleen met Naylene zou hij helemaal niet erg vinden. Hij hoopte dat zij er ook zo over zou denken.
‘Als ik jou was, zou ik dan een goed restaurant uitzoeken,’ zei Calum. Ondanks dat het gemeend klonk, bespeurde Ashton ook een spoor van een sceptische toon, maar hij besloot er niks over te zeggen. Calum stond vaak niet te springen om nieuwe relaties of dates. Soms leek het alsof hij dat alles al op had gegeven, terwijl hij nog maar net tweeëntwintig was. Ashton had hoop dat er iemand zou komen die Calum tot iets anders zou doen inzien, maar tegelijkertijd was hij ook weer bang wat het met zijn beste vriend zou kunnen doen.
‘Dat was ik wel van plan. Er zit hier genoeg in de buurt.’ De lift kwam aan op zijn bestemming en toen de deuren zich openden, werden ze al begroet door de groep die op hen stond te wachten. Vrijwel iedereen, behalve Michael en Crystal, waren er en zouden meegaan op de boottocht.
18
Posts: 17081
Datum: 29-01-2019 19:57
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
Aan Andy was te merken hoe hectisch de dagen konden zijn. In de afgelopen dagen was de grote groep al door een deel van Europa gereisd. Naylene had haar eigen plan kunnen trekken, maar haar beste vriend had vaak genoeg ergens mee naar toe gemoeten. Een slecht woord zou van zijn kant nooit te horen zijn. Het was duidelijk dat hij het naar zijn zin had.
Naylene had op haar beurt de kans gehad om de verschillende steden te ontdekken die ze aan hadden gedaan.
Ondanks dat ze de logica van de reis niet echt begreep, vond ze het niet erg dat ze tweemaal in Duitsland waren geweest, ze België had gezien en nu de kans had om Amsterdam te verkennen. Een deel van de mensen besloten dat ze dat zouden gaan doen op een boot, iets waar Naylene geen nee tegen had kunnen zeggen. Andy zou ook mee gaan en op die manier konden ze nog een dag samen doorbrengen voordat ze terug zou gaan naar Los Angeles. Iets wat na het concert zou gebeuren.
Linn, die ook mee ging op de boot, stond al klaar in de hal toen Naylene en Andy naar beneden waren gekomen. Ondanks dat de twee vrouwen een wat moeilijke stad hadden gehad, ging het nu redelijk goed. Ze voerden af en toe wat gesprekken samen. Tijdens de concerten zochten ze samen een plaats op, om alles goed te kunnen bekijken. Beiden hadden ze geen verplichting om te kijken, toch stonden ze er iedere avond netjes. Naylene vond het steeds leuker te vinden om de band te zien, het was aan hen af te zien dat ze hielden van hetgeen wat ze deden en dat brachten ze ook over op hun publiek. 
Naylene keek even naar buiten, waar zich heel wat mensen verzameld. Het zag er uit als een gekkenhuis. De meeste mensen werden nog tegengehouden door de beveiliging van het hotel, anders had een deel van de, voornamelijk vrouwelijke, fans zich al wel in de lobby van het hotel verzameld. 
Op de Instagram van Andy had ze al wel gezien dat alles een beetje op was geblazen. Onder zijn foto’s hadden ineens veel meer foto’s gestaan dan gewoonlijk. Naylene had er even doorheen gescrolled toen ze net op de kamer waren geweest. De aard van de berichten waren niet allemaal even netjes, waar ze Andy ook wel even op aangesproken had. Al had ze hem eerder een beetje uitgelachen. Toch had ze het publiek gezien en wist ze dat er ook jongere meiden tussen zaten, wat alles toch een beetje raar maakte. 
“We zijn compleet. Laten we maar meteen gaan!” Naylene keek om zich heen, omdat net nog lang niet iedereen er was geweest. Ze zag nu echter ook dat Ashton en Calum zich bij de groep hadden gevoegd, wat hun blijkbaar compleet maakte.
Naylene maakte zich niet zo heel erg druk om de grote groep. Natuurlijk, er waren veel mensen. Voor nu stonden ze nog netjes aan de kant en in haar ogen zouden ze dat ook gewoon blijven doen. 
Hoe verkeerd Naylene het had, kwam ze al snel achter. Zodra de deur open ging en de eerste mensen, in dit geval Luke en Sierra, naar buiten ging, leek de hele groep buiten te veranderen in een kudde wilde dieren. Dat was de enige manier waarop Naylene kon beschrijven wat ze zag. De mensen bewogen zich zo snel op het tweetal af, dat het haast wel leek alsof ze hun prooi waren. 
“What the fuck.” Mompelde de roodharige uit verbazing. Ze wist dat het voor haar niet zou gaan gebeuren, waarschijnlijk kon ze met gemak door de grote groep lopen. Voor de meeste mensen boeide het weinig dat Naylene ook mee was, terwijl ze van Linn al wel had gehoord dat mensen het van haar wel wisten en dat daar ook reacties op kwamen. Net zoals bij Andy. 
“Doe voorzichtig. Kijk goed uit.” vertelde Naylene, ze sprak vooral tegen Andy, maar ook wel tegen de rest van de mensen om haar heen. Andy had een camera in zijn handen die behoorlijk wat kostte, dus die moest goed beschermd worden. Daarbij moest iedereen persoon die nu naar buiten liep ook gewoon voorzichtig doen. 

Ondanks dat Calum had genoten van de afgelopen dagen, had hij ergens ook uitgekeken naar deze dag. Vandaag hoefde ze helemaal niets te doen. Een optreden was nog niet erg geweest, maar de afgelopen weken hadden ook vol gezeten met promo. Iets wat ze van hem best over mochten slaan. Hij snapte ook wel dat het nodig was om de singel en tevens al het album beter te kunnen verkopen. Toch was dat niet waarvoor hij het deed. De momenten op het podium, was waar hij nu naar toe leefde. 
Al waren de ochtenden ook iets waar Calum aan gehecht was geraakt. Sinds Stockholm was Linn zijn standaard gezelschap tijdens het ontbijt. Iets waar hij geen problemen mee had. Ze leek te begrijpen dat hij het heerlijk vond om rust zijn koffie te drinken. Zelf had ze er klaarblijkelijk ook behoefte aan om in rust te zitten. Af en toe waren er wel gesprekken, maar die waren klein, simpel. 
Calum was duidelijk niet de enige die het gezelschap van een nieuw iemand prettig vond. Ashton had hem daarnet dat hij Naylene mee wilde vragen om te eten. Nu deed Calum dat vrijwel iedere ochtend met Linn, maar de manier waarop Ashton had het benaderd had het toch wel wat anders geklonken. Het waren Ashton zijn keuzes, maar Calum had er zo zijn eigen gedachten over. Eén keer samen uiteten hoefde natuurlijk niets te betekenen, dat wist hij zelf ook wel. Zelf wilde hij er liever aan denken wat er gebeurde als het wel iets betekende. 
Hun gesprek was over toen ze beneden aan waren gekomen, waar de rest al op hen stond te wachten. Ze hadden een leuke groep bij elkaar. Ondanks dat Michael en Crystal hadden besloten om niet mee te gaan, had Linn de keuze gemaakt om wel mee te gaan. Iets wat Calum wel zinde. Ze lag gewoon goed in de groep. Maar dat deed iedereen wel. Andy was een geweldig persoon als je hem leerde kennen en ook Naylene was iemand die wel goed lag bij de meeste mensen. 
De mensen die buiten stonden, waren Calum al opgevallen toen hij vanuit zijn kamerraam naar beneden had gekeken. Hij had de gordijnen wel zo dicht mogelijk gehouden, als mensen in welke kamer hij sliep, kreeg hij namelijk helemaal geen rust. Het was niet echt een fijn idee dat er zoveel mensen op hen stonden te wachten. 
Calum vond het nooit erg om voor mensen te stoppen, als ze hem met hetzelfde respect behandelen als hij dat voor hen deed. Recentelijk had hij zelfs een tijdje met een fan geluncht. Ze hadden met elkaar gepraat en het meisje was uiteindelijk met een grote lach op haar gezicht weggegaan. Dat soort dingen vond hij helemaal niet erg. Om een hele groep met mensen op hem af te zien komen, was toch iets anders. 
De groep liep naar buiten, met Luke en Sierra voorop. Calum was een van de laatste die naar buiten liep. Daar was het al chaotisch. De beveiligers die het net nog een beetje hadden kunnen redden, kregen het nu niet voor elkaar om de boel rustig te houden. Iets wat hen ook niet kwalijk kon worden genomen, er waren gewoon te veel mensen. 
Jammer genoeg wist Calum ondertussen wel hoe hij met dit soort dingen om moest gaan. Hij trok de capuchon van zijn hoodie, over zijn hoofd heen. Liet zijn hoofd iets zakken en probeerde op die manier zijn weg te vinden door de menigte. Zo konden er ook geen foto’s van hem worden gemaakt, ondanks dat mensen het wel probeerden. 
Ergens vond Calum het wel vervelend. Er waren een paar fans, die het voor anderen verpesten. Als hier een paar rustig hadden staan wachten, had hij waarschijnlijk nog wel even de tijd genomen voor een foto of praatje, als ze daar tijd voor hadden gehad in ieder geval.
Calum stuitte op een gegeven op iemand, waardoor hij niet door kon lopen. Hij keek om, om te kijken wat er aan de hand was. Niet van plan om zich te verontschuldigen, omdat hij niet diegene was die er voor zorgde dat hij niet verder kon lopen, maar heel wat mensen. Diegene wie voor hem stond, was echter Linn. Ze was wel gestopt om een foto te nemen met iemand, maar daardoor waren er nog veel meer mensen die hun telefoon in haar richting leken te drukken.
Voorzichtig legde Calum een hand op haar schouder. “Sorry.” zei hij allereerst. Hij wist niet of hij haar pijn had gedaan. “Maar ik denk dat we verder moeten lopen.” Hij kon niets voor haar beslissen, maar het leek hem niet veilig om te blijven staan. Helemaal omdat Linn al niet al te groot was en leek te worden bedolven door de mensen die om hen heen stonden. 
22
Posts: 4865
Datum: 01-02-2019 13:18
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
Linn had nooit problemen gehad met haar fans. Er waren momenten geweest waarop de aantallen haar hadden verbaasd. Als ze voor haar werk naar een event had gemoeten in een ander deel van Amerika, hadden de winkelcentra wel vol gestaan en ook op het vliegveld hadden ze haar wel eens opgewacht. Over het algemeen waren het echter hele vriendelijke personen geweest, die netjes op hun beurt hadden gewacht voor een gesprekje en een foto. Iets wat ook Linn haar insteek was geweest toen ze naar buiten was gegaan. Ze was naar een aantal meisjes gelopen die enthousiast haar naam hadden geroepen en daar had Linn ze vrolijk begroet, om vervolgens te vragen hoe het met ze ging en of ze zich wel warm aan hadden gekleed, want het was nog best wel fris. 
Linn had een stuk of drie foto’s gemaakt en was zo verder langs de rij met mensen gegaan, maar haar weg werd al snel versperd door vele anderen. Er was al snel geen tijd meer om echt een gesprek aan te knopen met iedereen, want telefoon na telefoon werd voor haar gezicht gehouden en meerdere mensen riepen haar naam. Er waren echter ook mensen die langs haar heen liepen, zeurend dat ze in de weg stond en dat ze niet alle aandacht voor haarzelf moest claimen, omdat ze kwamen voor de band en niet voor haar. Linn had besloten het te negeren en haar aandacht te richten op de mensen die voor haar kwamen, maar leuk was anders.
Linn was zich al bewust van het feit dat er maar weinig mensen waren die echt blij waren met haar aanwezigheid. Alsof ze ieder moment op één van de jongens zou springen. Anderen riepen dat ze het alleen maar als aandacht en promotie gebruikte, wat absoluut niet het geval was. Iedereen die Linn volgde, wist dat ze het erg goed deed voor haarzelf en dat haar volgersaantal al in de miljoenen zat. Daarvoor had ze de band dus zeker niet nodig.
Toen er iemand tegen haar aanliep, draaide Linn zich om. Ze zag dat het Calum was, die de capuchon van zijn zwarte hoodie over zijn hoofd had getrokken. Doordat ze nu samen tussen alle mensen stonden, trokken ze nog meer aandacht en waren er mensen die vroegen om een foto met hen samen. 
‘Geeft niks,’ verzekerde Linn heem, aangezien het zo druk was dat het haast niet anders kon dan dat ze tegen elkaar aan waren gebotst. Calum gaf aan dat ze beter door konden lopen.
‘Nee, dat is oneerlijk!’ riep iemand. Of dat op Linn of Calum gericht was, wist ze niet, maar vanaf dat moment werd er alleen nog maar meer geduwd richting hun kant. ‘Sorry! Misschien vanmiddag, of vanavond,’ zei Linn tegen de meisjes om haar heen, waarna ze haar arm rond Calum zijn middel legde. Hij had zijn hand op haar schouder en trok haar zo een beetje mee richting het busje. Linn hoorde nog verscheidene keren hun namen en ze voelde een aantal handen langs haar arm glijden. Er was zelfs iemand die haar handtas wist vast te pakken, waardoor ze die extra goed tegen zich aan moest houden.
Uiteindelijk waren zij en Calum in het busje beland en durfde Linn rustig adem te halen. Het geschreeuw van buiten was niet gestopt. De beveiliging van het hotel stond als het ware voor de schuifdeur van het busje, zodat er niemand anders bij zou kunnen komen.
‘Dankjewel,’ zei Linn tegen Calum. ‘Ik had niet verwacht dat het zo’n gekkenhuis zou worden.’ Ze leunde tegen de zitting van haar stoel en veegde haar donkere haren uit haar gezicht, waarna ze opzij keek naar de jongeman die haar mee had genomen uit de chaos. ‘Alles oké?’ vroeg ze aan hem. Het had er niet uit gezien alsof hij er van had genoten, maar dat kon ze ook maar al te goed begrijpen. Als dit de manier was waarop de fans met hen om gingen, dan was dat verschrikkelijk en absoluut niet wat ze verdienden. Ze waren allemaal mensen en die hoorden met respect met elkaar om te gaan. 

Er waren momenten waarop Ashton niets liever deed dan communiceren met de fans. Online vond hij dat bijvoorbeeld erg belangrijk. Hij wilde de mensen in de wereld laten weten wat er door zijn hoofd heen ging, waar hij mee bezig was. Hier en daar een update van zijn leven en wat daar allemaal in gebeurde. Ook vond hij het niet erg om met een klein groepje te praten en op de foto te gaan. Er waren echter ook momenten waarop hij er geen behoefte aan had. Op die momenten wist hij de fans vaak te ontwijken, door snel te wandelen en hun bewegingen te negeren. 
Doordat Luke en Sierra als eerste naar buiten waren gegaan en de meeste mensen zich op hen hadden gefocust, wist Ashton hier en daar een aantal mensen te omzeilen. Met zijn zonnebril op en zijn ogen op de grond gericht, was het al lastiger om aangesproken te worden door de fans. Hij was dan ook één van de eersten die in het busje arriveerde. Hij kroop achterin, ver weg van de deur. Wel kon hij nog door het geblindeerde raam naar buiten kijken.
Een hoop mensen stonden om Luke en Sierra heen. Hun relatie was nog nooit zo in het publieke oog gegooid en dat was nu wel duidelijk. Gelukkig wist Sierra zich ook te bevrijden uit de vele mensen en kwam ze bij Ashton in het busje zitten. Hij checkte of het goed met haar ging, maar het leek van wel. Haar ogen waren gericht op Luke, die zijn beest deed o nog met zoveel mogelijk fans op de foto te gaan. Ashton snapte dat Luke dat wilde doen, dat hij iets terug wilde geven aan de mensen die al een tijdje op hen stonden te wachten, maar hij was hen niks verplicht. Niemand was dat. Ashton zag hun muziek al als een cadeautje voor de fans. Dat was wat hij met ze wilde delen, waar hij het voor deed. Niet om de foto’s en de aandacht. Hij was ook maar een mens en als hij niet op de foto wilde, dan hadden ze dat maar te accepteren.
Buiten zag Ashton hoe ook zijn fotograaf moeite leek te hebben om door alle mensen heen te konen. Hij hield zijn camera goed bij zich, zelfs iets boven zijn hoofd zodat er niets mee zou kunnen gebeuren. Naylene, die voor het busje had gewacht op Andy, zag dat er een aantal meisjes om de fotograaf heen stonden en hem duidelijk niet met rust lieten. Ashton kon, doordat er veel anderen voor stonden, niet goed zien wat er aan de hand was, maar het leek erop dat ze aan zijn lichaam zaten. 
In stilte keek Ashton toe hoe Naylene terugliep naar haar vriend, om hem te hulp te schieten. Iets verderop stonden Linn en Calum. Calum had zich ontfermd over Linn en hielp haar door de menigte heen. Ashton had al gemerkt dat de twee het goed leken te vinden met elkaar. Ze zochten elkaar vaak op voor het ontbijt en ze hadden hier en daar wat gesprekken gehad. Ashton wist niet wat Linn haar doel er van was. Misschien zocht ze gewoon wat gezelschap, dat kon natuurlijk. 
Andy en Naylene kropen het busje in, net voordat Linn en Calum dat deden. Ashton keek naar zijn beste vriend. Erg blij zag hij er niet uit, maar waarschijnlijk had hij nu vooral behoefte aan rust. Daarom wist Ashton ook niet of alle woorden van Linn wel hetgeen waren wat Calum op dit moment nodig had.
‘Het is echt fucked up daar,’ zei Naylene, terwijl ze langs Andy zijn arm streek. ‘Ze kennen duidelijk geen grenzen.’
Ashton schudde zijn hoofd. Jammer genoeg was dat zo. Sommige fans hadden geen idee dat ze te dichtbij stonden, of aan iemand zaten op een manier die niet prettig was. 
Luke kwam uiteindelijk ook het busje in, waarna vrijwel meteen de deur dicht werd geschoven en ze vooruit begonnen te rijden. 
‘Gaat het goed?’ vroeg Ashton aan Andy en Naylene, aangezien dit volledig nieuw was voor de twee. Hij wilde eigenlijk voor weten of het ook goed ging met Naylene. 
18
Posts: 17081
Datum: 01-02-2019 17:43
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
Chaos. Op een andere manier kon Naylene niet beschrijven wat ze net had gezien. Zoals verwacht had het haar geen moeite gekost om zich door de menigte voort te bewegen. Er waren af en toe wat reacties gekomen dat ze in de weg had gelopen, maar meer had ze niet gehoord of ze had het niet verstaan. 
Eenmaal bij het busje had Naylene in de gaten gehouden wat er verder was gebeurd. Haar ogen waren vooral op Andy gericht geweest. Hij had vlak achter haar gelopen toen ze naar buiten waren gegaan. Al snel was hij meegetrokken in de menigte. Er waren mensen die vragen hadden gesteld, foto’s hadden gewild. Allemaal leuke dingen, zo had het in ieder geval geklonken. 
De blik op het gezicht van Andy was al snel veranderd. Hij had duidelijk niet meer geweten wat hij had moeten doen, hoe hij zichzelf uit de grote mensenmassa moest bewegen. Dat was de reden dat Naylene weer terug was gelopen. Daar was wel gebleken dat mensen moeite hadden gehad met het respecteren van de persoonlijke ruimte van anderen. Niet alleen hadden ze Andy geen ruimte gegeven om verder geweest. Er waren ook mensen die aan hem hadden gezeten. Er was een meisje geweest dat haar vingers door zijn haren heen had laten gaan, terwijl hij zelf geen kant op had gekund. Dat was nog niet eens het ergste geweest! Niet veel later had iemand het in gedachten genomen om haar hand op de kont van Andy te leggen en zelfs een kneepje in te geven! Alsof het normaal was! 
Naylene had niet veel gezegd, alleen dat ze na moest denken. Ze had het meisje nog een boze blik toegeworpen en had Andy vervolgens weg getrokken uit de chaos. Iets wat nog niet heel erg makkelijk was geweest. Er waren steeds meer mensen om hen heen komen staan, omdat de rest blijkbaar al in het busje had gezeten.
Gelukkig zaten zij nu ook in het busje. Het zorgde er echter alleen maar voor dat er frustratie bij Naylene naar boven kwamen. Mensen hoorden niet zo met elkaar om te gaan. Zeker niet in een wereld waar het nu bijna dagelijks ging om hetgeen wat mannen, vrouwen aan hadden gedaan. Alsof het dan wel normaal was om het andersom te doen. 
Omdat Ashton vroeg of het goed ging, knikte Naylene voorzichtig. Ze was ergens boos, maar daar konden ze nu weinig aan doen. 
“Ze zijn gewoon belachelijk. Het is één ding dat ze blij zijn dat jullie hier zijn, dat zou zelfs prima zijn. Maar niet in de persoonlijke ruimte van anderen staan, maar mensen ook aanraken op manieren die niet kunnen!” Het was wel duidelijk dat Naylene het erger vond dan Andy. Haar vriend, die naast haar zat in het busje, leek het al van zich af te hebben te geschud. Hij zat er gewoon weer met een glimlach op zijn gezicht. Al wist ze eigenlijk wel beter dan dat, dit kon voor hem niet prettig zijn geweest.
“Ze hebben niet eens door dat ze iets doen, wat strafbaar is.” Ze hadden het immers opzettelijk gedaan. Het enige nadeel was dat het niet goed te bewijzen was en als er naar zou worden gevraagd, kwamen er vast genoeg verklaringen waardoor het argument naar beneden kon worden gehaald. Naylene was al lang blij dat ze dat soort zaken eigenlijk vrijwel niet had. Hoe erg ze ook waren, het bewijzen was soms te moeilijk. 
“Nay...” 
“Ik weet het.” Fluisterde ze terug. Ze moest zich er ook niet te druk om maken. Vandaag zouden ze iets leuks gaan doen en ze wilde er ook niet voor zorgen dat de sfeer nog meer naar beneden werd gehaald.  
“Met jou ook alles goed?” Vroeg Naylene dan maar aan Ashton. Hij was er best vlot door heen geweest. Waarschijnlijk had hij precies geweten wat hij had moeten doen. Daarbij was ze wel benieuwd hoe het met hem ging, in het algemeen. De afgelopen dagen had Naylene zichzelf wel vaker bij Ashton gevonden. Hij was een leuke gesprekspartner, zijn geanimeerde manier van vertellen beviel haar wel. Daarbij had hij écht iets te zeggen. Al werd dat soms wel verpakt in dingen die nergens op sloegen, maar dat was juist een leuke manier van een gesprek voeren.

In een grote groep werd het al snel duidelijk hoe mensen zich naar elkaar gingen gedragen. In het begin was het nog te doen geweest. De eerste paar mensen hadden begrepen dat ze geen foto’s hadden kunnen maken. Totdat één iemand was begonnen met schreeuwen dat het niet eerlijk was, daardoor waren steeds meer mensen dat gaan vinden.
Zo was dat misschien ook met Linn gegaan. Calum had wel kunnen zien dat de meisjes die om haar heen hadden gestaan, haar echt hadden gekend. Blij waren geweest om haar te zien. Er waren echter ook mensen geweest die haar er liever niet hadden gehad en dat ook hadden gezegd. Die woorden had hij van meerdere kanten horen komen.
Linn was dan nog zo lief geweest om te stoppen, maar daardoor was het allemaal wel wat lastiger geworden. Gelukkig had Calum het voor elkaar gekregen om haar mee te nemen, want had ook niet gewild dat één van hen achter was gebleven. Dan hadden ze nog een tijdje moeten wachten. Dat was echter niet het ergste, iedereen had zich dan vast wel zorgen gemaakt. 
Gelukkig zaten ze nu in het busje, die ook gewoon was begonnen met rijden. Het zou hen naar een plaats brengen waar rondvaartboten lagen. Vanuit daar zouden ze een rondje door Amsterdam gaan maken. Het was een prettige manier om de stad te verkennen, juist omdat dit soort dingen dan voorkomen kon worden. 
Calum liet zijn hoofd tegen het koude glas aan leunen. Het was er zo druk geweest, dat de rust van het busje als een warme deken voelde. Er waren wel wat stemmen te horen, maar iedereen was rustig. Praatte zachtjes. Zo ook Linn, die naast hem zat.
“Ik zag ze net al wel, maar ik had niet gedacht dat het zo zou worden.” Op dat moment had Calum er ook nog niet helemaal over na gedacht dat er geen andere uitgang was. Iets wat nog voor heel wat problemen kon zorgen. Als het kon, gingen ze nog wel eens met wat mensen naar buiten om de omgeving een beetje te verkennen. Dan lieten ze zich niet zomaar toelaten door zoiets. Het betekende nu echter wel, dat er een kans was dat ze op een ander moment werden achtervolgd. Zelfs nu was dat een mogelijkheid. 
“Met mij gaat het goed, met jou?” Vroeg Calum op zijn beurt. Ondanks dat hij nu ook de rust wel even zou waarderen, vond hij het niet om met Linn te praten. Voor hem was het al heftig geweest tussen al die mensen, terwijl hij over het grootste deel heen had kunnen kijken. Linn was heel wat kleiner, dus ze had er echt midden in gestaan. Zoiets kon behoorlijk overweldigend zijn. 
Gelukkig zag hij Linn al voorzichtig knikken. Ze leek wel een beetje ontdaan te zijn, maar ze kwam er wel weer bovenop.
“En we gaan zo iets leuks doen.” Kopte Calum haar nog een beetje op. Hij hoopte in ieder geval dat het leuk was. Hij en Luke waren al wel eerder op een boot door de grachten van Amsterdam gevaren. Toen was het een kleine sloep geweest. Nu zouden ze waarschijnlijk in een grotere boot eindigen, eentje waar misschien ook wel anderen op zaten. Verder maakte dat niets uit, ze hadden een goed gezelschap, dus gezellig kregen ze het sowieso wel. Daarna zouden ze wel kijken wat ze gingen doen.
Amsterdam was een stad met heel veel geheimen in zich, veel manieren om plezier te maken. Ze konden het allemaal ontdekken. Er waren wel plaatsen waar ze vaker waren geweest, niet dat Calum ze nog wist te vinden. Hij wist echter wel dat hij het hier naar zijn zin zou krijgen en hij was dan ook blij dat dit jusit de stad was waar ze iets langer de tijd hadden om van te genieten. 
Voor nu hield Calum zich een beetje afzijdig. Hij staarde naar buiten, waar genoeg te zien was. De oude panden, die de niet al te brede straten versierden. De stad had wel iets weg van het Stockholm, waar ze een paar dagen geleden nog waren geweest. Toch was het er ook heel verschillend. Zeker de mensen, vooral toeristen, die er rond liepen, zorgden voor een hele andere sfeer. 
22
Posts: 4865
Datum: 02-02-2019 10:57
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
Misschien was het nog te voorbarig om Calum echt als een vriend te beschouwen, maar elke dag was er wel iets nieuws aan hem wat ze kon waarderen. De liefde voor zijn hondje, toen ze hem voor het eerst had gesproken, maar ook de rust waarin ze samen hadden kunnen ontbijten en dat nu haast elke dag deden. Daarnaast had hij haar ook nog eens een beetje weten op te vrolijken op haar verjaardag en had hij haar zelfs een idee gegeven, waardoor ze tot diep in de nacht nog een film met haar vaders had kunnen kijken, via facetime. Nu lette hij ook nog eens een beetje op haar, waardoor ze toch wel gecharmeerd was van de jongen die nu naast haar zat. Hij vroeg ook nog eens hoe het met haar ging, wat ze erg waardeerde aan hem.
Crystal had haar waarschijnlijk niet meegevraagd om haar te laten zien dat er ook nog andere mannen bestonden en dat er genoeg opties voor haar open lagen. Dat was ook helemaal niet Linn haar insteek geweest toen ze mee was gegaan op de tour. Zo zag ze Calum ook helemaal niet, maar dat nam niet weg dat hij haar wel liet zien dat haar liefdesverhaal nog lang niet over was en dat er wel degelijk mannen waren die oprecht en eerlijk waren, en die haar hart zelfs iets lichter deden laten voelen.
‘Ja, de boot klinkt wel heel erg leuk,’ zei Linn, die voornamelijk haarzelf probeerde te overtuigen dat het allemaal niet zo erg was, wat er net was gebeurd. Ze vond het jammer dat ze met goede intenties naar buiten was gegaan, maar dat er zoveel anderen waren geweest die het hadden verpest. Zelf begreep ze niet waarom iedereen niet netjes in een rij had kunnen wachten. Zo kreeg je toch al veel meer voor elkaar? Het was ook niet zo dat ze echt haast hadden gehad. Dus als de fans rustig de tijd hadden genomen, hadden zij dat misschien ook wel gedaan. Ze was blij dat Calum haar had geholpen, anders had ze er zelf misschien nog wel meer dan een uur gestaan. Al waren er vast mensen die dat niet in dank hadden afgenomen.
Zelf pakte Linn haar telefoon erbij, waarna ze haar Twitter opende. Ze scrollde wat door de verschillende tweets. Ze likete een aantal make-up looks waarin mensen haar hadden getagd, waarschijnlijk omdat ze iets van haar channel na probeerden te doen. Toen ze haar feed weer refreshte, zag ze een aantal foto’s van haarzelf in de menigte verschijnen, met daarbij in capslock een bericht over dat de fans van de band echt niet goed wijs waren en dat ze niet zo met mensen om hoorden te gaan. Het was een fijn idee dat haar eigen volgers er zo over dachten, maar Linn zag de reacties met de seconden omhoog springen naar een hoger getal. `
Tegen  beter weten in, klikte ze de reacties aan. Daar was het wel duidelijk dat de fans van de band het er totaal niet mee eens was dat ze daar in de eerste plaats had gestaan. Ze had, volgens hen, gewoon door moeten lopen. Anderen reageerden daar weer op dat er ook mensen voor haar hadden gestaan, dus natuurlijk was Linn blijven staan om foto’s te maken. Er waren mensen die Calum verdedigden, omdat hij haar haar geholpen om weg te komen van de fans. Anderen vonden het verschrikkelijk dat hij dat had gedaan, dat hij haar schouder had aangeraakt en zij haar arm om hem heen had geslagen. Alsof dat meteen iets betekende. Zuchtend drukte ze haar telefoon uit. De verhalen van Crystal waren al erg genoeg geweest, maar ze had niet verwacht er zelf ook in mee te worden getrokken. Zeker niet door zoiets als dit. 
Linn wist maar al te goed dat ze zich niet moest laten leiden door wat er op het internet stond en werd gezegd. Onder haar eigen video’s stonden ook niet altijd de leukste reacties, maar die moest ze proberen te negeren. Ze focuste zich liever op de mensen die speciaal haar video’s aanklikten, net zoals dat er nu mensen waren die haar verdedigen, net zoals ze dat ook voor Calum deden.

Naylene was duidelijk niet geamuseerd door wat er zojuist was gebeurd. Eerlijk gezegd has Ashton ook niet verwacht dat hun fotograaf zo in de smaak zou vallen. Wel om zijn foto’s, natuurlijk, maar blijkbaar was zijn aanwezigheid zelf ook al genoeg om bij de fans iets los te maken. Daardoor had hij moeite gehad om zich voor te bewegen en Naylene had duidelijk het één en ander gezien. Blijkbaar waren ze niet heel netjes om gegaan met Andy. Ashton begreep dat het niet leuk was om te zien en snapte ook wel waar haar emotie vandaan kwam. Het was nooit leuk om zoiets te zien gebeuren bij iemand om wie je gaf. 
‘Ik begrijp dat je er boos om kan worden. Dat heb ik ook wel eens gehad,’ bekende Ashton. Soms begreep hij oprecht niet hoe mensen zich zo konden gedragen. Waarom het niet in ze op kwam dat ook zij wat meer ruimte nodig hadden om zich voor te bewegen. Het hoorde er misschien ook wel bij, dat wist hij zelf ook wel, maar dat betekende niet dat je het automatisch maar moest accepteren en moest doen alsof het niets was. Want het was wel iets.
‘Sorry dat het zo is gegaan. Gelukkig hebben jullie ook gezien dat het ook anders kan.’ In de afgelopen dagen waren er wel meer mensen geweest die op hen af waren gekomen, ook als Naylene en Andy er bij waren geweest. Toen was het juist erg rustig verlopen, hadden ze zelfs nog een klein praatje kunnen maken. Ashton had zelfs van Calum gehoord dat hij had geluncht met een fan, nog niet zo lang geleden. Zo kon het dus ook gaan!
Ashton knikte op Naylene haar vraag. ‘Ja, ik probeer op dit soort momenten gewoon zo snel mogelijk er omheen te lopen en ze te negeren,’ legde Ashton uit. Hij wist dat de fans er zelf niet heel erg blij mee waren. Hij werd er vaak genoeg online op aangesproken dat hij niet altijd de tijd nam voor de fans, of dat hij ze opzettelijk negeerde. Iets waar ze ook gelijk in hadden, want dat was wat hij deed. Soms had hij behoefte aan wat tijd voor zichzelf, wilde hij de stad bekijken zonder dat hij constant tegen werd gehouden. Als de fans dan rustig naar hem toe kwamen en hem iets vroegen, was hij echt de beroerdste niet. Deze fans waren echter zo druk en wild geweest dat Ashton vond dat ze het niet verdienden. 
Na ongeveer twintig minuutjes werd het busje geparkeerd aan de waterkant. Iedereen stapte uit en de kaartjes voor de groep werden betaald. Met z’n allen zochten ze een plekje op. De boot bestond voornamelijk uit andere toeristen, waardoor er nauwelijks fans te zien waren. Zo schatte Ashton het in ieder geval in.
Zelf gleed hij over één van de banken, tot hij aan de zijkant zat. Zijn ogen gleden even naar Naylene, maar Luke en Sierra schoven al naast hem op de bonk. Tegenover hem namen Calum en Linn plaats, waardoor er ook niet meer genoeg plek was voor Andy en Naylene om er bij te komen zitten. Die namen daarom achter Calum en Linn plaats. Ashton had eigenlijk gehoopt dat Naylene misschien wel bij hem zou komen zitten, of misschien tegenover hem, zodat hij met haar had kunnen praten. 
‘De stad ziet er zo wel heel anders uit.’ Voor Ashton zijn gevoel waren ze nu aan de rand. Net hadden ze er nog doorheen gereden. Ze hadden allemaal oude gebouwen gezien, grachten. Nu zag Asthon voornamelijk het water en de vele boten die er langs gingen, evenals een paar kleine eilandjes die ook nog wel bij de stad leken te horen. 
Zijn ogen gleden naar Naylene, die samen met Andy met de rug naar hem toe zat. Ook nu was ze redelijk goed ingepakt. Het was wel iets warmer dan dat het in Stockholm was geweest, waardoor Ashton genoegen had genomen met een blouseje en een leren jasje. Misschien dat hij er straks nog spijt van zou krijgen, aangezien Naylene een goede jas en trui aan had. Ze leek altijd overal op voorbereid te zijn. Een kwaliteit die hij zeker aan haar waardeerde, en waar hij misschien nog wel iets van kon leren.
18
Posts: 17081
Datum: 02-02-2019 12:07
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
De gevoelens die op waren geborreld voor het hotel, waren langzaam weggeebd tijdens de reis door Amsterdam. Toen Naylene eenmaal op de boot stapte, had ze besloten het achter zich te laten. Andy had zich er niet prettig bij gevoeld, maar het was ook wel duidelijk geweest dat haar woede het niet veel beter had gemaakt. Nu ze er de kans voor hadden, moesten ze ook zoveel mogelijk genieten van de stad. De twee vrienden hadden immers nog maar een paar dagen samen, voordat ze elkaar een hele tijd niet meer zagen. 
Naylene had haar plaats gevonden aan de zijkant van de boot, waardoor ze goed naar het water en vooral alle gebouwen kon kijken. Amsterdam stond bekend om haar pakhuizen. Tijdens de Gouden Eeuw was de stad het hart geweest van de handel, een plaats waar wetenschaps- en kunstgildes zich hadden ontwikkeld. Iets wat het uiterst interessant maakte voor Naylene, zeker omdat Amsterdam nu vooral bekend stond om zijn vrijheid, het feit dat er makkelijk aan wiet te komen was en dat alles leek te mogen in de stad. 
Uit de speakers klonk een stem die vertelde dat ze de rondvaart zouden starten. Vanuit daar begon het verhaal, waar Naylene naar probeerde te luisteren, terwijl ze alles om haar heen in de gaten hield. Naast haar zat Andy, met de instellingen van zijn camera te stoeien. Achter haar klonk het rustiger gepraat van de rest van de groep. Er werd af en toe wat gelachen, waardoor Naylene de neiging had om achterom te krijgen. Het verhaal dat er klonk interesseerde haar echter behoorlijk. 
Zo gingen ze een eindje door de stad. De open boot was prima voor een dag als deze. Een frisse bries liet de mensen aan boord weten dat ze nog in de winter zaten. Gelukkig was het droog, al waren er aan de lucht alleen maar grauwe wolken te zien. Voor op de boot was het prima weer. Al vingen ze wel iets meer wind toen ze het centrum uit vaarden en op een groter stuk water belandde. Nog steeds midden in het centrum, maar niet meer omringt door voormalig pakhuizen. 
Voor Andy was dat het moment dat fotograferen niet interessant meer was. Ook het verhaal uit de speakers leek even gestaakt te worden. Vast om de toeristen even de rust de gunnen en te kunnen genieten van een ander uitzicht, wat Amsterdam ook kon bieden.
“He Andy?” Naylene keek onbewust ook om toen Calum naar haar vriend vroeg. De groep achter haar, was aan het lachen. De roodharige vrouw wist wel zeker dat ze niet veel mee hadden gekregen van het verhaal dat haar wel vanaf het begin had geboeid. 
“Mag ik even.” Calum wees naar de camera, die ondertussen op de tafel voor hen was gelegd. Naylene had ook wel gemerkt dat Andy ondertussen wat foto’s van haar had gemaakt toen ze geïnteresseerd om haar heen had gekregen. Nu was het scherm zwart, ten teken dat het apparaat even uit was gezet.
“Natuurlijk.” Andy zette de camera met een klik aan. Hij draaide zich om, zodat hij de camera aan Calum kon geven. In de afgelopen dagen had Naylene al verscheidene mensen met de camera gezien. Michael had er eventjes mee gefilmd. Ashton had er wat foto’s mee gemaakt. Zelf pakte ze het ding ook wel eens. Andy was er gelukkig niet de moeilijkste mee, zolang er maar respectvol om werd gegaan met zijn camera. 
Omdat er niet veel te zien was, besloot Naylene zich ook wat om te draaien. Ze legde één been aan de andere kant van de bank, zodat ze wel kon kijken wat er achter zich gebeurde, maar ze ook nog iets kon zien van het uitzicht. Ze had geen idee wat de rest van plan was geweest. Wat Calum van plan was, maar aan het gelach achter haar, betekende het vast dat er vast iets lachwekkends moest komen. Al was er ook gewoon een kans dat Calum zich begon te vervelen, omdat er niet veel meer te zien was.

Eenmaal op de boot aangekomen te zijn, leken alle problemen bij het hotel al ver achter iedereen te zijn gelaten. Niemand wilde er nog over praten. De beste manier om het te vergeten was om er een goede middag van te maken. Waar de groep meteen aan was begonnen toen ze op de boot waren gestapt.
Calum had plaats genomen tegenover Ashton, wat betekende dat hij achteruit vaarde. Iets wat niet meteen heel handig was. Niet dat het hem iets uitmaakte. Alles waar ze langs vaarden, kreeg hij toch wel te zien. Daarbij blokte hij het geluid van de tour, net zoals de meeste mensen, uit. Het kon hem weinig boeien wanneer een gebouw was gebouwd of waar het honderden jaren geleden voor had gediend. 
De groep had rustig met elkaar gepraat. Ze waren met z’n vijven gaan zitten en ergens voelde Calum zich wel bezwaard dat Andy en Naylene daardoor niet meer bij hadden kunnen zitten. Achter hen was het behoorlijk stil geweest en toen hij dan net ook achterom had gekeken, waren ze beiden met hun eigen ding bezig geweest. Naylene leek wel geïnteresseerd te zijn in de tour, terwijl Andy wat foto’s had gemaakt. Toen ze op het open stuk water waren gevaren, was hij daar echter mee gestopt, waardoor Calum de kans had gezien om zelf even te filmen. Aangezien Andy meer dan één camera had, en nu zelfs die ene niet in gebruik had, vond hij het vast niet erg.
Calum kreeg dan ook snel de camera in zijn handen. Zelf maakte hij wel een foto’s. Hij wist wel hoe hij om moest gaan met het ding, al zou hij nooit zulke foto’s als Andy kunnen maken. Tot nu toe waren er echt geweldige beelden ontstaan uit de nieuwe samenwerking. Beelden die perfect pasten met de richting waarin de band wilde gaan. Ondanks dat Calum zelf niet graag voor het beeld stond, voelde hij zich niet bezwaard als Andy voor zijn neus stond. Er was deels alsof hij er niet eens was. Iemand bij wie niet alleen hij, maar ook zijn vrienden zich op hun gemak voelden. 
Omdat Calum de camera in zijn handen had, begon Ashton gezichten naar hem te trekken. Daarom besloot hij om op filmen te zetten en klikte hij op de juiste knop, waardoor Ashton goed in het beeld kwam. Ook nu ging Ashton door met de gezichten maken, waardoor Calum niets anders kon dan lachen. Deze beelden werden waarschijnlijk toch nergens voor geruikt, dus wat boeide het wat ze precies deden. Ze moesten zich nu toch een beetje vermaken.
“That’s beautiful” Die woorden leken er voor te zorgen dat Luke zijn aandacht ook werd getrokken, die vervolgens gezicht, die nog veel erger waren dan die van Ashton, terwijl hij vroeg of hij ook in beeld mocht. Het zorgde er voor dat niet alleen Calum zelf, maar ook Linn en Sierra en achter hem zelfs Andy en Naylene begonnen te lachen. 
“Oh my god.” bracht Calum lachend uit. Het zag er ook echt niet uit en het sloeg ook helemaal nergens op.  
“Two of the worst people I've ever met in my life.” Calum hield van zijn vrienden, maar hij wist ook dat ze dit soort dingen in zich hadden. Het maakte iedereen aan het lachen, hem ook. Maar er zouden genoeg mensen zijn die dit niet zouden begrijpen. Zelf vond hij het grappig. De tijd op de boot was tot nu toe al een beetje op deze manier doorgebracht. Iedereen leek te willen vergeten wat er was gebeurd, waardoor ze nu vooral plezier hadden met z’n allen. Wat wel goed kwam, nu Calum iedereen hoorde lachen. Zo hoorde te zijn. Dit waren de middagen die ze vaker moesten hebben. Makkelijk. Met stomme grapjes. 
Ashton slaakte de meest overdreven zucht ooit, waar Calum normaal wel om had moeten lachen, ware het niet dat hij zelf al in zijn hoofd bezig was met het uitspreken van een zin. “Well what you've got boys. Content.” 
Dit soort beelden gebruikten ze normaal voor het maken van een video. Calum had geen idee of het in dit geval ook zo zou zijn, maar dat maakte niets uit. Het ging er om dat ze het leuk hadden vanmiddag en niet over hetgeen wat er hierna zou gebeuren. 
22
Posts: 4865
Datum: 02-02-2019 15:33
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
Aan de tour zelf had Ashton weinig aandacht besteld. Het was vast ontzettend leerzaam, maar hij praatte liever met de mensen om hem heen. Hij vond het leuk dat nu ook Sierra bij de groep was aangesloten, omdat het een goede vriendin van hem was. Ze was vanochtend aan gekomen, maar ze zag er behoorlijk wakker uit. De rest leek ondertussen het gedoe bij het hotel al vergeten te zijn, aangezien iedereen zijn eigen ding deed en gewoon een gesprek voerde alsof er niks aan de hand was, totdat Calum de camera van Andy vroeg.
Het leuke was dat Andy niet te streng was met zijn camera. Als één van de bandleden hem wilde gebruiken om iets te filmen, dan mocht dat. Michael had er zelfs fans mee geïnterviewd die hadden gewacht totdat de venue zou openen. Dat Calum nu de camera had, maakte dan ook geen verschil. Ze wisten allemaal wel hoe ze er mee om moesten gaan. Het was een duur ding, daarnaast was het voor Andy veel meer dan een apparaat waar hij foto’s mee kon maken. Het was zijn manier om de wereld te bekijken. Daarom deden ze er allemaal voorzichtig mee, zo ook Calum.
‘Well, we’re here in Amsterdam,’ begon Ashton te praten, aangezien Calum hen om content had gevraagd voor de video. Terwijl hij verder wilde praten, begon Luke er doorheen te praten. ‘Hey, I was talking!’ zei hij tegen de jongen naast hem, waarna hij hem nog een keer liet zwijgen met een “ssh”
‘Tell me what want you back is about,’ zei Luke vervolgens. Een vraag die ze de afgelopen paar dagen al meerdere keren hadden gekregen. Het was een vrij logische vraag. Het nummer klonk alsof het gebaseerd was op een persoon, een relatie. Ondanks dat Ashton maar al te goed wist om welk persoon het ging, was het niet eens daar op gericht. Waar het nummer vooral om ging, was het terug willen van het gevoel van verliefdheid, van veiligheid. De relatie zelf, maar nog niet eens de persoon.
‘Well, it’s about wanting someone back,’ sprak Ashton, in een overdreven Amerikaans accent. Luke wist maar al te goed wie hij na probeerde te doen. Het was nog niet zo lang geleden dat Luke een gesprek had gehad met zijn ex, rond wie hij het nummer wel had geschreven.
‘It’s about this fake betch. And you’re like, you’re being a fake betch,’ zei Luke, in hetzelfde accent.
‘You’re a fake betch. And I don’t reallt want you back, cause you treated me really wrong.’ herhaalde Ashton, met een handgebaar erbij, waarna Luke weer verder ging. ‘But then their like “your my friend”. And you’re all like: “Oh, you’re like a fake betch, but you’re still my friend.”’ En hij nog iets mompelde.
‘You’re so fucking fake,’ antwoordde Ashton tegen Luke, waardoor vrijwel iedereen om hem heen in lachen uitbarstte. Andy en Naylene wisten niet eens waar het precies om ging, maar ook zij leken het grappig te vinden. Linn en Sierra leken niet meer bij te komen van het lachen. Sierra wist maar al te goed wat er met Luke en zijn relatie was gebeurd. Linn was er iets minder bij betrokken geweest, maar ze kende Crystal en Ashton wist zeker dat ze alles met elkaar hadden gedeeld.
‘Hoe is dat voor content?’ vroeg Ashton lachend, terwijl hij met zijn hand op de tafel tussen hen in sloeg. Hij wist vrijwel zeker dat er niks mee zou worden gedaan. Ze hadden wel besproken dat ze weer een tour diary wilde maken. Andy was zelfs al bezig met het monteren van de eerste, maar dit zou er vast niet in komen. En al zou het dat wel. Voor Ashton maakte het eigenlijk niks uit. Luke was degene die het dan goed zou moeten keuren, maar ook hij zou er vast niks om geven. Waarschijnlijk zouden de fans ook wel door hebben om wie dit ging, maar het was totaal geen sneer naar die persoon. Misschien een klein beetje. 

Door de blik van Sierra had Linn haar lach al helemaal niet meer in kunnen houden tijdens het verhaal van Ashton en Luke. Ondanks dat Linn niet zo goed bevriend was met Luke dat ze het precieze verhaal wist, wist ze wel wie ze nadeden en waar het over ging. Luke deed zijn ex, Arzaylea, na. Linn had haar een aantal keren gezien, waaronder in Bali, toen de twee net een relatie hadden gezien. Door de tijd heen had ze wel eens samen met Crystal en het andere meisje wat gedronken, of waren ze op hetzelfde event geweest. De relatie was echter niet goed afgelopen. Dat was iets wat Linn wel had gehoord van haar vriendin. Het totaal mis gelopen tussen de twee en Luke had er behoorlijk wat aan over gehouden, als Linn haar vriendin had moeten geloven. Nu leek het weer goed met hem te gaan. Zo goed zelfs dat hij er grapjes over kon maken. 
‘Dat was… Wauw,’ zei Linn lachend. Het was echter wel precies hetgeen wat ze nodig had gehad om eventjes te lachen en de nare berichten die ze had gelezen, even te vergeten. Linn keek naar het stel tegenover haar. Luke trok Sierra dicht tegen zich aan, waarna hij een kus in haar donkere haren drukte. Linn glimlachte om het zicht van het verliefde stel. Ze had gedacht dat ze het juist verschrikkelijk zou vinden om het zo te zien, omdat het haar deed denken aan haar eigen relatie. Misschien dat ze er de eerste weken last van had gehad, maar nu vond ze het fijn om te zien. Er waren mensen die een goede relatie hadden, die oprecht blij waren om bij elkaar te zijn en er ook alles voor zouden doen om dat te blijven. 
Linn keek opzij naar Calum, die wat zat te prutsen met de camera van Andy. Ze glimlachte om de manier waarop hij fronste en zijn donkere wenkbrauwen een beetje naar elkaar toe bewogen. Hij zag er behoorlijk knuffelig uit, met zijn capuchon nog altijd over zijn hoofd getrokken. Dat was eigenlijk al niet meer nodig, maar het was vast lekker warm.
Calum keek opzij naar haar, omdat hij door had dat ze naar hem aan het kijken was. Linn grinnikte en bleef naar hem kijken.
‘Wat?’ vroeg hij aan haar, waarop ze haar schouders ophaalde. ‘Niets. Je ziet er gewoon knap uit, met al dat water op de achtergrond.’ Zelf zag Linn er niet echt iets in als het ging om een complimentje. Je kon ook een complimentje geven aan iemand op een vriendschappelijke manier. Ze complimenteerde de meisjes met wie ze op de foto ging vaak ook om hun uiterlijk, dus waarom zou ze dat niet bij Calum kunnen doen?
De jongeman lachte en draaide zijn hoofd weg van Linn, weer gefocust op de camera. Linn wist niet zeker of ze hem nu in verlegenheid had gebracht, maar daar leek het wel een beetje op. Calum maakte een foto van zijn eigen gezicht, een beetje schuin van onderen. Vervolgens schoot hij in de lach om het resultaat. ‘Dit is echt de ergste foto van me die er bestaat,’ zei hij lachend.
‘Vast niet!’ zei Linn, die wat naar hem toe schoof. ‘Laat eens zien?’
Ze draaide de camera iets bij, zodat ze op de display kon kijken. De foto viel nog best mee. Van onderen was vaak niet het meest flatterend, maar het viel ontzettend mee. Zijn krulletjes waren er goed op te zien en de capuchon zat rond zijn gezicht, terwijl hij een lieve glimlach op zijn gezicht had. ‘Ik vind dat je er erg schattig uit ziet.’
Calum schudde enkel lachend zijn hoofd. Linn pakte voorzichtig de camera uit zijn handen. ‘Mag ik?’ vroeg ze aan Andy, die achter haar zat. Andy knikte, wat betekende dat ze de camera ook mocht gebruiken. Door de lens heen keek ze naar Calum. ‘Als dat de ergste foto is die ooit van je is gemaakt, moeten we een betere foto maken.’
18
Posts: 17081
Datum: 02-02-2019 17:58
Elysium
Internationale ster



Elysium schreef:
Zijn twee vrienden hadden er voor gezorgd dat niet alleen Calum, maar ook iedereen om hen heen, in de lach was geschoten. Dat er waren dingen gezegd, die eigenlijk niet hadden gekund, maar het had helemaal niemand had het iets geboeid dat Luke en Ashton, Arzaylea na hadden gedaan. Ondanks dat het niet netjes was om te denken, was dit wel het minste wat ze verdiende. Luke was gek op haar geweest, maar daardoor was hij ook door de diepste dallen gegaan. Het was een manier waarop je je vrienden niet wilde zien. Gelukkig had Ashton zich over de jongste van de groep ontfermd, toen hij het niet meer aan had gekund. 
Luke had ondertussen de liefde weer gevonden. Sierra viel goed in de groep. Ook Calum kon het goed met haar vinden. Hij was blij dat ze Luke gelukkig kon maken. Zelf had hij er alleen niet voor gekozen om zo snel weer in een relatie te duiken. Natuurlijk er waren maanden overheen gegaan en Sierra bracht echt weer een glimlach op zijn gezicht. Zelf was Calum gewoon anders in de liefde. Hij had nu zelfs het idee dat het niet voor hem weg was gelegd. 
Het onderwerp was al weer aan de kant en iedereen was verder gegaan met iets anders. Calum had de camera nog in zijn handen gehad en daar had hij een beetje mee willen spelen. De foto die er uit was gekomen, was echter vreselijk geweest. Helemaal omdat hij niet goed had geweten wat hij aan had gemoeten met de woorden van Linn. Niet dat daardoor de foto was mislukt, maar daardoor had hij zich niet echt een houding weten te geven. Hij was nooit goed met complimenten geweest. Wat deed je ook als iemand zoiets tegen je zei? Een dankjewel voelde arrogant, het wegwuiven met woorden was ook niets. Calum koos er vaak voor om de woorden aan te nemen, maar er verder niet veel op te zeggen. 
Niet veel later kreeg hij nog een compliment van Linn, waardoor Calum zich helemaal geen houding meer wist te geven. Hij schonk haar een glimlach, al was hij het niet eens met haar mening. De foto die hij had gemaakt, was echt vreselijk geweest, er was helemaal niets schattigs aan. Misschien had hij ook voor een andere hoek moeten kiezen. Het was vooral nieuwsgierigheid geweest naar het feit of hij een beetje had geweten hoe hij een selfie had kunnen maken met een camera. 
Linn had de camera van Andy overgepakt en richtte hem op Calum. Er was iets aan camera’s, waardoor hij zich wat verlegen voelde. Dat was in alle jaren nog niet veel anders geworden. Selfies waren heel normaal, maar ook daar wist Calum zichzelf soms geen houding te geven. Videos waren echter hetgeen wat hij het minst fijn vond. Nu ze Andy hadden, viel het wel mee. Dat had hij met John ook gehad. Het waren mensen waarbij hij even moest wennen, maar ze werden vrienden en daardoor maakte het allemaal wat minder uit.
De camera werd op hem gericht, waardoor Calum zich iets bij draaide. Hij keek naar Linn, die het wel echt leuk leek te vinden om de camera voor haar neus te hebben. Natuurlijk was ze er wel aan gewend, maar normaal stond zij aan de andere kant van de camera. 
“Je ziet er echt schattig uit.” Het waren niet echt de woorden die iedere man graag wilde horen. Hij vond het niet vervelend om vanuit Linn te horen. Ze hadden elkaar al iets beter leren kennen in de afgelopen dagen. Al waren het maar kleine gesprekken die ze samen hadden. Toch keek Calum ook een beetje weg van de camera. Voor hem voelde het een beetje gek. Linn ging echter door met het maken van foto’s. 
“Kijk deze is echt heel erg mooi!” Ze draaide de camera bij, zodat Calum mee kon kijken. Hij moest eerlijk toegeven dat het nog niet een vreselijke foto was. Niet dat hij het meteen overal zou posten. 

Naylene had niet veel begrepen van de accenten die Ashton en Luke op hadden gezet. Voor haar was het echter ook wel duidelijk dat ze iemand na hadden gedaan. De groep had het heel erg grappig gevonden en ze had er zelf ook wel om moeten lachen. Het was fijn om te zien dat de groep alweer was vergeten wat er was gebeurd bij het hotel. Dit was precies wat ze nodig hadden gehad. 
Het gesprek was weer ineen gevallen in verschillende groepjes. Luke en Sierra leken een beetje in hun eigen wereldje te zijn, terwijl Calum en Linn aan het praten waren over de camera of foto’s aan het maken. Voor Naylene was dat dan ook de reden om zich weer wat bij te draaien. Zo kon ze weer vooruit kijken. Al kon het zo te zien nog wel een tijdje duren voordat ze weer de grachten binnen vaarden en er weer wat te horen was. 
Andy nam dit als de tijd, om op te staan van zijn plaats en naar voren op de boot te lopen met zijn andere, wat kleinere camera. Zijn plaats werd echter al snel ingenomen. Naylene keek opzij en keek naar Ashton, die naast haar was komen zitten. Ze moest zeggen dat hij vandaag goed uit zat. Al had ze die gedachten al wel vaker gehad. Ashton was immers een behoorlijke verschijning. 
“Hé Ashton.” zei Naylene glimlachend. Hij kwam vaak genoeg even met haar praten. Of het nou was om te vragen hoe het met haar ging en of ze het nog naar haar zin had op deze reis, of om haar iets beter te leren kennen. Het waren moment waar Naylene ook wel van genoot, praten met Ashton ging haar gemakkelijk af. Nou had ze sowieso niet heel veel moeite met het spreken, dat was hetgeen wat ze voor haar werk moest doen. Met iemand praten, met wie je een klik had was toch anders. Ze hoefde niet na te denken over de woorden die uit haar mond kwamen. 
“Hé Red.” De naam die Ashton haar in Stockholm had gegeven was er nog niet af gesleten. Ergens vond ze het wel leuk. Vroeger had ze wel vaker iets over haar rode haar gehoord, niet altijd op de leukste manier. Zelf vond ze de kleur van haar haar prima. Het hoorde bij haar, bij de familie. Als ze bijvoorbeeld naar haar neef keek, leek het soms echt alsof ze broer en zus waren. Dat was hen wel vaker gevraagd, vaak alleen maar om de kleur van hun haar. 
“Het leek me leuk om vanavond samen iets te gaan eten, met z’n tweeën.” 
De woorden van Ashton kwamen behoorlijk overwacht. Naylene wist dan ook niet heel erg goed wat ze er mee aan moest. Hij hoe het bracht leek het alsof hij een date met haar wilde. Er was immers geen andere reden te verzinnen waarom hij duidelijk aan had gegeven dat ze met z’n tweeën zouden gaan. Door de vraag leek alles in haar hoofd even anders te werken. Ze kon het goed met Ashton vinden, maar op het moment had ze geen behoefte aan een date. Zeker niet aan hetgeen wat uit een date voort kon komen. Eén avond was niet vervelend, maar een relatie kon ook en op het moment was dat niet hetgeen wat ze aan deze reis over wilde houden.
“Sorry Ashton, ik heb vanavond al iets afgesproken met Linn.” De leugen kwam er te gemakkelijk uit. Ze had neit echt iets met Linn afgesproken, niet meteen voor vanavond. Ze had haar echter wel verteld dat ze nog een keer iets samen moesten doen. De twee hadden immers afgesproken dat ze zouden gaan shoppen, daar was Naylene omheen gegaan door haar dag met Andy door te brengen. Naylene had niet gedacht dat er nog tijd was geweest om iets met Linn te doen, het hoefde nu ook helemaal niet. Voor nu was het alleen een leugentje, om Ashton niet te veel pijn te doen.
22
Posts: 4865
Datum: 03-02-2019 11:28
Demish
Internationale ster



Demish schreef:
Dat Calum verlegen was voor de camera, maakte hem alleen nog maar schattiger. Linn begreep niet zo goed waarom hij dat was. Hij stond haast elke avond op een podium, waar ook vele mensen foto’s van hem maakten. Linn had wel gezien hoeveel telefoons er in de lucht hadden gehangen om hem, of één van de andere muzikanten, goed op beeld te krijgen. Misschien zat hij op dat soort momenten zo in zijn eigen wereld dat hij het niet eens door had. Nu Linn de camera op hem richtte, kon hij er eigenlijk niet meer omheen. Ze vroeg zich af of het ook door haar kwam, of dat hij het ook had als Andy onverwacht zijn camera op hem richtte. . 
‘Hmm?’ vroeg Linn, toen ze Naylene achter zich haar naam hoorde noemen. Ze legde de camera terug op de tafel, zodat de anderen er misschien nog iets mee konden doen. Linn draaide zich om en keek naar Ashton en Naylene. ‘Wat is er?’
‘Ik vertelde net aan Ashton dat we vanavond samen iets gaan eten,’ zei Naylene. Linn keek van de roodharige vrouw naar Ashton en vervolgens weer terug naar Naylene, die een hele duidelijke blik in haar blauwe ogen had. Alsof ze zichzelf wilde redden van een situatie en Linn daar bij moest helpen. Daarom knikte Linn ook snel. Ze was nooit te beroerd om iemand uit de brand te helpen. Naylene leek dat nu wel nodig te hebben. ‘Ja, dat klopt! We gaan samen uiteten, omdat dit onze laatste avond is mee op tour. Dat leek ons wel leuk.’
‘Oh, oké. Dat geeft niets. Maar je komt nog wel kijken naar de show, toch?’ de vraag van Ashton was voornamelijk aan Naylene gericht, viel Linn op. Hij klonk ook best teleurgesteld, wat Linn het idee gaf dat Ashton aan Naylene had gevraagd om samen iets te doen en Naylene als excuus had verzonnen dat ze al iets met Linn had gepland. Iets wat Linn zelf niet helemaal begreep. Ashton was een aardige jongen, erg knap ook. Hij was niet haar type, maar ze wist dat hij en Naylene het wel goed konden vinden. Dus waarom zou ze hem afwijzen?
Naylene knikte naar Ashton, waarna de jongeman ook snel weer weg was. ‘Dankjewel, Linn,’ zei Naylene, die zich al weer om draaide. Linn rolde met haar ogen en tikte de advocate op haar schouder. Zo gemakkelijk zou Naylene er niet van af komen, zeker niet als ze Linn had willen gebruiken als een cover.
‘Waar ging dat over?’ vroeg Linn zacht, aangezien Ashton nog wel in de buurt was en ze wilde niet dat hij iets zou horen wat niet voor hem bestemd zou zijn. ‘Heeft hij je mee uit gevraagd en heb je snel een excuus verzonnen, zodat je niet hoefde?’
Naylene haalde haar schouders op. ‘Hij stelde voor om samen iets te gaan eten.’
‘En?’ vroeg Linn. Er was niks mis met samen met een hapje eten. Zij en Calum zaten vaak samen aan de ontbijttafel. Het was niet zo dat ze dat echt hadden afgesproken, of dat één van hen de ander had gevraagd, maar het was altijd erg gezellig. Ashton was iemand met wie je voor een lange tijd zou kunnen praten, dus waarschijnlijk zou het een hele gezellige avond kunnen worden. Waarom zou Naylene dat niet willen?
‘En, ik wil niet iets met hem gaan eten?’ 
‘Maar waarom niet? Jullie hebben al vaak genoeg samen gepraat en hij lijk een heel vriendelijk, praatgraag persoon. Dus wat is er mis met samen iets te eten?’ vroeg Linn. Ze begreep oprecht niet waarom Naylene hem zojuist had afgewezen en deed alsof het iets heel ergs was om samen met Ashton iets te gaan eten. Dat terwijl het misschien wel heel erg gezellig had kunnen worden.
Naylene haalde opnieuw haar schouders op. Ze wilde de reden duidelijk niet delen met Linn. Iets waar ze iedere andere vriendin op aan zou spreken, maar aangezien ze Naylene nog niet heel goed kende, liet ze het maar zo. ‘Nu moeten we vanavond wel iets gaan doen,’ merkte ze op. ‘Dus, wat zijn onze plannen?’

Eigenlijk had Ashton niet verwacht dat Naylene hem zou afwijzen. Ze had het niet direct gedaan, en hij wilde ook best geloven dat ze echt al een afspraak met Linn had staan, maar toch voelde het wel een beetje als een afwijzing. Dat terwijl ze meerdere gesprekken hadden gehad samen en het toch erg naar hun zin hadden gehad. Hij had haar aan het lachen kunnen maken, en andersom ook. Ze had zich verdiept in hun muziek en ze hadden gepraat over haar leven in Los Angeles, ondanks dat ze niet al te graag haar baan erbij haalde. Uit al die signalen had Ashton geconcludeerd dat Naylene wel toe zou zeggen op zijn voorstel, maar dat was nu niet het geval. Een ander moment prikken was ook geen optie, aangezien ze na vandaag weg zou gaan.
Ashton besloot om zelf ook een rondje te lopen op de boot. Hij keek nog een keer over zijn schouder naar Naylene, die nu druk met Linn in gesprek was, Hij begreep het gewoon niet echt, maar wat kon hij dan doen? Hij kon haar niet dwingen om iets mee te gaan eten. Misschien zou de situatie wel anders zijn geweest als hij Andy ook mee had gevraagd en ze met z’n drietjes zouden gaan, maar dat was juist wat Ashton niet had gewild. Andy kwam er wel vaker bij staan. Ashton vond het een prima gozer en de foto’s die hij maakte, waren erg mooi en artistiek. Hij wilde echter ook wel eens een moment zonder de fotograaf, maar blijkbaar had Ashton te hoog ingezet en nu was hij al zijn kaarten verloren.
Ashton zag de fotograaf bij de raling staan, uitkijkend over de stad. Hij besloot om de man te vergezellen. Hij liet zijn armen rusten op het metaal, terwijl hij uitkeek over het water en de gebouwen die langs zouden drijven. Ashton schraapte zijn keel. Aangezien hij nog maanden samen zou werken met Andy, wilde hij wel eerlijk zijn naar hem toe. Dat betekende dat hij ook zou moeten vertellen dat hij Naylene mee uit had gevraagd, en dat ze daar nee op had gezegd.
‘Ik had Naylene net gevraagd of ze samen wat wilde eten,’ vertelde hij de fotograaf, die niet eens heel erg verrast leek te zijn door de woorden van Ashton. Zelf haalde Ashton echter zijn schouders op. ‘Ze had echter al plannen met Linn, dus het gaat sowieso niet gebeuren. Maar ik vond het wel zo eerlijk om het je te laten weten, aangezien ze jouw gast is.’
Andy knikte begrijpend. ‘Nay is niet echt into de dates, wat ze dan ook mogen zijn. Al zou het best kunnen dat ze al plannen had gemaakt met Linn. Het is haar laatste avond hier met een aantal mensen, dus ik kan me voorstellen dat ze nog iets leuks wil doen met één van hen.’
‘Natuurlijk.’ Ashton wist dat Naylene het recht had gehad om nee te zeggen, natuurlijk had ze dat. Ze hoefde niks te doen wat ze niet wilde en hij zou ook niet willen dat Naylene het als een verplichting zou zien om samen met hem iets te gaan eten, terwijl ze er eigenlijk helemaal geen zin in had gehad. Dan had hij liever dat ze gewoon eerlijk naar hem toe was, zoals ze dat nu ook had gedaan. Het deed echter wel een beetje pijn, voornamelijk omdat hij het negatieve antwoord niet had verwacht.
‘Zouden jullie dan niet wat willen doen vanavond?’ vroeg Ashton aan Andy. De twee waren zo goed bevriend en Andy zou nu voor een lange tijd weg blijven. Dus het zou logischer zijn als die twee nog eens samen iets zouden doen.
‘Ik zie Nay wel weer als ik terug ben, en tussendoor laat ze me ook vast niet met rust. Zeker niet nu ze weet hoe wild het er aan toe kan gaan,’ grapte de fotograaf, waardoor Ashton wat flauw meelachte. Hij zou het leuker vinden als ze ook nu en dan even bij Ashton zou checken hoe het allemaal met hem ging, maar  het was logisch dat ze dat niet zou doen. 
18
Posts: 17081
Datum: 03-02-2019 12:18
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
© 2024 | CONTACT | VOORWAARDEN & PRIVACY | KOOP CREDITS